Prawdy i kłamstwa. Na śmierć i życie

Prawda i kłamstwa. Na śmierć i życie

SPÓR O ABORCJĘ TO SPOŁECZNA MANIPULACJA SLOGANAMI, ZA KTÓRYMI NIE STOJĄ ANI FAKTY MEDYCZNE, ANI ZDROWY ROZSĄDEK. TYMCZASEM DYSKUSJA O ABORCJI MA SENS TYLKO WTEDY, GDY JEST UCZCIWA I OPARTA O RZETELNE BADANIA NAUKOWE.

W rozmowach na najtrudniejsze i najbardziej drażliwe tematy trzeba sięgać po prawdę i miłość. Po prawdę – bo nas ocali. I po miłość – bo wiele zależy od tego, w jaki sposób tę prawdę przekażemy. Tu ważna jest intencja – nie chcę ci powiedzieć prawdy, by cię zranić albo zniszczyć. Chcę, żebyś poznał prawdę, bo ona da ci wolność.

Pewnie najtrudniejsza w społecznym sporze o aborcję jest sytuacja, kiedy odkrywamy, że bliska nam osoba opowiada się za możliwością odbierania życia dzieciom nienarodzonym. Warto wtedy porozmawiać. Jak można odpowiedzieć na najczęściej pojawiające się pytania?

„To nie dziecko. To tylko zlepek komórek”

Życie człowieka rozpoczyna się od poczęcia. Prawda ta nie jest koncepcją filozoficzną czy dogmatem wiary, ale faktem naukowym, potwierdzonym setkami badań naukowych z całego świata. Biolodzy, lekarze, genetycy nie mają wątpliwości, że embrion, płód, noworodek, niemowlę, dziecko, nastolatek, osoba dojrzała i starzec to nazwy kolejnych etapów życia, które rozpoczyna się od poczęcia. Nie ma innego momentu, który można wskazać na początek życia, nawet jeśli ktoś nie chce tej najmniejszej istoty nazwać „dzieckiem”.

WWW . PEXELS . COM

„Aborcja to nie zabójstwo”

WWW.UNSPLASH.COM

Jeśli istnieje życie – a proces ten rozpoczął się od poczęcia – to może je przerwać tylko śmierć. Dlatego aborcja nie jest enigmatycznym „przerwaniem ciąży”, lecz przerwaniem życia dziecka.

Aborcja eugeniczna to przerwanie życia dziecka nienarodzone‐go z powodu podejrzenia (!) występowania u niego poważnych chorób czy niepełnosprawności. Aborcje eugeniczne to zwykle tzw. późne aborcje. W Polsce były przeprowadzane nawet do 23.-24. tygodnia ciąży. Dziecko na tym etapie ma wykształcone wszystkie kończyny i narządy wewnętrzne, które do czasu porodu będą tylko dojrzewać. Serce dziecka bije, mózg wykazuje dużą aktywność. Gęstnieje sieć połączeń nerwowych. Rosną włosy, paznokcie. Dziecko śpi i czuwa naprzemiennie. Wyostrzają się jego zmysły, porusza gałkami ocznymi, jest bardzo ruchliwe. Dziecko ODCZUWA BÓL (pierwsze receptory bólu pojawiają się już w 7. tygodniu od poczęcia).

Aborcja eugeniczna jest przeprowadzana bez znieczulania dziecka. Procedura ta jest najwyższą formą przemocy. Chore dziecko powinno być przez osoby dorosłe potraktowane jako pacjent. Należy otoczyć je czułą opieką i – jeśli to możliwe –podjąć leczenie jeszcze w łonie matki lub po narodzinach. Jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że dziecko umrze wkrótce po porodzie, ma prawo do specjalistycznej opieki neonatologicznej i paliatywnej.

„Aborcja jest bardziej humanitarna, niż rodzenie dziecka, które wkrótce umrze”

Aborcja to odebranie życia niewinnemu dziecku w sposób najbardziej okrutny. Dzięki USG widzimy, jak dziecko odsuwa się od nieprzyjemnego dla niego bodźca zewnętrznego np. igły. Jeśli natomiast ciężko chore dziecko może urodzić się „o czasie”, jest ogrzane, nawodnione, odżywione i – jeśli to konieczne – zabezpieczone przeciwbólowo. Także z punktu widzenia zdrowia kobiety poród jest lepszym rozwiązaniem niż aborcja, która drastycznie ingeruje w organizm matki. Procedura ta niesie ryzyko wystąpienia powikłań bezpośred‐nich oraz odległych w czasie (np. powikłania w kolejnej ciąży; wtórna niepłodność). Literatura fachowa opisuje też tzw. syndrom poaborcyjny, mający znamiona zespołu stresu pourazowego (doświadczają go osoby przebywające na wojnie).