Promenade 154 by Promenade Gent

promenade.gent

Sam De Bruyn - mode - beauty - Het P ortugese Alentejo Atelier Vens Vanbelle - Bakkerij Himschoot - cocktail - auto 3 4 ste j a a r g a n g - s e p t e m b e r 2 0 1 7

Multimerken herfstcollectie

voor dames, heren en kinderen.

Gavere - Gent (Dok Noord) - Kuurne - Roeselare Sint-Denijs-Westrem - Sint-Eloois-Vijve - Wetteren Volg ons

APP

Shop ook online op

www.giks.be

edito Wat de eerste schooldag voor veel kinderen betekent, is de eerste editie van het najaar voor mij. Na een lange ‘vakantie’ voel ook ik de spanning en de goesting om jullie allemaal opnieuw het beste te geven dat Promenade te bieden heeft. Een nieuw schooljaar brengt vaak iets nieuws met zich mee en dat is voor ons magazine niet anders. Voortaan bladeren jullie door nieuw papier wat de leeservaring nog aangenamer zal maken. Wie ook veel zin heeft om er na zijn vakantie terug in te vliegen, is Sam De Bruyn. Deze duivel-doet-al weet met zijn aanstekelijk enthousiasme op Qmusic elke ochtend iets minder zwaar te maken. Wij stuurden onze Sam op pad om zijn naamgenoot het vuur aan de schenen te leggen. Voor zijn reisblog was hij al op veel plaatsen maar nog niet in de Alentejo in Portugal. Deel 2 van zijn ontdekking van deze prachtige streek, bracht Christophe onder meer naar de universiteitsstad Evora en het schilderachtige Elvas, terecht opgenomen in de Unesco Werelderfgoedlijst. Voor een zuiders gevoel hoef je niet altijd naar het buitenland. Ook in ons prachtige Gent valt heel wat moois te ontdekken. Voor een nieuwe rubriek gaan we op zoek naar het verhaal achter bijzondere gebouwen. Dat laat ons toe weg te dromen en inspiratie op te doen. Uit de as van speciaalzaak Avothea in het toenmalige Gewad, rees een nieuw bouwconcept dat zich liet inspireren door de patio’s in Venetië. Architecten Vens-Vanbelle leidden ons rond. Nog nieuw is onze reeks over heerlijke brunchadressen. Ongetwijfeld zullen velen onder jullie deze zomer hiervoor tijd hebben genomen. En laat net dat één van de belangrijkste adviezen zijn van Jan, eigenaar van franzgustav. Hij geeft ons ook een inkijk in de weg die hij heeft afgelegd om zijn lang gekoesterde droom in vervulling te laten gaan. Een onmiskenbaar product voor een ontbijten brunchbar is brood. In de Gentse eeuwelingen is deze editie Bakkerij Himschoot aan de beurt, al jaar en dag gelegen aan de Groentenmarkt. Toch scheelde het niet veel of ook dit historisch erfgoed was er niet meer. Wij spraken met de man die deze parel van de ondergang redde. Wat bleef, zijn uiteraard onze vaste rubrieken zoals resto, beauty en fashion. Bart vertelt ons alles over de nieuwe Volvo XC60, het kleine broertje van de XC90 en ook wie nieuwe wijnen wil ontdekken, zal in deze Promenade zijn gading vinden. Een boterham vol dus bij ons nieuw ‘schooljaar’. Ik wens jullie allen heel veel leesplezier! Tom Roegiers

COLOFON Promenade ® is een uitgave van: bvba TOROmedia Notaxlaan 2, 9070 Destelbergen Telefoon: 09 234 09 55 www.promenade.gent info@promenade-gent.be Foto cover: © Olga Semenova - Shutterstock Verantwoordelijke Uitgever: Tom Roegiers tom.roegiers@toromedia.be Redactie: Bart Van Holderbeke, Christophe Lambert, Anja Van Der Borght, Sam Paret, Pascal Dewulf

Advertising: bvba TOROmedia - 0475 31 90 31 Consultancy: Media-Productions info@media-productions.be Lay-out & Vormgeving: D-Kwadraat info@dkwadraat.be Druk: Corelio Printing Oplage & Bedeling: 60.000 exemplaren - Belgische Distributiedienst Verschijningen: maart - april - september - november - december

© PROMENADE 2017 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotografie of op welke andere wijze ook, zonder de voorafgaandelijke toestemming van de verantwoordelijke uitgever. Wij zijn niet verantwoordelijk voor de inhoud van de ingezonden advertenties en redactionele teksten. Wij behouden ons het recht voor om ten allen tijde de doelgroep en de zone van verspreiding te wijzigen. Opmerkingen en reacties betreffende deze uitgave zijn welkom op onze redactie. Alle PROMENADE.GENT rechten voorbehouden.

september 2017

Sam De Bruyn Ik moet leren om niet van elke hobby mijn beroep te maken

Reizen Portugal Wanneer de Alentejo het van je overneemtâ&#x20AC;Ś (deel2)

Cocktail Een zomerlang Cool

Mode Black Beauty voor hem

Architectuur Thuis bij... Atelier Vens Vanbelle

Mode Black Beauty voor haar

Eeuwelingen Bakkerij Himschoot Al jaren kroonjuweel van Gentâ&#x20AC;Ś

Make-Up Metallic of Grafic chic

september 2017

Parfum Him & Her

Beauty Moeder natuur

Resto Reveu, lunchen zoals in Parijs

Resto Brunch franzgustav Hier kom je voor de ideale take it easy brunch

Wijn Suggestie van de maand

Mobiel VOLKSWAGEN ARTEON 2.0 TDI 240 Lager dak, hogere trap

Mobiel VOLVO XC60 D5 Ineengekrompen XC90

INTERVIEW I Tekst: Sam Paret - Foto’s: Qmusic

Sam De Bruyn ‘Ik moet leren om niet van elke hobby mijn beroep te maken’

Het overkomt me niet vaak dat ik een naamgenoot mag interviewen, maar deze keer ben ik er niet rouwig om. Sam De Bruyn heeft er net de Dodentocht op zitten – ‘leek wel eens leuk om te doen’ – maar kennen we uiteraard van zijn aanstekelijk enthousiasme op de radio. Eerst bij Studio Brussel, maar sinds 2015 bij Qmusic met zijn al even aanstekelijke sidekick Heidi Van Tielen. Daarnaast is deze duivel-doet-al Dj, reisblogger, tv en event host en leent hij zijn stem voor voice overs en animatiepersonages. Naar eigen zeggen allemaal uit de hand gelopen hobby’s. Ik hoor de jaloezie nu al uit het papier kruipen. Toch schuilt daarin ook zijn grootste gevaar. Hobby’s mogen immers niet allemaal ‘jobkes’ worden, anders dreigt het zijn naam en plezier te verliezen…

PROMENADE.GENT september 2017

Promenade: De Dodentocht Sam? Lijkt mij pure horror. Dus rest mij enkel de vraag: Waarom? Sam De Bruyn: Ik weet het. Na vijf dagen heb ik nog altijd blaren en gezwollen voeten. Het is blijkbaar sterker dan mezelf. Ofwel doe ik niets ofwel ga ik er los over. In dit geval meteen een dodentocht in plaats van gewoon wat te gaan wandelen (lacht). Pas op, het idee speelde al langer door mijn hoofd. Waarop een vriend me vorig jaar uitdaagde om het te doen en zo geschiedde. Bedoeling was om het in alle anonimiteit te laten passeren. Tot Dina Tersago op de proppen kwam met een voorstel om in haar plaats - zij was namelijk hoogzwanger – voor ‘A touch of Rose’ te stappen, een vzw die zich inzet voor psychosociale begeleiding van kankerpatiënten en waarvan zij meter is. Het is een fantastisch project van de zus van Marie-Rose Morel, vooral omdat het die begeleiding uit de context van een ziekenhuis haalt. Dus ging ik op haar voorstel in. Maar zo werd het serieus, want dan word je gevolgd en kan je niet zomaar opgeven. Ik ben wel blij dat ik het gedaan heb (in 21u en 33 min., nvdr.). En weet je wat het ergste is? Ik denk er over na om volgend jaar opnieuw mee te doen. Veel deelnemers hadden me daar vooraf voor gewaarschuwd. Meteen na afloop denk je nooit meer, de dag nadien denk je al het tegenovergestelde. En ik moet ze gelijk geven. Ook al ben ik verschillende keren gestorven die dag, de kans is reëel dat ik volgend jaar opnieuw aan de start sta. Promenade: Je hebt een heel druk bestaan. Heb je het nodig sportief actief te zijn om fit te blijven en om dat tempo aan te kunnen? Sam De Bruyn: Het is meer dan dat. Mijn probleem is dat ik een echte Bourgondiër ben en niet het type lichaam heb dat die levensstijl aankan. Ik moet dus sporten wil ik niet ongelooflijk aankomen. Het is een noodzakelijk kwaad, meer dan dat ik ervan geniet. Zo begrijp ik sommige van mijn vrienden niet die voor hun plezier een berg opknallen met de fiets. En dan ook nog eens om te winnen. Ter-

wijl die berg mij niet eens interesseert. Mezelf afmatten voor het plezier doe ik niet. Ik ben nog steeds op zoek naar de sport die bij mij past. Al heeft het lange afstandswandelen mij weten te bekoren. Wat wel klopt is dat sport of beweging helpt een mentale rust te behouden. Zo heb ik gemerkt dat periodes waarin ik me niet goed voel, samenvallen met een tekort aan beweging. Anderen zweren dan weer bij meditatie. En geloof me, ik zou het graag kunnen om mijn hoofd leeg te maken door 15 minuten op een mat te gaan zitten. Ik ben oprecht jaloers op mensen die dat kunnen. Maar mij lukt het niet. Ik moet precies permanent iets kunnen verwezenlijken.

PROMENADE.GENT september 2017

Promenade: Ook tijdens het reizen, een andere passie van jou. Op je blog bewijs je dat dit goedkoop, zonder veel bagage en niet noodzakelijk ver hoeft te zijn. Hoe is het idee voor die 48 uren trips ontstaan? Sam De Bruyn: Toevallig eigenlijk. Er waren plannen voor een televisieproject waarin ik als panellid zou zetelen. Een maand voor de opnames werd het helaas gecancelled. Plots zat ik met heel wat vrije weekends. Angstaanjagend vond ik dat. Ik zocht naar een nieuwe invulling en koppelde daarvoor het nuttige aan het aangename. Met vrienden op reis gaan die ik te lang had verwaarloosd door veel te drukke Dj weekends. EĂŠn van hen raadde me aan om een blog te starten. Wie interesseert dat wat, dacht ik. Maar ik ging overstag bij zijn argument dat het op die manier gemakkelijker was voor onze vrienden om te volgen. Ik schrok me een ongeluk toen mijn eerste post meteen duizenden volgers lokte. En dat gebeurde telkens opnieuw. Mensen vroegen me wanneer en waar de volgende trip heen ging. De interesse bleef en ik genoot van de blog. Ik haal er veel plezier uit en merk dat het me

PROMENADE.GENT september 2017

steeds gemakkelijker afgaat. Ik hou van verhalen vertellen, dat doe ik ook op de radio. Het is de voornaamste reden dat ik me inschreef aan Herman Teirlinck Instituut, besef ik nu. Ik ben een gediplomeerd woordkunstenaar omdat ik verhalen met de wereld wou delen. Met mijn blog combineer ik dus verschillende passies. Promenade: En is die even winstgevend als succesvol? Sam De Bruyn: Ik verdien er wel wat aan, ja. Maar het is niet zo dat ik ervan kan leven. Ik doe het vooral omdat ik het graag doe. Maar ik moet oppassen dat iets wat ik als hobby ben gestart, niet opnieuw een job wordt. Dat is de grote valkuil in mijn leven. Het is bij alles zo gegaan, ook bij radio en tv. Of bij djâ&#x20AC;&#x2122;en. Ik heb het moeilijk om daar een balans in te vinden. Nu waak ik erover dat mijn blog hoofdzakelijk iets van mij blijft. Een hobby die me toelaat creatief te zijn. Promenade: Je geeft de indruk iemand te zijn die zich altijd en overal amuseert. Zeg je nu dat je wel soms het gevoel hebt dat je aan het werken bent?

Sam De Bruyn: Alleen als het teveel wordt, voelt het als werken. Dan merk ik dat ik gas terug moet nemen. Dat is de reden dat ik mijn dj sets serieus heb afgebouwd. Op een gegeven moment deed ik er minstens drie per weekend en blijkbaar moet een mens nog slapen ook. Dat heeft mijn lichaam me toen laten weten(lacht). Nu doe ik er misschien nog drie per jaar. Vaak onbetaald en enkel voor vrienden. En nu beleef ik er opnieuw het pure plezier aan als van een hobby. Niets gaat boven het gevoel dat je ervaart wanneer je kijkt op een uitzinnig publiek op de tonen van jouw lievelingsmuziek. Promenade: Mij lijkt het dat je verschillende dingen nodig hebt. Klopt het dat je het moeilijk zou hebben om je slechts op één job te focussen? Sam De Bruyn: Ik heb teveel interesses, dat is het. Mensen vinden dat fantastisch, maar ik ervaar dat soms als een nadeel. Ik zal immers nooit een expert worden en

Laat u overrompelen door ons eigenzinnig en wijs assortiment met de heerlijkste chocolade en zoetigheden! Welkom in de zoete zonde! Botermarkt 9, 9000 Gent • www.sophies.be

PROMENADE.GENT september 2017

hun wenkbrauwen te fronsen als ik vertel dat één van mijn passies racen is. Wat een onzin denk ik dan. Dat soort vooroordelen ontkracht ik dus met plezier. Promenade: Als student volgde je drama aan Herman Teirlinck Instituut. Waarom zien we jou niet schitteren als acteur maar wel op de radio? Sam De Bruyn: Dat is allemaal de schuld van Peter Van de Veire. Hij gaf er het vak radio en vermoedde in mij iets van talent. Maar mijn ambitie was het podium. Ik wou zwaar en deprimerend teksttheater brengen(lacht). Zijn lessen waren evenwel in die mate plezant dat hij me wist te overtuigen om te solliciteren bij Studio Brussel. Bij de tweede poging was het raak en ik mocht meteen beginnen. Het is dus per toeval dat ik bij de radio zit. Promenade: Je had talent zei Peter. Toeval alleen volstaat toch niet?

dat zou ik wel graag zijn. Ik kan van alles een beetje. Ik hou bijvoorbeeld van voetbal maar ik ken er niets van. Hetzelfde geldt voor de koers. Ik heb een grote liefde voor veel dingen, maar weinig expertise. Dat frustreert me vaak. Wat weinig mensen weten, is dat ik politiek razend interessant vind. Het nieuws was vroeger het enige dat mijn ouders op de radio volgden. Ik heb er mijn meningen over die ik graag deel, maar vraag me geen details. Het zal misschien raar klinken, maar het Eén-programma De laatste ronde in voorbereiding op de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 waar ik Ivan De Vadder mocht assisteren, is nog altijd één van de meest fantastische dingen

PROMENADE.GENT september 2017

die ik ooit heb gedaan. Ik weet dat ik niet met politiek geassocieerd word en net daarom vond ik het zo leuk. Omdat ik de kans kreeg die kant van mezelf te laten zien en de vooroordelen te doorbreken. En uiteraard hoef ik je niet uit te leggen hoeveel ik heb bijgeleerd van iemand als Ivan. Promenade: Moet je vaak opboksen tegen vooroordelen? Sam De Bruyn: Toch te vaak naar mijn zin. Alsof een jonge snaak geen mening zou kunnen hebben over politiek. En het feit dat ik met een man ben getrouwd, is blijkbaar genoeg voor veel mensen om

Sam De Bruyn: Misschien. Waar ik wel altijd heb voor gezorgd, is dat ik de kansen die ik kreeg met beide handen greep. Ik heb een bloedhekel aan wasted talent. Als ik iemand zie die onverschillig met zijn talent omgaat, word ik heel kwaad. Er zijn mensen die mij niet graag hebben om die reden. Maar ik vind het een zonde en zal er dus altijd tegen vechten. Promenade: Er schuilt een leraar in jou, Sam De Bruyn. Zou je zoiets overwegen? Sam De Bruyn: Ja, zeker. Met de QAcademy doe ik dat al een beetje en dat bevalt me. Hoewel mijn agenda overvol zit, heb ik er zelf op aangedrongen. Het casten en ontdekken van talent en er dan mee aan de slag gaan, vind ik fantastisch om te doen. Ik ben iemand die graag het beste in iemand naar boven haalt, dus

ik denk wel dat er een stuk leraar in mij schuilt. Promenade: In hoeverre ben jij een echt radiodier? Sam De Bruyn: Een atypische vrees ik. Ik luisterde vroeger enorm weinig naar de radio en nu ook niet overdreven veel. Op Q lopen er wel wat radiofreaks rond en die reiken mij tal van nieuwe ideeën aan. Dingen die ze op buitenlandse en regionale zenders hebben gehoord. Hun passie voor het vak radio stralen ze op mij af en ik vind het geweldig om met dat soort mensen te mogen samenwerken. Ik herinner me wel van vroeger de programma’s waar ik dingen hoorde die ik nergens anders hoorde. Radio met een hoek af zeg maar zoals Commissaris O (met Hans Otten, nvdr.) of de programma’s van Peter Hoogland. Die zijn mij altijd bijgebleven. Promenade: Music for Life op Studio Brussel, Rode Neuzen Dag op Q en nu de Dodentocht ten voordele van A touch of Rose. Je laat de mogelijkheid nooit onbenut om je in te zetten voor het goede doel. Om de ellende in de hoorn van Afrika maak je je zelfs behoorlijk boos op Facebook. Vanwaar komt dat? Sam De Bruyn: Ik kan niet tegen onrecht. Vraag me niet het te verklaren, maar het is gewoon zo. Misschien is er een link met mijn middelbare school, het fantastische Maria-Boodschaplyceum in Brussel. Een aantal leerkrachten besteedden daar veel aandacht aan in hun lessen. We werden ook met onze neus op de feiten gedrukt. De buurt rond het Dansaertplein, die ondertussen een hippe buurt is geworden, was het toen helemaal niet. Er sliepen mensen onder kartonnen dozen en dat werd in de lessen besproken. Het besef dat we met een privilege zijn opgegroeid, stamt van

daar. En uiteraard heeft het ook een stuk met opvoeding te maken. Mijn ouders zijn vrij snel gescheiden, maar we hebben nooit iets tekort gehad. Daar zorgde mijn moeder wel voor. Zij was immers in andere omstandigheden opgegroeid. Mijn grootmoeder is snel weduwe geworden en diende vijf kinderen groot te brengen met enkel het pensioentje van haar overleden echtge-

noot. Dat niets vanzelfsprekend is, werd bij ons dus vaak besproken. En daar ben ik blij om. Vandaar mijn inzet voor zij die het minder hebben. Ik zie het als mijn plicht, ook al krijg ik er kritiek op. Want als ik mij uitspreek over Afrika, denken mensen dat ik de daklozen in Vlaanderen vergeet. Ik heb me er al over gezet dat ik nooit iedereen tevreden kan stellen.

PROMENADE.GENT september 2017

Maar tegen onrecht zal ik mij altijd verzetten. Ik kan niet anders dan mezelf zijn. Het is één van mijn sterkste kanten, maar tegelijk ook mijn grootste valkuil. Promenade: Hoe bedoel je? Sam De Bruyn: Ik geef altijd mijn mening, wat ik ook doe of waar ik ook ben. Er luisteren ’s morgens ongetwijfeld veel vrachtwagenchauffeurs naar de radio, maar als er weer één een kettingbotsing veroorzaakt door op zijn smartphone bezig te zijn achter het stuur, zal ik mij ongelooflijk boos maken. Ook al betekent het dat ze niet meer naar mij willen luisteren en dat mijn luistercijfers dan dalen. Eerlijk? Op dat vlak, I don’t give a… (lacht). Promenade: Enkele maanden geleden deelde je via je sociale media een rapport over holebifobie. Sta je daar ook op de barricaden? Sam De Bruyn: Ik ben daar voorzichtig mee. Ik zal zeker mijn mening geven als

PROMENADE.GENT september 2017

die gevraagd wordt, maar ik wil niet uitsluitend rond dat thema in de aandacht komen. Ik heb altijd getracht om het feit dat ik nu met een man getrouwd ben, niet bijzonder te maken. Omdat het dat niet is. Ik wil niet enkel Sam de homo zijn, begrijp je? Ik weet dat er vanuit de holebicommunity wel wat kritiek is dat er weinig tot geen BV’s voor hen op de barricaden gaan staan. En ik begrijp dat, maar ik denk niet dat ik de juiste persoon ben. Niet dat ik het uit de weg ga, helemaal niet, maar ik ben bewust niet de Jeanne d’ Arc van de gays. Vroeger had ik zelfs een afkeer van mensen die in die richting neigden, maar nu niet meer. Nu juich ik hen zelfs toe, want er is nog veel werk voor de boeg. In België hebben we geluk, maar in de wereld staan we nog nergens. Als reiziger weet ik dat ik bijvoorbeeld in Rusland de bak in kan gaan. Zoiets vind ik ongelooflijk, dus ga ik daar niet heen. Promenade: Welke landen die je nog nooit had gedaan, heb je ontdekt en zijn je bijgebleven tijdens je reizen?

Sam De Bruyn: Ik heb een enorme liefde ontwikkeld voor Slovenië en Servië. Voor Servië vooral door de hoofdstad Belgrado. Mensen die graag ondernemen, hebben daar jarenlang onder de knoet van het communisme geleefd. Nu ze daarvan verlost zijn, schieten de hipste zaken er werkelijk als paddenstoelen uit de grond. Ik heb er de mafste concept stores en restaurants gezien. Je voelt die stad echt bruisen en dat vind ik cool. Het is mijn lievelingsstad in Europa. En Slovenië heeft een prachtige natuur. Ik had nooit verwacht zoiets in Europa te zien. Veel mensen vliegen helemaal naar de VS om de Grand Canyon te zien. Pas op, het is fenomenaal, maar zelfs in Spanje heb je canyons die er even spectaculair uitzien. We hebben zoveel pracht in Europa die we niet kennen. Ja, de laatste tijd ben ik zeker een voorstander van ons continent geworden. Promenade: Wat is het precies bij reizen dat je zo aantrekt? Reizen helpt me te onttrekken aan het dagdagelijkse, mijn hoofd leeg te maken. Reizen is voor mij nieuwe indrukken en inspiratie opdoen. Het geeft me zuurstof. Ik ben een ontdekker pur sang, ik proef graag van alles. Ik ben die idioot die uit de menukaart altijd datgene zal kiezen wat hij nog nooit heeft gegeten. Met als gevolg dat ik heel vaak heel vieze dingen eet (lacht). Maar even vaak ontdek ik heel lekkere dingen. Bij reizen geldt hetzelfde, ik ga graag naar plekken waar ik nog nooit ben geweest. Het zit in mij, ik moet nu eenmaal nieuwe horizonten verkennen…

•

Maenhoutstraat 31/B 9830 Sint-Martens-Latem - www.fidauro.be

like us on facebook

REIZEN I Tekst:Christophe Lambert

Wanneer de Alentejo het van je overneemt…

Zie ons hier zitten… In het hart van Évora, midden op het Praça do Giraldo, met de imposante Santo Antão-kerk in onze rug. Genietend van een deugddoende zon en zo’n heerlijk espressokoffietje waar de Portugezen het geheim van kennen. Andre laat snel een tweede kopje aanrukken en vertelt me gauw wat we voor het middaguur nog zullen te zien krijgen. We zullen keuzes moeten maken, want jammer genoeg is mijn bezoek beperkt tot één voormiddag. We gaan heel even de universiteitsgebouwen van Évora binnenwandelen. Deze universiteit is de tweede oudste van Portugal –na Coimbra- en werd gesticht in 1559 door kardinaal Infante Dom Henrique, die later koning van Portugal zou worden. Vandaag studeren hier een goede 10.000 studenten. Het binnenplein van de universiteit is indrukwekkend. Ook de vele trappenhallen en de lokalen, allemaal versierd met de typische blauwwitte azulejos maken indruk. Het moet ongetwijfeld fijn zijn om in Évora student te zijn.

PROMENADE.GENT september 2017

We wandelen nu richting de Pousada dos Loios waar ik deze middag mag lunchen. Maar eerst neemt Andre mij nog mee naar een prachtige binnentuin aan het forum Eugenio de Almeida. Op de muren zijn prachtige fresco’s te zien en in deze binnentuin kwam Vasco da Gama regelmatig zitten als hij in Évora kwam. Een magisch gevoel overmant mij. We eindigen onze prachtige ochtend net voor de Pousada bij nog een topbezienswaardigheid van Évora: de Romeinse tempel met Korintische zuilen, ook gekend onder de naam “Templo de Diana”. Deze tempel uit granietsteen dateert uit de 1ste eeuw voor Christus en is Cultureel UNESCO Werelderfgoed. Vanuit de Jardim Diana zien we goed hoe deze tempel het plein ervoor gracieus inneemt… In de Pousada dos Loios neem ik afscheid van de sympathieke Andre. Hij heeft mij in een half etmaal heel wat weetjes over Évora bijgebracht. Ik heb mogen proeven van dit bijzonder stukje cultureel erfgoed en weet nu al dat ik hier snel nog eens wil terugkomen. Ik zit nog maar net neer in een van de knusse fauteuils in de fraaie receptie-

ruimte van de pousada of daar komt mijn gastheer mij al breed lachend tegemoet gewandeld. Ik krijg een rondleiding in deze mooi bewaarde site en kan zien hoe de gasten in de eens door monniken bewoonde kamers vandaag comfortabel van een overnachting kunnen genieten. Na een bijzonder fijne voormiddag daal ik terug af richting Vitória Stone Hotel. Ik moet wat voortmaken want er wacht mij nog een flinke rit deze namiddag. Ik haal gps Jack uit zijn siësta en we trekken richting Monsaraz. Ik kijk echt uit naar mijn bezoek aldaar, want toen ik bij de lunch aan mijn gastheer mijn reisplannen voor de namiddag uit de doeken deed, kwam hij superlatieven te kort toen de naam Monsaraz viel. Ik ben benieuwd… De rit naar deze eeuwenoude stad is alleszins veelbelovend. De landschappen in Alentejo blijven betoveren. Na een uurtje rijden zie ik de contouren van de stad Monsaraz in de hoogte verschijnen. Via een steil baantje gaan we plots hevig klimmen en zo komen we na het nodige bochtenwerk aan op een kleine parking, dicht bij de grote ingangspoort van het middeleeuwse stadje. Ik voel meteen

PROMENADE.GENT september 2017

dat hier een bijzondere sfeer hangt. Een sfeer die eeuwen van rijke geschiedenis verraadt. Monsaraz is altijd een strategisch belangrijke nederzetting geweest. Al in de prehistorie zoals blijkt uit de talrijke resten van menhirs die je hier in de streek aantreft. Romeinen, Visigoten, Arabieren, Joden, allen zouden ze hier een nederzetting bemannen. Tot tijdens de â&#x20AC;&#x153;Reconquistaâ&#x20AC;? koning Afonso Henrique de stad innam. De moslims zouden later Monsaraz weer veroveren en pas in 1232 zou koning Sancho II deze wonderlijke plek definitief heroveren. Ik kom aan de imposante Castelo toe. Vandaag een nationaal monument, gebouwd in 1310 bovenop de overblijfselen van een oude verdedigingsvesting. Hier in de Alentejo, dicht bij de Spaanse grens, kan je tal van soortgelijke nederzettingen aantref

PROMENADE.GENT september 2017

fen die van hoog op de heuvels uitkijken boven de kleine steden en de valleien in de diepte. In Monsaraz is dit niet anders. Ik moet zeggen dat het aanvoelt alsof ik mij op het dak van de wereld bevind. De Plaza de Toros ligt in het hart van het kasteel net voor mij en dan in, een brede cirkel rondom de Castelo, een beklijvend zicht, zover het oog reikt. Groene velden vol cipressen die vanop deze hoogte wel speldjes lijken. Langs de andere kant een betoverende aanblik op de waterpartijen van het Alqueva stuwmeer. Een mens wordt er even stil van. Die indruk wordt nog versterkt door een dreigende lucht die tussen zon en regen dwaalt, en een stevige, fluitende wind die op deze hoogte fris aanvoelt. Geen enkele bezoeker te zien hier en ook de straten van Monsaraz zijn verlaten. Het lijkt wel een

spookstad waar een zwarte kat nu elk moment langs de schilderachtige witte huisjes kan wegvluchten en je schimmen in de kleine straatjes kan zien verdwijnen. Monsaraz is echt maar een zakdoek groot. Er wonen een kleine 800 mensen. Ik verlaat het stadje langs de Rua Direita, de hoofdstraat. Ik passeer langs de mooie Nossa Senhora da Lagoa Kerk, wandel even langs de befaamde Fonte do Telheiro en begeef me dan, uitgewaaid, richting wagen. Een goed uur scheidt mij nu nog van Estremoz, waar ik laat in de namiddag toekom. Ook hier had ik al vanuit de verte een zicht gekregen op de stad die in de hoogte ligt. Het kasteel is op dit uur al gesloten, maar de charme van Estremoz valt mij wel direct op. Ik rijd

langs de Lago do Gadanha, een impressionante fontein in het hart van de stad en krijg een prachtig zicht op de Castelo bij avondlicht. Ik verlaat de stad en leg mijn laatste stukje weg af voor vandaag. Een goed twintigtal minuutjes later rijd ik Borba binnen. Ik ken de naam van de wijn. Marquês de Borba is een Portugese wijn die we in onze supermarkten regelmatig zien liggen. De stad oogt wat verlaten, maar vervelen ga ik mij zeker niet. Mijn gastheer en gastvrouw zijn daar veel te boeiend voor. Ik logeer in de Casa do Terreiro do Poço, een heel leuk hotel dat volledig door de eigenaars zelf werd verbouwd. Een charmant koppel dat de grote stad is ontvlucht en hier tot rust is gekomen. Hij is een gewezen advocaat en zijn vrouw heeft een passie voor antiek. Het hele hotel draagt duide-

lijk haar signatuur. In deze periode van het jaar zijn er bijna geen bezoekers, dus nemen ze me gewoon mee naar een nieuw restaurantje, twee straten verder, dat vanavond voor het eerst de deuren opent. Een feestmaal vol Portugese specialiteiten wordt opgediend. Na de maaltijd maken we nog een ommetje naar het hart van de stad Borba. Geen Castelo in de hoogte hier, maar wel gewoon op de begane grond. In een cirkel rondom het oude fort zijn straatjes geweven, met winkeltjes, galerijen en terrasjes die veelal door toeristen worden bezet, maar vandaag luid keuvelende locals een zitje geven. João vertelt me dat het onderwerp dat iedereen bezighoudt tegenwoordig een kattenplaag is die Borba treft.

De volgende ochtend ontbijten we vroeg, met zijn drieën. Mijn gastvrouw heeft een omelet bereid dat mij zeker tot het middaguur zal tevreden houden. Verder zijn er een paar niet te versmaden lokale kaasjes, fruit uit de tuin, lekker zelfgebakken brood en heerlijk dampende koffie. Ik dank mijn gastheren. Hun hotel is een ideale rustige locatie voor hen die in een aangename omgeving rust, cultuur en sport willen combineren. De streek staat dan ook gekend bij fietsers die hier een stuk van de wijnroute afleggen. De bestemming van deze ochtend is Elvas, sinds 2012 opgenomen in de Unesco Werelderfgoedlijst. Met een duw op de knop schiet gps Jack in actie en leidt hij mij naar de eerste halte van vandaag: Het Forte da Graça! Ik sta hier op een

PROMENADE.GENT september 2017

hoge heuvel en zie in vogelvlucht, op een goede kilometer afstand, de stad Elvas beneden mij liggen. Ik sta aan de gapende ingang van een heel groot militair fort. Als ik de weidse omgeving observeer en de strateeg in mij laat spreken dan begrijp ik snel dat, wie snode plannen heeft, van hier het kwetsbare Elvas makkelijk kan bestoken. Zolang er met pijl en boog werd geschoten en met stenen werd gegooid, was die vrees nog ongegrond, maar toen in de 18de eeuw het kanonpoeder van zich liet spreken, kreeg graaf Lippe de opdracht van de Marquês de Pombal om hier een stevig verdedigingsfort te bouwen. Aan dit “kleinood” zouden constant zo’n 6000 zielen werken. Het hele bouwwerk zou voltooid worden in 1792. Aan de ingang staat een jonge vrouw mij op te wachten. Ze heeft een paar folders in de hand en vraagt me heel vriendelijk of ik een gids nodig heb voor de wandeling door het fort. Ik dank haar en krijg tot mijn verbazing een plan met wandelroutes in diverse kleuren aangereikt. “Volg de routes goed” geeft ze mij nog mee en weg is ze…. Als je ooit eens in een oude militaire basis wilt verloren lopen, in Forte da Graça kan het! Deze plaats is onwezenlijk groot. Gangen, paden, lussen, in ringen geslagen rond het gigantisch hoofdgebouw… en dan binnenin het fort een variant op hetzelfde

PROMENADE.GENT september 2017

thema. En geen levende ziel te bespeuren. Het geeft een beangstigend gevoel. Op het laatst van mijn bezoek kom ik een groep luidruchtige schoolkinderen tegen. Ik voel mij weer bij de levenden! De jonge gids aan de ingang kan een lach nauwelijks bedwingen als ze mij ziet toekomen. Ze vertelt mij nog dat hier initieel een Gotische kerk stond. In 1370 gaf Catarina Mendes, vrouw van Estêvão Vaz Da Gama, grootvader van ontdekkingsreiziger Vasco Da Gama, geld om op deze berg een kerk te bouwen ter ere van Santa Maria da Graça. Deze moet er gestaan hebben tot ongeveer 1763, tot men voor deze heuvel een andere bestemming vond… Duizenden militairen zouden hier gekazerneerd worden, met genoeg eten voor paarden en mensen om maanden van belegering te kunnen doorstaan. Later zou het een detentiehuis voor politieke gevangenen worden tot het fort in 1975 haar deuren definitief sloot en later een …museum werd. Ik trek naar vrediger oorden en kom in de afdaling aan de zeer indrukwekkende Aqueduto da Amoreira, een aquaduct uit de 16de eeuw dat water moest brengen naar Elvas. De werken begonnen in 1498 en pas in 1622 werd dit impressionante bouwwerk officieel geopend. Het aquaduct, is bijna 8 kilometer lang en op sommige plaatsen wel 30 meter hoog

www.magnitude.be

CONTEMPORARY

CLASSIC

FUSION

FEATURING

en voorziet de stad nog steeds van water zoals aan de Fonte da Misericórdia. Ik sta op de Praça de Republica en een vrolijke bende loopt in stoet net voorbij. Het is carnaval en dat wordt hier uitgebreid gevierd. Het brengt wat leven in de brouwerij, want Elvas zelf maakt een beetje een uitgebluste indruk. Ik blijf er dan ook niet zo heel lang en maak me op voor een bijzondere wijnervaring deze namiddag in Campo Maior. Ik ga er wijnen proeven in de Adega Mayor. Ik kijk bijzonder uit naar dit bezoek. Niet alleen omwille van de degustatie, maar vooral ook omwille van het bezoek aan het bedrijf en het verhaal van de stichter van Adega Mayor: Rui Nabeiro. Deze selfmade man, geboren in het gezegend jaar 1931, is een naam als een klok, niet alleen in Alentejo maar ook ver erbui

PROMENADE.GENT september 2017

ten. Voor velen is hij het voorbeeld van ondernemerschap en hoe hard werken altijd leidt naar succes. Als jonge knaap werkte hij bij zijn oom en moest als 11jarige met grote zakken koffie leuren, laverend in dit grensgebied tussen Spanje en Portugal. Een jonge koffiesmokkelaar, zoals hij het vandaag zelf vertelt. Maar de jonge man groeide op en ontwikkelde met de jaren een gigantisch bedrijf. Het bekende koffiehuis Delta Cafés werd een wereldspeler. Rui Nabeiro houdt van zijn streek. Daarom wilde hij in Campo Maior ook de wijncultuur weer laten opbloeien. En zo werd, wederom met succes, Adega Mayor opgericht. En omdat hij eenmaal de dingen graag goed doet, wilde hij kost noch moeite sparen om ook van dit bedrijf een parel te maken. Het gebouw alleen al is van een verbluffende schoonheid en getuigt

bvba

Brielken 30



9940 Evergem



09 258 15 15



info@vkdesign.be



www.vkdesign.be

van architecturaal genie. Geen wonder dan ook dat de ontwerper een van Portugals allerbeste architecten was: Alvaro Siza Vieira. Ik ben echt onder de indruk van de intelligentie van het concept. Waterpartijen op het dak om de zon te weerkaatsen en zo de ruimtes er onder koel te houden. Een gebouw, perfect en harmonieus geïntegreerd in deze weidse groene vlakte van wijngaarden. Een creatie met de nodige zin voor humor ook. Binnen krijg ik een luchtfoto van het bedrijf te zien en op dit hoogtezicht van het gebouw is duidelijk het charismatische gezicht van de stichter herkenbaar. Ik bezoek ook de gigantische wijnkelder. Ik denk niet dat ik ooit zo veel wijnvaten samen heb gezien. Vervolgens word ik boven ontvangen en gaan we aan tafel zitten. Een zeer mooie presentatie wacht mij over de wijnen. Ik drink een witte Mont Mayor, een rode Reserva do Comendador, en een overheerlijke Grande Reserva Pai Chão. Ik neem afscheid van Tiago en bedank hem voor een wonderlijke namiddag. Op de terugweg passeer ik langs de grote koffiefabriek en probeer ik mij even de knaap te visualiseren die als kleine smokkelaar door de heuvels dwaalt. En bedenk ik hoe het leven zo voor iedereen haar eigen wegen uitstippelt. Jack stuurt me richting Monforte, waar ik even doorheen rijd in mijn queeste

PROMENADE.GENT september 2017

naar “Torre De Palma”, het wijnhotel waar ik deze avond zal verblijven. Een voortzetting van het namiddagprogramma, met ook hier een prachtige setting. De hele site is op sublieme wijze gerenoveerd en het is dan ook een terecht fiere eigenares die me een rondleiding geeft. Dit domein, volledig omgeven door wijngaarden, heeft al een geschiedenis die tot de Romeinen reikt. In de 14de eeuw werd dit hele domein eigendom van de Portugese kroon, toen Pedro Afonso dit land kreeg van zijn broer, koning Afonso IV. Na de Portugese Revolutie van 1974 zou dit domein verlaten worden door de toenmalige eigenaars, de familie Costa Pinto. Maar de arbeiders op het domein bezetten de plaats en bleven er lang illegaal wonen. Een handvol jaren geleden kochten Ana Isabel en haar man Barradas Paulo Rebelo het landgoed. Ze brachten het gouden licht weer terug over deze verloren site en openden hun prachtige wijnhotel. De bezoeker kan er in alle rust genieten van een ronduit sprookjesachtige omgeving. En wie graag de handen uit de mouwen steekt, kan hier op het wijndomein Torre De Palma in oktober mee komen oogsten, een belevenis die zeker te overwegen valt. De volgende ochtend neem ik even de tijd om de gerestaureerde kapel op het domein binnen te stappen. Een levensgrote Christus, volledig gemaakt in kurk, is het enige ornament dat de muur siert.

Adembenemend mooi, intens en sereen door haar pure eenvoud. En zo voelt ook deze prachtige Alentejo aan, besef ik nu. Een puur en authentiek stukje Portugal. Een gebied waar je volop krijgt wat je ziet. Met fijne, (h)eerlijke mensen, in een kader dat alleen door een God in zijn beste humeur kan geschapen zijn. Deze morgen word ik verwacht in Marvão. Nog zo’n parel in Alentejo. Ik hoor van Jack dat we een tijdje te bollen hebben, maar deze streek is zo mooi en rustgevend dat ik geniet van elke minuut. Ik rijd langs weilanden vol schapen. Het muziek van hun belletjes komt de wagen binnengewaaid. Voor ik naar Marvão afdraai, ga ik lunchen in een lokaal restaurant dat bekendheid geniet omwille van haar rundsstoofpotje. Een soort van stoverij op zijn Portugees, rijk en lekker gekruid. De eigenaar van dit eethuis heeft net een huis verkocht aan twee Italianen die verliefd zijn geworden op dit stukje Portugal, dicht bij de Spaanse grens. Marvão is geen uitzondering op de andere steden die ik hier in Alentejo mocht bezoeken. Het ligt hoog en veilig op een heuvel en biedt een fabelachtig uitzicht op de vlaktes beneden. Het is kleiner dan Évora, groter dan Monsaraz, maar het heeft een bijzondere charme. Kleine straatjes die zich kronkelend omhoog en omlaag hijsen langs charmante witte huisjes. Je voelt dat het hier in de zomer over de koppen lopen moet zijn. Aan het

uiteinde van het stadje staat ook hier, bijna obligaat, een Castelo. Deze dateert uit het einde van de 9de eeuw en werd pas voltooid in 1299. Het valt op dat deze Castelo in bijzonder goede staat is. Marvão is een en al charme. Aan de voet van de Castelo geniet ik in een rustig parkje van de late namiddagzon. Ik blader in een lokaal magazine dat ik daarnet in een cafeetje meekreeg. Ze hebben het over het komende “International Festival of Music Marvão 2017”, een top cultureel evenement dat hier jaarlijks in het tweede deel van juli tot het begin van augustus plaatsvindt in verschillende delen van de stad. Een soort lokale “OdeGand”. Het is fris als de zon achter de einder is verdwenen. Een vinnig windje maant me aan niet al te laat naar “O Poejo” in Santo Antonio das Areias af te zakken. Ik ben het in Alentejo gewoon geraakt verwend te worden en ook mijn “gastfamilie” van deze avond zijn wonderlijke mensen. Ze hebben een familiehotel geopend waar je in alle comfort een fijne uitvalsbasis hebt om de streek te ontdekken. Hun restaurant is momenteel gesloten, dus trekken we de deur dicht en gaan we met het hele gezin weer eten in een lokaal eethuisje. Als gast mag ik niet kiezen uit het menu. De chef wordt even uit de keuken gehaald en wat volgt is een uitstekende maaltijd. Een vissoepje om te starten, een tussengerecht van inktvis om de overgang te maken naar een typisch stoofpotje met groentjes. De wijn

is van de streek. Stevig, rond en lekker, zoals de meeste wijnen hier in Alentejo. Mijn gastheer werkt zelf niet zo heel veel in het hotel. Hij selecteert en verdeelt olijven! En weet me te vertellen dat hun hotel vroeger een gekend huis was waar olijfboeren hun vruchten brachten om geperst te worden. Een beroep dat jammer genoeg op veel plaatsen in Alentejo verdwenen is. Afscheid nemen maakt deel uit van mijn bezoek hier. De volgende ochtend na het ontbijt is het niet anders. Ik ga weer een stukje verder en ga via mooie landwegen naar Castelo De Vide. De Castelo ligt bovenaan dit stadje van een paar duizend zielen en torent er mooi bovenuit. Maar deze keer is het niet de Castelo die me naar hier bracht. Ik hoorde dat hier een belangrijke Joodse invloed was en dat de “Joodse wijk” in Castelo De Vide de moeite is om te bezoeken. Tussen de Rua Judiara en de Rua Fonte ga ik op zoek naar de eerste sporen die hier in de 12de eeuw tot stand kwamen. Uit een gewoon huis werd in de 14de eeuw een synagoge en een oude Joodse school geopend. Pas in de 16de eeuw, toen de Joden hier werden verdreven, zou de synagoge weer een gewoon huis worden. Ik moet zeggen dat ik wat op mijn honger blijf zitten en wel iets meer verwacht had van de “Joodse wijk”. Het kleine museum ben ik snel doorgewandeld en het straatje met trappen naar beneden, tot

aan de bijzonder mooie fontein en het Judiaria binnenplein, oogt wat chaotisch alsof de deportatie van deze mensen pas gisteren heeft plaatsgevonden. Een sporadische Mezuzah aan de deur moet doen vermoeden dat hier dus ooit Joden hebben gewoond. Ik geniet veel meer van het bruisende leven op het middaguur aan het grote plein achter de kerk Santa Maria da Devesa. De lokalen hebben op het plein duidelijk afspraak op dit uur. De terrasjes zitten vol, er wordt luidruchtig gekeuveld over alles en nog wat. Iedereen lijkt gelukkig en de zwaluwen vliegen olijk in het rond… Vanavond is het mijn laatste avond. Dan ga ik in Avis overnachten, in het Herdade da Cortesia, een plaats met een heel mooi verhaal, zal blijken. Maar onderweg wil ik nog even stoppen in de Pousada Mosteiro de Crato, gelegen in het kleine dorpje met de prachtige naam Flor da Rosa. Ik heb in de laatste week nu wel veel pousadas gezien, maar ik hoorde dat deze bijzonder is. Pal aan de oude site is er immers een heel modern stuk aangebouwd. Ik word ontvangen door een familie ooievaars die hoog boven de ingangsdeur van het oude klooster een nest hebben gebouwd. De directeur van deze prachtige site is niet weinig fier op dit perfect uitgevoerd staaltje harmonieuze architectuur. Een smaakvol huwelijk tussen oud en nieuw…

PROMENADE.GENT september 2017

De Castelo van Avis had mij bij valavond nog graag uitgenodigd voor een bezoek, maar ik rijd door naar mijn laatste slaapplaats. Een bijzondere locatie, een paar honderd meter verwijderd van een enorm artificieel meer. Deze gigantische waterpartij staat mede aan de oorsprong van het ontstaan van dit hotel. In de wintermaanden tot april is dit hotel immers een trainingsoord voor toproeiers van overal ter wereld. In de zomermaanden is het de ideale vakantiebestemming voor families met kinderen. Een idee van een voormalig Portugees roeikampioen, een hotel dat ondertussen in het milieu een ware trainingsreligie is geworden. Wanneer ik de inkomhal betreed, staat het hele Britse Olympische team net klaar om aan te schuiven aan het buffet. Stuk voor stuk dubbele meters, met armen als bomen … De volgende ochtend ga ik nog even mee om ze te water te zien gaan… Indrukwekkend… Nu is de laatste dag van deze bijzondere 10-daagse echt een spijtig feit. Ik maak mijn laatste rit met Jack naar Arraiolos, waar ik uiteraard even op de muren van de Castelo ga staan en mijmerend op de groene vlakte met wuivende cipressen,

PROMENADE.GENT september 2017

diep beneden mij, neerkijk. Het is zondag en de klokken van de kerken kondigen het einde van de eucharistie aan. Het pleintje voor de kerk loopt vol. De geur van koffie stijgt op en ik kan mij niet weerhouden om midden deze vrolijke compagnie niet ook zo’n heerlijk kopje mee te drinken. Arraiolos heeft een traditie van handgemaakte tapijten. Bij dit zalige weer zie ik regelmatig iemand voor de deur zitten, bezig met de afwerking van een mooi tapijtwerkje. Diep beneden in de vallei ga ik op zoek naar de Pousada van Arraiolos, een parel naar het schijnt. Op het terras van de pousada geniet ik van het unieke zicht op de Castelo en haar beschermende muren, nu hooggelegen boven mij… Op de terugweg naar Lissabon is het stil in de wagen. Jack zegt een goede 100 kilometer geen woord. Pas als ik hem vraag een omweg te maken en via de Cristo Rei, het 110 meter hoge Christusbeeld aan deze zijde van de Taag, naar Lissabon te rijden, heeft hij zijn stem teruggevonden. De Cristo Rei die met gespreide armen over Lissabon en de “Ponte de 25 Abril” heen kijkt, is mijn laatste bezienswaardigheid op deze reis. Het beeld werd gebouwd tussen 19491959. Het was initieel de bedoeling het

vroeger te bouwen, als een smeekbede aan God om gespaard te blijven van WO II. Nu voelt het aan alsof hij vriendelijk naar me neerkijkt en vraagt of Alentejo me is bevallen… “Ja” knik ik overtuigend…. ”Ja”….

•

Met dank aan Christine Sax Adagio Tours

www.visitalentejo.pt Pousada Convento de Évora Hotel Casa do Terreiro do Poço Adega Mayor Torre de Palma wijnhotel Hotel O Poejo Pousada Mosteiro do Crato Hotel Herdade da Cortesia Pousada Convento de Arraiolos

XL-printing ⎪ raamstickers ⎪ through-vision-bestickering ⎪ werfdoeken reclameborden ⎪ fleetmarketing ⎪ textieldruk ⎪ spandoeken ⎪ posters muurstickers ⎪ vloerstickers ⎪ Roll-UPsysteem ⎪ vlaggen ⎪ stoepborden indoor-signalisatie ⎪ outdoor-signalisatie ⎪ belettering ⎪ werfborden makelaarsborden ⎪ zandstraalfolies ⎪ beurswanden

www.DKWADRAAT.be Notaxlaan 2 ⎪ 9070 Destelbergen ⎪ info@dkwadraat.be

EEN ZOMERLANG

COOL Jij ook al heimwee naar de zomer? Naar die warme dagen van genieten met vrienden? Die zalige zotte Gentse Feesten? Die eindeloze gesprekken bij een lekkerfrisse cocktail? Waarom treuren? Doe er iets aan! Grijp de teugels van je leven in eigen handen! Geef zelf richting. Zin in zomer? Creëer dan je eigen zomer! Waar wacht je op? Met een cooler cocktail drink in Cafe Theatre ben je zo terug in de juiste modus. De Gentse Feesten binnen handbereik! Jawel, je leest het goed. De cooler cocktail drinks zijn helemaal terug van nooit echt weggeweest. Wat ooit de trend van de jaren ’80 was, zet vandaag de toon voor youngsters en hipsters. En terecht. Want cooler cocktail drinks

zijn verfrissend, eerlijk en vooral… onweerstaanbaar. Het geheim van een verleidelijke cooler cocktail drink? Heel simpel: zijn eenvoud. De beste mixen bestaan uit drie tot vier ingrediënten. Verse ingrediënten, welteverstaan. De klassieker Horse’s Neck bestaat bijvoorbeeld bourbon, Angostura Bitters, limoensap en ginger ale. Een Moscou Mule creëer je met vodka, gemberbier en limoensap. En zo kan je eindeloos combineren. Cafe Theatre biedt je een (totaal vernieuwde!) kaart vol classics en eigen creaties. Waarom dus nog getalmd? Haal die zomer terug in huis! En geniet ervan met de cooler cocktail drink van jouw smaak!

Al meer dan 190 jaar uw zonne-vakman

Najaarsactie *

-20%

tot

Volop genieten van de laatste zon, maar toch de koelte binnenshuis bewaren. Vraag advies aan uw zonne-vakman om de juiste screens of zonneschermen te kiezen. Ook onze rolluiken bieden een efficiënte isolatie tegen koude, warmte en geluid. U kan de temperatuur binnenshuis regelen maar ook het licht aanpassen of filteren. Een mooie blikvanger in uw interieur creëert u dan weer met onze gordijnen en raamdecoratie. Deze isoleren niet alleen maar laten de zonnestralen reflecteren in de zomer en behouden de warmte in de winter. Geniet dus het hele jaar door! * Bezoek onze toonzaal in Sint-Martens-Latem voor advies op maat of voor meer info over onze najaarsactie.

in buitenzonwering, raamdecoratie en rolluiken

AL MEER DAN 190 JAAR UW ZONNE-VAKMAN

Buitenzonwering Raamdecoratie Rolluiken Garagepoorten Outdoor Living

Meer weten? Kom naar onze nieuwe locatie Vettenburg I Kortrijksesteenweg 202 B I 9830 Sint-Martens-Latem â&#x153;&#x2020; 09 225 26 55 I info@vettenburg.be I www.vettenburg.be

MODE I Pascal Dewulf

Om van te smullen Gedurfd en vogelvrij: dat is waar de nieuwe collectie van GUESS Jeans voor staat. Buitengewone volumes flirten met texturen en broderieën en zorgen voor opvallende, extravagante looks om van te smullen. www.guess.eu

Influencer Het begrip influencer is hot in de media. Bij de bekende modeondernemer Emma Gelaude werkte het buzzword als een positieve trigger: het inspireerde haar om samen met die andere Belgen, de jongens van O’Rèn Official een herfst/ wintercollectie hoodies, sweatshirts, t-shirts en caps te ontwerpen. Dit vestje knalt alvast op dat vlak. www.o-ren.be

Stijlvolle working girl Bij ANONYMEdesigners hebben ze het dit komende seizoen begrepen op de stijlvolle working girl. Focus ligt op details en vrouwelijke stuks met mooie belijningen bedoeld als statement pieces in de garderobe van de hedendaagse zakenvrouw. www.anonyme.it

PROMENADE.GENT september 2017

Frivole vrouwelijkheid Zoë Loveborn - het jonge, trendy zusje van LolaLiza - zet het nieuwe seizoen in met de tijdloze kleurencombinatie wit, zwart en zachtroze, met hier en daar een streepje kaki. Een urban look gaat daarbij hand in hand met frivole vrouwelijkheid voorzien van bijvoorbeeld geborduurde bloemen. www.lolaliza.com/be-nl/zoë-loveborn

Beweeglijk en romantisch Bruin en zwart vormen belangrijke kleuren in de herfst/wintercollectie van Caroline Biss. De silhouetten zitten losjes en vallen soepel dankzij de lichte, beweeglijke stoffen. Prints volgen de belijningen van jurken en tops. Ruches, volants en uitwaaierende mouwen bezorgen de collectie een vleugje eigentijdse romantiek. www.carolinebiss.com

Effortless chic De wintercollectie van het Belgische label Giovane weet de perfecte balans te vinden tussen nonchalance en subtiele vrouwelijkheid. Volgens de signatuur van het merk culmineren eigenzinnige silhouetten en een uitgekiende combinatie van materialen in een perfecte pasvorm. Kortom, een collectie die synoniem is voor effortless chic. www.actualfashion.be

Dosis stoerheid Wil je het een tikkeltje stoerder met een stevige dosis gebruiksgemak ? Dan is deze opvallende shopper in zwart leder ‘Made In Italy’ met studs zeker iets voor jou. Makkelijk is hij al evenzeer omdat je hem nonchalant over je schouders kan draperen dankzij de meegeleverde lange schouderband terwijl je er alles in kwijt kan wat je wil. www.wowtrendbags.be

MODE I Pascal Dewulf Opwindende contrasten De nieuwe Strellson man herdefinieert zichzelf met een praktische en heldere look. Focus op wat essentieel is, leidt tot een innovatieve look met opwindende contrasten zoals deze zwarte trui met helblauwe biesjes. www.strellson.com

Dosis stoerheid BroderieĂŤn in combinatie met high-tech stoffen zetten deze winter de toon. Dit zwarte vest met prints voorzien van Chinese draken door Guess geeft alvast heel wat stoerheid aan het najaar. www.guess.com

In de kijker Deze five pocket pantalon zou een basisstuk kunnen vormen in elk zichzelf respecterende garderobe. Ready-to-wear is het devies voor de herfst/wintercollectie van Brax: deze knappe broek is gemaakt om vaak te dragen en in de kijker te lopen. www.brax.com

Gepersonaliseerd Een klassiek,eigentijdse stijl die balanceert tussen couture en street culture, dat is het credo bij Patrizia Pepe voor komend seizoen. Klassieke stuks voor de herengarderobe worden gepersonaliseerd door tal van high-tech afwerkingen in combinatie met een vleugje rock-â&#x20AC;&#x2122;n-roll. www.patriziapepe.com

Tikkeltje speels Een paar leuke sokken, daar zit niemand om verlegen. Deze exemplaren van Scotch&Soda zijn tegelijkertijd stijlvol maar toch ook weer een tikkeltje speels. www.scotch-soda.com

PROMENADE.GENT september 2017

Eyecatcher In motief gestikte, gewatteerde jasjes zijn weer hot komende herfst/winter. Bij Fred Perry doen ze alvast hun duit in het zakje met deze nachtzwarte eyecatcher. www.fredperry.com

Online pop-up De online webshop Maison Lab en de alombekende concept store La Bottega slaan het komende half jaar de handen in mekaar voor een unieke samenwerking. De komende zes maanden kan je daarom in de webshop van Maison Lab de previous upscale collectie van La Bottega bemachtigen en dit aan een erg zacht prijsje. www.maison-lab.be

B e

c u r i o u s !

Fashionweek zaterdag 1 t.e.m. zondag 8 oktober

Open zondag 8 oktober (14-18u)

ARCHITECTUUR I Tekst: Sam Paret - Foto’s Tim Van De Velde

Thuis bij… Atelier Vens Vanbelle

In deze reeks achterhalen we het verhaal van bijzondere gebouwen. Niet alledaags, maar wel tot de verbeelding sprekend en inspirerend. Wij Vlamingen zitten nu eenmaal met een baksteen in de maag en hebben bijgevolg een extra zintuig voor woningen die leuke ideeën opleveren. Deze keer ging Promenade op bezoek bij Atelier Vens Vanbelle in het Gewad.

PROMENADE.GENT september 2017

Een stukje Venetië in Gent 29 juli 2006. Een felle brand in het Gewad zet speciaalzaak Avothea in lichterlaaie. Die vond gelukkig snel een nieuw onderkomen in de Burgstraat. Het uitgebrande pand werd door de eigenaar te koop gezet. Moeilijk om meteen de mogelijkheden te zien, tenzij je architect bent uiteraard. Maarten Vanbelle was, samen met zijn broer en ouders, reeds lang op zoek naar een geschikte plek. Om te wonen. Achter het uitgebrande pand, gescheiden door een koer en niet aangetast door de brand, stond ook nog een oud koetshuisje dat tot studio was omgebouwd. Dit werd later gerenoveerd tot het kantoor van Atelier Vens Vanbelle, de architectenpraktijk die hij deelt met zijn vennoot Dries Vens. Twee vliegen in één klap dus… Huisgevoel Uit de as verrees letterlijk een vernieuwend concept van kwalitatief wonen in de stad. Iedereen die in het Gewad heeft gewandeld, zal ongetwijfeld de poort in houten balken herkennen. En wie al even is blijven stilstaan, zal achter de carport de binnenkoer en misschien zelfs een stukje van de tuin hebben gezien. Inspiratie voor dit woonconcept haalden ze in Venetië, toen ze er op bezoek waren voor de Biënnale. Vooral het idee om te werken met een ingang naar een centrale patio waarrond de wooneenheden geconcentreerd zijn, sprak Maarten aan. ‘Daardoor krijg je meer interactie met de buren. Je hebt nog altijd voldoende privacy, maar je komt elkaar meer tegen dan in een traditioneel appartementsgebouw. Het mag best wat minder anoniem, vinden wij. Zonder aan kwaliteit in te boeten uiteraard. Er zijn vier ruime appartementen, waarvan de kleinste toch ook ruim 90 m2 bedraagt en elke wooneenheid heeft een eigen, ruim terras. Ze zijn ontworpen als huizen en hebben elk hun eigen sfeer. Om het huisgevoel te vergroten, bestaat elk appartement uit minstens twee verdiepingen. Een bijkomend voordeel van de patio is dat elke ruimte over een natuurlijke lichtbron beschikt. Daglicht is in ons land toch heel belangrijk.’

Even complex als logisch De vier appartementen kennen een even complexe als logische indeling. Ze hebben allemaal zicht op straat, patio en achterzijde en zijn als het ware door elkaar gevlochten. Maarten zelf heeft het gelijkvloers aan de straatzijde, die voornamelijk bestaat uit de iets lager gelegen vergaderruimte. Zijn leefruimtes bevinden zich dan weer op het eerste verdiep aan de achterzijde. Met de slaap- en badkamer zelfs op de tweede verdieping. Voor zijn broer geldt het omgekeerde: leefruimte op het gelijkvloers achteraan, slaap- en badkamer op het eerste vooraan. De trap van Maarten zit in een koker verwerkt die door de vide in het appartement van zijn broer loopt. Het werd een ganse puzzel om dit in elkaar te doen passen, maar het resultaat

PROMENADE.GENT september 2017

is fantastisch en vernieuwend. Ook de zichtassen zijn interessant. Zo wentelt het bovenste appartement zich helemaal rond de patio, waardoor de bewoners daar van overal een zicht hebben op de eigen ruimtes. Spiegel versterkt zuiders gevoel In Venetië vertoeven we uiteraard in zuiderse sferen, in Gent is dat niet altijd het geval. Om zoveel mogelijk lichtinval en zicht op groen (hetzij daken, hetzij tuintjes) te creëren, introduceerden ze in de patio tegen de schuine wand een

PROMENADE.GENT september 2017

grote spiegel. Maarten: ‘Het idee van de spiegels is er ook gekomen omdat het programma iets te uitgebreid was om de ruimte van de binnenkoer ook bovenaan aan te houden. Die grote schuine spiegel, vervaardigd met vederlichte Dibond panelen, geeft de illusie dat dit wel zo is. Wij ontwerpen altijd op maquette en om de positie van de spiegels te bepalen, hebben we die letterlijk buiten gezet. Zo konden we de lichtinval meten en de juiste hellingsgraad bepalen. Die werkt in twee richtingen: van beneden zie je altijd de lucht hoewel de opening daar heel klein is en omgekeerd wordt het

woonwinkel open op donderdag, vrijdag en zaterdag!

interieur ontwerp

verbouw projecten

stationsstraat 10 9070 destelbergen

destelbergen@ interieurkabinet.be

www.interieurkabinet.be

licht weerkaatst en wordt je daglichtintensiteit sterker. Wat dan weer het zuiders gevoel in de hand werkt.â&#x20AC;&#x2122; Knipoog naar het verleden Hoewel we hier over een nieuwbouw spreken, is er overal een herinnering aan het verleden. Het vorige huis dateert immers van 1720. Reeds bij het binnenkomen zie je een oude muur die is blijven staan, de oorspronkelijke koer is nagenoeg intact gebleven en het meest opvallende is uiteraard een groot stuk van de vernielde achtergevel die bijna tot kunstwerk is verheven. Die staat evenwijdig aan het koetsgebouw en is om meerdere redenen overeind gebleven. Niet alleen om de sfeer en de verhoudingen van de oorspronkelijke koer te behouden, maar ook voor stedenbouwkundige doeleinden. Het liet hen toe om aan woonvolume te winnen. Het recupereren van originele aspecten stopt daar echter niet. Alle bruikbare stenen werden na de afbraak immers eigenhandig gepoetst en opnieuw ingezet. Het gebruik van recuperatiematerialen, in combinatie met beton, strak wit pleisterwerk en hout werkt uitstekend. Zoals bijvoorbeeld in de traphal van Maarten, die net als de vloer bestaat uit recuperatietegels afkomstig uit Frankrijk. In hun eigen appartement is de sfeer wat explicieter omdat die naar hun eigen smaak is ingericht, terwijl in de twee huurappartementen voor een meer algemene afwerking is gekozen met een iets voorzichtigere materiaalkeuze. Maar overal met plafonds in zichtbare beton, witgepleisterde muren en houten vloeren. Niet complex, maar materialen met karakter.

PROMENADE.GENT september 2017

OPENDEURDAGEN VAN 8/09 tot 30/09

BLIJVEN GENIETEN

OOK NA DE ZOMER? DAT KAN MET DE OPLOSSINGEN VAN WINSOL

TOT €2500* KORTING

GRATIS* TERRASVERWARMING, MOTOR OF LED KOM NU LANGS IN ONZE SHOWROOM RAMEN EN DEUREN

ROLLUIKEN

GARAGEPOORTEN

ZONWERING

TERRASOVERKAPPINGEN

RAAMDECORATIE

TIBEFLEX • Nijverheidskaai 12 - 9040 Gent • Tel. 09/218.98.98 • info@tibeflex.be • www.tibeflex.be

Die materiaalkeuze en visie dragen er zeker toe bij dat de nieuwbouw niet als dusdanig overkomt en dus perfect in zijn omgeving past. Koetshuis als kantoor Maarten woonde tijdens de werken, goed drie jaar, in het koetshuis. Die was niet aangetast door de brand, maar wel in slechte staat. De gevel is origineel, de ramen – die enkel glas waren – een duurzame kopie. Binnenin werd alles gerenoveerd en ingericht als kantoor voor Atelier Vens Vanbelle. De donkerhouten eiken vloer is identiek aan diegene in het appartement van Maarten, maar het kantoor staat op zich. Het werd niet mee opgenomen in het ontwerp van het appartementsgebouw. Een koersfiets aan de muur verwacht je niet meteen in een kantoor van architecten, maar het heeft wel iets. Het zicht op de achtergevel, en vooral de restant van de oorspronkelijke achtergevel daarvoor, als getuige van het roemrijke verleden, blijft me intrigeren. Net als het innovatieve woonconcept rond een patio die voor heel veel woonkwaliteit zorgt. Een stukje Méditerranée in hartje Gent? Als het op deze smaakvolle manier is, graag…

•

Atelier Vens Vanbelle Gewad 3, 9000 Gent www.vensvanbelle.be Speciale dank aan Tim Van De Velde voor het fotomateriaal.

PROMENADE.GENT september 2017

TOTAALCONCEPT keukens badkamers totaalinterieurs

UW RENOVATIEPROJECT PERFECT AFGELIJND. Totaalconcept Ontwerp, begeleiding, uitvoering en afwerking www.arcoon.be / 09 337 90 90

EEUWELINGEN I Tekst: Christophe Lambert

Bakkerij Himschoot: Al jaren kroonjuweel van Gent…

De rubriek “Gentse eeuwelingen” brengt mij deze ochtend al heel vroeg naar het hart van de stad. Even voor 8 uur stap ik binnen bij bakkerij Himschoot, gelegen Groentenmarkt 1. Een zalige geur van vers brood, boterkoeken en ander lekkers komt mij tegemoet. Er staan al volop klanten aan te schuiven en in de achterkamer kan ik een glimp opvangen van de man die ik vandaag moet spreken, Philippe Van Melle… Hij wenkt me om te komen. We gaan rustig aan een tafel zitten, koffie wordt aangebracht en natuurlijk ook een bord met enkele verse pistolets erop en een paar van die zalige koeken…

PROMENADE.GENT september 2017

Promenade: Heerlijke sfeer hier op dit vroege uur. Ik veronderstel dat voor jullie de dag al flink gevorderd is?

ken dat wij voldoende geschikte mensen hebben om de beste producten te kunnen aanleveren waarvoor wij gekend zijn.

Philippe: Voor sommigen onder ons zit die er quasi op. Voor anderen begint de dag pas te lopen. Dat is de bakkerswereld. Zij die voor de productie moeten instaan werken in de nacht en de verkoop gebeurt overdag. In totaal werken er een 20-tal mensen bij Himschoot, goed voor 12 voltijdse equivalenten. We functioneren in een ploegensysteem. De hele productie gebeurt hier aan de Groentenmarkt. In St-Martens-Latem hebben we een tweede winkel, maar het is enkel een verkooppunt en tearoom.

Promenade: Hoe komt een niet-bakker in een bakkerij terecht?

Promenade: En welke rol is hierin precies voor jou weggelegd? Philippe: Ik ben geen bakker. Nooit geweest. Maar na al die jaren weet ik ondertussen wel wat het beroep inhoudt. Ik ben degene die ervoor zorgt dat “de hele winkel” , productie en verkoop, draait. Ik moet er ook voor zorgen dat alle grondstoffen mooi worden aangeleverd en dat ze voldoen aan de kwaliteit die wij vooropstellen. En verder moet ik erover wa-

Philippe: Ik heb een nogal brede interessesfeer en ben in mijn leven in verschillende sectoren actief geweest, hierbij intuïtief mijn interesses volgend: antiek, wellness, een veilinghuis en zoals je merkt: lekker eten. Goed 18 jaar terug vernam ik dat Bakkerij Himschoot haar deuren zou sluiten omdat de toenmalige eigenaar geen opvolger vond. In de plaats van de bakkerij zou een zoveelste verkooppunt van gsmtoestellen komen. Ik dacht “ Ach nee, weer een historisch Gents huis dat verdwijnt, dat kan ik niet laten gebeuren”… Promenade: Dus besloot je heel simpel om zo maar even een bakkerij over te nemen? Philippe: Zoiets ja… Ik geef toe, ik ben soms nogal wat impulsief in mijn beslissingen. Maar ik neem de zaken altijd heel ernstig. Waar ik aan begin, moet ook wel renderen. Ik doe mijn huiswerk

PROMENADE.GENT september 2017

dan ook altijd ten gronde en de resultaten blijven dan ook niet lang uit. Ook bij bakkerij Himschoot. Sinds ik de zaak overnam, is de omzet meer dan verdubbeld. Promenade: Wat maakt bakkerij Himschoot dan zo bijzonder? Philippe: Deze bakkerij is een van de weinige traditiehuizen die Gent nog telt. Veel monumenten zijn de laatste jaren jammer genoeg verdwenen. Dit komt omdat vooral oudere generaties niet altijd opvolgers vonden. Zo verdween heel wat ambachtelijk erfgoed. Gezien jij die deze speciale rubriek verzorgt, zal je dit zeker ook gemerkt hebben. Bakkerij Himschoot is nog zo’n schaars kroonjuweel dat is overgebleven. Er is sprake dat er op deze locatie al brood werd gebakken sinds midden de 17de eeuw! Waarschijnlijk op een houtoven die met turf werd aangevoerd. Kwaliteitsbrood ook, want daar heeft de bakkerij altijd garant voor gestaan. Ook in moeilijke tijden. Tijdens WO I kwamen mensen heel graag naar hier om hun brood te kopen. Ze wisten immers dat Himschoot zijn brood altijd iets zwaarder en rijker maakte. En dat het qua voedingswaarde beter was. Het brood kon bovendien ook minstens 5 dagen bewaard worden. Niet

PROMENADE.GENT september 2017

onbelangrijk als je zuinig moet zijn. Bakkerij Himschoot heeft met kwaliteitsproducten zo moeiteloos alle tijdsperiodes doorzwommen tot vandaag. Het huis is over de generaties altijd van bakkersknecht op bakkersknecht overgegaan. Ik ben de eerste eigenaar die niet rechtstreeks uit de stiel komt. Promenade: Hoe herken je een goede bakker? Philippe: Ik denk dat je het in de vingers moet hebben. Een goede opleiding biedt niet altijd de garantie dat je daarom een goede bakker wordt. Het is een speciaal beroep. Het feit alleen al dat je altijd ’s nachts werkt, meestal in een afgesloten ruimte, maakt al dat bakkers aparte mensen zijn. Het bakkersschap is een combinatie van verschillende stielen. Je moet de juiste producten kiezen, recepten kennen, ze bereiden, je moet doseren, aanvoelen, zin hebben voor esthetiek en afwerking. Enkel een topbakker beheerst al deze technieken. Je moet altijd heel geconcentreerd werken, want het kan op alle momenten mis gaan. Een goede bakker moet bv. ook zijn oven kennen. Onze steenoven slaat aan om 18 u. En dan moet de bakker zijn volgorde respecteren. Een goede bakker voelt aan, zonder naar zijn klok te kijken wanneer

hij zijn broden uit de oven moet halen en wanneer de koeken erin mogen. Hij kent het uur om zijn oven af te leggen, om dan op de nog resterende hitte zijn taarten te bakken…Goede bakkers zijn vakmannen… Maar een goede bakker herken je nog altijd het best aan het aantal klanten die bij hem over de vloer komen. Zij zijn het die het laatste oordeel vellen. Ik wil niet pretentieus klinken, maar ik kan alleen maar gelukkig zijn met het resultaat. Zoals je zelf kan opmerken heeft de winkel geen minuut leeg gestaan sinds we hier zitten te praten. Het is het publiek dus dat je zegt of je goed bezig bent… Promenade: Bakker is een zeer veelzijdig beroep. Maar het aanbod is dat ook. Ik veronderstel dat jullie een heel brede waaier van broden en gebak moeten hebben? Philippe: Dat kun je wel zeggen. Vroeger bestonden er 3-4 soorten broden waaruit de mensen konden kiezen. Wij hebben nu een gamma van zo’n 65 verschillende broodsoorten, rekening houdend met diverse formaten. Wij bakken elke nacht zo’n 800 broden. Daarnaast hebben wij ook nog ons assortiment zoete koeken, pistolets en sandwiches, onze taarten en dan ook nog onze hartige

LIFE can be perfect.

www.cafetheatre.be Schouwburgstraat 5

| 9000 Gent | reservaties 09 265 05 50 | info@cafetheatre.be

P Kouter

P Savaanstraat

P Korte Meer

koekjes en snoepjes. De klant verwacht dat dit ruime aanbod elke dag voorhanden is. Het spreekt vanzelf dat wij er ook over moeten waken dat de kwaliteit altijd dezelfde is. De aankoop van de juiste grondstoffen is dan ook een cruciaal element. We zoeken onze grondstoffen zoveel mogelijk lokaal, maar dat is uiteraard niet altijd mogelijk. Op dit moment bv. hebben wij rozijnen die komen uit… Canada. Zoals elk bedrijf zoeken we naar de beste prijs voor onze grondstoffen maar bij een bakkerij als Himschoot primeert de kwaliteit altijd…. Promenade: Mag ik daaruit afleiden dat jullie een eerder dure bakkerij zijn die meer focust op een niche-clienteel? Philippe: Voor een stuk wel. Dat is ook logisch. Je kan moeilijk verwachten dat je topproducten aanbiedt die evenveel kosten als een standaardbrood elders. Voor vele mensen is dit misschien een punt, maar we moeten ook niet gaan overdrijven. Wie het echt belangrijk vindt om kwaliteit te kopen, ziet dat prijsverschil niet echt als een struikelblok. Er is ook een belangrijke mentaliteitswijziging die we hebben vastgesteld de voorbije jaren. Veel mensen zijn terug kwaliteitsbewus

PROMENADE.GENT september 2017

ter geworden. En ze zijn bereid om daarvoor in te boeten op de kwantiteit die ze normaal consumeren. Ze kopen liever 4 keilekkere boterkoeken dan 6 matige. Ze eten liever een sneetje minder als het brood van een uitmuntende kwaliteit is… En ze zijn bereid voor de lekkere smaak meer te betalen. Promenade: Dus u maakt zich geen zorgen dat een kleine bakkerij als Himschoot haar plaats zou verliezen in een wereld van grote multinationals? Philippe: Nee, niet echt. Ik onderschat hun impact op het marktgebeuren niet, maar ik denk dat we gewoon naast elkaar kunnen leven. Een groot deel van het koperspubliek zal altijd kiezen voor grootwarenhuizen. Maar dit dateert al van langer dan vandaag. Sinds de opkomst van de supermarkten is dat een stijgende trend geweest. Ik herinner me nog goed hoe dat in de jaren 1970 voor veel ophef zorgde omdat de mensen er de dood van de kleine handelaar in vertaald zagen. Deels is dat ook zo geweest. Maar na verloop van tijd zijn supermarkt en kleine handelszaak gewoon naast elkaar gaan functioneren. En hebben de consumenten hun koopgedrag

Het stijlvolste zicht op je tuin, 365 dagen per jaar

op n e r e r nspi i .be e a j d t n a a a l ecor d . w ww

VERANDA’S - GARDEN HOUSE - POOL HOUSE - WOONUITBREIDINGEN - TERRASOVERKAPPING - ZONWERING

toonzaal Gent (Oostakker) | Antwerpsesteenweg 945 toonzaal Knokke | Natiënlaan 265 burelen + werkplaats Maldegem | Krommewege 40b | tel 050 72 70 80 www.decoranda.be

gevarieerd. Voor een deel van hun aankopen zullen ze naar de supermarkt gaan. Ze doen dit deels op basis van prijsargument maar ook voor het gemak. In onze steeds drukkere samenleving hebben en willen mensen geen tijd meer vrijmaken om hun inkopen te doen. Daarom combineren ze liefst zoveel mogelijk. Maar er blijft ook altijd een deel van het koperspubliek dat graag naar de lokale winkel gaat. En er is ook een nieuwe tendens ontstaan. Er zijn vandaag meer momenten waar mensen hun normale koopgedrag gaan aanpassen aan de gelegenheid die zich voordoet. Voor een feest, een speciale viering, dat bijzondere etentje willen ze dan net iets meer. Dan willen ze de beste wijn, het beste vlees, het beste brood. Alleen het allerbeste is dan genoeg. Deze nieuwe trend zorgt ervoor dat de goede speciaalzaak altijd haar plaats zal weten te behouden. Weet je, een bakkerij als de onze heeft ook niet zo’n groot marktsegment nodig. Wij leven grotendeels van habitués, van mensen die voor kwaliteit graag een omweg doen, we leveren ons kwaliteitsbrood aan restaurants. Wij hebben onze ligging mee en leven van passanten en steeds meer ook van toeristen…. Zij willen tijdens hun

PROMENADE.GENT september 2017

verblijf immers proeven van die betere boterkoek, dat speciale broodje… We leven ook in en land waar een echte broodcultuur leeft. In de meeste gezinnen wordt er dagelijks minstens een keer brood geconsumeerd. Bij ons is brood nog een standaardproduct. Ik bezocht onlangs een bakkerij in Wenen. Daar staat het brood op een presentoire in de etalage, als een waar kunstobject. Hier is dat nog niet zo. De enige verandering is dat er vandaag wel een accentverschuiving is en er veelal ook rekening wordt gehouden met gezondheidsaspecten. Promenade: Wat bedoel je dan? Minder vetten, biofruit? Philippe: Ook, maar het gaat veel verder dan dat. In de jaren ’70 bestond 80% van de broodverkoop uit witte broden en 20% uit bruine. Nu mag je dat omdraaien. Er is tegenwoordig een grote vraag naar bv. koolhydratenarm brood, naar glutenvrije producten, naar desembroden. Er is ook een groeiende vraag naar andere, gezondere broden. Ik denk dan aan speltbrood, aan lekker pompoenbrood waar we dan ook pitten aan toevoegen, biobroden die je vroeger niet meteen op het

rek had liggen. Gezondheid gaat dus een steeds belangrijker rol spelen. Voor vele mensen is het een “modus vivandi” geworden, voor anderen is het zelfs trendy. Eén van mijn bakkers drukte het zo uit: “We gaan het brood weer sexy maken”! Maar sommige zaken kun je en mag je niet veranderen. Een boterkoek moet gemaakt worden met echte boter! En taarten moeten smaken zoals ze dat bij ons grootmoeder deden. Sommige dingen smaken gewoon beter als ze traditioneel blijven. Promenade: Taarten bakken, het is een heuse specialiteit. Hebben jullie daar speciale mensen voor in dienst? Philippe: Soms moet je ook eens een portie geluk hebben. Toen bakkerij Bloch haar deuren sloot, heb ik hun patissiers in dienst kunnen nemen. Deze mensen zijn echt de top in hun vak. En zo kan ik de Bloch-producten aanbieden. Vergeet niet dat Himschoot traditioneel een broodbakkerij was, en dat hierdoor het gamma aan koeken en patisserie werd uitgebreid. En dit onmiddellijk op hoog niveau. Onze patisserie is niet superverfijnd, maar wel degelijk, zoals weleer… Promenade: Je mag best wel fier zijn dat je een Gents traditiehuis als Himschoot hebt weten open te houden. Wat zijn de grootste problemen waar je rekening moet mee houden?

PROMENADE.GENT september 2017

Philippe: Ik denk dat de opvolging het grote probleem blijft voor zaken als Himschoot. Mijn kinderen werken mee in de zaak, maar ik denk niet dat ze de zaak zullen voortzetten. Dat is een feit, voor bakkerijen in het algemeen. Elke week sluit ergens in België een warme bakker. De nieuwe generatie apprecieert huizen als Himschoot zeker, maar er zijn er weinig die springen om een traditionele bakkerij over te nemen. Het is, laten we dat niet vergeten een zware sector en je moet er als eigenaar rekening mee houden dat je de klok rond mensen hebt die aan het werken zijn. Er is dus nooit echt een rustmoment. De hele context van zaken doen is vandaag ook complexer geworden, de voorschriften waaraan je tegenwoordig moet voldoen zijn ook veel strenger geworden dan pakweg 20 jaar geleden. Let op, heel wat zaken zijn verbeterd, maar op het einde van de week besef je hoeveel uren nachtrust je maar gekregen hebt…Om een bakkerij te openen, moet je het echt graag doen… Promenade: De bakkerij Himschoot loopt een tijd terug. Zijn er bepaalde gebruiken, weetjes, uit de oude tijd die je met ons als afsluiter kunt delen? Philippe: Ik kan niet bevestigen of ze specifiek met bakkerij Himschoot hebben te maken, maar er zijn bepaalde leuke anekdotes uit de bakkerswereld bekend. Ik heb er thuis eens een aantal opgeschreven. Ik vertel er graag eentje.

In Vlaanderen vrijde men in vroegere tijden “op den drempel”, want een vrijer mocht het huis van het meisje (nog) niet betreden. Om haar te behagen gaf hij haar dan kleine geschenkjes zoals speculaasvrijers, peperkoek en noten. Op Sinterklaasavond gingen beide naar de bakker om een speculaaskoek eigenhandig te versieren met verguldsel. Als een jongen een meisje wilde versieren, dan gaf hij haar een “speculaasvrijer”, een speculaaskoek in de vorm van een jongeman. Als het meisje de benen van de speculaasman afbrak, dan betekende dit dat ze hem afwees… Wie weet herlanceren we dit idee nog eens…

•

NIEUWE JEEP® COMPASS HERBEREKEN UW ROUTE

Ontdek hoe de nieuwe Jeep® Compass al het Jeep® DNA verenigt in een authentieke SUV voor het gezin. Met zijn talrijke innovatieve technologieën, zijn veiligheidssystemen en zijn onevenaarbare terreincapaciteiten beantwoordt hij aan al uw behoeften, zelfs de meest onvoorspelbare.

Ervaar de Compass vanaf nu zelf bij uw Jeep® verdeler. (L/100 KM) : 4,4 - 6,9

(G/KM) : 117 - 160

V.U.: Yann Chabert. Adverteerder: FCA Belgium N.V., Jules Cockxstraat 12a - 1160 Brussel. RPR: Brussel. KBO: 0400.354.731. IBAN FCAB: BE 86 4829 0250 6150. Milieuinformatie [KB 19/03/04]: www.jeep.be. Foto’s ter illustratie en niet contractueel. Jeep® is een gedeponeerd handelsmerk van FCAUS LLC.

GENT DRONGEN KORTRIJK

Zwijnaardsesteenweg 143 Koninginnelaan 60 Gentsesteenweg 222

WWW.GENTMOTORS.BE

MAKE-UP I Anja Van Der Borght

4 6

Met de vier woudtinten – van licht naar donker – uit het ‘4-Colour Eyeshadow Palette’ van (1) Clarins heb je alles bij de hand om dit najaar een mooie grafische ooglook te creëren. (2) Bourjois gaf zijn Kohl & Contour pencils een nieuwe formule mee: zacht en makkelijk om aan te brengen en verkrijgbaar in vier stand-out zwart en bruintinten. Intens van kleur en langhoudend Wil jij ook deze herfst helemaal trendy zijn met leuke metallic effecten? De (3) Dior ‘Metalizer Eyes & Lips’ breng je met vinger of penseel aan. Naargelang de gekozen hoeveelheid geeft zijn pigmentrijke crèmeachtige textuur een subtiele look of een intens effect. Verkrijgbaar in antraciet, petroleumgroen, champagneroze, koperoranje, paars en brons. (4)Clinique lanceert met ‘High Impact™Lash Elevating Mascara’ een zwarte, mousse-achtige mascara die de wimpers lift en krult zonder ze zwaarder te maken. De mascara vlekt, klontert en kruimelt niet en houdt de wimperhaartjes mooi op hun plaats. Verzorgende oliën houden de wimperhaartjes gezond en zacht. Zo romig als een gloss maar verder zo intens als een lipstick kleurt de ‘Intense Liquid Matte’ van (5) Guerlain de lippen de ganse dag lang... mat, ideaal voor een grafische look. Hydraterend hyaluronzuur en Centella asiatica geven comfort. Verkrijgbaar in zeven red hot tinten. (6) Estée Lauder introduceert ‘Pure Color Envy Sculpting Mattes’ voor nog mattere en vollere lippen. Verkrijgbaar in 29 kleuren en drie verschillende finishes: sheer, velvet en het dit najaar zo trendy metallic. Verrijkt met hyaluronzuur en een hydraterend complex voelen de rijk gepigmenteerde lipsticks sensueel zacht, luxueus en bijzonder aangenaam aan. Voor zijn nieuwe nagellakjes trok (7) Chanel de ruwere natuur van Californië in. ‘Horizon Line’ is het zachte bleekgroen van de scheidslijn tussen lucht en water op een bewolkte dag terwijl ‘New Dawn’ het taupegrijs van een frisse ochtend reveleert.

PROMENADE.GENT september 2017

CA AG G II L LL L C C O O II FF FF U U R R E E C

Charles de Kerckhovelaan 83 - 9000 Gent - T 09 223 47 11 Charles de Kerckhovelaan 83 - 9000 Gent - T 09 223 47 11 M 8u30-12u00 - W 8u30-17u00 - D 8u30-17u00 - V 8u00-17u00 - Z 8u00-16u00 M 8u30-12u00 - W 8u30-17u00 - D 8u30-17u00 - V 8u00-17u00 - Z 8u00-16u00

PARFUM I Anja Van Der Borght

HIM HER

(1) Boss introduceert ‘The Scent Intense’ een verleidelijke geur voor hem met prikkelende gembernoten, nu nog intenser dankzij de toevoeging van kardemom, terwijl vanille in de basis en leer de magnetische kracht van de geur vergroten. De versie voor dames is fruitig en oriëntaals. Met Twilly d’Hermès – een ontmoeting tussen classy en urban – richt (2) Hermès zich op jonge Hermèsmeisjes. De drie klassieke grondstoffen – gember, tuberoos en sandelhout – werden op een vurige en pittige manier gemengd. Met ‘Quatre Absolu de Nuit’, een eau de parfum op basis van bijzondere grondstoffen, realiseert (3) Boucheron als het ware de belichaming van zijn iconische Quatre-ring. De floriëntaanse geur met bittere amandel, bergamot, sappige peer en sensuele vanille is sensueel vrouwelijk. ‘Eau Délicieuse Parfumante’ van (4) Nuxe is dé geur om de zomer heerlijk lang te laten duren. De stralende geur is geïnspireerd op de geur van de zonneproducten van Nuxe. Eén keer sprayen volstaat om huid en geest te verwarmen. (5) Montblanc ‘Legend Night’ zet het nachtelijke aspect van elke man in de verf. Na een frisse en energieke aanzet evolueert de houtgeur naar warm elegant tot zwoel en fluwelig. Viriel en sensueel tegelijkertijd. (6) Givenchy liet zich voor ‘Gentleman’ inspireren door de oorspronkelijke geur uit 1975 en behield het karaktervolle akkoord van patchoeli en leer maar dan met een nieuwe, onverwachte bloementoets van lavendel en iris. Resultaat: een houtachtige, bloemachtige varengeur. Geraffineerd en verleidelijk zoals een echte gentleman. ‘L’Extase Rose Absolue’ van (7) Nina Ricci combineert sensuele roos met zwarte peper en een tikkeltje cederhout. De basis met oriëntaalse muskus, vanille en patchoeli maakt de damesgeur compleet: weelderig en zinderend.

PROMENADE.GENT september 2017

20160831-spiers-advertentie-210x262-ol.pdf

1/09/16

11:54

BEAUTY I Anja Van Der Borght

3 4

7 6

(1) Glamglow’s Volcasmic ‘Matte Glow Moisturizer’ is een lichtgewicht, romige en geconcentreerde waterbalsem met vulkanische mineralen die functioneren als kleine microscopische sponsjes die direct al het overtollige olie opnemen. De huid ziet er glad, soepel en gehydrateerd uit zonder te glanzen. Gebruik de moisturizer voor jouw make-up of zonder make-up voor een onweerstaanbare Sexy Matte Glow. De lotus wordt niet zomaar ‘de bloem van eeuwige schoonheid’ genoemd. De mythische plant met unieke genetische eigenschappen zou dankzij zijn zaden in staat zijn niet te verouderen. (2) KENZOKI verwerkt al langer lotus in zijn producten zo ook in de nieuwe ‘Belle de Jour Serum au Lotus Sacré’ – een echt ‘jeugdigheidsconcentraat’ met verbluffend opspannend effect dat rimpels verdoezelt en de trekken zichtbaar gladder maakt. De huid wordt iedere dag opnieuw zichtbaar steviger en veerkrachtiger. (3) Lierac introduceert een nieuwe lijn gelaatsreinigers, geïnspireerd op de ionisch reiniging die onzuiverheden als een magneet aantrekt en de huid grondig, maar zacht reinigt, zowel aan de oppervlakte als in de diepte. Aanrader voor de droge huid is deze Balsem-in-Olie, een actieve balsemtextuur met verzachtende cameliaolie die in contact met water eerst in een olie en vervolgens in een melk verandert. ‘Instant Eclat instant glow primer’ van (4) Sisley is een verzorgende cocktail die de huid verfrist, tonifieert, opvult en hydrateert maar vooral een lumineuze halo geeft dankzij de nieuwe ‘Licht Catching System’ technologie. De combinatie van rozige en goudkleurige parelmoerdeeltjes flatteert alle huidtypen. De primer bereidt de huid voor op jouw make-up en optimaliseert de houdbaarheid. Voor ‘Skin Caviar Absolute Filler’ ontwikkelde (5) La Prairie een gans nieuwe kaviaartechnologie die kaviaarlipiden isoleert om hun kracht beter te benutten. De exquise crème die zich specifiek richt op het verlies van volume helpt de gelaatscontouren te definiëren en te verfijnen. (6) Close is een op en top Brussels merk dat betaalbare, authentieke luxe fabriceert. De producten uit het cleansinggamma zijn artisanaal ontwikkeld met natuurlijke bestanddelen vaak van biologische oorsprong. Exclusief bij Planet Parfum. (7) Filorga – gekend voor zijn medi-cosmetische producten met krachtige werking – lanceert nu met ‘Oil-Absolute’ een verjongend elixer op basis van camelia-, buriti-, abrikoos- en jojoba-olie dat de huid in slechts dertig dagen weer reactiveert. De niet-vette, niet-glimmende textuur voedt de huid en pakt rimpels, oneffen teint, pigmentvlekken en doffe huid aan voor een betere huidtextuur.

PROMENADE.GENT september 2017

Dagelijks open van 12u00 tot 14u30 en van 18u00 tot 21u30 Woensdag gesloten

Chaflo

Dagelijks open van 18u00 tot 00u30 Woensdag en zondag gesloten Woensdag en zondag voor groepen na afspraak

Bobo Co

De sleutel tot het succes van wijnbistro Chaflo & Co is zonder meer de passie van eigenaar at initieel begon als en drijvende kracht wijnhandel groeide in geen tijd Michel Meesen. Het interieur is uit tot een mooie wijnbistro met bijzonder eigentijds zijn uitnodigende sfeer en trendy maar voelt tegelijkertijd erg warm aan, uitwaaierend naar een bijzonder uitnodigend terras. Je kan er genieten van een eerlijke en lekkere keuken, gebaseerd op hedendaagse trends met klassieke karaktertrekjes. De chef is reeds vele jaren in dienst en werkt uitsluitend met kraakverse producten die het tempo van het seizoen volgen.

De wijnen tapasbar ligt net naast het restaurant en voor het wijnmagazijn. Je kan er heel wat van ijpraten over de onze wijnen degusteren geneugten van het leven per glas. De gezelligheid en de ongedwongen sfeer van de degustatietoog met aanpalende loungehoek maken dit tot dĂŠ plaats om even te genieten en nieuwe smaken te ontdekken. De beperkte tapaskaart en selectie wijnen die u kan degusteren zullen regelmatig aangepast worden. Dat zowel tapasbar als restaurant ook aanpalend zijn aan ons terras, dat rustend ligt te wachten op weer warmere dagen, is alvast een mooi vooruitzichtâ&#x20AC;Ś

time2wine Christophe Matthijs en Michel Meesen werken reeds menige jaren samen. Je kan in onze wijnboetiek een keuze maken uit een uitgebreid assortiment van ruim 500 referenties. Kwaliteitswijnen aan betaalbare prijzen, aangevuld met aperitieven en geestrijke dranken of sterke dranken. Er staan steeds diverse wijnen ter beschikking voor degustatie. Open donderdag & vrijdag van 14u tot 18 uur & zaterdag van 10u tot 18u of op afspraak, 0497 66 40 20 - www.time2wine.be

Dendermondesteenweg 336 - 9070 Destelbergen - T. 09 229 28 91 - www.chaflo.be

Raamdecoratie Wandbekleding Zonwering Rail- & verandasystemen Shutters Meubelstoffen Verf Vloerbekleding

Alle advies Vakkundige opmeting Eigen confectieatelier Maatwerk Eigen plaatsingsdienst Vrijblijvende offerte

Bezoek onze showroom - vrije ingang Di - Vr 9u30 - 12u30 & 13u30 - 18u Za 10u - 18u Ma op afspraak Zo gesloten Hundelgemsesteenweg 27 9050 Gent-Ledeberg T 09 230 30 23 F 09 231 95 31 www.speurder.be

RESTO BRUNCH I Sam Paret

franzgustav ‘Hier kom je voor de ideale take it easy brunch’

In een fraai hoekpand aan de Ham, tegenover de Centrale, floreert sinds anderhalf jaar franzgustav. Deze ontbijten brunchbar, met een knipoog naar de vele, gezellige en kleine koffiehuizen in Berlijn, is het geesteskind van Jan Roegiers. Drie jaar geleden ruilde hij – noodgedwongen – het parlement in voor een nieuwe uitdaging. De gewezen onderwijzer roerde toen al enkele jaren in de potten van de hotelschool in Gent waar hij avondonderwijs volgde. franzgustav, een woordspelletje van zijn twee andere voornamen, ziet een va et vient van mensen die de hele dag door van een brunch en heerlijke koffie willen genieten…

PROMENADE.GENT september 2017

Het stond niet in de sterren geschreven dat Jan Roegiers zijn eigen horecazaak zou openen. Evenmin of hij in de politiek actief zou zijn. Er is namelijk in beide gevallen geen voorgeschiedenis. Hij deed klassieke humaniora, gevolgd door een vorming tot onderwijzer. Achteraf gezien heeft hij spijt dat hij niet koos voor een hotelschool. Jan Roegiers: ‘Met wat ik nu weet, had ik het zeker gedaan. In mijn jeugd kwam het echter nooit aan bod. Ik herinner mij twee fasen in ons culinaire leven thuis. De fastfood periode tijdens de lagere school met een prominente rol voor de Marie Thumas blikjes (lacht) en de fase daarna wanneer er altijd vers, seizoensgebonden en lekker werd gekookt. Die ommekeer werd ingeluid door ons moeder die van job wisselde en plots meer tijd had ‘s avonds. Ook uit eten deden we zelden. Met uitzondering van de vakanties. Enige horeca-ervaring of achtergrond heb ik dus niet gekend.’ Na drie jaar in het onderwijs, kreeg Jan van toenmalig schepen De Caluwé de vraag om op zijn kabinet te werken. Een nieuwe uitdaging die hij graag aanging. Enkele jaren later trok hij naar het parlement, waarin hij uiteindelijk 13 jaar zou zetelen. Tot hij in 2014 niet meer werd

herverkozen. En dan rest de vraag: wat nu? Jan Roegiers: ‘Dan volgt inderdaad een existentiële periode waarin je keuzes moet maken. Ik was toen 47. Naar het onderwijs wou ik niet meteen terug en ik geloofde ook niet in mijn kansen om in de privésector aan de slag te kunnen. Het was tijd om mijn lang gekoesterde droom van een koffiehuis waar te maken. De tegenslag kwam dus anderzijds net op tijd. Nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat het me is overkomen.’ franzgustav werd iets meer dan louter een koffiehuis, namelijk de ontbijten brunchbar van vandaag. Aanvankelijk was dat niet het plan. Jan had een klein koffiezaakje voor ogen waar goede koffie kon gedronken worden, al dan niet met een lekkere koffiekoek erbij. Genre Mokabon. Maar zijn businessplan leek hem niet helemaal sluitend, dus besloot hij er wat eten bij te geven. En dat werd dan later een uitgebreid ontbijt en brunch. Alleen is zoiets niet haalbaar en vrij vlug vond hij in Lennert de ideale partner om franzgustav mee uit te breiden. Reken daar vandaag nog twee mensen bij die deeltijds werken en een poule van een zevental studenten. Jan Roegiers: ‘Ik heb een topteam, al zeg ik het zelf. Ik

PROMENADE.GENT september 2017

werk graag met hen en heb het gevoel dat dit wederzijds is. Ik stel ook geen al te hoge eisen. Vriendelijkheid en netheid zijn wel essentieel. Of het nu voor een koffie is of een uitgebreide brunch, ik wil dat iedereen zich welkom voelt. Om het even wanneer. En het moet betaalbaar blijven want ik wil dat iedereen kan brunchen.’ Een droom hebben is één iets, hem realiseren een ander paar mouwen. Om te beginnen, heb je een geschikt pand nodig. Hiervoor heeft Jan naar eigen zeggen meeval gehad. Hij is namelijk gek op deze buurt die bij manier van spreken schreeuwde om dergelijke initiatieven. Onder zijn klanten zijn dan ook veel buurtbewoners die elkaar hier ontmoeten. Vroeger was Jan hier al op zoek naar iets om te wonen maar toen vond hij niets. Nu viel zijn oog op dit hoekpand aan de Ham die hij kocht van een vzw van radio zendamateurs. In de jaren ’60 was hier Café Centrale, daar heeft hij nog foto’s van. Het pand was op zich in goede staat, maar toch diende het de

PROMENADE.GENT september 2017

nodige renovaties te ondergaan om het naar zijn hand te kunnen zetten. Nu is het een gezellig en sfeervol koffiehuis waar het zowel binnen als buiten heerlijk vertoeven is. De combinatie van oud en nieuw en verschillende sferen werkt uitstekend. Zo is er enerzijds de authentieke tegelvloer met houten tafels en eenvoudige stoelen en uiteraard kunnen de sanseveria’s niet ontbreken. Anderzijds heb je ‘nieuwe’ elementen die het pand een industrieel en onafgewerkt karakter geven. Inspiratie haalde Jan uit Berlijn, waar de brunchcultuur al veel langer leeft dan bij ons. Tijdens zijn vele citytrips daarheen, viel het hem op dat overal – zelfs in de buitenwijken – kleine eetgelegenheden opkwamen waar je kon ontbijten en/of lunchen. Ook bij ons merkt hij dat mensen steeds vaker hun vaste stek in het centrum van de stad ruilen voor iets dichterbij. Getuige de vele nieuwe, kleine zaken in Ledeberg en Sint-Amandsberg die zich richten op de directe buurt. Zijn favoriet in Berlijn was Aunt Benny die

intussen geen brunchzaak meer is. Top qua sfeer en eten. Dat wou hij koppelen aan het typische Zuiderse bargevoel zoals in Spanje en Italië waar mensen in kleine, lokale bars binnen en buiten wandelen en vaak rechtopstaand ontbijten. Om het Berlijngevoel te versterken en de naam van zijn zaak nog iets origineler te maken, verduitste hij de samenvoeging van zijn tweede en derde naam, Frans en Gustaaf. Jan Roegiers: ‘Weliswaar in omgekeerde volgorde. Op een dag diende ik een officieel document te ondertekenen en daarvoor is de volledige naam zoals op het paspoort nodig. Ik keek naar mijn eigen handschrift en zette die namen apart. Daar speelde ik dan mee door ze van plaats te wisselen. Ik vond het wel iets hebben.’ In franzgustav kan je terecht voor een mini, zoet of hartig ontbijt en voor een mini of uitgebreide brunch. Jan en zijn team werken met dagverse producten en zoveel mogelijk lokaal. Dat heeft zo zijn gevolgen, Jan Roegiers: ‘Wij zijn

geen restaurant. Op is op. Uiteraard zullen we je op elk moment van de dag aanbieden wat we hebben, maar werken met dagverse producten houdt in dat die niet oneindig zijn. Onze keuken is ook bescheiden. Je kan er niet met vier man werken. Ik werk alleen en dat heeft als gevolg dat je tijd moet nemen als je bij ons komt. Take it easy, geniet van nog een heerlijke cappuccino en praat met vrienden of lees de krant. Ik bedoel maar, brunchen is genieten en daar moet je uitgebreid de tijd voor nemen. Dat is althans wat ik doe. Iedereen wil een lekkere cappuccino, maar dat alleen al wordt ambachtelijk gemaakt door iemand die daar een opleiding voor heeft gevolgd. Voor een snelle hap ben je bij ons aan het verkeerde adres. Voor een heerlijke slow brunch met veel liefde bereid is franzgustav dan weer wel the place to be.’ Jan zelf houdt erg van de streetfood cultuur in Zuidoost-Azië. Telkens hij kan, trekt hij er graag op uit en meerdere keren per dag doet hij de eetstalletjes

aan. Die rijkdom aan smaken en kruiden wil hij in de toekomst graag introduceren in zijn menu. Zoals bijvoorbeeld een kom pittige bouillon uit Vietnam. Zonder te overdrijven uiteraard. Zijn concept ‘Brunch around the world’ tijdens de Gentse Feesten alludeert daar al een beetje op. Voor de rest heeft hij het uitstekend naar zijn zin. Jan Roegiers: ‘Ik mis het onderwijs of de politiek niet, neen. We voelen ons erg gewaardeerd door blijkbaar een breed publiek. Tijdens de jaarlijkse Horeca Awards zijn we verkozen tot beste starter en plaats waar je het lekkerst kan ontbijten in Gent. En onlangs vertrouwde iemand op terras me toe dat hij een zacht gekookt eitje nog nooit zo heerlijk had geproefd als bij ons. Wel, zoiets kleins maakt mijn dag…’

•

franzgustav Ham 163 9000 Gent

PROMENADE.GENT september 2017

WIJN

WIJN van de maand. We zijn het ondertussen gewoon onze afspraak bij Christophe Matthijs van time2wine in Destelbergen. Ook Michel van Chaflo&Co is er opnieuw bij om ons 3 wijnen aan te bevelen en een woordje uitleg te geven.

PROMENADE.GENT september 2017

TIP 1 Stark-Condé - The Field Blend Roussane, Chenin, Viognier, Verdejo

TIP 2 Rancho Zabaco - Dry Creek - Heritage Vines Zinfandel

TIP 3 Pasqua - Rosato Delle Venzie 11 Minutes - Corvina, Trebbiano, Syrah en Carmenère

The Field Blend van Stark Condé is een samenstelling van 44% Roussanne, 41% Chenin Blanc 8% Viognier en 7% Verdelho. Door deze mengeling van diverse druiven bekomen we een prachtige volle witte wijn met veel fruittoetsen en honing in de afdronk. Zuid-Afrika wordt steevast tot de zogenaamde ‘Nieuwe Wereld’ gerekend, maar toch staan er al zo’n driehonderdvijftig jaar wijnstokken aangeplant. Simon van der Stel - naamgever van Stellenbosch - weet met zijn Constantiawijnen wereldfaam te bereiken. Steeds vaker beseffen wijnmakers ook dat ook in Zuid-Afrika regionaliteit een grote rol kan spelen in de erkenning van hun wijnen. Want een Sauvignon Blanc uit Elgin smaakt nu eenmaal anders dan een Sauvignon Blanc uit Robertson of Paarl. Wie er geweest is, zal het beamen: ZuidAfrika is één van de mooiste wijnlanden ter wereld. Het landschappelijk schoon maakt diepe indruk op de bezoeker, net als het klimaat. Warme zomers, milde winters, lange dagen vol zonneschijn... Wie droomt daar niet van? Het klimaat is daarom ook uitermate geschikt voor wijnbouw, en met de steeds verdergaande verbetering van techniek in de kelder, en het voortschrijdend inzicht met betrekking tot de combinatie terroir/druivenras, kan er in de komende jaren nog veel moois worden verwacht. Deze wijn kan perfect bij tal van visgerechten als gevogelte .Bij Bbq en kasschotel

Zoals de meeste county’s langs de kust van Californië heeft Sonoma County een divers klimaat. Bepalende factoren voor het plaatselijke klimaat zijn nabijheid bij de oceaan, hoogte en aanwezigheid van bergen en heuvels ten westen of ten oosten. Zomertemperaturen in plaatsen als Healdsburg lopen gemakkelijk op tot 32 °C Sonoma County is over het algemeen best regenachtig. Bepaalde gebieden, waaronder de vallei van de Russian River, zijn extra regenachtig.

Fantastisch puur, deze wijn is vol met geuren en aroma’s van aardbeien-water en watermeloen essentie. Dat wil zeggen dat het vrij gevoelig is. Elegant en discreet zijn echter geen suggesties van zwakte. In feite heeft deze rosé veel geconcentreerde smaak en een mooie, mondcoating textuur, gevolgd door een fluisterende zuurlift. Alles komt hier goed met minerale en hartige - bijna rokerig - notities die het jeugdige en structuur van rood fruit goed afwegen. Tussen het prachtige saldo en de prachtige, ongebruikelijke verpakking komt dit tot een grote menigte. Ik zou dit jaar als huis rosé voorraden! 11 Minuten is in feite het resultaat van een kostbare mengsel dat afkomstig is van de edele delen van inheemse soorten zoals Corvina en Lugana Trebbiano en wijnstokken zoals Syrah en Carmenère. De naam doet denken aan de duur van het contact met de huid, de perstijd bij volle belasting, worden de druiven heel zacht gedrukt. In deze fractie optimale tijdstip van de most verkregen de edele delen van de druiven en lichte roze tonen die karakteriseren. Delicate en gestructureerd op hetzelfde moment, deze rosé is afkomstig van wijngaarden gelegen in de mooiste baai van het Gardameer, tussen Sirmione en Bardolino, waardoor het geweldig mineraliteit geeft. Ideaal als aperitief, maar kan ook als perfecte begeleider van diverse eenpansgerechten tot vol gastronomische gerechten.

Richtprijs: 13,79 euro

Karakteristieken: Aroma’s van rode bosbessen, bosbessensiroop en vlierbessen. In de mond noties van heerlijke artisinale chocolade en geroosterde koffie. Deze wijn heeft gelagerd in Franse en Amerikaanse eiken vaten. Evenwichtige en aangename afdronk. Lekker bij: rood vlees, grillades en kaas Bewaarpotentieel: 3 à 4 jaar Land: USA Herkomst: California, Sonoma County Kleur: Rood Producent: Rancho Zabaco Winery Druivenras: 100% Zinfandel

Richtprijs: 15,50 euro

Richtprijs: 12,20 euro

PROMENADE.GENT september 2017

RESTO I Sam Paret

Revue, resto Lunchen zoals in Parijs

Het bordje met daarop ‘Ketelbrug 1912’ blinkt in de zon. Niet dat de brug van dat jaar dateert, maar toen kreeg het wel zijn huidige breedte. Voordien was het een houten draaibrug. De eigenaars van restaurant Revue – voorheen ’t Keteltje – lieten zich voor de inrichting misschien wel inspireren door de tijdsperiode van de brugverbreding.

PROMENADE.GENT september 2017

We komen binnen in een industrieel kader met veel karakter. De zwart-wit combinatie van de gevel van het gebouw kent ook een vervolg in het interieur. Strak, maar met voldoende warme accenten zoals de houten tafels en stoelen en de warmrode wandzetel. Wat echter het meest opvalt, is het smaakvolle gebruik van leder. In de stoelen, maar vooral in de stijlvolle bruine schorten die het personeel met fierheid dragen. Hoewel het interieur aanlokkelijk is, kiezen wij op deze zonnige middag voor een tafeltje aan het water, onder de vijgenbomen. Trappen af, achter de wijnkast en je waant je aan de oevers van de Seine in Parijs. Vergeef ons de lichte zin voor overdrijving, maar het is er echt genieten. Het komen en gaan van bootjes vol toeristen, kajakkers en pleziervaarders met zicht op de achterkant van het oude, charmante justitiepaleis en opera doen ons snel vergeten dat we in het centrum van de stad zitten.

binatie werkt. Ondertussen komt een ober ons de suggesties voordragen die we hem graag nog even laten herhalen. Mijn tafelgezel kiest er eentje van als voorgerecht, carpaccio van Ruba Galega. Mijn oog valt op de Nobashi garnalen, vooral dan door de begeleiding met Guacamole. Vier grote gefrituurde garnalen komen in een aparte schaal. De groene accenten zijn kort mee gefrituurde zeste van limoen. Zoetzuur staat er op de kaart, pittig als je het mij vraagt. Hoewel ik de garnalen liever niet gefrituurd heb, stoort het zeker niet. Ik kan het niet precies aan iets toeschrijven, maar mijn voorgerecht zorgt ervoor dat mijn Gin Tonic plots wat zoeter smaakt. Het bord carpaccio is royaal gevuld met daarnaast nog, in een aparte kom, bruschetta met tomatensalsa. Ook het brood dat aan tafel wordt gebracht, verdient een speciale vermelding. Zelfs voor iemand als ik, die geen boter eet, smaakt het overheerlijk. Uitzonderlijk werd het geleverd door Stacino, de bakkerij aan de overkant.

Genieten doen we niet enkel van het uitzicht, maar zeker ook van het aperitief. Geen absint of pastis, wij kiezen voor een Gin Tonic. Zowel G’Vine, uit de Franse Congnac, als de Belgische Copperhead worden gekoppeld aan de Fever Tree Mediterranean. De eerste krijgt een schijfje limoen als botanical, de laatste mandarijnenschil. De bitter-zuur com-

De kaart in Revue is niet uitgebreid en bestaat voornamelijk uit klassiekers. Dan maar heel klassiek, denken we. Terwijl mijn metgezel voor steak tartaar gaat, neigt de Luc De Vos in mij voor Gentse stoverij met appelmoes. Mijn gerecht, dat in verschillende kleurrijke potjes wordt geserveerd, wordt voor mij aan tafel uitgeschept door een heel

vriendelijke serveerster. Het is bereid met varkenswangetjes die zacht uit elkaar vallen. De appelcompôte is lichtjes afgekoeld en bestaat uit grote stukken appel, maar zo heb ik het liefst. Zowel de stoverij als de steak tartaar – mooi rood met grove stukken en zonder mayonaise – worden vergezeld van verse goudgele frietjes. Als begeleiding kies ik voor een glas Spaanse Tempranillo Torro die vol is van smaak. De tafelgenoot gaat voor de Chileense rosé l’ Apostolle, die zeer licht van kleur is en blijkbaar eerder neutraal van smaak. Dessert laten we aan ons voorbijgaan, de porties bij Revue zijn in die mate ruim dat een voor- en hoofdgerecht voor ons volstaan. Een lekkere koffie van Vandekerckhove slaan we echter niet af. Het laat ons toe nog even te genieten en de beeltenis van Arthur Rimbaud op het onderzetbordje brengt ons opnieuw naar Parijs. Revue kent zijn klassiekers en het eten is correct. De bediening en vooral het uitzicht een surplus…

•

Revue Nederkouter 1 9000 Gent 09 391 49 79 revue-gent.be

PROMENADE.GENT september 2017

MOBIEL I Bart Van Holderbeke

VOLKSWAGEN ARTEON 2.0 TDI 240 Lager dak, hogere trap Geen limousine meer als opperste Volkswagen. In de plek van de Phaeton van weleer zoeken de Duitsers hun toevlucht in een coupĂŠ op basis van de Passat, de Arteon. Is hij meer dan snoepgoed voor het oog?

PROMENADE.GENT september 2017

Nee, een onvervalste pionier is de Arteon niet. Van de vorige Passat bestond er ook een vierdeurscoupé, die zijn sensuelere koetswerkdesign kort en bondig als CC sleet. De Arteon pakt het anders aan. Zijn klanten zoekt hij niet langszij - bij een publiek dat je als sportief ingestelde Passat-rijders zou kunnen afschilderen - maar hogerop. Het begint al met het prijskaartje. Toch een kleine tienduizend euro meer naast een Passat met vergelijkbare motor is Volkswagens nieuwste een regelrechte uitdager voor chique namen als Mercedes, BMW en – uit eigen huis – Audi. Een beetje ambitie kan geen kwaad, moeten ze in de hoofdzetel hebben gedacht. Voorsprong op Passat Geboetseerd met een eigen tronie, gekoppeld aan een wijdere en lagere bouw, hebben de deigners van de Arteon niet voor een gemakkelijkheidsoplossing gekozen. Met een welgemikte pennentrek hadden de tekenaars gewoon het dak van de Passat kunnen verlagen, maar dat deden ze niet. Het profiel is ook op de meetlat gelegd anders. De wielbasis valt enkele tellen langer uit, waardoor passagiers achterin een comfort voor hoofd en knieën genieten dat geen andere Volkswagen momenteel onder zijn dak heeft. Opmerkelijk voor een vierdeurscoupé. En daar stopt het niet. In tegenstelling tot de genregenoten bij BMW, Mercedes en Audi kan er in de koffer van de Arteon net geen 1.600 liter. Dat is zowaar praktisch te noemen. Het dashboard is dan weer wel een waarheidsgetrouwe kopie van de Passat, zij het dat in de Arteon Volkswagens meest recente infotainmentsysteem Discover Pro blinkt. Het beeldscherm heeft een fijne resolutie, de menu-opbouw is logisch en de aanraking aangenaam. Nog een ander voorsprongetje op de Passat zijn de semi-autonoom rijdende snufjes. Via een checkprocedure stopt de Arteon zichzelf wanneer de bestuurder bijvoorbeeld een beroerte kreeg en niet langer reageert, terwijl zijn cruise control automatisch de snelheid kan aanpassen door middel van verkeersborden en bochten te ‘lezen’. Voor de laatste kunstje hoeft er overigens niets mis te zijn met je fysieke conditie en baseert de radar zich onder

PROMENADE.GENT september 2017

meer op het navigatiesysteem. Mocht u zich afvragen waar dat prijsverschil met de Passat zit, hier is al een deel van de verklaring. Blokkendoos Er zijn echter meer snufjes die de Arteon wel en de Passat niet standaard heeft. Zoals het aanbevelenswaardige Progressive Steering, een uitgekooktere versie van de stuurbekrachtiging die het rijplezier er in aanzienlijke mate op vooruithelpt. Het reageert soepel en direct tegelijkertijd, zonder dat het hyperkinetisch wordt in de sportstand. Eenzelfde conclusie voor de gerobotiseerde zevenbak: hij is bij de les maar reageert nooit overdreven nerveus als je hem uit zijn hok lokt. In grote lijnen tapt de Arteon gretig uit de blokkendoos van onderdelen die we al vanop andere Volkswagens kennen; de motoren liggen dwars gemonteerd, de ophanging is een beproefd recept

PROMENADE.GENT september 2017

en toch werd niet zomaar alles klakkeloos gekopieerd. Neem nu de nieuwe dempers. Die kan je als eigenaar volgens een waaier aan instellingen naar wens verharden of versoepelen, tot je een set-up vindt die je het beste ligt. Je hoeft jezelf dus niet zomaar akkoord te verklaren met de programmatie van de Duitse ingenieurs. Zelfbeschikking, het is altijd een fijne zaak. En het werkt ook, omdat de strakheid of de soepelheid van een chassis in niet geringe mate afhangt van de velgenmaat. De 19 duimsdiameter op ons testexemplaar gedijde best goed met dat net iets zachtere randje dat we aan de demping toewezen. Onderweg is deze coupĂŠ een aangename kilometervreter met een oergezonde bochtenappetijt. Het liefst houdt hij van het al zoevend verslinden van asfalt. Verwar hem daarom niet met een sportwagen waarvan elk gedragstrekje lonkt naar een trainingsessie over het circuit van Francorchamps.

We zeiden het al, de Arteon kijkt naar boven en zoekt het prestige op. Toch is het geen dikkenek. Wij gingen de hort op met een nooit twijfelende 2.0 TDI van maar liefst 240 pk en dik 500 newtonmeter koppel, maar wie geen boodschap heeft aan de allerscherpste spurts, of het snoeven aan de toog, kan zich wenden tot 190 of zelfs 150 pk. Nog steeds aanraders, omdat het verlies aan trekkracht helemaal niet frappant is. De vierwielaandrijving op deze krachtigste aller diesels helpt de Arteon helemaal foolproof te maken, maar een strikte noodzaak is ze niet. Ook enkel aangedreven op de voorwielen trekt hij goed zijn streng. Afsluitend kunne we stellen dat de Arteon zijn plek onder de zon verdiendt. Of dat volstaat de bikkelharde concurrentie uit de hoofden van liefhebbers te verjagen, is een ander paar mouwen.

CONCLUSIE: De praktische vierdeurscoupĂŠ.

PASPOORT VW ARTEON 2.0 TDI 245 Motor: vier-in-lijn, 2.0-liter, turbodiesel Afmetingen (L/B/H): 4862/1871/1427 mm 0-100 km/u: 6,5 sec. Verbruik: 5,9 l/100 km Uitstoot: 152 g/km CO2 Prijs: 52.160 euro

Stijlvol afwerken met

Stijlv 25 19

-2 0 1 5

HEKKEN - ONTWERP - CONSTRUCTIE HEKK AUTOMATISATIE - VIDEOPARLOFONIE SIEDLE-AIPHONE-FASTTEL AUTOMATISATIE PROFESSIONEEL PLAATSINGSTEAM PRO

Alle dagen onderweg voor uw comfort, veiligheid en service.

ALFONS BRAECKMANLAAN 134 - 9040 GENT

Alle dagen

ALFONS

TEL.: 09/228 70 00 - FAX: 09/228 90 16 - www.dirix.be - info@dirix.be TEL.: 09/228 70 00

MOBIEL I Bart Van Holderbeke

VOLVO XC60 D5 Ineengekrompen XC90

Ga er maar aan staan, de vorige nog in Gent gebouwde XC60 verkocht in zijn uitzwaaiperiode beter dan tijdens zijn debuterende jaar. De druk op de gewelfde schouders van generatie twee is hoog.

PROMENADE.GENT september 2017

Maar de nieuwe compacte Volvo trekt niet onbeslagen ten ijs. Gooit grote broer, de XC90, hoge ogen in de verkooptabellen door zijn aantrekkelijke looks, dan doet deze XC60 die stijloefening dunnetjes over, op een maatje minder weliswaar. Met zijn taille van 4.688 mm in de lengte, een postuur die hem linea recta tegen de Mercedes GLC, de allerminst onfrisse Audi Q5 en binnenkort te verwachten BMW X3 zet, draagt hij zijn glooiende vormen en omgevallen T-strips in de voorlichten met meer evenwicht. En aantrekkingskracht. Het is een voordeel tegenover de zo gevestigde Duitse rivalen, en een nadeel voor de XC90 die allicht een deel van zijn klantenkoek ziet afbrokkelen door de concurrentie uit eigen huis. Dat compactere koetswerk murw je nu eenmaal een pak makkelijker in een krappe parkeerplaats, je betaalt de keuze vooral af op een minder ruime achterbank en een koffer die met 1.432 liter wel zo’n 400 melkdozen moet inboeten op zijn grotere broer. Maar is dat niet gewoon een kwestie van verstandiger te pakken, alvorens je aan die marathonrit naar het Zuiden van Frankrijk begint? Göteborgs concerthal Tijdens zo’n reistrip is het in ieder geval genieten van dat serene, ergonomische en smaakvol ingerichte interieur. Volvo’s nieuwe, smallere stoelen zitten behaaglijk, het Sensus gedoopte aanraakscherm, langwerpig als een iPad, kruipt na een korte rondleiding niet alleen snel in de vingers, het wekt ook een pure sfeer op, zo ontdaan van allerlei knopjes en andere belletjes. Al zijn we ook akkoord met Volvo dat het voor de vitale functies nog steeds draaiknoppen blijft monteren. Zo hoort dat, anders is het weer nét niet ergonomisch. Stel je maar eens voor dat op een snikhete zomerdag het computerscherm niet wil ontwaken en daarmee ook de temperatuurregeling niet te benaderen is. Verder beleefden we veel plezier aan de geluidsinstallatie van Bower&Wilkins. Een aanrader, desgewenst bootst ze zelfs de klankkleur van Göteborgs Konserthuset na, de dichtstbijzijnde concertzaal van betekenis bij het hoofdkwartier van Volvo. Een digitale cockpit geeft tenslotte alle essentiële info over toerental en snelheid weer, waarbij ook hier weer bijzondere aandacht werd besteed om de graphics stijlvol en rustgevend voor de ogen te

PROMENADE.GENT september 2017

houden. Uit alle hoeken en kieren kruipen er Zweedse ontrafelingen, en dat siert de XC60. Maar verpakking is één zaak, je moet het ook mechanisch weten waar te maken. Ondanks zijn kleinere schofthoogte moet deze compacte SUV niet onderdoen voor zijn grotere alter ego. Bovenaan de motorenpiramide prijkt ook hier een D5diesel die met een overschot van 235 pk en - belangrijker nog - 480 newtonmeter koppel vanaf 1.750 omwentelingen per minuut sneller uit de startblokken schiet dan zijn een gelijkaardig gemotoriseerde XC90. Meer dan een halve seconde sneller staat hij aan 100 km/u, te weten in exact 7,2 tellen, dat laat niet veel meer te wensen over. Maar deze viercilinder met dubbele turbo beschikt dan ook over een interessant geheim wapen, PowerPulse oftewel een compressortank die de turbo voorlaadt in omstandigheden waar die anders spoeling verliest. Daardoor reageert de motor altijd direct, mede geholpen door een alerte achttrapsautomaat die goed is, maar niet goed genoeg om de Duitse equivalenten naar de kroon te steken. Een nog gunstiger CO2-alternatief voor de diesel vormt de hybride T8, die een totaal van 408 pk verzamelt voor amper 46 g/km CO2 per kilometer. Helaas moet die

PROMENADE.GENT september 2017

XC60 met stekker al 70.250 euro opbrengen, tegenover 53.500 voor de D5-diesel. Koopjes zijn dat niet, gezien je je daarna nog door de optielijst moet werken. Navigatie, de hele santekraam aan veiligheidssnufjes, comfortstoelen, een headupdisplay, een sportstuurtje of een leuke set velgen, ze vragen stuk voor stuk om opleg. Evenals de semi-autonome Pilot Assist die bepaalde onderdelen van het rijden volledig aan je Volvo overlaat. Een verademing in de file, dat wel. Fakkel overnemen Hoe een XC60 zich onderweg gedraagt, hangt net zo goed af van de optietabel. Daar vind je namelijk ook een luchtvering terug, een in deze klasse nog steeds uitzonderlijke ophangingsvariant. Het maakt de XC60 er in ieder geval een pak comfortabeler op in vergelijking met de klassieke dempers, al moeten we bekennen dat ook die laatste best wel raad weten met de putten en oneffenheden van een wegdek. De dynamiek in het weggedrag moet vooral komen van het samenspel tussen stuur en voorwielen. De neus van de XC60 hapt gewillig en snel naar de binnenkant van de bocht, wat in ons geval voor een niet onbelangrijk deel gelegen was aan de 20-duimsvelgen. Een kleinere diameter voor de wielen zal wellicht een homogenere mix

tussen comfort en dynamiek opleveren. Het verbruik tenslotte? Dat officieel opgemeten gemiddelde van 5,5 liter per 100 kilometer is natuurlijk een utopie. Een vork tussen 6,5 en 7,5 liter gemiddeld schetst een realistischer beeld van de dorst. En daar valt mee te leven. Het is boven alle twijfel verheven dat de nieuwe XC60 klaar is om de fakkel van zijn succesvolle voorganger over te nemen. Volk naar de showroom lokken, zal door zijn vlotte verschijning geen probleem zijn, maar of dat volk daarna ook met een bestelbon huiswaarts keert valt nog te bezien omwille van de toch aardige prijskaartjes die aan het model en zijn opties hangen. Misschien loont het te wachten op de voordeliger instapper? CONCLUSIE: Gemaakt voor de hitlijsten.

•

PASPOORT VOLVO XC60 D5 Motor: vier-in-lijn, 2.0-liter, turbodiesel Afmetingen (L/B/H): 4688/1902/1658 mm 0-100 km/u: 7,2 sec. Verbruik: 5,5 l/100 km Uitstoot: 144 g/km CO2 Prijs: 53.500 euro

H e t b e ste a d v i e s vo o r re i ze n n a a r P o r t u g a l

www. a d a g i o to u r s . b e - i n fo @ a d a g i o to u r s . b e Steenhuyze 17 - 9070 Heusden - 09/232.14.92 Reizen

maat

met

passie

voor

Por tugal

caesart@telenet.be

Deze handtas maakt uw outfit helemaal af! Koop voor 195 euro, en krijg ze GRATIS*! *Deze actie is geldig vanaf nu en tot en met eind september 2017. Verschillende kleuren. Zolang de voorraad strekt. Niet cumuleerbaar met andere acties. 1 handtas per klant.

Amania Mo Amélie & Amélie Amor de Cuba Ana Alcazar Atmos Avalanche Beaumont Blue Bay Brax Caroline Biss Comme Ça DTC Elvira Esqualo Eva Kayan Farah Four Roses Geisha Giovane K-Design La Fée Maraboutée Leonie de Paris Les Cordes Mac Marie Méro Para Mi Rinascimento Saint Tropez Senso Terre Bleue Thelma and Louise TiTTo Tramontana Vila Joy

Dendermondesteenweg 295 . 9070 Destelbergen Tel. 09 228 70 11 . info@actualfashion.be . www.actualfashion.be Doorlopend open Maandag tot vrijdag van 9u30 tot 18u30 . Zaterdag van 9u30 tot 18u . Zon- en feestdagen gesloten