DemenTalent wil mensen met dementie actief houden

Henk van der Maas heeft Alzheimer, maar gaat niet bij de pakken neerzitten. Henk heeft 25 jaar in de redactie van De Polderkrant gezeten en is enkele jaren geleden gestopt. Nu is nog niet zo lang geleden bij hem jongdementie vastgesteld. Henk schrijft hier bewonderenswaardig openhartig over in dit artikel. En ook schrijft hij over de organisatie DemenTalent die projecten wil organiseren om mensen met dementie actief te houden; misschien ook in Dordrecht. Namens de redactie: Arie Kuperus.

Het was op 25 januari een drukke bijeenkomst in Het Parkhuis aan de Haaswijkweg in de schaduw van de Dubbeldamse watertoren. Ruim 30 mensen spraken daar over de gevolgen van de ziekte Alzheimer.

Die hersenziekte, die mede door de vergrijzing van de bevolking steeds vaker voorkomt, is ongeneeslijk. Het begint met een beetje problemen met het kortetermijngeheugen, die echter na verloop van tijd steeds erger worden, en uiteindelijk sterf je eraan. Bij de meeste patiënten begint dat proces pas als ze al jaren met pensioen zijn, maar bij mij begon het al eerder, rond mijn 60ste, en ik moest nog tot mijn 67ste jaar doorwerken. Jongdementie heet dat. Ik werkte als beleidsmedewerker voor de gemeente Rotterdam en was bovendien in mijn vrije tijd hoofdredacteur van De Polderkrant. Daar ben ik echter mee gestopt toen ik merkte dat ik steeds vaker wat kleine foutjes maakte. Een andere vrijwilliger pakte die taak toen op. Ook op mijn werk in Rotterdam ging het steeds slechter en na eerst wat aangepast werk ben ik daar uiteindelijk ook mee gestopt en heb me ziek gemeld. Maar nietsdoen is de slechtste keuze die je dan kan maken.

DemenTalent

Bovengenoemde bijeenkomst in Het Parkhuis werd gehouden op initiatief van de organisatie DemenTalent, die als doelstelling heeft projecten te initiëren om mensen met Alzheimer actief te houden. De organisatie was nog niet actief in de Drechtsteden maar wel in Rotterdam. Zodoende hoorde ik daar van het bestaan ervan. Ik legde direct contact met Ruud Dirkse, die er leiding aan geeft. Ruud reageerde meteen en binnen no-time had hij ook in Dordrecht de basis gelegd voor een steunpunt.

Hij organiseerde daarop de grote bijeenkomst in Het Parkhuis, waar gelukkig ook een groot aantal Dordtse gemeenteambtenaren naartoe was gekomen.

Ook ik was erbij als “ervaringsdeskundige” en heb daar kunnen vertellen hoe het voelt om opeens te ondervinden dat je Alzheimer hebt. Maar ook dat ik me na een korte depressieve periode toch weer heb herpakt en dat ik actief wil blijven. Ik weet: daarmee vecht ik niet tegen de ziekte maar wel tegen de gevolgen ervan. Ik ben niet meer zo depressief en krijg weer energie. Ik heb weer een doel en voel me nuttig. Ik sport weer. Ik ben er nog!

Enthousiast

De bal ligt nu ook bij de gemeente Dordrecht. Zonder een budget draait de wereld helaas niet door. Ik hoop dat het Dordtse Steunpunt van DemenTalent een groot succes wordt.

Aan Het Parkhuis zal het zeker niet liggen. Daar zijn ze ook enthousiast. Het Parkhuis heeft al veel ervaring met dementie. En ik wil ook dolgraag meedoen. Samen kunnen we het leven van dementerende ouderen wellicht weer wat zinvoller en gelukkiger maken. Daar is iedereen bij gebaat. Weliswaar is er nog steeds geen genezing mogelijk, maar er zijn wel verbeteringen in zicht. Ik kijk terug op een fantastisch leven maar kijk nu toch ook weer een beetje vooruit. Ik ben er weer!

Henk van der Maas