LYKOS_030 by ΛΥΚOS magazine

24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 - ΤΕΥΧΟΣ 30

Εξώφυλλο:The War Inside Us◈Madness And me από το Δηµήτρη Ευαγγέλου◈Εditorial:Βουβός◈Ειρήνη-Πόλεµος◈Black Door Parole◈Κλείστρο:Peace Perfect Peace◈ Πρόσωπα: Σοφία Παπάζογλου-'' Ράβε-Ξήλωνε''◈24/02/2013:Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη◈Ασαλάτου ΑλαζάΙν -Αραβικό Παραµύθι◈Γειτονιά από τον Κωστή Ατσαλή◈ΒΙΒΛΙΟ:Οι Τυµβωρύχοι από το Νίκο Νικολαίδη◈ΑΝΙΜΑ:Fairy Tale του Hiro Mashima◈ΣΙΝΕΜΑ:Volchok του Vassily Sigarev◈Lincoln 2012 του Steven Spielberg◈ΗΧΟΣ:Αlbum : The Enormous Head Of King Splendid◈Lykos Vinyls # 30 War - Peace◈Ο Ήχος του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου.''Heart Of The Sun'' - The Music of Pink Floyd◈ΈΞΟΔΟΣ:Live George Gaudy◈Κολλεκτίβες εν Αθήναις◈Radio/ Tv ON◈Comic:Vegilence Pages 1+2 από τον Ντίνο Καψάλα

www.lykosmagazine.tumblr.com To Λύκος είναι εβδοµαδιαίο περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισµό. Διανέµεται δωρεάν, καθε Κυριακή σε ηλεκτρονική µορφή. Ενηµερωθείτε για τα νέα τεύχη και δείτε το αρχείο. www.lykosmagazine.com

Βρείτε το Λύκος και στη σελίδα µας στο Facebook. www.facebook.com/lykosmagazine Eάν θέλετε να συµµετέχετε στα επόµενα τεύχη µε εικαστικό έργο, φωτογραφία ή κοµικ, στείλετε δείγµατα εργασιών σας στο email papadaki.stav@gmail.com papadaki.stav@gmail.com

ΕΚΔΟΣΗ | ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ | ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Σταυρούλα Παπαδάκη papadaki.stav@gmail.com ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ Θοδωρής Ρέγκλης www.tedreglis.com

Layout

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Παύλος Ρέγκλης Άννα Δηµητρίου Κατερίνα Ανδρέου Κωστής Ατσαλής Ντίνος Καψάλας Στέργιος Ρουµελιώτης // KURO

www.paulreg.tumblr.com dreamboxanna@yahoo.gr amiamidi@gmail.com http://atsalisart.blogspot.gr/ Dinerror86@gmail.com kurotrash@gmail.com

ΕΦΩΦΥΛΛΟ Δηµήτρης Ευαγγέλου d_evagelou@yahoo.com http://www.designgood.gr http://www.behance.net/dimitrisevagelou www.lykosmagazine.tumblr.com ΚΟΜΙΚ Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Σταυρούλα Παπαδάκη, Εύη Αργυρίου, Jim Ver, Νίκος Μπελάνε, Κωστής Ατσαλής, Μυρσίνη Παπακουνάδη, Gil Galad, Βασίλης Οικονόµου, Μαριλλένα Ιωάννου, Θόδωρος Εξηντάρης, Δώρα Κοροβεση, Χλόη Ιορδανίδου, Ελένη Αγγελοπούλου

papadaki.stav@gmail.com

Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, µερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση η διασκευή απόδοση του περιεχοµένου µε οποιοδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή άδεια του Εκδότη. Νόµοι 238/1970, 4301/1979, Ν.100/1975, Ν.Δ. 3565/1956 και 4254/1962 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου.

Layout 2

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εξώφυλλο The War Inside Us//Madness And me από το Δηµήτρη Ευαγγέλου Εditorial 4 Βουβός Αντιθέσεις 6 Ειρήνη-Πόλεµος Sideshow 8 Black Door Parole Κλείστρο 10 Peace Perfect Peace από το Μάριο Κουτσάκο Μάθε Τέχνη Πρόσωπα 12 Γνωρίζοντας τη Σοφία Παπάζογλου ''Ράβε-Ξήλωνε'' Beat Bazaar 16 24/02/2013 Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη. Κόκκινη Κλωστή 18 Ασαλάτου ΑλαζάΙν Αραβικό Παραµύθι Γειτονιά από τον Κωστή Ατσαλή Ιnk 22 Οι Τυµβωρύχοι από το Νίκο Νικολαίδη ''Θεέ µου, σταµάτησε τη θάλασσα να κοιµηθούν οι άνθρωποι σου'' Άνιµα 26 Fairy Tale του Hiro Mashima ''Ας έχουµε όνειρα για την κατάκτηση των παραµυθιών στη ζωή µας''. JUMPCAT 28 Volchok του Vassily Sigarev

Μεγάλο Πανί Lincoln 2012 του Steven Spielberg

Jive Jaane Doe Ο ήχος του album : The Enormous Head Of King Splendid.

Play Lykos Vinyls # 30 War - Peace

Ενηχόρια Ο Ήχος του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου. ''Heart Of The Sun'' - The Music of Pink Floyd

Showcase Ερωτοπαίγνια από τη Δώρα Κοροβέση. Live 28/ 2 στο Σταυρό του Νότου George Gaudy

Να Πας Κολλεκτίβες εν Αθήναις

Φωνόραση Radio/Tv ON

Comic Vegilence Pages 1+2 από τον Ντίνο Καψάλα

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

EDITORIAL

EDITORIAL Βουβός

Αυτή τη φορά δεν αποχαιρετίστηκαν οι συγγενείς και οι φίλοι µε ασπασµούς αποχαιρετιστήριους. Δεν έγνεψε κανείς µαντήλια σε τρένα και λιµάνια.Ο χρόνος µας δε θρήνησε αλώσεις και απώλειες.

Αυτή τη φορά δε σήµανε ο ήχος του πολέµου.Αυτή τη φορά , δε βαφτήκαµε µε χρώµατα θυµού.

Λοιπόν, όλα αυτά δεν έγιναν.

Δε ζήτησαν τους άντρες για επιστράτευση.Τα γυναικόπαιδα και οι γέροντες δεν έµειναν πιο πίσω. Με βλέµµα επιθετικό, δε γρυλίσαµε δείχνοντας τα δόντια µας. Τα όπλα µας στη θέση τους , στολίσµατα στα τζάκια. Το βήµα δε µετρήθηκε όπως στις παρελάσεις. Τα χέρια µας βυθίστηκαν στις τσέπες. Κανείς δε µας απείλησε πως αν δεν παλέψουµε θα γίνουµε οι σκλάβοι.

Ο φόβος σέρνει µονάχα τις συνειδήσεις αθόρυβα. Τις διαποµπεύει σε δρόµους, σε πλατείες και σε πάρκα και ύστερα δίχως ντροπή τις βάζει στα κρεβάτια. Αυτή τη φορά ο πόλεµος είναι βουβός και οι µάχες που δίνονται υπόγειες. Αυτή τη φορά συµµετέχουν όλοι,

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

συνωµότες και προδότες ανάλογα το φύσηµα του ανέµου. Αυτή τη φορά συµµετέχουν µικροί,µεγάλοι, γυναίκες, άντρες. Κερδίζονται λιγότερα παύοντας οι επιµέρους µάχες για περισσότερα. Τερµατίζει όποιος σκοτώσει τα περισσότερα όνειρα ειρήνης. Εκεχειρία δεν προβλέπεται να θάβονται οι απώλειες βαθιά. Με βλέµµα γαλήνιο, βυθίζονται οι αµίλητοι στρατιώτες στην τρέλα, χαµογελούν σε συγγενείς και οικείους µε συµπάθεια, περπατούν αστοίχιστοι στις πόλεις.

Περπατούν ελεύθεροι σε πόλεις που πουλιούνται σε σκλαβοπάζαρα σε τιµές ευκαιρίας. Αυτή τη φορά , ο πόλεµος είναι βουβός, εσωτερικός , περνιέται για ειρήνη.

Σταυρούλα Παπαδάκη Αρχισυντάκτρια

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΛΕΜΟΣ

▧

ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ evi.argyr@gmail.com epitoergon.blogspot.com

Γραµµή Χάνεται ο άνθρωπος µετά από τόση έκθεση στην ζωή. Δεν του µένει ψυχραιµία ούτε για να τραβήξει µια ευθεία γραµµή µέσα του και να την διατηρήσει ακέραια µέχρι το τέλος. Τις περισσότερες φορές η γραµµή τρεµοπαίζει και σπάει στα χέρια των ανθρώπων που προσπαθούν να την ευθυγραµµίσουν µε µια αγκαλιά. Άλλες φορές κάνει τόσο βαθειά καµπύλη που γίνεται θηλιά για όποιον την πλησιάσει. Δεν χωράνε όλα µέσα µας, δεν υπάρχει τόσος χώρος όσο και αν ξεχειλώνουµε τις καλές προθέσεις. Πρέπει να σταµατήσουµε να αδειάζουµε τα σκουπίδια που µας στοιχειώνουν στις αντοχές των ανθρώπων. Πρέπει να διαλέξουµε δυο-τρεις πληγές από τις χιλιάδες, να τις πενθήσουµε και να υποσχεθούµε ειρήνη µέχρι την επόµενη φορά που θα χρειαστεί να πολεµήσουµε ξανά µε το θηρίο του φόβου. Κάποια στιγµή θα πάρουµε την απόφαση και θα τραβήξουµε γραµµή πάνω σε µια καινούργια αλήθεια που θα την συντροφεύει σε κάθε της αµφιβολία.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Eικονογράφηση: Παύλος Ρέγκλης - www.paulreg.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Τα θηρία Αµόλησα τις τίγρεις και τα θηρία χωρίς προειδοποίηση µέσα στην κλειστή κάµαρα που αµίλητοι καθόµασταν και οι δυο χρόνια ολόκληρα και δε µετάνιωσα καθόλου που έσκισαν τις σάρκες µας , ήθελα να δω από τι υλικό ήταν φτιαγµένες τελικά και αν θα πονέσουµε. Ήθελα να δω αν θα άντεχαν στα ακονισµένα νύχια τους , τη λύσσα της πείνας για ό,τι έµψυχο. Τις ξέσκισαν και όσο εµείς πονούσαµε , έψαχναν το µεζέ αχόρταγες στο βάθος των σαρκίων µας , µα 'φύγαν πεινασµένες, αφού για χρόνια ολόκληρα είχε φαγωθεί και δεν είχε χυθεί ούτε λίγο αίµα για την ανικανότητα µας να αγαπήσουµε βαθιά.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SIDESHOW

▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

PEACE

▧ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΚΟΥΤΣΑΚΟΥ mkoutsakos@gmail.com https://www.facebook.com/mkoutsakosphotography

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΡΑΒΕ - ΞΗΛΩΝΕ Σοφία Παπάζογλου

▧

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Πώς και προέκυψε η αγάπη σου για τη ραπτική; Υπήρχε κάποια γιαγιά που σου εµφύσησε την αγάπη αυτή;

Πραγµατικά, τα υφάσµατα συµπεριφέρονται διαφορετικά το καθένα και η συµπεριφορά τους εξαρτάται πολύ και από τον τρόπο που τους συµπεριφερόµαστε εµείς, όπως συµβαίνει και µε τους ανθρώπους!

Ναι! Και οι δύο µου γιαγιάδες έραβαν! Η µία από τις δύο, η Σοφία, έραβε φορέµατα κατά παραγγελία για κυρίες των Αθηνών. Παρόλα αυτά δεν την παρακολουθούσα όταν έραβε. Θα µπορούσα να πω ότι η αγάπη µου για την ραπτική προέκυψε από τρεις παράγοντες: την διάθεσή µου να εκφράσω την φαντασία µου, την αγάπη µου να δηµιουργώ µε τα χέρια µου και το έµφυτο ενδιαφέρον µου στην µόδα.

Αγαπώ πολλά υφάσµατα για το «άγγιγµά» τους και την «προσωπικότητά» τους, ξεχωρίζω το βελούδο για την υφή του και την αισθητική που δίνει στο ρούχο. Είναι το ύφασµα που θέλει ίσως την µεγαλύτερη προσοχή κατά την διάρκεια της ραφής του, καθώς «πληγώνεται» εύκολα και πολλαπλά λάθη και ξηλώµατα µπορούν να το καταστρέψουν! Είναι το ύφασµα που φορώντας το λάµπει και λάµπεις κι εσύ µε αυτό, που σε «υποστηρίζει» πάντα αφού είναι διαχρονικό, και είναι ίσως το πιο «ζωντανο» γιατί στα σηµεία που το αγγίζει κάτι αλλάζει η φορά του πέλου του και αλλάζουν οι σκιές στο ρούχο! Απαιτεί πολύ προσοχή και κατά την διάρκεια που το φοράς καθώς αν τρυπήσει ‘η τελος πάντων «τραυµατιστεί» κάπως, το έχεις χάσει για πάντα! Παραλληλίζοντάς το λοιπόν µε την ανθρώπινη συµπεριφορά, απαιτεί ευγένεια και εκτίµηση και εδώ ταιριάζει το µόττο: σε ότι και όποιον αξίζει να έχουµε κοντά µας πρέπει κι εµείς να φερόµαστε όπως του αξίζει!

Στο δηµοτικό θυµάµαι τον εαυτό µου να σχεδιάζει σε όλα τα άσπρα κενά των βιβλίων µου, στα θρανία, σε χαρτοπετσέτες κλπ, κοριτσάκια µε φορέµατα. Μετά από χρόνια και αφού σπούδασα άλλα πράγµατα που δεν µε κάλυψαν εσωτερικά, πέθανε η γιαγιά Σοφία και κληρονόµησα την ραπτοµηχανή της, µία χειροκίνητη singer της δεκαετίας του 50, στολίδι του σπιτιού µου! Αυτή η ραπτοµηχανή ξύπνησε την περιέργεια µου και αποφάσισα να µάθω να την χρησιµοποιώ! Τα υφάσµατα λένε πως συµπεριφέρονται διαφορετικά το καθένα. Το ίδιο ισχύει και µε τους ανθρώπους; Αν παραλληλίζαµε ένα ύφασµα µε ένα είδος ανθρώπου που θα ήθελες στη ζωή σου , ποιο ύφασµα θα ήταν αυτό και πώς θα φερόσουν;

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

Πιστεύεις ότι η εποχή µας µας ωθεί στο να επιστρέφουµε σε δραστηριότητες που µας κάνουν πιο αυτόνοµους , όπως η ραπτική;

δηµιουργήσουµε µε τα χέρια µας και το µυαλό µας κι ας στηρίξουµε τον διπλανό µας τεχνίτη και την εµπνευσή του, την φαντασία και το µεράκι του!

Η εποχή µας σίγουρα µας ωθεί στο να επιστρέφουµε σε δραστηριότητες όπως η ραπτική για πολλούς λόγους πέρα της αυτονοµίας που µας προσφέρουν. Κατ’αρχάς, είναι ωφέλιµο από οικονοµικής πλευράς το να µπορείς να φτιάχνεις τα ρούχα που θέλεις στο κόστος που αντέχεις. Πέρα όµως από αυτό, οι τέχνες ή οι δηµιουργικές δραστηριότητες, λειτουργούν ως ένα µέσο ψυχοθεραπευτικό µέσα στην όλη καταθλιπτική κατάσταση των καιρών που ζούµε, τονώνοντας όχι µόνο την σκέψη και την φαντασία µας αλλα και την αυτοπεποίθησή µας και την εµπιστοσύνη στον εαυτό µας και στις ανθρώπινες δυνατότητες γενικότερα! Από την άλλη, έχουµε ήδη αντιληφθεί ότι στηρίζοντας οικονοµικά όλα αυτά τα µεγαθήρια που βοµβαρδίζουν την αγορά µε ρούχα µαζικής παραγωγής, εκµεταλλευόµενα φθηνά εργατικά χερια και χρησιµοποιώντας κακής ποιότητας υλικά, ενισχύουµε τον πλούτο τους και την επιρροή τους στην ζωή µας, προσβάλλουµε την εικόνα µας, και αφαιρούµε την δυνατότητα στον άνθρωπο να είναι δηµιουργικός, παραγωγικός και αυτόνοµος. Μιλώντας λοιπόν για αυτονοµία, ας επανεκτιµήσουµε τις αξίες µας, ας

Μάθαµε για την πρώτη συλλογή δηµιουργιών σου και είδαµε πως έκανες και την πρώτη επίδειξη µόδας µε την υπογραφή σου. Τι χαρακτηρίζει τις δηµιουργίες σου και τους πειραµατισµούς σου; Μου λένε ότι τα ρούχα που φτιάχνω είναι θεατρικά! Ναι, είναι! Και πώς θα µπορούσαν να µην χαρακτηριστούν έτσι αφού το κάθε ρούχο που φτιάχνω είναι µοναδικό και προορίζεται για ένα άτοµο, µία προσωπικότητα, ένα ρόλο που προβάλλει στην κοινωνία! Δεν µου αρέσει να φτιάχνω ρούχα µαζικής παραγωγής, ρούχα χωρίς χαρακτήρα, που τα φοράνε όλοι και µοιάζουν όλοι µεταξύ τους! Σκοπός µου είναι όταν φτιάχνω ένα ρούχο να αναδείξω την γοητεία του σώµατος αλλά και την προσωπικότητα εκείνου που το φοράει. Συνεπώς, εµπνέοµαι από τον άνθρωπο που ντύνω και τολµώ να παίξω µε όλα τα χρώµατα, σχήµατα, µήκη, υφάνσεις στις κατασκευές µου, ώστε να προτείνω και να δηµιουργήσω ένα ρούχο που

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

κολακεύει, που εκθέτει τα ωραία στοιχεία του σώµατος και καλύπτει τα αδύναµα. Αυτή είναι και η µαγεία του να ράβεσαι! Τι θα συµβούλευες κάποιον που σκέφτεται ή έχει ήδη αρχίσει να κάνει µαθήµατα ραπτικής; Αν σκέφτεται να ξεκινήσει θα τον συµβούλευα να το κάνει αν διαθέτει υποµονή και µεράκι! Η κατασκευή ενός ρούχου είναι αυτό που λέµε λεπτοδουλειά, χρειάζεται να ασχοληθείς µε µικρολεπτοµέρειες, να είσαι σχολαστικός και συνεπής στις µετρήσεις. Το αποτέλεσµα όµως σε ενθουσιάζει! Είναι µια δραστηριότητα που ναι µεν έχει τις δυσκολίες της από την άλλη όµως, πάντα µαθαίνεις καινούργια πράγµατα καθώς δεν σταµατάς να δηµιουργείς παρά µόνο αν σταµατήσει η φαντασία σου! Χαίροµαι πολύ πάντως που βλέπω τελευταία όλο και περισσότερα παιδιά να ασχολούνται µε την κατασκευή ρούχων, υποδηµάτων, κοσµηµάτων και καταναλωτές που τους υποστηρίζουν!

Θα τη βρείτε: 6945179943. Η πρώτη της επίδειξη μόδας: http://www.youtube.com/watch?v=DZzktDX0Yi4

Eικονογράφηση: Άννα Δημητρίου - dreamboxanna@yahoo.gr http://jellyannadarling.deviantart.com/gallery/ http://jellyannadarling.blogspot.com/ 14

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

240213_ ▧

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΝΕ belane74@gmail.com http://nikbelane.blogspot.com

Αλήτης στην παραλιακή, µεσήλικας, κουρελής και βρώµικος απολαµβάνει τον ήλιο του µεσηµεριού που επιµένει να ζεσταίνει το δέρµα και τα κεφάλια όλων µας χωρίς να κάνει ούτε µία εξαίρεση. Περπατάει νωχελικά, ίσως κουρασµένα, πεινασµένα, µπορεί να έχει χορτάσει µόλις µε αέρα φρέσκο και κοπανισµένο στο διαγαλαξιακό γουδί ή µπορεί να έχει µέρες και νύχτες να φάει, να βάλει κάτι που να έχει έστω και µακρινή συγγένεια µε την τροφή που συνηθίζουν να µασουλάνε τα ανθρώπινα όντα. Σταµατάει για µια στιγµή και τον έχω στα δέκα µέτρα, απέναντι ακριβώς, κοντοστέκοµαι κι εγώ κι απ’ την αντίθετη σκάνε δυο τύπισσες γουναροφορεµένες – λίγη σηµασία έχει – και τον κοιτάζουν όπως θα κοιτούσαν τον δολοφόνο του πατέρα τους, τον εχθρεύονται µε στητά κι επιθετικά κορµιά όπως ακριβώς θα έκαναν ενώ θα είχαν µπροστά τους τον βιαστή της µονάκριβης κόρης τους, τον λοιδορούν λες κι είναι η τρίχα µέσα στη βελουτέ σούπα τους, παρόλα αυτά συνεχίζουν να τον κοιτούν επίµονα, σαδιστικά και χαλαρώνουν το ρυθµό στο βήµα τους, ο µετρονόµος της αέρινης κίνησης που επιβάλει τον απαραίτητο καλπασµό τους πάνω σε πλακόστρωτα και σιδερωµένες λεωφόρους παύει για λίγο να µαστιγώνει το αγέρωχο Εγώ τους, σφίγγει το χαλινάρι και πνίγοντας για δευτερόλεπτα τον εξαίσια παρφουµαρισµένο λαιµό τους τις αναγκάζει σε σταδιακή µείωση της ταχύτητας και της τουπέ φιγούρας που προβλέπει η απαραίτητη πασαρέλα και το πέρασµα από τα πιο καυτά σηµεία της συµπρωτεύουσας. Έτσι, µένουµε ο καθένας στο µαρκαρισµένο πλακάκι του για κάτι ελάχιστα δευτερόλεπτα. Εγώ, το ρεµάλι και οι απαστράπτουσες τύπισσες της κοινωνίας του αφρού. Δηµιουργείται ένα χαοτικό τρίγωνο όπου δεν υπάρχει ορθή γωνία ούτε στη φαντασία του δηµιουργού, µε συµπαγείς κι αδιαπέραστες πλευρές, χτισµένες µε béton και δεµένες µε ατσάλι άτρωτο, ανοξείδωτο κι ανίκητο. Ο αλήτης σκύβει υπολογίζοντας απόλυτα τις κινήσεις και τον καταµερισµό των δυνάµεων που απαιτούνται για ένα τόλµηµα σαν κι αυτό που µόλις έχει σκαρφιστεί ή που κάποια µυστήρια ανάγκη τον έχει ωθήσει να επιχειρήσει. Εγώ παραµένω σταθερός έχοντας

πλησιάσει το µηδέν στο προσωπικό µου κοντέρ κι όντας στο ρελαντί απλώνω το ένα µάτι στη σκηνή που σαρκώνεται εµπρός µου και µε το άλλο ψάχνω τον χαµένο µετεωρίτη που λάκισε από τα Ουράλια και γυρνάει ορφανός εδώ κι εκεί, µε τσουρουφλισµένη ουρά και χωρίς σέντσι στην τσέπη. Οι δύο όµορφες και κάπως – όπως ίσως µόνο στην ιδέα µου να είναι απόµακρες από τον δικό µας ποταπό και εµετικό κόσµο τύπισσες ενώ ανασκουµπώνονται και σουλουπώνονται και ταιριάζουν τα ακριβά µεσοφόρια τους, έχοντας εγκαταλείψει κάθε ιδέα και κάθε σκέψη για οποιαδήποτε κίνηση προς τον πρωταρχικό σκοπό και στόχο που είχαν πριν τη δηµιουργία αυτού του πολύτιµου όσο και αλλοπρόσαλλου τριγώνου, σταµατούν αιφνιδίως και ολωσδιόλου και στέκουν κι αυτές ακίνητες παρατηρώντας το θεσπέσιο θύµα του µετέπειτα - κουτσοµπολιού τους. Το «τι θα κάνει, τι θα πράξει, τι έχει να πει στα τελευταία του κι αυτός ο µιαρός» λάµπει µέσα στις ολοστρόγγυλες φούσκες πάνω από τα συµπαθητικά κεφάλια τους όσο και τα αστέρια στον ουράνιο θόλο µια νύχτα χωρίς φεγγάρι. Ο άρχοντας της αυτοσυντήρησης, σταθερά µπροστά µου στα δέκα µέτρα, έχει ανακαλύψει, βρει, δηµιουργήσει, δεν ξέρω, πάντως εκεί ακριβώς που κυρτώνει µε απόλυτη αυτοσυγκέντρωση το κορµί του και απλώνει το τρεµάµενο από συγκίνηση δεξί του χέρι, υπάρχει κάτι που λάµπει και το βλέπω, το διακρίνω καθαρά από κει που βρίσκοµαι, ένα κατακόκκινο στολίδι, ένα πετράδι, κάποιο σπάνιο και ακριβό ρουµπίνι που παιχνιδίζει παρέα µε τις λυτρωτικές αχτίδες του πατέρα Ήλιου και αστράφτει ακόµη περισσότερο όσο ο έρµος Βαρδάρης φτύνει τις πνοές του πάνω στην πύρινη επιφάνεια αυτού του µικροσκοπικού θησαυρού. Κι ώσπου να ολοκληρωθεί τελεσίδικα η θεϊκή αυτή πράξη, οι δύο γοητευτικές παρουσίες της αξιαγάπητης µπουρζουαζίας έχουν σχηµατίσει µε τα βαµµένα χείλη τους ένα υπέροχο και απόλυτο «Ο» απορίας και έκπληξης που αγγίζει τα όρια της θλίψης, της αιφνίδιας συµπαράστασης και της ολοκληρωτικής κατανόησης. Κοιτάζουν τον µουτζουρωµένο θεό µε τη χαµένη, κατά την ισχύουσα γνώµη τους, αξιοπρέπεια να πράττει το τελετουργικό του περιµένοντας το γκραντ φινάλε για να

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

Φωτογραφία: http://www.flickr.com/photos/48722974@N07

χειροκροτήσουν ή να χλευάσουν – σε κάθε περίπτωση είναι υποχρεωµένες να κρατούν τα προσχήµατα της φυλής τους. Οι κινήσεις του είναι µετρηµένες και υπολογισµένες στο έπακρο ενώ οι τρεις υπόλοιποι, δηλαδή εµείς εκτός του ευτυχισµένου ενδιάµεσου – µία από τις γωνίες του τριγώνου - έχουµε µείνει κυριολεκτικά ασάλευτοι να αναρωτιόµαστε πότε ακριβώς βρεθήκαµε στο συγκεκριµένο πλακάκι του παραλιακού πεζόδροµου και που ακριβώς κινήσαµε αρχικά να πάµε. Η χορογραφία του ζηλευτού παρία ολοκληρώνεται θυµίζοντας νεράιδα γητεύτρα που καταφέρνει να κλέψει λίγο απ’ τον ύπνο σου βάζοντας το πεσµένο σου δόντι, νικήτρια, στον παρθένο κόρφο της. Αµέσως, σε κλάσµατα των δευτερολέπτων, νιώθω τη γλώσσα µου να πλαταγίζει ευχαριστηµένη στον ουρανίσκο µεθώντας απ’ το θέαµα και να λιγουρεύεται λίγη από την εφήµερη δόξα των πνευµόνων του Απόλλωνα µε το άπλυτο φωτοστέφανο. Οι δύο ακινητοποιηµένες οπτασίες ξεπάγωσαν µεµιάς το

αποσβολωµένο καρέ των βηµάτων τους και µε περισσή αηδία συνέχισαν προς µία ευγενική κοινότητα που θα τους αγκάλιαζε µε θέρµη και κολακείες όπως ακριβώς πρέπει στην καταγωγή της οικογένειας όπου παραδοσιακά ανήκουν. Από εκείνη τη στιγµή και µέχρι τώρα είµαι σίγουρος ότι αν τις απαντήσω και πάλι στο δρόµο µου θα τις θυµηθώ µε δυσκολία. Μάλλον τις έχω διαγράψει. Μερικά πράγµατα κινούνται αυτόµατα µέσα σου, άθελα κι απροειδοποίητα. Έτσι πρέπει άλλωστε. Ίσως κάποιος, πολύ παλιά, να το φύτεψε µέσα στο µικρό στρογγυλό κλουβί που έχω για κεφάλι. Από την άλλη, θα θυµάµαι για καιρό εκείνον τον αλητάµπουρα που εκπλήρωσε τη λαχτάρα του καθώς έσκυψε και πήρε από το βρωµερό πεζοδρόµιο µε ντελικάτες κινήσεις των δαχτύλων του την αναµµένη γόπα του τσιγάρου που κάποιος άλλος έφτυσε.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΑΣΑΛΑΤΟΥ ΑΛΑΖΑΪΝ Αραβικό Παραµύθι

▧

ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ http://miaanasaparamuthia.blogspot.gr/

Ήταν µια φορά κι έναν καιρό ένας ράφτης φτωχός και λίγο περίεργος που προκαλούσε έκπληξη στους ανθρώπους µε τη συµπεριφορά του. Αλλά αυτό που τους παραξένευε πιο πολύ ήταν ο τρόπος που δούλευε. Ανάµεσα σε δύο βελονιές άφηνε το µαγαζάκι του, πήγαινε στο τζαµί και ανέβαινε στο µιναρέ να κοιτάξει προσεκτικά στον ουρανό σαν κάτι να ’ψαχνε. Ύστερα κατέβαινε, γύριζε πίσω στο µαγαζάκι του να περάσει άλλη µια βελονιά και ξαναπήγαινε στο µιναρέ. Αυτό γινόταν όλη µέρα.

πρόσωπα των ανθρώπων ήταν φωτεινά και τα ρούχα τους καθαρά µε ζωηρά χρώµατα. Ακόµα και στην καρδιά του «σουκ», της αγοράς, δεν άκουγες φασαρία ούτε έβλεπες τσακωµό. Οι άνθρωποι αγόραζαν και πουλούσαν ειρηνικά επαναλαµβάνοντας τη φράση ασαλάτου-αλαζάιν µία ή περισσότερες φορές, έπαιρναν αυτό που ήθελαν κι έφευγαν ευτυχισµένοι και χαµογελαστοί. Η έκπληξη του έγινε µεγαλύτερη στην παράξενη πόλη όταν στάθηκε µπροστά στο µαγαζάκι ενός ράφτη και είδε τον ιδιοκτήτη του ικανοποιηµένο, ευτυχισµένο και καθόλου κουρασµένο να φτιάχνει τις κελεµπίες και τα καφτάνια του. Χαιρετάει και λέει στο αφεντικό του µαγαζιού: «Κι εγώ ράφτης είµαι όπως κι εσύ. Ήρθα στην πόλη σας από χώρα µακρινή. Μήπως έχεις δουλειά για µένα; Γιατί θέλω πολύ να ζήσω σ’ αυτή την ευτυχισµένη πόλη».

Γιατί άραγε; Ποια είναι η ιστορία του; Λένε λοιπόν πως πολύ παλιά ο φτωχός ραφτάκος ζούσε µόνος του χωρίς γυναίκα και χωρίς παιδιά. Περνούσε τις µέρες του καθιστός να ράβει κελεµπίες και καφτάνια. Όταν κουραζόταν έπεφτε να κοιµηθεί για να ξυπνήσει µε την αυγή, να καλέσει τους ανθρώπους για προσευχή, και ζητούσε απ’ τον Αλλάχ να του δώσει µια σύζυγο κι ένα ευτυχισµένο σπίτι.

Και το αφεντικό τού απαντάει: «Κάθισε και βοήθα µε. Η πληρωµή σου θα είναι πενήντα ασαλάτου-αλαζάιν κάθε βδοµάδα».

Μια µέρα λοιπόν κι ενώ ο ράφτης δεν είχε ακόµη τελειώσει το κάλεσµα στην προσευχή, ένας µεγάλος αετός χαµήλωσε δίπλα του. Τον σήκωσε µε τα γαµψά του νύχια ψηλά και πέταξαν µαζί.

Έτσι έµαθε ο ράφτης µας από τον ιδιοκτήτη του ραφτάδικου πως οι άνθρωποι της πόλης Ασαλάτου Αλαζάιν δεν γνωρίζουν τα χρήµατα. Πουλάνε, αγοράζουν και δουλεύουν µόνο µε τη φράση ασαλάτου-αλαζάιν. Κάθισε λοιπόν και δούλεψε στο ραφτάδικο και έµεινε έκπληκτος όταν το αφεντικό του άρχισε να του διηγείται τις συνήθειες της περίεργης αυτής πόλης.

Πέρασαν ερήµους, πέρασαν θάλασσες. Κάποια στιγµή ο αετός χαµήλωσε κι ακούµπησε το φτωχό ραφτάκο στην άκρη µιας µακρινής πόλης. Κανένας θόρυβος δεν ακουγόταν. Κανένας φτωχός και κανένας ζητιάνος δεν γύριζαν στους δρόµους της. Τα

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Eικονογράφηση: Κατερίνα Ανδρέου - samiamidi@gmail.com

Όλα τα πράγµατα εδώ γίνονται µε το ασαλάτου-αλαζάιν, µέχρι και οι γάµοι. Κάθε Πέµπτη βγαίνουν τα κορίτσια της πόλης βόλτα στην παραλία. Κουβαλάνε όλες τους µια στάµνα µε νερό και αν κάποιος θέλει να πάρει µια απ’ αυτές για γυναίκα του, δεν έχει παρά να της ζητήσει να πιει νερό από τη στάµνα της, προφέροντας τη φράση ασαλάτου-αλαζάιν. Αν εκείνη συµφωνήσει, τότε γίνεται γυναίκα του.Περίµενε ο ράφτης ως την Πέµπτη και κατά το απόγευµα πάει στην παραλία. Μια από τις όµορφες κοπέλες συµφωνεί να τον ξεδιψάσει απ' τη στάµνα της, γίνεται γυναίκα του και αρχίζει τη ζωή της µαζί του στο όµορφο σπίτι που αγόρασαν οι δυο τους πληρώνοντας µερικά ασαλάτου-αλαζάιν. Κάθε µέρα που περνούσε, όταν τελείωνε την δουλειά του αγόραζε µε τα ασαλάτου αλαζάιν ό,τι επιθυµούσε από την αγορά και βιαζόταν να γυρίσει στη γυναίκα του και στο ευτυχισµένο του σπίτι.

Μπαίνει ο ράφτης στο σπίτι του κουβαλώντας το τεράστιο ψάρι του. Τροµάζει η γυναίκα του που τον βλέπει και του λέει: «Τι είναι αυτό που κουβαλάς στα χέρια σου; Σε τύφλωσε η απληστία! Το ψάρι αυτό είναι για να χορτάσουν δέκα άνθρωποι ενώ εµείς είµαστε µόνο δύο! Πήρες απ’ την αγορά πολύ περισσότερα απ’ όσα χρειαζόσουν. Από δω κι εµπρός δεν έχεις πια δικαίωµα να ζεις στην πόλη του Ασαλάτου αλαζάιν». Ήρθε ο αετός, πήρε το ράφτη στα φτερά του και πέταξαν µακριά. Πέρασαν ερήµους, πέρασαν θάλασσες. Ύστερα τον εναπόθεσε µπροστά στο παλιό του µαγαζάκι κι ο φτωχός ράφτης πέρασε την υπόλοιπη ζωή του αναπολώντας τις όµορφες µέρες που έζησε στην πόλη του Ασαλάτου Αλαζάιν. Γύρισε πίσω στα καφτάνια και στις κελεµπίες του, µόνο που ανάµεσα σε δύο βελονιές, ανέβαινε στο µιναρέ και κοίταζε προσεχτικά τον ουρανό µε την ελπίδα µήπως ξαναγυρίσει ο αετός και ξαναπετάξουν µαζί για άλλη µια φορά στη χώρα του Ασαλάτου-αλαζάιν.Αλλά ο αετός δε γύρισε ποτέ.

Μια µέρα όµως πηγαίνοντας ο ράφτης στην αγορά βλέπει ένα τεράστιο ψάρι. Δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του ψάρι όµοιο µ’ αυτό. Θέλοντας πολύ να το αποκτήσει λέει στον εαυτό του: «Μ’ αυτό το ψάρι θα φάµε µέχρι να σκάσουµε! Πόσο νόστιµο φαίνεται να είναι το κάτασπρο κρέας του! Η γυναίκα µου θα µου το µαγειρέψει µε χίλιους τρόπους!»

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΓΕΙΤΟΝΙΑ ▧

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΑΤΣΑΛΗ http://atsalisart.blogspot.gr/

Μεθυσµένη από υπεροψία, τριγυρνά στα σοκάκια της παλιάς πόλης. Ουρλιάζει µε παράπονο, πως δεν στάλθηκαν λέει πλάι της οι φόβοι, να εξαγριωθούν για χάρη της. Σέρνεται ηµιλυπόθηµη από το µένος, για τα χρόνια που την αρνήθηκαν. Ευλαβικά ήθελε να ακολουθούν τις βλέψεις της. Σαν µια µικρή, κακοµαθηµένη πριγκίπισσα , στραβά φορά το στέµµα της και δίνει διαταγές στις εποχές να αλλάξουν. Βγάζει όµως καπνούς από τα ρουθούνια της, στη θέα µιας οικογένειας, που περπατάει µέσα στο πρώιµο ξηµέρωµα, να πάει στη δουλειά.

Το βαριεστηµένο βλέµµα των διπλανών ενοίκων είναι µάρτυρας του συµβάντος, αλλά ταυτόχρονα πάρα πολύ αδιάφορο και άβουλο και η οποιαδήποτε εµπλοκή τους στο γεγονός, έχει απ’ την αρχή αποκλειστεί. Ένα τεράστιο κρεβάτι ήταν το σπιτικό τους. Σαν καλόβουλα πτηνά κακάριζαν σε κάθε κεραυνό. Είχαν µία µεγάλη σκεπή , πρόχειρα βαλµένη να µην µπαίνει ο ήλιος και η βροχή και από τις σχισµές της, παρακολουθούσαν τη ζωή να φεύγει. Ο υπεύθυνος της αδιάφορης τους ζωής, τα έσφαξε ένα πρωί και τα έβρασε για να τα φάει. «Τα τάισα, τα πότισα, ήρθε επιτέλους η ώρα να τα φάµε! Θα φάµε αυτά εδώ, θα φάµε και τα άλλα, όλα θα τα φάµε!», έλεγε µε µπουκωµένο στόµα στην παχουλή του σύζυγο. Σαν µικρά παµφάγα, λέρωναν τη µούρη τους και συνεχώς κοιτούσε ο ένας το πιάτο του άλλου.

Την βλέπει και γελά από το απέναντι πεζοδρόµιο ο κλέφτης των κρυφών ονείρων. Αναρωτιέται αν πρέπει να την βοηθήσει να σηκωθεί. Μετά όµως σκέφτεται πως της είχε κλέψει παλιότερα, ένα τσουβάλι όνειρα, µε την θρασύτατη του απληστία. Και διστάζει, την παρατάει σαν κουτάβι που ψάχνει τη µαµά της. Προτιµά να βρει τη νέα ονειροπαρµένη γενιά… «Έχει πολύ πράµα εκεί!», λέει τρίβοντας τα χλωµά, φλεβιασµένα του χέρια και αποµακρύνεται ύπουλα σαν ψύλλος.

Το βραδάκι µε βρήκε να θέλω να φύγω από κει, µα είχα ξεχάσει πως ήµουν δέντρο. Την άλλη µέρα µε έκοψαν εργάτες του δήµου. Ήταν οι ίδιοι που µε φύτεψαν πριν από χρόνια σε ένα από τα παρτέρια της γειτονιάς.

Ένα στιγµιαίο και οργισµένο πάτηµα θρυµµατίζει τον κλέφτη των κρυφών ονείρων. Η βαριά πατηµασιά κάνει την εµφάνιση της µέσα από ένα σκοτεινό δροµάκι της γειτονιάς και τον συνθλίβει µονοµιάς. Ένα χέρι σκουπίζει αργά τα αίµατα από το παπούτσι. Το µαντηλάκι φυλάχτηκε προσεκτικά. Απ’ ότι φαίνεται θα χρειαστεί ξανά.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

ΟΙ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΙ του Νίκου Νικολαϊδη, εκδ. Athens Voice, 2011 (α’ έκδοση 1966) , σσ. 163 ▧

ΤΗΣ ΜΥΡΣΙΝΗΣ ΠΑΠΑΚΟΥΝΑΔΗ myrs32@hotmail.com

Οι Τυµβωρύχοι είναι από τα λίγα συγγραφικά έργα που µας άφησε ο Νικολαΐδης, ο ασυµβίβαστος αφηγητής της γενιάς του ’50- ’60. Αρχικά το κίνητρο για να το διαβάσω µου το υπέδειξε ο σκηνοθέτης- Νικολαΐδης και , πιο απρόσωπα, ο νικολαϊδικός κόσµος που έχτισε στις ταινίες του, µε την ‘’µαύρη’’ και ‘’λευκή’’ µαγεία που αναδίδουν, τις µουσικές στο πιάνο και τις underground σκηνές βίας σεξ (και όχι ντραγκς). Αυτό είναι ένα αρκετά ειλικρινές και λογικό πλαίσιο ανάγνωσης των βιβλίων του. Αλλά δεν εξιλεώνεται µε αυτόν τον τρόπο η (λογική, όπως προείπα) επιθυµία και περιέργειά σου: τα βιβλία του είναι ξεχωριστές, ολοκληρωµένες δηµιουργίες του πρωτοπόρου Νικολαΐδη. Οι Τυµβωρύχοι είναι διηγήµατα που έγραψε σε νεαρή ηλικία, στα ταραγµένα χρόνια του 1962-65, και αποτελούν σε σχέση µε τα υπόλοιπα βιβλία του – τον ‘’Οργισµένο Βαλκάνιο’’, τα ‘’Γουρούνια στον άνεµο’’ και το τελευταίο ‘’Μια στεκιά στο µάτι του Μοντεζούµα’’ που είναι ολοκληρωµένα µυθιστορήµατα- έναν εύχρηστο, εισαγωγικό δρόµο καλωσορίσµατος της ιδιαίτερης γραφής του Νικολαΐδη. Στα διηγήµατά του δεν συστήνονται επίσηµα ο χώρος και ο χρόνος, βρισκόµαστε συνήθως σε ένα ασφυκτικό, ορισµένο τοπίο θανάτου και αδιεξόδου, µε θνησιγενείς αλλά λαµπερές ανταύγειες ζωής, και διηγείται κατά κανόνα ένα άτοµο (µε αυτοβιογραφικά στοιχεία προφανώς), που δεν έχει σηµασία αν είναι 23

ο Αντώνης ή ο Πέτρος, είναι ένα πρόσωπο- ‘’Το σκιάχτρο µου’’ όπως τιτλοφορείται και ένα από τα διηγήµατα του. Η τεχνοτροπία του είναι αρκετά ειδική: εικόνες κατά συρροήν, νεφελώδεις ή απλώς αισθητηριακές, ειρµός καταρρακτώδης –πολλές φορές ακατανόητος αλλά θα ασχοληθούµε αργότερα µε αυτό- σκληρή γλώσσα, αγωνία, οµορφιά µέσα στον εφιάλτη και τις λαµαρίνες, κοινωνικοπολιτικές επεκτάσεις των σκέψεων του. Αυτό το απόσπασµα ίσως µπορεί να αποκαλύψει λίγο τον τρόπο που δοµούσε ο Νικολαΐδης τις ιστορίες του – σε πανί και χαρτί: ‘’Χρειάζοµαι ένα πρόσωπο’’ ξανάπε. Μια τρελή ιδέα πέρασε απ’ το µυαλό µου. Μια µικρή φιγουρίτσα, ασχηµάτιστη, χοροπηδούσε µανιασµένα στην άκρη της πένας. ‘’ΣΚΙΑΧΤΡΟ’’ έγραψα. ‘’Ναι’’ µου απάντησε κουρασµένα. Αυτός ήταν... (προλαβαίνω άραγε;) ‘’Σκιάχτρο, πότε έχουµε φθινόπωρο;...’’ ‘’Δεν ξέρω, δεν άρχισα ακόµα να µετράω, δικαιούµαι ένα πρόσωπο’’ ‘’Και ποιος το΄πε’’ ρώτησα θυµωµένα. ‘’Έτσι είναι οι κανόνες’’. ‘’Η ιστορία που θα λάβεις µέρος λέει για µια κοπέλα, τη Λύρκα...’’ άρχισα να εξηγώ. ‘’Ξέρω, ξέρω’’ είπε η σκιά, ‘’µη κάνεις τον κόπο’’. ‘’’Ήξερε;’’

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

Αργότερα κατάλαβα πως µόνο αυτός µπορούσε να ξέρει. Σε λίγο καιρό όλα θα’ παιρναν τον δρόµο τους. Είχα έτοιµο ένα πλάνο καλοφτιαγµένο, στηµένο µε όλους τους κανόνες. Με εξάρσεις υποτονικές... υπερτονικές, µε συγκρούσεις, µε διπλή δράση, µε αναφορές του παρελθόντος στο µέλλον και ακόµα µε αναφορές του µέλλοντος στο παρελθόν. Με από µηχανής Θεούς που αναιρούν ο ένας τον άλλον...µε λίγα λόγια θα ‘κανα αυτό που δεν κάνουν εκείνα τα πλάσµατα, -τα γενναίαπου όταν συναπαντιαντούνται, παραδέχονται... Η γραφή του Νικολαΐδη , σαν ποιητική πρόζα µε ελεύθερους κανόνες, µόνο µε την εµπειρία της ψυχανάλυσης θα µπορούσε να παροµοιαστεί. Εκεί δηλαδή που συναντιούνται ο καλός και ο κακός εαυτός µας, ο απαγωγέας και το θύµα, το όνειρο και η πραγµατικότητα, η κλεισούρα και ο ορίζοντας της θάλασσας , για την οποία λέει ‘’Θ ε έ µ ο υ. Σ τ α µ ά τ ησε τη θάλασσα να κοιµηθούνε οι ά ν θ ρ ω π ο ί σ ο υ.’’ Σε ένα άλλο επίπεδο, η τρυφερή γραφή επιστηµονικής φαντασίας του Νικολαΐδη µπορεί να αναπαριστά αρκετά ρεαλιστικά µια εφιαλτική πραγµατικότητα αυταρχισµού και πολιτικών διώξεων, κάτι που θυµίζει σηµερινές καταστάσεις (βλ. Τα διηγήµατα ‘’Ο Τυµβωρύχος ή η απολογία του διάφανου ανθρώπου’’ και το ‘’Πως έγινε και πουλήσαµε τον σκαραβαίο µας’’). Και αν κάποιοι επικριτές του τονίζουν ορθά πως είναι σε πολλά σηµεία ακατανόητος, αυτό δεν µπορεί να εκληφθεί ως αδυναµία είτε του γράφοντος είτε του αναγνώστη. Είναι τέτοια η κατασκευή της ζωής και του οίκου της, που διαβεβαίωνει και αναιρεί από στιγµή σε στιγµή, από διήγηµα σε διήγηµα, µε πολλαπλούς χτίστες και ‘’τυµβωρύχους’’..

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ANIMA

FAIRY TALE ▧

TOY GIL GALAD teotihoacan@msn.com

Ας µιλήσουµε τη γλώσσα τη µοντέρνα, αυτή που µιλάµε σήµερα στη Βαβυλώνα τη νέα που αποτελεί τον πλανήτη ολόκληρο. Παραµύθι ή µοντερνοελληνιστί Fairy Tale εν έτει 2006. Μας το αφηγείται ο Hiro Mashima και πρωταγωνιστεί η Lucy Heartfilia, µια δεκαεφτάχρονη µάγισσα που το σκάει από το σπίτι για να µπει στη Fairy Tale, µια θορυβώδη και χωρίς περιορισµούς ή πειθαρχία συντεχνία µάγων. Στο δρόµο γνωρίζει τον Natsu Dragneel, ένα αγόρι που διασχίζει το Fiore µαζί µε την ιπτάµενη γάτα του, ονόµατι Happy. Ο Natsu, αναζητά το θετό του πατέρα τον δράκο Igneel, που έχει εξαφανιστεί εδώ και επτά χρόνια. Όταν η Lucy θα απαχθεί από ένα µάγο που υποστήριζε ότι ήταν ο διάσηµος Salamander της Fairy Tale, ο Natsu θα τη σώσει και αφού αποκαλυφθεί πως αυτός είναι ο αληθινός Salamander, µε ικανότητες ίδιες µε αυτές ενός δράκου, την καλεί να γίνει µέλος της Fairy Tale.

Τα παραµύθια αγαπητοί µου είναι γεµάτα δράκους, µάγους, µυστικισµό και περιπέτεια… Το Fairy Tale του Hiro Mashima δεν ξεφεύγει από αυτό το δρόµο, µόνο που από τις 2 Αυγούστου του 2006 µέχρι και τώρα κερδίζει εκατοµµύρια οπαδούς ανά τον κόσµο. Αν και πίσω στο 2009 ήµουν σχεδόν αρνητικός απέναντί του, εξαιτίας της µεγάλης του απήχησης, έφτανε µια πολύ βροχερή µέρα του Οκτωβρίου, για να µε κάνει να αρχίσω να το διαβάζω και να καταλήξω µέσα σε δυο µέρες να διαβάσω όλο όσο είχε µέχρι τότε εκδοθεί. Τα παραµύθια είναι µέσα στη ζωή µας, αρκεί να έχουµε όνειρα και στην πορεία για την κατάκτησή τους, να ανοίγουµε τα µάτια µας…

Οι τρεις θα γίνουν πέντε και µαζί θα συστήσουν τη δική τους οµάδα που παίρνει µέρος σε αποστολές µε αντάλλαγµα φυσικά τα χρήµατα. Οι άλλοι δυο που τους βοηθούν να κυνηγούν τέρατα και να µάχονται παράνοµες συντεχνίες, ονόµατι σκοτεινές συντεχνίες, είναι η Erza Scarlet και ο Gray Fullbuster, δυο ακόµα µάγοι.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ANIMA

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

VOLCHOK (2009) ▧

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 24fpsverite@gmail.com http://24fpsverite.wordpress.com

Ο Vassily Sigarev ανήκει στην νεώτερη γενιά Ρώσων σκηνοθετών και είναι βασικός εκπρόσωπος του Νέου Ρώσικου Δράµατος. Όπως και αρκετοί από τους υπόλοιπους σκηνοθέτες του ρεύµατος, ο Sigarev είναι καταξιωµένος θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας. Με παρουσία ήδη δέκα ετών στο χώρο του θεάτρου, τα έργα του Sigarev έχουν ανέβει τόσο στη Ρωσία όσο και διεθνώς µε ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Το πιο γνωστό του έργο και ντεµπούτο του είναι η “Πλαστελίνη”, που έγραψε στα 23 του. Πρόσφατα και το “Μαύρο Γάλα” ανέβηκε στο Broadway. Γεννηµένος και µεγαλωµένος κοντά στο βιοµηχανικό κέντρο του Εκατερίνεµπουργκ της κεντρικής Ρωσίας, ανήκει στην γενιά που έζησε την βίαιη και απότοµη καπιταλιστική αλλαγή. Ο Sigarev είναι αυτοδίδακτος συγγραφέας και η θεµατολογία του µπορεί να χαρακτηριστεί underground. Άλλωστε και ο ίδιος έζησε για ένα µέρος της ζωής του τον υπόκοσµο καθώς, µεταξύ άλλων, δούλευε ως οδηγός ιερόδουλων. Το 2009 ασχολείται για πρώτη φορά µε την κρυφή µεγάλη του αγάπη τον κινηµατογράφο και γυρίζει το Волчок (Volchok / Wolfy / Λυκάκι). Η ταινία κερδίζει το µεγάλο βραβείο στο φεστιβάλ Kinotavr και διαγωνίζεται στο Karlovy Vary όπου της απονέµεται η Ειδική Μνεία της διεθνούς κριτικής. Η ιστορία εξελίσσεται σε µία µικρή πόλη χωρίς όνοµα κάπου στα Ουράλια. Βασική

ηρωίδα ένα µικρό κορίτσι (Polina Pluchek) η οποία µεγαλώνει µε την γιαγιά της χωρίς να έχει ποτέ γνωρίσει την µητέρα της αφού εκείνη συνελήφθη την ηµέρα που την γέννησε για ένα έγκληµα πάθους. Η µητέρα (Yana Troianova) αποφυλακίζεται µετά από επτά χρόνια και τότε για πρώτη φορά η κόρη της καταφέρνει να την δει. Η σχέση που αναπτύσσεται όµως µεταξύ τους είναι καταστροφική. Η µητέρα δεν ενδιαφέρεται για την κόρη της και συνεχίζει την ελεύθερων ηθών ζωή της µε πολλούς εραστές, ποτά και συνεχείς απουσίες. Το κορίτσι παρά τις προσπάθειες να την πλησιάσει και να την αγαπήσει εισπράττει µόνο απόρριψη, εξευτελισµό και εγκατάλειψη από την µητέρα της. Το Volchok είναι ένα σκληρό δυνατό δράµα που µε την ωµή του εξιστόρηση γίνεται τόσο ρεαλιστικό που είναι αδύνατον να µην συγκλονίσει τον θεατή. Ο Sigarev εξέδωσε για πρώτη φορά το σενάριο το 2006 στο περιοδικό Ural και τον επόµενο χρόνο ανέβηκε θεατρικά. Πηγή έµπνευσης ήταν οι προσωπικές εµπειρίες της πρωταγωνίστριας και συζύγου του σκηνοθέτη, Yana Troianova. Η ίδια είχε παίξει και στη θεατρική µεταφορά και το σενάριο έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία µιας και περιγράφει την σχέση της µε την µητέρα της. Ο τίτλος προέρχεται από ένα λογοπαίγνιο. Στα ρώσικα, volchok σηµαίνει λυκάκι αλλά και σβούρα. Μία µικρή σβούρα είναι το δώρο που κάνει η µητέρα στην κόρη της την στιγµή που την βλέπει για πρώτη φορά. Ένα δώρο που το

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

κορίτσι προσέχει µε ιδιαίτερη αγάπη. Αργότερα η µητέρα εξηγεί στο κορίτσι πως η σβούρα είναι συµβολική και πως δεν την γέννησε αλλά την βρήκε σε ένα νεκροταφείο. Σύµφωνα µε την ιστορία της, η µικρή υποτίθεται πως το σώµα της ήταν καλυµµένο µε γούνα σαν να ήταν λυκάκι που αποφάσισε τελικά να το κρατήσει.

αποκτηµένη ελευθερία της αποφάσισε να εγκαταλείψει τα παιδιά της στο έλεος τους παρά την εκπεφρασµένη αγάπη τους προς εκείνη. Είναι η ίδια χώρα που όταν κατέληξε κατεστραµµένη και τοξική για όποιον την πλησιάζει είχε µόνο τους εγκλωβισµένους πολίτες της να νοιαστούν και να µείνουν δίπλα της για να την φροντίζουν. Αυτή η έντονα ψυχοφθόρα σχέση είναι που αναπτύχθηκε ιδιαιτέρως από την εξαθλιωµένη, όπως αποδείχτηκε, πρώτη µετά σοβιετική γενιά στην οποία ανήκει και ο Sigarev.

Είναι µια βίαιη συναισθηµατικά ταινία, µια συνεχόµενη µάχη µεταξύ αγάπης και µη-αγάπης γιατί η απόρριψη είναι σαφώς χειρότερη από το µίσος. Η µητέρα είναι ανίκανη να δεθεί συναισθηµατικά µε οποιονδήποτε και κυρίως µε την κόρη της. Πάντα ζει την ευκαιριακή ζωή της ακολουθώντας τα επίπλαστα πάθη της και συνεχώς αποφεύγει τις ουσιαστικές δεσµεύσεις. Δεν µπορεί να βρει την αγάπη στους έρωτές της µε άντρες και γυναίκες και µεταφέρει αυτή της την αποτυχία στους µόνους που την ανέχονται. Ειδικά µε την κόρη η συµπεριφορά της γίνεται τόσο ακραία και αυστηρή που φτάνει σε σηµείο σαδισµού, κυρίως τις στιγµές που η µικρή της δείχνει την αδυναµία της. Η κόρη ζει την απόλυτη εγκατάλειψη από τη στιγµή της γέννησης της αλλά ακόµα πιο ισχυρά όταν η µητέρα επιστρέφει. Εκεί η απουσία της γίνεται εµφατικά προκλητική. Θύµα των συνεχόµενων απορρίψεων η ίδια, οδηγείται σε συναισθηµατικό ευνουχισµό αφού συνεχώς πρέπει να καταπιέζει την φυσική έλξη που έχει προς την µητέρα της. Η αποµόνωση που δέχεται η µικρή την οδηγεί σε αναπόφευκτες πράξεις βίας. Τα υποκατάστατα αγάπης που η µητέρα της της χαρίζει ώστε να την αποφύγει, θα καταστραφούν. Η φαντασία θα αποτελέσει την µόνη της διέξοδο και µία ψευδαίσθηση ιδεατής ζωής που δηµιουργεί για να επιβιώσει.

Η βία βρίσκεται παντού, το συναισθηµατικό κενό, η σκληρή ωµή πραγµατικότητα, δεν υπάρχει καµία διέξοδος από αυτή. Ακόµα και το σπίτι του δράµατος δείχνει τόσο απελπιστικά ρηµαγµένο. Ο Sigarev δεν θα ωραιοποιήσει ποτέ τα πράγµατα και δεν δίνει σε καµία στιγµή την ψεύτικη επιφανειακή αισιοδοξία που θα µπορούσε να προσφέρει ένα τυπικό µελόδραµα. Είναι τόσο στυγνά ρεαλιστικός που δεν χρησιµοποιεί ούτε καν µουσική σε ολόκληρη την ταινία. Αν και θεωρητικά έχει όλα τα στοιχεία που θα εκβίαζαν το δάκρυ και την συµπάθεια του θεατή, ωστόσο δεν τα εκµεταλλεύεται και ούτε οδηγείται σε µία προβλέψιµη έκβαση. Δεν δίνονται περιθώρια για κλασσικά κινηµατογραφικά happy ends. Αντιθέτως λειτουργεί υποδόρια, σα να θέλει να τοποθετήσει µια βραδυφλεγή βόµβα η οποία µπορεί να εκραγεί µέσα σου πολύ αργότερα από τη στιγµή που θα αφήσεις την ταινία. Άλλωστε η ένταση που υπάρχει κατά την διάρκεια του δράµατος ίσως µπλοκάρει την άµεση σύνδεση µε τις ηρωίδες, πρέπει πρώτα να υπάρξει µία αποδέσµευση από αυτή ώστε να αγγίξεις τον εσωτερισµό τους. Για αυτή την τόσο απαισιόδοξη µατιά του, ο Sigarev έχει “κατηγορηθεί” πως σε όλα του τα έργα έχει εµµονή µε την chernukha. Ο όρος chernukha θα µπορούσε να µεταφραστεί ελεύθερα ως µαυρίλα και χρησιµοποιήθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1980. Χαρακτηρίζει έργα που παρουσιάζουν µια µαύρη κατάσταση, µε κατεστραµµένους ήρωες συναισθηµατικά και οικονοµικά, συνήθως σε κλειστοφοβικές και βρόµικες πόλεις και δίνει µε έµφαση στην κατάχρηση ποτών και ουσιών, έντονη βία και σεξουαλικότητα. Γενικά µια ακραία καταγραφή της περιόδου των αλλαγών στην Ρωσία που χαρακτήρισε ιδιαίτερα τον κινηµατογράφο των αρχών των ’90. Για αυτόν τον λόγο και η εικόνα του Volchok παραµένει πιστή στην chernukha. Αν και ο Aleksei Arsentyev χρησιµοποιεί έντονα χρώµατα στη φωτογραφία του όλα παρουσιάζονται τόσο άτονα που δείχνουν σχεδόν άχρωµα. Με αυτό τον τρόπο αφήνει µία “ξεπλυµένη” αίσθηση στα χρώµατα του, σαν να είναι νεκρά και αυτά.

Το εγχείρηµα του Sigarev είναι αρκετά ριψοκίνδυνο καθώς καταφέρνει να προσθέσει δράση και να κάνει οπτικά ελκυστική µια ιστορία που βασίζεται αφηγηµατικά στον µονόλογο. Το µεγαλύτερο µέρος της εξιστόρησης γίνεται µέσα από σκέψεις και αναµνήσεις του κοριτσιού που ποτέ δεν εκφράζει στην πραγµατικότητα. Είναι χαρακτηριστικό πως η ηρωίδα ανταλλάσσει ελάχιστες ουσιαστικές κουβέντες µε τους υπόλοιπους µιας και κανένας δεν θέλει να την ακούσει. Η έλλειψη πραγµατικού διαλόγου µετατρέπει τα πάντα σε εσωστρέφεια. Ιδιαίτερα τα αισθήµατά της που η µητέρα της δεν της επιτρέπει να εκφράσει. Επίσης ο σκηνοθέτης προσθέτει κάτι ιδιαίτερο σε αυτή την τεχνική. Η φωνή του κοριτσιού στους εσωτερικούς µονολόγους είναι της ίδιας της Troianova. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να παρουσιάσει πως στην ουσία µητέρα και κόρη είναι το ίδιο πρόσωπο. Είναι απλά οι δύο διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας γυναίκας που βρίσκονται σε αντιδιαστολή και εµπεριέχουν τόσο τις ανάγκες της ελευθερίας όσο και της υποταγής.

Σε ένα τόσο ξεκάθαρο δράµα χαρακτήρων οι ερµηνείες από τις Pluchek και Troianova είναι ιδιαίτερα ξεχωριστές. Η µικρή στον πρώτο της ρόλο πετυχαίνει να ξεχωρίσει µε την τόσο πειστική και φυσική έκφραση της κόρης που ποτέ δεν χαµογελά και έχει πάντα µία µελαγχολική σκοτεινιά στο βλέµµα της. Η Troianova παρά την ακρότητα του ρόλου της είναι πάντα εντυπωσιακή όντας ελκυστικά απωθητική και δείχνει πως έχει µελετήσει καλά τους γυναικείους ρόλους στην ρώσικη δραµατουργία. Η ερµηνεία της εξάλλου βραβεύτηκε και στο φεστιβάλ Kinotavr.

Σύµφωνα µε τους Ρώσους κριτικούς, που ακολουθούν µια πιο παραδοσιακή προσέγγιση στην καλλιτεχνική ανάλυση, στα έργα τους ο ρόλος της µητέρας χρησιµοποιείται αλληγορικά για την ίδια την Μητέρα Ρωσία. Είναι αρκετά συνήθης αυτός ο συµβολισµός που ακόµα και σήµερα δεν έχει σβήσει κινηµατογραφικά, απλά ανανεώνεται δηµιουργικά. Κάτω από αυτό το πρίσµα η σχέση της µητέρας και της κόρης είναι ίδια µε την σύγχρονη Ρωσία και τους κατοίκους της. Η χώρα που µε αφορµή την νεόκοπα

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

Το Volchok σου δίνει την αίσθηση πως παρακολουθείς µία πρώιµη και ωµή εκδοχή του Höstsonaten του Ingmar Bergman. Η µεγαλοαστική Σουηδική οικογένεια έχει αντικατασταθεί µε τα σκουπίδια που άφησε πίσω της η Σοβιετική Ένωση. Με το κινηµατογραφικό του ντεµπούτο ο Sigarev εντυπωσιάζει όσους δεν γνώριζαν την ήδη πετυχηµένη του πορεία στο θέατρο. Επιτυγχάνει να γυρίσει µία από τις καλύτερες Ρώσικες ταινίες των τελευταίων χρόνων και προκαλεί το ενδιαφέρον για τα επόµενα βήµατά του. Για την αυστηρότητα του δράµατός του ο ίδιος δηλώνει: “Στη Ρωσία το δράµα είναι περισσότερο εγκεφαλικό. Εκεί τα

αισθήµατα είναι πιο ωµά. Και γενικά µιλώντας είµαστε διαφορετικοί. Είµαστε πιο σκληροί. Το µελόδραµα δεν είναι το είδος µας.”

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

LINCOLN ▧

ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ http://to-see-nema.blogspot.gr maloulito@gmail.com Πηγή: www.cine.gr

Τον Ιανουάριο του 1865, ο αµερικάνικος εµφύλιος πόλεµος διανύει τον τέταρτο χρόνο εξέλιξής του, οδεύοντας προς τη λήξη του, κι ο Abraham Lincoln µετρά ήδη δυο µήνες από την επανεκλογή του ως Πρόεδρος των Ηνωµένων Πολιτειών. Μέσα σε διάστηµα τεσσάρων µηνών, ο Lincoln, κάνει τ' αδύνατα δυνατά να περάσει την 13η τροποποίηση του συντάγµατος της χώρας του, µέρος της οποίας είναι κι η κατάργηση της δουλείας, και ν' αλλάξει ουσιαστικά τον ρου της αµερικανικής ιστορίας.

Η απάντηση στο πρώτο ερώτηµα είναι ότι µιλάµε για µια ταινία που δεν είναι ούτε καθαρά ιστορική, ούτε όµως και καθαρά βιογραφική. Μέσα στις δυο-µιση ώρες διάρκειάς της, καλύπτει µονάχα τους τελευταίους τέσσερις µήνες από την ζωή του Αµερικανού Προέδρου, παρουσιάζοντας όµως, σ' αυτόν το χρόνο, επαρκώς τον µεγαλειώδη χαρακτήρα του, κι επικεντρώνεται στην ψήφιση του νόµου που επρόκειτο να καταργήσει τη δουλεία σ' ολόκληρο το αµερικάνικο έθνος.

Ο Abraham Lincoln αποτελεί αδιαµφισβήτητα µια από τις σηµαντικότερες προσωπικότητες που έχουν περάσει από τον πολιτικό χώρο της αµερικάνικης ιστορίας και δικαιολογηµένα το όνοµά του κοσµεί τον τίτλο πολλών αµερικάνικων ταινιών µε θέµα τη ζωή ή το έργο του. Μόνο και µόνο αν σκεφτεί κανείς ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του, διεξήχθη ο πιο καταστροφικός πόλεµος του έθνους κι ότι σ' εκείνον χρωστάνε την ελευθερία τους όλοι οι Αφροαµερικανοί πολίτες των Ηνωµένων Πολιτειών, µπορεί εύκολα να καταλάβει την βαρύτητα του ονόµατός του. Η απορία που γεννάται λοιπόν στον καθένα είναι τι διαφορετικό έχει ο "Λίνκολν" του Steven Spielberg ν' αναδείξει και για ποιό λόγο έχει λάβει 12 υποψηφιότητες στα φετινά oscar;

Όσον αφορά τώρα τις υποψηφιότητές της και τον µύθο που έχει στηθεί γύρω από τ' όνοµά της, αξίζει να πούµε ότι αναµενόµενο είναι στ' αµερικάνικα βραβεία να λάβει υποψηφιότητα, σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες, ένα έργο που εξυµνεί την ιστορία της Αµερικής. Για όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσµου λοιπόν, ο "Λίνκολν" δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εξαιρετικό ιστορικό/ βιογραφικό δράµα και σαν τέτοιο πρέπει να κριθεί και να παρακολουθηθεί.

Ο Spielberg έτσι, για να µην σπαταλήσει περιττό χρόνο σε ιστορικές επεξηγήσεις, εισάγει τον θεατή του κατευθείαν στο κυρίως θέµα του έργου του. Κατά τη διάρκεια της 32

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

πρώτης σκηνής κιόλας, θα βρεθούµε σ' ένα από τα στρατόπεδα της εµπόλεµης Αµερικής και θα παρακολουθήσουµε έναν διάλογο για ισότητα λευκών και νέγρων, που αναπτύσσεται ανάµεσα στον Αµερικανό Πρόεδρο και δυο µαύρους στρατιώτες. Έπειτα, θα γίνουµε µάρτυρες ενός ονείρου του Abraham Lincoln και θα περάσουµε σταδιακά στον πραγµατικό χρόνο µέσω της αφήγησης του ονείρου, η οποία θ' αντικαταστήσει µε λέξεις την προβαλλόµενη εικόνα. Το πέρασµα στην πραγµατικότητα όµως, θα ολοκληρωθεί µε την προβολή του χώρου δράσης µέσα από κάποιον καθρέφτη, στοιχείο ιδιαίτερα ευρηµατικό και σηµαντικό για κάποιον που προσέχει τις λεπτοµέρειες στην σκηνοθεσία.

Κάπως έτσι λοιπόν, ο σπουδαίος Αµερικανός σκηνοθέτης, συνεχίζει να δουλεύει και το υπόλοιπο έργο του, µε µικρές σκηνοθετικές πινελιές που κάνουν την διαφορά. Η αναπαράσταση της εποχής επίσης, µέσω του σκηνικού χώρου και των κοστουµιών που την αντιπροσωπεύουν, χαρακτηρίζεται το λιγότερο εξαιρετική. Μαζί µε την ιδιαίτερη προσοχή που έχει δοθεί στην οµιλία και στις κινήσεις των ηθοποιών, το θέαµα είναι απόλυτα ρεαλιστικό και πειστικό. Δεδοµένων βέβαια και των άριστων ερµηνειών των Daniel Day-Lewis και Tommy Lee Jones, καταλήγουµε να µιλάµε για κάτι εκπληκτικό.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

Αν λοιπόν σας αρέσουν τα αµερικάνικα, βιογραφικά δράµατα εποχής, µε ιστορικό και πολιτικό περιεχόµενο, ο "Λίνκολν" αποτελεί για εσάς την κατάλληλη πρόταση. Σηµαντικό στοιχείο βέβαια, είναι ότι τα ιστορικά γεγονότα, µέχρι τον Ιανουάριο του 1865, δεν τα προσφέρει στο πιάτο, οπότε καλό θα ήταν να έχετε ρίξει µια µατιά στο πολιτικό σκηνικό της περιόδου, ώστε να µην χαθείτε κατά τη διάρκειά της. Αν πάλι βαριέστε τις ταινίες µε παρόµοια θεµατολογία, αλλά σας προσελκύουν οι πολλές υποψηφιότητές της, θα σας πρότεινα να την αποφύγετε, καθώς "άψογη" µπορεί να χαρακτηριστεί µόνο από τους λάτρεις του είδους της.

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JIVE

JANE DOE ▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

Πριν τρεις µέρες, στις 21 Φεβρουαρίου οι “Jane Doe” κυκλοφόρησαν από την “PuzzleMuzik” το δεύτερό τους album, κάτι το οποίο ετοίµαζαν πάνω από ένα χρόνο, ενώ ταυτόχρονα ήταν κάτι που ωρίµασε και στο δικό µου αυτί ώστε τελικά, µέχρι την ηµέρα της κυκλοφορίας του, να αποτελεί έναν από τους πιο αξιόλογους ελληνικούς δίσκους που έχω ακούσει το τελευταίο διάστηµα και κατά τη γνώµη µου ο καλύτερος δίσκος που έχει κυκλοφορήσει η “PuzzleMuzik”.

Η συνέχεια και αφού προηγήθηκε η κυκλοφορία του EP “Stories About Waves” το 2011, είχε το δεύτερο album τους “The Enormous Head of King Splendid”. Ένα album το οποίο είναι εµπνευσµένο από 13 βιβλία που έγιναν 13 µουσικά κοµµάτια και 2 comic που προσφέρουν τα ορχηστρικά µέρη. Και ενώ η συγκεκριµένη δουλειά είναι εξαιρετική, οι “Jane Doe” θα έλεγα ότι σαµποτάρουν τον ίδιο τους τον εαυτό επιλέγοντας να γυρίσουν video clip το κοµµάτι “All the poets are dead”. Ένα κοµµάτι το οποίο σου δίνει λάθος εντύπωση για το album και σε κάνει να νοµίζεις ότι µόλις σκόνταψες πάνω σε ακόµη µια garage band. Κατά τη γνώµη του γράφοντος, υπάρχουν πολύ καλύτερα κοµµάτια από τα οποία µπορούσαν να επιλέξουν για να διαφηµίσουν το album τους. Τέλος το album είναι ένα σκαλί πιο πάνω από το προηγούµενό, ενώ ταυτόχρονα σου δίνει την εντύπωση ότι η επόµενη δουλειά τους θα είναι µε τη σειρά της ένα σκαλί πιο πάνω από αυτό. Και αυτό για εµένα είναι από τα πιο σηµαντικά κέρδη τους... Η απόδειξη της εξέλιξης, ένα στοίχηµα που λίγοι κερδίζουν.

Jane Doe είναι το όνοµα που δίνουν οι αρχές στην Αµερική, σ’ έναν άνθρωπο αγνώστων στοιχείων που έχουν στην κατοχή τους, νεκρό ή στο νοσοκοµείο. Οι Έλληνες (ή η Ελληνίδα όπως γράφουν και οι ίδιοι) γεννήθηκαν το 2006 και το 2008 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album από την “Run Devil Run Records”. Η συνέχεια είχε πετυχηµένες live εµφανίσεις, σε πολλούς χώρους, δίπλα σε σηµαντικά ονόµατα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, µε αποκορύφωµα τους Αµερικάνους “A Place To Bury Strangers” και τους Βρετανούς “O.Children”.

papadaki.stav@gmail.com

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

papadaki.stav@gmail.com

:ιανίε ”eoD enaJ“ ιΟ

Οι “Jane Doe” είναι:

)άτσυορκ ,αναπµύΤ( eoD sotartS

Stratos Doe (Τύµπανα, κρουστά)

)οσάπµ όκιρτκελΗ( eoD sisinoiD

Dionisis Doe (Ηλεκτρικό µπάσο)

ςέκιτσυοκα ,ςεράθικ ςέκιρτκελΗ( eoD sinotnA )ςεράθικ )ςεράθικ ςέκιρτκελΗ( eoD siklA )ςιεξέλ ,ςένωΦ( eoD ssoM

Antonis Doe (Ηλεκτρικές κιθάρες, ακουστικές κιθάρες) Alkis Doe (Ηλεκτρικές κιθάρες) Moss Doe (Φωνές, λέξεις)

ayout

Layout

ww.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΛΥΚΟS 30, 2013 side 1

1. War With Love- Louise Le May 2. A Ballad For The Bleeding Hearts- The Howling Bells 3. Five to One- The Doors 4. The Dogs Of War- The Pink Floyd 5. Freedom- Jimmy Hendrix 6. Bang Bang- Nancy Sinatra 7. It's A Long Way To TipperaryJohn McCormack 8. The Man Who Sold The WorldNirvana 9. All Along The Watchtower-Bob Dylan

10. Splitting The Atom- Massive Attack 11. We Want War- These New Puritans 12. War Pigs- Black Sabbath 13. The Words That Make The Murder- Pj Harvey

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΛΥΚΟS 30, 2013 side 2

1. 2. 3. 4. 5.

Hate and War- The Clash There Is a War- Leonard Cohen We Are On Fire- CocoRosie Let Them Eat War- Bad Religion Thirty Seconds To Mars- This Is War 6. Warriors Dance- The Prodigy 7. You and Who's Army-Radiohead 8. The Peace- Depeche Mode 9. The Finger of BlameGravitysays-i 10. War and peace- American Conquest

11. Warand Peace- Nino Rota 12. Imagine-The Beatles 13. Sarajevo-Magic De SpellSarajevo

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ Heart Of The Sun (The Music Of Pink Floyd)

▧

ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΕΞΗΝΤΑΡΗ http://thodorosexintaris.blogspot.gr/ t_exintaris@yahoo.com

Μια πολύ καινούργια κυκλοφορία αυτή του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου, που κυκλοφόρησε επίσηµα στις 21 Φεβρουαρίου. Ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος είναι ένας πολύ γνωστός και καλός µουσικός, τροµπετίστας, µε πάρα πολλές δισκογραφικές συµµετοχές. Στο δίσκο αυτό δεν παραθέτει δικά του δείγµατα σύνθεσης. Αυτό βέβαια είναι κάτι σχετικό καθώς και ο αυτοσχεδιασµός είναι σύνθεση, απλά είναι στιγµιαία και όχι γραµµένη σε πεντάγραµµο. Με την τυπική λοιπόν έννοια της σύνθεσης αυτοσχεδιάζει µαζί µε άλλους τρεις µουσικούς: τον Κωστή Χριστοδούλου στα πλήκτρα, τον Srdjan Ivanovic στα ντραµς και τα samples τον Βασίλη Στεφανόπουλο στο κοντραµπάσο ο οπoίος µαζί µε τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο είναι υπεύθυνοι και για τα ηλεκτρονικά µέρη του δίσκου. Οι δύο τελευταίοι συνεχίζουν να παίζουν µαζί µετά την διάλυση των Poly Quartet. Θυµίζω πως πρόκειται για το κουαρτέτο που κυκλοφόρησε –µόνο- το “Perfumed Dreams” το 2008 σε συνθέσεις του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου.

κιθάρα, γνώριζα σιγά σιγά την ιστορία τους… Σύντοµα πήρα την απόφαση να γίνω µουσικός, ξεκίνησα µαθήµατα τζαζ κιθάρας… Όταν ανακάλυψα τον Miles Davies και την τροµπέτα άφησα την κιθάρα… Ποτέ δεν έπαψα να ακούω Pink Floyd, αλλά δεν είχα στο νου µου να κανω κάποιο tribute cd µέχρι που το καλοκαίρι του 2011 άκουσα live τον Roger Waters…». Τις παιδικές αγάπες δεν τις ξεχνάµε ποτέ και πάντα επιστρέφουµε σ’ αυτές. Από κιθαρίστας, όχι ντράµερ αλλά τροµπετίστας και από µαθήµατα µε τον Γιώτη Σαµαρά σε σεµινάρια µε τον γίγαντα Paolo Fresu ο δίσκος περιγράφεται στο δελτίο τύπου πολύ εύστοχα ως «µια προσέγγιση…. από ένα κουαρτέτο που κινείται ανάµεσα στη jazz και την ηλεκτρονική µουσική». ¨Όπως λοιπόν και οι δίσκοι των Pink Floyd είναι ένα concept µε τα tracks συχνά ενωµένα, έτσι και το “αφιέρωµα” αυτό κινείται µε την ίδια λογική. Στο τέλος της πρώτης ακρόασης η αίσθηση που µένει είναι κατ’ αρχήν πως πρόκειται για έναν δίσκο που αρµόζει να ακούς σαν ένα ενιαίο άκουσµα. Στις επόµενες ακροάσεις ενισχύεται η άποψη αυτή. Έρχεται επιπλέον η αίσθηση πως όσο περισσότερο αποµακρύνονται οι µουσικοί από το εκάστοτε γνωστό θέµα ή ακόµα και ήχο τόσο περισσότερο ενδιαφέρον υπάρχει για τον ακροατή, µε χαρακτηριστικό παράδειγµα το “Hey You” και µια εντυπωσιακή ανάπτυξη µετά την παράθεση του βασικού θέµατος. Αυτές οι στιγµές είναι και οι καλύτερες στιγµές του δίσκου. Στο “Another Brick In The Wall”, σαφώς στο “Money”, στο “Time”, σε κοµµάτια δηλαδή που οι ρυθµοί ανεβαίνουν και

Τα θέµατα που παίζουν και «πειράζουν» στο δίσκο αυτό είναι πασίγνωστα κοµµάτια των Pink Floyd. Αλλά… γιατί Pink Floyd; Απαντά ο ίδιος ο Πολυζωγόπουλος: «Ανακάλυψα τους Pink Floyd στο δηµοτικό. Κάθε Κυριακή απόγευµα ο θείος µου έκανε εκποµπή στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθµό µε παλιά rock κοµµάτια και πολύ συχνά πήγαινα µαζί του. Η πρώτη ανάµνηση από τους Pink Floyd είναι ο ήχος του κουλοχέρη και του ελικοπτέρου. Αντέγραψα σε κασέτες τους τρεις γνωστούς τους δίσκους και τους άκουγα συνέχεια… Άρχισα να µαθαίνω κοµµάτια τους στην

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

υπάρχει η δυνατότητα για ένα κουαρτέτο να δείξει τη µουσικότητά του και συνυπάρχει και η δυνατότητα για ευρύτερη επεξεργασία του ήχου µε χρήση ηλεκτρονικών ήχων που µε επιτυχία χρησιµοποιούνται στο δίσκο. Στο πολύ ιδιαίτερο “Shine On You Crazy Diamond” µε πολύ ενδιαφέρον ακούµε τη διατήρηση του ψυχεδελικού µέρους του κοµµατιού, ειδικά στη εισαγωγή, σε ένα δωδεκάλεπτο ταξίδι µε τις µελωδίες ενός κλασικού και παγκόσµια αγαπηµένου συγκροτήµατος µε τη µατιά ενός σύγχρονου που κινείται σε τόσο διαφορετικές, θεωρητικά περιοχές. Ένας δίσκος που µπλέκονται διαφορετικά είδη, διαφορετικές εποχές, διαφορετικά όργανα. Μια δισκογραφική κατάθεση για ένα ευρύ κοινό, µε σεβασµό στο πρωτότυπο υλικό, δεδοµένη µουσική ικανότητα από τους εκτελεστές. Το κλασικό είναι πάντα µέσα µας. Περισσότερα για τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο στο www.andreaspolyzogopoulos.com/

Ακούτε: Μύθο 93,4: Τρίτη και Πέµπτη 16.00-18.00 www.mythosradio.tk και 90,4 Αριστερά στα fm: Τετάρτη 21.00-23.00 και Κυριακή 19.00-21.00

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

ΕΡΩΤΟΠΑΙΓΝΙΑ ▧

ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗ thkorovesi@gmail.com

Το ένα αστέρι θα το πιάσεις στα χέρια σου µέρα ακόµα. Δε θα το διακρίνεις, µόνο θα νιώθεις ένα ζεστό βάρος στην παλάµη σου, κι όταν το βάλεις στην τσέπη σου, φρόντισε να έχει φερµουάρ και να το κλείσεις.

εποχές; Να το κάνω εγώ; Στα ερωτοπαίχνιδα όλα επιτρέπονται, και µπορείς και να χάσεις, αυτό δεν είναι;

Το άλλο θα το κρατήσεις κάτω από το κρεβάτι σου, θα αρχίσει να φωτίζει γλυκά µόλις νυχτώσει. Απ’την τσέπη σου δε θα φαίνεται πια τίποτα, δε θα διαπερνά το φως του το ύφασµα. Θα πρέπει να το πιάσω εγώ για να φωτίσει.

Ο Αθηναίος τροβαδούρος George Gaudy θα εμφανιστεί την Πέμπτη 28/2 στις 22:00 στο Σταυρό του Νότου Plus με παλιά και καινούργια τραγούδια. Guest εμφάνιση από τον

Ξέρω πως σ’αρέσουν πιο πολύ τα επιτραπέζια παιχνίδια µε φίλους, µε πολύ κόσµο, που ο ένας κάθεται πάνω στον άλλο και γελάει µε τον άλλο και πίνει από το ίδιο µπουκάλι µοιράζοντας λήθη. Θυµίσου όµως πώς µοιραστήκαµε σιωπές και βλέµατα, χρώµατα και σκοτάδι, θυµό κι εγωισµό. Πώς σ’αυτές τις αδικαιολόγητες ώρες, παραδεχτήκαµε πως δεν υπάρχει θεός αλλά τον ψάξαµε.

Πάνο Μουζουράκη. Είσοδος 8 ευρώ με μπύρα ή κρασί.

Θα µου ‘φερνες έναν µικρό ανέµελο κύριο µε κιθάρα κάτω απ’το µπαλκόνι ή σ’ένα µήνυµα στο ίνµποξ να µου τραγουδήσει, παγώνοντας το χρόνο και τις

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

ΚΟΛΛΕΚΤΙΒΕΣ ▧

ΤΗΣ ΧΛΟΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ cloelikos@gmail.com

Από πού έρχονται τα προϊόντα που καταναλώνουµε; Πώς είναι οι σχέσεις εργασίας στις καφετέριες που συχνάζουµε; Πόσο «γαλλικός» είναι ο καφές που παραγγέλνουµε; Τα ερωτήµατα αυτά είναι πια επίκαιρα. Η νέα κίνηση στην πόλη µας, που ελπίζουµε να µην είναι µόνο µόδα, είναι το fair trade, το βιολογικό, οι κολεκτίβες. Fair trade, the: Το δίκαιο εµπόριο (fair trade) είναι ένα οργανωµένο κοινωνικό κίνηµα και προσέγγιση στην οικονοµία της αγοράς που στόχο έχει να βοηθήσει τους παραγωγούς στις αναπτυσσόµενες χώρες να λειτουργούν υπό καλύτερες εµπορικές συνθήκες και να προωθήσουν τη βιώσιµη ανάπτυξη (πηγή: el.wikipedia.org). Πάνω σ’ αυτές τις αξίες και στοχοθεσίες βασίστηκαν οι ιδρυτές του lacandona, της άρτι αφιχθείσας καφετέριας που προσγειώθηκε στο πανέµορφο στενάκι της Ηπίτου, στο Σύνταγµα. Ο χώρος είναι φωτεινός, µικρός µεν, αλλά γεµάτος προϊόντα µικρών παραγωγών. Ο καφές φτηνός, η ατµόσφαιρα ευχάριστα χίπικη, ο κόσµος χαµογελαστός. Στα ράφια, λιχουδιές και εδέσµατα από µικρούς παραγωγούς όλου του κόσµου, από την Ελλάδα ως το Μεξικό. Είτε αποφασίσετε να καθίσετε, είτε απλώς αγοράσετε κάτι, µην ξεχάσετε να δοκιµάσετε γαλλικό καφέ των Ζαπατίστας – θα εθιστείτε.

Κολεκτίβα, η: Μια κολεκτίβα-συλλογικότητα είναι ένα σύνολο ατόµων που δουλεύουν µαζί σε ένα κοινό έργο χωρίς να βασίζονται σε εσωτερικές ιεραρχίες. (πηγή: www.makalesfgd.blogspot.gr). Από τέτοιες, γέµισε πια η Αθήνα! Από τις πρώτες και πιο πεπειραµένες, το παγκάκι, στη Γ. Ολυµπίου, στο Κουκάκι. Αν και εντάσσεται και στην ανωτέρω κατηγορία, λειτουργεί δηµοκρατικά, χωρίς αφεντικά, από ανθρώπους που απλώς γουστάρουν αυτό που κάνουν. Ο χώρος είναι πολύχρωµος, εύθυµος και παρεϊστικος, οι τιµές καλές και το σέρβις άψογο – για την περιοχή, ουδέν σχόλιον! Πρόκειται για την πιο όµορφη της Αθήνας! Άλλες επιλογές, το κυλικείο της Νοµικής Σχολής, που διαχειρίζονται πλέον φοιτητές µε στόχο τη δηµιουργία ενός χώρου συνάντησης και διαλόγου, αλλά και το Κ*ΒΟΞ στην Πλατεία Εξαρχείων, που συγκεντρώνει χρήµατα για την υποστήριξη των συλληφθέντων αντιφασιστών [ναι, αυτών που έβγαλε ο Guardian].

Eικονογράφηση: Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com 44

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Βιολογικά προϊόντα, τα: Τα βιολογικά προϊόντα παράγονται σύµφωνα µε µία συγκεκριµένη επίσηµα αναγνωρισµένη µέθοδο καλλιέργειας. Αυτό σηµαίνει ότι ωριµάζουν χωρίς την χρήση συµβατικών µικροβιοκτόνων, τεχνητών λιπασµάτων (ζιζανιοκτόνα, παρασιτοκτόνα), ανθρώπινων αποβλήτων ή ακαθαρσιών υπονόµων. Τα βιολογικά προϊόντα έχουν παραχθεί χωρίς την χρήση ιοντίζουσας ακτινοβολίας και πρόσθετων τροφίµων. (πηγή: http://foodisimo.blogspot.gr). Τέτοια θα βρείτε πλέον παντού. Από το γνωστό κι αγαπηµένο Bliss στην Κλειτίου, µέχρι και στα πιο άγνωστα στενά της Ακαδηµίας Πλάτωνος, αν αναζητήσετε το Συνεργατικό Καφενείο. το τελευταίο, εξίσου πολύχρωµο και ευήλιο, αξίζει µια επίσκεψη για τη θέα που προσφέρει στο απέναντι πάρκο.

Η σύγκρουση καλού και κακού, ειρηνικών και µη πρακτικών, βρίσκεται παντού γύρω µας, ακόµα και στη διασκέδασή µας. Θα προτιµήσουµε, άραγε, τις πρακτικές εκείνες που σέβονται τον παραγωγό, το περιβάλλον, τον εργαζόµενο;

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΦΩΝΟΡΑΣΗ www.lykosmagazine.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ elenqmdt@gmail.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΔΕΥΤΕΡΑ 25/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΤΡΙΤΗ 26/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

22:00 // STAR Περιπέτεια: Rocknrolla

ΤΕΤΑΡΤΗ 27/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

21:00 // ALPHA Κωµωδία: Γοργόνες Και Μάγκες www.lykosmagazine.tumblr.com

Layout

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

00:00 // Atlantis 105.2 Ελληνική-Ξένη Ροκ: Βραδυνές Εξομολογήσεις

13:00 // CReatures.gr ΨυχαγωγικόΕνημερωτικό Μαγκαζίνο: Μυαλά Κουβάρια

18:00 // Street Radio.gr Ξένη Ποικίλη Μουσική: Παιδική Χαρά

Layout

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΕΜΠΤΗ 28/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 01/03

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΣΑΒΒΑΤΟ 02/03

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΚΥΡΙΑΚΗ 03/03

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

17:00 // SKAI Ψυχαγωγική Εκπομπή: Joy

www.lykosmagazine.tumblr.com 21:15 // MEGA Δραµατική: Seven Pounds

Layout

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

00:00 // Atlantis 105.2 Ελληνική Ροκ: Βραδυνές Εξομολογήσεις

00:00 // Atlantis 105.2 Αφιερώµατα: Βραδυνές Εξομολογήσεις

Layout

Eικονογράφηση Στέργιος Ρουμελιώτης // KURO - kurotrash@gmail.com 47

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

▧

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΚΑΨΑΛΑ Dinerror86@gmail.com

ΛΥΚΟS 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013