Wijkkrant voor Stadspolder, Vissershoek en Oudelandshoek
Jaargang 27 - Nummer 5 - December 2024
De redactie van De Polderkrant wenst u fijne feestdagen en een goed 2025. Wij zullen ons best doen om u in 2025 regelmatig een mooie wijkkrant te bezorgen. Ons verspreidingsgebied bestaat uit de drie wijken: Oudelandshoek, Vissershoek en Stadspolder, die samen de wijk Stadspolders vormen; afgebeeld op de ‘kerstkaart’ hierboven.
De gehele wijk, als totaal van de 3 wijkdelen, heet Stadspolders. Het oudste deel van de wijk heet Stadspolder (zonder s), daarna volgden Vissershoek en later Oudelandshoek.
Stadspolder
Albert Camus-erf, Aletta Jacobs-erf, Boris Pasternak-erf, Frida Katz-erf, Henriëtte Ro-
Verderop in De Polderkrant wordt een nieuwe rubriek opgestart met beelden van veranderingen die voortdurend in de wijk plaatsvinden. In die rubriek worden beelden uit een ver verleden vergeleken met het heden. Op deze voorpagina een voorproefje: het vroegere gemaal ‘t Vissertje.
Zo’n honderd jaar geleden gestart als stoomgemaal en later, in 1959, elektrisch aangedreven. Na buitengebruikstelling is het gemaal een lange tijd bewoond geweest, waarna een periode van leegstand volgde. De in het bestemmingsplan geboden mogelijkheid om, met inachtneming van de monumentale betekenis, het gemaal te gebruiken voor een horecafunctie is afgelopen jaren benut. In 2024 opende het restaurant ‘Het Gemaal’ en vestigde zich in de onderbouw een architectenbureau. De Polderkrant berichtte hierover.
land Holst-erf, Herman Hesse-erf, Jean-Paul Sartre-erf, Johanna Naber-erf, Joke Smit-erf, Mina Krüseman-erf, Pearl Buck-erf, Rudyard Kipling-erf, Simon Vestdijk-erf, Stadspolderring en het Suze Groeneweg-erf.
Vissershoek
Bakema-erf, Berlage-erf, Dudok-erf, Groene Zoom, Maaskant-erf, Rietveld-erf, Van
Veranderingen
Doesburg-erf , Stadspolderring, Van Eesterenplein, Van Ravesteyn-erf en het Van den Broek-erf.
Oudelandshoek
Amazone, Azobé, Balsa, Branco, Chico Mendesring, Colorado, Groene Zoom, Iroko, Jan Valsterweg, Marowijne, Makoré, Meranti, Merbau en de Palissander.
Pagina 2 Daktuinen op winkels
Pagina 4 Jet Hoogerwaard
Pagina 5 Dordtse Klimaatmarkt
6
Cees Baan Hofman in Oekraïne
7 Straatnamen in Stadspolders
www.facebook.com/ depolderkrant
Pagina
Pagina
De kerstboom
Grote kans dat er deze donkere dagen een mooi verlichte kerstboom uw huiskamer versiert. En deze zal vlak na de jaarwisseling weer uit alle woningen verdwijnen. Best een aparte traditie als je er over nadenkt. Maar waar komt deze gewoonte nu eigenlijk vandaan?
Een viering van het licht in de duisternis.
De kerstboom wijst naar deze Germaanse oorsprong. De groene boom kondigde een nieuwe lente aan, een tijd van bloei. Daarom zetten de Germanen tijdens de midwinternacht, de kortste dag van het jaar, deze groene boom neer. Vaak in het midden van het dorp, versierd met appeltjes en andere attributen die het begin van een nieuw seizoen aanduidden.
Het blijkt dat in de late middeleeuwen de bomen in gebruik zijn genomen tijdens christelijke winterfeesten. Dit gebeurde in Oost-Europa, Duitse gebieden en Scandinavië. Vooral in Duitse landen was het gebruik van kerstbomen wijdverspreid. In 1539 stond in Straatsburg een grote kerstboom in een rooms-katholieke kathedraal. En in 1510 is er een vermelding van een versierde kerstboom in Riga, Letland. De boom versierd met rozen die symbool zouden hebben gestaan voor de Heilige Maagd Maria.
In de zestiende en zeventiende eeuw begonnen rijkere Duitsers ook een boom in hun huis te plaatsen. Ze hingen hier appeltjes in, een verwijzing naar ‘Adam en Eva dag’ op 24 december. Het gebruik van de kerstboom werd al snel overgenomen door de Britse adel en rond de negentiende eeuw verspreidde de boom zich over de rest van Europa.
Rond 1800 zorgden Duitse emigranten ervoor dat de traditie van de kerstboom aankwam in de VS. Het duurde zo’n vijftig jaar voordat de kerstboom in de VS commercieel werd. Bomen werden groter en mooier versierd. In 1853 zorgde Franklin Pierce voor de eerste kerstboom in het Witte Huis.
Tijdens het Réveil, een christelijke opwekkingsbeweging in de negentiende eeuw, begonnen ‘gewone Nederlanders’ kerstbomen in hun huis te zetten. Met name het Vaticaan heeft zich flink verzet tegen het opzetten van de kerstbomen, die immers een heidense oorsprong hadden. Niet eerder dan in 1982 stonden er voor het eerst kerstbomen in het Vaticaan in Rome.
En vandaag staan de bomen nog steeds te stralen bij ons thuis. Gezellig, warm, knus. Een lichtpuntje tijdens de donkere maanden. Welke geloofsovertuiging u ook heeft, ik wens u fijne feestdagen toe.
Tanja Kooijman
Boom in Stadspolder versterkt stedenband met Recklinghausen
Er is al 50 jaar een vriendschapsband tussen de steden Dordrecht en Recklinghausen in Duitsland. Dit werd op 28 september gevierd. Er was een delegatie uit de Duitse stad op bezoek in Dordrecht.
De band tussen beide steden werd bevestigd en versterkt door het planten van een walnotenboom.
Dit gebeurde op een bekende plek in Stadspolder, namelijk achter het bushokje op de hoek Stadspolderring/Recklinghausenweg. Beide burgemeesters (Christoph Tesche en Peter van der Velden) hielden een korte speech en namen daarna de
Daktuinen op winkels
Daktuinen zijn dun gezaaid; toch blijken ze er te zijn in Stadspolders boven de winkels in het winkelcentrum Bieshof. Zichtbaar vanaf nabijgelegen en hoger gelegen woningen. De tuinen dragen bij aan duurzaamheid en visuele kwaliteit. Recreatief gebruik is echter niet mogelijk.
Bieshof
In het winkelcentrum Bieshof zijn boven de winkels appartementen gebouwd met individuele balkons. Omdat de winkels een groter oppervlak beslaan dan de bovengelegen woningen is een groot gedeelte van het dakvlak van de winkels beschikbaar om daar extra gebruik van te maken.
Dak als terras De vloer van de onderste woonlaag is eigenlijk het plafond van de winkels en loopt buiten het woonblok door als dak van de winkel. De architect van het winkelcentrum bedacht destijds dat deze dakvloer een collectieve groenvoorziening zou kunnen zijn voor de gezamenlijke bewoners van het aanliggende woonblok, bedoeld als aantrekkelijke buitenruimte.
Bewoners in hogere woongebouwen kijken vaak uit op daken in de omgeving. Daar is de term de vijfde gevel voor bedacht. Ook de bewoners van de Sequoia kijken op relatief veel
regenwater, een betere klimaatbeheersing en luchtzuivering.
Om het onderhoud te verminderen worden bij voorkeur mossen, sedum en andere kleine planten toegepast.
daken. Dat was destijds tijdens het ontwerp een extra reden om in het winkelcentrum extra aandacht te besteden aan de uitstraling van de grote dakvlakken boven de winkels.
Uitzicht van boven af Een bijkomende reden om extra kwalitatieve zorg te besteden aan de daken boven de winkels is de verrijking van het uitzicht van hoger gelegen woningen.
Veel voordelen Daktuinen bieden niet alleen esthetische voordelen, maar dragen ook bij aan duurzaamheid, biodiversiteit en leefkwaliteit. Ook neemt de isolatiewaarde van het dak toe. Daarnaast wordt een positieve bijdrage geleverd aan het beheer van
Regels verhuurmakelaar Navraag bij bewoners in de appartementen boven het winkelcentrum leerde dat de verhuurder, VB&T Verhuurmakelaars, recreatief gebruik van de daktuin niet toestaat. De verhuurder zegt geen risico te willen lopen dat het grinddak beschadigt, mede uit angst voor lekkage. Alleen een smalle, betegelde strook langs de onderste woonlaag mag belopen worden. De verhuurder hecht vooral waarde aan de vergrote duurzaamheid en de visuele uitstraling. Voor het onderhoud van de daktuin worden geen kosten doorberekend in de servicekosten.
schep ter hand om aarde bij de geplante boom te scheppen.
Beide burgemeesters spraken de hoop uit dat deze boom langdurig het zichtbare symbool zal zijn van de vriendschapsband tussen Dordrecht en Recklinghausen.
Arie Kuperus
Arij van der Stelt
‘Voor wie rust en stilte zoekt.’
Niemand zal ontkennen dat we in drukke en roerige tijden leven. Als deze Polderkrant uitkomt is het bijna kerst en is er alom verlangen naar rust en vrede. In Oudelandshoek woont Jaco Boven. Zij houdt zich het hele jaar bezig met de zoektocht naar rust en stilte. Dat doet zij namens de stichting De Pelgrimstocht.
Stichting De Pelgrimstocht
De missie van deze stichting is om mensen met verschillende levensvragen en diverse achtergronden met elkaar in gesprek te laten gaan over hun leven. Daarbij mag het ook gaan over welke plaats God daarin heeft. Elk mens is onderweg en heeft iemand nodig om zijn verhaal te delen. Jaco Boven is de vrijwilliger/coördinator. Jaco: “Ik breng mensen bij elkaar die in gesprek willen over zaken die in hun leven spelen. Op je levensweg (of pelgrimstocht) merk je dat de weg die je gaat niet altijd vanzelfsprekend is, niet gaat zoals verwacht of gepland. Bij iedere bocht moet je je oriënteren. Elk mens loopt die weg in principe alleen, maar van tijd tot tijd is er een oase, een rustplek. Dan is er ook tijd voor ontmoeting, bijtanken, je verhaal doen. Als iemand daar behoefte aan heeft, zoek ik een begeleider die een tijdje met een deelnemer kan meelopen.
We brengen ook groepjes van vier mensen bij elkaar die een tijdlang af en toe met elkaar eten en praten. Door met iemand anders je verhaal te delen en na te denken kun je weer tot goede stappen komen. Die keuze ligt bij jou, je bent zelf verantwoordelijk en wij dringen niks op. Bij de stichting laten we iedereen in zijn eigenwaarde, ook met betrekking tot het geloof. Wij zijn zelf geïnspireerd door het geloof in God, maar ik merk dat ook niet-christenen kunnen profiteren van onze activiteiten. Het gaat over het leven; zo gebruiken we ook teksten van Stef Bos of van Youp van ’t Hek.”
Stiltewandelingen “Ik organiseer regelmatig
We wandelen in de natuur en denken ondertussen na over een bepaald thema. Thema’s kunnen zijn: ‘wat betekent tijd voor je’, ‘wat zijn je dromen’, ‘wat is waarheid’. Al lopend denk je na over dit thema . Ik geef daarvoor opdrachten of vragen. Af en toe deel je iets met de groep (als je dat wilt). Dat leidt tot bezinning en tot stilstaan bij wat werkelijk belangrijk voor je is. Ik merk dat dit rust geeft.”
stiltewandelingen in Dordrecht of nabije omgeving. Dat zijn rustige wandelingen in een kleine groep van ongeveer een uur. Meestal op vrijdagmiddag en zaterdagmorgen. In januari 2025 staat de volgende gepland.
Hoe ben je betrokken geraakt?
“Victor van Heusden heeft de stichting opgericht toen hij stopte bij het retraitecentrum De Spil in Giessenburg dat hij jarenlang geleid heeft. Toen
hij later ziek werd zocht hij een opvolger. Ik zat toen in een fase dat ik stopte met mijn werk in het onderwijs en zelf rust en stilte zocht. In het onderwijs moest ik altijd heel veel. In de activiteiten bij De Pelgrimstocht mag ik zelf veel bepalen. Met mensen meelopen als een soort coach en luisteren vind ik fijn. Ik ben de enige (onbetaalde) vrijwilliger. Gelukkig kan ik met het bestuur overleggen en ik zoek steeds iemand om een tijdje samen met mij een activiteit te organiseren. Het zoeken van rust en stilte is ook een thema in mijn eigen leven. Vaak ben ik druk in mijn hoofd en snel afgeleid. Nu ik 68 jaar ben heb ik geleerd om niet meer altijd te willen voldoen aan wat er op mij afkomt. Maar het blijft een oefening!”
Voor meer info: www.pelgrimstocht.org
Arie Kuperus
Heden en verleden
In deze nieuwe rubriek willen we in de komende Polderkranten aandacht schenken aan de veranderingen die in de wijk Stadspolders zichtbaar zijn door de verschillen tussen verleden en heden met beelden te illustreren. Niet alleen valt daarin de explosieve natuur op, via de groenvoorzieningen en vooral de bomen, maar ook bewoners dragen bij aan een steeds veranderend straatbeeld. Bijvoorbeeld door uitbreiding van woningen, tuinbeplanting, tuinafscheidingen en toegenomen autobezit. Het voorbeeld in deze krant laat zien dat ook fietspaden in de loop van de tijd kunnen verkleuren.
In deze rubriek trappen we af met het Flamingopad in Oudelandshoek, waarlangs eind jaren ‘90 onder meer de boomsoort metasequoia ofwel de watercipres in een bijna 900 m lange bomenrij is aangeplant. De boomsoort werd pas in 1940 opnieuw ontdekt in China, nadat men dacht dat hij uitgestorven was, en is nadien
Colofon
populair als sierboom over de hele wereld. Deze boom is een bladverliezende conifeer, wat zeldzaam is voor deze soort. In de herfst verliest hij zijn koperkleurig verkleurende naalden. De boom kan zowel in drogere als natte omstandigheden overleven en een hoogte bereiken van ruim 30 m. De ecologische waarde is relatief, omdat het
geen inheemse boom is. De grote omvang draagt bij aan de afvang van CO2. De commerciële betekenis is minder vanwege de zachte houtsoort.
Arij van der Stelt
Uitgever: TIEN Plus, De Dordtse wijkkranten. zie www.tienplus.net voor meer informatie Geen krant ontvangen? Ga naar www.tienplus.net/bezorgklacht
Journalisten: Tanja Kooijman, Arie Kuperus, Arij van der Stelt, Vincent Jonkers Gerrit Schorel/Social media, Riet Hootsen/corrector
Opmaak: Tanja Kooijman, William de Jong
De Polderkrant is een uitgave van TIEN Plus. De krant verschijnt vijf keer per jaar en wordt bezorgd in de wijken Stadspolder, Vissershoek en Oudelandshoek. Deze krant wordt door vrijwilligers gemaakt. De volgende editie verschijnt op: 5-2-2025 Kopij insturen kan naar: depolderkrant@gmail.com. Deadline tekst: 21-1-2025
Flamingopad t.h.v. Palissander en Branco
‘levensverhalen schrijven is voor mij een specialiteit’
In Stadspolders wonen veel bijzondere mensen en die mensen hebben iets te vertellen. Deze keer ga ik op bezoek bij Jet Hoogerwaard. Zij is schrijfdocent, redacteur, uitgever, communicatie-ondersteuner en projectmedewerker. En dat allemaal vanuit een huis in Stadspolders! Wat is haar verhaal? Jet kan er veel over vertellen.
levensverhalen
Als ik Jet vraag wat zij vooral doet, dan vertelt zij: “Ik hou me vooral bezig met het schrijven van levensverhalen èn mensen helpen hun verhaal op te schrijven. Een levensverhaal gaat over iets van betekenis in je leven. Om dat op te schrijven, bijvoorbeeld een moeilijke periode, kan je zelf lucht geven, het kan helpen om te verwerken. Soms wil je er meer mee, wil je ook dat anderen het lezen en er iets van kunnen leren. Dan komt het op mijn beroepsterrein. Ik schrijf zelf veel levensverhalen, vooral voor het magazine ‘Mijn geheim’. Het doorgeven van dergelijke levensverhalen geeft veel herkenning bij mensen en zorgt ervoor dat ze niet meer denken de enige te zijn die ergens mee zit. Levensverhalen inspireren. Ook heb ik een roman geschreven (‘De Kraker’) waarin ik het verhaal van mijn eigen leven beschrijf.
Dat is een rauw, maar eerlijk verhaal. Bij dat schrijfproces heb ik professionals betrokken, want ik wil ook kwaliteit leveren.”
Cursus levensverhaal schrijven Jet geeft ook regelmatig een cursus voor mensen die hun levensverhaal willen schrijven
en zich afvragen hoe ze dat het beste kunnen doen. Jet: “Het schrijven van een verhaal is iets anders dan het schrijven van een (feitelijk) verslag. Ik help de cursisten om van een verslag tot een verhaal te komen. Je moet je zelf vragen stellen, zoals: ‘wat voor kind was ik’, ‘hoe waren mijn ouders’ e.d. En daarnaast geef ik
ook schrijftechnieken om het verhaal goed weer te geven. De cursus is voor iedereen die iets met zijn levensverhaal wil. Ik geef de cursus regelmatig aan de Volksuniversiteit in Papendrecht. En momenteel zoek ik ook naar een mogelijkheid om de cursus in Dordrecht aan te bieden. Er is best vraag naar. Er is zelfs een vervolgcursus ontstaan. Ik merk dat schrijven en lezen weer populairder worden.”
Hoe word je professioneel schrijver en uitgever?
“Als kind schreef ik veel en mocht ik vaak mijn opstellen voorlezen in de klas. Het hoorde zo bij mij dat ik niet bedacht om daar mijn beroep van te maken. Zo werkte ik o.a. als facilitair manager. Later ben ik de pabo gaan doen om leerkracht te worden. Daar zei een docent tegen me dat ik kinderboeken moest gaan schrijven. Na de pabo was het in die tijd moeilijk om een baan te vinden in het onderwijs en toen kwam ik via een vriendin bij de Hitkrant, waarin ik verhalen schreef. Die verhalen sloegen
Dordtsche Gebakkraam: een vaste waarde in Stadspolders
aan en daardoor kwam ik bij het magazine ‘Mijn Geheim’. Ondertussen had ik ook een cursus gevolgd over verhalen schrijven en rijpte het plan om een roman over mijn leven te schrijven. Ondertussen wist ik zoveel van de uitgeefwereld dat ik mijn boek zelf wilde uitgeven. Ik wilde hierin niet afhankelijk zijn. Dat werd uitgeverij Avenir Publishing. Ik begeleid nu regelmatig schrijvers in het schrijven en uitgeven van een boek. Inmiddels is dat al een mooie stapel geworden. Ik wil niet alleen schrijven, want schrijven is een heel individueel gebeuren. Ik heb ook nodig om met anderen samen te werken. Als uitgever ga ik een vertrouwensproces aan met een schrijver en daarom moet het ook een beetje klikken. Dat maakt het werk ook heel leuk. “ Jet sluit af met: “Het werk groeit en ik leer er ook nog steeds van.“
Voor nog meer informatie: www.jethoogerwaard.nl
Arie Kuperus
George en Helen Reemer al 35 jaar samen onder één dak
Sinds zaterdag 12 oktober 2024 staat de Dordtsche Gebakkraam weer een aantal maanden geparkeerd op het terrein van winkelcentrum De Bieshof om olie- en krentenbollen, appelbeignets en appelflappen te verkopen. Kwaliteit en service zijn volgens Helen de sleutelwoorden die maken dat de oliebollenkraam op het Van Eesterenplein in de wintermaanden ieder jaar goed wordt bezocht.
Onlangs vierden George en Helen Reemer hun 35-jarig jubileum als oliebollenverkopers. Het is nog steeds leuk, vinden ze. Ze staan klaar om Stadspolders ook tussen kerst en oud en nieuw te voorzien van het beste van het beste.
1989
George (55) en Helen Reemer (55) hebben samen twee bedrijven: ’s zomers staan ze op de kermis met touwtje trekken en ballen gooien en ’s winters in hun oliebollenkraam op De Bieshof. “We zijn beiden van huis uit met de kermis-business opgegroeid,” vertelt Helen. “Dan heb je dus kermisbloed en neem je het bedrijf van je ouders over. Toen we op ons twintigste – dat was in 1989 – een paar maanden verkering hadden, besloten we samen een oliebollenkraam te beginnen. We hebben eerst een bestaande kraam gekocht. In 1995 hebben we een nieuwe kraam gebouwd. We hebben
eerst een paar jaar op het Suze Groeneweg-erf gestaan. Vanaf 1996 – sinds de opening van het winkelcentrum –staan we op het Van Eesterenplein.”
35 jaar
Op zaterdag 12 oktober 2024 vierden ze hun 35-jarig jubileum. “We hebben veel kaartjes, bloemen en felicitaties gekregen van klanten,” zegt Helen trots. “We hebben op onze feestdag een photobooth – een mobiel fotohokje – neergezet, zodat mensen gratis foto’s konden maken, en gratis oliebollen uitgedeeld.” Vooral het klantencontact in de oliebollenkraam is voor George en Helen waardevol. “De kinderen van het Suze Groeneweg-erf – waar we 35 jaar geleden begonnen – komen nu met hun eigen kinderen
oliebollen halen. Uiteraard is het bakken zelf, het decoreren en de mooiste producten maken erg leuk. Want dat is uiteindelijk datgene waar het om draait. Het gaat er natuurlijk wel om de lekkerste oliebollen te bakken.”
Kwaliteit “Het is afwisselend werk,” vervolgt Helen. “De kermis is heel ander werk dan de oliebollenkraam. De kermis is erg onregelmatig werk en er komt heel ander publiek. Vanwege het touwtje trekken en ballen gooien werken we dan veel meer met kinderen. In de oliebollenkraam werken we op vaste tijden. En het publiek dat onze
kraam bezoekt bestaat dan vooral uit jeugd en volwassenen.” Kwaliteit en service zijn volgens haar de motor van hun succesvolle oliebollenkraam.
“We doen geen concessies wat betreft onze ingrediënten, ook al zijn er goedkopere alternatieven. We willen gewoon het beste van het beste. We gaan niet beknibbelen op onze kwaliteit.”
Dubai-bol
Het assortiment is in de loop der jaren uitgebreider geworden. “Vroeger was bijvoorbeeld een appelbol heel populair. Die wordt nu nog steeds wel gebakken, maar vooral voor de ouderen. De jongeren kiezen liever
een Nutella-, chocolade- of een buenobol. En tegenwoordig is er ieder jaar wel een hype: vorig jaar was dat de tompoucebol en dit jaar is dat de Dubai-bol: een bol met pistachepasta, kadayif met chocolade en pistachenotjes erop. Tussen kerst en oud en nieuw heeft de Dordtsche Gebakkraam een aangepast assortiment. Dan is de Dubaibol niet verkrijgbaar,” benadrukt Helen.
Oud en nieuw
In december verkopen de gewone olie- en krentenbollen, appelbeignets en appelflappen het beste. George en Helen zijn voorbereid op een lange rij mensen voor hun oliebollenkraam tijdens de laatste weken van december. “Tussen kerst en oud en nieuw hebben we extra personeel. Het is hard werken, maar dat is niet erg. Het is leuk!” De Dordtsche Gebakkraam is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 10:00 uur tot 18:00 uur en op zondag van 12:00 uur tot 17:00 uur. “En rondom kerst en oud en nieuw zijn we langer open,” voegt Helen eraan toe. “We blijven dit werk doen zolang de gezondheid het toelaat.”
Vincent Jonkers
De Dordtse klimaatmarkt
16 November 2024 was er voor het eerst een klimaatmarkt in Dordrecht. Op een klimaatmarkt kun je kennismaken met een duurzame en gezonde leefstijl. Het was op de middelbare school Yuverta. Er stonden een hoop leuke kraampjes, zoals het kraampje van stadslandbouwkas de oude beer, helaas moeten ze verhuizen. Jij of je ouders kunnen een
steunbrief schrijven om ze te helpen. Er waren ook mensen van stichting de groene buur, dit is een groep vrijwilligersenthousiaste die zorgen voor een groener Dordrecht. Ook kon je een hoop lekkere en leuke dingen kopen, het was echt heel leuk om daar te zijn! Kom je volgend jaar ook?
Melle Wouters
De klimaatmarkt werd ook bezocht door ‘Circuklaas’. Dat is een Sinterklaas die geen nieuw, maar gebruikt speelgoed weggeeft!
Uit in eigen achtertuin
In mijn leven heb ik veel van de wereld gezien en veel avonturen beleefd, maar wat is er eigenlijk te beleven in mijn eigen omgeving? Moet ik per se heel de wereld over of heel Nederland door om een leuk uitje te vinden? In deze rubriek ga ik op zoek naar leuke activiteiten, avonturen, workshops en uitjes in mijn eigen achtertuin Stadspolders. Gaat u met me mee?
Het vinden van een nieuw avontuur
Het avontuur is dit keer eigenlijk uit de lucht komen vallen. Een goede vriendin van mij vroeg of ik een keertje met haar wilde gaan dansen. Ik ben geen danser, heb een beetje ritmegevoel maar daar is alles wel mee gezegd. Toch was er iets wat me trok en ben ik een kijkje gaan nemen op de website. Er stond ‘Niet denken. Gewoon dansen.’ Zo gezegd, zo gedaan. Voor ik het wist had ik mij ingeschreven voor de proefles ´volwassen beginners´.
Het avontuur
De dansles vond plaats in de gymzaal Van den Broek-erf. Met gezonde spanning maar eigenlijk ook goede zin ben ik naar de gymzaal vertrokken. Ik wist niet wat me te wachten stond. Bij aankomst werd ik begroet door een groepje vrouwen van allerlei leeftijden. Toen de les voor ons was afgelopen werden we vol enthousiasme begroet door Laura, onze dansdocent. We traden de gymzaal binnen, dezelfde geur van vroeger kwam mijn neus binnen, ook kraakte de vloer nog net zo als toen ik op de basisschool
hier als ukkie gymles kreeg. Ik had verwacht mij ontzettend ongemakkelijk te voelen, maar dit was totaal niet het geval. Ik kwam binnen in een warm bad. Laura’s enthousiasme en openheid voelde vertrouwd aan, maar ook de warmte en de acceptatie van de andere dames was verfrissend. Ik wist al snel dat het niet uitmaakte hoe ik eruitzag, of hoe ik bewoog. Alles was oké. Hier kon en mocht ik mezelf zijn en gewoon even lekker bewegen. ‘Niet denken. Gewoon dansen.’ Ik heb mij het uur dat hierop volgde ontzettend vermaakt. We leerden verschillende dansstijlen, allemaal zeer beginnersvriendelijk. Het
uur vloog voorbij en voor ik het wist was de les afgelopen. Moe maar voldaan vertrok ik weer naar huis.
Ik was nieuwsgierig naar het verhaal achter Laura en heb met haar na de les afgesproken om wat te kletsen. Laura is geen echte Dordtenaar, maar is voor de liefde op twintigjarige leeftijd naar ons eiland verhuisd. Hiervoor woonde ze in Dongen, haar geboorteplaats. Ze heeft niet altijd gedanst, Laura is begonnen met turnen. Op veertienjarige leeftijd kwam ze erachter dat dit toch niet helemaal bij haar paste en is toen op jazzballet gegaan. Hier ont-
Ik voelde me zeker welkom en heb me dan ook ingeschreven. Ik ga vanaf nu iedere donderdag om 20.30 uur dansen bij Laura. De groep is vrij nieuw en pas sinds september gestart. Er zijn nog plekken vrij voor zowel mannen als vrouwen. Wilt u ook komen dansen? Kijk dan voor een proefles op de website: www.laurasdance.com
Tanja Kooijman
wikkelde ze haar passie voor dansen. In Dordrecht is ze begonnen met lesgeven. Dit was echter geen dans- maar turnles. Na een poosje vroeg de vereniging haar of het niet een idee was om ook dansles te gaan geven. Dit groeide uit tot een groot succes. Laura heeft dit met veel plezier gedaan, maar ze werd creatief gezien teruggehouden en wilde meer. Zo is in 2004 Laura’s Dance school ontstaan. Het was een grote sprong, maar met steun van haar man en hard werken is het een groot succes geworden. Het ging snel, ieder doel werd behaald. Selectieteams, prijzen, theatervoorstelling! Tot ze op het punt kwam waarbij ze dacht: “Ik moet weer een les voorbereiden.” Dit was een teken dat het lesgeven haar niet meer de voldoening gaf die het eerder deed. Laura besloot te stoppen met Laura’s Dance. Er volgde een periode van persoonlijke groei. Laura wist altijd al dat er meer was tussen het hier en het universum. Angst over wat mensen hiervan vonden weerhield haar ervan hierover te praten en dit dieper te onderzoeken. Toch is ze dit in de jaren na Laura’s Dance 1 gaan uitzoeken voor haarzelf. Ze heeft haar hele leven en haar `ik` onder de loep genomen. Hieruit is SeeZen ontstaan, een ander bedrijf van Laura. Toch kwamen er weer kriebels om les te gaan geven, alleen nu op een andere manier. Een plek waar iedereen welkom is, een plek waar het niet gaat om groter of beter, maar een plek waar mensen gewoon kunnen bewegen en genieten. Een les waar ook mensen die vergeten worden in de maatschappij welkom zijn. Geen prestatiedruk of stress maar gewoon plezier. Zo is Laura’s Dance 2 ontstaan. Ze heeft grootse plannen om verschillende groepen te starten. Zo start er in december een groep voor mensen met een maatje meer. “Iedereen moet zich welkom voelen”, aldus Laura.
“Wij waren superwelkom”
Cees Baan Hofman uit Stadspolders ging in oktober voor de tweede keer in 2024 met zijn vriend Cor naar Oekraïne. Ze gingen om er op persoonlijke titel hulp te geven. Hoe was dat?”
Aanleiding
“Mijn vriend Cor uit Hellevoetsluis heeft contact met een vrouw uit het stadje Haisyn in Oekraïne. Zij is nu met pensioen. In haar werkzame leven was ze universitair docente. Het pensioen dat ze nu ontvangt is zo laag dat je daar niet van kunt leven. Vanwege de armoede moet ze bij haar zoon wonen in een kleine oude flat. Door haar verhalen kregen Cor en ik, beiden met pensioen, de wens om iets concreets voor Oekraïne te gaan doen. Het stadje Haisyn (25000 inwoners), ruim 500 km vanaf de Poolse grens is nooit gebombardeerd geweest, maar lijdt toch veel onder de gevolgen van de oorlog.”
Wat merkte je van de oorlog?
“Zeer indrukwekkend was dat bij binnenkomst in het stadje een hele lange rij vlaggen wapperde met bij elke vlag een grote foto van iemand die omgekomen is in de oorlog. Dat zijn er nu al meer dan 1000! Elke familie heeft of kent iemand die gesneuveld is. Zichtbaar is ook dat er weinig mannen in de stad aanwezig zijn. Ook zijn er veel mensen, vooral mannen, die gewond teruggekeerd zijn en bijvoorbeeld ledematen hebben verloren. Sommigen zijn nog steeds strijdlustig, maar anderen zijn passief en depressief. Duidelijk is dat er armoede is. Er is voldoende te koop, maar de mensen hebben er geen geld voor. Familie van gesneuvelden krijgen een lage uitkering waarvan ze niet kunnen leven. Al het geld van de overheid gaat naar de oorlog.
Regelmatig ging het lucht -
Dordtse roomboter SCHAPEKOPPEN
alarm af, maar niemand reageerde erop. Wij merkten ook niets. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld.”
Wat hebben jullie gedaan?
“We wilden steun bieden en bemoedigen. We hadden veel pakjes met stroopwafels bij ons die we met een kaartje met een bemoedigende Oekraïnse tekst uitdeelden. De meeste stroopwafels zijn met speciaal transport naar militairen aan het front gegaan. En ook naar gewonde militairen en naar mensen die getroffen zijn door de oorlog. Dat werd enorm gewaardeerd. Ook hadden we via familie en vrienden geld ingezameld. Mensen willen heel graag hun verhaal vertellen en willen dat die verhalen in het Westen gehoord worden. Soms konden we Engels spreken, maar heel vaak verliepen gesprekken via Google Translate. De mensen in Oekraïne voelen zich langzamerhand vergeten en in de steek gelaten door het Westen. Via de vriendin van Cor kwamen we in contact met de voorganger van een lokale kerk. Die heeft voor ons mensen geselecteerd die steun het meest nodig hebben. Sommigen hebben we een envelop met een geldbedrag gegeven. Maar voor een weduwe met drie kinderen hebben we bijvoorbeeld hout gekocht, want ze had wel een houtkachel, maar geen geld om hout te kopen. We hebben ook een aantal dieselkachels aangeschaft voor militairen aan het front. In een andere stad (Vinnitsa) hebben we een ziekenhuis met gewonde militairen bezocht. Dat was zeer aangrijpend. Je ziet daadwerkelijk hoe de oorlog mensen
leuk om te trakteren of cadeau te geven! Met het originele verhaal!*
(* zie ook boek DORDT 800 jaar nr.10)
BANKETBAKKERIJVANDERBREGGEN.NL
REEWEG OOST 31 • 078- 6134702
Te koop
Aardappelen:
Ramos en Bildstar
Ook voor fruit en verse eieren
A.A. Groeneveld
Provincialeweg 12
(500m voor veer Kop v.h. Land, links) tel. 078 - 616 55 90
Maandag t/m zaterdag, hele dag geopend
lichamelijk en geestelijk kapot maakt.”
Hoe verder?
“Nu ik daar geweest ben laat het me niet meer los. Wat we daar gedaan hebben is maar een druppel op een gloeiende plaat, maar toch konden we een aantal mensen ondersteunen en bemoedigen. Oekraïne vangt zelf ook veel vluchtelingen op. De meesten hebben alles achtergelaten, ze hebben geen werk of inkomen en via de kerken of voedselbanken ontvangen ze wat ondersteuning. Deze kerken en voedselbanken hebben ook geld nodig om te kunnen uitdelen. We willen in het voorjaar weer naar Oekraïne gaan. Iemand gaat binnenkort een website voor ons bouwen, zodat we in de komende maanden gemakkelijker en breder geld kunnen inzamelen. We willen het klein en persoonlijk houden en staan ervoor in dat 100% van wat we inzamelen bij mensen in Oekraïne terechtkomt die het nodig hebben. De reis en het verblijf betalen we sowieso zelf. Op het platteland hebben veel mensen een groentetuin, maar de grond moet ook bewerkt worden. Door de afwezigheid van mannen blijft het zware werk liggen. Ze hebben ons gevraagd of wij voor een freesmachine kunnen zorgen voor het zware grondwerk en ook voor een kloofmachine om hout te kloven. Ook zoeken we contact met meerdere kerken om via hen adressen te krijgen van mensen die steun hard nodig hebben.”
Wilt u contact met Cees Baan Hofman, dan kan dat via het e-mailadres van De Polderkrant: depolderkrant@gmail.com
Meer info? www.steunaanoekraine.nl
Arie Kuperus
Gesneuvelden
Omzien naar elkaar in Stadspolders!
Voor Stadspolders!
Wim van der Kruijff Raadslid
Voor Stadspolders mag ik uw wijkvolksvertegenwoordiger zijn. Wij zetten ons o.a. in voor: Verduurzaming woningen Veilig fietsen in onze wijk op o.a. de Groenezoom en de Noordendijk Blijvende aandacht voor de aanpak van armoede
Kan iets onze aandacht gebruiken? Laat het weten via @cdadordrecht.nl of www.cdadordrecht.nl
Cees Baan Hofman laadt doos stroopwafels uit
Cees Baan Hofman in het midden
Straatnamen in Stadspolders
Kijkend naar de straatnamen die voorkomen in onze wijk Stadspolders valt op dat de naamgeving thematisch is gebeurd. Zo zijn er straten genoemd naar bekende schrijvers en architecten, maar ook zijn er tropische houtsoorten in terug te zien.
Straatnaamcommissie
Hoe gaat die naamgeving eigenlijk in zijn werk? Wie bedenkt de namen en wie besluit erover? Uit navraag door De Polderkrant bij gemeente Dordrecht bleek dat er een straatnaamcommissie actief is, formeel de Commissie Benoeming Openbare Ruimte. Mevrouw Joyce Prins–’t Hart (adviseur planjuridische zaken) is secretaris van deze commissie en zij gaf de volgende informatie. De commissie bestaat momenteel uit vijf leden: een voorzitter (wethouder Marc Merx), een secretaris (mevrouw Joyce Prins) en nog drie leden, waarvan twee leden werkzaam zijn in het stadsarchief, en een burgerlid.
Wanneer er een nieuwe wijk gerealiseerd wordt gaat de commissie op zoek naar aanleidingen of thema’s om de straten te benoemen. Soms wordt er samen met Erfgoed en Ar-
cheologie gezocht naar namen uit het verleden. Vaak wordt er ook een algemener thema gekozen (denk aan de houtsoorten in Oudelandshoek). Aan het benoemen van personen in straatnamen gaat altijd een grondig onderzoek vooraf en wordt er gezocht naar nabestaanden om te vragen of deze akkoord gaan met de vernoeming. Uitgangspunt is dat een straatnaam niet te moeilijk moet zijn, dat de persoon al geruime tijd overleden is (minimaal tien jaar) en dat er geen straatnaam bestaat die sterk lijkt op de gekozen naam.
Sterke vrouwen
Een aantal ‘erven’ in Stadspolders uit de bouwperiode 1984 –1991 is genoemd naar vrouwen die veel voor de vrouwenemancipatie hebben betekend: Johanna Naber, Mina Kruseman, Henriette Roland Holst, Aletta Jacobs, Frida Katz en Joke Smit. Maar wat
precies hebben deze vrouwen gedaan? De Polderkrant ging hiernaar op zoek en zal hun activiteiten nader belichten, te beginnen met Johanna Naber.
Johanna Naber
Johanna Wilhelmina Antoinette Naber werd geboren op 25 maart 1859 in Haarlem en overleed in Den Haag op 30 mei 1941. Zij was de dochter van Samuel Adrianus Naber, hoogleraar in de Griekse en Romeinse letteren en Anna Elizabeth L’Honoré. Johanna was een actief feministe, ze beschreef als eerste de geschiedenis van de vrouwenbeweging en was een van de oprichtsters van het Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IAV), een voorloper van het huidige Atria, kennisinstituut voor vrouwengeschiedenis en emancipatie.
Na de lagere school ging Johanna naar de Amsterdamse HBS voor meisjes. Daarna behaalde zij de akte voor hulponderwijzeres en de lagere onderwijsakten voor Frans, Engels en Fraaie Handwerken. Zij had graag naar
de universiteit gewild, maar haar vader hield haar liever thuis om onder zijn leiding te studeren en zich verder te bekwamen in huishoudelijke taken. Vaders wil was wet in die tijd. Als ongehuwde vrouw werd van haar verwacht dat zij voor de huishouding van haar ouders en later voor die van haar ongehuwde broers zou zorgen. Pas toen ze 77 jaar was kreeg ze haar eigen flat. Die zorgtaken beletten haar echter niet om uit te groeien tot schrijfster en actief feministe. Haar eerste boek, Handleiding bij het kunstnaaldwerk, schreef zij onder het pseudoniem Rechlindes. Het werd uitgegeven in 1887. Een dergelijke handleiding paste helemaal in het rolpatroon waaraan vrouwen in die tijd, gewild of ongewild, moesten voldoen. Haar verdere publicaties waren vooral op het gebied van het feminisme.
Een kleine greep uit haar activiteiten: Johanna Naber was een aantal jaren hoofdbestuurslid van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht (VvVK). Ook was zij enige tijd presidente van de Nationale Vrouwenraad en van daaruit betrokken bij de Internationale Vrouwenraad. In 1921 werd zij gemeenteraadslid van Amsterdam voor de liberale Vrijheidsbond. Al in 1910 protesteerde zij tegen een wetsvoor-
Verklikkende gevels
Vervuilde lucht in het westen van Nederland is een probleem dat voortkomt uit verschillende bronnen, zoals verkeer, scheepvaart, industrie en houtverbranding. Dordrecht en Stadspolders ontkomen niet aan deze vervuiling. Het bewijs daarvan tekent zich af op diverse gevels van woningen in Stadspolders.
Verouderende normen
Om zicht te hebben op de mate van vervuiling vinden permanent metingen plaats. Bij overschrijding van de normen kunnen maatregelen worden getroffen. Hoge metingen zijn ook sturend voor nieuwe bouwlocaties en leiden tot bijsturen of zelfs afblazen.
Dordrecht hanteert de Europees vastgestelde normen voor de luchtvervuiling, die zijn vastgesteld na een brede weging van veel, vooral politieke belangen, waarbij het om meer dan alleen volksgezondheid gaat.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) stelt scherpere normen, door meer gewicht toe te kennen aan de volksgezondheid. In de loop der jaren zijn die normen scherper bijgesteld door steeds meer inzicht in de geconstateerde, zeer ernstige gezondheidseffecten. Deze betreffen ademhalingsproblemen,
hart- en vaatziekten, en langetermijneffecten bij langdurige blootstelling, als vroegtijdige sterfte en verminderde longfunctie bij kinderen.
De nu in Dordrecht gehanteerde Europese normen komen in de buurt van de verouderde WHO-normen uit 2005, die inmiddels echter beduidend zijn aangescherpt.
Metingen in Dordrecht
Metingen vinden plaats op een beperkt aantal locaties, vooral nabij wegen. Maar ook, ter vergelijking, in rustige woongebieden. In Dordrecht is o.a. een meetpunt bij de Bamendaweg nabij Balanz. Dagelijkse meetgegevens zijn inzichtelijk via www.luchtmeetnet.nl/stations
Balsa als indicator
Onbedoeld lijken bijvoorbeeld de lichte, gestucte gevels in Oudelandshoek (Balsa) ook als een soort meetapparatuur te werken. De gevels vertellen duidelijk het verhaal van aanwezige
luchtvervuiling en tonen aan dat zeer lichte, zwevende vuildeeltjes vooral bij regen tegen de gevels neerslaan. Gevels en onderdelen ervan waar minder regen tegenaan komt, zoals onder dakranden en lekdorpels (zie foto’s), zijn opvallend schoner. Ook zuidwestgevels vervuilen sneller dan de andere oriëntaties.
Snelle vervuiling Weinig geruststellend lijken het tempo en de mate waarin de vervuiling plaatsvindt. Niet iedere bewoner houdt in hetzelfde tempo de gevels schoon. Het verschil tussen schoongemaakte en vervuilde gevels is enorm. Na schoonmaken wordt de volgende vervuiling al na 2 jaar weer zichtbaar.
Overheid in te lage versnelling
Op een steviger optreden van de overheid hoeven we niet te rekenen. In de plannen voor het Maasterras wordt op de qua lucht en geluid meest vervuilde locatie van Dordrecht nota bene de grootste concentratie nieuwe woningen bedacht. Net binnen normen, die mogelijk al als verouderd moeten worden opgevat als de volksgezondheid
stel om gehuwde vrouwen uit te sluiten van betaald werk, waarna het werd ingetrokken. In de jaren dertig gebeurde ditzelfde weer. Zij bleef haar hele leven schrijven. Onder meer boeken en artikelen over vroegere feministes en de ontwikkeling van de vrouwenbeweging. Samen met anderen heeft zij het Internationaal Archief Vrouwenbeweging (IAV) opgericht (nu Atria). Een groot deel van haar eigen archief wordt daar ook bewaard.
Haar biografie, geschreven door Arlette Strijland, is te vinden op de website van Atria: www.atria. nl/nieuws-publicaties/bijzon dere-vrouwen/vrouwelijke-pio niers/johanna-naber-biografie/
Riet Hootsen
zwaarder wordt gewogen t.o.v. bijvoorbeeld economische belangen. Een ander voorbeeld: het terugbrengen van de maximale snelheid op de gehele N3 naar 80 km/uur is niet gelukt. De verbetering van de luchtkwaliteit vraagt om verdere inzet op duurzame mobiliteit, strengere regelgeving en intensievere bewustwording bij overheid, bewoners en bedrijven.
Arij van der Stelt
Boven: Verschil tussen vervuild en schoongemaakt. Onder: meetpunt Bamendaweg
Activiteitenkalender Stadspolders
Veel eenmalige activiteiten of activiteiten die ons te laat bereikt hebben staan vermeld op de website www.stadspolders.eu. Ook plaatsen we deze activiteiten op de Facebookpagina van De Polderkrant.
10:00 - 16:00 Inloop voor praatje en bakkie koffie
De
Polderkrant zoekt jou!
De Polderkrant wordt voor en door bewoners gemaakt. En dat al 25 jaar lang! Lijkt het je leuk om artikelen te schrijven over je eigen wijk Stadspolders? Sluit dan gerust aan. De redactie is op dit moment op zoek naar nieuwe vrijwilligers. Samen met een enthousiast team maak jij vijf keer per jaar de wijkkrant.
Ervaring is niet vereist, enthousiasme wel.
Meer informatie vind je op: www.tienplus.net/vrijwilligerworden of neem contact op met TIEN Plus via: tienplus@buurtwerkdordrecht.nl
Iedere vrijdag
10:30 - 12:30 ‘t Stekkie voor de Buurt
Kandelaarkerk van Eesterenplein 230
Iedere donderdag 10:00 - 12:00 Praatje en een kop koffie/thee
Speeltuin en Wijkvereniging Stadspolders Meranti 50
Iedere maandag
13:30 - 15:00 Teken- en schilderlessen voor volwassenen
14:00 - 14:45 50+ Bewegen Dus / Senioren gym
19:00 - 20:00 Hatha Yoga
Iedere woensdag
19:30 - 20:30 Hatha Yoga
Iedere 2e woensdag van de maand
14:00 - 15:30 Kunstmiddag met Susanne
Iedere 4e woensdag van de maand
14:00 - 15:30 Jeugdlab
Voor meer informatie zie www.stadspolders.eu of mail info@speeltuinstadspolders.nl
Mantelzorger?
Uw inzet wordt gewaardeerd!
Dat doen wij o.a. met de Mantelzorgwaardering. Dit is de Dordtpas met daarop mantelzorgtegoed. Vraag vóór 31 oktober 2025 de Mantelzorgwaardering aan bij MEE Mantelzorg. Het aanmeldformulier staat op onze website. U krijgt dan binnen 2 weken een brief thuis over uw Dordtpas, die u heel 2025 kunt gebruiken. Zorgen voor een ouder, kind, ander familielid of vriend die hulp nodig heeft door een beperking, aandoening of ziekte is vaak vanzelfsprekend. Toch kan het ook soms lastig zijn. Hoe combineer je de zorg met school, studie of werk. Hoe hou je ook nog tijd over voor jezelf? Hoe voorkom je dat je overbelast raakt? MEE Mantelzorg zet haar expertise en jarenlange ervaring in om mantelzorgers en professionals te ondersteunen.
Met de Dordtpas kunt u gebruik maken van: Gratis acties Hoge kortingen Exclusieve acties alléén voor mantelzorgers • Kijk op: www.dordtpas.nl/alles-voor-mantelzorgers
