UrbanStyleMag vol. 21 "The Boat 357"

URBAN STYLE MAGAZINE art & urban culture magazine ISSN 1791-3888 Διμηνιαία Έκδοση, Τεύχος #21// Καλοκαίρι 2011

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ / ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Μιχάλης Μεϊμάρογλου (info@urbanstylemag.gr) ΣΥNEΡΓΑΤΕΣ/ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ Αντώνης Παπανδρέου, Αλέξανδρος Γερασίμου, Ανδρέας Αμανατίδης, Αριστέα Παπαδημητρίου,

Αφροδίτη Αποστολίδη, Αφροδίτη Ιωάννου, Αγγελική Τουραμάνη, Απόστολος Μπενάκης, Βούλα Πετρίδου, Γιάννης Βενιζέλος, Γιώργος Μυλωνάς, Δημήτρης Πόθας, Δήμητρα Μεϊμάρογλου, Έβη Χατζησαββίδη, Ελένη Λαμπράκη, Ιωάννα Αναγνωστίδου, Ιωάννα Αργύρη, Θεόδωρος Μορφίδης, Κατερίνα Νάσου, Λίλα Σεβαστάκη, Μαρία Τουμπή, Monika Gren, Μάκης Μπενάκης, Μηνάς Παπανικολάου, Νίκος Γραμμάτος, Όλγα Παπαδοπούλου, Οδυσσέας Πανιεράκης, Παναγιώτης Καρατζάς, Στέλλα Ρουσνίδου, Σωτήρης Βογιατζόγλου, Χρήστος Δασκαλάκης

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ Μιχάλης Μεϊμάρογλου ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Μιχάλης Μεϊμάρογλου, Δημήτρης Αθανασέλος, Αριστέα Παπαδημητρίου, SXC ΠΡΟΩΘΗΣΗ Αλέξανδρος Γερασίμου, Απόστολος Πατσελής, Νίκος Δενάζης, Χρήστος Δασκαλάκης, Παναγιώτης Καρατζάς, ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ Ειρήνη Δρόσου ΝΟΜΙΚΑ Παπαδοπούλου/Μπουρινάρη Σοφία WEB www.urbanstylemag.gr http://urbanstylemag.blogspot.com www.myspace.com/urbanstylemag www.facebook.com/urbanstylemag www.issuu.com/urbanstylemag

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ “UrbanStyleMag” Χρυσομαλλούσης 1A Μυτιλήνη, Λέσβος Τ.Κ. 81100 E. info@urbanstylemag.gr T. +306973646193

URBAN STYLE MAGAZINE art & urban culture magazine ISSN 1791-3888 Bi Monthly publication, Issue #21 // Summer 2011

PUBLISHING MANAGER / CHIEF EDITOR Michael Meimaroglou (info@urbanstylemag.gr) EDITORS Antwnis Papandreou, Aleksandros Gerasimou, Andreas Amanatidis, Aristea Papadimitriou,

Afroditi Apostolidi, Aphrodite Ioannou, Aggeliki Touramani, Apostolos Mpenakis, Voula Petridou, Giannis Venizelos, George Milonas, Dimitris Pothas, Dimitra Meimaroglou, Evi Xatzisavvidi, Eleni Lampraki, Iwanna Anagnwstidou, Iwanna Argyri, Theodwros Morfidis, Katerina Nasou, Lila Sevastaki, Maria Toumpi, Monika Gren, Makis Mpenakis, Minas Papanikolaou, Nikos Grammatos, Olga Papadopoylou, Odysseas Panierakis, Panagiwtis Karatzas, Stella Rousnidou, Sotiris Vogiatzoglou, Christos Daskalakis

ART DIRECTOR Michael Meimaroglou PHOTOGRAPHY Michael Meimaroglou, Dimitris Athanaselos, Aristea Papadimitriou, SXC PROMOTIONAL ACTIVITIES Alexandros Gerasimou, Apostolos Patselis, Nikos Denazis, Minas Papanikolaou, Xristos Daskalakis, Panagiwtis Karatzas LOGISTICS Eirini Drosou LAW Papadopoylou/Mpourinari Sofia WEB www.urbanstylemag.gr http://urbanstylemag.blogspot.com www.myspace.com/urbanstylemag www.facebook.com/urbanstylemag www.issuu.com/urbanstylemag

CONTACT “UrbanStyleMag” Chrisomallousis 1A Mytilene, Lesvos, Greece PS. 81100 E. info@urbanstylemag.gr T. +306973646193

Cover by USM Το περιοδικό UrbanStyleMag κυκλοφορεί κάθε δίμηνο από τον αστικό μη κερδοσκοπικό σύλλογο Αστικές Δράσεις. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική του περιεχόμενου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο μόνο με την προηγούμενη έγκριση του εκδότη.

UrbanStyleMag is published every two months by the urban non-profit club Civil Actions. You may reprint, reproduction, total or partial content of the magazine in any way only with the prior permission of the publisher.

editorial

Text. Michael Meimaroglou

Θάλασσα, ζέστη, ήλιος, μουσική, πάρτι, κόσμος, γένια, στρατός, φίλοι, χαμόγελα, έρωτες, καλλιτεχνικές ανησυχίες, αγανάκτηση, καυτή άμμος, σχέδια, πλοία, νησί, μουσική παραγωγή, φωτογραφία, κούρεμα, παγωτά, φαγητό…. Και διάφορα άλλα… Η Σειρά σου! Καλό καλοκαίρι

Sea, sun, sun, music, partying, people, beard, army, friends, smiles, love, artistic concerns, anger, hot sand, designs, ships, island, music production, photography, haircut, ice cream, food .... And other ...

Your turn!

Good summer

// 5

περιεχόμενα 08 cine.building 10 pause 18 art.ist20 17th street40 52 grayzone57spot58 issue.people75 fashion.trash76 80 papers82 food.square84 natural.park86

mission φώναξε decoroom

12 24 32 58 90 94

20 36

22 30

Helen Mirren Monika Kruse Nino Santos & Lightem Jaymod & Dim.ad Infected Mushroom Blondie G.d.

Dr. Atomik Phonica records Πέτρος Σουσαμλής Γεωργία Ζώη Καρτέλ Ναρκωτικών Urban Landscapes & Mechanics R.T. Ficial Festival Athens Video Art Festival Sonar Festival

6 // USM

28

68

98

92

100

mission

Text / Photos. Jenny Gkiougki (kikkerjen@gmail.com )

...και πήγα για πουρνάρια! εναλλακτική κοινότητα Πελίτι

29 Απριλίου 2011. Η Υφήλιος συγκεντρωμένη γύρω από τις τηλεοράσεις για τον Παραμυθένιο Γάμο Νο2 – remake του Νο.1 που αν και μεγάλη επιτυχία στα box-office κατέληξε σε τραγωδία in real life. Εγώ, από την άλλη, μόλις ξύπνησα στον ήχο των πουλιών που τραγουδάνε και μια κυμπάρισα ιτιά κλαίουσα έξω απ’ το παραθύρι μου.

Που είμαι ρωτάτε; Λίγο έξω από το Παρανέστι. Δράμας. Στον πρώην οικισμό της (έτσι όπως πάμε πρώην) ΔΕΗ. Γιατί; Γιατί αύριο είναι η 11η Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Σπόρων του Πελίτι. Και τι ν’ αυτό; Well, το Πελίτι είναι μια εναλλακτική κοινότητα με σλόγκαν “Από χέρι σε χέρι, και από γενιά σε γενιά, για να μην χάσουμε αύριο αυτά που έχουμε σήμερα”… Δηλαδή; Το Πελίτι είναι γνωστό σε πολλούς ως η ‘Ελληνική Τράπεζα Σπόρων’. Οι βασικοί του στόχοι είναι: η συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών και η ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος. Το έργο τους σημαντικότατο και η αξία της προσπάθειάς τους παγκοσμίως αναγνωρισμένη – επιλέχθηκε ως ‘Φύλακας της βιοποικιλότητας της Μεσογείου’ από το Bioversity International. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το πλήθος των εθελοντών που βοηθούν κάθε χρόνο όχι μόνο στην οργάνωση της Γιορτής αλλά και σε όλες τις άλλες ανάγκες και δραστηριότητες –εθελοντές από όλες τις γωνιές του κόσμου! Με τα λόγια του Πελίτι : «Ξεκινάμε από την άποψη ότι όλοι μας φέρουμε ευθύνη γι’ αυτά που γίνονται σε προσωπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Εμείς οι ίδιοι οδηγούμε τα γεγονότα με τη στάση και τη σκέψη μας. Κατά συνέπεια ο καθένας μας κρατάει ένα μέρος από τη λύση των προβλημάτων σε προσωπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είμαστε θύματα καταστάσεων ούτε φταίνε οι άλλοι για αυτά που ζούμε εμείς. Εστιάζουμε την προσοχή μας στα θετικά πράγματα που γίνονται και αυτά ως δια μαγείας αυξάνουν.»

8 // USM

mission

Στον κόσμο της Monsanto, των γενετικών μεταλλάξεων και του Codex Alimentarius τέτοιες πρωτοβουλίες έχουν τεράστια σημασία και δίνουν ελπίδα για το μέλλον. Η διατήρηση της βιοποικιλότητας κάθε περιοχής είναι απαραίτητη όχι απλά για να μη χαθούν είδη που φύονται σε μια περιοχή εδώ και αιώνες αλλά, κυρίως γιατί οι ντόπιες ποικιλίες είναι σε πλήρη αρμονία με το υπόλοιπο οικοσύστημα γύρω τους. Η εντόπια ποικιλία έχει μηχανισμούς να αντισταθεί στις αρρώστιες και τα έντομα. Η ξενόφερτη θα χρειαστεί την βοήθεια των φυτοφαρμάκων, που τελικά θα καταλήξουν στο τραπέζι μας και δυστυχώς στο στομάχι μας. Περισσότερα για το Πελίτι στην ιστοσελίδα τους (www.peliti.gr) και μια πιο λεπτομερής περιγραφή της 11ης Γιορτής Σπόρων στο φιλικό blog των ‘Λοκρών’ εδώ: http://lokroi-dasos44.blogspot.com/ Η ευρύτερη περιοχή, αν και παραμεθόριος, αξίζει ανεπιφύλακτα μια ολιγοήμερη επίσκεψη. Είναι θησαυρός φυσικής ομορφιάς και χαρακτηρισμένη κατά το πλείστον της ως Εθνικός Δρυμός. Τα νερά του Νέστου, ορμητικά αλλού, γεμάτα πέστροφες, λιμνούλες, καταρράκτες και ρυάκια, η σπάνια χλωρίδα και πανίδα, οι καταπράσινες βουνοπλαγιές, τα αρώματα της φύσης, τα απομεινάρια της ανθρώπινης παρουσίας από τα παλιά –τοξωτά γιοφύρια, εκκλησάκια… άπειρα πράγματα να κάνεις και να δεις. Τα Θερμιά –με τις ζεστές πηγές τους και τις καλύβες των ξυλοκόπων, απείραχτα για λίγο ακόμα από το χρόνο και την λαίλαπα της τουριστικής εκμετάλλευσης. Τα δάση του Φρακτού και της Στάμνας, οξιές και δρυς γεμάτα και το Καταφύγιο του Δασαρχείου που μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και είκοσι άτομα. Το θρυλικό Καρά Ντερέ (Ελατιά) –το μοναδικό μας δάσος ερυθρελάτης –που φέρνει λίγο από κεντρική Ευρώπη. Περίπατοι, αναβάσεις, ψάρεμα, rafting, canoeing, αναρρίχηση, ορειβασία –παντρέματα με της Φύσης το μεγαλείο! [ LINKS ] Δασαρχείο Δράμας: http://www.drama.gr/services.php?do=a27 Το ‘Καφέ του Ορέστη’: http://www.forestis.gr/home/ Το ξενοδοχείο Φιλοξένια –με πανοραμική θέα: http://www.philoxeniadrama.gr/ Τουριστικός Οδηγός Δράμας: http://1lyk-dramas.dra.sch.gr/drama/index.htm Δράμα και Καρά Ντερέ: http://www.travelsecrets.gr/page/information/thraki/drama/polidrama

// 9

cine,building Text. Antonis Papandreou (cinecran@yahoo.gr)

Head on

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ: Birol Unel, Sibel Kekilli, Catrin Striebeck, Guven Kirac, Meltem Cumbul ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Fatih Akin ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 121 λεπτά ΔΙΑΝΟΜΗ: Odeon Διάρκεια: 105 λεπτά Ο Cahit είναι ένας 40άρης τούρκος που μένει στην κακόφημη συνοικία St. Pauli στο Αμβούργο της Γερμανίας. Μετά το θάνατο της γυναίκας του, τα μόνα “ενδιαφέροντά” του στη ζωή είναι το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Όταν θα προσκρούσει (εκούσια) με το αυτοκίνητό του σε ένα τοίχο, θα οδηγηθεί σε μία κλινική όπου θα γνωρίσει τη Sibel, μία νεαρή τουρκάλα που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει λόγω της μεγάλης ψυχολογικής πίεσης που της ασκεί η υπερ-συντηρητική, παραδοσιακά τούρκικη οικογένειά της. Η Sibel θα του προτείνει να παντρευτούν, αλλά να ζούνε σαν συγκάτοικοι, για να ξεφύγει απο τον έλεγχο της οικογένειάς της. Ο Cahit τελικά θα δεχτεί, και το σχέδιό τους θα λειτουργήσει άψογα στην αρχή, μέχρι τη στιγμή που ο έρωτας θα τρυπώσει απρόσμενα στο σπίτι τους, και θα δώσει τραγική τροπή στην ιστορία τους.Η ταινία διαθέτει μια πολύ όμορφη και φρέσκια Sibel Guner, μερικές έξυπνες ιδέες, όπως η τουρκική μουσική κομπανία που εμφανίζεται στις διαφορετικές φάσεις της ταινίας εν είδει χορού αρχαίας τραγωδίας, και πολλή μουσική.

10 // USM

Black Swan Σκηνοθεσία: ΝΤΑΡΕΝ ΑΡΟΝΟΦΣΚΙ

Σενάριο: ΜΑΡΚ ΧΕΙΜΑΝ Ηθοποιοί: ΓΟΥΙΝΟΝΑ ΡΑΙΝΤΕΡ , ΒΕΝΣΑΝ ΚΑΣΕΛ , ΝΑΤΑΛΙ ΠΟΡΤΜΑΝ , ΜΙΛΑ ΚΟΥΝΙΣ Διάρκεια: 108 λεπτά Χρονολογία παραγωγής: 2010 Είδος ταινίας: ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ Η Νίνα είναι μια μπαλαρίνα στην Νέα Υόρκη και ο χορός παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της, όπως γίνεται συνήθως στα επαγγέλματα αυτά. Ζει με την ψυχαναγκαστική πρώην μπαλαρίνα μητέρα της, η οποία της ασκεί ασφυκτική πίεση. Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τόμας Λίροϊ αποφασίζει να αντικαταστήσει την πρίμα μπαλαρίνα για την παράσταση “Η Λίμνη των Κύκνων”, η Νίνα είναι η πρώτη του επιλογή, αλλά θα πρέπει να κερδίσει τον ρόλο από την ανταγωνίστριά της, την νέα χορεύτρια Λίλι. Καθώς αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη φιλία ανάμεσα στις δύο αντίπαλες χορεύτριες, η Νίνα έρχεται όλο και περισσότερο σε επαφή με την σκοτεινή της πλευρά. Τη συγκεκριμένη ταινία άργησα πολύ να τη δω αλλά δικαίωσε απόλυτα τις προσδοκίες που είχα. Σκοτεινό, υποβλητικό, παρανοϊκό, τo «Black Swan» δεν είναι μόνο μια αποκαλυπτική ματιά πίσω από τις βαριές βελούδινες κουρτίνες της σκηνής, στο σκληρό και ανταγωνιστικό κόσμο του μπαλέτου. Είναι ένας ψυχοσεξουαλικός εφιάλτης, επίπονος, τρομακτικός, αριστουργηματικός, όπου η πραγματικότητα, η παράσταση κι οι παραισθήσεις χορεύουν στο μυαλό της Nina έναν φρενιασμένο χορό, που οδηγείται τελικά σε μια αναπόφευκτα τραγική και αναπόφευκτα συγκλονιστική κορύφωση.

cine,building

The invention of lying Σκηνοθεσία: Ricky Gervais, Matthew Robinson Σενάριο:Ricky Gervais, Matthew Robinson Ηθοποιοί: Ricky Gervais, Jennifer Garner, Jonah Hill, Louis C.K., Jeffrey Tambor, Fionnula Flanagan, Rob Lowe, Tina Fey, Stephanie March, Ruben Santiago-Hudson, John Hodgman, Nathan Corddry, Jimmi Simpson, Martin Starr, Jason Bateman, Christopher Guest, Philip Seymour Hoffman, Edward Norton Χρονολογία παραγωγής: 2009 Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ Είδος ταινίας : ΚΩΜΩΔΙΑ

Ο Μαρκ ζει σε μια εναλλακτική ανθρωπότητα όπου το ψέμα είναι μια άγνωστη έννοια. Τα πραγματα δεν είναι ιδιαίτερα εύκολα για αυτόν, καθώς η αλήθεια πονάει. Οπότε όταν έχει την έμπνευση να πει το πρώτο ψέμα, η ζωή του αλλάζει ολοκληρωτικά. Το τι έπεται στη συνέχεια δεν είναι δύσκολο να το σκεφτεί κανείς, όμως η ταινία πάει και ένα βήμα παρακάτω. Ενώ οι Αμερικάνοι το πιθανότερο ήταν να είχαν αναλωθεί στις σχέσεις των ανθρώπων (με έμφαση στο σεξ), οι Βρετανοί εδώ αποφεύγουν τέτοιου είδους κλισέ και κάνουν όχι μόνο κοινωνική κριτική, αλλά και καυστική σάτιρα. Σάτιρα, για τον εργασιακό χώρο, το ρατσισμό και τη θρησκεία. Μια πρωτότυπη ευχάριστη κωμωδία με κοινωνικές ευαισθησίες, έξυπνους διαλόγους και καλές ερμηνείες.

Married life Είδος Ταινίας: Ρομαντικό, Εγκλήματος, Δράμα,

Σκηνοθέτης: Ira Sachs Σενάριο: Oren Moverman, Ira Sachs Ηθοποιοί: Pierce Brosnan, Chris Cooper, Patricia Clarkson, Rachel McAdams, David Richmond-Peck Διάρκεια: 90΄Γλώσσα: Αγγλικά Τί σκέφτεται πραγματικά, ο άνθρωπος που κοιμάται δίπλα σου; Πόσο καλά γνωρίζεις τον καλύτερό σου φίλο; Πόσο εμπιστεύεσαι το σύζυγό σου; Ο Βραβευμένος με Oscar Kρις Κούπερ είναι ο άπιστος σύζυγος. Η υποψήφια για Βραβείο Οscar Πατρίσια Κλάρκσον είναι η ανυποψίαστη σύζυγος. Ο υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Πιρς Μπρόσναν είναι ο συμφεροντολόγος φίλος και η Ρέιτσελ ΜακΑνταμς είναι το μήλο της έριδος. Ένα γοητευτικό τρίγωνο που κρύβει πάθος, μυστήριο και προδοσία. Μια ταινία γεμάτη ανατροπές που γεννά ερωτήματα για τις ανθρώπινες σχέσεις με εκπληκτική απόδοση εποχής, εξαιρετικές ερμηνείες, άψογη φωτογραφία και μια σκηνοθεσία που σε καθηλώνει.

// 11

Helen Mirren

ινφο

Μια από τις πιο αναγνωρισμένες Βρετανίδες ηθοποιούς που έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες, η Helen Mirren, γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1945 στο Chiswick της Αγγλίας. Το αληθινό όνομά της είναι Ilynea Lydia Mironoff. Η μητέρα της ήταν Αγγλίδα και ο πατέρας της Ρώσος, ταξιτζής στο επάγγελμα. Εκείνος άλλαξε το 1955 το όνομα της οικογένειας τους σε Mirren, για να κρύψει τη Ρωσική καταγωγή του. Η Helen Mirren από τα έξι της χρόνια ήθελε να γίνει ηθοποιός, κερδίζοντας μια θέση στο National Youth Theatre σαν έφηβη και σε ηλικία δεκαοκτώ χρόνων παίζει στη παραγωγή «Antony and Cleopatra». Το 1967 γίνεται μέλος του Royal Shakespeare Company και γρήγορα κερδίζει τη φήμη μιας από της πρώτες κυρίες του θεάτρου αυτού, σημειώνοντας αξιόλογες ερμηνείες σε έργα όπως Lady Macbeth (1974 - 75) για την οποία κέρδισε σπουδαίες κριτικές από κριτικούς του Βρετανικού Θεάτρου. Στις αρχές του 70 κάνει το πέρασμα και στον κινηματογράφο. Η Mirren παίζει το 1972 τη Miss Julie, το 1975 τη Nina στο «Γλάρο» του Τσέχωφ και το 1979 τη συναντούμε στο δράμα «The Long Good Friday» μαζί με τον Bob Hoskins. Το 1984 κερδίζει βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία της στο Cal, υποδυόμενη τη χήρα ενός Βρετανού στρατιώτη που χωρίς να το ξέρει ερωτεύεται τον άντρα που ευθύνεται για το θάνατο του συζύγου της. Τον ίδιο χρόνο μετά από μια «φουτουριστική στροφή» σαν Ρωσίδα Αστροναύτης στην ταινία «2010», η Helen Mirren πρωταγωνιστεί με το Mikhail Baryshnikov στο ρομαντικό δράμα «White Nights». Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αυτής της ταινίας, ξεκίνησε η σχέση της με τον σκηνοθέτη Taylor Hackford. Ο μακροχρόνιος δεσμός τους κατέληξε στο γάμο τους το Νοέμβριο του 1997. Τα επόμενα χρόνια παίζει σε πολλές ταινίες, αρκετές από τις οποίες σημείωσαν μεγάλη επιτυχία όπως το «The Mosquito Coast»(1986) με τον Harrison Ford, το κατασκοπευτικό δράμα «Pascali’s Island» (1988) με συμπρωταγωνιστή τον Ben Kingsley, το θρίλερ «The Comfort of Strangers» (1990) με τον Rupert Everett. Στην επιτυχημένη μαύρη κωμωδία «The Cook, Τhe Thief, His Wife & Her Lover», η Helen Mirren παίζει τη σύζυγο ενός γκάνγκστερ (Michael Gambon).

12 // USM

cine,building

FILMOGRAPHY The Door (2011) Arthur (2011) Red (2010) Brighton Rock (2010) Love Ranch (2010) The Tempest (2010) The Debt (2010) The Last Station (2009) Phèdre (2009) State of Play (2009) Inkheart (2008) National Treasure: Book of Secrets (2007) The Queen (2006) Shadowboxer (2005) Raising Helen (2004) The Clearing (2004) Calendar Girls (2003) Gosford Park (2001) Last Orders (2001) Happy Birthday (2001) No Such Thing (2001) The Pledge (2001) Greenfingers (2000) Teaching Mrs. Tingle (1999) Critical Care (1997) Some Mother’s Son (1996) The Madness of King George (1994) Prince of Jutland (1994) The Hawk (1993) Bethune: The Making of a Hero (1992) Where Angels Fear to Tread (1991) The Comfort of Strangers (1990) The Cook the Thief His Wife & Her Lover (1989) When the Whales Came (1989) Pascali’s Island (1988)

Η τηλεοπτική δραματική σειρά «Prime Suspect» στην οποία εμφανίστηκε, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και συνεχίστηκε για πέντε σεζόν. Εκεί υποδυόταν την επιθεωρητή - ντετέκτιβ Jane Tennison και όπως η ίδια έχει δηλώσει ήταν ο καλύτερος ρόλος της καριέρας της. Αλλωστε με αυτόν κέρδισε τρία βραβεία BAFTA για καλύτερη γυναίκα ηθοποιό της τηλεόρασης (1991 - 1992 - 1993) καθώς και ένα βραβείο Εmmy για καλύτερη ηθοποιό σε δραματική σειρά το 1995. Και ενώ το Prime Suspect είχε γίνει μεγάλη επιτυχία, η Helen Mirren σημείωνε και διεθνή πορεία με το «The Madness of King George» (1994), στο ρόλο της βασίλισσας του βασιλέα. Έτσι κέρδισε ένα δεύτερο βραβείο καλύτερης ηθοποιού από τις Κάννες και μια υποψηφιότητα για βραβείο Oscar Β’ γυναικείου ρόλου. Το 1995 κάνει το ντεμπούτο της στο Broadway με το «A Month in the Country» αποσπώντας θετικότατες κριτικές και μια υποψηφιότητα Tony. Δοκίμασε αρκετές φορές τις δυνάμεις της στην τηλεόραση, σε σειρές όπως το «Painted Lady», το «Losing Chase» που κέρδισε χρυσή σφαίρα το 1996 και το «The Passion of Ayn Rand» με το οποίο κέρδισε το δεύτερό της Emmy. Το 1999 δανείζει τη φωνή της ως Βασίλισσα στη ταινία κινουμένων σχεδίων «Prince of Egypt» και μετά παίζει τον κεντρικό ρόλο στην ταινία «Teaching Mrs. Tingle». Παράλληλα κάνει προσεκτικές επιλογές σε θεατρικές σκηνές του Λονδίνου ανεβάζοντας το «Collected Stories» (1999) και το «Orpheus Descending» (2000). Το 2001 κάνει την επιστροφή της Broadway δίπλα στον Ian McKellen στο «Dance of Death» του August Strindberg. Δεν ξεχνά όμως τον κινηματογράφο παίζοντας στην αγγλική κωμωδία «Greenfingers» (2000) καθώς και στο «The Pledge» (2001) σκηνοθετημένο από τον Sean Penn, με τον Jack Nicholson. Το 2001 η Mirren ξεχωρίζει μεταξύ του πολυμελούς cast στο «Gosford Park» του Robert Altman, κερδίζοντας για δεύτερη φορά υποψηφιότητα για Oscar Β’ γυναικείου ρόλου. Μετά την επιτυχία αυτή επιλέγει το δράμα «Last Orders» (2002) με τους Michael Caine, Bob Hoskins, Tom Courtenay και φέτος τη βρίσκουμε στο Calendar Girls μαζί με την Julie Walters. Η Helen Mirren συνδυάζει μια γοητευτική παρουσία με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της. Είναι μια από τις κορυφαίες Βρετανίδες ηθοποιούς τόσο του θεάτρου όσο και του κινηματογράφου τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια.

// 13

“Music without annoying your ears” CD Album

TMCD010 - AFTERNOONS IN STEREO - THE SILENCE BETWEEN PHRASES

CD Single

Digital EP

Digital EP

TMCD009 - TOURNOI - LE JARDIN inc. remixes: The Captain, Timewarp inc, Leon, Afternoons in Stereo and Ares Soltero

TMDG067 - ZAMALI & JULIE E GORDON DEEP INSIDE. inc. remixes Umbo & Jayl Funk

TMDG066 - BMD - CHILLING IN THE NAME OF inc. remixes Danny Massure, Niko and Warson

Digital EP

TMDG065 - FREETHINKER FUNK ESSENCE BLAXPLOITATION inc. remixes: Mr. Gagun & jazz.K.lippa

Digital Album

TMDG064 - SUPERSLICK - HELLO!

Digital EP

Digital EP

TMDG062 - FUNKY DESTINATION - JAMAICAN VOL. 1 inc. remixes: Jayl Funk, Afternoons in Stereo, Danny Massure, Postino and PulpFusion

TMDG063 - YOMAKOMBA - FIRST MOVE

“Pure electronic music” CD Album

KRKCD103 - LEGO BOY - BLACK BOX FROM YOUR PLANE. ft artists: Timewarp inc, Savvas, GAD, Olga K., Johny Reverb and Niteshift.

CD Album

KRKCD102 - EKOS QUARTET - IN A DREAM FULL OF CHARM

Digital EP

KRK029 - FRANKIE SINISTRA - CAN’T STOP PLAYING WITH FIRE

Digital EP

KRK028 - AYDIO - NONETITY

Digital EP

KRKCD101 - SUNDAYMAN - OUTERLAND

Digital EP

KRK030 - SMALL NIGHT ORCHESTRA - I-LEK-TRON-IK

Digital Album

KRK027 - TED GANUNG - PASS THE LIGHT

Digital Album

KRK020 - MODULO 5 - HERE AND NOW

Find our releases at the finest on-line record stores worldwide! www.timewarpmusic.org www.kraakrecords.com Digital Distribution www.INgrooves.com

pause Φata Morgana band – Ταξίδι αγνώστου προορισμού ( ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ) ( Ελληνoφωνο Ροκ )

Μόνο Γυμνό – Τυφλό κορίτσι ( ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ ) ( Ελληνoφωνο Ροκ ) Οι Μόνο Γυμνό και το μυαλό που έχει δημιουργήσει αυτό το μουσικό σχήμα, η ψυχή της μπάντας, είναι ότι πιο ροκ, ότι πιο αληθινό, ότι πιο ποιητικό, έχω συναντήσει τα τελευταία χρόνια. Αυτός είναι ο Νεκτάριος Θεοδώρου και χαίρομαι που έτυχε να γνωριστούμε, μέσα από στίχους και ποιήματα, μέσα από απλή διαδικτυακή σελίδα που έτυχε πριν χρόνια να δημοσιεύσουμε και οι δυο μας, σκέψεις, λόγια, όνειρα. Έχω στα χέρια μου ένα single με την ονομασία «Τυφλό κορίτσι», έχω βάλει να παίζει το πρώτο ομώνυμο τραγούδι (ορχηστρικό, Μέρος Α’), γιατί με ταξιδεύει και με βοηθάει να γράψω για αυτή την δουλειά. Τα μάτια δακρύζουν και μετά στάζουν βρέχοντας τα χέρια, οι σκέψεις τρέχουν μαζί με ευχές για αυτά τα παιδιά αλλά και για κάθε παιδιά που ζούνε τον δικό τους Γολγοθά, που κουβαλάνε τον δικό τους σταυρό. Τέσσερα τραγούδια αφιερωμένα στα παιδιά του συλλόγου «Η ΑΜΥΜΩΝΗ» (Πανελλήνιος σύλλογος γονέων, κηδεμόνων και φίλων ατόμων με προβλήματα όρασης και πρόσθετες αναπηρίες), ένα δισκάκι που θέλει να βοηθήσει με τις πωλήσεις του αυτή την προσπάθεια, όπου στόχος είναι η δημιουργία ενός σπιτιού, ζεστού και φιλόξενου για τα παιδιά αυτά. Δεν θα σχολιάσω – κριτικάρω την μουσική, η οποία ήταν απόλυτα αυτό που περίμενα από τους ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ, θα βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα όταν αγοράσετε αυτή την δουλειά, εγώ θα παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από το «Τυφλό Κορίτσι» : «Κορίτσι που λιώνεις μπροστά στην Αγάπη και ψάχνεις να βρεις, του παραδείσου δρόμο. Κορίτσι που φεύγεις και τρέχεις και μένεις. Έξω απ’ την πόρτα. Έξω απ’ τον κόσμο. Κορίτσι που λιώνεις μπροστά στην Αγάπη. Τυφλό κορίτσι, δεν θα’ σαι μόνο!!!». Σε μέρες δύσκολες οικονομικά για όλους, σε μέρες που ακούμε για πολλούς φιλανθρωπικούς συλλόγους να ζούνε οικονομικές δυσχέρειες , σε αυτές τις μέρες ας προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι, ας στηρίξουμε αυτές τις προσπάθειες, για την όση ανθρωπιά μας έχει απομείνει, για να ξε-μαυρίσει λίγο η ψυχή μας και να αγαλλιάσει αφού θα έχουμε κάνει μια πράξη αγάπης, κάτι σημαντικό επιτέλους στην ζωή μας. Νίκος Γραμμάτος

16 // USM

Οι Φata Morgana band είναι ένα φρέσκο νεανικό συγκρότημα το οποίο ταλαντεύεται ανάμεσα σε μια χιλιομετρική απόσταση, αφού τα 2 μέλη του συγκροτήματος και ψυχές της μπάντας ζούνε σε διαφορετικά μέρη. Ο δε Γιάννης Κωνσταντινίδης (ερμηνεία, φωνητικά) από την Κατερίνη και ο Πάνος Σαμαράς (μουσική, κιθάρες, στίχοι) από την Καβάλα, οι οποίοι έτυχε να γνωριστούν το 2006, στα φοιτητικά τους χρόνια… έτσι αφού η αγάπη για την μουσική ήταν κοινή, άρχισαν να πειραματίζονται. Λόγο αυτής της ιδιαιτερότητας , η μπάντα λειτουργεί με session μουσικούς και στις ηχογραφήσεις αλλά και στις συναυλίες τους. Πάμε στο ρεζουμέ της υπόθεσης. «Ταξίδι αγνώστου προορισμού» ονομάζεται η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, την οποία ανέλαβαν εξ ολοκλήρου οι ίδιοι, με βοηθούς φίλους μουσικούς, τον Τάσο Καραπαπάζογλου (Μπάσο, synth, mix-master) και τον Νίκο Τσιλιγκούδη (τύμπανα). Οκτώ τραγούδια περιέχει το εν λόγο δισκάκι, καθώς και ένα bonus track, το οποίο είναι ουσιαστικά μια ακουστική εκδοχή του «Πέρασε καιρός». Η παραγωγή είναι σε ικανοποιητικότατο επίπεδο, αφού είναι γνωστή η πολύ καλή δουλειά του studio Nemesis στην Καβάλα, το οποίο προτιμάνε πολλές Rock & Metal μπάντες από όλη την Ελλάδα. Όμορφες κιθαριστικές ενορχηστρώσεις οι οποίες φανερώνουν την ύπαρξη έμπνευσης και προπάντων αγάπης για την μουσική και το Ελληνόφωνο Ροκ. Μουσικά και στιχουργικά μας δίνουν πολύ θετικά μηνύματα και σίγουρα μπορούμε να περιμένουμε ωραία πράγματα από τα παιδιά. Το μόνο που χαλάει την όλη υπόθεση, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά, είναι τα φωνητικά και η ερμηνεία του Γιάννη Κωνσταντινίδη, ο οποίος δείχνει να κομπιάζει στην ροή του τραγουδιού, δείχνοντας ή ότι οι στίχοι δεν κολλάνε ακριβώς πάνω στην μουσική ή ότι ο ίδιος δεν μπορεί να βρει ακόμα τον εαυτό του πάνω στην ερμηνεία και χάνεται. Σίγουρα χρειαζόταν πολύ δουλειά και μελέτη πάνω σε αυτό τον τομέα, δεν είναι όλα τα τραγούδια στην ίδια μοίρα, όμως θα πρέπει να απελευθερωθεί ακόμα περισσότερο ώστε να αποφευχθεί αυτό το κόλλημα αλλά και να μπει ακόμα περισσότερη ψυχή στην ερμηνεία του ώστε να μην ακούγεται ψεύτικος και επίπεδος. Τα τραγούδια που ξεχώρισα είναι τα : «Μακριά» (αν εξαιρέσεις τα φωνητικά – ερμηνεία που είναι ακριβώς αυτό που περιγράφω παραπάνω και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό), «Το κουτί της Πανδώρας», «Πέρασε καιρός», «Η αλήθεια πονάει» και το «Απ’ το μηδέν» το οποίο είναι η πιο όμορφη μπαλάντα – τραγούδι του δίσκου, όμως μετά από τα 4 λεπτά (συνολικά 6) άρχισε να με κουράζει και να γίνεται βαρετό καθώς επαναλαμβάνεται. Εν κατακλείδι θετικό το πρώτο μήνυμα. Συνεχίζοντας με το ίδιο πάθος και με πολύ δουλειά, σίγουρα θα δούμε κι άλλα από τους Φata Morgana Band … τους το εύχομαι!!! Νίκος Γραμμάτος

music,echoe

PJ HARVEY – LET ENGLAND SHAKE ( ISLAND RECORDS ) ( ALTERNATIVE/INDIE/ROCK ) Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που με τον τρόπο με τον οποίο δρουν και εκφράζονται νιώθεις πως αποτελούν μια κατηγορία από μόνοι τους, πως δεν μπορείς να τους παρομοιάσεις και να τους συγκρίνεις με κανέναν άλλον, όχι γιατί είναι απαραίτητα καλύτεροι από άλλους ομότεχνους τους αλλά γιατί αυτό το οποίο κάνουν, το κάνουν με έναν τέτοιο τρόπο που φαντάζει μοναδικό και φέρει τη δική τους σφραγίδα. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και η Βρετανίδα τραγουδοποιός Polly Jean Harvey η οποία επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο κυκλοφορώντας τον όγδοο κατά σειρά δίσκο της με τον τίτλο «Let England Shake».Ισως να συνεχίζει την ιστορία από εκεί που την άφησε η Patti Smith πολλοί άλλωστε θεωρούν ότι πατάει στα δικά της – κοινωνικοπολιτικά - χνάρια.Εδώ η P J Harvey κουβαλώντας την πείρα των 19 της χρόνων στη μουσική ξεδιπλώνει τις μουσικές της αρετές με μια ιδιαίτερη και λεπτή προσέγγιση πάνω σε ένα θέμα που μόνο ερωτικό δεν το λες. Πραγματικά τα στοιχεία τα οποία απαρτίζουν και χαρακτηρίζουν αυτή τη δουλειά είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ερωτικά.Εδώ η P J Harvey καταφέρνει να αποτυπώσει σε δώδεκα υπέροχες συνθέσεις την ακουστική του 19ου αιώνα και με αυτήν ακριβώς την μουσική της άποψη να αναδείξει μια θεματική που εξαρχής είχε αποφασίσει να δουλέψει : Τις τραυματικές συνέπειες που είχε η πολύνεκρη εκστρατεία στην Καλλίπολη το 1915 κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου.Η αποτυχία να καταληφθεί η Κωνσταντινούπολη όπως και τα θύματα που άφησε πίσω της αυτή η περίοδος –υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί Αγγλοι, συμπατριώτες της- ήταν γεγονότα που δεν την άφησαν ασυγκίνητη - το αντίθετο μάλιστα.Ασχολήθηκε αρκετά με το θέμα αυτό και το παρουσιάζει εδώ σε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ το οποίο εμφανίζει μια επιθετικότητα με λόγο ύπαρξης και μια στοχαστική διάθεση που αναμφίβολα αποτελεί ότι καλύτερο έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια. Είναι τελικά τόσο μεγάλη η σπουδαιότητα και η σημασία αυτού του δίσκου που θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα βιβλίο, ένα δοκίμιο ή μια διαμαρτυρία με εμπεριστατωμένη όμως ανάλυση.Αυτό γιατί η Αγγλίδα τραγουδοποιός αποκαλύπτει και ξεμπροστιάζει με ωμό τρόπο μέσω της στιχουργικής της την εξωτερική πολιτική της πατρίδας της. Με αυτήν την φετινή κυκλοφορία που σήμανε και την επιστροφή της στα μουσικά –και όχι μόνο- πράγματα η P.J Harvey όχι μόνο διευρύνει κατά πολύ την καλλιτεχνική της αναζήτηση και υπόσταση αλλά καταφέρνει να αναδειχτεί ως μια από τις πιο ψαγμένες και ξεχωριστές φυσιογνωμίες της μουσικής παγκοσμίως που έσκυψαν πάνω από τα πολιτικά προβλήματα της εποχής τους –και όχι μόνο- δίνοντας πολλές απαντήσεις σε ουσιώδη ζητήματα. Αλέξανδρος Γερασίμου

DR. ATOMIK – REPTILES ( GREEK CRISIS RECORDS ) ( OTHER )

Είναι λίγο …παράξενο να βλέπεις έναν δόκτωρα να μαστορεύει ήχους κατά το δοκούν και να εμφανίζεται μόνο όταν έχει πραγματικά κάτι να πει γιατί πολύ απλά ξέρει να διαμορφώνει το δικό του μουσικό περιβάλλον με βάση την προσωπική του αντίληψη όπως αυτή διαμορφώνεται κάθε φορά.Θέτει τους δικούς του όρους, τις δικές του ανάγκες που δεν τιθασεύονται ούτε μεθοδεύονται από κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα κάποιου μουσικού είδους.Ιδού και τα διαφορετικά πρότζεκτ που «στήνει» και παρουσιάζει κάθε φορά. Ο λόγος για τους Dr. Atomik (είναι παραπάνω οι …δόκτωρες τελικά) του σχήματος που έφτιαξε ο Αντώνης Λιβιεράτος και που παρουσιάζουν εδώ την δεύτερη δισκογραφική τους εργασία με τίτλο « Reptiles». Κόντρα στους δύσκολους καιρούς που μεταφέρουν έναν αρνητισμό και μια στασιμότητα οι Dr. Atomik προχωράνε, εξελίσσονται και γεννάνε καινούργιους ήχους χωρίς φτιασιδώματα κσι καλούπια που προσφέρουν ίσως έναν καλλιτεχνικό εφησυχασμό….και σε αυτή τη δουλειά ο Αντώνης Λιβιεράτος κάθε άλλο παρά εφησυχάζει : τα μουσικά ρεύματα διαδέχονται με μια κινηματογραφική ταχύτητα το ένα το άλλο προσφέροντας ένα υλικό που μοιάζει να πατάει σε διαφορετικά σημεία, και σε διαφορετικές εποχές.Τα μπλούζ μπερδεύονται με το πανκ και το post rock εδώ συναντά τη τζαζ προσδίδοντας ένα μείγμα που εξελίσσεται βρίσκοντας ήχους για στίχους που μιλάνε για την κρίση, τον Μπάρακ Ομπάμα, τον Don Van Vliet…Μια δουλειά που μπορεί να μην συγγενεύει μουσικά με την πρώτη κατάθεση των Dr. Atomik αλλά που κλείνει στο εσωτερικό της όλα αυτά τα συστατικά που μαγειρεύτηκαν με μαεστρία δίνοντας έναν από τους πιο μεστούς avant –garde ήχους που ακούσαμε ποτέ από ευρωπαικό γκρουπ.Αυτά τα παρακλάδια της μουσικής εδώ βρίσκουν λόγο ύπαρξης αλλά και …λόγο μιας και οι στίχοι αποτελούν επίσης ένα δυνατό σημείο του συγκροτήματος. Τους Dr. Atomik απαρτίζουν οι Αντώνης Λιβιεράτος : πλήκτρα, φωνή, φυσαρμόνικα, δεύτερη κιθάρα, μπάσο, Άδωνις Γουλιέλμος : κιθάρες, Γιάννης Τρυφερούλης : τύμπανα και Βαγγέλης Μπουλουχτσής : μπάσο. Τέλος αξίζει να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη δουλειά κυκλοφορεί από τη νεοσύστατη εταιρεία «Greek Crisis Records» δημιούργημα του Αντώνη Λιβιεράτου και του Σωτήρη Δεμπόνου η οποία από την πρώτη της κιόλας κυκλοφορία δίνει μια από τις καλύτερες συσκευασίες που είδαμε ποτέ από ελληνικό Label, σε 2 μάλιστα μορφές.Σε CD (CD1001): Συσκευασία jewel box με οκτασέλιδο booklet και σε LP (LP1001): “Special Edition” 300 αριθμημένα αντίτυπα σε βινύλιο 180gr, που το καθένα τους συνοδεύεται από ένα αντίτυπο του άλμπουμ σε CD. Και όλα αυτά χαζεύοντας τη ζωγραφιά του εξωφύλλου της Ελένης Πιπίνη, ένα πραγματικό κόσμημα για τα εξώφυλλα των ελληνικών δίσκων .Οπως και όλο το πρότζεκτ άλλωστε. Αλέξανδρος Γερασίμου

// 17

music,echoe

ΠροτεινόμενΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ suggested RELEASES

LEGOBOY - BLACK BOX FROM YOUR PLANE ( Kraak rec. ) ( ELECTRONICA )

Dan Curtin - A Study In You ( MOBILEE RECORDS ) ( TECH HOUSE )

Small Night Orchestra - Simha ( TIMEWARP MUSIC ) ( NU FUNK / DOWNTEMPO )

VARIOUS ARTISTS - FIESTA ( MONIQUE SPECIALE ) ( TECH HOUSE )

MIKTEK - Anisotropy ( Abstrakt Reflections ) ( EXPERIMENTAL / AMBIENT / IDM )

18 // USM

art,ist

Interview. Odisseas Panierakis (od.penierakis@urbanstylemag.gr)

MONIKA KRUSE fast talking Μουσικός, DJ, ιδιοκτήτρια δισκογραφικής εταιρείας, ακτιβίστρια κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και η «Σιδηρά Κυρία» της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής στην Γερμανία. Στην ηλικία των 7, μετά το πρώτο της μάθημα πιάνου, άρχισε να ερωτεύεται την μουσική. Ένας έρωτας που δεν έχει ξεθωριάσει με τα χρόνια και το περιγράφει με αυτά τα λόγια: «Η μουσική απλά με κάνει χαρούμενη»... Το UrbanStyleMag παρουσιάζει την Monika Kruse!

Musician, DJ, Record label boss, Activist against racism and xenophobia and the “Grand Dame” of Germany electronic music scene. When she was 7 years and had her first piano lesson, she started to fall in love with music. A love and passion that won’t leave her and that she described with: “Music just makes me happy“… UrbanStyleMag presents Monika Kruse!

20 // USM

music,echoe

Περιέγραψέ μας την προσωπική σου ιστορία για το πως άρχισες να ασχολήσε με το DJing και γενικότερα με την μουσική. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το DJing στην ηλικία των 19 και έκανα την παραγωγή των πρώτων μου δίσκων το 1995 με τον Richard Bartz στην δισκογραφική Pomelo. Όταν ξεκίνησα σαν DJ έπαιζα Hip Hop, Funk, Soul και φυσικά House! Πολλοί καλλιτέχνες έχουν παραδεχτεί πως είχαν προβλήματα με τους γονείς τους όταν αποφάσισαν να μπούν στην μουσική βιομηχανία. Οι γονείς σου πως αντέδρασαν; Ευτυχώς οι γονείς μου στήριξαν πραγματικά την απόφασή μου. Ακόμα, με επισκέφτηκαν και σε clubs και όταν μπόρεσα να πληρώσω το πρώτο μου ενοίκιο ήταν πολύ περήφανοι που το παιδί τους μπορούσε να ζήσει μέσα από ένα διαφορετικό τρόπο ζωής.

Tell us your personal story of how you got into DJing, and generally into music...

I started when I was 19 with Djing and produced my first records in 1995 together with Richard Bartz on the label Pomelo. When I started with Djing I played Hip Hop, Funk, Soul and of course House Music!

Many artists admit that they had problems with their parents when they decided to involve with music industry. How did your parents reacted?

Luckily my parents were really supportive. They even visited me sometimes in the club and when I could pay my first rent out of the DJ fee they were really proud that their child can survive with a different style of life.

No Historical Backspin...Tell us about how did you decide to form a charity organization and some of its acts.

I built no historical backspin to fight against racism, sexism, and intolerance. Unfortunately these topics are still happening all over the world. I got gay friends who were beaten up because they are gay. I saw and still see a lot of racist movement going on. We all know that women in the world still don’t have the same rights than men. I wanted to do something against it, so I formed this organization no historical backspin. We throw parties in regions where one of the topics is really hot... All of the DJs or live-acts are playing for free and we donate the whole money to the Amadeu Antonio charity organization. They support victims from racist aggression.

MP3s and digital distribution. Being a DJ do you play with MP3s?

I do. Nowadays unfortunately you get a lot of stuff only digital and the other big problem is that even when you want to play records most of the clubs don’t care about working record players anymore... Needles are jumping, the volume of the records is low and in order to prevent these kinds of problems I prefer to use CDs. How do you feel about music piracy over the internet? You are the owner of Terminal M record label and Electric Avenue. In which ways do you fight piracy?

We hire agencies to look for illegal downloads but it is a fight we cannot win, if the people don’t change their mind. You harm the artist, the label and the whole music industry. It is very disrespectful to download illegal stuff.

What does the future hold?

I hope a lot of fun and good music!

No Historical Backspin. Πες μας λίγα πράγματα για το πως αποφάσισες να ιδρύσεις αυτόν τον φιλανθρωπικό οργανισμό και κάποιες ενέργειες του. Ίδρυσα αυτόν τον οργανισμό για να πολεμήσω ενάντια στον ρατσισμό, τον σεξισμό και την μισαλλοδοξία. Δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα υπάρχουν ακόμα σε όλο τον κόσμο. Έχω gay φίλους που τους έχουν χτυπήσει επειδή είναι gay. Έβλεπα και βλέπω πολύ ρατσισμό στον κόσμο. Όλοι ξερουμε ότι οι γυναίκες ανα τον κόσμο δεν έχουν ακόμα τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες. Ήθέλα να κάνω κάτι για να το πολεμήσω, έτσι ίδρυσα τον οργανισμό No Historical Backspin. Κάνουμε parties σε περιοχές που τα θέματα αυτά υπάρχουν ακόμα. Κανένας DJ δεν πληρώνεται και δίνουμε όλα τα χρήματα ως δωρεά στον οργανισμό Amadeu Antonio. Υποστηρίζουν τα θύματα της ρατσιστικής επιθετικότητας. Ψηφιακή διανομή και mp3… Στα gigs σου παίζεις μέσω mp3; Στις μέρες μας, δυστυχώς, πέρνεις πολύ υλικό μόνο ψηφιακά και το άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ακόμα και να θέλεις να παίξεις δίσκους τα περισσότερα clubs δεν ενδιαφέρονται για την χρήση των record players. Οι βελόνες πηδάνε, η ένταση του δίσκου είναι χαμηλή και για να αποφύγω τέτοιου είδους προβλήματα προτιμώ να χρησιμοποιώ cds. Η πειρατεία στη μουσική είναι γεγονός. Ως ιδιοκτήτρια της Terminal M και της Electric Avenue πως αντιμετωπίζεις αυτό το φαινόμενο; Προσλαμβάνουμε πρακτορεία για να ψάξουν για παράνομα downloads αλλά είναι μια μάχη που δεν μπορούμε να κερδίσουμε αν δεν αλλάξει ο κόσμος νοοτροπία. Βλάπτουν τον καλλιτέχνη, την δισκογραφική και όλη την μουσική βιομηχανία. Είναι έλλειψη σεβασμού στην τέχνη το να κατεβάζεις παράνομα μουσική. Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Ελπίζω χαρούμενες στιγμές και καλή μουσική!

// 21

art,ist

Interview. Panos Karatzas (p.karatzas@urbanstylemag.gr)

talking with

NINO SANTOS & LIGHTEM Δύο ανερχόμενοι Djs-Μουσικοί παραγωγοί, ο Σπύρος Βασιλείου και ο Φώτης Μητρόπουλος, των όποιων η αγάπη για την μουσική τους έφερε πιο κοντά, το 2010 αποφάσισαν να ξεκινήσουν την συνεργασία τους. Έχουν releases σε εταιρίες όπως Lust Und Freu.de Musik, Zoo:Technique,Tapas Recordings και σύντομα και στην Monique Musique. Εμείς γνωρίσαμε τα παιδία από κοντά και συζητήσαμε για τα μελλοντικά τους σχέδια, τις παράγωγες τους και την γνώμη τους για την ηλεκτρονική σκηνή στην Ελλάδα.

Two upcoming Djs-Music producers, Spiros Vasileiou and Fotis Mitropoulos, whose love for music brought them together, decided in 2010 to start their collaboration. They have releases in labels such as Lust Und Freu.de Musik, Zoo:Technique, Tapas Recordings and soon in Monique Musique. We met the guys and talked, not only about their future plans and productions but also about their opinion on Greece’s electronic scene.

22 // USM

music,echoe

Good evening Spiros and Fotis.

Which was the reason you started producing music and what ‘’forces’’ you to continue?

Each one started for different reasons, but in the end we have common goals and ambitions. One reason is our love for music, something which is very basic, and after that is the ambition each one has inside him, as I said before.

Which were your influences and how easy or hard is it for two people to collaborate in a song?

Even though we both come from music backgrounds that the one differs from the other, we don’t let our listenings affect our music. But, it is clear that these have an impact too. Now, as far as a collaboration between two people is concerned and if that is difficult depends on the character of each one and what he needs until he reaches his dream.

Moreover, it depends on mutual respect and concessions .

There is no doubt that 2011 is, this far, an important year for you due to many releases in well known labels and the huge support to them by famous names of the electronic scene. In the beginning of your collaboration, did you ever believe that there would be such big respond to you, not only from the audiences but also from such big names of the electronic music scene? How do you feel about it?

We don’t know if we believed it and waited for it but definitely, we hoped for it. After all, this is a ‘’reward’’ for our work and attempt. It makes you feel that all your hard work and time pays off and it’s a motive to continue with bigger tension.

Genial. Tell us about this project…

Genial was ‘’born’’ a while ago and it was an idea we had for a long time on our minds. It’s a project which consists, apart from us, of other four good friends, Stel F, Michael Meimaroglou (Michael.Mic), Giannis and Miltos Papastilianos.

The purpose of Genial is the organization of partys with guests from Greece and abroad. In our near plans is a Radio Show, where we will present our sets and the sets of others artists. Of course, there are some future plans.

Do you think that in Greece, in terms of music, people know a lot about electronic music or is it still something new to them?

Definitely, Greece is in a higher ‘’level’’ of knowledge, compared to some years ago, but things could have been better. Some necessary steps are made, like the disappearance of several taboos, but still, many have a wrong view about it. Maybe this happens because of the fact that this particular piece of music is not a part of our culture.

What do you plan for the future?

We are up to and experiment with many new things. What is more, we work the most we can in order to upgrade the quality of our production.Also, we collaborate with many significant artists from abroad and our aim is that the releases reach even higher. Gigs is a sector we are working on at the moment and future may find us in an other european capital...

Thank you very much for your time.

We thank you.

Links Web: www.ninosantosandlightem.com Soundcloud: http://soundcloud.com/ninolightem Facebook: http://www.facebook.com/NinoSantos.Lightem Myspace: http://www.myspace.com/ninolightem

Καλησπέρα Σπύρο και Φώτη. Ποιος ήταν ο λόγος που ξεκινήσατε να γράφεται μουσική και τι σας κάνει να θέλετε να συνεχίσετε; Οι λόγοι που ξεκινήσαμε είναι διαφορετική για τον καθένα μας αλλά στο τέλος έχουμε κοινούς στόχους και φιλοδοξίες . Ένας από τους λόγους είναι η αγάπη για την μουσική κάτι το όποιο είναι πολύ βασικό και έπειτα είναι το θέμα φιλοδοξίας που έχει ο καθένας μέσα του. Ποιες είναι οι επιρροές σας και πόσο εύκολο η δύσκολο είναι για δυο άτομα να συνεργαστούν σε ένα κοινό κομμάτι; Αν και ο καθένας μας προέρχεται από διαφορετικό μουσικό background δεν έχουμε αφήσει τα ακούσματα μας να επηρεάσουν την μουσική μας αλλά σαφώς παίζουν και αυτά το δικό τους ρολό τώρα κατά πόσο δύσκολο είναι να συνεργαστούν δυο άτομα αυτό εξαρτάται από τον χαρακτήρα του καθενός και τα θέλω του μέχρι που φτάνει το όνειρο του και τέλος φυσικά ο αμοιβαίος σεβασμός και οι παραχωρήσεις. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το 2011 μέχρι στιγμής είναι ένας χρόνος σταθμός για εσάς με πολλά releases σε πολύ γνωστές εταιρίες όπου κάποια από αυτά δεχτήκαν μεγάλη υποστήριξη από γνωστά ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής. Όταν ξεκινήσατε την συνεργασία σας πιστεύατε ποτέ ότι θα υπήρχε τόση μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και από τόσο μεγάλα ονόματα της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής; Πως νιώθετε για αυτό; Δεν ξέραμε αν το πιστεύαμε και το περιμέναμε αλλά σίγουρα το ελπίζαμε . Πάνο από όλα όμως είναι μια δικαίωση για την δουλεία και την προσπάθεια μας, νιώθεις ότι ο κόπος σου και ο χρόνος σου πιάνει τόπο και σου δίνει ένα ακόμα κίνητρο για να συνεχίσεις με μεγαλύτερη ένταση.

Genial. Πείτε μας λίγα πράγματα γι’αυτό το project… Το Genial γεννήθηκε πριν από λίγο καιρό και ήταν μια ιδέα που την είχαμε αρκετό καιρό στο μυαλό μας . Είναι ένα Project που αποτελείτε εκτός από εμάς και από τέσσερις καλούς φίλους τον Stel F, Μιχάλη Μεϊμάρογλου (Michael.Mic), από τον Γιάννη και Μίλτο Παπαστιλιανό. Σκοπός της Genial είναι η διοργάνωση partys σε κάποια μαγαζιά χωρίς κάποια συγκεκριμένη έδρα με guests από την Ελλάδα και το εξωτερικό, στα άμεσα μας πλανά είναι ένα Radio Show όπου θα παρουσιάζουμε κάποιο δικό μας set όπως και αλλά set γνωστών καλλιτεχνών της ηλεκτρονικής σκηνής βεβαία υπάρχουν και αλλά μελλοντικά σχεδία. Θεωρείτε ότι στην Ελλάδα σε μουσικό επίπεδο ο κόσμος πλέον γνωρίζει αρκετά πράγματα για την ηλεκτρονική μουσική η ακόμα είναι κάτι καινούργιο για αυτούς ; Η Ελλάδα σίγουρα βρίσκεται σε καλύτερο επίπεδο από ότι πριν μερικά χρόνια αλλά σίγουρα τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα .Έχουν γίνει κάποια σημαντικά βήματα όπως η κατάρριψη κάποιον taboo που υπήρχαν αλλά πολύς κόσμος ακόμα έχει λανθασμένη άποψη σε αυτό ίσως να φταίει ότι το συγκεκριμένο είδος δεν είναι μέρος της κουλτούρας μας. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχεδία; Ετοιμάζουμε πολλά νέα πράγματα πειραματιζόμαστε με διάφορα και δουλεύουμε όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να ανεβάσουμε και άλλο την ποιότητα της παραγωγής μας ,συνεργαζόμαστε με πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες από το εξωτερικό και έχουμε ως στόχο τα επόμενα μας release να φτάσουν ακόμα πιο ψηλά .Έχουμε ξεκινήσει να δραστηριοποιούμαστε στον τομέα των gigs και το μέλλον ίσως μας βρεί σε κάποια διαφορετική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα..

// 23

art,ist

Interview. Panos Karatzas (p.karatzas@urbanstylemag.gr)

Vinyl Never Dies

JAYMOD & DIM.AD

O Δημήτρης Μουχτερός και ο Δημήτρης Ανδρονίκου είναι δυο Dj της παλιάς σχολής, οι οποίοι ασχολούνται εδώ και πολλά χρόνια με την ηλεκτρονική μουσική παίζοντας μόνο βινύλιο. Συζητήσαμε μαζί τους για την εξέλιξη της μουσική, την ηλεκτρονική σκηνή στην Ελλάδα και βεβαίως για την μεγάλη τους αγάπη, το βινύλιο.

Mouhteros Dimitris and Dimitris Andronikou are two, old school Dj’s who are involved in electronic music and mix only vinyl. We talked with them about the electronic music scene in Greece and of course about their great love Vinyl.

24 // USM

music,echoe

Hi guys How old were you when you first started dealing with electronic music? Can you remember any track that involved you more in this kind of music? Which was the first disc you bought?

Our interest for electronic music started in the early ‘90s, when the ‘’explosion’’ of the rave scene of Great Britain, Belgium and Germany reached Greece and radios had few but good shows that mixed the acid house and the techno. MTV had also a significant impact, with those legendary shows that played real underground techno video clips of that time. The ‘’Night In Motion’’ from the Cubik 22 at the Belgian ‘’Big Time International’’ in 1991 was the first vinyl ever! There wasn’t a particular track that made us more involved but the whole scene of the acid scene of Chicago and the techno of Detroit and Europe that we started slowly to explore…

As time passes, more and more music labels stop the production of vinyls. Do you think that people and Djs aren’t interested in buying vinyls because they can get the song they like through internet or because price is also something they take into account?

If we take a look at the global music industry, we will see that some labels stop working and others start. There are many productions that are released only in vinyls and you’ll never find them in digital…Certainly, the interest of the audience in vinyls has gradually disappeared.

But for Djs, vinyls are still the best mean of reproduction as far as the quality of music and the ease in mixing is concerned. Buying a vinyl, first of all, is the best way to show your respect to an artist. All music producers, and mostly the young ones, are dreaming of a vinyl release.

Digital format may be easily reached but has no value as music, as art.

There is just nothing ‘’handmade’’ about it, apart from some well hidden bytes in some sectors of a hard disc. Think about a photographer who organizes a photograph exhibition and shows up with a laptop.

He clicks ‘’play’’ at the power point instead of printing and presenting his photos. Unfortunately, something like this happens with the laptop djs today… In addition, think about a columnist who takes the articles from other newspapers, copies them and presents them as his…

Downloading music from internet is ok for us as long as you buy it !!!

Piracy ‘’kills’’ music or we could say that it ‘’helps’’ her expand?

Internet has a huge part in the process of turning somebody known all over the world. Piracy is something illegal and we hope that will end.

When an artist produces music, he wants it to be released in a label which, later, will present copies of this music in the market and this way, he will earn some money. Just imagine how would you feel if a track that you wrote yourself with all your heart and you spent so much time at the studio, the same track you were waiting to be released and make some money out of, after a while was everywhere on the internet. That would be the ultimate humiliation. All this starts from the wrong management of the promos from the artists and the labels.

When this is not done right and wrong people have the promos, it is very dangerous and possible that a track may be leaked on the internet. Anyone who has the opportunity to ‘’get in touch’’ with unreleased music, should consider the situation presented above. In other words, we are the only responsible if we give the work of others in strangers.

Moreover, there is a well organized situation with private blogs, ftp servers, torrents, soulseek etc, where many people buy or steal all the releases from digital download sites and the other day you can download them either for free, in order to serve the traffic of their blog or in order to sell them as a service with a monthly subscription and get money out of it! Piracy and its stop is definitely something that has to be taken into consideration by the country and its laws. The expansion of the music using the internet is very good but it should have another form like a low quality sample on Youtube or in a set but by no mean should it be in 320 kbps or Wav. People should understand that music is not something that can be possessed by someone without buying it and especially when they consider themselves as Djs. some future plans.

Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με την ηλεκτρονική μουσική; Μπορείτε να θυμηθείτε κάποιο κομμάτι που σας έβαλε στην διαδικασία να ασχοληθείτε περαιτέρω με αυτό το είδος μουσικής? Ποιός ήταν ο πρώτος δίσκος που αγοράσατε; Το ενδιαφέρον μας για την ηλεκτρονική μουσική ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, τότε που η έκρηξη της rave σκηνής σε Μ.Βρετανία, Βέλγιο και Γερμανία είχε φτάσει και στην Ελλάδα και τα ραδιόφωνα είχαν ελάχιστες αλλά καλές εκπομπές που μιξαραν την acid house και techno.Μεγάλη επιρροή άσκησε και το MTV, με τις τότε θρυλικές εκπομπές που παίζανε πραγματικά underground techno video clips της εποχής . Το ‘’Night In Motion’’ από τους Cubik 22 στην Βελγική ‘’Big Time International’’ το 1991 ήταν ο πρώτος δίσκος βινυλιου ! Δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο track το όποιο μας έβαλε στο τριπάκι, αλλά ήταν όλη η σκηνή της acid house του Chicago και η techno του Detroit και της Ευρώπης που ανακαλύπταμε δειλά δειλά… Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερες δισκογραφικές εταιρίες σταματούν την παράγωγη vinyl. Πιστεύετε ότι έχει σταματήσει πλέον το ενδιαφέρον των ακροατών και Djs για την αγορά vinyls επειδή πολύ απλά μπορούν να αποκτήσουν το τραγούδι που τους αρέσει μέσω ίντερνετ ή παίζει σημαντικό ρόλο και το οικονομικό Εάν ρίξουμε μια ματιά στην παγκόσμια αγορά μουσικής θα δούμε ότι άλλες δισκογραφικές εταιρίες κλείνουν και άλλες ανοίγουν ενώ η αγορά του βινύλιο συνεχίζει να έχει μια τεράστια ποικιλία και ταυτόχρονα κάποιες - εσκεμμένα - αποκλειστικότητες μόνο σε βινύλιο. Είναι πάρα πολλές οι παράγωγες που κυκλοφορούν σε βινύλιο και δεν πρόκειται να τις βρεις ποτέ σε digital…Το ενδιαφέρον των απλών ακροατών για βινύλιο έχει σίγουρα εξαφανιστεί,εκτός βέβαια από ελάχιστες περιπτώσεις συλλεκτών. Όμως για τους djs, το βινύλιο συνεχίζει να θεωρείται το καλύτερο μέσο αναπαραγωγής όσον αφόρα την ποιότητα ήχου και την ευκολία στο μιξάρισμα. Το να αγοράζεις βινύλιο καταρχάς - είναι το μεγαλύτερο respect που μπορείς να δώσεις σε έναν καλλιτέχνη. Όλοι οι παραγωγοί μουσικής, και κυρίως οι νέοι, ονειρεύονται μια κυκλοφορία σε βινύλιο. Το digital format μπορεί να είναι πολύ εύκολα προσβάσιμο αλλά δεν έχει καμία αξία σαν μουσική, σαν τέχνη. Απλά δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό, κάποιο σημείο αναφοράς, παρά μόνο bytes καλά κρυμμένα σε κάποια sectors ενός σκληρού δίσκου. Σκέψου έναν φωτογράφο να κάνει μια έκθεση φωτογραφίας, και να ‘’σκάσει μύτη’’ με το laptop του και να πατήσει το ‘’play’’ στο power point αντί να εκτυπώσει τις φωτογραφίες του και να τις εκθέσει. Κάτι τέτοιο συμβαίνει δυστυχώς με τους laptop djs σήμερα… Επίσης, σκέψου έναν αρθογράφο να παίρνει άρθρα από μεγάλες εφημερίδες, να τα αντιγράφει και στην συνέχεια να τα κυκλοφορεί στην δική του μικρή εφημερίδα ως δικά του... Το να κατεβάζεις μουσική από το internet είναι ΟΚ. Για εμας όμως αρκεί να την αγοράζεις ! Τελικά η πειρατεία σκοτώνει την μουσική ή θα μπορούσαμε να πούμε ότι την “βοηθά” να εξαπλωθεί ; Το ίντερνετ έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στο να γίνει κάποιος γνωστός στην άλλη άκρη του κόσμου, όμως τα αρνητικά είναι παρά πολλά και σημαντικά. Η πειρατεία είναι κάτι παράνομο, και ευχόμαστε κάποτε να σταματήσει. Όταν ένας καλλιτέχνης γράφει μουσική θέλει να την κυκλοφορήσει σε μια εταιρία, η οποία με την σειρά της θα βγάλει copys στην αγορά και έτσι θα κερδίσει χρήματα. Σκεφτείτε πώς θα νιώθατε εάν ένα κομμάτι που είχατε γράψει ο ίδιος με κόπο και πάρα πολύ χρόνο και ξενύχτι στο στούντιο, το οποίο περιμένατε να κυκλοφορήσει ώστε να βγάλετε κάποια χρήματα, μετά από μερικές μέρες βρισκόταν παντού στο internet. Η απόλυτη απαξίωση και κοροϊδία. Το κακό ξεκινά από τους ίδιους τους καλλιτέχνες και τις εταιρίες με την κακή διαχείριση των promo. Όταν δεν γίνεται σωστά και πέφτουν τα promo σε λάθος χέρια, είναι πολύ επικίνδυνο να διαρρεύσει κάποιο κομμάτι στο ίντερνετ. Όλοι όσοι έχουν την δυνατότητα να παίρνουν ακυκλοφόρητες μουσικές στα χέρια τους, θα έπρεπε να βάλουν τον εαυτό τους στην κατάσταση που λίγο πριν αναφέραμε. Με λίγα λόγια, βγάζουμε οι ίδιοι τα μάτια μας εάν μοιράζουμε δεξιά και αριστερά την δουλειά κάποιων. Από την άλλη πλευρά όμως, υπάρχει και μια καλοστημένη κατάσταση με private blogs , ftp servers ,torrents, soulseek κτλ όπου κάποιοι αγοράζουν ή κλέβουν από τα digital download sites όλες ανεξαιρέτως τις κυκλοφορίες και την επόμενη μέρα τα διαθέτουν είτε δωρεάν για να εξυπηρετήσουν το traffic των blog τους είτε να πουλήσουν σαν υπηρεσία με μηνιαία συνδρομή όλες τις κυκλοφορίες που υπάρχουν στον πλανήτη και να βγάλουν λεφτά από αυτό ! Η πειρατεία και η πάταξη της σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπ όψιν από το κράτος και τους μηχανισμούς της. Ήμαστε υπέρ της πλήρης πάταξης της! Το να εξαπλωθεί η μουσική χρησιμοποιώντας το ίντερνετ είναι πολύ καλό, θα μπορούσε όμως να έχει άλλη μορφή είτε με χαμηλής ποιότητας sample στο Youtube, είτε σε κάποιο set, είτε και με άλλες μορφές αλλά σε καμία περίπτωση σε 320 kbps ή Wav. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι η μουσική δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να το αποκτήσει χωρίς να το αγοράσει, πόσο περισσότερο όταν θεώρει τον εαυτό του DJ . // 25

music,echoe

Where’s the magic in playing music with a vinyl?

Firstly, take into consideration that all the companies who have made timecodes vinyl, they have developed their technology so that you can mix on a vinyl. So, even if you play real vinyls, even with Traktor, then you are enabled to have the music in your hands, mix it and generally reform, while you are in the hurry not to finish the other track. All this ‘’play’’ is the art of the Dj and people like that. There is a chemistry that cannot be explained. The vinyl is something magical itself, it emits energy, authenticity, art, love, passion, feelings. On the other hand, when you play with a laptop, you click ‘’play’’, go to the bar, have a drink, talk with your friends and in the end you go on the stage, take your stuff and leave. I’m sorry but that’s not Djing!

Ποιά είναι η μαγεία του να παίζεις μουσική με βινύλιο; Καταρχάς, σκεφτείτε ότι όλες οι εταιρίες που έχουν φτιάξει timecodes vinyl έχουν αναπτύξει την τεχνολογία τους έτσι ώστε να μπορείς να μιξάρεις πάνω σε βινύλιο. Είτε παίζοντας λοιπόν αυθεντικά βινύλια, είτε με Traktor, τότε πραγματικά έχεις την δυνατότητα να έχεις την μουσική στα χέρια σου, να την μιξάρεις, να ‘’κόψεις στροφές’’, να ‘’δώσεις’’, να ‘’αλλάξεις πλευρά’’, να ψάξεις με την βελόνα την ‘’σωστή πλευρά’’, μέσα στο άγχος να μην τελειώσει το άλλο track. Όλο αυτό το παιχνίδι συμβαίνει μετά πικάκ…είναι η τέχνη του DJ και ο κόσμος το γουστάρει αυτό. Υπάρχει μια ανεξήγητη χημεία, ένα δέος. To βινύλιο είναι κάτι μαγικό από μονό του, εκπέμπει ενέργεια, αυθεντικότητα, τέχνη, έρωτα, πάθος, συναισθήματα. Αντίθετα, όταν παίζεις με το laptop, πατάς το play, πηγαίνεις στο bar , πίνεις ποτό, μιλάς με τους φίλους σου και στο τέλος ανεβαίνεις στο stage, μαζεύεις τα πράγματα σου και φεύγεις. Συγγνώμη αλλά αυτό δεν είναι djng ! Ποιά είναι τα σχέδια σας για το μέλλον; Η μουσική παράγωγη είναι σίγουρα στα άμεσα σχέδια μας. Θέλουμε πολύ να καταφέρουμε να παίζουμε πιο πολύ στο εξωτερικό, όμως η μουσική βιομηχανία έχει φτάσει στο σημείο να προωθεί brands και label names αντί για αυθεντικούς djs, έτσι όπως αισθανόμαστε εμείς για τους εαυτούς μας. Θέλουμε να κλείσουμε συνεργασία σε επίπεδο monthly residency σε 2 μαγαζιά στην Θεσσαλονίκη και να κάνουμε γνωστό τον ήχο μας σε όλους τους έλληνες fan της ηλεκτρονικής μουσικής σε όλη την χώρα. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Και εμείς ευχαριστούμε πάρα πολύ.

26 // USM

Which are your future plans?

Music production is definitely in our future plans. We really want to play more abroad but the music industry has reached the point to promote brands and label names instead of authentic Djs, as we feel about ourselves. We also hope to book a collaboration in the level of monthly residency at two clubs in Thessaloniki and make our sound known by all the fans of the electronic music all over Greece.

Thank you for your time.

Thank you very much.

Links Jaymod Soundcloud: http://soundcloud.com/jaymod Myspace: http://www.myspace.com/djjaymod Dim.ad Myspace: http://www.myspace.com/andronikou Soundcloud: http://soundcloud.com/dim-ad-1

art,ist

Interview. Odisseas Panierakis (od.penierakis@urbanstylemag.gr)

talking with

INFECTED MUSHROOM

Τα τελευταία χρόνια δεν τους αναγνωρίζω εύκολα στα releases αλλά σίγουρα μου αρέσει η δουλεία τους. Όπου πάνε αφήνουν το στίγμα τους και τα infected gigs μένουν χαραγμένα στις μνήμες των clubbers. Το UrbanStyleMag παρουσιάζει τους Infected Mushroom...

The last few years I can’t recognize what I listen to, in their releases, but I definitely like it. They changed style but always rock each and every place they visit. UrbanStyleMag presents Infected Mushroom…

28 // USM

music,echoe Πολλοί λένε πως οι Infected πούλησαν τις «Psychedelic» ψυχές τους στις δισκογραφικές εταιρείες. Τι θα θέλατε να πείτε στους δυσαρεστημένους fans του γκρούπ; Κοίτα, δεν είμαστε στην Sony, την Atlantic ή κάποια άλλη μεγάλη δισκογραφική... Δουλεύουμε με εταιρείες που επικεντρώνονται στην ποιότητα της ηλεκτρονικής μουσικής. Η αλλαγή είναι φυσικό φαινόμενο για κάθε γκρούπ με μεγάλη ζήτηση. Εμείς εξακολουθούμε να είμαστε σε καλό επίπεδο, δουλεύοντας όχι μόνο στα πλαίσια της ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά και της rock και αμέτρητων άλλων ειδών. Οι καιροί αλλάζουν, οι άνθρωποι επίσης, όμως ένα πράγμα μένει το ίδιο: Αν η μουσική σε τρελαίνει στο dancefloor, γιατί να την αμφισβητήσεις;

Many people say that Infected sold their psychedelic souls to record companies. What do you want to say to your disappointed fans?

Listen, it’s not like we are on Sony, Atlantic, or some massive label… We are on labels that focus on quality Electronic Music and this is what happens naturally – it is part of the evolution of a touring group in high demand. We are continuing to be cutting-edge, pushing the boundaries of not only Electronica, but now also Rock and countless other genres of music. Times change, people change, but one thing stays the same: if the music makes you go nuts on the dance floor, why question it?

We all notice that mostly psychedelic artists are changing style. Why do you believe this happens?

Psychedelic is awesome but it isn’t necessarily accessible to the masses in a commercial capacity. There might be a huge niche market for it around the globe, but the great Psy artists are starting to realize that in order to appeal to a wider audience, they have to explore other genres such as Electro, Tech, and Progressive. I think it’s probably a good thing though because a lot of Psy artists are extremely talented producers, people like Eitan “Fatali” Carmi are bringing real depth back to House Music by incorporating psychedelic themes into slower BPM tracks… It’s the future.

How has your sound progressed over the years?

We started off focusing primarily on Psy-Trance, but after a while our sound evolved to incorporate genres such as Rock, Breaks, Hip-Hop, Reggae, and now some Dubstep. To us, it isn’t the name of the genre that matters, it is the power of the punch which counts.

Which are your influences?

We formed our style mostly through the sounds of Depeche Mode, Primus, Metallica and Korn…

What was the experience of Paul Oakenfold producing your album like?

It was great working with Paul. He is a legend in not only the EDM scene, but within the wider music community in general. We have always looked up to him, so it was a real honor to be able to do this album with Perfecto… He also did a remix for us, and even did a cameo for our “Smashing the Opponent” music video along with Korn front-man, Jonathan Davis.

Name some of your craziest experiences while you were on the stage…

Besides falling on the table with the mixer/computer and knocking it off the stage in front of a massive crowd of thousands of people, performing is like a pretty standard day in the office ;) Who’s your favorite upcoming artist?

Skrillex is making some nasty tunes…You should definitely check him out! Also Randy Seidman is a great upcoming producer and dj. He warmed up for us about fifty times this year and we believe that he’ll have a great career.

Infected plans for the rest of the year…

We’d like to spend time with our families… Both of us have two little ones at home… On the other hand, we are planning on dropping the new album in 2011, so stay tuned for that. Besides these things, we will continue touring like mad - look forward to seeing you soon :)

Παρατηρείται πως όλοι οι καλλιτέχνες της psychedelic αλλάζουν είδος. Γιατί πιστεύετε πως υπάρχει αυτό το φαινόμενο; Η psychedelic είναι απίθανη αλλά δεν είναι απαραίτητα προσβάσιμη στις μάζες. Μπορεί να υπάρχει μια μεγάλη αγορά για εκείνη σε όλο τον πλανήτη αλλά οι καλοί psy καλλιτέχνες άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι για να απευθυνθούν σε ένα μεγαλύτερο κοινό πρέπει να εξερευνήσουν και άλλα είδη όπως electro, techno και progressive. Πιστεύω είναι καλό το γεγονός της αλλαγής επειδή πολλοί psy καλλιτέχνες είναι πολύ ταλαντούχοι παραγωγοί, άνθρωποι σαν τον Eitan “Fatali” Carmi, φέρνουν πάλι, πραγματικό βάθος στην house με το να ενσωματώνουν psychedelic θέματα σε κομμάτια χαμηλότερου bpm... Αυτό είναι το μέλλον... Πως εξελίχθηκε ο ήχος σας όλα αυτά τα χρόνια; Ξεκινήσαμε συγκεντρωμένοι στην Psy-trance, αλλά μετά από λίγα χρόνια ο ήχος μας προχώρησε και ενσωματώθηκαν είδη όπως rock, breaks, hip-hop, reggae και τελευταία dubstep. Για εμάς, σημασία δεν έχει το όνομα του είδους, αλλά η δύναμη του... Ποιές είναι οι βασικές σας επηρροές; Βασικά, διαμορφώσαμε το στύλ του group με ακούσματα από Depeche Mode, Primus, Metallica, Korn… Πως ήταν σαν εμπειρία το να έχετε τον Paul Oakenfold παραγωγό στο τελευταίο album; Το να δουλέυουμε με τον Paul ήταν απίστευτη εμπειρία. Είναι θρύλος όχι μόνο στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή αλλά και γενικότερα στην παγκόσμια μουσική κοινότητα. Πάντα ακούγαμε την μουσική του οπότε ήταν μεγάλη τιμή για εμάς να κάνουμε αυτό το album με την Perfecto. Να συμπληρώσουμε πως έκανε για εμάς ένα remix στο Killing Time αλλά επίσης εμφανίστηκε και στο clip του Smashing the Opponent με τον τραγουδιστή των Korn, Jonathan Davis.. Μερικές από τις πιο τρελές σας εμπειρίες στην σκηνή...

(Duvdev) Αν εξαιρέσεις μια φορά που έπεσα πάνω στο τραπέζι με τον υπολογιστή και τον μίκτη και το έριξα πάνω στην σκηνή μπροστά σε κοινό χιλιάδων ατόμων, το live είναι σαν μια τυπική μέρα στο γραφείο...;) Ποιοί ανερχόμενοι καλλιτέχνες σας έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον; Ο Skrillex έχει κυκλοφορήσει κάποια τρελά κομμάτια. Πρέπει οπωσδήποτε να τον ακούσετε. Επίσης o Randy Seidman είναι καταπληκτικός ανερχόμενος παραγωγός και dj. Έχει κάνει warm up σε πάνω από πενήντα εμφανίσεις μας φέτος και πιστεύουμε ότι θα έχει πολύ καλή καριέρα. Ποιά είναι τα πλάνα των Infected για το υπόλοιπο του 2011; Θα θέλαμε να περάσουμε χρόνο με τις οικογένειές μας... Και οι δυό μας έχουμε δυο μικρά στο σπίτι... Επαγγελματικά σχεδιάζουμε την κυκλοφορία του νέου album μέσα στο 2011, οπότε μείνετε συντονισμένοι για αυτό. Συν τοις άλλοις θα συνεχίσουμε να περιοδεύουμε σαν τρελοί... Ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα :-)

// 29

art,ist

Συνέντευξη. Στέλλα Ρουσνίδου

talking with

Blondie G.d.

Η Blondie. g.d. είναι μια νεαρή καλλιτέχνης που επιλέχθηκε από το μουσικό διαγωνισμό Jumping Fish ως η καλλιτέχνης του μήνα Μαϊου 2011, αφού το κομμάτι της „Slave“ πήρε την πρωτιά. Μας συστήνεται λοιπόν, με μια μίνι συνέντευξη. Δεν έχουμε παρά να της ευχηθούμε καλή επιτυχία σε οτι αποφασίσει να κάνει, και όπως αυτή επιθυμεί να συνεχίσει και να εξελίξει την αγάπη της για την μουσική!

30 // USM

music,echoe

Ξεκινώντας θέλω να σε ρωτήσω, πότε και πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την μουσική, αφενός ερασιτεχνικά και αφετέρου και πιο επαγγελματικά. Η ενασχόληση μου με το τραγούδι ξεκίνησε γύρω στα 15 όπου άρχισαν να αλλάζουν και τα παιδικά ακούσματα μου και να ωριμάζω. Όταν ήρθα σε επαφή με τη ροκ μουσική και τη πανκ τότε έγραψα τραγούδια που αν και τελείως ωμά και ερασιτεχνικά είχα την αυτοπεποίθηση να κάνω MySpace και να τα ανεβάσω. Πριν έγραφα μπαλάντες στο πιάνο αποκλειστικά. Δεν θεωρώ ότι τώρα κάνω κάτι επαγγελματικά. Απλά συνεχίζω να γράφω μουσική και να τραγουδάω μουσικές συνεργατών μου, απλά με τη βοήθεια άλλων το κάνω καλύτερα. Ποιά είναι τα μέχρι τώρα βήματα επιτυχίας που έχεις ακολουθήσει ώστε να εκπληρώσεις ένα μέρος από το όνειρό σου, το να γίνεις τραγουδίστρια δηλαδή; Υπάρχει κάποια «συνταγή επιτυχίας» ή μπορούμε να τα προσάψουμε όλα στην τύχη αλλά και στη σωστή δουλειά και στο μεράκι; Το μόνο συγκεκριμένο που έκανα ήταν στο MySpace αρχικά, να μιλάω με άλλους καλλιτέχνες, να ακούω άλλες μουσικές και να κάνω γνωριμίες. Με το να γνωρίζεις κόσμο και να δικτυώνεσαι βοηθάς πολύ την μουσική σου. Επίσης, με το να στηρίζεις άλλα παιδιά που κάνουν ό,τι κάνεις εσύ. Δεν χρειάζεσαι «γνωστούς» η «δημοσιογράφους». Αν δώσεις κάποιο υλικό στο κόσμο κάθεται με ευχαρίστηση να το ακούσει και αν γουστάρει σε βοηθάει αυτός. Επίσης έκανα accounts για την μουσική μου σε όσα site μπορούσα με πιο πρόσφατο το Jumping Fish. Πιστεύω όμως πολύ στην τύχη. Θεωρώ ότι είμαι τυχερό άτομο κυρίως για τα άτομα που μπήκαν στη ζωή μου και με βοηθησαν μουσικά χωρίς να το ψάξω ιδιαίτερα. Αυτή τη περίοδο είσαι μέλος δύο συγκροτημάτων των «City Fox» και των «Cry Baby” ενώ παράλληλα ασχολείσαι και με την προσωπική σου δουλειά σαν Blondie g d. Πόσο εύκολο είναι να τα συνδυάζεις όλα αυτά μαζί, και τελικά για σένα τί είναι πιο ευχάριστο; Να περνάς ώρες με τους φίλους σου από τις μπάντες στο στούντιο και πάνω στη σκηνή, ή να απομονώνεσαι και να γράφεις μουσική για την πάρτυ σου; Αυτή τη στιγμή κάνω διάλειμμα από όλα μέχρι να ξαναοργανωθούμε και να αρχίσουμε τις ηχογραφήσεις και τα live. Με το blondie.g.d όμως θέλω να ασχοληθώ και το καλοκαίρι. Δεν είναι δύσκολο να βρίσκεις χρόνο για κάτι που σου αρέσει. Και αλήθεια δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να αποχωρίζεται τη σκηνή. Αν έπρεπε να διαλέξω θα διάλεγα να μην ξανάγραφα μουσική και να τραγούδαγα jazz κομμάτια παλιών καλλιτεχνών για πάντα. Τουλάχιστον έτσι νιώθω τώρα.

Μουσικές επιρροές και ένα all time classic αγαπημένο σου κομμάτι; Δεν μπορώ να ορίσω τις επιρροές μου, είναι αρκετά ευρείς και ως ένα βαθμό υποσυνείδητες. Γι’αυτό δεν έχω και ένα στυλ. Θα σου πω ένα all time classic τραγούδι, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό τώρα Money for Nothing – Dire Straits. Μίλησε μας λίγο για την συμμετοχή σου στο Jumping Fish και την ανάδειξη του τραγουδιού σου “Slave” ως κομμάτι του μήνα Μαϊου 2011. Πώς αποφάσισες να συμμετέχεις κι εσύ στο Jumping Fish και, τελικά, σε επηρέασε θετικά ώστε να γίνεις ακόμα πιο γνωστή με τα τραγούδια σου; Στο JumpingFish αποφάσισα να συμμετάσχω μετά από την παρότρυνση του φίλου μου και συμπαίκτη Άρη Διαμαντή (Γιός της Αφής). Πήγαινε από την αρχή πολύ καλά με το profile του και μου άρεσε η ιδέα ότι είμαστε όλοι εκεί μέλη της ελληνικής σκηνής έστω και αν πολλοί από μας καλά κρυμμένοι. Βλέπεις ότι δεν είσαι ο μόνος που προσπαθεί να κάνει κάτι. Το αν με βοήθησε δεν το συζητώ καν. Με προώθησε απίστευτα, έδωσε το τραγούδι μου στα ραδιόφωνα και με έκανε γνωστή σε ένα ευρύτερο κοινό. Η ευκαιρία που δίνει η κριτική επιτροπή του JumpingFish και η Cosmote που είναι η χορηγός είναι μοναδική. Κάποια σχέδια για το μέλλον; Σκοπεύεις να ασχοληθείς πιο επαγγελματικά με το τραγούδι, ή σκέφτεσαι να επικεντρωθείς στις σπουδές σου (για όσο καιρό αυτές διαρκούν) και το τραγούδι να παραμείνει πιο πολύ ως hobby παρά ως επάγγελμα;7. Η σχολή μου βγαίνει κανονικά χωρίς να παραμερίζω τίποτα από τα δύο. Τον Φεβρουάριο με το καλό που τελειώνω σχολή θα δω πως θα μου πάνε τα πράγματα. Ακόμα και στη περίπτωση που κάνω και άλλα μουσικά πράγματα δεν θεωρώ ότι θα κάνω μουσική επαγγελματικά. Γενικά δεν μου αρέσει να συνδυάζω τη μουσική με τη λέξη επάγγελμα. Για κάποιους ίσως να είναι έτσι, απλά εγώ δεν θα το βλέπω ακριβώς έτσι. Θέλω να κάνω πολλά πράγματα. Ίσως να τραγουδάω για περισσότερο καιρό απ’ό,τι θεωρώ τον εαυτό μου ικανό, ίσως πάλι να προκύψουν άλλα. Έχω περίεργες φιλοδοξίες και προσανατολίζομαι ανάλογα με το πώς τα καταφέρνω σε όλους τους τομείς. Οπότε δε θα νιώσω και ποτέ αποτυχημένη. Είναι καλό να μπορείς να προσαρμόζεσαι και να έχεις περισσότερα από ένα -δυο ενδιαφέροντα. Πάντως κάτι που θέλω να κάνω τώρα είναι να γράψω ένα δίσκο με δικά μου τραγούδια να τον χρησιμοποιήσω όπως εγώ θεωρώ καλύτερο. Και να κάνω live ξανά... [ ΛΙΝΚ ] http://www.jumpingfish.gr/blondiegd www.facebook.com/pages/Blondie-gd/321535488994?ref=mf www.myspace.com/blondiegd www.youtube.com/user/blondiegd

// 31

art,ist

Συνέντευξη. Αλέξανδρος Γερασίμου

Dr. Atomik Δρυοκολάπτες των ήχων... Αφού έκλεισαν την οθόνη του υπολογιστή τους – εκεί χώρεσε η μινιμαλιστική διάθεση του πρώτου τους δίσκου - οι Dr. Atomik επέστρεψαν στη δισκογραφία με μια καινούργια δουλειά από ένα …καινούργιο Label.Με τον τίτλο «Raptiles» αφήνουν στην άκρη το μινιμαλισμό με τον οποίο πρωτοσυστήθηκαν και κινούνται σε άλλες και ετερόκλητες μεταξύ τους μουσικές «γλώσσες». Τα τέσσερα μέλη του γκρουπ εδώ πραγματικά κατέβασαν από το ράφι όλη την ιστορία της παγκόσμιας μουσικής – έστω ένα σημαντικό κομμάτι της για να ακριβολογούμε - και αφού ανακάτεψαν σωστά τα υλικά που διάλεξαν έδωσαν στην παγκόσμια δισκογραφία – εκεί είναι η θέση αυτής της δουλειάς - αυτό το αριστουργηματικό πρότζεκτ δίνοντας του τον τίτλο «Reptiles».Μια δισκογραφική εργασία με εξαιρετική παραγωγή συν τοις άλλοις, μια παραγωγή που ολοκληρώθηκε στο hobART phASe Studio, το “σπιτικό” στούντιο του Λιβιεράτου. Εμείς κάναμε μια κουβέντα με τον Αντώνη Λιβιεράτο (Κεφάλαιο 24/ Chapter 24, Αντώνης Λιβιεράτος, Sigmatropic, Illegal Operation) ιθύνων νου του σχήματος των Dr. Atomik για τη φρέσκια αυτή δουλειά που κυκλοφορεί από την επίσης φρέσκια και νεοσύστατη εταιρεία «Greek Crisis Records» (απόλυτα σύμφωνος με την περιρρέουσα κατάσταση ο τίτλος του Label), ένα δημιούργημα του ίδιου και του Σωτήρη Δεμπόνου (επίσης γιατρός, μουσικός και … Κεφαλλονίτης).Μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που μπαίνει δυναμικά στο χώρο εγκαινιάζοντας τις κυκλοφορίες της με έναν δίσκο που όταν τον ακούς άλλοτε σε παρασύρει σαν ένας δυνατός χείμαρος και άλλοτε σε γαληνεύει…

32 // USM

music,echoe

Ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική πριν από… ...πριν από αιώνες. Το Κεφάλαιο 24/ Chapter 24 που είναι και το πρώτο δημιουργικό σχήμα στο οποίο συμμετείχα (και συνεχίζω να συμμετέχω) ξεκίνησε το 1982. Ήδη είχα, όμως, στο ενεργητικό μου μερικές λιγότερο αξιομνημόνευτες προσπάθειες. Επέστρεψες στη δισκογραφία με τoν δίσκο «Reptiles», τον δεύτερο για το σχήμα των Dr.Atomik. Μίλησε μου για αυτή τη κυκλοφορία. Κατ’ αρχάς οφείλω να διευκρινίσω πως κάθε μέλος των Dr.Atomik έχει τον ρόλο του στη δημιουργική διαδικασία. Ως εκ τούτου το Reptiles δεν θα έπρεπε να χρεωθεί στην προσωπική μου δισκογραφία. Είναι ένας δίσκος που αποτυπώνει τη δημιουργική φάση στην οποία βρίσκεται το γκρουπ έξι περίπου χρόνια μετά το ξεκίνημά του κι ως εκ τούτου αρκετά διαφορετικός από το D Πως προέκυψε το όνομα του δίσκου και γιατί αποφάσισες να τον κυκλοφορήσεις πέρα από τη ψηφιακή του μορφή και σε μορφή βινυλίου ; Αν κι ο τίτλος Reptiles δημιουργεί στον καθένα διαφορετικούς συνειρμούς, η αλήθεια είναι πως το άλμπουμ δανείστηκε τ’ όνομα ενός απ’ τα τραγούδια που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το οποίο “φωτογραφίζει” ένα υπαρκτό πρόσωπο: Έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει τους μέχρι πρότινος φίλους του ως ενοχλητικά ερπετά που δεν σέβονται την ησυχία του και καταναλώνουν το πολύτιμο κρασί του. Το οποίο κρασί έχει καταλήξει να είναι το μοναδικό πράγμα που έχει κάποια σημασία στη ζωή του. Όσο γιά την έκδοση σε βινύλιο, τι πιό φυσικό; Είναι πιό ενδιαφέρον σαν αντικείμενο απ’ το CD κι επίσης ακούγεται καλύτερα. Άλλωστε στην περίπτωση του Reptiles κάθε κόπια σε βινύλιο συνοδεύεται κι από μιά κόπια σε CD γιά όποιον θέλει, γιά παράδειγμα, να το ακούσει στο αυτοκίνητό του ή να το μετατρέψει εύκολα σε mp3. Η συγκεκριμένη δουλειά κυκλοφορεί από τη νεοσύστατη «Greek Crisis Records» η οποία έρχεται να προστεθεί στη λίστα με τις λίγες αλλά καλές υπάρχουσες δισκογραφικές εταιρείες. Μίλησε μου για αυτό το Label αλλά και πως βλέπεις να διομορφώνεται το δισκογραφικό τοπίο από εδώ και πέρα.

O λόγος για τον οποίο στήσαμε με τον Σωτήρη τον Δεμπόνο (με τον οποίο είμαστε τυπικά τα “αφεντικά” του label) την Greek Crisis Records είναι ακριβώς το γεγονός πως ούτε μπορούμε να προβλέψουμε αλλά κι ούτε έχουμε διάθεση ή χρόνο γιά να εμπλακούμε σε συζητήσεις για το που οδεύει η δισκογραφία. Έτσι προσπαθούμε να στήσουμε μιά εταιρεία που να παρέχει τόσο σε εμάς όσο και σε -λίγους αναγκαστικά λόγω του μεγέθους της- άλλους μουσικούς τη δυνατότητα να κυκλοφορούν και να προωθούν το έργο τους χωρίς πολλές διατυπώσεις. Και με δεδομένο τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα του label τους δίνουμε, παράλληλα, την ευκαιρία να πάρουν πίσω κάποια απ΄τα χρήματα που έχουν επενδύσει στην ολοκλήρωση της δουλειάς τους. Το γεγονός ότι είσαι και γιατρός σου επιτρέπει να μην κάνεις εκπτώσεις στην προσωπική σου δημιουργία ; Ναι, έτσι είναι, αν και συχνά αισθάνομαι πως θα ΄θελα να μπορώ να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στη μουσική. Ας μη θεωρηθεί, πάντως, πως αποτελώ κάποιου είδους φαινόμενο : Ελάχιστοι από τους ανθρώπους που υπηρετούν την εκτός του κυρίου ρεύματος μουσική στην Ελλάδα έχουν την πολυτέλεια να κερδίζουν από αυτήν τα προς το ζην κι ως εκ τούτου, αναγκαστικά, οι περισσότεροι ετεροαπασχολούνται. Η τρέχουσα σύνθεση των Dr.Atomik, φερ’ ειπείν, περιλαμβάνει εκτός από εμένα έναν δικηγόρο, έναν οργανοποιό κι έναν αρχιτέκτονα. Εγώ έχω την ευτυχία η πρωινή μου δουλειά να είναι η ιατρική η οποία με ενδιαφέρει και την αγαπάω. Αλήθεια το όνομα Dr. Atomik πως προέκυψε ; Το όνομα προτάθηκε, αν θυμάμαι καλά, απ΄τον Γιάννη Νικολάου τον υπεύθυνο γιά τις ¨κινούμενες εικόνες” στην αρχική σύνθεση του γκρουπ κι έγινε δεκτό ενθουσιωδώς απ΄όλους τους υπόλοιπους. Έχτισα μάλιστα έναν χαρακτήρα με αυτό το όνομα: Έναν υπερεπιστήμονα, φάντασμα της εποχής του ψυχρού πολέμου που απομονωμένος στο οχυρό του καταμεσής της στέπας συλλέγει πυρηνικές κεφαλες και κατευθύνει το γκρουπ με ένα δικής του επινόησης σύστημα τηλεχειρισμού. Γιά αρκετό καιρό διάβαζα από σκηνής αποσπάσματα από το ημερολόγιό του τα οποία, πλέον, έχουν οργανωθεί σ’ ένα ολοκληρωμένο σύνολο και σκέφτομαι κάποια στιγμή να τα εκδώσω.

// 33

music,echoe

Τι μουσικές ακούει ο Αντώνης Λιβιεράτος ; Υπάρχει κάποιος δίσκος που να ξεχωρίζει από την τρέχουσα δισκογραφία (ελληνική και παγκόσμια) ; Απ’ το ξεκίνημα του label πριν από μερικούς μήνες βρίσκομαι στη δύσκολη θέση να προσπαθώ να κρατήσω υπερβολικά πολλά καρπούζια κάτω απ’ την ίδια μασχάλη. Ομολογώ, λοιπόν, πως από άποψη ενημέρωσης και νέων ακουσμάτων βρίσκομαι στη χειρότερη κατάσταση που έχω βρεθεί ποτέ. Έτσι θα προτιμήσω να μην απαντήσω στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου. Εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης (social networking).… Πραγματικά εργαλεία ή πραγματικά αναγκαίο κακό ; Προσωπικά προτιμώ την απόλυτη ελευθερία που παρέχει το διαδίκτυο αυτό καθαυτό από τη σχετική ελευθερία που παρέχουν τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης. Ο περισσότερος κόσμος, όμως, δεν φαίνεται να συμφωνεί μαζί μου. Ως εκ τούτου χρησιμοποιώ για να επικοινωνήσω, αναγκαστικά, τόσο το facebook όσο και το twitter. Παλιότερα χρησιμοποιούσα και το MySpace μέχρι που κάποια στιγμή έγινε απελπιστικά δυσλειτουργικό κι αποφάσισα να το εγκαταλείψω. Τις τελευταίες βδομάδες με την παρουσία των «Αγανακτισμένων» σε διάφορες πλατείες και σημεία σε όλη τη χώρα βλέπουμε ένα διαφορετικό σκηνικό από αυτό που είχαμε συνηθίσει.Θεωρείς ότι τελικά –όχι μόνο οι καλλιτέχνες αλλά όλη η κοινωνία- έχουν πραγματικά κάτι να πουν και κυρίως να κάνουν ; Εννοείται. Σε μιά δημοκρατική κοινωνία όλοι οι πολίτες όχι μόνο δικαιούνται αλλά και οφείλουν να έχουν άποψη γι’ αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Οι χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονται στους δρόμους και τις πλατείες απ΄την αρχή του καλοκαιριού δύσκολα θα μεταμορφωθούν ξανά σε όντα που φυτρωμένα στον καναπέ τους θα καταναλώνουν πίτσες αποστηθίζοντας την εικόνα της πραγματικότητας που τους σερβίρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό το τρέμουν οι εξ επαγγέλματος ασκούντες την εξουσία. Γι’ αυτό και προσπαθούν να μας ξαναμαντρώσουν στα σπίτια μας χρησιμοποιώντας βία. Και φοβάμαι πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που θα οδηγήσει αυτή η πρωτοφανής κήρυξη πολέμου από το κράτος κατά των πολιτών του. Τα επόμενα σχέδια του Αντώνη Λιβιεράτου είναι… Με τους Dr.Atomik είμαστε έτοιμοι ν’ αρχίσουμε σιγά-σιγά να δουλεύουμε τα καινούρια μας κομμάτια. Με το Κεφάλαιο 24 σχεδιάζουμε μιά νέα ηχογράφηση. Αυτόν τον καιρό δουλεύω, επίσης, μιά σειρά Ελληνόφωνων τραγουδιών που θα αποτελέσουν κατά πάσα πιθανότητα το υλικό του τέταρτου (μετά το “Τεράστιο Κίτρινο Πράγμα”, το “Πλαστικό Κουτί” και το “Mother Tongue”) σόλο άλμπουμ μου. ΛΙΝΚ www.myspace.com/dr.atomikband

34 // USM

WHO

Interview. Makis Benakis

fast talking with

Simon rigg ( phonica records uk ) Simon Rigg is the founder of Phonica Records in UK. We found him on Sonar Festival and we grabbed some words.

LINKS http://www.phonicarecords.com http://www.myspace.com/phonicarecords http://www.samurai.fm/phonica/ http://feeds.feedburner.com/phonicaradio 36 // USM

music,echoe

Hi Simon and welcome to our pages…

So…Simon you are the chairman of Phonica Records…that’s right?

Or we got the wrong person? ( laughs ) Tell us some words about.

Yes, Phonica Records is a record shop in London specialising in electronic music and vinyl. We are London’s leading vinyl store and have been open since 2003. We are also a website that ships all overt the world and we have 3 labels: Phonica, Phonica white & Local Action. We specialise in house, techno, disco, dubstep, funk, soul, reggae, rock, electronica and much more Sonar 2011, Barcelona, Phonica records event…Some keywords for conversation… Describe your activities and this year experience in Barcelona.

Sonar was great this year (!), apart from the usual parties both on & off Sonar, Phonica collaborated with a great Barcelona record shop, Discos Paradiso, and we did an afternoon of djs & live acts in their store from Soul Clap, John Talabot, Space Dimension Controller and live performances from Brandt Brauer Frick from k7 and Daniel Maloso from Comeme!

Let’s talk about your hot future plans…

We have many releases planned in the future and we also have an anything goes edit label that we have just started too..Other than that, we are doing parties in Barcelona & Berlin and getting involved with some UK summer festivals ...hmm, maybe we could do soemthing in Greece?

Some words about the electronic dance music movement in UK with your eyes and ears?

I think a lot of people are tiring of the German monopoly over the past few years , the music is becoming quite dull and unexciting..so eyes are returning to the UK and the exciting sounds of dubstep and techno combined....

Simons favorite artists that makes his feet moving!?

After seeing Brandt Brauer frick at our party, they are rocking it live. aswell as Henrik Schwarz,Dj-wise, im a fan of Ame, Dj Koze, Four Tet, Will Saul, Yossi Amoyal from Sushitech, Heidi, and many more..

Simons favorite artists that makes his feet moving!?

After seeing Brandt Brauer frick at our party, they are rocking it live. aswell as Henrik Schwarz,Dj-wise, im a fan of Ame, Dj Koze, Four Tet, Will Saul, Yossi Amoyal from Sushitech, Heidi, and many more..

And now a favourite question of USM… favorite colors & objects?

Green and my technics 1210s...

// 37

usm supporters ΜΕ ΛΕΥΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΜΑΥΡΟ-ΣΚΟΥΡΟ ΦΟΝΤΟ

ΜΕ ΛΕΥΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΜΑΥΡΟ-ΣΚΟΥΡΟ ΦΟΝΤΟ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΛΕΥΚΟ-ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟ ΦΟΝΤΟ

ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΛΕΥΚΟ-ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟ ΦΟΝΤΟ

38 // USM

17th street Covered. Constantinos Padoflas

the street the street the street thestreet street the the street the street the street

40 // USM

17th Street

// 41

42 // USM

17th Street

// 43

44 // USM

17th Street

// 45

46 // USM

17th Street

// 47

48 // USM

17th Street

// 49

17th Street

50 // USM

under the gray

reflections, memories, music icons

κάτω απο το γκρίζο προβληματισμοί, αναμνήσεις, μουσικές εικόνες

// 51

φωναξε Covered by. Jenny Gkiougki (kikkerjen@gmail.com )

Live your indignation in Greece!

Live your indignation in Greece!

Live your indignation in Greece!

25/06/11 Ξημέρωμα… Κάθομαι μπροστά στην οθόνη και κοιτάζω το κενό. Δεν είναι writers’ block αυτό που μου συμβαίνει. Θέλω να μεταφέρω την ως τώρα εμπειρία μου από το κίνημα της ‘Αγανάκτησης’ –μιας και έχω ενεργή συμμετοχή. Απλά δε ξέρω από πού να το πιάσω. Τι να πρωτοπώ; Να μιλήσω για τις πολιτικές διαστάσεις, τις προβοκάτσιες της Αστυνομίας και των κουκουλοφόρων; Τα λεφτά που δε χρωστάμε, τα παράνομα δάνεια, τις αντισυνταγματικές κινήσεις της κυβέρνησης και όλου του πολιτικού συστήματος; Την τρομοκρατία και τα κατάφωρα ψέματα των ΜΜΕ; Τους ψεύτικους μονόδρομους και τις απειλές ότι θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι αν δεν υπακούσουμε τις επιταγές των τραπεζών; Τα σωματεία, τα κόμματα και τις εργατικές ενώσεις που κοιτάζουν μουδιασμένα από μακριά μα οργανώνουν υπόγειες παρεμβολές; Τη συνομοσιολογία της Νέας Τάξης πραγμάτων , τις συγκαλυμμένες προσπάθειες για δημιουργία Global Government (αφού ο αγώνας μας παγκόσμιος εστί); Τους λύκους που υποδύονται τ’ αρνιά και μας ζητάν να δεχτούμε άνευ όρων υποτέλεια σε κεντρικό συντονισμό, χωρίς όμως δικαίωμα γνώμης, προβολής απόψεων ή έλεγχο στη διαχείριση και απειλές ότι θα κλείσουν τις σελίδες μας στο facebook; Η δημοκρατία είναι μία, όπως είπε και προχτές στην ομιλία του ο Κλεάνθης Γρίβας στον Λευκό. Δε χρειάζεται επιθετικό προσδιορισμό μπροστά της. Και ειδικοί επί της δημοκρατίας δεν υπάρχουν. Δεν μπορώ να προσλάβω κάποιον να σκέφτεται αντί για μένα. Ούτε κανένα να ασχοληθεί με τα κοινά αντ’ εμού. Από τη στιγμή που συμμετοχή δεν έχουμε στη λήψη αποφάσεων δούλοι είμαστε –μπορεί όχι φυσικοί, αλλά πολιτικοί. Θέματα πολιτειακά μας καίνε λοιπόν. Όχι μονάχα οικονομικά. Να απευθυνθώ σε όσους συμπολίτες –και είναι πολλοί ακόμα, συνεχίζουν να κάθονται ατάραχοι στους καναπέδες και να παρατηρούνε από μακριά τα γεγονότα σαν μια άλλη ταινία φαντασίας –βλέποντας τη φωτιά από την τηλεόραση αρνούμενοι να μυρίσουν τον καπνό που σιγά-σιγά αρχίζει να διαπερνά και το δικό τους κατώφλι; Να πω υπογράψτε το petition για το μνημόνιο και την εσχάτη προδοσία και μην κάνετε απλώς like όταν το βλέπετε στο facebook; Να καταγγείλω την απάθεια ως τον χειρότερο εχθρό –μεγαλύτερο και από τους κυβερνώντες που καταστρατηγούν το Σύνταγμα και παραβλέπουν εγκληματικά τις ανάγκες του λαού μας για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα των τραπεζών και της πλουτοκρατίας; Και τελικά, σήμερα το ξημέρωμα, στην επιστροφή μου απ’ τον LP( Λευκό Πύργο) το είδα καθαρά αυτό που για μένα είναι το πιο σημαντικό. Τη νίκη την μεγάλη. Αυτή που θα σηματοδοτήσει πια τον χρόνο –σε όσους είναι κοινωνοί, σε Προ Αγανάκτησης και Μετά Εποχή. Σήμερα κλείνουμε ένα μήνα. Όχι στους δρόμους όπως παλιά, με πορείες φασαρία και μετά back to our own reality. Αλλά στις πλατείες, ενωμένοι και συνεχώς εκεί. Άνθρωποι διαφορετικοί από όλες τις ηλικίες και τις στρωσιές της κοινωνίας: κοσμοπολίτες, ‘άνθρωποι του μόχθου’ πραγματικοί, καθηγητές, γιατροί, εργάτες, επιχειρηματίες, φοιτητές, συνταξιούχοι, βολεμένοι, άνεργοι, πατριώτες, αριστεροί, ποδοσφαιρόφιλοι, απολιτίκ, όλοι ένα. Ένα συνονθύλευμα τόσο ετερόκλιτο όσο και αναπάντεχα αρμονικό. Μια αληθινή μικρογραφία της κοινωνίας. Το μικρό γαλατικό χωριό μας. Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν εκεί μέσα φτάσαν να ανακαλύψουν την πραγματική ουσία της επικοινωνίας. Συζητήσεις βαθιές σε θέματα κοινωνικά, πολιτικά, πνευματικά ξεκινάνε χωρίς προσχήματα και εγωισμούς. Εδώ και τριάντα μέρες μαθαίνουμε να ακούμε, να συμμετέχουμε, να συζητάμε, να επικοινωνούμε βαθιά και ουσιαστικά. Δε χρειάζονται οι τυπικότητες για να αρχίσουμε την επαφή. Κανείς δε ρωτάει μετριότητες του τύπου ‘τι δουλειά κάνεις’ ‘από πού είσαι’ ή ‘τι σπουδάζεις’. Δε χρειαζόμαστε παγοθραυστικά εργαλεία για να αγγίξουμε την αλήθεια του άλλου. Καλά-καλά δε ρωτάμε ‘πως σε λένε’ –τέτοια είναι η εγγύτητα που νιώθουμε πια. Η νίκη μας είναι στον πολιτισμό. Και αν ανοίξεις εκεί την ατραπό τότε όλα τα υπόλοιπα είναι απλά θέμα χρόνου. Για μένα αυτή είναι η νίκη η πιο ουσιαστική. Το τρόπαιο που θα πάρω σπίτι μου όταν, και αν, αυτό τελειώσει.

52 // USM

κάτω απο το γκρίζο

// 53

κάτω απο το γκρίζο

Μη με παρεξηγείτε, δε θέλω να φτιάξω μια ρομαντική εικόνα ενός χωριού που ζει σε πλήρη αρμονία, με το μαγικό φίλτρο να μας προστατεύει από τους τρελούς Ρωμαίους και τη ζωή να συνεχίζεται σε ράθυμους ρυθμούς. Το γνωστό χωριό άλλωστε, είναι φημισμένο για τους ομηρικούς καυγάδες του, με συμμετοχή καθολική και αφορμή ασήμαντη όπως ένα όχι-και-τόσο-φρέσκο ψάρι. Στο τέλος όμως, όλοι κάθονται γύρω από το ομαδικό τραπέζι, ξεχνούν τις διαφορές τους και συντρώγουνε. Και βέβαια, αν χρειαστεί, κρεμάνε και μερικούς κακόφωνους στα κλαδιά για την διαφύλαξη της ηρεμίας... Η κάθε μέρα που περνάει μπορεί να φέρνει διαφωνίες, απογοητεύσεις, αγωνίες, προβληματισμό, σύγκρουση, ένταση –ειδικά τις ώρες της συνέλευσης, αλλά μετά, εκείνες τις γλυκές ώρες πριν το χάραμα, όταν γινόμαστε πηγαδάκια εδώ κι εκεί , κι αρχίζουν να ξεπηδάν οι μελωδίες μιας κιθάρας από δω, της φυσαρμόνικας πιο κει, οι πολιτικές κουβέντες παύουν, η αλληλεγγύη αποκατεστημένη, ο κάματος αναδύεται καθώς το φεγγάρι πέφτει , και γινόμαστε πάλι όλοι μαζί το γιορτινό τραπέζι, το κυριακάτικο μάζωμα. Οι δεσμοί που μας κρατάν μαζί και δυναμώνουν μέρα με τη μέρα. Αυτή είναι η επανάσταση της καρδιάς. Το κεκτημένο και η νίκη μας. Ενωμένοι, μαζί, σε αυτά που μας ενώνουν όχι αυτά που μας χωρίζουν. Δεν έχω αυταπάτες, ξέρω ότι ο δρόμος μπροστά είναι μακρύς και δαιδαλώδης, ότι έχει κόπο και θέλει υπομονή πολύ και αντοχές. Θέλει να αναλάβουμε όλοι ανεξαιρέτως την προσωπική ευθύνη για αυτό το καράβι που λέγεται Ελλάδα – ακυβέρνητο, ή στην καλύτερη κακοκυβερνημένο, τόσα χρόνια, τώρα επιτακτικά αναγκασμένο να αποφασίσει, με όλους τους επιβαίνοντές του, τελικά τι θέλει, ποιο είναι και που πάει… Μα είμαστε έτοιμοι να το διαβούμε το μονοπάτι τούτο. Ανάγκη είναι να γινόμαστε όλο και πιο πολλοί, να αλλάξουμε το μέσα και το έξω μας ΜΑΖΙ ΟΛΟΙ… «ΕΝΗΜΕΡΟΝΟΜΑΙ – ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ – ΔΙΑΔΙΔΩ» Υ.Γ. Το βράδυ της συγκεκριμένης μέρας, η πλατεία μας βρέθηκε στο κέντρο διαμάχης ανάμεσα σε ‘αναρχικούς’, χρυσαυγίτες και ΜΑΤ. Ενωμένοι, με τα χέρια ψηλά σε ένδειξη άμαχου πληθυσμού και με συνθήματα όπως ‘έξω η βία από την πλατεία’ καταφέραμε να τους απωθήσουμε και να συνεχίσουμε με την εορταστική εκδήλωση που είχαμε προγραμματίσει. Η παρουσία του Μανόλη Γλέζου, παρά τα δακρυγόνα, ήταν συγκινητική. Στιγμιότυπα από την εκδήλωση στο κανάλι kikkerjen στο Youtube. προχωράμε αργά γιατί θέλουμε να φτάσουμε μακριά…

Some info: email: citizensforrealdemocracy@gmail.com blog των Αγανακτισμένων Λευκού Πύργου: http://aganaktismenoi-thess.blogspot.com/ Ιστοσελίδα της ΕΛΕ (Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου) –για ενημέρωση σχετικά με το έργο μας και συλλογή υπογραφών για την υποστήριξη της προσπάθειάς μας: www.elegr.gr Βίντεο ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ δημιουργημένο από παιδιά του Λευκού Πύργου : http://www.youtube.com/watch?v=gKsZFD-kt-o blog ενημέρωσης: http://whistleblower-gr.blogspot.com/ http://seisaxthia.blogspot.com/

54 // USM

// 55

[GRAYZONE] // γκρίζα ζώνη

Μουσική Επιμέλεια: USM

[NOW PLAYING] Acid Baby Jesus - It’s On Me http://www.youtube.com/watch?v=QuwLPWeIQAQ

// 57

spot Cover. Michael Meimaroglou

Πέτρος Σουσαμλής Ο Πέτρος Σουσαμλής (PS) είναι ένας ερασιτέχνης φωτογράφος , γεννημένος στη Μυτιλήνη . Τα πρώτα του “κλικ” έγιναν με μία ημι-επαγγελματική ψηφιακή φωτογραφική μηχανή SLR τον Ιούλιο του 2009. Από τότε , πειραματίστηκε με πολλά στυλ φωτογραφίας , αλλά τελικά δεν ήταν δύσκολο για εκείνον να καταλάβει , πως αυτό που αγαπάει και του ταιριάζει περισσότερο , είναι το editorial/fashion στυλ.

58 // USM

spot

“....Η πρώτη DSLR που ήρθε στα χέρια μου ήταν ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου για τα γενέθλιά μου, πριν από περίπου 2 χρόνια. Ήταν μία Nikon D5000…Δεν ξέρω αν συμβαίνει σε όλους αλλά με το που πάτησα το κουμπί του κλείστρου, άκουσα κάτι πολύ διαφορετικό από ένα απλό κλικ… Κάτι καινούργιο που με ενθάρρυνε να πατήσω αυτό το κουμπί ξανά και ξανά… είχα καταλάβει πως ήταν κάτι που επρόκειτο να μου αλλάξει για πάντα την ζωή αλλά και την οπτική με την οποία αντιλαμβανόμουν μέχρι τώρα τα πράγματα… Και αυτό είναι ακριβώς το νόημα της λέξης «Φωτογραφία»…είναι ο τρόπος που βλέπει κανείς μια εικόνα με το μυαλό του και όχι μόνο μέσα από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής… αυτό είναι και το δύσκολο κομμάτι της... να αποδοθεί αυτή η αίσθηση στο τελικό αποτέλεσμα.... Σε όλες τις φωτογραφήσεις που έχω κάνει μέχρι τώρα τα μοντέλα είναι ερασιτέχνες, φίλοι που είχαν την υπομονή να συνεργαστούν μαζί μου και να αντέξουν όλες μου τις «παραξενιές» μου… ....ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους και όλες που βοήθησαν σε κάθε φωτογράφηση και για κάθε φωτογραφία ξεχωριστά, όσο όμορφο ή οχι και τόσο , κι αν ήταν το αποτέλεσμα... Σίγουρα η Μυτιλήνη , δεν είναι ένα μέρος , στο οποίο υπάρχουν πολλές προοπτικές εξέλιξης , όσον αφορά το στυλ της φωτογραφικής μου άποψης , όμως αυτό δε με σταματάει , ούτε και με αποθαρρύνει να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια ... έστω και ερασιτεχνικά... Η Αγάπη είναι Πάθος… όπως και η Φωτογραφία είναι Πάθος…επομένως… η Φωτογραφία είναι Αγάπη… Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία γι’αυτό που αγαπάς πραγματικά....”

PS

// 59

60 // USM

spot

// 61

62 // USM

spot

// 63

64 // USM

spot

// 65

spot

66 // USM

UrbanStyleMag

#21

issue

imports

ISSUEPeople

«Θηλυκή ενέργεια» επί σκηνής…

Γεωργία Ζώη

Cover. Alexandros Gerasimou (alex@urbanstylemag.gr) Photography. Efie Tsitsopoulou

Κάθε φορά που βλέπω τη Γεωργία Ζώη να ερμηνεύει ρόλους στο θέατρο (αλλά και στα άλλα πεδία δράσης της υποκριτικής τον κινηματογράφο και την τηλεόραση) σκέφτομαι πως είναι από τις λίγες σημερινές ηθοποιούς που φέρουν εκείνο το ειδικό βάρος που είχαν οι μεγάλοι ηθοποιοί – τα «ιερά τέρατα» της Ελλάδας για την ακρίβεια - της παλιότερης γενιάς. Από την άλλη νιώθω πως είναι η συνέχεια αυτών των ηθοποιών και πως αν πρέπει κάποτε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να κρατήσουμε κάποια πρόσωπα από το χώρο τότε η Γεωργία Ζώη θα είναι σίγουρα ένα από αυτά τα πρόσωπα. Κάποια από αυτά τα «ιερά τέρατα» είχε την τύχη να συνεργαστεί από το ξεκίνημα της κιόλας όπως για παράδειγμα με τον Μάνο Κατράκη που δούλεψαν στα κινηματογραφικά στούντιο για τις ανάγκες της πρώτης της ταινίας « Ο Ηλιος του Θανάτου» σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Ακολούθησε μια σπουδαία πορεία και μια έκφραση

που διοχετεύτηκε σε θεατρικά κείμενα, κινηματογραφικές στιγμές και τηλεοπτικές παρουσίες.Ακόμα και στο τραγούδι - εξαιρετική η πρώτη της συμμετοχή στο διπλό δίσκο του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη «Σε Αλλους Κόσμους» το 1976 - όπου επίσης έχει έντονη και περισσότερο μεθυστική μεν αλλά ανεπίσημη δε παρουσία.Οταν αφήνει για λίγο στην άκρη την καλλιτεχνική της φύση ασχολείται με την αρχιτεκτονική την άλλη της ιδιότητα όπου κατα κάποιο τρόπο και μέσα από αυτή ποιεί τέχνη και εκφράζει τις δημιουργικές απόψεις.Μέσα από την διττή της υπόσταση και ιδιότητα καταφεύγει στο θέατρο, έναν χώρο που έχει μελετήσει και σαν αρχιτέκτονας και έχει καταγράψει μια μεγάλη και σημαντική πορεία όλα αυτά τα χρόνια.Η καινούργια θεατρική δουλειά όπου πρωταγωνίστησε με τίτλο «Θηλυκή ενέργεια» έφερε με έναν σύγχρονο τρόπο στο σήμερα πολλά στοιχεία από δραματικά έργα όπου δημιουργούσαν ένα ιδιότυπο κολάζ με θέμα τη γυναικεία υπόσταση μέσα στο χρόνο.Ενα εκπληκτικό πρότζεκτ υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Γιώτας Κουνδουράκη πάνω σε κείμενα της Λορίνας Αντέλου και με τις επίσης εκπληκτικές και πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις της Ερικας Σωτηροπούλου να «ντύνουν» το έργο και το θεατρικό σανίδι.

68 // USM

issue people Έχετε υπηρετήσει το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ποιος χώρος από τους τρεις σας έχει γοητεύσει περισσότερο ; Νομίζω πως η κλασική απάντηση όλων των ηθοποιών είναι το θέατρο. Στο θέατρο ο ηθοποιός βρίσκεται «ενώπιος – ενωπίω» με το κοινό. Χωρίς ενδιάμεσους, χωρίς τεχνικές, χωρίς τρυκ. Αυτός, ο ρόλος και το κοινό! Μέθεξη, επικοινωνία, μαγεία!! Ποια ήταν η αφορμή ώστε να ασχοληθείτε με την υποκριτική ; Ένας εμπνευσμένος δάσκαλος, ένα εξαιρετικό σχολείο και η αρχαία τραγωδία! Στα Γρεβενά! Θυμάστε τον πρώτο σας ρόλο ; Η Ανδρομάχη στις «Τρωάδες». Μια μοναδική παράσταση. Αρχές Ιουλίου! Γρεβενά! Σ’ ένα ανοιχτό υπαίθριο θέατρο, πάνω σε ένα φυσικό κοίλο, σ’ ένα ονειρεμένο δάσος . Ένας ολόκληρος σχολικός χρόνος (εννέα μήνες) πρόβες για μία μόνο παράσταση. Μελέτη του αρχαίου κειμένου και μετά της μετάφρασης του Θρασύβουλου Σταύρου. Ηθοποιοί, μαθητές του Λυκείου (εγώ πρώτη Λυκείου) μετά από σκληρή επιλογή! Ανάμεσα στους θεατές ο Σωκράτης Καραντινός Δ/ντής του ΚΘΒΕ. «Να φέρετε την κόρη σας στο ΚΘΒΕ να γίνει ηθοποιός» λέει ο Καραντινός στον πατέρα μου. «Το παιδί θα γίνει αρχιτέκτων» απαντάει ο πατέρας μου. Έτσι είχα δηλώσει σε μια έκθεση μου στην 6η Δημοτικού. Την επόμενη χρονιά έπαιξα «Μήδεια». Ήδη ήξερα μέσα μου ότι θα γινόμουν και ηθοποιός! Τον περασμένο Μάιο πρωταγωνιστήσατε στο θεατρικό έργο «Θηλυ – Ανιμα – Devi» (Θηλυκή ενέργεια) που ανέβηκε για λίγες παραστάσεις στο «Αγγέλων Βήμα». Ένα πρωτότυπο έργο που απαρτιζόταν από ένα κολάζ από κείμενα από τους αρχαίους τραγικούς συνυφασμένα όμως με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Μιλήστε μας για αυτήν την δουλειά. «Θήλυ-Anima-Devi (Θηλυκή ενέργεια)» είναι μια σημαντική παράσταση που «κυοφορήθηκε» κι αυτή για εννέα ολόκληρους μήνες, πάνω σε μια ιδέα της σκηνοθέτιδας Γιώτας Κουνδουράκη σε συνεργασία με τη Λορίνα Αντέλου η οποία έκανε την επιλογή και τη σύνθεση των κειμένων. Κείμενα από την “Ορέστεια” του Αισχύλου, την “Ηλέκτρα” του Σοφοκλή, τον “Ιππόλυτο”, τη “Μήδεια”, την “Ιφιγένεια εν Αυλίδι”, την “Εκάβη”, τις “Τρωάδες” του Ευριπίδη, που δανείστηκε η Λορίνα Αντέλου για να ανεβάσει στη σκηνή ταυτόχρονα 6 σπουδαίες ηρωίδες της Αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας. Μήδεια, Φαίδρα, Κλυταιμνήστρα, Ιφιγένεια, Κασσάνδρα, Εκάβη, όλες μαζί επί σκηνής κι ένας ονειρικός Βάκχος - Διόνυσος να διατρέχει την Παράσταση ως συνδετικός κρίκος των έξι γυναικών με κείμενα από τις «Βάκχες» του Ευριπίδη και αποσπάσματα από άλλα έργα της αρχαίας ελληνικής ποίησης. Κεντρικός άξονας η “Θηλυκή Ενέργεια” μέσα από κοινά στοιχεία αυτών των ηρωίδων όπως το Πάθος, ο Έρωτας, η Μητρότητα, η Προδοσία, η Εκδίκηση, η Απώλεια. “Ο Αιώνας της Γυναίκας τώρα αρχινά” διαλαλεί ο Βάκχος στο φινάλε της Παράστασης που κλείνει με μια επίκαιρη όσο ποτέ εκκωφαντική αντιπολεμική κραυγή της Εκάβης!

Στο έργο αυτό η σκηνοθέτιδα Γιώτα Κουνδουράκη κατάφερε με έναν μεστό και γήινο τρόπο να αναδείξει τις αρχέτυπες γυναικείες μορφές της τραγωδίας.Στο ξεκίνημα της παράστασης οι τέσσερις γυναίκες έφερναν το χθες κοντά στο σήμερα μιας και η σκηνή διαδραματιζόταν σε ένα πιάνο μπαρ.Η μουσική επένδυση –όπου έπαιζαν live οι μουσικοί- δε εκπληκτική…

Ναι, η μουσική είναι εκπληκτική και πρωταγωνιστεί επίσης! Από την αρχή ως το τέλος. Η μουσική είναι εκείνη που υποβάλλει και οδηγεί στη μετάβαση από το σήμερα στο χθες! Η σύνθεση και οι στίχοι των τραγουδιών είναι της Ερρικας Σωτηροπουλου! Η ίδια, καθώς και η σπουδαία κιθαρίστα Τερέζα Χαρανια, τραγουδούν και παίζουν “live” πιάνο, κιθάρα, κρουστά, φλογέρα σε όλη τη διάρκεια της Παράστασης. Τραγουδούν επίσης ζωντανά και όλοι οι ηθοποιοί. Η μουσική από σύγχρονη ροκ και τζαζ μεταλλάσσεται και δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ιεροτελεστίας! Οι σημερινές γυναίκες, που τραγουδώντας σχολιάζουν με πειράγματα τα πάθη τους, ενσαρκώνονται τελετουργικά τις αρχαίες ηρωίδες, παρασύροντας σ’ αυτή τη μέθεξη και το κοινό, που διαδραστικά αλλάζει επίπεδο - κυριολεκτικά και μεταφορικά - και οδηγείται από το μπαρ στον επάνω όροφο της κυρίως Θεατρικής Αίθουσας, για να παρακολουθήσει πλέον το εμπνευσμένο μωσαϊκό των αρχαίων τραγωδιών. Άλλος μεγάλος πρωταγωνιστής της Παράστασης είναι ο χορός. Ο Ματεους Ιβουλσκι μας δίδαξε “Μπουτο”, ένα γιαπωνέζικο χορό, σχετικά καινούργιο - εμφανίστηκε πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960. Το Μπουτο που είναι και ιδεολογικός χορός δεν ήταν μια απλή χορογραφία. Έγινε, μέσα από την καθημερινή διδασκαλία του Ματεους, τρόπος ζωής, έκφρασης, στάσης του κορμού, κίνησης, αναπνοών, εκφοράς του λόγου, επαφής κι εμπιστοσύνης ανάμεσα στους ηθοποιούς!

Η Κουνδουρακη κατάφερε να φτιάξει μια ομάδα συνεκτική, η οποία την εμπιστεύτηκε και προχώρησε μαζί της χωρίς κανένας, εκτός από την σκηνοθέτιδα, να γνωρίζει από την αρχή το τελικό αποτέλεσμα. Ξεκίνησε σεμνά, σχεδόν σιωπηλά, να υλοποιήσει την ιδέα της, χτίζοντας σχέσεις και βάζοντας τους ηθοποιούς της σε μια ονειρική ατμόσφαιρα, οι οποίοι με τη σειρά τους άφησαν τη φαντασία τους να συμπληρώσει τα κενά. Ένας ομφάλιος λώρος διατρέχει όλη την Παράσταση και συνδέοντας όλα τα πρόσωπα καταλήγει στα Αρχέτυπα που γίνονται διαχρονικά και παγκόσμια. Σκάβουμε στο Παρελθόν για να ανακαλύψουμε το Μέλλον!!! Η Κουνδουράκη δεν καλοπιάνει και δεν ηρωοποιεί καμιά ηρωίδα. Παρουσιάζει και τις δυο πλευρές τους. Θύτες και Θύματα ταυτόχρονα! “Φωτίσατε τα σκιερά μέρη των ηρωίδων” έλεγαν οι θεατές! Έτσι οδηγηθήκαμε σε δυο “ΜΗΔΕΙΕΣ”, δυο “ΚΑΣΣΆΝΔΡΕΣ” ενώ η “ΚΛΥΤΑΙΜΝΉΣΤΡΑ” μεταμορφώνεται επί Σκηνής από θύμα που μοιρολογεί - με ηπειρώτικο μοιρολόι - τα δυο παιδιά που της σκότωσε ο Αγαμέμνονας (εκτός από την Ιφιγένεια της άρπαξε και σκότωσε και το μωρό της από τον πρώτο της άντρα, τον Τάνταλο) σε θύτη - εκδικητή! Πρώτη φορά η ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ παρουσιάζεται τόσο ανάγλυφα και με τα δυο της πρόσωπα. Όλα ρέουν και μεταλλάσσονται σ’ αυτή την Παράσταση! Ο χρόνος, η ΕΝΕΡΓΕΙΑ, η μουσική, η κίνηση, ο χώρος - μη χώρος - που στο κορύφωμα της Παράστασης με μια video προβολή γίνεται ο κόσμος όλος και ο πόλεμος γίνεται παγκόσμιος και τα Θύματα πολέμου σπαράζουν παντού, όχι μόνο στην Τροία, αλλά και στο Βιετνάμ, το Ιράν, τη Λιβύη, το Αφγανιστάν, και δεν θρηνεί μονάχα η ΕΚΑΒΗ, αλλά όλες οι μανάδες του Κόσμου!!! Για μένα το “ΘΗΛΥ - ANIMA - DEVI” ήταν πρόκληση. Και θα ήταν κρίμα να .... περιοριστεί στον περιορισμένο αριθμό παραστάσεων του Μαΐου στο ΑΓΓΈΛΩΝ ΒΗΜΑ. Ευτυχώς ήταν τόση η απήχηση στον κόσμο που φαίνεται ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή! Από τον Οκτώβριο θα συνεχίσουμε το ονειρικό ταξίδι και εδώ και σε άλλους χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό! Εμάς δεν μας κάλεσε το Φεστιβάλ Αθηνών. Φέτος έχουν προαναγγελθεί ως πρωτοπόρες, ευρηματικές και ανατρεπτικές, παραστάσεις ξένων σκηνοθετών, που βασίστηκαν σε σύνθεση αρχαίων τραγωδιών! Η δική μας και προηγήθηκε και αποσιωπήθηκε! Ίσως γιατί ήταν ελληνική; Μήπως η ΚΡΊΣΗ αρχίζει από μέσα και όχι από το ΔΝΤ; Και κάτι άλλο! Η δική μας παράσταση χτίσθηκε με γνώμονα το μέτρο! “Παν μέτρον άριστον” έλεγαν οι πρόγονοι μας. Δεν ξεπερνάει τη μιάμιση ώρα, τη στιγμή που η παράσταση του Κριστοφ Βαρλικοφσκι διαρκεί περίπου 4 ώρες ενώ εκείνη του Ουαζντι Μουασαντ ξεπερνάει τις 6 ώρες! Αλλά “ουδείς προφήτης στον τόπο του” κυρίως στην Ελλάδα! Γιαυτό οι ελληνικές αξίες “παίρνουν των οματιών τους” και ξενιτεύονται. Εγώ πάντως είμαι ευτυχισμένη που παίρνω μέρος σ’ αυτό το ταξίδι, είτε εντός είτε εκτός Ελλάδος! Έχω μια ΚΛΥΤΑΙΜΝΉΣΤΡΑ και μια ΕΚΑΒΗ στις αποσκευές μου κι αυτό δεν είναι όνειρο, είναι πραγματικότητα! // 69

Το γεγονός ότι η κύρια επαγγελματική σας δραστηριότητα είναι η αρχιτεκτονική, σας κάνει να βλέπετε με μια άλλη ματιά τον καλλιτεχνικό κόσμο ; Ναι με έμαθε να τον βλέπω …. μπρεχτικά, αποστασιοποιημένα, σαν να είμαι μέσα κι έξω ταυτόχρονα, να μπορώ να κρίνω και να κρίνομαι. Μου πήρε πολύ καιρό για να φτάσω σ’ αυτό τη σημείο. Στην αρχή έβλεπα τον καλλιτεχνικό κόσμο απ’ έξω και ασκούσε επάνω μου τη γοητεία του διαφορετικού, του άγνωστου, του ξένου, με αποτέλεσμα να είμαι κι εγώ για πολλά χρόνια η ξένη που ήρθε από έναν άλλο χώρο με .... ληστρικές διαθέσεις για να καταλάβει τη θέση ενός άλλου ηθοποιού. Αντίδραση μου τότε - άμυνα το λέω εγώ σήμερα – ήταν η εκ του (της) ασφαλούς (αρχιτεκτονικής) αλαζονική – χωρίς να το συνειδητοποιώ - στάση που με αποξένωσε ακόμη περισσότερο. Και μετά η προσπάθεια να αφομοιωθώ, η δοκιμασία, η τιμωρία! Έκανα σα να λέμε το στρατιωτικό μου, τη θητεία μου! Μόνο που το έκανα καθυστερημένα, σα να είχα πάρει αναβολή ερήμην μου. Έχασα τη σειρά μου αλλά βρέθηκα με νέες σειρές με καινοτόμες ιδέες, με ενθουσιασμό, με όνειρα. Τα τελευταία δέκα χρόνια βρήκα τις ισορροπίες μου και έχω την πολυτέλεια να ονειρεύομαι.

Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα το καλλιτεχνικό τοπίο της χώρας έχει δεχθεί βαριά πλήγματα δεδομένου και της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που επικρατεί. Παρατηρείται έντονα το φαινόμενο θέατρα είτε να βάζουν λουκέτο είτε να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατηθούν με λιγοστά οικονομικά μέσα .Βλέπουμε το κέντρο της Αθήνας να ερημώνει αντί να σφύζει από καλλιτεχνική ζωή. Που πιστεύετε ότι θα οδηγήσει όλο αυτό; Πιστεύω πως όλο αυτό θα οδηγήσει στην αναγέννηση. Άλλωστε σε μεγάλες κρίσεις η τέχνη ανθεί. Συμβαίνει κάτι μαγικό. Και μέσα από ένα αναβρασμό και μια έντονη κινητικότητα βγαίνουν καινούργιες τάσεις, καινούργια πρόσωπα, που επιβάλλονται με την αξία τους και όχι από το κατεστημένο και τις επιχορηγήσεις. Όχι δεν ανησυχώ. Εκεί που θα κλείνει ένα θέατρο θα φυτρώσει ένα καινούργιο. Υπήρξε πολύς συνωστισμός. Ας αδειάσουν μερικές θέσεις, ας ανοίξει λίγο ο χώρος για τόσα ταλέντα που περιμένουν εκεί έξω.

Εν έτει 2011 θεωρείτε ότι έχουμε πολιτισμό στην Ελλάδα ;

Ναι, εν έτει 2011 έχουμε πολιτισμό στην Ελλάδα. Έχουμε πολύ “κρυμμένο πολιτισμό”, δυσανάλογα πολύ με τον πληθυσμό μας. Έχουμε σπουδαίους καλλιτέχνες, ζωγράφους, μουσικούς, ποιητές, ηθοποιούς, αρχιτέκτονες. Καιρός όλος αυτός ο πολιτισμός να βγει στο φώς, να βρει χώρο να αναπτυχθεί και να επικοινωνηθεί, να σπάσει τα σύνορα μας και να ξανακατακτήσει τον κόσμο με νέους Μεγαλέξανδρους! Ναι μπορούμε να ξανακατακτήσουμε τον κόσμο, χωρίς όπλα, με τον πολιτισμό μας! Νομίζω πως η μεγαλύτερη κρίση που περνάει ο λαός μας τα τελευταία χρόνια είναι ότι έχασε την πίστη του στον εαυτό του και από το «Πας μη Έλλην Βάρβαρος» να έχουμε φτάσει στο «Πάς μη Έλλην… πολιτισμένος» και κατ’ επέκταση «Πας Έλλην..απολίτιστος». Μπορεί να θεωρηθώ ακόμα και βλάσφημη, αλλά φτάνουν πια οι εισαγόμενοι «Καλατράβα» που χρυσοπληρώνονται και μας επιβάλλονται χωρίς διαγωνισμούς, ενώ ταυτόχρονα μειώνονται οι αμοιβές των Ελλήνων αρχιτεκτόνων, φτάνουν πια οι εισαγόμενοι «μεγάλοι ανατρεπτικοί σκηνοθέτες» του φεστιβάλ Αθηνών που προβάλλονται δίκην πλύσης εγκεφάλου- κατά κόρο και θεοποιούνται από τα «μέσα» εβδομάδες πριν έρθουν στα Ηρώδεια και στα Μέγαρα. Όχι δεν είμαι «αγανακτισμένη», τουλάχιστον όχι γι αυτό τον λόγο. Είμαι όμως πεπεισμένη ότι ο κρυμμένος σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός ήρθε η ώρα να βγει στο φώς μέσα κι έξω από την Ελλάδα. Τα σύνορα δεν άνοιξαν προς μια κατεύθυνση, οι θύρες είναι aller – retour, καιρός το κράτος να αντιμετωπίσει τον πολιτισμό μας ως «εξαγώγιμο προϊόν», να διεκδικήσει «ετικέτα» προς τις ξένες αγορές και να το προωθήσει, αντί να περιορίζεται μόνο στις «εισαγωγές». Σημειωτέον ότι από προσωπική εμπειρία διαπιστώνω ότι όλος ο κόσμος εξακολουθεί να έλκεται από τον διαχρονικό Ελληνικό πολιτισμό και να ζητά συνεργασία με έλληνες καλλιτέχνες και στην αρχιτεκτονική και στο θέατρο. Πρόσφατα η εταιρία του προέδρου των Τούρκων Κατασκευαστών Kogoglu Group, ζήτησε συνεργασία με ομάδα Ελλήνων αρχιτεκτόνων που θα επιλέγει και θα συντονίζει η εταιρία μας «Έψιλον αρχιτεκτονική». Επίσης η Μορφωτική Ακόλουθος της Κίνας κυρία Chen Xiao, που είδε την παράσταση «Θήλυ-Anima-Devi (Θηλυκή Ενέργεια)» και μαγεύτηκε όπως είπε, ζήτησε να δούμε την δυνατότητα να την παρουσιάσουμε στην Κίνα σε ένα πλαίσιο ανταλλαγών. Εδώ χρειαζόμαστε ένα είδος συστατικής επιστολής, τα διαπιστευτήρια και το κύρος του κράτους, και των επιμελητηρίων. Ήδη το συζήτησα με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στο οποίο είμαι εκλεγμένο μέλος της αντιπροσωπείας.

Υπήρξε κάποιο ανεπίσημο «έργο» που δεν προλάβατε να το καταγράψετε ( π.χ ένα τραγούδι ή μια κίνηση) και που ήταν μια μαγική στιγμή που λειτούργησε ξαφνικά και σας ενθουσίασε ;

Ναι υπάρχουν τέτοιες «ανεπίσημες» στιγμές όπως όταν τραγούδησα το τραγούδι του αποχωρισμού από τον «Ηπειρώτικο Γάμο» σε ένα Ελληνικό πολιτικό γάμο στην Ελληνική Πρεσβεία στο Πεκίνο, με καλεσμένους πλήθος συνέδρων του Παγκοσμίου Συνεδρίου Αρχιτεκτονικής. Εκτός από τους νεόνυμφους (αρχιτέκτονες), τον Πρέσβη, δυο Έλληνες διπλωμάτες και εμένα, κανένας άλλος δεν μιλούσε Ελληνικά! Κι όμως παρακολούθησαν το τραγούδι μέσα σε μια μαγική ιεροτελεστία και στον τελευταίο στίχο «φεύγω κλαίγοντας» όλοι έκλαιγαν! Η δύναμη της μουσικής και της επικοινωνίας των συναισθημάτων!! Άλλη μια τέτοια στιγμή ήταν όταν ολοκληρώθηκε το πέτρινο ανοιχτό θέατρο Φλόκα 3.000 θέσεων στην Αρχαία Ολυμπία, που κατασκευάστηκε με μελέτη και επίβλεψη δική μου το καλοκαίρι του 1997. Μέσα Ιουλίου μόλις δύο μέρες πριν τα εγκαίνια του θεάτρου με παγκόσμια πρώτη του Μπαρίσνικωφ! Μέσα στον πυρετό της κατασκευής είχα ευχηθεί πολλές φορές να μπορούσα να το εγκαινιάσω εγώ αυτό το θέατρο παίζοντας σε μια δική μου παράσταση. Δημιουργός και χρήστης μαζί!! Βράδυ παραμονής της γενικής δοκιμής του Μπαρίσνικωφ. Επί τέλους η κατασκευή έχει τελειώσει. Κόσμος πολύς πηγαινοέρχεται ανάμεσα σε τεχνικούς, μηχανικούς, φροντιστές κλπ., όταν καταφθάνει μια αντιπροσωπεία από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή σε ένα από τα ταξίδια της για την οργάνωση των επικείμενων τότε Ολυμπιακών αγώνων του 2004. Κόσμος στις κερκίδες, μια πανσέληνος να φωτίζει τη σκηνή, σαν προβολέας, καιρός να δοκιμάσουμε την ακουστική του θεάτρου. «Γεωργία, πες μας κάτι» και ανεβαίνω στη σκηνή, λουσμένη στην πανσέληνο και τραγουδάω α καπέλα ένα άλλο Ηπειρώτικο τραγούδι το «Γιάννη μου το μαντήλι σου» και το τραγούδι ακούγεται απ’ άκρη σ’ άκρη, χωρίς μικρόφωνα και γίνεται μια μέθεξη κι ο κόσμος ξεσπά σ’ ένα ατελείωτο χειροκρότημα. Το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα. Είχα εγκαινιάσει το έργο μου!!

70 // USM

issue people Εκτός από το θέατρο και την αρχιτεκτονική υπάρχει κάτι το οποίο να αγαπάτε πολύ και να είναι καταφύγιο για εσάς ; Ναι, καταφύγιο μου είναι το νερό, οι θάλασσες οι λίμνες, τα ποτάμια και πάνω απ’ όλα ο Άραχθος. Χειμώνα-καλοκαίρι, όπου κι αν βρίσκομαι, τρέχω να κολυμπήσω, να κάνω Ραφτιγκ, να λουστώ στα καταγάλανα νερά της πατρίδας μου, να καθαρθώ! Εκεί είναι το καταφύγιο μου, η διέξοδος, η εκτόνωση, η έμπνευση, η σιωπή, ο διαλογισμος! Εκεί έκλαψα τον πατέρα μου, μόνη, ουρλιάζοντας μέσα στα κύματα, εκεί απόλαυσα τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα την ώρα που ανάτελλε το φεγγάρι, εκεί μελετώ τους ρόλους μου, εκεί λύνω προβλήματα, εκεί συλλαμβάνω τη μορφή ενός καινούριου κτηρίου, εκεί γίνομαι Ποιήτρια!! Έχετε δουλέψει με αρκετούς μεγάλους σκηνοθέτες και ηθοποιούς, με ισχυρές φυσιογνωμίες του χώρου. Υπάρχει κάποια συνεργασία που να ξεχωρίζετε ή κάποιος σκηνοθέτης ή ηθοποιός με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε ; Ξεχωρίζω τη συνεργασία μου με τον Ντίνο Δημόπουλο για τη γλυκύτητα και την ευγένεια του και γιατί ήταν ο πρώτος Σκηνοθέτης που με δίδαξε στην πρώτη μου ταινία “ Ο ΉΛΙΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ”. Ξεχωρίζω το Μάνο Κατράκη (με τον οποίο συνεργάστηκα στην ταινία “Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ” και στις θεατρικές παραστάσεις “ΝΤΑ” και “ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΌΠΟΛΗ”) γιατί ήταν ο Μάνος Κατράκης και γιατί μου πρόσφερε τη μοναδική εμπειρία να παίξω στο Ηρώδειο και να συνεργαστώ με τρεις κολοσσούς, το Γιάννη Τσαρούχη - κοστούμια- τον Σπύρο Βασιλείου - σκηνικά και τον Θόδωρο Αντωνίου - μουσική. Ξεχωρίζω τον Αντώνη Αντωνίου γιατί τα δέκα τελευταία χρόνια με έκανε να αισθάνομαι το Θέατρο του οικογένεια μου! Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να συνεργαστώ με τον Αλέξη Μινωτή, αν και υπήρχε και η διάθεση και η πρόθεση! Άλλωστε εκείνος με επέλεξε - όταν ήταν Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου - να εκπροσωπήσω την Ελλάδα, με τη διπλή μου ιδιότητα, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Αρχιτεκτονικής Θεατρικού Χώρου στο Μόναχο, όπου μεταξύ των συνέδρων ήταν ονόματα όπως ο Τζορτζιο Στρελλερ και ο Πητερ Σταιν. Όμως είμαι ευτυχής που υπάρχουν τόσοι νέοι και παλαιότεροι σκηνοθέτες και ηθοποιοί με περίσσιο ταλέντο και αγάπη για την τέχνη με τους οποίους είμαι έτοιμη - και θα ήταν τιμή μου - να συνεργαστώ! Αν σας έλεγα να κρατήσετε μια στιγμή από την καλλιτεχνική σας διαδρομή ποιά θα ήταν αυτή ;

Είναι περίεργο αλλά θα ήθελα να κρατήσω μια στιγμή που δεν έχει σχέση αμιγώς με την υποκριτική, αλλά με το τραγούδι. Αν και για μένα ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ - ΧΟΡΟΣ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ είναι αλληλένδετα και απαραίτητος εξοπλισμός ενός καλού ηθοποιού. Η στιγμή λοιπόν αυτή ήταν .... 12 ολόκληρες ώρες από τη ζωή μου σε ένα στούντιο ηχογράφησης, μαζί με το μυθικό Βαγγελη Παπαθανασιου, να αυτοσχεδιάζουμε πάνω στο δημοτικό τραγούδι, εγώ τραγουδώντας το με σεβασμό, αυθεντικά, όπως το κληρονόμησα από τη γιαγιά, τους ψαλτάδες θειους και τον πατέρα μου, και ‘κεινος να το “ντύνει” με τις ουράνιες μουσικές του, απογειώνοντας το! Δυστυχώς τα “παιγνίδια” των δισκογραφικών εταιρειών τότε, το 1980 στις αρχές της καριέρας μου, δεν επέτρεψαν την ολοκλήρωση αυτού του εγχειρήματος με ένα δίσκο. Ας είναι! Έτσι κι αλλιώς η ... στιγμή αυτή είναι περιουσία μου!!!

Τα επόμενα σχέδια της Γεωργίας Ζώη είναι… Σχέδια ; Στο Θέατρο δεν κάνω σχέδια! Μόνο ονειρεύομαι! Ονειρεύομαι λοιπόν να κάνω όλα όσα δεν έκανα! Να παίξω αρχαία τραγωδία στην Επίδαυρο! Να αποκτήσω ένα δικό μου Θέατρο με δικές μου προδιαγραφές και σχεδιασμό! Να ενσαρκώσω μεγάλες ηρωίδες του κλασσικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου σε σκηνοθεσία εμπνευσμένων σκηνοθετών από όλο τον κόσμο. Και να ξανακάνω ταινίες, ταινίες για την παγκόσμια αγορά! Γιατί έχουμε ως Έλληνες ηθοποιοί αυτή τη δυνατότητα - να ξαναδιδάξουμε ΗΘΟΣ, να ποιήσουμε ΗΘΟΣ ιδιαίτερα σε αυτή τη χρονική συγκυρία - και είναι χρέος μας να το κάνουμε. // 71

BACKpage fashion/home/books/tech/life/trash μόδα/σπίτι/βιβλία/τεχνολογία/ζωή/σκουπίδια

fashion,trash

Cover. USM // Stylist: Ioanna Anagnostidou ( fairyland.j@hotmail.com )

I SaiD onLy NavY LoOk GiRLs…!!! Άχ CHANEL τι μου κάνεις με αυτές σου τις μπαλαρίνες.

Το πολεμικό πλοίο Αβέρωφ είναι το ιστορικότερο και ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Διαστάσεις : μήκος μεταξύ ορθίων 140.5m πλάτος 21m / βύθισμα 7.5m Εκτόπισμα: 10.118 τόνοι Ταχύτητα: 23 κόμβοι με καύσιμη ύλη 1500t άνθρακα Πλήρω : 670 άνδρες Πλήρωμα

Πρόχειρα σκιτσάκια, σε στιγμή έμπνευσης! Τιμόνι καραβιού ζωγραφισμένο από εμένα. Για τον Nickola….

76 // USM

fashion,trash

Φόρεμα στράπλες με σφηκοφωλιά, γκρό κορδέλα, συνοδευμένα με εσπαντρίγιες παρακαλώ!

Ναύτη ρίξε άγκυρα επάνω σε πετσέτα.

Πόσοι τρόποι υπάρχουν να δέσουμε μία κορδέλα?

Δείξε μου τη πυξίδα σου να σου πώ πού θα σε πάω. // 77

DECORASON Cover. Sofia Pavlidou

(aqua) blue feels like living by the sea

aqua antigua 610

Ψυχολογία των χρωμάτων : Το μπλε όπως και το πράσινο, έχει την ιδιότητα της καταπραϋντικής λειτουργίας στο κεντρικό νευρικό μας σύστημα όταν το κοιτάζουμε. Ο χρόνος μέσα σε ένα μπλε δωμάτιο κυλάει γρηγορότερα, αποβάλλοντας το αίσθημα της ανίας. Οι απαλοί τόνοι του μπλε έχουν συνδυαστεί με την καθαριότητα, τη φρεσκάδα και την υγεία, ενώ τα σκούρα μπλε συμβολίζουν τη δύναμη, τη γνώση και τη σοβαρότητα.

crystal springs 764

paradiso 717

jack frost 729 san clemente teal 730 mexicali turquoise 662

ocean city blue 718

teal tone 663

cool aqua 2056-40

hemlock 719

aruba blue 2048-30

surf blue 2056-30

bella blue 720

juniper 2048-20

jade garden 2056-20

in your eyes 715 fantasy blue 716

skyscraper 765 rhythm and blues 758

(χρωματικές βεντάλιες απο την εταιρεία benjamin moore)

(wallpapers & textiles)

not to blue and not to green

(real life χρωματικοί συνδιασμοί διαφορετικών τόνων του μπλε)

80 // USM

decorason my inspiration board

mojito mojito mojito mojito

2 μεζούρες λευκό ρούμι 1 λάιμ κομμένο σε έξι κομμάτια 1/2 μεζούρα σιρόπι ζάχαρης Φυλλαράκια μέντας (8-12) Θρυμματισμένος πάγος

Ανακατεύουμε τη μέντα με το σιρόπι ζάχαρης και 4 από έξι κομμάτια λάιμ σε ψηλό ποτήρι. Γεμίζουμε το ποτήρι με πάγο, προσθέτουμε το ρούμι και ανακατεύουμε. Συμπληρώνουμε το υπόλοιπο με σόδα και διακοσμούμε με τα υπόλοιπα κομμάτια λάιμ.

not to blue and not to green // 81

papers

Επιμέλεια. Αλέξανδρος Γερασίμου

Βιογραφία - Βερόπουλος, Νίκος Ο Νίκος Βερόπουλος White Feather γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 15 Αυγούστου του 1954. Τα τελευταία 35 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με επαγγέλματα ανθρωπιστικά, κοινωνικά και επικοινωνιακά, βασισμένα στον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Η πολύχρονη διαβίωσή του με φυλές Ινδιάνων της Αμερικανικής ηπείρου είχε σαν αποτέλεσμα την ένταξή του στον ευρύτερο χώρο των ιθαγενών και της κουλτούρας αρχαίων πολιτισμών της περιοχής και κατέληξε στο να υιοθετηθεί και να γίνει μέλος της οικογένειας των Cherokee, με το όνομα White Feather (Λευκό Φτερό). Την περίοδο 2002-2003 υπήρξε Πρέσβης του Έθνους των Λακότα στην Ελλάδα, με έδρα την Αθήνα, ενώ από το 2003 μέχρι το 2009 ασχολήθηκε με τα δικαιώματα των Ινδιάνων του Αμαζονίου στη Βραζιλία, γεγονός που συντέλεσε στην απέλασή του από εκείνη τη χώρα, οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα. Το κύριο επάγγελμά του υπήρξε μέχρι σήμερα η μουσική και στον τομέα της εθνομουσικολογίας, στον οποίο ειδικεύεται, ασχολήθηκε με το αντικείμενο ταξιδεύοντας ακατάπαυστα ανά τον κόσμο μελετώντας τις ρίζες και τις παραδόσεις αυτού του πλανήτη, κατ’ ευθείαν από τις πηγές, αλλά και μέσα από την συμβίωσή του με ιθαγενείς από αρχαίους πολιτισμούς σε διάφορα κράτη. Η μουσική του παιδεία προέρχεται αποκλειστικά από εμπειρίες και μαθητείες κοντά σε δασκάλους που προέρχονταν από διαφορετικές εθνότητες και κουλτούρες και που συντελείται ακόμα και σήμερα σε μια συνεχή, μακροχρόνια και εσωτερική σχέση με το ανθρώπινο στοιχείο και το περιβάλλον του. Όλα του τα χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική σαν συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής και εκτελεστής μουσικών οργάνων, αυτό που κατά μία έννοια ονομάζουμε “τραγουδοποιός”, αντλώντας τις εμπνεύσεις του από τον χώρο που έζησε τα μαθητικά του χρόνια αλλά και από τις ατέλειωτες περιπλανήσεις του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Στην πίσσα και στα πούπουλα Βίος και πολιτεία ενός ρεμπέτη της φυλής των Τσερόκι Συγγραφέας: Νίκος Βερόπουλος White Feather Εκδόσεις. ΔΡΟΜΩΝ

Η αληθινή ιστορία του “Λευκού Φτερού”, ενός Έλληνα Ινδιάνου, γραμμένη από τον ίδιο. Μια ζωή σαν παραμύθι χωρίς τέλος, που διαδραματίζεται μέχρι τις μέρες μας. Ο Νίκος Βερόπουλος κάνει κατάθεση ψυχής περιγράφοντας όλα όσα του συνέβησαν στη διάρκεια ενός απίστευτου οδοιπορικού στο χώρο και στο χρόνο, με έναν τρόπο που μπορεί να καταπλήξει όχι μόνο τους φίλους του και τα άτομα εκείνα που τον γνώρισαν στη διαδρομή, αλλά και όσους θα τον γνωρίσουν μέσα από αυτό το βιβλίο. Εμπειρίες μοναδικές, συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους στα πέρατα της γης, επικίνδυνες αποστολές, προσωπικές μάχες με τη ζωή σ’ έναν άνισο αγώνα, είναι μερικά μόνο από τα γεγονότα που συνθέτουν τη διαδρομή του στο μονοπάτι που διάλεξε, προσπαθώντας να ανταπεξέλθει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Εντελώς ασυμβίβαστος με το σύστημα, γνήσιος ρεμπέτης με μποέμικη νοοτροπία, φιλόσοφος και οραματιστής, εξελίσσεται σ’ έναν σύγχρονο μονομάχο!...

82 // USM

Δισκογραφικά, αλλά και σε ζωντανές μουσικές παραστάσεις ο Νίκος Βερόπουλος συνεργάστηκε και εξακολουθεί να συνεργάζεται με μεγάλα ονόματα της τέχνης που εξασκεί, μουσικούς και τραγουδιστές από το Ελληνικό και το διεθνές ρεπερτόριο. Στους συνεργάτες αυτούς από το ελληνικό έντεχνο, λαϊκό, παραδοσιακό και ρεμπέτικο τραγούδι συγκαταλέγονται οι κάτωθι: Χάρις Αλεξίου, Διονύσης Σαββόπουλος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Νίκος Παπάζογλου, Σταύρος Λογαρίδης, Μελίνα Κανά, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Χρήστος Θηβαίος, Μιχάλης Κακέπης, Νίκος Κουρουπάκης, Σωτηρία Λεονάρδου, Βαγγέλης Φάμπας, Τάκης Μαρινάκης, Μιχάλης Βιολάρης, Αχιλλέας Περσίδης, Ηρακλής Βαβάτσικας, Θοδωρής Ρέλλος, Δημήτρης Μπαρμπαγάλας, Μιχάλης Κλαπάκης, Βασίλης Σούκας, Γιώργος Κόρος, Κατερίνα Μεϊντάνη, Περικλής Χαλκιάς (πατέρας του Πετρολούκα), Λευτέρης Ζέρβας, Αλέκος Πολυχρονάκης, Νίκος Σωπασής, Απόστολος Νικολαϊδης, Χρήστος Ψαρρός, Μανώλης Πάππος, Μιχάλης Γενήτσαρης, Γιάννης Τατασσόπουλος, Κώστας Καπλάνης και πολλοί άλλοι. Επίσης από το διεθνές ρεπερτόριο συνεργάστηκε ποικιλοτρόπως με τους διεθνούς φήμης καλλιτέχνες: Leon Gieco, Ara Dinkjian, The Chieftains, Angelo Branduardi, Flairck, Glen Velez, Arto Tun?, Nana Simopoulos, L.Shankar, Alicia Svigals, Rafael Rudd, Jorge Reyes, Gabriel Yacoub, Antonio Zepeda, Pura Fe, Trio Bulgarka, Peppino D’Agostino, Akira Satake, Steve Gorn, Okay Temiz, Guy Klusevsek, Lars Hollmer, Dan Ar Braz, Berry Steamly (Sting), Ari San και άλλους. Εκτός από τις άπειρες συναυλίες πού έδωσε μέχρι σήμερα σε πολλά κράτη με διάφορα σχήματα δικά του αλλά και σαν συμμετοχή σε ethnic συγκροτήματα άλλων καλλιτεχνών, έχει συνθέσει δεκάδες τραγούδια και έχει αξιόλογη δισκογραφία που περιλαμβάνει 23 προσωπικούς δίσκους. Ο Νίκος Βερόπουλος είναι μέλος της ΑΕΠΙ και της ΕΜΣΕ.

food,square

Interview: Maria Toumpi ( Clinical Nutritionist - Dietitian )

Μεταλλαγμένα τρόφιμα. Λύση η απειλή; Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα μπορούν να δώσουν μια λύση στο επισιτιστικό πρόβλημα των χωρών που υποφέρουν. Στις Δυτικές χώρες όμως, είναι ακόμα περισσότεροι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα αποτελούν απειλή για την υγεία των καταναλωτών. Ποίο δρόμο πρέπει να διαλέξουμε άραγε; Ας δούμε για αρχή τι εννοούμε με τον όρο «μεταλλαγμένα». Μεταλλαγμένα καλούνται τα προϊόντα που παράγονται στο εργαστήριο έπειτα από εφαρμογή της γενετικής μηχανικής. Σαν σκοπό τους έχουν την εμφάνιση νέων χαρακτηριστικών ή την ενίσχυση κάποιων υπαρχόντων σε διάφορα προϊόντα, εισάγοντας με την βοήθεια της γενετικής γονίδια από έναν ιό ή βακτήριο ή ακόμα και από κάποιο φυτό ή ζώο, σε ένα διαφορετικό οργανισμό, για παράδειγμα ένα καλλιεργούμενο φυτό. Το αποτέλεσμα συνήθως αποσκοπεί στην εμφάνιση ανθεκτικών χαρακτηριστικών όπως για παράδειγμα, αντοχή των φυτών στην ξηρασία ή σε ακατάλληλές καιρικές συνθήκες για την ανάπτυξή τους σε διαφορετικά από τα προβλεπόμενα κλίματα.

84 // USM

food,square

Το παραπάνω παράδειγμα, αποτελεί τον κύριο λόγο που προβάλλεται από τους υποστηρικτές αυτής της διαδικασίας, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί λύση στο επισιτιστικό πρόβλημα των χωρών του τρίτου κόσμου. Για παράδειγμα, με την δημιουργία ενός μεταλλαγμένου προϊόντος, μπορεί να κατασκευαστεί ένα υβρίδιο λαχανικών που να αντέχει στα ξηρά κλίματα ή ένα αντίστοιχο υβρίδιο σιτηρών που να μπορεί να δώσει μεγάλη παραγωγή προϊόντων, χωρίς ιδιαίτερη ποσότητα νερού. Η αλήθεια είναι, ότι αυτή η λύση φαντάζει ιδανική και ικανή να σώσει πολλές ζωές. Από την άλλη πλευρά, όσοι αντιτίθενται στην παραγωγή μεταλλαγμένων τροφίμων, παρουσιάζουν σαν κύριο πρόβλημα την ανάπτυξη χαρακτηριστικών έξω από τη φύση, αλλά και την ανάπτυξη γονίδιων που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Συμπερασματικά, το αποτέλεσμα των δημιουργίας μεταλλαγμένων τροφίμων μπορεί να αποτελεί άμεση λύση για ορισμένες περιπτώσεις αλλά λόγω της πρόσφατης έντονης δραστηριότητας των γενετιστών, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα μελλοντικά αποτελέσματα της χρήσης των μεταλλαγμένων προϊόντων στην δημόσια υγεία. Οπότε το δίλλημα παραμένει: Να σώσουμε κάποιες ζωές σήμερα, αλλά να βάλουμε σε κίνδυνο τις ζωές των παιδιών μας σε μερικά χρόνια?

// 85

natural,park Covered: Theodoros Morfidis

Ήρθε η ώρα για κομπόστ (α) ;-) Τι είναι η οικιακή κομποστοποίηση και το κομπόστ; Η οικιακή κομποστοποίηση αποτελεί έναν αποτελεσματικό τρόπο μείωσης 70-80% των οργανικών υλικών της κουζίνας (υπολείμματα τροφών, χαρτί κουζίνας κ.α.) και του κήπου (κλαδέματα, γκαζόν κτλ.). Η διαδικασία της οικιακής κομποστοποίησης περιλαμβάνει την χρήση ειδικών κάδων – κομποστοποιητών σε κατοικίες, πολυκατοικίες και μπαλκόνια, στους οποίους τοποθετούνται τα οργανικά υλικά της κουζίνας και μετατρέπονται σε πολύ καλής ποιότητας λίπασμα – κομπόστ, που μπορεί να διατεθεί στο ίδιο το νοικοκυριό στον κήπο ή τις γλάστρες του κ.α. Τι είναι όμως το κομπόστ; Είναι το σταθεροποιημένο οργανικό υλικό που παράγεται από την ελεγχόμενη αερόβια αποδόμηση οργανικών υπολειμμάτων με τη βοήθεια μικροοργανισμών. Όταν είναι έτοιμο το χρώμα του είναι σκούρο, η υφή του ομογενής και μυρίζει σαν χώμα μετά τη βροχή. Στο σωρό των φυτικών υπολειμμάτων που έχουμε αρχίζουν να δουλεύουν διάφοροι μικροοργανισμοί (μύκητες και βακτήρια) τα οποία τρέφονται με τα πιο χλωρά υλικά. Με αυτόν τον τρόπο ο αριθμός τους αυξάνεται και έτσι επιταχύνεται η αποικοδόμηση των υλικών. Αποτέλεσμα αυτού είναι η αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι 60ο C, όπου και σκοτώνονται τα παθογόνα και οι σπόροι της αυτοφυούς βλάστησης. Μόλις καταναλωθούν τα πιο χλωρά υπολείμματα, ο ρυθμός της αποικοδόμησης επιβραδύνεται γιατί οι μικροοργανισμοί αρχίζουν να τεμαχίζουν τα πιο μεγάλα και σκληρά οργανικά υπολείμματα. Η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει και τότε δουλειά αναλαμβάνουν οι γαιοσκώληκες που συνεχίζουν την αποικοδόμηση ακόμα και των των μεγάλων και σκληρών υλικών.

86 // USM

natural,park

Ποια υλικά μπορούμε να κομποστοποιήσουμε; - Φλούδια και κοτσάνια από λαχανικά ή χορταρικά (π.χ. πατάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, ντομάτες, κολοκυθάκια, κρεμμύδια, χόρτα κ.λπ.)

- Υπολείμματα από σαλάτες, αφού στραγγιστούν από υγρά - Φλούδες ή υπολείμματα από διάφορα φρούτα (π.χ. καρπούζια, πεπόνια, κατά προτίμηση κομμένα σε μικρά κομματάκια κ.α.)

- Φυτικά υπολείμματα όπως κλαδέματα των φυτών μας, ξερά φύλλα, βλαστοί από γλάστρες, κομμένο γκαζόν κλπ.

- Οργανικά λιπάσματα: κοπριές, καστανόχωμα, φυλλόχωμα κλπ.

- Στάχτη π.χ. από τζάκι (ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο) - Τσόφλια αβγών κατά προτίμηση θρυμματισμένα (ασβέστιο) - Χαρτιά της κουζίνας (π.χ. χαρτοπετσέτες, ρολό κουζίνας, σκισμένες μαλακές σακούλες) σε μικρές ποσότητες ή σε μεγαλύτερες ποσότητες εάν είναι υγρό το μίγμα - Πριονίδι, ιδιαίτερα αν έχουμε πολύ υγρό κομπόστ και θέλουμε ένα μίγμα πιο ισορροπημένο και με καλύτερο αερισμό - Υπολείμματα βοτάνων από ροφήματα και κατακάθια καφέ ή και φίλτρα γαλλικού καφέ Ποια υλικά δεν μπορούμε να κομποστοποιήσουμε; - Ανακυκλώσιμα υλικά : Μεταλλικά αντικείμενα ή συσκευασίες, αλουμινόχαρτο, γυαλιά, πλαστικά, χαρτιά (εφημερίδες περιοδικά ιδίως χρωματιστά), χοντρά κομμάτια ξύλου, κλπ.

- Κρέατα – τυριά: Προσελκύουν τρωκτικά (ποντίκια) - Μαγειρεμένα φαγητά δηλαδή οτιδήποτε περιέχει λάδια ή σάλτσες, (προκαλούν ανεπιθύμητες ζυμώσεις, ενώ το λάδι θανατώνει κάποιους μικροοργανισμούς και αποικοδομείται πολύ δύσκολα) - Ζυμαρικά ή ψωμιά (φραντζόλες): Δημιουργούν συμπαγείς όγκους, δεν διαλύονται εύκολα, προκαλούν ανεπιθύμητες ζυμώσεις (μπλε μύκητες) και προσελκύουν τρωκτικά Τι χρειαζόμαστε για την οικιακή κομποστοποίηση; - Έναν ειδικό κάδο κομποστοποίησης με λίγους γαιοσκώληκες - Λίγο χώμα κήπου - Εργαλεία κήπου (σκαλιστήρι, ποτιστήρι, κάποιο μακρύ ξύλο για ανακάτεμα) - Μικρό κάδο κουζίνας για τη συλλογή των υλικών στην κουζίνα Ρίχνουμε στον κάδο – κομποστοποιητή τα οργανικά υλικά που μαζεύουμε στον μικρό κάδο της κουζίνας, μαζί με φύλλα και κλαδιά από τον κήπο και λίγο χώμα. Φροντίζουμε το μίγμα να περιέχει διάφορα υλικά, ώστε να αποτελεί την κατάλληλη τροφή για τους γαιοσκώληκες που αναλαμβάνουν την αποσύνθεση των οργανικών υλικών. Τροφοδοτούμε συνεχώς τον κάδο μας με ποικιλία υλικών και ανακατεύουμε κατά διαστήματα, ώστε να εμπλουτίζεται το μίγμα με οξυγόνο. Εάν το μίγμα είναι πολύ στεγνό καταβρέχουμε με λίγο νερό, ενώ εάν είναι πολύ υγρό ανακατεύουμε πολύ καλά με μεγαλύτερη συχνότητα και τοποθετούμε περισσότερα στεγνά υλικά (κλαδέματα, πριονίδια, χαρτί κουζίνας κ.α.). Το πρώτο κομπόστ ωριμάζει σε 4 περίπου μήνες και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στον κήπο ή στις γλάστρες μας. Ποια τα οφέλη της οικιακής κομποστοποίησης για τους πολίτες; - Ένα νοικοκυριό παράγοντας κομπόστ καλής ποιότητας στην κατοικία του βελτιώνει την ποιότητα του χώματος του κήπου του ή των φυτών του και παράλληλα αποφεύγει το κόστος αγοράς αντίστοιχης ποσότητας φυτοχώματος.

- Έτσι, το νοικοκυριό εξοικονομεί οικονομικούς πόρους μη αγοράζοντας φυτόχωμα ή λίπασμα για τα φυτά του. Το ετήσιο οικονομικό όφελος μιας τετραμελούς οικογένειας που κάνει οικιακή κομποστοποίηση εκτιμάται σε 100 € ετησίως. Ακόμη και εάν πληρώσει εξ ολοκλήρου το κόστος του κάδου μπορεί να αποσβέσει αυτό το κόστος σε περίπου ένα χρόνο και εν συνεχεία να έχει και οικονομικό όφελος.

- Μειώνοντας τα σκουπίδια του το νοικοκυριό συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος των απορριμμάτων στο δήμο του, στη μείωση του κόστους διαχείρισης και στην αύξηση του χρόνου ζωής του ΧΥΤΑ της περιοχής. Έτσι, δείχνει έμπρακτα ότι μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων και ταυτόχρονα να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους δήμους.

// 87

Καρτέλ Ναρκωτικών Κείμενο. Στέλλα Ρουσνίδου

«Εγώ δεν γνωρίζω καλά το μέλλον της χώρας μου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μήνα με το μήνα, βδομάδα με τη βδομάδα, μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, το Οργανωμένο Έγκλημα δολοφονεί, διαμελίζει σώματα, καταλαμβάνει πόλεις, κατέχει περιοχές ολόκληρες και θέτει υπό αμφισβήτηση όχι μόνο την πολιτική ζωή και τους θεσμούς, αλλά την ίδια τη ζωή στο Μεξικό. Οι Νάρκος σκοτώνονται μεταξύ τους. Οι εγκληματίες δολοφονούν αθώους. Η κραυγή του λαού «Φτάνει πια!», δεν αρκεί. Οι αστυνομικοί είναι εγκληματίες. Ο στρατός κάνει τη δουλειά της αστυνομίας. Η κοινωνία του Μεξικού είναι πια ανυπεράσπιστη.»

Carlos Fuentes Μεξικανός Συγγραφέας

Η αλήθεια είναι πως το θέμα των καρτέλ ναρκωτικών που δρούνε στην περιοχή του Μεξικού, στα σύνορα με την Αμερική μπορεί να φαίνεται εύκολο για να παρουσιαστεί, ωστόσο δεν ήταν τόσο εύκολο όσο το περίμενα. Ξεκινώντας την έρευνά μου για το θέμα, συνάντησα τόσες πολλές πληροφορίες για τα δεκάδες καρτέλ ναρκωτικών που υπάρχουν (άλλα μεγαλύτερα, άλλα μικρότερα), οι οποίες θα ήταν καλό να παρουσιαστούν όλες στο παρόν άρθρο, ωστόσο μάλλον θα περιοριστώ στα βασικά και στα απολύτως απαραίτητα προκειμένου να γίνει μια σύντομη παρουσίαση αυτού του προβλήματος στην εν λόγο περιοχή, που καθημερινά έρχεται αντιμέτωπη με τον θάνατο και τις σφαγές. Τα καρτέλ των ναρκωτικών και η δράση των ναρκέμπορων στις περιοχές του βόρειου Μεξικού, είναι σίγουρα γνωστή στους περισσότερους αφού πολύ συχνά, προβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης και στο διαδίκτυο περιστατικά ωμής βίας, σφαγών, αποκεφαλισμών, ανεύρεσης πτωμάτων τα οποία υπήρξαν θύματα του πολέμου μεταξύ των καρτέλ και της μεξικανικής κυβέρνησης και των Αρχών, τα τελευταία 6 χρόνια περίπου. Ο τραγικός απολογισμός ως τώρα είναι περίπου 38.000 θύματα, και αυτό από το 2006 όταν ο πρόεδρος του Μεξικού Φελίπε Καλδερόν, κήρυξε τον πόλεμο κατά των καρτέλ ναρκωτικών, που, όπως όμως φαίνεται από τις εξελίξεις και το συνεχιζόμενο αυξητικό αριθμό των θυμάτων, είναι μάταιος...Αυτό συμβαίνει, γιατί ακόμα και αν η κυβέρνηση του Καλδερόν μπορέσει να αντιμετωπίσει και να συλλάβει τους αρχηγούς όλων των καρτέλ ναρκωτικών, αυτά δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν και να δρούνε παράνομα, αφού πίσω από το οργανωμένο έγκλημα βρίσκονται χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, από απλούς πολίτες μέχρι διεφθαρμένους αστυνομικούς και πολιτικούς, οι οποίοι θα συνεχίσουν ανενόχλητοι το εμπόριο ναρκωτικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.

90 // USM

καρτελ ναρκωτικων Τα καρτέλ ασχολούνται κυρίως με την μεταφορά και πώληση ναρκωτικών (κοκαϊνης, ηρωϊνης, μαριχουάνας, μεθαμφεταμινών), με φόνους, με συμβόλαια θανάτου, ξέπλυμα χρήματος, εκβιασμούς, πορνεία, ληστείες, πλαστογραφίες εγγράφων (ακόμα και κρατικών) και, φυσικά, εμπόριο όπλων. Τα μέλη των καρτέλ πρέπει να ακολουθούν μια σειρά από πολύ σκληρούς κανόνες, ενώ η αποτυχία στις επιχειρήσεις κάθε οργάνωσης επισύρει ακόμα και εκτελέσεις των ίδιων των μελών, χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ιστορία ξεκινάει περίπου πριν από μια δεκαετία αρχές του 2000 δηλαδή, όταν τα καρτέλ των ναρκωτικών που στην αρχή συνεργάζονταν, ξαφνικά χάλασαν τις μεταξύ τους σχέσεις και έτσι κηρύχθηκε ένας άτυπος πόλεμος, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, στοιχίζοντας την ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους. Αυτά τα καρτέλ είναι στην ουσία επτά, και είναι τα πιο βασικά, με την μεγαλύτερη δύναμη και εξουσία. Πρόκειται για τα: 1. Καρτέλ του Κόλπου, στο βορειοανατολικό Μεξικό, 2. Οι Ζέτας (που ελέγχουν τις πεισσότερες περιοχές), στο δυτικό και βόρειο Μεξικό, 3. Καρτέλ της Σιναλόα, στην ομόνυμη περιοχή, 4. Καρτέλ Λα Φαμίλια Μιτσοακάνα, στην ομόνυμη πολιτεία, 5. Καρτέλ Αρεγιάνο Φέλιξ, στη πόλη της Τιχουάνα, 6. Καρτέλ Χουάρεζ, στην ομόνυμη πόλη και 7. Καρτέλ Μπελτράν-Λέιβα, στο κεντρικό Μεξικό. Ο μεταξύ τους πόλεμος, έχει σαν αποτέλεσμα να επιφέρει καθημερινά πολλά εκατομμύρια δολάρια στο κάθε καρτέλ, προσδίδοντάς τους κύρος, εξουσία αλλά και πλούσιο και σύγχρονο πολεμικό υλικό που χρησιμοποιούν στις «μάχες» τους. Μάλιστα, τελευταία ανακάλυψη των μεξικανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε επιδρομή που έγινε σε αποθήκη, ήταν τεράστια τεθωρακισμένα οχήματα, με αλεξίσφαιρα τζάμια και ισχυρά πολυβόλα, τα οποία έχουν επικρατήσει να ονομάζονται «monstruos», δηλαδή τέρατα. Πιο επικίνδυνη περιοχή θεωρείται η πόλη Σιουδάδ Χουάρεζ, που βρίσκεται στην πολιτεία της Τσιουάουα στα σύνορα με την Αριζόνα των Η.Π.Α. Εκεί, καθημερινά σκοτώνονται άνθρωποι και ανακαλύπτονται πτώματα σε άθλιες συνθήκες (αποκεφαλισμένα, κομμένα χέρια, πόδια, δάχτυλα και άλλα πολλά φρικιαστικά), γεγονός που καταδεικνύει την μανία και το μίσος των μελών των καρτέλ των ναρκωτικών. Επίσης, στις Πολιτείες της Ταμαουλίπας και Σιναλόας τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, και είναι εξίσου επικίνδυνα. Πιο άγριοι και στιγνοί εγκληματίες φαίνονται να είναι τα μέλη των καρτέλ Ζέτας και Σιναλόας. Μάλιστα, όταν πριν κάποιο καιρό σκοτώθηκε ένα από τα ηγετικά μέλη των Ζέτας και σημαντικό στέλεχος του καρτέλ, τα υπόλοιπα μέλη αφού δολοφόνησαν για αντίποινα, τον στρατιώτη που σκότωσε το στέλεχος, πήγαν στο σπίτι του και ξεκλήρησαν ολόκληρη την οικογένειά του. Μιλάμε για άγραφους νόμους, και νόμους της ζούγκλας που καθημερινά τηρούνται στις εν λόγο περιοχές. Οι λόγοι για τους οποίους κάποιος συμμετέχει στα διάφορα καρτέλ ναρκωτικών από πολύ μικρή ηλικία, είναι πολλοί και διάφοροι. Όταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Αυγερόπουλος, έκανε μια εκπομπή με τον “Εξάντα” για τα καρτέλ ναρκωτικών στην περιοχή της Τιχουάνα, οι συνεντεύξεις που πήρε ήταν αποκαλυπτικές. Όπως δήλωσε στην εκπομπή ένα πρώην μέλος των καρτέλ και νυν αποφυλακισμένος, οι περισσότεροι καταφεύγουν στα καρτέλ γιατί δεν έχουν άλλη λύση επιβίωσης. Οι συνθήκες ζωής στην περιοχή τους είναι άθλιες, οι άνθρωποι δεν έχουν δουλειές, και όσοι δουλεύουν στα τοπικά εργοστάσια σαν σκλάβοι για πολλές ώρες, παίρνουν ψίχουλα, χωρίς να μπορούν να συντηρήσουν αυτούς και τις οικογένειές τους. Έτσι, έχουν είτε την επιλογή να μεταναστεύσουν παράνομα στην Αμερική, με μεγάλο κίνδυνο να χάσουν την ζωή τους, είτε σαν άλλη επιλογή έχουν το να μείνουν στην Τιχουάνα και να καταφύγουν σε κάποιο καρτέλ, και στο οργανωμένο έγκλημα. Και τα παραπάνω, δεν ισχύουν μόνο για την συγκεκριμένη περιοχή, αλλά είναι και οι λόγοι που ωθούν όλο και περισσότερα άτομα να γίνονται νέα μέλη στα κατά τόπους καρτέλ ναρκωτικών. Οι ανταλλαγή πυροβολισμών καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας, οι συλλήψεις, τα ανθρωποκυνηγητά, οι απαγωγές, οι αγνοούμενοι, οι δολοφονίες, τα πτώματα, είναι καθημερινό φαινόμενο για όσους ζούνε στις πολιτείες όπου το οργανωμένο έγκλημα ανθεί, και κάνει χρυσές δουλειές. Το πρόβλημα συνεχίζει να διαιωνίζεται, χωρίς να υπάρχει κάποια ελπίδα για να αντιμετωπιστεί πλήρως στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον, κι αυτό γιατί η διαφθορά κυριαρχεί ακόμα και μέσα στα όργανα της Αστυνομίας, που κανονικά θα έπρεπε να παλεύει για την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος. Επιπλέον, τα ΜΜΕ επιλέγουν τις περισσότερες φορές να σιωπούν, και να κρύβουν τα περιστατικά με τις δολοφονίες, απαγωγές κτλ, κι αυτό γιατί οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει επανειλημμένα θύματα των καρτέλ ναρκωτικών, όταν προσπάθησαν να ασχοληθούν ή να καλύψουν ένα σχετικό θέμα. Ωστόσο, γίνονται προσπάθειες, μάλιστα τον Οκτώβριο του 2009, έπειτα από έρευνα τεσσάρων χρόνων που είχε την ονομασία «Project Coronado», οι αμερικανικές ομοσπονδιακές αρχές ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα για τις πράξεις του καρτέλ «Λα Φαμίλια Μιτσοακάνα» στις ΗΠΑ. Ήταν η μεγαλύτερη επιδρομή των ΗΠΑ ποτέ ενάντια στα μεξικάνικα καρτέλ ναρκωτικών που δραστηριοποιούνται στην χώρα. Μέσα σε δύο μέρες, συνελήφθησαν 303 άτομα, σε 19 διαφορετικά κράτη σε μια συντονισμένη προσπάθεια από τους τοπικούς, πολιτειακούς και ομοσπονδιακούς παράγοντες επιβολής του νόμου. Κατασχέθηκαν ναρκωτικά και συγκεκριμένα, 62 κιλά κοκαΐνης, 330 κιλά μεθαμφεταμίνης, 440 κιλά μαριχουάνα, 144 όπλα, 109 οχήματα, καθώς και δύο εργαστήρια παράνομων ναρκωτικών. Από την έναρξη του “Project Coronado”, η έρευνα οδήγησε στη σύλληψη περισσότερων από 1.186 ανθρώπους και την κατάσχεση περίπου 33 εκατομμύρίων δολαρίων. Συνολικά, σε αυτά τα 4 χρόνια, κατασχέθηκαν σχεδόν 2 τόνοι κοκαΐνης, 1.240 κιλά μεθαμφεταμίνης, 13 κιλά ηρωίνης, 7.430 χιλιόγραμμα μαριχουάνα, 389 όπλα, 269 οχήματα, καθώς και τα δύο παράνομα εργαστήρια ναρκωτικών. Τελευταία επιτυχία των Αρχών του Μεξικού κατά των καρτέλ ναρκωτικών, ήταν η σύλληψη του Χοσέ ντε Χεσούς Μεντέζ Βάργκας, στις 22 Ιουνίου, φερόμενο ως αρχηγό του καρτέλ “Λα Φαμίλια”, γνωστό και με το προσωνύμιο “Μαϊμού”. Σας συνιστώ να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ του «Εξάντα» με τίτλο «Welcome to Tijuana», και θέμα τα καρτέλ των ναρκωτικών που δρούνε στην περιοχή. Απλά συγκλονιστικό! Link: http://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2008-2009/115-welcome-to-tijuana // 91

UrbanStyleMag presents UrbanStyleMag presents UrbanStyleMag presents UrbanStyleMag presents “UrbanLandscapes Landscapes Mechanics“ “ “Urban &&Mechanics

“Urban Landscapes & Mechanics“ “Urban Landscapes & Mechanics “

Covered. USM

[ INFO ] “Urban Landscapes & Mechanics” is an experimental audio visual project. Director of this project was Michael Meimaroglou the publisher of USM under the nickname “Mihail Project”.

The installation took place in an old Mansion at the old port of Mytilene city, used for cultural purposes.

The installation construction contains, a package of 8 white frames, placed in 4 different rows. The frames can move as a curtain, making a flexible screen. The visitor can move around the place and view each frame as an individual monitor.

The video art duration is 57 minutes containing the soundtrack of MikTek Links.

Mihail Project. http://mihailproject.blogspot.com MikTek. www.abstraktreflections.net/artists/miktek/ 92 // USM

urban landscapes and mechanics

// 93

R.T. Ficial Festival R.T. Ficial R.T. Ficial Festival Festival R.T. Ficial Festival R.T. Ficial Festival Covered. USM

[ INFO ] Το R.T.ficial είναι ένα διήμερο φεστιβάλ Τέχνης που οργανώθηκε από έναν πυρήνα ετερόκλητων ατόμων που ζουν, εργάζονται, σπουδάζουν και υπάρχουν στη Μυτιλήνη με στόχο τη συγκέντρωση και παρουσίαση έργων τέχνης επαγγελματιών καλλιτεχνών και μη.

To UrbanStyleMag ήταν εκεί συμμετέχοντας και στηρίζοντας αυτή την προσπάθεια.

Links. http://rtficialfest.blogspot.com/

94 // USM

rt ficial festival

// 95

Επιμέλεια. Αλέξανδρος Γερασίμου

Athens Video Art Festival photo report

Athens Video Art Art Festival Athens Video Festival Athens Art Festival Athens VideoVideo Art Festival Athens Video Art Festival

96 // USM

athens video art festival

// 97

98 // USM

athens video art festival

// 99

Sonar Festival 2011 Sonar Festival 2011

Sonar Festival 2011 Sonar Festival 2011 Sonar Festival 2011 Sonar Festival 2011 Covered. Makis Benakis

Τι σημαίνει Sonar για μένα.. Προσμονή, χαρά, διασκέδαση, ενθουσιασμός, ανυπομονησια, ρυθμός, απόλαυση, έκπληξη. Αναμονή, διάθεση, δημιουργία…ή απλά Sonar Festival!

Sonar…αν και όχι από τις πιο δυνατές χρονιές, το Sonar κατάφερε να μας κάνει να αισθανθούμε σπίτι μας!!! Είναι φοβερό το πώς συνδυάζουν την πολυσυλλεκτικότητα των ήχων από όλο τον κόσμο…αλλά θα μου πεις αυτό γίνεται σε πολλά φεστιβάλ…. αυτό που το κάνει ιδιαίτερο όμως είναι ότι χωρίς να ξέρω το γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι δεν έφυγες ποτέ από εκεί… και ότι το Party συνεχίζεται! Ευχαριστούμε πολύ την διοργάνωση και φέτος! Ραντεβού του χρόνου με υγεία!

What does Sonar means for me .. Anticipation, joy, fun, excitement, anticipation, rhythm, pleasure, surprise. waiting, mood, or just create ... Sonar Festival!

Sonar ... though not of the strongest years, the Sonar was able to make us feel like our home! It’s incredible how they combine the versatility of sounds from around the world ... but you will tell me this is in a lot of festivals.... what makes it special is that I do not know why it makes you feel like you never left there ... and that the Party continues! Thanks the production! Meeting in one year from now!

100 // USM

sonar festival 2011

// 101