UrbanStyleMag #34 "The Mirror"

founder / art director

Michael Meimaroglou (info@urbanstylemag.gr)

chief editor / translation

Nicole Erini (nicole.erini@urbanstylemag.gr)

ISSN 1791-3888 Διμηνιαία Έκδοση, Τεύχος #34 2014 Bi-Monthly Release, issue No 34 2014 ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ / ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μιχάλης Μεϊμάρογλου (info@urbanstylemag.gr) ΑΡΧΙΣΥΝΤΆΚΤΡΙΑ / ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ Νικόλ Ερίνη (nicole.erini@urbanstylemag.gr) ΒΟΗΘΟΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ Παναγιώτης Καρατζάς (p.karatzas@urbanstylemag.gr) ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ Αλέξανδρος Γερασίμου, Δώρα Μπόνταρη, Ιωάννα Αναγνωστίδου, Ιωάννης Παπαστυλιανός, Οδυσσέας Πανιεράκης, Σοφία Παυλίδου, Σοφία Θεοδώρα Γιλτιζι, Μάγδα Τερζίδου, Φώτιος Μπάλας ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Μάκης Μπενάκης, Απόστολος Μπενάκης, Μαρί Μουσταϊζή, Νίκος Γραμμάτος, Νίκος Δενάζης, Στέλλα Ρουσνίδου, Ελένη Ντούβα, Αλέξανδρος Βαρελίδης, Χρήστος Δασκαλάκης, Θεόδωρος Αλεξέλλης ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ Δήμητρα Μεϊμάρογλου WEB www.urbanstylemag.gr

senior editor Panagiotis Karatzas (p.karatzas@urbanstylemag.gr)

editors

Aleksandros Gerasimou, Dwra Mpontari, Iwanna Anagnwstidou, Iwannis Papastylianos, Odysseas Panierakis, Sofia Pavlidou, Sofia Theodwra Giltizi, Magda Terzidou, Fwtios Mpalas

partners

Makis Mpenakis, Apostolos Mpenakis, Mari Moustaizi, Nikos Grammatos, Nikos Denazis, Stella Rousnidou, Eleni Ntoyva, Aleksandros Varelidis, Xristos Daskalakis, THeodwros Aleksellis

logistics

Dimitra Meimaroglou

web

www.urbanstylemag.gr

mailbox

“UrbanStyleMag” Chrisomallousis 1A street Mytilene, Lesvos, Greece PS. 81100 E. info@urbanstylemag.gr T. +30 6973646193

commercial management Umbrella Culture & Events Chrisomallousis 1A, Mytilene, PS 81100 www.umbrellaculture.com

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ “UrbanStyleMag” Χρυσομαλλούσης 1A, 81100, Μυτιλήνη, Λέσβος info@urbanstylemag.gr | T. +30 6973646193 ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ UMBRELLA ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. Χρυσομαλλούσης 1Α 81100, Μυτιλήνη, Λέσβος www.umbrellaculture.gr

cover by. Michael Meimaroglou Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική του περιεχόμενου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο μόνο με την προηγούμενη αναγραφή της Πηγής. Οι απόψεις που διατυπώνονται στο παρόν έγγραφο αποτελούν αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη και δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκην την επίσημη θέση του Εκδότη.

4 URBANSTYLEMAG

TEXT/ARTWORK. MICHAEL MEIMAROGLOU ( INFO@URBANSTYLEMAG.GR )

editorial

I WISH YOU A HAPPY 2014 FROM THE USM UNIVERSE <3 USM 5

contents / the mirror nick curly 12 INTERVIEW BY John Papastylianos uner 18 INTERVIEW BY odisseas panierakis move 22 INTERVIEW BY magda k terzidou ΓΥΜΝΑ ΚΑΛΩΔΙΑ 30 INTERVIEW BY alex gerasimou ON THE ROAD TO ISTANBUL 34 photography MICHAEL MEIMAROGLOU Street sofa thessaloniki 72 interview by THEODORA MPONTARI fasma festival 74 STELLA ROUSNIDOU BLACK MAGIC 78 joanna anagnostidou abandoned but still alive 90 SOPHIA PAVLIDOU

6 URBANSTYLEMAG

music /

UNER – TUNE 432 ( DIYNAMIC MUSIC )

Ο Uner είναι από τους καλλιτέχνες που όταν δεις το όνομα του σε κάποιο release σίγουρα θα μπεις στον πειρασμό να το ακούσεις. Και όχι άδικα. Αν και έχει ήδη αποκτήσει αρκετές διακρίσεις, δεν εφησυχάζεται, αλλά αντίθετα αποδεικνύει πως όλος αυτός ο ντόρος γύρω από το όνομά του δεν γίνεται χωρίς λόγο. Μετά από ένα χρόνο σκληρής δουλειάς το πρώτο άλμπουμ της καριέρας του είναι γεγονός. Το TUNE432 κυκλοφορεί από τη Diynamic, με τον τίτλο να προκύπτει από το γεγονός ότι όλα τα όργανα συντονίστηκαν στα 432 Hz. Το άλμπουμ περιέχει δεκατρείς παραγωγές και τέσσερις συνεργασίες με τους Kafele Bandele, Piek, Negra και LazarusMan. Για τον Uner η δουλειά αυτή ήταν μια ευκαιρία να πειραματιστεί με νέους ήχους. Αν και αρχικά η συνοχή στο άλμπουμ δεν είναι εμφανής, στο τέλος της ακρόασης σου δίνει την αίσθηση πως όντως υπάρχει σύνδεση μεταξύ των κομματιών. Οι γνώσεις πιάνου και μουσικής του παραγωγού πάντως είναι εμφανέστατες καθόλη τη διάρκεια του TUNE432, με τον ήχο του πιάνου να αναδεικνύεται ιδιαίτερα στα κομμάτια Sorry You και UbM. Η χρήση οργανικών στοιχείων επίσης συναντάται στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, με τον Uner να προσπαθεί –και να καταφέρνει- να προβάλλει μια πιο συναισθηματική πλευρά του. Φυσικά δεν λείπουν και στοιχεία της χώρας των Βάσκων, με το Laderas del Sollube να φέρνουν στο μυαλό εικόνες από την πατρίδα του παραγωγού. Μέσα στο άλμπουμ συμπεριλαμβάνονται και κάποια πιο επιθετικά κομμάτια, όπως για παράδειγμα το Flying Suns. Το δυναμικό του bass line και η εκρηκτική του μπότα είναι σίγουρο πως θα ικανοποιήσει και όλους αυτούς των οποίων τα γούστα κλίνουν περισσότερο προς τη μεριά της techno. Τέλος, το κομμάτι που πρωταγωνιστεί είναι το Trumpets and Flowers, αφού ο ερωτισμός που εκπέμπουν τα γυναικεία φωνητικά του, σε συνδυασμό με την μαγεία που προσδίδει η τρομπέτα του Kafele Bandele, έχουν ως αποτέλεσμα μια εξαιρετική house παραγωγή που σε κερδίζει με την πρώτη ακρόαση. Κυκλοφορεί από τις 3 Φεβρουαρίου σε βινύλιο, CD και digital μορφή.

John Papastylianos

8 URBANSTYLEMAG

Once you spot the name ‘Uner’ in a release, it is more than certain that you’ll be tempted to give it a listen.

And no wonder, as the long- acclaimed yet restless producer never ceases to prove that all this buzz about his name is with a reason.

After a year of hard work, Uner’s first album is out by Diynamic. TUNE432, so titled because of the fact all instruments were tuned at 432 Hz, consists of thirteen productions, as well as four collaborations with Kafele Bandele, Piek, Negra και LazarusMan. This was apparently a chance for Uner to experiment with new and different sounds. Even though the album seems to lack consistency at first, the tracks seem indeed coherent after the first listen. However, his music education and piano virtuosity are evident throughout the whole album, especially in the tracks Sorry You and UbM where the piano sounds stand out.

The extended use of organic elements in the biggest part of the album, delivers an emotional and artsy feel, whereas basque elements –especially featured in Laderas del Sollube- evoke mental images of the producer’s homeland.

Nonetheless, the album includes more “aggressive” tracks too. For example Flying Sunds with its dynamic bass line and bursting beat will definitely satisfy all those whose taste slopes mainly on the techno side.

Finally, the highlight of this work is undoubtely Trumpets and Flowers. The erotic female vocals combined with Kafele Bandele’s magic trumpet result in an outstanding house production that impresses you right away.

Out since the 3rd of February in vinyl, CD and digital.

music /

LEON – KING OF THE JUNGLE ( GENIAL RECORDS )

Ο Leon είναι από εκείνους τους παραγωγούς που καταφέρνουν σε πολύ λίγο χρόνο, να συνεργαστούν με πολλές μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες. Με releases σε labels όπως η Rebirth, η VIVA, η Cécille, η Saved, η Get Digital (sublabel της Get Physical) κ.ά., κι ένα αδιαμφισβήτητο ταλέντο στην παραγωγή, ο 30χρονος Ιταλός παραγωγός εκτοξεύθηκε από την αρχή της καριέρας του στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων του κοινού αλλά και στα charts. Η νέα του δουλειά είναι το King Of The Jungle και αποτελεί την τρίτη κυκλοφορία του ελληνικού label Genial των Nino Santos & Lightem. Το EP περιέχει ένα original track του Leon και δύο remixes από τους φοβερούς Egal 3 και Martinez. Το πρώτο, με old school ρυθμό και ρομποτικά φωνητικά που το κάνουν να ξεχωρίζει, είναι το απόλυτο εργαλείο έκρηξης στα clubs. Αδιαμφισβήτητα το καλύτερο κομμάτι του release.

O Egal 3 δίνει μια σκοτεινή και πιο techno εκδοχή του original, με τον χαρακτηριστικό ήχο που αναγνωρίζει κανείς σε όλες τις παραγωγές και τα remixes του. Ο Martinez από την άλλη έχει επίσης μια σκοτεινή ατμόσφαιρα στο concealed dub mix του, ωστόσο το bass line του σε συνδυασμό με τα κρουστά βγάζουν μια πιο groovy διάθεση. Κυκλοφορεί από τις 10 Φεβρουαρίου σε βινύλιο και digital μορφή.

John Papastylianos

Leon is one of those producers who have managed to collaborate with a large number of big labels in a surprisingly small period of time. With an unquestionable talent in music production and having released his work with labels such as Rebirth, VIVA, Cécille, Saved and Get Digital (sublabel of Get Physical), the 30-year-old Italian producer has been quite highly ranked in the charts, as well as the audience’s preferences, since the very first steps of his career.

‘King of the Jungle’, his latest EP, is the third release by the Greek label Genial of the formidable duo Nino Santos and Lightem. It includes one original track by Leon and two remixes by the truly great Egal 3 and Martinez. The first is a real dancefloor bomb, featuring an old school tempo and robotic vocals.

It is a tune that certainly stands out and the best one in this EP, no doubt.

Egal 3 has a distinctive sound easy to be descried in his original productions and his remixes. In this case his remix, moving within the techno spectrum, is a dark version of the original.

Martinez on the other hand, does give a dark atmosphere to his concealed dub mix too, although his bass line and percussions make his version somewhat groovier.

Out since the 10th of February, in vinyl and digital.

USM 9

artist

Interview.

John Papastylianos (johnpap@urbanstylemag.gr)

INTERVIEW

nick curly

12 URBANSTYLEMAG

music / Hello Nick, how’s life?

Hello, life is good. At the moment I´m on holiday, took a few weeks off after NYE and BPM Festival to reload my batteries so I can start fully charged in the new season.

Considering DJs have a busy schedule and have to be well-organised, do you enjoy making plans for the future or is this rather frustrating for you?

You are right, it´s not easy to plan your life as a DJ, although I do make plans. Not especially for this year, but I make future plans. I know that I will definitely live in Turkey; I want that country as my main residency. Now I stay there for like, four or five months per year, but I just love this country and I have made a plan to live there one day for the whole year. Music-wise, my plan is to produce at least two good EPs in 2014.

Speaking about production, do you feel your work as a club resident before your success as a producer, has helped or influenced your subsequent career?

I don´t think that it really helped my international career. But by playing regularly in front of a crowd in a club, I got the feeling, I got ready for that. I think in that way it helped.

How did you feel when you first realised your productions draw the public’s attention?

I can remember this moment exactly. It was when Anja Schneider played my “Another Tearjerker” track at the Siegessäule in Berlin during Love Parade in front of a million people. Love Parade was such a big event; it was always streamed live, so I saw it on television. It was a very emotional moment for me and one I will never forget.

Was that the most intense moment of your career? If not, which was it?

It was probably when I had my first international gig during WMC in Miami. When I played there I realised I had just signed a “hit” on my label, one all the big name DJs asked for.

How can you tell if a track - yours or someone else’s - is going to be successful?

A track is successful when the audience likes it and of course when it gets played and charted by other DJs.Personally I need to test my productions in the club first, before I´m sure that they will work.

It´s the same when it comes to other producers’ tracks. When I get a demo for my labels, I first listen to it in my studio and the track has to “catch” me. But then I need to test it in the club and listen to it again in my car. And then I decide.

Now that you mention your labels, what are the reasons for an acclaimed label such as Cécille to close?

My partner Marc and I decided to take a break for an indefinite period of time after releasing the 6year Cécillecompilation, which has just come out. We had six great and successful years with the label, but the current situation in the music market made us chose to take some time off. I will now be focusing all my attention on my 8Bit Records label. It’s not a time to run two big labels.

Give us your personal definition of Mannheim Sound. What are its distinctive features that make you –and others- relate to it, up to today?

Many good producers have derived from Mannheim, for example Johnny D, Gorge, Ray Okpara, Federico Molinari, Steffen Deux or BunteBummler, to name just a few. We all have produced a different style, but when our labels, 8Bit, Cecille and Oslo Records, became big, the press gave us and our releases the heading “Mannheim” sound.

My main attention in a track is the groove. For example my good friend Johnny D; his productions have the best groove I can imagine.

Does the space and crowd influence your mixes, or do you have a clarified idea as to what you are going to play at a gig?

You can never plan a set beforehand. I sure have some ideas as to what I wanna play and I usually get to play most of the tracks I´ve planned. But in the end it all depends on the vibe in the club, in terms of what and how I finally play.

During a previous interview you said that clubs should open earlier and that this is rather wishful thinking. What made you say that and what do you think would change if that was actually established?

I really like the concept of people coming to the club at 8 or 9pm.

Maybe have dinner there and then start dancingat about 11pm.

You can find some clubs where that works, in Russia for example. The famous Club 11 in Amsterdam also used to do a similar concept before it closed down.

Clubs open at 11pmthese days and people don’t get there before 2am. Then, when the clubs have to close at 6am, people are disappointed. But if they came at 11pm they could easily dance for three hours more.

Except music, what else do you draw inspiration or influence from?

Oh I get influence from all the things I see in life. Good or bad things, it doesn’t matter. I am lucky to see many different countries and cultures around the world, and get influences from all these great people, kinds of music and lifestyles.

I know you like to read books. Name one that has had an impact on you (artistically or otherwise).

Oh that was definitely “The Secret” by Rhonda Byrne. It is based on the law of attraction and claims that positive thinking can bring life-changing results.

And finally, I also know you like food. So, if your sound was food, a dish… it would be…?

Well this isn’t easy to answer because I’m really in love with food. I can’t tell you my favourite disheither, as I have too many.

It depends on what I eat each day... It would probably be Ceviche, a phenomenally good and simple dish, which made its way from the poor people of Peru to Michelin star restaurants all over the world!

Nick Curly’s Defected Compilation is out now!

USM 13

Γεια σου Nick, τι κάνεις; Γεια, είμαι πολύ καλά. Τώρα είμαι σε διακοπές, κάνω ένα διάλειμμα για μερικές εβδομάδες μετά την Πρωτοχρονιά και το BPM Festival για να γεμίσω τις μπαταρίες μου και να επιστρέψω με φουλ ενέργεια για τη νέα σεζόν. Δεδομένου ότι οιDJs έχουν βαρύ πρόγραμμα και πρέπει να είναι καλά οργανωμένοι, σου αρέσει να κάνει σχέδια ή το βρίσκεις κουραστικό; Έχεις δίκιο, σαν DJ δεν είναι εύκολο να οργανώσεις τη ζωή σου. Όμως κάνω σχέδια. Όχι για τη χρονιά συγκεκριμένα, όμως γενικότερα μελλοντικά. Ξέρω σίγουρα πως θέλω να ζήσω στην Τουρκία, τη θέλω για μόνιμή μου κατοικία. Τώρα μένω εκεί για περίπου τέσσερις ή πέντε μήνες το χρόνο όμως το λατρεύω αυτό το μέρος και θέλω μια μέρα να μένω όλο το χρόνο εκεί. Από άποψη μουσικής σχεδιάζω μέσα στο 2014 να βγάλω τουλάχιστον δύο καλά EPs. Μιλώντας για παραγωγή, πιστεύεις πως η δουλειά σου σαν resident έχει βοηθήσει τη μετέπειτα καριέρα σου σαν παραγωγός; Δενομίζωπωςέχειβοηθήσεισημαντικά. Απλάπαίζονταςσυχνάσεέναclub, μπροστάσεπλήθος, «πήρατοκολάι», προετοιμάστηκα για τη μετέπειτα καριέρα μου. Από αυτή την άποψη, ναι, νομίζω βοήθησε. Πώς ένιωσες όταν συνειδητοποίησες ότι οι παραγωγές σου είχαν απήχηση στο κοινό; Μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή ακριβώς. Ήταν όταν η Anja Schneider έπαιξε το κομμάτι μου “Another Tear jerker” στο Siegessäule στο Βερολίνο, στο Love Parade, μπροστά σε εκατομμύρια κόσμο. Το Love Parade σαν τόσο μεγάλη διοργάνωση ήταν σε απευθείας αναμετάδοση, οπότε το είδα στην τηλεόραση live. Ήταν πολύ συναισθηματική στιγμή για μένα και δε θα τη ξεχάσω ποτέ. Αυτή ήταν η πιο έντονη στιγμή της καριέρας σου; Αν όχι, ποια ήταν; Ήταν μάλλον το πρώτο μου μεγάλο international gig, στο WMC στο Μαϊάμι. Καθώς έπαιζα συνειδητοποίησα ότι είχα ένα hit στο label μου, μια επιτυχία που όλα τα μεγάλα ονόματα ζητούσαν. Μπορείς να πεις εκ των προτέρων αν ένα κομμάτι –δικό σου ή κάποιου άλλου- θα γίνει επιτυχία; Ένα κομμάτι έχει επιτυχία αν αρέσει στο κοινό και φυσικά αν το συμπεριλαμβάνουν οι άλλοι DJs στα charts και στα mixes τους. Προσωπικά πρέπει να τεστάρω τις παραγωγές μου στο club πρώτα, πριν μπορέσω να πω ότι θα έχουν επιτυχία. Τοίδιοισχύεικαιγιακομμάτιαάλλ ωνπαραγωγών. Όταν παίρνω ένα demo για κάποιο από τα labels μου, πρώτα το ακούω στο studio και τότε πρέπει το κομμάτι να με κερδίσει. Στησυνέχειατοτεστάρωκιαυτόστοclubκαιτοακούω ξανά στο αυτοκίνητο, κι ύστερα αποφασίζω. Μιας και ανέφερες τα labels σου, γιατί κλείνει η Cécille, ένα τόσο επιτυχημένο label; Αποφασίσαμε με το συνεργάτη μου το Marc να κάνουμε ένα διάλειμμα επ’αόριστον μετά το release του 6 year Cécille compilation (μόλις κυκλοφόρησε). Είχαμε έξι υπέροχα και επιτυχημένα χρόνια με τη Cécille, όμως ητωρινή κατάσταση στην αγορά της μουσικής μας οδήγησε στην απόφαση να τη βγάλουμε εκτός. Στο εξής θα εστιάζω όλη μου την προσοχή στο άλλο μου label, την 8BitRecords. Δεν είναι καιροί για να δουλεύεις δύο μεγάλα labels.

14 URBANSTYLEMAG

Δώσε μας ένα δικό σου ορισμό του Mannheim Sound. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που συνδέουν εσένα αλλά και άλλους παραγωγούς, με τον ήχο αυτό μέχρι και σήμερα; Το Mannheim έχει βγάλει πολλούς καλούς παραγωγούς, όπως π.χ. ο Johnny D, ο Gorge, ο Ray Okpara, ο Federico Molinari, ο Steffen Deuxή ο Bunte Bummler, για να ονομάσω μερικούς. Ο καθένας μας έχει δημιουργήσει το δικό του στυλ, απλά όταν τα labelsμας –η 8Bit, η Cecille και η Oslo Records- έγιναν μεγάλα κι απέκτησαν όνομα, ο Τύπος μας έδωσε τον τίτλο «Mannheim sound». Προσωπικά σε ένα κομμάτι προσέχω κυρίως το groove. Για παράδειγμα ο καλός μου φίλος ο Johnny D, έχει στις παραγωγές του το καλύτερο groove που θα μπορούσα να φανταστώ. Τα mixes σου επηρεάζονται από τον χώρο και το crowd κυρίως, ή έχεις από πριν στο μυαλό σου μια σαφή ιδέα σχετικά με το τι θα παίξεις σε ένα gig; Δε μπορείς ποτέ να προγραμματίσεις ακριβώς ένα set εκ των προτέρων. Σίγουρα έχω μια ιδέα σχετικά με τα κομμάτια που θέλω να παίξω και συνήθως παίζω τα περισσότερα από αυτά. Όμως στην τελική όλα εξαρτώνται από το vibe του club, όσον αφορά στο τι και πώς θα παιχτεί. Έχεις πει σε προηγούμενη συνέντευξη ότι τα clubs θα έπρεπε να ανοίγουν νωρίτερα κι ότι αυτό είναι μάλλον ένα όνειρο που θα μείνει απραγματοποίητο. Τι σε κάνει να το λες αυτό και τι νομίζεις πως θα άλλαζε αν τελικά γινόταν; Μου αρέσει πάρα πολύ το concept όπου τα clubs ανοίγουν κατά τις 8 ή 9μμ, ο κόσμος πηγαίνει κι ίσως τρώει κιόλας εκεί, και μετά κατά τις 11μμ περίπου να αρχίζει να χορεύει. Υπάρχουν μαγαζιά που δουλεύουν έτσι, στη Ρωσία για παράδειγμα. Και το διάσημο Club 11 στο Άμστερνταμ έκανε κάτι παρόμοιο πριν κλείσει. Σήμερα τα clubs ανοίγουν στις 11μμ κι ο κόσμος δεν πηγαίνει εκεί πριν τις 2πμ. Ύστερα, όταν πρέπει να κλείσουν στις 6 το πρωί, ο κόσμος απογοητεύεται. Αν όμως ερχόταν από τις 11 θα μπορούσε εύκολα να χορεύει για τρεις ώρες παραπάνω. Εκτός από τη μουσική, τι άλλο σε εμπνέει ή σε επηρεάζει; Eπηρεάζομαι απότο καθετί που συναντώ στη ζωή μου.Καλό ή κακό, δεν έχει σημασία. Είμαι πολύ τυχερός που βλέπω τόσες διαφορετικές χώρες και κουλτούρες ανά τον κόσμο, και επηρεάζομαι από όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους, τις μουσικές και τους τρόπους ζωής τους. Γνωρίζω ότι σου αρέσει το διάβασμα. Πες μου ένα βιβλίο που είχε αντίκτυπο πάνω σου.

Aυτό ήταν σίγουρα το “The Secret” της Rhonda Byrne. Βασίζεται στο νόμο της έλξης και ισχυρίζεται πως η θετική σκέψη μετα αποτελέσματα που επιφέρει, μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή. Και για το τέλος, γνωρίζω ότι σου αρέσει πολύ και το καλό φαγητό. Αν ο ήχος σου ήταν φαγητό, ένα πιάτο… ποιο θα ήταν; Δε μου είναι εύκολο να το απαντήσω αυτό γιατί είμαι πραγματικά ερωτευμένος με το φαγητό. Ούτε αγαπημένο πιάτο μπορώ να πω, γιατί έχω πάρα πολλά. Εξαρτάται από το τι τρώω την κάθε μέρα… Μάλλον θα ήταν το Ceviche, ένα απίστευτα καλό και απλό πιάτο που ξεκίνησε από τις κουζίνες των φτωχών στο Περού, για να φτάσει σε βραβευμένα με αστέρια Michelin εστιατόρια όλου του κόσμου! Το νέο compilation του Nick Curly κυκλοφορεί τώρα από τηDefected!

music /

USM 15

artist

Interview. odisseas panierakis (od.panierakis@urbanstylemag.gr)

INTERVIEW

uner

Classically trained as a musician, restless, a man with critical thinking mind and a good sense of humour, multiple award winner Uner has been collaborating for a long time with some of the greatest labels in the world (Cadenza and Diynamic, amongst others), and is acclaimed by leading names of the EDM scene, such as the legendary Carl Cox and Laurent Garnier.

On the occasion of the release of his new album, TUNE432, he talks about about his work, his music and his life, which apparently coincide and harmonise with one another in the finest way possible. Ladies and gents, this is Uner!

Πολυπράγμων, πολυβραβευμένος, παραγωγός με κλασική Παιδεία, άνθρωπος με κριτική σκέψη και με καλό χιούμορ, ο Uner συνεργάζεται εδώ και χρόνια με κάποια από τα μεγαλύτερα labels παγκοσμίως (Cadenza και Diynamic, ανάμεσα σε άλλα) και χαίρει της υποστήριξης ηγετικών προσώπων της ηλεκτρονικής μουσικής, όπως για παράδειγμα οι θρυλικοί Carl Cox και Laurent Garnier. Με την ευκαιρία του release του νέου του άλμπουμ, TUNE432, και για πρώτη φορά σε ελληνικό μέσο, ο Uner μας μιλά για τη τη δουλειά, τη μουσική και τη ζωή του, που καθώς φαίνεται ταυτίζονται και εναρμονίζονται υπέροχα- και καθόλου τυχαία. Κυρίες και κύριοι, ο UNER! 18 URBANSTYLEMAG

Hello Uner. First of all, it is widely known that you have a classical music training. How come you decided to transition into electronic music?

I’m a pianist. I started studying classical piano when I was four years old. I completed my tutoring several years later, adding harmony, composing and chamber (as well as musical theory and transcription of course). Those were hard working years, very intense but also of plentiful joy. Everything I have comes from there, part of my education, the way of confronting many life processes and of course my career as an artist. But Jean Michel Jarre was one of the artists that awoke my thirst for electronic music. That’s how I started electronic music production. Years later, another Frenchman amazed me even more and made me verge towards dance music. It was Laurent Garnier.

And that’s how it all started.

music / Usually, parents aspire for their children to be musicians of a more traditional kind, pianists or songwriters for example. How did your parents react to your choice?

My parents have always enjoyed music. Specially my father. He¹s abmelomaniac. My home’s soundtrack ranged from Status Quo to Mozart, New Order or Jean Michel Jarre. It was the latter who sparkled in me the curiosity towards electronic music in the first place, many years ago, with my father in charge of feeding me all kinds of music of that style so I could have an ample overview that would never lock in any way. And of course, I travelled a lot with my parents when I was a child, and they are huge fans of electronic music! So, what else, why would they react?! :D I can still remember the summer when Luciano was playing the then unreleased “Cocoua”, in every single one of his gigs. How did that feel? I mean, how does it feel having massive artists like Luciano, Carl Cox and Laurent Garnier supporting and cheering your artistic creations?

It’s always something amazing to know that you’re backed by great artists. Luciano has supported my music a lot, I’ve also been playing in Ibiza with Carl Cox for four years, I’ve got a nice relationship with Garnier and I work in Diynamic with Solomun, etc.

I couldn’t possibly ask for more as an artist. Being backed by big names like those, means thrice the excitement! And the will to keep working is endless. But putting the professional and artistic learning outcomes aside, I’ve mostly learnt from them all as a person, I learned to handle all this in the most natural way possible.

Do you ever feel that artists nowadays produce music according to what people like instead of what they themselves have in mind, neglecting their personal taste? What’s your opinion on that dilemma?

I have this feeling with many artists, but I believe following any trend is one of the biggest mistakes an artist can make. My personal view about music is quite different: it is a way of expression, the means to talk about a life; your life, not anyone else’s. I don’t even consider working in the studio, or in a session, pretending to be someone I am not. But I guess that so many hit tops, or any top really, make many people focus more on appearing in the high ranks of the tops, rather than on being at the top of the scene.

Tell us a bit about your new album “Tune 432” on Diynamic.

It’s an extension of UNER. I felt the need to express myself, without limiting the amount of tracks or styles. And that’s what I did. It includes collaborations with musicians who have inspired and touched me very much. As you may have noticed, at first it seems like there’s no connection between some tracks, but that’s far from reality. If you go deeper, you’ll see that everything has a reason. Nothing random in this work.

I’ve read in one of your interviews that you don’t like being trapped in one music style. Have you got anything in mind for a future project, different from your work we are used to so far?

That’s right. I don’t like to bind myself to a style, in fact I try to make different things in every work. Many people ask me when I’m going to make another track like XXXXX. My answer is always the same: Never :) I don’t like to repeat a formula, but instead I try and take risks, even though the result is likely to not be approved by many.

Absolutely yes! There’s an idea running around in my mind for a long time, an idea I know I’ll put to work, that has nothing to do with electronic music, but I’d love to develop because I’m musically very attracted to it!!

Of course, composing a complete classical work and flamenco is also an objective I’d like to work on, in the mid term.

There is one thing I’ve always wanted to ask a DJ. There are nights when your set can’t be as good as usual. What is it that can affect you and make you have one of those “bad” nights?

You’re very right. All those posts in social media labelling each gig as “amazing” sound unlikely to me. Maybe I’m the only artist in the world that has had a shitty night? :D There are many factors that can make a pain out of your night: you might be sick, maybe the club is not the perfect one for your music (something that rarely happens now, but we’ve all had those nights...), maybe you’ve had a previous problem with the promoter and you’re not in the best mood. Or personal problems, a lack of inspiration that day perhaps... It’s something that can happen but, luckily, happens only a very few times. I can remember two or three “bad” nights during these last four years, and they’re indeed difficult to forget. Nevertheless, I have to admit that these are the ones that make you more professional and give you important lessons!

You have received multiple awards as an artist. Do you believe in polls and awards regarding forms of Art? Do you keep yourself up to date with those?

Yes. We received various awards this year and surely everybody loves to get some recognition. But we should give it the right amount of importance, no more, no less. There are many great artists without awards, and awarded people that will never be great. But unfortunately everything has become too “top”, there’s a top for everything!! The best track of the year, the most charted track, the best live, the best dj from who knows where, the best techno dj at my brother’s web, the best dj of the neighbourhood...

Give me a break!

It’s alright to recognise the work of artists. I love that. But in an objective, professional way. Knowing why, when and how an award is given to someone in one specific moment and not before or later. We shouldn’t focus our attention on something like this, but on Art and our music. I’ve seen many artists focus on these things and then, when the awards stop coming, they disappear.

Everything must be complementary. And success is a group of actions, not just one. After all everything is about something that seems to be disappearing lately: MUSIC!! Without it, what are we?

Is there anything you wish to happen in 2014?

I’d love to be a father :) Anything else, I’ll welcome it no matter what it is, with joy and being thankful every day for being alive and enjoying this wonderful work. Music has given me everything. It’s me that I have to ask it what it wants from me this year, because it’s the reason I’m still working and I’m loving it.

Now, share with us your actual plans for the future.

After having worked on my first album, seeing how intense it’s been for me and everything I’ve learnt, it’s clear that a future plan is to work on a second album (there’s already part of the work done in fact). I want to keep working on a new sound, to evolve as an artist, to keep developing my sessions and to work on what will be my new label, which we’ll introduce very soon.

USM 19

Γεια σου Uner. Αρχικά θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς αποφάσισες να μεταβείς στην ηλεκτρονική μουσική; Το ρωτάω αυτό σκεπτόμενος ότι έχεις λάβει κλασική μουσική εκπαίδευση οπότε η αλλαγή αυτή της πορείας σου είναι μάλλον ασυνήθιστη. Είμαι πιανίστας. Άρχισα να σπουδάζω κλασικό πιάνο όταν ήμουν τεσσάρων χρονών. Ολοκλήρωσα τα μαθήματα κάποια χρόνια αργότερα έχοντας προσθέσει αρμονία, σύνθεση και μουσική δωματίου (φυσικά μαζί με θεωρία και ηχογράφηση). ‘Ηταν χρόνια σκληρής δουλειάς, πολύ έντονα αλλά και πολύ χαρούμενα. ‘Ο,τι έχω προέρχεται από τότε. Η μόρφωσή μου, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω πολλές διαδικασίες στη ζωή και σίγουρα η καριέρα μου σαν καλλιτέχνης, οφείλονται εκεί. Όμως ο Jean Michel Jarre ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που ξύπνησαν τη δίψα μου για την ηλεκτρονική μουσική. ‘Ετσι άρχισα την παραγωγή. Χρόνια μετά, ένας άλλος Γάλλος με εξέπληξε ακόμα περισσότερο και με έκανε να κατευθυνθώ προς τη dance. ‘Ηταν ο Laurent Garnier. Κι έτσι άρχισαν όλα. Συνήθως, οι γονείς προσδοκούν από τα παιδιά τους να γίνουν πιο κλασικοί, «παραδοσιακοί» αν θέλεις, μουσικοί. Πιανίστες ή συνθέτες για παράδειγμα. Οι δικοί σου γονείς πώς αντέδρασαν στην επιλογή σου; Στους γονείς μου πάντα άρεσε η μουσική. Ειδικά στον πατέρα μου, έχει μανία με τις μελωδίες. Το soundtrack του σπιτιού μας κυμαινόταν από Status Quo μέχρι Mozart, New Order και Jean Michel Jarre. Ο τελευταίος ήταν και αυτός που άναψε την σπίθα της περιέργειας για την ηλεκτρονική μουσική αρχικά, πολλά χρόνια πριν, με τον πατέρα μου να με «ταΐζει» μουσικές όλων των ειδών έτσι ώστε να αποκτήσω μια ευρεία μουσική αντίληψη που να μην «κλειδώνει» πουθενά. Και φυσικά, σαν παιδί ταξίδεψα πολύ με τους γονείς μου κι ήταν μεγάλοι φαν της ηλεκτρονικής μουσικής. Οπότε, τι να πουν;! :D Ακόμα θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι που ο Luciano έπαιζε σε κάθε gig του το, τότε ακυκλοφόρητο ακόμα, Cocoua. Πώς ένιωσες; Εννοώ, πώς είναι να υποστηρίζουν και να αναγνωρίζουν τις δημιουργίες σου τόσο τεράστια ονόματα όπως ο Luciano, o Carl Cox και ο Laurent Garnier; Είναι πάντα υπέροχο να ξέρεις πως σε στηρίζουν μεγάλοι καλλιτέχνες. Ο Luciano έχει υποστηρίξει πολύ τη μουσική μου, έχω παίξει στην Ibiza με τον Carl Cox για τέσσερα χρόνια, έχω μια πολύ καλή σχέση με τον Garnier και δουλεύω στη Diynamic με τον Solomun κλπ. Δε θα μπορούσα να ζητήσω περισσότερα σαν καλλιτέχνης. Η υποστήριξη αυτών τον ανθρώπων σημαίνει τρεις φορές παραπάνω ενθουσιασμός και αστείρευτη θέληση για δουλειά. Όμως, εκτός από τα επαγγελματικά και καλλιτεχνικά μαθήματα που έχω πάρει από αυτούς, τα σημαντικότερα πράγματα που με δίδαξαν ήταν σε προσωπικό επίπεδο. ‘Εμαθα να το χειρίζομαι όλο αυτό σαν άνθρωπος όσο τον δυνατόν πιο φυσικά. Αισθάνεσαι καμιά φορά πως οι καλλιτέχνες σήμερα παράγουν μουσική ανάλογα με το τι αρέσει στον κόσμο και όχι σύμφωνα με τα δικά τους γούστα, παραμελώντας τα θέλω τους; Τι πιστεύεις για αυτό το δίλημμα; Το αισθάνομαι αυτό με πολλούς καλλιτέχνες, ναι. Όμως πιστεύω πως το να ακολουθείς οποιαδήποτε τάση είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης. Η προσωπική μου θεώρηση για τη μουσική είναι διαφορετική από αυτό: [η μουσική] είναι ένας τρόπος έκφρασης, το μέσο για να διηγηθείς μια ζωή. Όμως τη δική σου ζωή, κανενός άλλου. Ούτε καν το σκέφτομαι να δουλέψω στο στούντιο ή σε ένα session, προσποιούμενος κάτι που δεν είμαι. Αλλά υποθέτω ότι τα πολλά hit tops, βασικά οποιοδήποτε top, κάνουν τους ανθρώπους να εστιάζουν περισσότερο στο να εμφανίζεται το όνομά τους στην κορυφή μιας λίστας παρά στην κορυφή της σκηνής.

20 URBANSTYLEMAG

Πες μας λίγα πράγματα για τοTune 432, το νέο σου άλμπουμ που κυκλοφόρησες πρόσφατα με τη Diynamic. Είναι μια προέκταση του UNER. Ένιωσα την ανάγκη να εκφραστώ χωρίς περιορισμό στον αριθμό ή το στυλ των κομματιών. Κι αυτό έκανα, Συμπεριλαμβάνει συνεργασίες με μουσικούς που με έχουν αγγίξει και με έχουν εμπνέυσει πολύ. Ίσως θα παρατήρησες πως αρχικά φαίνεται σα να μην υπάρχει σύνδεση μεταξύ των κομματιών, όμως, κάθε άλλο. Αν κοιτάξεις πιο βαθιά θα δεις πώς όλα έχουν γίνει έτσι για κάποιο λόγο. Δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο σ’αυτό το άλμπουμ. Διάβασα σε μια συνέντευξή σου πως δεν σου αρέσει να παγιδεύεσαι σε ένα μουσικό στυλ. Έχεις κάποιο project υπόψη για το μέλλον, κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει από σένα μέχρι τώρα; Πολύ σωστά, δε μου αρέσει να δεσμέυομαι σε ένα μόνο στυλ, για την ακρίβεια προσπαθώ να κάνω κάτι διαφορετικό σε κάθε μου δουλειά Πολλοί με ρωτάνε πότε θα ξανακάνω άλλο ένα κομμάτι σαν το ΧΧΧΧΧ. Η απάντησή μου είναι πάντα η ίδια: Ποτέ :) Δε μου αρέσει να επαναλαμβάνω φόρμουλες. Αντ’αυτού προσπαθώ να ρισκάρω ακόμα κι αν το αποτέλεσμα είναι πιθανό να μην αρέσει σε κάποιους. Οπωσδήποτε! Υπάρχει μια ιδέα που στριφογυρίζει στο μυαλό μου πολύ καιρό τώρα. Το ξέρω ότι θα την υλοποιήσω τελικά, είναι κάτι που δεν έχει καθόλου να κάνει με την ηλεκτρονική μουσική όμως θα το κάνω γιατί μουσικά με ελκύει πολύ! Βέβαια μια ολοκληρωμένη κλασική σύνθεση και το φλαμένγκο είναι και αυτά αντικείμενα με τα οποία θα ήθελα να ασχοληθώ στο ενδιάμεσο. Και τώρα κάτι που πάντα ήθελα να ρωτήσω έναν DJ. Υπάρχουν βραδιές που το set δεν είναι τόσο καλό όσο συνήθως. Τι μπορεί να σε επηρεάσει και να προκαλέσει μια τέτοια «κακή» βραδιά; ‘Εχεις απόλυτο δίκιο. Όλα αυτά τα ποστ στα social media που λένε για το πόσο «φανταστικό» ήταν το κάθε gig, μου φαίνονται κάπως εξωπραγματικά. Ξέρω γω, είμαι ο μόνος dj στον κόσμο που έχει και απαίσιες βραδιές;! Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να σου χαλάσουν τη βραδιά. Μπορεί να είσαι άρρωστος, το κλαμπ να μην είναι ό,τι καλύτερο για τη μουσική σου (αν και αυτό συμβαινει σπάνια πλέον, όλοι το έχουμε πάθει...), ίσως να έχεις προηγούμενα με τον promoter και η διάθεσή σου να μην ειναι η καλύτερη δυνατή. Ή μπορεί να έχεις προσωπικά προβλήματα, έλλειψη έμπνευσης τη συγκεκριμένη ημέρα, ίσως... Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί όμως, ευτυχώς, συμβαίνει λίγες φορές. Μπορώ να θυμηθώ δύο ή τρεις τέτοιες βραδιές τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κι είναι όντως δύσκολο να ξεχαστούν. Πάραυτα οφείλω να παραδεχτώ πως αυτές είναι που σε κάνουν επαγγελματία γιατί σου δίνουν πολύ σημαντικά μαθήματα!

music /

Έχεις πάρει πολλά βραβεία για τη δουλειά σου σαν καλλιτέχνης. Πιστεύεις στις ψηφοφορίες και στη βράβευση της Τέχνης (οποιασδήποτε μορφής); Παρακολουθείς; Ναι. Έχουμε λάβει διάφορα βραβεία φέτος και σίγουρα σε όλους αρέσει να αναγνωρίζεται η δουλειά τους. Αλλά πρέπει να αποδίδουμε στη βράβευση όση σπουδαιότητα της αναλογεί, ούτε λιγότερη ούτε περισσότερη. Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες που δεν έχουν πάρει βραβεία, όπως και βραβευμένοι που δε θα γίνουν ποτέ μεγάλοι. Δυστυχώς όμως, όλα έχουν γίνει υπερβολικά «top», υπάρχει ένα top για τα πάντα. Καλύτερο κομμάτι της χρονιάς, περισσότερο charted κομμάτι, καλύτερο live, καλύτερος dj από ένας Θεός ξέρει πού, καλύτερος techno dj που ξέρει ο αδερφός μου, καλύτερος dj της γειτονιάς... Ντάξει έχει παραγίνει! Είναι ΟΚ να αναγνωρίζεις τη δουλειά των καλλιτεχνών. Αυτό το λατρεύω. Όμως με έναν αντικειμενικό, επαγγελματικό τρόπο και άποψη. Να ξέρεις το γιατί, το πότε και το πώς θα δοθεί ένα βραβείο σε κάποιον, μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και όχι νωρίτερα ή αργότερα.. Δε θα έπρεπε να εστιάζουμε την προσοχή μας σ’αυτά, αλλά στην Τέχνη και στη μουσική. Έχω δει πολλούς καλλιτέχνες να επικεντρώνουν εκεί κι ύστερα, όταν τα βραβεία σταματούν, αυτοί να εξαφανίζονται. Αυτά [τα βραβεία] πρέπει να γίνονται συμπληρωματικά, κι η επιτυχία να προσεγγίζεται σαν ένα σύνολο δράσεων, όχι απλά σαν μία μεμονωμένη κίνηση. Εξάλλου όλα γίνονται για κάτι που τελευταία δείχνει να επισκιάζεται: ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. Χωρίς αυτή, τι κάνουμε;

Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που εύχεσαι για το 2014; Θα ήθελα να γίνω πατέρας :) Και οτιδήποτε άλλο, θα το καλωσορίσω ό,τι κι αν είναι, με χαρά κι ευγνωμοσύνη για το ότι είμαι ζωντανός κι έχω αυτή την υπέροχη δουλειά. Η μουσική μου έχει δώσει τα πάντα. Εγώ είμαι αυτός που πρέπει να τη ρωτάω τι θέλει από εμένα, γιατί είναι ο λόγος για τον οποίο εξακολουθώ να δουλεύω, και μάλιστα πάνω σε κάτι που αγαπώ τόσο πολύ. Για το τέλος, μοιράσου μαζί μας τα σχέδιά σου για το μέλλον. Ύστερα από το πρώτο μου άλμπουμ κι όσα έμαθα από αυτό, και βλέποντας πόσο έντονο ήταν για μένα, μου είναι ξεκάθαρο πως ένα δεύτερο άλμπουμ συμπεριλαμβάνεται στα σιγουρα σχέδια μου. Για να είμαι ειλικρινής ένα κομμάτι του είναι ήδη δουλεμένο. Θέλω να συνεχίσω να δουλεύω πάνω σε ένα νέο ήχο, να εξελιχθώ σαν καλλιτέχνης, να συνεχίσω να αναπτύσσω τα sessions μου και να ξεκινήσω το καινούριο μου label, το οποίο θα σας παρουσιάσω πολύ πολύ σύντομα.

USM 21

artist

Interview. magda K. terzidou (ordenism_dpi@yahoo.gr) photography. eleni ntouva (eleni1d@yahoo.gr)

INTERVIEW

MOVE

Το Μοve είναι στην ουσία του, μια αλχημική κατσαρόλα που ξεβράζει ό,τι νιώθει πως δεν την αφορά, ενσωματώνοντας παράλληλα κάθε συγγενές προς αυτή καλλιτεχνικό δρώμενο, ομάδα ή μεμονωμένη προσωπικότητα, ακόμα κι αν αυτή είναι πέρα από τα σύνορα αυτής της χώρας. Καθώς διάβαζα τις απαντήσεις τους μου ήρθε στο νου η φράση του Ντοστογιέφσκι για το χαρακτήρα του ήρωα του στους Αδελφούς Καραμαζώφ: “Γιατί όχι μόνο παλαβός δεν είναι «πάντοτε» το άτομο που ξεκόβει από το σύνολο, αλλά τυχαίνει να διαφυλάξει αυτός την πεμπτουσία της κοινής κληρονομιάς, ενώ οι σύγχρονοί του την απαλλοτριώνουν για ένα χρονικό διάστημα.” Το μεγαλύτερο κατόρθωμα αυτής της ομάδας είναι, θεωρώ, ο χαρακτήρας του κοινού που έχουν καταφέρει να προσελκύσουν. Με άλλα λόγια οι Movers αυτοί καθ’ αυτοί, και ο έντονος ηλεκτρισμός που προκαλείται στην ατμόσφαιρα όταν αρχίζουν να μαζεύονται στον χώρο. Ανά στιγμές μπορείς να νιώσεις ότι γίνεσαι ένα με όλους τους παραβρισκόμενους, ένα ηλεκτρικό σώμα έτοιμο να δονηθεί σε κάθε beat, κάτι δύσκολο να επιτευχθεί a priori και κατά συρροή. Εκεί ανοίγει και κλείνει η παρένθεση αυτού που πρόκειται να βιώσεις. Aν και εφόσον, βέβαια, αφεθείς.

22 URBANSTYLEMAG

music / Ποια είναι ακριβώς η φιλοσοφία του MOVE, η ιδεολογία του; Η ιδέα έγινε βίωμα και το βίωμα έγινε πράξη τον Νοέμβριο του 2011. Απώτερος σκοπός μας είναι να γίνει αντιληπτό το ότι δεν πρόκειται απλά για ένα event. Εκπροσωπούμε ένα community, μία κοινότητα που αποπειράται να επέμβει στα δρώμενα της Ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής. Η ιδέα μας είναι να συμβάλλουμε στην αφύπνιση και στην ενδυνάμωση της αντίληψης μέσω της Τέχνης με κοινό παρονομαστή τη μουσική. Μέσα σε αισιόδοξο κλίμα, η ομάδα μας είναι ανοιχτή σε όσους θέλουν να συμμετάσχουν, να υλοποιήσουν τις ιδέες τους και να γίνουν κομμάτι του project. Η στασιμότητα είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας στη ζωή μας. Πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος πρέπει να κινείται, να εξελίσσεται διαρκώς και να κρατά σε λειτουργία τις δημιουργικές του δυνάμεις, ώστε να δρα και να αντιδρά. Αυτός είναι και ο λόγος που δώσαμε την ονομασία “MOVE” στο project μας. Είναι κάτι που οφείλουμε να μεταδίδουμε σε όλους όσους συναντάμε στη ζωή μας. Το χαμόγελο, η αγάπη και η θετική ενέργεια είναι οι θεμελιώδεις παράγοντες της δουλειάς μας. Ποιο είναι το όραμα πίσω από όλο αυτό; Την τελευταία δεκαετία ο κόσμος έχει χάσει την αυθεντικότητα της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας. Μέσα από την πλατφόρμα που χτίζουμε επιθυμούμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα της ζωής μας, γεμίζοντάς τη με νέες παραστάσεις και γνώσεις. Επιδιώκουμε τη μουσική Παιδεία και την κοινωνικοποίηση μέσω της μουσικής. Το όραμα είναι να βρεθούμε κοντά oένας στον άλλον με έναυσμα την Τέχνη και να στηρίξουμε τα θετικά στοιχεία της κουλτούρας μας που απουσιάζουν από την καθημερινότητα. Έχουμε φανταστεί το “MOVE” σε πολυχώρο με artexhibitions, έξυπνες δραστηριότητες για μικρότερες ηλικίες που να προάγουν την Παιδεία και πολλά άλλα. Είναι σημαντικό να συναντιούνται άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές και ποικίλες απόψεις, αλλά και με κοινά ερεθίσματα. Οι περισσότεροι έχουμε πολλούς φίλους με τους οποίους βρισκόμαστε μόνο στα clubs, αυτός είναι ο λόγος που διοργανώνουμε και τα λεγόμενα “dinnerevents”. Δυστυχώς δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε περισσότερα. Θα το αφήσουμε στην πάροδο του χρόνου. Γιατί κρίνετε ότι τα τελευταία δύο χρόνια είναι η σωστή στιγμή στη σκηνή για ναβγει ένα τέτοιο project προς το κοινό της Ελλάδας; Το project υλοποιήθηκε μεν δύο χρόνια πριν αλλά η σκέψη υπήρχε στο μυαλό μας εδώ και πέντε χρόνια. Το παρελθόν μας έχει δείξει ότι σε περιόδους κρίσης υπάρχει καλλιτεχνική άνθιση. Για παράδειγμα, στο Βερολίνο μετά την πτώση του τείχους έγιναν τεράστια άλματα στις Τέχνες μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Παράλληλα θεωρούμε ότι τα τελευταία χρόνια το κοινό στην Ελλάδα έχει ωριμάσει μουσικά και αντιλαμβάνεται πως η εγχώρια ηλεκτρονική μουσική σκηνή έχει αποπροσανατολιστεί λόγω της εμπορευματοποίησής της, λόγω του τυποποιημένου, συμβατικού τρόπου διασκέδασης και «στησίματος» των clubs. Νομίζουμε πως ο κόσμος έχει αρχίσει να διαφοροποιείται από την «αφελή» μουσική βιομηχανία, επιδιώκει την αλλαγή και το τιμόνι περνάει έτσι, πιο εύκολα, στα χέρια μιας πιο underground σκηνής. Ποιοι είναι οι συνεργάτες του MOVE; O Ιωάννης Βαρελάς (Locke) και ο Αλέξης Ανδρικόπουλος (Lex) είναι οι ιδρυτές που έθεσαν σε κοινή θέα τα σχέδιά τους. Στη συνέχεια ακολούθησαν ο graphicdesigner/artdirectorVJSpecs, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καλλιτεχνική διαμόρφωση του χώρου και επιχειρεί να προβάλλει μια υψηλή αισθητική μέσω των visuals και του design. Επίσης ηΒάλια Φωτίου, η φωτογράφος του MOVE, αποτυπώνει εύστοχα την ατμόσφαιρα και την ενέργεια του event μέσα από τη δική της καλλιτεχνική ματιά. Αρμόδιος των δημοσίων σχέσεων είναι ο Ανδρέας Αλεξίου και ως host καλωσορίζει τους Movers στα events. Τέλος, η ήρεμη δύναμη που δρα μέσω του γραπτού λόγου για το projectείναι η Μαρίνα Φαραζή. Ωστόσο είμαστε ανοιχτοί στο να μεγαλώσει η ομάδα μας.

USM 23

Μιλήστε μας για το concept του «Secret Line-Up». Όπως έχουμε πει στο παρελθόν, σκοπός είναι να δοθεί στο προφίλ της κάθε εκδήλωσης ο σεβασμός στις αρχές του clubbing όπως το γνωρίσαμε στα ‘90s και στα ‘00s. Από κάθε καλλιτέχνη ζητάμε τη μουσική του και την προσωπικότητά του, όχι την εμπορικότητα του ονόματός του. Από την άλλη κι εφόσον μας ενδιαφέρει να ενισχύσουμε τη μουσική Παιδεία, προσπαθούμε να δώσουμε αφορμή να μπει το κοινό σε μια συμμετοχική διαδικασία, να αναρωτηθεί, να ψάξει, να μάθει. Για ποιο λόγο τα events του project σας είναι τόσο αυστηρά όσον αφορά στα videos και στηφωτογράφιση του κοινού; Εφόσον τα events που διοργανώνουμε είναι πριβέ, θεωρούμε πολύ σημαντική τη διασφάλιση των ιδιωτικών στιγμών του κοινού μας. Επίσης σαν παιδιά των ‘90ς αναπολούμε την εποχήπου η ζωή μας δεν πλαισιωνόταν από τη χρήση των κινητών και των socialmedia. Το μυαλό σε έναν private χώρο δραπετεύει με μεγαλειώδη τρόπο, με αναμνήσεις που υπάρχουν αποκλειστικά σ’αυτό. Στις αναρτήσεις σας επιμένετε οι Movers να είναι «proactive» και να εξασφαλίζουντις προσκλήσεις τους εγκαίρως. Έχει συμβεί κάποιο γεγονός που σας έχει κάνει ναεπιμένετε τόσο πολύ στο στοιχείο της προνοητικότητας; Στο τρίτο μέρος του MOVE, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Χαλκίδα, συναντήσαμε μια κοπέλα που ήταν διατεθειμένη να πληρώσει ακόμα και περισσότερα χρήματα ώστε να προμηθευτεί μια πρόσκληση. Το event ήταν sold-out και δεν καταφέραμε να την αφήσουμε να μπει, όπως δεν αφήσαμε ακόμα και δικούς μας φίλους. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς αυτόν που ενδιαφέρθηκε εγκαίρως για μια πρόσκληση και επιθυμεί να διασκεδάσει σωστά. Αυτή τη στιγμή φιλοξενούμαστε σε ένα χώρο 300 ατόμων, άρα το sold-out είναι κάτι πολύ πιθανό και αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για να είναι κανείς προνοητικός. Σαφώς στοχεύουμε σε έναν καινούριο χώρομεσυνθήκες κατάλληλες ώστε να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες όλων, πάραυτα το στοιχείο της προνοητικότητας θα πρέπει πάντα να τονίζεται. Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής χώρου για το project σας; Ο ήχος. Το soundsystem είναι το άλφα και το ωμέγα. Από εκεί και πέρα μας ενδιαφέρει να συνεργαζόμαστε με ανθρώπους που είναι γνώστες του αντικειμένου, που έχουν μουσικές αντιλήψεις παρόμοιες με τις δικές μας και προπαντός ανθρώπους πουμας θεωρούν συνεργάτες και όχι ανταγωνιστές. Ο λόγος που αναφέρουμε κάτι τέτοιο είναι το γεγονός πως ένα σπίτι στην ουσία στεγάζει μια οικογένεια και θεωρούμε πως η συνεργασία μας με το sixd.o.g.s μας παρέχει αυτό που αναζητάμε. Σε ποιο event σας νιώσατε ότι ο κόσμος πραγματικά απογειώθηκε και ότι συνέβη κάτι που ξεπερνούσε τον χώρο, ακόμα και το ίδιο το event; Και πού πιστεύετε ότι οφειλόταν αυτό; Όποιον κι αν ρωτήσετε από τους 300 καλεσμένους μας, μάλλον θα πάρετε την ίδια απάντηση. Ήταν το event για τον ένα χρόνο MOVE, με line-up τους Levon Vincent, Marc Schneider, Demm και Lex. Το μουσικό κομμάτι απογειώθηκε και θα λέγαμε ότι η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ιδιαίτερη. Η βραδιά μας θύμισε το vibe που θεωρούμε ότι λείπει τα τελευταία δέκα χρόνια από την Αθήνα. Αυτό ακριβώς κυνηγάμε. Την κατάλληλη συνταγή για την ιδανική ενέργεια στον χώρο. Ένα άλλο event με πολύ δυνατές εντυπώσεις ήταν αυτό που φιλοξένησε τους DelanoSmith, DjKyros και Bengoa.

24 URBANSTYLEMAG

Με ποια άλλα μουσικά projects ανά τον κόσμο θεωρείτε ότι ταυτίζεστειδεολογικά; Υπάρχουν αρκετά projects και φεστιβάλ που αισθανόμαστε αυτή τη στιγμή κοντά μας. Ένα από αυτά είναι το Salvaje που δρα στο Tulum της Μεξικάνικης Καραϊβικής. Τρομερό project, με θετική σκέψη και πνευματικότητα στην αντίληψη του. Ένα άλλο είναι το TheZooProject που διεξάγεται στην Ibiza, σε μυστική τοποθεσία, μακριά από τα εμπορικά μέρη του νησιού, με απίστευτες ενδυμασίες και ωραίες ιδέες. Αξίζει να αναφέρουμε επίσης το FusionFestival που γίνεται μια φορά το χρόνο λίγο έξω από το Βερολίνο. Φιλοξενεί πλέον πάνω από 60.000 άτομα, με μυστικό line-up που συμπεριλαμβάνει μεγάλες μπάντες και jockeys, κάτι που αποδεικνύει την ανάλογη εμπιστοσύνη του κοινού. Κινούμενοι σ’ ένα παρόμοιο μοτίβο, έχουμε την αίσθηση ότι κερδίσαμε την εμπιστοσύνη του δικού μας μέχρι τώρα κοινού, κάτι που θεωρούμε επιτυχία. Τέλος, η κορυφαία διοργάνωση για εμάς είναι το BurningΜan, το οποίο διεξάγεται κάθε χρόνο στην έρημο της Νεβάδα στις ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία δυο χρόνια ακούστηκαν παράπονα, πιστεύουμε ότι η φετινή χρονιά τα διέψευσε όλα. Υπάρχει κάτι στο Ελληνικό περιβάλλον που νιώθετε πως σας «καταπιέζει» ιδιαίτερα; Καταπίεση…Μμ, δε θα το θέσουμε ως καταπίεση, θα αναφέρουμε απλώς τι δεν μας αρέσει. Δε μας αρέσει όταν ο κόσμος χάνει την ιδιαιτερότητα της στιγμής και της ανάμνησης προσπαθώντας να στηθεί ώστε να τραβήξει μια φωτογραφία, και έτσι αυτομάτως του διαφεύγει όλη η μαγεία. Θεωρούμε πως ηκάθε στιγμή πρέπει να μένει αβίαστα στο μυαλό μας. Επίσης, αναζητάμε την ελευθερία στην αξιοποίηση του προσωπικού μας χρόνου. Δε μας αρέσει η κατανάλωση εφήμερων προϊόντων ως επαναλαμβανόμενη διαδικασία, χωρίς καμία κριτική σκέψη, λόγω μιας λανθασμένης μαζικής πολιτισμικής κατεύθυνσης. Η μουσική εξελίσσεται διαρκώς. Αυτό μπορεί κανείς να το νιώσει στη Μέκκα της ηλεκτρονικής μουσικής, στο Βερολίνο, όπου σχεδόν κάθε έξι μήνες ο ήχος αναδιαμορφώνεται λόγω διάφορων επιρροών που δέχεται από το ταξίδι του ανά τον κόσμο. Αυτή η διαδικασία θυμίζει την ίδια τη ζωή που αναπαριστά μια αέναη, εξελισσόμενη κίνηση. Η μουσική θέλει να την ψάχνεις στο παρελθόν και στο μέλλον και να τη συνδέεις με στιγμές. Υπάρχει πολλή Τέχνη γύρω μας, ακόμα και στους δρόμους, και καλό θα είναι να ανοίξουμε τα αυτιά και το μυαλό μας για να δούμε τι μας περιβάλλει.

music /

Ποιες αλλαγές προτείνει στην πόλη της Αθήνας το MOVE; Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να μιλήσουμε για ιδέες που μας συναρπάζουν, όπως για παράδειγμα η πεζοδρόμηση κάποιων δρόμων του κέντρου της Αθήνας ή η αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων οικημάτων του μέσω της διάθεσής τους σε διάφορους καλλιτέχνες με χαμηλό ενοίκιο. Σε αντιδιαστολή με τις κρίσιμες συνθήκες που επικρατούν στην πόλη, αυτά φαντάζουν όνειρα θερινής νυκτός, είναι θέματα που απαιτούν αρκετή συζήτηση. Θα αναφέρουμε απλάότιθα θέλαμε να επιστρέψει το χαμόγελο, αφού αυτό είναι κάτι μεταδοτικό. Η πόλη σήμερα έχει ξεπεράσει -με την αρνητική έννοια- τα όρια της πολιτισμένης ανθρώπινης διαβίωσης, ίσως ακόμα και της επιβίωσης. Μια ριζικά άλλη Αθήνα θα καθοριστεί κυρίως από κεντρικές πολιτικοοικονομικές κινήσεις. Όμως υπάρχουν παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες που μπορούν να παρθούν από τον κόσμο και να βελτιώσουν το τοπίο, αυτή είναι η κατεύθυνσηστην οποία κινείται και το MOVE. Τέλος, ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος της μουσικής στην εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης; Πάνω στο συγκεκριμένο θέμα έχουν γίνει πολλές έρευνες και έχουν γραφτεί πολλά βιβλία και πτυχιακές. Συνοπτικά, πιστεύουμε ότι η μουσική λειτουργεί ως προπομπός για το επόμενο στάδιο της συνειδησιακής μας εξέλιξης. Μέσα από τις δονήσεις της μουσικής μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ανώτερο πνευματικό πλαίσιο. Το να ακούμε και να νιώθουμε τη μουσική είναι πανομοιότυπο με κάθε μορφή δημιουργίας Τέχνης. Μέσω των αισθητήρων το σώμα και η συνείδηση επηρεάζονται από τη μουσική και ο άνθρωπος μεταμορφώνεται έτσι σε ολοκληρωμένο άτομο και ύπαρξη. Σας ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε καλή συνέχεια στο έργο που ξεκινήσατε!

USM 25

MOVE MOVE is, essentially, analchemical pot that was hes up anything needless whilstem bodying everything that is akin, every artisticact, regardless of location or origins of people involved. As I was reading their answers, Ire called a quote by Dostoyevsky in his final novel ‘The Brothers Karamazov’: “For not only is an eccentric ‘not always’ a man apart and isolated, but, on the contrary, it may be he in particular who sometimes represents the very essence of his epoch, while others of his generation, for whatever reason, will drift aimlessly in the wind.”

As the cunning team’s most glaringproof of accomplishment, I consider thecharacterofthecrowdattractedbytheirevents; the Movers and the electricity generated in the space as they start to gather. The vibe you get when you feel as if you’re one with all the attendants is something very difficult for event planners to achieve a priori and repeatedly. And this is what the MOVE experience consists of. As long, of course, as you let yourself go and enjoy that experience.

26 URBANSTYLEMAG

music / Which, exactly, is the philosophy of MOVE; its ideology?

The idea became experience and the experience became action in November, 2011. Our goal is to make it clear this isn’t just about an event. Werepresentacommunitythat attempts to meddle in the Greek electronic music scene and make a difference. We aim for awareness and reinforcement of perception regarding Art, through music as a common denominator.Within an optimistic spirit, ourteamisopen to everyone who wants to participate, implement their ideas and become part of the project.

Stagnation is an inhibitor in life. We believe humans have to move, to evolve constantly and keep their creative forces functioning and intact, so that they can act and react. This is why we named our project “Move”. It is something we ought to transmit to everyone we meet in our lives. Smile, love and positive energy are the keystones of our work.

What is the vision behind all that?

After this past decade, entertainmentandrecreation seem to have lost their authenticity.

Throughthisplatformweseektoupgrade the quality of life, to enrich it with new images, experiences and knowledge. We’re after the enhancement of musical culture and socialization. The vision is to find ourselves side by side, triggered by Art, supporting the positive aspects of our culture that are omitted in our everyday lives. We vision MOVE in a multispace with Art exhibitions, smart activities for kids and many more happenings.

It is important for people with different backgrounds and various ideas to meet and to have common incentives. Most of us have friends whom we meet only in clubs and this is why we hold dinner events. Unfortunately we can’t disclose more yet, but we will in time.

How come you’ve found these past two years the best time to put your project out there for the Greek people?

Theprojecthas been implemented in these past two years but the thought has been in our minds for five years at least. The pasthasprovedthatduring difficult times, the Arts flourish.

TakeBerlinforexample;aftertheBerlinWall was torn down, a vast progress in the Art fieldswas made within a very small period of time. We also think that during the last few years the Greek audience has matured in terms of music, and people understand that the local music scene was disoriented due to the commercialization and the standardized, indifferent ways of entertainment and club-planning. We believe that people are now differentiated from the “naïve” part of the music industry, they seek change and things are now up to a more underground scene.

Who are the members of MOVE? Ioannis Varelas (Locke) and Alexis Andrikopoulos (Lex) are the founders; those who took the initiative to externalize their plans. They were followed by graphic designer and art director VJSpecs, who is responsible for the artistic configuration of the space; he propounds a higher form of aesthetics through his visuals and design. There is also Valia Fotiou, the photographer of MOVE; she captures the atmosphere and energy of the events in her own artistic sense. Andreas Alexiou is responsible for the public relations and welcomes Movers as the host ofour events. Finally, Marina Farazi, the silent force who works for the project in writing. However, we are always open to new members so that our team can grow bigger and stronger.

Tell us a few things about the Secret Line-Up concept.

Aswehavesaidinthepast, wewanteveryeventtobegoverned by respect to certain principles; to embrace clubbing as we knew it in the ‘90s. We ask each artist to bring and to deliver his music and his personality, not the commerciality of his name. On the other hand and since we are interested to promote music culture, we try to give the audience a chance to participate, to contemplate, to seek and to learn.

Why do you have such strict policy regarding videos and photos of the attendants?

Sinceoureventsareprivate by default, weconsidertheassurance ofour attendants’ privacy a very important matter. Also, beingkidsofthe‘90sgeneration, wereminisce over the days when our lives weren’t framed by mobile phones and social media. Whenthespaceisprivate, themind escapes in a sublime way; the images and sounds create “souvenirs” that exist exclusively in the memory.

USM 27

In your posts you insist for the Mover stobe“proactive” and to obtain their invitations in time. Why is that; was there an incident in the past that madeyou so precautious?

During the third part of MOVE, which took place in the city of Chalkida, we met a girl who was willing to pay more than the standard price, in order to obtain an invitation. Theeventwas sold-outandwedidn’t manage toletherin, as we didn’t even get some of our friends in. Wehavetorespectthosewhomakesuretogettheirinvitations in time and seek the quality of entertainment we guarantee. Atthemomentweoccupy a space with a capacity of 300 guests, so the events are very likely to be sold-out quickly, one more reason for those interested to be precautious.Ofcourse, weintendtofindaspacesuitableforeveryone’sneeds.

Nonetheless, proactiveness should always be emphasized.

What are the criteria for choosing a space for your project?

The sound; the right sound system is everything. Other than that, we are interested in collaborating with people who are connoisseurs, whose views regarding music are similar to ours and most importantly, people who consider us coworkers and not competitors. We are mentioning that because we see the place hosting our events as a ‘house’, and a house feels like home when the people who live under its roof feel like family. We think that, so far, our collaboration with Sixd.o.g.s gives us what we’re looking for.

Has there been a particular event that felt special; where the crowd was lifted off its feet and you sensed there was something happening beyond the space, even the event itself? If yes, which one was it and how did that sense occur, in your opinion?

Whomever you ask, you’ll get the same response: it was the event for our 1 year anniversary, featuring Levon Vincent, Marc Schneider, Demm and Lex. The musical part was frenetic and the atmosphere was really special. That evening reminded us of what we think is missing from entertainment in Athens this past decade. That’s exactly what we’re after; the right recipe for the ideal atmosphere in our space. The event that featured Delano Smith, DjKyros and Bengoa was also magnificent.

What other music projects throughout the world do you consider similar to yours? Which ones do you feel you identify with, ideologically?

There are many projects and festivals we consider very close to what we do. For example ,Salvaje, which takes place inTulum, Mexican Caribbean. It’s a formidableproject;aconceptwithspiritualityandposit ivethinking. AlsoTheZooProjectinIbiza which isheldin secrecy, away from the commercial spots of the island; awesome outfits and greatly implemented ideas.

We have to mention FusionFestival too. Ittakes place once a year a little further out of Berlin. Ithostsmorethan 60,000 visitors and has a secretline-up including great bands and jockeys, which indicates the trust from the part of the audience. Moving in a similar pattern, we think we have gained the trust of our audience, something we consider a success.

The top-notch festival, in our opinion, is Burning Man, held annually in the Nevada desert, USA. Despite the fact there have been complaints these past couple of years, we believe the last event proved them all false.

28 URBANSTYLEMAG

What changes does MOVE suggest to the city of Athens?

We could very easily talk about ideas that excite us, for instance thepedestrianization of several streets in the center, the utilization of many abandoned buildings by offering them to artists at a low rent. Considering the current circumstances,these sound like wishful thinking; those mattersneed to be discussed thoroughly. We’ll just say we’d like tobring back the smile, which is transmitting anyway… The city is challenged in terms of quality of life, evensurvival, perhaps.

Thepossibility of a radical change is unfortunately determined by topdown political and financial measures. But we strongly believe that some bottom-up interventions and initiatives can be taken in order to improve things, and that’s the direction MOVE is headed towards.

Finally… do you feel that the development of consciousness is likely to be achieved through music?

There have been a lot of research and thesis papers regarding that matter. Briefly, our viewpoint is… Music operates as a precursorfor the development alstages of our consciousness. Throught he vibrations of music we canactivate higher spiritual and intellectual frames.

Listening to music, feeling it, is identical to any form of Art creation.

The body is physically influenced this way and we become more complete as human beings; as entities.

Thank you very much for this great talk, and wish you best of luck in this wonderful attempt of yours!

music /

USM 29

artist

Interview. alex gerasimou (a.gerasimou@gmail.gr)

INTERVIEW

ΓΥΜΝΑ ΚΑΛΩΔΙΑ Τα Γυμνά Καλώδια ξεκίνησαν την πορεία τους στον χώρο του Ελληνικού Ροκ ηχογραφώντας και κυκλοφορώντας τον πρώτο τους δίσκο τον Ιούνιο του 2005, με τίτλο ομώνυμο του συγκροτήματος (Live Records). Η πρώτη τους συναυλία γίνεται στην ιστορική σκηνή ‘στον Αέρα’ στην Πετρούπολη και κατόπιν ακολουθούν πολλές συναυλίες στην Αθήνα. Σταθμό αποτελεί η συναυλία με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο Μενίδι, όπου χειροκροτήθηκαν από χιλιάδες κόσμο. Ταυτόχρονα τα τραγούδια τους παίζονται από διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς και rock clubs, με το τραγούδι ‘Θέλω’ να είναι εκείνο που ξεχωρίζει. Τον Νοέμβρη του 2011 κυκλοφορούν το 5ο κατά σειρά album τους με τίτλο ΑΡΩΜΑ ΦΥΓΗΣ. Το 2013 κυκλοφορούν 2 επιτυχημένα cd singles με τίτλους «Άγιες μέρες» και «Είναι οι άλλοι παράξενοι ή είμαι εγώ;» , ενώ ήδη ετοιμάζουν και νέο υλικό που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Με αφορμή αυτά τα δυο ξεχωριστά singles κάναμε μια ωραία κουβέντα μαζί, για το USM…

30 URBANSTYLEMAG

music /

Ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη μουσική πριν από… Τα Γυμνά Καλώδια ξεκίνησαν δισκογραφικά το 2005. Με τη μουσική βέβαια, ασχολούμαστε πολλά περισσότερα χρόνια. Η μπάντα σαν «ιδέα» και ως Γυμνά Καλώδια υπάρχει από το 2000 με κάποια demo που είχαν βγει. Έκτοτε έχουμε κυκλοφορήσει 5 δίσκους, 4 singles και ένα διπλό remake. Επιστρέψατε στη δισκογραφία με ένα ιδιαίτερο single, με την ονομασία «Είναι οι άλλοι παράξενοι ή είμαι εγώ;». Μιλήστε μου για το υλικό αυτής της δουλειάς. Η εσωτερική αναζήτηση ήταν πάντα αυτό που απασχολούσε την μπάντα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το τραγούδι προέκυψε από μια πολύ όμορφη συνεργασία της μπάντας με την Ντέπη Χατζηκαμπάνη, στιχουργό του τραγουδιού. Το τραγούδι γράφτηκε ζωντανά και στην ηχογράφηση μας βοήθησαν η Νάγια Γρανά στο ακορντεόν και ο Φώτης Κοκαβέσης στην τρομπέτα. Πώς προέκυψε ο τίτλος αυτής της κυκλοφορίας; Για τον τίτλο «ευθύνεται» η Ντέπη Χατζηκαμπάνη, η στιχουργός του τραγουδιού. Η Ντέπη κυκλοφόρησε πρόσφατα την ποιητική συλλογή της με τίτλο «Είναι οι άλλοι παράξενοι ή είμαι εγώ», και το τραγούδι αυτό είναι η μελοποίηση του ομώνυμου ποιήματος. Κυκλοφορεί σε cd μαζί με τη συλλογή της. Αισθάνεται, όπως κι οι περισσότεροι από εμάς, ότι ανήκουμε σε μία μειοψηφία και βλέπουμε τα πράγματα λίγο «αλλιώς», πράγμα που κατά τη γνώμη μας δεν απέχει καθόλου από την αλήθεια που αισθανόμαστε όλοι. Αν και η αλήθεια του καθενός μας είναι υποκειμενική, η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί, είναι απόρροια μιας νοοτροπίας που δεν ήταν σωστή. Ποιες είναι οι μουσικές που σας συγκινούν περισσότερο; Ακούμε ο καθένας διαφορετικά πράγματα. Μας αγγίζουν μουσικές ανεξαρτήτως είδους, αρκεί να είναι αληθινές. Δεν αντέχουμε τα νερόβραστα και τα μπουζουκερί. Όπως δεν αντέχουμε και τη δηθενιά που κάνει θραύση όλο και περισσότερο. Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σας και τι σας οδηγεί στο να γράφετε μουσική; Μας εμπνέει η καθημερινότητα, οι προσωπικές ιστορίες και οι ανησυχίες μας. Μας εμπνέουν τα πάντα που θέλουν να αναπνεύσουν. Φτιάχνουμε τραγούδια γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Το αν το κάνουμε καλά, θα δείξει. Αλλά σημασία για εμάς έχει το να μπορούμε να δημιουργούμε και να εκφραζόμαστε ανοιχτά. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας και σε ποιο μουσικό είδος θα την τοποθετούσατε; Νομίζω ότι δεν μπορούμε εμείς να βάλουμε ταμπέλα στον ίδιο μας τον εαυτό. Εμείς παίζουμε ροκ. Οι ταμπέλες είναι για το marketing.

Εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης (sοcial networking)... Πραγματικά χρήσιμα εργαλεία ή πραγματικά αναγκαίο κακό; Είναι απλά η πραγματικότητα. Έχουν παγίδες, δίνουν ευκαιρίες. Όμως, μπάντες σαν και εμάς που δεν επιδιώκουν, ούτε έχουν συμβόλαια με δισκογραφικές, χρησιμοποιούν το μέσο αυτό για προβολή. Είναι χρήσιμο για πολλούς λόγους. Αλλά είναι και λίγο πρέζα. Νομίζεις ότι χωρίς αυτό δεν μπορείς. Αλλά δεν είναι κι έτσι. Επιλέγετε να εκφράζεστε με Ελληνικό στίχο. Θα επιχειρούσατε να γράψετε ένα δίσκο στα Αγγλικά και ας είστε Ελληνική μπάντα; Και βέβαια θα μπορούσαμε. Αλλά πάμε από το δρόμο που ξέρουμε καλύτερα. Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να εκφραστούμε το ίδιο σε μια άλλη γλώσσα. Η μητρική γλώσσα δίνει περισσότερες επιλογές. Στιχουργικά μια άλλη γλώσσα θα ήταν περιοριστική. Πώς βλέπετε το μέλλον της Ελληνικής δισκογραφίας και ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο επόμενος τρόπος διανομής της μουσικής; Δεν υπάρχει δισκογραφία αυτή τη στιγμή. Είναι δύσκολο να μιλάμε για το δισκογραφικό μέλλον σε ένα τέτοιο δισκογραφικό παρόν. Έτσι κι αλλιώς όλα γίνονται καλωδιακά ή wi-fi. Η δισκογραφία θα είναι απλώς το μέσο για να έχεις μια ακόμα συναυλία ή ένα καινούριο τραγούδι στη συναυλία. Όπως βλέπουμε όλοι, τα τραγούδια βγαίνουν πια όχι για να πουληθούν αλλά για να τραγουδηθούν. Ίσως η κατάργηση της δισκογραφίας να οδηγήσει σε μια εποχή όπου τα τραγούδια θα έχουν μεγαλύτερη σημασία. Πιστεύετε ότι σε αυτή τη χώρα όπως τη ζούμε τώρα, καθημερινά συμβαίνουν πράγματα στην Τέχνη αλλά και γενικότερα στην κοινωνία παρά την κρίση που επικρατεί; Η Τέχνη ανθίζει από την κρίση. Η κρίση είναι η ευκαιρία της. Ο άνθρωπος έχει περισσότερα να πει τις εποχές αυτές. Πιέζεται, θέλει να φωνάξει. Αυτό είναι η Τέχνη. Η Τέχνη είναι η φωνή που βγάζεις όταν παύεις να μιλάς απλά. Τα επόμενα μουσικά σχέδια σας είναι…; Αυτή την εποχή δουλεύουμε πάνω σε κάποια καινούρια τραγούδια και ετοιμάζουμε νέες συναυλίες. Στις 8 Μαρτίου εμφανιζόμαστε στο After Dark, στα Εξάρχεια. Κατά τα άλλα, προσπαθούμε να ζούμε και να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Είναι οι εποχές γεμάτες ερεθίσματα... Σας ευχαριστούμε για την συνέντευξη. Ευχόμαστε σε εσάς και σε όλους τους αναγνώστες σας υγεία και Αγάπη.

Link: http://gimnakalwdia.blogspot.gr/ http://www.facebook.com/GimnaKalwdia https://myspace.com/gimna_kalwdia USM 31

17th street

photography. michael meimaroglou (info@urbanstylemag.gr)

ON THE ROAD TO ISTANBUL

34 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 35

36 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 37

38 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 39

40 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 41

42 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 43

44 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 45

46 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 47

48 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 49

50 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 51

52 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 53

54 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 55

56 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 57

58 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 59

60 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 61

62 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 63

64 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 65

66 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 67

68 URBANSTYLEMAG

17th street /

USM 69

www.youtube.com/watch?v=k0RkbLCBq0A

Calexico - Inspiracion 70 URBANSTYLEMAG

USM 71

street sofa

interview. theodora mpontari (dwrabondari@gmail.com)

Street sofa thessaloniki Η ώρα είναι 14:45 στην Θεσσαλονίκη. Ο καιρός είναι ιδανικός για να κάνεις την κυριακάτική σου βόλτα στην παραλία. Έτσι και εγώ βγήκα για να απολαύσω την βόλτα μου, στην οποία με ακολούθησαν δύο φίλοι. Ο Γιώργος και η Κατερίνα. Δεν χρειάστηκαν πολλά πράγματα για να δημιουργήσουμε την ατμόσφαιρα που είχαμε, για να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας! Το παγκάκι, ο ήλιος και ένας καφές από τα Mikel ήταν αρκετά.

72 URBANSTYLEMAG

street sofa /

Αφορμή για την ερώτηση που τέθηκε στο κύριο μέρος της συζήτησης ήταν ένα ζευγάρι νέων παιδιών, που ενώ κάθονταν παραδίπλα μας, ήταν αμίλητοι και δεν είχαν την καμία επικοινωνία μεταξύ τους. Απλά κάθονταν ο ένας δίπλα στον άλλον. Έτσι αναρωτηθήκαμε, μήπως ζούμε στην εποχή που έχουμε δημιουργήσει τρόπους για να επικοινωνούμε και έχουμε πάψει να μπορούμε να συναντιόμαστε; Κατερίνα: Οι προσωπικές επαφές έχουν μειωθεί πάρα πολύ. Και αυτό το βλέπω και στον εαυτό μου. Σπάνια θα κανονίσω να βρεθώ με γνωστούς μου για βόλτα, για καφέ. Καθημερινά συναντάω μόνο τους καλούς μου φίλους. Τη θέση του καφέ με τους ‘’γνωστούς-άγνωστους’’ έχει πάρει το facebook. Από εκεί λέμε πλέον τα νέα μας. Δυστυχώς, δεν μου αρέσει αυτό. Μας κλείνει πιο πολύ στους εαυτούς μας και το ίντερνετ είτε το θέλουμε είτε όχι είναι απρόσωπο, δεν υπάρχει πραγματική επαφή. Χάνεσαι και γίνεσαι τυπικός. Απομακρύνεσαι αφού υπάρχει έτσι και αλλιώς ένας τοίχος μπροστά σου. Από κοντά, όλα είναι διαφορετικά. Υπάρχουν αισθήματα που φαίνονται και σε φέρνουν κοντά με τον άλλον. Αυτό είναι που μετράει. Και ίσως αυτό είναι που θέλουμε να κρύψουμε πολλές φορές. Την πραγματική μας εικόνα. Και ναι, έχουμε βρει πολλούς τρόπους επικοινωνίας που έκαναν στην άκρη τις συναντήσεις μας. Γιώργος: Με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχει γίνει παιχνιδάκι η επικοινωνία μεταξύ μας. Με όποιο τρόπο βρούμε για να επικοινωνήσουμε χωρίς προσωπική επαφή θα το κάνουμε με ευκολία. Είτε είναι από το facebook είτε είναι από το κινητό αυτός ο τρόπος, θα γίνει με μεγάλη άνεση. Όμως η ουσία της προσωπικής επαφής που είναι; Παρατηρώ πως οι σχέσεις έχουν γίνει πολύ πιο απρόσωπες. Όλα γίνονται ‘εκ του ασφαλούς’ πίσω από μια οθόνη κινητού ή υπολογιστή. Δεν έχει σημασία. Έχει χαθεί πλέον η άμεση προσέγγιση μεταξύ των ατόμων. Ακόμα και στο καμάκι τη θέση της χειραψίας και ενός ζεστού χαμόγελου την έχει πάρει η πληκτρολόγηση μπροστά από την παγερή οθόνη. Προσωπική μου συμβουλή; Χρήσιμα τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά να μην το παρακάνουμε και στην προσπάθεια μας να δούμε το δέντρο χάσουμε όλο το δάσος.

USM 73

festivals

TEXT. STELLA ROUSNIDOU (missstellastar@hotmail.com)

fasma festival Το FASMA είναι ένα φεστιβάλ που συνδέει τη μουσική με την Τέχνη και την τεχνολογία. Μας συστήνεται φέτος για πρώτη φορά σε συγκεκριμένους χώρους Τέχνης στο κέντρο της Αθήνας, και θα διαρκέσει από τις 28 Φεβρουαρίου μέχρι και τις 2 Μαρτίου. Πάνω από είκοσι DJs θα χαρίσουν στο κοινό live performances και djsets. Ανάμεσα σε αυτούς το δίδυμο AnDαπό την Αγγλία, oδικός μας Sawf, οι Cassegrain από το Βερολίνο, o Yvesde Mey, ο Kowton, ο Unmoved Mover, o Miltiadesκαι πολλοί άλλοι (βλ.το αναλυτικό πρόγραμμα παρακάτω). Στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται διάφορα είδη μουσικής, από house και experimental μέχρι techno,αλλά και installations και workshops .Γι’αυτό και, όπως διαβάζουμε στην επίσημη σελίδα του φεστιβάλ στο facebook,επιλέχθηκε η λέξη «φάσμα», που σημαίνει «ένα πεδίο συγκροτημένο σε σύνολο, τα στοιχεία του οποίου χαρακτηρίζονται από ποικιλία και διαφορετικότητα». Το όνομα δεν θα μπορούσε να είναι πιο αντιπροσωπευτικό. Στα πλαίσια του επίσημου FASMA Festival παρουσιάστηκε με ενθαρρυντική ανταπόκριση τον περασμένο Σεπτέμβριο το FASMA pre-event, με τη συμμετοχή στιβαρών ονομάτων της διεθνούς και εγχώριας ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, όπως για παράδειγμα οι Ancient Methods, Cut Hands, ANFS, DJ Benetti, Kondaktor, TurboTeeth και πολλοί άλλοι.

Tickets: Η προπώληση για το FASMA έχει ήδη ξεκινήσει από τον Ιανουάριο στο Resident Advisor, όπου διατίθενται τα πρώτα 100 εισιτήριαστην τιμή των 25ευρώ, ενώ τα επόμενα 100 είναι των 30 ευρώ (για όλο το τριήμερο).Τα all day passes προπωλούνται σε επιλεγμένα καταστήματα της Αθήνας, ενώ η είσοδος σε κάθε event ξεχωριστά κοστίζει 10 ευρώ. ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΟΔΟΣ: Οι βραδιές στο Astronbar, τα workshops και οι προβολές των ντοκιμαντέρ στο Gouadeloupi basement και στο Romantso, είναι δωρεάν.

74 URBANSTYLEMAG

FASMA is a project aiming to combine music with Art and technology in the historical center of the Greek capital. It will takeplace from the 28th of February until the 2nd of March, in various spaces throughout the cultural core of Athens.

The events will include workshops, installations, live performances and dj sets by more than twenty DJs, such as the English duo AnD, the Berliner duo Cassegrain, Swaf, Yvesde Mey, Kowton, UnmovedMover, Miltiadesand many more.

The soundsof the festival will range from house to experimental through to techno.

The FASMA pre- event was met with success last September, featuring bold names from both the local and international electronic music scenes, such as AncientMethods, CutHands, ANFS, DJBenetti, Kondaktor andTurboTeeth,amongst others.

Tickets: Tickets are available since January on Resident Advisor.

Three-dayticket: €25 for the first 100 tickets, €30 standard price for the next ones. All-daypasses can be purchased in selectedstores in Athens.

Entrance fee for individual events: €10, excluding Astron bar events, workshops and documentary screenings at Gouadeloupi basement and Romantso, where the entrance is free.

festivals /

FASMA Program / Πρόγραμμα: Friday 28 Feb Venue: CAMP (http://campoint.gr/) PAN LABEL NIGHT - Mohammad - Helm - Dalglish (Βραδιά μόνο live acts) Venue: Six Dogs (http://sixdogs.gr/) Livity Sound Label Night - Benjha - Wesink - Tendts - Kowton - Asusu Venue: Astron Bar (https://www.facebook.com/astron.bar) Smoke Machine Night - Diskonnected - Morah Venue: Gouadeloupi Basement (https://www.facebook.com/guadeloupepsirri) Προβολή: “Plugs”. (Ντοκιμαντέρ για την Ελληνική ηλεκτρονική μουσική)

Saturday 1 March Venue: Romantso (http://www.romantso.gr/) Modal Analysis Label Night - Kondaktor - ANFS - 3.14 - MatthieuGayon - Yves De Mey - AnD - Cassegrain - Sawf Στον ίδιο χώρο του Romantso: - Game of Life (Modular Synthesizers workshop) - Προβολή: “I Dream of Wires”.

Venue: Astron Bar - Audio Atlas - Miltiades - Manu & Roman Sunday 2 March Venue: Art Tower (https://www.facebook.com/artower.agora.9) (Το πάρτυ ξεκινάει από το απόγευμα) -Paul Plehr -Zorz -Finn Johannsen -Unmoved Mover Venue: Gouadeloupi basement -Προβολή: “Anaparastasis: Life and work of JaniChristou (1926-¬1970)” Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το επίσημο siteτου FASMA και τη σελίδα του στο facebook: www.fasmafestival.com www.facebook.com/fasmafestival

USM 75

fashiontrash

TEXT/photos. joanna anagnostidou (fashion designer)

black magic ΜΑΥΡΟ Απουσία φωτός που δηλώνει τολμηρά ΟΧΙ, στη γλώσσα των χρωμάτων. Συμβολίζει το αρχέγονο σκότος, το κενό, το κακό, την ανυπαρξία, το σκοτάδι του θανάτου, το πένθος, τη θλίψη, τη ντροπή, το ανεκδήλωτο συναίσθημα, την απελπισία, την καταστροφή, τη φθορά, την παραίτηση, την άρνηση, την κατάθλιψη, τη μοναχικότητα, αλλά και τη σοβαρότητα και το κύρος.

BLACK Absence of light, boldly stating NO in the language of colours.

It symbolises primitive darkness, vacuum, evil, nothingness, death, grief, sadness, shame, unexpressed emotion, despair, disaster, decay, waiver, denial, depression, solitude, but it also symbolises solemnity and prestige.

78 URBANSTYLEMAG

fashiontrash /

USM 79

80 URBANSTYLEMAG

fashiontrash /

USM 81

Πολλοί λάτρεις του μαύρου χαρακτηρίζονται από μυστικοπάθεια, ενώ πολλοί από όσους το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από τη φοβία για το άγνωστο και από μια επιθυμία για απελευθέρωση και απεξάρτηση. Το μαύρο είναι μαγεία. Και η μαγείαγοητεύει.

Many black lovers are distinguished by mysticism, whereas many of those who avoid it have a fear of the unknown and adeep crave for detox and deliverance.

Black is magic. And magic is a fascinator.

82 URBANSTYLEMAG

fashiontrash /

USM 83

84 URBANSTYLEMAG

fashiontrash /

USM 85

86 URBANSTYLEMAG

fashiontrash /

USM 87

decoroom

TEXT/photos.

Sophia Pavlidou (pavlidou_sofia@hotmail.com)

photo by courtesy howzey

abandoned but still alive Κάποιος φεύγει, κάποιος έρχεται… Συνήθως. Εκτός από εκείνες τις περιπτώσεις που η εγκατάλειψη είναι οριστική και δεν αργεί να φανεί. Μέσα στα δωμάτια το χρώμα στους τοίχους, η μυρωδιά στις κουρτίνες, ακόμη και ο ήχος της κίνησης που πολλές φορές δεν ακούγεται καν, μαρτυρούν την ύπαρξη ζωής. Μια ζωή που ακόμη και όταν το σπίτι δεν κατοικείται, συνεχίζει να υπάρχει μέσα από τις αναμνήσεις και τα αντικείμενα. Η διακόσμηση ενός σπιτιού όπως και να’χει, αποτελεί τη σφραγίδα κάποιου. Το προσωπικό του αποτύπωμα. Πούθέλω να καταλήξω; Στο ότι τα παλιά αντικείμενα έχουν αξία. Ακόμα κι αν δεν τα εκτιμάτε, μην τα κακοποιείτε. Σίγουρα θα βρεθεί κάποιος που θα τους δώσει τη θέση που τους πρέπει και θα δώσει στα αποτυπώματα μία παράταση. Ένα αντίο σε αυτούς που χάθηκαν και τα άφησαν όλα πίσω.

Someone leaves, someone else comes along… That’s how it goes. Usually.Barring those cases where absence is permanent and the feeling of abandonment, obvious.

Inside the rooms the colours on the walls, the smell of the curtains, even the sound of movement, often impalpable, confess the presence of life. A life that goes on even when the house is empty; it exists through memories and objects. The decoration of a house is a personal imprint. Decoration is traces.

Where I’m going with this? Either preciouscurios or tacky knick- knacks, old objects have value. Even if you don’t like them, don’t abuse them. There’s surely someone who will appreciate them and give those imprints a life extension.

Farewell to all those who are missing, and left everything behind.

90 URBANSTYLEMAG

decoroom /

abandoned house Harvard, Illinois by william

Ένα αντίο σε αυτούς που χάθηκαν και τα άφησαν όλα πίσω.

USM 91

www.sardine.gr