TOGETHER 31

ΚΟΖΑΝΗ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΦΛΩΡΙΝΑ

TOGETHER FREE PRESS ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ | ΤΕΥΧΟΣ 31

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΠΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ

EDITORIAL 31

Γι’ αυτό σου λέω! πρέπει επιτέλους να μάθουμε οι άνθρωποι να ξεχωρίζουμε πως όταν λέμε «μου αρέσει πολύ το καρπούζι το καλοκαίρι» εννοούμαι αυτό. Χωρίς προεκτάσεις. Δεν σημαίνει ότι δεν μας αρέσει το χειμώνα. Μπορεί να μας αρέσει, μπορεί και όχι. Δεν σημαίνει ότι δεν μας αρέσει το κερασί. Δεν ξέρουμε για το βερίκοκο. Δεν σημαίνει ότι είναι το αγαπημένο μας φρούτο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει με όλα τα πράγματα στην ζωή. Η σκέψη βεβαία για να είναι σωστή μοιάζει με την αριθμητική! Πάμπολλες αποφάσεις, συνειδητά ή ασυνείδητα μας βάζουν σε ένα μονοπάτι. Στη ζωή, κάνουμε εκτίμηση του ρίσκου και προχωράμε, ο καθένας όσο πιο καλά μπορεί ή όσο πιο καλά θέλει να το κάνει. Για πάρε το ρίσκο όμως να βρεις κεράσι τον Οκτώβρη! Η εκτίμηση του ρίσκου είναι μια διαδικασία που βελτιώνεται με την εμπειρία, αν κανείς βγάζει σωστά συμπεράσματα από τις εμπειρίες του βεβαία! Ενώ όμως εντοπίζουμε συνέχεια σταυροδρόμια, δημιουργούμε διλήμματα που τα κάνουμε τεράστια στο κεφάλι μας ή κολλάμε σε παρελθοντικές αποφάσεις, παραβλέπουμε πολύ εύκολα το γεγονός ότι καμία απόφαση δεν είναι για πάντα. Ας πούμε ότι το καρπούζι δεν το βρίσκεις εύκολα το χειμώνα. Θα αρκεστείς στο μήλο! Αναγκαστικά!

Πιστεύουμε, κάπως χαριτωμένα, ότι το μέλλον μας εξαρτάται από τις δικές μας αποφάσεις, όμως όχι, ο μανάβης σου μπορεί να κάνει και εισαγωγές! Το μέλλον μας είναι ένα αποτέλεσμα αποφάσεων, ανθρώπων και δυνάμεων. Από αποτελέσματα εκλογών, τσουνάμια, και πεταλούδες στην Ινδονησία μέχρι ελλείψεις, εισαγωγές και εξαγωγές. Έτσι, η απάντηση είναι ότι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κάτι οριστι- κό γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα αποδειχτεί ότι θα είναι οριστικό. Βλέπεις πλέον μπορείς να φας καρπούζι και τον χειμώνα ανάλογα με τις δυνατότητες του μανάβη σου. Η αοριστία που μας βασανίζει όμως είναι τόσο αβάσταχτη που καταφεύγουμε σε τρικ για να ξεγελάσουμε τους εαυτούς μας και να πειστούμε ότι όχι, αν πάρουμε μια σειρά σωστών αποφάσεων τίποτα κακό δεν θα μας συμβεί. Έτσι λοιπόν τον χειμώνα θα φάμε μήλα, την άνοιξη σύκα, το καλοκαίρι καρπούζια, το φθινόπωρο ρόδια!

Γι, αυτό σου λέω «μου αρέσει πολύ το καρπούζι το καλοκαίρι»! Κέλλυ Γρηγοριάδου

TOGETHER 2

Σημεία Διανομής Together Κοζάνη Αεροδρόμιο Le roi Mind Bar Μikel Company Coffee Island Five coffee Στου αιώνα την Παράγκα Todays El Barrio Εspresso World Boulevard Katerina Βakery DEUX KK Kaklidis Bakery City Sports Camp Tρυποκάρυδος Πέλαγος Ρωξάνη Αμορίνο Λάτσκος Πολυχώρος Διδώ Mπλε Ελάφι Τhe Vape Avenue Ηermes Tours Κτελ Κοζάνης

Δημαρχείο Ψιλικά Θωμάς Λαζαριώτης (Μοναστηρίου) Περίπτερο Ψιρικοκό Κέντρο Τύπου Αριστοτέλους 12 & Γκέρτσου Κέντρο Τύπου 11ης Οκτωβρίου Πτολεμαΐδα Κέντρο τύπου- τυπογραφείο Ξενοφών, 25ης Μαρτίου 23 Πρακτορείο εφημερίδων ,Β. Κων/νου Ιδέες Καφέ Μανδρακούκος Barley KitchenBar Γρεβενά Fuit Art Café Δημαρχείο Zoomserie Εστιατόριο Αυλαίς Καστοριά Βιβλιοπωλείο ΑΛΠΑ Βιβλιοθήκη ΤEI Brown coffee

Nautical Hall The passenger

Δεσκάτη Βιβλιοπωλείο Κοτίτσας

Φλώρινα Florina Travel Καφέ Ρόζα Σχολή Καλών τεχνών Φλώρινας The Factory καφέ γκαλερί Σύγχρονο περίπτερο Δ.Κ. Βιβλιοθήκη Φλώρινας «Βασιλικής Πιτόσκα»

Σέρβια Κέντρο Τύπου Σαββίδης Πολιτιστικό Κέντρο Κοινωφελούς Επιχείρησης Βελβεντό Αίνιγμα- All day Café Mετόχι

Αμύνταιο Κέντρο Τύπου Σφακιανάκη Σιάτιστα Περίπτερο Κλεισιάρης (έναντι Δημαρχείου) Δημαρχείο Ξενοδοχείο Αρχοντικό Παπαθωμάς ΗΛΜΑΚ Άργος Ορεστικό Βιβλιοχαρτοπωλείο Σανταλίδης Αεροδρόμιο

Θεσσαλονίκη Μέγαρο Μουσικής Οberon, Λεωφόρος Νίκης 2 Μr Johnny, Δοϊράνης 38 Στόρι, Ολύμπου 87 Αθήνα Εθνική βιβλιοθήκη- Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Αερόστατο, Πτολεμαίων 4 (Πλατεία Προσκόπων) Βρυσάκι Χώρος Τέχνης και Δράσης, Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι

TOGETHER FREE PRESS ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ |ΤΕΥΧΟΣ 31

Ιδρυτής: Θωμάς Δημητριάδης Υπεύθυνη έκδοσης: Κέλλυ Γρηγοριάδου Σχεδιασμός: Γιώργος Βεργουλιάδης Φωτογραφία εξωφύλλου: Κώστας Σπαθής “Ice Cube” Εκτύπωση: ΙΡΙΣ ΑΕΒΕ Διεύθυνση: Αρχελάου 25, Κοζάνη 50132 T. 24610 25600 Hλεκτρονική επικοινωνία: info@togethermag.gr | www.togethermag.gr Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν υποχρεωτικά τη γνώμη του περιοδικού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή ύλης χωρίς προηγούμενη άδεια του εκδότη.

Σε αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Κέλλυ Γρηγοριάδου Βικτώρια Γκουντώνη Κώστας Ελισσαίου Αντώνης Μαλιούφας Αλέξανδρος Βρεττάκος Δώρα Σιαλβέρα Αθηνά Σταυριουνάδκη Ομάδα Επικοινωνίας του Τμήματος Ψηφιακών Μέσων & Επικοινωνίας, ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας Μάρθα Μαυρίδου Kατερίνα Παπαστεργίου

Ελένη Γκόρα Μίλα Κύρου Χατζηπαναγιωτίδου Κορίνα Φαίη Κωτούλα Δήμητρα Γρηγοριάδου Ζήνα Δημητριάδου Ερμιόνη Ευστρατιάδου Γιώργος Παλιός Ανδρέας Βιτωράτος Κωνσταντίνος Τεληγιαννίδης Έλλη Παπαστεργίου Βασίλης Γεωργακούδης Γιάννης Γιαννίτσας

Αν θέλετε να λαμβάνετε το TOGETHER στο χώρο σας, το γράφειο ή όπου αλλού επιθυμείτε, μπορείτε να μας ενημερώσετε δίνοντας τα στοιχεία σας (ονομ/μο, διεύθυνση, τηλέφωνο) με τρεις τρόπους: • info@togethermag.gr • 24610 25600 • Με επιστολή στην ταχυδρομική διεύθυνση Περιοδικό TOGETHER Αρχελάου 25, Κοζάνη 50132 ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ

ads@togethermag.gr | Τ 24610 25600

HERMES TOURS

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2018

ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

15/08 – 22/08/2018

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗ

ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΚ∆ΡΟΜΕΣ

16/08 – 23/08/2018

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗ

29/07 – 05/08

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗ

15/08 – 22/08/2018

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΤΟΣΚΑΝΗΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΟΥΜΒΡΙΑ

ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ17/08 – 23/08 Ο∆ΙΚΕΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ-ΣΑΝ ΤΖΙΜΙΑΝΟ-ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΕΚ∆ΡΟΜΕΣ ΠΙΖΑ-ΣΙΕΝΑ-ΠΕΡΟΥΤΖΙΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗ

8/ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΠΡΟΒΗΓΚΙΑΣ ΜΙΛΑΝΟ-ΜΑΣΣΑΛΙΑ-ΑΒΙΝΙΟΝΣΕΝ ΤΡΟΠΕ-ΝΙΚΑΙΑ-ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ

ΙΣΠΑΝΙΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

7/ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

8/ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΒAΡΣΟΒΙΑ-ΚΡΑΚΟΒΙΑ-ΑΛΑΤΟΡΥΧΕΙΑ ΑΟΥΣΒΙΤΣ-ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ

8/ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

Ο∆ΙΚΕΣΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΚ∆ΡΟΜΕΣ

7/ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΔΑΛΜΑΤΙΚΩΝ ΑΚΤΩΝΣΛΟΒΕΝΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

29/07 – 04/08

ΜΠΟΥΝΤΒΑ–ΝΤΟΥΜΠΡΟΒΝΙΚΛΙΜΝΕΣ ΠΛΙΒΙΤΣΕ-ΓΚΡΑΤΣ - ΒΙΕΝΝΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΚΟΖΑΝΗ ΚΑΙ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ

TOGETHER 3

8/ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

TOGETHERGRAM 14

Ένα διαφορετικό Togethergram «Η Κοζάνη υπό το βλέμμα του Ατζέτ» από τη Φωτοδίοδο Ο Ευγένιος Ατζέτ (Jean-Eugène-Auguste Atget 1857 -1927) ήταν Γάλλος φωτογράφος, γνωστός κυρίως από τις φωτογραφίες με τις οποίες αποτύπωσε την πόλη του Παρισιού. Εμπνευσμένοι λοιπόν από το έργο του Ατζέτ τολμούμε να φωτογραφίσουμε την Κοζάνη με μια παρόμοια ματιά που θα μετέφερε τον θεατή σε μια άλλη πόλη σιωπηλή και απόκοσμη. Από μόνη της η φωτογραφία σαν μέσο έκφρασης έχει την δύναμη μέσα από την στατικότατά της και τον υπερτονισμό των θεμάτων της να δίνει αυτή την μυστηριώδη ένταση στα αντικείμενα και στους χώρους που φωτογραφίζονται. Ανάμεσα στα εργαλεία επεξεργασίας που χρησιμοποιήσαμε ήταν η σέπια και η βινιέτα, τεχνικές που μας βοήθησαν για να αποδώσουμε ως ένα βαθμό την ατμόσφαιρα των φωτογραφιών του Ατζέτ. Ξέρουμε όμως εκ των προτέρων ότι αυτό είναι αδύνατο. Δεν μας φοβίζει όμως η «αποτυχία». Περισσότερο απολαμβάνουμε τα οφέλη του ταξιδιού της και επενδύουμε στα λάθη της γιατί από αυτά θα προκύψουν οι καλές εικόνες. Βρεττάκος Αλέξανδρος 01

02

04

TOGETHER 4

03

Φωτογράφοι: 01. Κορεξενίδης Νικόλαος 02. Σκαρκαλάς Βασίλης 03. Σαράφας Πασχάλης 04.Παπαθανασίου Γεώργιος 05. Ξάρρας Κωνσταντίνος 06. Πλιάκης Αλέξανδρος 07. Ζαβερδίνου Αικατερίνη

05

06

07

TOGETHER 5

Μ Ι Α

Ζ Ω H

Σ Ε

40

Ε Ρ Ω Τ H Σ Ε Ι Σ

ΠΡΟΥΣΤ vs ΓΕΡAΣΙΜΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡEΣΗΣ Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία; Ένα δειλινό σε ήρεμη θάλασσα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι; Δεν θα τους πω δημόσια γιατί μπορεί να στεναχωρήσω κάποιους που ίσως πιστεύουν ότι είναι στη δυάδα.

Ποια μουσική θα θέλατε να παίξουν στην κηδεία σας;

Να συμβεί κάτι κακό στα παιδιά μου και σ’ αυτούς που αγαπώ.

Beatles

Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο;

Τι θεωρείτε ως έσχατο βαθμό δυστυχίας;

Όσα σε βάρος της προσωπικής του ευτυχίας αγωνίζονται για το κοινό καλό.

Tην κακία.

Που θα θέλατε να ζείτε;

Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι’ αυτό;

Στη φύση σίγουρα. Παλεύουν όμως μέσα μου βουνό με θάλασσα. Ήλιος με βροχή. Καλοκαίρι με χειμώνα κλπ!

Ποτέ δεν κατάφερα να φτιάξω το κορμί που ονειρεύτηκα.

Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση;

Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους;

Να σκαλίζω το χώμα.

TOGETHER 6

Είμαι πολύ επιφυλακτικός στο να οικτίρω τους άλλους. Ειδικά όταν αφορά σε τέτοια θέματα.

Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα; Όταν δεν θέλω να πω την αλήθεια.

Ποιο εν ζωή πρόσωπο σιχαίνεστε περισσότερο;

Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά;

Αυτόν τον μισάνθρωπο που ζει δίπλα μας και δεν χάνει ευκαιρία να ξερνάει φοβισμό, ρατσισμό και αηδία για κάθε ανθρώπινη αξία κάθε μέρα. Τον συναντάς παντού.

Μαλάκα, αγαπούλα, πεινάω!

Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος; Ευτυχώς σε πολλά μέρη και συνεχίζω.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;

Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε;

Κανένα

Να τραγουδάω και να ζωγραφίζω.

Τι νοσταλγείτε περισσότερο;

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Τα όνειρα που έκανα μικρός. Το μέλλον που σκεφτόμουν όπως το σκεφτόμουν όταν ήμουν διακοπές με τους κολλητούς μου και το σχεδιάζαμε.

Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει; Δυστυχώς κανένα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Ελπίζω να μην το έχω κάνει ακόμη.

Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή; Την ειλικρίνεια.

Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας; Αυτή η σκατόφατσα που δεν περνάει απαρατήρητη.

Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάτε περισσότερο σε κάποιον; Τη σιωπή και το χιούμορ.

Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας; Την αγάπη τους.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; Ούτε δίνω ούτε ακούω συμβουλές! Προτάσεις ναι!

Πότε κλάψατε για τελευταία φορά; Πολύ συχνά για να μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τη διασημότητα; Ότι συνοδεύεται από λεφτά

Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας; Ώχου! Ποτέ δεν τα κατάφερα σε τέτοια. Θα μου πάρει 10 φορές να αποφασίσω.

Shakespeare, Sallinger, Kundera , Καραγάτσης κι άλλοι.

Ποιoς είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας; Corto Maltese!

Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωες σας; Οι χιλιάδες διπλανοί καθημερινοί αγωνιστές της ζωής που απαλύνουν τον πόνο των συνανθρώπων τους αδιαφορώντας για την δική τους ευημερία.

Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα; Μπέσυ, Όλγα, Νίκη, Γιάγγος.

Τι απεχθάνεστε περισσότερο; Την βλακεία που γίνεται επικίνδυνη.

Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση; Αστάθμητη! Ερευνάται!

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό; Την φυσική μου κατάσταση!

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένεια σας, τι θα ήταν αυτό; Τίποτα.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία; Εκ των ανωτέρω απαντήσεων προφανώς η οικογένεια μου!

Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τι θα θέλετε να είστε; Σκύλος.

TOGETHER 7

Πατσιλιάς Φυτώριο

3ο χιλ Κοζάνης Λάρισας, Κολοκοτρώνη και Σλήμαν γωνία T.K.: 50100 Τηλ.: 24610 38 756 & 6948 087 137 | www.patsiliasfytorio.gr

Το ΣΒΑΚ KEIMENO ΔΩΡΑ ΣΙΑΛΒΕΡΑ

TOGETHER 8

Ε

ίχαμε κανονίσει στο κέντρο για καφέ. Άργησαν όλες. Μετά από κανένα μισάωρο βλέπω την Αντωνία με τα αθλητικά της και με μια κούραση τύπου μαραθωνοδρόμου στο βλέμμα.

-Άντε της λέω που είσαι; Σε περιμένω τόση ώρα...

-Αααα μου λέει συγνώμη αλλά ήρθα με τα πόδια από το parking.

-Μα πού πάρκαρες και έκανες τόση ώρα; -Στο Βατερό.

-Τι εννοείς; -Στο Βατερό παιδί μου, παρκάρω στο Βατερό.

-Γιατί; -Γιατί αποφασίσαμε ως οικογένεια να συνηθίσουμε από τώρα να λειτουργούμε σύμφωνα με το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κοινωνικότητας, το ΣΒΑΚ...

-Ε και τι κάνετε δηλαδή; Να, έχουμε νοικιάσει ένα ωραιότατο parking στο Βατερό και αφήνουμε εκεί το αυτοκίνητο και ερχόμαστε στην πόλη με τα πόδια... Άλλωστε που να βρούμε parking πια στο κέντρο που μένουμε; -Και γιατί δεν το παρκάρετε σε ένα parking στο κέντρο; -Γιατί μας βγαίνει πιο οικονομικά. Και επίσης το ζήτημα είναι να εφαρμόσουμε το ΣΒΑΚ... όπως λένε και οι ειδικοί. Εμείς πάντα ακούμε τους ειδικούς.

-Και τι λένε οι ειδικοί δηλαδή; -Μα καλά τίποτα δεν άκουσες; Δεν άκουσες που λένε ότι στόχος είναι να μάθουμε να περπατάμε και γενικότερα να κινούμαστε χωρίς αυτοκίνητο; Άσε που κάθε θέση που πιάνει το αυτοκίνητο είναι δημόσιος χώρος και αυτός ο χώρος θα πρέπει να αξιοποιείται με έναν πιο εποικοδομητικό τρόπο.

-Πώς δηλαδή; -Α δεν ξέρω, αυτό θα μας το πουν οι ειδικοί, οι οποίοι θα μας κάνουν όπως τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις που όλοι περπατάνε για να πάνε κάπου και δεν πάνε παντού με το αυτοκίνητο.Αχ εμένα πολύ μου άρεσε αυτό…

- Κι εσύ τώρα δηλαδή περπατάς; -Ε ναι. Γυρνάω από τη δουλειά, αφήνω το αυτοκίνητο στο parking στο Βατερό και περπατάω μέχρι το κέντρο για να πάω στο σπίτι μου. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να βρω parking στο κέντρο και ο χρόνος που κάνω για να ψάξω, είναι περισσό-

τερος από το να έρθω με τα πόδια...

-Άντε καλέ τι χαζά είναι αυτά που λες, της λέει η Μαίρη που είχε φτάσει μέσα στα νεύρα και την άκουγε με μεγάλη περιέργεια.

-Και τι θα γίνει δηλαδή; Όλοι θα πάμε να πάρουμε πάρκινγκ στα χωριά τριγύ-

Αλλά αυτά δεν μας τα απαντάνε. Γι αυτό σου λέω δεν μ’ αρέσει καθόλου το ΣΒΑΚ. Τώρα για παράδειγμα πάω για να πιω έναν καφέ και μπορώ να παρκάρω στο κέντρο... Εντάξει βρίσκω θέση μετά από μια ώρα, αλλά ξέρω ότι κάποτε θα βρω. Με το ΣΒΑΚ δεν θα βγαίνω ούτε

ρω για να παρκάρουμε τα αυτοκίνητα; Τι είναι αυτά τα πράγματα; Απ’ τη μια μέρα στην άλλη αποφάσισαν να μας κάνουν Ευρώπη; Ας δημιουργήσουν πρώτα θέσεις παρκινγκ δωρεάν, να μην μου φεύγει ένας μισθός για να παρκάρω το αυτοκίνητο και μετά ας κάνουν ότι θέλουν. Έλεος πια. Ε τι; Δίκιο έχω. Τις προάλλες πήγα λαϊκή. Με τόσα ψώνια που φορτώθηκα, αν δεν είχα το αυτοκίνητο πως θα πήγαινα σπίτι μου; Και που θα το αφήσω για να ανεβάσω τα ψώνια σπίτι; Αλλά έτσι είναι, άμα είσαι άντρας και δεν έχεις πάει ποτέ στη ζωή σου λαϊκή, λες αυτά που μας είπε ο άλλος.

-Ποιος καλέ; -Εκείνος ο ειδικός, που ήρθε και μας είπε ότι κάθε θέση που καταλαμβάνει ένα αυτοκίνητο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλα πιο χρήσιμα πράγματα …Και αναρωτιέμαι, για πιο πράγμα να χρησιμοποιηθεί χρυσέ μου; Για να βάλω γλάστρες; ή για να παρκάρω το καροτσάκι της λαϊκής;

για καφέ γιατί δεν θα μπορώ να πάρω το αυτοκίνητο.

-Μα καλά της λέω, αφού και τώρα κινδυνεύεις να μην τον πιεις τον καφέ τόση ώρα που κάνεις να βρεις άδεια θέση.

-Άλλο αυτό, αλλά άμα θέλω να πάρω το αυτοκίνητο, έχω τη δυνατότητα… Έχω επιλογή, κατάλαβες; Ενώ μετά δεν θα έχω αυτή την επιλογή και θα με πιάνει το άγχος… Αυτοί παιδί μου το κάνουν αυτό για να μας αγχώνουν παραπάνω … Έλλειψη επιλογών δηλαδή… Αυτό προσπαθούν να πετύχουν…

-Μα τι λες; της λέει η Αντωνία, αφού μετά θα μπορούμε όλοι να περπατάμε και να ζούμε σε μια πόλη πιο ανθρώπινη και με λιγότερο καυσαέριο και θόρυβο, δεν είναι καλύτερα; -Καλύτερα είναι για σένα, που θες να γίνει μαραθωνοδρόμος σ’ αυτή την ηλικία, εγώ δηλαδή που δεν θέλω, γιατί να γίνω με το ζόρι; Γιατί να πάω στο περίπτερο με τα πόδια αφού μπορώ να πάρω το αυτοκίνητο;

Εκείνη την ώρα έρχεται και η Στέλλα. Συγνώμη κορίτσια μας λέει αλλά η γιαγιά μου περπατάει λίγο αργά...

-Γιατί της λέω έφερες και τη γιαγιά σου; -Ναι τη συνόδευσα ως το κέντρο για κάτι δουλειές.

-Από που τη συνόδευσες της λέω; Αφού στο κέντρο μένει.

-Ναι εκεί μένει αλλά κάθε μέρα την αφήνω στο Σιδηροδρομικό Σταθμό και ανεβαίνει με τα πόδια μέχρι την πλατεία.

-Γιατί; -Μα για το ΣΒΑΚ, μου λέει. Ξέρεις εμείς όπως και άλλοι γείτονες που μένουμε στο κέντρο, κάθε μέρα κάνουμε εκκίνηση από τον ΟΣΕ. Και έχουμε συνεννοηθεί να αφήνουμε κάθε μέρα τις γιαγιάδες και τους παππούδες στο Σιδηροδρομικό Σταθμό για να ανεβαίνουν μέχρι στην πλατεία, γιατί τώρα με το ΣΒΑΚ θα πρέπει να μάθουν να περπατάνε. Και επειδή η διαδρομή αυτή προβλέπεται να γίνει πεζόδρομος πρέπει να τη συνηθίσουν. Έτσι λοιπόν θα μάθουμε όλοι να περπατάμε και θα κάνουμε καλό στην υγεία μας.

-Και η γιαγιά σου σε πόση ώρα έρχεται στο κέντρο; -Α όχι σε πολύ. Αν την αφήσουμε το πρωί, μέχρι το μεσημέρι που τρώμε, φτάνει. Το πρόβλημα είναι όταν θέλει να πάει στην αδερφή της που μένει στην Αγία Παρασκευή, εκεί με τόση ανηφόρα, κάνει δυο μέρες να φτάσει. Αλλά δεν το βάζει κάτω, συνεχίζει να περπατάει μέχρι το τέρμα. Τώρα μάλιστα έχουν αρχίσει να διοργανώνουν και με τους άλλους ηλικιωμένους αγώνες δρόμου με τα ΠΙ μέχρι την πλατεία. Ενώ για του χρόνου διοργανώνουν τον ημιμαραθώνιο από το γηροκομείο μέχρι το καμπαναριό και αναρρίχηση στη Σκ’ρκα. Αυτά όλα θα τα προτείνουν και στο σχεδιασμό που κάνει ο Δήμος για το ΣΒΑΚ γιατί λέει ότι οι καλύτερες ιδέες θα βραβευθούν με δώρα.

-Κι εσείς που αφήνετε το αυτοκίνητό σας; -Α εμείς έχουμε κάνει parking το υπόγειο του σπιτιού... Εξαιρετική ιδέα, και μάλιστα κάναμε και δυο θέσεις και νοικιάζουμε τη μία 400€ το μήνα. Μα τόσο δεν κάνει ούτε ένα σπίτι... Δεν έχει σημασία, όποιος θέλει parking στο κέντρο να πληρώσει....

Μια ταράτσα out of your MIND Kαι φέτος θα την κάνουμε ταράτσα!

Με τις συνήθειες του χειμώνα, σιγά σιγά να απομακρύνονται και την ανάγκη για «φωτοσύνθεση» και ρεμβασμό να γίνεται όλο και πιο έντονη , η αναζήτηση για νέα αγαπημένα στέκια διασκέδασης θα σε οδηγήσει σε μια urbanταράτσα που φέρνει την άνοιξη στην πόλη της Κοζάνης. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά του MIND BAR θα βρεθείς σε ένα μοναδικά διαμορφωμένο χώρο που σου προσφέρει την πιο ελκυστική θέα της πλατείας και το πιο δελεαστικό background για συζητήσεις που λούζονται στο φως. Τρόπικαλ, chic και industrial σε προκαλεί να την επεξεργαστείς και να την ανακαλύψεις! Ήσυχα πρωινά με αρωματικούς καφέδες και δροσερά ροφήματα διαδέχονται χορευτικές νύχτες που συνοδεύονται από signature cocktails και πάντοτε προσεκτικά επιλεγμένες μουσικές. Το MIND ΒΑR με την ιδιαίτερη αισθητική και την άριστη εξυπηρέτηση αφήνει το δικό του στίγμα στη διασκέδαση της πόλης, προσφέροντας μια αναζωογονητική εμπειρία εξόδου που γίνεται αμέσως αγαπημένη συνήθεια.

Κάθε Τρίτη Εssential Nights Party και κάθε Κυριακή After Sunset Groove!

TOGETHER 9

Ειρήνης 1 / Κεντρικός πεζόδρομος | Κοζάνη

Ανανεωμένος και δροσερός κατάλογος με signature Cocktails στην αγαπημένη μας ταράτσα!

TOGETHER 10

Come to me για να την βρεις

να την περάσουμε Together! Μας γνωρίσατε, μας αγκαλιάσατε, μας αγαπήσατε, μας ταξιδέψατε, μας βάλατε στην καθημερινότητα σας, μας ξεχωρίσατε και μας κοιτάτε ακόμα στα μάτια, όλα αυτά που κάνουν οι άνθρωποι όταν βρίσκονται «Μαζί». Θα περάσουμε Μαζί και τους επόμενους μήνες όπου και αν βρισκόμαστε και θα απαθανατίζουμε τις στιγμές μας!

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΗ ΣΙΑΤΙΣΤΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗ ΣΙΑΤΙΣΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΟΙΟΥ Αναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής: ΚΥΡΙΑΚΗ 12 και ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Παραδοσιακό γλέντι στη Σιάτιστα ΤΡΙΤΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 19:30 Εσπερινός στην Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου στο Μικρόκαστρο Πανηγύρι στο Μικρόκαστρο Παραδοσιακό γλέντι στη Σιάτιστα ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Θεία Λειτουργία στην Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου στο Μικρόκαστρο Περιφορά Εικόνας Θεοτόκου Προσκύνημα στην Παναγία από τους καβαλάρηδες 13:30 μ.μ. Υποδοχή των καβαλάρηδων στην Πλατεία Χώρας Παρέλαση κατά μήκος της πόλης Παραδοσιακό γλέντι στη Σιάτιστα. Ευχόμαστε σε όλο τον κόσμο καλό Δεκαπενταύγουστο. Σας περιμένουμε όλους να γλεντήσουμε μαζί. Χρήσιμες πληροφορίες

• Δήμος Βοΐου: 24653 50100, 50102 • ΔΗΚΕΒΟ: 2465022800 • Περίπτερο Πληροφόρησης ΔΗΚΕΒΟ: 24650 22254 • Αστυνομικό Τμήμα Βοΐου: 24650 21111 • Κέντρο Υγείας: 24653 50000

Χώροι Στάθμευσης

• Προαύλειο Γυμνασίου – Λυκείου «Γεώργιος Παπαγεωργίου» (περιοχή χώρας) εκτός από το βράδυ στις 13 και 15 Αυγούστου.

• Προαύλειο 2ου Δημοτικού Σχολείου Σιάτιστας (περιοχή Γεράνειας) • Χώρος Δημοτικού Αθλητικού Κέντρου Σιάτιστας (περιοχή Αγίου Νικάνορα - Γεράνεια, είσοδος πόλης από Μπάρα) • Χώρος Αγίου Αθανασίου (περιοχή χώρας, είσοδος από Εράτυρα, Γαλατινή) • Οδός Παπανδρέου, απέναντι από το ξενοδοχείο ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ, προς περιφερειακό δρόμο.

• Πάρκινγκ απέναντι από το ξενοδοχείο ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ.

• Πλατεία απέναντι από το Σούπερ Μάρκετ Γρηγοριάδη, περιοχή Χώρας.

• Περιοχή παλιάς Αστυνομίας, χώρος λαϊκής αγοράς, περιοχή Χώρας.

• Χώρος λαϊκής αγοράς περιοχή Γεράνειας.

Για φαγητό (εστιατόρια, ταβέρνες, ψησταριές, fast food) • Πλατεία Γεράνειας και Χώρας.

• Περιοχή Φούρκας.

• Είσοδος πόλης, περιοχή Αγίου Νικάνορα.

• Περιοχή Αγίου Χριστοφόρου.

• Κατά μήκος της κεντρικής οδού.

• Στα ξενοδοχεία της πόλης.

Για καφέ, ποτό:

• Πλατεία Γεράνειας και Χώρας.

• Περιοχή Φούρκας.

• Είσοδος πόλης Γεράνεια και Χώρα.

• Περιοχή Αγίου Χριστοφόρου.

• Κατά μήκος της κεντρικής οδού.

• Στα ξενοδοχεία της πόλης.

TOGETHER 11

Ο

Δήμος Βοΐου και η Δημοτική Ενότητα Σιάτιστας σας προσκαλούν στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δεκαπενταύγουστου και στο έθιμο των Καβαλάρηδων από την Κυριακή 12 έως και την Τετάρτη 15 Αυγούστου, που θα πραγματοποιηθούν στη Σιάτιστα και στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μικροκάστρου. Η γιορτή της Παναγίας στη Σιάτιστα του Δήμου Βοΐου κάθε χρόνο προσελκύει πλήθος επισκεπτών και ξεχωρίζει για τη θρησκευτικότητά της, της ζωντάνια της και την αναβίωση του ξεχωριστού εθίμου των καβαλάρηδων. Το έθιμο των καβαλάρηδων προσκυνητών έρχεται από την τουρκοκρατία, όταν αποτελούσε μια ευκαιρία στους σκλαβωμένους να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά. Στις 12, 13, 14 και 15 Αυγούστου όλη η Σιάτιστα δονείται στους ρυθμούς των χάλκινων και του ασταμάτητου γλεντιού, με τις παρέες των καβαλάρηδων να γλεντούν ασταμάτητα σε διάφορα σημεία της πόλης μαζί με κατοίκους και επισκέπτες. Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, οι καβαλάρηδες ξεκινούν το πρωί για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας στο φερώνυμο Μοναστήρι που βρίσκεται στο Μικρόκαστρο. Το μεσημέρι οι παρέες των καβαλάρηδων με τα καταστόλιστα άλογα μπαίνουν επιβλητικά στη Σιάτιστα και στην πλατεία της Χώρας τους υποδέχονται αρχές και λαός. Το γλέντι συνεχίζεται σε όλη τη Σιάτιστα μέχρι το πρωί.

TOGETHER 12

8

Τα eighties ήταν GReaties! Οι βάτες ήταν μυθικά πλάσματα; Είναι φάση το αγόρι ; Ο λαός θέλει, το ΠΑΣΟΚ μπορεί; Η Ελλάδα του ’80 ήταν μια όαση; Πόσα κλισέ μπορείς να χωρέσεις σε δέκα χρόνια; Στην προσπάθειά μας να χαρτογραφήσουμε την πιο θρυλική δεκαετία της καρδιάς και της ντουλάπας μας συνομιλήσαμε με τον Βασίλη Βαμβακά, επίκουρο καθηγητή του τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και βασικό συντελεστή της έκθεσης «GR80s» .

Πως θα χαρακτηρίζατε τη μαζική κουλτούρα της δεκαετίας του ’80; Ποιο ήταν το σήμα κατατεθέν της; Αυτό που είναι κρίσιμο και το μελετήσαμε και εμείς στην έκθεση (GR80S), είναι ότι στην Ελλάδα αναπτύσσεται πράγματι αυτό που ονομάζουμε μαζική κουλτούρα από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό κορυφώνεται και παγιώνεται στη δεκαετία του ’80. Η ανάπτυξη των μέσων επικοινωνίας, που λαμβάνει χώρα την ίδια χρονική στιγμή συμβάλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη της μαζικής κουλτούρας. Από τον τύπο που αλλάζει μέχρι και το επίπεδο της τηλεόρασης φαίνεται να αναδεικνύεται ένας μαζικός πλουραλιστικός πολιτισμός, που δεν υπήρχε στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες. Προσωπικά, δεν βάζω στον πολιτισμό ένα αξιολογικό πρόσημο, δεν μπορώ να πω ότι ήταν κακός ή καλός, είναι όμως μαζικός γιατί πολλοί άνθρωποι πλέον, καταναλώνουν πολλά και διάφορα πράγματα που αφορούν την επικοινωνία και τον πολιτισμό περίπου με τον ίδιο τρόπο. Το σήμα κατατεθέν στον μαζικό πολιτισμό της δεκαετίας του ’80 θα έλεγα ότι είναι το βίντεο, καθώς είναι η μεγαλύτερη τεχνολογική καινοτομία! Πρόκειται για ένα μαζικό τεχνολογικό προϊόν που αγοράζεται και αποκτάται από τα μέσα της δεκαετίας, βρίσκεται σε όλα τα σπίτια μαζί με την τηλεόραση. Πλέον έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις εσύ τι θα παρακολουθήσεις. Αυτή ήταν, η αφορμή για να κυκλοφορήσει και να παραχθεί ένας απεριόριστος αριθμός ελληνικών ταινιών και βιντεοταινιών, που έχουν περίεργο ποιοτικό πρόσημο. Γίνεται μια τρομακτική παραγωγή που δεν έχει ξαναγίνει μέχρι σήμερα. Υπάρχει μια τεράστια αλλαγή μέσω του βίντεο και

σε επίπεδο χρήσης της τεχνολογίας, γιατί ο καταναλωτής επιλέγει πια να δει αυτό που θέλει και όχι αυτό που βάζει ο εκάστοτε σταθμός. Θα λέγαμε πως η πληθώρα των ταινιών προανήγγειλε αυτό που έγινε στην ιδιωτική τηλεόραση με τις σειρές στη δεκαετία του ’90.

Τι δεν έλειπε από ένα τυπικό σπίτι-νοικοκυριό τη δεκαετία του ’80; Από το ’87 και μετά μπαίνει στο ελληνικό σπίτι το air-condition. Ο τραγικός καύσωνας του ’87 με τους εκατοντάδες νεκρούς υπήρξε η αφορμή για να αποκτηθεί μαζικά το air-condition τόσο σε δημόσιους χώρους όσο και σε ιδιωτικούς.

Βάτες, glitter και περίεργα prints…Θα λέγατε πως η μόδα της εποχής αντανακλά το γενικότερο μαξιμαλισμό που επικρατούσε στα 80s; Πράγματι, η πρώτη ανάγνωση της μόδας εκείνη της εποχής σχετίζεται με την αντανάκλαση του μαξιμαλισμού, όπως άλλωστε εξηγείται και από τους ανθρώπους της βιομηχανίας της μόδας. Αυτό όμως που φαίνεται να συμβαίνει για πρώτη φορά τότε αναφορικά με την ένδυση, είναι η ελευθερία που έχουν οι άνθρωποι να δημιουργήσουν τη δική τους μόδα. Από τη μια υπάρχουν κάποιες γενικές τάσεις που είναι χαρακτηριστικές της περιόδου, από την άλλη όμως, μελετώντας το ζήτημα από την ενδυματολογική σκοπιά και όχι την σκοπιά της επιμέλειας του σώματος, υπάρχει μια πολύ μεγάλη ελευθερία και λογική της ανάμειξης. Αναμιγνύονται στοιχεία από διαφορετικές κουλτούρες και μόδες, κάτι που δεν συνέβαινε στις προηγούμενες δεκαετίες, όπου οι περισσότεροι ντύνονταν με ένα συγκεκριμένο

Τη δεκαετία του ’80 συνεχίζεται με πολύ έντονο τρόπο η αλλαγή του ρόλου της γυναίκας, από το γνωστό ρόλο της νοικοκυράς σε αυτό της εργαζόμενης. Αυτό αλλάζει τις ισορροπίες τόσο στο χώρο της οικογένειας όσο και στο χώρο της δημόσιας ζωής

τρόπο δηλώνοντας κάτι πολύ συγκεκριμένο. Μεγάλη μερίδα του κόσμου αναπτύσσει ένα προσωπικό στυλ, συνδυάζοντας διαφορετικά πράγματα με διαφορετικές αναφορές. Κάποιος φοράει για παράδειγμα σκουλαρίκι στη μύτη χωρίς να σημαίνει ότι είναι πανκ. Δημιουργείται σε μεγαλύτερο βαθμό μια ατομική μόδα και αυτό το επιτρέπει και το καλλιεργεί προφανώς, η ίδια η βιομηχανία των ενδυμάτων.

Πως επαναπροσδιορίστηκε η γυναικεία υπόσταση στα ‘80s; Τη δεκαετία του ’80 συνεχίζεται με πολύ έντονο τρόπο η αλλαγή του ρόλου της γυναίκας, από το γνωστό ρόλο της νοικοκυράς σε αυτό της εργαζόμενης. Αυτό αλλάζει τις ισορροπίες τόσο στο χώρο της οικογένειας όσο και στο χώρο της δημόσιας ζωής. Αυτό που έχουμε καταγράψει είναι πως το κράτος και η πολιτική τάξη αναγνωρίζει θεσμικά δικαιώματα στη γυναίκα που μέχρι τότε δεν είχαν αναγνωριστεί. Δημιουργείται ένα εντελώς καινούριο, σύγχρονο και φιλελεύθερο οικογενειακό δίκαιο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό ενισχύει το νέο ρόλο της γυναίκας. Υπάρχει κοινωνική αλλά και πολιτική αλλαγή. Το ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή κατάφερε να εκφράσει έναν ιδιόμορφο κρατικό φεμινισμό. Υπάρχουν πολύ μεγάλες αλλαγές σε επίπεδο οικογένειας εξαιτίας της αλλαγής στο ρόλο της γυναίκας.

Ποιες ήταν οι υποκουλτούρες που έκαναν την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια της δεκαετίας; Οι υποκουλτούρες που εμφανίζονται έχουν να κάνουν με κουλτούρες που υπάρχουν στο εξωτερικό και έχουν σημείο αναφοράς τη μουσική. Σε πολύ μεγάλο βαθμό

TOGETHER 13

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΓΚΟΥΝΤΩΝΗ

εμφανίστηκε η heavy metal υποκουλτούρα, που κρατάει την απήχησή της μέχρι και σήμερα, ενώ η πανκ αναπτύχθηκε σε πολύ μικρότερο βαθμό. Είναι τα δύο δυναμικά κομμάτια της νεανικής κουλτούρας του ’80. Η ροκ υποκουλτούρα, ενώ τη δεκαετία του ’60 και ’70 ενδιέφερε ένα ειδικό κοινό, γίνεται mainstream και μέρος της δημοφιλούς κουλτούρας. Υπάρχουν βέβαια και οι διάσημες διαμάχες της δεκαετίας του ’80 ανάμεσα στους ροκάδες και τους καρεκλάδες, ανάμεσα σε αυτούς που χορεύουν και δεν χορεύουν, ανάμεσα σε αυτούς που ακούν ποπ και σε αυτούς που ακούν σκληροπυρηνικό ροκ.

TOGETHER 14

Ο λαός θέλει το ΠΑΣΟΚ μπορεί… Ποιοι ήταν οι μύθοι και ποια η πραγματικότητα του ΠΑΣΟΚ το ’80; Πρόκειται για ένα από τα σλόγκαν που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ στην προεκλογική καμπάνια των εκλογών του ’81 που κέρδισε. Η πολιτική επικοινωνία του ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ χαρακτηριστική και πολύ σύγχρονη για την εποχή εκείνη, καθώς χρησιμοποιούσε πολλές αναφορές στις αφίσες της, ένα από τα πιο βασικά στοιχεία της πολιτικής του καμπάνιας. Μέσα από την αφισοκόλληση μεταφέρθηκαν τα μηνύματα και στρατεύθηκαν οι άνθρωποι. Ο αφισοκολλητής είναι πολύ σημαντική πολιτική ταυτότητα τη δεκαετία του ’80, όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τη Νέα Δημοκρατία και την Αριστερά. Οι αφισοκολλητές είναι άνθρωποι που κάνουν την επικοινωνία του κόμματος, αλλά ταυτόχρονα είναι και οι πρεσβευτές του, είναι αυτοί που περιμένουν από το κόμμα κάποια αποκατάσταση μόλις αυτό ανέβει στην εξουσία. Πρόκειται για έναν πολύ σύνθετο ρόλο. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν, χτίζει μια πολύ σύγχρονη καμπάνια γύρω από το χαρισματικό πρόσωπο του Παπανδρέου, χωρίς να προβάλλει όμως αποκλειστικά αυτό το πρόσωπο. Σε πολύ μεγάλο βαθμό επικαλέστηκε το λαό και τους μη προνομιούχους για να κινητοποιήσει και να στρατεύσει με το μέρος του ένα εκλογικό σώμα, που μέχρι εκείνη την περίοδο δεν ήταν ενοποιημένο. Αυτό κατάφερε να το κάνει στην αρχή με μη ρεαλιστικές εξαγγελίες και υποσχέσεις, στη συνέχεια και πολύ γρήγορα γύρισε σε μια ρεαλιστικότερη βάση εξαιτίας του Παπανδρέου. Αυτό που έχει μείνει γνωστό σε πολύ μεγάλο βαθμό μέχρι σήμερα είναι ο λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ με πρόσωπα και φυσιογνωμίες που τον πρέσβευαν τη δεκαετία του ’80. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά άλλα πρόσωπα και καταστάσεις που δεν σχετίζονται με τον λαϊκισμό. Ο λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ είναι σύνθετος και αντιφατικός και σε επίπεδο προεκλογικής καμπάνιας πράγματι υφίσταται μέσω της επίκλησης του λαού. Η πολύ σημαντική αυτή επίκληση γίνεται με ευφάνταστο τρόπο, με αφίσες πολύ δημιουργικές. Ο συντηρητικός λόγος υποχωρεί όλο και περισσότερο, μαζί με τις θεσμικές αλλαγές που πραγματοποιούνται. Σε αντίθεση, το πολιτικό σύστημα και οι αντιπαραθέσεις που λαμβάνουν χώρα τότε δεν ακολουθούν την κοινωνία. Αυτή η αναντιστοιχία εντοπίζεται σε μεγάλο βαθμό τη δεκαετία του ’80. Οι Έλληνες ακολουθούν άλλου είδους ταυτότητες, ενώ το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να παγιώσει ένα παρελθόν παλαιο-εμφυλιακό, χωρίς επιτυχία. Η κοινωνία προχωράει μπροστά, αλλάζει, βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, το αίτημα για κοινωνική αλλαγή δεν υπάρχει στην Ελλάδα, ο κόσμος αποστρατεύεται από τις παλιές του ταυτότητες.

Ήταν το Eurobasket αφορμή για να εκσυγχρονιστεί ο αθλητισμός στην Ελλάδα;

Σε κοινωνικό επίπεδο, η πολύ μεγάλη αλλαγή που συμβαίνει είναι πως η κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό γίνεται λιγότερο εσωστρεφής και λιγότερο εθνοκεντρική. Αρχίζει και μετέχει, σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο

Το μπάσκετ και το Eurobasket αποτελούν τομή για τη δεκαετία του ’80. Το μπάσκετ ήταν ένα σπορ που απασχολούσε λίγους και έφτασε να απασχολεί τους πάντες. Οι Έλληνες με το Eurobasket, παρά τις ιδεολογικές διαφορές τους,ενώνονται σαν έθνος και γιορτάζουν στους δρόμους, γεγονός που δεν είχε ξανασυμβεί από τη μεταπολίτευση και έπειτα. Πράγματι, ο αθλητισμός επαγγελματικοποιείται πιο έντονα εξαιτίας της επιτυχίας του μπάσκετ, αλλά κυρίως εξαιτίας των πρωταγωνιστών του, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν πολύ καλοί επαγγελματίες αθλητές.

Δικέ μου, είναι φάση το αγόρι, μου τη σπάει… Θα λέγατε πως κατά τη δεκαετία του ’80 έκανε την εμφάνισή της μια «πρωτόγνωρη γλώσσα»; Ποιοι ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στην ανάδειξη αυτής της αργκό; Αυτό που συμβαίνει στη δεκαετία του ’80 είναι η ανάδειξη της γλώσσας των νέων, η οποία διαφοροποιείται πλέον αισθητά από τη γλώσσα των υπολοίπων. Αυτή η ανάδειξη έχει να κάνει με αναφορές στον έξω «παγκοσμιοποιημένο» κόσμο, στη διεθνή πραγματικότητα. Οι νεότεροι χρησιμοποιούν ξένες λέξεις και τις μετατρέπουν σε ελληνικές. Κάποιοι από αυτούς τους όρους «ελληνοποιούνται» και κάποιοι όχι, έτσι η γλώσσα των νέων εμπλουτίζεται με μια εντελώς δική της συμβολική αναφορά. Η γλώσσα των νέων διαφοροποιείται υφολογικά από τη γλώσσα των μεγαλύτερων. Το σημαντικό όμως είναι πως δεν προέρχεται από μια υποκουλτούρα, είναι κάτι που συμβαίνει μαζικά. Οι πρωταγωνιστές των βιντεοταινιών που χρησιμοποιούν αυτή τη γλώσσα την αντιγράφουν, δεν την παράγουν. Η γλώσσα αυτή σοκάρει τις μεγαλύτερες ηλικίες και προκαλεί αντιδράσεις περί ξενομανίας. Η διαφήμιση και ο περιοδικός τύπος παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την αλλαγή δημιουργώντας έναν κώδικα που τον αναπαράγουν και τον εξελίσσουν. Άλλη μια σημαντική αλλαγή που παρατηρείται είναι η εισαγωγή του πολυτονικού συστήματος που εγείρει πολλές αντιδράσεις. Η κοινωνική εξέλιξη βοηθά αυτή την αλλαγή.

Στη discoteque στην παλιά discoteque… Πως διασκέδαζε ο κόσμος στην Ελλάδα του ’80;

Τα media άλλαξαν εποχή τη δεκαετία του ’80. Ποιες ήταν οι βασικότερες αλλαγές που έλαβαν χώρα; Είναι πολλά τα επίπεδα στα οποία σημειώθηκαν αλλαγές στα μέσα ενημέρωσης το ’80. Σε τεχνολογικό επίπεδο, εισάγονται εργαλεία που σε πολύ μεγάλο βαθμό αρχίζουν και αυτονομούν τον καταναλωτή από τους παλιούς τρόπους με τους οποίους συμμετείχε κυρίως στην ψυχαγωγία και όχι τόσο στην ενημέρωση. Από το video μέχρι τα walkman, ο κόσμος της εξατομικευμένης κατανάλωσης είναι πλέον ορατός. Σε κοινωνικό επίπεδο, η πολύ μεγάλη αλλαγή που συμβαίνει είναι πως η κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό γίνεται εξωστρεφής και λιγότερο εθνοκεντρική. Αρχίζει και μετέχει, σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο. Πολιτισμικά, σε επίπεδο τηλεοπτικής, μουσικής, κινηματογραφικής κατανάλωσης οι Έλληνες αρχίζουν και γίνονται πολύ πιο εξωστρεφείς, χωρίς μάλιστα να έχουν ενοχές.

Η διασκέδαση του ’80 είναι η disco. Ένας χώρος διασκέδασης πλουραλιστικός, καθώς όλοι περνούσαν από εκεί. Είναι ο προάγγελος των clubs της δεκαετίας του ’90. Ελάχιστα ελληνικά τραγούδια ακούγονται στις discos η οποία αντιπροσωπεύει την πλουραλιστική συνεύρεση και την εξωστρέφεια, καθώς ο κόσμος ακούει πια ξένη μουσική. Οι Έλληνες σε πολιτισμικό επίπεδο ανοίχτηκαν απενοχοποιημένα στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα.

Τι μας αποξενώνει και τι μας φέρνει πιο κοντά στα ‘80s σήμερα; Από τη δεκαετία του ’90 και μέχρι σήμερα υπάρχει μια τάση επιστροφής σε παλιές ταυτότητες και σε πιο συντηρητικά στοιχεία. Υπάρχει η αναζήτηση μιας πιο δεδομένης ταυτότητας και αυτή παρατηρείται σε ένα ευρύτερο και όχι μόνο ελληνικό πλαίσιο. Κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε τη δεκαετία του ’80, όπου η θρησκευτικότητα ή η καταγωγή δεν έπαιζε τόσο κρίσιμο ρόλο για τον προσδιορισμό της ταυτότητας. Αυτό θα έλεγα πως είναι το στοιχείο που μας αποξενώνει. Πιο κοντά νομίζω πως μας φέρνει η νοσταλγία για αυτή τη δε-

καετία. Θέλουμε λίγο πολύ όλοι, έχοντας ακούσει γι’αυτή, να ζήσουμε αυτή την εποχή, να ζήσουμε σε μια κοινωνία που είναι ανοιχτή σε όλα τα ενδεχόμενα.

Τέλος, ποια φράση θα επιλέγατε για να περιγράψετε τη δεκαετία που όλοι αγαπούν να μισούν; Ξέρετε ισχύει και το ανάποδο! Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια φράση που περιγράφει λεπτομερειακά τη δεκαετία του ’80. Το επιμύθιο όμως, νομίζω πως είναι ότι το ’80 η κοινωνία ήταν αντιφατική, υπάρχουν πολλά πράγματα που συμβαίνουν βρίσκοντας όμως μια ισορροπία, μια ομαλότητα παρόλο που η Ελλάδα βγαίνει τότε από δύσκολες περιόδους. Το ’80 η Ελλάδα γίνεται μια ΣΧΕΔΟΝ (το σχεδόν είναι διαπραγματεύσιμο) κανονική δυτική χώρα!

0

0 TOGETHER 15

s

To success story του Αχιλλέα Πούτα Με όπλα τη γνώση, τον σεβασμό, την επιμονή και το ταλέντο τους, οι επιχειρηματίες του κόσμου είναι η κινητήριος δύναμή της χώρας. Μπορεί η επιχειρηματικότητα να φαντάζει για πολλούς δύσκολη εξίσωση, για άλλους όμως είναι μια αποστολή την οποία αποφάσισαν να ακολουθήσουν από πολύ μικρή ηλικία και όπως αποδεικνύεται με επιτυχία. «Επιτυχία για μένα είναι να ζεις σε αρμονία με τις αξίες σου και να προχωράς με γνώμονα τα πιστεύω σου» τονίζει ο Αχιλλέας Πούτας Διευθύνων Σύμβουλος του Express KΤΕΟ Κοζάνης ο οποίος έχει βιώσει τον επιχειρηματικό κόσμο τόσο σε εποχές ανάπτυξης, όσο και στη σημερινή δύσκολη εποχή της οικονομικής κρίσης. Στο τέλος της συνάντησης με τον Αχιλλέα Πούτα ήμουν πιο αισιόδοξη. Όχι μόνο γιατί η εταιρεία του θεωρείται πρότυπο υγιούς επιχείρησης αλλά για την θέληση του να μου επικοινωνήσει όλα όσα έμαθε στην μέχρι τώρα πορεία του στον δύσκολο κόσμο του επιχειρείν . Άλλωστε όπως ανέφερε «Εμπνέομαι και ο ίδιος από τους νέους, η γνώση έχει αξία μόνο όταν μοιράζεται». ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΕΛΛΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ

TOGETHER 16

Ομολογουμένως είστε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας που μετρά πολλά χρόνια στον επιχειρηματικό χώρο. Ποια είναι τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας επιχειρηματίας για να τα καταφέρει αυτή την περίοδο; Σαν επιχειρηματίας ακολουθώ πάντα τρεις κανόνες. Ειλικρινής σχέση με τον κόσμο, σεβασμός και σωστός σχεδιασμός του κάθε βήματος μου. Πιστεύω πως έχω τηρήσει υπέρ του δέοντος τους τρεις αυτούς κανόνες. Θεωρώ πως όποιος έχει κατά νου αυτά τα τρία πράγματα, είναι σίγουρο πως θα πετύχει. Είναι κάποιες από τις βασικές αρχές τις οποίες έχω μεταδώσει και στα παιδιά μου.

Τι πιστεύετε πως είναι αυτό που δεν αφήνει την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα να αναπτυχθεί; Το αδιέξοδο της πολιτείας μας. Γνωρίζω πολύ καλά πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις ανά τον κόσμο διότι έχω ασχοληθεί και με αυτό το κομμάτι. Δεν υπάρχει λοιπόν ουδεμία ομοιότητα με την Ελλάδα. Στην Ελλάδα ο Έλληνας επιχειρηματίας δεν προστατεύτηκε ποτέ, πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα μάλιστα μάχεται με ένα εχθρικό κράτος. Έχω συμπληρώσει σαράντα χρόνια στον επιχειρηματικό κόσμο και αισθάνομαι πως το κράτος με επισκιάζει. «Έχουμε συνέταιρο το κράτος», όπως λέει και η πιάτσα. Το κακό είναι πως δεν γνωρίζουμε ούτε πόσο συνεταίρος είναι, ούτε τους σκοπούς που έχει. Εάν ζητάς την μια χρονιά εκατό τοις εκατό προπληρωμή φόρου το σίγουρο είναι πως την επόμενη θα καταστραφείς. Είναι αδύνατον να έρθει ανάπτυξη στην χώρα όταν ο επιχειρηματίας δεν έχει δικαίωμα στο κέρδος. Γιατί λοιπόν να επενδύσει κάποιος; Οι κανόνες εκλείπουν, κι αυτοί που είναι σε ισχύ δεν τηρούνται ορθώς.

Σίγουρα στην επιχειρηματική σας πορεία εκτός από επιτυχίες θα έχετε βρεθεί αντιμέτωπος και με αποτυχίες; Πως καταφέρατε να τις ξεπεράσετε; Δεν θεωρώ πως είχα αποτυχίες. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν αντιμετώπισα δυσκολίες. Κάθε φορά όμως που έβρισκα μπροστά μου ένα τείχος, ήξερα πως έπρεπε να το γκρεμίσω για να φτάσω εκεί που θέλω! Αν ξεκινούσα σήμερα θα έκανα ακριβώς τα ίδια πράγματα με την μόνη διαφορά πως αυτή τη στιγμή γνωρίζω πώς να γκρεμίσω το τείχος αυτό για να συνεχίσω. Αυτό το τείχος είναι το κράτος. Εάν απλά

το κοιτάς, μένεις στάσιμος. Υπάρχουν και υπήρξαν επιχειρήσεις που μετρούσαν 2 και 3 γενιές πίσω, που ήρθε το σύστημα και τις κατέστρεψε. Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον επιχειρηματικό σχέδιο στην χώρα μας, ο καθένας μας ξεκινά δημιουργώντας το δικό του σχέδιο το οποίο μόνος πρέπει να φέρει εις πέρας. Αυτό ισχύει για τον Έλληνα επιχειρηματία, όχι τον «καταλάθος» επιχειρηματία.

Ας υποθέσουμε πως θέλω να ανοίξω μια επιχείρηση. Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που παίρνουν αυτό το ρίσκο; Η συμβουλή μου είναι η εξής: κανένας νέος να μην σκεφτεί όπως σκέπτονταν κάποιοι παλαιότεροι που έγιναν «καταλάθος» επιχειρηματίες. Ο νέος επιχειρηματίας πρέπει να ξεκινήσει με συγκεκριμένο πλάνο, να δουλέψει, να αναπτύξει τις ιδέες του και να μην στηριχθεί σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του. Να μην σκεφτεί το εύκολο χρήμα. Δεν υπάρχει εύκολο κέρδος και δεν υπήρξε ποτέ, αυτό είναι μύθος, το εύκολο κέρδος είναι και προσωρινό. Ο νέος πρέπει να στοχεύσει στο μελλοντικό κέρδος. Να σκεφτεί το πώς η δραστηριότητα του θα του καλύψει αρχικά κάποιες ανάγκες , να αναλύει πάντα τις επόμενες κινήσεις και βήματά του με οδηγό το όραμά του. Να στηριχθεί στα πόδια του και να προχωρήσει μπροστά. Προσωπικά, ποτέ δεν σκέφτηκα το πόσα θα βάλω στην τσέπη μου, ήθελα πρώτα από όλα να τακτοποιώ όλες τις υποχρεώσεις μου και να αμείβομαι σαν εργαζόμενος. Δεν είχα στόχο τα πολλά αλλά τα βασικά. Αν δεν μπορείς να το πετύχεις αυτό, η επιχείρηση σου δεν έχει μέλλον. Δημιούργησα τη δική μου πορεία με δική μου έμπνευση. Ό,τι έβλεπα προσπαθούσα να το καλλιεργήσω και δεν φοβήθηκα καθόλου την δουλειά. Πολλά πράγματα τα έμαθα εμπειρικά, όταν κάτι προέκυπτε, έτσι έφτασα να έχω μεγαλύτερη γνώση και να είμαι ικανός να κρίνω πιο καθαρά. Όση περισσότερη εμπειρία αποκτάς, τόσο καλύτερα δουλεύει και το ένστικτό σου, το οποίο με βοήθησε σε πολλές καταστάσεις . Η χώρα μας έχει ικανά μυαλά, τα οποία πρέπει να κρατήσουμε εδώ. Ο Έλληνας είναι έξυπνος, ξέρετε γιατί; Γιατί σκέφτεται συνέχεια πως θα ανταπεξέλθει, πως θα τα καταφέρει. Έτσι το μυαλό του είναι σε συνεχή εγρήγορση.

Πως και πότε ξεκινήσατε; Ξεκίνησα το ‘80 έχοντας πλήρη γνώση σχετικά με ό,τι αφορά το αυτοκίνητο.

TOGETHER 17

Όντας προϊστάμενος συνεργείου αντιπροσωπείας στη Θεσσαλονίκη, πήρα την απόφαση και ήρθα στην Κοζάνη, χωρίς καν να γνωρίζω ούτε έναν δρόμο. Στις 10 Ιανουάριου το 1980 άνοιξα το πρώτο μου συνεργείο. Η οργάνωση της επιχείρησης βρισκόταν σε τέτοιο επίπεδο όπου αντίστοιχη δεν υπήρχε σε κανένα συνεργείο, ακόμα και των μεγαλουπόλεων. Πολύ σύντομα, στο δεύτερο κιόλας έτος λειτουργίας της επιχείρησης, ξεκίνησα να πραγματοποιώ εισαγωγές ανταλλακτικών ενώ παράλληλα ασχολήθηκα με την πώληση αυτοκινήτων. Στον 4ο χρόνο λειτουργίας της επιχειρηματικής μου προσπαθειας, ξεκίνησε η συνεργασία με την μεγαλύτερη τότε εταιρία Οδικής Βοήθειας και έτσι στις αρχές του 1985, εγκατέλειψα το συνεργείο και ασχολήθηκα μέχρι και το 1994 αποκλειστικά με την Οδική Βοήθεια. Το 1995 προστέθηκε στην επιχείρηση και ο ασφαλιστικός κλάδος. Το 2004 ο μεγαλύτερος γιος μου, τελειώνοντας με τις ακαδημαϊκές του σπουδές, πήρε υπό την εποπτεία του τον ασφαλιστικό κλάδο, καθώς και αυτόν της Οδικής Βοήθειας, οι οποίοι συνεχίζουν να αναπτύσσονται μέχρι σήμερα. Εγώ ασχολήθηκα σχεδόν αποκλειστικά με το ΚΤΕΟ. Έστησα την ίδια γραμμή ελέγχου που υπήρχε και στην Οδική Βοήθεια και έτσι δημιούργησα την πρώτη γραμμή ελέγχου ΚΤΕΟ. Η άριστη γνώση του αυτοκινήτου και η μεγάλη μου εμπειρία αποτελεί και τον λόγο που εδώ και δέκα χρόνια διατελώ πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικού ΚΤΕΟ Ελλάδος.

Ποια ήταν τα κριτήρια που στελεχώσατε το κάθε εγχείρημά σας;

Η συμβουλή μου είναι η εξής: κανένας νέος να μην σκεφτεί όπως σκέπτονταν κάποιοι παλαιότεροι που έγιναν «καταλάθος» επιχειρηματίες. Ο νέος επιχειρηματίας πρέπει να ξεκινήσει με συγκεκριμένο πλάνο, να δουλέψει, να αναπτύξει τις ιδέες του και να μην στηριχθεί σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του. Να μην σκεφτεί το εύκολο χρήμα. Δεν υπάρχει εύκολο κέρδος και δεν υπήρξε ποτέ, αυτό είναι μύθος, το εύκολο κέρδος είναι και προσωρινό. Ο νέος πρέπει να στοχεύσει στο μελλοντικό κέρδος

Η σωστή προετοιμασία και η πραγματική δουλειά. Το προσωπικό που επρόκειτο να στελεχώσει το ΚΤΕΟ, προσλήφθηκε έξι μήνες πριν την έναρξη της λειτουργίας του, εκπαιδεύτηκε πάνω στην γραμμή ελέγχου που υπήρχε παράλληλα στην Οδική Βοήθεια με αποτέλεσμα όταν ξεκίνησε η λειτουργία της επιχείρησης, τα στελέχη της να είναι πανέτοιμα σε ότι αφορά την δουλειά τους. Μαζί τους δούλευα πάντα και εγώ. Δεν είμαι μόνο διευθυντής γραφείου, είμαι πάντα δίπλα τους και μέσα στον καθημερινό αγώνα.

Θα θέλατε να μας περιγράψετε την καθημερινότητα σας; Βρίσκεται χρόνο για τους αγαπημένους σας ανθρώπους ή ακόμη και για εσάς τον ίδιο; Θα σας τα πω σύντομα! Είμαι πολύ πρωινός τύπος. Ξυπνώντας κάνω την γυμναστική μου, ετοιμάζομαι, παίρνω το πρωινό μου και στις οκτώ βρίσκομαι ήδη στο γραφείο μου. Τα μεσημέρια θέλω να ξεκουράζομαι έστω για μια ώρα ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω στην ημέρα μου. Κάποια απογεύματα πηγαίνω στη δεύτερη επιχείρηση , αυτή της Οδικής Βοήθειας και του ασφαλιστικού κλάδου, που όπως προείπα ανέλαβε ο γιος μου (στον οποίο έχω τρομερή εμπιστοσύνη), για να συζητήσουμε ή να πάρουμε κάποιες αποφάσεις . Οι υποχρεώσεις μου πια τελειώνουν μετά τις 9:00 το βράδυ. Έπειτα απολαμβάνω οικογενειακές στιγμές. Προσπαθώ να εκ-

μεταλλεύομαι πάντα το Σαββατοκύριακο το οποίο είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στην οικογένεια μου. Περνάω πολύ χρόνο με τα παιδιά, τις νύφες μου και το εγγονάκι μου που ήρθε πρόσφατα στη ζωή! Αν με ρωτήσει κάποιος για ποιο πράγμα είμαι παραπάνω περήφανος στη ζωή μου θα του απαντήσω πως πρώτα είμαι για την οικογένεια μου και μετά για όλα τα υπόλοιπα. Δεν συμφωνώ με ανθρώπους που δεν μπορούν να βρουν προσωπικό χρόνο. Όταν θέλει κάποιος βρίσκει χρόνο! Όπως ακριβώς αφιέρωνα χρόνο στον εαυτό μου και τους δικούς μου ανθρώπους κατά τα πρώτα βήματα της επιχειρηματικής μου δραστηριότητας, με τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσω να αφιερώνω χρόνο στους ανθρώπους που με στήριξαν και με βοήθησαν να γίνω αυτό που είμαι σήμερα!

Συνοψίζοντας, θα μπορούσατε να μας δώσετε 5 λέξεις, 5 βασικούς όρους που καθόρισαν την ζωή σας; Οι όροι που καθόρισαν τη ζωή μου είναι η πρωτίστως η ειλικρίνεια, η καθαρότητα, η πραγματική δουλειά, η σχολαστικότητα στην λήψη των αποφάσεων και ο σωστός σχεδιασμός του επόμενου βήματός μου. Ποτέ δεν έριξα ευθύνες σε άλλους και ποτέ δεν αντιμετώπισα πράγματα και καταστάσεις εγωιστικά. «Ο εγωισμός βγάζει μάτια» έλεγε θυμάμαι η γιαγιά μου... «Κρατήστε τα καλά κομμάτια της κοινωνίας μας για να περπατήσουμε όλοι μαζί . Τα πράγματα ποτέ δεν ήταν εύκολα. Προχωρήστε τίμια, με αξίες και προσοχή.»

TOGETHER 18

Busker | street musician (ουσιαστικό- αρσενικό), μουσικός που παίζει στον δρόμο ή αλλιώς Μανώλης Κουτσουνάνος! Περπατάς σχεδόν τρέχοντας, ακούς κάτι, σταματάς, κοντοστέκεις και αφουγκράζεσαι την μελωδία, τον ρυθμό, τον σκοπό όχι μόνο του μουσικού αλλά και του κόσμου γύρω. Ανοίγεις την ψυχή σου για να βάλεις λίγη από την ομορφιά η οποία τελικά δεν κοστίζει τόσο όσο θέλουν να σου περάσουν πως κοστίζει. Είναι ωραίο όταν συναντιούνται άνθρωποι διαφορετικοί από κάθε άποψη και συνεννοούνται στην ίδια παγκόσμια γλώσσα της μουσικής. Όταν δημιουργούν μια γέφυρα επικοινωνίας σε μια εποχή ανόμοια. Αυτή είναι η ομορφιά. Άνθρωποι που απέχουν ξαφνικά ενώνονται. Και μένεις να αναρωτιέσαι, απλά παρατηρώ ή μήπως συμμετέχω; Κάπως έτσι έγινε και όταν πρωτοάκουσα τον Μανώλη. Αληθινός, αυθεντικός, ταλαντούχος, πρωτότυπος. Θέλει ψυχή για να βγεις στον δρόμο, να πιάσεις τον παλμό, να πάρεις τα τύμπανά σου και με εφόδιο το θάρρος της έκφρασής σου, την ελευθερία της ψυχής σου, την αγάπη για επαφή και επικοινωνία χωρίς όρια και ταμπέλες, χωρίς ντροπές και ανασφάλειες να βγεις στον δρόμο. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΕΛΛΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ

Η μουσική για μένα είναι μια. Ακούω παραδοσιακά, τζαζ, ροκ, κλασική, ρεμπέτικα, λαϊκά και γενικότερα ότι μου κάθεται καλά στο αυτί με μεγάλη ευχαρίστηση. Ένας από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές είναι ο Στράτος Διονυσίου. Φυσικά η τζαζ είναι η μεγάλη μου αγάπη που ασχολούμαι και σπουδάζω τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου. Μετά από αναζητήσεις προσεγγίζω την τζαζ διαφορετικά, έχοντας επιρροές από τον ρυθμικό πλούτο της παράδοσής μας. Παίζω και μελετώ πολύ την παράδοση όσον αφορά τους ρυθμούς και την εξέλιξη τους. Προσεγγίζω καλούς νταουλτζήδες αναλύοντας το παίξιμο τους σε συνδυασμό με την τζαζ. Αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης είναι η προσωπική μου δισκογραφική δουλειά που ονομάστηκε “Ταξιδι from tradition to jazz” , κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2016 και συμμετείχαν 24 μουσικοί. Αυτό το μουσικό ταξίδι είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μου ανάγκης και επιθυμίας, να ενώσω δύο κόσμους, που παίζουν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή και την ύπαρξή μου, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Τα παραδοσιακά ακούσματα των παιδικών μου χρόνων στην πόλη της Κοζάνης όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω, τα βιώματα και οι παραστάσεις που τα συνοδεύουν, πάντα με συγκινούσαν και με συνάρπαζαν. Ήθελα λοιπόν να βρω τον τρόπο να παντρέψω αυτή την υπέροχη μουσική παράδοση με την τζαζ, που δίνει ένα απεριόριστο πεδίο έκφρασης, βάζοντας την προσωπική μου άποψη». Ο ήχος κινείται μεταξύ της Μακεδονίτικης μουσικής όπου τα χάλκινα της Κοζάνης αναμιγνύονται με το ηχόχρωμα της τζαζ. Ένα μουσικό πέρασμα των διαφορετικών στυλ που συνδέονται και εναρμονίζονται μεταξύ τους έτσι ώστε να σε ταξιδέψουν παράλληλα σε διαφορετικούς κόσμους της μουσικής. Μια ιδέα που πραγματοποιείται πηγάζοντας μέσα από τον Ρυθμικό πλούτο της παράδοσής μας σε συνδυασμό με τη τζαζ, όπου οι όμορφες μελωδίες του Λεβέντικου, μια Παρασκευή, παϊάμπορο, σύρε σύρε, πατινάδα, καλονυχτιά, στάγγενα και περιστέρια μεταλλάσσονται και παίρνουν αυτόν τον ιδιαίτερο μουσικό χαρακτήρα.

TOGETHER 19

Μανώλης και μουσική

Συντελεστές:

Christos Rafalides vibraphone, Giotis kiourgoglou bass, George Tzoukas piano, Vaso Dimitriou guitar, Anna Linardou vocals.

Fotis Tsiotikas clarinet, Michalis Gkatziouras trumpet, Nikos Kardogianis trombone, Sotiris Koutsounanos percussion, Manolis Koutsounanos Drums Παρουσίαση του προσωπικού μου άλμπουμ, «Ταξίδι from tradition to jazz» 20 Ιουλίου στο Ζάππειο μέγαρο στα πλαίσια του εορτασμού των 80 χρόνων της Ελληνικής ραδιοφωνίας 17 Δεκεμβρίου 2018 στο Μέγαρο Αθηνών 29 Δεκεμβρίου 2018 στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης

Ο δρόμος- Βusker Street Musicians

O δρόμος είναι πέρα από τη μουσική που παίζουμε σε συναυλίες και Live, πέρα από θέατρα και χώρους «εύκολους» στο να παρουσιάσεις την τέχνη σου. Ο δρόμος είναι τέχνη. Σε οδηγεί σε καταστάσεις λιγάκι αντεργκράουντ . Δημιουργεί μια ελευθερία σκέψης και τρόπου έκφρασης. Πάντα παρατηρούσα τις παραστάσεις δρόμου, όπου και αν ήμουν και πάντα μου έκανε τρομερή εντύπωση η τόσο μεγάλη εξειδίκευση. Η τέχνη του δρόμου ήταν καρφωμένη χρόνια στο μυαλό μου. Μια εσωτερική ανησυχία. Πάντα ήμουν μόνος στο δρόμο, ήθελα να είμαι εξ’ ολοκλήρου ελεύθερος. Να κοιμάμαι όποτε θέλω, να παίζω όποτε θέλω , να τρώω όποτε θέλω, να ταξιδεύω ότι ώρα θέλω.

TOGETHER 20

Η διαδικασία

Παίζω τύμπανα, η δυσκολία για μένα ήταν μεγάλη στην μεταφορά τους αλλά και στο στήσιμο τους αφού χρειάζομαι τουλάχιστον μισή ώρα για να στήσω το σετ. έτσι έπρεπε να οργανωθώ! Πως θα μετέφερα τα τύμπανα και τα ηχεία με τη μια μόνος μου; Αφού λοιπόν ταξίδευα μόνος έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός για να μην κλέψουν τον «θησαυρό μου». Έτσι έκανα ένα αυτοσχέδιο καροτσάκι στο οποίο θα μπορούσα να τα φορτώσω όλα με τη μια. Που κοιμάμαι; Έβγαλα τα καθίσματα από το αυτοκίνητο μου εκτός από αυτό του οδηγού, σε ένα παλιό Renault 4l , έβαλα τα όργανα μου πίσω και ο υπόλοιπος χώρος έγινε το κρεβάτι και σπίτι μου για να μπορώ να ταξιδεύω.

Η Aρχή

Δεν συμβαίνει καθόλου το «Άντε πάω να παίξω». Πήρα κομμάτια από σπουδαίους μουσικούς της Nέας Υόρκης χωρίς να είναι ηχογραφημένα τα τύμπανα και μελέτησα πολύ τους drummer που παίζουν στα συγκεκριμένα ώστε να βγει το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα αλλά και τελευταία έκανα το ίδιο και στο δικό μου άλμπουμ «ΤΑΞΙΔΙ FROM TRADITION TO JAZZ» . Το 2014 έκανα την αρχή, ξεκίνησα να παίζω στην Κοζάνη και σιγά σιγά προγραμμάτισα τις περιοδείες μου σε όλη την Ελλάδα. Έδεσσα, Ασπροβάλτα, Σέρρες, Καβάλα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Θάσος, Γρεβενά, Τρίκαλά, Καρδίτσα, Θεσσαλονίκη, Κατερίνη, Λάρισα, Βόλος, Λαμία, Λειβαδιά, Αγρίνιο, Μεσολόγγι, Πελοπόννησος, Κρήτη… Ο δρόμος μου χάρισε όμορφες στιγμές. Θυμάμαι στην Λαμία όταν κάποια κοπέλα που με είδε να παίζω, με κάλεσε να παίξω το ίδιο βράδυ σε ένα φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στα Λουτρά τις Λαμίας. Δέχτηκα με χαρά.Αφού, περιόδευσα σε όλη σχεδόν την Ελλάδα είχα πολύ έντονα στο μυαλό μου πως έπρεπε να βγω εξωτερικό. Στις 7 Ιουλίου το 2017 έβαλα με την πολύτιμη βοήθεια της γυναίκας μου , η οποία στηρίζει και θαυμάζει την τέχνη στο δρόμο, ότι θα χρειαζόμουν στο αυτοκίνητο και

Από κάθε πόλη θυμάμαι και κάτι. Στην Καλαμάτα ένα μικρό κοριτσάκι επειδή με είδε να παίζω ξυπόλυτος μου είπε «σου έριξα λεφτά για να αγοράσεις παπούτσια»! πήρα τους δρόμους με σκοπό να φτάσω έως την Γερμανία έχοντας παράλληλα πέντε live κανονισμένα στην διαδρομή μου.

Το Ταξίδι

Το πρώτο live μου ήταν στο πόρτα τζαζ στα Μπίτολα την ίδια ημέρα στις 7 Ιουλίου ενώ στις 9 έπαιζα στο προαύλιο της αίθουσας όπου γίνεται το Τζαζ Φέστιβαλ του Βελιγραδίου. Επόμενη στάση Αυστρία, στο «Bakaliko» ένα υπέροχο μπαράκι και τέλος δυο live στην Γερμανία. Σταμάτησα στα Σκόπια, τη Νις, το Βελιγράδι, το Νόβισαντ, την Βουδαπέστη και από εκεί στη Βιέννη. Στην Βιέννη συνάντησα την Αθηνά, συντοπίτισσα που μου πρότεινε να παίξω στο μουσείο τέχνης της Βιέννης. Από εκεί πήγα στο Γκρατς, από το Γκράτς στο Μόναχο και πίσω πάλι στην Αυστρία όπου συναντήθηκα με δυο Αυστριακούς μουσικούς και τον Βασίλη Κουτσονάνο. Λουμπλιάνα, Ζαντάρ, Σπλίτ, Μπίογκραντ Ναμόρε, Μαυροβούνιο, Μπούτβα, Τίρανα και πίσω στην Ελλάδα! Όλα αυτά μέσα σε 14 μέρες.

Τα Συναισθήματα και το Κοινό

Όταν κάνεις ένα τέτοιο ταξίδι, ζεις και επιβιώνεις αποκλειστικά από την μουσική. Όλο το ταξίδι ήταν ανέξοδο αφού οι παραστάσεις που έδινα με ζούσαν. Πέρασα φανταστικά. Το ταξίδι, η μοναχικότητα, ο δρόμος, η μουσική και όλα μαζί σε συνδυασμό ήταν μοναδικά. Όλο το ταξίδι μου ήταν μια εμπειρία ζωής, γεμάτη ελευθερία. Ένα προσωπικό πείραμα που πέτυχε, κατάφερα με την μουσική να προσεγγίσω κόσμο που δεν ήξερα, να τους αφουγκραστώ και να με ακούσουν χωρίς να ξέρει κανείς από πού είμαι και ποιος είμαι. Από άγνωστοι γινόμαστε έστω και για λίγο γνωστοί. Κάτι μας ενώνει. Δεν θα σταματήσω ποτέ να το κάνω. Το κοινό ήταν πραγματικά φοβερό. Στο εξωτερικό τέτοιες πρωτοβουλίες υποστηρίζονται θερμά όχι μόνο από τον κόσμο αλλά και από τον νόμο. Δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα. Κανένας δεν το θεώρησε επαιτεία. Ο κόσμος σου αφήνει τα χρήματα του, θέλοντας να δώσει μια άλλη διάσταση σε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω του.

Ελλάδα

Η Ελλάδα με κουράζει λόγο νόμου. Μπορεί κάποιος αστυνομικός να σε πάρει αυτόφωρο ή ακόμη και να κάνει κατάσχεση τα όργανά σου. Είναι μια κατάσταση που με στεναχωρεί και δεν την παίρνω πολύ ελαφριά. Όταν βρέθηκα στο Ρέθυμνο θέλησα μαζί με τον φίλο και μουσικό, Μιχάλη Ζέγα να δώσουμε μια παράσταση στον δρόμο. Εμφανίστηκε το λιμενικό για μας και μας ρώτησε εάν έχουμε άδεια ενώ μας ενημέρωσαν πως η αστυνομία μπορεί να μας δώσει άδεια ώστε να παίξουμε. Την επόμενη, πήγα στην αστυνομία oι οποίοι γεμάτοι απορία με παρέπεμψαν στον δήμο. Από εκεί μου ζητάν να κάνω αίτηση και με παραπέμπουν αλλού. Αφού κατέληξα στον αρμόδιο υπάλληλο μου ζήτησε να κάνω αίτηση, να περάσει από συμβούλιο και θα με ενημερώσουν στις επόμενες δυο εβδομάδες σχετικά με την εξέλιξη της. Φυσικά έφευγα την επόμενη μέρα. Όταν ζήτησα αντίστοιχη άδεια στην Αυστρία μου έδωσαν την ίδια στιγμή κάρτα με την οποία μπορούσα να παίξω σε όποιο κεντρικό σημείο ήθελα. Στην Ελλάδα υπάρχει ένας παραλογισμός. Ο μουσικός του δρόμου στήνει παράνομα αφού δεν έχει άλλη επιλογή, και κάποιες φορές έρχεται αντιμέτωπος με πολύ άσχημες συμπεριφορές. Δεν υπάρχει σεβασμός. Έχει τύχει μέχρι και να με συλλάβουν. Πήγα μέσα για εξακρίβωση στοιχείων. Εάν θέλουν μπορεί ένας μουσικός του δρόμου να συλληφθεί για «επαιτεία, φοροδιαφυγή και κατάληψη δημοσίου χώρου κλπ». Ο κόσμος γουστάρει. Ο νόμος όχι.

Οι μουσικοί στην Κοζάνη

!

TOGETHER 21

Εδώ και πολλά χρόνια, γνώρισα και μεγάλωσα παράλληλα με μουσικούς συντοπίτες μου που τώρα διαπρέπουν . Είμαι πολύ τυχερός που γεύομαι την μουσική με τους φίλους μου αυτούς και θέλω να τους αναφέρω. Ο Γιώργος Τζούκας, ο Γιώτης Κιουρτσόγλου, ο Χρήστος Ραφαηλίδης, η Βάσω Δημητρίου, ο Λάκης Τζήμκας και άλλοι που όλοι μαζί τώρα συνεχίζουμε ενώ ο καθένας ξεχωριστά έχει χαράξει τον δικό του μουσικό μονοπάτι.

Το Τοgether και τo Five Cafe σου δίνει -0,50€ με την επίδειξη αυτού εδώ του κουπονιού! ​Τυχερούλη!​

Από κάθε πόλη θυμάμαι και κάτι. Στην Καλαμάτα ένα μικρό κοριτσάκι επειδή με είδε να παίζω ξυπόλυτος μου είπε «σου έριξα λεφτά για να αγοράσεις παπούτσια»! Στην Αλεξανδρούπολη και σε πολλές άλλες πόλεις γονείς και παιδιά σταματούσαν και χόρευαν στην πλατεία σε ρυθμούς σουίνγκ και funk ! Στο Μεσολόγγι δίπλα μου έπαιζαν μπάλα, παιδιά Ρομά, και σε κάποια φάση αφού μάλλον τους ενοχλούσα έρχεται ένα πιτσιρίκι και μου λέει: -Θα παίξεις πολύ ώρα ακόμη; -Εεε, καμιά ωρίτσα, του απαντώ και τότε έξαλλος μου απαντά -Μάστα και φύγε τώρα γιατί έχεις πιάσει την θέση του τερματοφύλακά μας! Στην Θάσο έπεσα σε πιτσιρικάδες που δεν ξεκολλούσαν από πάνω μου! Ο ένας μου ρώτησε εάν πεινάω για να μου φέρει φαγητό αφού ο μπαμπάς του είχε ταβέρνα, ο άλλος μου πρότεινε να με φιλοξενήσει αφού ο πατέρας του είχε ξενοδοχείο. Ένα από τα παιδιά ήταν κιθαρίστας, τον έπεισα λοιπόν να φέρει την κιθάρα του και για καλή μας τύχη λίγο πιο κάτω από το σημείο που έπαιζα εγώ έπαιζαν και παράλληλα δυο πνευστοί Πολωνοί, οι οποίοι ήρθαν και μου πρότειναν να παίξουμε. Έτσι παίξαμε όλοι μαζί. Η χειρότερη ανάμνηση και η πιο σκληρή περιπέτεια, απ΄ την άλλη ήταν στην Βουδαπέστη. Κάποια στιγμή ενώ έχω στήσει το σετ μου και έπαιζα με πλησιάζει ένας τύπος που προσπαθεί να μου εξηγήσει πως πρέπει να φύγω γιατί επρόκειτο να βρέξει καρεκλοπόδαρα! Εγώ βέβαια απορροφημένος στο παίξιμό μου, τον αγνόησα, δεν καταλάβαινα γιατί όλα αυτά μου τα έλεγε στην γλώσσα του. Μέσα σε πέντε λεπτά ακούω έναν κεραυνό. Πάρα πολύ γρήγορα πριν προλάβω να μαζέψω όλα τα υπάρχοντα μου, ξεκίνησε μια καταρρακτώδης βροχή. Έγινα μούσκεμα και εγώ και τα μισά τύμπανα ενώ μπαίνοντας στο ξενοδοχείο-αυτοκίνητο προσπαθούσα να στεγνώσω τον εαυτό μου και τα όργανα!

​Α​ρκεί μια δοκιμή για να γίνει η αγαπημένη σου συνήθεια​!

Αναμνήσεις

-0,50€

ECUADOR Από τότε που άρχισα να ταξιδεύω στον κόσμο, κάθε φορά επιστρέφω στο σπίτι μου, γεμάτη ευγνωμοσύνη για την καλή μου τύχη, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει ένα ταξίδι πετυχημένο. Πέρασα ωραία επειδή ήμουν με καλούς φίλους; Επειδή επισκέφθηκα ενδιαφέροντα μουσεία και ωραία μέρη; Ναι, ενδεχομένως αυτά να είναι κάποια από τα στοιχεία που συντελούν ώστε να πεις τελικά πως το ταξίδι σου ήταν όμορφο. Αυτό όμως που κάνει ένα ταξίδι μοναδικό, αυτό που κάνει έναν τόπο να ξεχωρίζει και να μένει ανεξίτηλος στην καρδιά σου, είναι οι άνθρωποί του. Και το Εκουαδόρ είναι ένας από αυτούς.

TOGETHER 22

KEIMENO & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΘΗΝA ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥΔAΚΗ

Αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε τη χώρα ξεκινώντας από την πρωτεύουσα, το Κίτο. Στα 2850 μέτρα είναι η δεύτερη πιο ορεινή πρωτεύουσα στον κόσμο μετά τη Λα Παζ της Βολιβίας. Η καλύτερη φυσική λύση για γρήγορη ανακούφιση από τη νόσο του υψομέτρου είναι τα φύλλα κόκας που τα πίνουμε σε τσάι. Εναλλακτικά βρίσκουμε κόκα στις υπαίθριες αγορές σε μορφή καραμέλας ή ακόμη και σε υγρό για μασάζ. Στο Κίτο επισκεπτόμαστε το Mitad del mundo, το μέρος όπου νοητά περνάει ο Ισημερινός της Γης, το σημείο μηδέν . Μια κίτρινη γραμμή δηλώνει πως στο σημείο αυτό ο πλανήτης μας χωρίζεται σε δυο ημισφαίρια. Εκεί υπάρχουν ξεναγοί οι οποίοι μιλούν γα την ιστορία των Ίνκας και εξηγούν κάποια φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν πάνω στη γραμμή του Ισημερινού, όπως για παράδειγμα ότι μόνο στο σημείο αυτό μπορείς να στερεώσεις ένα αβγό πάνω σε ένα καρφί. Λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα αντικρίζουμε το Κοτοπάξι ,ένα από τα υψηλότερα ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο. Εκεί γνωρίζουμε τον Ολμέδο, έναν μικροσκοπικό μεσήλικα Ινδιάνο, ζωγράφο στο επάγγελμα. Μας μιλάει για την τέχνη του, την οικογένειά του και το χωριό του. Μας προσκαλεί για μια σούπα από καλαμπόκι και περπατάμε κάμποσα χιλιόμετρα για να φτάσουμε στο πλίθινο σπίτι του. Η γυναίκα του και ο μικρός γιος του μας υποδέχονται με χαρά. Δεν υπάρχουν πολλά έπιπλα στο σπίτι. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα, όπως το φως και το νερό... «Μας αρέσει εδώ κι ας είμαστε φτωχικά. Εγώ μπορώ να ζωγραφίζω για την ζωή των ινδιάνων, να ακούω τη γυναίκα μου να τραγουδάει και να βλέπω τον γιο μου να μεγαλώνει κοντά στο μεγάλο ηφαίστειο»

Οταβάλο

Στο Οταβάλο, μία πανέμορφη μικρή πόλη χτισμένη στα 2500 μέτρα δίπλα στο ηφαίστειο Imbabura, υπάρχει η πιο διάσημη αγορά στο Εκουαδόρ και οι κάτοικοι φτιάχνουν και πουλούν υπέροχα υφαντά, ρούχα και γλυπτά από ξύλο. Οι άνθρωποι φορούν τις παραδοσιακές τους φορεσιές και πραγματικά είναι σαν να βρισκόμαστε σε μια άλλη εποχή. Στα βουνά η διατροφή βασίζεται κυρίως στο καλαμπόκι, στα αβγά και στα ξερά φασόλια. Ακόμη και το παραδοσιακό τους ποτό είναι και αυτό φτιαγμένο από καλαμπόκι.

Η Αμαζονία

Μετά από μία δίωρη πεζοπορία μέσα στο πυκνό δάσος της Αμαζονίας και σε υψόμετρο που κάνει την διαδρομή δυσκολότερη φτάνουμε στον μεγαλύτερο καταρράκτη της χώρας τον Pailon del Diablo. Η ομορφιά της φύσης σε όλο το μεγαλείο της. Εκεί έχουμε οδηγό τον Μάρκο, έναν Ινδιάνο και οδηγό των Άνδεων. Όταν πάω να τον φωτογραφίσω με παρακαλεί να μην το κάνω. «Οι φωτογραφίες φυλακίζουν την ψυχή, λέει, να με θυμάσαι με την καρδιά σου». Τον παρατηρούμε πώς περπατά μέσα στη ζούγκλα με τόση ευκολία δείχνοντάς μας τον δρόμο μέσα στην πυκνή βλάστηση. Μας λέει πως δεν έχει πάει ποτέ σχολείο, γνωρίζει όμως κάθε βοτάνι και μπορεί να μας μιλήσει για τα ηφαίστεια, τα ζώα και τη θέση των άστρων. «Δεν είμαι ο κυρίαρχος στη φύση, σέβομαι όλη την πλάση, θα φάω μόνο όταν πεινάω όπως κάνει και ο ιαγουάρος. Το δάσος έχει όλα όσα χρειαζόμαστε » Εκεί, μέσα στην αποπνικτική από την υγρασία ζούγκλα του Ισημερινού, γνωρίσαμε στο πρόσωπο του Μάρκο την μεγαλοσύνη της αυτάρκειας.

Ο Ειρηνικός

Όσο εντυπωσιακά κι αν είναι τα βουνά και τα ηφαίστεια των Άνδεων, έχει έρθει η ώρα να τα αποχαιρετήσουμε για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας στις ακτές της χώρας. Πρώτος σταθμός το χωριό Αyanque από όπου νοικιάζουμε ένα μικρό ταχύπλοο με προορισμό το νησί του Ειρηνικού Isla de la Plata. Πρόκειται για ένα εθνικό πάρκο στο οποίο ζουν προστατευόμενα είδη όπως χελώνες, θαλάσσιοι ελέφαντες και εξωτικά πουλιά. Εκείνο όμως που μας συγκλονίζει είναι οι φάλαινες. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας προς το νησί, βρισκόμαστε στην κυριολεξία περικυκλωμένοι από επτά φάλαινες, οι οποίες παίζουν στα ανοιχτά χωρίς να τις ενοχλεί καθόλου η παρουσία μας. Σβήνουμε τη μηχανή και τις παρατηρούμε. Έρχονται ολοένα και πιο κοντά στο ταχύπλοό μας παίζοντας με τα κύματα και κάνοντας υπέροχες φιγούρες. Αφού μας χάρισαν μια μοναδική εμπειρία συνέχισαν το δικό τους ταξίδι στον ωκεανό. Ο επόμενος σταθμός μας είναι η περιβόητη για τους κατοίκους του Εκουαδόρ Ruta del sol , πρόκειται για μικρά παραθαλάσσια χωριουδάκια στις όχθες του Ειρηνικού. Επισκεπτόμαστε πολλά χωριά αλλά προτιμούμε να μείνουμε στο λιγότερο τουριστικό χωριό, ένα μαγικό μέρος, το Ολόν. Σε μία παραλία χιλιομέτρων υπάρχει μονάχα μία καντίνα που σερβίρει υπέροχους αστακούς, γαρίδες, τηγανητό ρύζι, μπανάνες και καρύδες… Οι νύχτες στα παραθαλάσσια χωριά του Ειρηνικού είναι ζεστές και γεμάτες από κόσμο. Τα μπαράκια ανοίγουν από νωρίς και σερβίρουν κοκτείλς από εξωτικά φρούτα. Οι παρέες ανάβουν φωτιές στις παραλίες και χορεύουν σάλσα κάτω από έναν εντυπωσιακό έναστρο ουρανό. Σταματήστε τυχαία σε κάποιο χωριό των Άνδεων. Μην συμβουλευτείτε τον χάρτη ή το gps σας, δεν χρειάζεστε τίποτα από αυτά. Κοιτάξτε τους ανθρώπους στα μάτια και χαμογελάστε. Προσκαλέστε τους να φάνε μαζί σας ξερά φασόλια και βραστό καλαμπόκι. Δεν μιλάτε τη γλώσσα τους ούτε εκείνοι τη δική σας. Συζητήστε όμως μαζί τους. Πώς; Μην ανησυχείτε. Οι άνθρωποι του Ισημερινού διαθέτουν τον καλύτερο μεταφραστή. Την καλοσύνη.

TOGETHER 23

Άνδεις

Κρατήστε την αναπνοή σας! Ένας κόσμος κρυμμένος και απομακρυσμένος από την καθημερινότητά μας. Κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας όλα είναι πιο ήσυχα, πιο ήρεμα, πιο όμορφα, πιο χρωματιστά, φωτισμένα αποκλειστικά από τις ακτίνες του ήλιου. Μια επαφή αλλιώτικη γεμάτη με αισθήματα γαλήνης και αιωνιότητας μέσα στο βαθύ μπλε. Κοράλλια, όστρακα, ανεμώνες , σφουγγάρια, ψάρια, ένας ολόκληρος κόσμος. Κρυστάλλινα νερά , εντυπωσιακή μορφολογία, τεράστιος υποθαλάσσιος πλούτος, εξερευνήσεις στην μαγεία του υποβρύχιου κόσμου, ανεξίτηλες εικόνες υποθαλασσίου πλούτου κάνουν τις καταδύσεις στην Ελλάδα μια απίστευτη εμπειρία. Το σώμα απαλλαγμένο από την βαρύτητα ελεύθερο στο θαλάσσιο σύμπαν!

Ποια ήταν η πιο βαθιά κατάδυση που έχεις κάνει μέχρι σήμερα; Η πιο βαθιά μου κατάδυση ήταν στα 78 μέτρα στα Σύβοτα κατά την διάρκεια της εκπαίδευση μου στις τεχνικές καταδύσεις. Ήταν φοβερη εμπειρία στην οποία πέρα από το βάθος που ήταν πρωτόγνωρο και την εμπειρία της ειδικότητας είδα και διάφορους οργανισμούς κάτι εντελώς καινούργιο για μένα!

TOGETHER 24

Τι συμβαίνει με τον Καταδυτικό κόσμο στην Ελλάδα;

Μ

ιλήσαμε με την Γεωργία Πουρνάρα για τις καταδύσεις, τον βυθό, τι σκέψεις της την ώρα της βουτιάς, του κανόνες, του κινδύνους!

Πως ξεκίνησες ,σε ποια ηλικία και ποιο ήταν το έναυσμα; Όλα ξεκίνησαν στα 19 μου όταν πήγα σαν εθελόντρια στην ΕΟΔ (Ελληνική Ομάδα Διάσωσης). Μετά από πρακτική άσκηση σχετικά με την διάσωση ορειβάτη μέσω ράπελ από γέφυρα, είδα ότι δεν μου ταιριάζει το κομμάτι αυτό έτσι ρώτησα σχετικά με το αν μπορώ να εκπαιδευτώ σε κάτι διαφορετικό το οποίο θα περιείχε «νερό» μιας και το κολύμπι είναι η αγαπημένη μου δραστηριότητα. Αμέσως μου απάντησαν ότι θα μπορούσα να κάνω εκπαίδευση σαν δύτρια και να πάρω το πρώτο αστέρι δηλαδή την πιστοποίηση ώστε να έχω ένα επίπεδο ώστε να μου είναι πιο εύκολο στο να παρέχω βοήθεια τόσο στην επιφάνεια του νερού όσο και υποβρύχια. Χωρίς να το σκεφτώ πολύ εδώσα θετική απάντηση και έτσι ξεκίνησα μαθήματα στην σχολή αυτόνομης κατάδυσης.

Τι σκέψεις κανείς την ώρα της βουτιάς; Πριν την κατάδυση αισθάνομαι τρομε-

Όλα ξεκίνησαν στα 19 μου όταν πήγα σαν εθελόντρια στην ΕΟΔ (Ελληνική Ομάδα Διάσωσης). Μετά από πρακτική άσκηση σχετικά με την διάσωση ορειβάτη μέσω ράπελ από γέφυρα, είδα ότι δεν μου ταιριάζει το κομμάτι αυτό έτσι ρώτησα σχετικά με το αν μπορώ να εκπαιδευτώ σε κάτι διαφορετικό το οποίο θα περιείχε «νερό» μιας και το κολύμπι είναι η αγαπημένη μου δραστηριότητα

ρά χαρούμενη! Κατά την είσοδο μου στο νερό νιώθω την ηρεμία και οτιδήποτε με άγχωσε ή με επηρέασε κατά την διάρκεια της ημέρας σβήνεται. Η χαρά του να είσαι κάτω από το νερό είναι απερίγραπτη, το να αιωρούμαι μέσα σε υδάτινο περιβάλλον με μηδενική βαρύτητα αδειάζει το κεφάλι μου, είναι και μια μορφή διαλογισμού!

Ποιος είναι ο εξοπλισμός που απαιτείται; Για την αυτόνομη κατάδυση χρειάζεσαι απαραίτητα εξειδικευμένο και σύγχρονο εξοπλισμό ο οποίος αποτελείται: Μάσκα: βασικό στοιχείο για την ορατότητα. Πέδιλα: απαραίτητο για την ώθηση υποβρυχίως. Καταδυτική στολή: παρέχει θερμική προστασία στο δύτη και τον προφυλάσσει από την επαφή με το υποβρύχιο περιβάλλον. Ζώνη βαρών: βοηθάει στην πλευστότητα. Ρυθμιστή αναπνοής: ο μηχανισμός που μας βοηθάει να αναπνέουμε κάτω από το νερό κατά την διάρκεια της κατάδυσης. Ρυθμιστής πλευστότητας: μας βοηθάει να επιπλέουμε στην επιφάνεια χωρίς να σπαταλάμε ενέργεια. Υποβρυχίως μας βοηθά στην ρύθμιση της πλευστότητας ώστε να παραμένουμε και να κολυμπάμε στο βάθος που επιθυμούμε. Φιάλη αέρα: η φιάλη περιέχει ατμοσφαιρικό αέρα που γεμίζουμε υπό πίεση 200 Atm

Υπάρχουν διάφοροι οργανισμοί καταδύσεων όπως είναι οι PADI, ANDI, SSI και πολλοί άλλοι που αντιπροσωπεύονται μέσω διαφόρων καταδυτικών κέντρων στην Ελλάδα. Υπάρχουν επίσης σύλλογοι οι οποίοι κάνουν διάφορες δράσεις είτε ψυχαγωγικού χαρακτήρα είτε με τη μορφή κοινωνικής προσφοράς όπως για παράδειγμα καθαρισμούς διαφόρων υποβρυχίων σημείων, δράση η οποία γίνετε παράλληλα από τα περισσότερα καταδυτικά κέντρα. Το δικό μας καταδυτικό κέντρο διοργανώνει ετησίως και σε συνεργασία με πιστοποιημένους δύτες, καθαρισμούς στην θαλάσσια περιοχή. Η εκμάθηση γίνετε αποκλειστικά από τα καταδυτικά κέντρα ενώ το κοινό αποτελείται κυρίως από τουρίστες την καλοκαιρινή περίοδο οι οποίοι το κάνουν σαν μια άλλη μορφή ψυχαγωγίας. Το ελληνικό κοινό αποτελεί ένα μικρό μέρος του συνολικού ποσοστού συμμετοχής και ευελπιστούμε μελλοντικά αυτό να αλλάξει.

Xόμπι ή δουλειά ; Πιστεύω πως το όνειρο κάθε ανθρώπου είναι να κάνει το χόμπι του επάγγελμα! Εγώ βρίσκομαι στην πολύ ευχάριστη θέση που το χόμπι μου είναι πλέον και η δουλειά μου. Κάτι που ξεκίνησε αρχικά σαν ψυχαγωγία πολύ γρήγορα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Τα τελευταία χρόνια αυτή είναι η κύρια εργασία μου και θα συνεχίσει να είναι όσο μου το επιτρέπει ο οργανισμός μου!

Ασχολείσαι με την σπήλαιοκατάδυση; Πες μας λίγα λόγια για αυτό. Η σπηλαιοκατάδυση αποτελεί εξειδίκευση στο χώρο των καταδύσεων η οποία δίνεται ως ειδικότητα από τα καταδυτικά κέντρα, τα οποία είναι πιστοποιημένα για την συγκεκριμένη εκπαίδευση. Η σπηλαιοκατάδυση είναι μια ξεχωριστή εμπειρία που ενώ σε κάνει να νιώθεις άβολα μέσα στο κλειστό υποβρύχιο περιβάλλον ταυτόχρονα σε εξιτάρει αφού σε ταξιδεύει στον μοναδικό κόσμο της ανδρεναλίνης. Ήταν αναπόφευκτο από την στιγμή που ήρθα σε επαφή με υποβρύχια σπήλαια να μην αγαπήσω αυτό τον ξεχωριστό κόσμο και να παραμείνω fan.

Υπάρχει ο δεκάλογος του δύτη τον οποίο θα μπορούσα να σας αναφέρω αλλά προτιμώ να σας μιλήσω για το πως αντιλήφθηκα εγώ τους κανόνες στην πρώτη μου κατάδυση. Βασικό κομμάτι είναι ο σεβασμός στο θαλάσσιο περιβάλλον και τους οργανισμούς που ζουν σε αυτόν. Ένας δύτης μου είχε πει κάποτε ότι όσο σέβεσαι την θάλασσα και την προσεχείς τόσο θα σε σεβαστεί και αυτή. Άλλος βασικός κανόνες είναι ότι υποβρυχίως ποτέ δεν κρατάμε την αναπνοή μας διότι υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού των πνευμόνων γι’ αυτό πρέπει να αναπνέουμε ακριβώς όπως κάνουμε και έξω από το νερό. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη τεχνική για το πως αναπνέουμε και εκπνέουμε κάτω από το νερό με την διαφορά ότι αναπνέουμε μόνο από το στόμα. Επίσης, τηρείται πάντα ο κανονισμός του «ζευγαριού» ακόμη δηλαδή και ένας πιστοποιημένος δύτης δεν επιτρέπε-

ται να καταδύεται μόνος του και αυτό για λόγους ασφαλείας. Πρέπει να καταδυόμαστε στα όρια βάθους που μας επιτρέπει το επίπεδο της εκπαίδευσης μας και να τηρούμε τους χρόνος παραμονής μας στο βυθό. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγγίζουμε τους θαλάσσιους οργανισμούς για το λόγο ότι μεταδίδουμε μικρόβια. Είμαστε φιλοξενούμενοι στον υποβρύχιο κόσμο και πρέπει να σεβαστούμε την ομορφιά που μας προσφέρει η φύση προστατεύοντας την.

Έχεις κινδυνέψει ποτέ ; Δεν έχω αισθανθεί ποτέ κίνδυνο, αυτό οφείλεται στο γεγονός πως ακολουθώ πάντα τους κανόνες ασφαλείας , τις συμβουλές που μου δώσανε οι εκπαιδευτές μου και δεν ξεπερνάω ποτέ τα επιτρεπόμενα όρια.

Ας υποθέσουμε ότι ενδιαφέρομαι να μάθω να καταδύομαι. Πόσος χρόνος και

Λάτσκος

Η στάνταρ στάση στο κέντρο της πόλης. Με ιστορία που κρατά εξήντα χρόνια. Ένα κατάστημα στο κέντρο της πόλης που μοσχοβολά παράδοση. Στον Λάτσκο βρίσκεις τους πιο εθιστικούς ξηρούς καρπούς της πόλης. Τραγανά αμύγδαλα, macadamia να γλύφεις τα δάχτυλά σου, φουντούκια και ένα σωρό ακόμη! Για να πάρεις μια γεύση από τη θεωρία της εξέλιξης των σάντουιτς δοκίμασε το κλασσικό σπέσιαλ με την υπογραφή Λάτσκος. Αν πάλι είσαι το γλυκού, θα βρεις λαχταριστό φρέσκο παγωτό σε κλασικές και ιδιαίτερες γεύσεις. Γλυκιές μπάλες απόλαυσης πάνω σε τραγανά χωνάκια αλλά και το πιο θρυλικό παγωτό μηχανής της πόλης. Ελαφρύ, απαλό, υπέροχο, λευκό ή ανάμικτο! Το καροτσάκι παγωτού του Λάτσκου έρχεται για να δώσει μια απολαυστική και δροσερή γεύση σε γάμους, βαφτίσεις και parties! Η πρώτη και η τελευταία στάση για παγωτό, ποτό, γλυκό, σάντουϊτς, ξηρούς καρπούς. Νέα υπηρεσία delivery από το κατάστημα Λάτσκος.

ποσά χρήματα απαιτούνται για να πάρω το πτυχίο του αυτοδύτη; Ο χρόνος που απαιτείται είναι σχετικός. Αφού πρώτα ολοκληρώσει κάποιος την θεωρία και περάσει τις γραπτές εξετάσεις θα πρέπει να ολοκληρώσει υποβρυχίως μια σειρά από ασκήσεις δεξιοτήτων. Συνήθως για το πρώτο πτυχίο χρειάζεται μια εβδομάδα. Το κόστος διαφέρει στα καταδυτικά κέντρα αλλά συνήθως κυμαίνεται από 350€ έως 450€.

Μπορείς να περιγράψεις την πιο εντυπωσιακή καταδυτική σου στιγμή. Οι καταδυτικές στιγμές που έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου είναι πολλές και δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω. Μια από αυτές που θέλω να μοιραστώ μαζί σας ήταν όταν πρωτοαντίκρυσα το ναυάγιο του Αγγλικού πολεμικού ναυτικού και συγκεκριμένα ένα ναρκαλιευτικό του Β´ Παγκόσμιου πολέμου με το όνομα «REGULUS»

στην περιοχή των Συβότων σε βάθος 65 μέτρων. Είναι αξιοθαύμαστοo το γεγονός πως το πλοίο είναι άθικτο και «καθισμένο» με τέτοιο τρόπο που θαρρείς ότι ταξιδεύει ακόμη υποβρυχίως, γεμάτο ζωή με ψάρια και οργανισμούς για πλήρωμα!

Που σε βρίσκουμε το καλοκαίρι; Αυτή τη σεζόν εργάζομαι ως εκπαιδεύτρια στο καταδυτικό κέντρο «DEEP BLUE DIVERS PADI» των Συβότων και είναι αναγνωρισμένο καταδυτικό κέντρο 5*. Το καταδυτικό μας κέντρο έχει την δυνατότητα να πιστοποιεί από το πρώτο ερασιτεχνικό μέχρι το δεύτερο επαγγελματικό επίπεδο. Υπάρχουν επίσης πολλά προγράμματα για αρχάριους, ειδικότητες καταδύσεων καθώς και εξειδικευμένες βαθιές καταδύσεις με την χρήση μεικτών αερίων. Σας περιμένουμε να ανακαλύψουμε μαζί την κατάδυση μέσα από διαφορά προγράμματα!

TOGETHER 25

Ποιοι είναι οι βασικοί καταδυτικοί κανόνες;

TOGETHER 26

Ένα κορίτσι γεμάτο ταλέντο, ήθος και παιδεία. Η Λένα είναι ανοιχτή, ευχάριστη, με μεγάλη αγάπη για την Τέχνη, απλή και γοητευτική στον λόγο της , με βάθος σκέψης και μια στόφα διαφορετική του συνηθισμένου. Ευθεία αναλογία! Μπαίνει στοιχειωτικά στους ρόλους της, φωτίζοντας τους με το θεατρικό της αποτύπωμα και τον δικό της τρόπο. Το δικό μου Όσκαρ εδώ και χρόνια παρακολουθώντας την πορεία της, το δίνω στην Λένα Παπαληγούρα θεωρώντας την από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, αδιαμφισβήτητα! Σίγουρα η δημιουργία εντυπώσεων δεν είναι καθόλου του στυλ της, η Λένα επιβάλλει με την παρουσία της την ηρεμία και αντιδρά στην κάθε είδους ειδωλοποίηση διατηρώντας μια πνευματική ελευθερία μέσα στην ρευστότητα των καλλιτεχνικών πραγμάτων. Έχει ήδη συνεργαστεί με σημαίνοντες εκπροσώπους της Τέχνης, έχει αποσπάσει το θεατρικό βραβείο «Μελίνα Μερκούρη», και συνεχίζει να μάχεται για την αγάπη της στην υποκριτική. Παππούς της ήταν ο Γεώργιος Ράλλης και πατέρας της ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσιος Παπαληγούρας. Η «πολιτική» ταυτότητα της οικογένειάς της δεν την απέτρεψε από την Τέχνη του θεάτρου.

Η Λένα Παπαληγούρα είναι το υπερταλαντούχο κορίτσι της διπλανής πόρτας

Τ

η συναντήσαμε με αφορμή τον ρόλο της ως ‘Ηλέκτρα του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη στην Κοζάνη και συζητήσαμε για την υποκριτική, το έργο, τα θεμελιώδη και τα αγαπημένα της πράγματα!

Για την υποκριτική Τι καλλιεργείς μέσα από την υποκριτική; Η υποκριτική καλλιεργεί την επικοινωνία σε πολλά επίπεδα. Επικοινωνείς με το κείμενο , το οποίο πολλές φορές σε υπερβαίνει, αναμετριέσαι μαζί του αφού είναι η αρχή και το τέλος όλου του πράγματος. Το κείμενο είναι ένα ανεξάντλητο δώρο που καλείσαι να ανακαλύψεις. Έπειτα η επικοινωνία με τους συναδέλφους και τον σκηνοθέτη. Το θέατρο είναι ομαδικό παιχνίδι. Το πρωταρχικό κομμάτι είναι να υπάρχει αλήθεια πάνω στην σκηνή και ουσιαστική επικοινωνία. Τέλος η επικοινωνία με το κοινό. Το τελικό αλλά πιο σημαντικό στάδιο. Πως επικοινωνείς την παράσταση στον κόσμο ώστε να επιτευχθεί αυτή η μαγική αλληλεπίδραση με τον κόσμο που είναι μεν διαφορετική κάθε φορά αλλά είναι ζωντανή από την αρχή.

Ποια είναι τα συναισθήματα που σου ξυπνά η τέχνη της υποκριτικής; Τα συναισθήματα διαφέρουν κάθε φορά και έχουν να κάνουν με τον ρόλο και το κείμενο. Η υποκριτική σου ξυπνά την φαντασία , την αθωότητα σου, σε γεμίζει με ενθουσιασμό και συγκίνηση. Αντίθετά όμως πολλές φορές σου ξυπνά αγωνία και φόβο. Αυτή είναι όμως μια διαδικασία συνολικής αφύπνισης.

Πως σβήνεις τον εαυτό σου, για να χωρέσεις μέσα έναν άλλον; Δεν νομίζω να τον σβήνεις απόλυτα. Έχει πλάκα αυτό που με ρωτάς γιατί διάβαζα πρόσφατα μια επιστολή του Φρόιντ σε μια ηθοποιό στην οποία έγραφε πως δεν χρειάζεται να προσπαθεί να σβήσει τον εαυτό της , αλλά πρέπει να χωρέσει μέσα αυτόν τον «άλλο» αναδεικνύοντας κάθε φορά τα κομμάτια αυτά που ταιριάζουν με το ρόλο. Νομίζω πως πάνω κάτω κάτι τέτοιο γίνεται. Κάνεις χώρο και φωτίζεις τις πτυχές αυτές του εαυτού σου που έχουν να κάνουν με στοιχεία του χαρακτήρα σου και σε βοηθούν να τον καταλάβεις. Κάπως χωράς τον ρόλο στον εαυτό σου και τον δίνεις στον κόσμο. Το να βγαίνεις από τον εαυτό

TOGETHER 27

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΕΛΛΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ

Τα αγαπημένα Aγαπημένο βιβλίο Ο επικίνδυνος οίκτος του Στέφαν Τσβάιχ

Αγαπημένος ηθοποιός Μέριλ Στριπ

Αγαπημένη ταινία σου για να κατανοήσεις κάποιον άλλο είτε συμβαίνει στη ζωή είτε στη δουλειά είναι όμορφο πράγμα. Μαθαίνεις να κατανοείς, να μπαίνεις στη θέση του άλλου, να πετάς τον εγωισμό σου.

TOGETHER 28

Για την ηρωίδα Πως σκιαγραφείς την σύγχρονη Ηλέκτρα;

Η υποκριτική καλλιεργεί την επικοινωνία σε πολλά επίπεδα. Επικοινωνείς με το κείμενο , το οποίο πολλές φορές σε υπερβαίνει, αναμετριέσαι μαζί του αφού είναι η αρχή και το τέλος όλου του πράγματος. Το κείμενο είναι ένα ανεξάντλητο δώρο που καλείσαι να ανακαλύψεις

Αυτό που πετυχαίνουν τέτοια κείμενα είναι να βάζουν έναν μεγεθυντικό φακό σε καταστάσεις και να κάνουν δημιουργούν συμβολισμούς. Τα αισθήματα και οι πράξεις συμπυκνώνονται κάνοντας μας να τα βλέπουμε όλο μεγεθυμένα. Δεν ξέρω αν υπάρχει σύγχρονη Ήλεκτρα, μάλλον είναι πολλές μαζί. Σίγουρα η Ηλέκτρα κυριαρχείται από εμμονή και είναι ένα πρόσωπο με πάθος για εκδίκηση και προσωπική δικαιοσύνη που μπορεί να φαντάζει παράλογη αλλά για αυτήν είναι στόχος ζωής. Έχει πλευρές αδύναμες αλλά και πλευρές φιλικές που αναγκάστηκε να αφήσει πίσω της ζώντας πια εξόριστη, μακριά από το παλάτι , παντρεμένη με έναν άντρα που δεν τον επέλεξε και δεν θα τον επέλεγε ποτέ, αναγνωρίζοντας όμως τα θετικά του στοιχεία. Προσμένει τον αδελφό της για να οργανώσουν μαζί δυο φόνους. Αυτός είναι ο στόχος της ζωής της. Για μένα ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι είναι αυτό που ονομάζω «Μετά τον φόνο» όπου η Ηλέκτρα θα περίμενε κάνεις πως θα νιώθει πια λυτρωμένη αντίθετα όμως ζει την απόλυτη ματαιότητα. Ουσιαστικά παύει να υπάρχει. Αυτό είναι το πιο συγκινητικό και ενδιαφέρον μέρος της τραγωδίας. Το πιο αιρετικό κομμάτι του Ευριπίδη.

Για το έργο Τι θεωρείς επίκαιρο και επιτακτικό στο έργο; Το έργο θέτει μεγάλα και διαχρονικά ερωτήματα τα οποία καλούμαστε να αναδείξουμε μαζί με όλους αυτούς τους συμβολισμούς των χαρακτήρων στους οποίους δεν μπορεί κάποιος να μην βρει έστω ένα πράγμα για να ταυτιστεί σε μικρότερο βαθμό φυσικά . Μια αναμέτρηση με πανανθρώπινα θέματα όπως η ενοχή, η μεταμέλεια, η εκδίκηση, η προσωπική δικαιοσύνη του καθένα, η λύτρωση.

Ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το δυνατό σημείο του έργου; Δεν μπορώ να επιλέξω ένα σημείο. Το έργο έχει πολύ σασπένς και είναι λίγες οι φορές που όλο αυτό δεν προκύπτει μόνο από την πλοκή αλλά από τους χαρακτήρες και τις σχέσεις τους. Αυτό κάνει την τραγωδία αυτή τόσο ενδιαφέρουσα. Ο Θέμης Μουμουλίδης το έχει αποκαλέσει λυρικό θρίλερ γιατί πραγματικά διαθέτει τρομερά σημεία ανατροπών μαζί με τον υπέροχο ποιητικό λόγο του Ευριπίδη . Μπαίνοντας στην ιστορία και προσπαθώντας να κατανοήσεις τους χαρακτήρες δεν ξέρω πραγματικά αν μπορείς να κάνεις μια επιλογή του πιο ενδιαφέροντος κομματιού.

Μία αγαπημένη σας φράση , στιγμή ή σκηνή από το έργο; Η σκηνή της αναγνώρισης. Όταν τα αδέλφια μετά από πολύ καιρό συναντιούνται. Η πιο συγκινητική και δυνατή στιγμή για μένα κάτι όμως που ανατρέπεται πολύ γρήγορα αφού δεν δίνουν χρόνο στη χαρά θέλοντας να προχωρήσουν στην εκδίκηση.

Τα “προσωπικά” Τι συζητήσατε όταν βρεθήκατε πρώτη φορά με τον σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη; Δεν ήθελα να δουλέψω το καλοκαίρι και είχα πει πολλά όχι. Πίστευα πως φέτος θα κάνω διακοπές. Όταν βρέθηκα με τον Θέμη και μου πρότεινε τον ρόλο της Ηλέκτρας μου έκανε ένα δώρο που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Δέχτηκα και αμέσως άλλαξα τα σχέδια μου. Την πρώτη φορά συζητήσαμε για το πανέμορφο αλλά και πάρα πολύ δύσκολο έργο, για τους τρόπους που θα ενώναμε τις δυνάμεις μας για να δημιουργήσουμε κάτι δυνατό. Φυσικά, οι πιο δημιουργικές συζητήσεις έρχονται πάντα μέσα από αυτή την διαδικασία!

Τι είναι πολιτικά και κοινωνικά ιδεατό για σένα; Μια δίκαιη κοινωνία, με σεβασμό στους ανθρώπους και ίσες ευκαιρίες για όλους.

Τι σε περιορίζει και τι σε απελευθερώνει; Με περιορίζει η αδικία, η αγένεια, το ψέμα και ο ρατσισμός. Με απελευθερώνει η εμπιστοσύνη, η τρυφερότητα και η ελευθερία.

Πότε ένιωσες πως τα κατάφερες; Ποτέ.

Tα “Θεμελιώδη” Η τέχνη σε διαλέγει ή την διαλέγεις εσύ; Ο Γούντι Άλεν λέει πως το ταλέντο είναι τύχη και η ζωή θέλει κουράγιο. Νομίζω πως την τέχνη την διαλέγεις εσύ. Είναι πολύ μεγάλη για να διαλέξει από την άλλη έχει χώρο για όλους . Αν την διαλέξεις όμως θα σου δώσει μεγάλες χαρές.

Ζεις για να παίζεις ή παίζεις για να ζήσεις; Νομίζω ότι η δουλειά μου είναι αρκετά ταυτισμένη με την ύπαρξη μου. Αντλώ μεγάλη ικανοποίηση από αυτή αλλά ζω και για άλλα πράγματα. Προτιμώ λοιπόν να τα συνδυάζω . Ζω για να παίζω και παίζω για να ζω!

Ηθοποιός γεννιέσαι ή γίνεσαι; Σίγουρα γεννιέσαι με αυτό το μικρόβιο που καλείσαι να καλλιεργήσεις και να βγάλεις στο φως. Σίγουρα επίσης γίνεσαι αφού απαιτεί πολύ γερό στομάχι και πολύ δουλεία για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις. Αν δεν έχεις πάθος και αγάπη για τη δουλεία αυτή δεν θα αντέξεις, οπότε είναι συνδυασμός.

Το La Strada του Φελίνι

Αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας Ο Τσέχωφ

Αγαπημένη παράσταση Μπαίνω πολύ έντονα στους ρόλους μου κάθε φορά οπότε θα απαντήσω πως αυτή τη δεδομένη στιγμή είναι η Ηλέκτρα!

Αγαπημένος δίσκος The Wall-Pink Floyd

ΠΑΠΑΘΩΜΑΣ Σιάτιστα

Ηλεκτρικές συσκευές/ Έπιπλα/ Στρώματα/ Πλυστικά μηχανήματα Η επιχείρηση ΠΑΠΑΘΩΜΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ εδρεύει στη Σιάτιστα εδώ και 40 χρόνια. Μια οικογενειακή επιχείρηση 2ης γενιάς που έχει ως τομέα δραστηριοποίησης το εμπόριο επίπλου, ηλεκτρικών ειδών, στρωμάτων, μηχανημάτων και ότι αφορά τον οικιακό εξοπλισμό! Δύο όροφοι καταστημάτων γεμάτοι με όλα όσα χρειάζεται ένα σύγχρονο σπίτι συνδυάζοντας την άψογη εξυπηρέτηση με πολύ προσιτές τιμές. Επιλέξτε μέσα από μια μεγάλη γκάμα προϊόντων που θα ικανοποιήσουν τις δικές σας ανάγκες. Δ. Μεγ Αλεξάνδρου 33, Σιάτιστα | Τ. 2465 023148

ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

TOGETHER 29

ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΕΩΣ 50%

Φοιτητές εν δράσει

Δίκτυο Φοιτητών Erasmus TEI Δυτικής Μακεδονίας - Καστοριά

TOGETHER 30

“Αυτή ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου!…” είπα μόλις τελείωσε το Crete trip. Με μια σύντομη αναδρομή στον χρόνο, θα σας αφηγηθώ πώς έφτασα ως εκεί...

Η πρώτη επαφή με το δίκτυο

Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν ακόμα στο πρώτο έτος της σχολής μου, τότε που αρχίζεις να συναναστρέφεσαι με πολύ κόσμο αναπτύσσοντας την κοινωνικότητά σου και τις σχέσεις σου με τους φοιτητές της σχολής σου. Καθόμουν, λοιπόν, με μια παρέα συμφοιτητών και μιλούσαμε για διάφορα θέματα: για τη ζωή στην Καστοριά, για τις σπουδές μας, για τα μελλοντικά μας σχέδια, για τις δράσεις στις οποίες θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε κατά τη διάρκεια της φοιτητικής μας ζωής… Ώσπου ακούστηκε η φράση: “Πάλι καλά που ήμαστε ESNers !” Αμέσως εξέφρασα την απορία μου και την περιέργειά μου. Η απάντηση ήρθε με ενθουσιασμό και ενδιαφέρον από τους συμφοιτητές μου. Το ESN, μου είπαν, είναι το δίκτυο που έχει αναπτυχθεί στην Καστοριά για τους φοιτητές Erasmus. Kαι τότε άρχισαν όλα...

Λίγα λόγια για το δίκτυο

Το Δίκτυο Φοιτητών Erasmus - Erasmus Student Network / ESN - είναι ένα εθελοντικό μη κερδοσκοπικό δίκτυο φοιτητών, που εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Στόχος του είναι να προάγει την κινητικότητα και να βοηθάει τους εισερχόμενους και εξερχόμενους φοιτητές Εrasmus τόσο σε θέματα γραφειοκρατίας όσο και σε θέμα-

τα της καθημερινής ζωής. Πού θα βρεις σπίτι, πού θα φας, πού θα ψωνίσεις, πού θα διασκεδάσεις, πώς θα πληρώσεις τους λογαριασμούς σου, πώς θα δηλώσεις τα μαθήματά σου, είναι προβλήματα που λίγο πολύ αντιμετωπίζει κάθε φοιτητής πού έρχεται από άλλη χώρα και δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα και πραγματικότητα. “Φοιτητές βοηθούν φοιτητές“ Το ESN λοιπόν, όπως λέει και το μότο του, έχει έναν και μοναδικό σκοπό: οι φοιτητές να βοηθούν τους φοιτητές. Απαρτίζεται από 22 συλλόγους σε όλη την Ελλάδα, 500+ συλλόγους σε 40 χώρες, ένας εκ των οποίων είναι το ESNTEIWM Erasmus Student Network TEI of Western Macedonia. Ο σύλλογός μας εκπροσωπεί όλες τις σχολές του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και έχει έδρα στην πόλη της Καστοριάς. Είναι από τους μικρότερους συλλόγους του δικτύου και η δράση του ξεκίνησε πριν από 6 μόλις χρόνια με την πρωτοβουλία λίγων φοιτητών, όμως με πολύ πείσμα και μεράκι, σήμερα απαριθμεί 15 ενεργούς φοιτητές.

Ανατρέχω στο παρελθόν και η διαφορά είναι τεράστια!

Μέσα από τη συμμετοχή μας στο ESN, μπορούμε να ζήσουμε την εμπειρία του Erasmus στη δική μας πόλη. Η καθημερι-

*Λεξιλόγιο για το ESN Crete trip: Το μεγαλύτερο event του ESN Greece, ένα μεγάλο πάρτι πάνω σε καράβι που πραγματοποιείται στην Κρήτη μια φορά τον χρόνο με τη συμμετοχή φοιτητών Erasmus και μελών του ESN. Energizers: Ασκήσεις με χορό και παιχνίδια, που έχουν ως στόχο να μας γεμίσουν με ενέργεια και να δεθούμε ως ομάδα.

ESN Greece: Το ESN, σε εθνικό επίπεδο, περιλαμβάνει όλους τους συλλόγους, όπως το ESNTEIWM. ESN International: Το ESN σε διεθνές επίπεδο, στο οποίο υπάγονται όλες οι χώρες όπου υπάρχουν σύλλογοι ESN. ESNTEIWM: Erasmus Student Network TEI of Western Macedonia Local Training: Έμπειρα μέλη του ESN πηγαίνουν σε τοπικούς συλλόγους και τους εκπαιδεύουν με workshop και παρουσιάσεις National Platform: Πανελλήνια συνάντηση όλων των συλλόγων όπου εκπαιδεύονται και αποφασίζουν για κύρια εσωτερικά ζητήματα National Training Event: Πανελλήνια συνάντηση, κυρίως για νέα μέλη, όπου πραγματοποιείται εκπαίδευση με workshops, ενώ παράλληλα έχουν ως σκοπό να γνωριστούν τα μέλη από όλη την Ελλάδα.

Section: Τοπικός σύλλογος

νή επαφή με φοιτητές Erasmus είναι ένα ταξίδι σε άλλες κουλτούρες με οδηγό τη διαφορετικότητα. Πραγματοποιούμε δράσεις έτσι ώστε οι φοιτητές Erasmus να συλλέγουν όσο το δυνατόν πιο όμορφες εμπειρίες και αναμνήσεις. Προσπαθούμε ουσιαστικά να τους παρέχουμε όλα όσα θα θέλαμε να έχουμε ή είχαμε κι εμείς στο Erasmus μας. Για να μπορούμε να εξελισσόμαστε, συμμετέχουμε σε όλα τα εθνικά και διεθνή συνέδρια που πραγματοποιούνται από το ESN Greece και το ESN International. Στα συνέδρια αυτά εκπαιδευόμαστε και αποφασίζουμε για καίρια ζητήματα και παράλληλα ερχόμαστε σε επαφή με μέλη από όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη. Όλα αυτά φυσικά με την απόλυτη συνεργασία και στήριξη του Γραφείου Διεθνών και Ακαδημαϊκών Σχέσεων, το οποίο εδρεύει στη Κοζάνη.

Η προσωπική μου εμπειρία στο ESN

Το δικό μου μεράκι γεννήθηκε λίγες μέρες μετά από την κουβέντα με τους συμφοιτητές μου, όταν συναντήθηκα για πρώτη φορά με τα υπόλοιπα μέλη. Ακόμα οι απορίες μου ήταν πολλές και δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν αυτό που με μάγευε ακούγοντας τις λέξεις ταξίδια, Erasmus, σπουδές στο εξωτερικό, ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, φοιτητικά πάρτυ και μαγευτικά events.

Το Exchangeability εστιάζει στους φοιτητές με αναπηρία, βοηθώντας τους στην κοινωνονικοποίηση τους και επιδιώκοντας να περάσει το μήνυμα ότι τίποτα δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας να ζήσεις κάτι διαφορετικό

Τότε ήταν που συνειδητοποίησα πως το ESN δεν είναι μόνο καλοπέραση και ταξίδια. Το ESN έχει έναν σκοπό! Να βοηθάει τους φοιτητές που έρχονται με το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών στην χώρα μας, καθώς κι αυτούς που φεύγουν σε κάποιο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο. Ωστόσο, το ESN δεν είναι μόνο αυτό....

Εθελοντισμός και κοινωνική ένταξη

Το Social Erasmus, μεταξύ άλλων, έχει στόχο να προσφέρει εθελοντικά και να αφήσει το στίγμα του στην τοπική κοινωνία. Ο σύλλογός μας έχει κάνει πολλές δράσεις σ’ αυτό το πλαίσιο: εθελοντικές αιμοδοσίες, φροντίδα αδέσποτων ζώων συλλέγοντας τροφή και φάρμακα γι’ αυτά, προσφορά τροφίμων, ρούχων και παιχνιδιών σε άπορες κοινωνικές ομάδες και άλλα πολλά. Το Exchangeability εστιάζει στους φοιτητές με αναπηρία, βοηθώντας τους στην κοινωνονικοποίηση τους και επιδιώκοντας να περάσει το μήνυμα ότι τίποτα δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας να ζήσεις κάτι διαφορετικό. Το Movin’europe ασχολείται με την υπο-

δοχή και την μετακίνηση των φοιτητών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus. Έτσι, το ESN συνδέει φοιτητές από όλο τον κόσμο. Ως μέλος του δικτύου, μπορείς να συμμετάσχεις σε διάφορα συνέδρια και events, όπως το National Platform, όπου λαμβάνονται αποφάσεις και γίνονται ψηφοφορίες για θέματα που αφορούν το ίδιο το ESN, τα Νational Training Events (NTE) που αποσκοπούν στη ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των συλλόγων εντός της χώρας και την εκπαίδευση των μελών, το Crete Trip (https://thecretetrip. org/), μια ετήσια τετραήμερη συνάντηση 700+ ESNers και φοιτητών Erasmus, και πολλά ακόμη. Πέρα από όλες αυτές τις μοναδικές δράσεις και εμπειρίες, το ΕSN το έχω στην καρδιά μου και για άλλους λόγους. Πρώτα από όλα, γιατί μέσα από αυτό κατάφερα να αναπτύξω δεξιότητες, να αποκτήσω το θάρρος και την ευχέρεια του λόγου μπροστά σε κοινό, να γίνω πιο εξωστρεφής... Έπειτα, γιατί μέσα από το ESN δημιούργησα ένα ευρύ κύκλο γνωριμιών εντός και εκτός Ελλάδας. Και τέλος, γιατί μου έμα-

θε πως με προσωπική δουλειά, θέληση και πείσμα, μπορείς να κάνεις τη διαφορά και να επιτυχείς σημαντικούς στόχους τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Για να μάθετε περισσότερα, επισκεφτείτε τις ιστοσελίδες https://esn.org/ http://esngreece.gr/ https://thecretetrip.org/ και ακολουθήστε μας σε Facebook και Instagram: @ESNTEIWM Το Προεδρείο του ESNTEIWM Κοντάκη Γεωργία Κοπανάκη Γεωργία Παρμαξίδου Ακυλίνα Τάτο Ίλντι Τσακμάκη Όλγα Τσιπλάκης Χρήστος

Επιμέλεια: Ομάδα Επικοινωνίας του Τμήματος Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας, ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Καστοριά - @dmcteiwm

Επιλέξτε την δεξίωση σας ανάμεσα στη στυλάτη αίθουσα, στο καταπράσινο κτήμα ή σε όποιο σημείο εσείς θέλετε, καλύπτοντας όλες σας τις επιθυμίες και ανάγκες με τις τρεις επιλογές, την Αίθουσα, το Κτήμα και το Catering.

TOGETHER 31

Ήξερα μόνο πως ήθελα να το ζήσω! Όταν πρωτοπήγα εγώ, βλέπετε, ήμασταν ακόμα λίγοι, ήταν τότε που ο σύλλογός μας είχε αρχίσει να αναδομεί τα θεμέλιά του. Μέσα από παρουσιάσεις, workshops, συζητήσεις, ανταλλαγές απόψεων και φυσικά ατέλειωτο γέλιο, με συναντήσεις σε σταθερό μέρος, ώρα και ημέρα, καταφέραμε να γίνουμε ομάδα... “Είναι αυτές οι Παρασκευές που ανυπομονώ να πάει 6 η ώρα για να συναντήσω την ομάδα!” Διότι πλέον είχαμε γίνει ομάδα. Και καθώς τα μέλη του συλλόγου είχαν αυξηθεί και η θέληση και το πάθος ήταν εμφανή, παρακολουθήσαμε το πρώτο μας Local Training. Τότε μάθαμε τι πραγματικά είναι το ESN. Τρεις έμπειροι ESNers από τον σύλλογο της Θεσσαλονίκης ήρθαν ένα γεμάτο τριήμερο στην Καστοριά για να μας μεταφέρουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Οι ώρες περνούσαν τόσο γρήγορα και ευχάριστα σε αυτήν την εκπαίδευση, που ήρθαμε όλοι πιο κοντά. Ήταν το πρώτο μας bonding! Όλη την ημέρα, παρουσιάσεις, workshops, energizers, teamworking... και τα βράδια διασκέδαση!

TOGETHER 32

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΕΛΤΣΗΣ

''Κυνηγήστε τα όνειρα σας,

γιατί η θέληση τρέχει πιο γρήγορα από αυτά''​

Α​ ​ποδεχτ​εί​τε τον εαυτό σ​ ​ας και τις ιδιαιτερότητες σ​ ​ας​, ​μας λέει ο Κωνσταντίνος, ένα παιδί που στα 19 του χρόνια ένα τροχαίο ατύχημα του στοίχισε το αριστερό του πόδι. Λίγο καιρό μετά το ατύχημά του ασχολήθηκε με το γυμναστήριο, το crossfit και τον αθλητισμό θέλοντας πια να αποκτήσει ένα δυνατό σώμα. Σήμερα ο Κωνσταντίνος γεμάτος πάθος για τον αθλητισμό έχει καταφέρει να πάρει αρκετές διακρίσεις με την μεγαλύτερη να είναι η 5η θέση στην Παραολυμπιάδα του Ρίο ενώ στόχος του να λάβει μέρος και διακρίσεις στις υπόλοιπες διοργανώσεις που απομένουν ως το 2020, την επομένη Παραολυμπιάδα! O Κωνσταντίνος μας λέει “You are the only limit”και το εννοεί! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΕΛΛΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ

Πώς έχασες το πόδι σου; Σε ηλικία 19 και αφού είχα σχολάσει από την δουλεία μου, πηρά το αυτοκίνητο μου για να πάω μια βόλτα. Ανέπτυξα αρκετή ταχύτητα και σε μια μικρή ανωμαλία του δρόμου έχασα τον έλεγχο του αυτοκίνητου και προσέκρουσα σε προστατευτικές μπάρες. Τραυματίστηκα πολύ σοβαρά στο αριστερό μου πόδι και χρειάστηκε να το ακρωτηριαστεί.

Πως θα τον περιέγραφες την αίσθηση του πόνου στο τεχνητό σου μέλος; Αίσθηση πόνου στο τεχνητό μου μέλος αυτή την στιγμή δεν έχω. Είχα αρκετούς πόνους στις αρχές ακριβώς μετά τον ακρωτηριασμό και κατά της διαδικασία επούλωσης κάποιες εβδομάδες αργότερα. Θα περιέγραφα τον πόνο αυτό ως «πόνο φάντασμα». Ένιωθα ότι πονάω στο αριστερό μου πέλμα που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε! Ο πόνος αυτός υποχώρησε σιγά σιγά κατά την εφαρμογή του πρόσθετου μέλους και κάνοντας τα πρώτα μου βήματα ξανά.

Τώρα πλέον δεν νιώθω κανέναν πόνο .

Πόσο δύσκολο ήταν στην αρχή το περπάτημα; Το να κάνω τα πρώτα μου βήματα δεν ήταν καθόλου εύκολο. Πονούσα πολύ και ένιωθα μεγάλη πίεση στο κολόβωμα μου (το υπολειπόμενο μέλος λέγεται κολόβωμα) αλλά έσφιγγα τα δόντια μου και συνέχιζα βάζοντας μικρούς στόχους κάθε μέρα.

Πoια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησες; Η μεγαλύτερη δυσκολία σε όλο αυτό ήταν τι γεγονός ότι ουσιαστικά έπρεπε να τα ξανακάνω και να τα μάθω όλα από την αρχή. Έπρεπε να μάθω να περπατάω χωρίς πατερίτσες, χωρίς βακτηρίες, έπρεπε να μάθω να ανεβαίνω σκαλιά, για όλα η πρώτη φορά. Η πρώτη φορά που θα ξανατρέξω, θα σηκώσω βάρος, τα πάντα ! Από ψυχολογικής πλευράς πάλι, δυσκολία δεν υπήρχε μόνο σε μένα και σε αυτό που περνούσα, προσπαθούσα να το διαχειριστώ

και να ζήσω με αυτό. Παράλληλα προσπαθούσα να διαχειριστώ και την κατάσταση με τους γονείς μου, και τους δικούς μου ανθρώπους που είχαν στεναχωρηθεί πολύ. Ήθελα να τους κάνω να δουν και να τους αποδεικνύω καθημερινά ότι είμαι καλά τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, ότι είμαι ικανός να καταφέρω τα πάντα όπως και πριν και με πείσμα ακόμη περισσότερα.

Έχεις πέσει ποτέ θύμα bullying λόγω του τεχνητού άκρου σου; Ποτέ δεν έχω πέσει θύμα bullying ούτε κάποιου άσχημου σχολίου. Το μόνο που έχω δεχτεί είναι βλέμματα, άλλοτε περιέργειας και άλλοτε θαυμασμού.

Έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ την αναπηρία σου ως δικαιολογία για κάτι; Ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει την αναπηρία μου σαν δικαιολογία για τίποτα στην ζωή μου. Ακόμη και όταν χρειάζεται να εξυπηρετηθώ σε κάποια δημόσια υπηρεσία ενώ θα μπορούσα να ζητήσω προτεραιότητα δεν την ζητώ. Ούτε όταν οι φίλοι

με καλούν να παίξουμε μπάσκετ ή κάποια άλλη δραστηριότητα δεν έχει ειπωθεί ποτέ προς την αντίπαλη ομάδα κάτι για την αναπηρία μου. Είμαι υπερήφανος άνθρωπος και δεν θέλω, ούτε χρειάζομαι ειδική ή καλύτερη μεταχείριση από οποιονδήποτε άλλον.

Το κόστος της απόκτησης ενός πρόσθετου μέλους και αντίστοιχα της συντήρησης είναι υψηλό; Το κόστος απόκτησης και συντήρησης ενός πρόσθετου μέλους είναι αρκετά υψηλό και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το κράτος καλύπτει όλο και λιγότερα. ..Εγώ, σαν Κωνσταντίνος ήμουν τυχερός που γνώρισα τον κύριο Άγγελο Χρονόπουλο της εταιρείας REHABLINE ο οποίος με με βοήθησε πέρα από το να μπορέσω να ξανασταθώ στα πόδια μου και σε θέματα που αφορούσαν το κόστος απόκτησης του πρόσθετου μέλους μου. Είναι ένας εξαίρετος τεχνικός αλλά πάνω από όλα υπέροχος άνθρωπος. Παράλληλα έχω κάνει πολλές συνεργα-

Τι σε ώθησε στο να ασχοληθείς με τον αθλητισμό μετά το ατύχημα; Μετά το ατύχημα θέλοντας να έχω την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση που θα μπορούσα να έχω ασχολήθηκα με το γυμναστήριο, το crossfit και τον αθλητισμό. Ήθελα να έχω ένα δυνατό σώμα και ποσό μάλλον δυνατά πόδια !

Πως πέρασες από τον αθλητισμό στον πρωταθλητισμό; Μέσα από τα γυμναστήρια και τις προπονήσεις, κατέληξα κάποια στιγμή στον στίβο μετά και από την παρότρυνση πολλών δικών μου ανθρώπων αφού έβλεπαν το πάθος μου για την άσκηση και με συμβούλευαν να εκμεταλλευτώ όλο αυτό το πάθος μου στον πρωταθλητισμό . Έτσι έγινε λοιπόν, το 2015 ξεκίνησα τις πρώτες μου προπονήσεις στο άλμα εις μήκος και μετά από μόλις 6 μήνες προπονήσεων κατάφερα να λάβω μέρος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Ντόχα του Κατάρ.

Επιτυχίες, μετάλλια, διακρίσεις… ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερα να πάρω αρκετές διακρίσεις με την μεγαλύτερη να είναι η 5η θέση στην Παραολυμπιάδα του Ρίο, το 2016 με την ομάδα 4x100. Προπονούμαι καθημερινά με στόχο να καταφέρω να λάβω μέρος και ίσως διακρίσεις στις υπόλοιπες διοργανώσεις που απομένουν ως το 2020, την επομένη Παραολυμπιάδα ώστε να μπορέσω να κυνηγήσω και ένα μετάλλιο εκεί. Από κει και πέρα έχω την δουλεία μου, στην οποία δίνω μεγάλη βάση, την οποία

συνδυάζω με τις προπονήσεις μου. Εργάζομαι στην Στέγη του ιδρύματος Ωνάση . Παράλληλα σκοπός μου είναι να κάνω οικογένεια και παρεμπιπτόντως η κοπέλα που θέλω να δημιουργήσω την οικογένεια αυτή, είναι Κοζανίτισσα! Πολλές φορές με αποκαλεί «κασμέρη» αλλά δεν ξέρω τι σημαίνει, εσείς θα ξέρετε καλύτερα τι εννοεί!

Ποιοι θα έλεγες πως αποτελούν την υποστηρικτική σου ομάδα; Την υποστηρικτική μου ομάδα αποτελούν χρόνια τώρα οι γονείς μου, οι φίλοι μου και πλέον η κοπέλα μου Βάσω Βαγιώτα που είναι δίπλα μου και με στηρίζει σε κάθε μου βήμα.

Πως βιώνει ένας αθλητής των δικών σου αναγκών την Ελλάδα της κρίσης; Υπάρχει υποστήριξη από το κράτος; Στην Ελλάδα της κρίσης όλα μεγεθύνονται με αποτέλεσμα να τα βιώνουμε ακόμη πιο δύσκολα όχι μόνο εμείς οι αθλητές αλλά και ο απλός κόσμος. Δυστυχώς ο αθλητισμός δεν στηρίζεται από πουθενά, το μόνο που συμβαίνει είναι η κάλυψη των εξόδων, για την συμμέτοχη μας σε μεγάλες διοργανώσεις μετά από την επίτευξη των ορίων που έχει θέσει η Ομοσπονδία μας. Οι αθλητές στην Ελλάδα στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, ψυχολογικά, σωματικά και οικονομικά.

Tι θα ήθελες να επικοινωνήσεις κυρίως σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα ή με κάποια μορφή αναπηρίας; Αυτό που θα ήθελα να πω σε οποιονδήποτε αντιμετωπίζει κάποιας μορφής αναπηρία αλλά και σε όλους τους ανθρώπους είναι να αποδεχτούν τον εαυτό τους και την οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα τους. Να αγαπήσουν τον εαυτό τους και την ίδια την ζωή. Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα αρκεί να το θέλουμε.

Το Πρότυπο Παθολογικό Ιατρείο Δημητρίου Γ. Μακρίδη ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Φεβρουάριο του 2017 με στόχο να προσφέρει υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου στο Νομό Γρεβενών. Ο ιατρός κος Δημήτρης Μακρίδης έχοντας ειδικευθεί στο Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, απεκόμισε εμπειρία γνώση και ειδίκευση στην Εσωτερική Παθολογία και στον Σακχαρώδη Διαβήτη. Στο Πρότυπο Παθολογικό Ιατρείο παρακολουθούνται ΣΑΚΧΑΡΟ,ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΠΟΔΙ,ΥΠΕΡΤΑΣΗ,ΛΙΠΙΔΙΑ,ΑΘΗΡΩΜΑΤΩΣΗ,ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ,ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ, ΑΓΓΕΙΑΚΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ,ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ,ΠΝΕΥΜΟΝΟΠΑΘΕΙΕΣ,ΧΡΟΝΙΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΥΤΩΝ.

TOGETHER 33

σίες και έχω υπάρξει πρεσβευτής στην Ελλάδα της εταιρείας Ossur (Global Leader παρασκευάστρια εταιρεία μηχανισμών προσθετικών μελών), κάπως έτσι ξεπέρασα τα εμπόδια του κόστους .

Το κόστος απόκτησης και συντήρησης ενός πρόσθετου μέλους είναι αρκετά υψηλό και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το κράτος καλύπτει όλο και λιγότερα... Εγώ, σαν Κωνσταντίνος ήμουν τυχερός που γνώρισα τον κύριο Άγγελο Χρονόπουλο της εταιρείας REHABLINE ο οποίος με με βοήθησε πέρα από το να μπορέσω να ξανασταθώ στα πόδια μου και σε θέματα που αφορούσαν το κόστος απόκτησης του πρόσθετου μέλους μου. Είναι ένας εξαίρετος τεχνικός αλλά πάνω από όλα υπέροχος άνθρωπος

TOGETHER 34

Π

ολλά θα γραφτούν, πολλά θα ειπωθούν και πολλές αντιπαραθέσεις θα δημιουργηθούν με αφορμή το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ή αλλιώς Gay Pride. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τους λόγους δημιουργίας έντονων διαφωνιών αν σκεφτεί τα δεδομένα της κοινωνικής πραγματικότητας στην χώρα μας. Δεν είμαστε και οι πιο πρωτοποριακοί- ανοιχτόμυαλοι, ως έθνος, αναφορικά με το ζήτημα της gay κουλτούρας. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικές προσπάθειες με απτά αποτελέσματα όσον αφορά τα δικαιώματα της ΛΟΑΤ κοινότητας. Στην χώρα μας το πρώτο φεστιβάλ υπερηφάνειας διεξάχθηκε το 2005 στην Αθήνα και έκτοτε όλες οι ΛΟΑΤ οργανώσεις συμβάλλουν στην διοργάνωση του θεσμού που κάθε χρόνο δέχεται μαζικότερη συμμετοχή. Τον Ιούνιο του 2012 πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά και το Thessaloniki Pride και σήμερα εν έτη 2018 οργανώνεται ακόμη σε Πάτρα και Ηράκλειο. Κάθε χρονιά, τις ημέρες διεξαγωγής του pride, ξεσπά ένας διαδικτυακός, κυρίως, εμφύλιος πόλεμος μεταξύ αυτών που τάσσονται υπέρ και αυτών που τάσσονται κατά της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Μία είδους εικονομαχίας με τους ‘εικονολάτρες’ να διαδηλώνουν υπέρ της πλήρους ισότητας και των ίσων δικαιωμάτων και τους ‘εικονομάχους’ να αντιδρούν για να προστατέψουν τα χρηστά ήθη και έθιμα και την κανονικότητα όπως έχει ορισθεί βάσει προσωπικών κριτηρίων. Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, το gay pride δεν είναι μια γιορτή που οι ΛΟΑΤ κοινότητα φοράει ότι πιο προκλητικό βρει μέσα στην ντουλάπα και βγαίνει στους δρόμους να προβάλει την σεξουαλικότητα της και να χορέψει ξέφρενα

Να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι υπερήφανος!

KEIMENO ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΕΛΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ

Πολλά θα γραφτούν, πολλά θα ειπωθούν και πολλές αντιπαραθέσεις θα δημιουργηθούν με αφορμή το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ή αλλιώς Gay Pride. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τους λόγους δημιουργίας έντονων διαφωνιών αν σκεφτεί τα δεδομένα της κοινωνικής πραγματικότητας στην χώρα μας. Δεν είμαστε και οι πιο πρωτοποριακοί- ανοιχτόμυαλοι, ως έθνος, αναφορικά με το ζήτημα της gay κουλτούρας. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικές προσπάθειες με απτά αποτελέσματα όσον αφορά τα δικαιώματα της ΛΟΑΤ κοινότητας. το Fuego. Το αναφέρω διότι το πιο σύνηθες ερώτημα είναι ‘’γιατί δεν βγαίνουμε και εμείς οι straight ( ή φυσιολογικοί όπως θα πούνε πολλοί) να διαδηλώσουμε;’’. Η απάντηση είναι απλή. Δεν βγαίνετε να διαδηλώσετε γιατί δεν έχετε στερηθεί βασικά ανθρώπινα δικαιώματα λόγω σεξουαλικότητας. Οι συμμετέχοντες του gay pride δεν βγαίνουν στους δρόμους για να πουν απλά ‘’είμαστε ομοφυλόφιλοι’’, αλλά βγαίνουν στους δρόμους για να πουν ‘’είμαστε ομοφυλόφιλοι και ζητάμε ίδια δικαιώματα από την πολιτεία, ίδια αντιμετώπιση από τους πολίτες χωρίς διακρίσεις λόγω σεξουαλικότητας’’. Σε αυτό το σημείο πετάγεται και ο αρσενικός της παρέας με την ατάκα ‘’ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, όχι τον Αδάμ και τον Μπάμπη’’ . Καλέ μου φίλε, σε παραπέμπω στην Αγία Γραφή (μην με ρωτάς κεφάλαιο και παραγράφους, δεν τα γνωρίζω) στο σημείο, που πιθανόν έκανες skip, αγαπάτε αλλήλους. Δεν νομίζω να αναφέρεται πουθενά το οτιδήποτε για σεξουαλικότητα, ίσως σε κάποια νέα version της Καινής Διαθήκης , που πολύ αμφιβάλλω.

Tα τελευταία χρόνια, παράλληλα με το pride πραγματοποιούνται παράλληλες εκδηλώσεις, σε εκκλησιαστικούς κυρίως χώρους, όπου οι ταγμένοι κατά του pride συμπολίτες μας συναθροίζονται για να προβάλλουν την πλήρη εναντίωση τους στην διοργάνωση και την πλήρη αποστροφή τους στην διαφορετικότητα. Κάτι σαν πολιτικές παρατάξεις, μαχόμενες για την εξουσία, με ποσοστά 55% για το gay pride, έναντι του 5% για τις ολονυχτίες, αν αναλογιστεί κανείς το πλήθος των συμμετεχόντων. Κακά τα ψέματα, μεγάλο ρόλο για την συγκεκριμένη σύγκρουση ιδεών διαδραματίζουν τα ΜΜΕ, αν αναλογιστεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο προβάλουν ΛΟΑΤ φιγούρες και τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν το pride. Ναι, είναι μία κοινωνική και πολιτική κίνηση που γίνεται μέσα σε ένα κλίμα γιορτινό και όχι με τον κλασσικό τρόπο που γίνονται οι διαμαρτυρίες, τύπου ασφαλιστικό. Ναι, πολλά ΛΟΑΤ άτομα είναι φύσει πιο extravagant και με αφορμή το pride το υπερτονίζουν περισσότερο. Τα ΜΜΕ για δημιουργία μεγαλύτερου ντόρου θα τυπώσουν τίτλους παρόμοιους με έναν συγκεκριμένο που διάβασα σε γνωστό έντυπο ‘’ Με φτερά και string ένα ακόμη Gay Pride’’ και θα επικεντρωθούν μόνο σε αυτό το κομμάτι, με την κάλυψη του κατάλληλου πάντα φωτογραφικού υλικού. Δεν θα κάνουν τον κόπο να σπαταλήσουν λίγο περισσότερο μελάνι για να αναφερθούν στις υπόλοιπες εκδοχές της διοργάνωσης. Θα στοχοποιήσουν τις ήδη έτοιμες gay καρικατούρες, όπως τις προβάλλουν τόσα χρόνια, για να αποκτήσουν κάποια δεκάδες παραπάνω clicks τα άρθρα τους. Όπως είναι φυσικό , οι ήδη προκατειλημμένοι με την ιδέα της gay ύπαρξης δεν θέ-

λουν πολλά περισσότερα κίνητρα για να ξεσπάσουν. Ο σοφός λαός, μάλιστα, έχει πει ‘’μην ρίχνεις λάδι στην φωτιά’’. Στο σημείο αυτό θα διαβάσετε ίσως μερικά από τα πιο κλισέ πράγματα που έχετε βαρεθεί να ακούτε και είναι τόσο αυτονόητα που πολλές φορές να ξεχνάμε. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και το ίδιος σημαντικός με όλους τους υπόλοιπους. Ύψος, κιλά, χρώμα, χρώμα ματιών, σεξουαλικός προσανατολισμός είναι μερικά από τα συστατικά που με διαφορετικούς συνδυασμούς μας δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα. Αποτελέσματα που δεν έχουμε επιλέξει αλλά που οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε γιατί είναι αυτό που είμαστε. Ας μην δημιουργούμε, λοιπόν, φυλακές ο ένας στον άλλον απλά και μόνο γιατί εμείς δεν συμφωνούμε με αυτό που πρεσβεύει ως ύπαρξη. Όσοι είναι υπέρ του pride να συνεχίσουν να είναι και να δίνουν το δυναμικό παρόν και όσοι δεν είναι να προσπαθήσουν να το αντιμετωπίσουν ως πανηγυρισμό ποδοσφαιρικού αγώνα, κάτι σαν το 2004 που όλη η χώρα βγήκε στους δρόμους να ζητωκραύγαζε υπέρ της Εθνικής ομάδας.

TOGETHER 35

Ρεβύθι

Τα συστατικά μιας ουτοπίας είναι τρία : καφεδάκι, τσιπουράκι, μεζεδάκι! Ο προορισμός όμως, για την δική σου ουτοπία είναι ένας: Ρεβύθι μεζεδοπωλείο!

Παραδοσιακό καφενείο Κ. Δρίζη 5 - Κοζάνη | τηλ. 6986 935 133 | FB: Το Ρεβύθι - To Revithi | INSTAGRAM: torevithi1

Mαζί με την ΑΡΣΙΣ Κοζάνης και τον Κρατήρα για την Γιορτή Ανακύκλωσης ή πως ένα παλιό τεύχος του Τοgether μπορεί δημιουργήσει καράβια, δράκους και ιστορίες!

TOGETHER 36

Πως δίνεις νέα μορφή και ζωή σε ένα «παλιό περιοδικό»; Πως ένα παλιό, αρχειακό τεύχος του Τοgether μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί και να δημιουργήσει καράβια, δράκους και ιστορίες βασισμένες σε ένα βαθιά κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρότυπο; Δημιουργική επανάχρηση αντικειμένων To Σάββατο 9 Ιουνίου στην Κεντρική πλατεία Κοζάνης μαζευτήκαμε όχι για να πούμε ιστορίες αλλά για να τις δημιουργήσουμε. Περιηγηθήκαμε πίσω από τις λέξεις μαζί με την ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, τη Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων, την Κοιν.Σ.Επ Κρατήρας και γεμίσαμε την πλατεία μας με αγάπη, σεβασμό, αλληλεγγύη και δημιουργία, ενισχύοντας την περιβαλλοντική μας συνείδηση. Γεμίσαμε την πλατεία με χάρτινα καράβια, δράκους και ιστορίες! Ταξιδέψαμε παρέα, ανακυκλώσαμε και να δημιουργήσαμε ! ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΑΒΟΥ

TOGETHER 37

Ό

ταν το χαρτί γίνεται χάρτης που σε ταξιδεύει από ανατολή σε δύση, όταν τα παιδιά ενώνονται και με τη φαντασία τους φτιάχνουν δράκους και καράβια, όταν το παλιό παίρνει σχήμα και μορφή καινούρια, τότε λες «ναι αξίζει... γιατί η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο...» Κάπως έτσι μαζευτήκαμε το πρωί του Σαββάτου 9/6 στην πλατεία της Κοζάνης, για να δώσουμε ζωή σε παλιά τεύχη του Τogether, δείχνοντας στην πράξη την αξία της επανάχρησης και της μεταποίησης. Η Αρσις Κοζάνης, η Κοιν.Σ.Επ. Κρατήρας και το Τogether ενώσαμε τις δυνάμεις μας, και με τη βοήθεια μεγάλων και μικρών που παρευρέθηκαν στην πλατεία εκείνη τη μέρα κατασκευάσαμε χάρτινα καλαθάκια, καραβάκια, δράκους, και τρισδιάστατες παραμυθοανακυκλωμενες ιστορίες με άχρηστα υλικά. Τελικά «τίποτα δεν πάει χαμένο» στη ζωή μας, αρκεί να έχουμε οικολογική συνείδηση και φαντασία, χαρακτηριστικά που καλλιεργούνται αρχικά στο σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον ενός παιδιού, με την ελπίδα να γίνουν σπόροι που αργότερα θα κάνουν τα παιδιά ενεργούς και σκεπτόμενους πολίτες. Για αυτό οι πράξεις και οι συμπράξεις αυτές είναι σημαντικές και θα θέλαμε να συμβαίνουν ακόμη πιο συχνά, υπενθυμίζοντας μας ότι το περιβάλλον δεν γιορτάζεται μοναχά μια φορά το χρόνο, αλλά πρέπει να είναι καθημερινή υπόθεση, υπόσχεση και έγνοια όλων μας! Στέλιος Χλιαράς

EIRINIS 5 l KOZANI T. +30 694 329 0751 E. voltacoffee@gmail.com IG | FB @voltamemories

Μια βόλτα στο Παιδικό Φεστιβάλ του Εδιμβούργου Το Edinburgh International Children’s Festival το συνάντησα τυχαία, αναζητώντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για το Fringe, το μεγάλο φεστιβάλ που γίνεται στην «πόλη των φεστιβάλ» κάθε Αύγουστο. Η λέξη children μου κίνησε το ενδιαφέρον. Όταν ανακάλυψα πως το βασικό πλαίσιο του φεστιβάλ ήταν το θέατρο, η απόφαση είχε παρθεί, τον Μάη ταξιδεύουμε για Εδιμβούργο!

TOGETHER 38

KEIMENO ΜΑΡΘΑ ΜΑΥΡΙΔΟΥ Δρ. Παιδικής Λογοτεχνίας και Παραστατικών Τεχνών

Τ

ο Διεθνές Παιδικό Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, οργανώνεται από τoν εθνικό οργανισμό της Σκωτίας, Imaginate, ο οποίος φροντίζει για την προώθηση, την εξέλιξη και την ανάπτυξη του θεάτρου και του χορού για παιδικό και νεανικό κοινό. Κάθε χρόνο περίπου 10.000 παιδιά με τους δασκάλους ή τις οικογένειές τους, έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν διεθνείς παραστάσεις –και όχι μόνο- υψηλού επιπέδου, μιας και το φεστιβάλ έχει εδραιωθεί ως ο βασικός πυλώνας παρουσίασης της «αφρόκρεμας» του παιδικού θεάματος. Ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος μιας και πήγαινα με διττή ιδιότητα. Αυτή της εθελόντριας, αλλά και του delegate, της επαγγελματία δηλαδή, όπου είχα δικαίωμα να παραβρεθώ σε παραστάσεις χωρίς να συνοδεύω παιδί (γεγονός που σε διαφορετική περίπτωση απαγορεύονταν), αλλά και να συμμετέχω σε εκδηλώσεις δικτύωσης, συζητήσεις και άλλες δράσεις που γίνονταν για επιμορφωτικούς λόγους. Αργότερα θα καταλάβαινα πως οι «delagates» εκπροσωπούσαν φορείς οι οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις (σχεδόν σε όλες) κάλυπταν τα έξοδα τους μιας και βρίσκονταν εκεί για να εξελιχθούν και αυτό να το μεταφέρουν στον φορέα τους. Μερικοί πήγαν εκεί με αποκλειστικά δικά τους έξοδα. Μαντέψτε ποιοι. Μετά από ένα μεγάλο ταξίδι έφτασα στο ωραιότατο Airbnb σπίτι μου που ναι μεν ήταν ένα μισάωρο από το κέντρο, ωστόσο α. ήταν κοντά στην θάλασσα και β. είχε στάση λεωφορείου ακριβώς 12 βήματα από την εξώπορτα.

26-27 Μαΐου – Opening Weekend

To φεστιβάλ ξεκινάει με μια μεγάλη διήμερη γιορτή ανοιχτή για το κοινό. Στο Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας η κεντρική αίθουσα είχε διαμορφωθεί σε ένα τεράστιο δημιουργικό εργαστήρι για παιδιά, όπου μαζί με τους γονείς τους είχαν την δυνατότητα να περάσουν από όλους τους «σταθμούς» και τελικά να παρακολουθήσουν τις προγραμματισμένες παραστάσεις. Παράξενα πλάσματα με την μορφή επίπεδης κούκλας από χαρτόνι, παιδιά που ψήλωναν απότομα και κυκλοφορούσαν ανάμεσα στον κόσμο, μίμοι και οι «Αυγουλωτές κυρίες» που πείραζαν τον κόσμο και παίζανε με τα παιδιά. Μια παράσταση κρουστών και μια άλλη για πολύ μικρά παιδιά, με άξονα την κίνηση επαναλαμβάνονταν 3 φορές κατά την διάρκεια της ημέρας εναλλάξ. Ένα εντυπωσιακό flash mob όπου ξαφνικά από παντού εμφανίζονταν παιδιά και τραγουδούσαν ενώ κάποια άλλα συμμετείχαν σωματικά στην δράση. Έχοντας «βάρδια» σαν εθελόντρια και τις δύο μέρες, ήμουν εκεί από νωρίς. Με

το χάρτη ανά χείρας το βρήκα πολύ εύκολα –όπως όλα τα μέρη που γίνονταν το φεστιβάλ, μιας και οι χάρτες τους ήταν σαφέστατοι- και ήμουν στην ώρα μου. Έζησα την έναρξη το φεστιβάλ σε όλη του την έκταση και δεν μπορούσα να περιμένω για την Δευτέρα όπου είχα να δω την πρώτη μου παράσταση και να παρακολουθήσω την πρώτη ομιλία ως επαγγελματίας του χώρου.

Παραστάσεις

Στο Φεστιβάλ συμμετείχαν 14 παραστάσεις από 11 διαφορετικές χώρες. Νορβηγία, Γαλλία, Καναδάς, Αυστραλία, Ισπανία, Γερμανία, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Ιρλανδία, Νότια Αφρική και φυσικά Σκωτία. Κατάφερα να δω τις 8. Πήγα στο φεστιβάλ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ερευνήσω ένα συγκεκριμένο είδος θεάτρου και είχα κλείσει εισιτήρια για αυτές τις παραστάσεις. Κατάλαβα πως την επόμενη φορά πρέπει να τις δω όλες. Κάθε μία ήταν εντελώς ξεχωριστή. Το Toddler room παρουσιαζόταν μέσα σε μια σκηνή igloo και ο αριθμός των θεατών ήταν αυστηρά 20. Το Loo το είδα μέσα σε ένα επιβλητικό κτήριο όπου η ισπανίδα πρωταγωνίστρια μεταμόρφωνε το σώμα της από καράβι σε πειρατή δίχως χρηστικά αντικείμενα με έναν τρόπο μαγικό. Στο OGO που ήρθε από τον Καναδά, ο πρωταγωνιστής ήταν μια κούκλα, η σκιά και μικροί ήχοι που σκόρπιζαν μαγεία. Το NΑO NAO που το είδαμε μέσα στο studio του κεντρικού θεάτρου του Εδιμβούργου. Χώρος σκοτεινός. Μπαίναμε ένας ‘ένας και πολύ προσεκτικά. Στην σκηνή υπήρχε μόνο μια τεράστια πλάκα από πηλό. Τα φώτα έσβησαν, κάποια άλλα άναψαν και η παράσταση «χτίστηκε» μπροστά μας. Ο πρωταγωνιστής, το σκηνικό, όλα έπαιρναν σχήμα και φωνή επί τόπου. Aυτά απευθύνονταν σε μικρά παιδιά, μέχρι την ηλικία των 5. Για μεγαλύτερες ηλικίες η πρώτη παράσταση που είδα ήταν το Baba Yaga, μια συνεργασία δύο σπουδαίων δημιουργών από Αυστραλία και Εδιμβούργο που προέκυψε από την συνάντησή τους στο προηγούμενο φεστιβάλ. Με ατμόσφαιρα Ρωσίας, απ’ όπου εμπνευσμένη και η ηρωίδα και χρήση των νέων τεχνολογιών (εικόνα-ήχος) ήταν μια διαφορετική προσέγγιση σε ό,τι έχω παρακολουθήσει μέχρι στιγμής. Η παράσταση A Feast of bones, που ήρθε από το Δουβλίνο περιείχε δυό εκπλήξεις για μένα. Η πρώτη ήταν πως, αν και βασίστηκε σε ένα παλιό λαϊκό παραμύθι, την ιστορία Henny Penny,η οποία κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο σε πολλές παραλλαγές, ήταν τόσο σύγχρονα σκηνοθετημένο και βαθιά συναισθηματικό όπου όταν έρχεται τελικά η «κάθαρση» τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι. Κι όχι μόνο τα δικά μου. Κυρίως των παιδιών.

Δικτύωση

Βρισκόμουν στην γιορτή του παιδικού θεάτρου. 320 άνθρωποι από 24 διαφορετικές χώρες. Κι ανάμεσά τους κι εγώ. Πήγα με μεγάλη διάθεση να κάνω γνωριμίες και να δικτυωθώ. Τόσο για το φεστιβάλ «Η πόλη γιορτάΖΕΙ», αλλά κυρίως για την δουλειά μου. Πολύ γρήγορα κατάλαβα πως έχω να κάνω με ένα τελείως άλλο επίπεδο παιδικού θεάτρου, όπως το ίδιο γρήγορα κατάλαβα πως όλοι αυτοί εκεί, ήταν φίλοι. Συναντιούνται χρόνια στο φεστιβάλ και έχουν πολλά να πουν. Το πρώτο event ήταν η παρουσίαση ενός project που έτρεξε μια ολόκληρη χρονιά από μια ζωγράφο σε συνεργασία με performers σχετικά με τον τρόπο που μπορεί να ενταχθεί η τέχνη σε ένα σχολείο ατόμων με ειδικές ανάγκες. Διαπίστωσα, την μέρα εκείνη αλλά και τις επόμενες σε συζητήσεις που είχα, πως τα ΑμεΕΑ δεν χαίρουν την αντιμετώπισης που τους αξίζει στο Εδιμβούργο. Δεν

υπάρχει προσβασιμότητα και δυνατότητα ένταξης παντού όπως θα περίμενε κανείς από μια τέτοια πόλη. Το συμπέρασμα προέκυψε από συζητήσεις κυρίως και όχι από αυτοψία αλλά και από την συζήτηση που, σε σχέση με προγράμματα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, δεν θα το χαρακτήριζα καινοτόμο. Ενδιαφέρον ναι, αλλά όχι καινοτόμο και πρωτοποριακό όπως θα περίμενα.

To work in progress και το θεατρικό αναλόγιο που παρακολούθησα στο πλαίσιο των δράσεων για τους εκπροσώπους των φορέων, είχαν ενδιαφέρον χωρίς όμως να μου προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο. Από τις επιμορφωτικές δράσεις, αυτή που ζήλεψα ήταν η παρουσίαση του PUSH. Το πρόγραμμα υλοποίησαν φορείς από το Βέλγιο, την Ιρλανδία, την Νορβηγία και την Δανία. Οι άξονες στους οποίους κινείται το πρόγραμμα θεματολογικά έχουν να κάνουν α. με το φύλο και την σεξουαλική ταυτότητα, β. την υπερπροστασία και γ. το μεταναστευτικό. 42 καλλιτέχνες από 20 χώρες συμμετείχαν παρεμβατικά μέσω των τεχνών τους καταλήγοντας στην δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ και καλλιτέχνες μας μίλησαν για την πορεία της δουλειάς τους, τον τρόπο που λειτούργησαν τα παιδιά και τα αποτελέσματα της παρέμβασης . Γενικό συμπέρασμα: η τέχνη ηρεμεί και ενώνει.

Διασκέδαση

Μέσα στην διάρκεια του 10ήμερου είχαμε 3 συναντήσεις για διασκέδαση με αποκορύφωμα την βραδιά Ceilidh. Έχετε δει στις ταινίες που χορεύουν όλοι μαζί με σχηματισμούς, τρέχουν, χωρίζονται, ξαναβρίσκονται κλπ.; Έχουν κάποιον να τους καθοδηγεί βέβαια αλλά είναι ό,τι πιο αστείο έχω κάνει ποτέ. Και το διασκέδασα άπειρα. Το τελευταίο βράδυ ήταν

για τους εθελοντές. Ένα ευχαριστήριο πάρτυ με bingo φυσικά και πολύ γέλιο. Και κάπως έτσι το πρώτο ΜΟΥ φεστιβάλ ανήκει στην ιστορία. Σήμερα που παραδίδω την ιστορία μου συμπληρώθηκε ένας μήνας από την ημέρα που έφυγα. Γύρισα, έκανα 3 παραστάσεις στο ενδιάμεσο, ετοιμάζω μία τέταρτη στις Πρέσπες, με έναν τρόπο όμως κουβαλάω μέσα μου κάθε στιγμή του δεκαήμερου που πέρασα στο Εδιμβούργο. Δεν είδα την πόλη σαν τουρίστρια. Δεν πήγα στο κάστρο. Είδα όσα ήταν ανάμεσα στα θέατρα που πήγαινα για τις παραστάσεις ή τον εθελοντισμό. Ήμουν εκεί με έναν σκοπό, να ανακαλύψω το παιδικό θέαμα και τον τρόπο που λειτουργεί έξω από την Ελλάδα. Κι εντυπωσιάστηκα. Κι όσα είδα, θα σας τα δείξω. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Γιατί στο θέατρο η ουσία είναι να είμαστε μαζί. Καλό Καλοκαίρι

TOGETHER 39

Η δεύτερη έκπληξη έχει να κάνει με την ομάδα παραγωγής στην οποία βρίσκονταν και μια ελληνίδα η οποία μάλιστα έλκει την καταγωγή της από την Πτολεμαΐδα. Τελείως αναπάντεχο, αν σκεφτεί κανείς ότι με αναζητούσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής για να με γνωρίσει γιατί στα 28 χρόνια του φεστιβάλ δεν θυμάται έλληνα να έχει πάει. Η παράσταση MBUZENI έφτασε στο Φεστιβάλ από την Νότια Αφρική. Διαπραγματεύονταν ένα πολύ λεπτό ζήτημα. Τον θάνατο. 5 άστεγα κορίτσια ζούσαν ουσιαστικά μέσα σε ένα νεκροταφείο. Και μέσα από ιστορίες και ταφικά έθιμα ανακάλυπταν την ζωή μέχρι τελικά να γνωρίσουν την πιο σκληρή μορφή της. Η συγκεκριμένη παράσταση είχε δράση που περιελάμβανε συζήτηση και ήταν από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που συνέβησαν στο Φεστιβάλ. Άφησα για το τέλος την παράσταση που λάτρεψα. Το Expedition Peter Pan. Ολλανδική παραγωγή –στα αγγλικά όπως όλες οι παραστάσεις – διαπραγματεύονταν την χαμένη παιδικότητα των μεγάλων και την ανάγκη να υπάρξουμε μέσα από τα όνειρά μας. Λίγο το θέμα, λίγο η ζωντάνια των ηθοποιών, λίγο η μουσική αλλά κυρίως ότι η παράσταση ήταν «λίγο τρελούτσικη» -όπως είπε ένα 12χρονο κορίτσι που καθόταν δίπλα μου, την έχω ονομάσει «αγαπημένη» και ψάχνω τρόπους να την δούνε και τα δικά μας παιδιά. Αυτές είναι οι ιστορίες των παραστάσεων που είδα. Οι παραστάσεις που ΔΕΝ είδα, κρύβουν πίσω τους πολύ αστείες ιστορίες. Όπως αυτή που έψαχνα το θέατρο μέσα στην βροχή και το είχα περάσει περίπου 4 φορές αλλά κανείς δεν ήξερε να μου πει ακριβώς που ήταν. Η πιο αστεία όμως –που

με επανέφερε και στην τάξη- ήταν με την παράσταση We come from far, far away. Οι πάντες στο φεστιβάλ μιλούσαν γι’ αυτή την παράσταση. Κάποιοι ταξίδεψαν μόνο για να την δουν. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το free pass μου για να την δω... το μοναδικό ελεύθερο μεσημέρι μου. Πήγα μισή ώρα νωρίτερα και περίμεναν πριν από μένα 8 άτομα. Μεταξύ τους και η πρωταγωνίστρια- από Αυστραλία- του Baba Yaga. Μιας απο τις πολλές sold out παραστάσεις. Μας ανακοίνωσαν πως λυπούνται, αλλά ήρθαν όλοι όσοι είχαν εισιτήριο και δεν υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις. Σαν γνήσια ελληνίδα περίμενα να φύγουν όλοι και να ζητήσω να με βάλουν μέσα να καθίσω σε μιαν ακρούλα. Έστω και όρθια. Και τότε άκουσα την Κριστίν (από το baba yaga) να λέει ευγενικά: «Πόσο κρίμα. Ευχαριστούμε πολύ. Καλή παράσταση.» Ντράπηκα πολύ. Κυρίως γιατί ήξερα πως δεν επρόκειτο να με αφήσουν να μπω. Έσκασα κατι σαν χαμόγελο που πίσω από το κείμενο θα μπορούσε να διαβάσει κανείς κάτι περιποιημένα γαλλικά, κι έφυγα κι εγώ. Εκείνο το μεσημέρι γνώρισα καλύτερα την Κριστίν. Γενικά στις παραστάσεις ήταν πάρα πολύ τυπικοί στο θέμα της ασφάλειας και των φωτογραφιών –δεν έχω ούτε μια φωτογραφία μέσα από παράσταση-. Ωστόσο τα παιδιά τρώγανε στο θέατρο κανονικότατα, και η φασαρία ήταν μεγάλη. Συμπεριφορά εν ώρα παράστασης Εδιμβούργο –Ελλάδα, σημειώσατε 2.

TOGETHER 40

Καλοκαιρινές Διακοπές για πάντα! Υπάρχουν άνθρωποι που προετοιμάζουν διεξοδικά το καλοκαιρινό τους ταξίδι. Ανοίγουν χάρτες, διαβάζουν κριτικές στο διαδίκτυο, ψάχνουν τα πάντα λεπτομερειακά, οργανώνουν τις εκδρομές τους. Κάνουν με άλλα λόγια, διακοπές με πρόγραμμα. Από την άλλη, υπάρχουν οι άνθρωποι που μπαίνουν σε ένα αεροπλάνο, καράβι, αυτοκίνητο και αφήνουν το ταξίδι να τους οδηγήσει στον προορισμό. Οι καλοκαιρινές διακοπές με προγραμματισμό ή μη, έχουν γεύση καρπούζι, μυρίζουν αντηλιακό, μετρώνται σε μπάνια και παγωτά, είναι το αλάτι στα μαλλιά, η άμμος στις τσάντες. Στην προσπάθειά μας να συντάξουμε έναν οδηγό καλοκαιρινών ταξιδιών, συνομιλήσαμε με ανθρώπους που έχουν βρει τον αγαπημένο τους προορισμό, εκείνο το μέρος στο οποίο επιστρέφουν ξανά και ξανά χωρίς δεύτερη σκέψη!

Ολυμπιάδα , ο «άγνωστος» παράδεισος στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής! Της Δήμητρας Γρηγοριάδου

Η Ολυμπιάδα είναι ένα μικρό χωριό χτισμένο κατά μήκος μιας όμορφης παραλίας που απλώνεται στο μυχό ενός φυσικού λιμανιού και πλαισιώνεται από καταπράσινα βουνά και «γαλάζιες» παραλίες καθώς τα τελευταία χρόνια η παραλία της συνεχώς βραβεύεται με «γαλάζια σημαία». Βρίσκεται στην Β.Α. πλευρά της Χαλκιδικής στον κόλπο του Στρυμωνικού. Ανήκει στον Δήμο Αριστοτέλη και αποτελεί κοντινό προορισμό για τους Θεσσαλονικείς καθώς απέχει 95 χλμ από την συμπρωτεύουσα και μόνο 2 ώρες από την Κοζάνη. Το όνομα του οικισμού αυτού οφείλεται, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, στην Ολυμπιάδα, μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, η οποία είχε εξοριστεί στα αρχαία Στάγειρα από τον βασιλιά Κάσσανδρο. Το χωριό αυτό, συνδυάζει φιλική και ήσυχη ατμόσφαιρα διαθέτοντας πλήρη τουριστική υποδομή. Οι παραλίες της Ολυμπιάδας χαρακτηρίζονται από καταγάλανα νερά και καθαρή ξανθιά άμμο. Τα αβαθή νερά τους, τις καθιστούν ιδανικές και ακίνδυνες τόσο για τα παιδιά όσο και για τους αρχάριους κολυμβητές. Ακόμη, υπάρχουν πολλές οργανωμένες και μη παραλίες έξω από το χωριό, προσβάσιμες με το αυτοκίνητο. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται ανεξερεύνητοι και απομονωμένοι κολπίσκοι που περιμένουν να τους εξερευνήσει ο κάθε «τολμηρός» τουρίστας! Όσον αφορά τα αξιοθέατα, ποικίλλουν ανάλογα με τον σκοπό του κάθε ανθρώπου. Συγκεκριμένα, για τους λάτρεις της αρχαιολογίας ενδείκνυνται τα ΑρχαίαΣτάγειρα (700μ.), η Αρχαία Αμφίπολις (40χλμ.), το Κάστρο Ρεντίνας (15χλμ.) και το Σπήλαιο Πετραλωνών (98χλμ.). Για κολύμπι, χαλάρωση και αναψυχή προτείνεται το Νησί Κάπρος (2,5 χλμ.) που βρίσκονται αντικριστά της Ολυμπιάδας και είναι προσβάσιμο μόνο με καΐκι. Γενικώς, η Ολυμπιάδα ενδείκνυται για τον επισκέπτη που θέλει να κάνει ήσυχες και ξεκούραστες διακοπές είτε με οικογένεια είτε με καλούς φίλους. Προσφέρει σε πληθώρα καθαρές θάλασσες, προσεγμένες παραλίες, νόστιμο φαγητό, εκλεκτά μεζεδάκια, κοκτέιλ και χειροποίητα παγωτά. Οι νυχτερινοί περίπατοι κατά μήκος της παραλίας συνοδευόμενοι από live μουσική ή όχι, μπορούν να σε ηρεμήσουν και να περάσεις όμορφα εντελώς ανέξοδα!

Πάργα, η «Καραϊβική» της Ηπείρου! Της Ζήνας Δημητριάδου

Αμοργός θα πει ωμός ρομαντισμός! Της Ερμιόνης Ευστρατιάδου

Πολλοί επιλέγουν την Αμοργό για τις πανέμορφες παραλίες με τα βαθυγάλαζα νερά, άλλοι έρχονται για γιόγκα δίπλα στη θάλασσα ή για πεζοπορία στο ορεινό μέρος της. Υπάρχουν κι αυτοί που επισκέπτονται το νησί για ψημένη ρακή και ένα πιάτο πατατάτο. Έχοντας επισκεφθεί το νησί του απέραντου γαλάζιου δυο φορές, μπορώ να πω ότι τα έχω δοκιμάσει όλα, αυτό όμως που με έκανε να ερωτευτώ αυτό το μέρος είναι οι άνθρωποι της. Οι νησιώτες που μετρούν ολόκληρες γενιές μεγαλωμένες στην Αμοργό αλλά και οι επισκέπτες από όλο τον κόσμο που κα-

τέληξαν να μένουν εκεί για πάντα, κάνουν ότι μπορούν για να κρατήσουν το νησί όσο πιο αγνό γίνεται. Θα σε κεράσουν κρύο τσάι από νησιώτικα βότανα και θα σου μιλήσουν για τη ζωή τους και θα σου προτείνουν μέρη να δεις. Πολλές φορές διαφωνούν μεταξύ τους για το αν η Αγία Άννα ή ο Μούρος είναι η ομορφότερη παραλία του νησιού και θα σου πουν να πας και στις δυο και να γυρίσεις να τους πεις ποιος είχε δίκιο. Τα πάντα είναι όμορφα στην Αμοργό. Από τις δυσπρόσιτες παραλίες μέχρι τα γραφικά χωριά και την μαγευτική Χώρα. Πάρε ένα άνετο ζευγάρι παπούτσια και άφησε το εισιτήριο της επιστροφής σου ανοιχτό, γιατί σίγουρα θα θες να μείνεις παραπάνω!

Παίρνοντας την τελευταία στροφή του δρόμου που οδηγεί από την Εθνική Οδό Πρέβεζας-Ηγουμενίτσας στην Πάργα, έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα εκπληκτικό θέαμα που σε αφήνει άφωνο! Η Πάργα, μια μικρή αλλά πολλά υποσχόμενη πόλη βρίσκεται στον πυρήνα της Ηπείρου, με θέα το ιόνιο πέλαγος, τους Παξούς και Αντίπαξους. Χτισμένη πάνω σε λόφο, ξεχωρίζει για την αμφιθεατρική της ρυμοτομία, τα πολύχρωμα σπίτια, τα λιθόστρωτα γραφικά σοκάκια αλλά και τη θέα που χαρίζει απλόχερα στην θάλασσα του ιονίου κ στο νησί της Παναγίας. Μόλις 99χλμ από τα Γιάννενα και 60χλμ από την Πρέβεζα, η Πάργα έχει κατακτήσει ομόρφυνα κ δικαίως τον τίτλο της Καραϊβικής καθώς φημίζεται για τα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά της και τις ψιλές και βελούδινες αμμουδιές της. Μερικές από αυτές τις παραλίες είναι: Κρυονέρι, Λίχνος, Σαρακήνικο, Πλακερό, Μοναστήρι, Κάστα, Επάνω Μώλος κ.α. Και εφόσον φτάσετε ως την Πάργα, τότε, αξίζει να περάσετε μια βόλτα από τα Σύβοτα (ή Μούρτος). Ανάμεσα στις καταπράσινες βραχονησίδες Μαύρο Όρος, Άγιος Νικόλαος και Μουρτεμένο αποτελεί ένα χωριό με πανέμορφες ακρογιαλιές και μικρούς κολπίσκους, σαν φιόρδ στην αγκαλιά του Ιονίου!

TOGETHER 41

Οι παραλίες της Ολυμπιάδας χαρακτηρίζονται από καταγάλανα νερά και καθαρή ξανθιά άμμο. Τα αβαθή νερά τους, τις καθιστούν ιδανικές και ακίνδυνες τόσο για τα παιδιά όσο και για τους αρχάριους κολυμβητές. Ακόμη, υπάρχουν πολλές οργανωμένες και μη παραλίες έξω από το χωριό, προσβάσιμες με το αυτοκίνητο. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται ανεξερεύνητοι και απομονωμένοι κολπίσκοι που περιμένουν να τους εξερευνήσει ο κάθε «τολμηρός» τουρίστας!

ΚΡΗΤΗ, ένας τόπος μαγευτικός

TOGETHER 42

Της Φαίης Κωτούλα

Το μόνο σίγουρο είναι πως αν πας μια φορά στην Κρήτη, πάντα θα επιστρέφεις. Τι να πρωτοπεί κανείς για το μεγαλύτερο και ομορφότερο νησί της Ελλάδας. Έχει κάτι αυτός ο τόπος. Κάτι μαγικό. Κάτι που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Έχει ανθρώπους όμορφους, πρόθυμους να σε καλωσορίσουν με κούπες και τσικουδιά. Έχει πανέμορφες παραλίες με καταγάλανα νερά και ροζ άμμο, τα χρώματα του Μπάλου, το φοινικόδασος στο Βάι, το νησάκι της Γραμβούσας με τα πράσινα νερά, το πολυφημισμένο Ελαφονήσι, η ατελείωτη αμμουδιά στα Φαλάσαρνα, ο «φάραγγας» της Σαμαριάς και τα δυσπρόσιτα Σφακιά. Όμως, δεν έχεις δει τίποτα ακόμη, αν δεν επισκεφτείς τα ορεινά χωριά της Κρήτης με τους μαυροντυμένους κρητικούς στις πλατείες και τις μαντινάδες τους. Τότε είναι που θα καταλά;βεις. Ανώγεια. Θα νιώσεις γεμάτος και θα αφεθείς απολαμβάνοντας ρακές και τρώγοντας απάκι, αντικριστό οφτό, χοχλιούς, καλτσούνια και ντάκο συντροφιά με τις μουσικές των Ξυλούρηδων. Κρητική λύρα και όμορφα παρεάκια θα σε κερδίσουν στα πανηγύρια στις πλατείες των χωριών. Ένας τόπος ευλογημένος, που όσο χρόνο και να αφιερώσεις, δεν είναι ποτέ αρκετός. Πάντα θα υπάρχει κάτι καινούργιο να δεις. Όπως είπε κι ο κρητικός Καζαντζάκης, «όποιος πατήσει στο νησί τούτο...νιώθει την ψυχή του να μεγαλώνει». Και κάτι τελευταίο, όταν είσαι εκεί, μη λες ποτέ όχι!

Η Σίφνος είναι η πιο νόστιμη των Κυκλάδων Του Ανδρέα Βιτωράτου

Η Σίφνος είναι για μένα ο τέλειος καλοκαιρινός προορισμός και ένα νησί που αν έχεις αρκετό χρόνο δεν θα βαρεθείς ποτέ αλλά αν δεν έχεις πολύ γυρνάς στα πιο hotspot του νησιού και φεύγεις υπερευχαριστημένος. Κατεβαίνοντας στο λιμάνι αντικρίζεις τις Καμάρες, έναν οικισμό γεμάτο εστιατόρια, καφετέριες, bars και καταστήματα που μπορείς να προμηθευτείς οτιδήποτε θέλεις! Η Απολλωνία (χώρα του νησιού) που ενώνεται με τον Αρτεμώνα είναι μια άκρως αντιπροσωπευτική κυκλαδίτικη χώρα. Το κάστρο θα σας μαγέψει με την τέλεια θέα του. Αξίζει να επισκεφτείτε το αρχαιολογικό μουσείο και την εκκλησία των 7 μαρτύ-

ρων σε μια οδοιπορική διαδρομή που δεν θα ξεχάσετε ποτέ. Το νησί είναι ιδανικό για γαστρονομικά ταξίδια σε παραδοσιακές και μη επιλογές αφού φημίζεται για τις μαγειρική του ταυτότητα, θυμηθείτε ότι από εκεί κατάγεται κι ο Νίκος Τσελεμεντές! Προτείνω ανεπιφύλακτα το Μαστέλο αρνί σε πήλινο που σιγοψήνεται σε ξυλόφουρνο! Κομμάτι της παράδοσής τους είναι η αγγειοπλαστική που αν τύχει και βρεθείτε στη παραλία της Χερσονήσου, ο κυρ Ανδρέας (αγγειοπλάστης) έχει να σας δείξει πράγματα που ξεφεύγουν από κάθε φαντασία. Η παραλία εκεί είναι για τύπους που αναζητούν την ηρεμία και δεν θέλουν καμία επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο αφού το κινητό δεν έχει πουθενά σήμα. Ωστόσο, οι παραλίες του νησιού μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες κάθε είδους επισκέπτη. Θέλεις οργανωμένη παραλία με beachbar, άμμο και ξαπλώστρες; H καλύτερη επιλογή είναι ο Πλατυγυαλός. Αν βρεθείτε στην Σίφνο πρέπει να επισκεφθείτε την εκκλησία της Χρυσοπηγής με τα γαλαζοπράσινα νερά της όπου μπορείτε να απολαύσετε τις βουτιές σας από τους βράχους της εκκλησίας! Αν πάλι δεν είστε τόσο ριψοκίνδυνοι μπορείτε να πάτε στην άλλη πλευρά της παραλίας, στο Αποκοφτό, με τις τεράστιες ελιές που σας παρέχουν την ιδανική σκιά. Από την παραλία της Χρυσοπηγής μπορείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι για να επισκεφθείτε τις κοντινές παραλίες του Γλυφού και του Φάρου.Το Βαθύ, στην βόρεια πλευρά του νησιού ενδείκνυται για όποιον θέλει να στρώσει την πετσετούλα του μακριά από ξαπλώστρες και οργάνωση. Από εκεί, ακολουθώντας τις οδηγίες των ντόπιων ή των προσκόπων μπορείτε να ακολουθήσετε μια διαδρομή και μέσα από ένα τεράστιο δάσος να οδηγηθείτε σε μια άκρως μαγευτική παραλία που οι λάτρεις του κάμπινγκ μπορούν να διανυκτερεύσουν.

Tip 1 | Το νησί είναι φημισμένο για τις εκκλησίες που διαθέτει οπότε γίνονται για του χιλιάδες γάμοι. Αν είστε αλλεργικοί στα κουφέτα αποφύγετε οποιοδήποτε ξωκλήσι.

Tip 2 | Αξίζει να επισκεφθείτε το νησί στη γιορτή του προφήτη Ηλία αφού στήνεται ένα τεράστιο πανηγύρι και οι κάτοικοι προσφέρουν δωρεάν διαμονή, μαστέλο και κρασί!

Όμως, δεν έχεις δει τίποτα ακόμη, αν δεν επισκεφτείς τα ορεινά χωριά της Κρήτης με τους μαυροντυμένους κρητικούς στις πλατείες και τις μαντινάδες τους. Τότε είναι που θα καταλάβεις. Ανώγεια. Θα νιώσεις γεμάτος και θα αφεθείς απολαμβάνοντας ρακές και τρώγοντας απάκι, αντικριστό οφτό, χοχλιούς, καλτσούνια και ντάκο συντροφιά με τις μουσικές των Ξυλούρηδων. Κρητική λύρα και όμορφα παρεάκια θα σε κερδίσουν στα πανηγύρια στις πλατείες των χωριών

Το Πήλιο είναι το απόλυτο Του Γιώργου Παλιού

Αγαπημένος προορισμός είναι εκείνος που πας με καλή παρέα και δεν σε ενδιαφέρει αν η θάλασσα έχει βότσαλα, άμμο, ησυχία ή φασαρία! Αυτή τη φορά θα παραμερίσω αυτά τα βασικά συστατικά και θα μιλήσω για τον δικό μου τέλειο καλοκαιρινό προορισμό! Ο επίγειος παράδεισος για εμένα είναι ένα μικρό χωριουδάκι που βρίσκεται στην Ανατολική πλευρά του Πηλίου, το Χορευτό. Φτάνω εκεί επιλέγοντας πάντα τον δρόμο μέσω Τσαγκαράδας για να βιώσω το θαύμα της φύσης του Πηλίου. Η παραλία του χωριού που είναι πραγματικά υπέροχη χωρίζεται σε δυο κομμάτια. Το πρώτο και μπροστινό κομμάτι είναι το οργανωμένο. Μια απίστευτη παραλία με βοτσαλάκια, πεντακάθαρα νερά, ξαπλώστρες και παροχές. Αντίθετα αν κάποιος αναζητά ηρεμία και έχει βλέψεις για ελεύθερο κάμπινγκ, μέσα από ένα μαγευτικό και όχι επικίνδυνο μονοπάτι θα περάσει στη παραλία που βρίσκεται πίσω από το βουνό όπου θα αντικρύσει έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο. Μια μαγευτική παραλία με άμμο, δέντρα που ξεπροβάλουν μπροστά από το βουνό και μια πέτρινη βρύση ακριβώς στο κέντρο της παραλίας. Ωστόσο, και στις δυο πλευρές θα δεις τα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου. Μόνο αν επισκεφθείς την περιοχή θα καταλάβεις αυτό που θέλω να σου πω με λόγια. Για τους αθλητικούς τύπους υπάρχουν διάφορες αθλητικές δραστηριότητες και beachsoccer ενώ για τους φωτογράφους και instagrammers απίστευτα σημεία για αποτύπωση! Το χωριό διαθέτει παρά πολλά εστιατόρια. Για την βραδινή έξοδο σου, το μπαράκι του χωριού είναι ιδανική επιλογή, διαφορετικά στην παραλία υπάρχουν σχεδόν κάθε βράδυ αναμμένες φωτιές και μαζεμένες παρέες που καλοδέχονται όποιον θέλει να κάτσει μαζί τους. Είτε είσαι λάτρης του ξενοδοχείου, είτε είσαι λάτρης του ελεύθερου κάμπινγκ αυτή είναι μια περιοχή που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου!

Tip 1 | Οι κάτοικοι είναι πολύ εξοικειωμένοι με το ελεύθερο κάμπινγκ οπότε κανείς δεν έχει πρόβλημα στο να φορτίσει το κινητό σου Tip 2 | Οποίος δεν ξέρει κολύμπι προσοχή γιατί η θάλασσα είναι βαθιά

TOGETHER 43

10

χαρακτηριστικοί τύποι ανθρώπων που συναντάς σε μια παραλία

Είναι καλοκαίρι. Φοράς μαγιό, έχεις αλειφτεί με αντηλιακό, κάθεσαι κάτω από μία ομπρέλα, έχεις ρυθμίσει την πλάτη της ξαπλώστρας καταπώς σε βολεύει, πίνεις καφέ και παρατηρείς τους γύρω σου. Τι βλέπεις;

1. Να κουβαλάνε λάδι απ΄ το σπίτι . . . Έχουν γυρίσει την ξαπλώστρα εκεί που χτυπάει ο ήλιος και ψεκάζονται με αγνό παρθένο ελαιόλαδο που το ‘χουν βάλει σε ψεκαστήρι απ΄ τα τζάμια δίχως την ετικέτα. Φσιτ, φσιτ κάθε μισή ώρα. Άντε και καλό τηγάνισμα!

2. Να παίζουν ρακέτες . . . Τάκα τάκα τάκα τάκα με το μπαλάκι και νάσου να τρέχει ο ιδρώτας. Υπάρχουν και αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι που δεν μπορούν να κάτσουν λίγο. Θέλουν να είναι σε κίνηση συνέχεια. Μην τυχόν και δεν κάψουν το μισό κομμάτι πίτσα, που έφαγαν ψες το βράδυ. Βρε ‘σεις, μην ανησυχείτε στείλτε την υπόλοιπη σε μένα. Την τρώω και κρύα!

TOGETHER 44

3. Να ποζάρουν . . . Και έτσι κι αλλιώς, και με φίλτρο και χωρίς φίλτρο, και από ‘δω να φαίνεται αυτό και από ‘κει να μη φαίνεται το άλλο! Μέχρι να βγει η καλύτερη φωτογραφία, ο ήλιος βασιλεύει. Και μετά βλέπουν ποιος πάτησε λάικ και ποιος δεν πάτησε. Αυτό θα πει πάω για μπάνιο ντεμέκ.

4. Να σφίγγονται . . . Όλο τον χειμώνα γυμναστήριο, τρέξιμο, διατροφή για να πάνε πέντε μέρες διακοπές και να σφίγγονται. Κάθεσαι στην ξαπλώστρα τώρα και ακούς: ποιος σήκωσε τα περισσότερα βάρη, ποιος έχει το λιγότερο λίπος, πόσα κιλά ζυγίζει, ποια κρεατίνη είναι η καλύτερη, ποιο γυμναστήριο έχει την πιο χαμηλή τιμή. Αν είναι δυναμόν! Χαλαρώστε λίγο, θα σκάσετε!

5. Να κυνηγούν . . . Κάνε γεια, κάνε τσίσα, κάνε μαμ, κάνε μπλουμ, κάνε τσιιιιζ, κάνε κακά, κάνε πυργάκια, κάνε ματάκια. Ε, ντε άστο να κάνει και τίποτα μόνο του! Μην το κυνηγάς συνέχεια, θα το μουρλάνεις και ύστερα θα κλαίει!

6. Να διαβάζουν . . . Έχουν πάρει κάτι βιβλία τούβλα μαζί τους και έχουν χώσει τη μούρη τους μέσα, που δεν τους νοιάζει τίποτα. Σηκώνονται μόνο όταν το κατούρημα έχει φτάσει στο αμήν.

7. Να βιάζονται . . . Δεν αντέχουν τον ήλιο, τα βότσαλα, την άμμο, τα φύκια, τον κόσμο, το κύμα. Κάνουν μια εμφάνιση και φεύγουν. Πάνε να γκρινιάξουν εκεί που τους παίρνει.

8. Να πίνουν μπύρες . . . Μόλις η ώρα πάει δώδεκα αρχίζουν να παραγγέλνουν μπύρες. Πίνουν τη μία πίσω απ΄ την άλλη και σταματάνε μόνο όταν τους πάρει ο ύπνος. Έπειτα, ξυπνάνε και συνεχίζουν. Αν τους τρυπήσεις, οινόπνευμα θα βγει.

9. Να παίρνουν μάτι . . . Κοιτάνε τόσο λαίμαργα, που καταλαβαίνεις ότι έχουν να τσιμπήσουν κάτι εδώ και πάρα μα πάρα πολύ καιρό και σε πιάνει κάπως μια αηδία.

10. Να παρατηρούν τους άλλους. . . Είμαστε οι χειρότεροι τύποι που μπορείς να συναντήσεις σε μια παραλία. Αθόρυβοι, ακούνητοι, αγέλαστοι βλέπουμε τι κάνετε και τα γράφουμε μετά. Καλό καλοκαίρι, παιδιά! Και προσοχή, ε; Σας βλέπουμε!

Όλες οι νέες τάσεις μαγιό σε τιμές εκπτώσεων από τις διασημότερες εταιρείες του χώρου! Διαλέξτε τα πιο trendy beachwear, φορέματα, καπέλα, πετσέτες θαλάσσης και ό,τι χρειάζεστε για το φετινό καλοκαίρι από μια απεριόριστη γκάμα στο κατάστημα Δραγατσίκας!

TOGETHER 45

Για τη γυναίκα, τον άνδρα και το παιδί!

Σ

ε σοβαρό κίνδυνο εκθέτουν τα μάτια τους επτά στους δέκα Έλληνες, καθώς, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, φορούν γυαλιά ηλίου αγορασμένα από πλανόδιους πωλητές ή από διάφορα καταστήματα εκτός των οπτικών. Η δραματική αύξηση της υπεριώδους ακτινοβολίας τα τελευταία χρόνια, λόγω της μείωσης του πάχους του στρώματος του όζοντος έχει καταστρεπτικές συνέπειες στα μάτια. “Κάθε χρόνο πωλούνται από πλανόδιους και από μη εξουσιοδοτημένα καταστήματα ενάμιση με δύο εκατομμύρια γυαλιά ηλίου τα οποία δεν προσφέρουν καμία

προστασία στα μάτια. Δυστυχώς η Πολιτεία δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το θέμα του παραεμπορίου με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων να φορούν γυαλιά που δεν απορροφούν την UV ακτινοβολία, τα οποία προκαλούν ανεπανόρθωτες βλάβες στα μάτια”.

Kαλύτερα να μη φοράει κανείς καθόλου γυαλιά παρά να φοράει μη απορροφητικά γυαλιά. Κι αυτό γιατί τα μάτια έχουν έναν μηχανισμό αυτοπροστασίας που κάνει την κόρη να μικραίνει στον ήλιο και έτσι να εμποδίζει την είσοδό της υπεριώδους ακτινοβολίας μέσα στο μάτι... Με τη χρήση μη

απορροφητικών σκούρων γυαλιών το μάτι ξεγελιέται και η κόρη δεν κλείνει με αποτέλεσμα να δέχεται την καταστροφική υπεριώδη ακτινοβολία. Ο καταρράκτης που παλαιότερα εμφανιζόταν μετά την ηλικία των 70 ετών σήμερα πλήττει ακόμη και άτομα 50 ετών. Εκτός όμως από τον καταρράκτη εγκαύματα του κερατοειδούς (φωτοκερατίτιδα), το πτερύγιο (ένα τριγωνικό στρώμα ιστού που μπορεί να επεκταθεί στον κερατοειδή και να εμποδίσει την ομαλή όραση), οι αμφιβληστροειδοπάθειες, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας αλλά και ο καρκίνος των βλεφάρων απειλούν όσους δεν προστατεύουν τα μάτια τους φορώντας ειδικά γυαλιά ηλίου ή φακούς επαφής ή και ακόμη γυαλιά οράσεως που έχουν ειδικά φίλτρα και απορροφούν την επικίνδυνη UN-A και UV-B ηλιακή ακτινοβολία.

Τι πρέπει να προσέχει κανείς όταν επιλέγει γυαλιά ηλίου; Το συνηθέστερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι είναι ότι επιλέγουν γυαλιά ηλίου με κριτήριο τη μόδα ενώ βασικό κριτήριο θα πρέπει να είναι η προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία. Επίσης τα γυαλιά θα πρέπει να δοκιμάζονται όχι μόνο μπροστά στον καθρέφτη αλλά και έξω στον ήλιο. Ένα καλό ζευγάρι γυαλιά δεν θα πρέπει να ενοχλεί ή να “τυφλώνει” ούτε και να σκοτεινιάζει τα πάντα γύρω σε αυτόν

που τα φοράει, αλλά να δίνει μια καθαρή και ποιοτική εικόνα. Οι φακοί (οργανικοί ή από κρύσταλλο) θα πρέπει να είναι 100% απορροφητικοί στην υπεριώδη ακτινοβολία, το υλικό κατασκευής να είναι οπτικώς κατεργασμένο, ομοιογενές και αναλλοίωτο ώστε να μη δημιουργούνται παραμορφώσεις και να έχουν συγκεκριμένο πάχος και αντοχή. Επίσης τα υλικά που χρησιμοποιούνται για τους σκελετούς θα πρέπει να μην προκαλούν ερεθισμούς στο δέρμα ή αλλεργίες. Το φίλτρο UV μπορεί να ενσωματωθεί σε όλα τα γυαλιά ηλίου και οράσεως καθώς και στους φακούς επαφής, δεν επηρεάζει την ποιότητα της όρασης. Για μεγαλύτερη προστασία το μέγεθος του σκελετού θα πρέπει να είναι τέτοιο που να καλύπτει ολόκληρο το μάτι και την περιοχή γύρω από αυτό. Η σκουρότητα των φακών θα πρέπει να είναι κατάλληλη για την κάθε χρήση αλλά και να είναι ανάλογη με την προτίμηση του καθενός ώστε να νιώθει άνετα. Στα μικρά παιδιά καλό είναι να αποφεύγονται οι πολύ σκούροι φακοί ώστε να μην τα στεναχωρούν και να μην υπάρχει πιθανότητα φωτοφοβίας στο μέλλον. Τα συνήθη χρώματα των φακών είναι το πράσινο, το γκρι και το καφέ. Τέλος όσοι χρησιμοποιούν γυαλιά ηλίου θα πρέπει να ξέρουν ότι η ικανότητα απορρόφησης μειώνεται κάθε 2-3 χρόνια.

Athanasios Giannis Optometrist-Optician +302461022470 | +306934938273

www.optikapoupnara.com | optikapoupnara@yahoo.com www.fashionlens.gr | info@fashionlens.gr www.leonardoeyewear.eu | info@leonardoeyewear.eu

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΓΚΟΥΝΤΩΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΡΗΝΗ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

Καλοκαίρι, ποπ κορν και Φεστιβάλ ψηφιακών ταινιών μικρού μήκους!

TOGETHER 46

Στην πόλη της Έδεσσας εδώ και δύο χρόνια, κάθε καλοκαίρι, ο κόσμος παίρνει αγκαλιά μπύρες και ποπ κορν και συγκεντρώνεται σε ένα φεστιβάλ που αν και είναι ακόμα νεοσύστατο, χαράζει τη δική του πορεία στα πολιτισμικά δρώμενα της πόλης. Το τρίτο Εδεσσαϊκό Φεστιβάλ ψηφιακών ταινιών μικρού μήκους είναι πλέον θεσμός για κινηματογραφόφιλους και μη, καθώς κάθε χρόνο δίνει το έναυσμα για να ξεδιπλωθούν πάνω σε πανιά εικονογραφημένες διηγήσεις, ιστορίες δραματικές ή χαρούμενες, ρεαλιστικές ή φανταστικές, λαμπερές ή σκοτεινές. Ένα πολυσυλλεκτικό φεστιβάλ που αγαπά την 7η τέχνη, χαρακτηρίζεται από μια diy αισθητική, προβάλλει και τιμά καλλιτέχνες που έχουν αφήσει ή ξεκινούν να γράφουν τη δική τους ιστορία. Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα και μπουν τα φιλμ στη θέση τους, συνομιλήσαμε με τον εμπνευστή και διοργανωτή του Φεστιβάλ, Αλέξανδρο Στουγιαννίδη, για την αγάπη του για τον κινηματογράφο, την επιτυχία του φεστιβαλικού εγχειρήματος και την θέση της τέχνης και της δημιουργίας στην εποχή μας.

Ε

φοδιάσου λοιπόν με ποπ κορν, εντόπισε την καλύτερη θέση και κάθισε αναπαυτικά, γιατί το Φεστιβάλ που αψηφά όλα τα στερεότυπα που σχετίζονται με την πολιτισμική αδράνεια σε επαρχιακές πόλεις, ξεκινά!

κά φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους! Όλοι φαντάζομαι κάπως έτσι ξεκίνησαν κάποτε, σωστά;!

Πως ανταποκρίθηκε το κοινό σε αυτό το εγχείρημα; Αγκαλιάστηκε από την πρώτη στιγμή;

Η πρώτη ταινία που με συγκλόνισε ήταν Το Κουρδιστό Πορτοκάλι του Stanley Kubrick. Ήταν το 1999 σε μια επανακυκλοφορία της ταινίας αυτής του 1971. Μου άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία μου. Ήμουνα βέβαια και σε μια ηλικία αναζήτησης.

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο κοινό που του αρέσει το «εναλλακτικό» σινεμά. Στην αρχή ενθουσιασμός από λίγους και κάθε χρόνο ένα κοινό όλο και μεγαλύτερο. Να τους βλέπεις όλους χαλαρούς να κάθονται με τις μπύρες τους μια καλοκαιρινή βραδιά για να παρακολουθήσουν ταινίες 5 και 6 ώρες σερί και φεύγοντας να ακούς ένα «ευχαριστώ» από καρδιάς που έγινε το «κάτι διαφορετικό» επιτέλους στη μικρή μας πόλη, νομίζω είναι η μαγεία και η ανταμοιβή όλων.

Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το γύρισμα ταινιών μικρού μήκους;

Οι τοπικοί φορείς στήριξαν τη διοργάνωση του φεστιβάλ;

Με το κινηματογράφο ήξερα ότι θα ασχοληθώ από τα 9 μου χρόνια όταν είδα το Indiana Jones και η τελευταία σταυροφορία του Steven Spielberg, είχα μαγευτεί. Αλλά κάμερα ‘έπιασα’ στα 25 χρόνια.

Οι τοπικοί φορείς εξεπλάγησαν, στήριξαν τη διοργάνωση του φεστιβάλ ευτυχώς από την αρχή και συνεχίζουν να στηρίζουν, γιατί όπως σας είπα αυτή η προσπάθεια μόνο ομαδική θα μπορούσε να είναι.

Η δημιουργία ενός φεστιβάλ ψηφιακών ταινιών μικρού μήκους σε μια πόλη όπως είναι η Έδεσσα είναι δύσκολη υπόθεση;

Πως γίνεται η επιλογή των ταινιών που θα προβληθούν;

Θυμάσαι ποια ήταν η πρώτη ταινία που σε έκανε να δεις τον κινηματογράφο με άλλο μάτι;

Σίγουρα μια ταινία μικρού μήκους είναι μακριά από τα ‘Χόλυγουντ στάνταρ’… Υπάρχει όμως, ένα κοινό που ‘αγκαλιάζει’ την προσπάθεια αυτή έτσι και μετράμε τρία χρόνια ζωής. Προσπαθούμε να κάνουμε γνωστό αυτό το θεσμό των φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, καθώς ήταν η 1η φορά που τολμήθηκε κάτι τέτοιο στην πόλη. Έτσι, η νεολαία αρχικά, αλλά και μεγαλύτερες γενιές έφτασαν να περιμένουν με αγωνία το επόμενο φεστιβάλ κάθε χρόνο και η μεγαλύτερη χαρά απ’ όλες είναι που άρχισαν πολλοί πιτσιρικάδες να τολμάνε να γυρίσουν μέχρι και δικές τους ταινίες, με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές συμμετοχές και από την πόλη μας!

Πως βλέπεις την εξέλιξή του; Πιστεύω πως θα κρατήσει, εφόσον υπάρχει όρεξη από τους δημιουργούς του φεστιβάλ, στήριξη από την τοπική κοινότητα και τον κόσμο που θα έρθει να παρακολουθήσει. Καλλιτεχνικές δημιουργίες από τους σκηνοθέτες και δημιουργούς των ταινιών. Είναι ένα κράμα πολλών πραγμάτων που συμβάλλουν στην δημιουργία και τη συνέχιση κυρίως τέτοιων θεσμών. Εμείς πάντως, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και θα είμαστε εδώ και του χρόνου να το στηρίξουμε.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σου για το φεστιβάλ; Θα ήθελα να έχω την ίδια όρεξη για πολλά χρόνια, όπως και την ίδια όρεξη να έχουν και οι δημιουργοί των ταινιών. Οι βλέψεις μας είναι να συνεχίσουμε και γιατί όχι κάποια στιγμή να χρηματοδοτηθούμε για να φτάσουμε να συγκριθούμε με τα άλλα ελληνι-

Με ηρεμία και καλή έρευνα… Ευχαριστούμε όλους τους δημιουργούς και δεν θέλουμε να αδικούμε κανέναν. Οπότε, εκτός και αν υπάρχουν ακρότητες σε ταινίες που δυστυχώς λόγω ώρας δεν μπορούν να προβληθούν, προσπαθούμε να προβάλουμε όλες τις ταινίες γι’ αυτό και φέτος το φεστιβάλ θα είναι διήμερο. Καθώς είναι πρώτες χρονιές και αρχή ακόμα για το θεσμό, μας ενδιαφέρει προς το παρόν πιο πολύ να κάνουμε επαφές και να γίνει το Φεστιβάλ γνωστό στον έξω κόσμο, παρά τόσο το διαγωνιστικό κομμάτι. Αυτή είναι η προσδοκία μας για αργότερα.

Η θεματολογία θα παραμείνει διευρυμένη ή υπάρχει πιθανότητα στο μέλλον να δούμε κάτι πιο θεματικό; Κάποτε σκεφτόμουνα να δημιουργήσω ένα φεστιβάλ φανταστικού αλλά εν τέλει δεν έγινε και δεχόμαστε ταινίες όλων των κατηγοριών.

Πως κρίνετε η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος; Με πολλές συμμετοχές και πλούσιο σε αριθμό κοινό. Αν κάτι με τα χρόνια αγαπηθεί από τον κόσμο δεν μπορεί παρά να στηριχθεί και να γίνει ξανά και ξανά και ξανά.

Τελικά η τέχνη και η δημιουργία μπορούν να επιβιώσουν και να αναδειχθούν στην εποχή της κρίσης; Και τα δύο μαζί πάνε. Οι δύσκολες εποχές πάντα έδιναν στον δημιουργό/καλλιτέχνη τροφή για ιδέες. Λυπούμαστε για τις δύσκολες εποχές και καταστάσεις που ζούμε, χαιρόμαστε όμως που αφυπνίζουν τους καλλιτέχνες και δημιουργούς σε όλες τις μορφές τέχνης.

TOGETHER 47

«Αν όλοι άνθρωποι της γης» KEIMENO ΜΙΛΑ ΚΥΡΟΥ

Τι είναι ένας Θεός χωρίς πιστούς; Τι είναι ένας βασιλιάς χωρίς υπηκόους; Τι είναι μια κυβέρνηση χωρίς ψηφοφόρους; Τι είναι ένα αφεντικό χωρίς εργαζόμενους; Οι άπιστοι, κολασμένοι. Οι ανυπάκοοι, αποκεφαλισμένοι. Οι αντιδραστικοί, φυλακισμένοι. Οι απεργοί, απολυμένοι.

-Κύριε! υπάρχει κάποιος...

-Γρήγορα για παραδειγματισμό απολύστε τον, φυλακίστε τον, πάρτε του το κεφάλι και δείξτε του το δρόμο για την κόλαση!

-Κύριε! υπάρχουν πολλοί...

-Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί; Ακούγωντας Νίκο Παπάζογλου- Εγώ δεν είμαι ποιητής

Η Ελένη και ... τα μάτια της

TOGETHER 48

KEIMENO ΕΛΕΝΗ ΓΚΟΡΑ

Ή

ταν να μην πάρω την απόφαση να κάνω λέιζερ. Κλείνω ραντεβού και τονίζω: «Έρχομαι για λέιζερ!». Έτσι, αποφασιστικά. Τέρμα. Να πετάξω επιτέλους, φακούς και γυαλιά. Έρχεται η μέρα πάω στο γιατρό. Πότε μπορούμε να κάνουμε λέιζερ; μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Κάτσε να σε δω, μου κάνει. Με βλέπει, κάνουμε και κάτι επιπλέον εξετάσεις. Δεν τα βλέπω καλά τα πράματα μάτια μου, μου λέει. Δώσε μου λίγο χρόνο να βγουν τα αποτελέσματα. Τον πρήζω στα τηλέφωνα. Πότε

και πότε. Στο μεταξύ το ‘χω ανακοινώσει σε όλον τον κόσμο απ’ την χαρά μου ότι θα κάνω λέιζερ, ότι θα βρω το φως μου. Βγαίνουν τα αποτελέσματα, πηγαίνω πάλι απ΄ το ιατρείο. Το μάτια μου είναι πολύ χοντρά. Έλεος, ρε φίλε, μέχρι και τα μάτια μου είναι χοντρά, τα τόσο δα σχιστά ματάκια. Το λέιζερ δεν πιάνει. Άσε που έχω λίγα και μεγάλα κύτταρα, που αν μεγαλώσουν, θα γκαβοθώ κι άλλο. Ούτε μεμβράνη μου συνιστά, γιατί αν κάτι δεν πάει καλά και θολώσει, τα επόμενα χρόνια μάλλον για

μόσχευμα θα ψάχνω. Τέλος, μου προτείνει να μου κάνει μία επέμβαση σαν αυτή που κάνουν στους παππούδες για τον καταρράκτη. Κάνει λέει, μια μικρή τομή περίπου 2 χιλιοστών, βγάζει τον φυσικό φακό και προσθέτει έναν άλλον ίσα με ένα δακτυλικό αποτύπωμα που έχει δύο έλικες. Δέκα λεπτά υπόθεση. Μια μέρα το ένα μάτι και έπειτα από πέντε το άλλο. Εγώ μένω. Είχα προετοιμαστεί για λέιζερ κι όχι για κάτι παππουδίστικο. Νευρίασα πολύ με τον εαυτό μου, που δεν μου επέτρεψε ούτε ένα απλό λέιζερ να κάνω!

Με βλέπει που στραβώνω ο γιατρός και με συμβουλεύει να διαβάσω τι λένε οι συνάδελφοί του γι΄ αυτήν την περίπτωση. Ύστερα, τόνισε, θα είσαι έτοιμη να πάρεις οποιαδήποτε απόφαση με επιχειρήματα. Χαιρετιόμαστε, γυρνάω σπίτι και στρώνομαι στο διάβασμα. Δε μου άρεσε και πολύ αυτού του είδους η πρόταση. Από τη μία έλεγα θα βρω το φως μου και από την άλλη μα καταρράκτη από τώρα; Και επειδή όλα είναι ένα μείγμα μάρκετινγκ και φόβου είπα όχι. Τα μάτια μου, τα μάτια μου!

«Αναζητώντας την ευγένεια» KEIMENO ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ ΚΟΡΙΝΑ

«Κ

αλημέρα» και «συγνώμη». Δύο λέξεις, των οποίων η χρήση, σύμφωνα με τον αμερικανό κοινωνιολόγο των πολιτιστικών θεωριών, Ε.Γκόφμαν, αντικατοπτρίζει την εικόνα και την λειτουργία μιας κοινωνίας. Εμείς σήμερα, πόσο συχνά τις χρησιμοποιούμε; Πόσο ευγενικά συμπεριφερόμαστε στην καθημερινότητά μας, στις παρέες μας, στις απλές και στις σύνθετες συναναστροφές; Η χρήση κάποιων λέξεων όπως «καλημέρα», «συγγνώμη», «ορίστε», «παρακαλώ», «ευχαριστώ», καθώς και η χρήση του πληθυντικού αριθμού δεν εξασφαλίζουν από μόνες τους την ομαλή συμβίωση, ούτε επαρκούν για να εξαλείψουν τη βία ή τις βίαιες συμπεριφορές, οι οποίες εκδηλώνονται κάλλιστα και σε συνθήκες απόλυτης ευγένειας. Οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων συνηθίζουν όλο και περισσότερο να ζουν σε συνθήκες αγένειας. Όσον αφορά την ελληνική κοινωνία, η έλλειψη ευγένειας πηγάζει από πολλές αιτίες. Βασικό ρόλο διαδραματίζουν οι κοινωνικές συνθήκες. Η ανασφάλεια λόγω ανεργίας, κοινωνικών αλλαγών, αύξηση φόρων, απολύσεων, αβεβαιότητας για το μέλλον κ.ά., επηρεάζουν την κοινωνική συμπεριφορά. Οι πολίτες αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία είναι αποτέλεσμα των παραπάνω συνθηκών και υιοθετούν εύκολα συγκρουσιακές συμπεριφορές στην καθημερινότη-

τάς τους. Για παράδειγμα, δημιουργούνται εντάσεις για μία θέση στο λεωφορείο, σε συνηθισμένες συναλλαγές στις τράπεζες κλπ. Για την δυσάρεστη αυτή κατάσταση, μεγάλη είναι η ευθύνη των Μ.Μ.Ε. Καθημερινά στην πλειοψηφία των τηλεοπτικών εκπομπών κυριαρχούν συμπεριφορές υβριστικές με χυδαιότητα, και από άτομα που ασκούν εξουσία. Αντί να παρέχουν ουσιαστική ενημέρωση και ψυχαγωγία, γεννούν φανατισμούς και ανταγωνισμούς. Παιχνίδια όπως το «Survivor» κ.ά. προά-

γουν έναν αθέμιτο πολλές φορές ανταγωνισμό αψηφώντας τον συνάνθρωπο. Από την άλλη πλευρά ο τηλεθεατής ως παθητικός δέκτης τα δέχεται όλα αυτά χωρίς κριτική σκέψη. Δημιουργείται ένα αποχαυνωμένο κοινό, το οποίο ενστερνίζεται τον παραπάνω τρόπο επικοινωνίας. Όλα αυτά συμβάλουν στην αναπαραγωγή τέτοιων συμπεριφορών στις κοινωνικές συναναστροφές. Αντίθετα, οι λέξεις «ευγενικός» και «καλόβουλος» ταυτίζονται με τον αδύναμο, το κορόιδο, τον άνθρωπο που μπορεί κάποιος εύκολα να χειριστεί. Αρχικά, η ελληνική οικογένεια, όσον αφορά την ευγένεια, περνάει στα παιδιά της αντιφατικά μηνύματα. Οι διδαχές των γονέων για καλή συμπεριφορά, αντικρούονται με την αγένεια στην οποία καθημερινά τα εκθέτουν. Συχνό παράδειγμα αποτελεί η αγενής οδηγική συμπεριφορά των ενηλίκων. Ο άλλος βασικός φορέας κοινωνικοποίησης, το σχολείο, ενώ διατείνεται πως διδάσκει την συνύπαρξη και συνεργασία μεταξύ των μαθητών, ουσιαστικά προάγει τον ανταγωνισμό. Η κατηγοριοποίηση των μαθητών σε «καλούς» και «κακούς» επιφέρει εντάσεις και αντιζηλίες ανάμεσα στα παιδιά και αναπόφευκτα αγενή συμπεριφορά. Συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι η εμφάνιση των «νταήδων» δηλαδή παιδιών με αγενείς έως βίαιες συμπεριφορές, που

επιβάλλονται σε ήσυχα και ευγενικά «θύματα». Φαίνεται πως αυτό που λείπει από τις σχέσεις είναι η ενσυναίσθηση και η αποδοχή. Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να μπαίνει κάποιος στην θέση του άλλου και να τον κατανοεί. Αποδοχή σημαίνει να δέχεσαι τον συνάνθρωπο έτσι όπως είναι. Όταν θα επικρατήσουν οι δύο παραπάνω όροι, οι συνθήκες συμβίωσης, θα είναι καλύτερες. Αυτό που συμπεραίνεται είναι ότι οι παραπάνω σημαντικοί φορείς (οικογένεια, σχολείο, ΜΜΕ) θα πρέπει να ανταποκριθούν πλήρως στις απαιτήσεις του ρόλου τους σύμφωνα με τις παρούσες συνθήκες. Δηλαδή, η οικογένεια να διδάσκει την ευγένεια με το παράδειγμά της, το σχολείο να προάγει την συνεργασία και την ισότητα και τέλος τα ΜΜΕ, να ενημερώνουν προβάλλοντας ανθρώπους πρότυπα. Επιπλέον, ο καθένας έχει ατομική ευθύνη για τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους άλλους. Αν δηλαδή προβάλλει τα καθημερινά προβλήματά του ως δικαιολογία για αγενή συμπεριφορά. Τελικά, ας σκεφτούμε : πόσο διαφορετική θα είναι η ζωή μας, αν συμπεριφερθούμε με σεβασμό και ευγένεια σε όλους τους ανθρώπους, ξεκινώντας με μία χαμογελαστή καλημέρα την ημέρα μας; Είμαι σίγουρη πως θα την ανταποδώσουν!

Η ταράτσα των ονείρων KEIMENO ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ

Ε

ότι τρώγαμε ήταν πιο γευστικό, πιο νόστιμο, πιο ωραίο, όλα πιο..... Και μετά το φαγητό παιχνίδι, πολύ παιχνίδι χαράζαμε με τις κιμωλίες τετράγωνα για το κουτσό, αφού πρώτα είχαμε προλάβει να γράψουμε τα ονόματά μας. Ακόμα απορώ πως βρέθηκαν οι κιμωλίες εκεί. Από την άλλη τα αγόρια ζωήρευαν, τρέχανε και μαζεύανε παρατηρήσεις. Έπειτα όλοι ξαπλωμένοι στη σειρά, η πλάτη μας ένιωθε τη ζέστη που είχε απορροφήσει η τσιμεντένια πλάκα από τον ήλιο του μεσημεριού. Κοιτούσαμε ουρανό και μετρούσαμε αστέρια, παραμονεύαμε αν θα πέσει κανένα για να κάνουμε ευχή! Οι ευχές γίναν πολλές και τα αστέρια αμέτρητα. Ήμασταν ευτυχισμένοι τόσο που αγγίζαμε ουρανό. Χαζεύαμε τα αστέρια και συζητούσαμε, κάναμε όνειρα, τέτοια που πάψαμε να κάνουμε. Τέτοια που είχαν όλη την λάμψη των αστεριών μέσα τους. Ξαφνικά πεταγόταν οι μεγά-

λοι με τις συμβουλές τους και μας το χαλούσαν «Να προκόψετε στη ζωή σας, να γίνετε άνθρωποι». Και κάναμε την προκοπή των μεγάλων και θυσιάσαμε πολλά από τα όνειρα. Ήρθαν όμως όλα με τη σειρά και πήγαν όλα κατ΄ευχήν. Όλοι στην « ταράτσα των ευχών», η Ολυμπία, ο Θωμάς, η Κατερίνα, ο Αντρέας, ο Παναγιώτης, ο Γιώργος, η Αναστασία, ο Χρήστος και η Μαρία. Τι και αν τα χρόνια πέρασαν, τι και αν μετράμε λιγότερα αστέρια και δεν κάνουμε ευχές; Πάντα θα αναπολούμε την ταράτσα μας. Η ταράτσα των ευχών, των ονείρων, της ευτυχίας, των επιθυμιών, της αθωότητας της ξεγνοιασιάς, της μαγευτικής θέας. Παρόλου που σκεπάστηκε με κεραμίδια ακόμα μας επιτρέπει να την κοιτάζουμε, όταν περνάμε από κει. Τι δύσκολου που είναι να κάνεις ευχή από τόσο χαμηλά; Μεγάλη η απόσταση μέχρι τα αστέρια.

TOGETHER 49

ίναι κι αυτές οι καλοκαιρινές νύχτες που μου την φέρνουν συνέχεια στο νου, την νοσταλγία όπως τα παιδικά χρόνια. Ήμασταν τσούρμο ζωηρό, ανεβαίναμε τα σκαλιά λαχανιάζοντας μέχρι τον τρίτο και τα υπόλοιπα τα «βγάζαμε» με το ζόρι μέχρι να φτάσουμε στην πόρτα του παραδείσου. Ξύλινη που πάντοτε έτριζε! Μα όταν άνοιγε αντικρύζαμε τον παράδεισό μας... μια τσιμεντένια απέραντη πλάκα. Μια ταράτσα που λατρεύαμε να πηγαίνουμε. Την περπατούσαμε σπιθαμή προς σπιθαμή και αποφεύγαμε με προσοχή τις κατά λάθος σιδεριές της. Ένας πλαστικός κουβάς ήταν η σήμανση του κινδύνου. Οι μεγάλοι με τους μεγάλους και οι μικροί με τους μικρούς. Μας έκανε τραπέζι οικογενειακό, ένα μεγάλο ορθογώνιο που πάνω του είχε όλα τα καλούδια. Ακόμη θυμάμαι την χαρακτηριστική μυρωδιά του κάρβουνου,

Το ραδιόφωνο όπως θέλεις να ακούγεται!

ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ στον Γ. Ρίτσο Ως συνέχεια του προηγούμενου μας άρθρου (βλ.τεύχος 30) και σε συνάφεια με τα όσα διατυπώθηκαν εκεί, θα επεκτείνουμε περαιτέρω την ενασχόληση μας ώστε να συμπεριλάβουμε στη θεματική μας ανάλυση την προβληματική των συμβόλων και των χρησιμοποιούμενων μέσων, δηλαδή των λέξεων, στο έργο του Ρίτσου, όπως παρουσιάστηκε στα «Μελετήματα» (1974).

TOGETHER 50

KEIMENO ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΥΔΗΣ Κοινωνικός Ανθρωπολόγος – Υπ. Διδάκτορας Φιλοσοφίας

Τ

ο ποιητικό και θεωρητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου δεικνύει μια σύζευξη του ουμανισμού και της κοινωνικής τάσης. Ο Ρίτσος τολμά το «μπόλιασμα» του ρεαλισμού μ’ έναν οραματικό λυρισμό. Από την εισαγωγή στον Έρενμπουργκ, αλλά και στον Ελυάρ, προκύπτει ο θαυμασμός του Ρίτσου για το απλό λεξιλόγιο στην ποίηση. Οι πομπώδεις εκφράσεις και οι βαρύγδουπες λέξεις, κληρονομιά του ρομαντισμού, αποκλείονται από την εκφραστική του ποιητικού λόγου που επικροτεί και συνακόλουθα ασπάζεται ο Ρίτσος. Είναι η στροφή στην απλότητα, στις κοινές λέξεις που καθίστανται φυσική αναπνοή της συνείδησης. Η βίωση των ιδανικών επαναφορτίζει σημασιολογικά το απλό, το καθημερινό οδηγώντας τον ποιητή σε μια αφάνταστα πυκνή λιτότητα. Η οικεία γλώσσα καθίσταται πανανθρώπινος κώδικας, ώστε όλος ο κόσμος μπορεί να μιλάει στον ενικό. Η σημαντική του οικείου συσφίγγει τις επιμέρους υποκειμενικότητες σ’ ένα οργανικό σύνολο, το οποίο επάξια εγείρει αξιώσεις αντικειμενικότητας. Πρόκειται για το λαϊκό λεξιλόγιο που

ενοποιεί τον κόσμο ή, όπως λέει ο Ρίτσος, φωτίζει την καρδιά του κόσμου. Αν και ο Μανώλης Αναγνωστάκης κατηγόρησε, μέσω της κριτικής του για τον Μάριο Ρουσιάδη, τον Ρίτσο ότι δίδαξε έναν ιδιαίτερο βερμπαλισμό, δηλαδή τον κατηγόρησε για ρηχότητα ιδεών και πνεύματος εξαιτίας της ιδεολογικής σκευής της ποίησης του, εντούτοις θα ήταν λάθος να απορρίψουμε το έργο του Ρίτσου λόγω αισθητικής ανεπάρκειας. Η εκμετάλλευση του βιώματος δεν στέρησε από την τέχνη του Ρίτσου την πρωτοτυπία της έκφρασης. Κατόρθωσε να απεγκλωβιστεί από τα ασφυκτικά όρια του κοινωνικού ποιητή, τολμώντας μορφικές καινοτομίες. Ο Ρίτσος κατάφερε να μπολιάσει την κοινωνική ποίηση με μια εξευγενισμένη και υψηλή δραματικότητα, καθιστώντας μ’ αυτόν τον τρόπο δυνατή την άρση της πεζότητας. Η συγχρονική, ή αλλιώς επικαιρική, ποίηση δεν σημαίνει αναγκαστικά πρόχειρη αποτύπωση των κοινωνικών δρωμένων στον ποιητικό λόγο. Η ποίηση του Ρίτσου καταρρίπτει το φράγμα μεταξύ λόγιας και λαϊκής τέχνης. Το λεξιλόγιο δεν διαχωρίζεται σε ποιητικό και κοινό, αλλά απεναντίας, μέσω της απόρριψης του εξεζητημένου, βλέπουμε να ποιητικοποιείται το απλό. Δεν υπάρχει, συνεπώς, κανένα κλείσιμο σε κάποια αριστοκρατική γλώσσα, καμία απομόνωση του καθημερινού από το εορταστικό. Στους στίχους που συνέγραψε ο Ρίτσος, όσο συσσωρεύονται οι ρεαλιστικές λεπτομέρειες, τόσο τα σύμβολα των ποιημάτων κερδίζουν σε πλούτο, φορτίζονται με νοήματα και συγκίνηση. Οι λεπτομέρειες

λειτουργούν σαν μικρά τραντάγματα που οικουμενικοποιούν και δραματοποιούν το συνηθισμένο. Εδώ κρίνεται σκόπιμο να ειπωθεί ότι ο Γιάννης Ρίτσος συμπεριφέρεται διπολικά, θα λέγαμε, αναφορικά με την χρήση των λέξεων. Από τη μία είναι θιασώτης των απλών, επαναλαμβανόμενων λέξεων και από την άλλη, όπως π.χ. στην Τέταρτη διάσταση (έργο σύγχρονο των Μελετημάτων), μεγαλοστομεί. Στο συγκεκριμένο έργο υπάρχει μια περίσσεια αφηρημένων λέξεων, ουσιαστικοποιημένων επιθέτων κλπ. Αλλά αυτό αποτελεί ένα τρόπο μεταφοράς σ’ ένα προηγούμενο χρόνο γιατί αποδίδει ένα παλαιακό χρώμα στα ποιήματα, όπως συμπεραίνει η Προκοπάκη. Με άλλα λόγια, είναι μια λανθάνουσα νοσταλγία που προσπαθεί ν’ αποδώσει ενίοτε ο Ρίτσος. Βλέπουμε έτσι τον ποιητή να μην περιορίζεται, να μην μένει στάσιμος, αλλά να πειραματίζεται, να αυτοδιαψεύδεται και τελικά να εξελίσσεται. Οι ποιητικοί του τρόποι αλλάζουν στη ροή του έργου του, κάτι που μαρτυρά την καλλιτεχνική του εγρήγορση. Τα σύμβολα που αποδέχεται ο Ρίτσος ως θεμιτά είναι τα αθόρυβα, τα πλαστικά σύμβολα. Δεν επιθυμεί τη χρήση των έτοιμων, προκατασκευασμένων συμβόλων, αλλά προτιμά τη συμβολοποίηση του καθημερινού. Υπεισέρχεται έτσι μια διάσταση ζωτικότητας σ’ αυτό που αποκαλούμε σύμβολο. Τα αισθητικά σύμβολα του παρελθόντος, λέει ο ίδιος, είναι τυποποιημένες μουσειακές μορφές. Η τέχνη, όπως την φαντάζεται ο Ρίτσος, είναι ζωντανή, λειτουργεί στο παρόν και δημιουργεί νέα εκάστοτε σύμβολα, τα οποία είναι εκφρα-

στές της καλλιτεχνικής μεταρσίωσης. Τα σύμβολα του Ρίτσου είναι αποτέλεσμα μιας ρεαλιστικής διαλεκτικής. Η ανάδειξη της πραγματικότητας και η γλαφυρή, αλλά και ψυχική της, περιγραφή δημιουργεί το σύμβολο. Αυτή η δημιουργία και ο εμπλουτισμός του συμβόλου με υλικό αντίβαρο, πραγματοποιείται χάρη σ’ ένα μακρό και ριψοκίνδυνο περίπλου μέσα στον ταραγμένο ωκεανό της ανθρώπινης ψυχής. Η ενασχόληση μ’ έναν συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, είναι αυτό που διαχωρίζει τον Ρίτσο από τους συμβολιστές, οι οποίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους διεθνείς ή υπεριστορικούς ποιητές. Όμως αυτή η τοπικότητα, ή αλλιώς χωροχρονική σταθερά, λειτουργεί ως εφαλτήριο για τον Ρίτσο προς την οικουμενικότητα. Η εστίαση στην ατομική περίπτωση ως αφετηρία άρεται από την συνεπακόλουθη συμβολική ανταπόκριση σ’ ένα κοινωνικό κάλεσμα. Αυτό δίνει το αίσθημα της απελευθέρωσης, είναι σαν μια λυτρωτική επιστροφή στον κόσμο, με τίμημα την αυτοεξαφάνιση. Κι έτσι οδηγούμαστε στην διαπίστωση, όπως μαρτυρεί ο Θασίτης, ότι τα σύμβολα (στο έργο του Ρίτσου) διαμορφώνονται, άμεσα και έμμεσα, από μια διαρκώς ανανεούμενη κοινωνική μυθολογία.

Παύλου Μελά 7-9, Κοζάνη Τηλ. 2461 028880 Δεύτερο κατάστημα Espresso World Φιλίππου Β 36 Τηλ. 2461 029090

Σ

Ι

Ν

Ε

Μ

Α

Οι ταινίες των ‘80s ήταν και πολύ φάση! Οι ταινίες της πιο μαξιμαλιστικής αισθητικά δεκαετίας είναι σήμερα αδιαπραγμάτευτα κλασσικές. Θρυλικά soundtracks, απερίγραπτα ρούχα, αγαπημένοι χαρακτήρες, παρέες που έγραψαν ιστορία, εξωγήινοι που μπήκαν στις καρδιές μας, ζευγάρια που έσπασαν στερεότυπα, πέρασαν από τις αίθουσες του κινηματογράφου και από τις πολυπόθητες τότε κασέτες VHS στην καθημερινότητα μας, επηρέασαν γενιές και ενέπνευσαν πολλές επόμενες. Οι ταινίες των ‘80s με την υπερβολή τους, με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, με τη ρομαντική νοσταλγία που τις συνοδεύει, υπήρξαν ορόσημο, σημείο αναφοράς για τη ζωή μας, τα νιάτα μας, τους πρώτους έρωτες και την ενηλικίωση μας. Μια δεκαετία, πληθώρα ταινιών, αμέτρητα συναισθήματα. Ο κινηματογράφος των ‘80s «αγαπιέται» αμετανόητα!

Στην τελευταία σκηνή του Breakfast Club ακούγεται το “Don’t You Forget About Me” των Simple Minds και οι πέντε πρωταγωνιστές, οι πέντε χαρακτήρες που αντιπροσωπεύουν στερεοτυπικά τις ομάδες του αμερικανικού λυκείου, χωρίζονται και φεύγουν . Πέρασαν όλη την ημέρα τους μαζί, τιμωρημένοι, με υποχρέωση να γράψουν μια έκθεση που θα απαντάει στο ερώτημα «Ποιοι νομίζετε ότι είστε» . Ο σπασίκλας, ο αθλητής, το φυτό, η πριγκίπισσα, ο παραβατικός τύπος, με άλλα λόγια το “breakfast club” συνυπάρχει σε μια αίθουσα, αναπτύσσει μια διαφορετική σχέση και τελικά καταρρίπτει τα στερεότυπα που το ακολουθεί. Μια ταινία που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά και ακόμα και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για τη δεκαετία του’80.

Ghostbusters (1984) του Ivan Reitman

Who You Gonna Call?

Ghostbusters! Μια από τις πιο εμβληματικές και διαχρονικές κωμωδίες με πρωταγωνιστές τους :Bill Murray, Dan Aykroyd, Sigourney Weaver, Harold Ramis και Rick Moranis.

O Murray, o Aykroyd και ο Ramis είναι εκκεντρικοί παραψυχολόγοι που έχουν ξεκινήσει στη Νέα Υόρκη τη δική τους επιχείρηση, η οποία σχετίζεται με τη «σύλληψη» φαντασμάτων. Η ιδέα για την ταινία προήλθε από τον Ramis και τον Aykroyd, οι οποίοι ήθελαν να δημιουργήσουν ένα πρότζεκτ αποκλειστικά για τον κινηματογράφο. Από τη στιγμή που η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους, έγινε αγαπημένη εκατομμυρίων θεατών ανά τον κόσμο. Πέντε χρόνια μετά, κυκλοφόρησε και η δεύτερη ταινία Ghostbusters, ενώ το 2016 κυκλοφόρησε μια γυναικεία εκδοχή της ταινίας.

Beetlejuice (1988) του Tim Burton

Η Barbara και ο Adam Maitland σκοπεύουν να περάσουν τις διακοπές τους διακοσμώντας το καινούριο σπίτι τους. Ωστόσο, τα σχέδια τους ανατρέπονται! Στην επιστροφή τους στο σπίτι το ζευγάρι για να αποφύγει να χτυπήσει ένα σκύλο στο δρόμο, ρίχνει το αυτοκίνητό του σε μια γέφυρα και σκοτώνεται. Η Barbara και ο Adam γυρίζουν στο σπίτι σαν πνεύματα και βρίσκουν ένα βιβλίο με τίτλο «Εγχειρίδιο για τους πρόσφατα πεθαμένους» συνειδητοποιώντας πως είναι όντως νεκροί. Οι μέρες στην αρχή κυλούν ήσυχα, μέχρι που το σπίτι πωλείται και έρχεται στα χέρια μιας ενοχλητικής οικογένειας από τη Νέα Υόρκη. O Charles και η Delia Deetz, μαζί με την κόρη τους Lydia μεταμορφώνουν το σπίτι σε ένα εκκεντρικό οίκημα προκαλώντας τους Maitland, οι οποίοι προσπαθούν να τρομάξουν τους Deetz για να φύγουν. Οι προσπάθειές τους δεν έχουν επιτυχία, ενώ η Lydia βλέπει το νεκρό ζευγάρι και στη συνέχεια γίνεται φίλη μαζί του. Οι Maitland στρέφονται στη λύση του Σκαθαροζούμη, αν και όλοι τους αποτρέπουν, για να διώξει τους Deetz. O Σκαθαροζούμης όμως, θέλει να παντρευτεί τη Lydia γιατί έτσι θα καταφέρει να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών. Οι Maitland τελικά θα συνεργαστούν με την Lydia για να στείλουν τον Σκαθαροζούμη για πάντα στον άλλον κόσμο!

Back to the Future (1985) του Robert Zemeckis

Ο Marty McFly είναι μαθητής λυκείου στο Hill Valley της California και έχει μια συμβατική ζωή. Ο ίδιος πρέπει να υποστεί την ιδιόρρυθμη σχέση μεταξύ του «φύτουκλα» μπαμπά του και της υπέροχης μητέρας του, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με τον εκφοβισμό που της επιβάλλει ο επιβλέπων του συζύγου της στη δουλειά του. Η σχέση του με τον εκκεντρικό επιστήμονα Doc Brown , ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη μετατροπή ενός Delorean σε μια χρονομηχανή, είναι αυτή που κάνει διασκεδαστική τη ζωή του Μarty. Κατά λάθος ο ίδιος μέσω της χρονομηχανής ταξιδεύει 30 χρόνια πίσω στο 1955, όπου παρεμποδίζει ακούσια τη σχέση των γονιών του. Ο ήρωας προσπαθεί να επανασυνδέσει τους γονείς του, προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει τη δεκαετία του ‘80. Τις προσπάθειές του όμως, παρεμποδίζει ο μετέπειτα επιβλέπων του πατέρα του.

The Shining (1980) του Stanley Kubrick

O Jack Torrance είναι ένας συγγραφέας που γράφει βιβλία τρόμου και αναζητεί έμπνευση για το επόμενο έργο του. Σκοπεύει λοιπόν, να γίνει ο νέος επιτηρητής ενός παλιού ξενοδοχείου στο Κολοράντο ώστε να εμπνευστεί και να γράψει μια δυνατή ιστορία τρόμου. Στο Κολοράντο θα τον συνοδεύσουν η γυναίκα του και ο γιος του,Danny, οι οποίοι θα γνωριστούν με τον σεφ του ξενοδοχείου, πριν εκείνος αναχωρήσει. Ο σεφ θα αντιληφθεί τις τηλεπαθητικές ικανότητες του Danny, οι οποίες χαρακτηρίζονται με τον όρο «Λάμψη», καθώς και ο ίδιος διαθέτει αντίστοιχες ικανότητες. Τον καθησυχάζει και τον προτρέπει, σε περίπτωση που συμβεί κάτι, να τον ειδοποιήσει τηλεπαθητικά. Παράλληλα, το ξενοδοχείο φαίνεται να είναι στοιχειωμένο από τα φαντάσματα των προηγούμενων επιτηρητών και τρομακτικές εικόνες κατακλύζουν το μυαλό του Danny. O Jack με την παραμονή του στο ξενοδοχείο έρχεται στα πρόθυρα της τρέλας, πριν τον καταλάβουν τα πνεύματα του ξενοδοχείου και τον οδηγήσουν στην προσπάθεια να δολοφονήσει την οικογένειά του.

TOGETHER 51

Τhe Breakfast Club (1984) του John Hughes

Β

Ι

Β

Λ

Ι

Ο

Τα 80’s μέσα από πέντε βιβλία Τα 80’s… Τι να πρώτο πει κανείς γι’ αυτή τη δεκαετία! Συνώνυμο του εξτραβαγκάτζ, για πολλούς αποτελούσε τον παράδεισο, για άλλους την αρχή του κακού… Glitter, άφρο μαλλιά και disco! Οι The Cure, οι Smiths, οι New Order και ο David Bowie. Tο packman, το Atari, ο κύβος του Rubik και η Τόλμη και γοητεία. Μισό λεπτό όμως, σε αυτή τη στήλη μιλάμε για βιβλία, παρασύρθηκα. Αλλά πώς να μην παρασυρθεί κανείς; Αν και παιδί των 90’s τα έιτιζ έχουν αφήσει τόσο έντονα το αποτύπωμα τους οπότε δημιουργούν πάντα ενθουσιασμό!

KEIMENO ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ

Ό

ταν άρχισα να σκέφτομαι ποια βιβλία γράφτηκαν κατά την περίοδο της δεκαετίας του 1980, η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα αρχικά. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το Χρήμα (1984) του Martin Amis (Εκδόσεις Πατάκη), μόνο που αυτό το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πλέον (κρίμα, πολύ κρίμα)… Κατά τη διάρκεια της έρευνας μου διαπίστωσα πως αν και η δεκαετία των 80’s ήταν ένα ατελείωτο πολύχρωμο πάρτι, κατά τη διάρκεια της γράφτηκαν κάποια πολύ σημαντικά βιβλία. Ορίστε 5 από αυτά:

Πανεπιστήμιο. Φροντιστήριο, καβγάδες με τους γονείς, ραντεβού με τη Μάρω και την Κάτια, ο ερασιτεχνικός σταθμός στην ταράτσα του Δημήτρη του ’94, μπάνια στη θάλασσα, θερινά σινεμά και λίγο διάβασμα. Μετά τις εξετάσεις, σαν σε παλιό χορό, τα ζευγάρια θα χωρίσουν, για να σμίξουν ξανά σε νέους συνδυασμούς, και η παρέα θα διαλυθεί πριν προλάβουν οι φιλίες να ξεφτίσουν. Οι ήρωες πληρώνουν τα διόδια του τέλους της εφηβείας τους. Και το ταξίδι συνεχίζεται… Τα Διόδια, το δεύτερο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, πρωτοδημοσιεύτηκαν το 1982, την εποχή που ο συγγραφέας ήταν σχεδόν συνομήλικος με τους ήρωές του. Αμέσως απέσπασαν εγκωμιαστικές κριτικές: Παραφράζοντας τον Μπελλ, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για «ομαδικό πορτραίτο με μια γενιά». Γυρίζοντας τις σελίδες των Διοδίων είναι σαν να ταξιδεύεις μέσα στην καθημερινότητα μιας ομάδας νέων. Τίποτε από αυτά που συμβαίνουν δεν μοιάζει επινοημένο. Ένα κείμενο που στέκει στέρεα και απλά στα πόδια του. Η καλή αρχιτεκτονική δεν έχει ανάγκη από φανταχτερά υλικά. Γεμάτο αλήθεια και αισιοδοξία, αφελές έτσι όπως μόνον η πραγματικότητα μπορεί να το κάνει, τρυφερό και ανείπωτα ευαίσθητο, είναι ένα βιβλίο ταυτότητα μιας εποχής.

TOGETHER 52

Τα απομεινάρια μίας ημέρας (1989), Kazuo Ishiguro, Εκδόσεις Ψυχογιός

Εντέλει, τι έχουμε να κερδίσουμε αναλογιζόμενοι συνεχώς το παρελθόν, κατηγορώντας τον εαυτό μας για το γεγονός πως η ζωή μας δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλαμε; Ο Καζούο Ισιγκούρο (Νόμπελ Λογοτεχνίας, 2017) ζωγραφίζει με την πένα του το συγκινητικό πορτρέτο του Στίβενς, του τέλειου μπάτλερ, και του κόσμου του, που ξεθωριάζει στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Στίβενς, ύστερα από δεκαετίες υπηρεσίας στο Ντάρλινγκτον Χολ, μόνος του μια μέρα στην αγγλική ύπαιθρο, ξεκινά ένα ταξίδι στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τον εαυτό του ότι έχει υπηρετήσει την ανθρωπότητα προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον «μεγάλου ηθικού αναστήματος τζέντλεμαν» Λόρδο Ντάρλινγκτον. Όμως, στη μνήμη του παραμονεύουν αμφιβολίες για την αληθινή φύση της «μεγαλοσύνης» του Λόρδου Ντάρλινγκτον, και ακόμα μεγαλύτερες αμφιβολίες για τη φύση της δικής του ζωής. Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα, μια όμορφη αναπόληση της ζωής ανάμεσα σε δύο πολέμους σε μια αγγλική έπαυλη, μια καθηλωτική επίκληση σε χαμένα όνειρα και χαμένους έρωτες.

Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας (1985), Gabriel Garcίa Màrquez, Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη

Ο κεραυνός που χτυπάει τις καρδιές του νεαρού Φλορεντίνο Αρίσα και της συνομήλικής του Φερμίνα Δάσα διακόπτεται απότομα από τη σφοδρή αντίδραση του πατέρα της και ακυρώνεται με το πέρασμα του χρόνου, όσον την αφορά. Ο Φλορεντίνο θα παραμείνει συναισθηματικά ανάπηρος σχεδόν για όλη του τη ζωή, μη μπορώντας να την ξεχάσει. Η Φερμίνα, αντίθετα, υποκύπτει στα θέλγητρα ενός γοητευτικού και έμπειρου γιατρού, φτιάχνει οικογένεια και εκλογικεύει την απώλεια του πρώτου άντρα στη ζωή της. Με φόντο τις ακτές της Καραϊβικής και δαμόκλειο σπάθη την τρομερή αρρώστια της εποχής, τη χολέρα, οι δύο πρωταγωνιστές επιζούν σαν να είναι απρόσβλητοι από την επιδημία, λόγω της δύναμης με την οποία ερωτεύτηκαν. Θα συναντηθούν μόνον όταν ο σύζυγος

Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (1989), Κώστας Μουρσελάς, Εκδόσεις Πατάκη

της Φερμίνα πεθάνει και το πεδίο για τον Φλορεντίνο είναι και πάλι ελεύθερο. Όχι μόνο δεν την ξέχασε -μετά από 51 χρόνια, 9 μήνες και 4 ημέρες που έχουν περάσειαλλά δεν την ξεπέρασε ποτέ, και το ψήγμα της ελπίδας μέσα του έμεινε ζωντανό και ενεργό...

Νόμπελ Λογοτεχνίας 1982 Το όνομα του ρόδου (1980), Umberto Eco, Εκδόσεις Ψυχογιός

Θες να κάνεις φιλοσοφία; Γράψε ένα μυθιστόρημα. Η προτροπή ανήκει στον Αλμπέρ Καμύ και φαίνεται ότι ακριβώς αυτήν αποφάσισε να ακολουθήσει ο Ουμπέρτο Έκο όταν, πριν από τριάντα χρόνια, ήδη καθιερωμένος ως ακαδημαϊκός, στοχαστής και δοκιμιογράφος, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της μυθοπλασίας με Το Όνομα του Ρόδου. Έργο συγκεντρωτικό και φυγόκεντρο, καμωμένο από μια ετερόκλητη πρώτη ύλη που η εύθυμη μαεστρία του Έκο καταφέρνει να συναρμόσει δημιουργικά, Το Όνομα

του Ρόδου εξακολουθεί να μας σαγηνεύει ύστερα από τριάντα χρόνια, ακριβώς εξαιτίας αυτής της απροσδιόριστης μορφής που του επιτρέπει να διατελεί στα όρια ανάμεσα στο μυστηριώδες και το αυτονόητο, το αποκρυμμένο και το προφανές, το περιπετειώδες και το αφηρημένο ή το ιδεολογικό. Ελλειπτικό επειδή είναι σωρευτικό ιδιαίτερων ιστορικών –και όχι μόνο– γνώσεων και πληροφοριών, γκρίζο επειδή είναι πλήρες χρωμάτων και ενός απρόσμενου διακόσμου, ανεπίκαιρο και διαχρονικό επειδή εγκαθίσταται σε χρονικές τομές και εγγράφει την αστυνομική, καταιγιστική του πλοκή μέσα στην Ιστορία, το πρώτο μυθιστόρημα του Έκο λειτουργεί, πλέον, ως σημείο αναφοράς για την παγκόσμια λογοτεχνία.

Διόδια (1982), Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Εκδόσεις Κέδρος

Καλοκαίρι. Μια παρέα εφήβων ετοιμάζεται για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο

Το 1989 ο Κώστας Μουρσελάς, ήδη διακεκριµένος θεατρικός συγγραφέας, εκδίδει τα Βαµµένα κόκκινα µαλλιά, το πρώτο του µυθιστόρηµα, και µας συστήνει έναν από τους πιο αξιοµνηµόνευτους χαρακτήρες της ελληνικής λογοτεχνίας: Εµµανουήλ Ρετσίνας, ο επονοµαζόµενος Λούης, η µετενσάρκωση του Αλέξη Ζορµπά στη µεταπολεµική Αθήνα, ένας σχεδόν ωραίος, σχεδόν τεµπέλης, σχεδόν αγράµµατος, σχεδόν άθεος. Μαζί µε τον Κωνσταντίνο Μανολόπουλο, τον διανοούµενο, και την ωραία Μάρθα είναι οι ήρωες µιας ιστορίας πάνω στην οποία θα στηθεί η τοιχογραφίας µιας ολόκληρης εποχής. ...ο κατεξευτελισµός της γυναίκας µέσα από την αφήγηση του Μουρσελά. Δεν είναι η στάση του συγγραφέα, είναι η στάση µιας σεξουαλικά πεινασµένης, λυσσασµένης αρσενικής γενιάς, πορνοδίαιτης και βωµολόχας, µιας γενιάς που έλιωσε τα πόδια της στις «µπουρδελότσαρκες» και που µόνο τη µάνα-γυναίκα σεβόταν... Η σωτηρία αυτής της κοινωνίας ήταν αυτή η σχεδία βίου, το ξυλάρµενο σωσίβιο, το πιάσιµο της καλής, το βόλεµα ή το άρπαγµα της ευκαιρίας. Ένας λαός έρµαιος στον τυχοδιωκτισµό της πολιτικής, ελπίζοντας µόνο στη λαχειοφόρο τύχη και στο δυάρι µε λουτροκαµπινέ.

Μ

Ο

Υ

Σ

Ι

Κ

H

KEIMENO NICK G.

High As Hope

BEACH HOUSE

FATHER JOHN MISTY

7

God’s Favorite Customer

Α

πό το “Lungs” στο “Ceremonials” και από το “How Big How Blue How Beautiful” στο “High As Hope”, οι Florence And The Machine γράφουν μουσικές που γεμίζουν την καρδιά σου και μένουν για καιρό στα αυτιά σου. Η παραδοχή ενός οδυνηρού χωρισμού ενέπνευσε έναν ολόκληρο δίσκο, ενώ τέσσερα χρόνια μετά η κοκκινομάλλα με την μεγάλη φωνή επιστρέφει για να γιορτάσει με ένα επικό άλμπουμ την αποδοχή του εαυτού, την αυτοπεποίθηση, την καινούρια αρχή. Ένα άλμπουμ γεμάτο μυστικά, τα οποία η Florence είναι διατεθειμένη να τραγουδήσει και να ομολογήσει, και ήχους που σαρώνουν τα πάντα γύρω τους και σε κάνουν να χαθείς μέσα σε αυτούς. Ειλικρινείς στίχοι, ευάλωτες ερμηνείες απαλλαγμένες από πολλαπλές μεταφορές, τραγούδια που αντιπροσωπεύουν καλλιτεχνική γενναιότητα. Το “High As Hope” είναι ένα άλμπουμ που η Florence ευχαριστήθηκε πραγματικά τη σύνθεσή του, καθώς είναι το πρώτο που έκανε νηφάλια και χαρούμενη συναισθηματικά. Το “Hunger” είναι ένα κομμάτι, με τον πρώτο στίχο να μιλά για τον αγώνα της Welch με διατροφικές διαταραχές στα 17 της , με ρυθμικά drums και δυναμικά φωνητικά που θυμίζουν τον προηγούμενο δίσκο της. Οι τόνοι πέφτουν στο “Big God”, μια μπαλάντα με στοιχεία blues, στίχους που μιλούν για αναπάντητα μηνύματα και ένα σαξόφωνο που δίνει άλλη συναισθηματική βαρύτητα στο κομμάτι. Στο “Patricia” αποτείνεται φόρος τιμής στην Patti Smith, ενώ στο “100 Years” o ήχος έχει ένα θριαμβευτικό γνώρισμα. Το “High As Hope” είναι ένα βαθιά προσωπικό άλμπουμ που γοητεύει.

Τ Ο

ι Beach House, ή αλλιώς το δίδυμο των Victoria Legrand και του Alex Scally, εδώ και μια δεκαετία έχει συνθέσει τον ήχο των πιο όμορφων dream pop ονείρων. Ο ήχος του μπορεί να μοιάζει ήπιος αλλά είναι χρωματισμένος με τις πιο ονειρικές μελωδίες, σαν αυτές που θες να ακούσεις μόνος σου στο σκοτάδι. Το 2015 κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό “Depression Cherry” ανεβάζοντας τον πήχη σε ύψη που θεωρητικά δύσκολα θα μπορούσαν να ξεπεραστούν. Και μετά ήρθε το “7”. Η εισαγωγή στο άλμπουμ γίνεται με το έντονα ψυχεδελικά ποπ “Dark Spring ”, αλλά η συνέχεια που έπεται μουσικά παίρνει ένα ηπιότερο ρυθμό, χωρίς να χάνει το συναρπαστικό στοιχείο. Ένα άλμπουμ που ακούγεται προσωπικό και συνάμα τεράστιο, φωτεινό μέσα στο σκοτάδι του, πρωτότυπο και συγχρόνως γνώριμο. Στο “7” οι Beach House άλλαξαν συνεργάτες, δούλεψαν μαζί με τον παραγωγό των Panda Bear και MGMT και τον Peter Kember, πρώην μέλος των Spacemen 3, και αυτό φάνηκε στον ήχο τους. Έγραψαν συναρπαστικά τραγούδια που είναι πραγματικά μεγάλα και ακροβατούν ανάμεσα στο shoegazing και τα glossy synths. To “Lemon Glow”, το “Dive”, το “Drunk in LA”, είναι μερικά από τα τραγούδια που θα αποκτήσουν γρήγορα το status του κλασικού για τους Beach House, ενώ το άλμπουμ στην ολότητά του θα σε συναρπάσει, θα σε τυλίξει μέσα του θα σε κάνει να ονειρευτείς.

o 2015 o Father John Misty κυκλοφόρησε το “I Love You Honeybear” μια ωδή στην αγάπη, τον πόθο και το «εγώ», με ακόλουθό του το “Pure Comedy” ένα άλμπουμ στο οποίο στοχάστηκε πάνω στη φιλόδοξη διερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης. Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία του τιτλοφορείται “God’s Favorite Customer” και φαίνεται θεματικά να συνδυάζει τα προηγούμενα δύο άλμπουμ μέσα από μια απλή μουσικά προσέγγιση. Μια προσέγγιση που θυμίζει την επιστροφή στους βασικούς ήχους και ρυθμούς. Ο χαρακτηριστικός soft rock ήχος είναι ακόμα παρών σε όλα τα τραγούδια, αλλά ο ακροατής τον αισθάνεται πιο σκοτεινό, περισσότερο εσωτερικό. Μαθαίνουμε πως τα πράγματα δεν είναι σωστά. Αέναα ανήσυχο, ο «αγαπημένος πελάτης του Θεού» είναι ένα άλμπουμ που μιλάει για δωμάτια ξενοδοχείου και ρεσεψιόν, εισέρχεται και βγαίνει από ένα μεταβατικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον που συχνά δεν έχει αγάπη ή άνεση. Στιχουργικά, ο Father John Misty μιλά για μια ανεκπλήρωτη σφοδρή επιθυμία που καταρρέει στην απομόνωση του εαυτού. Το μυαλό του φαίνεται να περνάει από θέμα σε θέμα, ωστόσο μένει πάντα κολλημένο σε αυτό που έχει χαθεί. Η διάθεση του άλμπουμ δεν περιορίζεται στη σοβαρότητα τέτοιων θεμάτων. Το ιδιαίτερο χιούμορ του Father John Misty είναι εκεί, η ιδιοφυία του διατρέχει κάθε στίχο και ήχο, ενώ η φωνή του παραμένει πάντα προσωπική και διεισδυτική . Εν κατακλείδι, μαθαίνουμε πως ο πόνος περνά, αλλά η ατομικότητα παραμένει κάτι που αγαπάμε αλλά και φοβόμαστε. Ένα άλμπουμ γεμάτο με ερωτήσεις που δεν βρίσκουν απάντηση. Ο Father John Misty στην πιο ειλικρινή και βαθιά εκδοχή του.

BEYONCÉ / JAY-Z

Everything Is Love

Τ

ο πιο ισχυρό ζευγάρι της μουσικής, οι Carters, κυκλοφόρησαν προς έκπληξη όλων ένα κοινό άλμπουμ που τιτλοφορείται “Everything Is Love” και κλείνουν με αυτό την τριλογία των albums τους, που αναφέρονται στο γάμο και τη σχέση τους. Στιχουργικά είναι ηπιότερο από τα προηγούμενα ατομικά τους, ωστόσο έχει τη δική του δυναμική και ιδιαίτερη αισθητική. Πρόκειται για μια εξύμνηση και απόδειξη της ανθεκτικότητας της αγάπης μέσα από τον αυτό-προβληματισμό, την ειλικρίνεια, τον συμβιβασμό και την υπερηφάνεια της μαύρη υπερβολής. Το “Everything Is Love” επικεντρώνεται στο status των συμβόλων του, μιλάει για το πλούτο, τα χρήματα και την κατάκτηση αυτών σε τραγούδια όπως το “Family Feud” και “Legacy”, ενώ το επικό “APESHIT” πραγματεύεται τη βίαιη αποικιακή ιστορία που απεικονίζεται ως υψηλή τέχνη μέσα στο μουσείο του Λούβρου. Μέσα από το σύνθετα όμορφο άλμπουμ οι Carters βρίσκουν τη δική τους αλήθεια και τελικά τη δική τους εξιλέωση!

TOGETHER 53

FLORENCE AND THE MACHINE

Ciao bella Είναι μάλλον το ρομαντικό του χαρακτήρα μου. Ίσως να είναι και η ατέλειωτη αγάπη μου για την γαστρονομία. Μπορεί πάλι να έχω αγαπήσει αυτόν τον τόπο σαν να είναι η γενέτειρά μου. Δεν ξέρω τι να πω!

KEIMENO ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑΣ

TOGETHER 54

Ξ

έρω όμως πως όσο ταξίδεψα και περιπλανήθηκα πρίν φτάσω εδώ είδα και έζησα πράγματα που κουβαλάω μέσα στο κεφάλι και την καρδιά μου και θεωρώ οτι αξίζει ή απλά θέλω να δώσω σ’ αυτόν τον τόπο! Δεν μου αρκεί να βλέπω μια κατ’εξοχήν εμπορική περιοχή να εναποθέτει τα όνειρά της σε μια βάρκα που βουλιάζει όπως έχει καταντήσει η ΔΕΗ και να μην προσπαθεί να φτιάξει ένα plan b για την περίπτωση που το ‘’καράβι θα βουλιάξει’’. Η γαστρονομία πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι μπορεί να γίνει αυτό το plan Β. Μπορεί να ακούγεται τρέλα και πολύ ονειροπόλο αλλά αν δει κανείς τη λογική πλευρά, έχουμε όλα τα φόντα να το κάνουμε. Η πρόσφατη έρευνά μου πάνω στην ιταλική γαστρονομία η οποία ξεκίνησε λόγο της ενασχόλησής μου με την ιταλική κουζίνα ως επαγγελματική στέγη με έφερε αντιμέτωπο με ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που έχει αναπτυχθεί εδώ και χρόνια αρχικά τοπικά και έπειτα σε εθνικό επίπεδο στη γείτονα χώρα Ιταλία. Η Ιταλία σε διεθνές πλέον επίπεδο και μέσω της ένωσης εμπορικών επιμελητηρίων της χώρας (unioncamere) έφτιαξε ένα πρόγραμμα όπου οι τοπικές γαστρονομικές επιχειρήσεις μέσω ενός συνεταιρισμού που στεγάζει τοπικές επιχειρήσεις γαστρονομικού ενδιαφέροντως, προάγει σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο την γστρονομία αλλα και την κουλτούρα-πολιτισμό της σε όλον τον κόσμο. Ανά περιφέρειες οργανώθηκαν αρχικά συνεταιρισμοί που στέγασαν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις γαστρονομικής ενασχόλησης και αρχικά έκαναν ενα πλάνο γαστροτουρισμού το οποίο πλέον προωθείται ως πλάνο γαστροτουρισμού που αφορά όλη την εικόνα της χώρας, και μάλιστα χρηματοδοτεί . Έτσι δίνει κίνητρα σε νέους να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα πρώτων υλών μειώνοντας σαφώς την ανεργία αλλά δίνει και έναυσμα για την αποκέντρωση αυτών.

Πίσω όμως στα δικά μας...

Σε τοπικό επίπεδο νομίζω η Δυτική Μακεδονία είναι μία απο τις τρείς περιοχές (μετράω πάντα την Κρήτη και την Πελοπόνησο) που μπορεί άνετα και χωρίς πολύ μεγάλες αρχικές επενδύσεις να κάνει το πλάνο αυτό πραγματικότητα και μέσω αυτού να αποκτήσει ενα δικαίωμα στο όνειρο. Μεγάλες επιχειρήσεις όπως η εταιρία

Πιτένης και οι ΑΛΦΑ ΖΥΜΕΣ (οικογένεια Κουκουτάρη) αλλά και μικρότερες επιχειρήσεις με αξιόλογη δράση στο εξωτερικό αλλά και την τοπική αγορά με ηχηρά παραδείγματα την οικογένεια Κορέλα, τα οινοποιεία Μπελίδη , Διαμαντής, Βογιατζής, Καμκούτης, βιοτεχνίες ζυμαρικών (Τασούλα, Αγνές γεύσεις κλπ) τοπικές παραγωγές κρόκου, σκόρδου Πτελέας και πολλοί άλλοι πιστεύω οτι έχουν την δύναμη αλλα και το υπόβαθρο αν βρεθούν υπο τη στέγη

μιας συνεταιριστικής γαστροτουριστικής εταιρίας υπο την αιγίδα της περιφέρειας να κάνουν αυτό το όνειρο με ένα βιώσιμο πλάνο επενδύσεων που θα αποφέρουν τελικά θέσεις εργασίας αλλα και εισροή χρημάτων απο όλον τον κόσμο πραγματικότητα... Ταυτόχρονα λαμβάνωντας υπόψην την ευρύτερη περιοχή και την φυσική ομορφιά του τόπου ο τουρισμός αρχίζει να δείχνει οτι μπορείνα γίνει η επόμενη βαριά βιομηχανία γιαυτόν τον τόπο... Ένα αρθρο σαν αυτό είναι πολυ μικρό για να αναλύσει κανείς όλο το σχέδιο που μπορεί να έχω σκεφτεί και μαζί με μένα ίσως και άλλοι άνθρωποι. Πιστεύω όμως οτι ήταν αρκετό για να αναφέρω δημόσια μια ιδέα που καθαρά και αλτρουιστικά μιλώντας θα μπορούσε να δώσει κάτι στο κοινωνικό σύνολο... Ώρα 3.32 ώρα να κλείσω τον υπολογιστή και το σύντομο αυτο άρθρο και αφεθώ στην αγκαλιά του Μορφέα... Καληνύχτα Δυτική Μακεδονία και όνειρα γλυκά...

ΥΓ: You may say I am a dreamer but I’m not the only one \ J. Lennon

Δεν μου αρκεί να βλέπω μια κατ’εξοχήν εμπορική περιοχή να εναποθέτει τα όνειρά της σε μια βάρκα που βουλιάζει όπως έχει καταντήσει η ΔΕΗ και να μην προσπαθεί να φτιάξει ένα plan b για την περίπτωση που το ‘‘καράβι θα βουλιάξει’’

Από το χωράφι μας στα χέρια σας! Οι Θεμελιώδεις μας Αρχές: * Φυσικά Προϊόντα * Όχι επιβλαβή συστατικά * Πιστοποίηση * Ασφάλεια και Αποτελεσματικότητα

Καλωσήρθατε στο κόσμο των Deux K… εκεί που η παράδοση συναντά τις νέες γεύσεις! Φρεσκοψημμένα ψωμάκια, αχνιστές σφολιατένιες λιχουδιές, λεπτές και μοναδικές γεύσεις, γαλλικό φινίρισμα, συσκευασίες με άποψη και γλυκά που διαφέρουν. Όλα αυτά θα τα βρείτε αποκλειστικά στα καταστήματα Deux K!

Νέο κατάστημα Katerina's bakery τώρα και στην Λεπτοκαρυά Κατερίνης!

Katerina's bakery Παύλου Μελά 2 Κοζάνη Katerina's bakery Αιόλου 1 Κοζάνη Katerina's bakery Μακρυγιάννη 2 Κοζάνη Katerina's bakery Κωνσταντίνου Καραμανλή 22 Μαματσίου και Μοναστηρίου γωνία (Με την επωνυμία Αχιλλέας), Κοζάνη 25ης Μαρτίου 61Α (με την επωνυμία Αχιλλέας), Πτολεμαΐδα

«Θα τους αναγνωρίσετε από την ξεχωριστή ποιότητα των χειροποίητων προϊόντων τους.Θα τους προτιμήσετε για το μεράκι και την αγάπη τους γι αυτό που κάνουν. Θα σας θυμούνται γιατί προσπαθούν να εξυπηρετήσουν καθέναν και καθεμία από σας όσο καλύτερα μπορούν.»

TOGETHER 55

Ξηρολίμνη, Κοζάνης info@bio-lifesecrets.com Τηλ. 24610 91193 Shop online | www.bio-lifesecrets.gr