zwemonderwijs kopje onder Na jarenlange bezuinigingen gaat het
Bijna de helft van mensen die werken in een zwembad kan niet rondkomen en vindt het werk geestelijk en lichamelijk zwaar. Dat is één van de uitkomsten uit de jaarlijkse enquête van de FNV onder ruim 500 respondenten die in de sportsector werkzaam zijn. Een zorgelijke ontwikkeling, zeker ook nu de zwembranche moeite heeft om personeel te vinden en te behouden. Hoe lossen wij dit op? Wij vroegen Ingrid Koppelman (FNV), Ronald ter Hoeven (Sportservice Ede) en Erik Hordijk (Sportservice Ridderkerk) naar hun visie. Ingrid Koppelman, bestuurder FNV Sport en Bewegen, vindt dat de zwembadmedewerkers met de uitkomsten uit de enquête een duidelijk signaal afgeven dat zij onvoldoende worden gewaardeerd en dat dit niet mag worden genegeerd. “De functies in de zwembranche zijn in de loop der jaren steeds verder uitgehold. Dat gaat om zwemonderwijzers, maar ook om technici en mensen aan de receptie. Taken en contracten werden opgeknipt, en daarmee lager ingeschaald. Deze race naar beneden moet nu stoppen.” In de zwembranche gaat het vaak om kleine, flexibele banen. Voor een volledige baan moeten medewerkers binnen de bredere sportsector dan vaak twee banen combineren of switchen binnen de sector. Maar Koppelman benadrukt dat dit door de grote hoeveelheid cao’s, het verschil in salaris, pensioen, toeslagen of zelfs het ontbreken van een cao (fitness) vaak onaantrekkelijk is. “Door functies weer ‘breder’ te maken met een passende bijscholing, wordt het werken in de sport aantrekkelijker, ook financieel. Je kunt je dan bijvoorbeeld als lesgever binnen een bedrijf breder ontwikkelen.” Vanwege het gebrek aan perspectief op meer uren of een vervolgcarrière ziet Koppelman ook dat veel medewerkers, vooral jonge werknemers, de branche helaas verlaten. “Ze stappen over
naar sectoren met een hoger salaris en met meer carrièreen ontwikkelingsmogelijkheden. Zwemonderwijzers stappen bijvoorbeeld over naar het onderwijs, of naar zorg en welzijn. Ze hebben allemaal prima opleidingen gevolgd, daarbij passen de werktijden vaak beter bij de thuissituatie van mensen met (jonge) gezinnen.” Om verdere leegloop onder zwembadpersoneel tegen te gaan, pleit de FNV voor één sport-cao met één loongebouw. “Wanneer je de cao’s samenvoegt tot één, krijg je een gelijker speelveld en komt het belang en de toegankelijkheid van sporten weer op één te staan. Ondertussen is het natuurlijk ook van groot belang dat de bestaande cao’s worden verbeterd. Daar hebben onze leden, de medewerkers zelf dus, voldoende input voor gegeven. Nu is de branche aan zet.” Als het gaat om zwemonderwijs aan kinderen vindt de vakbond dat de overheid haar verantwoordelijkheid nu moet pakken. “De komende generaties mogen natuurlijk niet de dupe worden van de jarenlange bezuinigingen. De overheid moet dit voorkomen door de toekomst van zwemles, maar ook de kwaliteitseisen aan zwemdiploma’s en zwemonderwijs zeker te stellen. Het zwemonderwijs, en dus de zwemonderwijzer, is onmisbaar in onze samenleving. Dat moet ons toch heel wat waard zijn?”
ZWEMBADBRANCHE
23
