©ºÑº·Õè 15 »‚·Õè 2
Á¡ÃÒ¤Á 2552
¹ Â è Õ Å à» !
! ! ‹ Á ãË
ãËÁ‹=´Õ?
à¢Õ¹àͧ ผมกลัวการเปลี่ยนแปลง จะไมใหผมกลัวการเปลี่ยนแปลงไดอยางไร ในเมื่อการเปลี่ยนแปลงเปนสิ่งที่มาพรากหลายๆ อยางที่ผมคุนเคย หลายๆ อยางที่ผมไวใจ หลายๆ อยางที่ผมเปน และหลายๆ อยางที่ผมรัก สิ่งเหลานี้ถูก เปลี่ยนแปลงไปและยากที่ผมจะไดมันกลับคืนมาผมอาจจะไดบางอยางกลับคืนมาบางในบางครั้ง แตก็ไมมี ทางที่จะสิ่งเหลานั้นจะกลับมาเปนเหมือนเดิมอีก หลายๆ คนอาจจะชอบการเปลี่ยนแปลง เพราะคงจะเขาใจวาการเปลี่ยนแปลงคือการนําสิ่งใหมๆ ที่ไดรับการพัฒนาใหดีกวาเดิมเขามาพรอมกัน แตคนเหลานั้นก็คงจะลืมไปวา ไมใชทุกครั้งไป ที่การเปลี่ยนแปลงจะนําเอาสิ่งดีๆ ติดตัวมาดวย ตลอด เพราะหลายครั้งที่การเปลี่ยนแปลงเขามาทําลายสิ่งตางๆ ที่ผมบอกไวแลวขางบน ผมกลัวเพราะผม ไมอยากที่จะเสียสิ่งเหลานั้น ผมเสียดายสิ่งที่ผมคุนเคยมาตลอดจะตองเปลี่ยนไป อีกสาเหตุหนึ่งที่ทําใหผม กลัว คือ การที่ผมไมรูอนาคต ผมไมรูวาหลังการเปลี่ยนแปลงแลวจะเกิดอะไรขึ้นบาง สิ่งที่เคยคาดการณไว อาจจะไมเปนไปตามที่หวัง ความผิดหวังอาจจะนํามาสูความสุขก็เปนได ความไมแนนอนนี่ละ ที่ทําใหผม กลัว เราไมสามารถที่จะควบคุมการเปลี่ยนแปลงได เพราะการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นตลอดเวลาและจะเปนเชนนี้ ตอไปตลอดกาล ดังนั้นไมวาผมจะกลัวการเปลี่ยนแปลงขนาดไหน ผมก็จะตองเผชิญหนาการเปลี่ยนแปลง นั้นอยูดี ผมหลีกเลี่ยงไมไดและไมมีใครทําได สิ่งที่ผมจะทําไดคงเปนเพียงแคตองยอมรับเทานั้น ผมจําเปนตองยอมรับการเปลี่ยนแปลงเพราะไมเชนนั้นแลวชีวิตของผมคงจะจมอยูทามกลางแต สิ่งเกาๆ และคงจะไมไดขยับไปไหน จริงอยูที่ผมเสียดายของเหลานั้น ในเมื่อเวลาพาผมใหเปลี่ยนแปลง ตามไปเรื่อยๆ ถาผมไมยอมตามไป ชีวิตของผมก็คงจะไมเติบโต เราจําเปนที่จะตองเลือกการเปลี่ยนแปลงที่มีคาและดีสําหรับเราอยางแทจริง หากเลือกที่จะรับ เอาทุกๆ อยางมาเพราะอยากแคจะเปลี่ยนเทานั้น การเปลี่ยนแปลงเหลานั้นคงไมใชการเติบโตหรือการ พัฒนา หากจะเปนการถดถอยเสียมากกวา การเปลี่ยนแปลงจึงเปนสิ่งจําเปนสําหรับการดํารงชีวิตที่ตองเติบโตตอไป ทอรชที่อยูในมือของ ทานเลมนี้ก็เชนกัน เมื่อเดินมาไดสักระยะก็จําเปนที่จะตองเปลี่ยนไปเชนกัน ทีมงานและตัวผมในตอนที่ ตัดสินใจจะเปลี่ยนแปลงทอรชก็กลัวและเสียดายเหมือนกัน แตเมื่อลองนั่งใครครวญดูแลว จึงตัดสินอยาง มั่นใจที่จะทําเพื่อใหทอรชไดเติบโตขึ้น หากถามผมวาการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จะทําใหทอรชดีขึ้นหรือจะแยลงอยางไร ผมตอบใหไมได คุณตางหากที่จะตองตอบคําถามนี้เอง บรรณาธิการ หยิบทอรชไดฟรีทุกๆ เดือน ที่หนาหองคณะกรรมการนักศึกษา (กนศ.) ตึกคณะศิลปศาสตร ทาพระจันทรและรังสิต
2
inside ©ºÑº·Õè 15 »‚·Õè 2
¹Ñ觤Ø ÍÒ¨Òà¨±Ø ҷԾ ÍØÁÐÇÔª¹Õ
4 ä»=went 8 introduce bon appetit 16 ͧ¤ ¾ÃÐ
ËÁعªÕÇÔμ 20 ÁÕàÃ×èͧ 21
22
10
6
á»ÐºÍà ´
14
ÊÒÃÐÈÔÅ»Š ŋͧÃÍÂ
18
μÅÒ´âμŒÃØ‹§
Á¡ÃÒ¤Á 2552
áÅŒÇâÅ¡¡çËÁعä»
TEAM TORCH’s JAN 09 - บรรณาธิการ : ศศินทร วิทูรปกรณ กองบรรณาธิการ : โสภาพรรณ โยปนตา, กมลวรรณ เชาวอรัญ, ผณินทร แกวเงิน, เปรมาภรณ ทวีศรี, ทิมา เนื่องอุดม นักเขียน : สิรีธร สิมะวัฒนา, ประทุมรัตน นางแยม พิสูจนอักษร : พีณา พิภพภิญโญ ที่ปรึกษากองบรรณาธิการ : สุธี วงศสาวิตร, ธณัฏฐา อนุวงศพินจิ อํานวยการผลิต : ฝายการนักศึกษา และ คณะกรรมการนักศึกษาคณะศิลปศาสตร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร ติดตอ : the-torch@hotmil.com
ä»=went เรื่อง : ทอรช
¤‹Ò ÍÒÊÒ’51
ทําไมตองไปดวยวะ? คําถามนี้เปนคําถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว สมองของผม ขณะที่กําลังรื้อตูเสื้อผาเพื่อจัด กระเปาเตรียมไปคายอาสาตั้งแตวันที่ 9 ถึง 14 ธันวาคม 2551 ที่โรงเรียนบานสํานักตูมกาสาขา บานปากดง ต.วังตะเฆ อ.หนองบัวระเหว จ.ชัยภูมิ เอาละซิ ผมเริ่มสงสัยตัวเองแลววา ผมพรอม หรือเปลาที่จะตองไปคาย การขาดเรียนคงเปนขอ อางที่ฟงดูดี แตนั้นก็ไมใชคําตอบที่ผมอยากจะ โกหกตัวเองและคนอื่น ผมยอมรับเลยดีกวา วา ผมเริ่มขี้เกียจที่จะไป ลองคิดตามผมดู การไปคายคือการไปยืน ตากแดด ไปแบกของ ไปนอน กลางดิน ไปกินกลางทราย ไป ลําบากกันชัดๆ ความขี้เกียจนี้ แหละที่มาลบลางอุดมการณของ การเปนนักศึกษาที่รักประชาชนและ ตองการไปชวยชาว
4
บานและลูกหลานใหไดรับโอกาส ที่เปนเพียงแค เสี้ยวเดียวของเราเทานั้น ใช...ความขี้เกียจนี้แหละตัวดี แตในเมื่อไมสามารถหาขออางที่ดีพอ (นอก เสียจากความขี้เกียจและการขาดเรียน) ผมเลย ตองนั่งจัดกระเปาตอไปจนเสร็จ แลวรีบพาตัวเอง ไปขึ้นรถมุงสู จ.ชัยภูมิ ทันทีที่เทาแตะพื้น ภาพที่เห็นอยูขางหนาและ อากาศที่หนาวมาก ทําใหเจาความขี้เกียจโดดเขา มาเตนในสมองอยางสนุกสนานอีกครั้ง ใชครับ ผม อยากกลับบาน แตในเมื่อไมมี่ทางเลือกอื่นใด ผม เลยตองพยายามเอาอุดมการณมาเปนแรงฉุดให ลงมือทํางาน ภาพที่ผมบอกวาทําใหผมอยากกลับบาน คือ สภาพของอิฐที่กอรอบๆ แบงเปนหอง ไมมีหลังคา เศษซากขยะปนอยูกับกองหนังสือเรียนระดับ มหาวิทยาลัย ที่ไมรูวาเด็กประถมคนไหนจะอานรู เรื่อง เกาอี้และโตะที่ดูใหมก็กลับไปวางกองไว ไม ไดใชสําหรับนั่ง แคนี้ก็เพียงพอแลวที่จะทําใหผม รูสึกเกลียดตัวเองขึ้นมาทันที ผมเกลียดความโชคดีของตัวเอง ที่สถานที่ เรียนของผมไมไดมสี ภาพ แมแตจะใกลเคียง กับสิ่งที่ผมเห็น ผม เกลียด โชค ที่ผมไมไดใชความ ดีนี้ใหคุมคา
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552 อยางที่ควรจะเปน บนโลกนี้ยังมีคนอีกหลายลาน ผมทํางานไปมาสักระยะ ไอความขี้เกียจมัน ที่มีสภาพความเปนอยูที่แยกวานี้อีกหลายเทา ก็คอยๆ แอบปนกลับเขามาหาผมอีกรอบ (และ ชีวิตของผมมีพรอมเกือบทุกอยาง อีกหลายๆ รอบ) บางทีผมก็พอมี แตผมกลับไมใชความพรอมนั้น ผมยอมรับเลยวาผม แรงที่จะไลมันออกไปได แตบาง สรางประโยชนใหตัวเองหรือใคร ไมไดทํางานตลอด ครั้งผมก็กลับยอมใหมันวิ่งเลนกัน ทั้งสิ้น ผมชางใชความพรอมนั้น สนุกสนานจนผมไมมีแรงทํางาน เวลาตามที ต ่ ง ้ ั ใจไว . .. ไดสิ้นเปลืองเสียจริง ชวงเวลาสี่วัน สี่คืน ที่อยูในคายครั้ง ความคิด หรือ อุดมการณ แตก็ไมไดคิดที่จะ นี้ ผมกับไอความขี้เกียจวิ่งไลกัน อะไรทั้งหลายที่ผมเคยตั้งไว ตอน เปนประจํา ผมยอมรับเลยวาผมไม กลั บ บ า นจนกว า งาน นี้ไดกลับเขามาเตะไลความขี้ ไดทํางานตลอดเวลาตามที่ตั้งใจไว เกียจตะเพิดออกจากตัวผมไปจน ที่ตั้งไวจะเสร็จ (แนนอนวาตองมีแอบไปหลับ) แต หมด ผมตั้งใจแลวที่จะทํางาน ก็ไมไดคิดที่จะกลับบานจนกวางาน การทํางานของคายนี้แบงออกเปนกลุมยอยๆ ที่ตั้งไวจะเสร็จ คอยผลัดหมุนกันทํางานในสวนตางๆ อยางทาสี วันสุดทายของคายกอนจะขึ้นรถ ผมตั้งใจเดิน จัดหนังสือ ทํากิจกรรมกับเด็กๆ สวัสดิการ และมุง ไปดูภาพที่ทําใหผมอยากกลับบานในวันแรกที่มา หลังคา อันหลังนี้ถูกยุบไปเพราะอันตรายที่อาจ ถึง ผมเดินไป มองไป และหาไมเจอ จะเกิดไดจากความไมชํานาญในการปนขึ้นไปมุง ผมมองเห็นแตภาพที่สดใสไปดวยสีสันที่เปน หลังคา ชาวบานเลยมาชวยกันทําเอง ลวดลายบนประตูแตละบาน โตะเกาอี้ถูกจับเรียง แตไปๆ มาๆ งานแตละสวนก็ดูเหมือนจะยุบ หันเขากระดานดํา พื้นปูดวยเสื่อนํามันเรียบรอย ตัวเองกันไป เพราะตางกระจายกันไปทํานูน ทํานี่ หลังคาถูกมุงดวยสังกะสีใหม (ฝมือชาวบาน) และ กันหมด งานแตละสวนทําใกลกัน หลายๆ คนก็คง หนังสือเรียนระดับมหาวิทยาลัยที่ไมไดปนอยูกับ อยากทํางานที่ถนัด แตเรื่องนี้ก็ไมไดกระทบอะไร หนังสือนิทานในหองสมุด ตอการทํางานมากเทาไร เพราะเหมือนแตละคน ภาพที่ผมเห็น (แนนอนวา) ไมใชภาพที่ ก็ยังคงมีความรับผิดชอบพอ งานแตละสวนก็จะมี งดงามอะไร แตมันก็เปนฝมือของชาวคายทุกๆ คนเสียสละมาชวยกันทําจนเสร็จ คนที่ไดชวยกันสรรคสรางจนสําเร็จขึ้นมา ผมมอง สิ่งหนึ่งที่จะไมเอยถึงเลยไมได คือ เด็กๆ ภาพนี้แลวคิดถึงงานระบายสีชอลกสมัยประถม เจาถิ่นประจําโรงเรียน เด็กที่โรงเรียนนี้มีตั้งแต ของผม ที่ตอนนี้ผมดูยังไงก็ไมสวยอยูดี แตผมยัง อนุบาลไปยัน ม.ตน มีจํานวนประมาณ 80 กวา จําไดดีวาผมยิ้มกวางขนาดไหนใหกับงานชิ้นนี้วัน คนหรืออาจจะมากกวานั้น สําหรับใครที่คิดวา ที่ผมทํามันเสร็จ เด็กๆ จะตองนารักขอรองใหคิดใหมโดยทันที โดย คายนี้ก็เหมือนภาพสีชอลกของผม ที่ไมได เฉพาะเด็กบานตุมกาที่ผมวาเด็กพวกนี้แสบพอที่ สวยงามอะไร แตผมก็ภูมิใจที่ไดชวยกันทําจนออก จะทําใหคุณไมอยากเลนกับเด็กๆ ได แตผมก็อด มาสําเร็จ ประหลาดใจไมไดที่เด็กเหลานี้กลับรองไหงอแง - ขอขอบคุณ บ.เชฟโรเลต (เซลส) ประเทศไทย จํากัด ที่ชวย สนั บสนุนการจัดคายในครั้งนี้ ตอนที่เรากําลังจะกลับมหาวิทยาลัย
5
á»ÐºÍà ´ เรื่อง : หญิงสายลม
วันนี้ ‘หญิงสายลม’ มีขาวอัพเดต มาใหเพื่อนๆ พี่ๆ นองๆ ไดทราบ กันอยางถวนหนาเลยนะคะ
ม ดเรียงควา ว ก ะ ร ป ร า “พระราช ลยก็คือ ก เรื่องแรกเ ภูมิพล” ในหัวขอ กวิกฤต” “ทุน ารแ ชิงรางวัล าการในก 2552 ล ุ ต ย า ฝ บ ั น วก ดํารัสเกี่ย ยในวันที่ 8 เมษาย การ า กิจ ภ ง กําหนดส ูลเพิ่มเติมไดที่ กอง รังสิต อม ละ สอบถามข ที่ฝงทาพระจันทรแ ง ้ ั ท นักศึกษา
ตอมาคือ การแขงขันตอบคําถาม “ความรูทั่วไปเกี่ยวกับประเทศ ญี่ปุน ครั้งที่ 9” รับสมัครภายในวันที่ 23 มกราคม 2552 และแขงขันในวันที่ 1 กุมภาพันธ 2552 ณ โรงแรมอินเตอร คอนติเนนตัล กรุงเทพมหานคร เพื่อนๆ สามารถติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมไดที่ www.study-in-japan.com
สวนเรื่องส ุดท นักศึกษา าย เปนเรื่องสําคัญส ที่จะลงเรีย นภาคฤดูร ําหรับเพื่อนๆ จะมีบางวิช อน 25 าท มหาวิทยา ี่เปดใหเรียนที่ทาพร 51 เพราะ ลัย ะจ รังสิตและท ยังจะจัดรถรับสงไป- ันทร ทาง กลับระหว าพระจันท าง รใหฟรีดว ใครสนใจ ย ถ า ม ร ายล พัฒนาหล ักสูตรและ ะเอียดเพิ่มไดที่ งาน บ ร บริการกา รศึกษา ชั้น ิหารการศึกษา กอง 3ต ศูนยรังสิต (โทร 0-25 ึกสํานักงานอธิการ บดี 64-44 คณ ุ ทิพวรรณ หรือ คุณศ 40-5 ตอ 1822-5 ิริวรรณ)
ทั้งสองเรื่อง ที่ผานมา มีประกาศนียบัตร พรอมเงินรางวัลใหดวยนะคะ ‘หญิง สายลม’ คาดวาเพื่อนๆ จะไดเอาความ รูของเราไปใชใหเปนประโยชน ถาได รางวัลก็ขอดีใจดวยนะ แตถาไมไดก็ไม เปนไร ถือเอาเปนประสบการณชีวิตนะคะ ณ ทาพระจันทร รายชื่อวิชาที่เปดเรียน แพงและพาณิชย LA 209 หลักกฎหมาย สัมพันธระหวาง บุคคล PY 228 จิตวิทยาความ เคราะหขอมูล EG 221 การอานเชิงวิ ูด 1 EG 241 การฟง-การพ ับวิทยาศาสตร 1 MA 218 แคลคูลัสสําหร งคณิตศาสตร TU 152 หลักพื้นฐานทา NS 132 สุขภาพวัยรุน รพัฒนาตน PE 245 นักศึกษากับกา
สํานักทะเบียนนะ วันที่ลงทะเบียนเรียน * ดู section ไดที่เว็บไซตของ รุน 49 จดทะเบียนวันที่ 11-13 กุมภาพันธ อยาลืมดูดวยนะวามีวิชาไหนตองขอโควตากอนหรือเปลา? รุน 50 จดทะเบียนวันที่ 13-16 กุมภาพันธ ‘หญิงสายลม’ตองไปกอน แลวพบกันใหมนะคะ สวัสดีคะ รุน 51 จดทะเบียนวันที่ 14-16 กุมภาพันธ
6
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552
อาจารย อัครพงษ คําคูณ 13.30-16.30น. อภิปราย “ชะตากรรมของอาเซียน: 30 Á¡ÃÒ¤Á ¾.È. 2552 จากอคติที่แอบแฝง สูความขัดแยงที่ไมรูจบ” ³ ËÍ»ÃЪØÁÈÃÕºÙÃ¾Ò (ËÍàÅç¡) โดย ดร. ชาญวิทย เกษตรศิริ, รองศาสตราจารย ดร. ÁËÒÇÔ·ÂÒÅѸÃÃÁÈÒÊμà ·‹Ò¾ÃШѹ·Ã ประภัสสร เทพชาตรี, คุณ สุนัย ผาสุข และ 09.20-10.20น. ปาฐกถานํา เรื่อง “ลัทธิชาตินิยม เกา VS ชาตินิยมใหม ในสังคมไทย” โดย Professor คุณ กวี จงกิจถาวร ดําเนินรายการโดย อาจารย วิโรจน Emeritus Dr.Benedict Richard O’Gorman Anderson ตั้งวาณิช และอาจารย อัครพงษ คําคูณ 17.00-18.00น. ปดงานดวยการแสดงพิพิธทัศนา 10.30-12.30น. อภิปราย หัวขอ “พรมแดนความรู โดย นักศึกษาโครงการเอเชียตะวันออกเฉียงใตศึกษา อุษาคเนย: แบบเรียน สื่อ และความสัมพันธระหวาง ประเทศ” โดย ศาสตราจารย ดร. นิธิ เอียวศรีวงศ, - โปรดสํารองที่นั่ง โทรศัพท 02-6132672, 02-6132599 รองศาสตราจารย ดร. อุบลรัตน ศิริยุวศักดิ์ และ รอง ศาสตราจารย ดร.สุรชาติ บํารุงสุข ดําเนินรายการโดย - ดูขอมูลเพิ่มไดที่ http://www.tu.ac.th/org/arts/seas/
ÊÑÁÁ¹ÒÇÔªÒ¡ÒÃÍØÉÒ¤à¹Â ¤ÃÑ駷Õè 6
7
introduce เรื่อง : BEC
หลายๆ คนคงจะงงๆ และสงสัยตอนที่พวกเราแนะนําตัววาเรียนโครงการ BEC...แลว BEC คืออะไรละ? BEC เปนตัวอักษรที่ยอมาจากชื่อเต็มๆ ของโครงการ ซึ่งก็คือ Bachelor of Arts in Business English Communication (International Program) หรือที่มีชื่อเรียกในภาษาไทยวา ‘โครงการ ศิลปศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาการสื่อสารภาษาอังกฤษเชิงธุรกิจ (หลักสูตรนานาชาติ)’ แมวา BEC จะเปนโครงการนองใหมของคณะศิลปศาสตรและของมหาวิทยาลัย แตก็เปนโครงการที่มี มาตรฐานระดับเดียวกันกับโครงการหลักสูตรนานาชาติอื่นๆ ของมหาวิทยาลัย ตั้งแตการสอบ
Business English Communication
เขาเรียน ที่ตองเตรียมตัวมาอยางดีเพราะกวาจะเขาเรียนไดตองยื่นคะแนนที่ถึงตามเกณฑที่ กําหนดไว แลวเขาไปสอบขอเขียน และขั้นสุดทายคือการสอบสัมภาษณ หลักสูตรที่เราเรียนมีเปาหมายเพื่อใหพวกเราสามารถใชภาษาอังกฤษในการสื่อสารไดอยาง ดีและมีพื้นฐานความรูในเชิงธุรกิจดวย สาเหตุที่ทําใหหลายๆ คนไมคอยรูจัก BEC เทาไร คงเปนเพราะวาโครงการที่เราเรียนอยูพึ่ง เปดมาไดเพียง 2 ป มีนักศึกษาที่เรียนอยู 2 รุน รวมๆ กันไมถึง 200 คน BEC ก็เลยยังไมคอยเปน ที่คุนเคยเทาไรนัก สําหรับวิชาตางๆ ที่พวกเราตองเรียนในป 1 ก็ไมไดตางจากเพื่อนๆ ศิลปศาสตรคนอื่นๆ มากมายเทาไร เพราะเราก็ตองเรียนภาษาอังกฤษ เรียนอารยธรรมไทย ตะวันออกหรือตะวันตก เหมือนๆ กัน สวนในปที่สูงขึ้นไป พวกเราก็จะไดเรียนวิชาของโครงการอยาง ภาษาอังกฤษ (ขั้น สูง) และวิชาในเชิงธุรกิจอยาง Management, Finance และ Marketing เปนตน พวกเราจะเปดและปดเทอมไมคอยๆ เหมือนคนอื่นๆ เทาไร เพราะเทอมแรกของพวกเรา จะเริ่มในเดือนสิงหาคมและไปปดตอนปลายปในเดือนพฤศจิกายน สวนเทอม 2 จะเปดตนป ใหมเดือนมกราคมและเรียนยาวไปจนถึงเดือนพฤษภาคม ถึงแมวา BEC จะไมไดเปดปดเหมือน เพื่อนๆ คนอื่นๆ แตพวกเราก็ไมไดรูสึกแตกตางอะไร เพราะพวกเรายังรูสึกและคิดอยูเสมอวา พวกเราก็อยูคณะเดียวกัน อยูมหาวิทยาลัยเดียวกัน พวกเราพรอมและอยากที่จะเขาไปรวม กิจกรรมกับเพื่อนๆ ทุกคนไมวางานอะไรก็ตาม พวกเรายินดีที่จะไดรูจักเพื่อนๆ มากขึ้น เพราะ พวกเราก็เปนเด็กศิลปศาสตรเหมือนกัน
- ใครคนไหนอยากรูขอมูลเพิ่มเติมก็ไปดูกันไดที่ http://bec.555mb.com
8
เปดบานศิลปฯ’52
6-7 กุมภาพันธ ปนี้ ณ ตึกคณะศิลปศาตร ทาพระจันทร พบกับการเสวนาโดยวิทยากรพิเศษ และกิจกรรมตางๆ จากทั้ง 14 ภาควิชา และ 4 โครงการพิเศษ ของคณะศิลปศาสตร
¹Ñ觤ØÂ
เรื่องและภาพ : ทอรช
ãËÁ‹ = ´Õ ? ÍÒ¨Òà¨±Ø ҷԾ ÍØÁÐÇÔª¹Õ Torch เห็นวามุมมองและประสบการณชีวิตของ อาจารยจุฑาทิพยนั้น เปนสิ่งที่มีคาและนาจะชวย ‘ปลุก’ ใหหลายๆ คน ‘ตื่น’ จากโลกที่เต็มไปดวย ความวางเปลาของกระแสนิยมและการชวนเชื่อ ที่วา ‘สิ่งใหมๆ นั้นคือสิ่งดีๆ’
การเปลี่ยนแปลงอะไรที่อาจารยเผชิญมาบาง แตกอนไมมีอินเตอรเน็ต ไมมีคอมพิวเตอร เหมือนที่ใชกันกวางขวางอยูในสมัยนี้ สมัยครูเปน เด็กไมมีอะไรอยางนี้ ครูเลนแตพวกหมากเก็บ อะไรๆ ที่มันเปนธรรมชาติ ซึ่งเวลานี้ เด็กสมัยนี้ไม คอยมีใครรูจักแลว รูแตวาจะเลนเกมอะไรมากกวา เทคโนโลยีไดเขามามีบทบาทสําคัญในชีวิตของเรา เรื่องนี้เราปฏิเสธไมได แตเมื่อเผชิญกันแลว จึงขึ้น อยูกับตัวเองวาเราจะมี Awareness อยางไร ผลกระ ทบที่จะเกิดขึ้นกับตัวเราจะเปนเชนไร ไมใชจะเปด รับมาอยางมืดมน สิ่งใหมๆ ที่เขามาไมไดมีเฉพาะเทคโนโลยี แต ยังมีเรื่องของระบบการเมืองการปกครอง การสื่อสาร หรือแมแตระบบทุนนิยมที่เปนอยูเวลานี้ เราตอง
ถามดูวาสิ่งเหลานี้ใหอะไรกับเรา เมื่อไปเทียบดูกับ สิ่งที่เรามีอยูแตกอน เมื่อ 30 ปที่แลว คนไทยเรา ยังหนาตายิ้มแยมได มีความสุข เพราะครอบครัวมี ความเรียบงาย ไมซับซอนวุนวายเหมือนขณะนี้ วิธีรับมือกับการเปลี่ยนแปลงที่ผานมาอยางไร ครูมักจะตั้งคําถามกอนเสมอวา เอะ เมื่อเรามีสิ่ง นี้มาแลวจะเกิดอะไรขึ้นกับเราบาง เมื่อเรารับมันเขา มา อยางคุณพอของครู...คอนขางหัวโบราณมาก คน อื่นเขามีโทรทัศนกันไปทั่ว คุณพอปฏิเสธ จนถึงจุด หนึ่ง แลวจึงยอมใหมีสักเครื่องหนึ่งก็ได เราไมไดมอง วาเราจะตองมีเทคโนโลยีเหมือนที่คนอื่นเขามีกัน คําถามที่สําคัญที่สุดเมื่อมีสิ่งแปลกๆ ใหมๆ เขา มาในชีวิตเรา คือเมื่อเรามีสิ่งๆ นั้นแลว มันจะสงผล
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552 กระทบอะไรกับเราบางทั้งทางตรงและทางออม แม กระทั่งโทรศัพทมือถือที่เราใชกันอยูทุกวันนี้ มัน สรางความสะดวกสบายมาก หางกันแคสองกาวก็ไม ตองเรียก ใชโทรศัพทมือถือเรียกแทน ความสะดวก สบายของมนุษยชักจะไมมีขอบเขตแลววาแคไหน ควร แคไหนไมควร แลวก็เปนบอเกิดของปญหา ตางๆ ที่เกิดขึ้น เทคโนโลยีไมไดมีอะไรผิดปกติ แต ขึ้นอยูกับผูใชวาจะใชไปทางใดบาง เราตองดูกอน เสมอกอนที่เราจะกาวออกไป เหมือนที่เราจะรับ อะไรใหมๆ ก็ตองเห็นวาผลกระทบจะเปนอยางไร สิ่งที่ใหมก็ไมไดหมายความวาจะเปนสิ่งที่ดี ใช แตประเด็นอยูที่คนเรามักคิดวาวายิ่งใหมยิ่ง ดี อะไรแปลกๆ ใหมๆ มีเขามาก็ตองมี เดี๋ยวตกยุค คนเราสวนใหญมักจะกลัวอยางนี้ ตองดูอยางพวก อารมิชๅ ที่เขายืนหยัดจะยึดถือระบบดั้งเดิมที่คิด วามีคาสําหรับพวกเขา สิ่งที่เกาไมไดหมายความวา เปนสิ่งที่ไมดี ในทางกลับกันอาจจะเปนสิ่งที่ดีกวาอยู แลวก็ได เราไมจําเปนที่จะตองตกไปตามกระแสสิ่ง ใหมๆ ที่เขามา การศึกษาจะชวยใหเราเขาใจสถานการณที่เปน อยู ยิ่งสถานการณที่เปลี่ยนแปลงรวดเร็วเทาไร ถา เราไมไดเขาใจสถานการณที่เกิดขึ้น เราก็จะตก เปนเหยื่อไดงายขึ้น ผูที่มีการศึกษาจึงตองวิเคราะห วิพากษ วิจารณพิจารณา สถานการณเหลานี้ ใหกับ ตัวเองและคนรอบขาง เพราะเราตองอยูรวมกัน เรา อยูคนเดียวไมได การที่จะใหความรูกับผูอื่นเปนเรื่อง จําเปนอยางยิ่ง แตถาเราอยูรวมกับผูอื่น เราก็ไมสามารถที่จะ หลีกหนีกระแสหลักได เหตุการณลมสลายหลายเหตุการณที่เกิดขึ้นใน โลก ก็เปนเพราะการที่เห็นคนนั้นเขามีกัน แลวก็ อยากมีบาง โดยที่ไมรูเลยวามีเพื่ออะไรนอกจากจะ ไวอวดกัน อยางบัตรเครดิตอยางนี้ คนบางคนมีเปน
สิบใบแลวเอามาอวดกัน หารูไมวาแตละใบเปนการ สรางหนี้สินทั้งนั้น เครดิตการดก็คือการสงเสริมให คนเปนหนี้ ถาเราไมเขาใจระบบโดยรวมแลว เราก็ ตกเปนเหยื่อ...เสมอเลยในทุกๆ รูปแบบ สิ่งหนึ่งที่ครูมองเห็น คือ คนเราถามีความดีงาม ในตัวแลว ไมวาการเปลี่ยนแปลงจะเปนยังไง แลว เขาเขาใจในความดีงามนั้นแลว เขาไมตกเปนเหยื่อ งายๆ คนที่มีความดีงามอยูในตัว คุณจะไมตกเปน เหยื่อวาเพื่อนเขามีอะไรแลวจะตองมีบาง เพราะคน เหลานั้นเปนคนที่ Empty จากภายใน คนที่มีความ ดีงามเขาจะมีความอิ่มอยูในใจ ไมวาอะไรจะเกิดขึ้น เขาก็จะยอมรับและเขาใจดวยสิ่งที่อยูในตัวของเขา ซึ่งก็คือความดีนั้นเอง ความดีนั้นมีคาอยูในตัวของ มันเอง โดยไมตองไปยึดอยูกับวัตถุภายนอกหรือสิ่ง ประดับอะไรๆ วานี่ฉันมีความวิเศษเทาเขา
ÍÐäÃá»Å¡æ ãËÁ‹æ ÁÕࢌÒÁÒ¡çμÍŒ §ÁÕ à´ÕÂë Çμ¡Âؤ
¤¹àÃÒʋǹãËÞ‹Á¡Ñ ¨Ð¡ÅÑÇÍ‹ҧ¹Õé
ยอนกลับมาที่คําพูดของโสเครตีส2 การรูจัก ตนเอง3 หรือการเขาใจตนเองนั้นเปนสิ่งสําคัญที่สุด ในสถานภาพของโลก ปญหาที่เรากําลังเผชิญอยู ปญหาการขาดคุณธรรม มันโยงไปสูปญหาการ ดําเนินชีวิตและการเขาใจโลกในปจจุบัน ฉะนั้น แลวคุณธรรมเปนสิ่งที่ปฏิเสธไมได เราตองคํานึงถึง สิ่งนี้เปนที่สุด สิ่งนี้ไดจรรโลงโลกมาอยางยาวนาน สัจธรรม ความซื่อสัตยซื่อตรง การเคารพ ความ กตัญูกตเวที นี้คือสิ่งที่จรรโลงโลกมากนานกวา พันๆ ป แตพอมาในยุคนี้ เรากลับไปนับถือวัตถุ มากกวาคุณคาจากภายใน ซึ่งสําคัญยิ่งที่เราจะตอง มองใหเห็นภายในที่แทจริง แลวเราจะไมติดกับรูป ลักษณภายนอก 1 อารมิช (Armish) คือกลุมคนที่เครงศาสนา ใชชีวิตอยางสมถะ และปราศจากเทคโนโลยีขั้นสูง ในประเทศสหรัฐอมเริกา 22fdv 2 โสเครตีส (Socrates) นักปรัชญาชาวกรีก 3 จงรูจักตนเอง (Know thyself)
11
อะไรผิดกับระบบทุนนิยม แตเปนเพราะผลกระทบ ที่ระบบทุนนิยมมีตอมนุษย ทุนนิยมไปกระตุนตอม ความอยากของมนุษยมากขึ้น เราจึงตองทําเพื่อ สนองความอยากของเรา ตอนนี้คนไมไดทํางานเพื่อ งานแตทํางานเพื่อเงิน เราใชเงินเปนตัวตัดสิน
ใครที่มีเทคโนโลยีอยูในมือเปนผูที่มีอํานาจ โดยเฉพาะอํานาจของสื่อ กรรมการที่ตั้งขึ้นเพื่อ ตัดสินสื่อก็เลยกลายเปนผูมีอํานาจ พวกคุณจึงตอง ชวยกันหาคนที่มีคุณธรรมเขามา ไมเชนนั้นแลว ประเทศเราก็จะตกเปนเหยื่อของอํานาจที่บิดเบือน ...อํานาจที่ทําใหสื่อถูกบิดเบือน ครูวาเมืองไทยเราเปนเมืองพุทธก็จริง แตกลับ เปนเหมือนลิงถือแกวที่ไมรูคาที่แทจริง สิ่งดีงามเปน สิ่งที่ทุกศาสนาสอนไวทั้งสิ้น แตเรามักจะนําความ ตองการของเราไปประกบกับหลักศาสนา เพื่อให ไดผลตามที่เราตองการมากกวา สิ่งนี้เลยทําใหเกิด การทะเลาะกัน ตองเขนฆากัน จนกลายเปนสันชาต ญาณของมนุษยเราไปแลว เรามีสหประชาติที่บอก วาเราตองรักกัน แตก็ยังปลอยใหสงครามเกิดขึ้นได
เงินมีคาทุกอยาง เงินเปนเพียงแคคาวัด ไมใชทุกๆ อยางที่เรา ตองการ เงินไมไดทําใหเรามีความสุข คุณมีเตียง นอนที่นุมแตไมสามารถซื้อความสุขจากการหลับ ได เรามีบานใหญๆ แตเราซื้อความสุขจากการอยู ในบานไมได สูไปอยูกระตอบเล็กๆ แตอบอุนไมดี กวาหรือ? คนเรามักจะเขาใจผิดๆ มาตลอด และนี้ คือปญหาที่เกิดจากการเห็นคนอื่นมีและอยากมีบาง หายนะสวนหนึ่งของอเมริกาก็มีเหตุมาจากการที่ไม
àÃÒ¨ÐμŒÍ§Â×¹ËÂÑ´¡ÑºÁѹ䴌Í‹ҧʧ‹Ò§ÒÁ ÁÒ¡¡Ç‹Ò·Õ¨è Ðä»à» ´ÃѺâ´ÂäÁ‹Ãnj٠ҋ ¤Ø³ ความรุนแรงและอํานาจเปนสวนหนึ่งของมนุษย ไปแลว ถามดูซิวา มีชวงไหนของมนุษยบางที่วางเวน จากการเขนฆา มีสัตวประเภทไหนบางที่ฆาพวก เดียวกันหรือทํารายสิ่งอื่นๆ ไดเยอะเทามนุษย ครูเลยวามนุษยนาจะเปนเผาพันธุที่เลวที่สุดใน สปขี่สทั้งหมดมั้ง? (หัวเราะ) ทําเพื่อผลประโยชน ของตนเอง ทําเพื่อเผาพันธุตัวเองอยูรอด คนอื่นไม สําคัญเทากับเรา พวกเราสําคัญที่สุด จากจุดนี้ทําใหเราตองยอนกลับมาดูตัวเองและ เห็นวาเรานั้นก็เปนสวนหนึ่งของทุกสิ่ง ตองมีความ ออนนอมถอมตนตอบรรยากาศรอบตัวเรา อยาคิด วาเราวิเศษกวา เราเกงกวา เราควบคุมทุกๆ อยาง ได นั้นไมใช นั้นเปนความคิดที่ผิด เราตองมีความ ออนนอมตอสิ่งตางๆ โดยเฉพาะในยุคนี้
รูจักวา “พอ” คืออะไร คนอื่นมีฉันก็มีบาง เลยเปน ความอยากไปเรื่อยๆ ไมมีที่สิ้นสุด และถาคนไทย เดินตามตอไป ก็จะไปสูจุดนั้นเชนกัน ความเจริญ ทางเทคโนโลยีไมไดเปนตัววัดวาเราดีกวาเดิม ถา หากเราไมสามารถเรียนรูจักตัวเองไดหรือเขาใจตัว เองดีพอ
สิ่งใหมๆ ไมไดจําเปนเสมอไป หากเราจะรับสิ่งใหมๆ ก็ตองดูวาสิ่งนั้นจะมีผล กระทบอะไรกับเราบาง เราตองไตรตรองและเขาใจ สิ่งใหมๆ ที่เกิดขึ้น เพราะมันเกิดขึ้นทุกขณะ การ เขาใจมัน เราจะตองยืนหยัดกับมันไดอยางสงางาม มากกวาที่จะไปเปดรับโดยไมรูวาคุณคาที่แทจริงของ เราคืออะไร อะไรคือสิ่งใหมๆ ของอาจารย ครูอายุปานนี้แลว ไมวาอะไรจะใหมเขา มา ครูก็เห็นวามันเปนเรื่องธรรมดาไปหมดเสียแลว
สิ่งที่ทําใหสภาพสังคมเปนเชนนี้ ครูคิดวาเปนเพราะ ระบบทุนนิยม ที่จริงไมมี
12
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552 (หัวเราะ) นี้คือขอดีและขอเสียของคนอายุมาก ตอน เด็กเทาพวกคุณ ครูก็ตื้นเตนอยากไปดูเขาตกแตง ไฟ ไปดูนูนดูนี่ ปนี้ก็เห็น แตมันก็เปนเรื่องธรรมดา ไมไดตื่นเตนอะไร ทุกคนจะตองหวังวา ตนจะมีชีวิต ที่ดีกวาเดิม แตก็อยาลืมวามันก็เปนเรื่องที่เราจะตอง เผชิญ ครูก็หวังดีตอลูกศิษยที่จะเห็นเขาดีขึ้น เขม แข็งขึ้น เขาฉลาดกวาเดิม อันนี้เปนความหวังที่ครู ตองมี ไมงั้นแลวครูจะมาสอนทําไม ครูก็ยังหวังวาคน ที่ครูพัฒนาขึ้นจะทําใหโลกวิเศษขึ้น นําสันติสุขมาสู โลกได มีความสุขหรือเปลาที่มาสอนหนังสือ ถาไมมีครูคงไมมานั่งตรงนี้หรอก (หัวเราะ) ครู รักเด็ก ชอบเห็นเด็กพัฒนา มีความสุขที่เห็นเด็กเปน ตัวของตัวเอง มองเห็นโลก อันที่จริง อาชีพครูเปน
³¤‹Ò·Õáè ·Œ¨ÃÔ§¢Í§àÃÒ¤×ÍÍÐäÃ?
อาชีพที่ดี แคไดเห็นประกายในตาเด็ก ครูก็ดีใจแลว
แลวเหนื่อยหรือเปลา เหนื่อย อยางสอน 1104 เนี้ย เหนื่อยมาก ครูกับ อ.วัชระ5 บอกปฏิเสธไปหลายรอบแลว แตเขาก็ยัง หาคนมาสอนใหมไมได วิชานี้จําเปนตองมีพลัง ไมมี พลังสอนไมไดเพราะเด็กเยอะมาก ครูอยากจะฝากใหพวกเธอ ซึ่งจะเปนกําลัง สําคัญของชาติ ตองรูและเขาใจวาสิ่งที่เราคิด เรา พูด เรากระทําออกไปนั้น มีผลกระทบตอรอบตัวเรา และตัวเราเองเสมอ ที่สําคัญ คือ ตองเชื่อวาความ ‘ดี งาม’นั้นมีอยูในโลกจริง ถาเธอมองไมเห็นอะไรใน โลก อยางนอยก็ขอใหยังเชื่อในความดีไว แลวทุก อยางจะดีอยางที่เธอเชื่อเอง ขอเธอใหเชื่อในความดี มธ.110 สหวิทยาการ มนุษยศาสตร เปนวิชาที่นักศึกษา ธรรมศาสตรจะตองเรียนทุกคน 5 อ.วัชระ สินธุประมา ภาควิชาประวัติศาสตร 4
13
ÊÒÃÐÈÔÅ»Š เรื่อง: yamm~*
àÁ×èÍμÅ¡(ÃŒÒÂ)...äÁ‹·ÓãËŒ¤Ø³ËÑÇàÃÒÐ เมื่อทองแขนคุณเริ่มยวย หนาคุณเริ่มเหี่ยว ตีนกาเริ่มมาเยือน มนุษยที่บรรลุถึง อนิจจัง แลว ยอมปลอยวางได แตสําหรับ Linda(Frances McDormand)แลว เธอรับไมได... เมื่อหนาที่การงาน ในอาชีพPersonal Trainerตองการภาพลักษณที่ ‘เตงตึง’ รวมถึงอายุที่ลวง เลยเขาสูวัยกลางคนแตไรชายใดที่จะเปนคูชีวิต ‘ศัลยกรรมพลาสติก’ ดูจะเปน หนทางเดียวที่จะทําใหเธอสมหวังกับสิ่งที่เธอปรารถนาได แตความหวังที่สดใสนี้ ตองจบลงทันทีเมื่อกรมธรรมไมจายคาผาตัดใหเธอ แตไมรูวาสวรรคเห็นใจหรือนรกกลั่นแกลง เมื่อเพื่อน รวมงานTrainerหนุมออนตอโลก (Brad Pitt) ไปเจอdiskที่ ‘คาดวา’ เปนของเจาหนาที่CIAระดับสูง(John Malkovich)ตกอยู แผนการขูขายความลับ(ระดับประเทศเชียวนะ!) จึงเริ่มขึ้น... ความนาสนใจขั้นแรกของภาพยนตรเรื่องนี้ที่ทําใหนักชมภาพยนตรทั้งหลายตางซื้อตั๋วเขาไป ดู คือ ดารานําของภาพยนตรเรื่องนี้ไมวาจะเปน George Cluney, Brad Pitt, Tilda Swinton และ John Malkovich พวกเขาเปนที่รูกันวาเปนนักแสดงขั้นเทพ แตบทบาทที่พวกเขาแสดงในภาพยนตรกลับไม ไดดู ‘หรู’ อยางภาพยนตรเรื่องกอนๆ...(เปนคุณคุณไมอยากรูเหรอวา อะคิลลิสจะกลายมาเปนครูฝกสวน ตัวไดอยางไร?) และถึงแมวาBurn after Reading จะไมเปนที่รูจักในวงกวาง แตขอบอกทานผูอานไวเลย วา คุณพลาดแลวละ ถาไมไดชมภาพยนตรเรื่องนี้ เพราะฉันกําลังบอกคุณวา Burn after Reading เปน The Most Hilarious Movie of the Yearเลยก็วาได มันไมไดขําเพราะมุกแบบ Don’t Mess with Zohan หรือ Tropic Thunder แตจุดขายของภาพยนตรเรื่องนี้อยูที่มันเปนอะไรที่ ‘ตลกรายถึงใจ’ ฉันไมไดพูด
14
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552
เกินจริงเลย หากคุณไดดูเรื่องนี้แลวคุณจะสัมผัสถึงคําวา ตลกรายถึงใจ จริงๆ ผูสรางไดหยิบยกความเจ็บ ปวดของผูหญิงคนหนึ่งมาสรางเปนปมปญหาที่เชื่อมโยงตัวละครอื่นๆเขาดวยกัน แตปญหาเล็กๆของผู หญิงธรรมดาๆจะสามารถทําใหเรื่องราวยุงเหยิงวุนวายไดอยางไร เปนเรื่องที่คุณตองไปติดตาม เอาเอง ออ! และขอบอกไวเลยวา นอยมากที่จะมีภาพยนตร เรื่องไหนที่จบไดหักมุมเทาเรื่องนี้ ซึ่งจะวาไปแลวฉันก็ยังตอบ ไมไดวา Burn after Reading นั้นจบแบบ happy ending หรือ เศรารันทดกันแน ฉันไมไดแนะนําเรื่องนี้ใหคุณดู เพราะนักแสดงนําที่มีชื่อเสียง แตเพราะตลอดเรื่องคุณสามารถรับแรงกดดันจากทุกตัวละครใน เรื่องจนคุณมิอาจปฏิเสธการกระทําใดใดของ ตัวละครไดเลย ภาพยนตรเรื่องนี้ยังแฝงขอคิดมากมายใหผูชมไดตีความ ใน โลกของเรามีสัจธรรมอยางหนึ่งที่เมื่อมีเหตุการณใดเกิดขึ้นจะมีคน อยูสองประเภทคือ ผูเลนกับผูชม ผูเลนตอใหถูกทํารายอยางไร ผู ชมก็ไมเคยเจ็บตาม หรือตอใหผูเลนเผชิญ กับผลของการตัดสินใจที่ผิดพลาดแค ไหน ผูชมก็สามารถหัวเราะใสมันไดถาผูชมรูสึกวามันเปน เรื่องตลกสําหรับพวกเขา แตถามองในมุมกลับกันหาก ในที่สุดคุณรูวา เรื่องราวอันยิ่งใหญของคุณเปนเพียงแค เรื่องตลกของใครหลายคน คุณจะทําใจไดไหม? เมื่อคุณไดสัมผัส กับภาพยนตรเรื่องนี้แลวคุณพึงสังวรณไวเลยวา คําวา ‘ที่สุดแลว’ ของคุณอาจเปนเพียงเรื่องขําขันชั่วคราวสําหรับคนที่ (บังเอิญ) เฝาดูคุณอยู เทานั้น... นี่เปนเพียงหนึ่งในขอคิดที่หนังเรื่องนี้ใหกับฉันไว หากทานผูอานเปนนักชมภาพยนตรเชนฉัน และกําลังเซ็งอยู ทุกขณะจิตวา ไมมีหนังดีๆใหดูเลยหรือไง(หะ?!) Burn after Reading คือคําตอบที่ถูกตองที่สุดแลวขณะนี้ ลองไปดูเถอะ แลวจะรูวา ‘ตลก ราย’ มีความหมายอะไรกับคุณบาง
15
bon appetit
เรื่อง: ผักบุง
ÍËÍÂËÅÒ¡ÅÕÅÒ·Õè...
μÅÒ´âμŒÃØ‹§
ณ ตลาดโตรุงหนาองคพระปฐมเจดีย ยามเมื่อพระอาทิตยกําลังจะลาลับ ชวง เวลาของการนัดหมายของเหลาพอคา แมคายามเย็นกําลังเริ่มตนขึ้นอยาง ขะมักเขมน ตางตระเตรียมอวดโฉม ความอรอย ใหแกคนที่แวะผาน ไปมาทั้งขาประจําและขาจร ตลาดโตรุงองคพระฯ ถือเปนยานรวมราน อรอยที่มีอาหารให เลือกหลากหลาย ทั้งคาวหวาน กลิ่น หอมที่ลอยมา จากรานตางๆ ลวนเชิญ ชวนให
ͧ¤ ¾ÃÐ เจริญอาหารอยางเลี่ยงไมได ทําใหตอง เดินวนกันหลายรอบเพราะไมรูจะกิน รานไหนดี
ขั้นแรกตองขอเริ่มตนดวยเรียกนํา ยอย กอนกันที่ “รานยอดหมู สะเตะ เจโส” เนื้อ หมูที่นุม ยางไดที่ ราดดวยนํา จิ้ม รสกลมกลอม เขมขน จึงกลาย เปนหมูสะเตะที่ อรอยสมเปนยอด หมูสะเตะตาม ชื่อรานที เดียว
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552 เรียกนํา ยอยพอสมควรแลว ก็ตอกันที่ เมนูกระทะรอนอยาง “รานหอยทอด นายผอม” ที่เสนอหอยทอด แปงกรอบนอก นุมใน และยังมี ออสวน กระทะรอน เสิรฟพรอมควันฉุย นากินอยา บอกใคร งานนี้ขอการันตีความหวาน สดของ หอยนางรมกันเลย ตบทายดวยเมนูของหวาน ซึ่งเปนไฮไลทของ ตลาดโตรุงองคพระปฐมเจดีย นั่นก็คือ “ราน เดนจริง ไอศครีมลอยฟา” อันลือชื่อ รานนี้ขาย ตอเนื่องมายาวนานตั้งแตสมัยรุนพอมาถึงรุน ลูก ตอนนี้ก็ปาเขาไปกวา 50 ปแลว ไอศครีมกะทิสดของที่นี่ หอม หวาน มัน แถมยังมีทอปปงใหเลือก โรยบนไอศครีมมากมาย นอกจากถั่วลิสงธรรมดาๆ ยังมี ลูกบัว ลูกเกด เยลลี่ ซุปขาวโพด ฟรุตสลัดให เลือกกันตามใจชอบ ทีเด็ดของรานนี้ ไมไดมีแคไอศกรีมเทานั้น แตยังรวมถึงลีลาจอมยุทธของอาเฮียคนขาย ที่วาดลวดลายได ไมซํา ใคร อาเฮียเริ่มตนดวยเสียง อันคมเขมวา “แอคชั่น” แกคงคิดวาตนเองเปนพระเอก หนังบูยังไงอยางงั้น ไอศครีม กะทิกอนกลมที่ถูกตักขึ้นมาใสถวย กอนจะถูกโยนขึ้น ฟา สูงลิ่ว ทันใดนั้นเฮียแกก็ โชวลีลาตวัดมือและเทาไปมาเปนทาทางของจอมยุทธ และเมื่อเฮียแก หยุดไอศกรีมก็ตกลงมาในถวยแกวอยางพอดี เรียก เสียงปรบ มือจากลูกคาหนารานไดอยางเกียวกราว ในบางครั้งก็ อาจจะได เห็นจอมยุทธหญิงหรือ อาเจ ออกมาวาดลวดลายการตักไอศครีม ที่ออน ชอยใหดูกันบาง จึงไมแปลกเลยที่ลูกคาจะยืนรอกันเต็มหนาราน เพราะ กวาจะไดไอศครีมสักถวยตองรอดูโชวกอน หากใครประทับใจจน อยากเรียน รูกระบวนยุทธไอศกรีมลอยฟา อาเฮียก็ใจดีสอนใหดวย ผูคนที่แวะมาลิ้มรสถาใครอยากลองเมนูของรานอื่นๆ บาง ก็ขอใหไปลองไปหา นมสดปนไอศกรีม, นม สดสไปรท, สามคิงส KKK, สองคิงส KK หรือเมนูชื่อกิ๊บเกอีกมากมาย หนาตาจะออกมาเปนอยางไร ขอ ใหลองไปดูกันเอาเอง แตขอรับรองเลยวาถาคุณตองการความอรอยที่เรียบงายตามแบบฉบับตลาดโตรุง แถมราคายังยอมเยาเปนกันเองอีก ตลาดโตรุงองคพระฯ จะเปนอีกสถานที่หนึ่งที่คุณไมควรพลาด - ตลาดโตรุงองคพระฯ เปดในชวงเย็นของทุกวันระหวางเวลา 18.00-24.00 น.
17
ŋͧ(μÒÁ)ÃÍ เรื่อง: นาคา
ÀÙ¡Ãд֧ หากจะจัดอันดับ สถานที่ทองเที่ยวในดวงใจ ของผูแสวงหาความสุขจากไอ หมอกและความงามของแสง อาทิตยยามรุงอรุณแลว เชื่อ วาภูกระดึงจะตองติดอยูในอัน ดับตนๆ อยางแนนอน ดวย ความงดงามของธรรมชาติและ ความสุนทรียของบรรยากาศซึ่ง อบอวลไปดวยกลิ่นไอของความ รักที่ธรรมชาติบรรจงถายทอด ใหแกสรรพสิ่ง ทําใหผูที่ยาง กรายเขาไปในดินแดนแหง นี้หลายตอหลายคน เหมือน ตองมนตรสะกดใหหลงใหล เคลิบเคลิ้มไดอยางงายดาย หากใครมีโอกาสก็ยอมตองการ
ที่จะกลับไปเยือนดินแดนแหงนี้ อีกสักครั้งอยางแนนอน ความงดงามของภูกระดึงอยู ตรงที่ความเปนธรรมชาติ สิ่ง ที่ธรรมชาติสรางสรรคขึ้นดวย ความประณีต ไดกลายมาเปน ความงามอันนาอัศจรรยใจ สําหรับเรา ยามเมื่อพระอาทิตยลอย โผล พนกลีบเมฆขึ้นมาทักทาย เหลานักเดินทาง แสงสีทองที่ สาดสอง คอยๆ เติมความสุข ใหกับเรา และเมื่อดวงอาทิตย เคลื่อนตัวขึ้นมาสาดแสงในยาม บาย ทําใหทองฟาที่ภูกระดึงดู
18
กระจางใสอยางงดงาม แมนํา ลําธาร และนํา ตกที่ใส สะอาด เมื่อนํา ไหลลงมากระ ทบแผนหินเบื้องลางเปนละออง ฟุงกระจายไปทั่ว ยิ่งทําใหรูสึก สดชื่นอยางที่อธิบายไมถูก แตจุดที่นาสนใจที่สุดของ ภูกระดึง ก็คงจะเปนการพิชิต ยอดภูกระดึงเสียมากกวา เพราะ นี่นาจะเปนจุดเปาหมายหลัก ของนักเดินทางสวนใหญ บนยอดภูกระดึงมีสิ่งมหัศจรรย มากมายที่ดึงดูดใหผูคนตองดั้น ดนขึ้นไปยืนบนจุดนั้นใหสําเร็จ
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552
จนได ไมวาจะเปนความงามของ พระอาทิตยยามเชา และตอน พระอาทิตยลาลับ หรือแมคะนิ้ง ที่วางนิ่งบนยอดหญา ทะเล หมอกที่ขาวราวหิมะลอยตัวอยู บนฟากฟา และที่สําคัญที่สุดคือ ความรูสึกภาคภูมิใจที่ครั้งหนึ่ง ในชีวิต ไดมีโอกาสมาพิชิต ยอดเขาภูกระดึง การที่จะพบกับความสุขนั้นยอม ตองผานอุปสรรคมาใหไดเสีย กอน ดังที่เคยมีคนกลาวไววา เสนทางไปสูยอดภูกระดึงเปน เสนทางพิสูจนรักแท ที่เปนเชนนี้ เพราะเสนทางไป
สูยอดภูกระดึงนั้นเต็มไปดวย แตในความสูญเสียนั้นก็ทําให อุปสรรค ทั้งความยาวของ คุณรูวาใครคือมิตรแทของคุณ ระยะทาง หรือจะเปนความชัน หรือใครที่รักและพรอมที่จะอยู ของภูเขา ซึ่งหากผูที่รวมเดิน เคียงขางคุณเสมอ ทางไมใชเพื่อนแทหรือคูรักที่รัก กันอยางแทจริงแลว อุปสรรค อยางนอยที่สุดคุณก็จะไดรูวา เหลานั้นก็ยอมจะบั่นทอนความ บนโลกกลมๆ ที่วุนวายใบนี้ - หาดูโฆษณาเรื่องนี้ไดดวยการเปด youtube.com แลว สัมพันธใหเลวรายหรือลองหาคํ อาจจะาวา ‘โฆษณา ของมนุ ษยนั้น ยังมีดินแดนที่ แมตอย’ ขาดไปเลยก็ได ดังนั้นใคร ธรรมชาติไดสรรคสรางความสุข ที่อยากจะพิสูจน ความรักแท ใหกับนักเดินทางอยางคุณเสมอ ก็ลองชวนเพื่อนหรือคนรักมา มา ลองไปพิสูจนดูไดที่ภูกระดึง เที่ยวที่ภูกระดึงแหงนี้ดูนะคะ ไมแนวาคุณอาจจะไดคูแท ได เพื่อนแท หรือ(บางที) คุณอาจ จะสูญเสียทั้งเพื่อนหรือคนรัก ไปก็ได
19
- ขอขอบคุณชุมนุมถายรูป มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร ที่เอื้อเฟอ รูปสวยๆ ใหเราในครั้งนี้ดวย
ËÁعªÕÇÔμ เรื่อง : Prathoratus
“⪤´Õ¨Ñ§ 2 »‚ ·ÓÍÐäÃä´ŒÍÕ¡àÂÍД
ประโยคขางบนนี้เปนคําพูดบางสวนของแมตอย ตัวละครในโฆษณาเรื่องใหมของบริษัทประกันชีวิต ชื่อดัง ที่ทําใหใครหลายๆ คน ตองรองไหไปตามๆ กัน แมตอยเปนตัวละครที่ถูกสรางขึ้นในโฆษณา แต สําหรับชีวิตจริงแลว เธอมีชื่อวา แมติ๋ว แมติ๋ว สุธาสินี นอยอินทร กอตั้งบานโฮมฮักที่จังหวัดยโสธร เพื่อดูแลเด็กที่ไดรับผลกระทบจาก ปญหาทางสังคม แมตอยในโฆษณาดูแลเด็กๆ 3 คน แตแมติ๋วตองดูแลเด็กกวา 100 ชีวิต เด็กๆ ที่นี่มีอายุ ตั้งแต 4 วัน จนถึง 20 ป เด็กเหลานี้บางคนติดยาเสพติด บางถูกขมขืนจนติดโรค บางก็เปนขอทาน หรือ ไมก็ถูกบังคับใหขายตัว และอีกมากมายหลายกรณี ที่เราคาดไมถึงวาเรื่องเหลานี้จะเกิดขึ้นจริงในสังคม ไทย ตั้งแตเรียนจบ แมติ๋วก็เริ่มทํางานดูแลเด็กโดยไมมเี งินเดือน อุทิศตัวใหกับเด็กๆ อยางเต็มที่ ขาย สมบัติจนหมดตัวเพื่อใชเปนคาอาหารใหเด็กๆ แตก็ยังไมเพียงพอ เพราะไมมีนําสําหรับอาบใหเด็กๆ ทุก คน ขาวก็เกลี้ยงหมอจนตองเอาแมลงมาคั่วแลวปนโรยขาวใหพอกินกันทั้งบาน ชีวิตที่กําลังจะดีขึ้นของ เด็กๆ ในบานโฮมฮักกลับตองสะดุดลง เพราะไดรับขาวราย เมื่อหมอ ตรวจพบ วาแมติ๋วปวยเปนมะเร็งลําไสระยะสุดทาย จะมีชีวิตอยูไดไมเกิน 6 เดือน นอยกวา 2 ปของแมตอยในโฆษณามากนัก แมติ๋วมีคติประจําใจวา ชีวิตที่มีคา คือการทําใหชีวิตผูอื่นมี คา เวลา 6 เดือน สําหรับใครบางคน อาจจะทําประโยชนให กับคนอื่นๆ ในโลกไดอีกมากมาย แตสําหรับใครบางคน ตอ ใหมีเวลาทั้งชีวิตก็ไมสามารถที่จะทําประโยชนใหกับใครได เลย...แมแตตัวเอง ชาวศิลปศาสตรละ อยากเปนแบบไหน ชีวิตที่มีคาของ พวกคุณเปนอยางไร คือการเรียนจบ หางานทําที่ดีมีเงิน เดือนสูง แตงงาน มีลูก และใหลูกกลับมาทําในสิ่งที่ เรากําลังทําอยูทุกวันนี้หรือเปลา แนนอนสิ่งเหลานี้ไมใชเรื่องผิดตรงไหน เลย แตขอใหคิดและแนใจอยูเสมอวา...สิ่งที่ กําลังทําอยูนั่นมีคา - ขอขอบคุณขอมูลจาก : http://hilight.kapook.com/view/30560 และ หนังสือพิมพไทยรัฐฉบับวันที่ 3 ธันวาคม 2551. - หาดูโฆษณาเรื่องนี้ไดดวยการเปด youtube.com แลวลองหาคําวา ‘โฆษณา แมตอย’
20
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552
ÁÕàÃ×èͧ เรื่อง : มุก
เคยไหม ที่บา งครั้งเราแท จุดๆ หนึ่งไดอ ยางไร มันทําให บไมรูตัวเลยวาตัวเองมายืนอย ู ณ เราสับสนจนไม เพราะสิ่งที่เห็นช กลาที่จะเดินหน างไมคุนเคยเอา า ต อ เส ไป ียเลย ความกล ในใจ แลวอยูๆ ัวเล็กๆ ที่เริ่มก ความกลัวนั้นก็เ อขึ้น ขามา คาดคิดมากอน ฉันเองก็เคยผาน มีอิทธิพลเหนือตัวเราไดอยางท ี่ไม ชวงเวลาอันนาอ ตองใชความอด ึดอัดนั้นมาเชนก ทนมากหนอย น ั เพ ฉัน ื่อที่จะปรับตวั ให อีกกาวที่ยาก แ เขากับสิ่งนั้นได ตใชวาจะผานม ก็แค ันไปไมไดนี่นา เมื่อเรายังเปนเด ็ก เราอยูกับส แบงพื้นที่ในใจไว ิ่งที่ชอบ และคุน เผชิญความเปล เคย ไมตอง ี่ยวเหงา ความแ ละ เมื่อเวลาเป ปลกใหม แตแ ลี่ยน และเราเอ นนอน งก็เปลี่ยน คว เปนเพื่อนที่คุนเค ามแปลกใหมก็ก ยของฉัน เหมือ ล ายมา นการเปดเทอม แปลกใหมอีกห ลายอยาง เมื่อ ที่เราจะไดพบก ฉ ับสิ่ง ันกาวมาเปนนัก ปรับเปลี่ยนตัวเอ ศึกษา อยูในชว งใหเขากับสิ่งแว งที่ตอง ดลอมใหมๆ เพ สังคมใหม สิ่งร ื่อนใหม กิจกรร อบตัวเหลานี้แม มใหม จะทําใหเราตองเ อะไรไปบาง แต รียนรูที่จะเปลี่ย อยางไรความเป น แ ปลง นตัวฉันเองก็ยัง และเหตุการณเ ไมหายไปไหน หลานั้นเพียงแ เร อ ่ ื งร ต าว สอนใหเด็กคน ที่กวางและลึกซ หนึ่งมีมุมมองค ึ้งยิ่งขึ้น นักศึก ว า ม ค ษ ิด า จึงเปนอีกกาวท ประสบการณที่ห ี่เราสามารถเก็บ ลากหลาย เข เกี่ย า ใจความสําคัญ มากขึ้น ชางเปน ของ ความรับผ ว วัยที่เต็มไปดวย ด ิ ช อบ ความทาทาย เพื่อนๆละ พ รอมที่จะโลดแล ยัง ลองเริ่มต นไปกับช นมองหาอะไรส นุกๆทําในรั้วมห ีวิตนักศึกษากันหรือ เวลาแตละปจะผ าวิทยาลัยแหงน านไปอยางไรคว ี้ กอนที่ ามหมาย อยาม บางทีมันอาจจะช ัวแตคิดวาจะทํา าเกินไปแลวก็ได เพราะ ถาเราไมเริ่ม เองตั้งแตตอนน เติมสิ่งใหมๆใหก ี้ จริงมั้ยละ ? ับตัว
21
áÅŒÇâÅ¡¡çËÁØ¹ä» เรื่อง : Always
เขาใหโจทยมาวา Torch ฉบับเตรียมขึ้นศักราชใหมนี้จะวาดวยเรื่องของการเปลี่ยนแปลง ฉัน ก็เลยไปพยายามคิดอยูพักใหญวาจะเขียนเรื่อง “เปลี่ยน” อะไรดี แตพอเอาเขาจริงก็เลือกไมถูก ก็ชวง นี้มีหลายสิ่งหลายอยางเปลี่ยนแปลงมากมายและฉับไวเหลือเกิน ดูอยางชื่อนายกรัฐมนตรีนั่นปะไร.... เด็กประถมสะกดไดยังไมเทาไหรก็เปลี่ยนใหมอีกแลว ยังไมพอ...ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาก็เปลี่ยน แถมบารัค โอบามายังพาเอาการเปลี่ยนแปลงเขาไปถึงในทําเนียบขาวและการบริหารประเทศดวย ที่ ขาดไมได...การเมืองไทยกําลัง “เปลี่ยน” ขั้วอยางอลหมาน ประชาชนก็ไดแตทําตาปริบๆ (เครียดไหม? ฉันวาฉันเปลี่ยนเรื่องตรงนี้ดีกวา) พอมีเรื่องใหเลือกเยอะเกินไป ฉันก็เลยสุมเลือกเอาจากในวิกิพีเดีย1 จนไดเรื่องการ เปลี่ยนแปลงในเชิงชีววิทยามา (อยาเพิ่งเบหนาคะ เด็กศิลปทั้งหลาย ฉันเองก็จนปญญาจะเขียนเหมือน กัน) ฉันไมไดสนใจการเปลี่ยนรูปรางลักษณะของแมลงหรอก แตเปนคําที่เขาใชเรียกกระบวนการนั้น ตางหาก – Metamorphosis สําหรับฉันจะฟงกี่ครั้งก็งดงามเสมอ เมื่อคนตอไปอีก ฉันจึงพบวาเวลาใช
22
¡ØÁÀҾѹ¸ 2552 คํานี้ในเชิงวัฒนธรรมและสังคม ฉันเขาใจวาเขา จะใชคําวา Transformation กันมากกวา Change เสียอีก อยางที่รูกัน การเปลี่ยนแปลงเปนการ ขามผานสถานะใดสถานะหนึ่งไปยังอีกสถานะ หนึ่ง ไมวาจะเปนในแงทางกายภาพหรือทาง วิญญาณ ทั้งที่รับรูไดและไมไดดวยการมองเห็น ในทางวิทยาศาสตร เราพบเห็นการเปลี่ยนแปลง ไดทั่วไปในธรรมชาติ อาจจะพูดไดวามันเปนทั้ง กฎเหล็กและกลไก หากจะพูดในแงของศาสนา ก็มีศาสนา พุทธของเรานี่แหละที่ยอมรับความเปลี่ยนแปลง นี้เปนสิ่งที่จีรังที่สุด ในวรรณกรรมและศิลปะทั้ง หลาย การเปลี่ยนแปลงหรือ Transformation นับเปนธีมที่ไดรับความสําคัญอยางไมตองสงสัย เรื่องราวตางๆจะไมมีการพัฒนา หากไมมีจุดพลิก ผันหรือเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น เวลาเราดูหนัง เรายอมคาดหวังใหเรื่องราวมันพัดพาไปโดยที่มี เรื่องราวพลิกผัน มิฉะนั้นคงหลับคาที่นั่ง (แบบ เวลาดูหนังยืดยาวไรเนื้อหาเกี่ยวกับตึกเอมไพรสเตทของแอนดี้ วอรฮอล2) ที่ฉันวานาสนใจก็คือ เขา3 บอกกันวา ในเชิงมนุษยศาสตร นับจากนี้ไปสังคมในโลกนี้ จะไมมีการเปลี่ยนแปลงอีก แตการเปลี่ยนแปลง เชิงวัฒนธรรมตางหากที่จะทําใหโลกเราวิวัฒน ไป นั่นเปนเพราะวาเราไมสามารถระบุขอบเขต ของสังคมแตละแหงไดอีกตอไปแลว เพราะวา วัฒนธรรมทุกอยางกําลังคอยๆหลอมรวมและ ซึมซับซึ่งกันและกัน ยกตัวอยางงายๆ ตอนนี้ในแผนที่ ประเทศไทยก็อาจจะยังตั้งอยูตรงพิกัดนี้ในแง ภูมิศาสตร แตเอาเขาจริงอะไรไทยๆตอนนี้ก็ออก จะกลายพันธุไปกันหมดแลว อันนี้เปนเพราะ ทั้งเทคโนโลยีที่เจริญกาวหนา และ “ตนทุนทาง
วัฒนธรรม” (Culture Capital) ที่เปลี่ยนไป โลก ทั้งใบจึงกําลังคอยๆ หลอมรวมเปนโลกเดียวจริงๆ อันนี้ฉันวานาคิดออกนะ ลองจินตนาการโลกที่เวลามีอะไร ใหมๆแลวทุกคนก็มีพรอมๆ กันดูสิ ไมรูวาจะนา อยูหรือนากลัวดี ทั้งๆ ที่ในศตวรรษนี้เราออกจะ พูดถึงเรื่องการเปนปจเจกกับความแตกตางหลาก หลายกันออกจะตาย แตพวกสินคาวัตถุบริโภค กับการโฆษณาทั้งหลายดันสามารถเชื่อมโลกทั้ง ใบไวดวยกันไดซะนี่ สรุปแลว พวกเราทุกคนก็ยังตองเฝา ดูการเปลี่ยนแปลงในโลกตอไปดวยใจระทึก วา จะมีจุดพลิกผันอะไรในชวงชีวิตของพวกเราหรือ เปลา เพราะไมวาจะยังไง การเปลี่ยนแปลงทั้ง ภายในและภายนอกตัวเราก็เปนสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม ได สุดทายแลว ก็มีแตคําสอนของพระพุทธเจานี่ แหละคะที่จะทําใหเรารับมือกับสิ่งตางๆ ไดดีที่สุด จริงไหม เขาใหพื้นที่ฉันพรําเพอไดเทานี้ ฉัน ก็เลยตองจบหวนๆหนอย (จริงๆ โลงใจมาก ฮา) ฉบับหนาฉันสัญญาวาจะหาเรื่องที่เปนชิ้นเปนอัน กวานี้มาเขียนคะ ถาอยากติชม แนะนําหรือคุยกัน สง เมลมาไดที่ the-torch@hotmail.com นะคะ สุดทายก็ขอฝาก Torch เวอรชันใหมไวดวยคะ!!
เว็บที่อาจารยคนหนึ่งของฉันหามไมใหใชอางอิงขอมูลโดย เด็ดขาด แตหนังสือพิมพกับนิตยสารไทยใชกันเอิกเกริก 2 หนังชื่อ Empire ฉายในป 1964 ไปลองดูเรียกนํายอยไดที่ http://www.youtube.com/watch?v=7idi_5IaMrk 3 http://th.answers.yahoo.com/question/ index?qid=20080311072135AA4t71O 1
23