theSword Magazine editie 18-2015 by theSword Magazine

Derde jaargang | editie 18

MAGAZINE

theSword www.theSwordMagazine.nl

! ! S I RAT

INTERVIEWS

EEN NIEUW EXCLUSIEF HOOFDSTUK

SANDRA J. PAUL DYMPHINA JOOREN

VAN DE KORTE ROMAN ‘THE SARA ROSE HOTEL’

COLUMNS BOEKEN FILMS ETEN RECENSIES VERHALEN WIN ACTIES

theSword Magazine

Voorwoord

Een tijdloos concert

Op woensdag 28 oktober 2015 zag ik ‘The Godfather’, het tijdloze meesterwerk van Francis Ford Coppola uit 1972, in HD op groot scherm in de Amsterdamse Heineken Music Hall. Tijdens deze speciale screening werd de onsterfelijke filmmuziek van Nino Rota live ten gehore gebracht door het Filharmonisch Orkest van Vlaanderen o.l.v. de Amerikaanse dirigent Justin Freer. The Godfather Live in Concert is een eerbetoon aan één van de grootste filmklassiekers aller tijden. ‘The Godfather’ vertelt het verhaal van de Corleone familie en hun rivaliteit met de andere New Yorkse misdaadfamilies. We zien hoe Don Vito Corleone (een weergaloze Marlon Brando) langzaam maar zeker zijn macht overdraagt aan zijn jongste zoon Michael (Al Pacino), die in de loop van de film transformeert van buitenstaander in een meedogenloze maffiabaas. ‘The Godfather’ kreeg destijds drie belangrijke Oscars (Beste Film, Beste Acteur en Best Bewerkt Scenario) en staat steevast in de top drie van belangrijkste films ooit. Live heb ik genoten van ‘Main Title - The Godfather Waltz’ (openingsmuziek met trompet), ‘Apollonia’, ‘The Baptism’ en ‘The Godfather Finale’ de integraal geprojecteerde, ondertitelde en geremasterde film in HD. Deze eenmalige filmvertoning met live begeleiding door het Filharmonisch Orkest van Vlaanderen was een aanbod dat ik niet kon weerstaan!

Lees maandelijks over de belevenissen van onze schrijfcoach (pag. 23). Lees alles over de Eilandenserie van S.J. Paul (pag. 29) en maak kennis met Dymphina Jooren. Zij weet hoe je depressie en lusteloosheid tegen kunt gaan (pag. 49). Je leest alles over de grondlegger van het detectivegenre Edgar Allan Poe (pag. 72), nieuwe update van de afvalpogingen van onze eindredacteur Linda Everts (pag. 62) en een heleboel columns (pag. 6). Daarnaast hebben wij weer smakelijke recepten geplaatst. Bruschetta’s met gedroogde tomaat (pag.26) of maak een boekweitpannenkoek (pag. 54). We houden je weer op de hoogte van de nieuwste films (pag. 20), boeken (pag. 24) en games (pag. 28) die deze maand op de markt komen, zodat je je nooit hoeft te vervelen! Je kunt weer verder lezen in de mini-roman The Sara Rose Hotel (pag. 14), heel veel recensies en weer een heleboel geweldige win acties! Namens de gehele redactie wens ik je veel leesplezier.

Publisher | CEO theSword e-Magazine

theSword Magazine

COLOFON

3e jaargang, editie 18 2015 PUBLISHER | CEO Evelien van Steenis ADJUNCTREDACTEUR Dennis van Elten EINDREDACTEUR Linda Everts

REDACTIE Jacques Smeets, Iris Wetzels, Milotte Keesman, Hettie Marzak, Sylvia Bakker, Francis Oosterhof, Chantal Von Glahn, Johan Bordewijk, Mariola Dirkzwager, Maaike van der List, Nathalie Kokke AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Arno van den Kieboom, Sandra J. Paul, Dymphine Jooren, Carlie van Tongeren, The House of Books, Scelta Publishing, Schrijverspunt, Moon, Carrera, Lebowski, Nijgh & Ditmar, De Bezige Bij, Meridiaan, Nieuw Amsterdam, Atlas Contact, Uitgeverij Vantilt, Leukerecepten.nl VORMGEVING Evelien van Steenis COVERFOTO Auteursfoto © Sandra J. Paul UITGEVER Scelta Publishing

Hoewel aan de inhoud van theSword e-Magazine de grootst mogelijke zorg wordt besteed, zijn fouten nooit helemaal te voorkomen. De uitgever aanvaardt echter geen verantwoordelijkheid voor de gevolgen van foutieve gegevens. © Teksten uit dit digitaal magazine of delen daarvan mogen uitsluitend worden gebruikt met toestemming van de uitgever. Op alle artikelen in dit magazine rust auteursrecht. Gebruik of verspreiding zonder toestemming van de uitgever is verboden. Voor het ongevraagd insturen van teksten en/of beeldmateriaal wordt 4geen verantwoordelijkheid genomen.

Columns

6 Wereldreis van het schilderij ‘Huize De Koekamp’ 13 Liefde en herstellen daarvan 23 Belevenissen van een schrijfcoach: Wat een scéne 48 Grens met prikkeldraad 56 De nacht, badmutsen en de ontmoeting 60 Samen sterk met een zelfhulpgroep 62 Een terugkerende update over mijn afvalpoging 68 Alle tijd

Verwacht 20 Films 24 Boeken 28 Games

theSthe word Sword Magazine Magazine

Inhoud

72 46 Acties

Interviews

12 HyperLip 47 Foto van de maand wedstrijd 55 Oorwarmers hoofdtelefoon 61 Bluetooth waterproof speaker 66 Magnetron Popcorn maker 75 Yoghurt cup 76 Prijspuzzel

Lekkerrr

29 Sandra J. Paul over haar Eilanden-serie 49 Eet Puur Geluk, volgens Dymphina Jooren

Kort verhaal

14 Het zevendehoofdstuk van The Sara Rose Hotel

Spotlight

26 Bruschettaâ&#x20AC;&#x2122;s met geroosterde tomaat 46 Mini apfelstrudel 54 Boekweitpannenkoek 58 Hartig brood met ham 64 Pad thai

72 Edgar Allan Poe: grondlegger van het detectivegenre

Fragment

32 Het eerste hoofdstuk uit Het Eiland

theSword Magazine

Column

Wereldreis van het schilderij “Huize De Koekamp”.

Tekst Jacques Smeets Foto © Alfons Smeets

We schrijven het jaar 1994. Mijn broer Alfons, kunstschilder uit het ZuidLimburgse dorp Elsloo, woelt in zijn fotomateriaal dat hij gedurende zijn schildersleven tot dan toe heeft verzameld. Hij is op zoek naar een motief voor een nieuw te maken schilderij. Zijn oog valt op een zwart/wit foto en een kleurenfoto van Huize De Koekamp in Oud-Geleen. De foto is vele jaren geleden gemaakt door zijn vader, de kleurenfoto heeft hij zelf gemaakt. Alfons waant zich terug in de tijd toen zijn vader regelmatig vertelde over Huize De Koekamp, hoe hij daar met zijn ouders in het koetshuis woonde en dat hij door de freule Haan werd verwend.

Opa Smeets werkte op Huize De Koekamp als klussenman. Hij was aannemer van beroep en wist wel hoe hij zo’n groot pand moest onderhouden. De freule, die het pand vanaf 1902 bewoonde, was kinderloos en verwende het zoontje van de aannemer als ware het haar eigen kind. Zij was zo begaan met het knulletje van toen, dat zij op een dag besloot om diens vader, de aannemer, een stuk grond van 2000 m2 en een geldbedrag te schenken. Het grondstuk lag slechts een paar honderd meter verwijderd van De Koekamp. Van dat geld moest hij op dat grondstuk een huis bouwen en hun kind zou later het huis en de grond erven. Aldus geschiedde. Vader trouwde met Mia Stevens en dat leverde een compleet elftal aan kinderen op. Schilder Alfons kwam als vierde kind in dat huis achter het spoor ter wereld. Hij kwam regelmatig in Huize De Koekamp en vergaapte zich aan de schitterende lambriseringen en vele kamers en gangen.

Hij neemt de beslissing om de twee foto’s te gebruiken voor het maken van een schilderij van Huize De Koekamp. Hij mijmert over de strenge winter van 1963 en besluit deze in het schilderij te verwerken. De sneeuw heeft, na wekenlang het landschap te hebben afgedekt met een wit laken, het veld geruimd. Aan de toppen van de bomen is te zien dat zij lange tijd de zware sneeuw hebben moeten torsen. Zij buigen zich nederig naar voren, alvorens zich na enige tijd weer kaarsrecht naar de aankomende lentezon te richten. Het schilderij maakt een aantal jaren deel uit van zijn collectie en verhuist mee naar zijn nieuwe atelier/ galerie in Valkenburg a/d Geul. Daar krijgt het een prominente plaats aan een van de vele muren in het mooie en vooral grote pand in het toeristenstadje. In 1996 komt er een bezoeker in zijn galerie, die het schilderij onmiddellijk koopt. Hij vertelt dat het als cadeau bestemd is voor een vrouw die in New York woont, maar oorspronkelijk uit Geleen komt en Huize De Koekamp goed kent. Die persoon viert het 40-jarig verblijf in New York en bij zo’n gelegenheid hoort natuurlijk een zeer toepasselijk geschenk, aldus de koper. De man brengt het schilderij vervolgens persoonlijk naar New York. Daar wordt het jarenlang bewonderd door de vrouw. Het schilderij vervult haar met emoties. Dan overlijdt zij en Alfons verneemt van de eerste koper dat het schilderij terug naar Nederland komt. De zoon van de oorspronkelijke koper krijgt het cadeau en ook in dat huis wordt het met open armen ontvangen en gekoesterd. Op enig moment komt er een stel bij die zoon over de vloer. Zij steken niet onder stoelen of banken hoe mooi zij het schilderij vinden. De eigenaar besluit het werk aan dit stel cadeau te geven bij gelegenheid van hun huwelijk.

theSword Magazine

Een aantal jaren verder sterft ook deze gulle gever plotseling. Het stel is daar hevig van onder de indruk en vanwege die emoties willen ze het schilderij niet meer in huis hebben. Het laat hun te zeer denken aan de overledene. Zij hadden van de gever vernomen dat de maker van het schilderij open stond voor ruiling van zijn verkochte schilderijen. Op de achterzijde van het schilderij treffen zij een kaartje aan met gegevens van Alfons. Het blijkt niet meer actueel te zijn. Zij gaan via Google op zoek naar de schilder en daar vinden ze zijn website met de actuele adresgegevens en telefoonnummer. Het contact is snel gelegd en Alfons doet wat hij al jaren doet. Het doek wordt geruild tegen een schilderij naar wens. Het wordt een tulpenveld. Iedereen is blij en verheugd.

Het schilderij hangt nu weer aan de muur in zijn nieuwe verblijf te Schin op Geul. De wereldreis, die in 1996 begon, eindigde via New York en diverse plaatsen in Nederland bij de maker ervan. De schilder hoeft de wereld niet rond te reizen om er toch te zijn. Jarenlang werd het met veel aandacht en nostalgie bekeken, bewonderd en geliefd. Het werd gekocht, tweemaal weggegeven als cadeau bij bijzondere gelegenheden, betreurd vanwege het overlijden van een van de gulle gevers en uiteindelijk geruild tegen een tulpenveld. Anno 2015 vindt het zijn rust aan de muur bij de verwekker ervan en wacht het rustig op een nieuwe bewonderaar. Wie weet, wordt het een nieuwe OudGelener, die voortleeft op de golven van vervlogen tijden en nostalgie.

Het schilderij Huize De koekamp is in elk geval weer We zijn aanbeland in het jaar 2010, 16 jaar nadat Alfons terug bij zijn roots. zijn penselen en verf het werk liet doen op het doek.

theSword Magazine

Recensie De glimlach van Aurélie

Wraak

Arno van den Kieboom Schrijverspunt ISBN 9789462661073 276 pagina’s april 2015

Nicolas Barreau The House of Books ISBN 9789044348460 256 pagina’s september 2015

Een roman die zich afspeelt in de romantiek van Parijs. Aurélie wordt bedrogen door haar man Claude. Wanneer hij haar vertelt dat hij een relatie heeft met een andere vrouw is ze ten einde raad. Op een regenachtige avond struint ze door de straten van Parijs. Op de vlucht voor haar gedachten en emoties. Dan stuit ze op een boekwinkel waar ze het boek zal vinden dat haar leven een wel heel bijzondere wending gaat geven. De schrijver, Robbert Miller, speelt hierin een grote rol. Maar deze man blijkt niet te zijn wie hij doet vermoeden. Redacteur André Chabanais gaat nog een grote rol spelen in Aurélie’s leven, maar dat weet ze op voorhand nog niet. De glimlach van Aurélie is een boek met een warm gevoel. Door de concrete beschrijvingen wordt je meegevoerd in de gebeurtenissen van de hoofdpersoon. Het vertelpersonage wisselt zich om het hoofdstuk af. Het ene is geschreven vanuit Aurélie, het andere door de ogen van André. Parijs fungeert als romantisch decor voor het boek. De Franse keuken wordt enorm uitgelicht. Als wordt beschreven hoe Aurélie in haar restaurantje stond de koken, kun je de geuren van verse tijm en knoflook bijna ruiken en de avonden dat ze eenzaam in haar appartementje ronddwaalt, voelen bijna melancholisch. Een feelgood roman die tot op het einde weet te verrassen. Juist op het moment dat je denkt te weten hoe het gaat aflopen, komt er een plot twist die je net even op het verkeerde been weet te zetten. Hierdoor blijft het boek boeiend tot op het einde en eindig je met een glimlach.

Tekst Iris Wetzels 8

Het spannende verhaal gaat over Karin en Jordy die als man en vrouw aan swingen, partnerruil, doen. Hierdoor komen ze in contact met Niels en Venessa. Tegen alle regels in krijgen Karin en Niels gevoelens voor elkaar en geven ze hieraan toe. Alleen blijken ze iets onverwachts met elkaar gemeen te hebben, waardoor Karin de relatie wil verbreken. Niels deelt deze mening echter niet. Hij wordt ontzettend bezitterig en accepteert dit niet. De titel past goed bij het boek, want het draait uiteindelijk om de wraak die Niels op Karin neemt. Hij neemt niet zomaar wraak, hij draait hierin heel ver door. Zijn gedrag verandert van heel lief naar bezitterig. De voorkant van het boek vind ik heel sterk. Bovenaan staat het gezicht van Karin, dat er nogal angstig uitziet met daaronder de vuist van Niels. Naarmate Niels Karin steeds meer als zijn bezit gaat behandelen, wordt ze bang voor hem. De zwarte achtergrond vind ik heel passend, omdat Niels echt heel mysterieus overkomt. Voor hem lijkt het een mysterie te zijn waarom Karin een punt achter hun relatie wil zetten, terwijl ik het als lezer meer dan logisch vind. Ik heb het boek echt verslonden; wat een spannend verhaal! Ik wilde echt alleen maar doorlezen. Ik voelde echt de emoties van de hoofdpersonages tijdens het lezen. Dit vond ik echt zo fijn.

Tekst Milotte Keesman theSword Magazine

theSword Magazine

Recensie Als een zwerfkei

Kees ‘T Hart Nijgh & Van Ditmar ISBN 9789038800752 128 pagina’s september 2015

Er is ongetwijfeld geen andere zanger aan te wijzen aan wie muzikanten zo veel te danken hebben als aan Bob Dylan. Maar zeker ook de songwriters zijn schatplichtig aan hem: sinds 1961, toen hij doorbrak als protestzanger, schreef hij tot op de dag van vandaag meer dan 500 songs, die alle thuishoren in de categorie poëzie. Geen wonder dat Dylan al een aantal keren genomineerd is voor de Nobelprijs voor de literatuur. Nu het vijftig jaar geleden is dat hij zijn beroemde lied ‘Like a rolling stone’ voor het eerst gezongen heeft, hebben bijna tachtig Nederlandse dichters dit feit gememoreerd met een gedicht dat gewijd is aan Dylan, al hoefde het niet perse een eerbetoon te zijn: de opgenomen gedichten registreren ook gevoelens en gebeurtenissen bij Dylans liederen, evenals herinneringen en dromen, navolgingen en antwoorden op de vraag die Dylan stelde in zijn lied: ‘How does it feel?/ To be without a home / Like a complete unknown / Like a rolling stone’. Zo is ‘Als een zwerfkei’ niet alleen een bundel geworden waarin stilgestaan wordt bij de betekenis van Dylan voor hedendaagse dichters, maar ook een overzicht van wat er momenteel gaande is in de Nederlandse poëzie. Wat in het oog springt zijn de vele verschillende vormen waarin de gedichten en de overige bijdragen gegoten zijn: de Gebr. De Waan stuurden gemakzuchtig een link in, die leidt naar een filmpje op Youtube van Dylans ‘Girl from the North Country’ dat hij zingt samen met Johnny Cash, en noemden dat eenvoudig ‘Cash is koning’. Maarten van der Graaff knutselde een gedicht in elkaar, samengesteld uit regels die genomen zijn uit de toespraak van Dylan uit 2015, gehouden bij het in ontvangst nemen van een prijs. Veel dichters hebben titels en regels tekst van Dylan verwerkt in hun bijdrage, zoals: ‘Woorden in de wind’ van Barney Agerbeek en ‘Horrikaan’ van Maria Barnas. En hoewel een enkeling er met de pet naar gegooid heeft,

zoals de al genoemde Gebr. De Waan, blijkt uit de kwaliteit van de gedichten opnieuw hoe zeer Dylan nog steeds de gemoederen bezig weet te houden, getuige bijvoorbeeld het ontroerende gedicht van F. Starik ‘Laat mij je liefde zien’ . Want of de dichters nu bewonderaars van het fenomeen Dylan zijn of juist niet, Uncle Bob blijkt nog steeds niemand van hen onverschillig te laten. Wat opvalt is dat de gedichten die bewondering voor Dylan uitspreken vrijwel allemaal van de hand van oudere dichters zijn, zoals Alex Roeka en Benno Barnard, mensen die met Dylans songs zijn opgegroeid in de roerige jaren zestig waarin op een heftige omwenteling en een ‘Unwertung aller Werte’ werd gehoopt. Met weemoed worden in hun woorden oude liefdes en de vrije ongebonden jaren herinnerd, met Dylan als symbool daarvan. En niemand die Dylan kon begrijpen en waarderen, alleen zij, getuige de verontwaardigde bijdrage van Jan Rot in ‘Dylan Killen’. De jongere dichters die Dylan misschien alleen van naam kennen, geven lang niet allemaal eenzelfde blijk van adoratie. Zo schrijft Lucky Fonz III in zijn gedicht Babyboom: ‘Wie zo lang over jou lult, / die lult over z’n eigen.’ En Fred Papenhove schrijft in ‘Weerzin’: ‘Wanneer een man van / middelbare leeftijd / over ‘m begint dan / weet je het wel weer.’ Zoveel meningen over His Bobness in zoveel goede gedichten in deze verrukkelijke bundel! En ook al verraad ik er meteen mijn leeftijd mee: het wordt nu toch inderdaad tijd voor de Nobelprijs voor Dylan.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

L I MA ! N I &W

HyperLip

Het is niet gemakkelijk om steeds maar weer nieuwe gezichtsuitdrukkingen te verzinnen. Vooral bij het maken van selfies of het poseren op party pics lijkt ons dat een niet te onderschatten verborgen talent. De HyperLip brengt je nu gegarandeerd die originele nieuwe pose. Nieuwe vollere lippen en een langdurige glimlach behoren plots tot de mogelijkheden.

theSword e-Magazine geeft 10x ‘HyperLip’ weg Kans maken? Mail voor 30 november 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘HyperLip’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

Column

Liefde

en herstellen daarvan

Tekst Sylvia Bakker

Liefde is denk ik wel het belangrijkste in het leven. Het geeft het leven kleur en is dat wat ons drijft en waar we allemaal naar op zoek zijn. Ik ben een romanticus en daarom geloof ik uiteindelijk toch stiekem in het …en zij leefden nog lang en gelukkig scenario. Dit is aan de ene kant een mooie eigenschap van mezelf vind ik omdat ik ondanks tegenslagen altijd diep van binnen optimistisch en positief blijf. Maar soms is het ook een negatieve eigenschap, omdat ik daardoor ook soms aan iets blijf vasthouden terwijl het toch eigenlijk wel duidelijk is dat het nergens naartoe gaat. Ik ben herstellende van de meest pijnlijke blessure die ik ooit heb gehad, een gebroken hart. En ik heb te lang door gelopen met deze blessure waardoor ik mezelf misschien meer pijn heb gedaan dan noodzakelijk was. Maar wanneer je echt gek op iemand bent is het moeilijk om los te laten. Je denkt bij jezelf toch: het kan toch niet zo zijn dat ik dit voor iemand voel en dat dit geen functie heeft? Maar liefde is niet altijd logisch, heeft niet altijd nut en is lang niet altijd bedoeld om

voor eeuwig te duren. Het kan soms heel veel pijn doen en je bijna doen wensen dat je niet tot dit soort gekke gevoelens in staat was. Ik denk dat ik met de liefde waar ik nu over heen aan het komen ben, moet leren leven. Ik zal denk ik altijd om hem blijven geven, maar wij zijn echt heel duidelijk niet bestemd om bij elkaar te zijn. Hij is echt mijn zwakke plek, en eentje waar ik mee moet leren leven. Ik weet nu dat het zo is en dat ik er niet meer aan moet toegeven en ik denk dat ik er uiteindelijk toch wel met een positief gevoel op terug kan kijken. Want zoals het veel in chickflicks gebruikte gezegde luidt: ‘it is better to have loved and lost, than to never have loved at all’. Ik heb naast de pijn van de laatste tijd ook heel veel moois mogen ervaren en dat zal denk ik uiteindelijk overheersen. En hé, ik blijf een romanticus dus ik geloof er in dat alles goedkomt. Niet met deze man dat is inmiddels wel duidelijk, maar misschien wel met de volgende.

theSword Magazine

Verhaal

The Sara Rose Hotel

Tekst Francis Oosterhof

Hoofdstuk 7

Ferry knikte kort nadat ik had toegegeven dat ik graag wilde weten wie mijn biologische ouders zijn. “Dan moeten we maar eens plannen gaan maken.” Ik rende om de eettafel heen en gaf hem een stevige knuffel. “Je bent de beste broer ooit.” Ik gaf hem een kus op zijn wang. Die avond spitte we de map door om te kijken of we ergens een naam konden vinden van mijn ouders. Nadat we alle papieren hadden doorgenomen, keek ik hem hopeloos aan. We konden niets vinden, blijkbaar wilden mijn ouders niet dat ik ze zou vinden. Zelfs op de handgeschreven brief van mijn moeder stond geen naam. Ze had geëindigd met: Liefs je moeder. “Hey, nog niet opgeven hé? We zijn pas net begonnen.” “Dat is waar, maar als we geen naam kunnen vinden, hoe moeten we dan beginnen met zoeken?” “Het is nu te laat om te bellen, maar ik zal morgen de advocaat bellen die deze adoptiepapieren heeft opgesteld. Misschien heeft hij nog meer documenten. Er zal ergens een naam of adres bekend moeten zijn.” “Hoe weet je dat zo zeker?” “Aan al die foto’s die in de map zitten. Mama zal ze vast naar hun hebben opgestuurd, zodat ze op de hoogte blijven van je leven. Waarom zou ze anders deze foto’s in deze map bewaren en niet gewoon in de familiefotoalbums?” “Dat is een goed punt. Ik hoop dat je morgen die advocaat kan bellen en dat hij wat kan vertellen over mijn biologische ouders.” “Ik ga mijn best doen. Kom het is al laat, we gaan eerst maar eens even slapen.” We stopten alle papieren weer netjes terug in de map en gingen naar ons bed. De volgende ochtend werd ik wakker van Ferry. Hij kuste mij bovenop mijn hoofd.

“Hoe laat is het?, ‘vroeg ik slaperig. “Nog erg vroeg, het is half 6. Ik begin eerder, dan kom ik vanmiddag op tijd naar huis. Dan koken we samen en dan heb ik hopelijk meer nieuws. Misschien kunnen we dan vanavond wel plannen maken voor onze roadtrip, ‘zei hij met een lach en een knipoog. “Je bent gek dat je zo vroeg begint.” “Ja, dat is het hotelleven zusje, dat zal jij ook wel gaan merken. Later.” “Later inderdaad, nu nog even niet, ‘mompelde ik en draaide me nog eens om, ‘Dankjewel.” Drie uur later werd ik weer wakker en met hernieuwde energie sprong ik uit bed. Gisteren was een geweldige dag geweest. Het begon niet al te best, maar ik was ontzettend blij dat ik de waarheid had verteld aan Ferry. En dat Ferry zo behulpzaam was. Misschien kom ik er vandaag wel achter wat de namen zijn van mijn ouders, de achternaam die ik eigenlijk had gehad als ze besloten hadden om mij te houden. Waarom hadden ze mij niet gehouden? Was er echt geen andere optie meer over? Ik schudde mijn hoofd, nu niet weer verdrietig gaan worden. Dit zijn vragen voor later. Met mijn nieuwe energie zette ik de radio aan in de woonkamer en ging aan de schoonmaak. Ik was net hard aan het meezingen op het nummer van Taylor Swift, Shake it off, toen de deurbel door het nummer heen drong. Ik zette het volume omlaag en liep naar de voordeur. Daar stond Sasha, ze keek een beetje angstig vond ik. Ze probeerde langs mij heen te kijken. “Is Ferry ook thuis?” “Nee, die is werken. Hij komt vanmiddag wel op tijd thuis als je hem wilt spreken.” “Nee nee, dit is goed zo. Ik wil hem liever nog even niet zien. Hoe gaat het met jou?” Nu pas keek ze mij echt aan en de angst die ik eerder leek te zien, trok weg.

theSword Magazine

“Met mij gaat het goed. Gaat het wel met jou? Kom binnen.” “Het gaat prima, ik kom eigenlijk alleen mijn excuses aanbieden.” Ik deed de deur achter haar dicht. “Waarvoor?” “Ik had je niet elke avond mee uit moeten nemen en je zo dronken laten worden. Ik had beter voor je moeten zorgen. Ik wilde alleen dat je weer zou lachen en plezier zou hebben. Ik dacht niet na. Sorry.” “Dat is toch helemaal niet nodig. Ik heb jou toch telkens mee gesleurd en ik ben oud genoeg om op mezelf te passen. Ik wilde uit en dronken worden.” “Alsnog had ik op je moeten letten, ‘ snikte ze. “Hey, waar komt dit in ene vandaan?” Ik gaf haar een tissue en knuffelde haar. “Kom even zitten op de bank.” “Dankje. Ferry had gelijk, ik ben een slechte vriendin geweest.” “Waarom zou Ferry zoiets tegen je zeggen? Dat ben je helemaal niet. Dat ben ik eerder voor jou geweest.” “Nee, dat ben je helemaal niet, dat is begrijpelijk met alles wat er gebeurt is. Ik had beter moeten weten, dat heeft Ferry mij wel duidelijk gemaakt.” Ik snapte haar niet. “Heeft Ferry niet gezegd dat hij mij gisteren had gebeld?” Ik schudde mijn hoofd. “Hij belde mij gisterochtend. Hij was woest. Ik sliep nog toen hij mij belde en toen ik opnam kreeg ik gelijk van alles naar mijn hoofd geslingerd. Ik wist niet dat je er zo slecht aan toe was dat hij je iedere avond ergens bewusteloos in huis vond. Ik wist het echt niet.” Ze huilde weer. Ik troostte haar totdat de tranen waren opgedroogd. “Dat was niet jouw schuld, echt niet. Ferry had niet zo tekeer mogen gaan tegen je. Wil je alles wat hij tegen je heeft gezegd vergeten, want het is niet waar. Je bent de beste vriendin die ik ooit heb gehad, ‘drukte ik haar op het hart. Ze lachte. “Ik moet je alleen nog wel iets vertellen. Ik heb iets voor je achter gehouden, waarschijnlijk één van de redenen dat ik iedere avond bezopen thuis kwam.” “Ow, wat dan?” Ik vertelde haar het hele verhaal over hoe ik de map had gevonden en tot het besef was gekomen dat ik was geadopteerd. Ik vertelde haar ook over gisteren, hoe ik het aan Ferry had verteld en waar we nu mee bezig zijn. “Dus misschien gaan we binnenkort op reis om mijn ouders te ontmoeten, ‘zei ik gespannen. “Wow, Jezus wat een verhaal zeg! Geen wonder dat je alles even wilde vergeten. Kijk je er tegenop om je ouders te ontmoeten?” “Ja en nee. Ik wil ze graag zien en kijken of ik op ze lijk, maar aan de andere kant hebben ze mij wel weggegeven. Misschien willen ze mij wel helemaal niet zien. Ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik wacht eerst op Ferry en met wat voor informatie hij

thuis komt vanmiddag.” Op dat moment kreeg ik een sms van Ferry dat hij met een half uur thuis zou zijn. Sasha stond gelijk op. “Dan ga ik er maar vandoor. Hou je mij op de hoogte?” “Ja, dat zal ik doen. Wil je niet blijven eten?” “Nee, ik wil Ferry voorlopig nog even niet zien. Die kan boos worden zeg! Het is misschien maar beter als we elkaar ontlopen.” Ik knikte begrijpend, ik had Ferry vaker boos meegemaakt. “Ik spreek je snel weer.” Ik sloot de deur achter haar dicht en ging verder met mijn schoonmaak. Ik zal nog wel even met Ferry gaan praten als hij thuiskomt, dacht ik, hij kan Sasha zo niet behandelen. Zodra Ferry de deur achter zich dicht deed, vuurde ik al mijn vragen op hem af. “En heb je de advocaat gesproken? Wat zei hij? Heeft hij een naam gegeven of een adres? Zei hij waarom ze mij hebben weggegeven? Wat is onze volgende stap? Waar gaan we heen?” Ferry deed zijn hand voor mijn mond. “Shht, even geduld. Mag ik mijn jas eerst uitdoen?, ‘zei hij grinnikend. Hij hing zijn jas op en liep langs mij heen naar de keuken. “En?, ‘vroeg ik ongeduldig. “Wil je thee?” “Nee. Heb je de advocaat gesproken Ferry?, ‘herhaalde ik. “Ja, die heb ik gesproken, ‘zei hij en ging aan de keukentafel zitten. “Hij kon helaas niet vertellen wie je biologische ouders zijn. Hij heeft toen, tijdens het tekenen van de documenten alleen je moeder gezien. En je moeder heeft toen aangegeven dat ze anoniem wilde blijven. Ze wilde wel zien hoe je opgroeide, maar ze wilde niet dat jij haar ging zoeken. Ze zei dat ze het niet aankon als ze jou in het echt zou ontmoeten.” Verslagen plofte ik neer op een stoel. Mijn moeder wil mij niet zien, was mijn enige gedachte. “Dit betekent niet dat we opgeven, Chiara. Dit was toen, meer dan twintig jaar geleden. Misschien is ze nu wel van gedachten verandert en heeft ze een enorme spijt van dit besluit.” Een klein lichtje van hoop werd weer aangestoken. “Denk je dat echt? En mijn vader dan? Heeft de advocaat daar niets over gezegd?” “Nee, je moeder heeft het niet over hem gehad en toen hij ernaar vroeg zei ze dat je vader niet in beeld was. Meer wilde ze niet kwijt.” “Oké, maar dat kan van alles betekenen. Is hij dood, wilde hij mij niet of weet hij niet eens van mijn bestaan af?” Ferry haalde zijn schouders op. “Ik weet het niet, maar als we je moeder hebben

theSword Magazine

gevonden dan kunnen we het aan haar vragen.” “Hoe gaan we haar nu nog vinden, Fer? We hebben geen naam, geen foto, geen adres, geen aanknopingspunt.” “We hebben deze foto.” Hij haalde de foto uit zijn zak waarop we met zijn vieren staan, klaar voor vertrek uit het Sara Rose Hotel in Frankrijk. Ik reageerde niet, we konden niks met die foto. Alleen wij als gezin staan erop. “Je snapt het niet zie ik. Het hotel in Frankrijk is ons aanknopingspunt. Jij bent daar geweest als pasgeboren baby. Dat betekent dat het personeel daar moet weten dat jij bent geadopteerd, we waren daar geen negen maanden en mama was niet zwanger toen we weggingen uit Nederland. Iemand daar zal vast iets meer weten. Mijn idee is om daar heen te gaan en vragen te stellen aan al het personeel dat er toen ook al werkte.” Ik liet zijn woorden even inzinken. Dit betekende meer werk dan ik had gedacht. Ik dacht dat het simpel zou zijn en dat ik mijn moeder gewoon kon bellen en dat ik met haar kon afspreken. Dat zou natuurlijk te makkelijk zijn, dacht ik bitter. “Als we dat doen, dan is het nog steeds niet zeker dat we haar vinden of wel?” “Nee dat niet, maar misschien ook wel. Dit is denk ik de enige manier om er achter te komen.” Ik bleef stil. Wil ik het risico lopen om tevergeefs naar haar te zoeken in Frankrijk? Of kan ik het beter nu al opgeven en proberen te accepteren dat ik nooit zal weten wie mijn biologische ouders zijn? “Je twijfelt. Denk er anders over na, er is geen haast bij. Ik ga wel wat te eten halen ja? Dan hebben we het er later nog wel over.” Terwijl Ferry weg was om eten te halen dacht ik na over wat ik wilde gaan doen. Waar zou ik het minste pijn van hebben? Zoeken en misschien niets vinden? Of nooit gaan zoeken en misschien later spijt hebben? Als we gaan zoeken dan kan ik eindelijk weer het hotel in Frankrijk zien. Dat is wat ik al jaren wil. Als we niet gaan zoeken dan blijf ik hier, in dit huis en zal er voorlopig niets veranderen. Die gedachte benauwde mij het meest. “Ik heb patat gehaald, ‘ riep Ferry en hij zette de tas op tafel. “Zullen we lekker voor de tv gaan eten?” “Ik vind dat we naar Frankrijk moeten gaan.” “Echt waar? Weet je het zeker?” “Ja, ik heb erover nagedacht en ik denk dat ik het erger zou vinden als ik het nooit heb geprobeerd. Dus wanneer gaan we?, ‘zei ik met een lach. Ferry gaf me een knuffel. “We moeten dan zo eerst een route uitstippelen, ‘hij stak een patatje in zijn mond, ‘en het hotel bellen dat 16

we eraan komen zodat ze een kamer kunnen reserveren. Ik zal morgen overleggen met Winston, en misschien kunnen we dan overmorgen wel al gaan. Wil jij dan de koffers inpakken morgen?” “Zo snel al?” “Ja, of wil je nog weken wachten?” “Nee, dat niet. Als jij al zo snel weg kan, dan doen we het. Ik zal morgen het hotel bellen en reserveren en onze koffers in pakken.” “Geweldig. Ik zal ervoor zorgen dat ik weg kan.” Daarna waren we druk bezig om onze route uit te stippelen. Ferry zorgde ervoor dat hij een paar dagen vrij kon krijgen en ik pakte onze koffers in en reserveerde twee kamers in het hotel. Ook al was het kort dag en in het zomerseizoen was het geen probleem om twee kamers te reserveren. Dat kwam waarschijnlijk door onze achternaam, dacht ik. Ik belde Sasha om te laten weten dat ik morgen al naar Frankrijk ging. Ze wenste me succes en hoopte dat het goed voor me zou uitpakken. De volgende ochtend ontbeten we nog thuis en daarna gingen we weg. Ik treuzelde en was super zenuwachtig. Ferry daarentegen was hyper en kon niet wachten om te vertrekken. “Ik zet de koffers alvast in de auto. Wil jij koffie in de thermosfles doen? Dan gaan we daarna oké? We moeten een eind rijden, dus kunnen we maar beter gaan.” “Ja, ik kom eraan.” Ik pakte de thermosfles en mijn tas en keek nog een keer rond. Alles zag er netjes uit. Traag liep ik naar de voordeur en zag dat Ferry al achter het stuur zat. Hij lachte naar me en seinde dat ik moest instappen. Geen weg terug, Chiara, je gaat je ouders opzoeken.

Wordt vervolgd Francis Oosterhof publiceert in iedere editie een stukje van haar mini-roman. Lees in editie 19 hoe het verder gaat.

theSword Magazine

ONZE RE CENSENT LEEST NU

Opdrachten gezocht en ondersteuning aangeboden! Sinds deze zomer heb ik mijn diensten gebundeld onder de naam RegelWerk. Wellicht kan ik u ergens mee helpen? Ik kan u werk uit handen nemen door opdrachten aan te nemen op gebied van: - Secretariële ondersteuning - Redactiewerkzaamheden/Redigeren van teksten - Notuleren - Transcriberen - Tekstschrijven - Vertalen Dit kan zowel eenmalig zijn als een opdracht van terugkomende aard. Ik ben woonachtig in Uden, Noord-Brabant en alles wat in een straal van 30 à 45 minuten om Uden heen ligt is voor mij prima te bereiken. Wanneer u contact met mij opneemt kan ik u mijn cv toesturen. Dat kan via mijn facebookpagina, of per e-mail op lindaregelwerk@outlook.com.

Het meisje op de weg Michael Berg The House of Books ISBN 9789044346237 416 pagina’s oktober 2015

Psychologe Anne Givernaud woont samen met haar nieuwe vriend Guido op een afgelegen plek in Zuidwest-Frankrijk. Op een avond ligt er voor hun huis een onbekend meisje op de weg. Ze bieden haar een bed aan voor de nacht. De volgende dag is de woonkamer een ravage en zijn Guido en het meisje verdwenen. Wanneer de politie Guido verdenkt van moord, beseft Anne pas hoe weinig ze over haar nieuwe vriend weet.

Hartelijke groet, Linda Everts RegelWerk

theSword Magazine

Recensie De H is van Havik Helen Macdonald De Bezige Bij ISBN 9789023492412 336 pagina’s september 2015

Er kunnen verschillende redenen zijn om dit autobiografische boek fascinerend te vinden: allereerst om de beschrijving van het temmen van een wilde havik, een langdurig en moeizaam proces dat door Macdonald met veel liefde beschreven wordt. Ze vertelt als kind al door roofvogels geboeid te zijn, zo zeer dat ze op school stiekem haar gebeden richtte tot de Egyptische god met de valkenkop Horus; haar grootste verlangen, een havik zelf africhten voor de jacht, wordt vervuld als ze zo’n vogel koopt. Ze beschrijft hoe ze daarbij te werk gaat, maar ook hoe ze zichzelf dreigt te verliezen door zich gaandeweg steeds meer met de vogel te identificeren. Dat kan ook worden toegeschreven aan de tweede reden om dit boek te waarderen: ze is in de rouw vanwege de dood van haar vader en kan maar heel moeilijk de kracht vinden om dit verlies te verwerken. Ze zondert zich daardoor steeds meer af van mensen om zich met haar havik bezig te houden en merkt niet dat ze langzaam wegglijdt in een depressie. Haar inspanningen met de havik nemen het karakter aan van een spirituele zoektocht, waarbij alles met elkaar in verband staat alsof het magische handelingen betreft. Ook natuurliefhebbers kunnen hun hart aan dit boek ophalen: ze beschrijft haar omgeving minutieus vanuit zowel haar eigen gezichtspunt als dat van de havik en haar observaties weet ze om te zetten in prachtige bewoordingen: “[...] een vlucht staartmezen die zich als bezielde wattenstaafjes aan wilgentakken vastklampten.” Omdat Macdonald niet alleen professioneel valkenier is, maar ook geschiedkundige, dichter en illustrator, is het geen wonder dat ze het landschap rondom Cambridge gestalte weet te geven op een heel persoonlijke manier. Maar ik wilde het boek voornamelijk lezen omdat ze vertelt over de schrijver T.H. White die ik zo bewonder en die haar tot afschrikwekkend voorbeeld diende bij

het ‘treinen’ van de havik door zijn boek De vlucht van de havik. Ze verwerpt de manier waarop White zijn havik treinde zoals iemand uit de middeleeuwen dat deed: volgens haar kwelde hij zijn vogel onbewust, omdat hij sadistische neigingen had vanwege een jeugd waarin hij geslagen en gepest werd. Ze haalt daarbij voorbeelden uit voornoemde boek en uit Het zwaard in de steen, het eerste deel van Arthur, koning voor eens en altijd. Ze verzuimt daarbij echter zijn talloze andere boeken te noemen: de drie overige delen uit Arthur alleen al laten een heel andere man zien, erudiet en wijs, bedachtzaam, liefdevol. Hij had respect voor zijn havik en hield van hem. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten, toegegeven, maar het was eerlijker geweest om ook een kant van White te laten zien die niet zo’n negatief beeld geeft als uitsluitend de homoseksuele, pedofiele, sadistische man die Macdonald voor ons neerzet. Zoals dat voor iedereen geldt, verdient White meer aandacht dan alleen gericht op zijn seksuele geaardheid. Het is daarom des te opvallender hoezeer Macdonald op andere gebieden op White gaat lijken gedurende haar omgang met de havik: de vereenzelviging, het mijden van gezelschap, de depressie, de twijfel: ze heeft meer gemeen met White dan de liefde voor haviken. White probeerde echt te zijn en zich te richten op de kern van wat nodig is in het bestaan: Macdonald is pijnlijk eerlijk in haar herinneringen en brengt haar leven in eerste instantie ook terug tot de essentie. De H van havik is een schitterend boek; maar lees dat van White dan ook eens en geniet van beide.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Verwacht

Films

The Green Inferno

The Gift

Simon en Robyn zijn Een groep idealistische een jong echtpaar studentenactivisten uit van wie het leven New York reist af naar gaat zoals gepland, totdat ze een kennis de afgelegen jungle van de middelbare van Peru om er een protestactie te houden. school ontmoeten en Wanneer hun vliegtuig hun wereld in een echter neerstort vallen neerwaartse spiraal terecht komt. Op ze in handen van een het eerste gezicht groep kannibalen. herkent Simon de man niet, maar de Horror / Thriller reeks toevallige 5 november 2015 ontmoetingen leiden er toe dat een gruwelijk geheim uit hun verleden wordt blootgelegd. Wanneer Robyn achter de verontrustende waarheid komt, vraagt ze zich af hoe goed mensen de persoon die het dichtst bij hun staat nu eigenlijk kennen.

A Perfect Day Regression Voor de nieuwe humanitaire hulpverleenster Sophie bestaat een perfecte dag uit zonneschijn, ontbijt op bed, seks en vervolgens een vlucht naar een conflictgebied. Als Sophie en haar doorgewinterde collegaâ&#x20AC;&#x2122;s Mambru en B alles op alles zetten om de watervoorziening van een verlaten gemeenschap te redden, moet ze VNbureaucraten, militaire groeperingen en de lokale criminelen een stap voor zien te blijven. Drama 12 november 2015

Thriller 12 november 2015

Animatie / Komedie 5 november 2015

Minnesota, 1990. Detective Bruce Kenner (Ethan Hawke) onderzoekt een zaak met betrekking tot een jonge vrouw genaamd Angela (Emma Watson), die haar vader John Gray (David Dencik) beschuldigt van een onbeschrijfelijke misdaad. Wanneer John onverwacht en zonder herinnering schuld bekent, wordt gerenommeerd psycholoog Dr. Raines (David Thewlis) ingesteld om hem te helpen zijn herinneringen her te beleven en lijken ze een gruwelijk nationaal mysterie te ontdekken.

theSword Magazine

Scouts Guide to the Zombie Apocalypse Drie scouts, en tevens vrienden voor het leven, bundelen hun krachten met een stoere serveerster om â&#x20AC;&#x2DC;s werelds meest onwaarschijnlijke groep helden te worden. Wanneer hun rustige stad wordt geteisterd door een zombie-invasie, vechten ze samen voor de ultieme badge en moeten ze hun vaardigheden op de proef stellen om de mensheid te redden van de zombies. Komedie / Horror 12 november 2015

Bron www.moviemeter.nl

The Hunger Criminal Games: Activities Mockingjay Vier jonge jongens Part 2

november

Solace

John Clancy (Anthony Hopkins) is een komen weer bij elkaar gepensioneerde helderziende tijdens de begrafenis Nadat Katniss misdaadanalist. van een voormalige als ‘spotgaai’ is Wanneer een FBI-agent klasgenoot. Een van uitgegroeid tot het (Jeffrey Dean Morgan) hen geeft de anderen symbool van de en zijn partner (Abbie gevoelige informatie revolutie, beginnen Cornish) te maken over aandelen waarmee zij en District 13 aan krijgt met een reeks ze direct miljonair een totale oorlog tegen president Snow en het kunnen worden. Helaas bizarre moorden wordt autocratische Capitool. voor hen loopt de deal Clancy erbij geroepen niet zoals ze verwacht om te helpen bij het Samen met haar naaste vrienden (Gale, hadden en zijn ze hun oplossen van de zaak en de seriemoordenaar investering kwijt. De Finnick en Peeta) (Colin Farrell) te zaken worden echter waagt ze haar leven vinden. om een moordaanslag nog erger wanneer blijkt dat één van hen op president Snow het geld heeft geleend Mystery / Thriller te ensceneren, voor 26 november 2015 van de maffia. wie de vernietiging van Katniss een ware obsessie is geworden. Misdaad / Thriller 19 november 2015 Actie / Sciencefiction 18 november 2015

theSword Magazine

Bridge of Spies

Burnt Adam Jones is een chef-kok die zijn Parijse restaurant met Michelinsterren is kwijtgeraakt. Nadat hij enige tijd niet in de keuken heeft gestaan besluit hij zijn team weer samen te brengen in Londen, met als doel het beste restaurant ooit op te richten. Hij probeert voor drie Michelinsterren te gaan.

De film vertelt het waargebeurde verhaal van James Donovan, een advocaat die zich in het centrum van de Koude Oorlog bevindt wanneer hij door de CIA gerekruteerd wordt om een haast onmogelijke missie uit te voeren: onderhandelen over de vrijlating van een door de Russen gevangen genomen Amerikaanse Komedie / Drama piloot. 26 november 2015 Drama / Thriller 26 november 2015

theSword Magazine

Column

Belevenissen van een schrijfcoach Wat een scène ‘En toen was er die man gekomen die haar grote liefde zou worden. Ze was hem onverwachts op straat tegen gekomen. Een rotsvaste overtuiging dat hij de ware zou zijn was haar bezorgd door veel dingen. Dromen, gesprekken met vriendinnen, alles.’

Tekst en foto Johan Bordewijk

En zo gaat het nog even door. Ik kan in een korte column eigenlijk niet echt het probleem van de tekst aangeven. Het probleem is namelijk de passiviteit van de tekst. Ellenlange en afstandelijke beschrijvingen van wat de ‘ze’ heeft meegemaakt. Sullige mannen, of vrouwen die via seks mannen manipuleren. Als je niet snapt waar dit over gaat, dan klopt dat. Dat is een ander probleem: de vaagheid van de tekst. Waarschijnlijk weet de schrijver zelf ook niet waar het verhaal over gaat. Dat geeft niet, dan dient deze tekst om daar achter te komen, waarna het geheel weggegooid kan worden en het werkelijke schrijven begint.

vertelstijl ‘En toen kwam de storm waardoor de boom omviel.’ Nee, actief: ‘Het stormde. De boom viel om, de takken sloegen haar in het gezicht. Ze schrok en schreeuwde het uit. “Au!”’ Maar dan beter. Als je iets wilt beschrijven is de beste vraag: hoe ziet dat eruit? In het voorbeeld: wat is er echt aan de liefde die ze wil, hoe handelt zo iemand? Hoe is die rotsvaste (wat is dat precies?) overtuiging tot stand gekomen? En hoe liepen de gesprekken met vriendinnen, wat zeiden ze, wat suggereerden ze? Als je dat weet kun je daarmee een scène schrijven en wordt je tekst veel levendiger.

Als schrijver kun je gebruik maken van een aantal tekstsoorten. Dat zijn er een stuk of vijf, zes. Afhankelijk van hoe je telt en classificeert gaat het om: beschrijvingen (van setting, personages, etc.), handelingen, dialogen, gebeurtenissen en gedachten. Gebruik je een aantal niet, dan beperkt dat je mogelijkheden om een pakkende tekst te maken, met als resultaat een saai verhaal. Het voorbeeld hierboven is vooral beschrijving.

Johan Bordewijk is schrijver en redacteur. Als Ensceneren is vaak een oplossing, dat wil zeggen: laat schrijfcoach begeleidt hij een groep enthousiaste de personages iets doen, laat ze praten en laat er iets schrijvers, die allemaal bezig zijn met een roman. In gebeuren. Zet alles in scène. En dan niet passief, in deze blog beschrijft hij zijn ervaringen. theSword Magazine

B Verwacht

Boeken

Sneeuwengelen Suzanne Vermeer Ze waren met z’n zessen en kenden elkaar uit het Leidse studentenleven. Een hechte club meiden die lief en leed met elkaar deelden, en die elk jaar samen op wintersportvakantie gingen. ‘De sneeuwengelen’ noemden ze zichzelf. Succesvol in hun werk, niet altijd even succesvol in de liefde, en de wereld leek aan hun voeten te liggen. Totdat een van hen kwam te overlijden... Thriller A.W. Bruna

Playground Lars Kepler Jasmine Anderson ziet tijdens een navo-missie de dood recht in de ogen. Haar hart staat meer dan een minuut stil, en de herinnering aan die honderd seconden zal haar leven voorgoed veranderen. Wanneer Jasmine jaren later met haar moeder en zoontje betrokken raakt bij een ernstig autoongeluk, komt zij als enige weer bij bewustzijn. Thriller Cargo

De bazaar van boze dromen Stephan King Er valt iets te zeggen voor een kortere, meer intense ervaring. Het kan inspirerend zijn, soms zelfs schrikbarend, als een wals met een onbekende die je nooit meer zult zien, of een kus in het donker, of een prachtige curiositeit dat op een goedkoop kleedje te koop ligt bij een straatverkoop. En ja, als mijn verhalen verzameld worden, voel ik me altijd een straatventer, eentje die uitsluitend om middernacht verkoopt. Thriller/ Fantasy Luitingh-Sijthoff

theSword Magazine

De Helse Creaties 3 De ijzeren prinses Cassandra Clare Axel Mortmain wil De Helse Creaties, een leger van meedogenloze wezens, inzetten om de schaduwjagers te vernietigen. Om zijn plannen ten uitvoer te kunnen brengen, heeft hij echter nog één iemand nodig: Tessa Gray. Young Adult Moon

Schuld Mel Wallis de Vries Kort na elkaar plegen enkele leerlingen zelfmoord. Er lijkt geen verband tussen de jongeren te zijn. De politie bestempelt het dan ook als een trieste samenloop van omstandigheden. Maar dan krijgt de 16-jarige Tess een brief die alles verandert: JIJ BENT DE VOLGENDE... Thriller De Fontein

Bron www.bol.com

november

Girl Online On Tour Zoe Sugg

Stuk van jou Sophie Jackson

Een week in Parijs Jojo Moyes

In het Parijs van de Penny heeft een Sophie Jackson geeft belle époque brengt geheim: onder de alias de term ‘badboy’ een Sophie de eerste Girl Online blogt ze nieuwe betekenis in romantische weken over schooldrama”s, Stuk van jou. Wesley jongens, haar Carter is namelijk geen na hun trouwen door rare, chaotische familie gewone badboy. Nee, met haar geliefde, de schilder Édouard en de paniekaanvallen we hebben het hier die ze sinds kort heeft. over een crimineel. Al Lefèvre. Het is een opwindende tijd, Wanneer alles alleen voor hij meerderjarig hoewel het leven aan maar slechter lijkt was, wist hij hoe de zijde van een arme te gaan, stuurt haar een gevangenis er kunstenaar ook zijn familie haar naar New vanbinnen uitzag. York. Daar ontmoet Maar één ding heeft hij schaduwkanten kent... ze de knappe en gitaar nog nooit meegemaakt: Chicklit tokkelende Noah. verliefdheid. De Fontein Penny wordt verliefd en natuurlijk houdt ze Romantiek elke ontwikkeling bij Zomer & Keuning op haar blog. Maar Noah heeft ook een geheim, een geheim dat Penny”s dekmantel in gevaar brengt. Young Adult Van Goor

theSword Magazine

Het verborgen kind Marelle Boersma

Het Eiland S.J. Paul

Het leven van musicalster Femke van Dam is bijna perfect. Ze is succesvol in haar werk en heeft een fijne relatie met Björn. Haar grote kinderwens blijft echter onvervuld. Een draagmoeder lijkt de enige optie. Als blijkt dat in de wereld van de babymakelaar andere regels gelden, begint voor Femke een ijzingwekkende zoektocht naar haar kind dat ergens in de buik van een onbekende draagmoeder zit.

Stef wordt wakker op een onbekend eiland. Hij weet niet hoe hij hier terechtgekomen is of waar zijn familie is. Eerst lijkt het eiland verlaten, maar dan komt hij terecht bij jongeren die zich niets herinneren van hun verleden. Stef herinnert zich alles en wil kost wat kost naar huis. Wat begint als een zoektocht naar huis, ontaardt al snel in een strijd op leven en dood.

Thriller De Crime Compagnie

Niets op het eiland is wat het lijkt…

‘… EEN MUST READ VOOR FANS VAN DE TV-SERIE LOST’ Young Adult Scelta Publishing

Lekkerrr

Bruschetta’s met geroosterde tomaat

Instructies

Kleurrijk voorgerecht of hapje: krokante toast met frisse ricotta, pesto en geroosterde tomaatjes uit de oven

Verwarm de oven op 200 graden. Leg de tomaatjes in een ovenschaal en besprenkel met olijfolie en bestrooi met een snufje peper en zout. Zet ze ca. 15 minuten in de oven. Besmeer ondertussen de sneetjes brood in met wat olijfolie. Verhit een grillpan en rooster de broodjes in ongeveer 5 minuten krokant (je kunt ze ook in de oven of koekenpan roosteren).

Ingrediënten (voor 8 stuks

Wrijf de toast in met een teentje knoflook. Laat het brood iets afkoelen en besmeer met wat ricotta. Schep er een beetje pesto op verdeel de tomaatjes er over. Bestrooi met wat verse basilicum. De bruchetta’s zijn zowel warm als koud lekker.

Bron www.leukerecepten.nl

250 gr cherrytomaatjes (aan tak) 8 sneetjes brood 1 teentje knoflook scheut olijfolie 125 gr ricotta Ca 50 ml pesto Peper en zout Verse basilicum om te garneren

theSword Magazine

Bron www.bol.com

Verwacht

Games

Need For Speed 2015

Fallout 4

Race in het donker door een enorme open wereld die is gebaseerd op de rauwe cultuur van het straatracen en beleef een totaal vernieuwde versie van Need for Speed, waarin je op vijf manieren kunt spelen. Kies je eigen pad in meerdere overlappende verhaallijnen, werk aan je reputatie en word de ultieme racelegende.

Call of Duty: Black Ops III zet de speler in een toekomst waar biotechnologie een nieuwe soort Blacks Ops soldaat mogelijk heeft gemaakt. Call of Duty: Black Ops III voor PlayStation 3 en Xbox 360 bevat enkel twee modi: Multiplayer en Zombies, die fans voorziet van een grootschalige multiplayer en een Bethesda volledige nieuwe Xbox One, PS4, PC film-noir Zombies avontuur.

Cicruit Xbox One, PS4, PC

Als de enige overlevende van Vault 111 stap jij in een door nucleaire oorlog verwoeste wereld. Iedere seconde is een gevecht om te overleven in de ruĂŻnes van Boston en jij bent geheel vrij in al jouw keuzes. Alleen jij kunt het lot bepalen van het Wasteland. Welkom thuis.

november

Call Of Duty: Rise Of The Letâ&#x20AC;&#x2122;s Sing Black Ops 3 Tomb Raider 2016 Lara Croft ontrafelt een eeuwenoud mysterie en gaat op zoek naar het geheim van de onsterfelijkheid op de meest afgelegen en verraderlijke plekken van de wereld. Lara moet in dit avontuur vertrouwen op haar intelligentie en survival-skills. Ze werkt samen met nieuwe bondgenoten om haar lotsbestemming als Tomb Raider te vervullen.

Activision Xbox One, PS4, PC, Square Enix Xbox One, Xbox 360

theSword Magazine

Op de tracklist staan veel recente tophits zoals Meghan Trainor met All About That Bass, Calvin Harris feat. Ellie Goulding met Outside, Clean Bandit + Jess Glynne met Real Love, Ella Henderson met Ghost en Mark Ronson feat. Bruno Mars met Uptown Funk maar ook klassieke songs als Queens met Dont Stop Me Now en Roxettes It Must Have Been Love. Bandai Namco Wii / Wii U

Sandra J. Paul

Interview

Tekst Dennis van Elten Foto’s Sandra J. Paul en Scelta Publishing

In november verschijnt het eerste deel van de Eilandenserie bij Scelta Publishing (Nederland). ‘Het Eiland’ is al verschenen in België en het is er een groot succes. Wij kregen de kans Sandra J. Paul, de schrijfster van dit boek, als eerste vragen te stellen over ‘Het Eiland’.

S.J. Paul in vijf woorden? Bezige bij, creatieveling, gek op schrijven. (iets meer dan 5 woorden.)

Had jij al eerder iets geschreven voordat je aan ‘Het Eiland’ begon? Ik schrijf al voor zolang ik me kan herinneren. Eerst begon ik met korte verhalen, zowel Engels- als Nederlandstalig. Een aantal van mijn Engelstalige verhalen is online gepubliceerd. Experimenteren met verhaallijnen en personages was een favoriete hobby van me. Aan uitgeven dacht ik nooit, door mijn druk professioneel en gezinsleven heb ik tien jaar niets geschreven. Nadat ik eenmaal begon aan ‘Het Eiland’ ben ik niet meer gestopt met schrijven. In april nam ik deel aan een korteverhalenwedstrijd georganiseerd door uitgeverij Manteau en Pieter Aspe, waar ik de derde prijs won met het verhaal ‘Duivelse Drank’ dat op 36.000 exemplaren wordt verdeeld. Hoe voelde het om het eerste exemplaar van ‘Het Eiland’ in je handen te houden? Super! Het voelt nog steeds vreemd aan dat ‘Het

Eiland’ nu écht een boek is, maar het is een zeer fijn gevoel dat ik hoop nog dikwijls te mogen ervaren. Kun je in het kort vertellen waar ‘Het Eiland’ over gaat? Het verhaal begint met Stef die op een ochtend ontwaakt op een mysterieus eiland. Hij herinnert zich perfect wie hij is, maar niet hoe hij er terecht kwam. In zijn zoektocht naar hulp vindt hij een twintigtal jongeren. Zij blijken al jaren op het Eiland te wonen zonder iets over de gewone wereld te kennen. Zij willen hun oude leven niet veranderen ondanks Stefs aandringen dat er iets niet klopt en werken hem aanvankelijk tegen. Stef neemt gevaarlijke risico’s om zijn weg naar huis te vinden en overtuigt zo eindelijk de anderen dat er iets niet klopt. Hoe reageert je omgeving op je boek? Zeer positief, mijn vrienden en familie steunen me enorm in alles wat ik onderneem. Mijn collega’s en kennissen idem, ik krijg niets dan enthousiaste reacties op het hele gebeuren én op het boek.

theSword Magazine

â&#x20AC;&#x2DC;Ik schrijf al voor zolang ik me kan herinneren.â&#x20AC;&#x2122; 30

theSword Magazine

Wat voor reacties krijg je verder over ‘Het Eiland’? Tot nu toe enkele zeer mooie. Onbekenden en bekenden die het al gelezen hebben, wachten vol spanning op het volgende deel en willen weten hoe het verder verloopt, wat mij het gevoel geeft dat het verhaal hen bezig gehouden heeft. Ze leven erg mee met de personages en stellen oprechte vragen over het boek.

Wat is jouw favoriete boek en waarom? ‘Nineteen Minutes’ van Jodi Picoult is me altijd bijgebleven, een zeer intens en prachtig werk over een high school shooting dat op een prachtige manier werd beschreven met respect voor alle karakters. ‘Christine’ van Stephen King is mijn nummer twee, een echte klassieker waar ik nog steeds mijn tanden in kan zetten.

Wat houdt jou nog meer bezig in het dagelijks leven? Ik ben een bezige bij, zoals eerder aangegeven. Samen met mijn partner heb ik een bedrijf. Ik werk zelf fulltime als ICT-Project Manager en sociale mediaconsultant en wij hebben ook nog een webshop in gepersonaliseerde LEGO. Daarnaast heb ik drie zonen die enorm begaan zijn met onze hectische levens. Intussen werk ik verder aan mijn boeken, zowel in het young adult als het thrillergenre. Schrijven doe ik ’s avonds laat en op zondagnamiddag en is een zeer aangename afwisseling. Deze routine en de structuur in mijn professioneel leven en huishouden zorgt dat we alles netjes gebolwerkt krijgen.

Wat kun je al vertellen over de rest van de serie? De Eilanden-serie zal uit vier delen bestaan. Zonder al te veel spoilers weg te geven, wordt het duidelijk aan het einde van het eerste boek dat het verhaal daar niet stopt. In de drie volgende boeken wordt de invloed van het Eiland op de jongeren steeds meer duidelijk. Het verhaal volgt Stef tijdens zijn worsteling met bepaalde ingrijpende gebeurtenissen uit het eerste boek die hem blijven achtervolgen. Vooral in deel 2 zal dit een zeer grote rol spelen. De daaropvolgende delen zijn erg intensief voor alle personages.

Wat voor boeken liggen op jouw nachtkastje? Ik ben zelf een grote fan van Jodi Picoult en van stevige thrillers.

Heb je nog een korte boodschap aan onze lezers? Ik hoop dat jullie even hard zullen genieten van ‘Het Eiland’ als dat ik genoten heb van het schrijven ervan!

theSword Magazine

Klik op de afbeeld en kijk de boektra ing iler

Fragment

theSword Magazine

Lekkerrr

Mini apfelstrudel

Instructies

Leuk om te trakteren of als toetje met slagroom of ijs: filodeeg rolletjes met appel, rozijnen en noten. IngrediĂŤnten (voor 10 stuks) 10 vellen filodeeg (1 pak vriezer, ontdooid in de verpakking) 4 Ă 5 appels 1 eetlepel citroensap 75 gr suiker 2 theelepels kaneel 4 eetlepels rozijnen 4 eetlepels grof gehakte walnoten 50 gr boter, gesmolten

Verwarm de oven op 180 graden. Meng de kaneel en de suiker door elkaar. Schil de appels en snijd in kleine blokjes. Doe in een kom en besprenkel met citroensap en schep Âž van de kaneelsuiker, walnoten en rozijnen er door. Neem een vel filodeeg (dek de rest weer af met een iets vochtige theedoek) en bestrijk met boter. Schep wat van het appelmengsel vooraan op het filodeeg. Vouw de zijkanten naar binnen en rol hem strak op. Bestrijk de bovenzijde van de filodeegrol met wat gesmolten boter. Leg de mini apfelstrudels op een bakplaat met bakpapier en bestrooi de bovenzijde met wat van de kaneelsuiker. Bak de filodeeg appelrolletjes in ca 20 minuten knapperig en licht bruin. Lekker met een toef slagroom of een bolletje ijs.

Bron www.leukerecepten.nl

Materialen Bakplaat met bakpapier

theSword Magazine

FOTO VAN D E

MAAND

WEDST MAAK

LEUKE

RIJD

KANS O P

PRIJZE

DEEL J E LEUK STE OF MOOIS TE FOT O MET VE RHAAL OP / THESW O R D.N L

Blog Tour!

In het voorjaar van 2016 verschijnt de Chicklit van Ik jou ook van Marielle de Visscher. Wat vinden de bloggers van dit boek? Scelta Publishing is op zoek naar 10 fanatieke chicklit liefhebbers met een eigen blog. De geselecteerde bloggers zullen via Twitter, Facebook, Hebban en natuurlijk hun eigen blog laten weten wat ze van dit boek vinden. Vol = vol, dus geef je snel op!

GEZOCHT

FERVENT LEZER MET EIGEN BLOG Verslind je het ene boek na het andere en kun je er ook wat over vertellen? Dit is je kans! In ruil voor een recensie ontvang jij gratis een exemplaar van Ik jou ook van Marielle de Visscher.

Stuur je naam en adresgegevens naar info@sceltapublishing.com en hoor of jij deel uitmaakt van de Ik jou ook Pre-read Club!

theSword Magazine

Column

Grens met prikkeldraad Jouw razende woorden hebben geen betekenis meer. Afgevlakt zit ik in een hoekje, jij stort je woede over mij heen. Tranen stromen geruisloos over mijn wangen. Dan ben je klaar, de woede vloeit weg. Excuses, zou je werkelijk spijt hebben? Voorzichtig kijk ik je aan, jouw ogen vol onbegrip. Je ziet het niet, je ziet niet hoe bang ik voor jou ben. Een zucht, een kus, ik hou van je.

Tekst Chantal Von Glahn

Waarom is het zo belangrijk je eigen grenzen in de gaten te houden? Je hebt niet voor niets grenzen. Die grenzen zeggen jou, tot hier en niet verder. Dit wil ik niet, dit kan ik niet. Maar het is wel belangrijk dat je naar die grenzen luistert. Wanneer je dat niet doet, negeer je jouw zijn en zal je alleen maar meer verwijderd worden van je eigen ik, van alles waar je voor staat.

Hoe komt het toch dat mensen vaak de rand van de grens opzoeken, van zichzelf en van de ander? Misschien omdat het spannend is en een kick geeft? Ik kan mij voorstellen dat wanneer je uitgedaagd wordt om de rand van je grens op te zoeken, door iets te doen wat je in gedachten nooit zou durven en zou doen, dat je dat een enorme kick kan geven wanneer je het toch gedaan hebt. Eigenlijk is je grens dan een stukje verlegd. Ik denk dat je het begrip grens soms wat ruimer kan nemen. Wanneer je zegt, hier ligt mijn grens, bedoel je soms, ik durf niet verder, al zou ik stiekem wel willen. Doordat je het dan toch voelt trekken, die grens, neem je soms de sprong om het toch te proberen.

Maar wat nou als iemand anders iets doet dat totaal over je grenzen heen gaat? Is er dan nog sprake van respect, van vertrouwen? Een ander kan op verschillende manieren over jouw grens heengaan, op een positieve en negatieve manier, vernietigend met een bulldozer of bijna ongemerkt als een sluipschutter. Wanneer iemand aan jouw persoonlijke grenzen komt, kan dat bedreigend zijn en ben je geneigd je af te weren. Het is immers tot hier en niet verder. Wanneer diegene wel verder gaat maakt hij inbreuk op jouw privĂŠ terrein. Iets waar iemand niet zomaar aan mag komen zonder toestemming. Dat is jouw stukje en dat zou je moeten beschermen, no mather what. Wanneer iemand wel jouw toestemming krijgt voorzichtig aan die grens te komen, je uit te dagen, kan het een positieve invloed hebben. Je kan een breder gezichtsveld krijgen, nieuwe inzichten en bovendien vergroot het je zelfvertrouwen en zelfkennis. Doordat er veelvuldig op een negatieve manier over mijn grenzen is heen gewalst, is er op een gegeven moment de rek uit mijn grenzen gegaan, hopeloos, als een uitgelubberd elastiek. Hoe komt het dat het zo lastig kan zijn om duidelijk je grens aan te geven en je daaraan vast te houden? Ik weet van mijzelf dat ik de mensen om mij heen graag tevreden wilde houden, dat ik hun belang boven die van mij plaatste, wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik flink onderuit ging. Ik weet nu, degene die ooit nog aan mijn grens komt op een negatieve manier, heeft een heel groot probleem. Mijn grens is namelijk ijzersterk, bewaakt met prikkeldraad.

theSword Magazine

Interview

Eet Puur geluk is een nieuwe manier om depressie en lusteloosheid tegen te gaan. Dymphina Jooren in vijf woorden? Energiek, bruisend, opgewekt zakenvrouw, nieuwsgierig.

Welke schrijvers hebben het meeste invloed op jou gehad? Albert Ellis, Alain de Botton en David Servan-Schreiber

Wat was jouw motivatie om dit boek te schrijven? Op het grootste dieptepunt van mijn leven - dat ik ondanks alles wat ik had geleerd qua gedrag, andere levensstijl en andere levensvisie mezelf geestelijk verschrikkelijk belabberd bleef voelen. Dit kwam doordat ik stoffen, neurotransmitters, serotonine en dopamine, tekort kwam. Dat werd meegedeeld door een psychiater, die een receptje voor mij uitschreef met antidepressiva. Op dat moment dacht ik, dit kan anders… ik ga echt NIET heel mijn leven afhankelijk zijn van een pilletje. Ik ga ervoor zorgen dat ik erachter kom hoe ik dit via een natuurlijke weg kan aanvullen. Zo begon mijn zoektocht, waarover ik alles in dit boek heb verwerkt.

Hoe voelde het om het eerste exemplaar van ‘Eet Puur Geluk’ in je handen te houden? WOOOOOOOW. Ik zat alleen in de huiskamer… het pakje met de 1e druk was afgeleverd bij de buren, wat ik had opgehaald. Ik scheurde het openingsrandje eraf, haalde mijn boek eruit… Wat eerst alleen op het beeldscherm van de computer en daarvoor in demo vorm was gegeven, had ik ECHT in mijn handen... Mijn boek. Ik was stomverbaasd dat ik het had gedaan. 3,5 jaar werk.. KLAAR!! Blij!!! Trots!! Fijn dat ik dat kan doorgeven aan mijn medemensen….!!

theSword Magazine

Wat voor reacties krijg je op je boek? Heel bijzonder om mee te maken dat onbekende mensen, die over het boek hebben gehoord of het boek hebben gekocht, mij aanspreken over dat ze zo blij zijn dat ik dit heb gedaan. Dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Het gebeurde zelfs een paar weken geleden. Een vrouw omhelsde mij en zei: ‘Ik hou van jou om wat je hebt gepresteerd!!’ Daar doe ik het zooooooo voor!!! Wat is de toekomst van ‘Eet Puur Geluk’? Het gaat veel houvast bieden met als doel weer geluk ervaren. Ik word benaderd door artsen om een statement neer te gaan zetten… Ik zie de toekomst voor ‘Eet Puur Geluk’ groots in. Het is een gehele nieuwe benadering. En dat gewoon door onze dagelijkse voeding. Mooier kan het niet!!

theSword Magazine

Wat houd jou nog meer bezig in het dagelijks leven? Ik heb een heerlijk gezin met één dochter, die studeert en net als ik het leven als een grote uitdaging ziet. Het is fantastisch het leven als vrijheid te ervaren.

heeft, maar puur vrijetijdsbesteding, dan ligt mijn voorkeur bij spannende boeken. ‘Slaap’ van Lars Kepler is het laatste boek dat ik gelezen heb. Ik hou van de spanning die in zulke boeken wordt weergegeven.

Verder ben ik eigenaar van een scheepsschroeven bedrijf. Te weten: Jooren Scheepsschroeven BV te Dordrecht. Samen met een team van tien mensen. Dit doe ik met veel passie en plezier.

Is ‘Eet Puur Geluk’ voor iedereen? Gezond en gevarieerd eten is voor iedereen een vereiste om fit en vitaal te blijven. ‘Eet Puur Geluk’ is wel speciaal bedoeld voor mensen (over de gehele wereld) die deze neurotransmitters tekort komen. ‘Eet Puur Geluk’ heeft als doel mensen bewuster met hun leven om te laten gaan op het gebied van voeding, wanneer ze in een periode zitten, waarin ze te weinig eigen stoffen in hun hersenen hebben.

Ik pluk de dag zoals hij zich aanbiedt. Wat is jouw favoriete boek en waarom? Als het gaat om een boek dat niks met hersenen materie te maken

k o o k j i k e B ! o e d i v n j i m

theSword Magazine

Heb jij nog een boodschap voor onze lezers? Mijn levensmotto sluit eigenlijk heel nauw aan bij de betekenis van the S word. Dat de S staat voor schrijven, samenwerken, schateren, stad, snoozen, stijlfiguur, sexy, suspensie Kortom… maak er allereerst voor jezelf een mooie wereld van. Maak er dan sàmen een mooie wereld van. Laten we samen gaan voor een beter en dieper besef. Het leven is echt héél leuk om te leven en te beleven!!! Liefs Dymphina

theSword Magazine

Lekkerrr

Boekweitpannenkoek

Instructies

Lekker als lunch: gezonde en glutenvrije pannenkoeken gemaakt van boekweitmeel met vers fruit IngrediĂŤnten (8 stuks) 200 gr boekweitmeel 500 ml (plantaardige) melk 3 eieren kokosolie om in te bakken snufje zout 1 theelepel kaneel (eventueel weglaten voor een neutrale smaak) Topping: Vers fruit Ahornsiroop of kokosbloesemsuiker

Doe het boekweitmeel en zout in een grote kom. Giet de helft van de melk er bij en klop met een mixer of garde door elkaar tot een egale massa. Voeg de eieren een voor een toe en klop er ook door heen. Voeg als laatste de rest van melk en kaneel toe en mix nogmaals goed door. Verhit een klontje kokosolie in een koekenpan en schep ongeveer een kleine soeplepel beslag in de pan. Laat het beslag uitvloeien over de hele pan. Bak de pannenkoek ongeveer 3 minuten op middelhoog vuur tot hij gestold is en draai hem dan om. Houd de boekweitpannenkoeken warm onder een deksel of onder folie. Serveer de boekweitpannenkoeken met vers fruit met wat ahornsiroop of kokosbloesemsuiker.

Bron www.leukerecepten.nl

Materialen Mixer of garde

theSword Magazine

! N I W & AIL

Oorwarmers Hoofdtelefoon

theSword e-Magazine geeft 5x een ‘Oorwarmers Hoofdtelefoon’ weg

Met een wollige ‘walkman’ de winter in ! Houd je oren lekker warm terwijl je muziek beluistert vanaf je audio apparaat. De universele aansluiting is via een (niet meegeleverde) 3,5 mm audiokabel compatibel met vrijwel alle draagbare toestellen.

Kans maken? Mail voor 30 november 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Oorwarmers Hoofdtelefoon’ naar: winactie@theSwordMagazine. nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht 55

Column De Nacht De nacht glijdt voorbij in woorden en lichte muziek. Het publiek verstomd meer en meer naarmate de uren verstrijken. In de anonimiteit van het alleen zijn, dompel ik mij tevreden onder. Even ben ik niemand specifiek. En maak ik slechts simpele afwegingen ingegeven door het kader dat de nacht schept. Publiek of gast, zitten of dwalen, blijven of gaan. Meer is er niet, meer hoeft er niet. Helder. Genieten. En al schrijvend deel ik, later, lovend. Dat wat ik beleef. Voor degenen die zelf niet het genoegen hadden om tevreden ondergedompeld even nachtelijk anoniem te zijn.

Tekst Mariola Dirkzwager

Badmutsen Vandaag kruisten twee badmutsen mijn pad. Blote voeten op het asfalt staken over. Een breed blauw met wit gewikkeld badstof om twee ranke lijven. De ene iets kleiner. De ander iets groter. Een houten ladder onder twee blote armen. De een voorop. De ander iets achter. Een bungelend gewicht aan de onderste tree. Blote voeten door het gras richting de wal. Het gewicht in het kanaal. Een eerste voorzichtige stap op…….. Toen was mijn fiets het beeld voorbij. Ik zag ze wel vaker twee badmutsen dobberend op het water. Maar dacht altijd dat het eenden waren.

Ontmoeting Ik zou mezelf wel eens willen ontmoeten op een feestje. Dat ik m’n jas ophang in de gang en door de openstaande deur een glimp van mezelf opvang. Een klein beetje afgezonderd van de rest van het gezelschap in een hoek van de kamer waar net het zonlicht door het raam naar binnen valt. Alleen buitenkant, zonder de binnenkant te kennen. Ik zou weleens willen weten wat ik dan zou zien. En of ik op mezelf af zou stappen om kennis te maken. En waarom dan niet. En met welke eerste vraag ik dan het ijs spontaan zou breken. theSword Magazine

theSword Magazine

Lekkerrr

Hartig brood met ham

Instructies

Lekker als lunch of bij een kopje soep: hartige brood cake met blokjes ham, kaas en paprika IngrediĂŤnten (voor 8 plakken)

Bron www.leukerecepten.nl

275 gr bloem 1 eetlepel bakpoeder Snuf zout Snuf peper Snuf cayennepoeder (of paprikapoeder) 1 theelepel oregano 4 eieren 100 ml melk 75 gr geraspte kaas 50 ml olijfolie 150 gr hamblokjes Â˝ paprika, in kleine blokjes, 1 rode ui, gesnipperd

Verwarm de oven op 180 graden. Vet een cakevorm in met boter (of gebruik een siliconen vorm). Klop de eieren met een mixer 1 minuutje luchtig. Voeg de melk en de olijfolie toe. Neem een andere kom en doe daar de bloem, bakpoeder, zout, peper, cayennepeper, oregano in en meng door elkaar. Spatel het natte eimengsel voorzichtig met een spatel door het meelmengsel, doe dit niet te lang anders wordt het brood minder luchtig. Schep dan ook de kaas, ham, paprika en ui er in een paar slagen doorheen. Doe het beslag in de cakevorm en verdeel over de hele vorm. Bak de hartige brood cake ongeveer 1 uur in de oven. Controleer altijd met een sateprikker of hij goed gaar is.

Materialen Mixer cakevorm

theSword Magazine

Recensie Het geheim van Vesalius

Jordi Llobregat Meridiaan ISBN 9789048826032 448 pagina’s november 2015

Wanneer Daniel Amat het bericht krijgt dat zijn vader dood is aangetroffen in de haven van Barcelona, laat hij Oxford achter zich en vertrekt. Eenmaal daar aangekomen stuit hij op een bijzonder verhaal. Veel mensen zeiden dat zijn vader het spoor bijster was en om het leven kwam door zelfmoord. Maar een aantal individuen spraken over de vloek van de ‘Zwarte Hond’. In de stad verdwenen de weken daarvoor meisjes. Ook zij werden dood aangetroffen in het water. Allemaal hadden ze dezelfde wonden op hun borst. Deze zouden afkomstig zijn van de klauwen van het dier.

Ook geeft het boek een hele andere kijk op de metropool Barcelona. Zo bruisend en zonnig als het nu lijkt, zo grauw en gruwelijk waren sommige passages in het boek. Alle lof voor deze schrijfwijze. Llobregat weet het zo te omschrijven dat je van ieder detail een voorstelling kunt maken. Hierdoor word je des te meer in het boek gezogen. Een van de betere boeken die ik afgelopen tijd gelezen heb.

Samen met Bernart Fleixa, journalist voor de dagelijkse krant, gaat Daniel op onderzoek uit. Van het ene complot rollen ze in het andere. Er ontwaard zich een heuse zoektocht naar de moordenaar. Pau Gilbert is een vooraanstaande student aan de medische universiteit van Barcelona. Hij wordt getreiterd door een aantal medeleerlingen die zijn uitmuntende prestaties niet kunnen uitstaan. Pau wordt betrokken in de zoektocht van Daniel en Fleixa, maar in de loop van het verhaal worden er over hem ook nog andere zaken duidelijk. Een boek dat vanaf de eerste bladzijde deed denken aan ‘De schaduw van de wind’ van Carlos Ruiz Zafón. En ik was niet de eerste persoon die deze conclusie trok. Af en toe was het zo gruwelijk dat mijn hart stokte in mijn keel. Dat je bijna niet verder durft te lezen, maar toch wil weten hoe het verhaal afloopt. Van het ene complot rol je in het andere en hoewel het boek vele personages kent, is het goed te volgen. Een meesterwerk waarin ieder detail klopt.

Tekst Iris Wetzels

theSword Magazine

Column

Samen sterk met een zelfhulpgroep

Sinds de nieuwe WMO, Wet Maatschappelijke Ondersteuning, dit jaar is ingegaan is de zorg in sommige gevallen minder toegankelijk geworden. Dit houdt in dat sommige taken niet langer door bijvoorbeeld geestelijke gezondheidszorg of thuishulp worden uitgevoerd. Gemeentes willen dat er meer beroep gedaan wordt op mantelzorg dan op professionele hulp. Dit heeft veel gevolgen, er is niet altijd mantelzorg en veel mensen krijgen veel minder zorg dan dat ze nodig hebben. Vaak is er veel onduidelijkheid over de WMO en in elke gemeente kan het er weer anders aan toe gaan. De WMO draait vooral om zelfredzaamheid, elkaar helpen en participatie. Gelukkig bestaan er zelfhulpgroepen. Deze bestaan al zolang de mensheid bestaat en sluit goed aan bij de WMO. Zelfhulp betekent dat jij alleen jezelf kunt helpen, maar dat kan je niet alleen. Daarom kunnen zelfhulpgroepen een mooie aanvulling zijn. Deze groepen bestaan uit een groep mensen die hetzelfde probleem hebben. Dit kan van alles zijn. De bekendste zelfhulpgroep is de AA, Anonieme Alcoholisten. In 1941 begon deze groep flink te groeien in Amerika en vanaf 1948 is deze ook in Nederland gestart. In Amerika, België, Duitsland en Engeland zijn zelfhulpgroepen erg populair. Vooral in Duitsland en Engeland is het zo populair dat het daar ingeburgerd is. In een zelfhulpgroep kun je tips geven en ervaringen uitwisselen zonder dat hier professionele hulp bij aanwezig is. Een zelfhulpgroep kun je vergelijken met een forum op internet, alleen dan zie je elkaar persoonlijk in een groep en soms kunnen er

vriendschappen uit ontstaan. Een zelfhulpgroep komt regelmatig bij elkaar, bijvoorbeeld één keer in de maand. In Nederland komen ook een hoop zelfhulpgroepen voor, alleen is het hier minder bekend. Jammer genoeg wordt er weinig aandacht aan besteed, terwijl dit een goede uitkomst is voor deze tijd. Er zijn in een aantal regio’s steunpunten en instanties voor zelfhulp. Deze instanties helpen mee met het opzetten van een groep, een groep te zoeken en om promotie materiaal te maken. Denk hierbij aan flyers en persberichten. Ook kunnen deze instanties helpen met het zoeken naar een geschikte ruimte en beschikken ze vaak over allerlei voorlichtingsmateriaal over hoe je een groep op kunt zetten. Zelfhulp is ideaal voor mensen die niet zomaar ergens over willen praten, omdat het taboe is, bijvoorbeeld

theSword Magazine

over homoseksueel zijn of psychisch iets mankeren. Hier kan erg onbegripvol op gereageerd worden. In zo’n groep herkennen mensen zich in elkaar. Er is geen taboe en daar kun je er wel makkelijk over praten. Mensen die gebruik maken van zelfhulp, zijn minder afhankelijk van de dure zorg. Ze stappen minder snel naar de huisarts of specialisten. Het gaat er bij zelfhulp om dat mensen zichzelf kunnen redden, zonder dat er professionele hulp aan te pas komt. Het gebruik maken van een zelfhulpgroep kan er voor zorgen dat je positief aan je herstel kunt werken, mensen steunen elkaar, er is veel herkenning en erkenning, daarnaast is het vaak laagdrempelig en is er een veilige omgeving. Als je drie mensen hebt, die alle drie bijvoorbeeld borstkanker hebben gehad, kun je al een zelfhulpgroep beginnen. Ook voor de partners die het hebben moeten meemaken zouden hun eigen zelfhulpgroepje kunnen beginnen. Er zijn zoveel mogelijkheden. Er zijn verschillende groepen, bijvoorbeeld psychische aandoeningen, zoals borderline, schizofrenie, verslavingen en depressie. Lichamelijke aandoeningen, zoals spierziektes, amputaties en reuma. Maatschappelijke problemen, zoals travestie en homoseksualiteit. En wat ook heel fijn is, is de relationele aard, dat zijn familieleden, vrienden, etc. die dichtbij iemand staan met een probleem. Zelfhulp heeft niet alleen groepen, maar ook advieslijnen, boeken en cursussen. Met zelfhulp verbeter je jezelf om weer sterker te worden, ook in de maatschappij. Oftewel, met zelfhulp red je jezelf zonder professionele hulp. Een lotgenoot is iemand die met anderen hetzelfde probleem deelt. En zo krijg je een zelfhulpgroep. Je staat er niet alleen voor, samen sta je sterker.

MAIL& WIN!

Bluetooth Waterproof Speaker

Met deze waterbestendige, makkelijk te bevestigen speaker luister je vanaf nu ook onder de douche naar je favoriete muziek. Met je shampoo bus als microfoon kan je er misschien zelfs een karaoke sessie van maken!

theSword e-Magazine geeft 3x een ‘Bluetooth Waterproof Speaker’ weg Kans maken? Mail voor 30 november 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Bluetooth Waterproof Speaker’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl. Winnaars krijgen schriftelijk bericht

theSword Magazine

Column

Een terugkerende update over mijn afvalpoging

Het is W-Day. Oftewel weighday, weegdag. Over 3 uurtjes weet ik hoe ik het er afgelopen periode van afgebracht heb. En ook al heb ik redelijk opgelet, zo goed mogelijk bijgehouden, puntjes gespaard en heel veel gelopen, net als altijd bekruipt me het angstige gevoel dat er niets af zal zijn. Of toch in ieder geval te weinig. Puur theoretisch gezien is dat een onmogelijkheid. Maar in mijn hoofd is daadwerkelijk in staat zijn af te vallen juist een onmogelijkheid. Een heel vreemd mechanisme.

Tekst Linda Everts Foto www.shutterstock.com

Het zal ook niet helpen dat om me heen werkelijk alles over afvallen en eten gaat. Ik vind het lastig alles zelf te moeten doen terwijl het lijkt alsof iedereen maar de hulp van een maagoperatie krijgt. In mijn familie alleen al drie van de vijf. Terwijl ik me heus wel realiseer dat zij er evengoed voor moeten werken en dat zo’n operatie geen magisch wondermiddel is. En eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik wanneer ik de keuze kreeg mezelf zou laten opensnijden. Daar ben ik een veel te grote angsthaas voor.

grootste gedeelte voort uit de angst altijd overgewicht te blijven houden. En te bijkomende opmerkingen te moeten blijven horen. Alsof je je er zelf niet bewust genoeg van bent. De angst dat je niet goed genoeg bent zoals het is, of niet goed genoeg bent het doel te bereiken. Angst zorgt voor stress, stress zorgt voor overgewicht. Dus een vicieuze cirkel. Want dat waar je bang voor bent wordt veroorzaakt doordat je er bang voor bent. Tijd voor een nieuw mantra? ‘Niet bang zijn! Niet bang zijn!’ Gaat vast werken…

*WEEGMOMENT* Tromgeroffel ennnnnn….teleurstelling. Het eerste wat ik denk is: ‘Bluh, dat is niet goed’. De bedoeling was dat er 2,5 kilo af zou zijn. Dat is niet gelukt. Er is 1,4 af. Natuurlijk, er is weer iets af en dat is positief, maar de periodedoelstelling is niet gehaald

‘Feed your faith and your fears will starve to death’

Een goed resultaat zou dan natuurlijk wel een goede motivatie zijn om het op eigen houtje vol te houden, maar op sommige momenten vraag ik me af of het ooit wel gaat lukken een voor het voedingscentrum gezond gewicht te bereiken. Mijn eerste reactie is vooral: ‘Het voedingscentrum heeft z’n meetlat wel heel straf afgesteld en wil iedereen als halve lijken door het leven laten gaan’, maar dat komt natuurlijk voor het

- Max Lucado

en daar ben ik dus ontevreden over. Of dat terecht of onterecht is, laat ik maar even in het midden. Immers: het is onterecht omdat ik wilde afvallen en dat dus ook doe, maar het is ook terecht omdat ik heus wel weet dat ik er meer voor had kunnen doen en laten. En sja, dan is het dus gewone een kwestie van eigen schuld dikke bult. Niet leuk…

theSword Magazine

Maar nu ik er wat langer over nadenk, realiseer ik me dat het juist wel goed is. Mijn instincten kloppen dus nog steeds. Zoals aan het begin beschreven twijfelde ik of er iets af was (angst), of dan toch in ieder geval niet genoeg (instinct). Nu nog leren het verschil te herkennen wanneer het twijfelgevoel zich weer voordoet.

VIP

Weetjes

Op het moment staat de teller op -8,3

Carlie van Tongeren AUTEUR

MIJN FAVORIETEN... Boek Te veel om op te noemen! Daarom mijn favoriete chicklits: Zoek het maar uit van Chantal van Gastel en PS. Ik hou van je van Cecilia Ahern Auteur Sarah Dessen (een Amerikaanse young adult schrijfster) is voor mij een voorbeeld van de boeken die ik zou willen schrijven Celeb crush Chuck Bass (Gossip Girl) Feitje over jezelf Ik werk ook als boekhouder, samen met mijn vader, en dat vind ik enorm leuk!

theSword Magazine

Vakantieland Italië. En de VS. En Indonesië Fotomoment Met de auto stoppen in de woestijn op de terugweg van Las Vegas naar LA en je dan helemaal alleen op de wereld wanen Blunder die je hebt meegemaakt Eh, genoeg. O.a.: struikelen over mijn eigen schoenen en plat op mijn smoel gaan midden op de busbaan in Utrecht bij de drukke halte Neude. Dit was toen de puntschoenen net in de mode waren…

Lekkerrr

Pad thai

Instructies Doe de garnalen in een kom, voeg de sojasaus er bij en laat ondertussen marineren. Ga verder met het maken van de saus: verhit het water in een pannetje en voeg de palmsuiker toe en laat smelten. Voeg de vissaus, tamarinde of limoensap en chilipeper toe en laat 10 minuutjes zachtjes pruttelen.

Thais noedel gerecht met een zelfgemaakte pad thai saus, garnalen en peultjes Ingrediënten (voor 2 tot 3 personen)

Bron www.leukerecepten.nl

Saus: 50 ml water 3 eetlepels vissaus ½ rode chilipeper, fijn gehakt (hele kan ook als je het pittiger wil) 2 blokjes palmsuiker (15 gr) of bruine suiker 1/2 eetlepel tamarinde pasta (of limoensap)

200 gr reuzengarnalen (ontdooid) 3 eetlepels sojasaus 2 eieren 75 gr taugé 2 teentjes knoflook, fijn gesneden 1 cm gember, fijn gesneden 150 gr sugar snaps 150 gr rijst noedels wokolie om in te bakken

Verhit wat olie in een wokpan en voeg daar de geklopte eieren aan toe en maak hier een roerei van. Schep het roerei uit de pan op een bord. Verhit wat nieuwe olie in de pan en bak de knoflook en gember 2 minuutjes. Voeg de garnalen toe en bak deze 3 minuten mee. Wok dan ook de sugar snaps en de taugé een paar minuten mee. Kook ondertussen de noedels gaar en giet af. Voeg de noedels toe aan de garnalen en groente en schep er door heen. Voeg dan de saus er bij en de roerbak eieren, meng nogmaals goed. Serveer de pad thai met wat rauwe taugé, gehakte pinda’s, gebakken uitje, verse koriander en een partje limoen.

Topping: 25 gr taugé grof gehakte pinda’s gebakken uitjes (uit pot) verse koriander limoen in partjes

theSword Magazine

& L I A M ! N I W

Magnetron Popcorn Maker

Het had toch altijd iets speciaals, een film gaan bekijken in de cinema. Actie op een mega-groot scherm, theatrale geluidseffecten en die typische zoete geur van warme popcorn. Met de huidige flatscreen tv’s en home theatre systemen hoef je nu je knusse sofa zelfs niet meer te verlaten. En met deze popcorn maker is het plaatje dan helemaal compleet. 66

theSword e-Magazine geeft 5x ‘Magnetron Popcorn Maker’ weg .

Kans maken? Mail voor 30 november 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Magnetron Popcorn Maker’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl. Winnaars krijgen schriftelijk bericht

theSword Magazine

Recensie Mijn gedichtenschrift Benno Barnard Atlas Contact ISBN 9789025446079 251 pagina’s september 2015

In dit boek heeft de dichter en toneelschrijver Barnard vijfenvijftig gedichten verzameld die hem op de een of andere manier getroffen hebben, in navolging van poëzieliefhebbers uit het verleden die hun favoriete gedichten overschreven: “De wereld begon te vergaan toen dames ophielden een gedichtenschrift bij te houden.” De opgenomen gedichten heeft hij van commentaar voorzien, soms over het gedicht zelf, soms over een herinnering of een gebeurtenis die door het lezen van het gedicht werd opgeroepen. Van alle gedichten uit een andere taal wordt zowel het origineel als de vertaling weergegeven; in de meeste gevallen zijn ze door Barnard zelf vertaald en waar dat niet het geval is, wordt de vertaler vermeld, zelfs als dat de vertaalsite van Google is, zoals bij het gedicht Homethoughts, from Abroad van Robert Browning. Naar een onderlinge samenhang hoeft niet gezocht te worden: als die al zou bestaan, dan is dat een toevalligheid, omdat het ene gedicht soms aanleiding kan geven om een ander gedicht nog eens een keer op te zoeken, maar de volgorde van de gedichten is willekeurig: die waarin ze gelezen zijn. Wat opvalt is dat er niet alleen dichters van alle talen vertegenwoordigd zijn: de Russische dichter Mandelsjtam, de Poolse Rózewicz, maar ook de Friese Tjebbe Hettinga, maar ook van alle tijden: Sappho uit de klassieke oudheid, Pope uit de achttiende eeuw en P.C. Hooft uit de zeventiende, om er maar eens een paar te noemen. Met de belezenheid van Barnard zit het dus wel goed. Dat hij ook een gedicht van zichzelf in deze bloemlezing heeft opgenomen, ligt voor de hand, maar het is jammer dat er van de vierenvijftig dichters – van Auden zijn er twee gedichten opgenomen – slechts vijf een vrouw zijn. Er zijn toch waarachtig vrouwelijke dichters genoeg te vinden: Ida Gerhardt, Wislawa Szymborska, Antjie Krog?

Maar dit is geen gewone bloemlezing: het is Barnards eigen gedichtenschrift, waarin hij de gedichten bewaard die hem op de een of andere manier geraakt hebben. Het commentaar dat hij bij de gedichten geeft, vertelt van de omstandigheden waarin hij voor het eerst het gedicht las of hoorde voorlezen en zijn reactie daarop. Ook haalt hij middels gedichten herinneringen op aan zijn jeugd en vooral aan zijn nog niet zo lang geleden gestorven vader: gedichten lezen is en blijft een emotionele bezigheid, die je zonder dat je erom vraagt laat dwalen door het doolhof van je ziel en je geheugen. Barnard kent vele dichters persoonlijk en is op zijn best wanneer hij hun achtergrond belicht en korte biografische schetsen interessant maakt door details van zijn ontmoeting met hen toe te voegen, evenals fragmenten van interviews en verhelderende anekdotes. Die commentaren zijn dan ook het boeiendst om te lezen, in tegenstelling tot die waarin de bespiegeling geheel los staat van het betreffende gedicht en Barnard heel persoonlijk wordt, waardoor het voor de lezer niet gemakkelijk is hem te volgen. Soms gebruikt hij zijn persoonlijke beschouwing ook als wraakoefening om collega’s aan wie hij een hekel schijnt te hebben, even af te straffen, zoals bij “wijlen de columnist Piet Grijs, die zich vele jaren in kwaadaardige krantenstukjes heeft schuilgehouden. […] Maar die Grijs verveelt me. Weg met hem.” Barnards Gedichtenschrift brengt veel dichters en gedichten onder de aandacht die bij veel mensen minder bekend zijn en dat maakt nieuwsgierig. Hij hoeft overigens niet te vrezen voor de ondergang van de beschaving: er zijn nog voldoende dames, onder wie ikzelf, die een gedichtenschrift bijhouden. Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Column

Alle tijd

Tekst Nathalie Kokke Foto artpartner-images.com/Alamy

‘Wacht even, je werkt, hebt een huishouden, schrijft boeken en je bent een studie gaan volgen? Hoe maak je er in hemelsnaam tijd voor?’

Deze vraag heb ik de afgelopen weken meer dan eens gehoord. En iedere keer heb ik schouderophalend gereageerd. Tja, ik doe het gewoon. Je schuift een beetje met je vrije tijd, laat een taakje of twee voor morgen liggen en voor je het weet heb je binnen een maand twee diploma’s binnen. En dat terwijl een student gemiddeld tien maanden aan de cursus klinische psychologie werkt. Tenminste, dat staat op de website. Natuurlijk heb ik makkelijk praten. Ik ben gezegend met een moeder die altijd te veel eten klaar maakt (ze komt immers uit een gezin van dertien kinderen), dus mogen vriendlief en ik aan het eind van de dag bij mijn ouders aanschuiven. Ook hebben we geen kroost om voor te zorgen, ofwel geen lieve (b)engeltjes die we moeten voeren / wassen / naar bed brengen / nog een

keer naar bed brengen / al foeterend voor een derde en hopelijk laatste keer naar bed brengen / om half zes in de ochtend bij ons in bed laten kruipen / verzoeken de televisie wat zachter te zetten / aankleden / voeren / naar school moeten brengen et cetera. En ik besef dat daar veel tijd aan gespendeerd wordt, of je het nu wil of niet. Daarom heb ik de studie nu maar vast gedaan. Want de vrije uren die ik heb, zijn nu nog makkelijk te verschuiven. Maar ja, daarvoor heb ik wel het schrijfwerk voor mijn boek aan de kant geschoven, evenals deze column. Met als gevolg dat ik op een zondagavond om half twaalf zit te schrijven, terwijl ik de was ook nog op moet hangen. Jammer genoeg wordt dat niet voor me gedaan – ook al lijkt het wel een lading van een gezin met dertien leden. En morgen moet ik uiteraard weer fris en fruitig opstaan. … Misschien ben ik toch niet zo goed in het schuiven met tijd.

theSword Magazine

Recensie Wit licht

Jaap Goedegebuure Uitgeverij Vantilt ISBN 9789460042348 224 pagina’s oktober 2015

Al vroeg in zijn boek stelt Goedegebuure vast dat driekwart van de neerlandistiek bevangen wordt door koudwatervrees ‘zodra de verhouding tussen literatuur en religie ter sprake komt.’ Toch is het precies dit thema dat het onderwerp vormt van zijn boek Wit licht, waarin hij teksten van verschillende moderne schrijvers beschouwt vanuit de mystieke traditie zoals die bekend is geworden door de gedichten van bijvoorbeeld Hadewych en Jan van Ruusbroec. Goedegebuure maakt hierbij geen verschil tussen gelovige en ongelovige dichters en prozaschrijvers: ‘Mystiek is niet het monopolie van gelovigen. Ook zonder godsbeeld en illusies aangaande een leven na de dood kun je ervaren dat je één bent met alles wat is of kan zijn, […]’. Mystiek en een mystieke ervaring worden door Goedegebuure op verschillende manieren gedefinieerd, waarbij de kern wordt gevormd door het ervaren van een een-wording met een object, dat gezien kan worden als God, als het universum, de natuur, het Ik, het niets. Bij de diverse opvattingen over de mystieke ervaring geeft hij voorbeelden van dichters en schrijvers die in hun werk uiting hebben gegeven aan deze ervaring. Daarbij geeft hij aan hoe moeilijk het is om deze spirituele ervaring in woorden uit te drukken: vaak lijkt de mystieke ervaring identiek met een seksuele beleving, zoals aangetoond wordt in een aantal gedichten van zowel religieuze als nietreligieuze schrijvers. De extase die daarmee gepaard gaat, vinden we bijvoorbeeld bij de dichter Herman Gorter, die trachtte een nieuwe taal te vinden om daaraan uitdrukking te geven, en toch in een van zijn gedichten tot de conclusie moest komen: “ik wou het helemaal zeggen - / Maar ik kan het toch niet zeggen.” Van Nijhoff is het gedicht waarvan de eerste regel als titel aan het boek gegeven is: “Het licht, Gods witte licht, breekt zich in kleuren”. De begrippen donker en licht worden gebruikt om de bewustzijnstoestand van de mysticus aan te geven: donker voor de onwetenden 70

en licht voor degenen die letterlijk ‘verlicht’ zijn; die ‘het licht gezien hebben’. Goedegebuure houdt het werk van een aantal schrijvers tegen het licht om daarin de mystiek te ontdekken: Nijhoff, Marsman en natuurlijk Dèr Mouw, maar ook Van Ostayen en Hanlo vanwege hun schijnbare eenvoud en als-een-kind-zijn. Bij de moderne dichters als de katholieke WillemJan Otten en Armando weet hij voor mij niet altijd duidelijk te maken waardoor de classificatie ‘mystieke literatuur’ gerechtvaardigd wordt en waarom andere schrijvers zoals Lampo daar dan weer buiten vallen, Goedegebuures eigen definitie van mystiek in aanmerking genomen. De hoofdstukken over Van Schagen en dat over Nescio zijn daarentegen mooi en bevlogen geschreven. Goedegebuure beperkt zich echter niet tot de westerse, christelijke cultuur: hij beschouwt ook de invloed van Zen en tao en de Boeddha uit het oosten op de Nederlandse literatuur en hij heeft een hoofdstuk gereserveerd voor de islamitisch geïnspireerde mystiek, waardoor sommige Nederlandse dichters zich aangetrokken voelden. Het boek is niet voor een groot publiek geschreven; niet omdat het te moeilijk zou zijn, want dat is het beslist niet: Goedegebuure verstaat de kunst om ongrijpbare zaken helder en bevattelijk te maken. Maar wie niet bekend is met de dichters wier werk onder de loep genomen wordt, zal tijdens het lezen al snel afhaken. Voor lezers die hun hart aan poëzie verloren hebben, biedt Goedegebuure een nieuwe kijk op bekende gedichten door ze in een heel ander licht te plaatsen: dat van de mystiek. Voor wie daarvan meer wil weten, biedt dit boek een diepgravend en boeiend inzicht. Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Recensie Waarom mussen nooit dood van het dak vallen Friederike de Raat Nieuw Amsterdam ISBN 9789046820117 144 pagina’s oktober 2015

Misschien heb je je ook wel eens afgevraagd waar de uitdrukking ‘op z’n elfendertigst’ vandaan komt, of waarom iemand ‘van zijn stokje gaat’ als hij flauwvalt. Veel van deze vragen over spreekwoorden en gezegden worden in dit boekje beantwoord door Friederike de Raat, die eerder al de boeken Hoe bereidt je een paard en Geen hond die ernaar kraait op haar naam gezet had. De Raat is redacteur geweest van het NRC Handelsblad en heeft dus als geen ander kennis van taalfouten, stijl en spelling. In haar voorwoord vertelt ze bewust gekozen te hebben voor spreekwoorden waarvan de betekenis in het verleden gezocht moet worden en die dreigen te verdwijnen omdat in onze tijd niet meer begrepen wordt waar ze vandaan komen. Dat is op zich een nobel streven, ware het niet dat veel van deze uitdrukkingen juist om die reden al verdwenen zijn uit ons dagelijks taalgebruik. Want ‘een heitje voor een karweitje’ is nog een gangbaar begrip, maar ‘Barbertje moet hangen’ is naar mijn weten geen gezegde dat nog vaak gebezigd wordt. Daar zal ook dit boekje niet veel aan kunnen veranderen. De Raat heeft zich voornamelijk gebaseerd op het gezaghebbende boek van de etymoloog F. A. Stoett, Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden uit 1901, dat in de Digitale Bibliotheek der Nederlandse Letteren (DBNL) ook online te raadplegen is. De Raat weet haar uitleg helder en ter zake te brengen: bij elk spreekwoord of gezegde begint ze met een voorbeeldzin, waarna de betekenis volgt, het eventuele misverstand over de herkomst dat in de loop der tijd heeft postgevat, om te besluiten met de echte herkomst. Opmerkelijkheden of bijzonderheden worden als laatste vermeld, evenals een eventueel synoniem of een variant. Waar de geleerden het niet eens zijn over de betekenis of de herkomst, geeft De Raat alle mogelijkheden ter overweging.

De voorbeelden waarin deze uitdrukkingen gebruikt kunnen worden zijn vaak gekozen uit modern taalgebruik of recente gebeurtenissen en maatschappelijke ontwikkelingen: “Berichten over criminaliteit door allochtonen zijn koren op de molen van de PVV’, wat leidt tot een beter begrip van de gebruiksvriendelijkheid van de gezegden. De spreekwoorden en gezegden zijn thematisch ingedeeld in groepen over bijvoorbeeld dieren, mythologie, bijbel en religie; ook de bronvermelding is niet vergeten en er is een register op kernwoorden achterin, wat het opzoeken vergemakkelijkt. Fijn dat De Raat op het einde van haar voorwoord uit de doeken doet (die uitdrukking staat er niet in, maar het boekje kan lezers inspireren om daar zelf een verklaring voor te vinden) wat nu precies het verschil is tussen een spreekwoord, zegswijze, gezegde en een uitdrukking: als dit boekje in het onderwijs gebruikt zou worden, omdat het zich daar goed toe leent, dan is dat belangrijk om te weten. Het boekje is bedoeld ter kennismaking met de rijkdom van de Nederlandse spreekwoorden en gezegden; natuurlijk staat er een groot aantal uitdrukkingen niet in waarvan ik ook graag de herkomst had geweten: bijvoorbeeld waarom iemand in katzwijm valt of waarom iemand een appelflauwte krijgt... Het boekje smaakt naar meer en het is te hopen dat De Raat gauw met een tweede deel komt. Want vóór alles is het een prettig leesbaar, helder en nieuwsgierig makend boekje voor iedereen die in taal en de geschiedenis ervan geïnteresseerd is. De Raat spreekt de hoop uit dat dit boekje ertoe kan bijdragen dat de uitdrukkingen ‘in al hun schoonheid blijven bestaan en niet worden verhaspeld’. Daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Edgar Allan Poe

Spotlight

19 januari 1809 – 7 oktober 1849

Hoewel sommige foto’s en daguerreotypies Edgar Allan Poe afbeelden alsof hij een illustratie bij zijn eigen griezelverhalen was, schijnt hij in werkelijkheid een knappe man te zijn geweest en een echte gentleman bovendien; vrouwen zouden dol op hem zijn geweest. Maar de foto die het meeste bekend is geworden, is genomen in het jaar van zijn dood, toen hij al zwaar ziek was en dat is hem aan te zien; zijn leven bestond uit mislukkingen, dronkenschap en ongeluk. Hij werd geboren in Boston als tweede kind van ouders die allebei acteur waren. Nog geen jaar later liet zijn vader het gezin in de steek en het jaar daarna stierf zijn moeder. Poe werd rond zijn derde jaar als enige van de drie kinderen opgenomen in het gezin van een succesvol zakenman, John Allan, die hem streng opvoedde. Hoewel Poe nooit officieel geadopteerd werd, nam hij de naam van zijn pleegvader als tweede voornaam aan. In 1826 werd hij ingeschreven aan de universiteit van Virginia om oude en moderne talen te studeren. Deze universiteit, die nog maar één jaar oud was, legde haar studenten strikte regels op omtrent gokken, tabak en alcohol; Poe overtrad ze allemaal. Zijn gokschulden en zijn drankrekeningen liepen zo hoog op dat hij al na een jaar werd weggestuurd. Hij verhuisde naar Boston, waar hij de kost probeerde te verdienen als kantoorbediende en journalist. Maar omdat het hem niet lukte, tekende hij voor vijf jaar om dienst te doen in het leger om verzekerd te zijn van een vast inkomen. Twee jaar later had hij er echter alweer genoeg van en probeerde onder zijn contract uit te komen door een beroep te doen op zijn pleegvader, maar deze was in eerste instantie niet bereid hem daarbij te helpen. Pas na de dood van diens vrouw, Poe’s pleegmoeder, 72

ondersteunde hij Poe’s verzoek om toegelaten te worden tot de officiersopleiding van de militaire academie West Point. Nauwelijks een jaar later werd hij daar weggestuurd wegens opzettelijk plichtsverzuim. John Allan trouwde al snel met een andere vrouw en dat veroorzaakte mede de definitieve breuk tussen hem en zijn pleegzoon: Poe verhuisde naar Baltimore om in te trekken bij zijn tante, die hij liefkozend ‘Muddy’ noemde en zijn nichtje Virginia.

theSword Magazine

Ondertussen had hij al drie dichtbundels uitgebracht, die geen van alle opgemerkt werden. Toch was hij vastbesloten om de eerste schrijver in Amerika te worden die kon leven van zijn pen alleen. Omdat hij wel inzag dat het schrijven van gedichten niets opleverde, koos hij ervoor om korte verhalen te gaan schrijven en die hadden meer succes: Ms. found in a bottle leverde hem een prijs op en een baan bij een krant, waar hij een paar weken later weer werd weggestuurd wegens dronkenschap. Zijn bekendste werk is het gedicht The Raven, dat hem op slag beroemd maakte (maar waarvoor hij nooit een cent ontving) en de verhalenbundel Tales of mystery and imagination, die nog steeds herdrukt wordt. Veel van zijn verhalen gaan over een gestorven geliefde, die als geest weerkeert, over nachtmerries, dood en waanzin. Hij schreef in de ‘Gothic’ traditie griezelverhalen (met een Siamese kat op zijn schouder), maar ook bedacht hij het genre science fiction en legde hij de basis voor detectiveverhalen.

Tekst Hettie Marzak Foto www.wikipedia.org

Hij trouwde in 1835 in het geheim met Virginia, toen hij 26 jaar was en zij 13, al staat op de trouwakte vermeld dat zij 21 was. Het schijnt een gelukkig huwelijk te zijn geweest, al zou het volgens de geruchten nooit geconsumeerd zijn. Zeven jaar later kreeg Virginia een heftige aanval van tuberculose, door Poe beschreven ‘alsof er een ader in haar keel openbrak’. Ze zou nooit meer herstellen en stierf in 1847 aan deze ziekte, die toen nog zoveel mensen het leven kostte. Na haar dood ging het bergafwaarts met Poe. Hij gaf zich steeds meer over aan drank en opium en probeerde zelfmoord te plegen. Nieuwe relaties met andere vrouwen liepen op niets uit. Hij zat diep in de schulden en zou zelfs op straat mensen om geld voor brood gevraagd hebben.

willekeurige voorbijgangers van de straat gehaald werden door aanhangers van een politieke partij, vol drank gegoten en zo gedwongen werden te stemmen, vaak meerdere keren, door hen steeds in andere kleren te hijsen opdat ze niet herkend zouden worden op het stembureau. De invloed van zijn literaire werk reikt heel ver: Poe wordt nog steeds over heel de wereld gelezen. Alle griezelfilms en boeken danken hun bestaan aan hem, maar ook cryptogrammen en schilderijen. In 1863 beweerde een medium dat zij een boek had geschreven dat gedicteerd zou zijn door Poe... Het American football team uit Baltimore heeft zich ‘The Baltimore Ravens’ genoemd, naar zijn gedicht; in de jaren 90 was zijn naam onder wielrenners het codewoord voor het dopingmiddel epo. Hij duikt zelfs op in een aflevering van South Park en op de hoes van de Beatles-elpee Sgt. Pepper. Maar het mooiste is het verhaal van de Poe Toaster: sinds 1949 legt een onbekende vroeg in de ochtend van 19 januari, Poe’s verjaardag, drie rozen en een halflege fles cognac op diens graf. Een raadselachtige figuur, gekleed in het zwart, met een breedgerande hoed en een witte sjaal, brengt een toast uit om Poe te herdenken. Niemand weet wie hij is, al wordt er druk gespeculeerd over zijn identiteit. De laatste keer dat hij zich liet zien was in 2009, op de tweehonderdste geboortedag van Poe.

Zijn dood is al net zo grimmig en raadselachtig als zijn verhalen. Op 3 oktober 1849 werd Poe gevonden in de straten van Baltimore, nadat hij al een dag of zes van de aardbodem verdwenen was. Hij ijlde en kwam niet meer genoeg bij zinnen om een verklaring te geven voor zijn afwezigheid of voor het feit dat hij kleren droeg die niet van hem waren. Ook zou hij in zijn laatste nacht steeds maar weer het woord Reynolds herhaald hebben, zonder dat men wist wat of wie hij bedoelde. Hij stierf op 7 oktober in een ziekenhuis. Zijn medisch dossier en zijn overlijdensakte zijn verloren geraakt, maar als doodsoorzaak wordt een hersentumor het waarschijnlijkst geacht. In 1872 werd de mogelijkheid geopperd dat hij het slachtoffer was geworden van het fenomeen ‘cooping’, waarbij theSword Magazine

Portret uit 1860 op basis van een daguerreotypie van Edgar Allan Poe uit 1848 of 1849

ONZE RE CENSENT LEEST NU

THESWORD e-magazine theSword e-Magazine is GRATIS! Zowel voor de schrijvers, adverteerders en voor de lezers is het blad GRATIS! Het enige wat wij vragen is het digitale magazine te delen op je eigen website, weblog, social media etc. Wij zijn overtuigd van de kracht van samenwerking en als je kunt delen, kun je vermenigvuldigen.

De spiegel van het recht John van den Heuvel Carrera ISBN 9789048826797 224 pagina’s oktober 2015

GRATIS

‘Het abstracte beeld dat ik als piepjong agentje ooit had van een strakke lijn tussen goed en kwaad, is na bijna tien jaar politiedienst en een kwart eeuw misdaadverslaggeving inmiddels vertroebeld. Misdaadbestrijders hebben lang niet altijd het morele gelijk aan hun zijde en boeven zijn zeker niet in alle gevallen intrinsiek slechte wezens, die het louter verdienen te worden opgesloten. Regels en wetten geschreven of ongeschreven - hebben vaak een keerzijde. Je zou het ook de spiegel van het recht kunnen noemen.’ - John van den Heuvel 25 jaar misdaadjournalistiek - met zijn ervaringen met de dood van Klaas Bruinsma, met Willem Holleeder, en uiteindelijk met de opmars van nieuwe en nog gewelddadigere criminele groepen - maakt John van den Heuvel duidelijk dat het recht vaak een keerzijde heeft.

WWW.THESWORDMAGAZINE.NL

theSword Magazine

MAIL &WIN !

Yogurt Cup

Voor wie onderweg al eens trek heeft in een tussendoortje, is deze handige reisbeker de perfecte oplossing. De meest voor de hand liggende toepassing is om er yoghurt in te bewaren. De afzonderlijke ruimte in het deksel maakt dat jouw ontbijtgranen dan ook nog eens lekker knapperig blijven. Bij de beker hoort verder ook een lepeltje, dat makkelijk vast te klikken is aan de zijkant.

theSword e-Magazine geeft 5x een ‘Yogurt Cup’ weg Kans maken? Mail voor 3o november 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Yogurt Cup’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

Tablift Tablet Stand

Puzzel&Win!

Kijk mama, zonder handen!

theSword Magazine verloot onder de goede inzendingen van de puzzel 2x een Tablift Tablet Stand. Kans maken? Stuur de oplossing van de puzzel voor 30 november 2015 naar: winactie @ theSwordMagazine.nl o.v.v.Tablift Tablet Stand.

OPLOSSING

De oplossing bestaat uit vier woorden. Hussel de letters in de gekleurde vakjes en vul de uitkomst hieronder in:

De winnaars krijgen schriftelijk bericht. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

Oplossing puzzel nr. 17: HALLOWEEN NIGHT De prijs van theSword Magazine nr. 17 is inmiddels verstuurd aan de winnaar. 76

Van links naar rechts 2. Wie wordt gezien als de grondlegger van het detectivegenre? 4. Hoe heet de thriller waar Emma Watsen de hoofdrol in speelt? 6. Welk ingrediĂŤnt heb je nodig voor de apfeltrudel? 9. Welke stad staat central in de nieuwe verhalenbundel van Chantal van Gastel? 10. Hoe heet de auteur van Eet Puur Geluk?

theSword Magazine

Van boven naar beneden 1. Op welke console verschijnt de game: Rise Of The Tomb Raider? 3. Met welk verhaal won S.J. Paul de Aspe Award? 5. Hoe heet het nieuwe boek van Michael Berg? 7. Bij welke uitgever verschijnt het boek: Een beknopte geschiedenis van zeven moorden? 8. Maak deze boektitel af: De H is van â&#x20AC;Ś.

theSword Magazine

r e b m 7 deceweer is er ekker een l Sword e h t k i d e n i z a g Ma ine! onl

theSword Magazine