Together Free Press n.53

ΚΟΖΑΝΗ_ ΠΤΟΛΕΜΑÏΔΑ_ ΓΡΕΒΕΝΑ_ ΚΑΣΤΟΡΙΑ_ ΦΛΩΡΙΝΑ

FREE PRESS ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

TOGETHER 53

EDITORIAL 53

-Ελβιέλα μου λέει ο Σωτήρης. Αυτό είναι! Έχω ιστορικά αρχεία στον υπολογιστή μου και σε μια αναδόμηση τους θα κάνουμε ένα εξώφυλλο Ελβιέλα! Στο Τοgether όμως η Eλβιέλα θα παίξει με όρους Bauhaus και Kandinsky. Πάμε να δούμε το ελληνικό design της δεκαετίας του 70!

-Μα τι είναι η Ελβιέλα βρε Σωτήρη; -Το σήμα της εμπιστοσύνης! Σύμβολον ανυπερβλήτου τεχνικής τελειότητας! Έλβις Πρίσλευ ξαναέλα, με παπούτσια ελβιέλα! Και είχε δίκιο... Η Ελβιέλα παραχώρησε το όνομά της σε μια ολόκληρη ι νέες γενιές του βλέµµατος µεγαλώνουν µέσα στον πολιτισµό της εικόνας. κατηγορία παπουτσιών αυτά που σήμερα λέμε “σταράκια”. Οι εικόνες σηµειοδότες του πολιτισµού, µεταφέρουν Όποιος λοιπόν αποτελούν ήθελε να αναφερθεί σε πάνινα παπούτσια καθώς με λαστιχένια σόλα αξίες και αντιλήψεις. Αποτελούν πεδία παραγωγής νοήµατος κατανόησης, αυτήν ακριβώς τη λέξη χρησιμοποιούσε! ερµηνείας και αξιολόγησης του κόσµου , όπως ακριβώς μια εικόνα εισάγει νέους “Ελβιέλα θα φορέσω για ν’ αρέσω!” και να βλέπουµε τα πράγµατα, μια νέα αντιλήψη που αποκαλύπτει αθέατες τρόπους “Ροκτης είναι σμόκιν και ελβιέλο / είναι ο Αμπότ με τον Κοστέλο / αυτοίόταν ‘ναι ροκ!» πλευρές πραγµατικότητας. ∆εν βλέπουµε όλοι τα ίδια πράγµατα βλέτραγουδούσε ο Σταμάτης Κραουνάκης με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. πουµε εικόνες. Ανάµεσα στην εικόνα που κοιτάµε και στην εικόνα που µας κοιτάει Μα να αναγνωρίζουμε μόνο τα πάνινα της Converse, όταν η Ελλάδα μέχρι τις αναπτύσσεται ένας διάλογος. αρχές της δεκαετίας του ’80 είχε τη δική της λέξη για να περιγράψει Το φαντασιακό μας στοιχείο εισβάλλει, περπατά και ταξιδεύει µέσα στην εικόνα, τα συγκεκριμένα παπούτσια; εγείρει φαντασία, συγκίνηση. Νασυναισθήµατα, άλλη μια ασθένεια της εποχής μας! Μια αναδημιουργία του δικού μας

Η «εκπαίδευση του βλέµµατος»

Ο

κόσµου που δανείζεται στοιχεία από τον κόσµο της εικόνας και που καλούμαστε να προσαρµόσουμε στιςτοανάγκες μας, προσθέσουμε εµπειρίες Η Ελβιέλα υπήρξε σύμβολο τωννα άγριων νιάτων του ΄50 αλλάκαι να χτίσουμε και όλων τωνανάµεσα γενεών της πανκ ροκ, grunge, emo μόδας! μια στενή σχέση σε ροκαμπίλι, αυτήν και ροκ, τον ασυνείδητο κόσµοκαι μας ώστε να εκΟι ελβιέλες έγιναν το μας. σύμβολο μιας γενιάς παρέα με τον James Dean, πληρώσουμε τις επιθυµίες

Για δες! Από ένα όνομα, ήρθε στην επιφάνεια μια ολόκληρη εποχή. Μια εποχή όπου οι άνθρωποι έπλεναν τα δόντια τους με κολινό, φορούσαν ελβιέλες και έγραφαν με μπικ! Η υπεραξία ενός προϊόντος φαίνεται όταν το ίδιο ενσωματώνει τη μνήμη και ενισχύει την ταυτότητά του. Πως μπορεί να σχεδιαστεί σήμερα μια συσκευασία για την Ελβιέλα; Τι θα γινόταν αν το παρελθόν συναντούσε το μέλλον; O εκμοντερνισμός ενός παρελθοντικού και πολιτισμικού προϊόντος! Αναρωτιέμαι, σε πόσες περιπτώσεις σήμερα τα προϊόντα ταυτίζονται Δυο τινά υπάρχουν. Είτε θα αφεθούμε ανυποψίαστα να παρασυρθούμε από με το είδος στο οποίο ανήκουν; Σε ελάχιστες. την εικόνα με σαντην δημιουργοί, θα σταθούμε σαν ένας θεατές, λιγότερο Η Ελβιέλα σύγχρονη είτε οπτικοποίηση της είναι φόρος τιμής συναισθηματικοί και απέναντι. στο παρελθόν και το λαικό σχέδιο που αρχίζει να ξεθωριάζει από την μνήμη μας, Τοπαράλληλα ζήτημα είναι η «εκπαίδευση το πέρασµα τον θεατή ενώ φέρνει στο σήμερατου τηνβλέµµατος», ανάγκη εικονοποίησης και από οπτικής στον δηµιουργό. Τον άνθρωπο-δημιουργό της τέχνης, της γλώσσας, της πολιεπικοινωνίας. Έτσι θα κλείσουμε την χρονιά, καιίδιας αυτήτης θα είναι η δική μας ευχή για όλους σας. τικής, της ηθικής ακόμη και της ιστορίας, Ανοίξτε την πόρτα και αφήστε το παρελθόν να εισβάλλει Η δημιουργική μας αντίδραση στη ζωή είναι σημαντική γιαστο τηνπαρόν επιβίωση μας όπως και να δημιουργήσει το μέλλον. η αντίληψη του Νίτσε για τον πολιτισμό ως την κυριαρχία της τέχνης στην ζωή. Όσο για τον συμβολισμό, οι μάγοι κουβαλούν τα δώρα τους, τα δώρα αυτά είναι αμετάβλητα. Κανένα δεν χάνει την ιδιότητα του όσα χρόνια και Κέλλυ αν περάσουν! Γρηγοριάδου Να μια ακόμη ευχή! Καλές γιορτές, καλή ανάγνωση!

το λευκό του μπλουζάκι, το τζιν και το αθλητικό του!

Κέλλυ Γρηγοριάδου

Που θα βρείτε το Together Σημεία Διανομής Together

TOGETHER 2

Κοζάνη Αεροδρόμιο Κοζάνη Katerina Βakery DEUX KK Αεροδρόμιο Εl barrio Katerina Βakery DEUX KK Βατρακούκος Βατρακούκος Good Fellaz Le roi Mind Bar ΡεβύθιLe roi Volta memories Μikel Company ΡίγανηΡεβύθι Αλάτι Μikel Company Crossroads Coffee Island Five coffee Basinas Ρίγανη Αλάτι Κιμωλία TodaysCrossroads FiveWorld coffee Basinas Εspresso Κιμωλία Royal bean Maiblo Tρυποκάρυδος Todays Αμορίνο El Barrio Mπλε Ελάφι Εspresso World 4 coffee Tρυποκάρυδος Hλεκτρονικοτσιγαράδικο Αμορίνο Γαλατάς Mπλε ΕλάφιΚοζάνης Μουσείο Τεχνών 4 coffee Κτελ Κοζάνης Χρυσόψαρο Δημαρχείο Ψιλικά50ρακη Θωμάς Λαζαριώτης (Μοναστηρίου) Αvantzo Περίπτερο Ψιρικοκό Hλεκτρονικοτσιγαράδικο Κέντρο Τύπου Αριστοτέλους 12 & Γκέρτσου Κέντρο Τύπου 11ης Οκτωβρίου Funky monkey

785 Tattoo studio Sette Κτελ Κοζάνης Παπαγάλος Δημαρχείο Πεσκέσι Ψιλικά Θωμάς Λαζαριώτης(Μοναστηρίου) Ubuntu Περίπτερο Ψιρικοκό Camelot

Κέντρο Τύπου Αριστοτέλους 12 & Γκέρτσου Κέντρο Τύπου 11ης Οκτωβρίου Πτολεμαΐδα Λεχόβου 8, Εργαστήρι «Ζωγραφίζω» Πτολεμαΐδα Πρακτορείο εφημερίδων ,Β. Κων/νου εφημερίδων ,Β. Κων/νου ΙδέεςΠρακτορείο Καφέ Ιδέες Καφέ Μανδρακούκος Μανδρακούκος Baccara Hλεκτρονικοτσιγαράδικο Hλεκτρονικοτσιγαράδικο Coffee Island Coffee Island

Γρεβενά Γρεβενά Δημαρχείο Δημαρχείο Zoomserie Zoomserie Εστιατόριο Αυλαίς Εστιατόριο Αυλαίς Hδίγευστον Hδίγευστον Station streetwear Station streetwear Καστοριά Καστοριά Βιβλιοπωλείο ΑΛΠΑ Βιβλιοπωλείο ΑΛΠΑ Βιβλιοθήκη ΤEI Βιβλιοθήκη ΤEI Nautical Nautical HallHall The passenger The passenger Aρχοντικό Ωρολογόπουλος Maestro in Caffe Ιδαίες Art Café & Shop

Σιάτιστα Περίπτερο Κλεισιάρης Αμύνταιο (έναντι Δημαρχείου) Κέντρο Τύπου Σφακιανάκη Δημαρχείο Ξενοδοχείο Αρχοντικό Σιάτιστα Παπαθωμάς ΗΛΜΑΚ

Περίπτερο Κλεισιάρης (έναντι Δημαρχείου)

Άργος Ορεστικό Δημαρχείο Βιβλιοχαρτοπωλείο Σανταλίδης Ξενοδοχείο Αρχοντικό Αεροδρόμιο

Παπαθωμάς ΗΛΜΑΚ

Σέρβια Άργος Ορεστικό Κέντρο Τύπου Σαββίδης Βιβλιοχαρτοπωλείο Σανταλίδης Home Café Bar Αεροδρόμιο Πολιτιστικό Κέντρο Κοινωφελούς Επιχείρησης

ΥΨΙΛΟΝ, Εδέσσης 5 Η ντάνγκαρα, Αρμενοπούλου 26 Βελβεντό Fata Morgana, Φιλίππου 1 Αίνιγμα- All day Café Κινηματογράφος Βακούρα, Mετόχι Μιχαήλ Ιωάννου 8 ΣΤΕΡΕΟ , Δημάρχου Βαμβακά 3-5 Θεσσαλονίκη ΥΨΙΛΟΝ, Εδέσσης 5 Μέγαρο Μουσικής Μουσείο Φωτογραφίας Οberon, Λεωφόρος Νίκης 2 Πικάπ, Ολύμπου 47 Μr Johnny, Δοϊράνης 38 Kitchen Bar, Στόρι, Ολύμπου 87 Αποθήκη Β2 Α’ Προβλήτα Λιμένα,

Αθήνα Αθήνα Εθνική βιβλιοθήκη- Ίδρυμα Σταύρος Εθνική βιβλιοθήκη- Ίδρυμα Νιάρχος Σταύρος Νιάρχος Αερόστατο, Πτολεμαίων 4 (Πλατεία Αερόστατο, Πτολεμαίων 4 Προσκόπων) (Πλατεία Προσκόπων) Βρυσάκι Χώρος Τέχνης και Δράσης, Βρυσάκι Χώρος Τέχνης και Δράσης, Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι

Εξώφυλλο: Paulina Dominguez «Parent and child» Instagram: @paulina.dominguezl Society6 : Paulina Dominguez Artgrab.co : @paulinadominguezl Σχεδιασμός εξωφύλλου : SotiriSioutzioukis paulinadominguez.myportfolio.com

FREE PRESS ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ| ΤΕΥΧΟΣ 34

ύλης χωρίς προηγούμενη άδεια του εκδότη.

Θεσσαλονίκη

Σέρβια Μέγαρο Μουσικής Κέντρο Τύπου Σαββίδης Οberon, Λεωφόρος Νίκης 2 Home Café Bar Στόρι, Ολύμπου 87 Πολιτιστικό Κέντρο Κοινωφελούς The Caravan Ρέμπελου 1 Επιχείρησης

Δ.Κ. Βιβλιοθήκη Φλώρινας «Βασιλικής Πιτόσκα»

FREE PRESS ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ | ΤΕΥΧΟΣ 53

Tα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν υποχρεωτικά Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν τη γνώμη του περιοδικού. υποχρεωτικά τη γνώμη του περιοδικού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή ύλης Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια του εκδότη.

Βιβλιοπωλείο Κοτίτσας

Σχολή Καλών τεχνών Φλώρινας The Factory καφέ γκαλερί

Αμύνταιο Σύγχρονο περίπτερο Κέντρο Τύπου Σφακιανάκη

TOGETHER TOGETHER Ιδρυτής: ΘωμάςΘωμάς Δημητριάδης Ιδρυτής: Δημητριάδης Εκδότρια: Kέλλυ Κέλλυ Γρηγοριάδου Εκδότρια: Γρηγοριάδου Υπεύθυνος διανομής ΠέτροςΙωάννα Καραϊσκος Υπεύθυνη Μarketing: Ζαρκάδα DTP: Κορίνα Πριμηκυρίου Σχεδιασμός: Γιώργος Βεργουλιάδης Εκτύπωση: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ Εκτύπωση: ΙΡΙΣ ΑΕΒΕΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διεύθυνση: Αρχελάου 25, Κοζάνη 50132 50132 Διεύθυνση: Αρχελάου 25, Κοζάνη Τ. 2461025600 T. 24610 25600 Ηλεκτρονική επικοινωνία: info@togethermag.gr Hλεκτρονική επικοινωνία: Website: togethermag.gr info@togethermag.gr | www.togethermag.gr

Βελβεντό Αίνιγμα- All day Café Δεσκάτη Mετόχι

Φλώρινα Florina Travel Aρχοντικό Ωρολογόπουλος Σχολή Καλών τεχνών Φλώρινας Maestro in Caffe The Factory καφέ γκαλερί Ιδαίες Art Café & Shop Σύγχρονο περίπτερο Δ.Κ. Βιβλιοθήκη Φλώρινας Φλώρινα «Βασιλικής Πιτόσκα» Florina Travel Europe Direct Καφέ Ρόζα Περίπτερο Λίγο απ΄ όλα

Σε αυτό αυτό το Σε τοτεύχος τεύχοςσυνεργάστηκαν: συνεργάστηκαν: Βικτώρια Γκουντώνη Δέσποινα Τσορμπατζίδου Αλέξανδρος Χάτσιος Ηλεκτρα Φραγκιαδάκη Βασίλης Μουμουλίδης Μάρθα Μαυρίδου Ερμιόνη Ευστρατιάδου Λίλα Κύρου Αθηνά Σταυριανουδάκη Γιάννης Διδίλης Χάρης Κοντοςφύρης Αφροδίτη Διαμαντοπούλου Manolo kapa Ειρήνη Ρέρα Secretguest Φανή Μαλλιαμάνη-Καλογερίδη Γλύκα Διονυσοπούλου Περικλής Καφάσης Ελευθερία Μελά Τάνια Ώττα

Βασιλική Ρεπανά

Σόνια ΕυθυμιάδουΠαναγιώτα Γάτα Παπασταύρου Έφη Καρακώστα Ελένη Γκόρα Στεφανία Ζούρκα Μίλα Κύρου Δώρα ΠάνοςΣιαλβέρα Κεφαλάς Χατζηπαναγιωτίδου Κορίνα Παναγιώτης Χατζηδάμος Έλλη Παπαστεργίου Ελένη Γκόρα Ομάδα Επικοινωνίας του Κατερίνα Παπαστεργίου Τμήματος Ψηφιακών Μέσων Κορίνα Χατζηπαναγιωτίδου & Επικοινωνίας, ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας Ιωάννα Μπαλαμπανίδου Γιάννης Γιαννίτσας Ιωάννα Νινιώτα

Αν θέλετε να λαμβάνετε το TOGETHER στο χώρο σας, το γράφειο ή όπου αλλού επιθυμείτε, μπορείτε να μας ενημερώσετε δίνοντας τα στοιχεία σας (ονομ/μο, διεύθυνση, τηλέφωνο) με τρεις τρόπους: • info@togethermag.gr • 24610 25600 • Με επιστολή στην ταχυδρομική διεύθυνση Περιοδικό TOGETHER Αρχελάου 25, Κοζάνη 50132 ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ

ads@togethermag.gr | Τ 24610 25600

Nέο Nissan Qashqai To απόλυτο Crossover

Tώρα με υβριδική τεχνολογία

ΤΖΗΜΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΔΙΑΝΟΜΕΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΗΣ NISSAN 4o χλμ Ε.Ο. Κοζάνης – Αθηνών 50100 Κοζάνη Τηλ. 2461036985 – 2461022219 Fax 2461036778 Κινητό 6976979203 e-mail: info@tzimopoulos-nissan.gr www.tzimopoulos.com.gr

ΤΖΗΜΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε

ΕΠΙΣΗΜΟΣ PEUGEOT - NISSAN ΕΠΙΣΗΜΟΣΔΙΑΝΟΜΕΑΣ ΔΙΑΝΟΜΕΑΣΚΑΙ ΚΑΙΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΗΣ PEUGEOT 4o χλμ Ε.Ο. Κοζάνης – Αθηνών 50100 Κοζάνη Τηλ. 2461036985 – 2461022219 Fax 2461036778 Κινητό 6976979203 ΤΖΗΜΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε e-mail: sales@tzimopoulos-peugeot.gr ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΔΙΑΝΟΜΕΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΗΣ PEUGEOT www.tzimopoulos.peugeot-hellas.gr 4o χλμ Ε.Ο. Κοζάνης – Αθηνών 50100 Κοζάνη

4 ΤΟGETHER

O Αλέξανδρος μέσα από επτά σκίτσα!

O Αλέξανδρος Χάτσιος βρίσκει την φωνή του στην τέχνη και όταν συζητάει για αυτήν η χαρά του είναι προφανής. Του αρέσει η ζωγραφική, η φωτογραφία, η μουσική, ο χορός και υποκριτική ενώ έχει βρεθεί σε τόσους χώρους που πλέον νιώθει άνετα σχεδόν με τα πάντα. Yπάρχει ποίηση τόσο στα έργα του, όσο και στο γράψιμό του ενώ μέσα από την τέχνη του μας επιτρέπει να καταλάβουμε ποιος είναι. Ένα αγόρι, ένας καλλιτέχνης με βάθος, αντίληψη και συναισθήματα βαθιά. Εκτός από το καλλιτεχνικό του ταλέντο ο Αλέξανδρος έχει μια ακόμη ιδιαίτερη πτυχή, έχει σύνδρομο down!

Στα Kaklidis Bakery μοσχοβολά απόλαυση. Μία μεγάλη ποικιλία από νόστιμα και εκλεκτά προϊόντα, φτιαγμένα με αγάπη, από αγνά υλικά για όλους εσάς. Το καλύτερο πρωινό για το σχολείο ή τη δουλειά.

Επιλέξτε το πρωινό σας στα Kaklidis Bakery. Σε 5 σημεία σε όλη την πόλη της Κοζάνης!

11ης Οκτωβρίου 34 • Τ. 2461024979 Υποκαταστήματα: Παύλου Μελλά 10 • Τ. 2461038444 Λασσάνη 22 • Τ. 2461306719 | Αριστοτέλους 9 • Τ. 2461026151 | Αλεξάνδρου 45 • Τ.2461037744 W. kaklidis-bakery.gr | F. @kaklidisbakery | ING @kaklidisbakery

6 ΤΟGETHER

«Στα όρια της ανασύνθεσης» Ανασύνθεση: Προφορά /a.na.sin.θe.si/ τυπογραφικός συλλαβισμός :α-να-σύν-θε-ση Ουσιαστικό-Θηλυκό: αλλαγή στη σύνθεση των μελών μιας ομάδας, η νέα σύνθεση, πιθανώς με διατήρηση παλιών στοιχείων αλλά και με προσθήκη νέων. ΚΕΙΜΕΝΟ: BAΣΙΛΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ Τριγύρω μας καθημερινά βλέπουμε εκατοντάδες εικόνες. Η όραση μας, είναι μια από τις ταχύτερες ενέργειες. Μπορούμε να δούμε δεκάδες αντικείμενα με μία ματιά, όμως μπορούμε να παρατηρήσουμε και να επεξεργαστούμε μόνο ένα την φορά. Κατά αυτόν τον τρόπο, παρατηρώντας οπτικά ένα αντικείμενο, καταφέρνουμε να το ονομάσουμε, να αντιληφθούμε τις ιδιότητες του, τις λεπτομέρειες του, την χρήση του και τις λειτουργίες του. Με βάση όμως τα παραπάνω, τι μας κάνει να ορίσουμε ως μία εικόνα ένα συγκεκριμένο αντικείμενο; Το ερώτημα αυτό δημιουργήθηκε και έπειτα δημιούργησε τα έργα. Ποιά είναι τα στοιχεία τα οποία μας οδηγούν σε ένα συμπέρασμα και πώς αν αυτά διαφοροποιηθούν θα αλλάξει και η οπτική μας επάνω στο αντικείμενο.

Χρησιμοποιώντας καθημερινά αντικείμενα, φόρμες αντικειμένων που συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή, εικόνες και απεικονίσεις, διάφορα δομικά υλικά ή ζωγραφικά μέσα, δημιουργήθηκαν έργα τα οποία περιπλέκουν τα συνθετικά μέρη ενός αντικειμένου, με ενός άλλου. Το αποτέλεσμα αυτής της ανασύνθεσης επεξεργάστηκε περαιτέρω, δηλώνοντας την επόμενη εξέλιξη, την καταστροφή ξανά της προηγούμενης λειτουργίας και την άμεση αναδημιουργία. Κατά την προσωπική μου προσέγγιση, το κάθε έργο μέσα από τον δικό του διαφορετικό τρόπο σύνθεσης, δημιουργεί τόσο μια νέα πραγματικότητα, όσο και μια διακοσμητικότητα, καταστρέφοντας τα καλούπια στα οποία εντάσσονταν προηγουμένως τα συνθετικά του μέρη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Βασίλειος Μουμουλίδης γεννήθηκε και κατάγεται από την Πτολεμαΐδα, Εορδαία Κοζάνης. Είναι σπουδαστής του τμήματος εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών, της σχολής καλών τεχνών του πανεπιστημίου δυτικής Μακεδονίας, στην πόλη της Φλώρινας. Βρίσκεται στο 3ο έτος σπουδών, με κατεύθυνση το 3ο εργαστήριο ζωγραφικής. Το εικαστικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως ζωγραφική, γλυπτική και ψηφιακά μέσα, ενώ τα τελευταία χρόνια λαμβάνει μέρος σε εικαστικές εκθέσεις και δράσεις στον ελλαδικό χώρο.

ΤΟGETHER 7

8 ΤΟGETHER

10 ΤΟGETHER

Ο Μιχάλης Πιτένης επί σκηνής (1ο μέρος)

Μ

ε μια πρώτη ανάγνωση των έργων του φαίνεται αμέσως η διάθεση του συγγραφέα να δοκιμάζει καινούργια πράγματα, τόσο σε ό,τι αφορά τον τρόπο γραφής όσο και στα θέματα που επιλέγει. Παίρνοντας το ρίσκο να αφήσει το δοκιμασμένο και πετυχημένο περνώντας σε κάτι άλλο. Έτσι, ενώ ξεκινάει χρησιμοποιώντας το κοζανίτικο ιδίωμα στο πρώτο του θεατρικό έργο, το “Αποκριές είναι, συνήθως… περνούν” το Φλεβάρη του 1993, θα το εγκαταλείψει ως τρόπο έκφρασης πολύ σύντομα επανερχόμενος σ’ αυτό μόνο μια φορά στην κωμωδία “Πού ‘ν’ τς οι άλλοι;” του 1997, γράφοντας έκτοτε μόνο στην γλώσσα της εποχής μας. Παράλληλα, ενώ φαίνεται να του ταιριάζει και να τα πάει καλά στην σάτιρα και την κωμωδία, “Ο βασιλικός κι οι γλάστρες” - 1993, “Η νόσος των παντρεμένων γυναικών” -1999, “Το πακέτο” -2000, “Όπου ο νεκρός και να κρυφτεί ο Καλλικράτης θα τον βρει” - 2011, δεν θα διστάσει να περάσει στο δράμα αλλά και το μιούζικαλ, με επιτυχία και εκεί αν λάβουμε υπόψη μας την αποδοχή που είχαν τα έργα του “Είναι μακριά η πατρίδα” του 1997, “Η ζωή δίπλα μας” του 2009, “Βραδιάζει κυρία Γαλάτεια” του 2018, “Χριστούγεννα ξανά” του 2019 και το πρόσφατο “Με την πένα σπαθί”!

Αλλαγή θεματολογίας και τρόπου γραφής

Είκοσι οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τότε που ο Μιχάλης Πιτένης έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως θεατρικός συγγραφέας. Είκοσι οκτώ χρόνια και έντεκα έργα, με τελευταίο αυτό που ανέβασε το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης στις 31 Ιουλίου 2021. Έντεκα έργα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεματολογίας, από την σάτιρα, την κωμωδία, την επιθεώρηση, το δράμα, μέχρι και το μιούζικαλ. Μια πορεία παράλληλη μ’ εκείνην της λογοτεχνίας, όπου ο απολογισμός είναι οκτώ έργα, πέντε μυθιστορήματα και τρεις συλλογές διηγημάτων. Ποιος όμως είναι ο θεατρικός συγγραφέας Μιχάλης Πιτένης και πώς βλέπει ο ίδιος την μακροχρόνια διαδρομή σ’ αυτό τον χώρο;

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της θεατρικής παραγωγής του Πιτένη είναι οι αλλαγές στον τρόπο γραφής αλλά και στην θεματολογία. Αλλαγές που, θεωρητικά, έχουν το ρίσκο τους, αλλά που τις τολμά. Ο ίδιος εξηγεί: “Νομίζω πως το μεγαλύτερο ρίσκο βρίσκεται στην τυποποίηση. Το να δοκιμάζεις κάτι καινούργιο στην γραφή φυσικά και κρύβει κινδύνους, αλλά και πολλές γοητευτικές προκλήσεις. Σ’ αυτό θα μπορούσα να πω πως με βοήθησε η θητεία μου ως δημοσιογράφος καθώς από τότε που ξεκίνησα, το μακρινό 1980, έχω δοκιμάσει διάφορα πράγματα στον τρόπο της γραφής και της έκφρασης μου, εκτιμώντας πως έτσι θα μπορέσω να βελτιωθώ και να αποδώσω καλύτερα αυτό που ήθελα να πω. Ανάλογη συνταγή χρησιμοποίησα στην λογοτεχνία, αλλά και στο θέατρο. Αγαπάω πάρα πολύ το γέλιο, εκτιμώ αφάνταστα τους ανθρώπους που έχουν χιούμορ, που αυτοσαρκάζονται αλλά συγκινούμαι εξίσου εύκολα. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να ισορροπεί ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο καταστάσεις. Να γελά αλλά και να συγκινείται. Σε όλα μου τα έργα, επιδίωξα να συνυπάρχουν αυτά τα δύο στοιχεία. Ωστόσο είναι και κάτι που μου βγαίνει αυθόρμητα, αβίαστα, γιατί αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι, ο τρόπος που λειτουργώ.”

Το πρώτο… ρίσκο!

KEIMENO: ΛΙΛΑ ΚΥΡΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΜΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η παρθενική συγγραφική εμφάνιση έγινε με την χρήση του κοζανίτικου ιδιώματος την περίοδο της αποκριάς του 1993 με το έργο “Αποκριές είναι, συνήθως… περνούν”, μια σάτιρα της τότε πολιτικής ηγεσίας του τόπου, πολλά μέλη της οποίας δεν σατιρίστηκαν απλώς, αλλά είδαν… τον εαυτό τους να παρελαύνει και από την μικρή σκηνή του Κοβεντάρειου, της γνωστής αίθουσας

ΤΟGETHER 11

συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης, όπου δόθηκαν οι δύο παραστάσεις του έργου. Αναπολώντας εκείνη την περίοδο ο συγγραφέας σχολιάζει: “Είναι αλήθεια πως ό,τι έγινε τότε, έγινε έχοντας και κάποια άγνοια κινδύνου, καθώς μπορεί σε όλους ν’ αρέσει η σάτιρα, αλλά λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά την αποδέχονται και μπορούν να την αντέξουν όταν τους αφορά, ειδικά όταν βλέπουν μια ομάδα παιδιών, γιατί παιδιά ήμασταν τότε, να τους μιμούνται και να τους σατιρίζουν. Εμείς, ευτυχώς, δεν αντιμετωπίσαμε τέτοιο πρόβλημα αφού οι τοπικοί άρχοντες της εποχής έδειξαν πως την αντέχουν και δίνοντας το παρόν στις δύο παραστάσεις μας ουσιαστικά στήριξαν αυτό μας το εγχείρημα. Το σημαντικότερο βέβαια είναι πως το στήριξε ο κόσμος που κατέκλυσε την αίθουσα.”

Τα επόμενα βήματα Η συνέχεια δεν αργεί και τον Μάη του 1993 η ομάδα που έκανε το πρώτο της χτύπημα με το “Αποκριές είναι, συνήθως… περνούν” έχοντας αποκτήσει όνομα, ΟΧΛΗΡΟΙ ΠΟΛΙΤΑΙ (σ.σ. με ιδρυτικά μέλη τους Γ. Κοντορίκο, Μ. Πιτένη, Δ. Συνδουκά και Β. Τζημόπουλο) συνεργάζεται με το ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ, μια απ’ τις παλιότερες θεατρικές ομάδες της περιοχής, και παρουσιάζουν στην αίθουσα του κινηματοθεάτρου ΟΛΥΜΠΙΟΝ την επιθεώρηση “Ο βασιλικός κι οι γλάστρες”! Μια σάτιρα που ξεφεύγει από τα τοπικά δρώμενα και περνάει στα πανελλήνια χρησιμοποιώντας την γλώσσα της εποχής μας. Πώς κρίνει ο ίδιος εκείνη την παράσταση; “Τότε βρισκόταν στην επικαιρότητα το θέμα της βασιλικής περιουσίας που διεκδικούσε ο τέως βασιλιάς. Εξ ου και ο τίτλος. Δεν περιοριστήκαμε βέβαια μόνο σ’ αυτό, αλλά καλύψαμε, στο μέτρο του δυνατού, όλη την τότε πολιτική επικαιρότητα. Ακόμα και σήμερα φίλοι που συμμετείχαν σ’ αυτή την παράσταση την νοσταλγούν και την χαρακτηρίζουν ως κάτι πρωτοποριακό για την περιοχή μας και το ερασιτεχνικό θέατρο. Έκτοτε, έγιναν πολλές συζη-

τήσεις για το πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο με καινούργιο έργο, χωρίς δυστυχώς να το επαναλάβουμε ποτέ.” Θα περάσουν τέσσερα χρόνια μέχρι να γίνει το επόμενο βήμα, που θα έρθει την περίοδο της αποκριάς του 1997 με την κωμωδία “Πού ‘ν’ τς οι άλλοι;”. Και εδώ επανέρχεται και κυριαρχεί το κοζανίτικο ιδίωμα, ενώ ο γενικός τίτλος που δόθηκε στα δύο διαφορετικά μέρη που συνέθεταν την παράσταση, “Κοζάνη πόλη του βιβλίου” και “Το προξενιό της Τσιπούλας”, ανήκε στον πατέρα του συγγραφέα, για τον οποίο θυμάται με συγκίνηση ότι: ¨Το “Πού ‘ν’ τς οι άλλοι;” είναι μια φράση γνωστή στους παλαιότερους Κοζανίτες την οποία καθιέρωσε ο αείμνηστος πατέρας μου, ο Ζήσης, ο οποίος διακρινόταν για το έξυπνο, και καυστικό πολλές φορές, χιούμορ του. Θυμάμαι πόσο είχε χαρεί που χρησιμοποίησα μια δική του

φράση για τον τίτλο και έδωσε το παρόν σε όλες τις παραστάσεις λέγοντας σε όσους τον χαιρετούσαν και τον συνέχαιραν για το έργο, ρωτώντας τον αν έχει κάποια ανάμιξη στη συγγραφή του, ¨εγώ τα λέω, αυτός τα γράφει¨. Η προσέλευση του κόσμου ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητική, καθώς κατακλυζόταν καθημερινά η Αίθουσα Τέχνης παρά το χιόνι που έπεφτε όλες τις μέρες και το τσουχτερό κρύο που επικρατούσε.¨

Το κοζανίτικο ιδίωμα Η πρώτη του εμφάνιση συνδυάζεται με το κοζανίτικο ιδίωμα. Έκτοτε, όμως, θα το επαναλάβει μόλις μια φορά. Το αφήνει οριστικά; “Το κοζανίτικο ιδίωμα δεν το άφησα ούτε θα το αφήσω ποτέ. Είναι η μητρική μου γλώσσα. Κάθε φορά που το χρησιμοποιώ, είναι σαν ν’ ακούω την φωνή της μάνας μου, την φωνή

12 ΤΟGETHER

των δικών μας ανθρώπων που δεν υπάρχουν πια. Το ότι γράφτηκε το πρώτο και το τρίτο μου έργο σ’ αυτή την γλώσσα, και για να είμαστε ακριβείς το μεγαλύτερο μέρος τους, όχι όλο, οφειλόταν στις συγκυρίες. Ανέβηκαν και τα δύο την περίοδο της αποκριάς και είναι γνωστό πως στην Κοζάνη εδώ και χρόνια υπάρχει μια παράδοση να ανεβαίνουν έργα λαογραφικού χαρακτήρα, γραμμένα στο ιδίωμα, που παραπέμπουν, κυρίως, στο παρελθόν. Τα δικά μου δεν είχαν αυτό τον χαρακτήρα. Σάτιρες της εποχής ήταν και η κοζανίτικη γλώσσα είναι αλήθεια πως βοηθάει πάρα πολύ στο να κάνεις σάτιρα. Σ’ αυτόν ειδικά τον τομέα έχει μια μοναδική δύναμη.” Σάτιρα και κοζανίτικο ιδίωμα, ένας δυνατός συνδυασμός. Δεν ξαναμπήκε, άραγε, στον πειρασμό να το ξαναδοκιμάσει; Χαμογελάει. “Αν έλεγα όχι, θα έλεγα ψέματα. Υπήρξαν μάλιστα και πάρα πολλοί που μου το ζήτησαν. Προβληματίστηκα αρκετά, ώσπου κατέληξα πως δεν είναι καλό να επαναλαμβάνεις κάτι, ακόμα και αν αυτό είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Εξάλλου αυτό που με ενδιαφέρει πάντα είναι να δοκιμάζω καινούργια πράγματα. Βέβαια το κοζανίτικο ιδίωμα το ξανασυναντάω στο μυθιστόρημα που τώρα ετοιμάζω και ένα μέρος του εξελίσσεται στην Κοζάνη της δεκαετίας του ΄60 και όλοι οι διάλογοι εκείνης της εποχής θα είναι στα κοζανίτικα.”

Η στροφή στο δράμα Το 1997 θα γίνει η μεγάλη στροφή στο δράμα χάρη σε δύο κείμενα για την μετανάστευση, “Push car” και “Οι εικόνες που δεν θυμάμαι”, που θα αποτελέσουν τα μέρη της παράστασης που ανεβάζουν οι ΟΧΛΗΡΟΙ με τίτλο “Είναι μακριά η πατρίδα”, που εκτός της Κοζάνης παρουσιάστηκε και σε άλλες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας. Η αφορμή για να γραφτεί αυτό το έργο ήταν το Παγκόσμιο Συνέδριο Αποδήμων Κοζανιτών που διοργάνωσε η τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και στο πλαίσιο του παρουσιάστηκε το ένα μέρος του. “Οι στιγμές που βιώσαμε εκείνη την μέρα στην Αίθουσα Τέχνης ήταν συγκλονιστικές και αξέχαστες” θυμάται ο συγγραφέας χωρίς να κρύβει την συγκίνηση του. “Μετανάστες κάποιας ηλικίας είχαν δακρύσει και ορισμένοι απ’ αυτούς πλησίαζαν την σκηνή αφήνοντας στην άκρη της τα μαγνητοφωνάκια τους για να καταγράψουν κάτι απ’ την παράσταση, ενώ στο τέλος μας αγκάλιαζαν και μας φιλούσαν. Ακόμα και σήμερα οι εικόνες αυτές είναι πολύ ζωντανές στην μνήμη μου και ειλικρινά νιώθω πολύ τυχερός που τις έζησα”. Το κείμενο “Push car” ήταν εμπνευσμένο από το βιβλίο του συγγραφέα Μήτσου Κασόλα “Η άλλη Αμερική”, ο οποίος μάλιστα ήρθε και παρακολούθησε την πρεμιέρα του έργου στην Κοζάνη!

Αλουμίνιο

Xαρτί Βάζουμε στον κάδο του Χαρτιού • Χάρτινα κουτιά συσκευασιών • Χαρτοκιβώτια συσκευασίας • Εφημερίδες, περιοδικά, χαρτί γραφείου, διαφημιστικά φυλλάδια • Χάρτινο ρολό τουαλέτας • Βιβλία • Έντυπα (Κόλλες Α4)

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΒΆΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΆΔΟ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΎ X Χαρτιά κουζίνας & χαρτοπετσέτες x Χαρτιά υγείας x Λαδόκολλες x Λερωμένα χαρτιά από φαγητά x Αλουμινόχαρτα x Φωτογραφίες x Φελιζόλ

Xαρτί Βάζουμε στον κάδο του Γυαλιού • Γυάλινα μπουκάλια που περιείχαν: γάλα,

αναψυκτικά, αλκοολούχα ποτά • Γυάλινα μπουκαλάκια από αρώματα, κρέμες κλπ.

• Γυάλινα βάζα από μαρμελάδες, μέλι, σάλτσες κλπ.

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΒΆΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΆΔΟ ΤΟΥ ΓΥΑΛΙΟΎ X Πράγματα από πορσελάνη (βάζα, πιάτα, κούπες) X Μπουκαλάκια από φάρμακα, σιρόπια X Σπασμένα πιάτα, ποτήρια, βάζα, σταχτοθήκες, τζάμια, καθρέπτες X Λάμπες, φωτιστικά Mείνετε ενημερωμένοι για νέες δράσεις Facebook: @diadyma Instagram: diadyma_sa LinkedIn: Diadyma SA E: info@diadyma.gr

www.diadyma.gr

ΤΟGETHER 13

Βάζουμε στον κάδο του Αλουμινίου • Κουτάκια από αναψυκτικά κλπ.

• Κονσέρβες • Μεταλλικά κουτιά από σκόνη γάλακτος, νες καφέ κλπ.

• Κονσέρβες τροφών ζώων • Μεταλλικά μικροαντικείμενα (μαχαιροπίρουνα κλπ.)

• Αλουμινόχαρτα, ταψάκια φαγητού

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΒΆΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΆΔΟ ΤΟΥ ΑΛΟΥΜΙΝΊΟΥ X Μεταλλικά αιχμηρά αντικείμενα (μαχαίρια, σύριγγες) X Πολύ μικρά μεταλλικά αντικείμενα (κλειδιά, βίδες) X Μικροσυσκευές μεταλλικές (τοστιέρες, κλπ) X Μεταλλικά κουτιά από χρώματα/μπογιές με υπόλειμμα

Πλαστικό Βάζουμε στον κάδο του Πλαστικού

• Πλαστικά μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά, σάλτσες • Πλαστικές συσκευασίες από απορρυπαντικά, είδη καθαρισμού, οδοντόκρεμες, σαμπουάν κλπ.

• Πλαστικές συσκευασίες τροφίμων • Πλαστικές σακούλες/περιτυλίγματα

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΒΆΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΆΔΟ ΤΟΥ ΠΛΑΣΤΙΚΟΎ x Καλαμάκια, Ξυραφάκια, Οδοντόβουρτσες, Στυλό x Τσάντες, παπούτσια, ρούχα, γάντια x Πλαστικές καρέκλες, τραπέζια κλπ. x Μελανοδοχεία, Toner εκτυπωτών x Πλαστικά δοχεία από λάδια αυτοκινήτων, χρώματα/μπογιές x Πλαστικά δοχεία από φυτοφάρμακα x Παιδικά παιχνίδια x CD/DVD, Ηλεκτρικές-Ηλεκτρονικές μικροσυσκευές ΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΈΧΟΥΜΕ ΌΤΑΝ ΑΝΑΚΥΚΛΏΝΟΥΜΕ 4 Αδειάζουμε καλά τα μπουκάλια και τα βάζα 4 Ξεπλένουμε με λίγο νερό 4 Αφαιρούμε τα καπάκια 4 Τσαλακώνουμε τα πλαστικά μπουκάλια 4 Τα ρίχνουμε στον κάδο χωρίς σακούλα 4 Διπλώνουμε / Σπάμε τα μεγάλα χαρτόκουτα

14 ΤΟGETHER

H Σεβαστή Κωνσταντινίδου βάζει τους μυστικούς της πράκτορες σε δράση! Τι γίνεται όταν η μικρή αδερφή κλαίει και θέλει τη μαμά; Τι γίνεται όταν η μεγάλη γιαγιά δε σε φωνάζει με το όνομά σου αλλά «αγοράκι» ή «κοριτσάκι»; Τι γίνεται όταν δε θυμάται να πιει νερό ή όταν δε βρίσκει το μπάνιο; «Συμβαίνουν κι αυτά», λέει η μαμά. Οι μυστικοί πράκτορες όμως είναι εδώ, πάντα έτοιμοι για δράση. Και τα καταφέρνουν καλά ή σχεδόν καλά. Να, όπως προχθές το μεσημέρι που η γιαγιά ξεπόρτισε και άρχισαν να τρέχουν ο ένας πίσω από τον άλλον. Θα προλάβουν τη γιαγιά; Θα προφυλάξουν τη μικρή; Θα φέρουν σε πέρας τις ειδικές αποστολές τους; Το πρώτο παιδικό βιβλίο της Σεβαστής Κωνσταντινίδου, οι «Μυστικοί πράκτορες σε δράση» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μολύβι».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: KEΛΛΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ

Η Σεβαστή γεννήθηκε στον Σοχό Θεσσαλονίκης το 1970. Σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη «Δημιουργική Γραφή» στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.Αυτό τον καιρό σπουδάζει Ελληνικό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από το 2001 εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια μένει μόνιμα στην Κοζάνη. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικές ανθολογίες αλλά και σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Τα δύσκολα γίνονται λίγο πιο εύκολα όταν ο ένας στέκεται δίπλα στον άλλον; Ναι, πράγματι, το πιστεύω. Όλα γίνονται πιο εύκολα όταν υπάρχει κάποιος δίπλα μας, έτοιμος να βοηθήσει. Μαγικές λύσεις δε θα βρούμε, οι γκρίνιες επιδεινώνουν τις δύσκολες καταστάσεις και δημιουργούν νοσηρότητα. Χρειάζεται ρεαλισμός για να δούμε πού βρισκόμαστε, καλή διάθεση και προθυμία για να βρούμε τι θα κάνουμε. Και συζήτηση, με αυτιά ανοικτά. Υπάρχει μια στιγμή στον χρόνο που θεωρείτε ως αρχή της συγγραφής; Η στιγμή που αισθάνεσαι ότι αν δε γράψεις και δε βγάλεις από μέσα σου αυτά που σε κατακλύζουν, θα τρελαθείς. Πώς ξεκινήσατε να γράφετε το βιβλίο σας; Θυμάστε το αρχικό ερέθισμα; Το βιβλίο αναφέρεται στην άνοια. Μέσα στην οικογένεια είχαμε προσωπικά βιώματα καθώς χρειάστηκε να ζήσουμε ένα χρονικό διάστημα με την πεθερά μου, η οποία έπασχε από τη συγκεκριμένη ασθένεια. Η συμβίωση αυτή αποτέλεσε το βασικό ερέθισμα για τη μικρή μου ιστορία.

Πώς θα συστήνατε το βιβλίο σας σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε για σας; Μια μικρή ιστορία για τα δύσκολα που γίνονται λίγο πιο εύκολα όταν ο ένας στέκεται δίπλα στον άλλον. Τι τονίσατε και τι αποφύγατε; Ήθελα να φανεί αυτό ακριβώς, ότι όλα γίνονται λίγο πιο εύκολα όταν ο ένας συμπαραστέκεται στον άλλον. Οριστικές λύσεις δεν υπάρχουν αλλά υπάρχουν μικρές στιγμές προσφοράς και ευτυχίας κι αυτές τελικά κάνουν τη διαφορά. Επίσης, η βοήθεια όλων μέσα σε μια οικογένεια, από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο, είναι πολύτιμη. Κάποια ιδέα θ΄ακουστεί, κάποια πρωτοβουλία θα σκάσει

μύτη, κάποια λύση θα βρεθεί. Είναι πολύ σημαντικό να δίνουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να εκφράζουν τη γνώμη τους και να αναλαμβάνουν υπεύθυνο ρόλο μέσα σε μια οικογένεια. Οι φρέσκιες ιδέες τους δίνουν λύσεις και μας ξαφνιάζουν με τη δροσιά τους. Ταυτοχρόνως, αναλαμβάνοντας δράση γίνονται υπεύθυνοι και δημιουργικοί άνθρωποι, παύουν να περιμένουν τα πάντα από τους γονείς και ωριμάζουν.Επιπλέον, προσπάθησα να κάνω μια σύνδεση ανάμεσα στον ηλικιωμένο και στο μικρό παιδί, να δούμε τον ηλικιωμένο σαν έναν άνθρωπο που χρειάζεται αγάπη και βοήθεια όπως ακριβώς το μικρό παιδί. Ήθελα, επίσης, αυτό το δύσκολο και επώδυνο θέμα να το προσεγγίσω ανάλαφρα, με χιούμορ και χαρούμενη διάθεση. Από την άλλη, κατέβαλα προσπάθεια να αποφύγω «διδακτισμούς» και «πρέπει», έτοιμες και απλές λύσεις, τυποποιημένες. Τι απαντάτε σε όσους θα πουν: ακόμη ένας συγγραφέας; Τι το καινούργιο φέρνει; Το καινούργιο που φέρνει ο κάθε νέος συγγραφέας είναι η ματιά του πάνω στο θέμα. Το αν αξίζει αυτή η ματιά ή όχι θα το αποφασίσει ο αναγνώστης και μόνο αυτός. Ο δρόμος προς την έκδοση δεν είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Ποια είναι η δική σας ιστορία; Όντως έτσι είναι. Μετά την κρίση η κατάσταση στον εκδοτικό χώρο έχει αλλάξει πολύ. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο αν δεν έχεις ήδη καταφέρει κάποια προηγούμενη έκδοση. Εγώ συμμετείχα σε αρκετές συλλογικές δουλειές με διηγήματα και ποιήματα αλλά οι «Μυστικοί πράκτορες σε δράση» είναι το πρώτο προσωπικό μου έργο. Ο εκδοτικός οίκος Μολύβι στη Θεσσαλονίκη αξιολόγησε το κείμενο και ήταν ο πρώτος που μου απάντησε θετικά. Θα έλεγα ότι γενικά δε δυσκολεύτηκα πολύ για την έκδοση αυτή.

ΤΟGETHER 15

Στην εποχή μας η εικόνα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη. Ανησυχείτε πως μια μέρα ο γραπτός λόγος ίσως χάσει τον λόγο ύπαρξής του; Η εικόνα αποτελεί μια άλλη γλώσσα επικοινωνίας, ένας άλλος τρόπος έκφρασης. Σίγουρα κερδίζει έδαφος αλλά θεωρώ ότι ο γραπτός λόγος δεν κινδυνεύει. Βέβαια ο ρυθμός της ζωής κι η επικράτηση μιαςέντονης ταχύτητας σε όλους τους τομείς επηρεάζει, κατά τη γνώμη μου, και τον λόγο. Μεγάλες περιγραφές, φλυαρίες και πλατειασμοί δε γίνονται πια εύκολα αποδεκτά. Καλείται ο συγγραφέας να διαλέξει προσεκτικά τις λέξεις του και ν΄ αξιοποιήσει εργαλεία ώστε η αφήγηση του να κερδίσει τον αναγνώστη από την αρχή και να τον κρατήσει ως το τέλος. Νομίζω ότι αν δεν έχεις κάτι να πεις και αν αυτό το κάτι δεν μπορείς, κυρίως, να το κοινωνήσεις, τότε υπάρχει θέμα. Κάποιοι λένε, «ένα μεγάλο βιβλίο, χρειάζεται ένα μεγάλο θέμα». Το πιστεύετε; Πιστεύω ότι ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα είναι το κομβικό στοιχείο. Είτε είναι μεγάλο είτε είναι μικρό το θέμα, η προσέγγισή του είναι το κλειδί της ανάδειξής του. Όλα έχουν ειπωθεί, όπως πολύ σωστά λέγεται στον χώρο της συγγραφής. Οπότε αυτό που Το «καλό» το αναζητούμε στην πρωτοτυπία, στην έχει αξία είναι αν η ματιά του συγγραφέα καταφέρει πλοκή, στη γλώσσα, στην τυποτεχνία των βιβλίων, τελικά να τραβήξει τον αναγνώστη μέσα στα σπλάστο βάθος και το εύρος τους.Πού ρίχνετε μεγαλύχνα της ιστορίας του. τερο βάρος; Μια καλή ιστορία βρίσκει τον δρόμο της και ταξιδεύει. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, όλα μετράνε άλλοτε λίγο κι άλλοτε πολύ. Η γλώσσα, ο τρόπος

γραφής αλλά και η γενικότερη αισθητική του βιβλίου θεωρώ ότι αποτελούν σημαντικά στοιχεία που καθορίζουν την πορεία του βιβλίου. Τι διαβάζετε αυτές τις μέρες; Μόλις τελείωσα τα Έθιμα ταφής της Hannah Kent και ξεκίνησα το Σικελικό Ειδύλλιο της Σώτης Τριανταφύλλου.

16 ΤΟGETHER

ΑΦ Ι Ε Ρ Ω Μ Α στη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη και στο στενό συνεργάτη του Κοζανίτη Γιάννη Διδίλη

Σ

τη γειτονιά των αγγέλων θα σμίξει με τον αγαπημένο του φίλο και συνεργάτη Γιάννη Διδίλη που τον περιμένει για μία ακόμα θρυλική συνεργασία από αυτές, που έχουν σημαδέψει τη μουσική της Ελλάδας. Οι Κοζανίτες έχουμε αγάπη και έφεση στην μουσική και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Κοζάνη δημιουργήθηκε το 1924 από τον Εδμόνδο Σασαρόλη η πρώτη συμφωνική ορχήστρα στην Ελλάδα, πολύ πριν από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Τεράστιο είναι το πένθος για την απώλεια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη που έφυγε σε ηλικία 96 ετών. Εμείς θα πούμε το δικό μας «αντίο« στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, στην εμβληματική αυτή προσωπικότητα και το έργο του, καταγράφοντας κάποια αποσπάσματα από όσα είπαν για τον Μίκη, ερμηνευτές, συνθέτες, στιχουργοί, τραγουδοποιοί, μουσικοί.

«Αναζητητής της παγκόσμιας αρμονίας, οικουμενικός Έλληνας με παγκόσμια απήχηση υπήρξε ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Συγχρόνως, φλογερός αγωνιστής, όπου διαπίστωνε τον ανθρώπινο πόνο, την λαχτάρα για τη δικαιοσύνη, τον πόθο για τη φιλική συνύπαρξη των λαών, την παγκόσμια ειρήνη και αδελφοσύνη. Είχε μια παιδικότητα ο Μίκης και πείσμα, ήθελε να είναι ο πρώτος και ξεχωριστός. Ακόμη και οι αντιφάσεις του, οι συγκρούσεις μαζί του είχαν ενδιαφέρον. Έφυγε σήμερα ο τελευταίος των μεγάλων. Των τελευταίων μεγάλων Ελλήνων. Είναι ημέρα πένθους, βαθιάς συγκίνησης αλλά και πνευματικής ανάτασης. Ηταν παράφορος. Δεν τον χωρούσε ο τόπος. Ξεχείλιζε από μουσική, αιώνια νιάτα, πάθος και ρομαντισμό. Ηταν ένας μεγαλοφυής, ένας λεοντόκαρδος, ένας άνθρωπος αναγεννησιακός. Ένας οικουμενικός άνθρωπος. Πενθούμε το φθαρτό σώμα. Αυτό το δυνατό σώμα που υπέστη διωγμούς, εξορίες, φυλακίσεις, απομόνωση, φάλαγγα. Γιατί το πνεύμα και η ψυχή είναι κληροδοτημένα σ’ αυτόν τον λαό και στον κόσμο όλο. Επάνω σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η ελληνική μουσική, όπως τα δύσκολα χρόνια είχε λεχθεί ότι στο φέρετρο του Κωστή Παλαμά ακουμπά η Ελλάδα. Ο Μίκης ήταν αυτός που δημιούργησε τον μουσικό πολιτισμό του 20ού αιώνα. Με τον Μίκη ήταν αδύνατο να μη γελάσεις. Ο,τι σκληρό και απρόσιτο ήθελε να πει το περνούσε με το χιούμορ του. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το αφοπλιστικά πηγαίο, σχεδόν παιδικό χαμόγελό του, την απλότητα, τον ενθουσιασμό και την αμεσότητα μέσα από την οποία επικοινωνούσε, την εγκάρδια χειραψία και την πραότητα στο βλέμμα του. Η απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη είναι μοναδική. Η στιγμή είναι ιστορική. Με ένα έργο όμως που παραμένει ζωντανό είναι και ο ίδιος εξαιρετικά παρών. Αν είναι κάτι η αθανασία, είναι αυτό. Στην παγκόσμια ιστορία, είναι λιγοστές οι φορές που οι «θρύλοι» αναγνωρίζονται και τιμώνται εν ζωή». (εφημερίδα ΝΕΑ)

Στην μνήμη του Γιάννη Διδίλη, πιανίστα, συνθέτη, μαέστρου, συνεργάτη του Μίκη Θεοδωράκη Με τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη έρχεται στο μυαλό μας και ένας δικός μας άνθρωπος που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στο μουσικό γίγνεσθαι του Μίκη Θεοδωράκη και αυτός δεν ήταν άλλος από τον πιανίστα και ενορχηστρωτή του Μίκη, Γιάννη Διδίλη.

Ποιος ήταν αυτός ο σπουδαίος μουσικός; ΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΔΙΔΙΛΗΣ

Ο Γιάννης Διδίλης γεννήθηκε στην Κοζάνη τον Φεβρουάριο του 1921 παντρεύτηκε την Καλλιόπη Διδίλη το γένος Ερωτόκριτου και έφεραν στον κόσμο την μονάκριβη κόρη τους Κατερίνα Διδίλη που ζει μόνιμα στην Θεσ/

ΤΟGETHER 17

νικη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Κοζάνη όπου συγχρόνως φοιτούσε στο Ωδείο. Η σχέση του Γιάννη Διδίλη με τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη ήταν μια σχέση ζωής. Η μοίρα θέλησε ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Γιάννης Διδίλης να συναντηθούν. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί σε όλα τα εμβληματικά μουσικά έργα του Μίκη.

1937 ωδείο Κοζάνης Η καθηγήτρια Μαρίκα Οικονόμου με τους μαθητές: Διδίλη Γιάννη στο μέσον, δεξιά τον Δημήτρη Καλέα και την Στεργίου ελευθερία

Από την συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στον Νίκο Νικόλιζα (Περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 2ο, 2009) - Από όλους όσους συνεργαστήκατε, ποιος σας λείπει περισσότερο και γιατί; Μίκη Θεοδωράκης: Ο Γιάννης Διδίλης, που υπήρξε η ψυχή της μουσικής μου στα χρόνια της πρώτης μου λαϊκής ορχήστρας, την εποχή που έθετα τα θεμέλια του έργου μου. Ήταν ένας πολύ επιτυχημένος συνθέτης τραγουδιών ελαφράς μουσικής. Σπουδαίος πιανίστας και ολοκληρωμένος μουσικός. Το θέρος του 1961 διηύθυνε την Ορχήστρα του στην Θεσσαλονίκη σε κάποιο μουσικό-χορευτικό κέντρο. Κάποια μέρα έδωσα συναυλία στον κινηματογράφο που βρισκόταν δίπλα στο κέντρο αυτό. Τότε πρώτο-άκουσε τη μουσική μου και την ίδια στιγμή εγκατέλειψε τη δουλειά του και τη μουσική του, μπήκε στο μικρό του αυτοκίνητο και άρχισε να μας ακολουθεί από πόλη σε πόλη. Έως ότου γνωριστήκαμε και έγινε όχι μόνο ο πιανίστας της ορχήστρας μας αλλά η ψυχή της μουσικής μου. Έφυγε πρόωρα κι αυτό μου κόστισε πολύ. Σαν ελάχιστο δείγμα της φιλίας και της ευγνωμοσύνης μου, του έχω αφιερώσει το “Canto General”.

Τo ιστορικό της μουσικής του Canto General-1971 «Εκείνο τον καιρό κάλεσα τον Γιάννη Διδίλη να φύγει από την Ελλάδα και να΄ρθει κοντά μου για να μπει επικεφαλής στη λαϊκή μου ορχήστρα. Δίναμε τότε τη μια συναυλία μετά την άλλη στην Ευρώπη, στην Αυστραλία, στην Αμερική. Παράλληλα μπαίναμε κάθε τόσο σε διάφορα στούντιο για δίσκους, τηλεοπτικά φιλμ και εκπομπές. Έπρεπε να έχω κάποιον δίπλα μου που να γνωρίζει και να αγαπά τη μουσική μου καλύτερα κι από μένα. Κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Διδίλη. Έφτασε λοιπόν μια μέρα στο Παρίσι. Αργότερα έφερε τη γυναίκα του και την κόρη του. Νοίκιασαν ένα διαμέρισμα κοντά στο δικό μου, στο Καρτιέ Λατέν, και στρωθήκαμε στη δουλεία. Φυσικά το πρώτο κιόλας βράδυ θέλησε ν΄ακούσει όλη την εργασία μου από τον καιρό που χωρίσαμε, δηλαδή από τις 20 Απριλίου του 1967… Όταν κάποτε έφτασα στα σχέδια του CANTO GENERAL, με ρώτησε τη σκοπεύω να κάνω.

«Τίποτα» του είπα, «όπως βλέπεις πνίγομαι στη δουλεία».

-Τότε θα το διδάξω εγώ στην ορχήστρα και τους τραγουδιστές. Αυτό είναι το ωραιότερο έργο σου…είπε: Κάθισε λοιπόν μπροστά στο πιάνο του ο Διδίλης, και για τρεις τουλάχιστον μήνες δεν βγήκε από το σπίτι του. Κατάφερε στο τέλος να διδάξει ένα έργο πολύ-ρυθμικό και από μια άποψη «ανώμαλο» για ένα λαϊκό οργανοπαίχτη. Ακόρντα δύσκολα με συνεχείς αλλαγές. Μελωδίες και κόντρα-μελωδίες. Κι όλα αυτά οι μουσικοί τα ΄μάθαν με το αυτί. Απέξω. Το CANTO GENERAL είναι αφιερωμένο στη μνήμη του μεγάλου φίλου μου και συνεργάτη Γιάννη Διδίλη, γιατί χωρίς αυτόν ίσως βρισκόταν ακόμα θαμμένο ανάμεσα στις μουσικές σημειώσεις που περιμένουν κάποιο χέρι να τις ανασύρει στο φως.» Γράφει ο Νίκος Λόλης «Η συναυλία μας λόγου και μουσικής με το Κίνημα Πολιτισμού και Ειρήνης πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη το 1974. Πιάνο-τραγούδι ο Μίκης, τραγούδι-κιθάρα η αφεντιά μου, Κώστας Πρατσινάκης τραγούδι, Νίκος Μωραιτόπουλος κιθάρα-τραγούδι, η Βασ. Βιρουράκη τραγούδι...αυτούς θυμάμαι. Όλοι ήμασταν από τις μπουάτ ‘’ΚΑΤΜΑΝΤΟΥ’’ και ‘’ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ’’ της Θεσ/νίκης. Πάμε λοιπόν στο σινεμά «Φίλιππος» στη κεντρική πλατεία της πόλης και πάνω στο πάλκο (σκηνή) βλέπουμε δυο πιάνα. Μα γιατί δυο πιάνα αναρωτηθήκαμε, θέλαμε μόνο ένα που θα έπαιζε ο Μίκης. Επειτα μάθαμε ότι το δεύτερο ήταν επιθυμία του Μίκη να στηθεί στη σκηνή προς τιμήν του Γιάννη Διδίλη (που δεν ήταν πια στη ζωή), του επί χρόνια πιανίστα της ορχήστρας του και ενορχηστρωτή σε πολλά δισκογραφημένα τραγούδια του, ο οποίος καταγόταν από την Κοζάνη.

Συνθέσεις του Γιάννη Διδίλη «Εγώ για σένα μόνο ζω» Σώτος Παναγόπουλος Μουσική: Γιάννης Διδίλης Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης 1η εκτέλεση σε 45ρακι του 1963 «Είπες θα φύγω κι έφυγες» Αντώνης Καλογιάννης Στιχουργός: Δημήτρης Χριστοδούλου Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης «Μην χτυπάς τα σπουργιτάκια» Πόπη Αστεριάδη Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης «Ο ήλιος εβασίλεψε» Καίτη Μπελίντα Στίχοι: Ηρακλής Παπασιδέρης Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης

«Σε καρτερώ» Κρίστιαν Κάρτερ Στίχοι: Γιάννης Φερμάνογλου Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης «Τον πόνο μέσα μου κρατώ» Αντώνης Καλογιάννης Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης «Φεύγει η ζωή» Κρίστιαν Κάρτερ Στίχοι: Γιάννης Φερμάνογλου Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης «Φτωχόπαιδο» Στίχοι: Μαρούδας, Μιχαήλ Συνθέτης: Γιάννης Διδίλης

Η Κοζάνη πότε θα τιμήσει τον Γιάννη Διδίλη; Ξεχάστηκε η υπόσχεση του παλαιού δημάρχου Πάρι Κουκουλόπουλου να δώσει το όνομα του σε μια οδό διπλά στον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη , δεν είναι αργά το σημερινό δημοτικό συμβούλιο , να υλοποίηση την υπόσχεση και να δούμε μια οδό Γιάννη Διδίλη στην Κοζάνη, η ακόμα να ονομάσει το ωδείο Κοζάνης σε δημοτικό ωδείο Κοζάνης «Γιάννη Διδίλη» «Γιατί μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη είναι από εκείνους που αγωνίσθηκαν με την μουσική για να σηκωθούμε όλοι εμείς λίγο ψηλότερα λίγο ψηλότερα » Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε από την ζωή, αφήνοντας πίσω μία ανεκτίμητη παρακαταθήκη για την μουσική και την δημοκρατία. Από την Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν μέχρι τον Ζορμπά και την μελοποίηση του Ελύτη και του Νερούδα, ο Μίκης Θεοδωράκης κατήργησε τα σύνορα με το μεγαλείο της μουσικής του. Μαζί με τον πιστό του φίλο, Γιάννη Διδίλη θα συναντηθεί τώρα, τον φίλο που ακολούθησε τον εξόριστο Μίκη στο Παρίσι ώστε οι νότες τους να αντηχήσουν τους αγώνες όλων των λαών για την προστασία των ιδανικών της ειρήνης, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αποχαιρετούμε την όρθια συνείδηση του Έθνους Τον αποχαιρετούμε με σημαίες και με ταμπούρλα και τον ευγνωμονούμε! Αγαπημένε μας Μίκη, να είσαι σίγουρος, ότι …αυτά τα δένδρα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό! Το παρόν του μέλλοντός μας, με την πλούσια κληρονομιά που μας αφήνεις, θα είναι ανατροφοδότης και πυροκροτητής, στους αγώνες των νέων γενιών για την Ελλάδα που ονειρεύτηκες και αγωνίστηκες.

18 ΤΟGETHER

Το κορίτσι που μισούσε το σχολείο Μια διαφορετική ιστορία Η καθημερινότητα ενός κοριτσιού δεκατριών ετών που ζει μετέωρο μεταξύτων φυσιολογικών κι εκείνων που διαφέρουν. Προ-σπαθείνα ανακαλύψει τα όριά της και τα όρια των άλλων. Βάρος για την οικογένεια, άγχος για τους συμμαθητές, κούραση και αμηχανία για τους εκπαιδευτικούς και μια Πολιτεία που δεν διαθέτει τα μέσα να τη βοηθήσει. ΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτη μέρα στο σχολείο

συμπεριφορά της. Είναι κλεπτομανής και υπερκινητική. Βρίζει, έχει τάσεις φυγής, ξεσπάσματα θυμού, αντιδρά στους κανόνες. Πρέπει να προσέχουμε, συνάδελφοι. Θα είναι δύσκολο να τη διαχειρισθούμε. Φυσικά θα υποβάλλουμε με τον γονέα αίτηση για παράλληλη στήριξη από καθηγητές Ειδικής Αγωγής». «Τι μας τα στέλνουν τέτοια παιδιά εδώ; Δεν υπάρχουν Ειδικά Σχολεία;» διαμαρτυρήθηκε ένας Μαθηματικός Γ.Π.. «Δεν είναι για ειδικό σχολείο, γιατί όπως φαίνεται από το φάκελό της, το ΚΕ.ΣΥ. στην εισήγησή του προτείνει κανονικό σχολείο φοίτησης. Θα μιλήσουμε βέβαια ξανά μαζί τους και με τους Διευθυντές των Ειδικών Σχολείων για τα περαιτέρω» συμπλήρωσε ο Διευθυντής. «Και τι φταίνε τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη; Οι γονείς θα διαμαρτυ-ρηθούν και θα έχουν και δίκιο» συμπλήρωσε ο Μαθηματικός. «Και πώς μπορούμε να διαχειρισθούμε εμείς ένα τέτοιο μαθητή; Με τι προσόντα; Ψυχολόγοι είμαστε;» πήρε το λόγο ο Υποδιευθυντής Δ.Φ. «αυτή η μαθήτρια χρειάζεται υποστήριξη και μέσα στην τάξη αλλά και στο προαύλιο, όπως επίσης υποστήριξη χρειάζονται και οι υπόλοιποι μαθητές της τάξης. Προτείνω να ερευνήσουμε την περίπτωση του Ειδικού Σχολείου ή τουλάχιστον τη δυνατότητα να έχουμε στο σχολείο μας ψυχολόγο σε συνεχή βάση».Στα λόγια του συναίνεσαν οι περισσότεροι και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε ξανά με το θέμα, όταν προκύψουν νέα στοιχεία.

ακόμη και τους ίδιους. Η φιλόλογος Κ.Π.κατήγγειλε ότι καθώς βάδιζε στο προαύλιο δέχτηκε με δύναμη μια μπάλα στο στήθος της από τη συγκεκριμένη μαθήτρια.Ο Διευ-θυντής, βέβαια, εξηγούσε ότι δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς, αφού η μαθήτρια δικαιούνταν να έρθει στο σχολείο της γειτονιάς της και υποσχέθηκε να καλέσει τη μητέρα της για να μας βοηθήσει να τη γνωρίσουμε καλύτερα

Η ενημέρωση από τον Διευθυντή

Και άρχισαν να έρχονται πλήθος οι καταγγελίες.

Το μεσημέρι, στην πρώτη συνε-δρίαση του σχολικού έτους, ο Διευθυ-ντής Δ.Γ. του σχολείου μας ενημέρωσε: «Φέτος στο σχολείο μας ήρθε ένα παιδί με πολλά προβλήματα, για το οποίο ο Διευθυντής του Δημοτικού με είχε προετοιμάσει από το καλοκαίρι. Είναι ένα κορίτσι της Α τάξης με Δ.Ε.Π.Υ.» «Συνηθισμένα τα βου-νά από τα χιόνια» τον διέκοψε μια Φιλόλο-γος. «Δεν ολοκλήρωσα, συνάδελφε. Τη μαθήτρια συνοδεύει ένας ολόκληρος φάκελος που αφορά τη

Ποια παιδιά φοιτούν στα Ειδικά Γυμνάσια και Λύκεια της Θεσσαλονίκης

Το κορίτσι έφευγε όποτε ήθελε από την τάξη, έλεγε ψέματα, έφερνε μαζί της αιχμηρά αντικείμενα, το σκύλο της, έκλεβε χρήματα από τις τσάντες των συμμαθητών της, έφτυνε, έβριζε τους καθηγητές και απειλούσε να πέσει από το μπαλκόνι. Οι καθηγητές ερχόταν στο γραφείο αναμαλ-λιασμένοι. Έβαζαν τις φωνές στον Διευθυντή που δέχτηκε ένα τόσο δύσκολο παιδί στο σχολείο και έτρεμαν στην ιδέα ότι μπορεί να χτυπήσει κάποιον συμμαθητή της

Η βοήθεια από τους αρμόδιους φορείς αργούσε, ενώ οι αντιδράσεις πλήθυναν.Οι γονείς των μαθητών πηγαινοέρχοντανστο γραφείο του Διευθυντή, διαμαρτύρονταν για την κατάσταση και ασκούσαν αφόρητη πίεση σε όλους μας. Έτσι, καταλήξαμε ότι το να πάει το παιδί σε Ειδικό Σχολείο-Γυμνάσιο ήταν η μόνη λύση. Αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε στοιχεία. Σύμφωνα με την Π.Μ, Δασκάλα Ειδικής Αγωγής που υπηρετεί

Μπήκα στο ένα από τα τρία ΚΙΒΟ, που εδώ και δέκα χρόνια στην αυλή φιλοξενούν μαθητές. «Καλημέρα παιδιά και καλή μας χρονιά!» Όμορφα μουτράκια με καθαρό βλέμμα με κοίταζαν. Μερικά ψιθύρισαν «κα-λημέρα» και μετά σιωπή. Πάντα έτσι ψαρωμένα είναι τα πρωτάκια στην αρχή. Ένα δυνατό «καλημέρα» ήρθε με καθυστέρηση από το βάθος της αίθουσας. Μέχρι να καταλάβω ποιος μίλησε, ένας γδούπος ακούστηκε. «Κυρία, μου πήρε το στυλό» φώναξε μια μικρή με σιδεράκια. Ένα κορίτσι με κόκκινα μαλλιά, άρπαξε το στυλό της διπλανής της, πετάχτηκε όρθια, ρίχνοντας την καρέκλα της και όρμησε στην πόρτα. Λίγο πριν την βροντήσει πίσω της, φώναξε «Μισώ το σχολείο και τους δασκάλους· φακ». Τα παιδιά κοιτάζονταν, μερικά χασκο-γελούσαν κι έριχναν πονηρά βλέμ-ματα. Η διπλανή της ήταν έτοιμη να κλάψει. Κι εγώ προσπαθούσα με μάγουλα κόκκινα να επαναφέρω την τάξη ψελλίζοντας κάτι μισόλογα. Κάποια στιγμή τα παιδιά ησύχασαν. Έστρεψα τη ματιά μου στο προαύλιο. Το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά έτρεχε πάνω κάτω, σηκώνοντας κάθε τόσο το παντελόνι που της έπεφτε. Κάποια στιγμή στάθηκε στο υπερυψωμένο πεζούλι και με το στυλό που είχε αρπάξει, έκανε σχέδια στον αέρα σαν τις μάγισσες των παραμυθιών που με το ραβδάκι τους μεταμορφώνουν τον κόσμο. Δεν έλεγε να χτυπήσει και το κουδούνι…

Η Ερμίνα γεννήθηκε το 2007 στη Θεσσαλονίκη και μιλάει δυο γλώσσες Από τη μητέρα, Σ.Π., ρωσικής καταγωγής, μάθαμε ότι η Ερμίνα γεννήθηκε το 2007 στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας της σκοτώθηκε, όταν η μικρή ήταν στο νηπιαγωγείο. Παλαιότερα, φιλοξενούνταν από τη γιαγιά της κάπου στη δυτική Θεσσαλονίκη και μέχρι τα δέκα της χρόνια μιλούσε μόνο ρώσικα. Αργότερα άλλαξε σπίτι και σχολείο, έμεινε με τη Σ.Π. και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια από πρώτο γάμο της μητέρας, από τα οποία η μεγάλη αδερφή υπήρξε υποστηρικτική προς το παιδί, αλλά έφυγε στη Δανία. Η ρωσική γλώσσα είναι αυτή που χρησιμοποιείται περισσότερο στην καθημερινή ζωή της οικογένειας. Η μητέρα ανέφερε ότι είναι πολύ δύσκολο κορίτσι, δεν την ακούει, τη στενοχωρεί και είναι πρόθυμη να μας βοηθήσει σε ό,τι προτείνουμε. Ωστόσο μάθαμε ότι δεν εμφανίστηκε σε κανονισμένο από παλιά ραντεβού με το ΚΕ.ΣΥ και επισπεύσαμε τη διαδικασία για νέα εκτίμηση της κατάστασής της μικρής.

ΤΟGETHER 19

εδώ και δέκα χρόνια στο Ειδικό Δημοτικό σχολείο του Ινστιτούτου Ανάπτυξης και Αποκα-τάστασης (ΙΝ.Α.Α) μαθαίνουμε ότι στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν τρεις τέτοιες δομές. Το 1ο Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο Α-νατολικής Θεσσαλονίκης στο Φοίνικα, το 2ο Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο στη στροφή Νέου Ρυσίου και το Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο (ΙΝ.Α.Α) στα Πεύκα. Η φοίτηση στα σχολεία αυτά είναι τετραετής και εξασφαλίζει στους μαθητές κάποια επαγγελματικά δικαιώματα. Στο πρόγραμμα των σχολείων αυτών υπάρχουν τα Μαθήματα Γενικής παιδείας: Νέα Ελληνικά, Μαθηματικά, Ιστορία, Πληροφορική, Βιολογία καθώς και μαθήματα ειδικότητας ανάλογα με τον τομέα που θα ακολουθήσει κανείς. Οι τομείς είναι οι εξής:Υγείας-Πρόνοιας-Ευεξίας, Πληροφορικής και Δικτύων, Ηλεκτρολογίας-Ηλεκτρονικής και Αυτόματισμού, Γεωπονίας. Οι καθη-γητές των σχολείων αυτών έχουν ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και υπάρχουν επίσης Κοινωνικοί Λει-τουργοί, Ψυχολόγοι, Λογοθεραπευτές, Φυσιο-θεραπευτές, Νοσηλευτές.

«Οι δυσκολίες στην προσαρμογή της στην εκπαιδευτική πραγματικότητα οφείλονται όχι μόνο στις μαθησιακές δυσκολίες και στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕ.Π.Υ) αλλά και στην εναντιωματική της συμπεριφορά». Στην ερώτησή μας ποιαπαιδιά φιλοξενούνται σε αυτά τα σχολεία η Π.Μ μας απάντησε: «σε αυτές τις δομές φοιτούν παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (στο φάσμα του αυτισμού), με αισθητηριακές και πολλαπλές αναπηρίες, ψυχικές δια-ταραχές, διαταραχές ομιλίας και λόγου, προβλήματα στις κοινωνικές δεξιότητες αλλά η συντριπτική πλειο-ψηφία των παιδιών παρουσιάζει νοητική υστέρηση».

Η Ερμίνα δεν είναι για Ειδικό Σχολείο Πιέσαμε τον Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης λόγω της δυσκολίας της κατάστασης να επισπεύσει την επίσκεψη της Ψυχολόγου στο σχολείο που γνώριζε το παιδί από το Δημοτικό. Η ψυχολόγος Κ.Ι., μέλος της ομάδας ΕΔΕΑΥ της Δευτεροβάθμιας Εκπαί-δευσης στο πλαίσιο του ΚΕ.ΣΥ μας εμπιστεύθηκε ότι η Ερμίνα μεγαλώνει σε ένα δίγλωσσο και μη υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον. Η ανάπτυξή της είναι κανονική για την ηλικία της και η νοημοσύνη της κυμαίνεται σε φυσιολογικά επίπεδα. Οι δυσκολίες στην προσαρμογή της στην εκπαιδευτική πραγματικότητα οφείλονται όχι μόνο στις μαθησιακές δυσκολίες και στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας(ΔΕ.Π.Υ) αλλά και στην εναντιωματική της συμπεριφορά. Παρουσιάζειπαρορμητικότητα, τάσεις φυγής, ξεσπάσματα θυμού και κλεπτομανία. Πλάθει αληθοφανείς ιστορίες, δεν αποδέχεται τα όρια με αποτέλεσμα να έχει μεγάλες δυσκολίες στην ένταξη της στο σχολικό περιβάλλον. Στην ερώτησή μας, γιατί ένα τέτοιο παιδί δεν είναι

«Παιχνίδια» που επιδείκνυε στους συμμαθητές της την ώρα του διαλείμματος

κατάλληλο για Ειδικό Σχολείο, μας απάντησε « η νοημοσύνη της είναι φυσιολογική και στα Ειδικά σχολεία η πλειοψηφία των μαθητών έχουν νοητική υστέρηση, συνεπώς η φοίτησή της σε τέτοιο σχολείο δεν θα ανταποκρινόταν στο νοητικό της επίπεδο και θαεπιδείνωνε την ψυχοκοινωνική της ανάπτυξη» Για τους συμμαθητές της είναι επικίνδυνη; Το γνωρίζετε ότι έρχεται στο σχολείο με αιχμηρά αντικείμενα; «Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοιος φόβος. Προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή της ομάδας. Εξάλλου, από το Δημοτικό σχολείο δεν αναφέρθηκε κάτι ανάλογο. Φυσικά χρειάζεται επί-βλεψη και καλό είναι να επικοινωνήσετε με τη μητέρα, να ελέγχει την τσάντα της αλλά και οι εκπαιδευτικοί να έχουν πάντα το νου τους». Της εμπιστευθήκαμε ότι σκεφτόμαστε να ζητήσουμε τη συνεχή παρουσία Ψυχολόγου στο σχολείο. Μας αποθάρρυνε λέγοντας ότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από την υπάρχουσα νομοθεσία. Ωστόσο, θα βοηθούσε πολύ η ‘παράλληλη στήριξη’ δηλαδή η παρουσία Εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής στο σχολείο, που θα τη βοηθούσαν να παρακολουθεί τα μαθήματα και θα διευκόλυναν γενι-κότερα την εκπαιδευτική διαδικασία. Η συγκεκριμένη ψυχολόγος επισκέ-φθηκε το σχολείο μας δυο φορές μαζί με την ομάδα του ΚΕ.ΣΥ. Την πρώτη φορά συζήτησαν με την Ερμίνα και τη δεύτερη μας έδωσε κάποιες γενικές κατευθυντήριες γραμμές.

Γίναμε η σκιά της Μετά από αυτά που ειπώθηκαν, καταλάβαμε ότι η Ερμίνα θα μείνει στο σχολείο κι έπρεπε να προσαρμόσουμε την καθημερινότητά μας. Οι περισσότεροι καθηγητές, βέβαια, δεν μπορούσαν να το από-δεχτούν. Η μόνη μας ελπίδα ήταν να έρθουν γρήγορα οι καθηγητές της Ειδικής Αγωγής. Μέχρι τότε, κάποιοι αποφασίσαμε να αλλάξουμε τακτική και να προσεγγίσουμε το παιδί. Γίναμε η σκιά του τόσο στην τάξη όσο και στο προαύλιο. Έπρεπε να κάνουμε κάτι για να μπορούν οι υπόλοιποι μαθητές να είναι ασφαλείς, να παρακολουθούν το μάθημά τους, αλλά και να βοηθήσουμε την Ερμίνα να ενταχθεί στο σχολείο και να μάθει να ζει μαζί μας. Αφήναμε το μάθημα στη μέση και τρέχαμε να τη βρούμε. Της αγοράζαμε φαγητό από το κυλικείο για να μην κλέβει, την ‘αφοπλίζαμε,’ όταν ερχόταν στο σχολείο με αιχμηρά αντικείμενα: μαχαίρια, ψαλίδια, δόρυ, καθαρίζαμε τα πράγματα των παιδιών που πετούσε στους κάδους απορ-ριμμάτων και μπαίναμε

μπροστά, όταν μάλωνε με τους συμμαθητές της. Προσπαθούσαμε να της κάνουμε κομπλιμέντα, να τη χαϊδέψουμε αλλά αυτή, σωστό αγρίμι, τινάζονταν μακριά μας και έτρεχε να κρυφτεί κάπου στο προαύλιο. Πολλές φορές την εύρισκε ο ίδιος ο Διευθυντής και την κρατούσε στο γραφείο του. Εκεί μια μέρα φιλοξενήσαμε και το σκύλο της που τον έφερε μαζί της για να φοβίσει τα παιδιά. Δειλά δειλά αρχίσαμε να τη στέλνουμε να κάνει κάποιες δουλειές, όπως να μας φέρνει τις φωτοτυπίες, τα βιβλία που αφήναμε στο γραφείο. Αρχικά αντιδρούσε με ένα αρνητικό νεύμα, πετούσε κάποια υποτιμητικά σχόλια κι εξαφανιζόταν. Σιγά σιγά άρχισε νασυνεργάζεται. Κάποια στιγμή φάνηκε ότι το απολάμβανε, γιατί ήταν σε κίνηση και άκουγε και μπράβο. Μια μέρα μάλιστα ξαφνιάστηκα, όταν έτρεξε από πίσω μου να μου φέρει το φορητό cd που ξέχασα στην τάξη φωνάζοντας δυνατά «Ξεχασιάρα, το cd πού το αφήνεις; Θα το κλέψουν!» Στην πρόοδο αυτή βοήθησαν και τα παιδιά της τάξης που, ενώ αρχικά την φοβόταν, στη συνέχεια έγιναν οι πολύτιμοι βοηθοί μας και σε κάθε προσπάθειαπου έκανετην επιβρά-βευαν. Ήταν πραγματικά συγκινητικό. Τα παιδιά έδειξαν μια ωριμότητα που δεν την φανταζόμασταν.

Μπράβο Ερμίνα! Κάποια στιγμή αρχίσαμε να δοκιμάζουμε το γνωστικό της κομμάτι, όσο βέβαια μας το επέτρεπε η ολιγόλεπτη παραμονή της στην τάξη. Ήταν κι αυτό μια αγωνία όλων των καθηγητών. Πώς θα βαθμολογηθεί αυτό το παιδί; Μπορούμε με την ελάχιστη προσπάθειά της να την περάσουμε στην επόμενη τάξη; Πολλοί δεν συμφωνούσαν. Αν την αφήσουμε στην ίδια τάξη, μήπως αυτό δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την ψυχοκοινωνική και γνωστική της κατάστασή; Μάθημα Νεοελληνική Γλώσσα, άσκηση: γράψτε το μικρό σας όνομα. Στη συνέχεια συμβουλευτείτε το αλφάβητο της νοηματικής γλώσσας των κωφών και παραστήστε το με τα κατάλληλα σήματα.Και ναι! Σηκώνει χέρι από τους πρώτους και σε ελάχιστο χρόνο σχηματίζει με τα σήματα το όνομά και το επίθετό της. «Μπράβο Ερμίνα!». Τα παιδιά τη χειροκρότησαν. Βέβαια, σε λίγο, έφυγε πάλι από την τάξη και μας πετούσε σκουπίδια από το ανοικτό παράθυρο. Μια μέρα μας πέταξε μια γάτα! Στο μεταξύ οι αντιδράσεις από γονείς αλλά και καθη-γητές συνεχιζόταν. Ώρες ατελείωτες συνεδριάζαμε για το τι πρέπει να κάνουμε.

20 ΤΟGETHER

Σιγά σιγά άρχισε να μπαίνει στο νόημα της ομάδας. Στη ζωγραφιά της απεικονίζει ένα μαθητή της Γ Γυμνασίου και την παρέα του.

Δεν γνωρίζει τι θα πει όριο Τον Νοέμβριο ήρθαν και οι καθηγητές Ειδικής Αγωγής. Μαθηματικός και Φιλόλογος. Η Μαθηματικός Β.Λ. χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία έδειχνε να φοβάται τη μαθήτρια, η ΦιλόλογοςΒ.Κ., περισσότερο έμπειρη, βρισκόταν συνέχεια δίπλα της κατά τη διάρκεια των φιλολογικών μαθημάτων αλλά και στο προαύλιο με δική της πρωτοβουλία. Όταν μετά από λίγες μέρες ζητήσαμε τη γνώμη της, η Β.Κ. μας είπε:«Η Ερμίνα

«Προσπαθούσαμε να της κάνουμε κομπλιμέντα, να τη χαϊδέψουμε αλλά αυτή, σωστό αγρίμι, τινάζονταν μακριά μας και έτρεχε να κρυφτεί κάπου στο προαύλιο». είναι ένα παιδί όμορφο αλλά ατημέλητο. Έρχεται στο σχολείο με ρούχα λερωμένα και με λεκέδες. Τα μαλλιά της είναι κουρεμένα κοντά για να μην λούζεται συχνά, όπως της εξομολογήθηκε η ίδια. Της αρέσει να παίζει ομαδικά παιχνίδια, να τρέχει με το ποδήλατό της και να βγάζει βόλτες τον Τζακ, το σκύλο της. Στην ερώτησή μου, αν από την εμπειρία της με ανάλογα περιστατικά πιστεύει ότι η Ερμίνα θα μπορούσε να λειτουργήσει στο σχολείο χωρίς παράλληλη στήριξη, μου απάντησε «το παιδί παρόλο που έχει φυσιολογική νοημοσύνη μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί στο κανονικό δημόσιο σχολείο μόνο με τη βοήθεια παράλληλης στήριξης, γιατί δεν γνωρίζει τι θα πει όριο και συνεπώς δεν αισθάνεται καμία ασφάλεια στο χώρο του σχολείου. Η εναντιωματική της συμπεριφορά μπορεί να εμφανιστεί οποτεδήποτε στο προ-

Συμμετοχή στον χριστουγεννιάτικο στολισμό του σχολείου

αύλιο του σχολείου αλλά και στην τάξη την ώρα του μαθήματος. Ελάχιστες φορές υπακούει σε εντολές και πρόσθεσε «ενώ προσπαθώ να δημιουργήσω ένα κλίμα συμπάθειας και αποδοχής, δεν καταλαβαίνω πότε λέει αλήθεια και πότε ψέματα. Κάποιες φορές φαίνεται να μεεμπιστεύεται, αλλά στη συνέχεια με βρίζει και ζητάει να απαλλαγεί από εμένα.» Νομίζεις ότι είναι επικίνδυνη για τους συμμαθητές της; «Κάποιες φορές το φοβάμαι, ιδιαίτερα, όταν δεν της κάνουν τα χατίρια, δεν ξέρω μέχρι πού μπορεί να φτάσει». Όσον αφορά το γνωστικό αντικείμενο; «Η Ερμίνα εργάζεται μαζί μου κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Έτσι, αντιλαμβάνεται καλύτερα το εκπαιδευτικό υλικό και μπορεί να πάρει μέρος στο μάθημα. Μαζί ετοιμάζουμε τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που της δίνονται και μην σας παραξενεύει το ότι παίζουμε, ζωγραφίζουμε, κάνουμε κατασκευές, με στόχο να παραμείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην τάξη. Αυτός είναι ο πρώτος μας στόχος»

Το πρόσωπο της ημέρας Κι έτσι έγινε. Το θρανίο της Ερμίνας έκτοτε θύμιζε μικρό παιδότοπο. Πολύχρωμοι μαρκαδόροι, πλαστελίνες, λευκές κόλλες, επιτρα-πέζια παιχνίδια, μικρά υφασμάτινα λουλουδάκια, ένα παλιό ραδιοφωνάκι συνέθεταν ένα μοναδικό σκηνικό. Στο μεταξύ τα παιδιά της τάξης της χάριζαν διάφορα μικροπράγματα κι αυτή άρχισε να τους μοιράζει λουλουδάκια, ζωγραφιές, καραμέλες. Ορισμένοι καθηγητές δεν ανεχόταν αυτή την κατάσταση. Συνέχιζαν να μουρμουρίζουν για την ακαταστασία και τη βρωμιά που επικρατούσε στο θρανίο της και για τις απρόσμενες εκρήξεις της. Κάποιοι διαμαρτύρονταν για τα παρατσούκλια που τους έβγαζε και τα φώναζε μέσα στην τάξη:«Ήρθε και η μοσχαροκεφαλή!»,Ωχη δαιμονισμένη!» κι έκανε με τα χέρια της το σχήμα του σταυρού, « Παιδιά, ο Δρακουμέλ!» Οι μαθητές όπως ήταν φυσικό γελούσαν και δεν μπορούσε να γίνει μάθημα. Αυτό της άρεσε. Γινόταν το πρόσωπο της ημέρας!

Κάτι άρχισε να αλλάζει Τον τελευταίο καιρό το βλέμμα του παιδιού γλύκανε. Άρχισε να ενδιαφέρεται για τους συμμαθητές της. Αν και τα παλιά επεισόδια δεν εξαλείφθηκαν, αγκάλιαζε τα κορίτσια με άγαρμπο τρόπο, τους εμπιστευόταν τα μυστικά της σχετικά με τα αγόρια του σχολείου και τσατιζόταν, όταν κάποιος αδικούσε τα παιδιά της τάξης της. Όσον αφορά τους καθηγητές κι εκεί βλέπαμε διαφορές. Μας χαιρετούσε από μακριά με δυνατή φωνή: «Γεια σας, κυρία Κονιδάρη! Γεια σας, κύριε Μπλέτσο!» Μετά από λίγο βέβαια μπορούσε να μας αποκαλέσει και ηλίθιους αλλά την είχαμε μάθει πια. Στο μεταξύ, έπαιρνε κάποιες φορές μέρος στο μάθημα, έγραφε με λάθη και ακαταλαβίστικα γράμματα ελάχιστες ασκήσεις αν και ελάχιστες φορές έμενε στην τάξη για 45 λεπτά. Κάποια στιγμή έγραψε και μια μικρή έκθεση για το αγαπημένο της παιχνίδι, το κρυφτό. Μας αφιέρωνε ζωγραφιές και άρχισε να μετέχει και στην ομάδα Ζογκλερικών που υπάρχει στο σχολείο μας. Οι συναντήσεις γίνονται μετά το εξάωρο, τα μεσημέρια της Παρασκευής. Ο υπεύθυνος συνάδελφος Ι.Ε., αν και ξαφνιάστηκε, όταν την πρωτοείδε, και ήταν επιφυλακτικός, της έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχει βάζοντάς της όμως αυστηρά όρια. Ανέβαινε σε ξυλοπόδαρα, σε μονότροχο ποδήλατο και έβγαινε στα διαλείμματα με το diabolo που της άρεσε πολύ.

Χριστούγεννα στο σχολείο Και φτάσαμε στον Δεκέμβρη. Η Ερμίνα έκανε σημαντικά βήματα και άρχισε να απολαμβάνει τις κοινωνικές της επαφές αλλά δεν έλεγε να ξεχάσει και το παρελθόν της. Τριγυρνούσε πια στο σχολείο σαν επιστάτης. Έμαθε τους χώρους καλύτερα από εμάς. Έμπαινε στο γραφείο του Διευθυντή, των καθηγητών, έπαιρνε υλικά που χρειαζόταν για τις κατασκευές της και ήξερε ποιο κλειδί ανοίγει τι. Μια μέρα μάλιστα, άνοιξε την πόρτα του Γυμναστηρίου και μοίρασε μπάλες στα παιδιά για να παίξουν. Τότε άρχισαν να μπαίνουν και οι τιμωρίες, τις οποίες δεχόταν αδιαμαρτύρητα, ιδιαίτερα, όταν χάθηκε το πορτοφόλι ενός καθηγητή και βρέθηκε την επόμενη μέρα χωρίς χρή-

ΤΟGETHER 21

Με τη Φιλόλογο Ειδικής Αγωγής Β.Κ.

ματα. Η μητέρα της έπαιρνε τηλέφωνο στο σχολείο και ζητούσε, αν και τιμωρημένη με αποβολή, να έρθει και να παρακολουθήσει το μάθημα. Και ερχόταν. Η χριστουγεννιάτικη ατμό-σφαιρα μας έκανε όλους πιο διαλλακτικούς και πιο χαρούμενους. Μεσημέρι προπαραμονής Χριστουγέννων «Τι λέτε παιδιά, θέλετε

«Σε μια εποχή που καλλιεργείται η εικόνα ότι οι εκπαιδευτικοί κάνουν τηλεδιασκέψεις, χρησιμοποιούν την τεχνολογία και η δημόσια Εκπαίδευση έχει κάνει τεράστια πρόοδο, προκλήσεις όπως αυτή της Ερμίναςαποδεικνύουν ότι η αλήθεια είναι άλλη». να στολίσετε εσείς το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο;» πρότεινα στα παιδιά της τάξης της και τέσσερα κοριτσάκια ανταποκρίθηκαν θετικά. Ανάμεσα σε αυτά και η Ερμίνα. Έμειναν μετά το τέλος του μαθήματος, μετέφεραν στολίδια και ένα παλιό δέντρο από την αποθήκη, το έστησαν και το γέμισαν κόκκινες και χρυσαφιές μπάλες και στολίδια. Η Ερμίνα ήθελε να έχει τον τελευταίο λόγο. Πήρε μια μωβ γιρλάντα και περιτριγύρισε το ταλαιπωρημένο από το βάρος των στολιδιών δέντρο. Τα κορίτσια διαμαρτύρονταν ότι το μωβ δεν έδενε χρωματικά με τα άλλα στολίδια αλλά η Ερμίνα επέμενε και της έκαναν το χατίρι. Αγκαλιά με τα κορίτσια θαύμαζε το έργο της και στηνόταν για αναμνηστικές φωτογραφίες.

Covid 19 Κι ενώ η σχολική ρουτίνα συνεχιζόταν με τις μικρές επιτυχίες και αποτυχίες της, τα σχολεία έκλεισαν ξαφνικά λόγω της πανδημίας του covid 19.Ακούγαμε για

Η έκθεσή της για το αγαπημένο της παιχνίδι, το κρυφτό

έναν ιό στην Κίνα που έκλεισε τους ανθρώπους στα σπίτια τους και έστελνε πολλούς στον άλλον κόσμο, ωστόσο μας φαινόταν κάτι μακρινό. Μέχρι που ο ιός χτύπησε και την Ευρώπη. Οι μεγάλες ελλείψεις στον τομέα της Δημόσιας Υγείας και ο φόβος της μεγάλης εξάπλωσης του ιού, έκανε την Πολιτεία να κλείσει τα σχολεία και να επιβάλει καραντίνα στον πληθυσμό. Για τους καθηγητές εγκαινιάστηκε μια νέα μέθοδος επαφής με τους μαθητές τους, η τηλεδιάσκεψη. Εύκολα προσαρμοστήκαμε. Ίσως έφταιγε η ανία της καραντίνας, η έλλειψη της προηγούμενης κανονι-κότητας. Μέσω τηλεδιάσκεψης μαθαί-ναμε για την υγεία των παιδιών, τα απασχολούσαμε με επαναλήψεις, προγραμματίζαμε το μέλλον της σχολικής χρονιάς. Η Ερμίνα δεν συμμετείχε σε καμία τηλεδιάσκεψη, γι αυτό και πήρα τηλέφωνο στο σπίτι της «Ερμίνα, τι κάνεις;; Είστε όλοι καλά;» «Ποιος είναι; Α! Γεια σου κυρία! Καλά είμαι». « Δεν σε είδα στις τηλεδιασκέψεις». «Δεν έχουμε υπολογιστή και το κινητό μου είναι παλιό. Πότε θα έρθουμε στο σχολείο;» «Άγνωστο! Θέλεις να αρχίσουμε;» «Φακ! Βαρέθηκα! Ναι. Πολύ! Εγώ πάω στο σχολείο κάθε μέρα με το ποδήλατο» Και, η καραντίνα έληξε και τα σχολεία άνοιξαν στις 18 Μαΐου. Η συγκίνηση όλων μας ήταν τεράστια, όταν φτάνοντας στο σχολείο αντικρίσαμε τον πρώτο μαθητή μετά από δυο μήνες! Ήταν η Ερμίνα που μας περίμενε στο προαύλιο φορτωμένη την τεράστια τσάντα της! Θυμήθηκα πόσο άγριο ήταν αυτό το παιδί, όταν πρωτοήρθε στο σχολείο. Την ακου-μπούσες και πεταγόταν λες και την χτυπούσε ηλεκτρικό ρεύμα. Και τώρα της λείπει το σχολείο. Έμαθε να μοιράζεται, να αισθάνεται μέλος της ομάδας, να επικοινωνεί με τα παιδιά της ηλικίας της. Δεν απέκτησε αρκετές γνώσεις αλλά αγάπησε το σχολείο. Κάτι κάναμε!

Το μικρό θαύμα της Εκπαίδευσης Σε μια εποχή που καλλιεργείται η εικόνα ότι οι εκπαιδευτικοί κάνουν τηλεδιασκέψεις, χρησιμοποιούν την τεχνολογία και η δημόσια Εκπαίδευση έχει κάνει τεράστια πρόοδο, προκλήσεις όπως αυτή της

Ερμίναςαποδεικνύουν ότι η αλήθεια είναι άλλη. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα νοσεί. Οι εκπαιδευτικοί σε πολλές περιπτώσεις μένουν μόνοι, τελείως αβοήθητοι, χωρίς επιμόρφωση, χωρίς ειδικό εκπαιδευτικό υλικό, χωρίς τη βοήθεια από τους απαραίτητους επαγγελματίες και αναγκάζονται να αυτοσχεδιάζουν. Το σύστημα στηρί-ζεται στο φιλότιμο, τον ρομαντισμό, το νοιάξιμο και την αγάπη τους για το παιδί. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι υπάρχουν δομές για να στηρίξουν τους εκπαιδευτικούς, όπως τα ΚΕ.ΣΥ οι οποίες, όμως, είναι υποστε-λεχωμένες, με υπαλλήλους από-σπασμένους και κάθε φορά που αλλάζει η Κυβέρνηση αλλάζουν τα ονόματα των δομών και οι αρμοδιότητές τους. Τα ραντεβού καθυστερούν, το ίδιο και οι γνωμα-τεύσεις των παιδιών με πρόβλημα και οι αγκυλώσεις του συστήματος δεν επιτρέπουν για παράδειγμα διορισμό ψυχολόγου στα σχολεία ή επέμβαση σε έκτακτες περιπτώσεις. Τι πρόβλεψη υπάρχει για παιδιά που έχουν ψυχολογικά και μαθησιακά προβλή-ματα, αλλά φυσιολογική νοημοσύνη; Πόσες φορές κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς μπορεί να επισκεφθεί το σχολείο η ομάδα του ΚΕ.ΣΥ που είναι υπεύθυνη για όλες τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Δυτικής Θεσσαλονίκης; Η Ερμίνα δεν απέκτησε γνώσεις στο σχολείο μας φέτος και χρειάζεται συνεχή στήριξη και προσπάθεια. Κατάλαβε, όμως ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται γι’ αυτήν και άρχισε να αισθάνεται ασφάλεια. Αγάπησε το σχολείο κι αυτό είναι το πρώτο και βασικό βήμα για να πορευθεί στο δρόμο της γνώσης αλλά και της ίδιας της ζωής. Σε όλη αυτή την προσπάθεια ήταν συγκινητική η συμβολή των δεκατριάχρονων παιδιών της τάξης της που με τον αυθορμητισμό και το καθαρό τους βλέμμα είδαν ένα παιδί που υποφέρει και το στήριξαν με την αγάπη τους. Αυτή η σύμπλευση και η μέθεξη είναι και το μικρό θαύμα της Εκπαίδευσης που μας γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον. Σε μια εποχή που όλοι μιλάνε για σχολικό εκφοβισμό, τα παιδιά αυτά δίδαξαν την αγάπη, την κατά-νόηση και τη συμπαράσταση σε μας, τους ενήλικες του σχολείου που τα ξέρουμε όλα…

22 ΤΟGETHER

Θέατρο και παιδί Τ

ο θέατρο είναι μια παραστατική μορφή τέχνης η οποία μέσα από τη βιωματική της υπόσταση μπορεί να συμβάλει ευεργετικά στην ψυχοσύνθεση του ατόμου. Όσον αφορά τα παιδιά αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές, καθώς βρίσκονται σε μια ηλικία που ακόμη πλάθεται ο χαρακτήρας τους και υιοθετούνται αξίες. Μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, τον αυτοσχεδιασμό και τη συμμετοχή σε θεατρικά δρώμενα ή παραστάσεις το παιδί διδάσκεται την συνεργασία, την ομαδικότητα καθώς και τρόπους έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων. Επιπλέον επιτυγχάνεται η καλλιέργεια της φαντασίας και της εφευρετικότητας, καθώς έρχονται σε επαφή με διαφορετικά ερεθίσματα και κίνητρα. Μέσα από δραματοποιημένες ιστορίες ένα παιδί μπορεί να ανακαλύψει πώς θα συμπεριφερόταν σε μια αντίστοιχη κατάσταση στην πραγματική ζωή ή να κατανοήσει καλύτερα και πιο ξεκάθαρα ένα γεγονός που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει ή ίσως κληθεί να αντιμετωπίσει αργότερα. Βασικός στόχος όλης αυτής της καλλιτεχνικής διαδικασίας είναι η ανάπτυξη της προσωπικότητας, της εποικοδομητικής επικοινωνίας τόσο με τον ίδιο τους τον εαυτό όσο και με τους ανθρώπους γύρω τους, αλλά και η ομαλότερη ένταξη τους σε ένα ευρύτερο κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο. Επίσης η κατανόηση της διαφορετικότητας και ακολούθως η αποδοχή του διαφορετικού είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα όλων των θεατρικών πρακτικών μάθησης. Το μόνο σίγουρο είναι πως ακόμα κι αν οι υπόλοιπες γνώσεις κάποτε χαθούν, η βιωματική φύση του θεάτρου θα βοηθήσει το παιδί να θυμηθεί όσα διδάχτηκε και να τα αξιοποιήσει εμπράκτως την κατάλληλη στιγμή. Μέλα Ελευθερία, Θεατρολόγος

Musicart -Νέο Ωδείο Κοζάνης

Στη 10η συνεχή χρονιά λειτουργίας του ωδείου οι στόχοι µας παραµένουν οι ίδιοι Ποιοτική µουσική εκπαίδευση | Βιωµατική µάθηση | Συνολική καλλιτεχνική καλλιέργεια των µαθητών µας | Πολιτιστική προσφορά στον τόπο µας

Οµαδικά και ατοµικά µαθήµατα, σεµινάρια, µαθητικές συναυλίες και µεγάλες µουσικές παραγωγές, συνεργασίες µε άλλους πολιτιστικούς φορείς και εκπαιδευτικές εκδροµές είναι τα βασικά µας παιδαγωγικά όπλα. Άξονας της διδασκαλίας όλων των µαθηµάτων είναι η συνεργασία, η ευγενής άµιλλα, η ανάπτυξη της υγιούς εργατικότητας. Το καταφέρνουµε βάζοντας υψηλούς στόχους, τους οποίους κάθε φορά προσπαθούµε να προσεγγίσουµε όσο καλύτερα µπορούµε. Παραγωγές όπως αυτές του “Άξιον Εστί” του Μ. Θεοδωράκη, το αφιέρωµα στον Χατζιδάκι, στον µελοποιηµένο Ελύτη, το Requiem του Mozart, o “Μεσσίας” του Händel, το Μουσικοθεατρικό “Μικρές πατρίδες”, η όπερα “Μαµά θα γίνω µουσικός” που ήταν δηµιουργία των ίδιων των µαθητών, και µια σειρά άλλων παραγωγών µαρτυράει ότι ορχήστρα, χορωδία και σύνολα δωµατίου κατέχουν ξεχωριστή θέση στην µουσική εκπαιδευτική πρότασή µας.

Στο Ωδείο διδάσκουµε • Όργανα της συµφωνικής ορχήστρας (βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο, φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο, τροµπέτα), πιάνο, κιθάρα, ακορντεόν και κλασικό τραγούδι • σύγχρονα όργανα όπως τα drums, τα πλήκτρα και το τραγούδι • παραδοσιακό όργανα (κλαρίνο, µπουζούκι και κρουστά) • Βυζαντινή Μουσική • Θεωρητικά µαθήµατα που συνοδεύουν τις σπουδές των οργάνων και είναι καθορισµένα από το Υπουργείο Πολιτισµού (κατώτερα θεωρητικά, οργανογνωσία, ιστορία της µουσικής, µορφολογία) • Ανώτερα Θεωρητικά & Σύνθεση. Ο κλάδος των σπουδών της σύνθεσης είναι πλήρως ανεπτυγµένος και γίνονται µαθήµατα όλων των σταδίων (αρµονία, αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση) • Ενοργάνωση

Επίσης στο ωδείο λειτουργούν τµήµατα προετοιµασίας για τα Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύµατα της χώρας. Καθηγητές µας είναι συνεργάτες µε βαθιά γνώση του αντικειµένου που διδάσκουν, εµπειρία στη µετάδοση της γνώσης, φρεσκάδα στους τρόπους µετάδοσης αυτής της γνώσης, πολύπλευρη καλλιτεχνική παιδεία και κυρίως αγάπη και αφοσίωση προς τους µαθητές τους και τους στόχους του ωδείου. Στα 10 χρόνια λειτουργίας του ωδείου (το οποίο λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισµού) έχουν δοθεί διπλώµατα και πτυχία στον τοµέα της οργανικής µουσικής (πιάνο, βιολί, φλάουτο, κιθάρα και κλαρινέτο), των θεωρητικών µαθηµάτων (αρµονία, αντίστιξη φούγκα και ενοργάνωση) καθώς και πτυχία και διπλώµατα Βυζαντινής Μουσικής. Μαθητές µας έχουν πετύχει την εισαγωγή τους στα τµήµατα µουσικής των ΑΕΙ, έχουν επίσης πάρει µέρος σε µουσικούς διαγωνισµούς και έχουν διακριθεί σ’ αυτούς, ενώ µαθητές των οργάνων ορχήστρας µετά από διαγωνισµούς συµµετείχαν σε ορχήστρες Νέων που λειτουργούν σε Πανελλαδικό επίπεδο (Ορχήστρα Νέων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης “Μούσα” κ.α) Ιδιαίτερη προσοχή και ευαισθησία το ωδείο επιδεικνύει στην κατάρτιση ατοµικών προγραµµάτων σπουδών και του ωρολογίου προγράµµατος του κάθε µαθητή. Οι ανάγκες του µαθητή, οι ιδιαιτερότητες ή το ταλέντο καθενός από αυτούς, το επίσηµο πρόγραµµα του υπουργείου και ο χρόνος που µπορεί να διαθέσει ο κάθε µαθητής αλληλεπιδρούν στην κατάρτιση του προγράµµατος σπουδών και µαθηµάτων. Έτσι για κάθε νέο και παλιό µαθητή µας συζητάµε τις ανάγκες και τις επιθυµίες του σε σχέση µε τη µουσική και διαµορφώνουµε το πρόγραµµά του ανάλογα. Σας περιμένουμε καθημερινά στο ωδείο.

24 ΤΟGETHER

Νέα σχολική χρονιά με νέες προκλήσεις ΚΕΙΜΕΝΟ: ΔΡ. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΡΕΠΑΝΑ (MA Edu., PhD) Νηπιαγωγός

Η

νέα σχολική χρονιά που ξεκινά, μας βρίσκει με νέα προγράμματα σπουδών και στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο. Αλλαγές που σηματοδοτούν τον σημαντικό ρόλο της προσχολικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Εκπαιδευτικές καινοτομίες που θα καθορίσουν τις νέες γενεές οι οποίες θα κληθούν να ζήσουν σε κοινωνίες πολύ διαφορετικές από αυτές που ζούμε σήμερα. Για πρώτη φορά δημιουργείται φέτος επίσημα στους παιδικούς σταθμούς ένα ενιαίο πρόγραμμα σπουδών που καλύπτει όλο το φάσμα ανάπτυξης των παιδιών, με συγκεκριμένες δεξιότητες και γνώσεις που πρέπει να κατακτήσουν. Οι πρώτες εμπειρίες που θα κερδίσουν μέσα στον παιδικό σταθμό, τα ερεθίσματα μέσα από συστηματικά οργανωμένες δραστηριότητες, το οργανωμένο παιχνίδι, η εγκεφαλική διέγερση και η επικοινωνία, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κοινωνικοποίηση τους, καθώς και στην μετέπειτα σχολική ζωή τους. Μέσα από συγκεκριμένο πρόγραμμα εστιάζουμε στην γνωστική, γλωσσική, συναισθηματική, κοινωνική και κινητική ανάπτυξη των παιδιών που θα συμβάλλουν και στην ανάπτυξη άλλων επιμέρους λειτουργιών όπως της κριτικής σκέψης, της αυτονομίας, της δημιουργικότητας, της συμμετοχής σε ομάδες, της ψυχικής ανθεκτικότητας. Το ίδιο και στο Νηπιαγωγείο. Φέτος, ξεκινάμε με νέες καινοτομίες μέσα από τα εργαστήρια δεξιοτήτων που επικεντρώνονται στις δεξιότητες του 21ου αιώνα. Οι σύγχρονες

δεξιότητες περιλαμβάνουν την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα, τη συνεργασία, την επικοινωνία, την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα, την ενσυναίσθηση και τις κοινωνικές δεξιότητες, την επίλυση προβλημάτων, τον ψηφιακό και τεχνολογικό γραμματισμό. Όλα αυτά που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στις νέες κοινωνίες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η λέξη που έρχεται όλο και περισσότερο στο προσκήνιο είναι ο όρος προσαρμοστικότητα. Σε κοινωνίες που αλλάζουν ραγδαία σε όλα τα επίπεδα αυτό που θα καθορίσει την επιτυχία των πολιτών της είναι το πώς αυτοί θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Είναι βαθιά ριζωμένο στη φιλοσοφία του σχολείου μας ότι κάθε αλλαγή ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Ότι για να αλλάξουν συμπεριφορές και να έρθουν νέες αξίες, τα παιδιά μέσα από τη βιωματική μάθηση και συμμετοχικές δραστηριότητες θα μάθουν να παρατηρούν, να στοχάζονται, να συγκρίνουν, να ερευνούν, να πειραματίζονται. Να κάνουν δηλαδή όλα αυτά που θα τους επιτρέψουν να μεγαλώσουν ως αυτόνομες προσωπικότητες και να ζήσουν με επιτυχία στις νέες συνθήκες του μέλλοντος. Κλείνοντας και ως ευχή για αυτή τη σχολική χρονιά μου έρχονται στο νου τα λόγια του Dewey για το ρόλο της εκπαίδευσης, λόγια που καθορίζουν την ίδια την ύπαρξη μας.. «καθώς η εκπαίδευση δεν αποτελεί το μέσον για επιβίωση, αλλά ταυτίζεται με την ίδια τη ζωή που είναι καρποφόρα και πηγαία, η μόνη υπέρτατη αξία που μπορεί να τεθεί είναι να τη ζεις». Καλή σχολική χρονιά σε όλους και όλες!

ΚΔΑΠ Morfosi Αν. Ρωμυλιας: 2461 028 090, 6944 721 171

ΚΔΑΠ Morfosi Ζ. Γιαχνίκα: 2461 034 165, 6944 815 828

ΚΔΑΠ Morfosi Βογατσικού: 2461 035 450, 6944 817 742

ΚΔΑΠ Morfosi Κρόκος: 2461 064 070, 6944 721 147

ΤΟGETHER 25

Η Morfosi δε σταματά ποτέ! Με τον όρο “δημιουργική απασχόληση” οι ειδικοί ορίζουν την ενεργή συμμετοχή του παιδιού στην εμπειρική μάθηση, την ψυχαγωγία και την κοινωνικοποίηση μέσα από πνευματικές και σωματικές δραστηριότητες που ωφελούν το παιδί πολύπλευρα. Τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών Morfosi® είναι μια εκπαιδευτική δομή, πιστοποιημένη από το κράτος, που δίνει ευκαιρία σε παιδιά από 5 έως 12 χρονών να αξιοποιήσουν το χρόνο τους με ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Ο ρόλος των κέντρων δημιουργικής απασχόλησης παιδιών Morfosi® δεν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στη διασκέδαση των παιδιών, αλλά στοχεύει και στην εκπαίδευση και τη γνώση των παιδιών μέσα από το παιχνίδι. Για το λόγο αυτό οι δραστηριότητες που επιλέγουμε συνδυάζουν το παιχνίδι με την εκπαίδευση και είναι προσαρμοσμένες στις ηλικίες και τις ανάγκες των παιδιών. Επιδίωξή μας είναι τα

παιδιά να δοκιμαστούν σε διάφορα πράγματα και μέσα από αυτή τη διαδικασία να ανακαλύψουν τυχόν κλίσεις και ταλέντα που μπορεί να έχουν. Επομένως τα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν σε δραστηριότητες, κινητικές(Zumba, μουσικοκινητική αγωγή, παραδοσιακά παιχνίδια κ.ά.), καλλιτεχνικές( ζωγραφική, κατασκευές, χειροτεχνίες, κινηματογράφο, θεατρικό παιχνίδι κ.α.), επιστήμης( ρομποτική, πειράματα, εφευρέσεις), κοινωνικής αγωγής και γενικών γνώσεων. Επιπλέον δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά του δημοτικού να προετοιμαστούν για τα μαθήματα της επόμενης μέρας με τη βοήθεια και την καθοδήγηση έμπειρων δασκάλων. Φυσικά όλα αυτά δε θα μπορούσαν να γίνουν αν δεν υπήρχε το έμπειρο και άρτια καταρτισμένο προσωπικό, παιδαγωγοί δημοτικής εκπαίδευσης, νηπιαγωγοί, φιλόλογοι και εικαστικοί, που απαρτίζουν το δυναμικό των ΚΔΑΠ Morfosi® Κοζάνης.

Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό είναι και οι χώροι των ΚΔΑΠ Morfosi® Κοζάνης. Τα κτίρια και οι χώροι όπου στεγάζονται πληρούν όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές και όλα τα υγειονομικά μέτρα που έχουν καθοριστεί τον τελευταίο χρόνο, ώστε το περιβάλλον να είναι ασφαλές για τα παιδιά και αποτελούνται από πολλές ευρύχωρες, ευάερες και ευήλιες αίθουσες που κάνουν την παραμονή τους ευχάριστη και ξεκούραστη. Στόχος μας είναι στο τέλος της ημέρας τα παιδιά να φεύγουν ενθουσιασμένα και με χαμόγελο και όταν πηγαίνουν σπίτι να μιλάνε για τα ωραία πράγματα που έμαθαν και έκαναν στα ΚΔΑΠ Morfosi Κοζάνης, καθώς #υπέροχα_ πράγματα_συμβαίνουν_εδώ.

Υπεύθυνη ΚΔΑΠ Μόρφωση Κρόκου Χριστίνα Δημητριάδου

26 ΤΟGETHER

Γιατί να ασχοληθεί το παιδί μου με αθλητικές δραστηριότητες; Είναι καλό να προστεθούν στο ήδη φορτωμένο πρόγραμμά του και πόσο ένα άθλημα επηρεάζει την ψυχοσύνθεση των παιδιών μας; ΚΕΙΜΕΝΟ: ΡΕΡΑ ΕΙΡΗΝΗ Παιδοψυχολόγος MSc Αθλητική Ψυχολόγος Dipl. Η ενασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ποικίλα οφέλη όχι μόνο για την σωματική τους υγεία αλλά και για την ψυχική τους ισορροπία. Μάλιστα τα οφέλη αυτά είναι μακροπρόθεσμα και πολλές φορές αποτελούν δεξιότητες ζωής. Αν επιθυμούμε λοιπόν τα παιδιά μας να έχουν μία ολόπλευρη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη, ανάμεσα στις εξωσχολικές τους δραστηριότητές θα περιλαμβάνεται και η ενασχόλησή τους με μία δραστηριότητα που εξασκεί τις κινητικές τους δεξιότητες. Ερευνητικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο αθλητισμός ενισχύει την ανάπτυξη του εγκεφάλου και αυξάνει την ευφυΐα των παιδιών. Επίσης, καλλιεργεί την εμπιστοσύνη, ενισχύει τη συγκέντρωση και διδάσκει στα παιδιά το πώς να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Άρα ενδυναμώνει την ομαλή γνωστική και ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη, αβίαστα και προπάντων, μέσα από μια διαδικασία παιχνιδιού. Όσον αφορά την επιλογή μιας αθλητικής δραστηριότητας, το πιο σημαντικό κριτήριο είναι να αποτελεί για το παιδί πηγή ευχαρίστησης, διασκέδασης και εκτόνωσης. Βασική λοιπόν προϋπόθεση είναι η επιλογή ενός αθλήματος να προέρχεται από το ίδιο το παιδί το οποίο καλό είναι να έχει πρώτα δοκιμάσει κάποια άλλα και να έχει καταλήξει σε αυτό που το ευχαριστεί περισσότερο. Όταν αντλεί ένα παιδί ευχαρίστηση και θετικά συναισθήματα από την ενασχόλησή του με ένα άθλημα- παιχνίδι, παρόλο που μπορεί να έχει φορτωμένο πρόγραμμα προπονήσεων και να κάνει θυσίες, είναι σίγουρο ότι θα βιώσει επιτυχίες. Αντιθέτως, όταν πάψει να διασκεδάζει, θα σταματήσει και τον αθλητισμό. Τι είναι καλύτερο για το παιδί μου, ομαδικό ή ατομικό άθλημα; Η επιλογή θα πρέπει να επαφίεται στο ίδιο το παιδί, την προσωπικότητά του και τις επιθυμίες του, στις οποίες εμείς ως γονείς οφείλουμε να δείχνουμε σεβασμό. Θα πρέπει να βάζουμε στην άκρη δικές μας προσδοκίες και ανεκπλήρωτες επιθυμίες που κουβαλάμε από την παιδική μας ηλικία και να εστιάζουμε στη μοναδικότητα του παιδιού μας.

Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν πιο άνετα όταν δουλεύουν μόνοι τους και θέλουν η προσπάθεια τους να επηρεάζει μόνο τους ίδιους, κι όχι μια ολόκληρη ομάδα. Από την άλλη, στα ομαδικά αθλήματα ο στόχος και η προσπάθεια είναι συλλογική, το ίδιο συλλογικοί είναι και οι πανηγυρισμοί της νίκης ή η ευθύνη της ήττας. Το κλειδί της επιτυχίας σε ένα ομαδικό άθλημα είναι η συνεργασία και συνήθως οι ομαδικές δραστηριότητες επιλέγονται από παιδιά που λειτουργούν καλύτερα σε συνάρτηση με τους άλλους. Το πιο βασικό κίνητρο για την επιλογή

μίας ομαδικής δραστηριότητας, τόσο για τα μικρότερα όσο και για τα μεγαλύτερα παιδιά είναι το αν βρίσκονται εκεί με τους φίλους τους. Όλα τα αθλήματα τόσο τα ατομικά όσο και τα ομαδικά προσφέρουν σημαντικά οφέλη, γυμνάζοντας το σώμα και ακονίζοντας το πνεύμα μέσα από τις προπονήσεις και τους αγώνες. Ένα παιδί που αθλείται υιοθετεί μια στάση ζωής που βασίζεται σε θετικές αξίες, όπως η ευγενής άμιλλα, η συνεργατικότητα, η αλληλεγγύη, η προσπάθεια, η στοχοθέτηση, η υπομονή, η επιμονή και η πειθαρχία.

ΤΟGETHER 27

Πώς θα επιτύχουμε να επαναφέρουμε το δέρμα μας; ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΝΗ ΜΑΛΙΑΜΑΝΗ-ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΗ Δερματολόγος Αφροδισιολόγος Το καλοκαίρι, αυτή η εποχή της χαράς και της ξεγνιασιάς, φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της. Όλοι μας, περισσότερο ή λιγότερο χαρήκαμε μικρές ή και μεγάλες αποδράσεις στο ύπαιθρο και χαρήκαμε τον ήλιο και τη θάλασσα. Όμως αυτή η υπερέκθεση του δέρματός μας στην ηλιακή ακτινοβολία, τον αέρα και τη θάλασσα, σε συνδυασμό με την πιο εντατική παραγωγή σμήγματος και την εφίδρωση της επιδερμίδας, ταλαιπώρησε τόσο το δέρμα του προσώπου, όσο και του σώματος. Για όλους τους παραπάνω λόγους, καθώς το καλοκαίρι τελειώνει, θα πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη προσοχή στην περιποίηση του δέρματός μας. Πώς όμως θα επιτύχουμε να επαναφέρουμε το δέρμα μας; Ευτυχώς η κοσμητική δερματολογία, μας παρέχει ένα μεγάλο εύρος θεραπειών που βοηθούν στην επανόρθωση του δέρματος από όλες τις βλαβερές επιδράσεις. Ο βαθύς καθαρισμός της επιδερμίδας και η απολέπιση με τη βοήθεια ενός μηχανικού peeling είναι το πρώτο και καθοριστικότερο βήμα. Αυτή η τεχνική του μηχανικού peeling, σε πρώτη φάση απολεπίζει την επιδερμίδα και προκαλεί

να αποβάλλει όλα τα αφυδατωμένα και νεκρά κύτταρα, αλλά και ρίπους όπως το σμήγμα που βαραίνουν την επιδερμίδα και την κάνουν να φαίνεται θαμπή και κουρασμένη. Στη συνέχεια σειρά παίρνει η ενυδάτωση του δέρματος που μπορεί να επιτευχθεί με κάποια βαθιά ενυδατική μεσοθεραπεία, κυρίως με υαλουρονικό οξύ το οποίο απορροφά 1000 φορές το βάρος του σε νερό. Φυσικά θεραπείες όπως το ΒΟΤΟΧ και τα FILLERS υαλουρονικού οξέως, μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση τυχών ρυτίδων, ώστε να φαινόμαστε πιο ανανεωμένοι. Καθώς λοιπόν το φθινόπωρο κάνει την είσοδό του σιγά σιγά και όλοι μπαίνουμε σε ρυθμούς χειμώνα, είναι ότι καλύτερο να υποδεχθούμε τη νέα εποχή πιο ανανεωμένοι και πιο όμορφοι. διάνοιξη των πόρων του δέρματος, έτσι ώστε να μπορέσουν να επιδράσουν τα διάφορα προϊόντα καθαρισμού (κρέμες, διαλύματα κ.α.). Σε δεύτερο χρόνο προκαλείται μια μικροκυτταρική απόπτωση των κυττάρων της εξωτερικής στιβάδας της επιδερμίδας, έτσι ώστε νεότερες και πιο φρέσκιες στιβάδες του δέρματος να προοθηθούν προς τα πάνω βοηθώντας το έτσι

Ιατρικό Δερματολογικό Κέντρο ΤΣΟΝΤΖΑ 3-5, Κοζάνη 501 00 Τηλέφωνο: 2461 040000

Μετράμε αντίστροφα κάθε Σεπτέμβρη! ΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ μαθήτρια Λυκείου

Η

ώρα για να χτυπήσει το πρώτο κουδούνι έφτασε, το άγχος και η αγωνία εμφανίζονται στο κατώφλι κάθε παιδιού που φέτος ξεκινάει ή συνεχίζει το σχολείο σε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Κάθε χρόνο όμως εκτός από τις πολλαπλές αλλαγές που δεχόμαστε τις δύο τελευταίες χρονιές έχουμε και ένα κοινό με τις προηγούμενες. Όλοι μας, μόλις μπει ο Σεπτέμβρης ξεκινάμε την αντίστροφη μέτρηση για να ξαναδούμε παλιούς συμμαθητές αλλά και νέους. Η αγώνια κορυφώνεται αφού θέλουμε να δούμε αλλαγές, να πούμε όλοι τα νέα του καλοκαιριού, να μετρήσουμε μπάνια και να ζήσουμε νέες περιπέτειες με τους φίλους μας. Μέσα σε αυτά τα πολύ ωραία μηνύματα και το κλίμα υπάρχει όμως και μια τραγική αλήθεια που γιγαντώνεται και μας τρομάζει. Ο covid 19, που έχει ‘ποδοπατήσει’ ότι κινείται και συνεχίζει. Ποια θα είναι η συνέπεια; Θα χαθεί και αυτή η σχολική χρονιά; Oι περισσότεροι μαθητές φέτος δεν επιθυμούν να παρευρεθούν ούτε καν στην πρώτη ημέρα του σχολείου, όλο αυτό εννοείται πως έχει στοιχίζει σε όλους μας, δημιουργεί μεγάλα κενά και ελλείψεις. Εύχομαι αυτή να είναι η τελευταία χρονιά. Ξέρετε τι λένε; Πως έχουμε την τέλεια ηλικία αλλά ζούμε σε λάθος εποχή προσπαθώντας να χτίσουμε ξανά οτι έχει γκρεμιστεί.!! Καλή επιτυχία στην Τρίτη Λυκείου !

28 ΤΟGETHER

Η Μακεδονική Δύναμη Κοζάνης μας δείχνει τον δρόμο! Μια ομάδα- ένα όνειρο

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατον, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού, κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού. Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι, στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή, και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί. Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουν μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός. Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου, Αρχαίο Πνεύμ’ αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός Αρχαίο Πνεύμ’ αθάνατο, κάθε λαός. πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού, Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι, στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή! στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΚΕΛΛΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ

Τ

ετάρτη πρωί, ο Αποστόλης Τεληκωστόγλου και ο προπονητής τους Χρηστός Αλμασίδης, μόλις τελείωσαν την καθιερωμένη τους προπόνηση. Συναντηθήκαμε στο χώρο της Μακεδονικής δύναμης, που για κάποιους είναι κρυμμένη σε ένα στενό κοντά στην Κεντρική πλατεία Κοζάνης και για άλλους ολοφώτεινη στο στενάκι επί της οδού Εστίας. Τυχαιότητα η ονομασία της οδού; Μπορεί. Στον Πλάτωνα, στον τελευταίο μύθο της Πολιτείας, αναφέρεται η Εστία ως «Ουσία» και σχετίζεται με την κίνηση, την ώθηση, αλλά και ως «Εσσία», δηλαδή σταθερή. Σταθερότητα και ακινησία είναι τα χαρακτηριστικά της σε ένα πρώτο επίπεδο, μιας και σχετίζεται με αξίες αιώνιες και αμετάβλητες, πρωταρχικές και αρχετυπικές. Από μια βαθύτερη άποψη των πραγμάτων, η Εστία ενσαρκώνει το Πυρ, που θεωρείται

το πρωταρχικό από τα δομικά στοιχεία της δημιουργία, μέσα από την αγάπη, την αγνότητα, την θέρμη και δημιουργικότητα, εκδηλώνει τις πιο ισχυρές δυνάμεις συνοχής και ενότητας σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας της, ενώ ταυτόχρονα παρέχει κίνηση στον κύκλο της ύπαρξης. Είναι το εστιακό κέντρο σε κάθε σύστημα. Κάπως έτσι αισθάνεσαι καθώς ανοίγεις την πόρτα της μακεδονικής δύναμης, σαν ένα εστιακό κέντρο γεμάτο συνοχή και ενότητα. Ο Αποστόλης μου άνοιξε και με καλωσόρισε. Καθώς η πόρτα ανοίγει, ξεδιπλώνεται μπροστά σου ένας κόσμος, γεμάτος κύπελλα, μετάλλια, φωτογραφίες και ονόματα αθλητών, προκρίσεις, βραβεύσεις, επιτυχίες, διακρίσεις, διπλώματα. «Μια ομάδα, ένα ονείρο» μόνο που αυτήν την φορά το σλόγκαν αυτό δεν θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει καλύτερα την πραγματικότητα αυτής την αθλητικής οικογένειας.

Η Μακεδονική δύναμη πήρε σάρκα και οστά από την εμπνευστή και προπονητή κορυφαιών αθλητών, Χρήστο Αλμασίδη, 33 χρόνια πρίν, πίσω στο 1988. Έχει διακριθεί πολλάκις σαν αθλητικός σύλλογος πανελλαδικά, μετράει εκατοντάδες μετάλλια σε παγκόσμιους, ολυμπιακούς, πανευρωπαϊκούς, μεσογειακούς και βαλκανικούς αγώνες. Χιλιάδες αθλητές έχουν κατέβει τα σκαλιά που οδηγούν στις αθλητικές της εγκαταστάσεις. Χιλιάδες αθλητές έχουν γαλουχηθεί με αθλητική παιδεία, σεβασμό προς τον χώρο, τους συναθλητές τους, τους δασκάλους τους. Χιλιάδες μαθητές έμαθαν να πειθαρχούν, να εξοικειώνονται με τον πόνο, να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους και κυρίως έμαθαν να καθορίζονται ως άνθρωποι και αθλητές με ηθική, αξίες και σεβασμό. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Χρήστος Αλμασίδης στόχος είναι το πρότυπο ανθρώπου και όχι το πρότυπο μεταλλίων.

ΤΟGETHER 29

Ο Αλμασίδης Χρήστος, ο εμπνευστής της Μακεδονικής δύναμης Κοζάνης και προπονητής της Ολυμπιακής ομάδας Tae-kwon-do, είναι άνθρωπος ευθύς και σίγουρος, σφυρηλατεί κορμιά, νεύρα και χαρακτήρες, ατσαλώνοντας τα πιστεύω και το σκοπό τους. H συζήτηση μαζί του γόνιμη και περιεκτική. Μια συζήτηση πολυδιάστατη που περνάει την δημιουργία της Μακεδονικής Δύναμης στην ουσία της αθλητικής παιδείας. _Πείτε μας δυο λόγια για την Μακεδονική Δύναμη, ποια είναι η ιστορία σας, πως την εμπνευστήκατε, τι σας οδήγησε και σας παρακίνησε στην δημιουργία της Μακεδονικής δύναμης; Η Μακεδονική Δύναμη ξεκίνησε την διαδρομή της το 1988 με σκοπό να καλλιεργήσει και να αναπτύξει ολυμπιακά αγωνίσματα και μη, όπως το Tae-kwon-do, το καράτε, την ενόργανη γυμναστική, το kickboxing, την ρυθμική γυμναστική, το judo, τον αθλητικό χορό, την ακροβατική, την αγωνιστική αεροβική, τον κλασικό χορό. Σε αυτή τη διαδρομή των τριαντατριών χρόνων, στόχος μας είναι ο σύλλογος μας να γίνει αθλητικός φάρος για την περιοχή μας. Η πληθώρα των δράσεων μας συμβάλλει στην ανάπτυξη του αθλητισμού και κατ΄ επέκταση του αθλητικού τουρισμού στον τόπο μας. Όσον αφορά την επιλογή της επωνυμίας μας ως «Μακεδονική Δύναμη» θελήσαμε να συνδέσουμε το όνομα του συλλόγου μας με την ιστορία της Μακεδονίας. Όπως ο Μέγας Αλέξανδρος μετέφερε τον πολιτισμό ανά τον κόσμο, και την ιστορία της χώρας μας, ακριβώς αυτό είχαμε κατά νου και εμείς

«Μαρδόνιε, πώς είναι δυνατόν να νικήσουμε αυτούς τους παράξενους ανθρώπους, τους Έλληνες, οι οποίοι δεν αγωνίζονται για το χρυσάφι αλλά για ένα στεφάνι αγριελιάς;» με όχημα τον αθλητισμό. Δεν τα πήγαμε άσχημα αν σκεφτεί κανείς ότι αθλητές του συλλόγου μας έχουν συμμετάσχει και έχουν διακριθεί σε παγκόσμια πρωταθλήματα, πανευρωπαϊκά, Μεσογειακά και Βαλκανικά, κάνοντας γνωστή την Κοζάνη στα πέρατα του κόσμου, από το μακρινό Μεξικό μέχρι την Ιαπωνία, την Κίνα, την Κορέα, την Αμερική, το Βιετνάμ, την Αίγυπτο, τα Εμιράτα, την Ιορδανία και φυσικά σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Θα μπορούσαμε να γράφουμε μέρες ατελείωτες, για τις εμπειρίες και τα συναισθήματα που έχουμε βιώσει όλα αυτά τα χρόνια. Μοναδικές στιγμές περηφάνιας, με αφορμή τις διακρίσεις των αθλητών μας, ρίγη συγκίνησης κάθε φορά που ο εθνικός ύμνος και η Ελληνική σημαία καθήλωναν όλους μας. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Μακεδονική Δύναμη μετράει μέχρι σήμερα, 6 Παγκόσμιες διακρίσεις, 17 Πανευρωπαϊκές, 2 Μεσογειακές, 2 Βαλκανικές στο αγώνισμα Tae-kwon-doαλλά

και στο καράτε έχουμε αντίστοιχες επιτυχίες. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι βέβαια να φέρουμε ένα ολυμπιακό μετάλλιο στην πόλη μας. Είναι προς το παρόν η μοναδική διάκριση που λείπει από τον σύλλογο. Προσηλωμένοι στον στόχο μας και με το βλέμμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι, πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε. _Πέρα από τις επιτυχίες, τα μετάλλια τις διακρίσεις, έχετε γαλουχήσει χιλιάδες παιδιά. Πόσο σημαντική είναι για εσάς η αθλητική παιδεία; Τι προϋποθέτει; Η αθλητική παιδεία είναι η αρχή και το τέλος στην αθλητική διαδρομή του καθενός. Χωρίς αθλητική παιδεία, δεν υφίσταται κανένας από τους κανόνες που διέπουν τον μαγικό κόσμο του αθλητισμού. Η Μακεδονική Δύναμη έχει ένα μοναδικό σλόγκανσύνθημα, «Μια ομάδα - Ένα όνειρο». Πιστεύουμε ακράδαντα ότι τα όνειρα είναι για τους αθλητές και οι ομάδες βρίσκονται δίπλα τους για να τα πραγματοποιούν. Μια ομάδα είναι έτοιμη να κάνει πραγματικότητα τους στόχους και τα όνειρα κάθε αθλητή ξεχωριστά, με την προϋπόθεση βέβαια, ότι, κάθε αθλητής θα πρέπει με ακριβώς την ίδια λογική να λειτουργεί προς την ομάδα. Αμφίδρομη σχέση, βασισμένη στην διάθεση για προσφορά, χωρίς προσωπικά συμφέροντα με γνώμονα την εξέλιξη και την πρόοδο. Με ρωτάτε λοιπόν τί προϋποθέτει η αθλητική παιδεία και σας απαντώ με τα παραπάνω και συμπληρώνω τις λέξεις: συνεργασία, σεβασμό, πειθαρχία, αναγνώριση, ήθος, ομαδικότητα. _ Ποιο είναι το πιο σημαντικό κομμάτι που μεταφέρει η Μακεδονική δύναμη στην κοινωνία; Στα τριαντατρία χρόνια λειτουργίας μας καταφέραμε να πετύχουμε μία τεράστια κοινωνική προσφορά στον τόπο μας. Μέσα από τα αγωνίσματα που υπηρετούμε, καλλιεργούμε όλες τις βασικές αρχές και αξίες που πρέπει να έχουν οι νέοι, και με σημαίες μας τον σεβασμό, την πειθαρχία, την ευγενή άμιλλα, τον «καθαρό» αθλητισμό, αλλά και μία σειρά πραγμάτων που βοηθούν ουσιαστικά να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι στην κοινωνία, νιώθουμε περήφανοι για τους μαθητές μας. Η Μακεδονική Δύναμη φιλοξένησε στις ακαδημίες της έως σήμερα πάνω από 5.000 παιδιά που διαπαιδαγωγήθηκαν με τις αρχές και τους κανόνες που διέπουν το σωματείο μας. Για μας, αυτό, αποτελούσε πάντα προτεραιότητα και μετά έρχονται οι επιτυχίες. Η προσωπική μου άποψη είναι βέβαια, ότι δεν μπορείς να κάνεις επιτυχίες χωρίς να προηγούνται όλα τα παραπάνω. _H σχέση σας με τους αθλητές σας θα λέγατε πως μοιάζει με σχέση γονιού με παιδί; Ως άνθρωπος, είμαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου, και νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και με τους αθλητές μου, αλλά πιστεύω ότι είμαι δίκαιος. Σίγουρα σε όλα αυτά τα χρόνια της διαδρομής μου, έχω κάνει πολλές σωστές κινήσεις αλλά και λανθασμένες, για όλα αυτά κρίνομαι, όπως κάθε άνθρωπος. Πιστεύω ότι η σχέση μου με τους μαθητές μου, είναι αληθινή. Είναι μία σχέση

που βασίζεται, σε έναν πλούτο συναισθημάτων και διάθεση προσφοράς. Στη φύση του πρωταθλητισμού είναι να καταρρίπτονται τα όρια, άρα με την ίδια φιλοσοφία πορεύομαι στην ζωή μου. _Tι απαιτεί ο πρωταθλητισμός; Ο πρωταθλητισμός είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, που έχει ελάχιστα μπορεί να συγκριθεί με τον αθλητισμό. Για να μπορέσει κάποιος να κάνει πρωταθλητισμό, θα πρώτα από όλα να έχει τον ανάλογο χαρακτήρα. Θα πρέπει να μπορεί να επιβάλλει στον εαυτό του κάποια πράγματα που είναι βασικά για την πορεία του. Στο αγώνισμα του Tae-kwon-doπρέπει να έχεις την ικανότητα να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου. Πιστεύω ότι από εκεί ξεκινάμε. Ο θυμός, ο φόβος, ο πόνος η κόπωση, είναι καταστάσεις που τις συναντάς καθημερινά και εκεί θέλει δύναμη ψυχής να μπορείς να διαχειρίζεσαι αυτά τα συναισθήματα. Ο πρωταθλητισμός απαιτεί αυτοπειθαρχία, σεβασμό, ταπεινότητα. Σε καμία περίπτωση δεν έχει χώρο η αλαζονεία. Επόμενη παράμετρος είναι το ταλέντο και τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά του αθλητή, που και αυτά παίζουν τον ρόλο τους. Τέλος, ο πυρήνας, η οικογένεια, η οποία κατανοεί, στηρίζει και συμπαραστέκεται στις καθημερινές ανάγκες του παιδιού της, χωρίς να χρεώνει το παραμικρό και χωρίς να ζητάει αντάλλαγμα. _Υπάρχει κάποια τόσο δυνατή στιγμή που δεν θα ξεχάσετε ποτέ; Η φύση του αγωνίσματος του Tae-kwon-do μας χάρισε ξεχωριστές στιγμές, πολλές συγκινήσεις, χαρές, μα και λύπες μαζί, αλλά η στιγμή που θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου για πάντα είναι κατάκτηση του αργυρού παγκόσμιου μεταλλίου, του αθλητή μας, Τεληκωστόγλου Απόστολου στο Μάντσεστερ το 2019. Είναι η μεγαλύτερη διάκριση Έλληνα αθλητή σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο μοναδικός

30 ΤΟGETHER

άνδρας Έλληνας αθλητής που αγωνίστηκε σε τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος και αποτελεί μια από τις 2 μεγαλύτερες διακρίσεις όλων των ολυμπιακών αθλημάτων για το έτος 2019. Περηφάνια, συγκίνηση, χαρά χωρίς όρια… Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αυτό που έζησα. Δικαίωση για όλες τις θυσίες, τους κόπους, για κάθε επιλογή μέχρι εκείνη τη στιγμή. _Tι θα συμβουλεύατε σε έναν νέο που θα ήθελες να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό; Θα συμβούλευα όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο τα παιδιά, να ασχολούνται με τον αθλητισμό και γιατί όχι αν κάποιοι επιθυμούν να μεταπηδήσουν στον πρωταθλητισμό, αν είναι όνειρο ζωής, να το κάνουν. Η κάθε ηλικία έχει να πάρει πολλά από τον

αθλητισμό, έτσι θα μπορέσουμε να χτίσουμε μια καλύτερη κοινωνία. Με υγιή πρότυπα μπορούμε να ξεχωρίσουμε. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον αθλητισμό είναι πιο δίκαιοι. Μαθαίνουν να σέβονται τον κόπο και την προσπάθεια του συνανθρώπου τους, να μην τα παρατάνε ποτέ, όταν δυσκολίες έρχονται στη ζωή τους. Η ζωή δεν έχει μόνο ευχάριστες στιγμές, έχει και δυσκολίες όταν από μικρός βάζεις στόχους, ξεπερνάς τα εμπόδια και τα καταφέρνεις, αυτό είναι προίκα για όλη σου τη ζωή, όπου κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα όνειρά σου. Όσον αφορά τον πρωταθλητισμό, σίγουρα είναι κάτι ξεχωριστό, αλλά δεν είναι για όλους τους ανθρώπους.

Ο πρωταθλητής της Μακεδονικής δύναμης Κοζάνης, Αποστόλης Τεληκωστόγλου, με υπερήφανο υποστηρικτή του τα Ελληνικά Πετρέλαια συνεχίζει το ταξίδι γράφοντας με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία του Tae kwon do. Ο Αποστόλης στην πορεία του έμαθε να είναι αυτόνομος, να έχει πειθαρχία, ενώ η πίστη στον εαυτό του, τον έβγαλε κερδισμένο! Ξέρει ποιος είναι, και αυτό του φτάνει όπως χαρακτηριστικά σημειώνει.

Ποια είναι η ιστορία σου; Πως μπήκε ο αθλητισμός στη ζωή σου και γιατί Tae kwon do; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στης Αυλές Κοζάνης. Ξεκίνησα το Τae kwon do στην ηλικία των τεσσάρων. Οι γονείς μου ήθελαν να βρουν κάτι για μένα ώστε να αθλούμαι αλλά και να ξεσκάω έτσι παρέα τότε με έναν συνομήλικο φίλο μου, μας έγραψαν σε ένα σύλλογο στον Βελβεντό-Κοζάνης. Στα δώδεκα μου χρόνια ο σύλλογος αυτός έκλεισε όμως εγώ ήθελα να συνεχίσω να παίζω, είχα ήδη προκριθεί στην 2η θέση στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα που συμμετείχα, έτσι έκανα μεταγραφή στον σύλλογο Μακεδονική Δύναμη Κοζάνης όπου ανήκω μέχρι και σήμερα.

Tι απαιτεί ο πρωταθλητισμός; Ο πρωταθλητισμός απαιτεί πάρα πολλά. Χρειάζεται να είσαι απόλυτα συνειδητοποιημένος για το τι θέλεις να κάνεις, να είναι αυτή η απόλυτη σου προτεραιότητα αυτό. Να είσαι προετοιμασμένος και για την μεγαλύτερη επιτυχία είτε για αποτυχία.

Ποιο θα έλεγες πως είναι το μεγαλύτερο όφελος από την ενασχόληση σου με το Tae kwon do; Θα έλεγα πως είναι δυο. Η πειθαρχία και η διαχείριση των συναισθημάτων. Έχω διδαχθεί και τα δύο πολύ καλά. Πολλές φορές εκεί που κάποιος άλλος ίσως αντιδρούσε υπερβολικά, εγώ είμαι αρκετά ψύχραιμος και με καθαρό μυαλό. Πολύ σημαντική είναι η εμπειρία ζωής που σου προσφέρει το αγώνισμα και η δυνατότητα να γνωρίσεις τον κόσμο καθώς τα τουρνουά είναι σε διαφορετικές χώρες. Υπάρχει κάποια στιγμή τόσο έντονη που δεν θα ξεχάσεις ποτέ; Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο μου χρυσό πανελλήνιο μετάλλιο, την πρώτη μου ήττα σε τελικό, όπως και την στιγμή που κέρδισα τον αγώνα και μπήκα στα μετάλλια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Εφήβων. Πολλές ήταν οι έντονες στιγμές, όπως το 2019 στο Μάντσεστερ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών όπου κατέκτησα το ασημένιο μετάλλιο.

Όταν φτάνεις στα όρια σου πως βρίσκεις κίνητρο; Δεν υπάρχει συγκεκριμένο μυστικό. Όταν φτάνεις στα όρια σου, είτε σωματικά είτε ψυχικά και θεωρείς πως πια δεν έχεις κάτι άλλο να δώσεις, απλά συνεχίζεις γιατί τελικά δεν έχεις φτάσει ούτε στα μισά. Τι σημαίνει για σένα αθλητική επιτυχία; Σημαίνει να αποτελείς με τις επιδόσεις αλλά και την συμπεριφορά σου ένα υγίες πρότυπο για τις γενιές που ακολουθούν. Για μένα το πιο σημαντικό είναι να λένε ο Αποστόλης είναι ένας φοβερός άνθρωπος και καλός αθλητής πάρα να λένε είναι απλά τρομερός αθλητής αλλά όχι και τόσο καλός άνθρωπος. Πόσο σημαντική είναι για σένα η σχέση σου με τον προπονητή σου; Η σχέση μου με τον προπονητή μου, Αλμασίδη Χρήστο. είναι χωρίς καμία υπερβολή οικογενειακή, μοιαζουμε σαν μπαμπάς με γιο, μια σχέση ζωής. Έχουμε περάσει μαζί τόσα πολλά πράγματα, τόσες επιτυχίες και αποτυχίες, είμαστε δεμένοι. Μαζί στα εύκολα, μαζί και στα δύσκολα, ίσως πιο πολύ στα δύσκολα. Ο προπονητής μου είναι για μένα πηγή έμπνευσης και σεβασμού. Πως βλέπεις τον αθλητισμό στην Ελλάδα σήμερα; Ο αθλητισμός στην Ελλάδα θα μπορούσε να είναι σε κορυφαίο επίπεδο σε πολλά αθλήματα. Όσον αφορά το Tae kwon do, η Ελλάδα, ένα τόσο μικρό κράτος έχει πετύχει τόσες πολλές διεθνείς διακρίσεις και το επίπεδο είναι πολύ υψηλό ακόμη και στις μικρές ηλικίες. Στην πορεία θα έλεγα πως το χαλάμε λίγο. Οι αθλητές καθώς μεγαλώνουν χάνουν το κίνητρο τους, δεν αμείβονται και δεν μπορούν να δουλέψουν όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες μεγαθήρια και έτσι είναι πολύ δύσκολο να τους κοντράρουμε, είναι άλλη φιλοσοφία, άλλος κόσμος. Σίγουρα τα πράγματα για εμάς πρέπει να αλλάξουν.

Tι θα συμβούλευες σε έναν νέο που θα ήθελες να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό; Δύσκολη ερώτηση. Θα τον συμβούλευα να είναι έτοιμος να κλάψει, να πονέσει, να θυσιάσει αρκετά πράγματα. Ο δρόμος του πρωταθλητισμού είναι ανηφορικός, δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, δεν είναι εύκολος, αλλά πίστεψε με, όταν φτάσεις στην κορυφή, η θέα είναι τόσο μοναδική που θα δεν συγκρίνεται με τίποτα. Θα τα ξανά έκανα όλα από την αρχή. Αυτό που θα ήθελα να κρατήσει από εμένα ένας νέος αθλητής είναι “Να πιστεύεις στον εαυτό σου”.

ΤΜΉΜΑΤΑ

- Διατροφογεννητικής

- Κλινικής Βιοχημείας

- Εξειδικευμένου ελέγχου αθλητών

- Μικροβιολογίας

- Μη Επεμβατικός Προγεννητικός Ελέγχος (ΝΙΡΤ)

- Μυκητολογίας - Ανοσολογίας

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

- Εργαστηριακής Ενδοκρινολογίας - Μοριακής Αλλεργιολογίας (ImmunoCAPTM - Basophil ActivationTest, ALEX Test)

- Αιμοληψία και λήψεις επιχρισμάτων κατ’οίκον

- Γενετικής & Μοριακής Διάγνωσης - Εργαστηριακής Ανδρολογίας (Computer - Assisted Sperm Analysis - CASA, DFI)

- Λειτουργία εργαστηρίου μοριακής διάγνωσης COVID-19 κάθε Σάββατο 9:30 - 16:00

- QR code αποτελεσμάτων

BIOPATHOLOGY Labs ΜΙΧΑΗΛ ΦΑΡΜΑΚΗΣ MD ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Ι. ΚΑΖΑΚΟΣ MD, PhD, MSc, DTM&H

Ελευθερίου Βενιζέλου 2, 501 32 Κοζάνη T. 2461026775 ekazakos@gmail.com

https://www.facebook.com/biopathologylabs

Νεράιδα Κοζάνης @Anemochadi @anemochadi_restaurant Τ. 2464 024333

32 ΤΟGETHER

ΙΕΚ VOLTEROS

Tο μεγαλύτερο ΙΕΚ στη Δυτική Μακεδονία

ΤΟ ΟΡΑΜΑ & Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΑΣ Το Όραμά μας Διανύοντας μια καταξιωμένη πορεία στα ελληνικά εκπαιδευτικά δρώμενα του Τόπου μας, συμβάλλουμε ουσιαστικά στην αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αποτελώντας παράλληλα Σύμβολο Επαγγελματικής Επιτυχίας. Παρακολουθώντας συνεχώς τις παγκόσμιες εξελίξεις στην Εκπαίδευση και αφουγκραζόμενοι τα μηνύματα των καιρών, πρωτοστατούμε, εκφράζοντας πρωτοποριακές ιδέες, συνάπτοντας προνομιακές συνεργασίες και υλοποιώντας με επιτυχία, καινοτόμα εκπαιδευτικά εγχειρήματα. Η Φιλοσοφία μας ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ στον εκπαιδευτικό «χάρτη» της χώρας μας, πρωτοπορώντας στην παροχή σπουδών υψηλής ποιότητας για τους χιλιάδες σπουδαστές που μας εμπιστεύονται. ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΥΜΕ ως προς τις εκπαιδευτικές, αλλά και τις κοινωνικές πρωτοβουλίες μας. ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΖΟΜΑΣΤΕ, αναπτύσσουμε νέες δραστηριότητες, δημιουργούμε πρωτοπόρα προγράμματα, συνάπτουμε στρατηγικές συνεργασίες κύρους και θέτουμε γερές βάσεις για την επαγγελματική κατάρτιση, έχοντας βαθιά συναίσθηση του χρέους μας απέναντι στη νέα γενιά. ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ένα περιβάλλον εκπαίδευσης, εφάμιλλο των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων . ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ διαχρονικά τις ανάγκες της αγοράς και παρέχουμε σπουδές για επαγγέλματα με υψηλή ζήτηση.

ΕΝΤΑΣΣΟΥΜΕ συνεχώς στο ακαδημαϊκό και διοικητικό μας προσωπικό έμπειρα στελέχη και καθηγητές, οι οποίοι είναι καταξιωμένοι επαγγελματίες στην αγορά εργασίας ή έγκριτοι ακαδημαϊκοί. ΕΠΙΤΥΧΑΜΕ υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και ποιότητας σπουδών για κάθε μία από τις 23 ειδικότητες και τα 116 θεματικά σεμινάρια που παρέχουμε. ΚΑΤΑΞΙΩΘΗΚΑΜΕ στην αγορά εργασίας και στον επιστημονικό κόσμο, καταθέτοντας σημαντικό εκπαιδευτικό, ερευνητικό, πολιτιστικό και κοινωνικό έργο. ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ με τους μεγαλύτερους οργανισμούς και με κορυφαίες επιχειρήσεις, φέρνοντας τους σπουδαστές μας σε επαφή με πιθανούς μελλοντικούς τους εργοδότες και επιτυγχάνοντας υψηλά ποσοστά επαγγελματικής αποκατάστασης και επιτυχίας για τους αποφοίτους μας ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΜΕ εκπαίδευση που στοχεύει στην ολοκληρωμένη και πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των χιλιάδων νέων που μας επιλέγουν για τις σπουδές τους, μέσα από ένα πλήθος εκπαιδευτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, δημιουργώντας παράλληλα τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την πλέον αποτελεσματική διασύνδεσή τους με την αγορά εργασίας.

ΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ Το ΙΕΚ VOLTEROS δραστηριοποιείται στον χώρο της ιδιωτικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης από το 2013. Οι σπουδές στο ΙΕΚ VOLTEROS οδηγούν σε Βεβαίωση Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΒΕΚ) επίσημα υπογεγραμμένη από το Υπουργείο Παιδείας. Μετά τη λήψη της ΒΕΚ κάθε απόφοιτος μπορεί να συμμετάσχει στις εξετάσεις πιστοποίησης του ΕΟΠΠΕΠ προκειμένου να αποκτήσει το Δίπλωμα Επαγγελματικής

Ειδικότητας, Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, Επιπέδου 5 Το Δίπλωμα είναι αναγνωρισμένο ως επίπεδο 5 ισότιμα σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα επαγγελματικά δικαιώματα σε χώρες εκτός της Ελλάδας καθορίζονται κάθε φορά από την εθνική νομοθεσία κάθε χώρας.

Eπαγγελματικά δικαιώματα Στην Ελλάδα τα επαγγελματικά δικαιώματα καθορίζονται από τον ΕΟΠΠΕΠ. Η τελευταία επίσημη έκδοση οδηγού επαγγελματικών δικαιωμάτων από τον ΕΟΠΠΕΠ είναι το 2014. Τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι διαθέσιμα στο site του ΕΟΠΠΕΠ. Σε διαγωνισμούς του δημόσιου τομέα, οι κάτοχοι του Διπλώματος Πιστοποίησης πριμοδοτούνται με 150 επιπλέον μόρια για προσλήψεις στο δημόσιο τομέα Επιπρόσθετες Παροχές – Extra Curriculum Activities To ΙΕΚ VOLTEROS καλύπτει δε ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων που αφορούν σε όλους τους παραγωγικούς τομείς της αγοράς εργασίας (π.χ. Υγεία, Μηχανολογία, Ηλεκτρολογία, Τουριστικά, Μαγειρική, Ζαχαροπλαστική, Πληροφορική, Διοίκηση, Marketing, Ομορφιά, Μόδα, Τέχνες κλπ). Στο πλαίσιο της συνεχούς αναβάθμισης των υπηρεσιών γνώσης και της διαμόρφωσης κοινωνικής ευθύνης και επαγγελματικής συνείδησης στους σπουδαστές μας, το ΙΕΚ VOLTEROS παρέχει ΔΩΡΕΑΝ σε όλους τους σπουδαστές: – Εξειδικευμένα σεμινάρια και εκπαιδευτικές επισκέψεις – Μαθήματα Πιστοποίησης στη χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών – Μαθήματα ξένων γλωσσών (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά) για αρχαρίους και προχωρημένους – Συμμετοχή στις μεγαλύτερες επαγγελματικές εκθέ-

ΤΟGETHER 33

σεις (EXPOTROF, ΑΡΤΟΖΑ, HORECA, ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ, XENIA, ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, BEAUTY κλπ) Όλοι οι σπουδαστές του ΙΕΚ VOLTEROS δημιουργούν το δικό τους portfolio, έρχονται σε επαφή με επαγγελματίες του κλάδου, αναπτύσσουν τις δικές τους προσωπικές επαφές και μετά τη λήψη του πτυχίου τους είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι να κατακτήσουν την αγορά εργασίας.

Δίκτυο συνεργαζόμενων Φορέων Απασχόλησης του IΕΚ VOLTEROS Το ΙΕΚ VOLTEROS στηρίζει έμπρακτα τον κάθε σπουδαστή και διευρύνει συνεχώς το δίκτυο συνεργατών του με επιχειρήσεις του Ιδιωτικού αλλά και του Δημόσιου τομέα σε όλη την Ελλάδα για την εξασφάλιση της επαγγελματικής αποκατάστασης των φοιτητών και αποφοίτων του. Το δίκτυο των συνεργαζόμενων Φορέων Απασχόλησης καλύπτει όλους τους τομείς δραστηριότητας της αγοράς εργασίας και αναπτύσσεται συνεχώς ώστε να καλύπτει πλήρως τα ενδιαφέροντα και τις επαγγελματικές επιδιώξεις των σπουδαστών και αποφοίτων του IEK “ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ” του ΙΕΚ VOLTEROS Οι ετήσιες “Ημέρες Καριέρας” του ΙΕΚ VOLTEROS αποτελούν πλέον θεσμό και πραγματοποιούνται τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο.

Στη ζωντανή αυτή εκδήλωση εκπρόσωποι εταιριών όλων των κλάδων της αγοράς πραγματοποιούν συνεντεύξεις µε σπουδαστές και αποφοίτους για την άμεση κάλυψη των θέσεων εργασίας που προσφέρουν. Έτσι, όλοι οι σπουδαστές και απόφοιτοι του ΙΕΚ VOLTEROS έρχονται σε επαφή µε την αγορά εργασίας και αποκτούν τις πρώτες τους εμπειρίες σε επαγγελματικό επίπεδο.

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Έχοντας πάντα ως μέγιστο κριτήριο την ασφάλεια των σπουδαστών, την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης και τις δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης, δημιουργήσαμε τiς πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις για την Δυτική Μακεδονία. Με υπερσύγχρονο εξοπλισμό, λειτουργική σχεδίαση και θεματικές αίθουσες διδασκαλίας, αναπτύσσουμε ένα μοναδικό περιβάλλον εκπαίδευσης στην πιο όμορφη γειτονιά της Κοζάνης. Οι εγκαταστάσεις μας απέχουν μόλις 5 λεπτά από το κέντρο της πόλης. Το κτίριο του ΙΕΚ VOLTEROS λειτουργεί με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον, σχεδιασμένα για χαμηλή κατανάλωση ενέργειας. Πληρούν δε όλες τις προδιαγραφές προσβασιμότητας και λειτουργικότητας για ΑμΕΑ.

Μπορείτε να μας βρείτε στην Οδό Γκέρτσου 39 στην Κοζάνη όλες τις εργάσιμες ημέρες και ώρες, καθώς και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας εξυπηρετήσουμε τηλεφωνικά Tηλ. Κέντρο: 24610.28197 καθώς και ηλεκτρονικά στο:

info@iekvolteros.gr.

Θα χαρούμε να σας εξυπηρετήσουμε στα social media του ΙΕΚ VOLTEROS που 24h/24h – 365 ημέρες το χρόνο, εκπρόσωποί μας είναι εκεί ώστε να απαντούν σε οτιδήποτε χρειαστείτε! iekvolteros @iekvolteros Αναλυτικά πληροφορίες για όλες τις ειδικότητες, καθώς και για όλα τα θεματικά σεμινάρια του ΙΕΚ στην ιστοσελίδα μας

https://www.iekvolteros.gr/

34 ΤΟGETHER

Μια δύσκολη σχολική χρονιά

Η

περσινή χρονιά ήταν πολύ δύσκολη. Τα μαθήματα που γινόντουσαν θεωρητικά δεν ήταν ουσιώδη. Οι διαδικασίες στις οποίες αναγκάστηκαν τα παιδιά να μπουν ήταν ένα πλήγμα και για την μαθητική αλλά και την εκπαιδευτική κοινότητα. Η Τρίτη λυκείου αποτελεί μία «δοκιμασία» για τα παιδιά τα οποία θέλουν να περάσουν σε κάποια σχολή. Είναι η τάξη των αποφάσεων και του διαβάσματος. Μια προετοιμασία για να μπεις σε κάτι εντελώς καινούργιο, κάτι για το οποίο τις αποφάσεις πρέπει να τις πάρεις ο ίδιος. Η Τρίτη λυκείου είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι στη ζωή των παιδιών. Και αυτό το κομμάτι για πολλά παιδιά έχει γίνει αφόρητο λόγω της περσινής και φετινής κατάστασης, μιας κατάστασης που φέρνει άγχος και σύγχυση κάτι που πολλαπλασιάζεται με τις αποφάσεις που έχουν παρθεί σχετικά με την δια ζώσης συνύπαρξη και την μορφή διδασκαλίας. Παντού παραμονεύει ο φόβος για το πως μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα λόγω του covid-19 δημιουργώντας την υπόνοια ότι μπορεί να μην καταφέρουν και αυτό το οποίο θέλουν λόγω των τόσων πολλών αλλαγών.

KEIMENO: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΓΑΤΑ

Συζητήσαμε με δυο τελειόφοιτες για τις απόψεις και τις ανησυχίες τους σχετικά με την χρονιά που πέρασε αλλά και την χρονιά που θα έρθει και θα τις βρει στην Τρίτη λυκείου. Θέματα που τις απασχόλησαν και τις απασχολούν ακόμη, η οπτική γωνία για την κατάσταση που διανύουν μέσω της τηλεκπαίδευσης, της αλλαγής των βάσεων και πολλών άλλων πραγμάτων τα συζητήσαμε και μας είπαν την γνώμη τους. Η τηλεκπαίδευση δεν είναι τόσο ειδυλλιακή Πολλές φορές κατά τη ροή του μαθήματος η σύνδεση δεν ήταν καλή, χανόταν το σήμα ή κολλούσε και αναγκαζόμασταν να κλείσουμε και να ξανακάνουμε όλη την διαδικασία από την αρχή. Με λίγα λόγια δεν μπορούσε να υπάρξει 100% κατανόηση των πραγμάτων που έλεγαν οι καθηγητές. Αφού δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν άμεσα στο μάθημα λόγω αυτών των προβλημάτων, πολλοί μαθητές δεν έμπαιναν καν στον κόπο να είναι ενεργοί στα μαθήματα. Επίσης, οι περισσότερες ώρες έγιναν διαδικτυακά με αποτέλεσμα να μην έχουν όλοι οι μαθητές την δυνατότητα συμμετοχής στο μάθημα, είτε λόγω έλλειψης υπολογιστών και tablet είτε λόγω έλλειψης ίντερνετ. Με λίγα λόγια, τα μαθήματα δεν ήταν ισάξια για κάθε μαθητή. Η τηλεκπαίδευση δεν ξέρω αν έπρεπε να θεωρηθεί ως ένα καλό κομμάτι της εκπαίδευσης. Η προτίμηση όλων

των παιδιών είναι η δια ζώσης εκπαίδευση. Με το να κάνει τα μαθήματα εξ΄ αποστάσεως ενας μαθητής, αυτόματα σημαίνει πως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει όσο και όπως πρέπει σε μαθήματα, εργασίες αλλά και σε πράγματα που πρέπει να μείνουν και να «αποτυπωθούν» στο μυαλό του. Εμείς τουλάχιστον θεωρούμε πως δεν λάβαμε όλα όσα χρειαζόμασταν μέσα από την τηλεκπαίδευση. Οι ώρες και οι μέρες περνούσαν χωρίς να παίρνουμε ουσιαστική γνώση από την μάθησή μας. Ακόμη και τα μαθήματα του φροντιστηρίου που γινόντουσαν κατ΄ αυτόν τον τρόπο, αποδείκνυαν ότι «δεν είχες καν το μυαλό σου εκεί». Όσο περνούσε η ώρα χάζευες δεξιά και αριστερά. Έπαιζες με το κινητό, έκοβες βόλτες δεξιά και αριστερά χωρίς να δίνεις την κατάλληλη σημασία και σίγουρα αυτό το έχουν κάνει όλα τα παιδιά.

Η τρίτη λυκείου σημαίνει διάβασμα και πρόγραμμα Οι ώρες που αφιερώνουμε προς το παρόν για το διάβασμα είναι τρείς με τέσσερις ώρες, αλλά να επισημάνουμε πως ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η κανονική ροή του προγράμματός μας. Αυτό θα συμβεί αφού ανοίξουν τα σχολεία και μπούμε σε μία σειρά όπου προτεραιότητα θα έχουν και το σχολείο και το φροντιστήριο.

Απόψεις για τις φετινές πανελλήνιες Εφόσον έχουμε μπει και εμείς πλέον στην διαδικασία των πανελλήνιων εξετάσεων και αντιλαμβανόμαστε λίγο διαφορετικά τα πράγματα,

θεωρούμε ότι αυτό που συνέβη ήταν άδικο για τους μαθητές που έδιναν φέτος σε σχέση με τις βάσεις και σε σχέση με τον τρόπο που εξετάστηκαν. «Είναι πάρα πολύ άσχημο ένα παιδί να μην μπαίνει στην σχολή που ονειρεύεται λόγω έλλειψης ελάχιστων μορίων και να πάει στράφι όλος ο κόπος του. Ελπίζουμε να τα πάμε καλά και εμείς, αλλά και όλα τα άλλα παιδιά που είναι να δώσουν».

Πρέπει να θυσιάσεις κάτι για να πετύχεις τον στόχο σου Είμαστε διατεθειμένες να «θυσιάσουμε» αρκετά πράγματα έτσι ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας. Πρώτη φορά στη μέχρι τώρα ζωή μας έχουμε στοχεύσει σε κάτι το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί και ως απόφαση ζωής. Θα προσπαθήσουμε βάζοντας όλη μας την δύναμη να πετύχουμε τον στόχο που θέσαμε.

Τα μέτρα για τα σχολεία και ο εμβολιασμός Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση λόγω των μέτρων. Ακόμη και αν ξεκινήσουμε από το πιο απλό, την περίπτωση της μάσκας. Είναι ανυπόφορο να είσαι σε μία αίθουσα με άλλα είκοσι παιδιά, να έχει ζέστη και να είσαι αναγκασμένος να φοράς μάσκα. Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αδύνατη τη χρήση της μάσκας για εφτά ώρες συνεχόμενα. Όσον αφορά τα μέτρα πιστεύουμε πως καλό θα ήταν να εμβολιαστεί ένα ικανοποιητικό ποσοστό των μαθητών, τουλάχιστον του λυκείου. Αν το

ΤΟGETHER 35

από τα 18. Σε τόσο μικρή ηλικία δεν γνωρίζεις τι πραγματικά θέλεις. Πολλά παιδιά σκέφτονται να δώσουν και να περάσουν κάπου, γιατί θέλουν να ζήσουν την φοιτητική ζωή. Εγώ προσωπικά είμαι ενθουσιασμένη που κλείνει το κεφάλαιο του σχολείου και αν όλα πάνε καλά θα ζήσω μόνη μου και θα σπουδάσω κάτι που να μου αρέσει.

ΠΛΙΆΤΣΙΟΥ ΜΑΡΊΑ

πάρουμε λογικά, αλλά και από το πως ήδη φαίνεται η κατάσταση, τα μέτρα δεν θα είναι τόσο αυστηρά για τους εμβολιασμένους και θα υπάρχει και μεγαλύτερη προστασία ανάμεσα στα παιδιά.

Πως η όμορφη ανυπομονησία για το λύκειο έγινε κάτι το άσχημο Ο τρόπος που σκεφτόμασταν το Λύκειο και ειδικά την τρίτη Λυκείου δεν έχει καμία ομοιότητα με αυτό που βιώνουμε, δεν φανταζόμασταν να είμαστε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι και να προσπαθούμε να κάνουμε στο περίπου μάθημα, γεγονός που φυσικά δεν ευθύνονται οι καθηγητές ή ο τρόπος διδασκαλίας τους, αλλά πολλοί άλλοι παράγοντες. Δεν έχουμε το ψυχικό σθένος να περάσουμε ακόμα μία ίδια κατάσταση την νέα σχολική χρονιά, ειδικά τώρα που είναι να δώσουμε πανελλήνιες. Φανταζόμασταν τις δύο τελευταίες τάξεις του λυκείου πολύ διαφορετικές. Να κάνουμε νέες παρέες, να δούμε πώς είναι η κατεύθυνσή μας με βάση τα μαθήματα, τα εργαστήριά μας. Όλα αυτά, χωρίς όμως να υπάρχουν μέτρα που να μας περιορίζουν παντού και σε όλα κάνοντας το σχολείο σχεδόν ανυπόφορο για τους μαθητές. Οι μισοί μαθητές τη μία μέρα και άλλοι μισοί την επόμενη. Είχαμε αρχίσει ήδη να αποξενωνόμαστε τα παιδιά μεταξύ μας, δεν μπορούσαμε καν να βρεθούμε με τα υπόλοιπα παιδιά του τμήματος για παρέα. Έγιναν ξαφνικά όλα τόσο άσχημα, δεν μπορούμε καν να φανταστούμε το πως θέλουμε να κάνουμε τα μαθήματά μας, όπως επίσης τις εκδρομές μας και διάφορες άλλες δράσεις που τις περιμέναμε πως και πως. Είναι όλα απρόβλεπτα πια. Δεν ξέρω αν στην δική μας περίπτωση ισχύει αυτό που όλοι λένε πως το Λύκειο είναι η καλύτερη περίοδος στη μαθητική ζωή κάποιου.

Παρέες, έξοδοι και Πανελλήνιες Καθένας από εμάς έχεις τις δικές του απόψεις και εστιάζει σε αυτό που θέλει να κάνει ο ίδιος, υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός, όλοι μας έχουμε στόχους που θέλουμε να πετύχουμε, κανείς δεν «παρασύρει» τον άλλο, όλοι κατανοούμε και σεβόμαστε τις απόψεις και τον κόπο των άλλων, έτσι και τα άτομα που συναναστρεφόμαστε κάνουν το ίδιο για μας.

Κατευθύνσεις, προτιμήσεις και η ζωή μετά ΠΑΠΑΚΆΛΑ ΜΑΡΊΑ «Τα οικονομικά κατά την γνώμη μου είναι πιο εύκολο, τουλάχιστον για μένα, πεδίο από την θεωρητική και την θετική κατεύθυνση. Πιστεύω πως υπάρχει σχετικά μεγαλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση στα επαγγέλματα που προκύπτουν από την κατεύθυνση των οικονομικών. Κατά την άποψή μου δεν θα έπρεπε να καθορίζουμε την υπόλοιπη ζωή μας

Θα ήθελα να περάσω εργοθεραπεία ή λογοθεραπεία αλλά στην περίπτωση που καταφέρω να συγκεντρώσω υψηλό βαθμό μορίων η επιλογή μου θα είναι διατροφολογία». Πιστεύω ότι είμαστε σε πολύ μικρή ηλικία για να επιλέξουμε το επάγγελμα που όντως θα θέλουμε να κάνουμε στο μέλλον. Σε αυτή τη φάση της ζωής μας σκεφτόμαστε με πολύ διαφορετικό τρόπο. Προχωράμε με βάση αυτό που μας αρέσει και στην πορεία συνεχίζουμε ανάλογα με τις αλλαγές που θα προκύψουν. Στεναχωριέμαι που κλείνει το κεφάλαιο του σχολείου, ειδικά όταν ακούω τους μεγαλύτερους να λένε ότι τα σχολικά χρόνια είναι τα καλύτερα. Με θλίβει λίγο η σκέψη ότι μετέπειτα τα πράγματα θα αλλάξουν και πως δεν θα ξυπνάω την συγκεκριμένη ώρα που ξυπνούσα τόσα χρόνια μόνο και μόνο για να πάω σχολείο και να βρω τους φίλους μου. Όμως όπως και να έχει θα αποκτήσω νέες εμπειρίες και θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου.

Hair place and nail Boutique

Κομμωτήρια Hair Place σε Κοζάνη & Λάρισα Για ραντεβού καλέστε: 2461 0 40367 για το κατάστημα της Κοζάνης, Παύλου Μελά 31 2410 5 35558 για το κατάστημα της Λάρισας, Παπαναστασίου 53

36 ΤΟGETHER

Ας εξασφαλίσουμε το σημαντικότερο εφόδιο:

ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΟΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ! ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΦΗ Γ. ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ MD, DO, MScOphth Χειρουργός Οφθαλμίατρος Παίδων - Ενηλίκων Η σωστή ανάπτυξη του παιδιού μας εξαρτάται από την όραση του. Το 80% περίπου αυτών που μαθαίνει ένα παιδί προκύπτουν από τα οπτικά ερεθίσματα. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής από τα μάτια μέχρι τον εγκέφαλο, τότε το παιδί δεν μπορεί να αναπτύξει όλο του το δυναμικό. Η καλή όραση είναι απαραίτητη για τη σωματική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού, την ομαλή σχολική και κοινωνική ζωή του. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής απαιτεί δυνατή όραση, ικανή να ανταπεξέλθει στις έντονες οπτικές προκλήσεις της εποχής (μαθησιακή διαδικασία, ηλεκτρονικές συσκευές). Αυτή η δυνατή όραση «χτίζεται» από την παιδική ηλικία, από τις πρώτες στιγμές της ζωής του παιδιού. Μια απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν, για να πέτυχουμε μια φυσιολογική όραση στο παιδί μας, είναι να μην παραλείπουμε κανένα προληπτικό έλεγχο των ματιών , ώστε να έχουμε τη δυνατότητα άμεσης διόρθωσης οποιουδήποτε προβλήματος προκύπτει.

ΟΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ : 1) αμέσως μετά τη γέννηση / έλεγχος νεογνού, 2) στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους, 3) σε ηλικία 3-4 ετών 4) σε ηλικία 5-6 ετών και από εκεί και πέρα κάθε 2 έτη κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής. Το κάθε ηλικιακό “σκαλοπάτι” στην πρόληψη μας, είναι συγκεκριμένο και αποσκοπεί στη πρώιμη διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία προβλημάτων που εμφανίζονται στις παραπάνω ηλικίες.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Η σχολική ηλικία αρχίζει πλέον από το νηπιαγωγείο Τα νήπια έως την ηλικία των 5 ετών, θα πρέπει να υποβληθούν σε πιο εξειδικευμένες εξετάσεις ελέγχου της όρασης όπως η οπτική οξύτητα, η ύπαρξη στραβισμού ή αμβλυωπίας, αυτό που ονομάζουμε «τεμπέλικο μάτι», το οποίο μπορεί εύκολα να περάσει απαρατήρητο από τους γονείς, και τέλος η δυνατότητα του παιδιού να χρησιμοποιεί τα δύο του μάτια μαζί, να επικεντρώνει, να εστιάζει και να έχει σωστή στερεοσκοπική όραση.

ΠΟΙΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ & ΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ; Οι βασικότερες διαταραχές της όρασης που αφορούν την παιδική ηλικία είναι: • η αμβλυωπία σε ποσοστό 4%, • ο στραβισμός, • η μυωπία , 5% σε ηλικία έως 8 ετών, 26% έως 14 ετών και 30% έως 20 ετών, • υπερμετρωπία σε ποσοστό 90% έως 5 ετών και 15% άνω των 5 ετών, • ο αστιγματισμός.

Οι μαθησιακές δυσκολίες σχετίζονται με προβλήματα όρασης; Ναι σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, επομένως εάν το παιδί σας δεν συγκεντρώνεται εύκολα , αποσπάται η προσοχή του , είναι “αρκετά ζωηρό”, συχνά αντιστρέφει τα γράμματα καθώς διαβάζει ή γράφει, παρουσιάζει κακή γραφή, δεν του αρέσει ή έχει δυσκολίες με το διάβασμα, το γράψιμο ή την αριθμητική, συστηματικά μπερδεύει το δεξί με το αριστερό του χέρι ή το αντίθετο, παρουσιάζει

δυσκολίες στον προφορικό λόγο ή συστηματικά συμπεριφέρεται αντικοινωνικά σε κοινωνικές συναναστροφές ζητείστε σίγουρα και τη βοήθεια Παιδοφθαλμιάτρου , καθώς οι πιθανότητες το πρόβλημα του παιδιού να είναι οφθαλμολογικό είναι πολύ μεγάλες. Πλέον έχουμε τη δυνατότητα αξιολόγησης , μέσα από ειδικές εξετάσεις, της αναγνωστικής ικανότητας του παιδιού και την πρώιμη εντόπιση τυχόν διαταραχών ,που βοηθάει και άλλους θεραπευτές στην προσέγγιση τους όπως λογοθεραπευτές κτλ

ΈΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ; ΟΧΙ, υπάρχουν σοβαρές παθήσεις όπως η αμβλυωπία («τεμπέλικο μάτι») , που δεν δίνουν κανένα σύμπτωμα και ο γονιός ή ο δάσκαλος, μπορεί να μην το αντιληφθούν . Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω για άλλη μια φορά την αξία της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης και να ευχηθώ σε όλους τους μικρούς και μεγαλύτερους φίλους μας, καλή επιτυχία στη σχολική τους ζωή.

Στο φροντιστήριο Μ.Ε. Νόηση επιμένουμε στην ολόπλευρη γνώση και στην κριτική παιδαγωγική, διότι τα θεωρούμε απαραίτητα εφόδια για την βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών και των μαθητριών, καθώς και για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης τους απέναντι στις πανελλαδικές εξετάσεις!

• Συμβάλλουμε ώστε η ενασχόληση με τη γνώση να μην είναι μια διαδικασία αποθήκευσης πληροφοριών, αλλά μια μορφωτική διαδικασία που ασκεί τη νόηση· δηλαδή την ικανότητα του ανθρώπου να συγκρίνει, να αναλύει, να συνδυάζει, να συνθέτει, να ορίζει και να ταξινομεί.

• Βελτιώνουμε την ικανότητα των μαθητών και των μαθητριών να χρησιμοποιούν την γλώσσα με ευχέρεια και ακρίβεια, να καλλιεργούν τις δεξιότητές τους και την μνήμη τους.

• Στόχος μας είναι η ολοκληρωμένη μόρφωση των μαθητών και των μαθητριών, ώστε να αναπτύσσεται και να οξύνεται η ικανότητα της αντίληψης για το πως γίνονται και αλλάζουν όλα τα αντικείμενα και οι θεωρίες γύρω μας και όχι, απλώς, του πως αυτά υπάρχουν.

• Θεωρούμε ότι η κατανόηση και η χρήση των επιστημών μπορούν να γίνουν κτήμα κάθε ανθρώπου! Γι’ αυτό και αντιμετωπίζουμε κάθε μαθητή και κάθε μαθήτρια ως μοναδική προσωπικότητα και στοχεύουμε στην προσωπική του/της βελτίωση.

• Καλλιεργούμε στον μαθητή και την μαθήτρια την ικανότητα για αυτόβουλη και αυτόνομη μάθηση, την «μάθηση της μάθησης».

• Επιμένουμε στην διανοητική απόλαυση που προσφέρει η πρόσληψη της γνώσης και στην άμεση χρήση της ώστε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας.

Απολαύστε το γεύμα σας με μοναδική θέα τα Πιέρια Όρη, την γέφυρα του ποταμού Αλιάκμονα και τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματα. Νεράιδα 50100 Κοζάνη Τ: 2464 023682 fb: Ταβέρνα ‘Η Φωλιά’ Νεράϊδα Κοζάνης

38 ΤΟGETHER

ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΣ» Πως θα σας φαινόταν, εάν σας δινόταν η ευκαιρία να αλλάξετε τον τρόπο αντίληψης της ζωής σας σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον;

Α

υτό ακριβώς κάναμε εμείς, η ομάδα νέων “Έλληνες Οδυσσείς” μαζί με συνολικά 26 Ευρωπαίους νέους από την Ιταλία, την Δανία, την Ελλάδα και την Ισπανία, στην πόλη Borgo Incoronata της Ιταλίας. Φτάσαμε εκεί στις 28 Ιουνίου και μέχρι τις 5 Ιουλίου ασχολούμασταν με το λεγόμενο «Youth Empowerment» ή αλλιώς ενδυνάμωση των νέων. Το πρότζεκτ λεγόταν «Making the future», και ήταν ένα πρόγραμμα ανταλλαγής νέων του Erasmus+, το οποίο οργανώθηκε από τη ΜΚΟ «Beyond the Horizons» και υποστηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ιταλική μονάδα συντονισμού για το πρόγραμμα Erasmus+. Κατά την εβδομάδα που περάσαμε στην Ιταλία, το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων μας ήταν πολυδιάστατο. Αρχικά, οι δραστηριότητες εστίασαν στην μεταξύ μας γνωριμία και εξοικείωση με όλους τους συμμετέχοντες και στην δημιουργία μιας ενιαίας ομάδας έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον για μάθηση. Έτσι ακριβώς ξεκίνησε η οικογένεια μας να ανθίζει. Και η οικογένεια αυτή έγινε ένα υπέροχο σύνολο μέσα από τα διαλείμματα για καφέ, τις ατέρμονες συζητήσεις μας κάτω από τα αστέρια και την εξερεύνηση της Puglia, της Ιταλίας.

H κάθε εθνική ομάδα, όπως και η ελληνική, ερεύνησε και παρουσίασε την θέση των νέων στην εκάστοτε πατρίδα της, δημιουργώντας έτσι μια ευρύτερη οπτική της θέσης των νέων στην Ευρώπη. Μέσω των δραστηριοτήτων αυτών συνειδητοποιήσαμε το εξής: όσο διαφορετικός κι αν είναι ο πολιτισμός της κάθε χώρας, τα κοινά στοιχεία μεταξύ των χωρών είναι αυτά που εν τέλει υπερτερούν. Τις ακόλουθες ημέρες ασχοληθήκαμε εκτενέστερα με την βαθύτερη γνωριμία μας με τις Ευρωπαϊκές αξίες και τις ευκαιρίες που η ΕΕ μας προσφέρει. Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσες ευκαιρίες έχουμε και πως μέσα από τα προγράμματα αυτά αλλάζουμε, εξελισσόμαστε και μορφοποιούμαστε. Παρ’ όλο που οι περισσότεροι από εμάς συμμετείχαν για πρώτη φορά σε ένα «Youth Exchange», υπήρχαν κάποιοι που είχαν ξαναζήσει αντίστοιχες εμπειρίες. Κι έτσι, ακούγοντας για τις εμπειρίες αυτές και βλέποντας το πόσο τα άτομα αυτά εξελίχθηκαν, αντιληφθήκαμε όλοι τις θετικές επιδράσεις των προγραμμάτων αυτών. Τελικά, στόχος τους είναι να ξεσηκώνουν τους νέους, να τους «ξεβολεύουν» από την ρουτίνα τους! Στόχος τους είναι η εξέλιξη, η αλλαγή! Χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε εκείνη τη στιγμή, και δουλεύοντας σαν ομάδα καθ’ όλη τη διάρκεια, ξεκινήσαμε να χτίζουμε το μέλλον μας, σε μια πιο ολοκληρωμένη μορφή, με εναλλακτικές προοπτικές και χωρίς τους πνευματικούς φραγμούς που δημιουργούνται από τα διαπολιτισμικά σύνορα.

Η ομάδα νέων “Έλληνες Οδυσσείς” Βασιλική Τσάμη, Κοζάνη | Αλέξης Κουτσώνας, Σιάτιστα | Καλλιόπη Παππά, Καστοριά | Νίκος Καραθάνος, Κονταριώτισσα | Δήμητρα Μάττα, Θεσσαλονίκη | Νικολέττα Μπατσαλιά, Θεσσαλονίκη | Ιορδάνης Κωνσταντινίδης, Ελασσόνα «GO Alive» NGO by Greek Odysseuses

ΤΟGETHER 39

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Το Acceleration περιέχει συνθέσεις των: Σώτος Κουτσουνάνος, Μιχάλη Ζέγα, Γιάννη Οικονομίδη, Βάσως Δημητρίου, Σάκη Ζαχαριάδη 1. ACCELERATION- (Σώτος Κουτσουνάνος) 2. SWAY - (Μιχάλης Ζέγας) 3. KOSTAKIS (for Kostas Kouvidis) - (Γιάννης Οικονομίδης) 4. SlLOW ROCKET - (Βάσω Δημητρίου) 5. ZERO POINT - Sakis Zachariades 6. FULLMOON - (Γιαννης Οικονομίδης) 7. EMILY R (for Emily Remler) - (Βάσω Δημητρίου) 8. WELCOME HOME - (Μιχάλης Ζέγας) Στην ηχογράφηση συμμετείχαν οι: Σώτος Κουστουνάνος - τύμπανα Γιάννης Οικονομίδης - τρομπέτα, φλικόρνο

(tracks 1,3,5,6,8) Χρήστος Ραφαηλίδης - βιμπράφωνο (tracks 3,7) Γιώργος Τζούκας - πιάνο & πλήκτρα (tracks 1,2,4) Βάσω Δημητρίου -κιθάρα (tracks 4,7) Μιχάλης Ζέγας -κιθάρα (tracks 2,8) Ζάκης Ζαχαριάδης- κιθάρα (tracks 1,5,6) Λάκης Τζήμκας- Μπάσο (track 1) Μιχάλης Αυλωνίτης -Μπάσο (tracks 2,8) Βασίλης Κουτσονάνος- Μπάσο (track 3) Δημήτρης Χριστώνης - Μπάσο (tracks 4,5,6,7) Όλες οι συνθέσεις σε αυτή την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά στοχεύουν στο να αναδείξουν το ντραμιστικό στυλ και τις επιροές μου. Πέρα από τον εξαιρετικο μου δάσκαλο. Κώστα Αναστασιάδη, επηρεάστηκα από τον ήχο των Steve Gadd, Horracio El negro Hermadez, Vinie Colaiuta κ.α. Η μελέτη των πολυρυθμικών ειδών της πατρίδας μου Κοζάνης και η ενασχολησή μου με τους ρυθμούς της Ινδίας εμπλούτισαν το μουσικό μου λεξιλόγιο και διε΄θρυναν υην μουσική μου αντίληψη. Βασική μου αρχή και φιλοσοφία είναι η διατήρηση ενός συμπαγούς και σταθερού groove, αλλά ταυτόχρονα να αναζητώ και να αξιοποιώ τα οχοχρώματα των τυμπάνων.” Ευχαριστώ όλους τους μουσικούς και φίλους που συνεισέφεραν με τη μουσική τους και το ταλέντο τους στη δημιουργία του πρώτου μου άλμπουμ.

Ευχαριστώ την Γκέλυ Χατζηαλεξάνδρου για την γραφισιτκή δουλειά και το Δημήτρη Βαβλιάρα για την υπέροχη φωτογραφία του εξωφύλλου. Μια ιδιαίτερη αναφορά κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Βάσω Δημητρίου. Υπήρξε το έναυσμα για τη δημιουργία αυτής της δουλειάς! (Σώτος Κουτσουνάνος)

«Στο πλήρωμα του χρόνου, είχα την χαρά και την μεγάλη τύχη να επισκεφτώ τον Σωτήρη στην Νέα Υόρκη, οταν σμίλευε τις μουσικές του επιρροές με το drumming της Ανατολικής Ακτής. Τοτε πρωτοσυζητήθηκε η δημιουργία αυτού του δίσκου. Και ξαναζωντάνεψε η εποχή των ονείρων μέσα απο τον Σωτήρη αυτή την φορά». “Στο πλήρωμα του χρόνου, είχα την χαρά και την μεγάλη τύχη να επισκεφτώ τον Σωτήρη στην Νέα Υόρκη, οταν σμίλευε τις μουσικές του επιρροές με το drumming της Ανατολικής Ακτής. Τοτε πρωτοσυζητήθηκε η δημιουργία αυτού του δίσκου. Και ξαναζωντάνεψε η εποχή των ονείρων μέσα απο τον Σωτήρη αυτή την φορά !! Θεωρώ μεγάλη μου τιμή την συνύπαρξη με όλους τους υπέροχους μουσικούς και φίλους για την δημιουργία αυτής της δουλειάς!! Αγαπημένε μου Σώτο, σου εύχομαι οτι καλύτερο στην ζωή σου και να ‘ναι καλοτάξιδος ο δίσκος σου!!” (Βάσω Δημητρίου)

Σωτήρης Κουτσουνάνος (Τύμπανα) Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Η πρώτη του επιρροή στην μουσική ήταν τα τύμπανα σε ηλικία τεσσάρων ετών. Από μικρός άρχισε μαθήματα πιάνου στο Σύγχρονο Ωδείο Κοζάνης, συνεχίζοντας με κλασικά κρουστά και μαθήματα κλαρινέτου στο Δημοτικό ωδείο της πόλης του. Στα εφηβικά του χρόνια στράφηκε αποκλειστικά στα τύμπανα παίζοντας με διάφορες μπάντες rock, fusion και jazz μουσική. Παράλληλα εκανε μαθήματα με τους : Κώστα Αναστασιάδη, Χρήστο Γερμένογλου και Νικό Βαργιαμιδη. Σε ηλικία δεκα εννεα ετών πέρασε επιτυχώς στο Bachelor of Music Jazz & Pop Utrechts Conservatorium στην Ολλανδία. Στη συνέχεια μετακόμισε για κάποιο διάστημα στην New York στην γενέτειρα της Jazz όπου και παρακολούθησε μαθήματα με Κορυφαίους drummer όπως: Μarvin Bugalu Smith, Ludvic Afonso, Obed Calver, Mark Juliana κ.α. Συνεργάστηκε με καταξιωμένους μουσικούς στην Ελλάδα με τους: Χρήστο Ραφαϊλιδη, Milcho Leviev, Σάκη Ζαχαριάδη, Δημήτρη Χριστώνη, Βάσω Δημητρίου, Γιάννη Οικονομίδη, Φίλιππο Κωσταβελη, Λάκη Τζήμκα, Γιώτη Κιουρτσόγλου, Γιώργο Τζουκα, Μιχάλη Ευδαίμων, Βασίλη Κουτσονάνο, Μιχάλη Ζέγα, Μιχάλη Αυλωνίτη κ.α. Έχει εμφανιστεί στο Μέγαρο Αθηνών, Μέγαρο Θεσσαλονίκης όπως και σε διάφορα τζαζ φεστιβάλ. Ελαβε μέρος ως μουσικός στην θεατρικη παράσταση Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη περιοδεύοντας σε όλη την Ελλάδα με καταληκτικη παράσταση στο Ηρώδειο. Μετα από το ιδιαίτερο και προσωπικό στυλ που απόκτησε κατά την πορεία του ως ντράμερ, τον κάλεσε ένας από τους σπουδαιότερους κατασκευαστές χειροποίητων τυμπάνων Gabriel και παρουσίασε το χειροποίητο Handy drum set του 2018. Έχει ηχογραφήσει στους δίσκους του Μάκη Σεβίλογλου, Μιχάλη Χανιώτη, Ταξιδι from tradition to jazz Μανόλη Κουτσουνάνου κ.α. Τελευταία έχει ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του προσωπικού του CD με τιτλο ACCELERATION που κυκλοφόρησε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2021.

40 ΤΟGETHER

Ύβρις και Νέμεσις «...της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ και Μυρσίνη εσύ Δοξαστική...» Ποίηση:‘ Αξιον Εστί, Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

KEIMENO: ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΖΟΥΡΚΑ

Ο

ι λέξεις είχαν δημιουργήσει εδώ και μέρες σε έναν κόμπο στο λαιμό, που εμπόδιζε την αναπνοή επικίνδυνα. Οι στάχτες, ο καπνός, η ανυπόφορη καταστροφή και σήψη δεν μπορούσε να διαφύγει από καμία ρωγμή ελπίδας, και η σιωπή ήταν η εύκολη λύση, πριν λυθεί η οργή σε δάκρυα. Γιατί με χίλια ερωτηματικά, με όλα τα σημεία στίξης, μεταφρασμένο σε χίλιες γλώσσες. Πότε αλλάζει κάτι στο τέρας του ανθρώπου, που τρέφουμε συνειδητά και μη; Όσες φορές πίστεψα στο είδος μας με ελπίδα, άλλες τόσες με κατέρριψαν οι τίτλοι των ειδήσεων. Βιαστικοί, σκοτεινοί, απρόσωποι. Οι άνθρωποι αριθμοί, γεγονότα και τίποτα παραπάνω από ατυχή περιστατικά μπροστά σε μια κάμερα (αν είχαν αυτή την τύχη). Κι αυτό το καλοκαίρι δεν έφερε λίγα, ούτε λίγα πήρε μαζί του. Μα πιο πολύ εξέθεσε τη διάβρωση, που μέσα μας σμιλεύεται χρόνια τώρα. Μήπως η επίκληση στον Ήλιο της Δικαιοσύνης ήταν η αφετηρία; Μήπως ήταν η Νέμεση που μας άξιζε; Διότι θα έπρεπε να αντιληφθούμε πως η Ύβρις ήταν δική μας, προσωπική, συνειδητή επιτυχία. Συμπεριφερόμαστε στη Γη σαν να εξυπηρετεί απλώς την πορεία μας, γιατί ξεχάσαμε ότι είναι το σπίτι που φιλοξενεί την παροδική, μικροσκοπική και αστραπιαία ύπαρξή μας. Αλαζονικά την έχουμε καταχραστεί από τις επόμενες γενιές, χωρίς καμία μεταμέλεια. Δεν εκδικείται η φύση, ούτε είναι ο αόρατος και απρόβλεπτος στρατηγός άνεμος ανεξέλεγκτος, εμείς χαλάσαμε την ισορροπία της, μέσα στην απληστία της ύλης. Της δικής μας κατατροφικής δημιουργίας. Ο άνθρωπος, στο «μεγαλείο» της σκέψης του σήμερα, θα έπρεπε να έχει διαγράψει άλλη πορεία. Αυτή της ισορροπημένης ικανοποίησης των αναγκών του, αυτή της καλής ζωής με την έννοια της ποιοτικής, φυσικής, λελογισμένης αλληλεπίδρασης με τα πλούτη του πλανήτη «του». Γιατί δεν του ανήκει. Δεν περιμέναμε μια πανδημία, φυσικά, για να δούμε με τα μάτια μας ότι η γη μπορεί χωρίς εμάς, ή μάλλον θα ήταν ευτυχής χωρίς την απληστία μας. Στην πανδημία, όμως, φανερώθηκε στην πιο δυναμική της μορφή η υποκριτική διάθεση για την «προστασία» ενός περιβάλλοντος που δε σεβαστήκαμε ποτέ. Κάπου εκεί στην τυφλή μανία μας να φυλακίσουμε το παρόν και να καθορίσουμε το μέλλον, έχοντας αφήσει πια το μεταξύ μας προ πολλού, νιώθουμε μηχανικά, επιτυγχάνουμε σχολαστικά και φυσικά ως κύριοι του σύμπαντος στατιστικά προοδεύουμε. Μπορεί να κερδίσαμε την απομόνωσή μας, την ιδιωτική μας ζωή, μα χάσαμε τη δεκτικότητα μας να μοιραστούμε τις ζωές μας. Κλειδώνουμε στις παράλληλες μικροπραγματικότητές μας, τυφλοί, εξουθενωμένοι και μοναχικά εγωιστές. Και δεν είναι αστοχία να χρεώσει όλον αυτό τον ξεπεσμό κανείς, στην αλαζονική αποκοπή μας από την αλυσίδα της φύσης. __________ Είχα άλλες σκέψεις για αυτό το καλοκαίρι. Είχα τάσεις φυγής, και φοβικά δεν ήθελα να γυρίσω στο σπίτι, μήπως τελειώσει αυτή η «ελευθερία» μου. Ξεχάστηκα στις θάλασσες, στις βόλτες, στις μουσικές, στις παραστάσεις, στις συζητήσεις με την παρέα, μα πάντα εκεί στον μικρόκοσμό μου, υπήρχε ο αστερίσκος. *Είσαι υπερβολικά τυχερή, και από ξεκάθαρη σύμπτωση το σπίτι σου δε χάνεται στις φλόγες. Από ξεκάθαρη σύμπτωση δεν είσαι σε κάποιο θάλαμο ΜΕΘ. Δεν πεινάς. Και στην τελική ίσως από ξεκάθαρη σύμπτωση ζεις.

Δε με ενοχλούσε ο αστερίσκος, με εκνεύριζε που δε μπορούσα να κάνω κάτι για τις παράλληλες σκοτεινές συγκυρίες και συμπτώσεις που απλώνονταν γύρω μου. Αυτό το καλοκαίρι οι χαρές ήρθαν ενοχικά πλεγμένες με τις ήττες. Στον απολογισμό, ήμασταν κάθε μέρα λιγότερες. (*Αυτό όχι από ξεκάθαρη σύμπτωση.) Έχουμε επίγνωση της καθημερινότητάς μας, ας μην την απαριθμήσω και εδώ. Εξάλλου, το πλάνο μου για αυτή τη σελίδα, δεν ήταν και ακριβώς αυτό. Θα έπρεπε οι λέξεις να είναι ανάλαφρες, γλυκές και νοσταλγικές για ένα καλοκαίρι, που μας χρωστούσε μόνο χαμόγελα και χρώματα, μουσικές και παρέες. Πώς θα ήταν αυτό δυνατό όταν επιλέγουμε τον τοξικό εαυτό μας; Αυτόν που πάντα θα σχολιάσει, θα κατακρίνει, και θα προσβάλλει; Οι ψηφιακοί μας εαυτοί έχουν εξοικειωθεί με αυτή τη νέα διάσταση της κακίας, έτσι κι αλλιώς. Έχει και η φιλανθρωπία μας σύνορα, όπως και η επιλεκτική καλοσύνη μας. Η ανθρώπινη απώλεια ζυγίζεται, έχει υπό κατά περίπτωση άλλους συντελεστές βαρύτητας. Ανάλογα. Είμαστε ικανότατοι στο να μετράμε. Όπως και εξαιρετικά σπουδαίοι όταν νοσταλγούμε τους μεγάλους ποιητές και δημιουργούς, μόνο όταν φεύγουν. «Εκτιμούμε» ή εκτιμούμε άραγε πραγματικά όσους μας χάρισαν απλόχερα την ψυχή τους μέσα από το έργο τους; Πόσο σπουδαίοι ήταν όλοι εκείνοι και όλες εκείνες, που είδαν το λάθος και άφησαν τη λύση του ως παρακαταθήκη, αν δεν εφαρμόσαμε ούτε στο απειροελάχιστο τις ιδέες τους; Γιατί και η άγνοια είναι μια ασφαλιστική δικλείδα που επικαλούμαστε εύκολα. Με όλο αυτό το διανοητικό πλούτο, δεν καταφέραμε να ημερέψουμε την κτηνώδη μας υφή, αλλά νιώθουμε πραγματικά πλούσιοι; Θα ήθελα πολύ να μιλάμε, να διαβάζουμε, να μας απασχολούν ποιοτικά πιο φωτεινά πράγματα. Θα έπρεπε να ζούμε ερωτευμένοι, με κάθε απλή μα σπουδαία στιγμή μας, απαλλαγμένοι από τη διάβρωση του να κυνηγάμε την ευτυχία σε άγνωστους προορισμούς. Θα έπρεπε να ξυπνάμε και να μη φοβόμαστε τον Ήλιο. Θα έπρεπε να έχουμε βρει τη συνταγή της ευτυχίας στη συλλογή αυτών των μικρών και μεγάλων στιγμών, όμως ακόμη δεν έχουμε βρει το κλειδί της ανθρώπινης επιβίωσης. Θα μπορούσα να κατηγορηθώ ως ουτοπικά αδαής που νιώθω πως αλλιώς θα έπρεπε να ζούμε. Ας εκληφθούν αυτές οι λέξεις, ως άσχετοι συνειρμοί σε μια ασπρόμαυρη σελίδα εν τέλει. Τόσο μπορέσαμε. Ας συνεχίσουμε να περιφερόμαστε καθημερινά, όπως επαναλαμβάνει και ο Μάλαμας, αναπαυτικά «ευτυχισμένοι». Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ...

ΤΟGETHER 41

Ιντερμέδιο

1

ΚΕΦΑΛΆΣ ΠΆΝΟΣ ΙΝΤΕΡΜΈΔΙΟ/ΖΆΚΥΝΘΟΣ 2021.

Ο

Κοντιγιάκ αναφέρει ότι «όσο ψηλά κι αν ανέβουμε, όσο χαμηλά κι αν κατεβούμε, ποτέ δεν βγαίνουμε από τις ίδιες μας τις αισθήσεις». Κι αν οι αισθήσεις μας είναι η άκρη του κόσμου, θα είναι πάντα η προσωπική μας σύλληψη αυτού. Είναι τα τοπία, τα αληθινά, που μόνοι μας φτιάχνουμε, έξω από τα επτά μέρη του κόσμου. Εκεί, όπως μου μιλά ο Πέτερ Σλέμιλ, «το όγδοο είναι το δικό μου κομμάτι, αυτό που εγώ διανύω». Είναι το μύχιο βάθος της ψυχής μου. Κι έρχεσαι εσύ, τούτο το καλοκαίρι, να μου δέσεις τα μάτια. Μα δεν με τυφλώνεις! Με εμποδίζεις ωστόσο να βλέπω. Ο Πέτερ Σλέμιλ στέκει. Με μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου, παρατηρεί το βασιλικό, που μαράθηκε στο μπαλκόνι. Η σιωπή χυμάει και στο μυαλό του ψιθυρίζει: -Καλοκαιρινό απομεσήμερο εκεί έξω, πόσο θα ήθελα να είμαι άλλος. Σήμερα θα ήθελα να επιστρέψω ξαφνικά σ’ αυτό που είμαι ή σ’ αυτό που με ονειρεύομαι. Σήμερα, θα ήθελα να νιώσω ξανά παιδί. Και δεν μπορώ να πω, τελικά έκανα πολλά! Σηκώθηκα, πήρα τον σάκο μου, πέταξα μέσα ένα βιβλίο, τη φωτογραφική μηχανή, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου και 5 ευρώ. Κίνησα για την κοντινότερη παραλία. Βρήκα αμέσως μία άδεια ξαπλώστρα, στο κέντρο μιας δωδεκάδας, στη δεύτερη σειρά. Θα προτιμούσα μια ξαπλώστρα κοντά στη θάλασσα ή με λιγότερους ανθρώπους να με περιτριγυρίζουν, αλλά τα οπτικά ερεθίσματα των, θα με βοηθούσαν στη γραφή μου. Γιατί, το να ορίζεις τη διάθεση σου αποτελεί προνόμιο των μεγάλων ζώων και εγώ σαν καλός άγριος, για όλα είμαι στο περίπου και ήθελα να ξαναβρώ την παιδική μου αθωότητα. Έβγαλα τις σαγιονάρες και με αργά βασανιστικά βήματα, για να χαρώ τη διαδρομή και η μνήμη του σώματος να ετοιμαστεί για αυτό που πρόκειται να αισθανθεί, κίνησα για την άκρη του κόσμου. Για αυτό που μου είχε λείψει περισσότερο. Τη θάλασσα! Για αυτήν που μοιάζει με την κόρη που πάντα ήθελα να αποκτήσω. Για αυτήν την κόρη που γράφω εδώ και χρόνια. Πέρα από την άμμο, στο πρώτο άγγιγμα του νερού της θάλασσας, μελαγχολική ανακωχή με το μηδέν και το άπειρο. Όλα ή τίποτα. Όπως όταν ήμουν παιδί και έτρεχα μονομιάς να χώσω τα πόδια μου μέσα στην θάλασσα, τσιρίζοντας, σε κάθε άγγιγμα ευχαρίστησης.

Φθάνοντας, τα δάχτυλα των ποδιών μου βουτήχτηκαν μέσα στο νερό, ανακατεύτηκαν με την άμμο και μια ανατριχίλα διαπέρασε ολάκερο το κορμί, επιτρέποντας την ευδαιμονία του σώματος να ξεχειλίσει από το σάπιο σώμα μου. Τέσσερα χρόνια λησμονιάς ήταν πολλά. Τέσσερα δύσκολα χρόνια χωρίς το πρώτο άγγιγμα της θάλασσας. Και η μνήμη μπορεί να είναι ασθενική, η καρδιά ωστόσο διατηρεί τη δική της μνήμη και δεν έπαψε να λησμονεί την αγάπη της για την θάλασσα. Επέστρεψα στην ξαπλώστρα. Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο του Αλμπέρ Καμύ - Ο πρώτος άνθρωπος. Παράλληλα, με τα δάχτυλά των ποδιών μου σκεπάρνιζα την άμμο προσπαθώντας να ανοίξω μία πελώρια τρύπα για να την γεμίσω μετά με νερό.

Aedificabo et destruam, όπως λέει ο Μοντερλάν. Φλυαρία παραδίπλα από τους λιγοστούς λουόμενους. Εραστές της καλοκαιρινής δροσιάς. Μα μου αρέσουν οι άνθρωποι που μυρμηγκιάζουν στις παραλίες κάτω από τον καυτό ήλιο, να ορίζουν την διάθεση τους. Παρατηρώ: Δεξιά μου, στη δεύτερη σειρά κάθεται ένας νεαρός. Γεροδεμένος, με κοντό μπλε σορτσάκι μαγιό, απολαμβάνει τον καυτό ήλιο. Φοράει μαύρο δερμάτινο καπέλο, για να κρύψει το ξυρισμένο γουλί μαλλί του ή την ακμάζουσα φαλάκρα του και μαύρα γυαλιά ηλίου. Απολαμβάνει τον καφέ του και κάθε λίγο κοιτάει το τηλέφωνο του. Σα να θέλει απεγνωσμένα να τον καλέσουν! Μπροστά μου, μια νεαρή κοπέλα με το σκυλάκι της, ένα ασπρόμαυρο Τεριέ. Κάθε φορά που το πασπαλίζει με θαλασσινό νερό, γαυγίζει και κουνάει τη μικροσκοπική ουρά του. Αυτό, που με εντυπωσιάζει στο πελιδνό πρόσωπο της, είναι πως δεν ξεχωρίζω τα μάτια της, παρά μονάχα ένα θαμπό φως μέσα σε μία φωλιά από φακίδες. Στα αριστερά μου, μία τετραμελής οικογένεια. Μπαμπάς, μητέρα και δύο μικρά αγοράκια. Περίπου, πέντε με έξι ετών. Η μητέρα φοράει ένα μαλακό καπέλο στρογγυλό με φαρδύ μπορ. Παίζει με το κινητό της. Ο πατέρας φοράει μαύρο μαγιό και έχει απλώσει το σώμα του στην ξαπλώστρα σαν πέτρα. Απολαμβάνει τον ύπνο του. Τα δύο μικρά αγοράκια, γυμνόστηθα, με τα μπρατσάκια περασμένα στα χέρια, στην άκρη του κόσμου, καθισμένα στην άμμο πολεμούν με τα φρεσκοαγορασμένα νεροπίστολα. Ο καυτός ήλιος πυρπολεί τα στήθη και τις πλάτες τους, μα η ορμή του νερού της θάλασσας τα δροσίζει.

Εκεί, στη σκιά του κόσμου, δεσμώτης μες στη σπηλιά, να με, μόνος! Έσχατη συγκίνηση που με λυτρώνει από το σκηνικό. Γνωρίζω πως ο καθένας μας την κουβαλάει μέσα του την πανούκλα, γιατί κανείς στον κόσμο δεν είναι απρόβλητος από αυτήν και η πανούκλα κυρίως αφήνει σημάδια, τουλάχιστον στις καρδιές μας. Η πτώση θα έρχεται, ξανά και ξανά, η άνοδος είναι μια άλλη ιστορία, για να γράψεις. Μα επίσης πλέον γνωρίζω πως αν υπάρχει κάτι που συνεχώς μέσα σου το λαχταράς και καμία φορά το γεύεσαι σε δόσεις, τότε πρέπει να ζεις και να πεθαίνεις γι’ αυτό. Πλήττεις και πασχίζεις να αποκτήσεις συνήθειες. Μικροχαρές της παιδικής τρυφερής σου ηλικίας. Μικροχαρές μιας εφήμερης ζωής. Ο Πέτερ Σλέμιλ χαμογελά! Σήμερα έκανε μια στάση και η καρδιά του έσμιξε με τον εαυτό της. Μετά από τέσσερα χρόνια, ξανά στην ίδια θέση του ονειράματος εκείνης της ημέρας, καθώς ακούει τη βροχή έξω να ξεπλένει τις καλοκαιρινές απολαύσεις του κόσμου, με το σώμα και το πνεύμα ασθενικά και δηλητηριασμένα, σκέφτεται μόνο με εικόνες την αξία του θαύματος και το πρόσωπο της αιώνιας νιότης του Καμύ.

-«Βρίσκουμε καταφύγιο στη μετριότητα, από απελπισία για το ωραίο που ονειρευτήκαμε», μου φωνάζει ο Γκυστάβ Φλωμπέρ. Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε το καλοκαίρι αυτό. Για ποιαν ανέλπιστη χαρά, για ποιες αγάπες, για ποιο ταξίδι ονειρευτό. Μα με μάτια κλειστά, με ξαναβρήκα.

Στα τέλη του 15ου αιώνα, ανάμεσα στις πράξεις ενός θεατρικού έργου, υπήρχε η συνήθεια να λαμβάνει χώρα ένα μουσικό διάλειμμα, το οποίο επικράτησε να ονομάζεται Ιντερμέδιο ή ιντερμέτζο. Αυτά αποτελούνταν συνήθως από τραγούδια για σόλο φωνή, μαδριγάλια και άλλα πολυφωνικά τραγούδια, χορό και διαλόγους. Τα θέματα ήταν συνήθως αλληγορικά ή ποιμενικά. Περί το 1600 τα ιντερμέδια ήταν πολύ συχνά τόσο εξελιγμένα θεάματα, ώστε προκαλούσαν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα ίδια τα θεατρικά έργα. Συνήθως γραμμένα για σοπράνο και μπάσο, τραγουδισμένα απ’ την αρχή ως το τέλος, έδωσαν ζωή στην «όπερα μπούφα», τη χαρακτηριστική τελική φόρμα της κωμική όπερας.

1.

42 ΤΟGETHER

O ιός της ανισότητας ΧΑΤΖΗΔΑΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Ειδικευόμενος Παιδιατρικής, Απόφοιτος Ιατρικής ΑΠΘ, Μεταπτυχιακός φοιτητής ‘’Δημόσια Υγεία και Πολιτική Υγείας’’ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ

Τους τελευταίους μήνες ο κόσμος βρίσκεται σε αναταραχή λόγω της πανδημίας από το νέο κορωναϊό SARS-CoV2. Τα πλήρη αποτελέσματα της πανδημίας αυτής δεν είναι ακόμη μετρήσιμα σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως οι ανισότητες στην ανταπόκριση στην πανδημία είναι ήδη εμφανείς. Η πανδημία Covid-19 δείχνει πώς οι πιο ευάλωτες κοινωνικοοικονομικές ομάδες υποφέρουν από μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία τους αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο οικονομικής επιβάρυνσης. Το προσδόκιμο ζωής και η θνησιμότητα ιστορικά ήταν σημαντικά δυσανάλογα μεταξύ πλουσιότερων και φτωχότερων πληθυσμών. Καθώς οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές ανισότητες επιδρούν έχουν θεμελιώδη σημασία. Οι άνθρωποι δε λαμβάνουν τη δέουσα προσοχή στο υπάρχον σύστημα

Εκθέτοντας τη χρόνια παραμέληση των συστημάτων υγείας

Το ελαττωματικό οικονομικό μοντέλο οδηγεί σε κοινωνικές ανισότητες και στον αποκλεισμό πληθώρας κοινωνικών ομάδων από ποιοτική υγειονομική περίθαλψη, κοινωνική προστασία και εκπαίδευση. Στην πανδημία, οι φτωχοί και περιθωριοποιημένοι ωθούνται στις «ρωγμές» ενός ήδη κατεστραμμένου και άνισου συστήματος με τις ρίζες αυτών των φαινομένων να οφείλονται στην ύπαρξη της πατριαρχίας, του δομικού ρατσισμού και της αποικιοκρατίας. Η πανδημία εκθέτει το συστημικό ρατσισμό και τροφοδοτεί τις διακρίσεις καθώς οι μαύροι, οι αφροαπόγονοι, οι ιθαγενείς, οι περιθωριοποιημένοι και οι καταπιεσμένες κοινότητες έγιναν πιο ευάλωτοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας με πολυάριθμα παραδείγματα: Στίγμα, διακρίσεις και ρητορική μίσους σε μειονότητες και σε υγειονομικό προσωπικό για την μεταφορά του ιού (Κίνα). Καχυποψία έναντι μεταναστών, προσφύγων, φτωχών, συγκεκριμένων θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων κατά την περίοδο της πανδημίας: Ιταλία → Αφρικανοί αιτούντες άσυλο Αυστραλία → Αβορίγινες Ευρώπη → Κοινότητα Ρομά Λίβανος → Σύριοι πρόσφυγες

Αυτό που σκοτώνει τους ανθρώπους –πέρα από τις ασθένειες– είναι η κοινωνική αδικία. Η πανδημία τόνισε τις χειρότερες επιπτώσεις των χρόνια παραμελημένων δημόσιων συστημάτων υγείας κι έτσι η πλημμελής λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας ή παροχή υγειονομικής περίθαλψης για όποιον το έχει ανάγκη υπήρξε εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και της γενικότερης αδυναμίας των δημοσίων συστημάτων υγείας. Το 2019 μόνο 10% των χωρών παρουσίασαν στοιχεία δέσμευσης από πολιτικούς ηγέτες, προκειμένου να επενδύσουν στην αντιμετώπιση επιδημικών απειλών με αποτέλεσμα οι περισσότερες χώρες να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Οι μειωμένες δημόσιες δαπάνες για τα συστήματα υγείας ως αποτέλεσμα της επιβάρυνσης του χρέους, των μέτρων λιτότητας και των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής, οδήγησαν σε άύξηση των απευθείας πληρωμών συνοδευόμενη από φτωχά αποτελέσματα υγείας και αποκλεισμό κοινωνικών ομάδων εντέινοντας τις ανισότητες μεταξύ πτωχών και πλουσίων. Η παγκόσμια φτώχεια είχε μειωθεί πριν από την έλευση της Πανδημίας Covid-19. Σύμφωνα με τους πιο πρόσφατους υπολογισμούς , η ακραία φτώχεια, η οποία ορίζεται ως η οικονομική κατά-

σταση σε νοικοκυριά που ξοδεύουν λιγότερα από 1,90 δολάρια ανά άτομο την ημέρα, είχε μειωθεί από 1,9 δισεκατομμύρια άτομα το 1990 σε 648 εκατομμύρια το 2019 και υπολογιζόταν να φτάσει τα 537 εκατομμύρια έως το 2030 .Ο Covid-19 διέκοψε αυτήν την τάση. Ο απόλυτος αριθμός ατόμων που ζουν σε ακραία φτώχεια αυξήθηκε για πρώτη φορά από το 1997 και ως αποτέλεσμα των μακροχρόνιων επακόλουθων επιπτώσεων, εκτιμάται ότι μέχρι το 2030, 588 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν ακόμη σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, επιπλέον 50 εκατομμύρια άνθρωποι σε σύγκριση με εκτιμήσεις πριν από το Covid-19. Αυτοί οι αριθμοί είναι απογοητευτικοί, αλλά δεν είναι αναπόφευκτοι. Αυτές οι τάσεις θα μπορούσαν να αλλάξουν εάν τα κράτη χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία που επέφερε ο Covid-19 για να εφαρμόσουν προγράμματα κοινωνικής προστασίας για να υποστηρίξουν τους πιο ευάλωτους. Ενώ η διάδοση των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας το 2020 έλαβε τη μορφή προσωρινών μέτρων, υπάρχει ελπίδα ότι με τις υποδομές που υπάρχουν τώρα, αυτά τα προγράμματα μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν βοήθεια στους φτωχούς και να τους βοηθήσουν να απομακρυνθούν από τη φτώχεια. Η έλευση της πανδημίας εξέθεσε και την επισφάλεια εργασίας καθώς τον Ιούλιο του 2020 καταγράφηκε το υψηλότερο ιστορικά ποσοστό

ΤΟGETHER 43

ανεργίας στις χώρες του ΟECD. Σε 103 χώρες παγκοσμίως, το 1/3 του εργατικού δυναμικού στερούνταν βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, όπως η άδεια λόγω ασθενείας μετ’αποδοχών ενώ αρκετές κυβερνήσεις έχουν νομοθετήσει ενάντια στις υπάρχουσες δικλείδες προστασίας των εργαζομένων. Οι εργαζόμενες γυναίκες, ιδίως εκείνες σε φυλετικές ή περιθωριοποιημένες κοινότητες, επηρεάστηκαν περισσότερο. Στην ΜΕΝΑ, παρόλο που οι γυναίκες αποτελούν μόνο το 20% του εργατικού δυναμικού, υπολογίζεται ότι το 40% της συνολικής απώλειας εργασίας κατά την πανδημία οφείλεται σε εργασία που χάθηκε από γυναίκες. Μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου 2020, το 20% των μαύρων γυναικών έχασαν τη δουλειά τους και η θέση εργασίας τους καλύφθηκε πιο γρήγορα κυρίως από λευκούς (ΗΠΑ). Άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας είδαν το ωράριο εργασίας τους να ελαττώνεται περισσότερο, εφόσον ήταν μαύροι παρά λευκοί και ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό (38% vs 29% vs 24%). Για άτομα σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, η απώλεια εισοδήματος, ο χωρισμός από τους αγαπημένους και η κοινωνική απομόνωση μπορεί να θεωρηθεί ως η μεγαλύτερη απειλή για τη μακροπρόθεσμη επιβίωση που σχετίζεται με την πανδημία Covid-19. Ένα τέτοιο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια των οικονομικών κρίσεων που αντιμετώπισαν χώρες πριν από την πανδημία Covid-19.

Το μεγάλο χάσμα στην εκπαίδευση και οι συνέπειες του Και η εκπάιδευση-μόρφωση επηρεάστηκε από την πανδημία και φαίνεται πως θα συντελέσει στη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας σε πολλαπλά επίπεδα μετά το πέρας της πανδημίας. H πανδημία στέρησε τη δια ζώσης εκπαίδευση από τα παιδιά στις περισσότερες χώρες. Η πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση δεν είναι δεδομένη για τα φτωχά παιδιά. Τα παιδιά από εθνοτικές μειονότητες και με διαφορετική διάλεκτο βρέθηκαν σε μειονεκτική θέση στην τηλεκπαίδευση. Τα παιδιά που χρειάζονται την εκπαίδευση περισσότερο για να «αποδράσουν» από τη φτώχεια είναι εκείνα που το πιθανότερο αδικήθηκαν και έμειναν πίσω καθώς οι οικονομικά ασθενέστεροι μαθητές –σε πλούσιες και φτωχές χώρες- έιναι περισσότερο πιθανό να μην διαθέτουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε εξ’αποστάσεως εκπαίδευση, και εν απουσία επιπλέον στήριξης, το χάσμα της εκπαίδευσης διευρύνεται ακόμα περισσότερο. Για να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες αυτού του χάσματος, θα έπρεπε να μην εφαρμοστούν περικοπές στον προϋπολογισμό του τομέα της εκπαίδευσης.

Το μέλλον που θέλουν οι πολίτες Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος θα είναι διαφορετικός μετά την πανδημία, και υπάρχει μια επιλογή: Οι μετασχηματιστικές πολιτικές που φαινόταν αδιανόητες πριν από την κρίση φαίνεται πλεον να είναι δυνατές. Οι κυβερνήσεις πρέπει να εγκαταλείψουν τις προγενέστερες τακτικές των βάναυσων, άδικων και μη βιώσιμων μέτρων λιτότητας και αντ’αυτού να δημιουργηθεί μια δίκαιη οικονομία χωρίς αποκλεισμούς, που προωθεί την ισότητα, προστατεύει τον πλανήτη και μειώνει τη φτώχεια. Η πανδημία του κοροναϊού έχει διευρύνει τις

Πηγή: Author’s calculations, based on methodology in Crespo Cuaresma et al. (2018). Estimates based on PovCal March 2021 update and IMF World Economic Outlook April 2021 update.

προϋπάρχουσες ανισότητες, αλλά επίσης αποτέλεσε ένα παγκόσμιο κοινό βίωμα που κατέδειξε σε όλους πως η συνεργασία είναι η βέτλιστη επιλογή. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πλέον συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι οι μεγαλύτερες απειλές είναι όλες συνέπειες του ανθρώπινου και μη βιώσιμου οικονομικού μας μοντέλου. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κινητοποιούνται ήδη για να ζητήσουν μεταρρυθμίσεις και διαμαρτύρονται για την ανισότητα, το ρατσισμό, την πατριαρχία και την κλιματική κρίση. Από το παγκόσμιο #BlackLivesMatter εξεγέρσεις που ξεκίνησαν στις ΗΠΑ, σε ακτιβιστές για τα δικαιώματα των γυναικών και αυτόχθονες ηγέτες , σε γενναίες διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας σε ολόκληρη την Ασία, η λαϊκή δύναμη αυξάνεται. Η πανδημία εμφανίστηκε σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης διάβρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιορισμού της δραστηριότητας της κοινωνίας των πολιτών με τα μέτρα καταπολέμησης της πανδημίας να επιδεινώνουν αυτό το φαινόμενο. Παρά το γεγονός αυτό, κοινότητες έχουν αναλάβει δράση για να απαιτήσουν και να δημιουργήσουν ένα κοινωνικά δίκαιο μέλλον, χωρίς αποκλεισμούς των ελευθεριών τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Για τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου κόσμου κατά και κυρίως μετά την πανδημία, απαραίτητο θεμέλιο αποτελεί μια ριζική και διαρκής μείωση της ανισότητας. Απαιτούνται, εκ μέρους των κυβερνήσεων, χρονικά καθορισμένοι στόχοι με χαρακτήρα κατ’ επείγοντος. Πυρήνας της οικονομικής διάσωσης και ανάκαμψης πρέπει να έιναι η ισότητα σε επίπεδο φύλου και φυλής με προτεραιοποίηση των αναγκών και αντιμετώπιση του αποκλεισμού από την ποιοτική υγειονομική περίθαλψη, την κοινωνική προστασία και την εκπαίδευση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί εαν υπάρξει αναγνώριση της αξίας της φροντίδας και της πρόνοιας από τις κυβερνήσεις και επένδυση σε δωρεάν ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες και κοινωνικά συστήματα προστασίας με ταυτόχρονη ανακούφιση όσων ζουν στην φτώχεια, των γυναικών, των ευάλωτων και των περιθωριοποιημένων και εξάλειψη των ανισοτήτων. Απαιτείται ακόμη αύξηση των δαπανών για τη δημόσια υγεία και καθολική δωρεάν πρόσβαση σε ποιοτικά συστήματα υγείας, ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια έναντι του Covid-19 με καθολική διανομή και διασφάλιση της ίσης εκπαίδευσης για όλους με αναπλήρωση των μαθησιακών απωλειών εξαιτίας της πανδημίας.

Στο Ιράν, οι γειτονιές έχουν αναπτύξει αυθόρμητες πράξεις αλληλεγγύης, εξασφαλίζοντας τη διατροφή, στέγαση και φροντίδα του συνανθρώπων τους.

Στη Νιγηρία, οι διαδηλώσεις που πυροδοτήθηκαν από την αστυνομική βαρβαρότητα (#endSARS), έχουν θέσει τις βάσεις για να γίνουν ευρύτερα ορατές οι κοινωνικές και πολιτικές απαιτήσεις. Στην Κόστα Ρίκα, ξέσπασαν διαμαρτυρίες εναντίον της κυβέρνησης, αφού ζήτησε 1,75 δισ. $ από το ΔΝΤ, με αντάλλαγμα την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, συμπεριλαμβανομένου του παγώματος των μισθών του δημόσιου τομέα.

«Ιστορικά, οι πανδημίες οδήγησαν τους ανθρώπους σε ρήξη με το παρελθόν και τους ανάγκασαν να φανταστούν ένα νέο κόσμο. Αυτή η πανδημία δεν είναι διαφορετική. Είναι μια πύλη, μια πύλη μεταξύ ενός κόσμου και του επόμενου. Μπορούμε να επιλέξουμε να την περάσουμε, σύροντας τα πτώματα της προκατάληψης,του μίσους και της απληστίας μας, τις πεθαμένες ιδέες. Ή μπορούμε να περπατήσουμε, με λίγες αποσκευές, έτοιμοι να φανταστούμε έναν άλλον κόσμο και έτοιμοι να πολεμήσουμε για αυτόν».

– Αrundhati Roy

44 ΤΟGETHER

Μίνι οδηγός εξόδου στην Κοζάνη! Αγαπημένο φθινόπωρο καλωσόρισες!

Μ

ας αρέσει αυτή η εποχή γιατί η βόλτα στην πόλη γίνεται πιο όμορφη! Μπορεί η θερμοκρασία να άρχισε να πέφτει σιγά σιγά, όμως η διάθεσή ανεβαίνει! Δίνουμε χρώμα στην ρουτίνα μας και απολαμβάνουμε νόστιμες γεύσεις σε στέκια που έχουν αγαπηθεί και ξεχωρίζουν! Δεν μας πτοεί ο αέρας που άρχισε να δροσίζει, ούτε οι φθινοπωρινές μπόρες. Είναι η εποχή που ερχόμαστε πιο κοντά με τους φίλους μας, τους δικούς μας ανθρώπους και μαζί τους επιλέγουμε να περάσουμε στιγμές ξεχωριστές σε χώρους που δεν τους αλλάζουμε, γιατί εκεί νιώθουμε ωραία, μας περιποιούνται, μας χαμογελούν και μας προσφέρουν ποιότητα και απόλαυση. Δημιουργήσαμε για εσάς έναν μίνι οδηγό εξόδου στην Κοζάνη και σας προτείνουμε ξεχωριστά στέκια, ιδιαίτερες κα αγαπημένες γεύσεις, ζεστό και φιλικό περιβάλλον για εσάς και την παρέα σας! Πάρτε μαζί σας την καλή σας διάθεση και μπόλικη όρεξη κι αναζητήστε τα!

Baτρακούκος Ένα μαγαζί στο κέντρο της πόλης με ωραία ατμόσφαιρα και ιδιαίτερο στυλ. Στο κατάστημα υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε cocktail και εξαιρετική εξυπηρέτηση όλη τη μέρα. Είναι πάντα διαθέσιμο να παρέχει τις πιο όμορφες εμπειρίες σε όλους κα να στεγάσει πολλές καλές στιγμές σε όλους όσους θα επισκεφτούν το μαγαζί.

Μουράτη 4A, 50100 Κοζάνη -

Βατρα κουκος beer bar -

@vatrakoukos

ΤΟGETHER 45

Funky Monkey Cocktail Bar

Το Ρεβύθι

Απολαύστε δροσερά και ιδιαίτερα κοκτέιλ σε ένα περιβάλλον που θα σας εντυπωσιάσει ακόμη και στον χώρο σας. Ένας χώρος προσεκτικά διαμορφωμένος για όλα τα στυλ, με ιδιαίτερα ευφάνταστα cocktails έτσι ώστε να ταιριάζουν σε όλα τα γούστα.

Το cocktail στην Κοζάνη έχει όνομα και το λένε Funky Monkey. Αλιάκμωνος 1 Κοζάνη Τ. 24610 41293

Τα συστατικά μιας ουτοπίας είναι τρία: καφεδάκι, τσιπουράκι, μεζεδάκι!

@Funky monkey @funkymonkey.cocktailbar

Ο προορισμός όμως, για την δική σου ουτοπία είναι ένας:

Ρεβύθι μεζεδοπωλείο! Δρίζη 5, Κοζάνη. - Τηλ. 6986935133 Το Ρεβύθι - To Revithi torevithi1

Camelot Coffees and Spirits

Σε έναν μαγευτικό χώρο, στην είσοδο της πόλης θα συναντήσετε το Camelot. Εκεί μπορείτε να απολαύσετε δροσερά κοκτέιλ, το ποτό της αρεσκείας σας, τον αγαπημένο σας καφέ και νόστιμα κρύα πιάτα σε ένα ξεχωριστό και πολυτελές περιβάλλον. Με ένα στυλ που ξεχωρίζει και μαγνητίζει το βλέμμα, με ωραία μουσική και άριστη εξυπηρέτηση, το Camelot αποτελεί την ιδανική επιλογή για την έξοδό σας κάθε στιγμή της ημέρας. Ανδρέα Παπανδρέου 34 @camelotcoffeecocktailsdrinks |

@camelot_coffeespirits

46 ΤΟGETHER

CrossRoads Beer Bar

Ολα Κρέπα Εδώ η κρέπα και η βάφλα έχει την τιμητική της. Η γεύση απογειώνεται και η απόλαυση γίνεται μία μοναδική εμπειρία. Στο ΟΛΑ ΚΡΕΠΑ θα βρείτε την καλύτερη κρέπα και βάφλα της Κοζάνης, στολισμένη με τις λιχουδιές της αρεσκείας σας. Απολαύστε την κρέπα σας, αλμυρή ή γλυκιά, με σοκολάτα ή παγωτό.

Όταν έχεις βαρεθεί το....

«-πάλι τα ίδια», και ζητάς το εναλλακτικό και κάτι διαφορετικό στη διασκέδαση σου, σε ένα χώρο που συνδυάζει αισθητικά το κλασσικό με το μοντέρνο, τον καφέ το πρωί με το ποτό κ τα cocktails το βράδυ κ χαρακτηρίζεται από την ταυτότητα και τη μοναδικότητα του.

Never too old to RockN’Roll!

Στο ΟΛΑ ΚΡΕΠΑ, ότι και να διαλέξεις είναι εθισμός. Δημοκρατίας 3, Κοζάνη Τ 2461 030133 @tsikritzhs · Κρεπερί @ola_krepa_

SETTE 7

Ιταλικό εστιατόριο – Bar

Φαρμάκι 1, Κοζάνη. T 2461 034167 CrossRoads-Beer-Bar crossroads_kozani

Espresso World Ο χώρος του υπέροχος και σύγχρονος, με πολλές ποικιλίες καφέ να επιλέξεις ανάλογα με το πώς σου αρέσει ο καφές σου. Θέλεις ένα δυνατό χαρμάνι, ένα αρωματικό ή ένα ήπιο; Τα παιδιά είναι πρόθυμα να δημιουργήσουν το ρόφημα που θέλεις να γευτείς. Ωστόσο, μπορείς να διαλέξεις σοκολάτες, σνακ, κρουασάν, κεκάκια, μπάρες και μπισκότα. Μπορείς αν θέλεις να απολαύσεις τον καφέ σου στο χώρο τους!

Ένας χώρος με στυλ και εκλεκτό μενού για τους λάτρεις της ιταλικής κουζίνας. Το ιταλικό εστιατόριο - μπαρ SETTE 7 βρίσκεται στο κέντρο της Κοζάνης και σας περιμένει για μια αυθεντική ιταλική γευστική εμπειρία. Σε έναν ζεστό και με ιδιαίτερο στυλ διακοσμημένο χώρο, με την παραδεισένια αυλή του, το SETTE 7 υπόσχεται να σας προσφέρει μία ξεχωριστή γαστρονομική εμπειρία, με αυθεντικές ιταλικές γεύσεις, εκλεκτά κρασιά, ποτά της αρεσκείας σας και γλυκές αλχημείες που

θα ικανοποιήσουν κάθε γούστο. Βασιλείου Φόρη 7, Κοζάνη Τ 2461 027777 settebr@gmail.com @settebr · Ιταλικό εστιατόριο @sette_bar_restaurant

Παύλου Μελά 7 | Σμύρνης και Φιλίππου 36 | Μοναστηρίου 32 | Νέο Κων/νου Καραμανλή 4 Κοζάνη Delivery 08:00- 20:00 Τ: 24610 28880 - Κ.: 6987506288 Espresso World @espresso_world_kozani

# 1_ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ Mιχάλης Παππάς _ Αρχντικό Δόγκληρα, Σιάτιστα - Βοΐου Κοζάνης

48 ΤΟGETHER

Η Ελένη και... όλο το backstage πίσω από το «Μαθαίνω Ορθογραφία παίζοντας» KEIMENO: ΕΛΕΝΗ ΓΚΟΡΑ Το «Μαθαίνω Ορθογραφία παίζοντας» είναι μερικές δραστηριότητες που δημιούργησα για να υποστηρίξω τα παιδικά εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής. Ενώ το βιβλίο ήταν έτοιμο και είχε πάει και στον συμβολαιογράφο για την κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων, για κάποιον λόγο απροσδιόριστο είχε μείνει στο συρτάρι για πολύ πολύ καιρό. Ένα απόγευμα επιστρέφοντας από τη δουλειά και όντας ψόφια από την κούραση, άνοιξα τον υπολογιστή μου σκεφτόμενη πως είναι πολύ άδικο να δουλεύω οχτώ ώρες και να πρέπει να ετοιμάσω υλικό για την επόμενη μέρα (ε, αγάπη το ‘ξερες!). Δηλαδή, οχτώ ώρες δουλειά και άλλες δύο για την προετοιμασία μας κάνουν δέκα. Και μέσα σ΄ όλο αυτό τι μένει; Μισή ώρα ξεκούραση, μισή ώρα μπάνιο, περιποίηση, πλύσιμο τάπερ, μάζεμα κρεβατιού, πότισμα γλάστρας, μια ώρα επίσκεψη στο πατρικό για ανεφοδιασμό φαγητού και άντε και καμιά έξοδος για να λέω ότι τη ζω τη ζωή μου εγώ, ότι μιλάω με κανέναν άνθρωπο! Τελοσπάντων, στέλνω ένα απλό μέιλ (γεια σας, Ελένη εδώ και αυτό είναι το βιβλίο μου) στα 24γράμματα, τον εκδοτικό οίκο που είχα συνεργαστεί και παλαιότερα και λέω από μέσα μου· είσαι τέλειο, πρέπει να βρεις τον δρόμο σου! Την επόμενη μέρα χτυπάει πρωί πρωί το κινητό μου και ήταν ο εκδοτικός! Απαντάω. «Μας αρέσει, ξεκινάμε αμέσως!». Αποκλείεται, λέω από μέσα μου, δεν γίνεται, δεν συμβαίνει αυτό που ζω. Σχολάω. Ιούλιος ήτανε. Έκανε ζέστη και πηγαίνω να πιω έναν καφέ κάτω από τον πλάτανο της Λευκοπηγής. Ανοίγω τα μέιλ και βλέπω το συμφωνητικό. Τελικά, αλήθεια ήτανε. Υπογράφω ψηφιακά και το στέλνω. Σε δυο-τρεις βδομάδες το

βιβλίο ήταν έτοιμο και γραφιστικά. Προστέθηκε και το λυσάρι, το οποίο συμπλήρωσα όταν έκανα μπάνιο σε μια παραλία της Κατερίνης-θάλασσα να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι! Κι ύστερα αρχές Αυγούστου εκτυπώθηκε. Πήρα δώρο και πέντε αντίτυπα. Έκλεισα το μαγαζί, την ημερομηνία και το βιβλιοπωλείο για την παρουσίαση του βιβλίου. Πήγα διακοπές, γύρισα. Επικοινώνησα με τις ομιλήτριες, βγήκαμε για καφέ, τα είπαμε. Έκανα και την αφίσα και την κόλλησα στα μαγαζιά και τους τοίχους του κέντρου της Κοζάνης. Βγήκα και στην τηλεόραση, τα

είπα. Πάλι ψόφια! Τέσσερις και τέταρτο σχόλασμα, πέντε η ώρα κάμερα. Πότε να κάνω ντουζ, πότε να ντυθώ; Τσακ-μπαμ όλα! Μπορεί να μου είχαν μείνει και δαχτυλομπογιές στον αγκώνα… Και η μέρα της παρουσίασης έφτασε. Περιττό να πω ότι εκείνη τη μέρα καθώς και όλες τις προηγούμενες είχαμε μείνει μόνο δύο άτομα υπάλληλοι. Στο σχόλασμα ραντεβού στο κομμωτήριο. Περίμενα, περίμενα και το ραντεβού μου δεν ερχόταν. Και η κομμώτρια μόνη. Πού να τα βγάλει πέρα; Φτάνει και η σειρά μου και της λέω: «Λούζομαι και μου κάνεις δυο τρία δαχτυλίδια από πάνω! Δεν προλαβαίνω!». Και η ώρα δεν μου έφτανε και το πιστολάκι δεν μπορούσα να το ακούσω μετά από τις τόσες παιδικές φωνές. Γυρνάω σπίτι, το φόρεμά μου ήθελε σίδερο. Πώ, τι θα κάνω; Μπαίνω για ντουζ και ανοίγω την ντουλάπα. Τραβάω ένα τζιν και ένα άσπρο αμάνικο. Βάφομαι όπως όπως και πάω στο μαγαζί. Με βλέπει η μάνα μου και απογοητευμένη μου κάνει: «Έτσι ήρθες στο πάρτι σου;» «Έτσι!», της απάντησα. Ξεκινάει η παρουσίαση του βιβλίου και εκεί επιτέλους χαλαρώνω και ξεκουράζομαι. Τελικά, ό,τι έμαθα στη ζωή μου το έμαθα παίζοντας. Τις περισσότερες φορές χαμένη και τις λιγότερες κερδισμένη. Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Για τους συγγραφείς λένε ότι, αφού τελειώσουν το γράψιμο, πεθαίνουν. Δεν μιλάνε. Αφήνουν τους αναγνώστες να μιλήσουν. Κι εγώ τώρα έγραψα όλα αυτά με την ψυχή στο στόμα μόνο και μόνο για να πεθάνω ήσυχη. Ορίστε, νά πέθανα, κι αυτή είναι η ιστορία του βιβλίου μου!

O Ξενοφών KEIMENO: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ Δώρο αγάπης, εμπιστοσύνης, συνεργασίας και βαθιάς εκτίμησης. Το πιο υπέροχο δώρο το παρέλαβα στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Προστέθηκε νέο μέλος στην οικογένεια μας, ο Ξενοφών. Χαρισμένος και βαφτισμένος από δυο μαθήτριές μου όμορφος, επιβλητικός, περήφανος, πεντακάθαρος και ομιλητικός. Λατρεύει την κουβέντα αλλά και τη μουσική. Μάτια παιχνιδιάρικα και έξυπνα. Σκερτσόζος και ποζεράς. Μισεί τη μοναξιά, επιζητεί την προσοχή. Ξυπνά πρωί και χαλά τον κόσμο. Κοιμάται σχετικά νωρίς. Συνήθως είναι κεφάτος και σπανίως υποτονικός. Παπαγάλος και μάλιστα οινοπνευματής. Τιρκουάζ, οινοπνευματί χνούδι και πούπουλο. Μεσαίου αναστήματος αλλά με τέτοια παρουσία υψώνει και άλλο ανάστημα και δεν χωράει σε κλουβιά. Εκεί να μας υπενθυμίζει πως δεν πρέπει να παπαγαλίζουμε. Απόκτησε μεμιάς ανθρώπινη φύση. Ποτέ δεν πίστευα πως ένα τόσο μικρό πλασματάκι θα έφερνε τόση χαρά σε αυτό το σπίτι; Τη σκορπά απλόχερα και δίνει τόση αγάπη όσο η τροφή που του δίνεις με τις χούφτες σου. Θυμώνει εύκολα αν τον αφήσεις ώρα μονάχο του. Φροντίδα. Νοιάξιμο. Έγνοια. Τρείς λέξεις

κλειδιά που εμπεριέχονται σε μία. Αγάπη. Όταν αισθάνεται πως τον αγαπούν και τον νοιάζονται και τον φροντίζουν πεταρίζει και δε βρίσκει ησυχία, ακροβατικά και πιτσιλίσματα. Μπανιαρίζεται και φουντώνει τα πούπουλά του. Ανοίγει τα φτερά του για να τον καμαρώσεις και να σου αποδείξει πόσο μεγάλωσε χάρη σε εσένα. Θέλει να νιώθει ασφαλής, αν είναι στην αυλή δεν μιλά πολύ. Μόνο όταν κινδυνεύει από τις αδέσποτες γατούλες της γειτονιάς που τον βλέπουν σαν ξερολούκουμο. Που τον βλέπουν και ορμούν να τον αρπάξουν. Στήνουν ύπουλα τις ενέδρες τους. Αντιλαμβάνεται, προαισθάνεται τον κίνδυνο και σου το δείχνει. Στο φωνάζει. Κινδυνεύω. Να έχεις τον νου σου σε κάθε απροστάτευτο πλάσμα, άλλη μια απόδειξη αγάπης. Όσοι έχουν μια ψυχούλα υπό την κηδεμονία τους, γίνονται κοινωνοί της. Μοιράζουν ό,τι εισπράττουν, μοιράζουν αυτό το καινούργιο συναίσθημα που γεννάται μέσα τους. Ναι τα ζώα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε για μια ακόμη φορά τη δύναμη της αγάπης. Ευλογία!

ΤΟGETHER 49

Παιδί μου KEIMENO: ΛIΛΑ ΚYΡΟΥ

Ο

άνθρωπος που θα γίνει ο άνθρωπος σου, δυο πράματα να κάνει, να σε θαυμάζει και να σε χαίρεται. Μήτε μόνο να σε θαυμάζει, μήτε μόνο να σε χαίρεται, και τα δύο μαζί, μ’ ακους; Τότες μόνο θα είναι ο άνθρωπος σου. Αν σ’ έχει μόνο θαυμασμό, θα θέλει να σ’ έχει μόνο για τον εαυτό του, θα θέλει να σε σφαλίσει μέσα, να παίρνει αυτός όλο σου το φως. Και συ παιδί μου, κλεισμένο θα πάψεις να λάμπεις, θα χάσεις τον εαυτό σου, θα πάψεις να είσαι εσύ. Θα σταματήσεις να σε θαυμάζεις επειδή πρόδωσες τον εαυτό σου. Αν πάλι μόνο σε χαίρεται, και αυτό καλό δεν είναι. Η χαρά πρόσκαιρη, όπως πράττουν τα παιδιά κρατώντας καινούρια παιχνίδια στα χέρια τους, ενθουσιάζονται, ασχολούνται κάποιες ώρες

και μετά τα παρατούν για άλλα νέα. Θα ψάξει για άλλον άνθρωπο κι η χαρά θα φύγει απ’ τα μάτια σου. Εσύ έχεις χαρούμενα μάτια, η θλίψη δε σου ταιριάζει. Για σένα ξέρω, ξέρω ότι αυτόν που θα βρεις, σίγουρα θα τον θαυμάζεις και θα τον χαίρεσαι. Είσαι ολοκληρωμένο παιδί. Σε ξέρω. Γι’ αυτό σου λέω αν αυτά τα δύο κάνει, θα είναι κι αυτός ολοκληρωμένος. Τι κι αν είστε διαφορετικοί, τι κι αν αυτός τη νύχτα βλέπει μόνο το φεγγάρι και συ μετράς τ’ άστρα; Είστε ολόκληροι κι οι δυο. Τα δυο μισά, μισά μένουν. Δε γεμίζουν ποτέ, πάντα θα τους λείπει κάτι και θα καρτερούν κάποιο μισό να τους ικανοποιήσει. Ανικανοποίητο θα μένει κι αυτό γιατί το μισό θα ψάχνει. Και τα μισά, μισά παραμένουν.

Η λαμπερή ομορφιά της Αφροδίτης… της Μήλου KEIMENO: KOΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ Πολιτιστική Διαχειρίστρια, MSc/MBA

Κ

αι αφού ξαπλώσεις στα λευκά βράχια του Σαρακήνικου , στο σεληνιακό αυτό τοπίο των λευκών βραχιών δίπλα στα τιρκουάζ νερά, θα προσμένεις να αναδυθεί από τα νερά της θάλασσας, απρόσμενα, η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι και μέσα από την ομορφιά της να παγώσει ο χρόνος! Και αφού κάνεις βουτιά από το καράβι στο Κλέφτικο θα αντικρύσεις το εντυπωσιακό πλέγμα από τους γκριζόλευκους βράχους, γνωστούς ως «θαλασσινά Μετέωρα» και θα νομίζεις πως βρίσκεσαι μία ανάσα από την ανακάλυψη της «Χαμένης Ατλαντίδας»! Και αφού δεις το ηλιοβασίλεμα, να κάνει πιο κόκκινο τον ηφαιστειογενή γκρεμό που κυκλώνει το Κλήμα, τον πολύχρωμο οικισμό των ψαράδων, και να χάνεται μέσα στη θάλασσα στα βάθη του ορίζοντα λούζοντας με πορτοκαλοκόκκινα χρώματα τα σπιτάκια, θα δεις να σχηματίζεται ένα μονοπάτι που θα οδηγεί στον ίδιο τον ήλιο, ο άνεμος θα εξασθενήσει και η ίδια η φύση θα γίνει ήσυχη αγγίζοντας τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής σου! Το ηφαιστειογενές κυκλαδονήσι της Μήλου, με τα επιβλητικά βράχια που ξεπηδούν στη μέση της θάλασσας όπως η Συκιά, οι Αρκούδες και δεκάδες άλλες παραλίες σπάνιας ομορφιάς, προσφέρει στους επισκέπτες στιγμές ηρεμίας, νηνεμία και εξερεύνησης. Κατακόμβες, μνημεία, στοές, εξωτερικά σπήλαια, υπέροχα γαλανά νερά, καταπράσινη φύση, γραφικά κτίσματα και ορυκτά μας περιμένουν μαζί με μνήμες αιώνων. Με τη λαμπερή ομορφιά της Αφροδίτης που για αιώνες έκρυβε στη γη της, τη μυστηριώδη γοητεία που αποπνέουν οι φυσικές καλλονές του τόπου και τα σημαντικά μνημεία που υπάρχουν σε όλο τη νησί, έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη η οποία διατηρείται έως και σήμερα. Η δημοφιλία του νησιού πηγάζει από την ιστορία του διάσημου μαρμάρινου αγάλματος της «Αφροδίτης της Μήλου», το οποίο ανακαλύφθηκε στο νησί το 1820 και επέφερε μία συγκλονιστική τροπή στην πολιτισμική ιστορία. Αν και υπάρχουν αρκετές εξιστορήσεις για την ακολουθία του γεγονότος, η επικρατέστερη αναφέρεται στις 8 Απριλίου του 1820, επί Τουρκοκρατίας - όταν ένας χωρικός με το όνομα Γεώργιος

ή Θεόδωρος Κεντρωτάς, έσκαβε στο κτήμα του στην Μήλο με την βοήθεια συγγενών του, θέλοντας να μαζέψει πέτρες για κάποια οικοδομική εργασία. Σύμφωνα με το βιβλίο του Σιμόπουλου (2008) «Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα 1810 – 1821», σκάβοντας ο χωρικός, βρέθηκε μπροστά σε μια τρίχωρη υπόγεια στοά στην οποία στέκονταν το άγαλμα όρθιο. Καθώς πιο πέρα βρισκόταν Γάλλοι που συμμετείχαν σε ανασκαφές, φοβούμενος την κλοπή, έσπευσε να μεταφέρει το άγαλμα στον στάβλο του. Άλλες πηγές αναφέρουν πως οι προσπάθειες του Κεντρωτά να σώσει το εύρημα από τους Γάλλους δυστυχώς δεν απέδωσαν. Οι Γάλλοι είχαν ήδη αρχίσει να επικοινωνούν με τους αρμόδιους και να ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες της μεταφοράς του αγάλματος στην χώρα τους. Και έτσι και έγινε! Το σίγουρο είναι πως το άγαλμα της Αφροδίτης πλέον, κοσμεί μόνιμα το μουσείου του Λούβρου και προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Η ξενιτεμένη θεά, προσμένει τον επαναπατρισμό της, όπως άλλωστε και η Καρυάτιδα του Ερεχθείου και πλήθος άλλων αρχαιοτήτων. Λίγα χρόνια μετά την αρπαγή του αγάλματος, στο εργαστήριο του μουσείου του Λούβρου κατασκευάστηκε το αντίγραφό της, το οποίο αποστάλθηκε από τους υπεύθυνους του μουσείου στην Μήλο. Αυτό το αντίγραφο βρίσκεται σήμερα στο αρχαιολογικό μουσείο του νησιού το οποίο αν και προκαλεί θαυμασμό, παράλληλα προξενεί θυμό, πίκρα και ειρωνεία! Άραγε, η διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τους αρμόδιους, επαρκεί για την προστασία και τη βίωση των ελληνικών μνημείων, ως πολιτισμικά αγαθά; Εάν λάβουμε υπόψιν μας το νομοσχέδιο για το ΤΑΠ που ανήγγειλε το υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟΑ), στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και ο νόμος περί μακροχρόνιων δανεισμών πολιτιστικών εκθεμάτων σε μουσεία του κόσμου για 50 χρόνια, θα πρέπει να μας απασχολήσουν ποια θα είναι τα οφέλη για την χώρα μας και τι θα επιφέρει η νέα αυτήν η πολιτική. Και όπως συγγράφει ο Κωστής Παλαμάς: «Σ’ ένα παλάτι αρχοντικό στον ξακουσμένο τόπο ξενιτεμένη βρίσκεται κι άφταρτη βασιλεύει μαρμαρογέννητη θεά, της Μήλος η Αφροδίτη. Από μπροστά της ο Καιρός περνάει, δεν την αγγίζει, τα μάτια της δε δέχονται το φως από τον ήλιο, και λάμπουν όλα γύρω της απ’ τη δική της λάμψη».

50 ΤΟGETHER

Η τέχνη του δρόμου δίνει φωνή στις γυναίκες του Αφγανιστάν

SHAMSIA HASSANI

η πρώτη γυναίκα street artist από το Αφγανιστάν KEIMENO: ΤΑΝΙΑ ΩΤΤΑ

Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν δεν έχουν στόμα κι έχουν κλειστά μάτια, όπως διαπιστώνουμε βλέποντας τα έργα της πρώτης γυναίκας street artist από το Αφγανιστάν. Η Shamsia Hassani μας παρουσιάζει τις γυναίκες της πατρίδα της με έναν ιδιαίτερο τρόπο, γυναίκες ξεχασμένες από το Δυτικό κόσμο, με ή χωρίς μαντήλα, που αντιστέκονται στον βίαιο σκοταδισμό και στην προσπάθεια να παραμείνουν φιμωμένες από την ανδροκρατούμενη κοινωνία της χώρας της. Η Shamsia Hassani γεννήθηκε το 1988 από Αφγανούς γονείς στην Τεχεράνη του Ιράν. Οι δυσκολίες της ζωής την έφεραν στο Αφγανιστάν, όπου το 2010 παρακολούθησε ένα εργαστήριο γκράφιτι που είχε οργανώσει η Combat Communications. Σπούδασε και πήρε πτυχίο στις Εικαστικές Τέχνες, από το Πανεπιστήμιο της Καμπούλ, το 2014. Είναι ηγετικό μέλος του Berang Art Organization, μία ομάδα καλλιτεχνών που σκοπό έχουν να αναδείξουν τη σύγχρονη τέχνη και κουλτούρα στο Αφγανιστάν, μέσω καλλιτεχνικών δρώμενων, όπως εκθέσεις, αλλά και μέσω προγραμμάτων και σεμιναρίων. Η Shamsia έχει πειραματιστεί με πολλές τεχνικές ζωγραφικής και δημιούργησε την πρώτη τρισδιάστατη ζωγραφική του Αφγανιστάν το 2014. Έχει

ΤΟGETHER 51

προσκληθεί σε διάφορες χώρες , όπως η Ιταλία, η Νορβηγία, η Δανία, η Γερμανία, η Ελβετία, η Τουρκία, η Ινδία, το Ιράν, το Βιετνάμ, ο Καναδάς, η Αυστραλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, για να εμφανίσει το γκράφιτί της σε εκθέσεις, εργαστήρια και σεμινάρια. Το 2009 επιλέχθηκε ως ένας από τους 10 κορυφαίους καλλιτέχνες της χώρας από το quδρυμα Turquoise Mountain και ανακηρύχθηκε μία από τις 100 παγκόσμιες στοχαστές του FP το 2014. Οι πίνακες της Shamsia Hassani έχουν χαρακτήρα, όπως και οι χαρακτήρες που παίζουν ρόλους σε ταινίες, ο χαρακτήρας των ζωγραφιών της παίζει επίσης διαφορετικούς ρόλους. «Αυτός ο χαρακτήρας παίζει το ρόλο ενός ανθρώπου, αλλά επειδή είμαι γυναίκα, μπορώ να καταλάβω τις γυναίκες καλύτερα, και επίσης επειδή οι γυναίκες έχουν περισσότερα όρια από τους άνδρες στην κοινωνία μας, επέλεξα τον χαρακτήρα μου να είναι γυναίκα», δηλώνει η Αφγανή Καλλιτέχνης, τονίζοντας ότι τα έργα της επικεντρώνονται περισσότερο σε άτομα και κοινωνικά ζητήματα, αλλά μερικές φορές γίνονται πολιτικά.

Ο χαρακτήρας στους πίνακες της Shamsia Hassani παίζει διαφορετικούς ρόλους, μερικές φορές είναι αγωνίστρια, ενώ άλλες φορές είναι πρόσφυγας χωρίς μέλλον. Κατά καιρούς ψάχνει για ειρήνη και μερικές φορές είναι στο ρόλο κάποιου χωρίς ταυτότητα. Μερικές φορές χάνεται στα όνειρά της και μερικές φορές χάνεται στον πόνο και τη θλίψη. Παλεύει με το παρελθόν και το μέλλον, και μετά είναι μια πατριώτισσα που αγαπά την πατρίδα της και παλεύει με την απελπισία. Όταν ξεκίνησε τα έργα της , η Αφγανή καλλιτέχνης αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, καθώς παρ’ ότι οι άνθρωποι στο Αφγανιστάν δεν είναι ενάντια στην τέχνη, είναι ενάντια στις δραστηριότητες των γυναικών. Δέχθηκε άσχημες λεκτικές επιθέσεις όταν ζωγράφιζε στους τοίχους σε δημόσιους χώρους, με αποτέλεσμα να νιώθει ανασφάλεια και να εγκαταλείπει ημιτελές το έργο της. Εκμεταλλεύονταν το σύντομο χρόνο που είχε πριν τις επιτεθούν λεκτικά και ζωγράφιζε ότι μπορούσε, σε χρόνο περίπου 15 λεπτών. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισε ήταν η έλλειψη χώρου για γκράφιτι. Μετά την πτώση των Ταλιμπάν το 2001, παρά τον πόλεμο που συνεχιζόταν και τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, η κατάσταση για τις γυναίκες είχε αρχίσει να βελτιώνεται. Οι γυναίκες σταδιακά άρχισαν να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην κοινωνία, μπορούσαν να σπουδάσουν να ασχοληθούν με το εμπόριο, τον πολιτισμό, την ιατρική.

Οι τελευταίες εξελίξεις όμως με την επάνοδο των Ταλιμπάν έχει αρχίσει να οδηγεί πολλές γυναίκες στην φυγή από τη χώρα. Ο προβληματισμός είναι έντονος για το μέλλον των γυναικών στο Αφγανιστάν, κυριαρχεί μεγάλη ανασφάλεια και φόβος και όλα τα βήματα που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια κινδυνεύουν να χαθούν. Η Shamsia Hassani έδωσε φωνή στις γυναίκες της πατρίδας της , δείχνοντας τη ζοφερή πραγματικότητα της χώρας της, περνώντας το δικό της μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένα ζήτημα που δεν πρέπει να συνεχίσει να περνά απαρατήρητο. Η φρικαλεότητα του πολέμου αποτυπώνεται με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τα έργα της Αφγανής καλλιτέχνιδας και υπενθυμίζει ότι οι γυναίκες στο Αφγανιστάν υπάρχουν , έχουν στόμα , έχουν φωνή, έχουν δικαίωμα στη ζωή.

Πηγή: https://www.shamsiahassani.net https://www.boredpanda.com Φωτογραφίες: instagram.com/shamsiahassani/

52 ΤΟGETHER

“A

ΤΖΑIΗΜΣ ΤΖOΥΣ

Ο γελαστός Τζίμ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΙΩΑΝΝΑ ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΊΔΟΥ Νομικός -Δικηγόρος. Έχει λάβει πρόσθετη εκπαίδευση λογοτεχνίας -μετάφρασης και είναι επίσημη μεταφράστια της Ιταλικής γλώσσας.

ddio terra,addio ciel e sole, addio” Σε αποχαιρετώ γη, ουρανέ και ήλιε, σε αποχαιρετώ Η άρια του Ορφέα, από την όπερα του Μοντεβέρντι “ Orfeus, una favola in musica” ερμηνευμένη από τον τενόρο Max Melli, ακούγεται μες στην απόλυτη σιγή του κοιμητηρίου Fluntern της Ζυρίχης, το πρωινό της 15ης Ιανουαρίου 1941. Σε μια σεμνή πολιτική τελετή, η οικογένεια και οι στενοί φίλοι με απλούς λόγους αποχαιρετούν τον Ιρλανδό συγγραφέα, δοκιμιογράφο και δάσκαλο ξένων γλωσσών, Τζαίημς Αύγουστο Τζόυς, που έφυγε από τη ζωή “εξόριστος” στη Ζυρίχη διαφεύγοντας από το κατεχόμενο από τους ναζί Παρίσι, μετά από είκοσι χρόνια διαμονής σ’ αυτό. Η Νόρα, σύντροφος της ζωής του από την 16η Ιουνίου του 1904, αρνήθηκε να του κάνει χριστιανική ταφή. “Δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον Τζίμ” έλεγε στους φίλους. Ο τάφος, σεμνός μεσοαστικός, στολίζεται από λίγες πρασινάδες και από ένα χάλκινο άγαλμα του, που αποδίδει τη χαρακτηριστική σκεπτόμενη στάση του. Η οικογένεια δε θέλησε ποτέ τη μεταφορά του στην Ιρλανδία, τον τόπο καταγωγής του. Στην αρχική άρνηση της Ελβετίας να εγκρίνει την άδεια εισόδου στη χώρα για τον Τζόυς και την οικογένεια του που διώκονταν στο Παρίσι, με την αιτιολογία ότι “ο κύριος Τζόυς είναι Εβραίος”, ο Τζέιμς απαντά με το γνωστό σκωπτικό ύφος και ήθος του “Δεν είμαι Ιουδαίος της Ιουδαίας, είμαι Άρειος της Έιριν”. Το ευφυές παιδί, που γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1882 σε ένα αστικό προάστιο του Δουβλίνου, το Ρόθκαρ και που εξελίχθηκε στο συγγραφέα του Olysses – Οδυσσέα, του έργου που θα στιγμάτιζε όλον τον 20ο αιώνα με την επίδραση του, γράφει σ’ αυτό για τον τόπο καταγωγής του “ Έριν ,Έριν, ξεχασιάρα, πορνεύτηκες ξεδιάντροπη μπρος στα μάτια μου και με κατάντησες εμένα και τα λόγια μου μπαίγνιο μες στα παζάρια. Μ’ έκανες εμένα, τον κύριο σου, δούλο των δούλων και ρεντίκολο στο γιουσουρούμ… Μπρος στα μάτια μου, γιατί, π’ανάθεμα πήγες μ’ εκείνον τον έμπορο της Αλόης και μες στην άγρια νύχτα μ’ αρνήθηκες μπρος σε Ινδούς και Ρωμαίους. Και οι ξεσκισμένες θυγατέρες σου, μοιράστηκαν μαζί τους τα βρωμερά ηδονικά τους στρώματα. Γιατί με πότισες φαρμακωμένο γάλα; Έσβησες το φεγγάρι και τον ήλιο απ’ τα μάτια μου, αφήνοντας με ολομόναχο μες στους πικρούς δρόμους, της πιο φαρμακωμένης νύχτας. Κι ούτε καν με φίλησες…”. Ο ψηλός και εύθυμος Τζόυς, που η οικογένεια του, του έδωσε το παρατσούκλι “Ο γελαστός Τζίμ” , ξεκίνησε τις σπουδές του το 1888, στα έξι του χρόνια, στο Κλόνγκοουβς Γουντ, το καλύτερο σχολείο στο Δουβλίνο και ήταν ο πιο μικρός και ο πιο φοβισμένος μαθητής στην τάξη. Στην πρώτη λευκή σελίδα του βιβλίου της γεωγραφίας του, στα πρώτα χρόνια του σχολείου, έγραψε αυτό το τετράστιχο : “Στήβεν Δαίδαλος είναι το όνομα μου, Ιρλανδία η πατρίδα μου, Κλονγκοβς Γουντ η κατοικία μου, ουρανός η προσδοκία μου”. Ο Στέφανος Δαίδαλος, θα αποτελέσει εφ’ όρου ζωής το λογοτεχνικό alter ego του συγγραφέα, εμφανιζόμενος στα έργα του “Στήβεν, ο ήρωας” , “Το πορτρέτο του καλλιτέχνη σε νεαρά ηλικία” και “Οδυσσέας” . Αποτελεί σύνθεση του ονόματος του Αγίου Στεφάνου και του αρχαιοελληνικού μυθικού Δαίδαλου, κατασκευαστή του λαβυρίνθου και των κέρινων φτερών. Με αυτά τα κέρινα φτερά του μυθικού ήρωα, ο γελαστός

ΤΟGETHER 53

Τζίμ αγωνίστηκε να πετάξει στον προσδοκώμενο ουρανό του. Τις σπουδές στο Κλόνγκοβς Γούντ, που διακόπηκαν λόγω οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας και τη διετή αυτοδιδασκαλία κατ’οίκον ακολούθησαν οι σπουδές στο λύκειο Μπελβεντέρε. Λαμπρός μαθητής πραγματοποιεί κατά τη διάρκεια των λυκειακών σπουδών, τη μετάφραση από τα λατινικά στα ιρλανδικά του έργου “O fons Bandusiae” από τις Ωδές του Οράτιου και τον Σεπτέμβριο του 1898 γίνεται δεκτός στο διαβόητο Trinity College του Δουβλίνου, όπου σπουδάζει ξένες γλώσσες και φιλολογίες, εντρυφεί πέραν των αγγλικών , στα γαλλικά , ιταλικά και γερμανικά , ενώ οι γνώσεις του στη λατινική και τη μεσαιωνική ιταλική γλώσσα φέρουν τέτοιο επίπεδο που είχε τη δυνατότητα να μελετάει Δάντη από το πρωτότυπο. Στο Trinity College, έρχεται σε επαφή με την ανατρεπτική λογοτεχνία και τον θεατρικό λόγο, κυρίως με τα έργα του Τόμας Χάρντι και του Ίψεν , εμπειρία που περιγράφεται με λεπτομερή τρόπο στο έργο του “Στήβεν, ο ήρωας”, που αποτελεί πρωτόλεια μορφή του μυθιστορήματος “Πορτρέτο του καλλιτέχνη σε νεαρά ηλικία”. Μελετώντας σε βάθος τα έργα του νορβηγού δραματουργού, συγγράφει το δοκίμιο“ Το Νέο Δράμα του Ίψεν” που βραβεύεται και δημοσιεύεται το 1900, στην επιθεώρηση Fontnightly Review, προκαλώντας με την προσέγγισή του το ενδιαφέρον του Ίψεν ο οποίος αποστέλλει στον δεκαοκτάχρονο Τζόυς συγχαρητήρια επιστολή μέσω του μεταφραστή του. Η επιστολή αυτή τον ενθουσίασε ιδιαίτερα, ώστε ξεκίνησε να μαθαίνει δανέζικα προκειμένου να μπορεί να έχει προσωπική επαφή με τον Ερρίκο Ίψεν, ενώ ο βιογράφος του Τζόυς, Έλμαν αναφερόμενος στη στιγμή αυτή της ζωής του Τζόυς είπε “Πριν το γράμμα του Ίψεν ο Τζόυς ήταν Ιρλανδός. Μετά το γράμμα έγινε Ευρωπαίος. Το χρονικό εκείνο διάστημα ο Ίψεν είχε συγγράψει το κύκνειο άσμα του “Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί” το οποίο είχε σκληρά λογοκριθεί στην πατρίδα του και κρίθηκε απαγορευμένο. Το έργο έκανε πρεμιέρα στη Γερμανία κι ο νεαρός Τζόυς, ο Δουβλινέζος φοιτητής, συνέγραψε το αριστουργηματικό δοκίμιο του, δηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την απόλυτη στήριξη του στον ανατρεπτικό θεατρικό λόγο του δραματουργού. Η αναζήτηση του ανατρεπτικού, που ξεκινά στο Μπελβεντέρε και στο Trinity College, δεν επιτρέπει

στον νεαρό υπότροφο, απόφοιτο του 1901 να συνάψει στενές σχέσεις με τον κατεστημένο κύκλο των διανοούμενων του Δουβλίνου. Ελκύεται από το Παρίσι της Μπέλ Επόκ από τους πνευματικούς κύκλους του και καταφθάνει σε αυτό στο τέλος καλοκαιριού του επόμενου έτους, περνώντας κατά κύριο λόγο τον χρόνο του στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη, όπου μελετά και γράφει συνεχώς, ζώντας μια μποέμικη και άκρως φτωχική ζωή. Αναγκάζεται ωστόσο σε λίγους μήνες να επιστρέψει στην Ιρλανδία εξαιτίας βαριάς ασθένειας της αγαπημένης του μητέρας, η οποία εντέλει φεύγει από τη ζωή λίγο αργότερα. Στο νεκρικό κρεβάτι ο Τζόυς αρνείται να πραγματοποιήσει την τελευταία της επιθυμία, να προσευχηθεί, γεγονός που παρά το συνειδητό της απόφασης του, το φέρει βαρέως εφ’ όρου ζωής, αποτυπώνοντας το, στα έργα του “Το πορτρέτο του καλλιτέχνη σε νεαρά ηλικία“ και “Οδυσσέας” . Το καλοκαίρι του 1904, ενώ προσπαθεί να επιβιώσει συγγράφοντας διηγήματα κατά παραγγελία που αργότερα θα αποτελέσουν τη μήτρα της συλλογής του “Δουβλινέζοι” γνωρίζεται με τη σύντροφο της ζωής του Νόρα Μπάρνακλ και αποφασίζουν να αναχωρήσουν από το Δουβλίνο, σε αναζήτηση εργασίας και κοινής ζωής . Οι περιπλανήσεις τους σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, για εργασία στη σχολή ξένων γλωσσών Berlitz, έχουν ως κατάληξη την Τεργέστη, ένα πολυπολιτισμικό εμπορικό κέντρο, ένα πολύβουο λιμάνι, όπου ανακατεύονται γλώσσες και πολιτισμοί. Οι Τζόυς θα ζήσουν στην Τεργέστη δεκαέξι ολόκληρα χρόνια, θα μεγαλώσουν εκεί τα δύο παιδιά τους που γνωρίζουν την τεργεστίνικη γλώσσα ως μητρική. Ο ίδιος ο συγγραφέας στην καθημερινή του επίσκεψη στο λιμάνι και στις επαφές του με τους Έλληνες και τους Ιταλούς της καθημερινότητας, γίνεται λάτρης των μύθων και των ιστοριών τους, ξεκινώντας τη συγγραφή του Οδυσσέα του ενώ βάζει δια μέσου της επαφής με τη μικτή τεργεστίνικη γλώσσα, την οποία μαθαίνει άψογα, τις βάσεις για το τελευταίο έργο του , την Αγρύπνια των Φίνεγκαν, που θεωρείται λογοτεχνικός άθλος. Ωστόσο η μορφή της αγαπημένης του Τεργέστης, που στέκει ερειπωμένη μετά το τέλος του μεγάλου πολέμου και του αγώνα της ανεξαρτησίας από τους αυστριακούς, τον πληγώνει βαθύτερα. Υπό το καθεστώς αυτό, δέχεται την πρόσκληση του Έζρα Πάουντ, και μετοικεί στο Παρίσι όπου με τη στήριξη

των φίλων του που συγκροτούν τον αγγλοσαξονικό κύκλο με επίκεντρο τον Πάουντ, ολοκληρώνει ανά κεφάλαιο και δημοσιεύει το έργο του “Οδυσσέας”, που τον κατέστησε γνωστό σε όλον τον δυτικό κόσμο. Η σειρά δικαστικών αγώνων που πραγματοποιήθηκαν σε Αμερική και Αγγλία με σκοπό την απαγόρευση του έργου αυτού δεν κατόρθωσαν να εμποδίσουν την καθιέρωση του στις συνειδήσεις των αναγνωστών ως ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ως κείμενο που επέδρασε σε γενιές λογοτεχνών από την αρχική δημοσίευσή του ως σήμερα. Ως επίλογο αυτού του μικρού αποσπάσματος, του σχετικού με το πρόσωπο του ιρλανδού συγγραφέα, παραθέτω ένα μέρος από το προλογικό σημείωμα της Μαντώς Αραβαντινού στο έργο της “Τζαίημς Τζόυς -Ζωή και έργο” : “Κανένας συγγραφέας από τους παλιότερους ως τους νεότερους, σ’ ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία της λογοτεχνίας, δε συμπύκνωσε και δε συγκέντρωσε με τόση επιμονή, πείσμα, διαύγεια και ευαισθησία τις πιο προσωπικές, πολύμορφες και διαπροσωπικές πράξεις της ζωής του, στο έργο του. Και κανένας δεν τόλμησε να αποκαλύψει , ν’ αναλύσει και να διαλύσει τις πιο μύχιες σκέψεις ή πράξεις της ζωής του για να αναπλάσει το έργο του, να το διαλύσει κι αυτό για να αποδείξει πρώτα στον εαυτό του τη σημασία της πραγματικότητας και του πραγματικού, του δημιουργού και του δημιουργήματος… Είναι όλα αυτά και πιο πολύ η αναποδογυρισμένη εικόνα τους, πολύ ή μόλις αλλαγμένη από την Αναπόφευκτη Τροποποιητικότητα του Ορατού – the inevitable modality of the visible.”

Υ.Γ.

Τα βιογραφικά στοιχεία για τη ζωή και το έργο του Τζαίημς Τζόυς, λήφθηκαν κυρίως από το ομότιτλο βιβλίο της Μαντώς Αραβαντινού “Τζαίημς Τζόυς: Ζωή και έργο” , κείμενο που παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά σε μια σειρά δώδεκα εκπομπών που ανέθεσε στη Μαντώ Αραβαντινού η διεύθυνση της ΕΡΤ-1 , για το Τρίτο Πρόγραμμα απ’ όπου και παρουσιάστηκαν στο χρονικό διάστημα από 6-12- έως και 18-12-1982, ενόψει των σε παγκόσμια κλίμακα εορτασμών και αφιερωμάτων για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του ιρλανδού συγγραφέα. Επίσης λήφθηκαν στοιχεία από τα εισαγωγικά σημειώματα του μελετητή Άρη Μαραγκόπουλου στο έργο του “ Τζιάκομο Τζόις” , που αποτελεί μετάφραση και σχολιασμό του έργου του Τζέιμς Τζόις “ Τζιάκομο Τζόις” που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Τεργέστη και παρέμεινε εκεί στην προσωπική βιβλιοθήκη του, που παρέδωσε στον αδελφό του Στανίσλαο Τζόυς.

54 ΤΟGETHER

Ένα άδειο πακέτο τσιγάρων KEIMENO: HΛΙΑΣ ΓΡΟΥΙΟΣ

Η

Μαρία στάθηκε απέναντι από τον Σωτήρη. Μια απόσταση μερικών εκατοστών χώριζε τα πρόσωπα τους. Θα έλεγε κανείς πως μπορούσαν και άκουγαν ο ένας την ανάσα του άλλου. Έμεινε να τον κοιτάζει, ενώ έβαζε το χέρι μέσα στην τσάντα της. Έκανε ένα βήμα πίσω κι έβγαλε ένα πακέτο από τσιγάρα. Ο Σωτήρης σκέφτηκε πως θα άναβε ένα. Ήθελε να κάνει ένα τελευταίο τσιγάρο μαζί του ή απλά ήθελε να καπνίσει γιατί το χρειαζόταν. Έβαλε και το άλλο χέρι στην τσάντα της χωρίς και πάλι να τον αφήνει από τα μάτια της. Σαν να έψαχνε αναπτήρα ή κάτι σχετικό, σκέφτηκε ο Σωτήρης. Έβγαλε ένα στυλό και κάτι άρχισε να γράφει πάνω στο πακέτο των τσιγάρων. Ο Σωτήρης έκανε να κοιτάξει, χωρίς να το σκεφτεί. Δεν διέκρινε όμως κάτι που μπορούσε να αναγνωρίσει. Έστρεψε το βλέμμα του πάνω της. Παρατηρούσε τα μάτια της ενώ αυτή τα είχε χαμηλωμένα σκαλίζοντας μερικά γράμματα πάνω στο πακέτο. Δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα. Μόλις εκείνη τελείωσε, πέταξε το στυλό μέσα στη τσάντα και έτεινε το πακέτο προς το μέρος του, δείχνοντας την πλευρά όπου μέχρι πριν από λίγο έγραφε. Ο Σωτήρης με αργές κινήσεις πήρε το πακέτο και πήγε να διαβάσει. Τα γράμματα που μέχρι πριν λίγο η Μαρία σκαριφούσε ήταν μικρά αλλά προσεγμένα. Πάνω και κάτω από το λογότυπο της μάρκας των τσιγάρων, η διεύθυνση

Όμορφος κόσμος, ωραία μουσική, θετικά vibes και κυρίως αφορμή για συναντήσεις με φίλους για καφέ ή και ευφάνταστα cocktails! Αυτό υπόσχεται καθημερινά

το Εl barrio Coffee and Cocktail Specialists!

Πλ. Νίκης 16, Κοζάνη Τ: 24610 34777 El Barrio “Coffee & Cocktail Specialists @el_barrio_koz

μιας επαρχιακής πόλης, ένας αριθμός κι ένας ταχυδρομικός κώδικας που έβλεπε πρώτη φορά στη ζωή του. Ο Σωτήρης σήκωσε τα μάτια του και την κοίταξε. Αυτή είχε το ίδιο ύφος με την πρώτη στιγμή. Δεν μπορούσε να το αποκωδικοποιήσει. Μια πληθώρα από παράλληλες σκέψεις διέτρεξαν το μυαλό του. Η αναγγελία από τα μεγάφωνα, της αναχώρησης του τρένου της, διέκοψε βίαια τις σκέψεις του. Την είδε να σκύβει, να πιάνει τον σάκο της από κάτω και να τον κοιτάζει ξανά. Άπλωσε την παλάμη του χεριού της και χάιδεψε το πρόσωπο του με τα δάχτυλα της. Αυτός μισόκλεισε τα μάτια χαμηλώνοντας ελαφρά το κεφάλι. Κατέβασε το χέρι της κι αυτός σήκωσε και πάλι το βλέμμα του. Την είδε να σηκώνει τον σάκο στον ώμο της, να γυρίζει την πλάτη και να πηγαίνει προς το τρένο. Τα βήματα της ήταν αργά και σταθερά. Έφτασε στην πόρτα και σταμάτησε για λίγο στο τελευταίο σκαλοπάτι. Μια στάση που δεν κράτησε για πάνω από ένα δευτερόλεπτο. Μπήκε αποφασιστικά μέσα στο βαγόνι, χωρίς να γυρίσει το βλέμμα της και χάθηκε. Ο Σωτήρης κοίταξε γύρω του τον κόσμο κι ύστερα το χέρι, όπου κρατούσε ακόμη το άδειο πακέτο, με την άγνωστη διεύθυνση, μιας άγνωστης πόλης ενός ανθρώπου που κατά τα φαινόμενα, είχε πια ήδη χαθεί. Έβαλε το πακέτο στην τσέπη του μπουφάν του και βγήκε από τον σταθμό. Δεν είχε ξημερώσει και ήταν ακόμη σκοτεινά. Πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. Διασχίζοντας την πλατεία, τα μάτια του έπεσαν πάνω σε ένα αδέσποτο σκυλί που έψαχνε μέσα σε ένα αναποδογυρισμένο καλάθι σκουπιδιών. Η μόνη ένδειξη ζωής μέσα στην απόλυτη σιωπή. Χωρίς να το σκεφτεί, έσκυψε για να βρίσκεται στο ύψος του και το κοίταζε, ενώ εκείνο αναζητούσε τροφή. Έμεινε για λίγο σκυμμένος κοιτάζοντας γύρω του την έρημη πλατεία. Σηκώθηκε και περπάτησε για μερικά μέτρα ακόμη σταματώντας σε ένα άλλο καλάθι συγκέντρωσης σκουπιδιών. Έβγαλε το άδειο πακέτο από την τσέπη του. Κοίταξε ξανά τα γράμματα της Μαρίας διαβάζοντας τα. Σαν να προσπαθούσε να ανακαλύψει κάποιο κρυφό μήνυμα ανάμεσα τους, στον ιδιαίτερο τρόπο που ήταν γραμμένα, τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, στο ελάχιστο λευκό του πακέτου. Έπειτα το τσαλάκωσε και το πέταξε ακούγοντας το, καθώς συγκρουόταν με δύναμη με τα σιδερένια τοιχώματα του καλαθιού. Συνέχισε τον δρόμο για το σπίτι, ενώ οι πρώτες ανταύγειες του ήλιου που επρόκειτο σε λίγη ώρα να ανατείλει, εμφανίστηκαν μπροστά στα μάτια του.

ΤΟGETHER 55

Το φαγητό του Τρύγου

Κεφτέδες με κρεμμύδια Εκτέλεση: Αναμιγνύουμε τον κιμά με το ψωμί , το κρεμμύδι, το σκόρδο, τα αυγά το λάδι, το αλάτι- πιπέρι, την ρίγανη, τν δυόσμο ή μαϊντανό. Δουλεύουμε καλά το μείγμα, το πλάθουμε σε μπάλες και το πλαταίνουμε. Σε πλατιά κατσαρόλα τοποθετούμε τα κρεμμύδια αφού προηγουμένως τα έχουμε αφήσει μέσα σε νερό ώστε να γίνει το φαγητό πιο ελαφρύ. Σε σιγανή φωτιά τα σοτάρουμε ώσπου να γυαλίσουν και να μείνουν μισά. Προσθέτουμε το σκόρδο, το κόκκινο πιπέρι και τον πελτέ. Σιγοβράζουμε μέχρι να «πιάσει» κάπως στον πάτο και ρίχνουμε ντο-

KEIMENO: ΙΩAΝΝΑ ΝΙΝΙΩΤΑ Ιδιοκτήτρια Μεζεδοπωλείο « Το Ρεβύθι» Δρίζη 5, Κοζάνη

μάτα, νερό αλάτι, πιπέρι, δάφνη, ρίγανη και μαϊντανό. Βράζουμε για 5 λεπτά ακόμη και γυρίζουμε στο ταψί μας. Τοποθετούμε επάνω τους κεφτέδες

Εποχή του τρύγου και στην πόλη μας αυτό είναι το επίσημο φαγητό των ημερών έτσι ώστε να τσιμπολογούν οι τρυγητές έναν μεζέ την ώρα της ξεκούρασης.

και πασπαλίζουμε με 1 κουταλιά αλεύρι, μαϊντανό ψιλοκομμένο και ελαιόλαδο. Ψήνουμε για 1 ½ ώρα περίπου στους 180ο μέχρι να μελώσει.

Υλικά: Για τους κεφτέδες θα χρειαστούμε: 750gr κιμά μοσχαρίσιο 250gr κιμά χοιρινό 2 φλιτζάνια τσαγιού μπαγιάτικη ψίχα ψωμιού 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 2 κουταλιές λάδι 1 κουταλιά αλάτι, λίγο πιπέρι, ρίγανη, δυόσμο ή μαϊντανό ψιλοκομμένο 2 αυγά

Για τα κρεμμύδια θα χρειαστούμε: 2 κιλά λευκά κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές ροδέλες ½ κούπα ελαιόλαδο 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο 1 κουταλιά πελτέ 1 κουταλιά κόκκινο πιπέρι 2 κουταλιές τριμμένο μαϊντανό 2 φλιτζάνια τριμμένη ντομάτα Αλάτι, πιπέρι, δάφνη, ρίγανη, νερό

Καλή απόλαυση φίλοι μου και μέχρι το επόμενο ραντεβού μας, σας εύχομαι να προσέχετε και ότι δημιουργείτε να το κάντε με καλοσύνη!

«Για το καινούργιο σας σπίτι απευθυνθείτε στο κατάστημα Aspis Real Estate της Κοζάνης, το μεγαλύτερο δικτύου οργανωμένων μεσιτικών γραφείων στην Ελλάδα»

Πωλήσεις, Ενοικιάσεις, Βίλες Κατοικίες, Διαμερίσματα, Εξοχικά, Επαγγελματικοί Χώροι, Οικόπεδα

Αγκαλιάζουμε τα όνειρα και καλύπτουμε τις επιθυμίες σας από το 2003!

Κωνσταντίνος Μεταξάς Υπεύθυνος Καταστήματος

Προύσσης 4, Κοζάνη, 501 32 | Τ. 2461 306864 Κ. 6944 646952 kozani@aspis-realestate.gr www.aspis-realestate.gr