theSword Magazine editie 16-2015

Derde jaargang | editie 16

MAGAZINE

theSword www.theSwordMagazine.nl

! !

S I RAT

G

INTERVIEWS

EEN NIEUW EXCLUSIEF HOOFDSTUK

CHINOUK THIJSSEN RODERICK LEEUWENHART

VAN DE KORTE ROMAN ‘THE SARA ROSE HOTEL’

COLUMNS BOEKEN FILMS ETEN RECENSIES VERHALEN WIN ACTIES

2

theSword Magazine

Voorwoord

Jouw keuzes, jouw verhaal

A

Until Dawn – Jouw keuzes, jouw verhaal – Eind augustus verscheen Until Dawn en de game wist onder andere bij mij een zeer goede indruk achter te laten.

Met name de verschillende kanten die het verhaal op kon gaan naargelang de keuzes die je maakte, zorgden voor een interssant geheel met een hoge replaywaarde.

Ik heb de game nu uitgespeeld, en ben van plan het spel nog een keer te spelen. Bij mijn eerste gameplay bleven er maar vier mensen over. Je kunt iedereen laten leven, of iedereen vermoorden. Mijn volgende missie is om iedereen te laten leven, door de goede keuzes te maken.

Het verhaal is zo’n acht uur lang en gedurende dit avontuur kom je voor verschillende ‘Butterfly effect’ keuzes te staan. Het duurde dan ook niet al te lang alvorens het eerste personage de dood vond. Ik kon niet voorkomen dat Jessica, nadat ze uit het berghuisje getrokken werd door iets onnatuurlijks, de dood vond.

Met Mike rende ik achter haar aan, maar toen ik op verschillende momenten de keuze kreeg om voor de gevaarlijke – maar snelle – route te kiezen, drukte ik telkens op de verkeerde knoppen. Bijgevolg kwam ik te laat aan en vond Jessica de dood.

De game staat bol van de keuzes. Schiet je wel die eekhoorn dood? Word je vrienden met de hond in het gesticht? Plant je je bijl in de nek van het hert op de bergrand? Help je je vrienden of kies je voor jezelf?

Allemaal keuzes die je voorgeschoteld krijgt gedurende het avontuur.

Als je de game gespeeld hebt, dan zal jouw ervaring ongetwijfeld weer anders zijn. Voel je vooral vrij om jouw ervaring met ons te delen.

Stuur een mail naar: info@theSwordMagazine.nl en vertel ons jouw ervaring. Wie weet belichten wij jouw review in ons magazine.

Lees maandelijks over de belevenissen van een schrijfcoach (pag. 25). Lees hoe Chinouk Thijssen het ervaarde om haar manuscript te vertalen naar een Young Adult (pag. 31) en ontdek waarom Roderick Leeuwenhart een liefde voor Japan heeft (pag. 45). Je leest alles over de onvergetelijke dichter: Jan Hanlo (pag. 84), nieuwe updates van de afvalpogingen van onze eindredacteur Linda Everts (pag. 74) en een heleboel columns (pag. 6).

Daarnaast hebben wij weer smakelijke recepten geplaatst. Hoe maak je Oreo bonbon’s (pag. 44) of maak een gezonde zalmburger (pag. 70). We houden je weer op de hoogte van de nieuwste films (pag. 22), boeken (pag. 26) en games (pag. 30) die deze maand op de markt komen, zodat je je nooit hoeft te vervelen!

Je kunt weer verder lezen in de mini-roman The Sara Rose Hotel (pag. 14), heel veel recensies en weer een heleboel geweldige win acties!

Namens de gehele redactie wens ik je veel leesplezier.

Publisher | CEO theSword e-Magazine Volg theSword ook via www.facebook.com/theSword.nl www.twitter.com/theSword_nl

theSword Magazine

3

COLOFON 3e jaargang, editie 16 2015 PUBLISHER | CEO Evelien van Steenis ADJUNCTREDACTEUR Dennis van Elten

1

EINDREDACTEUR Linda Everts REDACTIE Jacques Smeets, Hettie Marzak, Francis Oosterhof, Johan Bordewijk, Chantal Von Glahn, Amanda Tuinstra, Ellen De Vriend, Sylvia Bakker, Mariola Dirkzwager, Nathalie Kokke, Wemmie Wolf, Maaike van der List, Lisa Marie Kuiper, Mark Medema, Milotte Keesman AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Bronja Hoffschlag, Chinouk Thijssen, Roderick Leeuwenhart, The House of Books, Scelta Publishing, Hebban, Moon, Carrera, Lebowski, Karakter uitgevers, De Fontein, HarperCollins Holland, Celtica Publishing, Kosmos uitgevers, De Bezige Bij, Uitgeverij Leeuwenhart, De Arbeiderspers, Leukerecepten.nl

45

VORMGEVING Evelien van Steenis COVERFOTO Auteursfoto © Chinouk Thijssen UITGEVER Scelta Publishing

Hoewel aan de inhoud van theSword e-Magazine de grootst mogelijke zorg wordt besteed, zijn fouten nooit helemaal te voorkomen. De uitgever aanvaardt echter geen verantwoordelijkheid voor de gevolgen van foutieve gegevens. © Teksten uit dit digitaal magazine of delen daarvan mogen uitsluitend worden gebruikt met toestemming van de uitgever.

Op alle artikelen in dit magazine rust auteursrecht. Gebruik of verspreiding zonder toestemming van de uitgever is verboden. Voor het ongevraagd insturen van teksten en/of beeldmateriaal wordt 4geen verantwoordelijkheid genomen.

Columns

6 De Capoeira 10 De laatste keer - écht!

20 Feyenoord 25 Belevenissen van een schrijfcoach: Wat zien ik?

29 Vakantie?

49 En we verhuizen nog lang en gelukkig 52 Mosselen 72 De sterfdag van mijn vader 74 Een terugkerende update over mijn afvalpoging 80 The Doctor is in(apt)

Verwacht 22 Films 26 Boeken 30 Games

theSthe word Sword Magazine Magazine

Inhoud

44

12

31 Acties

12 Grumpy Cat ansichtkaarten 24 Mega Mystery Box 51 Virtual Reality Bril 78 Mikro Konfetti 87 Instant Coasters 88 Prijspuzzel

Lekkerrr

28 Pannekoek spiesjes met fruit 40 Meatloaf (gehaktbrood) 44 Oreo bonbon’s 50 Spaanse mosselen met chirizo 70 Zalmburger met avocado

10

74

Interviews

31 Chinouk Thijssen en het vertalen naar Young Adults 45 Roderick Leeuwenhart en zijn liefde voor de Japanse cultuur

Kort verhaal

14 Het vijfde hoofdstuk van The Sara Rose Hotel 35 Een leven zonder verslaving

Spotlight

43 Vincept van Gogh 54 Boekpresentatie De Skinner methode 84 Jan Hanlo: een onvergetelijke dichter

theSword Magazine

5

Column

De capoeira

Behoud en vergroting van de legitimiteit van de politie, het verhogen van de politieprestaties, het vergroten van de professionele ruimte van de politiemedewerker en het verhogen van de efficiency om besparingen te realiseren. Dat zijn de vier doelstellingen in De Hark Voorbij van de Centrale Ondernemingsraad (COR).

Tekst Jacques Smeets

Toen ik het stuk doorlas, moest ik een aantal passages meerdere keren lezen om te begrijpen wat er precies stond. Want zeg nou zelf, wat is robuust politiewerk, wat zijn veldproeven, trektochten, crowdsourcing en Dingen? Helemaal beduusd raakte ik toen ik las dat de COR elkaar niet meer versterkt vanuit op voorhand opgelegde kaders en beperkingen, maar vanuit een dynamisch proces dat de “capoeira” wordt genoemd.

Iets verderop las ik dat de COR er niet is om de eigen positie te versterken, maar vooral om erop toe te zien dat iedere professional voor de invulling van zijn rol de ruimte en de invloed krijgt, die hoort bij een professionele organisatie.

6

Veldproefgebieden zijn ingericht als een veranderkundig proces, er zijn elders zelfs goede ervaringen opgedaan, aldus de opstellers van De Hark Voorbij. De passage over de veldproeven laat de lezer in totale verwarring achter. Probeer het volgende eens tot je door te laten dringen: De omvang van de deelnemende stafdiensten komen tot een handpicked selection, geselecteerd naar vernieuwend elan, representativiteit en besmettingskracht. Een Ding wordt vormgegeven op basis van de wetenschap en van de zogenaamde large scale interventions, de hedendaagse verschijningsvorm van de Ding.

De Ding, inderdaad. Dat is geen schrijffout. Ik dacht toch echt dat Ding onzijdig was. Om kracht bij te zetten aan de betekenis van de Ding, worden snuffelmuizen ingezet. Dat zijn de deelnemers aan de trektochten, die zo worden genoemd vanwege hun bijzondere zoekende eigenschappen.

Bij het Korpsblad 24/7 van de Nationale Politie trof ik gelukkig een brochure van de COR aan. De laatste bladzijde was geheel gewijd aan het “Woordenboek De Hark Voorbij”. Men was zelf tot de conclusie gekomen dat er best een hoop vreemde woorden en uitdrukkingen in De Hark Voorbij stonden. Vandaar een legenda, die veel duidelijk maakt.

De capoeira blijkt een Braziliaanse vechtdans te zijn tussen de oude en de nieuwe wereld. Wellicht is de Hark straks nodig om de brokstukken bij elkaar te vegen, want als je van danspas verandert, stap je wel eens iemand op de tenen. Geen paniek, de COR is de scheidsrechter.

T S I W ?

T A D E J

Capoeira is ee n spel, vaak om schreven als een Braziliaa nse vecht-dans.

Zij heeft haar wortels in soortgelijke sp elen of riten die werden meegebracht d oor de Afrikaanse bev olking in de tijd van de slavernij in Bra zilië. Twee men sen spelen het capoeirasp el in een door m en sen gevormde cirk el, waarvan het hart een rij muzikanten is.

Het spel is een u itwisseling van aanvals- en verdedigingstec hnieken op muziek, waa rbij de ‘verded igende’ partij laag gebu kte, ontwijkend e bewegingen m aakt. Kenmerk ende bewegingen van het spel zijn de ginga; een swingende basisstap van w aaruit alle mogelijke bewegingen vo ortvloeien.

Capoeira ziet er uit als een com binatie van vele acrob atische bewegin gen en draaitrappen.

theSword Magazine

Tekst © Wikip ed

ia

theSword Magazine

7

Recensie De Afgrond, boek 1: Leila, het begin

De beste tijd van je leven

Rolf Österberg Celtica Publishing ISBN 9789491300301 552 pagina’s december 2014

Dit boek is duidelijk het eerste boek van de hele serie.

Vijfhonderd pagina’s aan een stuk lezen we hoe de hoofdpersonages, opgedeeld in verschillende groepen, hun afzonderlijke reizen maken doorheen de mythische wereld van Österberg. En die wereld is knap, dat zeker. Maar er wordt zoveel uitleg gegeven en aan elke beslissing van de personages worden zoveel pagina’s besteed, dat het verhaal eronder lijdt.

Het hele boek leest traag en er gebeurt zo weinig dat het moeilijk blijft om geboeid te blijven. En dat is toch net de bedoeling van een eerste boek, de interesse van de lezer opwekken en daardoor ook nieuwsgierigheid naar het vervolg garanderen. Maar nieuwsgierig ben ik niet. Niet echt.

Hopelijk belooft het vervolgverhaal meer actie en meer gebeurtenissen, want De Afgrond-serie heeft zeker potentie.

De wereld waarin we vertoeven is bijzonder prachtig omschreven en doordrenkt van magische wezens zoals sneeuwdraken, goden, gnomen en trollen.

Tekst Yana Brys 8

Lisette Thooft Kosmos Uitgevers ISBN 9789021559797 144 pagina’s juni 2015

Het is een boek over de overgang en er spiritueel door heen te komen. Het is niet alleen voor vrouwen in de overgang, maar ook gerust voor jonge vrouwen.

Er zitten tussen de regels door veel leermomenten in en je leert oudere vrouwen kennen en hoe ze kunnen reageren.

Lissette heeft het veel over draken, elke draak staat voor een gevoel en hoe de overgangsvrouw kan reageren. Elke vrouw is natuurlijk anders en reageert anders. De jonge vrouwen kunnen leren van levenservaringen in het boek en meer leren over de overgang en wat het inhoudt.

Ik heb op verschillende momenten wel kunnen lachen om stukken over vriendschap en hoe vrouwen denken.

‘De overgang is een overgang van vrouw naar mens’ wordt veel gezegd in het boek. Ik kan er zelf nog lang niet over mee praten. Ik vond het boek mooi beschreven.

Ik geef het twee sterren, omdat ik zelf nog niet van die leeftijd ben. Maar misschien zijn er altijd nog mensen die dit boek kunnen gebruiken. Ik heb hem wel met veel liefde gelezen.

Tekst Amanda Tuinstra theSword Magazine

theSword Magazine

9

Column

De Laatste Keer – ècht!

Dit was echt, echt, ècht de allerlaatste keer. Dat heb ik heus wel vaker tegen mezelf gezegd, maar nu ben ik er heel stellig over, want het is meer dan makkelijk te vergeten hoe rot je je kunt voelen wanneer je het leuk hebt...

Om de een of andere voor mij onverklaarbare reden trek ik sinds ik de dertig ben gepasseerd vooral jongere mannen aan.

Ik zal wel goed geconserveerd zijn denk ik. Er is natuurlijk niets mis met jongere mannen, maar aangezien ik mezelf ook nog niet echt oud acht, zijn in mijn geval jongere mannen vaak ook echt nog jònge mannen. Halverwege de twintig. Of nog erger…

En deze groep mannen kun je niet verwijten dat ze nog helemaal niet bezig zijn met serieuze relaties, toekomstplannen, oprechte intimiteit of al dat soort dingen, waar een vrouw van mijn leeftijd natuurlijk wel naar op zoek is.

Tekst Linda Everts Foto Shutterstock.com

Dit soort tijdelijke aandacht is, zoals iedereen zich voor kan stellen, leuk en super vleiend. En het is zeker beter dan continu alleen op de bank zitten en maar wéér een keer de televisie rond te zappen. Maar wanneer de lol er voor de jochies af is, krijg je helaas toch een breuk te verwerken. Ook al mag je die vaak niet zo ervaren, want ‘we hebben toch geen relatie?’. Persoonlijk vind ik dat dit maar half waar is, maar ik begrijp dat ik niet meer van ze mag verwachten dan zij kunnen opbrengen. Het is dus belangrijk tevoren duidelijk te hebben wat het nu precies is dat die ander kan en wil. Over het algemeen strookt dat niet helemaal met wat ik wil. Blijkt dan uiteindelijk.

10

Want op het moment dat je overladen wordt met complimentjes en aandacht is het o zo makkelijk te denken dat je heus wel om kunt gaan met een kortstondige, onafhankelijke, nergens toe verplicht zijnde deal. Maar helaas treden er na verloop van tijd altijd bepaalde gevoelens en verwachtingen op waar niemand op zit te wachten en niemand gehoor aan kan geven.

En dan is het binnen no time weer afgelopen. Wat blijft er dan over? Een afstandsbediening en een gevoel van afwijzing.

Waarom zou je dat jezelf toch aan doen?

Dus ik neem mezelf voor niet meer in te gaan op de avances van de demografische groep die ik vreemd genoeg vaak juist zo aantrekkelijk vind. Dat gaat niet makkelijk zijn en ik ben niet volledig zeker dat het me ook gaat lukken. Maar ik ga voor het bekende Andrélon gevoel. Ik ben het waard niet de rol van iemands tijdelijke hobby te vervullen. Er is vast ergens iemand die van mij zijn levenswerk wil maken. theSword Magazine

Recensie Ga heen, zet een wachter

Harper Lee De Bezige Bij ISBN 9789023497820 269 pagina’s juli 2015

Ik ga nooit in op uitnodigingen om een reünie van mijn middelbare school te bezoeken: het kan alleen maar tegenvallen. Het oude gebouw is gesloopt en heeft plaats gemaakt voor verfoeilijke nieuwbouw, je favoriete leraar is dood en je vriendje van toen, een combinatie van Rimbaud en Bob Dylan, met wie je de wereld uit zijn voegen zou gaan lichten, draagt een trainingspak en heeft een bierbuik en is, zoals Tom Waits het zo mooi noemt, uitgegroeid tot een ‘mental midget’.

Toch heb ik net als de rest van de wereld met spanning uitgekeken naar een weerzien met de hoofdpersonen uit het boek Spaar de spotvogel (To kill a mockingbird) van Harper Lee in haar verloren gewaande eerste roman Ga heen, zet een wachter (Go set a watchman), die zich paradoxaal genoeg twintig jaar later afspeelt.

Het zou een eerdere versie zijn van hetzelfde boek dat zich afspeelt in de jaren dertig in een klein plaatsje in Alabama, maar de zevenjarige Scout, die getuige was van het destijds ongehoorde feit dat haar vader als advocaat een zwarte man verdedigde die verdacht werd van verkrachting van een blanke vrouw, is nu zesentwintig jaar. Ze aanbidt haar vader kritiekloos, maar komt erachter dat hij lid is geworden van een club die lijkt op de Ku-Klux-Klan, die het standpunt huldigt dat het recht zijn loop dient te hebben, ook voor zwarten, maar ze mogen niet in de regering komen, want daar zijn ze te achterlijk voor. De broer van haar vader leert Scout dat ze haar vader moet zien als een gewoon mens met zijn eigen onhebbelijkheden en fouten. Ze moet haar plaats in de samenleving leren accepteren als ze zich thuis wil blijven voelen in het stadje Maycomb.

En viel de hereniging tegen? Ja. Ik kon er niet wijs uit worden: is dit boek een voorloper op The Mockingbird, een vervolg, of is het iets dat door een ander

geschreven werd, nu Harper Lee 89 jaar is en mentaal begint af te takelen? Lee had uitdrukkelijk aangegeven dat ze het bij één boek zou houden, omdat ze gezegd had wat ze wilde zeggen. Ga heen, zet een wachter staat zo ver af van alles wat in The Mockingbird betekenis werd gegeven, dat het veel lijkt op een publiciteitsstunt omdat het dit jaar 55 jaar geleden is dat The Mockingbird uitkwam.

En als we vergeten dat er een Mockingbird bestaat en dit boek als op zichzelf staand beschouwen? Ook dan blijft de Wachter een warrig boek, rommelig van compositie en vaag en bij tijden ronduit saai. Ook hapert de Nederlandse vertaling af en toe nogal: was het een haastklus, omdat het boek overal ter wereld op dezelfde dag moest verschijnen? Het beste zijn nog de flashbacks waarin Scout terugkijkt op haar jeugd met haar broer Jem, die inmiddels dood is, en haar beste vriend Dill, en niet alleen omdat we daarmee toch weer in de sfeer van het vorige boek zijn beland.

Het ergste vond ik nog dat Scout zich op het einde van het boek conformeert aan de normen en waarden van haar truttige tante Alexandra, een matrone die het standsverschil hoog in haar vaandel voert. Tante heeft de relatie van Scout met een jongen uit een ander milieu afgekeurd, en op het laatst weet Scout zelf ook dat ze daarom nooit met hem zal trouwen. Dit is, het karakter van Scout in aanmerking genomen, volstrekt ongeloofwaardig.

En wat is er geworden van Boo Radley?

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

11

Grumpy Cat Ansichtkaarten

Breng je familie, vrienden en collega’s in een rothumeur door ze een kaart te sturen uit dit boekje van de wereldberoemde Grumpy Cat. Grumpy Cat is een megahit op Facebook, heeft meerdere boeken op haar naam staan en heeft zelfs een hoofdrol in een film gespeeld. Deze meest chagrijnige kat ter wereld is vooral bekend vanwege haar pessimistische oneliners zoals: “Ik heb een idee….ga weg” of “Don’t worry…Be grumpy”. Je kunt nu iedereen mee laten genieten met dit boekje vol met ansichtkaarten met foto’s van Grumpy Cat en haar oneliners.

12

MAIL &WIN! theSword e-Magazine geeft 15x een ‘Grumpy Cat Ansichtkaarten’ weg Kans maken? Mail voor 30 september 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Grumpy Cat’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

Recensie De zevende zoon

De kleine gevangene

Joseph Delaney Uitgeverij De Fontein ISBN 9789026135057 512 pagina’s februari 2015

Lise Kristensen The House of Books ISBN 9789044347609 304 pagina’s juli 2015

De zevende zoon, deel 1 en 2, wekte ongetwijfeld bij velen hoge verwachtingen aangezien er een heuse bioscoopfilm over werd gemaakt. Dat was bij mij niet anders, maar gelukkig wist het verhaal te bevredigen.

Een aangrijpend en vooral een ingrijpend verhaal. Het is niet een boek dat je snel leest, want er gebeurt zoveel in het boek. Je krijgt een hoop indrukken over waanzin waar je niet aan kunt denken dat het gebeurt.

De magische wezens die we tegenkomen zijn angstaanjagend en tegelijk leuk beschreven. En hoewel er meerdere magische wezens in het verhaal voor komen, heeft Delaney wel diep nagedacht over hoe hij deze wezens zou gebruiken.

Zo is er een heuse ranking in de gevaarlijkheid van boemannen en bestaat er voor elk wezen een andere techniek om ermee af te rekenen. En deze technieken moet de zevende zoon en eveneens de leerling van de geestenjager eerst leren.

Lise is nog maar acht jaar als de oorlog uitbreekt.

De kleine Lise laat dapperheid zien tijdens de twee jaar verblijf in de kampen. Ze ziet ook de gruwelijke wreedheden die de Japanners hen aan doen. Lange loop afstanden tot stokslagen zijn vaak aan de orde van de dag.

Ons hoofdpersonage groeit doorheen het verhaal uit tot een ware held en blijkt geen instant superman te zijn die bij zijn eerste zwaardgevecht een hele horde vijanden weet neer te slaan. Dat maakt het hele verhaal, dat pure fictie is, toch geloofwaardig. Het verhaal is eveneens een mix van humor en duistere spanning waarbij je op het puntje van je stoel gaat zitten tijdens het lezen.

Lange appèls waar veel kinderen en vrouwen volop in de zon staan, vele vrouwen uitgedroogd raakten en dan op de grond neer vielen.

Lise had een groot uithoudingsvermogen dat er voor zorgt dat haar familie voor veel wreedheden wordt behoed.

Voor je het weet, heb je de laatste pagina omgeslagen en blijf je een beetje verweesd achter, met honger naar meer. En gelukkig is er meer, want De zevende zoon is een heuse serie geworden, waarvan ik hoop dat de vervolgverhalen even sterk zijn als de eerste twee!

Tekst Yana Brys

Tekst Amanda Tuinstra theSword Magazine

13

Verhaal

The Sara Rose Hotel

Tekst Francis Oosterhof

Hoofdstuk 5

14

Met trillende handen legde ik de brief naast mij neer op de grond. Verstomd bleef ik naar de muur staren.

Zoveel vragen spookten door mijn hoofd. Heb ik de brief wel goed gelezen en goed begrepen? Kan dit echt? Hoe en waarom? Ik weet niet meer hoe lang ik daar op de grond heb gezeten, maar ik schrok op uit mijn gedachten toen ik voetstappen op de trap hoorde.

“Chiara, waar zit je?”

Vlug raapte ik alle foto’s en de brief bij elkaar. Ik stopte ze net terug en deed de map dicht toen Ferry de kamer binnen stapte.

“Hey, ben je hier?”

“Ja, ‘antwoordde ik schor. Ik schraapte mijn keel en deed alle mappen terug in de kluis.

“Gaat alles goed?”

Wat een stomme vraag was dat toch. Nee, natuurlijk gaat het niet! “Ja hoor, prima. Dit is alles wat ik kon vinden, ‘zei ik en gaf hem de papieren die ik over de hotels had gevonden.

“Dankje.” Ik wilde voor hem uit de kamer uit lopen. Ik wilde hier even niet zijn, maar hij pakte mijn arm zodat ik niet weg kon lopen. “Heb je gehuild?”

Ik veegde met mijn linkerhand over mijn ogen. Ze voelden vochtig. Dat had ik niet doorgehad, maar ik wilde Ferry nog niet de echte reden vertellen, ik wilde hem nog niet vertellen over de brief. Ik wist nog niet eens of het allemaal wel echt waar was.

“Het is niet makkelijk om in deze kamer te zijn Fer!, ‘zei ik iets feller dan de bedoeling was.

“Sorry, dat is ook zo.” Hij liet mijn arm los en stak zijn handen schuldbewust in zijn zakken. Hij keek de kamer rond. “Ik ben hier ook niet meer geweest.

Het is niks veranderd. Logisch ook natuurlijk want ze zijn er niet meer om iets te kunnen veranderen hè?” Hij lachte wrang.

“Fer.” Ik wilde hem een knuffel geven, maar hij stak zijn handen afwerend naar voren.

“Ik moet weer aan het werk. Winston wacht op

me.” Na een vluchtige kus op mijn hoofd, vluchtte hij de kamer uit. Ik bleef voor het raam kijken hoe hij de straat uitscheurde.

“Wees voorzichtig, ’fluisterde ik hem na. Als een magneet werd ik naar de kluis van papa toegetrokken.

Ik knielde ervoor neer, maar ik kreeg mijn vingers niet zo ver om de code in te toetsen. Nee, laat het maar even wachten, dacht ik. Niet nu. Maar wat als Ferry het vindt? zei een klein stemmetje in mijn achterhoofd. Snel toetste ik de code in en haalde mijn map uit de kluis. Alsof ik iets deed wat niet mag en niet betrapt wilde worden, liep ik op mijn tenen naar mijn slaapkamer. Ik pakte een stoel en sleepte deze naar mijn kledingkast. Ik legde de map op de bovenste plank van mijn kledingkast achter één van mijn bewaardozen. Zo zou niemand anders het kunnen vinden, dacht ik tevreden. Ik klom van de stoel en bedacht waar ik mee bezig was voordat Ferry belde, ohja de was. Ik werd al moe en emotioneel als ik terugdacht aan de stapels was met kleding van papa en mama ertussen. Daar had ik vandaag geen zin meer in. Mijn bed moest nog verschoond en opgemaakt worden, ik had het alleen nog maar afgehaald zag ik. Een paar minuten later plofte ik neer op mijn schone, opgemaakte bed. Ik was moe en in de war. Alle ontdekkingen en emoties van vandaag hadden zijn tol geëist. Binnen een paar seconden viel ik in slaap.

“Chiara? Hey, word eens wakker.” Zachtjes schudde Ferry aan mijn arm.

“Huh?” Langzaam opende ik mijn ogen en wreef de slaap eruit. Ferry lachte.

“Zo dat was een diepe slaap. Mijn geschreeuw onderaan de trap heb je helemaal niet gehoord.”

“Heb je mij geroepen?, ‘vroeg ik slaperig. Ik ging rechtop zitten en zag dat het al schemerde buiten.

“Hoe laat is het?”

“Het is acht uur.”

theSword Magazine

“Acht uur! Dat meen je niet. Ben jij net pas thuis?”

“Ja, ik kom net binnen. Het is echt een gekkenhuis in het hotel op dit moment. Kom dan gaan we wat eten, ik rammel. Heb je eten klaargemaakt?”

“Nee, sorry. Er is nog wel wat chinees over van gisteren, dat kan ik wel opwarmen.”

“Nou, oké, vooruit dan maar, ‘zei Ferry met tegenzin.

Ik zag dat chinees niet was waar hij op had gehoopt. Ik liep achter Ferry aan naar beneden en haalde de nasi en foe yong hai uit de koelkast. Ik schepte het op borden en zette het in de magnetron.

“Heb je zo hard gewerkt vandaag, dat je uitgeput in slaap bent gevallen of zo?, ‘vroeg Ferry. Ik was nooit een goede leugenaar, iedereen prikte daar altijd zo doorheen bij mij. Daarom sloeg ik mijn ogen neer en draaide mijn rug naar hem toe.

“Wat wil je drinken?, ‘vroeg ik, in plaats van antwoord te geven op zijn vraag.

“Water is goed. Maar wat heb je allemaal gedaan vandaag?”

“Ik heb mijn bed verschoond en die papieren voor jou gezocht.” Ferry wachtte totdat ik nog meer opnoemde, maar toen ik stil bleef, keek hij boos. “Ik ben aan de was begonnen, ‘zei ik haastig, dat was tenminste wel waar. Ik was eraan begonnen.

“Is dat alles? En dan heb je niet eens gekookt. Wat heb je de hele dag gedaan? Geslapen?” Ik kon er slecht tegen als mensen boos op mij waren, zeker familie.

Ping. Het eten was klaar. Ik zette de borden op tafel en Ferry ging zitten, maar keek mij nog steeds boos aan.

“Sorry Fer, het was echt een zware dag.” Ferry snoof.

“Echt waar, niet fysiek maar wel emotioneel. Alles doet mij denken aan papa en mama. Ik kom hun kleren tegen en ik moest in hun slaapkamer zijn. Dat is allemaal niet gemakkelijk, hoor.”

“Tuurlijk is dat het niet, maar denk je dat ik niet constant wordt herinnerd aan papa in het hotel? Iedereen kijkt je meelevend aan en vraagt hoe het gaat. Ik zit aan papa’s bureau en zie zijn notities overal opgeschreven, zijn foto’s aan de muur. Denk je dat ik dat makkelijk vind? Nee, maar ik doe wel wat er gedaan moet worden.

Je moet wat sterker worden, Chiara.” Met grote happen begon hij te eten. Er werd niets meer gezegd aan tafel.

Zijn tirade hakte er behoorlijk in en ik wist niet wat ik moest zeggen. Ferry had al snel zijn bord leeg en ging naar boven. Met moeite kreeg ik nu een paar happen naar binnen.

“Chiara!” Ow nee, wat nu weer? Met tegenzin liep ik naar boven. Ferry wachtte me op bij zijn slaapkamerdeur.

“Wat is er?, ‘vroeg ik zachtjes.

“Kijk maar. Heel fijn als je mijn bed wilt verschonen, maar maak het dan ook af. Nu moet ik nog van alles gaan doen.”

Had ik zijn bed ook afgehaald? Ik wist het niet meer, zo verstrooid was ik de laatste tijd.

“Zoveel werk is het nu ook weer niet hoor, Fer. Niet zo overdrijven.”

“Ik weet dat het niet veel werk is, maar het is wel extra werk. Ik werk me overdag kapot in het hotel en als ik dan thuis kom wil ik tot rust komen. Niet ook nog voor mijn eigen eten zorgen of schoonmaken of wat dan ook. Ik heb je niet voor niets gevraagd om voor het huis te zorgen, want ik kan dat niet naast het hotel. Als we niet voor het huis kunnen zorgen, moeten we het misschien maar verkopen.”

“Verkopen, nee echt niet!”

“Dan weet je wat je te doen staat. We hebben geen geld voor een huishoudster op dit moment. Niet zolang de rekeningen van papa en mama nog niet naar ons zijn overgeschreven. En dat kan misschien nog wel even duren.”

“Ik weet het. Het spijt me. Morgen zal ik het beter doen.” Ferry knikte, maar ik zag dat hij mij nog niet helemaal geloofde. Hij gooide de deur dicht en hij kwam er de hele avond niet meer uit. Verslagen ging ik naar beneden. Ik had Ferry diep teleurgesteld en dat voelde niet fijn. Ik ruimde het eten op en ging nog even tv kijken. Om tien uur vielen mijn ogen alweer dicht en ging ik naar boven. Er kwam nog licht onder Ferry’s deur vandaan, maar ik besloot om hem maar niet te storen en welterusten te wensen. Morgen ga ik het veel beter doen, beloofde ik mijzelf.

De volgende dag werd ik weer wakker door het geluid van Ferry’s auto. Hij was nu nog vroeger weg gegaan dan gisteren, half zeven. Het was dus echt een drukke baan om de hotels te runnen. Ik moet er ook eens voor Ferry zijn. Hij is er altijd voor mij en kijk eens hoe weinig ik voor hem terug doe. Ik maak niet eens zijn bed op of kook voor hem. Dat is toch een kleine moeite? Zei ik in gedachten tegen mijzelf. Ik was vast besloten om vandaag het hele huis schoon te maken en iets lekkers voor hem te koken vanavond. Er kwam een plan in mij op. Ik moest mijn huis als een hotel zien.

Ik wilde Ferry toch helpen in het hotel? En als hij zag dat ik een huis op orde kan houden, dan zal hij zien dat ik het aankan om hem te helpen. Vol energie van mijn nieuwe plan schopte ik de dekens weg en ging ik mij aankleden. Als ontbijt nam ik alleen wat ontbijtgranen en daarna begon ik de keuken grondig schoon te maken.

Ik haalde alles uit de kasten om het schoon te maken en om te kijken of het over de datum was. Als ik merkte dat iets op was schreef ik dat gelijk op en zo had ik een lange boodschappenlijst toen de keuken weer glom.

Ik trok mijn schoenen aan, pakte de boodschappentassen en automatisch pakte ik ook de autosleutels van

theSword Magazine

15

mama’s auto. Ik zette de boodschappentassen achterin en ging achter het stuur zitten. Terwijl ik de stoel en de spiegels verstelde, besefte ik dat mama voor het laatst hierin had gereden. Ik zag haar favoriete snoepjes staan in een bakje; jelly beans. Ik voelde de tranen alweer omhoog komen. Kappen met die tranen. Ik kan niet na een paar uur alweer instorten, ik heb nog zoveel te doen voordat Ferry thuis komt. Ferry heeft gelijk, ik zou wat sterker moeten worden en niet bij alles gaan huilen en zielig doen. Ik heb vaker mama’s auto geleend, dit is niet de eerste keer en zeker niet de laatste. Kom op nou!

Raap jezelf weer bij elkaar en ga die boodschappen halen. Je kan het! Pepte ik mijzelf op.

Met een uur had ik alle boodschappen gehaald en was ik weer thuis. Blij met deze kleine triomf had ik een lekkere kaascroissant gekocht. Nadat de boodschappen waren opgeborgen, at ik mijn croissant op de bank voor de tv. Het was een bende om mij heen. De bloemen waren op, omdat ze al die tijd geen water hadden gekregen.

Boeken en tijdschriften verspreid over verschillende tafeltjes en planken in plaats van in de boekenkast. En om één of andere reden lagen er ook kledingstukken over de bank en de stoel. Broeken, shirts en sokken.

Ze waren duidelijk van Ferry, maar hoe kwamen die daar? Ik besloot om eerst alle kamers beneden te gaan stofzuigen; de woonkamer, keuken, eetkamer en de “bibliotheek”. Het was geen echte bibliotheek, maar er stond een grote boekenkast tegen de muur en een paar relax stoelen om daar rustig te lezen. Vroeger stond het vol met speelgoed, maar nu was het een kamer speciaal voor mijn moeder. Ze hield van lezen en mijn vader had de kamer omgetoverd tot haar eigen bibliotheek.

Nu hadden ze allebei een kamer waarin ze zich konden terugtrekken. Mijn vaders studeerkamer was er naast, maar daar ging ik niet in met de stofzuiger. Dat was nog een stap te ver voor nu, later misschien.

Na het stofzuigen ruimde ik de boeken op, gooide de bloemen weg en verzamelde ik alle kleding. Met de kleding over mijn arm keek ik mijn werk na, het zag er goed uit. Ik hoop dat Ferry trots is als hij dit ziet.

Er was alleen nog één ding wat echt moest gebeuren, maar waar ik erg tegenop zag: het washok. Er moesten echt een paar wassen gedraaid worden voordat ik niets meer had om aan te doen. Gelukkig bracht Ferry zijn pakken bij de stomerij in het hotel, want ik had geen idee hoe ik dat zou moeten wassen. Met loodzware voeten liep ik de trap op en deed de deur open van het washok, wachtend op de stekende pijn in mijn borst en het verdriet. Ik bleef een tijdje op de drempel staan, maar de stekende pijn kwam niet. Het prikte wel en het voelde niet fijn om hier te zijn en om de kleding van papa en mama te zien, maar het was niet zo erg als gisteren.

Dit gaf mij moed om verder te gaan. Ik sorteerde de 16

kleding die gewassen moest worden en gooide er eerst een witte was in. Dat was tenminste makkelijk. Maar al die verschillende kleuren, welke mogen wel bij elkaar en welke niet? Ik zal het zo wel even googlen dacht ik, ik kan hierna eerst nog een zwarte was erin doen.

Ik legde een paar kleren over de strijkplank voor later, maar borg eerst kleren op die schoon waren en niet gestreken hoefde te worden.

Ik deed mijn kledingkast open en legde mijn sokken en ondergoed in de la. Voordat ik de deur weer sloot keek ik naar de bovenste plank. Mijn nieuwsgierigheid werd erger. Ik moet weten of het waar is. Ik pakte weer een stoel en legde de map op mijn bed. Het duurt toch nog wel even voordat de wasmachine klaar is, ik kan best wel even zitten en kijken, stelde ik mijzelf op mijn gemak.

Ik opende de map en bovenop lag de brief, ik legde de brief opzij. Ik wilde hem niet nu al lezen, eerst wilde ik de foto’s bekijken. Het was een grote stapel, alleen maar foto’s van mij. Er waren er heel veel van mij als baby samen met mijn ouders, met Ferry als peuter en van mij in bad etc. Er waren maar drie foto’s van toen ik pasgeboren was in The Sara Rose Hotel Frankrijk.

Op de eerste foto sliep ik in mijn vaders armen, op de tweede foto had ik mijn ogen open en lag ik in de kinderwagen en de laatste foto is in de lobby van het hotel. Mijn moeder heeft mij vast en mijn vader staat half achter haar. Beide kijken lachend naar mij. Ferry staat voor mijn vader en heeft zijn eigen kleine koffer vast. Naast mijn moeder staan nog meer koffers. Dit was ons vertrek naar Nederland. Er stond verder alleen nog een vrouw met personeelskleding aan op de foto.

Ik denk dat ze een schoonmaakster is. Ze kijkt met een klein glimlachje naar het vertrekkende gezin. Verder zijn er nog foto’s van elke leeftijd, veel schoolfoto’s en een paar vakantiefoto’s. De foto’s gaan terug tot een paar weken geleden toen ik thuis kwam van Maastricht.

Ik stap net uit de auto terwijl papa mijn koffers gaat pakken. Apart dat dit in een speciale map zit, maar dit bewijst nog niks. Ik legde de foto’s naast de brief.

Daarna was er nog een aantal papieren. Ze zagen er officieel uit. Ik probeerde de documenten te lezen, maar het was in het Frans met een hoop moeilijke woorden, juridische taal dacht ik. Ik bladerde verder en aan het einde zat dezelfde stapel documenten, maar dan in het Nederlands. Dit was iets beter te lezen, al snel werd mij duidelijk dat de brief niet gelogen was.

De documenten beschreven de rechten en plichten van de biologische ouders en de adoptie ouders. Achterin zat mijn geboortebewijs waarop heel duidelijk was aangegeven wie mijn moeder was, de naam van mijn vader was niet ingevuld. De harde waarheid kwam aan:

theSword Magazine

Ik ben geadopteerd.

Ik rolde mijzelf op in een bal totdat mijn tranen waren gedroogd en mijn lichaam ophield met schokken. Ik ging op mijn rug liggen en las de brief vluchtig nog een keer. Het was een brief van mijn biologische moeder waarin ze schreef dat ze heel veel van mij hield, maar te jong was om voor mij te zorgen. Ze noemde geen leeftijd, ze zei alleen dat ze te jong was. Hoe jong dan? Daarna schreef ze dat ze blij was dat ze zulke liefdevolle mensen heeft ontmoet als mijn ouders die voor mij wilden zorgen. Ze weet zeker dat ik bij hen niets tekort zal komen en ze hoopt dat ik altijd mijn hart en mijn dromen zal volgen. Ze hoopt dat ik gelukkig word. Nou, ik ben echt onwijs gelukkig nu, dacht ik bitter. Ik had de neiging om de brief te verscheuren, maar ik wist dat ik daar later vast spijt van zou krijgen.

In plaats van verscheuren pakte ik de foto waarop we met zijn allen in de lobby staan. Zijn jullie echt niet mijn ouders? Mama had mij altijd verteld dat ze al zwanger naar Frankrijk ging en dat het werk wat papa daar te doen had ontzettend veel vertraging had. En ik kwam ook nog eens eerder dan gepland, daardoor was ze in het hotel in Frankrijk bevallen. Was dat geweldige verhaal allemaal een leugen? Ik wist dat ik niet op mijn moeder leek, zij had een lichte huid, blauwe ogen. Maar op papa leek ik toch wel? Ik bestuurde zijn gezicht goed op zoek naar bewijs. Kijk, dacht ik triomfantelijk, ik heb ook donkerbruin haar. Ow nee, papa’s haar is nog donkerder bijna zwart. Het is net niet dezelfde kleur.

We hebben allebei bruine ogen, maar die van papa zijn net een tint donkerder. Ik heb een smal gezicht en hij net iets breder. Ik heb donkere lippen en mijn vader net iets lichter, dacht ik verslagen. Ik drukte de foto tegen mijn borst. Als je vluchtig kijkt zou je denken dat ik op mijn vader lijk, dat heeft iedereen mij altijd verteld, maar als je ons goed bestudeerd is het allemaal net niet.

Die woorden bleven door mijn hoofd galmen: net niet.

Wordt vervolgd

ONZE RE CENSENT LEEST NU

Gedachte-experimenten zijn al meer dan tweeduizend jaar het gereedschap van de filosofie.

Ze helpen immers bij het vinden van antwoorden op fundamentele levensvragen. De grote filosofen hebben zulke gedachte-experimenten ontwikkeld om onderwerpen als ethiek, vrijheid en rechtvaardigheid te verkennen. Hoe zou ons leven eruitzien als we onsterfelijk waren?

Stel dat mijn buurman en ik van hersenen zouden ruilen, wie zou dan waar wonen? Hoe kan een hond die aan een ketting ligt gelukkig zijn? Je begint na te denken en wordt gegrepen door de filosofie.

Yves Bossart heeft de belangrijkste gedachteexperimenten verzameld, inzichtelijk beschreven en van commentaar voorzien, en hij weet de lezer te verleiden om zelf antwoorden te bedenken.

Origineel en goed onderbouwd.

Francis Oosterhof publiceert in iedere editie een stukje van haar mini-roman. Lees in editie 16 hoe het verder gaat.

theSword Magazine

17

18

theSword Magazine

Recensie Amon

Pindakaas en sushi 2

Jennifer Teege The House of Books ISBN 9789044344486 256 pagina’s mei 2015

Haar huid is donker. Haar vader kent ze niet.

Haar moeder spreekt of ziet ze nauwelijks, omdat ze als baby ter adoptie werd aangeboden. Pas op achtendertigjarige leeftijd ontdekt Jennifer Teege door toeval haar familiegeheim. Ze is de kleindochter van nazikampcommandant Amon Göth, ook bekend van Steven Spielbergs film Schindler’s List. Göth was verantwoordelijk voor de dood van duizenden mensen en werd in 1946 opgehangen. Jennifer realiseert zich dat haar grootvader haar zou hebben aangemerkt als ‘onzuiver’ en haar zou hebben doodgeschoten. In dit boek beschrijft Jennifer de zoektocht naar haar familiegeschiedenis; het verhaal van haar moeder en grootmoeder; en vertelt ze ondertussen ook haar eigen levensverhaal. Het wordt een bewogen reis naar de afgrond van het verleden en terug naar de hedendaagse, bevrijdende werkelijkheid.

Een heerlijk lezend boek, ingrijpend en beeldend geschreven met mooie foto’s in het boek.

Je begint steeds meer te begrijpen waarom het verzwegen is. Het boek wisselt met heden en verleden.

De hoofdstukken worden goed weergegeven en goed verteld. De gevolgen van de tweede wereldoorlog zijn nog steeds voelbaar.

Al is het al zeventig jaar geleden, kleinkinderen voelen het nog wel. Vooral als de tweede generatie veel heeft verzwegen over de tweede wereldoorlog.

Tekst Amanda Tuinstra

Roderick Leeuwenhart Uitgeverij Leeuwenhart ISBN 9789082220513 268 pagina’s

Fuji, zomerfestivals, Comiket en kattencafé’s!

Marle denkt het allemaal voor elkaar te hebben: een hechte band met Joyce en Esther, haar gevoelige vriendje Flo, en nu die gedroomde reis. Het leven van een geek wordt niet veel beter, toch?

Eén voor één glijden haar zekerheden de afgrond in. De trip wordt een nachtmerrie van onmogelijke keuzes, jaloezie en de maskers die je draagt in het leven. Wat als je zelf de schurk van het verhaal blijkt te zijn?

Pindakaas en Sushi is een goed boek met goede karakters en een boeiende verhaallijn. Roderick Leeuwenhart weet zijn passie goed op papier te zetten.

Het Japan gevoel straalt door het hele boek. Wel denk ik dat het een pré is wanneer je als lezer bekend bent met het land en zijn cultuur. Er zit een hoop Japanse uitdrukkingen in die handig zijn om te weten. Dit neemt niets weg van het leesplezier.

Leeuwenhart weet de karakters op een manier te beschrijven dat zij overeenkomen met jongeren van nu.

Als je een leuk boek wilt lezen en jezelf wilt onderdompelen in de Japanse cultuur, lees dan Pindakaas en Sushi 2. Een boek dat je niet weg kunt leggen als je er aan begint.

Tekst Dennis van Elten theSword Magazine

19

Column

FEYENOORD, DE CL SPELEND IN HE

Hand in Hand kameraden en niet praten maar werken dat is het motto van deze volksclub, die haar thuiswedstrijden speelt in het mooiste stadion van Nederland.

Tekst Mark Medema Foto’s ANP

Volksclub nummer één van Nederland: Feyenoord is in mijn ogen de volksclub nummer één van Nederland. De trouwe supporters die altijd in grote getale komen naar de wedstrijden van hun helden, ook al hebben ze verloren blijven ze achter hun club en spelers staan. Ook tijdens de periodes waarin de club ver van de eerste plaats is afgegleden blijven de supportersaantallen gelijk of zelfs oplopen.

Heel Nederland leeft met deze club mee als het slecht gaat en is blij als deze club weer successen behaald, hiermee is Feyenoord uniek in Nederland.

20

EEN FEYENOORDER BEN JE VOOR JE LEVEN Hand in hand kameraden is het lijflied van deze mooie club en spelers als Theo Laseroms, Rinus Israël en John de Wolf zijn erg populair en ze worden echte helden.

Mister Feyenoord is Coen Moulijn en hij is misschien wel de meest technische speler die ooit bij Feyenoord heeft gespeeld en zal spelen, het bronzen beeld voor De Kuip is een groots eerbetoon aan deze geweldenaar aan de zijlijn.

Het stadion maakt de club compleet, wat een feest is het tijdens de wedstrijden, het publiek dicht op het veld en het geluid gaat werkelijk door merg en been. Het nieuws dat er een nieuw stadion moet komen is natuurlijk het meest verschrikkelijke nieuws wat je als Feyenoord-supporter maar kan horen maar als de club daardoor wel een rol kan blijven spelen in het huidige voetballandschap is het misschien wel de beste keuze.

Er is een aanpassingsplan voor de huidige Kuip ingediend en het is maar afwachten of het de nieuwbouwplannen van tafel kan vegen.

Het wachten in de spelerstunnel is voor de spelers een mooie gebeurtenis en dan als het luik naar het veld opengaat dan zien ze de mensenmassa en staat Feyenoord meteen met 1-0 voor. theSword Magazine

LUB VAN HET VOLK, ET ROOD EN WIT ENKELE TOPSPELERS: Mario Been, Regi Blinker, Johan Boskamp, Paul Bosvelt, Giovanni van Brockhorst, Johan Cruijff, Jerzy Dudek, Cor van der Gijp, Ed de Goeij, John Guidetti, Ruud Gullit, Willem van Hanegem, Kevin Hofland, Pierre van Hooijdonk, Rinus Israël, Wim Jansen, Salamon Kalou, Bonaventura Kalou, Over Kindvall, Jozsef Kiprich, Ronald Koeman, Dirk Kuyt, Theo Laseroms, John van Loen, Roy Makaay, Robin van Persie, Pétur Pétursson, Wlodzi Smolarek, Gaston Taument, Sjaak Troost, Henk Vos, Peter van Vossen, John de Wolf. Natuurlijk zijn er nog veel meer.......

COEN MOULIJN: Mister Feyenoord wil ik in dit geval natuurlijk even apart noemen, deze op 15 februari 1937 geboren Rotterdammer is veruit de meest populaire voetballer van Feyenoord uit de geschiedenis, hij overleed op 4 januari 2011 in zijn woonplaats Rotterdam.

theSword Magazine

21

F

Verwacht

Films

Hitman: Agent 47

Knock Knock Ricki and the Hot Pursuit Flash

Evan Webber, een Hitman: Agent 47 gaat gelukkig getrouwde architect, lijkt alles over een genetisch te hebben waar een gemodificeerde huurmoordenaar. Deze mens van droomt: perfecte moordmachine een liefdevolle en succesvolle vrouw, is vernoemd naar de twee prachtige laatste twee cijfers kinderen en een van een in zijn nek duur huis. Tijdens getatoeĂŤerde barcode een weekend alleen en is het resultaat thuis wordt zijn van tientallen jaren vreedzame bestaan onderzoek en 46 onderbroken door de prototypes. Dat heeft komst van twee op ertoe geleid dat 47 het oog onschuldige over ongekende en verloren meisjes. kracht, snelheid, uithoudingsvermogen Nadat hij ze heeft binnen gelaten om op en intelligentie een taxi te wachten, beschikt. verandert de nacht in een ware nachtmerrie.

Actie / Misdaad 3 september 2015 Horror / Thriller 3 september 2015

22

Een gespannen politieagente (Reese Witherspoon) die volgens het boekje werkt moet de sexy en onbevangen weduwe (Sofia Vergara) van een grote drugsbaron beschermen. De twee vrouwen beginnen aan een roadtrip door Texas met corrupte agenten en gevaarlijke moordenaars op hun hielen.

Southpaw

Ricki Rendazzo, een 54-jarige rockster, zingt met haar band The Flash in een bar in de San Fernando Valley. Ze date met haar gitarist, Greg, maar is bang om zich te binden. Ze ontvangt een telefoontje van haar ex-man, Pete Brummel, dat haar dochter Julie het moeilijk heeft nu haar man Max haar heeft Actie / Komedie verlaten voor een 10 september 2015 andere vrouw. Ricki besluit naar Chicago te vliegen om haar dochter te troosten maar wordt met minachting ontvangen.

Het verhaal gaat over de agressieve, gewelddadige bokser Billy Hope (Gyllenhaal) die zich naar de top weet te werken. Wanneer de weltergewichtbokskampioen door zijn gedrag een gevecht uitlokt, met de dood van zijn vrouw als gevolg, valt zijn persoonlijke leven echter aan diggelen.

Nadat hij zijn huis kwijtraakt en zijn dochter moet afstaan aan een pleeggezin, probeert hij met behulp van een amateurtrainer zijn leven weer op te pakken.

Komedie / Muziek 3 september 2015

Drama 10 september 2015

theSword Magazine

Bron www.moviemeter.nl

Vacation Rusty Griswold (Ed Helms) besluit zijn gezin mee te nemen op een road trip naar ‘Walley World’, het coolste pretpark in Amerika. Het doel van de reis is de familie dichter bij elkaar brengen en het herbeleven van een jeugdvakantie, maar dingen gaan niet zoals gepland.

Avontuur / Komedie 10 september 2015

september

Madame Bovary Emma Bovary is een boerendochter die droomt van een romantisch en bourgeois leven in de grote stad. Zij trouwt met een plattelandsarts die haar echter niet het leven geeft waar zij naar verlangt.

Eenzaam probeert zij haar fantasieën gestalte te geven door een reeks romances en de aanschaf van exotische kleding. Het is echter duidelijk dat zij langzaam maar zeker steeds verder afraakt van de werkelijke vervulling van haar verlangens. Zij verliest elke greep op de realiteit.

Drama 17 september 2015

Maze Runner: The Scorch Trials Nadat ze het Labyrint hebben overwonnen, wacht Thomas en de andere Gladers een nieuwe uitdaging: op zoek gaan naar aanwijzingen over de mysterieuze en machtige organisatie WCKD. Hun reis brengt hen naar de Scorch, een desolaat landschap bezaaid met ondenkbare obstakels. Samen met verzetsstrijders nemen de Gladers het op tegen de superieure strijdkrachten van WCKD en ontdekken ze wat voor schokkende plannen deze organisatie voor hen in petto heeft.

Actie / Sciencefiction 17 september 2015

theSword Magazine

Everest 1996. Ondanks waarschuwingen over een grote storm die voorspeld is, gaan twee teams op klimexpeditie naar de top van de Mount Everest. Een team staat onder leiding van gids Rob Hall (Jason Clarke), het andere team wordt geleid door Scott Fischer (Jake Gyllenhaal). Journalist Jon Krakauer (Michael Kelly) gaat mee om verslag te doen van het ‘commercieel’ uitbuiten van Mount Everest. De beklimming heeft desastreuze gevolgen; binnen twee dagen vinden maar liefst acht bergbeklimmers de dood tijdens de barre tocht naar de top.

Avontuur / Thriller 17 september 2015

The Transporter Refueled In de criminele onderwereld van Frankrijk staat Frank Martin bekend als “De Transporter”: de beste chauffeur en huurling die je kan krijgen. Hij houdt zich aan drie eenvoudige regels: geen namen, geen vragen en geen onderhandelingen.

Maar dan ontmoet hij de mysterieuze femme fatale Anna, die de leiding heeft over een groep overvallers.

Niets houdt Anna tegen om een groep meedogenloze Russische mensenhandelaren te stoppen.

Actie / Misdaad 24 september 2015

23

Blog MAIL& Tour! WIN! GEZOCHT

FERVENT LEZER MET EIGEN BLOG

Op 23 september verschijnt de Young Adult van Het Eiland van S.J. Paul. Wat vinden de bloggers van dit boek?

Scelta Publishing is op zoek naar 10 fanatieke young adult liefhebbers met een eigen blog.

De geselecteerde bloggers zullen via Twitter, Facebook, Hebban en natuurlijk hun eigen blog laten weten wat ze van dit boek vinden.

Verslind je het ene boek na het andere en kun je er ook wat over vertellen? Dit is je kans!

In ruil voor een recensie ontvang jij gratis een exemplaar van Het Eiland van S.J. Paul Vol = vol, dus geef je snel op!

Stuur je naam en adresgegevens naar info@sceltapublishing.com en hoor of jij deel uitmaakt van de Het Eiland Pre-read Club!

24

Mega Mystery Box

De box bestaat uit vele coole gadgets. De magische doos bevat een mix van gadgets voor mannen, vrouwen, kinderen en geeks. Kortom, hebbedingetjes voor iedereen! Zit er iets bij wat je niet kunt gebruiken, geef het dan cadeau aan iemand die het wel leuk vindt.

theSword e-Magazine geeft 6x een ‘Mega Mystery Box’ weg Kans maken? Mail voor 30 september 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Mandala kleurposters’ naar: winactie@theSwordMagazine. nl.

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

theSword Magazine

Column

Belevenissen van een schrijfcoach

Tekst en foto Johan Bordewijk

Wat zien ik?

Tijdens het lezen van het werk van de schrijfgroep, bleef mijn oog hangen op deze zin: ‘Ik voelde me de hele fietstocht ellendig, de kleurige veldbloemen zag ik niet.’ Wat is hier mis mee?

Tijd voor een lesje perspectief. Naast personages (hoofdpersonen, bijpersonen en figuranten) heb je in het verhaal de verteller. Dat is ‘de persoon’ die het verhaal vertelt aan de lezer. Deze persoon kan verschillende posities aannemen, de zg vertelperspectieven.

Traditioneel leert iedere basiscursus creatief schrijven dat er drie soorten zijn. De eerste, de alwetende verteller, gebruiken we nauwelijks. Dan heb je de personale verteller, het verhaal gaat over een ‘hij’ of een ‘zij’, meestal met een naam. Deze verteller heeft enige afstand tot het personage dat als een toneelspeler op de bühne beweegt. Deze kan ook iets weten wat het personage niet weet. De laatste variant van perspectief is de ik-verteller. Deze zit in het hoofd van de personage en kan dus alleen maar weten en zien wat het personage weet of ziet. Lees nu de problematisch zin nog eens. Als de ‘ik’ de bloemen niet ziet, hoe kan die er dan over vertellen, dan moet je toch weten dat ze er zijn. Dus dat klopt niet.

Of wel? Juist, toch wel. Geloof niet iedere basiscursus. Daar leer je regels, en regels hoef je niet te volgen. Je bent tenslotte creatief. Laten we vooral buiten de lijntjes kleuren. De personale en ik-verteller zijn uitersten op een glijdende schaal. De verteller kan gedurende het verhaal in en uitzoomen. Denk aan een film. Veraf, dichtbij, onder, boven. Alles kan. Maar zorg wel voor een vaste cameravoering! Weet wat je doet. Zoom in en uit als stijlmiddel, als manier om een

scene te beginnen of te eindigen. Spring niet lukraak heen en weer, daar wordt de lezer duizelig van. Alles kan! En zeker in fictie. Maar vraag je steeds af: ‘kan dit, op dit moment, vanuit dit perspectief’. En bedenk ook: niet iedereen kan alles, een goede en stabiele cameravoering vergt nou eenmaal oefening.

In de voorbeeldzin is het heel goed mogelijk dat de schrijver met opzet deze ‘onmogelijkheid’ gekozen heeft om aan te geven dat het ‘ik’-personage met een iets grotere camera-afstand gevolgd wordt. Als manier om de scene met het uitzoomen van de camera te laten eindigen.

Johan Bordewijk is schrijver en redacteur. Als schrijfcoach begeleidt hij een groep enthousiaste schrijvers, die allemaal bezig zijn met een roman. In deze blog beschrijft hij zijn ervaringen.

theSword Magazine

25

B Verwacht

Boeken

Het Bucketlist Hij is van mij De Helse boek Chinouk Creaties 2 De ijzeren Elise De Rijck Thijssen prins Heb je er ooit al bij Wanneer Zara in de Cassandra stilgestaan wat je winkel Next View Clare absoluut gedaan wilt hebben voor je er niet meer bent? Giet het in een lijstje en je hebt je eigen bucketlist.

Maar hoe begin je eraan en hoe maak je het nog opwindender?

In dit doeboek vind je ideeën die voor iedereen (jong en oud-er) haalbaar zijn, mits je gemotiveerd genoeg bent en als je je horizonten durft te verkennen.

Hobby Lannoo

26

De little black dress challenge Mieke Kosters

Portret van een vrouw Jojo Moyes

Terwijl de Eerste Wereldoorlog Frankrijk verscheurt en haar komt te werken Ben jij je gewicht en grote liefde Édouard ontmoet ze Arthur.

Ware liefde is bedolven eetgedrag zat? De vecht aan het front, Hij is leuk, charmant nieuwe 6-weekse onder geheimen en is Sophie de steun en en geeft haar alle Challenge van Mieke leugens in dit vervolg toeverlaat van haar aandacht. Haar op Clockwork Angel. Kosters maakt familie. Wanneer in verliefdheid is niet je bewust van je In de magische 1916 de Duitsers hun tegen te houden, maar onderwereld van eetgedrag en helpt je Arthur heeft meer keuzes aan te scherpen. intrek nemen in het Victoriaans Londen familiehotel dat Sophie aanbidders. Sommige voelt Tessa zich meer Deze Challenge is runt met haar zus, gaan wel heel ver om en meer aangetrokken dé kickstart voor die raakt de Kommandant hun doel te bereiken: slanke levensstijl tot Jem, maar haar gefascineerd door Zara uit de weg waarin je al die blijvende verlangen Sophie en door het werken. overtollige kilo’s naar Will, ondanks Ze heeft het gevoel dat zijn slechte buien, kwijtraakt. Voorgoed! schilderij dat Édouard ze continu in de gaten maakt haar verward.

Het gaat deze 6 weken van haar maakte vóór de oorlog. Maar de wordt gehouden, en gaat niet zozeer over Toch lijkt Will te wanneer een van haar veranderen: de muur wat je eet, maar vooral aandacht van een collega’s vermist lijkt om hem heen breekt over hoeveel je eet en Kommandant zet Sophie’s leven en te zijn, wordt Zara waarom je eet. langzaam maar zeker reputatie op het spel... al snel als verdachte af. aangewezen.

Dieet & Voeding Chicklit Carrera Young Adult Young Adult De Fontein Moon Scelta Publishing

theSword Magazine

Bron www.bol.com

september

Onverminderd Rebecca Yarros

DJ Kluun

DJ is een schaamteloze roman, over een Nederlandse dj die Ember krijgt in korte op de toppen van tijd twee dramatische zijn roem in een gebeurtenissen te rollercoaster belandt. verwerken: haar Als Thorwald van vader, een militair Gestel wakker wordt arts, is gesneuveld in zijn penthouse in Afghanistan en in Las Vegas, is de kort daarna, als ze al kamer bezaaid met kwetsbaar is, vindt champagneflessen, ze haar vriend Riley lingerie, drugs en een in bed met haar vrouw die dermate roommate. Ember gedrogeerd is dat ze vindt steun bij Josh, de ijshockeycoach van met geen daglicht is haar broertje. Ze kijkt wakker te krijgen. wel uit om zich meteen Terug in Nederland in een nieuwe relatie te blijkt DJ Thor het middelpunt te zijn van storten... Maar wat is erger: de onzekerheid een schandaal waar de van een leven met Josh hele wereld van smult. of een leven zonder Roman hem?

Uitgeverij Podium Erotische roman Omniboek

De hondenmoorden Jens Henrik Jensen Niels Oxen, de hoogst onderscheiden soldaat die ooit in het Deense leger gediend heeft, is aan lager wal geraakt.

In de hoop zijn innerlijke demonen af te schudden, reist hij af naar het noorden.

Daar wil hij zijn kamp opslaan in de bossen en een eenvoudig leven leiden. Zijn droom verandert in een nachtmerrie als hij opeens beschouwd wordt als hoofdverdachte van de moord op een voormalig ambassadeur.

Thriller A.W. Bruna

theSword Magazine

Stil in de stad Als ik weg Milou van der ben Laura Will Lippman Misdaadjournaliste Benthe Berg ontmoet tijdens een reportage in de Haagse rosse buurt een prostituee die zegt dat ze belangrijke informatie voor haar heeft. Het is het eerste puzzelstukje in een gevaarlijke zoektocht.

Benthe komt terecht in de schimmige wereld van mensenhandel, en duikt ondertussen in de recente mysterieuze moordzaak op een oudminister. Langzaam maar zeker ontrafelt ze een groot schandaal.

Thriller The House of Books

Als Bambi Gottschalk in 1959 de interessante Felix Brewer ontmoet, windt hij haar om zijn vinger met allerlei extravagante beloften. Ze trouwen en dankzij zijn lucratieve handeltjes komen Bambi en hun drie dochters niets tekort. Tot de vader van het gezin in 1979 spoorloos verdwijnt.

Bambi heeft geen idee waar hij – of zijn geld – is, maar ze vermoedt dat zijn minnares Julie het wel weet.

Tien jaar later wordt Julies lichaam echter gevonden.

Thriller Boekerij

27

Lekkerrr

Pannenkoek spiesjes met fruit Gezellige pannenkoekrolletjes met jam of nutella en vers fruit, lekker bij de lunch of high tea IngrediĂŤnten (voor 8 stuks)

Bron www.leukerecepten.nl

200 gr bloem 2 eieren 500 ml melk snufje zout boter om te bakken Nutella chocopasta Jam Paar bramen Paar aardbeien Paar stukjes mango Paar druiven (of ander fruit)

28

Materialen 8 sateprikkers

Instructies Doe de bloem in een grote beslagkom en roer een snufje zout er door. Maak een kuil in het midden en breek de eieren er boven. Schenk ongeveer Âź deel van de melk er bij en mix met een garde of mixer tot een glad beslag. Voeg al roerend de rest van de melk toe.

Verhit een beetje boter in een koekenpan en laat smelten. Schenk of schep wat beslag in de pan (ongeveer 1 soeplepel) en laat over de hele oppervlakte uitvloeien. Laat het beslag op middelhoog vuur stollen en beweeg dan zachtjes met de pan op en neer zodat je zeker weet dat de pannenkoek los zit.

Draai hem om en bak ook de andere zijde licht bruin. Herhaal dit totdat je ongeveer 4 pannenkoeken hebt en laat ze afkoelen. Besmeer 2 pannenkoeken met chocopasta en de andere 2 met jam. Rol ze voorzichtig op en snijd ze in plakjes. Rijg de pannenkoekrolletjes met het verse fruit aan de spiezen.

Wil je ze een dag van te voren klaar maken, besmeer de pannenkoeken en rol ze op en wikkel ze in folie en leg in de koelkast. Snijd ze pas op de dag zelf in stukjes en rijg ze aan de prikker.

theSword Magazine

Column

TOP 10

Vakantie?

populairste vakantielanden

2015

1. Frankrijk 2. Nederland 3. Spanje 4. Italië 5. Griekenland 6. Turkije 7. Duitsland 8. Oostenrijk 9. Portugal

Bron Zoover.nl

Welke van deze tien landen vind jij het leukste vakantieland? En waarom?

Deel je antwoord op Twitter en gebruik de hashtag #theSwordMag

Tekst Chantal von Glahn

10. Kroatië

Ergens in april, tijdens het avondeten, eigenlijk het enige moment van de dag dat we als gezin bij elkaar zijn. Ik vraag aan de kinderen wat zij leuk zouden vinden om in de zomervakantie te gaan doen.

Zowaar eensgezind roepen ze met zijn drieën: op vakantie met de honden!

In mijn enthousiasme speur ik Internet af naar een betaalbaar, diervriendelijk en zwembadrijk vakantiepark, met succes. Ik boek direct een midweek, kinderen blij. Naarmate de vakantie nadert, zie ik toch meer en meer beren op mijn pad.

Het is voor het eerst dat ik, alleen, zover ga met de kinderen, en dan te bedenken dat ik ook nog de honden meeneem! Waar begin ik aan?

Dan is de dag van vertrek aangebroken. Met veel moeite krijg ik alles, drie kinderen, twee honden en alle bagage, in mijn goudgele Renault Clio. Tja, dan krijg je dus het idee van een veel te volle koffer, waar je met je volle gewicht op moet zitten om hem dicht te krijgen. En als je hem eenmaal dicht hebt, niet meer opendoen! Maar goed, de vakantie is begonnen!

Tijdens die regenachtige midweek heb ik mij regelmatig afgevraagd, WAAROM? Waarom zit ik hier in een of andere wooncaravan, alles smoezelig, alleen een eitje of wat soep te kunnen maken, aangezien er wel 1 steelpan en 1 pan aanwezig is.

Elke nacht draaiend op een kneiter hard matras, met als gevolg een stijf lijf. Continue wespen binnen, waarvan één mijn dochtertje zonodig moet steken, dus dochter in paniek iedere keer als zij maar denkt een wesp te horen of te zien. Nergens Wifi op het park, een ware straf voor mijn twee ruzie makende puberende zoons. En wanneer ik denk even met mijn honden in het donkere bos te kunnen wandelen, staat er plots een haas op het pad. Voor ik kan reageren, duikt mijn hond er op af en schiet de riem uit mijn hand. Zie dan maar een zwarte hond in een donker bos te vinden en bovendien, waar is nou mijn caravan? WAAROM? Wat bezielde mij om die vakantie te boeken?

Uiteindelijk hebben we unaniem besloten om een dag eerder naar huis te gaan. Tijdens de laatste maal snackbar voedsel in de caravan, vraag ik aan de kinderen wat ze het leukste vonden deze vakantie.

“Alles, mama!” Ik kijk naar hun snoetjes en besef mij dan, dat het voor hen echt een vakantie was, zoals zij hoopten. Met de honden, met elkaar.

theSword Magazine

29

G

Bron www.bol.com

Verwacht

FIFA 16 FIFA 16 innoveert op alle vlakken om een gebalanceerde, authentieke en spannende voetbalervaring te bieden die je laat spelen op jouw manier en in jouw favoriete speltypen.

Met innovatieve gameplaykenmerken brengt FIFA 16 Verdedigen met zelfvertrouwen, Controle op het middenveld en biedt je de gereedschappen om meer Magische momenten te creĂŤren dan ooit.

Electronic Arts PS3, PS4, Xbox One, Xbox 360

30

Games

Mad Max Day One In de Wasteland is het ieder voor zich. Als de strijder Mad Max begin je het avontuur om het ultieme oorlogsvoertuig te bouwen. Laat de madness achter je en overleef in een wereld vol chaos! De regels van de weg zijn simpel: Kill or be killed!

Metal Gear Destiny: The Solid V: The Taken King Phantom Pain

Een donkere Chico is een jonge schaduw valt over vrijwilliger binnen onze wereld. Oryx, de rangen van Snake The Taken King, is en is helemaal gebrand op wraak weg van Paz. Hij en verzamelt een onderneemt in zijn leger om hem heen eentje een riskante van corrupte Taken reddingsoperatie krijgers door de voor deze vrouw. duisternis zelf te Snake rest niets manipuleren. Jij anders dan in een moet een manier enkele missie naar binnen vinden zowel Paz als in zijn onneembare Chico te redden.

Dreadnaught schip Hij kan echter niet Warner Bros om de Taken King PC, PS4, Xbox One bevroedden dat te verslaan voor zijn ingreep een hij en zijn duistere reeks tragische leger onze wereld gebeurtenissen in en zonnestelsel gang. vernietigd.

Konami Activision PC, PS4, PS3, Xbox PS4, Xbon One One, Xbox360 theSword Magazine

september

Forza Motorsport 6 Van de makers van de bestverkopende en prijzen winnende Xbox raceserie, komt nu het vervolg uit: Forza Motorsport 6.

Verzamel, customize en race de wagens van je dromen en ervaar het videogame debuut van de Ford GT. Microsoft Xbox One

Chinouk Thijssen Interview

Tekst Dennis van Elten Foto’s Chinouk Thijssen

Dit jaar nam Chinouk Thijssen met haar vijfde boek Blindelings de eerste stap in de wereld van de Young Adult boeken. Haar tweede stap neemt zij met de Young Adult versie van haar boek Hij is van mij. Chinouk vertelt ons hoe de wereld van de YA haar bevalt en hoe het is om een bestaand verhaal te vertalen naar Young Adult.

Is er een verschil tussen Chinouk voor- en nadat Blindelings uitkwam?

Chinouk is gewoon nog steeds Chinouk, ik ben niet veranderd, maar misschien wel veel dingen om me heen. Ten eerste heb ik nu officieel een nieuwe doelgroep: 15+/young adult. Ze zijn nóg enthousiaster dan volwassenen en ik vind het heel leuk om al hun vragen te beantwoorden. Vaak krijg ik berichtjes van jonge meiden die zelf ook een boek zouden willen schrijven en ik neem er altijd de tijd voor om uitgebreid te reageren. Ze willen veel meer van me weten en volgen me op meer social media kanalen dan volwassenen. Ik ben nu meer zichtbaar, denk ik. En een grote verandering is dat ik nu gevraagd word om op evenementen te komen, zoals het YA Summer Camp van Storm Publishers.

Op een van de dagen mocht ik met twee andere auteurs (Olga Hoekstra en Marijke F. Jansen) in het schrijverspanel zitten en dat was echt heel leuk. Ik was helemaal verbaasd toen bleek dat er meiden waren die serieuze vragen hadden over mijn boeken, geïnteresseerd waren in wat ik te vertellen had en een gesigneerd exemplaar wilden hebben. Ze waren allemaal zo leuk en lief! Dat soort dagen zou ik nog veel vaker mee willen maken.

Voor Blindelings was een boekpresentatie georganiseerd, jouw eerste. Hoe heb jij dit ervaren?

Ik vond het echt doodeng! De week die eraan voorafging heb ik weinig geslapen en de nacht ervoor deed ik geen oog dicht. Ik was vreselijk zenuwachtig en bang dat er niemand zou komen.

Die angst heb ik nog steeds. Hoewel de opkomst echt heel groot was. Er waren zo’n zestig mensen.

Zou jij dit voor je nieuwe boek ook willen?

Omdat het nu twee boeken zijn die in één jaar uitkomen vond ik een tweede boekpresentatie, helemaal officieel en zo, een beetje veel van het goede. Als alles doorgaat gaan we het deze keer anders doen: een signeersessie met een feestelijke borrel, want een nieuw boek moet wel gevierd worden. Geen officieel programma, maar gewoon gezellig en informeel, zodat er genoeg tijd is om met iedereen een praatje te maken. En je kunt natuurlijk meteen je exemplaar van Hij is van mij door mij laten signeren.

theSword Magazine

31

‘Je leert pas echt schrijven, na je eerste boek.’

32

theSword Magazine

Je boek Hij is van mij is een YA-editie. Zou jij dit als een reboot kunnen zien?

Dat was het eerst wel, maar na meerdere grote herschrijfrondes kan ik zeggen dat het nu absoluut geen reboot meer is. Oké, de plot en de persoon die achter Zara aan zit zijn hetzelfde gebleven, maar aan het verhaal zelf is toch een hoop veranderd, dus ook leuk voor degenen die de originele versie kennen.

Zijn er veel verschillen tussen het origineel en de YA-editie?

Ja, een hele hoop. Zoals ik al zei niet qua plot en ‘stalker’, maar wel qua verhaal. Ik heb bijvoorbeeld een van de grootste verhaallijnen compleet op de schop gegooid: voor de YA-versie kon Zara geen moeder zijn van een tweeling. De kinderen heb ik eruit geschreven en daarvoor in de plaats kreeg Zara een lieve, schattige oma voor wie zij zorgt. Ook heeft ze een nieuw achtergrondverhaal gekregen, dat mij persoonlijk erg aangreep. Wat kleinere verhaallijnen zijn ook geschrapt of herschreven, dus ik heb er echt nog een hoop aan moeten doen voordat het YA-proof was.

makkelijker. Soms dacht ik ook: waarom ga ik niet gewoon verder met boek 6? Maar ik moest afmaken waar ik aan begonnen was en uiteindelijk ben ik heel blij met het resultaat. Gelukkig was het maar eenmalig, want vanaf nu schrijf ik alleen nog maar YA-thrillers.

Wat houd je op het moment nog meer bezig?

Ik schrijf sinds kort columns voor young-adults.nl, dus ik ga zeg maar back to my roots. Zo ben ik tien jaar geleden begonnen, maar nu kan ik in mijn columns ook schrijven over mijn werk als auteur, waar ik eerst alleen van droomde, en alles wat ermee te maken heeft (of juist niet). Daarnaast ben ik bezig met een kort verhaal dat eind dit jaar gepubliceerd zal worden, het schrijven van boek 6 en een opzet voor mijn volgende boeken. Meervoud ja, ik heb grote plannen! Voorlopig heb ik nog ideeën zat.

Heb je nog een boodschap voor onze lezers?

Ik hoop dat jullie veel plezier beleven aan mijn YAthrillers en andere schrijfsels en ik vind het altijd leuk om jullie te ontmoeten; live of op social media!

Kun je ons al wat vertellen over boek 6?

Het verhaal gaat over Carmen die op zoek is naar haar vermiste zusje. Niemand neemt haar zoektocht serieus en daarom is ze genoodzaakt om het zelf allemaal uit te zoeken, gelukkig met hulp van vrienden. Tijdens haar zoektocht wordt ze wel flink tegengewerkt, maar ze denkt er niet over om ermee te stoppen. De personages en een stuk of vijf scènes zijn afkomstig van mijn debuut Liefdesduivel. Precies tien jaar nadat ik dat boek heb geschreven wilde ik er een nieuwe versie van maken, maar al tijdens het eerste hoofdstuk veranderde er zoveel dat het een heel nieuw boek aan het worden is. Ik merk dat ik in de tussentijd veel heb geleerd. Ik ben ook echt van mening dat je pas leert schrijven na je eerste boek.

Hoe is het herschrijven van Hij is van mij bevallen?

Zwaar! Maar ook heel leuk, hoor! Het was veel meer werk dan ik van tevoren had verwacht. Ik dacht heel simpel dat ik alle personages kon verjongen en de toon jonger kon maken en dat ik dan klaar zou zijn. Totdat mijn redacteur me met beide benen op de grond zette.

Daar ben ik haar heel dankbaar voor, want het is nu, naar mijn idee, de beste versie geworden die Hij is van mij ooit zou kunnen zijn. Ik heb er met nog meer plezier aan gewerkt.

Blindelings

Chinouk Thijssen Scelta Publishing ISBN 9789491884245 349 pagina’s februari 2015

Hij is van mij

Chinouk Thijssen Scelta Publishing ISBN 9789491884269 272 pagina’s september 2015

Is het niet moeilijk een bestaand verhaal te vertalen naar YA? Absoluut! Een heel nieuw boek schrijven vind ik theSword Magazine

33

34

theSword Magazine

Verhaal

Een leven zonder verslaving

Tekst Milotte Keesman

Beste Patrick,

Nu word ik ervan verdacht dat ik mijn lieve vriend heb vermoord. Ik wil niet in de gevangenis belanden, Als je dit leest, ben ik er waarschijnlijk niet meer. omdat ik dit echt niet met opzet heb gedaan.

Ik heb een grote hoeveelheid GHB gekocht die ik Ik ben echt ten einde raad en voel me zo schuldig. Het straks ga opdrinken nadat ik het met vruchtensap heb gemis van mijn vriend wordt met de dag erger. gemengd .

Mensen in mijn huis laten vind ik heel moeilijk. Ik Groetjes, Hendrik-Jan ben bang dat ze de vloer vies maken met hun schoenen of sokken. Na iemand’s bezoek ben ik zo een halfuur Patrick leest de brief die hij per e-mail als bijlage aan het dweilen. heeft ontvangen drie keer.

In het begin had ik het zeker over voor bijvoorbeeld Hendrik-Jan dood door een zelfmoordpoging? Hij Leonardo en jou, maar ik begin het steeds moeilijker kan het amper beseffen. te vinden. Ik vind het ook lastig om mijn afwasmachine Twee weken geleden heeft hij met Leonardo nog te gebruiken uit angst dat het apparaat zijn werk bij Hendrik-Jan gegeten. Ze hebben met z’n drieën niet goed doet. Nu was ik alles minimaal drie keer heerlijke lasagne gemaakt. Leonardo en Hendrik-Jan af, voordat ik ga afdrogen en opruimen. Tijdens de waren een geweldig duo in de keuken, ze deelden afwas dans of spring ik op de muziek die ik op dat samen de passie voor het bereiden van de heerlijkste moment luister. Bijna dagelijks vergeet ik de afwas af maaltijden. Patrick hielp alleen met het snijden. te maken, omdat ik zo opga in de muziek.

Totdat Hendrik-Jan, Leonardo en Patrick het over Meerdere keren per week droom ik over de moord op opnieuw afspreken hadden, was er niks vreemds mijn vriend. Op een feest voor homo- en biseksuelen voorgevallen. Hendrik-Jan had het zelfs over reizen en transgenders heb ik hem ontmoet. In een wereld die hij heel graag wilde maken. Zo wilde hij heel met mensen die geen drugs gebruiken, was hij daar. graag op reis naar India en volgend jaar na vijftien Hij verleidde me weer te gaan gebruiken. Meestal jaar weer op wintersport. kocht hij de drugs die wij dan samen gebruikten. Ik Zou hij toen al bezig geweest zijn met de betaalde hem heel soms terug of kocht het magische voorbereidingen op een nieuwe zelfmoordpoging? middel. De laatste weken voor zijn dood kocht ik de Hij gaf aan dat hij het de komende maanden erg druk GHB steeds vaker voor mezelf. had, waardoor het voor hem erg moeilijk zou worden Omdat hij geen coke gebruikte, dacht ik dat ik het om weer af te spreken. aankon te gebruiken zonder weer verslaafd te raken.

Hij had al meerdere pogingen tot zelfdoding Wat ik niet wist, was dat hij GHB gebruikte en dat dit gedaan. Deze pogingen maakten Patrick opgelucht middel zoveel fijner is dan coke. Bij dit middel heb ik en machteloos tegelijk. Opgelucht, omdat zijn geen last van een kater, waardoor ik het middel niet vriend nog leefde. Het gevoel van machteloosheid weer hoef te gebruiken om me beter te voelen. overdonderde hem, omdat hij heel erg aan HendrikOp een gegeven moment heb ik zelfs mijn vriend Jan merkte dat het niet goed met hem ging. Hij had er de schuld gegeven van het feit dat ik weer verslaafd zo graag met zijn vriend over willen praten, maar dat ben. Ik dacht op een gegeven moment dat als hij uit lukte hem niet. mijn leven zou zijn, ik niet meer afhankelijk zou zijn Patrick hoopt dat Hendrik-Jan de GHB niet durfde van GHB. in te nemen of dat hij toch niet genoeg heeft genomen theSword Magazine

35

om zijn leven te beëindigen. Hij pakt zijn telefoon en zoekt het nummer van Hendrik-Jan op. Meteen nadat hij op het knopje bellen heeft gedrukt, hoort hij de vertrouwde stem van zijn vriend: “Hallo met HendrikJan, ik ben er even niet. Je kunt een bericht achterlaten na de piep of een smsje, een berichtje op WhatsApp sturen of gewoon later weer bellen.”

Patrick kan geen woord uitbrengen en verbreekt de verbinding.

Patrick woont na zijn opname tijdelijk in een woningencomplex van de instelling, waar hij tot vier maanden geleden was opgenomen. Er is een speciale ruimte voor de hulpverleners die op dat moment werken, waar Patrick zo nu en dan even iets gaat drinken. Dit doet hij meestal als hij het moeilijk heeft en even wil praten zonder afspraak.

Nog geen uur later loopt Patrick deze ruimte binnen.

Daar treft hij Richard.

“Hallo Patrick, hoe gaat het nu met je?” begroet Richard Patrick.

Patrick waardeert het heel erg dat Richard spreekt uit ervaring. Hierdoor ziet hij dat het haalbaar is om zijn verslaving helemaal achter zich te laten. Naast steun heeft hij motivatie en kracht gehaald uit zijn vorige gesprek met Richard. Wat zo fijn is aan Richard is dat hij niet oordeelt in tegenstelling tot zijn collega’s die geen ervaring hebben met een verslaving.

“Ik kreeg zonet weer een trigger, waardoor ik het liefste naar de supermarkt zou gaan voor drank,” antwoordt Patrick eerlijk.

Het feit dat Hendrik-Jan zijn telefoon niet opnam, baart hem zorgen. Hij is nu zo bang dat Leonardo zelfmoord heeft gepleegd. Deze angst wil hij niet voelen.

“Ik vind het heel knap van je dat je hier bent gekomen,” geeft Richard een compliment. “Dat geeft aan dat je niet meer terug wilt naar je leven voordat je in de kliniek terecht kwam. Wat is er gebeurd?”

Patrick vertelt over de brief die hij per e-mail heeft ontvangen en hoe bang hij is dat Hendrik-Jan niet meer leeft.

“Wat heftig allemaal,” reageert Richard. “Zou het je rust geven als hij niet meer zou leven?”

Wat een rotvraag, denkt Patrick. Hij merkt dat hij hierover nog niet echt heeft nagedacht, dus hij valt even stil. “Ergens wel, maar ik zou hem ook ontzettend gaan missen. Ik kon het ook heel gezellig met hem hebben.

Vooral als hij ging koken met Leonardo, vond ik het eten zo heerlijk.”

Patrick betrapt zichzelf erop dat hij nu al in de verleden tijd over Hendrik-Jan praat.

“Ik kan me dat heel goed voorstellen. Toen ik een aantal jaar geleden met de zelfmoord van een vriend van 36

me werd geconfronteerd, heb ik ook op het punt gestaan weer te gaan drinken. Zo nu en dan heb ik ook een aantal keer met een fles drank in mijn handen gestaan tijdens het boodschappen doen. Uiteindelijk heb ik deze fles teruggezet. Ik wilde het absoluut niet, dus ik heb er alles aan gedaan om niet weer te gaan drinken. Uiteindelijk kwam ik erachter dat er andere manieren zijn om met mijn gevoelens om te gaan.

Over de woorden van Richard moet Patrick even nadenken. Het doet hem goed dat hij niet de enige is die op deze manier getriggerd werd.

“Heeft die vriend van je met drugs of alcohol zelfmoord gepleegd? Als dat zo is, had ik me helemaal kunnen voorstellen als je weer was gaan drinken.”

“Hij heeft drank met een ander middel gecombineerd, wat uiteindelijk zijn dood is geworden. Achteraf gezien weet ik waarom ik weer wilde gaan drinken. Op dat moment voelde ik me schuldig. Ik had er niet voor hem kunnen zijn, want hij heeft mij niet in vertrouwen genomen. Ik dacht in het begin dat het aan mij lag. Het heeft voor mij wel een aantal maanden geduurd voordat ik dit aan mezelf durfde toe te geven.”

“Toch mooi dat je dit nu voor jezelf duidelijk hebt.

Hoe vertel ik het aan Leonardo als Hendrik-Jan echt zelfmoord heeft gepleegd? En vooral wanneer?”

Leonardo verlaat over een paar dagen de kliniek.

Hij is nu een week opgenomen na een mislukte zelfmoordpoging . En het is nog maar de vraag of hij weer terug mag naar de woning die hij officieel met Patrick bewoont. Hij kan een andere woning toegewezen krijgen als dit volgens de hulpverleners beter voor Patrick en hem zal zijn.

“Ik weet niet of jullie allebei een e-mail hebben ontvangen. Als hij niet over Hendrik-Jan begint, lijkt het mij sowieso verstandig er de eerste paar dagen niet over te beginnen, want dit kan hem ontzettend triggeren.

En als hij er op een verkeerde manier meer omgaat, dan overlijdt hij in het ergste geval ook.”

Patrick is in de supermarkt voor zijn boodschappen voor vanavond. Voor de eerste keer biedt dit hem afleiding van wat er allemaal gaande is.

Opeens overvalt het hem dat hij niet om het schap met de alcoholische dranken heen kan. Hij was er nooit eerder zo bewust mee bezig. Misschien komt het door de openheid van Richard? Of is het gewoon de hele situatie?

Zal ik weer gaan drinken? vraagt hij zich af. Voor één keer kan dat vast geen kwaad. En als dat wel het geval is, kan hij altijd nog plannetjes bedenken voor het ontlopen van de urinetesten.

Hij loopt naar het schap. Daar aangekomen pakt hij een fles whiskey. Deze stopt hij in zijn mandje.

theSword Magazine

Even later staat hij in de rij. Opeens denkt hij terug aan hoe hij Leonardo op die bewuste middag in hun huis heeft aangetroffen.

Hij kwam thuis na een ochtend werken bij het bejaardentehuis. Daar zet hij zich in als maatje van de bejaarden. Hij drinkt dan alleen koffie of thee met ze tijdens een praatje of doet spelletjes met ze. Zo nu en dan gaat hij met een bejaarde of een groepje bejaarden wandelen.

Ervan uitgaande dat Leonardo al weg was en zijn kamer goed had achtergelaten, liep hij naar de keuken.

Voor de openstaande keukendeur bleef hij staan . Er staat een fles jenever en daarnaast licht een zakje wit poeder, vermoedelijk speed. Middenin de keuken lag Leonardo bewegingloos.

Patrick bleef een paar minuten staan zonder te reageren.

Toen het tot hem doordrong dat Leonardo een zelfmoordpoging had gedaan, belde hij de hulpverleners.

Er moest zo snel mogelijk iemand bij komen.

Voor zijn gevoel waren er uren voorbij gegaan, toen er een paar minuten later werd aangebeld.

Daar zijn de hulpverleners, dacht Patrick.

Dit was zijn kennismaking met Richard. Patrick vond Richard meteen aardig en professioneel overkomen.

Samen liepen ze naar de plaats waar Patrick Leonardo een paar minuten eerder had gevonden. Hij lag nog steeds stil op de grond.

Richard ging een paar testjes doen om te kijken of Leonardo nog leefde.

Gelukkig leefde Leonardo nog en kon hij per direct worden opgenomen in de vernieuwde kliniek in Eelde.

Patrick heeft Leonardo in de oude afkickkliniek ontmoet voordat ze konden starten aan de vervolgbehandeling in Eelde. Beide behandelingen hebben hem goed gedaan.

Maar wat was het een moeilijke tijd voor hem. Hij werd heel erg met zichzelf geconfronteerd. Uiteindelijk is hij gaan inzien dat de drank hem alleen maar ellende bracht. Heel vaak heeft hij op het punt gestaan de kliniek te verlaten, maar door gesprekken met lotgenoten is hij gaan inzien dat dit geen verstandige keuze was.

Terugdenkende aan zijn gesprekken met Richard bedenkt hij dat het beter is als hij de fles drank terugzet.

Een halve week later is Leonardo uit de kliniek. Hij moet er even aan wennen dat hij er nu alleen voor staat na zijn opname. In de kliniek waren er altijd mensen om heen, op wie hij kon terugvallen op moeilijke momenten.

Gelukkig zijn er tijdens kantooruren hulpverleners in het gebouw aanwezig, op wie hij een beroep kan doen als het mis dreigt te gaan. Buiten kantoren moet hij contact opnemen met de bereikbaarheidsdienst.

Het was een goede stap voor hem. Hij werd met

zichzelf geconfronteerd, vooral tijdens de gesprekken over terugvalpreventie en het omgaan met een terugval.

Hij was zo bang dat hij weer terug bij af was, vanwege de lichamelijke klachten en het gevoel dat hij meer nodig had om van de lichamelijke klachten af te komen.

Toen hij nog dagelijks drugs gebruikte, gaf hij toe aan dit gevoel.

De eerste dagen in de kliniek wilde hij ook weer gaan gebruiken. Gelukkig heeft hij hier de kans niet voor gekregen, waar hij nu heel blij mee is.

Het is beter dat hij niet meer met Patrick samenwoont.

Zo komt er meer afstand tussen beiden. Dit is belangrijk, want zo krijgt Patrick tijdelijk de rust die hij zo hard nodig heeft voor zijn herstel. De terugval heeft zijn vertrouwen in Leonardo beschadigd.

De bel gaat.

“Hoi Patrick,” zegt Leonardo nadat hij de deur heeft opengedaan.

“Hallo Leonardo,” begroet Patrick Leonardo. “Goed om je weer te zien. Hoe gaat het nu met je?”

Hij is er nog niet helemaal aan gewend dat Leonardo nu hier woont. Eerder waren ze veel samen, toen ze allebei thuis waren. Ze konden het heel goed met elkaar vinden.

“Het gaat goed, ik ben blij dat ik de kans voor de opname heb gekregen,” vertelt Leonardo als ze zitten.

“Alleen merk ik nu eigenlijk pas dat ik er nog lang niet ben. De eerste keer heb ik de kliniek in Eelde verlaten met het idee dat ik overal van af was.”

Patrick is blij dat Leonardo zo eerlijk en open is. “Ik ben blij dat je er iets aan gehad hebt.”

“Heb je nog iets van Hendrik-Jan gehoord?”

Patrick weet even niet wat hij moet zeggen. Zal hij over de brief van Hendrik-Jan beginnen of er nog even mee wachten?

Leonardo verwacht niet dat Patrick een stilte laat vallen. “Wat is er aan de hand?”

Nu kan Patrick niets anders doen dan vertellen dat hij zich zorgen maakt om Hendrik-Jan en over zijn angst dat Hendrik-Jan niet meer leeft.

“Ik had het ergens wel verwacht dat hij er echt een einde aan zou maken,” begint Leonardo. “Ik was er al langere tijd van op de hoogte dat hij weer gebruikte. Hij stelde mij een keer voor om samen te gebruiken en ik heb het gedaan. Ik heb maar één keer in huis gebruikt.

En nu lijkt het er heel erg op dat het hem eindelijk gelukt is.”

“Waarom heb jij mij niets verteld?”

“Hendrik-Jan heeft mij op een gegeven moment in vertrouwen verteld dat hij drugs had gebruikt bij zijn mislukte zelfmoordpogingen. Toen ben ik uiteindelijk door gaan vragen.”

Dit had Patrick niet zien aankomen. Wat hij wel

theSword Magazine

37

verwacht had, weet hij ook niet zo snel. Misschien aan gezelschap. Na alles wat er gebeurd is, moet hij even probeert hij de ernst van Hendrik-Jans situatie te alles op een rijtje zetten. Het effect van zijn gesprekken ontkennen. met Richard lijkt nu zo ver weg.

Leonardo doet nu heel kortaf tegen hem na de De middag na de uitvaart van hun vriend zitten Leonardo laatste keer dat ze elkaar zagen. Normaal stuurt hij via en Patrick bij Patrick thuis.

WhatsApp uitgebreide berichtjes terug of zocht hij uit Patrick zou het geen probleem vinden om nu alleen zichzelf contact. Bijna elke dag hebben ze wel even te zijn, maar hij durft het niet zo goed aan om Leonardo contact. nu alleen te laten. Hij was tijdens de crematie nogal van Dit gedrag van Leonardo maakt hem bang. Bang dat slag vanwege zijn eerste zelfmoordpoging. hij toch weer gebruikt, omdat hij niet goed kan omgaan Patrick vindt het heftig. Het is voor hem de eerste met de zelfmoord van een vriend. confrontatie met zelfmoord. Wat het voor hem Hij heeft dit eerder met Hendrik-Jan meegemaakt. Op ongelofelijk zwaar maakt, is dat het met GHB is de momenten dat Hendrik-Jan weer gebruikte, verbrak gebeurd. GHB, de moeilijk te doseren drug. Hij kan hij ook al het contact. Hij dacht dat Hendrik-Jan het zich heel moeilijk voorstellen dat Hendrik-Jan bewust gewoon druk had en besteedde er verder geen aandacht een overdosis van dit middel heeft genomen. aan. Maar dat is helemaal anders nu bij Leonardo. Hij Leonardo is er zo blij mee dat Patrick hem heeft heeft zelf met eigen ogen gezien dat Leonardo zo’n meegenomen naar zijn huis. Hij had het heel moeilijk grote hoeveelheid had genomen dat hij bijna dood was. gevonden, als hij nu alleen had gezeten. Niet dat hij Wat als hij die middag later was thuisgekomen? Deze bang is weer te gaan gebruiken. Zonder problemen zou vraag houdt hem soms nog steeds bezig. hij de situatie aan kunnen. Daar heeft hij wel hulp van Misschien zal een WhatsApp bericht van Leonardo het team hulpverleners en lotgenoten voor nodig. Dit wel even voldoende zijn. Hij pakt zijn telefoon en opent realiseert hij zich meer dan ooit. het WhatsApp venster. “Hoi Leonardo, hoe gaat het met Binnenkort krijgt hij er een nieuwe behandeling je? Trek je de hele situatie nog een beetje? Ik hoop snel bij. Dan gaat hij in gesprek met mensen die dezelfde iets van je te horen, ik maak me zorgen om je. Groetjes, onderliggende problematiek hebben als hij. Zo leert hij Patrick.” beter omgaan met zijn concentratieproblemen, waardoor Hij legt zijn telefoon maar weer weg. Het heeft toch hij snel is afgeleid . geen zin om te wachten met zijn telefoon in zijn handen.

“Wat vond je het heftigst vanochtend?” verbreekt Hij gaat lekker lezen of tekenen. Op die manier hoopt Leonardo de stilte. hij nu zijn rust te vinden.

Het duurt even voordat Patrick de vraag beantwoordt.

Sporten valt nu af, omdat hij daarvoor naar buiten moet.

De vraag overvalt hem een beetje. “Het echte afscheid Een paar dagen geleden is hij begonnen met hardlopen, van Hendrik-Jan bij de kist. Hij zag er helemaal niet als een heerlijke sport om zijn frustraties goed mee te uiten. een junk uit. Dat vind ik nog het moeilijke eraan.”

Maar als hij een boek of zijn tekenspullen wil pakken, “Dat vond ik ook heel moeilijk om te zien. Ergens is ziet hij op de achterkant van een reclamefolder die hij het ook fijn dat het niet zichtbaar was. Ik weet niet in nog niet heeft weggegooid een spel, Call of Duty. hoeverre zijn familie op de hoogte was van het feit dat Dit spel heeft hij gespeeld in de tijd voor zijn hij weer gebruikte.” alcoholverslaving. Destijds gamede hij heel veel. Naast “Daar ben ik het volledig mee eens, want het werd dit spel speelde hij World of Warcraft. niet echt benoemd door zijn familie.”

Toen hij het gamen niet meer leuk vond, is hij gaan “Misschien hebben ze het bewust niet gedaan, omdat experimenteren met alcohol. ze het te confronterend vonden. Daarnaast is ‘de manier Gamen was voor hem een uitlaatklep zonder dat hij waarop’ vooral bij zelfmoord maar een detail. Er waren er veel voor hoefde te doen. Het gamen had daarnaast ook veel mensen die bij ons in de kliniek zaten bij de te weinig effecten voor hem op het niet voelen van zijn uitvaart.” verdriet en angsten. Door te gamen stapte hij wel in “Dat heb ik ook. Daarnaast vond ik het ook heftig dat een hele andere wereld, waardoor hij alleen nog maar zijn broer vertelde dat hij jarenlang was gepest, omdat daarmee bezig was. Dit wilde hij tijdens het gamen hij op mannen viel. Wist jij dat?” zolang mogelijk volhouden.

“Ja, ik heb het van hem gehoord toen ik bij hem in de Nadat hij gestopt was met het spel stond hij direct kliniek zat. Echt zo erg voor hem. Alsof dat hem heel weer in de wereld waar hij veel pijn en verdriet had. anders maakte dan hetero jongens.”

Alcohol had op hem het verdovende effect, dat hij tijdens het gamen miste. Voor hem was het voordeel dat Patrick zit in zijn appartement. Hij heeft geen behoefte hij onder invloed andere dingen kon doen.

38

theSword Magazine

Zal het hem nu wel lukken zijn problemen te vergeten nog even bedanken voor je steun. Sorry, dat ik het liet door te gamen? Het voordeel van gamen is dat dit niet overkomen alsof ik het niet kon waarderen.” zichtbaar is bij de urinecontroles.

“Dat is helemaal niet erg. Ik had juist even afstand genomen op advies van twee vrijwilligers met een 2,5 Jaar later vergelijkbare achtergrond als wij. Het was echt uit zelfbescherming. Ik was bang dat ik zelf weer zou gaan Nu Patrick weer op eigen benen staat, is dit voor hem gebruiken, net als destijds met Hendrik-Jan .” de ultieme test of hij alles wat hij heeft geleerd bij de “Dat snap ik heel goed,” zegt Patrick begripvol. “Ik kliniek en het wonen bij de instelling in praktijk kan ben er zo trots op dat ik helemaal uit mezelf drinken brengen. gestopt ben.”

Zijn vrijwilligerswerk en parttimebaan zorgen “Dat mag je ook zeker zijn,” vindt Leonardo. voor structuur in zijn leven. Nog steeds doet hij zijn “Aan welke vrijwilligers had je me nu graag willen vrijwilligerswerk bij het bejaardentehuis met veel voorstellen?” verandert Patrick het onderwerp. plezier.

“Ik zou je graag willen voorstellen aan de twee Dit werk kent helaas moeilijke momenten en hier vrijwilligers die mij dit advies hebben gegeven. Helaas weet hij redelijk goed mee om te gaan. Zo is er een zijn ze er op dit moment niet. Eén van hen is momenteel paar maanden geleden onverwacht een bewoonster ziek en de andere werkt hier vanmiddag. Ik denk dat jij overleden. Voor hem was ze gevoelsmatig zijn oma heel veel aan hen zou kunnen hebben.” geworden. Ze probeerde hem op verschillende manieren “Helaas heb ik vanmiddag andere plannen.” te verwennen. Dit deed ze door tijdens wandelingen “Dan komt dat wel een andere keer.” spullen mee te nemen. Met deze spullen gingen ze dan “Dankjewel dat je me op deze bijzonder plaats hebt picknicken. uitgenodigd,” zegt Patrick.

Nu is hij onderweg naar de kinderen en kleinkinderen “De eigenlijke reden dat ik je hier heb uitgenodigd van deze vrouw. Met hen gaat hij voor de eerste keer is dat ik hier over een tijdje vrijwilligerswerk wil gaan naar de plaats waar ze haar as hebben uitgestrooid. doen,” begint Leonardo. “Ik werd nadat ik hier een paar Met haar kleinkinderen speelt hij zo nu en dan keer was geweest geïnspireerd en toen bleek dat ze nog spelletjes op hun Playstation. Patrick heeft er nooit vrijwilligers nodig hebben.” problemen mee om weer te gamen. Het liefste speelt hij Ondanks dat het zwaar werk is, denkt Leonardo dat de spellen met anderen, zodat hij het idee heeft dat hij hij er heel veel aan zal hebben. Het vrijwilligerswerk nog steeds in de echte wereld staat. bij deze organisatie zal hem nog meer motiveren om Eerst fietst hij even naar de plek waar hij vanochtend helemaal nuchter en clean te blijven. met Leonardo heeft afgesproken. Deze bijzondere plek “Ik vind dit zo dapper van je dat je je negatieve wil Leonardo graag aan Patrick laten zien. ervaring op een positieve manier wilt inzetten,” zegt Hij zet zijn fiets weg en belt aan. Leonardo doet de Patrick . deur open. “Hoi Patrick, kom binnen. Ik zal je zo eerst even voorstellen aan de andere mensen die hier zijn.”

Het fijne aan deze organisatie vindt Leonardo dat iedereen ervaring heeft met psychische problemen. Veel bezoekers hebben nog steeds last van hun problematiek.

Anderen komen hier puur om een terugval te voorkomen.

Zo is de drempel een stuk lager om weer hulp te vragen, als het minder goed gaat.

Hier is een team vrijwilligers werkzaam. Bij deze mensen hebben hun psychische problemen geen invloed meer op het dagelijks leven. Zij zetten hun ervaringen in om anderen te helpen.

Zo maakt Patrick kennis met de bijzondere mensen die bij deze organisatie werkzaam zijn.

“Hoe gaat het nu met je, Patrick?” vraagt Leonardo.

Het is een maand geleden dat hij Patrick heeft gesproken.

“Het gaat nu beter dan een paar weken geleden,” zegt Patrick. “Na die terugval moest ik mezelf helemaal herpakken. Dit is me uiteindelijk gelukt. En ik wil jou theSword Magazine

39

Lekkerrr

Meatloaf (gehaktbrood) Dit Amerikaanse gehaktbrood met een laagje BBQ saus is een heerlijke afwisseling op de Hollandse gehaktbal.

IngrediĂŤnten (voor 6 personen)

Bron www.leukerecepten.nl

750 gr rundergehakt of half om half 1 ui 2 stengels bleekselderij 1 wortel peper en zout 1 eetlepel mosterd 1 eetlepel ketchup 1/ eetlepel worcestersaus 2 eieren 40 gr paneermeel 50 ml ketchup 50 ml BBQ saus Olie of boter om in te bakken

40

Instructies Verwarm de oven voor op 180 graden. Snijd de ui, bleekselderij en wortel in kleine blokjes en bak deze 5 minuutjes in een pan met olie of boter totdat ze een beetje zacht beginnen te worden. Doe het gehakt in een grote kom.

Voeg de eieren, mosterd, ketchup, worcestersaus, snufje peper en zout toe en meng goed door elkaar.

Voeg ook de gebakken groente toe en daarna het paneermeel en meng tot een stevige massa. Vet een cakevorm in en druk het gehaktmengsel er goed in.

Zet de cakevorm ongeveer 35 minuten in de oven. Meng ondertussen de ketchup en BBQ saus en verdeel dit over het gehaktbrood. Zet daarna nogmaals 15 minuten in de oven (50 min totaal dus).

Materialen Cakevorm

theSword Magazine

theSword Magazine

41

42

theSword Magazine

Spotlight

Tekst Mark Medema Foto Het Café/Terras bij nacht © Vincent van Gogh

Vincent van Gogh schilderde: “Het Café/Terras bij nacht” in Arles

“Het Café/Terras bij nacht” is in mijn ogen een van de mooiste schilderijen die gemaakt zijn door Vincent van Gogh. Wat mij vooral trekt is het mooi kleurige terras waarvan je meteen een gevoel van gezelligheid krijgt en het in de diepe donkerte kijken, als je langs het terras kijkt.

dat Vincent van Gogh zelf ook een groot liefhebber van dit kunstwerk was. Zozeer zelfs dat hij vol trots een brief stuurde aan zijn zus waarin hij precies aangaf hoe hij dit schilderij gemaakt had. Ook geeft hij aan in die brief dat hij dit schilderij ter plekke heeft gemaakt en eerlijk gezegd voelde ik altijd iets bijzonders als ik het schilderij zag. Nu denk ik dat Waar zullen de mensen het over hebben op het terras? het bijzondere gevoel te maken heeft met het live En toch ben ik ook wel benieuwd wat er zich in de schilderen. duisternis schuilhoudt. Op de een of andere manier zijn dit de twee vragen die mij al jaren bezighouden Het bewuste Café in Arles bestaat nog steeds, al en natuurlijk zal ik er nooit een antwoord op krijgen. heet het nu Café Van Gogh.

Voor mij geeft dit schilderij eigenlijk precies aan wat het mooie is aan op een lekkere warme zwoele Hij maakte gebruik van olieverf op doek en het zomeravond bij een café op een terras te gaan zitten schilderij is 81 bij 65,5 cm groot en is te zien in het en je verder niet druk te maken over morgen.

Kröller-MüllerMuseum in Otterlo.

Naarmate ik ouder werd, ben ik me toch gaan verdiepen in dit schilderij en kwam er dan ook achter theSword Magazine

43

Lekkerrr

Oreo bonbon’s

Instructies

Met maar 3 ingredienten maak je deze chocolade bonbon’s met een vulling van Oreo koekjes Ingrediënten (voor 24 stuks)

Laat ze opstijven in de koelkast (1 uur) of in de vriezer (20 min). Smelt ondertussen de chocolade au bain-marie. Haal de balletjes een voor een door de chocolade en leg ze weer terug op het papier of folie.

Kruimel er wat van de Oreo kruimels over en laat de bonbon’s hard worden in koelkast of vriezer.

Bron www.leukerecepten.nl

2 rollen Oreo koekjes a 154 gr 200 gr witte chocolade 75 gr roomkaas of chocoladepasta

Doe de Oreo koekjes in een keukenmachine en maal fijn, bewaar ongeveer 2 a 3 eetlepels van de kruimels en zet apart. Voeg de roomkaas of chocoladepasta toe aan de rest en maal dit er door heen.

Draai kleine balletjes van het mengsel en leg deze op een stuk bakpapier of aluminiumfolie.

44

theSword Magazine

Interview

Roderick Tekst Dennis van Elten Foto’s Roderick Leeuwenhart

In 2014 kwam selfmade man Roderick Leeuwenhart met Pindakaas en Sushi op de markt. Hiervoor heeft hij zijn eigen uitgeverij in het leven geroepen. Roderick is een man van vele talenten zoals hieronder te lezen is, ook zijn voorliefde voor Japan en haar cultuur staat centraal in zijn leven.

Hoe zouden je familie en vrienden jou omschrijven?

Zo, meteen een lastige vraag om mee te beginnen!

Ik denk dat ze me zien als hardwerkend, ambitieus, een tikje zonderling. Ik krijg veel steun en bijval van vrienden en familie, zonder hen zou ik dit allemaal niet kunnen doen. Je hebt als schrijver echt een ‘support structure’ nodig. Niet alleen voor de praktische zaken (proeflezen, feedback), maar ook om je ‘mens’ te houden als je avondenlang verzonken zit in een manuscript. Dan is het fijn als je vriendin zegt: ‘En nu mag je van mij de rest van de avond niets meer doen, plus we gaan een ijsje eten.’

Waar komt jouw liefde voor de Japanse cultuur vandaan en waar is het mee begonnen?

Het begon voor mij allemaal in het buitenland.

Waar omringende landen als Frankrijk en Duitsland al veel eerder de Japanse cultuur omarmden, bleef het in Nederland onbekend. Het eerste contact was dan ook tijdens vakanties, waar ik in de ochtend kinderprogramma’s keek en ineens series zag als Sailor Moon, Dragon Ball Z en allerhande sportanime. Dat sprak natuurlijk tot de verbeelding!

Anime is veel emotioneler en kon veel volwassener zijn dan Westerse cartoons uit die tijd. Na dat prille begin was het vooral de komst van Pokémon die een enorme doorbraak betekende: eindelijk omarmde ook ons land de Japanse cultuur. Het is grappig: eerst werd anime gezien als iets dat pervers en seksueel

en gewelddadig was (omdat in de negentiger jaren vooral het meer louche materiaal hier op videoband werd uitgegeven), maar na Pokémon kwam juist de hoofdschuddende claim dat het allemaal kinderachtige onzin was. Beide zijn niet waar. Anime is als medium juist extreem divers, er is voor elk wat wils. Ook series over doorsnee zakenmannen die worstelen met hun gezin en carrière, of schoolmeisjes die een club willen oprichten.

Ik zie dat jij je in verschillende media verdiept hebt bijvoorbeeld YouTube, Podcasts en boeken.

Welke bevalt het meest en wat zou jij aan dat lijstje willen toevoegen?

Ik ben in de eerste plaats een schrijver, maar daarnaast is het gaaf om allerlei andere dingen te doen. Op YouTube post ik soms filmpjes waarin ik het schrijfproces laat zien, onder de naam ‘Hoe schrijf je een boek?’. Dat vloeit direct voort uit mijn wens om op een leuke manier mijn lezers te onderhouden. De podcast Geekers op je Speakers (check het op iTunes!) die ik samen Gert-Jan van Oosten en Kenny Rubenis (de striptekenaar van Dating for Geeks) maak is puur hobbyisme. Ik ben een geek en mag daar graag over kletsen. Maar het mooiste blijft toch het schrijven en uitgeven van boeken. Er gaat niets boven dat gevoel van een nieuw boek in handen houden en de eerste reacties van lezers horen.

theSword Magazine

45

Kun je voor een leek een Geek omschrijven?

Geeks zijn mensen met een fascinatie voor series, films, boeken, strips, bordspellen, games of wat dan ook, die in het ‘geek’ genre vallen. Dat klinkt een beetje vaag, maar dat is het ook. Er is geen vastomlijnde definitie van geek in onze cultuur, het is meer een globaal gevoel dat je hebt. Als je fan bent van Game of Thrones, ben je geek. Als je regelmatig Kolonisten van Catan speelt waarschijnlijk ook. Hou je van Japanse cultuur? Geek. Het is een identiteit, net als iedere andere, zulke dingen kun je het beste niet binden aan allerlei arbitraire regeltjes. Wel zijn er een paar elementen die altijd terugkeren: geeks zijn fan van dingen die niet per se ‘cool’ zijn, ze zijn sociaal en delen hun hobby graag met anderen, en ze willen participeren. Geeks zijn creatief en uiten hun passies door te cosplayen, fanfics te schrijven, blogposts te maken, fandagen op te zetten... Het draait om consumeren én creëren.

Toen jij begon aan Pindakaas en Sushi deel 1 wist jij toen al dat jij een trilogie wilde schrijven?

Ja, dat lag al vast. Daarvoor moest deel 1 natuurlijk wel eerst een succes worden, maar dat gebeurde gelukkig. Een trilogie is leuk om te schrijven, het voelt ‘natuurlijk’ aan omdat het past in de structuur van drie akten. Er is een opzet, een ontwikkeling en een finale.

Bovendien werkt het qua verkoop fijn. Ron Gilbert, de legendarische bedenker van de Monkey Island-reeks van adventurespellen, vertelde me jaren geleden dat je altijd in ieder geval een tweede deel van iets moet maken. Deel 2 verkoopt en legitimeert namelijk deel 1. Dat is ook logisch: als mensen een tweede deel zien is hun ogenblikkelijke aanname dat het eerste deel dan vást een succes moet zijn geweest. En succes is aantrekkelijk.

Hoe groot is de stap voor jou geweest om je eigen uitgeverij te beginnen? En wil je daar meer dan alleen Pindakaas en Sushi uitgeven?

Je begint niet zomaar een eigen uitgeverij! Of, eigenlijk, dat doe je wel. Het is betrekkelijk makkelijk om te regelen – maar het wérk dat dan op je afkomt!

Als je besluit zelf uit te geven, moet je ineens een expert zijn op honderd gebieden. Hoe maak je een boek eigenlijk op? Hoe druk je het, hoe krijg je het in de winkel? Van vormgeving tot DTP tot marketing tot distributie, het valt allemaal op je bord. Om dat te combineren met het schrijven zelf, wat eigenlijk ook al een dagtaak is, valt niet mee. Ik hoor van meer zelfstandige schrijver/uitgevers dat het lastig is die twee te combineren. Wat ik nu merk is dat er maanden zijn dat ik exclusief aan het schrijven ben, en zodra 46

er iets af is, ben ik weken tot maanden enkel aan het ‘uitgeven’. Dat is niet altijd ideaal, ik snap nu beter dan ooit waarom het prettig kan zijn een toegewijde uitgever te hebben. Maar het is tegelijkertijd ook erg divers werk, en dat is altijd leuk. Daarnaast zijn er grote voordelen: omdat je je moet bekwamen in veel gebieden, ontwikkel je ineens vaardigheden die je voorheen niet had, en je doet contacten op waar je veel aan hebt. Bereid je wel voor op veel werk, je zult echt een ijzeren wil moeten hebben om te slagen.

Op je tweede vraag: ja, ik wil graag andermans werk uitgeven. Als mensen een mooi manuscript hebben dat een ‘geeky’ inslag heeft (dat kan van alles zijn, zoals ik al uitlegde, ook fantasie en sciencefiction), stuur het vooral op naar schrijverleeuwenhart@gmail.com!

Jouw verhaal en uitgeverij zijn gericht op liefhebbers van Japan en de cultuur die daar leeft.

Zou jij je boeken ooit willen vertalen zodat deze ook in meerdere landen gelezen kan worden zoals bijvoorbeeld Japan?

Dat is de droom! Het lijkt me heel bijzonder om in andere talen uitgegeven te worden. Daar ben ik momenteel ook al mee bezig, ik ben aan het praten met diverse uitgeverijen in het buitenland. Een Japanse uitgave zou natuurlijk de kroon op Pindakaas en Sushi zijn, maar dat is tegelijkertijd het aller moeilijkste.

Je zit met een grote taalbarrière, en de uitgeverijen daar hebben weinig zicht op het buitenland. Het is, misschien gek genoeg voor zo’n wereldwijd beroemde mediacultuur, een erg insulaire industrie in Japan. Ze zitten stevig op hun titels en laten weinig los.

Als ik denk aan Japanse cultuur zie ik Manga en Anime voor mij, wat hoort daar nog meer bij?

Japanse cultuur is vanzelfsprekend heel breed. Als we het hebben over media, dan horen daar ook games, muziek en films bij. Trekken we het breder, dan komen kleding, taal, eten en dans om de hoek kijken. Maar cultuur is zo breed als het leven, het gaat ook om gebruiken, gezegden, religie, feesten... Je kunt er zo diep in duiken als je wilt. Maar het instappunt blijft voor de meesten manga en anime. Dat is het begin (van het einde, ha!).

Zou Pindakaas en Sushi te vertalen zijn naar Anime?

In het verlengde van je eerdere vraag: ik denk het wel en hoop het! Het zou mooi zijn als er ooit een anime van wordt gemaakt. Of een manga. Pindakaas en Sushi is een dynamisch en actierijk verhaal. Er wordt veel in gerend, er zijn bijzondere locaties, heftige emoties en gestoorde fantasieën. Volgens mij vertaalt zich dat

theSword Magazine

geweldig naar een visueel medium – of het nu strip of tekenfilm is.

Dit jaar was voor het eerst Dutch Comic Con, nu zag ik op jouw YouTube-kanaal dat er meer cons door Nederland zijn per jaar. Welke zijn dat en waar worden die vaak gehouden?

Er zijn heel veel conventies in Nederland, vooral als we het hebben over Japanse cultuur. De grootste twee zijn Anime en Abunai, die rond de zomer worden gehouden. Daarnaast heb je enkele kleinere zoals Tsunacon, Tomofair, Nishicon, YaYcon... Er komen er regelmatig nieuwe bij. Als je een beetje grasduint op het internet kom je ze al snel tegen. Ze worden eenmaal per jaar gehouden, maar alles bij elkaar opgeteld kun je elke maand wel ergens heen. Dat is luxe. Maar het is altijd gezellig om weer tussen de cosplayers te zijn. Al die kostuums! Op een gegeven moment voel je je ook echt deel van de ‘community’, dan herken je mensen en wordt je zelf herkend. Zo was ik pas naar Atsusacon in Gent. Dat is een hele rit met de auto, en ik was al voorbij Antwerpen toen ik erachter kwam dat ik mijn portemonnee was vergeten. Yikes! Daar zat ook mijn rijbewijs in. Dus ik ben weer helemaal terug naar huis gereden, en toen weer terug richting Gent. Uiteindelijk kwam ik met zes uur vertraging aan. Bij aankomst in de dealerroom werden we echter zo warm ontvangen door de organisatie en bevriende standhouders, dat het meteen gezellig was en alle onheil vergeten. Dat maakt het speciaal, er hangt een geweldige sfeer.

Wat betekenen Comics voor jou en is dat ook iets voor jouw uitgeverij?

Ik lees regelmatig comics en manga, maar zou mezelf er geen superfan van noemen. Mijn passie ligt bij boeken, games en films. Maar wie weet, misschien dat uitgeverij Leeuwenhart ook nog eens strips op de markt zal brengen. Als het juiste project zich aandient, is alles mogelijk.

Heb jij nog een boodschap voor onze lezers?

Ja, bedankt voor het lezen van dit interview! Hopelijk zijn sommigen van jullie geïnteresseerd geraakt in Japanse cultuur of het lezen van Pindakaas en Sushi.

Je kunt deel 1 en 2 verkrijgen in de webshop op www. uitgeverijleeuwenhart.nl, of kom eens gezellig langs op een van de conventies in ons land. Daar sta ik vaak met een stand, en het is bovendien superleuk om mee te maken. Geek on!

‘Geeks zijn fan van dingen die niet per se ‘cool’ zijn.’

theSword Magazine

47

48

theSword Magazine

Column

Tekst Maaike van der List Foto’s Ervin Bacik, www.rgbstock.nl

En we verhuizen nog lang en gelukkig Af en toe gaat er iemand verhuizen, altijd leuk en spannend. Soms kan het zelfs een opluchting zijn, of juist erg verdrietig, als iemand gaat verhuizen. Het is fijn als je iemand kunt helpen met het sjouwen van spullen en meubels. Daar maak je iemand heel blij mee. Het is ook leuk als je mag meehelpen denken over de inrichting, om vervolgens te kunnen gaan wennen dat je vriend, familie, kennis, etc. op een andere plek, in een andere omgeving, een ander huis of misschien niet eens meer in dezelfde stad, woont.

Maar wat ik dit jaar heb meegemaakt aan verhuizingen; ik kan het bijna niet meer op twee handen tellen. Het begon met een vriend van me begin dit jaar. Hij besloot om te gaan samenwonen met zijn vriendin. Gelukkig bleef hij nog redelijk in de buurt.

Maar al gauw ging mijn vriend ook al verhuizen, hij kreeg een betere woning aangeboden. Gelukkig ook in de buurt. Niet kort daarna besloten mijn zusje en mijn beste vriend ook te gaan verhuizen. Ook zij hebben besloten om in dezelfde stad te blijven wonen. Ze verhuisden allebei op dezelfde dag.

Tja, erg lastig, wie ga je dan helpen? Wie heeft er al genoeg hulp en wie kan er nog hulp gebruiken?

Lastig, want er is er ééntje die zich afgewezen voelt.

Ik heb besloten om mijn zusje te gaan helpen, zij had het minste hulp. Leek me wel zo eerlijk en gelukkig is dat goed gedaan.

Ik dacht dat we eindelijk met z’n allen klaar waren met verhuizen. Even leek dit ook zo, totdat een goede vriendin van me heeft besloten om een huis te gaan kopen met haar vriend. Wauw, alweer een verhuizing? Ja, alweer. Een buurvrouw van mijn vriend besloot om ook voor de verandering eens te gaan verhuizen.

Het pand van mijn vrijwilligerswerk gaat verhuizen, ook al. Aankomende maand ga ik ook daar helpen met sjouwen, uitpakken, uitzoeken, inrichten. Ik heb al geholpen met inpakken, rommel weggooien, wat kan wel bewaard blijven en wat niet.

Dit was niet nieuw voor me, na al deze verhuizingen ben ik bijna een expert. Maar ook hier blijft het niet bij. Mijn andere zus gaat natuurlijk ook al verhuizen met haar gezin. Dus ook zij hebben hulp nodig.

Ik weet niet wat het dit jaar is met verhuizen. Ik vraag me af of dit misschien de tijd is van verandering of iets nieuws doen. Als ik ergens ben, hoor ik veel mensen praten over verhuizen.

Het is altijd spannend verhuizen, maar zoveel in een paar maanden tijd? Normaal gesproken hoef je je dan maar maximaal aan een paar nieuwe huizen te wennen waar je op bezoek bent. Maar nu is het een hele hoop. Hoewel dat wel een leuke uitdaging is. Ook mijn nieuwe werkplek wordt wennen. Maar met z’n allen kun je er iets moois van maken. Als er de oude en vertrouwde spullen in staan, kan dat het allemaal misschien iets makkelijker maken om te wennen.

Ik ben benieuwd hoeveel verhuizingen er nog gaan komen dit jaar. Misschien dat ik de mijne verplaats naar januari in 2016. Ook ik moet er aan geloven, want ik ga samenwonen. Maar voorlopig kan ik geen verhuisdoos meer zien. Voor mij even geen verhuisstress meer en nog maar te zwijgen over alle wijzigingen die je moet gaan doorgeven. Voorlopig blijf ik nog lekker wonen in mijn veilige, vertrouwde huis.

theSword Magazine

49

Lekkerrr

Spaanse mosselen met chorizo Deze mosselen op Spaanse wijze met tomaat en chorizo maak je makkelijk zelf.

IngrediĂŤnten (voor 2 tot 3 personen) 2 kg mosselen 80 gr chorizo 400 gr tomatenblokjes 2 a 3 verse tomaten 3 stengels bleekselderij 1 ui 100 ml witte wijn (kan ook rode wijn) Klein snufje chilipoeder Verse peterselie 1 citroen Brood en aioli om er bij te serveren

Instructies Maak de mosselen schoon en controleer ze (lees hier hoe je dit doet). Snijd de chorizo in stukjes en bak deze zonder olie of boter in een mosselpan of grote soeppan. Snipper de ui en snijd de bleekselderij in kleine stukjes en voeg toe aan de pan en bak 2 minuutjes mee. Voeg de tomatenblokjes, klein snufje chilipoeder en de wijn toe. Snijd de tomaten in grove stukken en voeg ook toe aan de saus.

Zet het vuur middelhoog en voeg de mosselen toe, doe de deksel op de pan en laat de mosselen 5 a 7 minuten koken (de deksel niet optillen om te kijken).

Als de mosselen daarna mooi openstaan knijp je een halve citroen uit boven de mosselen. Snijd de andere helft van de citroen in schijfjes. Bestrooi de mosselen met peterselie en garneer met een schijfje citroen.

Serveer de Spaanse mosselen met brood en aioli.

Bron www.leukerecepten.nl

Materialen Grote soeppan of mosselpan

50

theSword Magazine

!

N I W & AIL

M

Virtual Reality Bril

Door deze reality 3D bril bevind jij je in een hele andere wereld. Je kan nu vanaf de bank of trein in de achtbaan of neem een kijkje bij de dinosaurussen. Voel je net als Neil Armstrong en neem ook een kijkje op de maan met deze 3D experience. Je unt via youtube 3D filmpjes bekijken en in de appstore en google play store kan je een aantal 3D apps downloaden.Dit poduct is geschikt voor bijna elke smartphone.

theSword e-Magazine geeft 3x een ‘Virtual Reality Bril’ weg Kans maken? Mail voor 30 september 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Virtual Reality Bril’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

51

Column

Mosselen

Tekst Mariola Dirkzwager

Als een wolk inkt verspreidt het zwarte zand zich door het water. Onder water graven en woelen haar vingers in een rustige cadans hun eigen weg. Sorteren, steen, schelp, filteren zand, mossel. Vanaf het strand is er weinig te zien. Natte lange donkere haren en het silhouette van een meisje in het water. Dromerig, bijna verdwaald.

52

Het blauwe strandemmertje met witten stippen vult zich echter gestaag met mosselen. Aangevuld met water uit het meer. En als ik ’s avonds niets vermoedend aan de tafel zit waarop de schelpen staan wordt ik in mijn leesrust verstoord door een bijna achteloze beweging die mijn ooghoek binnen dringt.

De schelpen verdringen elkaar voor het beste plekje in de beperkte woon en leefruimte. In slow motion leven ze tegen elkaar op.

Gestaag ontsnapt het slijm van de mossel naar buiten, zuigt zich vast en trekt zich voort. Als ik als mens

intervenieer, trekt het slijm zich terug. En als ik niets vermoedend steeds dichterbij kom om dit schouwspel te bewonderen spuugt ineens een kleine waterstraal venijnig in mijn oog. Zonder dat ik hem hoor, voel ik de mossel in zijn schelp zacht grinniken.

Tupperware is waarschijnlijk niet het woord dat in mosseldromen voorkomt. Maar toch wordt dat het vervoermiddel naar huis. Te geïntrigeerd door de continu vertraagde beweging om ze te laten gaan, gaan ze mee naar huis. En belanden daar in ons aquarium met een laagje meegesmokkeld water.

Of ze ooit namen zullen krijgen weet ik niet, of ze lang zullen overleven eigenlijk ook niet. Geen idee wat zo’n beestje nodig heeft anders dan een lekkere wijn en een mosselpan. Maar fascinerend blijft het wel zo’n leven in slow motion.

theSword Magazine

theSword Magazine

53

Spotlight

Tekst Dennis van Elten Foto’s © Bronja Hoffschlag

ISBN 9789082137040

54

ISBN 9789082137002

In 2013 debuteerde Bronja Hoffschlag met haar boek De Dode Kamer. De Dode Kamer is het begin van de Project X trilogie. Een debuut van 700 pagina’s, waar de lezer als een speer door heen vliegt. Bronja had voor haar boek toen geen boekpresentatie georganiseerd, voor haar novella Snuff ook niet. 15 Augustus 2015 is het dan tijd voor het tweede boek De Skinner Methode, dit keer wel met een boekpresentatie. Het mooie Bilderberg Park Hotel in Rotterdam was de locatie voor Bronja’s eerste presentatie, een groot moment voor haar. Vele fans en liefhebbers kwamen uit Nederland en België samen om dit heugelijke feit mee te maken.

Na een korte introductie van Natascha Looije, kreeg Charles Kuipers het woord. Charles zijn introductie wist de aanwezige gasten te laten lachen, maar ook geboeid luisteren. Vooral zijn “ode” aan het komma gebruik. De sfeer zat er al goed in. Daarna was het dan echt tijd om Bronja in het zonnetje te zetten, dit gebeurde dan ook in stijl. Al enige tijd leefde Bronja ernaar uit dat haar eerste exemplaar uitgereikt zou

ISBN 9789082137019

worden door Sander Verheijen (Hoofdredacteur Hebban). Zij wist niet dat er achter de schermen aan een verrassing gewerkt werd. Haar eerste exemplaar werd uitgereikt door de charismatische R.J. Ellory die ook enige vragen voor Bronja had voorbereid.

Bronja was zichtbaar verrast, een geslaagde verrassing dus.

Na het korte interview was het tijd om Bronja persoonlijk te feliciteren en voor liefhebbers al een exemplaar van De Skinner Methode aan te schaffen, en natuurlijk te laten signeren door Bronja zelf.

De sfeer was heel gezellig, heel veel mensen die elkaar via Facebook kennen kwamen daar ook weer samen. Collega auteurs Mellisa Skaye en Karin Hazendonk waren ook aanwezig om Bronja te feliciteren met haar nieuwe boek. Ellory bleek voor vele gasten ook nog een gezellige gesprekspartner te zijn. Op de achtergrond stond haar man Bert trots te zijn, terecht natuurlijk. Al met al een geslaagde dag.

theSword Magazine

Fragment

theSword Magazine

55

56

theSword Magazine

theSword Magazine

57

58

theSword Magazine

theSword Magazine

59

60

theSword Magazine

theSword Magazine

61

62

theSword Magazine

theSword Magazine

63

64

theSword Magazine

theSword Magazine

65

66

theSword Magazine

theSword Magazine

67

68

theSword Magazine

theSword Magazine

69

Lekkerrr

Zalmburger met avocado

Instructies

Deze zalmburger met bieslook en rode peper is lekker in combinatie met de romige avocado IngrediĂŤnten (voor 2 stuks)

Verhit een koekenpan en bak de zalmburgers in ca 8 minuten op middelhoog vuur licht bruin (bak ze niet te lang want dan worden ze droog). Meng de halvanaise en de yoghurt door elkaar. Halveer de avocado en verwijder de schil en pit en snijd in partjes. Verdeel een beetje sla op een bord. Leg de zalmburger er op en leg de partjes avocado er op.

Schep wat van de yoghurtdressing er op en garneer met een snufje peper en wat bieslook. Serveer er als hoofdgerecht nog wat rijst of aardappeltjes bij.

Bron www.leukerecepten.nl

250 – 300 gr verse zalm 1 uitje 1 rode peper (of halve) rasp en sap van 1 citroen verse bieslook handje sla 2 eetlepels halvanaise 2 eetlepels (griekse) yoghurt 1 avocado peper en zout 20 gr paneermeel

Snijd de zalm in grove stukken en doe in een keukenmachine. Voeg de grof gesneden ui, citroensap en rasp, bieslook, peper, zout en rode peper toe.

Maal het mengsel fijn. Voeg paneermeel toe aan het mengsel tot het stevig genoeg voelt om er burgers van te maken. Vorm met je handen of burgerpers 2 mooie burgers van het zalmmengsel.

70

theSword Magazine

Recensie Half Wild

Op zoek naar een nieuw begin

Sally Green Uitgeverij Moon ISBN 9789048820467 336 pagina’s mei 2015

Bij Half wild moest ik eerst even wennen aan de heel eenvoudige schrijfstijl die Green hanteert en de haast simplistische beschrijving van de personages alvorens ik echt kon genieten van het verhaal.

Dit boek vertelt ons over een strijd tussen heksen die zwart, wit of gemengd kunnen zijn enerzijds en de jagers die hen achterna zitten anderzijds. Bovendien kunnen de heksen onderling het ook niet prima met elkaar vinden en lopen er ook nog een paar uitzonderlijk boosaardige exemplaren rond.

Het verhaal is wel goed, maar kon voor mij toch nog net iets meer diepgang gebruiken. Het eigenlijke doel van de hoofdpersonages is immers niet zo heel duidelijk. Ze gaan een verzet oprichten, maar daar doet de schrijfster heel lang over. Er gebeurt niet zo bijster veel buiten de redding van een meisje en het doden van meerdere jagers.

Wat ik wel heel leuk vond, waren de verschillende gaven van de personages en de manier waarop ze daarmee omgingen. Het feit dat je gave van je gestolen kan worden als iemand je hart opeet, is dan ook nog eens een gaaf detail.

Voor lezers die houden van ingewikkelde verhaallijnen en een vergezocht plot, is dit misschien niet meteen een must-read, maar het is zeker een leuk verhaal dat vlot leest en best wel wat humor bevat.

Tekst Yana Brys

Louisa Young Karakter Uitgevers B.V. ISBN 9789045206103 352 pagina’s april 2015

Op zoek naar een nieuw begin van Louisa Young vertelt het verhaal van de liefde tussen Riley en Nadine net na de Eerste Wereldoorlog. De twee zijn van verschillende komaf; iets dat toentertijd voor de nodige problemen zorgde. Maar de twee zijn verliefd. Niets aan te doen. Of toch?

Wanneer Riley besluit te vechten voor het Britse leger, keert hij niet heelhuids terug. Zijn nieuwe lichamelijke conditie zorgt voor onverwachte moeilijkheden tussen hem en zijn vrouw. En hij blijkt zeker niet de enige te zijn die littekens heeft overgehouden aan de oorlog. Ook zijn officier komt thuis met de nodige emotionele problemen die, zo blijkt later, verregaande gevolgen zullen hebben voor zijn familie.

De Eerste Wereldoorlog heeft een onvermijdelijke stempel gedrukt op de jonge levens van veel Britten, en het verhaal van Young beschrijft deze gevolgen op een persoonlijk en intiem niveau. Hoe bouw je een leven op na zoiets verwoestends als ‘The Great War’? Tevens schenkt Young, die van oorsprong historicus is, in haar verhaal niet enkel aandacht aan de soldaten zelf, maar ook aan hun naasten. Dit zorgt voor geloofwaardige situaties, die hoewel verdrietig, de lezer zeker zullen boeien. Door haar wetenschappelijke achtergrond wordt de context steeds perfect aangehaald, alhoewel dit op sommige momenten ten koste gaat van haar kwaliteiten als romanschrijver.

Alhoewel haar stijl plezierig leest, is de opbouw van de verschillende verhalen soms wat warrig en onduidelijk. Toch is de roman van Young een fijn boek om mee te nemen op vakantie. Vermakelijk, maar zeker ook barstensvol historische kennis.

Tekst Lisa Marie Kuiper theSword Magazine

71

Column

Tekst Sylvia Bakker

De sterfdag van mijn vader

72

Het was afgelopen week vier jaar geleden dat mijn vader is overleden. Vier jaar geleden alweer verloor hij helaas de strijd tegen de verschrikkelijke ziekte die in Nederland doodsoorzaak nummer 1 is.

Hoewel het leven doorgaat en er zelfs dagen zijn dat ik er niet bewust bij stilsta dat hij er niet meer is, zijn dagen als zijn sterfdag, verjaardag en bijvoorbeeld kerst toch altijd wel een ding. Ik merk bijvoorbeeld dat ik de dagen rond zijn sterfdag slechter slaap en ook wel prikkelbaarder ben en soms zelfs somberder.

Zelfs wanneer je er niet bewust mee bezig bent, lijkt het wel of je er onbewust wel mee bezig bent. En dat is ook helemaal niet erg.

Ik ben niet ontroostbaar rond deze data, ik word er alleen aan herinnerd dat hij er niet is. En dat ik extra aan hem denk vind ik ook ergens wel positief, ik denk namelijk ook extra aan de redenen waarom ik hem mis, de positieve momenten. En ik merk ook dat dit wanneer ik aan hem denk ook echt de boventoon voert, het positieve. Ook al maakt het me natuurlijk ook af en toe verdrietig dat hij er niet meer is en dat ik niet meer de kans krijg om nieuwe herinneringen met hem te maken.

Hoewel ik het vreselijk vind dat ik inmiddels mijn beide ouders moet missen (mijn moeder is helaas vijf jaar voor mijn vader overleden), heb ik ook echt ontdekt dat je veel positieve lessen kunt halen uit de negatieve dingen die het leven voor ons in petto heeft. Ik weet niet of ik noodzakelijkerwijs sterker

ben geworden door de dood van mijn ouders, het heeft naar mijn mening niet zo veel te maken met sterk of zwak zijn. Je hebt namelijk niet zoveel keus wanneer iemand waarvan je houdt doodgaat, het leven gaat door en je moet verder. En natuurlijk ben je heel erg verdrietig, en natuurlijk sta je niet meteen de dag erna weer met een glimlach op. Maar je moet op een gegeven moment verder zonder ze.

En ik probeer me nu niet te concentreren op wat ik niet (meer) heb, maar juist op wat ik wel heb. De les die ik heb geleerd is dat het leven soms veel te kort kan zijn. En daarom moet je er juist zoveel mogelijk van proberen te genieten. En dat lukt niet elke dag nee, maar ik heb wel gemerkt dat ik veel meer kan genieten van kleine dingen nu, omdat ik er veel bewuster bij stilsta dan vroeger. En dat is ook iets wat ik samen met mijn zussen en broertje ga doen wanneer we de sterfdag van mijn vader, nou ja vieren is misschien niet helemaal het juiste woord, maar herdenken. We gaan niet somber zitten doen, maar we gaan met zijn allen uit eten en een wijntje drinken en vooral veel praten en lachen. Precies wat mijn vader het liefst met ons zou doen als hij er nog bij kon zijn. En ik weet ook zeker dat hij zou willen dat we hem op deze manier herdenken en meer dan zijn dood herdenken, zijn leven gaan vieren. Dus eigenlijk is vieren hier wel het juiste woord, omdat we het positieve laten overheersen.

theSword Magazine

theSword Magazine

73

Tekst Linda Everts Foto www.shutterstock.com

Column

74

Een terugkerende update over mijn afvalpoging

Dat er wat kilo’s te veel aan zitten wist ik natuurlijk ook al wel wat langer. Het is heus niet zo dat wanneer ik met een objectieve blik in de spiegel kijk ik niet zie dat ik overgewicht heb, ook al ben ik redelijk tevreden met wat ik zie. Maar toen mijn zusje en ik voor de grap een gezondheidsanalyse op elkaar loslieten, bleek niet alleen mijn BMI te hoog te zijn. Vooral mijn bloeddruk was van een wenkbrauw verhogend gehalte. Niet wetende welke cijfers horen bij een ‘normale’ bloeddruk haalde ik daarom in plaats van mijn wenkbrauwen maar mijn schouders op en dacht dat het zo’n vaart allemaal niet zou lopen Maar mijn zusje raadde me direct aan dit toch even in de gaten te houden. Toen ook mijn ouders schrokken van de hoogte van de door mij gepresenteerde cijfertjes kon ik mijn schouders al een stuk lastiger optrekken. Ik had niet het idee dat er iets mis was; ik voelde me immers prima. Al zou het natuurlijk altijd zo kunnen zijn dat, wanneer mijn bloeddruk na enige behandeling wel op het juiste niveau terecht was gekomen, ik wel degelijk een verschil zou merken. Dus om iedereen gerust te stellen besloot ik toch maar een afspraak te maken bij de huisarts. Niet alleen om de zorgelijke blikken een halt toe te roepen, maar vooral ook omdat ik wilde voorkomen dat er terecht gezegd kon worden ‘had nou maar eerder aan de bel getrokken’.

lekenhoofd toch iets gemist en is het van belang je bloeddruk goed in de gaten te houden. Ik vertelde haar er bij dat ik zelfs nergens iets van merkte, maar stel dat er op de achtergrond een of ander proces in werking is waar ik straks spijt van krijg, ik uiteraard ‘het probleem’ wilde aanpakken. Ik moest een half uur aan een bloeddrukmeter en kreeg direct een pil voorgeschreven. Om bloeddrukverlaging te bespoedigen kreeg ik de contactgegevens van een diëtiste in de hand gedrukt en hoppa aan de slag!

Zoals iedere vrouw met enig overgewicht zal herkennen, ging ik met de nodige scepsis richting diëtiste. Ik heb in het verleden al van alles geprobeerd.

Modifasten, koolhydraatarm, Weight Watchers; niets leverde echt resultaat op en al helemaal geen blijvend resultaat. En we weten allemaal heus wel hoe het mis gaat. Te veel koekies en snoepies bij te weinig beweging. Dat is niet zo moeilijk natuurlijk! Dus hoe die diëtiste me daar nou bij moest gaan helpen, was me een raadsel. Ik wilde niet meteen vol van ‘het zal mij benieuwen’ die praktijk binnen stappen, maar ik ben een slechte actrice, dus de afvalmevrouw had binnen 10 minuten door dat ik er weinig geloof in had. Na wat algemene vragen over wat ik zoal at en wat niet en waarom en wat ik al geprobeerd had enzovoorts,

‘Men moet eten om te leven, niet leven om te eten’

- Socrates

De huisarts was ook van mening dat afvallen wel wat kwam ze op het idee mij een koolhydraatarm dieet hoger op de prioriteitenlijst mocht staan, maar was voor te schrijven. Hoe vernieuwend! vooral bezorgd om de bloeddruk. Blijkbaar had mijn Tevens raadde ze mij de app ‘My Fitness Pall’ aan, theSword Magazine

en die was dan wel weer nieuw voor mij. Met een ‘Succes en tot over 5 weken’ stond ik weer buiten om direct naar de supermarkt te gaan voor alle niet koolhydraatrijke producten die ik dan wel zou gaan mogen eten. Ofwel: kip, vis, zuivel en groenten, want ook fruit was geschrapt door de voedselgoeroe.

te laten liggen. Ik besloot een mini administratie op te zetten. Als ik nu van iedere dag de toekomstvoorspelling opschrijf, alles optel en deel door het aantal dagen, krijg ik het gemiddelde. En dus wat ik zou moeten wegen op de weegdag bij de diëtiste. Vooropgesteld dat je alles juist ingevuld hebt natuurlijk.

De eerste 5 weken ging ik volle moed vooruit. Nieuwe recepten, apart van de rest koken, veel water drinken, veel lopen, punten tellen, appje invullen. Het leek wel een dagtaak! Als dit verdorie niet iets oplevert, ben ik er snel weer klaar mee dacht ik geregeld. Bij de eerste vervolgafspraak bleken mijn zorgen ongegrond. Er was netjes, zoals beoogd, 2.5 kilo af. Dat klinkt niet veel en je hoopt altijd op meer, maar een halve kilo per week is met het oog op blijvend gewichtsverlies juist goed. En het punt dat de huid tijd moet hebben om zonder vellen terug te rekken helpt natuurlijk ook. De diëtiste vroeg me of ik ergens tegen aan gelopen was of dat ik vragen had, maar nee het leek allemaal wel duidelijk. Ga zo voort en u verliest! Prima werkwijze.

Bij de tweede vervolgafspraak was het tijd om deze theorie aan de praktijk te onderwerpen en wat bleek?

Het werkt inderdaad zo! Ik was weer 3 kilo kwijt. Dus met minimale moeite (eerlijk waar, want ik eet gewoon brood, chocolade, koek, chips, enzo, al is het wel minder dan voorheen), is het toch al gelukt 5.5. kilo kwijt te raken. Ik kan het appje dus aan iedereen aanraden. De eerste paar weken is het even wat werk, maar je hebt het zo door. En het werkt, dus dan is een beetje moeite toch geen probleem zou je zeggen. Over 5 weken is mijn derde vervolgafspraak. Dan moet er weer 2.5 af zijn.

Nu ik gemerkt heb dat dit redelijk probleemloos moet kunnen, ben ik niet tevreden met 2.4. Sterker nog, het is gebleken dat 3 goed haalbaar is. Dus daar gaan we voor.

Ik besloot wel een kleine wijziging aan te brengen in het plan. Dat koolhydraatarme gebeuren leek me niet zinvol en zeker niet praktisch. Je kunt nu eenmaal niet altijd iets anders dan brood eten. En je wilt ook niet van andere mensen verwachten dat ze overmatig rekening houden met jouw eetwensen. Dus koolhydraatarm werd minder belangrijk. Fruit kwam weer terug. Het belangrijkste instrument was het nieuwe appje. Net als bij Weight Watchers vul je in wat je eet en dan geeft het appje aan hoeveel calorieën dat is. Maar het werkt net even iets uitgebreider. Je begint met gegevensinvoer. Hoe lang ben je, wat weeg je, waar wil je naar toe, hoeveel wil je per week afvallen, hoe veel beweging heb je op een dag, dat soort dingen. De app rekent uit hoeveel calorieën je mag op een dag en gaat vanaf daar aftellen. Je kunt ook nog aangeven hoe je 100% wilt verdelen over koolhydraten, vet en eiwit en dan geeft de app meldingen als je de max nadert. Uiteraard kun je ook je sportieve activiteiten invoeren en die worden dan weer opgeteld. Heel handig als je op een dag in het rood komt te staan. Even een rondje lopen en je hebt weer groene cijfertjes.

Maar wat voor mij het fijnste is aan de app: een kleine blik in de toekomst.

Wanneer je de dag afsluit, geeft de app de volgende melding: ‘Als iedere dag zoals deze was, weeg je over vijf weken dit-en-dit.’ Dat stimuleert mij ontzettend! Je kunt zien hoeveel verschil een stuk chocolade of bakje chips heeft en dan kun je bewuster kiezen of je het wel of niet wilt eten. Vind je het op dat moment het verschil waard? Vind je dat niet, is het zoveel makkelijker om het Ik houd jullie op de hoogte in de volgende editie! theSword Magazine

75

76

theSword Magazine

theSword Magazine

77

& L I A M !

N I W

Mikro Konfetti (6-pack) Oorspronkelijk was het een hindoe traditie bij het begin van de lente. Mensen kleurden zichzelf in de bontste kleuren om de kleuren van de ontwakende natuur te imiteren. Het gebruik is nu ook naar Europa overgewaaid, maar dan vooral om feestjes en festivals op te smukken. Jongeren verven hun gezicht in diverse kleuren of gooien het verfpoeder naar andere festivalgangers. Het resultaat is één grote kleurrijke party .

78

theSword e-Magazine geeft 5x ‘Mikro Konfetti’ weg Kans maken? Mail voor 30 september 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Mikro Konfetti’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

theSword Magazine

Recensie H.P. Lovecraft: Tegen de wereld, tegen het leven Michel Houellebecq De Arbeiderspers ISBN 9789029539548 112 pagina’s juli 2015

Michel Houellebecq geeft in dit lange essay, dat hij zelf een ‘soort van eerste roman’ noemt, onomwonden blijk van zijn bezetenheid met het oeuvre van H.P. Lovecraft, de Amerikaanse zonderling die een nieuwe mythe schiep in zijn griezelverhalen om te kunnen ontsnappen aan de realiteit die hij niet verdragen kon. Houellebecq vertelt dat hij diens verhalen las als puber, op een leeftijd waarop jeugdliteratuur niet meer kan boeien en volwassen literatuur nog niet binnen het bereik van de nieuwsgierigheid ligt. De kindertijd is voorgoed voorbij en de wereld van de volwassenen wordt vol wantrouwen bekeken en heeft niets aantrekkelijks. Wie dan gegrepen wordt door de verhalen van Lovecraft, blijft er zijn hele leven door geboeid. Dat moet de verklaring zijn voor het feit dat een schrijver van formaat als Houellebecq zich zonder gêne fan verklaart van een schrijver uit het pulpgenre, wat toch in eerste instantie verbazing wekt.

“Als je van het leven houdt, lees je niet”, aldus Houellebecq; lezen is een vorm van escapisme, maar speciaal het lezen van Lovecraft is volgens hem de overtreffende trap daarvan. Lovecraft zelf was overtuigd van de zinloosheid van alle menselijke leven en de ontoereikendheid van de realiteit en hij schiep daarom in zijn verhalen een gruwelijke en angstaanjagende wereld “als krachtig tegengif voor alle vormen van realisme”.

Hoewel Houellebecq toegeeft dat het werk van Lovecraft meestal niet als literatuur wordt beschouwd, maar als sensatielectuur, moet volgens hem Lovecraft de eer toegekend worden dat hij volstrekt oorspronkelijk was: hij heeft een oermythe geschapen die, zoals Houellebecq stelt, “sinds Homerus en de middeleeuwse heldendichten niet meer is waargenomen.” Maar daarnaast stelt hij, dat de verhalen wel degelijk literaire kwaliteiten bezitten vanwege hun stijl, opbouw en beeldspraak, die

duidelijke verraden dat Lovecraft als dichter begonnen is, maar vooral vanwege hun originaliteit.

Een echte biografie heeft Houellebecq niet geschreven met dit essay, ook al vindt hij het belangrijk dat alle data en feiten die hij weergeeft over Lovecraft, kloppen met de werkelijkheid. Toch geeft het boek heel goed inzicht in wie Lovecraft was en vanuit welke geestesgesteldheid hij ertoe komen kon om verhalen te schrijven die “stuk voor stuk gapende, gillende brokken angst” zijn. Ook schuwt Houellebecq niet om uitgebreid in te gaan op het diepgewortelde, abjecte racisme van Lovecraft: hij probeert de oorzaak hiervoor te zoeken zonder er excuses voor te verzinnen of de enorme omvang van die rassenhaat af te zwakken.

Houellebecq schrijft boeiend en helder, met hier en daar iets van humor en een vleugje ironie.

Dat is plezierig lezen, ook al zou je nog nooit van Lovecraft gehoord hebben. Dat hij met hart en ziel aan deze schrijver is overgeleverd is duidelijk; af en toe is zijn poging om de lezer te overtuigen wat drammerig en hij verkondigt zijn mening als was het een onweerlegbaar feit, maar storend is dat niet. Het tweede deel van het essay bevat korte hoofdstukken die Houellebecq titels heeft gegeven die, als je ze achter elkaar zet, Lovecrafts werkwijze in het kort weergeven.

Verrassend origineel!

Het voorwoord van Stephen King had wat mij betreft achterwege gelaten kunnen worden. Hoewel hij daarin vol lof is over Houellebecq en zeker over Lovecraft, is het toch vooral een eerbetoon geworden aan King zelf, zoals we dat wel vaker bij hem tegenkomen, en dat wekt wrevel op. Houellebecq is als auteur zelf heel goed in staat om zijn fascinatie voor Lovecraft uit te leggen; daar heeft hij King beslist niet voor nodig.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

79

Column

Tekst Nathalie Kokke Foto de tv-serie House © Fox Entertainment Group / 21st Century Fox)

The doctor is in(apt)

80

Het is inmiddels een vast ritueel geworden: wanneer ik ‘s avonds thuis kom van het werk, installeer ik me met een kop koffie en een warmtekussen (en vaker wel dan niet een joggingbroek aan) voor de kijkbuis.

Voor zover je de schermen van tegenwoordig nog een “buis” kunt noemen, dan. Met één druk op de knop springt het elektronisch entertainmentsysteem aan, om eerst enkele afleveringen van The Simpsons te tonen, gevolgd door House. Ja, ik ben een Foxkijker. Sue me.

Hoewel ik me mateloos ergerde aan de werkwijze van de fictieve dokter en zijn crew, kon ik het niet laten om toch maar even te kijken. Voor zover ik wist, werden symptomen van diverse ziekten toch best wel goed uitgebeeld. Maar nu ik aflevering 9 van seizoen 8 heb gezien (veel te laat, ik weet het), kan Gregory House wat mij betreft zijn wandelstok ergens steken waar de zon niet schijnt.

De aflevering ging namelijk over een Aseksueel koppel. Mijn interesse werd meteen gewekt en ik stuurde een berichtje naar een van mijn beste vriendinnen om haar erop te attenderen dat haar seksualiteit in een tv-show werd getoond. Zo vaak komt het immers niet voor.

Maar helaas verdween mijn optimistische kijk als sneeuw voor de zon: House riep dat niemand zonder seks kan en er hoogstwaarschijnlijk een medische oorzaak achter zat. Zijn crew liet hem - zoals gewoonlijk - zijn gang gaan. Sterker nog: Oncoloog Wilson sloot een weddenschap af.

En House kreeg tegen het einde van de aflevering - eveneens zoals altijd - gelijk. Hij vond een hersentumor bij de man, en vrouwlief liet weten dat ze het helemaal niet erg zou vinden als haar echtgenoot

na een operatie een seksverslaafde vent zou worden, want, zo zei ze: “seks is eigenlijk best wel lekker”.

Ik viel zowat van mijn stoel af, krabbelde overeind en stuurde naar eerdergenoemde vriendin een tweede bericht, waarin ik haar liet weten dat het toch maar een ***aflevering was.

Uiteraard was ik niet de enige die zo reageerde op de aflevering: op het internet ontstond een tumult en uiteindelijk gaf de schrijfster toe dat ze een fout had gemaakt. Het was haar bedoeling geweest Aseksualiteit in de schijnwerpers te zetten, maar de aflevering werd niet geaccepteerd zonder dat er een medisch mysterie aan de geaardheid zou kleven.

Vandaar de tumor. En de onderdrukte seksualiteit van de vrouw.

Inmiddels zit ik weer op mijn schrijversstoel en kijk naar de cover van mijn debuutroman, waar niet heel erg toevallig - een Aseksueel meisje in voorkomt. Ik weet dus uit ervaring dat er helemaal geen kunst aan is om een dergelijk personage tot leven te wekken en hem/haar een interessant karakter te geven. En de historie van dit personage is heus niet gevuld met allerlei redenen om “celibaat” te leven.

Medische oorzaken zijn er trouwens ook niet.

Dus hoe moeilijk kan het nou zijn om andere, minder bekende geaardheden in de moderne media te representeren? Vooral wanneer je al meerdere succesvolle seizoenen op je naam hebt staan.

theSword Magazine

theSword Magazine

81

Recensie De zomer van toen

You belong to me

Maggie Mitchell Karakter Uitgevers B.V. ISBN 9789045208428 352 pagina’s juli 2015

Het debuut van Maggie Mitchell vertelt het ontvoeringsverhaal van twee twaalfjarige meisjes.

Lois en Carly May stappen vrijwillig in de auto bij een charmante jongeman die ze Zed noemen. Waarom?

Daar komt geen duidelijk antwoord op. De ouders van Lois hebben het altijd druk en de stiefmoeder van Carly May is geen toonbeeld van empathie. De man houdt de meisjes zes weken gevangen en deze gebeurtenis bepaalt de ontwikkeling van beide meisjes.

Twintig jaar later brengt het lot de beide vrouwen weer bij elkaar. Lois is docent aan een kleine universiteit en heeft onder een pseudoniem een roman over deze ontvoering geschreven. Het boek wordt verfilmd met Carly May, die inmiddels Chloe heet, in de hoofdrol.

Tot nu toe speelde ze steeds rollen van weinig betekenis.

Samantha Hayes Cornerstone ISBN 9781780893396 496 pagina’s maart 2015

Weer een geweldige, psychologische thriller van Samantha Hayes.

Samantha weet personages neer te zetten die blijven boeien tot de laatste pagina. Als lezer wordt je meerdere malen op het verkeerde been gezet, niets is wat het lijkt.

Samantha weet ook het privéleven van Lorraine Fisher te verwerken in het verhaal, waardoor het één geheel wordt. De sfeer in het verhaal is beklemmend en mysterieus.

You Belong to Me blijft boeien tot de laatste pagina, nu is het wachten op een nieuw deel.

De verfilming dwingt de beide vrouwen de gebeurtenis onder ogen te zien, een gebeurtenis die diepe impact heeft op hun leven.

Het boek heeft op mij weinig indruk gemaakt. Ik voelde geen sympathie voor de hoofdpersonages ondanks de heftige gebeurtenis. Er was geen verbinding. Het verhaal kwam maar langzaam op gang en boeide te weinig. Wat was de reden van de ontvoering, er kwam geen geweld aan te pas, wat was het motief? Het verhaal verliest daardoor aan kracht en komt niet goed uit de verf. Het hele verhaal van het script en de verfilming doet afbreuk en juist het psychologische verhaal van de ontvoering was an sich al krachtig genoeg geweest. Jammer, voor mij deze keer geen match met dit debuut.

Tekst Wemmie Wolf 82

Tekst Dennis van Elten theSword Magazine

Recensie De Roof

Daniel Silva HarperCollins Holland ISBN 9789034754721 448 pagina’s mei 2015

‘De Roof’ is de veertiende thriller met Gabriel Allon in de hoofdrol. Naast restaurateur is hij ook meesterspion en huurmoordenaar in dienst van de Israëlische geheime dienst. Als hij in Venetië bezig is met de restauratie van een altaarstuk wordt hij door de Italiaanse politie opgeroepen. De excentrieke Londense kunsthandelaar Julien Isherwood, en een vriend van Gabriel, trof bij het Comomeer geen cliënt aan maar een vermoorde man. Hij wordt als hoofdverdachte gezien. Gabriel moet de werkelijke daders vinden om zijn vriend te kunnen redden. Ook moet Gabriel een wereldberoemd schilderij van Caravaggio opsporen, dat iets met de moord te maken heeft. De zoektocht brengt hem door heel Europa, van Parijs tot Amsterdam. Van de Israëlische spionagedienst en een Arabische dictator tot aan een huurmoordenaar van de maffia.

boeide en vond de personages te weinig diepgang hebben. Toch is ‘De Roof’ een vrij spannende spionagethriller en maakt Daniel Silva weer eens duidelijk dat hij een meesterverteller is. Het boek is prima los te lezen, zonder de voorgaande dertien boeken.

Daniel Silva groeide op in Californië en werd eerst journalist en later correspondent van het MiddenOosten en de Perzische Golf met als standplaats Caïro.

In 1997 verscheen zijn debuut dat direct een succes werd. Zijn boeken worden in meer dan dertig landen uitgegeven.

In het begin van ‘De Roof’ zijn te veel personages gepresenteerd, waardoor je het spoor bijster raakt. Het is een nogal eentonige reeks van stoere mannen en hun verhalen, waar moeilijk doorheen te komen was.

Gabriel is een gevaarlijke en tegelijk ook sympathieke hoofdpersoon. Pas in het midden van de 448 pagina’s tellende pil kwam de vaart in het verhaal en werkte Daniel Silva toe naar een spannend plot.

De uitgever heeft ‘De Roof’ als een fenomenale thriller neergezet, waardoor mijn verwachtingen hooggespannen waren. Ik heb weinig met kunst, waardoor het verhaal mij waarschijnlijk onvoldoende

Tekst Ellen De Vriend

theSword Magazine

83

J Spotlight

Jan Hanlo 29 mei 1912 – 6 juni 1969

Is het nodig om meer te weten over het leven van een schrijver om zijn werk beter te kunnen begrijpen?

Of voldoet het om te kijken naar wat er geschreven staat? Deze discussie wordt al decennia lang gevoerd zonder dat voor- of tegenstanders van buiten-tekstuele informatie een echte overwinning hebben behaald. In het geval van de dichter Jan Hanlo wordt duidelijk waarom deze kwestie actueel blijft.

Jan Hanlo werd geboren in Bandoeng, maar nog voordat hij één jaar was, scheidden zijn ouders en zijn moeder nam Jan mee terug naar Nederland. Hij had een gelukkige jeugd bij zijn moeder, die hij Mai noemde, met wie hij een zeer sterke band had, zo sterk zelfs dat hij tot zijn achttiende jaar bij haar in bed sliep. Hij studeerde korte tijd journalistiek, maar koos er uiteindelijk voor om zijn M.O. Akte Engels te halen en les te geven. Ook studeerde hij een aantal jaren psychologie in Amsterdam, maar door ziekte van zijn moeder besloot hij weer terug te verhuizen naar Valkenburg, waar hij tot zijn dood bleef wonen.

Hij was een wereldvreemde zonderling: sociaal onhandig en kinderlijk, een onvolwassen kluizenaar met vuurrode haren en baard, afhankelijk van alcohol waarvan het gebruik altijd tot vechtpartijen leidde, een perfectionist met een grote liefde voor jazz en motorrijden. In 1947 leidt zijn afwijkende gedrag tot een psychose en als Hanlo van het dak van zijn kosthuis springt, wordt hij opgenomen in een psychiatrische instelling om behandeld te worden voor schizofrenie.

De behandeling bestond uit het vijf keer per week inspuiten met insuline, waardoor de patiënt in coma raakte, om dan bij het wakker worden geheel genezen 84

te worden verondersteld. Dat deze barbaarse methode geen effect had, mag geen wonder heten, maar Hanlo’s werkelijke probleem was bovendien niet zijn vermeende schizofrenie, maar zijn pedofilie. Hij koesterde seksuele gevoelens voor jongetjes en kon dit niet verenigen met zijn fanatiek beleden katholicisme, dat later tot wanen zou voeren waarin hij meende Jezus te zijn. Hij was al verschillende keren in aanraking gekomen met justitie en had twee maanden in de gevangenis gezeten omdat hij de tepel van een vijftienjarige jongen gestreeld had.

Het gerucht gaat dat Hanlo tijdens zijn verblijf in de kliniek al dan niet vrijwillig gecastreerd was, maar hiervoor bestaat vooralsnog geen enkel bewijs.

In 1969 maakt Hanlo een reis naar Marokko, omdat hij meende dat men daar toleranter was ten aanzien van relaties tussen een volwassen man en jonge jongens.

Hij wordt in Marrakech verliefd op de twaalfjarige Mohamed, een lastig en uitgekookt crimineeltje: “Ongetemd, verwend, wild, en wat erger is - vrees ik – zonder veel vriendschap voor mij (ik hoop dat ik mij toch vergis).” Hij besluit deze jongen te adopteren en mee te nemen naar Nederland. In de verzameling notities hierover, die als brieven geschreven zijn en na Hanlo’s dood postuum gepubliceerd werden in het boek ‘Go to the mosk’, wordt echter niet verteld hoe Mohamed inderdaad voor een kort verblijf in Valkenburg belandt, maar na één week al door de vreemdelingenpolitie op het vliegtuig richting Marrakech wordt gezet, tot verdriet van Hanlo.

Twee weken daarna botst Hanlo met zijn motor tegen een tractor aan, die ineens van richting veranderde en hoewel zijn verwondingen niet zo erg lijken te zijn,

theSword Magazine

overlijdt hij twee dagen later aan longembolie. Op zijn grafsteen werd de verkeerde sterfdatum gezet, die later zo slordig hersteld werd dat het nog altijd te zien is. Hanlo zou dat vreselijk gevonden hebben: hij besteedde altijd veel aandacht aan de typografie van zijn werk; de talloze veranderingen die hij keer op keer eiste, veroorzaakten een ware uitputtingsslag bij de geërgerde drukkers.

vallen buiten elke literaire traditie en zijn volstrekt origineel. Zijn klankgedicht ‘Oote oote boe’ en het eerdere ‘De mus’ zijn experimenten met taal en typografie die zelfs tot in de Eerste Kamer beroering wekten: een van de senatoren vond het een “uiting van decadentie” en “infantiel gebazel”, dat “schandalig” genoeg was afgedrukt in een gesubsidieerd tijdschrift.

Hoewel Hanlo ook proza in de vorm van brieven heeft geschreven, is hij vooral als dichter bekend geworden. Uit zijn werk, een kleine honderd gedichten, wordt nog steeds een keuze gemaakt om in bloemlezingen opgenomen te worden; veel mensen zullen daarom wel een of twee gedichten van hem kennen. Zijn unieke en kwetsbare poëzie wordt gekenmerkt door muzikaliteit, speelsheid en variatie, met als thema’s de liefde, de schoonheid, de poëzie, de humor en zijn liefde voor kinderen: ‘Overweging met lyrische component Een jongen – tussen zijn kameraden – lachte Ik ving toevallig zijn lach op En deze doofde niet uit of werd niet veranderd Waarom was hij zo mooi toen hij lachte Niemand zàg hem toch”

Tekst Hettie Marzak Foto www.ilibrariana.wordpress.com

Fotoportret van Jan Hanlo

In Almere en Den Haag is een straat vernoemd naar Jan Hanlo. In 1997 was er in Valkenburg protest van de bewoners vanwege zijn pedofiele geaardheid toen men een pleintje naar hem wilde noemen, maar op 29 mei 2014, Hanlo’s honderd-en-tweede geboortedag, is daar een gedenksteen voor hem onthuld. Sinds 1999 worden er jaarlijks twee Jan Hanlo Essayprijzen uitgereikt, gefinancierd uit de royalty’s van het werk van Hanlo, voor zowel één essay als een essaybundel.

In 2009 was het thema van de Boekenweek “Tsjielp – De literaire zoo” ontleend aan het klassieke gedicht van Hanlo.

Jan Hanlo is een onvergelijkbare en onvergetelijke dichter, wiens werk een groot en aandachtig publiek verdient. Ongemakkelijke gewetensbezwaren kunnen daarbij achterwege gelaten worden, want bij het lezen hoeft een schrijver zelf niet in beeld te zijn: een kunstwerk is een autonoom geheel. Lezen is een volstrekt individuele aangelegenheid, waarbij het uitsluitend draait om het geschrevene en de lezer.

Zoals een schrijver de vrijheid heeft om te schrijven wat hij wil en waarover hij wil, zo heeft de lezer de vrijheid om te interpreteren en in te vullen vanuit zijn eigen referentiekader. De tederheid en de intimiteit van de gedichten van Hanlo zijn universeel en de wetenschap dat de dichter hierbij een ander beeld voor ogen had dan de lezer, kan buiten beschouwing blijven.

Niet alleen als mens, maar ook als dichter was hij een buitenbeentje. Hij zou bij de Vijftigers ingedeeld kunnen worden, ware het niet dat hij zich ook hier onttrok aan regels en conventies. Zijn gedichten theSword Magazine

85

ONZE RE CENSENT LEEST NU

THESWORD e-magazine theSword e-Magazine is GRATIS! Zowel voor de schrijvers, adverteerders en voor de lezers is het blad GRATIS! Het enige wat wij vragen is het digitale magazine te delen op je eigen website, weblog, social media etc. Wij zijn overtuigd van de kracht van samenwerking en als je kunt delen, kun je vermenigvuldigen.

Lysanne, een bijstandsmoeder die steun vindt in haar geloof, besluit via een datingsite op zoek te gaan naar een nieuwe partner. Ze ontdekt dat ze over vergaande seksuele driften beschikt en raakt in conflict met zichzelf. Ze weet dat ze verkeerd bezig is, maar toch rukt een donkere kant in haar steeds verder op. Wat is nog goed en wat is al fout? Het kwaad wil voorgoed bezit van haar nemen, maar zal ze het zo ver laten komen?

GRATIS

Een zinderende erotische thriller met mystieke elementen.

Han Peeters schreef met ‘De Verscheurde Vrouw’ zijn negende boek, waarin het getal 9 een mythische rol speelt.

86

WWW.THESWORDMAGAZINE.NL

theSword Magazine

L I A M !

N I &W

Instant Coasters

Je mooiste foto’s verdienen een speciaal plekje.

Je kunt ze uiteraard aan je muur hangen, maar ze verwerken in een gebruiksvoorwerp is misschien nog wel beter. Door deze onderzetters ermee te verfraaien heb je altijd iets om bij weg te dromen terwijl je geniet van een drankje. Ze zijn ook de perfecte gespreksopener als je gasten over de vloer hebt.

theSword e-Magazine geeft 10x een ‘Instant Coasters’ weg Kans maken? Mail voor 30 september 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Instant Coasters’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

theSword Magazine

87

LichtShirt LEDText Grappige teksten, je naam of reclame voor je eigen bedrijf: alles wat je wilt kan je programmeren in dit t-shirt.

Puzzel&Win!

theSword Magazine verloot onder de goede inzendingen van de puzzel 1x een LichtShirt LEDText.

Kans maken? Stuur de oplossing van de puzzel voor 30 september 2015 naar: winactie @ theSwordMagazine.nl o.v.v.LichtShirt LEDText

OPLOSSING

De oplossong bestaat uit vier woorden. Hussel de letters in de gekleurde vakjes en vul de uitkomst hieronder in:

De winnaars krijgen schriftelijk bericht. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

Oplossing puzzel nr. 15: NAAR DE BOEKENMARKT De prijs van theSword Magazine nr. 15 is inmiddels verstuurd aan de winnaar.

88

Van links naar rechts 1. Welk land staat in de Top 10 van populairste vakantielanden 2015?

3. Hoe heet de schilder van het schilderij: “Het Café/Terras bij nacht”?

4. Welke schrijver staat deze editie in de spotlight?

7. Welk land staat central in het boek Pindakaas en Sushi?

12. Hoe heet deel 2 van The Maze Runner?

13. Wat is de titel van Maggie Mitchells debuut?

theSword Magazine

Van boven naar beneden 2. Van welk boek kun je in deze editie een leesfragment lezen?

5. Over welke bekende berg wordt deze maand een film gelanceerd?

6. Hoe heet de Braziliaanse vecht-dans?

8. Uit welke stad komt Feyenoord?

9. Hoe heet de lijst waar je al je wensen op schrijft?

10. Hoe heet de eerste Young Adult van Chinouk Thijssen?

11. Hoe heet de nieuwe film van de makers van De nieuwe wildernis?

theSword Magazine

89

s i r e b 5 okteoer een er w er dik lekk word theS azine Mag ine! onl

90

theSword Magazine

theSword Magazine

91

92

theSword Magazine