"Het is een cadeautje als anderen het mooi vinden"

Tekst: Arie Kuperus

Ook deze keer hebben we een kunstenaar gevonden die in Stadspolders woont. Het is Willie Tempelaar en zij maakt keramiek. Een keramist hebben we nog niet eerder gesproken. Het is dan ook een leerzaam, maar ook heel leuk en gezellig gesprek. Willie is een bescheiden vrouw die nog steeds zelf verrast is over wat zij maakt.

Hoe word je keramist?

“Ongeveer 20 jaar geleden wilde ik iets creatiefs gaan doen en daarom bezocht ik een open huis van ToBe. Als laatste sprak ik daar iemand die keramiek maakte. Die daagde mij uit met: “probeer het gewoon eens twee maanden.” Dat pakte goed uit. Ik ben bij haar met een cursus begonnen en sindsdien ben ik niet meer gestopt! Ik vind het heerlijk om met klei te werken en ik beschouw klei als een cadeautje van de natuur. In de cursus (en later heb ik nog diverse cursussen gevolgd) leerde ik alles over de techniek en over vormen. Het aller moeilijkste is om een eigen stijl te ontwikkelen. Cursusleiders hebben me daarin geholpen. Zij haalden uit mij wat ik in me heb, maar wat ik zelf nog niet zag. Ik begon met een schaal, maar ging later meer figuren maken. Dat vind ik eigenlijk het mooist en dat hoor ik ook van kijkers. Geleidelijk heb ik mijn eigen weg ontdekt en heb ik leren genieten van mijn eigen maaksels.”

Hoe maak je keramiek?

“Het begint met een brok klei. Daar haal ik een schijf af en ga die goed kneden om alle lucht er uit te halen. Anders zal het bij het bakken ontploffen. Ik ga dan kleine rollen maken en die leg ik op elkaar. Zo vormen die een basis. Die basis moet een dag drogen en dan kan ik er weer verder op bouwen. Als ik tevreden ben over de vorm dan moet het enkele weken drogen en wordt het heel heet gebakken in een oven. Daarna moet ik het glazuur kiezen, want dat bepaalt de kleur. Die glazuur breng ik met een kwast aan en vervolgens gaat het opnieuw de oven in. Als het er dan uitkomt is het altijd een verrassing hoe de kleuren zijn geworden.

Overigens heb ik niet zelf een oven, want daar heb je krachtstroom voor nodig. Ook is het een vak apart om de keramiek zo in de oven te plaatsen dat het er weer goed uitkomt. Ik maak meestal gebruik van de oven bij de Volksuniversiteit in Papendrecht. Daar volg ik altijd les. Wel neem ik de klei mee om er thuis aan te werken.”

Voor wie?

“Het maken van keramiek is voor mij een hobby, maar langzamerhand durf ik me zelf ook kunstenaar te noemen. Keramiek maken hoort bij mij. Ik maak het voor mezelf en volg mijn eigen idee over de vorm. Als anderen dat waarderen, dan is dat een cadeautje voor mij. Als ik thuis werk, dan kan ik me het beste concentreren. Ik zet er mooie muziek bij aan en word dan heel rustig. Soms verlies ik dan de tijd uit het oog.

Door een huisje in Zeeland volgde ik daar ook regelmatig een cursus. Ongeveer 10 jaar geleden nodigde die cursusleidster mij uit om samen met haar te exposeren en te verkopen in een gehuurde winkelruimte in Brouwershaven. Dat liep best goed. Sindsdien verkoop ik regelmatig producten, maar daar gaat het mij niet om. Mijn man overleed ongeveer 25 jaar geleden en toen moest ik alleen mijn eigen weg gaan vinden. Ik moest weer ontdekken wie ik echt ben. In die ontdekkingstocht is kunst iets ‘eigens’ geworden. En daarover ben ik nog steeds verrast en ook dankbaar.”

Willie heeft geen website. In juli en augustus had zij een expositie in Galerie 27 in de Vleeschhouwerstraat. Als u meer wilt weten, kunt u haar mailen: willie.tempelaar@gmail.com