Familiebedrijf VSDV nog niet uitgegroeid

Als één woord de lading bij VSDV zou kunnen dekken, dan is dat zonder twijfel: groei. Voor het tellen van overnames die de ondernemende transporteur uit Zwaag de afgelopen jaren heeft gedaan, zijn meer dan vier handen nodig. Daarnaast werd op het gebied van innovatie de TVM Award 2022 gewonnen. Portret van een ambitieus familiebedrijf.

tekst: Yoeri van den Busken beeld: Glenn Wassenbergh en met humor doorspekte anekdote over de verhuizing naar het nieuwe hoofdkantoor zegt veel over de mores bij VSDV (van Straalen de Vries). In het voormalige distributiecentrum van Lidl in het West­Friese Zwaag stond eigenaar Rober van Straalen met een houten bootje in zijn hand. Hij keek zijn vrouw Kimm aan en vroeg zich af wat hij ermee moest. Door de jaren heen had het prul eigenlijk overal rondgezworven. Met een dikke knipoog gaf hij het uiteindelijk aan zijn logistiek manager Pieter Jan Stadt. “De kapitein van het stuurloze schip.”

Nu staat het bootje op de vensterbank van een pand waarin popperige kantoortjes hebben plaatsgemaakt voor één grote, lichte ruimte. Boven, op de directievloer, hebben honderden miniatuur­vrachtwagentjes alvast een plek gekregen. Uit een muur van mos springt het witte bedrijfslogo naar voren.

Sinds december is de huidige locatie, op een terrein van acht hectare, operationeel. “Er komt nog een wasstraat en een energiehub”, vertelt Stadt. Kortom, stuurloos is het schip waar hij ruim drie jaar geleden op stapte allerminst. VSDV is een van de snelst groeiende transportbedrijven in Nederland met elf vestigingen, ruim 1200 medewerkers en 740 voertuigen. Voorwaar geen slechte score als je bedenkt dat Rober van Straalen in 2004 failliet ging en samen met Sjaak de Vries –beiden zonen van transporteurs – een doorstart maakte.

Als gevolg van de groei reiken de tentakels inmiddels tot Hoogeveen, maar ook tot Bolsward of het Limburgse Nieuw Bergen. Directie­assistente Kimm van Straalen schat het aantal overnames op 26. “Het grootste deel daarvan heb ik meegemaakt”, zegt ze. “Ik kwam in 2005 binnen, net na het faillissement. We hadden 34 auto’s en één kantoor in Zwaagdijk. Daar zaten we met z’n allen op rode vloerbedekking. Het stond er blauw van de rook en de hele dag door klonk harde muziek. Zakelijk deden we alles met pen en papier. Dat kon toen nog. Het was een mooie tijd.”

Wagenpark

Opleggers, LZV­combinaties, koelwagens, diepladers, walking floor trailers, afzetcontainers en elektrische voertuigen: het is een omvangrijk wagenpark geworden. VSDV heeft zich ontwikkeld tot een toonaangevende specialist in vele vormen van transport. Ter versterking van de uitstraling en saamhorigheid op de werkvloer werd bovendien een frisse huisstijl gelanceerd, van logo tot bedrijfskleding. Dat gebeurde door middel van een presentatie die in het Mediapark niet zou misstaan, compleet met lichtshow, fakkels en dronebeelden.

Stadt: “Ons credo naar klanten toe is: wij brengen ondernemers in beweging. En naar het personeel toe: wij sturen op werkplezier. Die twee werelden willen we samenvoegen. Dat is niet eenvoudig als je zo hard gaat. Toen ik hier begon, was het bedrijf misschien de helft van wat het nu is. We zijn nog niet uitgegroeid en je moet het wel kunnen bijbenen. Maar die dynamiek maakt het juist interessant.”

De 49­jarige Stadt bouwde een carrière op bij PontMeyer, Vomar en – het grootste deel – P&O Ferrymasters.

“Daar kreeg ik duidelijke kaders mee. Dit is meer een soort reis”, zegt hij.

“Ik ben zelf nog klant geweest bij VSDV. Wat ik me van die tijd herinner, is dat ik nooit een ‘nee’ kreeg. Het werd altijd opgelost, al moest Rober zelf rijden. Of Sjaak. Je betaalt misschien iets meer, maar je weet: als je omhoog zit, wordt het geregeld. En wat ik hier zo’n beetje elke dag hoor: recht is recht en krom is krom. Als het niet goed voelt, gaat Rober zeker niet ten koste van alles door met een traject.”

“VSDV stond nog niet meteen bekend om innovatie. Dat was geen onwil, maar het had in die fase gewoon niet de hoogste prioriteit. Het TMS­systeem deed z’n werk, er werd vooral geïnvesteerd in materiaal en mensen om de groei te faciliteren. Toen het stof neerdaalde, zijn ze erover gaan nadenken. Dat proces was al gaande toen ik binnenkwam. Het begon met elektrificatie, met LNG, de keuze voor een bepaald type voertuigen. Dus vanuit het eigen inzicht maar ook vanuit de situatie die was ontstaan door al die overnames, zijn de panelen gaan schuiven.”

De vraag is waarin VSDV zich als TVM Awards­prijswinnaar onderscheidt van anderen. “Ik denk dat wij heel veel in samenspraak met klanten doen, waardoor je bijvoorbeeld de groene stadsdistributie verder ontwikkelt. Daarnaast zijn we erg bezig met brandstof. Of hoe je de kracht van data nog beter kunt benutten of slimmer kunt omgaan met oplaadmomenten. We hebben iemand in huis die alleen maar bezig is met elektrificatie. Als jij een bedrijf van veertig auto’s runt, heb je die gelegenheid niet. Dan is het vaak de eigenaar die én de commercie én de onderzoeken doet. Maar met de grote innovatiebehoefte in deze tijd mag je niet de plank misslaan.”

Cultuur

Stadt is snel gehecht geraakt aan de no­nonsensecultuur die de eigenaren schiepen en beseft inmiddels dat hij daarvan zelfs een van de bewakers is geworden. “We kunnen niet nog twintig Robers kweken. Maar de kernwaarden kun je als leidinggevende wél overdragen. En ja, in feite is dat ook een vorm van innovatie. Onze mensen vormen de grootse groep stakeholders. Een klant vindt het over het algemeen prachtig als je innoveert. Vaak levert dat namelijk wat op. Maar medewerkers lezen over een overname en zullen denken: het wordt wéér groter. Daarom is je interne communicatie bijna belangrijker dan je externe communicatie, want je moet iedereen zien mee te nemen in het verhaal.”

“Rober is nog steeds elke zaterdag op de zaak om mee te eten met die chauffeurs die op dat moment voor ons in touw zijn. Anderen komen dan graag hun auto wassen, maar dat wordt steeds lastiger, aangezien die tegenwoordig ook in pakweg Eindhoven of Bolsward staan. En Rober kan moeilijk de hele zaterdag kriskras door Nederland gaan rijden. Toch hebben mensen gewoon behoefte aan persoonlijk contact. Voor ons is het de uitdaging dat gat te dichten.”

Kimm van Straalen: “Wij zijn een familiebedrijf, dat blijven we zeggen. Ondanks dat we nu heel groot zijn en landelijk opereren, willen we die toegankelijkheid behouden. Daar doen we erg ons best voor. Natuurlijk breid je uit om er als bedrijf beter van te worden, maar bij elke overname staat Rober erop dat iedereen goed terechtkomt.”

“Links en rechts hoor je verhalen over transportondernemers die erg bezig zijn met innovatie. Wij zijn dat óók, maar door het winnen van de TVM Award Innovatie realiseer je je dat het gezien en erkend wordt. Het is een bevestiging dat we met elkaar goed bezig zijn. Als je veel bedrijven overneemt, zijn er helaas altijd mensen die daar negatief over oordelen omdat je te groot wordt in hun ogen.

Dan hopen ze dat je omvalt. Maar we staan nog kaarsrecht overeind. Vaak klonk die kritiek zo lelijk. Rober redde personeel van de ondergang; die mensen kregen weer werk en zekerheid. Ik kan dan wel tegen hem zeggen dat­ie alles lekker naast zich neer moet leggen, maar hij trekt het zich echt wel aan als het succes tot zoveel afgunst leidt. Het personeel kan hem midden in de nacht bellen – en dat doen ze dan ook… Hij stáát voor zijn mensen. Waarom zou je daar nou jaloers op zijn?” <