ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Σόλωνος 110, 106 81 Αθήνα τηλέφωνο: 210 3637867 e-mail: bookstore@vakxikon.gr e-shop: ekdoseis.vakxikon.gr
Τίτλος Βιβλίου: Λευκοί νάνοι Συγγραφέας: Κατερίνα Λιάτζουρα Επιμέλεια - Διορθώσεις: Γιάννης Παπαδόπουλος Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Εκδόσεις Βακχικόν © 2022 Εκδόσεις Βακχικόν & Κατερίνα Λιάτζουρα © Φωτογραφία Εξωφύλλου: Κατερίνα Λιάτζουρα ISBN: 978-618-5662-97-4 Εκδοτική Σειρά: Βακχικόν Ποίηση/Ελληνική Ποίηση Αριθμός Σειράς: 338/199 Πρώτη Έκδοση: Οκτώβριος 2022 Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Eλληνικού Nόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύ εται απολύτως η άνευ γραπτής άδειας του εκδότη κατά οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή,
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
ασύνειδα επιμένεις στη στερεότητα
των ουράνιων σχημάτων επιμένεις
να δρασκελήσεις αμνήμονες στιγμές και φριχτές συνειδήσεις
και κρυμμένη στο μισόφωτο σαν πόρνη η λύτρωση ανησυχεί μην ανιχνεύσεις
το ανθρώπινό της πρόσωπο που χαμηλόφωνα με λόγχες σκεπάρνια και λόγιες κορώνες υμνεί το προφανές
εκείνο που κατακλύζει ένα ποίημα εκείνο που διαμελίζει το θυμικό
και εγένετο·
σε ένα απειροελάχιστο σημείο συγκεντρωμένο ένα άτομο πρωταρχικά μικρό σκοτεινό και αφιλόξενο περιείχε το σύνολο περιείχε το όλο
και ήταν εξαιρετικά πυκνό και ήταν εξαιρετικά θερμό
και άρχισε να διαστέλλεται και η μορφή του άρχισε να αλλάζει· μεγάλωσε αλλόκοτα γεννήθηκε μια ύλη μέσα με τη βοήθεια μιας ενέργειας και τα μαντάτα διασκορπίστηκαν και οι πληροφορίες συγχυσμένες για κάποιο Σύμπαν που ήταν γεμάτο φως και μόνο φως φως· και στα απύθμενα αυτά βάθη του χωροχρόνου κύματα ανελέητα πυρηνικών εκρήξεων
μανιασμένες θύελλες
ξεσπάσματα της θέρμης επηρέασαν ένα νεφέλωμα σε αστρική απόσταση·
κι ένα αστέρι γεννήθηκε μεθυσμένο σε αερώδη κατάσταση
και άρχισε να παραπατά και να περιστρέφεται –μια αέναη κίνηση–
[ 4 ][ 10 ]
και να έλκει θαμώνες περίεργους αστρικούς του φίλους που κάποιοι ισχυρίστηκαν πως ήταν μόνο σκόνη· και μεταμορφώθηκε σε μπάλα μια μπάλα αέρινη που ήταν γεμάτη φως και μόνο φως φως· και ό,τι υλικό περίσσεψε πλήθος· ακανόνιστα σώματα μικρά σε διασταυρωμένες τροχιές άλλοτε να συγκρούονται να θρυμματίζονται και άλλοτε υπό το βάρος της ενοχής μια ένωση: και να! Οι πρωτόπλαστοι πλανήτες! και στις μακρινότερες εσχατιές του Σύμπαντος ουράνια σώματα παράσιτα φεγγάρια σε σταθερή τροχιά γύρω από αστέρες, αστέρια και άλλα αστρικά υπολείμματα∙ πηγές φωτός στο πέπλο του ουρανού ή/και κάποιες τρύπες στου ουρανού τη νύχτα [περι]πλανώνται διαρκώς και αδιαλείπτως κι ας μοιάζουν απλανείς μες στον ουράνιο θόλο· και η καρδιά σου μάγμα που κοχλάζει κάτω από τον σκουρόχρωμο και εύθραυστο φλοιό πιέζεται ασφυκτιεί και ψάχνει διεξόδους· και οι μανδύες σου λεπτοί ραγίζουνε και σπάνε
[ 5 ][ 11 ]
και το μάγμα να ξεχύνεται στην επιφάνεια ορμητικό ποτάμι ψύχεται και γίνεται το ίδιο περίτεχνος μανδύας αγκαλιασμένος κι από άλλον κι άλλον κι άλλον και να· οι ενώσεις της χημείας που το αέρινο και άπιαστο πάντοτε το κάνουν να δακρύσει και η αρχέγονη πάλη στο ξεκίνημα του κοσμικού αυτού αιώνα βίαιη, θορυβώδης, καταλυτική· παράξενα τα χρώματα, αλήθεια, σύνθεση μιας άγριας ομορφιάς το πρώτο μας γήινο παρελθόν· και ο νεογνός πλανήτης ετερόφωτος και βουτηγμένος σε μια απέραντη υδάτινη γαλήνη· και όλα μια θολή λωρίδα ένα λευκό φως μια γαλακτωμένη οδός αφού στις παρυφές βρισκόμαστε αυτού του Γαλαξία
και καταλήξαμε στο τίποτα· μαζί και με τ’ άλλα τα αστρικά τα πτώματα θύματα της εντροπίας στον ορίζοντα των γεγονότων· κακιά συνήθεια σου λέω, να σ’ αρέσει μόνο το λευκό!
κι να γίνεσαι εσύ ο κρύσταλλος· κι εγώ, μια μαύρη τρύπα·
[ 6 ][ 12 ]