Basket 02

Basket ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΟ ΤΟΥ

❘ www.psak.gr ❘ ΤΕΥΧΟΣ 2 ❘ ∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009 ∆ΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ∆ΩΡΕΑΝ

ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ ΜΠΑΤΙΣΤ

O δικός µας τρόπος ζωής ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛH ΣΕΛ. 24-25

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΤΑΚΗΣ ΣΕΛ. 17-19

ΕΥΘΥΜΗΣ ΡΕΝΤΖΙΑΣ ΣΕΛ. 26-27

ΦΩΤΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΡΗΣ ΣΕΛ. 20-21

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΙΤΣΑΞΗΣ ΣΕΛ. 4

ΕDITORIAL

A

νέκαθεν ήµασταν της άποψης ότι, όποιος βρίσκεται σε έναν χώρο, θα πρέπει να προσπαθεί και να προσφέρει λύσεις για τα προβλήµατα αυτού. Οι Αµερικανοί, πολύ εύστοχα, λένε ότι «αν δεν είσαι µέρος της λύσης, τότε πιθανότατα είσαι µέρος του προβλήµατος». Επειδή, λοιπόν, η συνεχής κριτική για γνωστά και πολυσυζητηµένα προβλήµατα δεν αποτελεί λύση, όσοι την ασκούν θα πρέπει να κάνουν και προτάσεις, για το πώς θα βελτιωθεί η κατάσταση. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν αποτελούν µέρος της λύσης, άρα είναι µέρος του προβλήµατος.

Μ

έσα από αυτό το πρίσµα, αξίζει λοιπόν να αναφέρουµε κάποια πράγµατα, που θα έπρεπε να συµβούν σε µακροσκοπικό επίπεδο, ώστε να αρχίζει να βγαίνει από το σκοτάδι το ελληνικό µπάσκετ, σε επίπεδο οργάνωσης και διοργανώσεων.

Α

ρχικά, θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσει ποιος είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις του πρωταθλήµατος της Α1. Το πρωτάθληµα διοργανώνεται από την ένωση των οµάδων, µε κανονισµούς που φτιάχνει η ΕΟΚ και βάσει νόµων (διότι µιλάµε για Ανώνυµες Εταιρείες) που νοµοθετεί το κράτος. Σε αυτόν τον κυκεώνα πώς µπορεί να λυθούν τα προβλήµατα;

Ο

πιο εύκολος τρόπος να ΜΗΝ λυθεί ένα πρόβληµα είναι να δηµιουργήσεις µία επιτροπή, που θα το µελετήσει. Στην περίπτωση της Α1 αυτό είναι µονόδροµος, αφού εµπλέκονται τέσσερις φορείς για τη λύση οποιασδήποτε ανωµαλίας προκύπτει... Θα πρέπει, λοιπόν, να µπουν κανόνες µε ασφαλιστικές δικλείδες για το ποιος και πώς αποφασίζει γι’ αυτό το πρωτάθληµα.

Μέρος της λύσης, ή µέρος του προβλήµατος Χρειάζεται νέα αρχή, µε έναν σύνδεσµο δυνατό, που να µπορεί να έχει εκτελεστική επιτροπή από τους δύο ισχυρούς και να µπορεί να παίρνει εύκολα και γρήγορα αποφάσεις.

Ε

πιπλέον, είναι καιρός να καταλάβουµε ότι το πρωτάθληµα της Α1 είναι προϊόν. Η παλιά ρύση, ότι ο αθλητισµός δεν µπορεί να αποτελεί προϊόν και η άποψη ότι πρέπει να είµαστε κατά της εµπορευµατοποίησης του µπάσκετ, είναι τόσο σωστή, όσο και άτοπη, όσον αφορά το πρωτάθληµα του µπάσκετ (και του ποδοσφαίρου, βέβαια).

Η

τοποθέτηση των απόψεων αυτών στο πρωτάθληµά µας γίνεται είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω σκοπιµοτήτων. Ο διαχωρισµός του αθλήµατος από τις εκάστοτε διοργανώσεις του είναι πλέον σαφής, σε όλες τις προοδευµένες αγορές του κόσµου. Το µπάσκετ είναι αθλητισµός, αλλά το πρωτάθληµά του είναι προϊόν. Ευτυχώς, είναι τόσο απλό, όσο ακούγεται.

Τ

ο πρωτάθληµα της Α1 αποτελεί προϊόν και αυτό δεν κάνει το άθληµα λιγότερο σηµαντικό ως κοινωνική έκφραση, ούτε καν στο ελάχιστο. Ως προϊόν το πρωτάθληµα της Α1 θα πρέπει να το διαφηµίσουµε, θα πρέπει να το προωθήσουµε, θα πρέπει να το πουλήσουµε.

■ Θα πρέπει να υπάρχει µεγάλο τµήµα µάρκετινγκ, µε γνώστες τόσο της επιστήµης, όσο και του αθλήµατος.

Τ

■ Θα πρέπει να υπάρχει σοβαρή συζήτηση περί διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωµάτων και των χορηγών.

Α

■ Θα πρέπει να µπουν τεχνοκράτες στον χώρο και στη διοίκηση του πρωταθλήµατος, ασχέτως χρωµάτων και ιδεολογιών. Η νοοτροπία ότι, όσο πιο µικρό κρατάµε το πρωτάθληµα τόσο πιο εύκολα κάνουµε κουµάντο πάνω του, πρέπει πλέον να αλλάξει.

ο λογικότερο φαίνεται να είναι ότι τις αποφάσεις θα τις παίρνουν αυτοί που έχουν τις οµάδες και αυτοί που αγωνίζονται σε αυτές, αλλά, όπως και να έχει, συγκεκριµένοι φορείς, µε συγκεκριµένο τρόπο και βάσει συγκεκριµένων κανόνων. πό εκεί και πέρα, είναι σαφές ότι το µοντέλο του ΕΣΑΚΕ, έτσι όπως λειτουργεί, φαίνεται να είναι αναποτελεσµατικό. Η σύγκληση ∆ιοικητικού Συµβουλίου µε τη συµµετοχή 14 πολυάσχολων ανδρών, κάποιοι εκ των οποίων διοικούν επιχειρήσεις δισεκατοµµυρίων, είναι µάλλον αδύνατη, ή έστω σπάνιο να συµβεί. Συνεπώς, σηµαντικές αποφάσεις δεν είναι εύκολο να ληφθούν, αφού δια αντιπροσώπων δεν µπορεί να υπάρχει γόνιµος διάλογος.

Τ

αυτόχρονα ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ δεν έχει ουσιαστικά καµία αρµοδιότητα να παίρνει καίριες αποφάσεις και αναγκάζεται απλώς να κάνει πολιτική, για να µην στεναχωρεί κανέναν, να µην δηµιουργεί προβλήµατα στον εαυτό του, αλλά και να µην λύνει τα προβλήµατα του µπάσκετ. Με τέτοια δοµή, όµως, το πρωτάθληµα δεν µπορεί να προχωρήσει µπροστά.

Τ

έλος, η γνώµη µου είναι ότι θα πρέπει να αντιµετωπιστεί και το πρόβληµα µε τη µορφή που έχουν οι οµάδες σε ολόκληρο το οικοδόµηµα του µπάσκετ. Ερασιτεχνικά σωµατεία, τµήµατα αµειβοµένων καλαθοσφαιριστών (ΤΑΚ) και ανώνυµες εταιρείες (ΚΑΕ), είναι όλες µέρος του ίδιου οικοδοµήµατος, τη στιγµή που οι διαφορές τους είναι τεράστιες. Ο ίδιος σύλλογος είναι αναγκασµένος να µετατρέπεται, αναλόγως µε την κατηγορία που ανήκει0 ενώ την ίδια στιγµή οι οµάδες της Α1 είναι ανώνυµες εταιρείες, αλλά λειτουργούν ανεξέλεγκτα.

Π

ιστεύω πως θα πρέπει να δούµε την ιδιαιτερότητα του µπάσκετ και να γίνουµε πρω-

τοπόροι σε κάτι -επιτέλους- στην Ελλάδα. Όσο αιρετικό και αν ακουστεί αυτό για τα δεδοµένα του ΠΣΑΚ, πιστεύω ότι θα πρέπει να µελετήσουµε την κατάργηση των Ανώνυµων Εταιρειών στο µπάσκετ.

Τ

α σωµατεία µπορούν να είναι όλα Σωµατεία Καλαθοσφαίρισης, να λειτουργούν κάτω από πολύ αυστηρούς και συγκεκριµένους κανόνες, όσον αφορά στην αξιοπιστία τους και να µην εξαρτάται η µορφή τους από την κατηγορία στην οποία αγωνίζονται. Η κατηγορία θα πρέπει να ορίζει µόνο το αν ο αθλητής που θα αγωνίζεται στο σωµατείο είναι επαγγελµατίας ή όχι. Έτσι θα υπάρχει συνέχεια και συνέπεια σε όλο το οικοδόµηµα.

Ε

ίναι σαφές ότι µε τα παραπάνω δεν «τελειώνει» η µακρά λίστα των αλλαγών που θα έπρεπε να γίνουν για τη βελτίωση του ελληνικού µπάσκετ και κυρίως της Α1, αλλά είναι κατά τη γνώµη µας µία τεράστια αρχή. Όπως και να έχει, θα πρέπει να διαβάσουµε τους καιρούς, να κάνουµε αλλαγές µε θάρρος και αν αποτύχουµε να µάθουµε από τα λάθη µας και να ξαναπροσπαθήσουµε.

Τ

ο να µην κάνουµε αλλαγές, µην τυχόν και κάνουµε κάποιο λάθος, ισοδυναµεί µε το να µην σουτάρουµε για να µην αστοχήσουµε. Κανείς δεν θα µας κατηγορήσει ότι χάσαµε το παιχνίδι, αλλά ποτέ δεν θα κερδίσουµε…. Λάζαρος Παπαδόπουλος Πρόεδρος ΠΣΑΚ

Basket Εκδότης: ΠΣΑΚ Υπεύθυνος έκδοσης: ΠΣΑΚ Συντακτική οµάδα: Βαρλάς Νίκος, Κασσάρ Αλέξανδρος, Κογκαλίδης Γιώργος, Κοντός Δηµήτρης, Μπουρλάκης Νίκος, Σκουντής Βασίλης, Σωτηρίου Κώστας Σχεδιασµός - σελιδοποίηση: Bαγγέλης Καπνίσης Γραφεία Κηφισιάς 37 Ο.Α.Κ.Α. Τ.Κ.15123 - Μαρούσι - Αθήνα Τηλ: 2108259616 - 2108237142 FAX: 2108216200 Ε-mail: info@psak.gr www.psak.gr Επιµέλεια και παραγωγή έκδοσης ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Λέυκης 134 Κρυονέρι-Αττικής, Τ.Κ.:145-68 Τηλ: 210-6297600, FAX: 210-8161580 E-mail:typo@typoekdotiki.gr

Basket (3)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ Π Α Ν Α Γ Ι ΩΤΗ Σ Μ Π ΙΤΣ Α Ξ Η Σ , Γ Ε Ν Ι Κ ΟΣ ΓΡΑ Μ Μ ΑΤΕ ΑΣ ΑΘΛΗΤΙ ΣΜΟΥ

Καλή επιτυχία στο έργο σας

Μ

ε ξεχωριστή ικανοποίηση χαιρετίζω την πρωτοβουλία έκδοσης του περιοδικού του Πανελληνίου Συνδέσµου Αµειβοµένων Καλαθοσφαιριστών. Εύχοµαι η έκδοσή του να συµβάλει στην έγκαιρη και έγκυρη ενηµέρωση και να αποτελέσει σηµαντικό δίαυλο επικοινωνίας όλων των µελών της µεγάλης οικογένειας της Καλαθοσφαίρισης. Η έκδοση του περιοδικού συµπληρώνει µε τον καλύτερο τρόπο την πλούσια δραστηριότητα του Συνδέσµου σας.

Αισθάνεται κανείς ευτυχής και διακατέχεται από δέος όταν µιλάει για το άθληµα του µπάσκετ. Η Καλαθοσφαίριση, ένα από τα δηµοφιλέστερα στην υφήλιο οµαδικά αθλήµατα εµπεριέχει όλες τις αξίες του αθλητισµού. Ευγενές από τη φύση και τους κανόνες του, απαιτεί από τους αθλητές δύναµη, αντοχή, ταχύτητα, ευφυΐα, οµαδική προσπάθεια, τέλεια συνεργασία. Προϋποθέτει θάρρος, τόλµη και αρετή. ∆ιαµορφώνει έτσι το µπάσκετ όχι µόνο καλούς αθλητές αλλά και ολοκληρωµένους ανθρώπους. Είναι γεγονός ότι προσφέρει κάτι περισσότερο από ωραίο θέαµα. Θα µπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει τέχνη. Ας µην ξε-

(4) Basket

χνάµε ότι την τελευταία εικοσαετία το άθληµα του µπάσκετ έχει δώσει αµέτρητες χαρές στους έλληνες φιλάθλους και δεκάδες πανευρωπαϊκές και παγκόσµιες διακρίσεις στην χώρα µας τόσο σε σωµατειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Αναµφισβήτητα είναι το άθληµα που έχει κλέψει τις καρδιές των Ελλήνων και το ενδιαφέρον χιλιάδων παιδιών που φιλοδοξούν να βαδίσουν στο δρόµο που άνοιξαν οι µεγάλοι αθλητές µας. Η επανάσταση στο χώρο του µπάσκετ και η καθιέρωσή του στις υψηλότερες θέσεις σε Ευρωπαϊκό και παγκόσµιο επίπεδο δεν ήρθε τυχαία. Είναι αποτέλεσµα της σωστής οργάνωσης αλλά κυρίως της κοπιαστικής δουλειάς των αθλητών και των προπονητών τους µέσα στα γήπεδα. Με την ευχή να συνεχίσει το άθληµα του µπάσκετ να δηµιουργεί αίσθηµα εθνικής περηφάνιας και να δίνει µήνυµα αφύπνισης σε όλον τον ελληνικό αθλητισµό, είµαι βέβαιος ότι το περιοδικό αυτό θα αποτελέσει σηµαντικό βήµα για την περαιτέρω ανάπτυξη και διάδοση του αθλήµατος. Καλή επιτυχία στο αξιόλογο έργο σας!

Basket (4)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ένα forum για το καηµένο το µπάσκετ... Τ

ι θα γίνει, ρε παιδιά, θα µιλήσουµε καµιά ώρα σοβαρά για το µπάσκετ; Εεεε… Να µε συγχωρείτε που σας πιάνω από το λαιµό, αλλά τώρα που έφυγε και το 2009 και µπήκαµε στο 2010 και (υποτίθεται ότι) θα έπρεπε να έχουµε βάλει τα πράγµα-

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΝΤΗΣ τα σε µια τάξη και τα προβλήµατα σε µια διαδικασία ρύθµισης, αυτά ορθώνονται και πάλι βουνό µπροστά µας.

Είναι µπόλικα όλα αυτά που µας ενοχλούν σε καθηµερινά βάση και είτε δεν τα αφουγκραζόµαστε, είτε δεν τα ακουµπάµε-ως µπασκετική κοινωνία, εννοώ. Μεταξύ µας δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, να µην τα αντιλαµβανόµαστε ή να µην τα επιλύουµε, αλλά ας αφήσουµε κατά µέρος την κουβέντα περί (καίριων ή νεκρωµένων) ανακλαστικών, διότι θα µας πιάσει κατάθλιψη!

και ακούγοµαι σαν την Κασσάνδρα έξω από τις πύλες της Τροίας, αλλά αυτό συµβαίνει µετά λόγου γνώσεως, οράσεως, ακοής, όσφρησης και των λοιπών αισθήσεων, που πάντως κοντεύουν να νεκρωθούν και γι αυτό, διάβολε, χρειάζεται, ν’ αναληφθούν κάποιες πρωτοβουλίες από τους τα φαιά φορούντες κι απ’ όλους εκείνους που ο λόγους τους περνάει στο ελληνικό µπασκετικό σύστηµα…

Τα συνδικαλιστικά προβλήµατα, που οδήγησαν σε καθυστερήσεις στην έναρξη των αγώνων και στην απεργία είναι γνωστά και µη εξαιρετέα, αλλά κι αυτά παραπέµπονται συνεχώς στις ελληνικές καλένδες, µε αποτέλεσµα οι παίκτες να εµφανίζονται σαν τα κακά παιδιά της υπόθεσης, που τορπιλίζουν όλες τις καλές προσπάθειες και σαµποτάρουν την εξέλιξη του αθλήµατος και τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά…

Μεσούσης της παγκόσµιας κρίσης, το οικο-

λοιπόν. Από πού ν’ αρχίσει και που να τελειώσει κανείς; Τα οικονοµικά; Τα αγωνιστικά; Τα συνδικαλιστικά; Η µήπως τα τηλεοπτικά; Ένα σωρό ζητήµατα που ενώ κανονικά θα έπρεπε να µας έχουν απασχολήσει από την πρώτη στιγµή τους, τα αφήσαµε –µε παροιµιώδη µακαριότητα -να περάσουν και τα ξαναβρίσκουµε τώρα µπροστά µας…

νοµικό πρόβληµα είναι σοβαρό και προφανώς αναπόφευκτο, διότι το (ελληνικό) µπάσκετ δεν θα µπορούσε να µείνει κλεισµένο σε ένα αεροστεγές περιβάλλον και να µένει αλώβητο από τις εξελίξεις. Πέρα από την ταµειακή ισχνότητα και τις καθυστερήσεις πληρωµών των περισσότερων οµάδων, το πρόβληµα κλιµακώνεται επίσης στα χορηγικά προγράµµατα, στις διαφηµίσεις γύρω από το άθληµα και γενικώς στο µπασκετικό µάρκετινγκ, που δυστυχώς διολισθαίνει διαρκώς…

Πλάκα πλάκα το αγωνιστικό κοµµάτι κα-

Βεβαίως για την υπόθεση αυτή έχουν εκ-

τάντησε να είναι το λιγότερο σηµαντικό! Το αν παίζεται καλό ή κακό µπάσκετ και το αν το πρωτάθληµα της Α1 είναι ανταγωνιστικό και ενδιαφέρον ή πλαδαρό και προβλέψιµο ωχριά ως προβληµατισµός σε σχέση µε τα υπόλοιπα ζητήµατα, από τα οποία άλλωστε θα κριθεί όχι τι σόι πρωτάθληµα θα έχουµε στο µέλλον, αλλά (θου Κύριε φυλακήν τω στόµατι µου) εάν θα έχουµε καν πρωτάθληµα!

φραστεί διάφορες και διαφορετικές απόψεις, όπως εκείνη την οποία διατυµπανίζει σε κάθε εµφάνιση του ο Φίλιππος Συρίγος και κατατείνει στο πογκρόµ το οποίο (υποστηρίζει ότι) δέχεται το ελληνικό µπάσκετ από το ποδοσφαιρικό κράτος, από τον ΟΠΑΠ και από το Στοίχηµα. ∆εν ξέρω αν αυτό είναι το µείζον πρόβληµα, πιστεύω όµως ότι ακόµη κι αν δεχθούµε ότι το µπάσκετ υφίσταται τέτοιον διωγµό, θα έπρεπε να τον αντιµετωπίσει µε όσα όπλα διαθέτει και όχι να στέκεται απέναντι στα

Από προβλήµατα να φαν’ κι οι κότες

Ναι, το ξέρω ότι µε κυρίευσε η µαυρίλα (6) Basket

σηµεία των καιρών µε µοιρολατρία. Στο κάτω -κάτω τι κράτησε ως κληρονοµιά το µπάσκετ από την εποχή των (δικών του) παχέων αγελάδων και της κυριαρχίας του έναντι του ποδοσφαίρου; Έλα ντε!

Κατόπιν τούτων (των προβληµάτων) όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο φερεντζές της τηλεόρασης της έλειπε. Ο ΑΝΤ-1 την έκανε µε ελαφρά πηδηµατάκια από τα γήπεδα του µπάσκετ, τα υπόλοιπα κανάλια µεγάλου βεληνεκούς και ανάλογης τηλεθέασης δεν ασχολούνται µε την υπόθεση και το µπάσκετ σώζεται (από την πλήρη τη-

λεοπτική απαξίωση) χάρη στη σταθερή πολιτική της Nova, τη συνηθισμένη γενναιοδωρία και διαθεσιμότητα της ΕΡΤ και last but not least στην απροσδόκητη προθυμία του ΣΚΑΙ και του TV Mακεδονία, που ανέλαβαν ένα σημαντικό πακέτο μέσω της εταιρείας που ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις…

Μεταξύ μας, αν οι ομάδες είχαν φροντίσει να έχουν σταθερά έσοδα και να μη ζουν (οι περισσότερες) από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και την όποια επιχορήγηση του ΟΠΑΠ, θα ήταν ωφέλιμο για πολλούς λόγους να σταματήσει η υπερβολική τηλεοπτική κάλυψη του πρωταθλή-

ματος (για να δοκιμαστεί κιόλας η τακτική του Καποδίστρια με τις πατάτες στο Ναύπλιο!) αλλά αυτή η κουβέντα βρίσκεται εκτός timing…

Ωραία, λοιπόν, τέσσερα διαφορετικά κανάλια δείχνουν μπάσκετ, οι ομάδες παίρνουν χρήματα, αλλά τα νούμερα της τηλεθέασης και η εμπορική αξία του πρωταθλήματος, ως προϊόντος, υποχωρούν συνεχώς. Το αποκορύφωμα; Το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός (που ακολούθησε το ποδοσφαιρικό κι έπεσε πάνω στην εκλογή νέου αρχηγού στη ΝΔ) είχε το μισό τηλεμερίδιο από τον αγώνα της προηγούμενης μέρας ανάμεσα στον Ηρα-

κλή και στον Εργοτέλη, ενώ σε μονοψήφια νούμερα κυμαίνονται σχεδόν όλες οι υπόλοιπες μεταδόσεις της Α1, της Ευρωλίγκας, του Εurocup και (φυσικώ τω λόγω, λόγω της… απαγορευμένης ώρας) του ΝΒΑ.

Ζόρια, λοιπόν, πολλά (αγωνιστικά, οικονομικά, συνδικαλιστικά και τηλεοπτικά) ζόρια έχουν ενσκήψει στο μπασκετάκι και κάποιοι πρέπει να αναλάβουν δράση. Μήπως, επαναλαμβάνω, πρέπει επιτέλους να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να κουβεντιάσουμε επιτέλους για το τι πρέπει να γίνει ώστε να μην φτάσουμε στον πάτο του βαρελιού; Basket (7)

Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσµου του γόνατος:

ΤΙ, ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ

Η

αλλαγή τρόπου ζωής και η εντατικοποίηση των αθληµάτων τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν και στην χώρα µας σε δραµατική αύξηση του ποσοστού της αθλητικής κάκωσης και ανεδείχθησαν µια σειρά προβληµάτων που συνδέονται µε αυτή. Η καθιστική ζωή, η αύξηση του σωµατικού βάρους, ο περιορισµένος ελεύθερος χρόνος για άθληση συντέλεσαν στην ελάττωση της ατοµικής αθλητικής υποδοµής. Τα ανωτέρω, σε συνδυασµό µε την αλλαγή του τρόπου άθλησης, όπου η δύναµη και η ταχύτητα υπερτερούν κατά πολύ της τεχνικής και η ελλιπής πληροφόρηση σχετικά µε τα µέτρα πρόληψης, δηµιουργούν τις ανάλογες προϋποθέσεις για τραυµατισµούς, πολλές φορές σοβαρούς. Πολλά νεαρά κυρίως άτοµα, χωρίς αθλητική υποδοµή και σχετική προετοιµασία και µε καταπονηµένο ήδη µυϊκό σύστηµα, µετά από την καθηµερινή εργασία, προσπαθούν να εκτονωθούν σε αθλήµατα που απαιτούν συνεχή κίνηση και ταχύτητα σε σχετικά περιορισµένο χώρο(ποδόσφαιρο 5X5, η ¨χαρά¨ του ορθοπαιδικού!)αυξάνοντας τις πιθανότητες για κάκωση, κυρίως στα κάτω άκρα και πιο συχνά στο γόνατο. Έτσι η φράση ¨έχω πάθει χιαστό¨, που υποδηλώνει ότι έχει υποστεί ρήξη ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσµος (Π.Χ.Σ.) ακούγεται όλο και πιο συχνά. Εν συντοµία, θα εξηγήσουµε τι σηµαίνει η συγκεκριµένη κάκωση, απλοποιώντας κατά το δυνατό έννοιες και ιατρικούς όρους απαντώντας σε υποθετικές ερωτήσεις Τι είναι ο Π.Χ.Σ. και ποια είναι η λειτουργία του. Ο Π.Χ.Σ. βρίσκεται στο κέντρο του γόνατος στην,µεσοκονδύλιο εντοµή, συνδέοντας τον µηρό µε την κνήµη, έχει λοξή φορά από µπρος προς τα πίσω µήκους 3,2-3,5εκ. κι έχει την ιδιαιτερότητα, λόγω της αρχιτεκτονικής του, να διατηρεί σταθερή τάση σε όλο το εύρος κίνησης του γόνατος. Λέγεται πρόσθιος χιαστός γιατί διασταυρώνεται, ¨χιάζεται¨ δηλαδή, µε έναν άλλο εξίσου σηµαντικό σύνδεσµο που βρίσκεται στην οπίσθια επιφάνεια του γόνατος, τον οπίσθιο χιαστό. Ο Π.Χ.Σ. είναι η κεντρική ¨κολόνα¨, ο κυριότερος σταθεροποιητής στην πρόσθιο-οπίσθια (8) Basket

ΥΠΟ ΤΟΥ ∆Ρ. ΠΕΡΙΚΛΗ ΓΕΩΡ. ΠΑΠΑΛΟΥ ΧΕΙΡ. ΟΡΘΟΠΑΙ∆ΙΚΟΥ

και στροφική κίνηση του γόνατος λειτουργώντας ¨σαν χαλινάρι¨ στην απότοµη επιβράδυνση και αλλαγή κατεύθυνσης και συµβάλλει µαζί µε τους δευτερεύοντες σταθεροποιητές(πλάγιους συνδέσµους, µηνίσκους, τένοντες, κ.α) στην οµαλή λειτουργία του γόνατος.

- Ποιος είναι ο µηχανισµός ρήξεως του Π.Χ.Σ. Η ρήξη προκαλείται όταν βία που ασκείται ξεπεράσει τα όρια αντοχής του συνδέσµου. Αυτό συνήθως συµβαίνει µετά από άµεση πλήξη στην περιοχή του γόνατος κατά την διάρκεια άθλησης, µετά από τροχαίο, από πτώση κ.λπ. ή από έµµεσο τραυµατισµό, όταν το πέλµα ακινητοποιείται και το γόνατο στρέφεται βίαια στον άξόνά του εγκλοβίζοντας το σύνδεσµο µεταξύ µεσοκονδυλίου εντοµής και οπισθίου χιαστού, προκαλώντας την ρήξη του. Σπανίως η ρήξη είναι µερική και αφορά µόνο ένα µέρος των ινών του συνδέσµου. Ποια είναι τα συµπτώµατα της ρήξεως. Το πιο συχνό σύµπτωµα είναι η αίσθηση της απώλειας ελέγχου του γόνατος(γιατρέ ¨έχασα¨ το γόνατο µου, η πιο συχνή φράση του ασθενούς)που πολλές φορές συνοδεύεται από ακουστικό ¨κλικ¨ . Ακολουθεί διόγκωση του γόνατος λόγω του αίµατος(αίµαρθρο) που διαχέεται στην άρθρωση λόγω της ρήξεως των αγγείων του συνδέσµου και συνήθως το γόνατο µπλοκάρει, είτε λόγω του πόνου, είτε γιατί συνυπάρχει και παρεκτόπιση του µηνίσκου που προ προκαλεί µηχανική εµπλοκή. Πως αντιµετωπίζεται η ρήξη του Π.Χ.Σ. Η πρώτη αντιµετώπιση αµέσως µετά την κάκωση θα πρέπει να είναι η τοποθέτηση

ψυχρών επιθεµάτων, η αποφόρτιση του σκέλους και η σχετική ακινητοποίηση της άρθρωσης µέχρι να γίνει η αξιολόγηση της βλάβης από τον εξειδικευµένο ιατρό. Το ιστορικό της κάκωσης, η λεπτοµερής κλινική εξέταση, ο ακτινολογικός έλεγχος και συχνά η Μαγνητική Τοµογραφία συµβάλουν στον καθορισµό της διάγνωσης. Η αντιµετώπιση της ρήξεως του Π.Χ.Σ. µπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Η επιλογή του τύπου θεραπείας, συντηρητικής ή χειρουργικής, εξαρτάται από την συνεκτίµηση πολλών παραγόντων, όπως, βαθµός αστάθειας του γόνατος, συνύπαρξη συνοδών βλαβών του γόνατος(όπως µηνίσκου, χόνδρου, θυλάκου, άλλων συνδέσµων, κ.α.), επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας, η ηλικία και η γενική κατάσταση της υγείας του πάσχοντα. Η συντηρητική αντιµετώπιση στα πρώτα στάδια της κάκωσης περιλαµβάνει, την φαρµακευτική αγωγή, τα ψυχρά επιθέµατα, την φυσιοθεραπευτική αγωγή, για να βελτιωθεί η κίνηση και λειτουργία του γόνατος και σε δεύτερο χρόνο την µυϊκή ενδυνάµωση που σκοπό έχει την ενίσχυση κυρίως των δευτερευόντων σταθεροποιητών, δηλαδή των µυϊκών οµάδων εκείνων που δρουν σε συνέργεια µε τον Π.Χ.Σ.(όπως π.χ. οι οπίσθιοι µηριαίοι). Η πλήρης ακινητοποίηση του γόνατος, ιδιαίτερα η παρατεταµένη, όχι µόνον δεν βοηθάει αλλά προκαλεί και µια σειρά επιπλοκών όπως δυσκαµψία, ατροφία, θροµβοφλεβίτιδα κ.λπ. Πότε και πως χειρουργείται η ρήξη Π.Χ.Σ. Η άποψη ότι η ρήξη του Π.Χ.Σ. χρήζει χειρουργικής αποκατάστασης µόνον στον αθλητή δεν είναι απόλυτα ακριβής. Η αστάθεια του γόνατος ανεξαρτήτου ηλικίας, επαγγέλµατος και αθλητικής δραστηριότητας προκαλεί φθορά στην άρθρωση και οδηγεί προοδευτικά στην οστεοαρθρίτιδα, σε χρονικό διάστηµα και βαρύτητα ανάλογη µε την καταπόνηση και το σωµατικό βάρος του πάσχοντος. Όπως προαναφέρθηκε, η επιλογή για χειρουργική ή µη αποκατάσταση του προσθίου χιαστού, βασίζεται στην εκτίµηση µιας σειράς παραγόντων όπως: 1. Επίπεδο δραστηριότητας. Υποβάλλεται σε χειρουργική αποκατάσταση κάθε

άτομο αθλητής ή μη, που επιθυμεί να επανέλθει στο ίδιο επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας.

2. Ηλικία. Συνδέεται άμεσα με το επίπεδο δραστηριότητας, ανεξαρτήτου ηλικίας. Η μόνη επιφύλαξη αφορά σε αθλητές προεφηβικής ηλικίας (13-14χρονών), λόγω μετρίων αποτελεσμάτων, που οφείλονται, στην ποιότητα του μοσχεύματος, το ανεπαρκές μυϊκό σύστημα και την πλημμελή τήρηση του προγράμματος αποκατάστασης.

3. Βαθμός αστάθειας. Αστάθεια που διαταράσσει την καθημερινότητα του ατόμου και δεν βελτιώνεται με την μυϊκή ενδυνάμωση.

4. Συνοδές βλάβες. Συνυπάρχουσες βλάβες μηνίσκων, άλλων συνδέσμων ή βλάβες χόνδρου απαιτούν αποκατάσταση και του προσθίου χιαστού.

5. Αρθρίτις. Η χειρουργική σταθεροποίηση, ιδίως όταν συνυπάρχουν και άλλες βλάβες, προστατεύει το γόνατο από μελλοντική αρθρίτιδα, εάν όμως η αρθρίτιδα προϋπάρχει αποτελεί αντένδειξη. Η χρονική επιλογή της αποκατάστασης, εξαρτάται από την κλινική κατάσταση του γόνατος. Έλλειμμα έκτασης, μεγάλη ατροφία τετρακεφάλου, ρήξη έσω πλαγίου συνδέσμου ΙΙΙ° κα., αυξάνουν τις πιθανότητες μετεγχειρητικών επιπλοκών και γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζονται πριν την αποκατάσταση του Π.Χ.Σ.

Παγκοσμίως κάθε χρόνο γίνονται 200.000 -300.000 επεμβάσεις αποκατάστασης Π.Χ.Σ. από τις οποίες οι 100.000 στις Η.Π.Α. Η χειρουργική αποκατάσταση του Π.Χ.Σ., η λεγόμενη ¨πλαστική του Π.Χ.Σ.¨ συνίσταται στην σταθεροποίηση του γόνατος με την ανακατασκευή (reconstruction) του συνδέσμου, τοποθετώντας στην θέση του, μόσχευμα που λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή(αυτομόσχευμα), όπως, επιγονατιδικός τένοντας, τένοντες οπισθίων μηριαίων ή τένοντας τετρακεφάλου, σπανιότερα συνθετικό μόσχευμα ή αλλομόσχευμα(μόσχευμα από άλλο ασθενή), από τράπεζα μοσχευμάτων συντηρημένο σε βαθιά κατάψυξη. Από τα αυτομοσχεύματα, που συνήθως χρησιμοποιούνται, το επιγονατιδικό τενόντιο μόσχευμα έχει καλύτερη ενσωμάτωση, γρηγορότερη αποκατάσταση και περισσότερα ενοχλήματα από το σημείο λήψης ( σε ποσοστό 15-30°), ενώ το μόσχευμα των οπισθίων μηριαίων έχει καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, βραδύτερη ενσωμάτωση, ελάχιστα ενοχλήματα από το σημείο λήψεως και μεγαλύτερο χρόνο επανένταξης. Με την ταχύτητα εξέλιξης της μοριακής βιολογίας και της έρευνας των βλαστοκυττάρων, στο προσεχές μέλλον, όλα τα ανωτέρω θα αποτελέσουν παρελθόν. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη ερευνητι-

κά προγράμματα δημιουργίας οργάνων από αρχέγονα μεσενγχυματικά κύτταρα και θα αρκεί μόνον η έγχυση των κυττάρων αυτών στον ραγέντα σύνδεσμο για να δημιουργηθεί ο νέος υγιής πρόσθιος χιαστός. Ένα ξεχωριστό αλλά πολύ σημαντικό ρόλο στην χειρουργική αλλά και συντηρητική αποκατάσταση του Π.Χ.Σ. έχει η φυσικοθεραπεία η οποία συνεισφέρει τα μέγιστα στην ομαλή επανένταξη του ασθενή στην καθημερινότητα και στην άθληση. Η πρόληψη όμως της κάκωσης, παραμένει το ζητούμενο. Ο στόχος όλων των εμπλεκομένων στον αθλητισμό θα πρέπει να είναι η σωστή εκπαίδευση των αθλητών μέσω κατάλληλων προπονητικών προγραμμάτων, τόσο προαγωνιστικά όσο κατά την διάρκεια της σεζόν, με έμφαση στην προθέρμανση, τις ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και νευρομυϊκής προσαρμογής, την πλειομετρική ενδυνάμωση και ευελιξία, προετοιμάζοντας δηλαδή όσο το δυνατόν καλύτερα το μυϊκό σύστημα να δεχθεί ένα αιφνίδιο shock όπως είναι η κάκωση. Εν κατακλείδι, η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση, η ορθή αντιμετώπιση και η κατάλληλη αποκατάσταση, συμβάλλουν στη λύση του δύσκολου προβλήματος που είναι η ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου του γόνατος.

Basket (9)

∆ήµος Ντικούδης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

(10) Basket

«∆εν µπορούµε να αγωνιζόµαστε χωρίς να ισχύουν κανόνες και συµβόλαια»

Ο

∆ήµος Ντικούδης απάντησε στις ερωτήσεις των αναγνωστών του περιοδικού µας και εµείς σας παραθέτουµε τη… συνέντευξη.

2 Σε αγωνιστικό επίπεδο, πολλοί αµφισβήτησαν (και ίσως όχι άδικα) τον Άρη, που όµως δείχνει να συνέρχεται. Νιώθεις ότι… περνάτε εξετάσεις; «H αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε άσχηµα η χρονιά, δεν ήµασταν η οµάδα που θέλαµε. Υπήρξαν αλλαγές, νέοι παίκτες, νέος προπονητής, ωστόσο θεωρώ ότι στην πορεία θα είµαστε ακόµα καλύτεροι. Πλέον έχουµε αλλάξει φιλοσοφία και στη συνέχεια θα παρουσιαστούµε ακόµα καλύτεροι».

2 Υπάρχει σε όλη τη διαδροµή σου κάποια επιλογή που, αν µπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, δεν θα την έκανες ξανά; «Εκ των υστέρων κάποιες επιλογές και κάποια πράγµατα µπορεί να µην τα έκανα ξανά, αλλά επειδή στη ζωή παίρνεις τα πράγµατα όπως σου έρχονται, είµαι ευχαριστηµένος από τις επιλογές µου. Γενικά απ’ ό,τι έχω ζήσει, νιώθω πολύ γεµάτος».

2 Από την παρουσία σου στην Εθνική, ποιο ήταν το παιχνίδι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ; «Νοµίζω ότι στην Εθνική οµάδα οι στιγµές είναι πάρα πολλές, έχουν χαραχθεί πολλά παιχνίδια στη µνή-

µη µου. Μάλλον τον ηµιτελικό στο Τόκιο, µε αντίπαλο την Αµερική, αλλά και δυο ήττες, µε την Ιταλία στο Ευρωµπάσκετ της Σουηδίας και µε την Αργεντινή στους Ολυµπιακούς Αγώνες. Αν µπορούσα να γύρναγα τον χρόνο πίσω δεν θα ήθελα να είχα παίξει, γιατί είναι δύο παιχνίδια που µας πόνεσαν όλους. Φυσικά, δεν θα ξεχάσω και τον ηµιτελικό µε τη Γαλλία στο Ευρωµπάσκετ».

2 Σκέφτηκες ποτέ να περάσεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού; «Υπήρξαν δυο χρονιές που ήµουν κοντά, κυρίως τη χρονιά µετά το πρωτάθληµα µε την ΑΕΚ. Είχα συµµετάσχει στο καµπ των Σέλτικς, που είχαν πρόβληµα στους ψηλούς. ∆υστυχώς, όµως, τότε είχα ανακαλύψει ένα κάταγµα πάνω από τον αστράγαλο. Η δεύτερη ήταν µε τους Ράπτορς. Τότε, όµως, ήθελα να διεκδικήσω ένα µεγάλο συµβόλαιο και είχα πρόταση από τη Βαλένθια. Επέλεξα το «σίγουρο» τριετές συµβόλαιο, κάτι που τελικά νοµίζω ότι ήταν και η σωστή επιλογή».

2 Τι θα συµβούλευες ένα νέο παιδί, που θα ξεκινούσε να παίζει µπάσκετ; «Να βάζει πάντα στόχους και να κοιτάει µπροστά. Πολλά παιδιά ξεκινάνε µε απογοητεύσεις σε µικρή ηλικία και σκέφτονται να αποχωρήσουν, αλλά όλα αυτά πρέπει να σε κάνουν πιο δυνατό. Και σίγουρα να δουλεύουν πολύ».

2 Όταν κλείσεις την καριέρα

σου, έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις; Θα µείνεις στον χώρο, θα ασχοληθείς µε την προπονητική; «∆εν θα γίνω προπονητής, είναι το µόνο σίγουρο. Από την άλλη, µου αρέσει το µπάσκετ και έχω κάποια πράγµατα στο µυαλό µου. Θα το δω πιο σοβαρά όταν αποσυρθώ. Ελπίζω ο χώρος να βελτιωθεί και να κρατάει τους ανθρώπους του, όχι όπως σήµερα που µεγάλοι παίκτες είναι εκτός χώρου».

2 Έχεις παίξει σε πάρα πολλές «µεγάλες» οµάδες. Πού ήταν µεγαλύτερο το… φορτίο; «Οι χρονιές που έπαιξα µε ΤΣΣΚΑ και Παναθηναϊκό είχαν µεγάλη πίεση και ειδικά τις δυο χρονιές που το φάιναλ φορ ήταν στην έδρα µας. Υπήρχε µεγάλη πίεση, να βρισκόµαστε εκεί και να κατακτήσουµε το τρόπαιο, γιατί το είχαν δεδοµένο και είχαµε µάθει να παίζουµε µε αυτό στην πλάτη µας. Με την ΤΣΣΚΑ δεν τα καταφέραµε, αλλά η χρονιά ήταν καλή, µε τον Παναθηναϊκό το πήραµε. Τις θυµάµαι ως δυο χρονιές µε απίστευτη πίεση».

2 Ποιος είναι ο συµπαίκτης (από τους περιφερειακούς), που σε… τάισε καλύτερα απ’ όλους τους άλλους; «Έχω παίξει µε πολύ καλούς συµπαίκτες. Επειδή τα περισσότερα χρόνια, έχω βρεθεί σε πολλές οµάδες και στις περισσότερες ήµουν µε τον Νίκο Χατζηβρέττα, νοµίζω ότι αυτή συνεργασία έχει βοηθήσει. Έχω παίξει µε σπουδαία ποιντ

γκαρντ, µε τα οποία είχα καλή συνεργασία: Στην Εθνική µε Σπανούλη, Ζήση, ∆ιαµαντίδη Παπαλουκά, Χόλντεν σε ΑΕΚ και ΤΣΣΚΑ, Ριγκοντό στη Βαλένθια. Μεγάλοι παίκτες, εξαιρετικοί συµπαίκτες».

2 Ως έµπειρος στα συνδικαλιστικά του µπάσκετ, πώς ένιωσες µε την επιτυχία 100% στην απεργία του ΠΣΑΚ, σε Α1 και Α2; «Αυτό που νιώθω εγώ είναι ότι είµαστε ενωµένοι και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα µε την κίνηση να πάνε στα γήπεδα της Α2 οι αθλητές της Α1. Έδειξε ότι θέλουµε να αλλάξουµε κάποια πράγµατα. Από εκεί και πέρα οι παράγοντες και αυτοί που… λέγονται παράγοντες, πρέπει να καταλάβουν ότι δεν µπορούµε να αγωνιζόµαστε χωρίς να ισχύουν κανόνες και συµβόλαια. ∆εν είναι κάτι εξωπραγµατικό, είναι απλό και αυτονόητο. ∆εν λειτουργούν κανόνες και θεσµοί που ισχύουν σε όλη την Ευρώπη».

Basket (11)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Όχι τρόπος ζωής, Η... ίδια η ζωή µας ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΟ∆ΩΡΗΣ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ

(12) Basket

Π

ριν ξεκινήσω να γράφω για αυτά που θέλω να μοιραστούμε παρέα, οφείλω να δώσω συγχαρητήρια σε όλους όσους ανέλαβαν την πρωτοβουλία να δημιουργήσουν ένα περιοδικό που εκφράζει τον ΠΣΑΚ και εύχομαι ό,τι καλύτερο για την εξέλιξη και την πορεία του εγχειρήματος. Είναι θετικό οι παίκτες να έχουν το δικό τους έντυπο και όλοι μας πρέπει να συνδράμουμε για την επιτυχία του, ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Ελπίζω το περιοδικό να έχει την απαιτούμενη στήριξη από όλους τους φορείς του αθλητισμού και κυρίως του μπάσκετ και τεύχος με τεύχος να γίνεται καλύτερο, μέχρι να κατασταθεί θεσμός στον χώρο μας. Πολλές φορές με ρωτάνε παιδιά που τώρα ξεκινάνε την πορεία τους στο άθλημα τι χρειάζεται να κάνουν για να πετύχουν, να γίνουν επαγγελματίες και να φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο. Το μπάσκετ μου έχει δώσει πολλά και νιώθω ότι πάντα έχω την υποχρέωση να προσφέρω κι εγώ από την πλευρά μου, με όποιον τρόπο μπορώ. Εδώ και πέντε χρόνια οργανώνω καμπ για μικρά παιδιά και κάθε καλοκαίρι ακούω πολλές φορές από νεαρούς αθλητές την συγκεκριμένη ερώτηση. Πάντα τους λέω ότι ο αθλητισμός είναι απαραίτητος στην ζωή κάθε ανθρώπου και το να μάθεις να γυμνάζεσαι συστηματικά και σωστά είναι ευεργετικό για την ψυχή και το σώμα, ανεξάρτητα με το αν κάποιος συνεχίσει και αφοσιωθεί στο μπάσκετ ή κάνει οποιαδήποτε άλλη δουλειά στο μέλλον. Μέσα από την διαδικασία της προπόνησης και του αθλητισμού, μαθαίνεις κανόνες, κοινωνικοποιείσαι, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και συνάνθρωπος, οπότε το κέρδος είναι μεγάλο μακροπρόθεσμα σε όλους τους τομείς της ζωής και της προσωπικότητάς μας.

Ε

ίμαι επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής 14 χρόνια. Από τότε που οι Αμπελόκηποι αποφάσισαν να με αποκτήσουν από την πρώτη μου ομάδα, τον Εθνικό Ελληνορώσων και είχα τις πρώτες μου εμπειρίες, στην Α1, στα 18 μου χρόνια. Από τότε ως σήμερα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, αλλά κάποιοι κανόνες είναι ίδιοι και απαράλλαχτοι. Χρειάζεται αφοσίωση, καθημερινή δουλειά, προπόνηση στο μυαλό και το κορμί. Όπως έχει εξελιχθεί το επαγγελματικό μπάσκετ σε παγκόσμιο επίπεδο, το ταλέντο είναι ένα καλό εφόδιο για κάθε παιδί που ξεκινάει την προσπάθεια, με όνειρο να γίνει επαγγελματίας. Το κοινό μυστικό, όμως, είναι η δουλειά, η επανάληψη,

Στους Αμπελόκηπους, στον Πανιώνιο, στον Ολυμπιακό, στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στην εθνική μας, πάντα προσπαθώ να δουλεύω ποιοτικά και να προετοιμάζω τον εαυτό μου, για να είμαι σε ετοιμότητα και να βοηθάω την ομάδα μου. η προπόνηση και η σωστή διαχείριση του σώματός μας. Για ένα αθλητή το σώμα του είναι το πιο σημαντικό «περιουσιακό του στοιχείο». Οφείλει να το εξελίσσει, να το προσέχει, να το συντηρεί, να υπακούει στις... εντολές του την εκάστοτε εποχή.

Π

ροσωπικά, όταν έκανα προπονήσεις στην πρώτη μου ομάδα εννοείται πως δεν γνώριζα που θα φτάσω, αν θα καταφέρω να παίξω μπάσκετ επαγγελματικά, αν θα κάνω καριέρα. Είχα, όμως, μεγάλη δίψα και όρεξη και θυμάμαι πως όταν τελείωνε η προπόνηση στενοχωριόμουν και ήθελα κι άλλο. Τα φώτα στο γήπεδο έσβηναν και αναγκαζόμουν να χρησιμοποιώ τον φωτισμό των δρόμων που υπήρχαν κοντά στο σπίτι μου, για να μπορώ να σκάω την μπάλα και να συνεχίζω την εξάσκηση. Τα περισσότερα παιδιά πήγαιναν σπίτι μετά την προπόνηση και έκαναν άλλα πράγματα, εμένα με γέμιζε να κάνω τρίπλες περιμετρικά της γειτονιάς, για να βελτιωθώ. Τότε συνειδητοποίησα ότι είχα μεράκι για το μπάσκετ, τότε αποφάσισα πως αυτό που θέλω να κάνω στην ζωή μου για να είμαι ευτυχισμένος, είναι να παίξω μπάσκετ. Από τα 18 μου ως τα 32 που είμαι τώρα, αλλάζουν το περιβάλλον και οι συνθήκες. Η λατρεία μου για το μπάσκετ και η επιθυμία μου να κερδίσω, είναι πάντα ίδια. Στους Αμπελόκηπους, στον Πανιώνιο, στον Ολυμπιακό, στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στην εθνική μας, πάντα προσπαθώ να δουλεύω ποιοτικά και να προετοιμάζω τον εαυτό μου, για να είμαι σε ετοιμότητα και να βοηθάω την ομάδα μου.

A

πό την στιγμή που αποφασίζεις να γίνεις επαγγελματίας μπασκετμπολίστας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οφείλεις να προπονείσαι με τον σωστό τρόπο, να βελτιώνεσαι και έτσι να

γίνεσαι ολοένα και πιο πολύτιμος για την ομάδα και τους συμπαίκτες σου. Πάνω από όλα να έχεις ως πρώτη προτεραιότητα στην ζωή το μπάσκετ και μετά όλα τα υπόλοιπα. Είμαστε επαγγελματίες με ημερομηνία λήξης. Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα και να τελειώσουν οι υποχρεώσεις μας στα γήπεδα, πρέπει να είμαστε «στρατιώτες» του μπάσκετ και να ιεραρχούμε υπεύθυνα τις προτεραιότητες στην ζωή μας, σε καθημερινό επίπεδο.

Σ

ε όλη την διάρκεια της επαγγελματικής μου καριέρας δεν σταμάτησα να μαθαίνω νέα πράγματα και να παίρνω στοιχεία από ανθρώπους που έχουν γνώση και με βοηθάνε να γίνω καλύτερος και να μην επαναπαύομαι ποτέ. Η προπόνηση είναι το Α και το Ω, η αυτοπεποίθηση και η ψυχολογία έρχονται με το καιρό ως προϊόντα της σωστής δουλειάς και πάντα διαδραματίζει ρόλο το να είσαι στην κατάλληλη ομάδα την κατάλληλη στιγμή. Για μένα, τα τελευταία χρόνια και όσο μεγαλώνω, οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες, στον στόχο που έχω θέσει να διατηρούμαι σε υψηλά επίπεδα φυσικής κατάστασης και απόδοσης. Πλέον, μένω ακόμα περισσότερες ώρες στο γήπεδο. Σε μια μέρα ρουτίνας που έχουμε μια προπόνηση διάρκειας δύο ωρών, μπορεί να μείνω στο γήπεδο ακόμα και 7 ώρες. Πάω νωρίτερα να προετοιμαστώ, προπονούμαι και μετά ακολουθώ μια συγκεκριμένη διαδικασία. Κάνω πολλές διατατικές ασκήσεις, μένω την απαιτούμενη ώρα στον πάγο, για να έχω γρήγορη αποκατάσταση από τις καθημερινές φθορές στο σώμα μου, κάνω θεραπεία, μασάζ και ότι άλλο χρειαστεί για να φύγω όταν νιώσω πως πραγματικά έχω βάλει το κορμί μου σε μια σειρά, για να είναι ξεκούραστο την επόμενη μέρα που θα ξυπνήσω και θα έχω προπόνηση ή αγώνα. Δεν είναι εύκολο να το κάνεις αυτό κάθε μέρα για πολλά χρόνια. Όταν, όμως, ζεις κάνοντας αυτό που αγαπάς είσαι πάντα ευτυχισμένος και στην δική μου περίπτωση, όπως και πολλών άλλων παιδιών που έχουμε καταφέρει κάποια πράγματα, είσαι ευλογημένος. Χωρίς να μπορώ να υπολογίσω με ακρίβεια, πιστεύω πως αν εξαιρέσουμε τις ώρες του ύπνου, στα 14 επαγγελματικά μου χρόνια στο μπάσκετ, τουλάχιστον το 60% της ζωής μου είναι μέσα στο γήπεδο. Ίσως και παραπάνω. Όλες αυτές οι ώρες είναι οι καλύτερες, είναι αυτές που βρίσκομαι «στο φυσικό μου περιβάλλον» και νιώθω απόλυτα ο εαυτός μου. Το μπάσκετ για εμάς δεν είναι τρόπος ζωής, είναι η ίδια η ζωή μας...

Basket (13)

ΓΑΛΛΙΑ Περασµένα µεγαλεία για την Πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1993 Λιµοζ

Η πιό... διάσηµη Α2 στην Ευρώπη ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗ

Σ

τη δική µας Α2 κατηγορία, συµµετέχει φέτος ο πρώτος πρωταθλητής Ελλάδας, Ηρακλής, που είχε και κάποιες αξιοσηµείωτες παρουσίες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Υπάρχει όµως ένα ενδιαφέρον στοιχείο, σε ότι αφορά αντίστοιχες κατηγορίες στα ευρωπαϊκά πρωταθλήµατα όπου µπορούµε ν’ αντιληφθούµε άµεσα ότι συµµετέχουν οµάδες οι οποίες λόγω δυναµικής του παρελθόντος προσδίδουν διαφορετική αίγλη... Η γαλλική PROB (αντίστοιχη της δικής µας Α2 κατηγορίας) είναι αναµφισβήτητα η κατηγορία που φιλοξενεί τις πιό διάσηµες οµάδες που ανέπτυξαν ξεχωριστή δυναµική επί (14) Basket

σειρά ετών, όχι µόνο στην Α1 της χώρας αλλά και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ποιός να το περίµενε, άλλωστε, 15 χρόνια πριν ότι στην δεύτερη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήµατος θα αγωνίζονταν ταυτόχρονα, την ίδια σεζόν οµάδες όπως η Λιµόζ, η Ορτέζ και η Αντίµπ! Οι µπασκετικοί γνωρίζουµε καλά τι πάει να πει Λιµόζ... Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1993, στο φάιναλ φορ που είχε διεξαχθεί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, πρωταγωνίστησε σε µιά από τις µεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στην ιστορία της διοργάνωσης. Απέκλεισε στον ηµιτελικό τη Ρεάλ Μαδρίτης ενώ στον τελικό «λύγισε» και την Μπένετον Τρεβίζο του Τόνι Κούκοτς. Η οµάδα που εκπροσωπούσε την... πόλη της πορ-

σελάνης είχε κάνει το θαύµα της! Επίσης η Λιµόζ έχει κατακτήσει ένα κύπελλο Κυπελλούχων (το 1988) και τρία κύπελλα Κόρατς (1982-1983 και 2000) έχοντας συνολικά 5 ευρωπαϊκούς τίτλους, ένα αξιοζήλευτο επίτευγµα. Επίσης έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήµατα και 4 κύπελλα Γαλλίας ενώ το 2000 έκανε ένα... µικρό triple crown καθώς έφθασε στο νταµπλ στη χώρα της και κατέκτησε και το κύπελλο Κόρατς. Πάντως το 2000 ήταν γενικότερα δύσκολη χρονιά... Κάποιες οικονοµικές ατασθαλίες οδήγησαν τη Λιµόζ στον υποβιβασµό στην PROB όπου έπαιξε για µιά χρονιά κι ανέβηκε εκ νέου στην Α1... Όµως η αγωνιστική της δυναµική είχε ξεθωριάσει και κινήθηκε στη µετριότητα µε αποτέλεσµα τη σεζόν

2003-2004 να τερματίσει στην τελευταία θέση και να υποβιβαστεί. Η Λιμόζ δεν έγινε δεκτή ούτε στην PROB καθώς τα οικονομικά της ήταν σε τραγική κατάσταση και βρέθηκε στο... τοπικό πρωτάθλημα! Εκεί έμεινε για 2 σεζόν μέχρι που ξαναβρέθηκε στην PROB όπου κι αγωνίζεται ακόμα. Η Ορτέζ υποβιβάστηκε πέρυσι στην δεύτερη κατηγορία καθώς τερμάτισε στην 16η θέση στη βαθμολογία της Α1. Επί σειρά ετών πρωταγωνιστούσε στο γαλλικό πρωτάθλημα, έχοντας κατακτήσει 9 πρωταθλήματα κι 6 κύπελλα ενώ είχε σταθερή παρουσία στην Ευρωλίγκα όπου μπορεί να μην έκανε τίποτα σημαντικό, αλλά τουλάχιστον... συμμετείχε! Στην Ευρώπη, κατέκτησε το κύπελλο Κόρατς το 1984 και θεωρείτο μιά από τις πιό σημαντικές ομάδες. Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός για την Ορτέζ είναι ότι πιθανότατα πρόκειται για την ευρωπαϊκή ομάδα που έχει «προσφέρει» τους περισσότερους παίκτες στο ΝΒΑ! Τη φανέλα της Ορτέζ έχουν φορέσει ο Μπορίς Ντιαό, ο Ιβάν Μαϊνμί, ο Ζοάν Πετρό, ο Μικαέλ Πιετρούς, ο Αντουάν Ριγκοντό ενώ ακόμα και ο Ρουμάνος Γκεόργκε Μουρεσάν στην συγκεκριμένη ομάδα αναδείχθηκε πριν υπογράψει στην Ουάσινγκτον! Η Αντίμπ, τέλος, έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα Γαλλίας με τελευταίο αυτό του 1995 όταν κι άρχισαν να υπάρχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Την περίοδο 2001-2002 υποβιβάστηκε στην PROB ενώ μετά από 2 χρόνια βρέθηκε ακόμα πιό χαμηλά και συγκεκριμένα στο τοπικό απ΄όπου προβιβάστηκε ξανά στην δεύτερη κατηγορία τη σεζόν 2007-2008. Οι πλέον αξιοσημείωτοι παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα της είναι ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Σούγκαρ Ρέι Ρίτσαρντσον, ο Λι Τζόνσον αλλά και ο Ντανιέλ Ακέ. Κάποια άλλα στοιχεία που έχουν σημασία σε... γενικότερο επίπεδο: Τα οικονομικά οδήγησαν την Βίρτους Μπολόνια πριν από 6 χρόνια στο τοπικό στην Ιταλία! Μακριά από την ιταλική Α1 είναι φέτος και ο Φορτιτούντο που έχει παίξει σε 2 φάιναλ φορ Ευρωλίγκα... Για μιά χρονιά γεύτηκε την πίκρα του υποβιβασμού και η ιστορική Βαρέζε, ομάδα πέντε τίτλων και 10 τελικών κυπέλλου Πρωταθλητριών τη δεκαετία του ’70... Η Χιρόνα που έπαιξε σε δύο τελικούς ευρωπαϊκών διοργανώσεων, εξαφανίστηκε από την ισπανική Α1 λόγω οικονομικών προβλημάτων και πλέον βρίσκεται στη LEB… Γενικώς οι... διάφορες Α2 στην Ευρώπη κατά καιρούς έχουν φιλοξενήσει διάσημες ομάδες!

Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης έχει αντιμετωπίσει πολλάκις τη Λιμόζ με τη φανέλα του Παναθηναίκού

Ζντοβτς εναντίον Κούκοτς σε μια τιτανομαχία του φαιναλ φορ της Αθήνας (ΣΕΦ 1993) Basket (15)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Εργαστείτε για ένα κοινό σκοπό

E

άν οι επίσηµοι φορείς του µπάσκετ επιθυµούν πραγµατικά να επιλύσουν τα προβλήµατα που φρενάρουν την πρόοδο του (πρωτ)αθλήµατος, ο δρόµος που χρειάζεται να ακολουθήσουν είναι ένας: Να βγουν από το σπίτι τους, να πάνε στο πιο κοντινό περίπτερο, να αγοράσουν το ντοκιµαντέρ του «ΣΚΑΪ» (dvd και βιβλίο) που είναι αφιερωµένο στην Ιστορία της Εθνικής

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ Οµάδας µπάσκετ, να το βάλουν στο «dvd player» και να το παρακολουθήσουν προσεκτικά από την αρχή ως το τέλος. Είµαι βέβαιος ότι αν όλοι επιλέξουν αυτή τη διαδροµή, το µπάσκετ θα βγει κερδισµένο και δεν θα υπάρχουν τρία, αλλά ένα κοινό µέτωπο. Και τότε θα δούµε αν η ισπανική ACB –ένας κόσµος παραµυθένιος σε σύγκριση µε το βαθιά «άρρωστο» ελληνικό πρωτάθληµα- θα εξακολουθεί να διατηρεί τα πρωτεία για πολύ... Ενας φίλος δικηγόρος έχει πει κάτι πολύ σοφό για το ελληνικό µπάσκετ. Σε αυτό το σηµείο δράττοµαι της ευκαιρίας για να συµφωνήσω µε τον πρόεδρο της ευρωπαϊκής ζώνης της FIBA Γιώργο Βασιλακόπουλο ότι είναι άλλο πράγµα το ελληνικό µπάσκετ (Εθνικές Οµάδες) και άλλο το µπάσκετ που παίζεται στην Ελλάδα (Α1). «∆υστυχώς το ελληνικό µπάσκετ διοικείται από ανθρώπους µε υπερτροφικό εγωισµό», ήταν οι λέξεις, που από την πρώτη στιγµή προσπάθησα να αποστηθίσω και εν συνεχεία να φιλοσοφήσω το νόηµά τους. Μα, ο άνθρωπος -σκέφτηκαείχε απόλυτο δίκιο. Θέλετε και ανάλυση; Η Ελληνική Οµοσπονδία Καλαθοσφαίρισης δεν φέρεται συχνά εγωιστικά; Ακόµη και στην πρόσφατη απεργία της Α2, το έπραξε βάζοντας αντιµέτωπους τους αθλητές µε τα σωµατεία. Ο ΕΣΑΚΕ –ένα όργανο χωρίς θεσµικό ρόλο, χωρίς δυνατότητα δυναµικών παρεµβάσεων και εν τέλει λόγο ύπαρξηςδεν ταλαιπωρείται από εγωιστικές συµπεριφορές; Και δεν αναφέροµαι µόνο στον πρόεδρό του κ. Βασίλη Οικονοµίδη, αλλά και στους προέδρους των ΚΑΕ (δικό τους «µαγαζί» δεν είναι;), οι οποίοι επίσης λειτουργούν εγωιστικά και µε οπαδικά κριτήρια. ∆εν εξαιρείται ο πρόεδρος του ΠΣΑΚ Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο οποίος ηγείται του Συνδέσµου των Παικτών διεκδικώντας τα αυτονόητα, αλλά κάποιες φορές το κάνει µε λάθος τρόπο και σε λάθος χρόνο. Από το δίωρο ντοκιµαντέρ ξεχώρισα δύο σηµεία. Την εξοµολόγηση του Βασίλη Γκούµα, (16) Basket

ο οποίος είπε ότι «κάποτε είχαµε την Ισπανία στους 20 πόντους στο ηµίχρονο, αλλά στο δεύτερο δεν περάσαµε ούτε τη σέντρα. Αρχισαν οι ‘τροχονόµοι’… φρου, φρου και µας τελείωσαν. Αν είχαµε αποκλείσει την Ισπανία και µπαίναµε στη δωδεκάδα, θα είχαµε µια ευκαιρία να διεκδικήσουµε την πρόκριση στους Ολυµπιακούς Αγώνες. ∆εν είχαµε, όµως, την παραµικρή βοήθεια από πουθενά». Για να συµπληρώσει ο Γιώργος Κολοκυθάς: «Για να έχεις µια µεγάλη οµάδα, πρέπει να έχεις και δυνατή διοίκηση. ∆υστυχώς ή ευτυχώς, τότε οι δυνάµεις ήταν η Ιταλία, οι Ανατολικοί, όλοι οι άλλοι εκτός από εµάς. ∆εν είχαµε επαφή µε τα κέντρα εξουσίας, δεν είχαµε κάποιο στήριγµα, ούτε µπορούσαµε να διαµαρτυρηθούµε. Χωρίς να θέλω να κλαίγοµαι, δεν είχαµε ίση αντιµετώπιση από τη διαιτησία. Ακόµη και σε στιγµές

που θέλαµε απλώς να µη µας αδικήσουν, εκείνοι µας αδικούσαν». Εν έτει 2009, έχουµε και παίκτες (ΠΣΑΚ) και διοίκηση (ΕΟΚ) και ισχυρούς ιδιοκτήτες σε συλλογικό επίπεδο (ΕΣΑΚΕ). Ολοι τους, όµως, κάνουν ένα λάθος. Παρασύρονται από τους υπερτροφικούς εγωισµούς και αντί να µονιάσουν, γίνονται κτητικοί απέναντι στην επιτυχία, η οποία αποτελεί έννοια συνυφασµένη µε το άθληµα που αγαπάµε. Και αντί να λειτουργούν συλλογικά για το καλό του αθλήµατος, επιβεβαιώνουν τα λεγόµενα του Πατ Ράιλι, ο οποίος είχε πει κάτι πολύ σωστό: «Οι άνθρωποι που παράγουν το 20% των αποτελεσµάτων, θα αρχίσουν να πιστεύουν ότι αξίζουν το 80% της ανταµοιβής». Αφήστε, λοιπόν, όλοι τα… ποσοστά στην άκρη και εργαστείτε για έναν κοινό σκοπό, την πρόοδο του µπάσκετ.

Κώστας Μαρτάκης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ο Κώστας µιλά για τη σχέση λατρείας που τον συνδέει µε το µπάσκετ

«Τα πάντα τα οφείλω στην οικογένεια µου και τον αθλητισµό» ΣΤΟΝ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΚΟΝΤΟ

M

ε µητέρα πρωταθλήτρια στον ακοντισµό (στην Αυστραλία), πατέρα µέλος της εθνικής οµάδας κολύµβησης, αδελφή µπασκετµπολίστρια (πρώην παίκτρια του Π. Φαλήρου), µικρό αδελφό που βαδίζει στα χνάρια του (παίζει στο Π. Φάληρο), γαµπρό επαγγελµατία καλαθοσφαιριστή (Τάσος Καταρτζής) πως θα µπορούσε

να µην είναι ένας άνθρωπος του αθλητισµού; Κάι όµως το τραγούδι τον ...έκλεψε από το µπάσκετ! Επαγγελµατικά φυσικά, γιατί η καρδιά του Κώστα Μαρτάκη είναι «ταγµένη» στην πορτοκαλί θεά. Ένα από τα µεγαλύτερα πλέον ονόµατα της ελληνικής pop σκηνής άνοιξε την καρδιά του στο επίσηµο περιοδικό του ΠΣΑΚ και πραγµατικά δικαίωσε όσους κάνουν λόγο για ένα παιδί µάλαµα. Έναν άνθρωπο µε αρχές, σεβασµό και

αγωγή. Και πιστέψτε αυτά είναι τα βασικότερα στοιχεία για να αγγίξεις την κορυφή. Και αυτή έρχεται όλα και «πιο κοντά» για τον Κώστα που από τη φανέλα του Παλαιού Φαλήρου και της Ακαδηµίας ’89 σκοράρει πια στις καρδιές χιλιάδων θαυµαστριών και θαυµαστών του. Και όπως λέει ο ίδιος µετά την οικογένεια του υπάρχει µόνο το τραγούδι και το µπάσκετ. Εξάλλου, όλα σε αυτά τα οφείλει. Απολαύστε τον....

Basket (17)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 2 Ποια είναι η σχέση σου µε το µπάσκετ; «Ξεκίνησα από πολύ µικρή ηλικία τον αθλητισµό µε την κολύµβηση από το σχολείο. Η αδελφή µου έπαιζε µπάσκετ στο Παλαιό Φάληρο και πήγαινε και την έβλεπα κάθε Κυριακή από την κερκίδα. Μου άρεσε ο κόσµος στις κερκίδες, το οµαδικό κλίµα που δεν υπήρχε στην κολύµβηση. Εκεί ήµουν µόνος µου στο νερό...είχα µάθει να µετράω τα πλακάκια και έτσι αποφάσισα να µεταπηδήσω στο µπάσκετ. Βέβαια έγινε και λίγο τυχαία αυτό καθώς πάνω που το είχα αποφασίσει συνέβη κάτι χαρακτηριστικό. Τότε ο Μάνος Μανουσέλης ήταν προπονητής στο ανδρικό τµήµα και µε είδα που έπαιζα έξω από το κλειστό µπάσκετ και γύρισε και µου είπε «µικρέ να σου πω ή θα πεις στη µάνα σου να σε γράψει ή να µην ξαναπατήσεις το πόδι σου στον χώρο του µπάσκετ». Κάπως έτσι ξεκίνησα (είχε προπονητές τους Καραγιάννη, ∆άγλα, Σορώτο και άλλους) και έφτασα να είµαι ο µικρός στην οµάδα στην Α2. Ξέρεις το τραγούδι είναι η ζωή µου έτσι είναι και το µπάσκετ µετά την οικογένεια βάζω αυτά τα δύο» 2 Πόσο σχετίζεται ο αθλητισµός µε τη τέχνη; «Είναι ακριβώς το ίδιο. Για παράδειγµα

Σιχαίνοµαι την υποκρισία την ειρωνεία και πολλά άλλα αρνητικά. Από την άλλη µου αρέσει το χιούµορ και η θετική σκέψη. ∆εν µπορώ την αρνητική σκέψη και τη µιζέρια... αν σκέφτεσαι θετικά τότε σου έρχονται όλα θετικά (18) Basket

πρωταθλητισμός είναι στο ένα πρωταθλητισμός και στο άλλο. Χρειάζεται καθημερινή δουλειά για να υπάρξει εξέλιξη και καθημερινός αγώνας. Στο μπάσκετ μια φορά την εβδομάδα έχεις τον αγώνα, στο τραγούδι κάθε βράδυ πρέπει να αποδεικνύεις πολλά. Είναι σχεδόν τα ίδια. Θέλει πολλή αγάπη για να το κάνεις και να πετύχεις. Φυσικά να έχεις και λίγο ταλέντο. Αν και έχει αποδειχτεί και στους δύο χώρους πως μπορεί να μην έχεις ΤΟ ταλέντο, αλλά με πολύ δουλειά τα καταφέρνεις».

2 Ποιο τραγούδι σου σε εκφράζει περισσότερο; «Όλα τα αγαπάω πολύ γιατί τα έχω διαλέξει...Τώρα αν πρέπει να επιλέξω επειδή πρόκειται για καινούργια δουλειά το«πιο κοντά», μου αρέσει. Νομίζω πως ήρθε η περίοδος που πρέπει να έρθω πιο κοντά με τον κόσμο... Ο καλλιτέχνης γενικά πρέπει να γίνει αμεσότερος. Το να είσαι απόμακρος και «ντίβα» είναι κάτι που έχει ξεπεραστεί».

2 Αν σου ζητούσαμε να αφιερώσεις ένα τραγούδι για το μπάσκετ, ποιο θα ήταν; «Ναι, είσαι από τις μόνες μου επιλογές» 2 Η καλύτερη στιγμή σου ως παίκτης; «Είναι πολλές ωραίες στιγμές. Κάθε φορά έμπαινα στο γήπεδο, το ίδιο παθαίνω με το τραγούδι, νιώθω πως αναπληρώνω όλα τα συναισθήματα μου. Η καλύτερη μου στιγμή αγωνιστικά είναι όταν έκανα ένα ντράιβ και μόλις σηκώθηκα να σουτάρω, βγήκε ένας ογκώδης τύπος μπροστά μου. Τότε άλλαξα χέρι και τελείωσα τη φάση με το αριστερό. Ήταν κάτι που δεν είχα δουλέψει και μου βγήκε αυθόρμητα και με έκανε να αισθανθώ πολύ όμορφα».

2 Η χειρότερη... «Ένα κρίσιμο τρίποντο που έχασα όταν έπαιζα στην Ακαδημία ’89. Υποτίθεται πως ήμουν σουτέρ (είχε και παρατσούκλι μπομπερμαν). Τότε μου έβγαλε ο προπονητής ένα σύστημα να βγω από τα σκρην για να σουτάρω και εγώ το έχασα...Αισθάνθηκα λίγο τραγικά, αν και σε άλλο ματς το έχω βάλει κιόλας».

2 Γιατί σε κέρδισε το τραγούδι από τη μπασκέτα; «Στις αρχές ήταν πολύ δύσκολο πριν μπω στο τραγούδι δηλαδή. Από την στιγμή που ξεκίνησα έκανα τα πάντα για να το ξεχνάω και τα είχα καταφέρει. Μετά από ένα χρόνο που έπαιξα για ένα γύρισμα κατάλαβα πόσο μου λείπει... Ξεκίνησα απότομα με το τραγούδι και δεν είχα άλλη επιλογή, τώρα δεν μπορώ να το συνδυάσω με τίποτε. Για παράδειγμα τώρα έξι ώρα γυρίζω σπίτι μου και παλιά πήγαινα στον στίβο για

τρέξιμο. Πιστεύω πως και δεν μπορείς να συνδυάσεις δύο πράγματα και να τα κάνεις εξίσου καλά. Και εμένα δεν μου αρέσει να είμαι δεύτερος στη ζωή για αυτό σταμάτησα το μπάσκετ».

2 Υπήρχε κάποιος παίκτης που είχες ως ινδαλμα; «Πέραν από τον Τζόρνταν που ήταν θρύλος γενικά δεν είχα ινδάλματα. Τους παρακολουθούσα όλους προσπαθώντας να παίρνω τα καλύτερα στοιχεία να τα επεξεργάζομαι σαν σφουγγάρι και όχι να τα αντιγράφω αλλά να τα κάνω δικά μου. Ποτέ δεν με ενδιαφέραν τα χρώματα εγώ θαυμάζω το ωραίο παιχνίδι...αλλιώς δεν το αντέχω» 2 Αν σου έλεγε κάποιος όταν ήσουν 16 «Πως έσυ μια μέρα θα γίνεις διάσημος τραγουδιστής»... Τι θα του απαντούσες; «Φύγε από εδώ ρε», αν και είχα στο μυαλό μου να δοκιμαστώ στο τραγούδι, αλλά δεν περίμενα πως θα κάνω αυτά που κάνω σήμερα».

2 Τι θα έλεγες σε ένα παιδί που ξεκινά το μπάσκετ και τι σε ένα που ξεκινά το τραγούδι τώρα; «Τα ίδια και στους δύο. Αγάπη για αυτό που κάνουνε γιατί αν δεν το αγαπάς βρες κάτι που αγαπάς πραγματικά. Πολύ δουλειά και να έχεις πάντα τους στόχους σου. Να τους έχεις στο μυαλό σου και να ασχολείσαι μόνο με αυτούς. Σε έναν τραγουδιστή είναι πολλά τα «δεξιά και αριστερά», περισσότερα από έναν αθλητή, εσύ πρέπει να κοιτάς μόνο τη δουλειά σου. Το σύνθημα είναι δουλειά και πειθαρχία. Εγώ είμαι τυχερός, το λένε και οι συνεργάτες μου, που πέρασα από τον αθλητισμό γιατί με βοήθησε να έχω πρόγραμμα. Σε πειθαρχεί ο αθλητισμός σου δίνει πολλά πράγματα...Το ότι είμαι το οφείλω στην οικογένεια μου και τον αθλητισμό».

2 Πως ξεδίνεις από την καθημερινότητα; «Προσπαθώ με πολλούς τρόπους. Παραδείγματος χάρη πηγαίνω σινεμά, ή τέρμα μουσική στο σπίτι μου όχι αυτό που τραγουδάω... αλλά ξένα, ή παίζω μπάσκετ με τον μικρό μου αδελφό».

2 Τι σιχαίνεσαι σε έναν άνθρωπο και τι λατρεύεις; «Σιχαίνομαι την υποκρισία την ειρωνεία και πολλά άλλα αρνητικά. Από την άλλη μου αρέσει το χιούμορ και η θετική σκέψη. Δεν μπορώ την αρνητική σκέψη και τη μιζέρια... αν σκέφτεσαι θετικά τότε σου έρχονται όλα θετικά. Να είσαι έξω καρδιά».

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΤΑΚΗΣ «ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ»

Νέο χρυσό album Ο Κώστας Μαρτάκης ανανεωμένος μουσικά κυκλοφορεί από τη UNIVERSAL MUSIC ένα από τα καλύτερα pop album. Ήδη το ομώνυμο τραγούδι «ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ», έχει κατακτήσει τις πρώτες θέσεις στα charts και στις καρδιές του κοινού. Το ίδιο δυναμικά είναι και τα 11 νέα τραγούδια του album. Όλα έχουν φρέσκο ήχο και ξεχωριστό μουσικό ύφος για τα Ελληνικά δεδομένα μιας και η παραγωγή τους έγινε στην Σουηδία. Στο album συμμετέχουν με 6 τραγούδια το συνθετικό δίδυμο από τη Σουηδία Holter&Erixson με στίχους από τη Βίκυ Γεροθόδωρου, Νίκο Γρίτση, Τάσο Βουγιατζή και Αλεξάνδρα Ζάκκα. Τα υπόλοιπα τραγούδια του album ανήκουν στον Κώστα Τουρνά, τον Χριστόδουλο Σιγανό με τον Βαλεντίνο, τον Γρηγόρη Πετράκο και τον Γιώργο Παπαδόπουλο. Ο Κώστας Μαρτάκης με το album «ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ» μας εντυπωσιάζει, ανεβάζει τον πήχη της Ελληνικής pop κι είναι έτοιμος να κατακτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη pop μουσική σκηνή της χώρας. ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΔΙΣΚΟΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΣΕ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ ΤΙΜΗ!!!

Basket (19)

Φώτης Κατσικάρης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Μετανάστης στην... πατρίδα µου!

(20) Basket

Του ΓιώρΓου ΚοΓΚαλιδη

Έ

χουμε ζήσει (στον χώρο του μπάσκετ και όχι μόνο) ανθρώπους που αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν και κάνουν… «αμάν» να επιστρέψουν στην Ελλάδα, για να ξανασμίξουν με την οικογένειά τους. Το… αντίθετο αποτελεί είδηση, αλλά στην περίπτωση τού Φώτη Κατσικάρη είναι… πραγματικότητα! Όσο και αν ηχεί παράξενα στ’ αυτιά μας, ο τεχνικός του Άρη νιώθει μετανάστης στην ίδια την πατρίδα του, καθώς η οικογένειά του παραμένει στην Ισπανία. Ο Φώτης μας μιλά για την ευκαιρία του Άρη, τα όνειρά του, αναλύει τις απόψεις του για το μπάσκετ, σε μια απολαυστική συνέντευξη: 2 Πώς νιώθει ένας προπονητής που μετά από περιήγηση στην Ευρώπη επιστρέφει στην Ελλάδα; «Κατ’ αρχήν η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Το μπάσκετ είναι το ίδιο παντού. Ένας προπονητής, εφόσον είναι διαθέσιμος, εκτιμά τις καταστάσεις, μετρά την προσφορά, εξετάζει τη δυναμική του συλλόγου, σκέφτεται τί θέλει ο ίδιος και, αν καλύπτεται από τα περισσότερα δεν υπάρχει ζήτημα. Καλό θα είναι, γενικότερα, σε μια δύσκολη περίοδο που περνάμε, να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, να αξιολογήσουμε τα πράγματα καλύτερα».

2 Από τη στιγμή που κοουτσάρισες τελευταία φορά ως προπονητής της ΑΕΚ, μέχρι που ξανακάθισες στον πάγκο του Άρη, θεωρείς ότι υπάρχουν διαφορές στο ελληνικό μπάσκετ; Έχει αλλάξει κάτι; «Μια διαφορά (αρνητική) είναι πως πλέον οι πιθανότητες να μπει μια ομάδα στον τελικό εκτός από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό είναι μηδενικές. Έτσι είναι οι συνθήκες και αυτό δεν είναι πολύ καλό για την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματός μας. Κακά τα ψέματα, κάθε ομάδα πλην των δύο «αιώνιων» έχει στόχο από το τρία και κάτω. Ρεαλιστικά το λέω και όποιος δεν το βλέπει, δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Δυστυχώς άνοιξε πολύ η ψαλίδα και μας μένει να θυμόμαστε πως παλιότερα υπήρχε μεγαλύτερος ανταγωνισμός. Τα υπόλοιπα είναι μια ζυγαριά, στην οποία καθένας… δοκιμάζεται».

2 Έχεις… κάτι με το «κιτρινόμαυρο» χρώμα; Γιατί μετά την ΑΕΚ ήρθε ο Άρης. Να περιμένουμε στη συνέχεια το… Μαρούσι (χωρίς την παραμικρή διάθεση να θίξουμε τον Γιώργο Μπαρτζώκα); «Έτυχε! Η αλήθεια είναι πως συνηθίζει το μάτι στο χρώμα. Στην Ευρώπη, πάντως, δεν βρήκα κιτρινόμαυρο. Μόνο εντός συνόρων ισχύει αυτό και όσον αφορά στο Μαρούσι, καταλαβαίνω ότι κάνεις… πλάκα. Μην παρεξηγηθούμε κιόλας με τον Γιώργο, που κάνει πολύ καλή δουλειά».

2 Γνωρίζουμε ότι τα παιδιά σου έμειναν στην Ισπανία για να συνεχίσουν το σχολείο τους; Πόσο εύκολο είναι να επιστρέφεις στην πατρίδα, αλλά να μένει μακριά η οικογένειά σου; «Δεν θα κρυφτώ. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, είναι η πρώτη φορά που χωρίζουμε. Ειρωνεία; Έχω καταντήσει μετανάστης στην πατρίδα μου! Όταν έφυγα από την ΑΕΚ, πήρα και πήραμε μια μεγάλη απόφαση. Μια απόφαση που χωρίς τη στήριξη της οικογένειάς μου, δεν θα μπορούσα να πάρω μόνος μου. Βάσει αυτής της απόφασης, τα παιδιά ζουν στο εξωτερικό. Είναι πάρα πολύ μεγάλα τα οφέλη, παρότι ήταν πολύ δύσκολα γι’ αυτά στην αρχή. Μιλάνε σχεδόν τέλεια δύο ξένες γλώσσες, έχουν δει διαφορετικούς πολιτισμούς και συνήθειες. Πιστεύω πως αυτές οι εικόνες, οι εμπειρίες, θα τα βοηθήσουν αργότερα, στο κομμάτι της επιβίωσης».

2 Τι να περιμένουμε από τον φετινό Άρη; Ποιος είναι ο στόχος που έχεις βάλει; «Να βγάλουμε το μέγιστο από κάθε παίκτη. Έχουμε δυναμική ως ομάδα. Είναι γνωστοί οι στόχοι που… υποχρεωτικά ο Άρης πρέπει να βάλει: Η έξοδος στην Ευρωλίγκα είναι αυτοσκοπός, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ για να τα καταφέρουμε. Ουσιαστικά πάμε για το πρωτάθλημα, βάσει όσων είπαμε πιο πάνω… Στο EuroCup θα πάμε και όπου μας πάει. Πιστεύω ότι κρίνεται από τα δικά μας χέρια ο όμιλος. Πρώτος στόχος είναι να περάσουμε στην επόμενη φάση. Θα το παλέψουμε και… όσο πάμε».

2 Το γεγονός ότι έφυγε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα (Παπανι-

κολάου), αν όχι το μεγαλύτερο, σε συνδυασμό με το ότι υπάρχει ένα εξίσου σπουδαίο ταλέντο (Χρυσικόπουλος), αλλά και άλλοι νέοι παίκτες, σηματοδοτούν στροφή του Άρη προς τις υποδομές, ή ήταν τυχαίο γεγονός; «Το είχαμε δουλέψει πολύ καλά και τον καιρό που ήμουν προπονητής στην ΑΕΚ. Κι ήταν κάτι που έγινε συνειδητά και όχι εξ ανάγκης, άρα δεν είναι έξω από τη λογική μου. Και στη Ρωσία, και στη Βαλένθια, προσπάθησα να δώσω ευκαιρίες σε ταλέντα, παρότι οι στόχοι ήταν υψηλοί. Στον Άρη υπάρχουν παιδιά που αξίζουν να δουλέψω μαζί τους. Ο Λίνος χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή. Είναι σπάνιο ταλέντο, το καλύτερο στην ηλικία του. Είναι και ο Μούρτος, με τρομερές δυνατότητες και ο Σκορδίλης που δεν έχει εικόνες, είναι ψηλός και ωριμάζει αργότερα. Υπάρχει η… μαγιά και πρέπει να δουλευτεί».

2 Πώς βλέπεις το ελληνικό πρωτάθλημα με τη συμμετοχή τριών ξένων παικτών; «Συνολικά είναι πολύ δύσκολη περίοδος. Η αγορά είναι πολύ δύσκολη, περνά κρίση σε όλη την κοινωνία. Η ένταξη τρίτου Αμερικανού δίνει τη δυνατότητα στις ομάδες να απευθυνθούν σε πιο μεγάλη αγορά, αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια. Πρέπει να γίνει ανάλογα με την ομάδα, τις ανάγκες, τη φιλοσοφία. Μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικανοί θέλουν χρόνο προσαρμογής, καθώς έχουν άλλη φιλοσοφία. Όσα θετικά, έχει άλλα τόσα αρνητικά υπάρχουν και μπορεί να σε φέρει πίσω σε πολλά επίπεδα».

2 Αν μπορούσες να διαλέξεις έναν Έλληνα παίκτη που δεν ανήκει στο ρόστερ του Άρη, ποιον θα ήθελες; «Δεν είναι μόνο ένας…».

2 Έχεις δουλέψει στην Ευρώπη, η μετοχή σου στην Ελλάδα είναι ψηλά, υπάρχει άλλο (μεγαλύτερο) προπονητικό όνειρο; Κι αν «ναι», ποιο είναι αυτό; «Το όνειρό μου πάντα ταυτίζεται με την ομάδα που δουλεύω. Ανάλογα τη δυνατότητα, τη δυναμική, τους ρεαλιστικούς στόχους της, οριοθετώ κι εγώ τις επιδιώξεις μου. Θέλω να παίζω σε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, σε ανταγωνιστική ομάδα, ομάδα με προοπτικές και να κυνηγήσω έναν τίτλο. Ο Άρης πληροί πολλά από τα θέλω μου».

Basket (21)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η διαφορά του να είσαι... Έλληνας (µπασκετικός)!

Ο

ι «αντιπαραθέσεις» ανάµεσα σε ποδόσφαιρο και µπάσκετ, ουδέποτε µε εξέφραζαν. Είχα την άποψη πως ο καθένας µπορεί να βλέπει αυτό που του αρέσει, χωρίς να ενδιαφέρει τον άλλο. Ούτε προσπάθησα να µπω στη διαδικασία να ανακαλύψω για το ποιό άθληµα έχει τον περισσότερο κόσµο διότι δεν έχει νόηµα. Στην τελική, πας εκεί που γουστάρεις ΕΣΥ και όχι εκεί που πάει ο περισσότερος κόσµος, οπότε η όποια σύγκριση είναι ανόµοια. Και ανούσια, επαναλαµβάνω.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ Ως «µπασκετικοί» είχαµε την ευλογία να βιώσουµε την εξαιρετική δυναµική του ελληνικού µπάσκετ, στις διάφορες αποστολές µας στο εξωτερικό αλλά και στη συχνή επικοινωνία µε ευρωπαίους συναδέλφους. Είχαµε την τύχη να δούµε κατάµατα την περηφάνεια των Ελλήνων καλαθοσφαιριστών που δε σήκωναν... µύγα στο σπαθί τους για όσα έχουν πετύχει... Ένα σκηνικό µου έχει µείνει, στο Τορόντο, το 2003, µε τον Παναθηναϊκό να γίνεται η πρώτη ευρωπαϊκή οµάδα που έπαιξε σε γήπεδο οµάδας ΝΒΑ. Θυµάµαι την επιµονή αµερικάνου δηµοσιογράφου να «βγάλει» από τον Αλβέρτη το πόσο... περήφανοι θα πρέπει να αισθάνονται οι παίκτες και τα στελέχη του Παναθηναϊκού που ζουν αυτή την εµπει(22) Basket

ρία. Πέτυχε άνθρωπο! Ο Φραγκίσκος τον κοίταξε ήρεµα αλλά επιβλητικά και του απάντησε: «Είναι σηµαντική στιγµή το ότι βρισκόµαστε εδώ. Είναι τιµή µας, αλλά αισθανόµαστε ακόµα µεγαλύτερη τιµή για όσα έχουµε πετύχει στη χώρα µας και στην Ευρώπη»! Κάγκελο ο αµερικάνος... Έτσι είναι... Όσοι δηµοσιογράφοι ακολουθούµε τις αποστολές των ελληνικών οµάδων στην Ευρώπη διαπιστώνουµε το µέγεθος του σεβασµού για τους παίκτες, τις οµάδες και το ελληνικό µπάσκετ γενικότερα. Σε µιά διαδικασία που έχει να κάνει µε την Εθνική, µε τους συλλόγους, µε τους παίκτες, µε τους προπονητές, µε όλα... Αυτή η διαδικασία ωφέλησε ακόµα κι εµάς, τους δηµοσιογράφους σε µεγάλο βαθµό. Οι επιτυχίες του ελληνικού µπάσκετ έκαναν πολύ ώριµους τους παίκτες, τους προπονητές, τους παράγοντες µε αποτέλεσµα να µην αντιµετωπίζουµε το όποιο γεγονός µε στείρα λογική, αλλά να βλέπουµε πιό µακριά. Είναι απόλυτα λογικό να συµβαίνει αυτό όταν έχεις να κάνεις µε πρωταθλητές, µε ανθρώπους που έχουν κατακτήσει τίτλους κι αγωνίζονται σε υψηλό επίπεδο. Είσαι υποχρεωµένος να προχωρήσεις κι εσύ... ∆εν µπορείς να κάνεις αλλιώς όταν επί καθηµερινής βάσης συναναστρέφεσαι επαγγελµατικά µε τεράστιες προσωπικότητες, µε ανθρώπους (είτε παίκτες, είτε προπονητές, είτε παράγοντες) που έχουν... δου-

λέψει για να φθάσουν στην κορυφή. Συνειδητοποιείς πραγµατικά πόσο ψηλά βρίσκεται η όλη διαδικασία όταν βλέπεις το εξής: Την υποδοχή των ξένων δηµοσιογράφων στα ευρωπαϊκά αεροδρόµια, αντίστοιχη του ό,τι γίνεται στην Ελλάδα όταν καταφθάνει η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή η Λίβερπουλ. Το γεγονός ότι όπου αγωνίζονται οι κορυφαίες ελληνικές οµάδες στην Ευρώπη τα γήπεδα είναι γεµάτα. Το γεγονός ότι πολύς κόσµος στην Ευρώπη κοιτάζει τους παίκτες που εµείς έχουµε στα... πόδια µας κάθε µέρα (τι τύχη κι αυτή) και δεν τους χορταίνει, ό,τι ακριβώς γίνεται µε τους σταρ. Το γεγονός ότι η δική µας... ρουτίνα, να πάµε στο γήπεδο για το ρεπορτάζ, για ορισµένους Ευρωπαίους είναι µοναδική στιγµή, το να βλέπουν παίκτες κι οµάδες υψηλής ποιότητας, ταχύτητας και δυναµικής. ∆ούλεψαν όλοι πολύ γι’ αυτό το οικοδόµηµα... ∆ούλεψαν οι παίκτες, οι παράγοντες, οι προπονητές, οι διαιτητές... ∆ούλεψαν και οι δηµοσιογράφοι (οι λεγόµενοι «µασόνοι») γι’ αυτή την ιστορία. Αγκαλιάσαµε όλοι µας το µπάσκετ κι έτσι πρέπει να συνεχίσουµε να κάνουµε, διότι εκτός του ότι είναι η δουλειά µας (κάτι εξίσου σηµαντικό, ας µη γελιόµαστε) µας προσφέρει και είναι σε θέση να µας προσφέρει περισσότερες στιγµές χαράς, λατρείας, συγκίνησης από οτιδήποτε άλλο άθληµα στην Ελλάδα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Λιάνα Κανέλλη

«∆εν είναι θέµα φύλου να κοιτάς τον ουρανό» ΣΤΟΝ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΚΟΝΤΟ

Ό

ταν µια γυναίκα θεριεύει να τη φοβάστε λένε οι πιο ψαγµένοι...Όχι η Λιάνα Κανέλλη δεν ανήκει στην κατηγορία των βαρβάρων αλλά µε τον λόγο της τσακίζει κόκαλα. Με τον τσαµπουκά και το θάρρος της γνώµης της και γνωρίζοντας όσο ελάχιστοι τα εργασιακά δικαιώµατα, ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ όχι µόνο στήριξε τις απεργιακές κινητοποιήσεις του ΠΣΑΚ, αλλά δε δίστασε να τα βάλει στα ίσα µε όλους και µε όλα....Επειδή, ωστόσο τα λόγια είναι περιττά απλά απολαύστε τις απαντήσεις...

2 Σας είδαµε να στέκεστε στο πλάι των παικτών στις απεργιακές τους κινητοποιήσεις. Πιστεύετε πως µετά την απόλυτη επιτυχίας της απεργίας η Πολιτεία θα λύσει επιτέλους τα αυτονόητα αιτήµατά τους; Κάθε άλλο. Ωστόσο, ενίσχυσε τη θέση των επαγγελµατιών καλαθοσφαιριστών και δεν θα επιτρέψει στην πολιτεία ούτε να αδιαφορήσει ούτε να πάρει σκληρότερα µέτρα εναντίον τους. Ο αγώνας αυτός δίκαιος, οργανωµένος, (24) Basket

Η βουλευτής του ΚΚΕ δεν µασάει και δε διστάζει να πει πως οι παίκτες αντιµετωπίζονται ως τοκοφόρα κεφάλαια... και µαζικός καθώς ήταν, θα κριθεί επιτυχηµένος µόνο αν δεν εγκαταλειφθούν οι θέσεις και η αποφασιστικότητα. Για να µην αναφερθώ στην διάσπαση από τάχα µου δήθεν «ειρηνιστές» που τα βρίσκουν και βολεύονται. Αυτός ο κίνδυνος πάντα ελλοχεύει.

2 Γιατί θεωρείτε πως κωλυσιεργεί τόσο η επίλυση των αιτηµάτων των παικτών; Γιατί ο χώρος του αθλητισµού έχει γίνει προ πολλού από άθληση και παιχνίδι, παίγνιο της αγοράς και δυστυχώς δεν διαφέρει παρά µόνον ίσως για τους οπαδούς από τις επιχειρήσεις που επιµένουν να τους αντιµετωπίζουν ως καταναλωτές. Οι δε παίχτες έγιναν µέσα στην αγορά των χορηγών των τηλεοπτικών δικαιωµάτων των ψηφαλακίων, τµήµα της ιδιοκτησίας επιχειρηµατιών και παραγόντων. Ο παίχτης σήµερα αντιµετωπίζεται κατά τα συµφέροντα της αγοράς είτε ως επένδυση είτε ως τοκοφόρο κεφάλαιο και στην συνηθέστερα χειρότερη περίπτωση, ως χρησιµότερος δούλος που

υποκύπτει ευκολότερα από ότι σε άλλα επαγγέλµατα επειδή έχει ταλέντο και την ψυχική ανάγκη να το υπηρετήσει.

2 ∆εν είναι πολλοί οι πολιτικοί που ασχολούνται πραγµατικά µε τα προβλήµατα των αθλητών. Ποια πιστεύετε ότι είναι η σχέση πολιτικής και αθλητισµού; Η πολιτική, χρόνια τώρα, χρησιµοποιεί τους αθλητές και µάλιστα συχνά βάζοντας τους το επίθετο «εθνικός» ως ένα τζάµπα προωθητικό της εικόνας της υλικό. Τι έχουµε ακούσει για… πρεσβευτές του πολιτισµού, του αθλητισµού. Στείρες κολακείες σε µια αρένα όπου ο αθλητής δεν προβάλλεται και δεν αντιµετωπίζεται ως υπόδειγµα ήθους, συλλογικότητας, άµιλλας, δωροδότης χαράς. Ούτε απασχολείται η πολιτική µε το πώς ζούνε οι αθλητές ως εργαζόµενοι και οικογενειάρχες και πολλοί πολιτικοί βολεύονται, απολαµβάνοντας τις χαρές των νικών, την επιρροή των αθλητών στις µάζες, και µιλούν επιπόλαια και αβίαστα για

τις απαιτήσεις που έχουν ειδικά στις µικρές κατηγορίες από ερασιτέχνες µισθωτούς. Έτσι γλιτώνουν τους επαγγελµατικούς µισθούς , τα συµβόλαια και τα δικαιώµατα που απορρέουν από τον επαγγελµατισµό. Εδώ υπάρχει και µια µεγάλη αντίφαση: οι παίχτες ενώ οφείλουν να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στο άθληµά τους, συχνά αναγκάζονται παράλληλα να δουλεύουν διπλοτριπλοβάρδιες για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Τρώνε τα καλύτερά τους χρόνια κι ύστερα αφήνονται στην τύχη τους ως αθλητές και εργαζόµενοι. Και να σκεφτεί κανείς ότι πολλοί άνθρωποι παίχτες, αντιµετωπίζουν ανασφάλιστοι αυξηµένα προβλήµατα τραυµατισµών, υγείας κλπ.

2 Ποια είναι η προσωπικής σας σχέση µε τον αθλητισµό; Θα έλεγα ότι είναι η σχέση µου µε το αγαθό της συλλογικότητας και µε την χαρά της παρέας. ∆εν διστάζω να πω πως πολύ συχνά η λίγων ωρών χαρά που παίρνω από τα µατς της οµάδας µου γλυκαίνει τις έγνοιες και τη σκληράδα της καθηµερινότητας. ∆εν διαφέρω θαρρώ από τους άλλους οπαδούς του Τριφυλλιού µου, του Θρύλου, του ∆ικέφαλου…. Από την άλλη δούλεψα επαγγελµατικά πριν πολλά χρόνια στην ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ πάνω στο πέρασµα από τον ερασιτεχνικό στον επαγγελµατικό χώρο του αθλητισµού και έτσι έχω την παραπανίσια γνώση εκ των έσω. Πιστεύω όµως στο µαζικό αθλητισµό για τα παιδιά, τους νέους, τους γέρους, για όλους ως κοµµάτι της παιδείας και θεµελιώδη υποχρέωση µιας πολιτείας που νοιάζεται για την υγεία και την αξία των πολιτών της.

κρεατοµηχανή κερδών. Στον αθλητισµό αυτό το κρέας έχει και χαίτη λιονταριού…

2 Πολλοί λένε πως οι θέσεις της Αριστεράς για τα εργασιακά θέµατα είναι ουτοπικές. Τι τους απαντάτε; ∆εν πα’ να λένε! Κρατάει χρόνια αυτή η βοθροκολώνια. Οι δολοφόνοι των ονείρων για έναν καλύτερο κόσµο έχουν εσχάτων εξειδικευτεί και στην πώληση συσκευασµένης προληπτικής απογοήτευσης και αποµάκρυνσης από τις ιδέες, την ίδια ώρα που πουλάνε δακρυγόνα,, αύρες και αντικαταθλιπτικά. Στην σαπίλα των καιρών του εργασιακού µεσαίωνα τους συµφέρει να αποθαρρύνουν τις µάζες που ξυπνάνε. Χεσµένοι από τον φόβο τους είναι. Στο µεταξύ βγάζουν και κάτι από αυτόν.

2 Πώς είναι για µια γυναίκα να τα βάζει µε όλους και µε όλα; Σαν εκείνο το στιχάκι του ποιητή -άντρες εί-

στε θα µε καταλάβετε- «µέσα στις θαλασσινές σπηλιές… ο ύπνος µου µυρίζει πυρκαγιά». Άλλωστε δεν είναι θέµα φύλου να κοιτάς τον ουρανό. Πάντως το προτιµώ από εκείνο το άθλιο «γυναίκα µόνη ψάχνει».

2 Αν είχατε δυνατότητα να αλλάξετε κάποια βασικά πράγµατα στη Βουλή, ποια θα ήταν αυτά; Θα την γύριζα πίσω στα βασικά. Θα την έκανα για παράδειγµα εθνικό νηπιαγωγείο όπου τα παιδάκια πρέπει να µάθουν να σκέφτονται και να δρουν καταρχήν για το καλό των άλλων παιδιών και µετά για την πάρτη τους. Ύστερα θα αποφοιτούσαν από αυτό µόνο όσοι δεν θα γίνονταν χοντρόπετσοι και χαµογελαστά αδιάφοροι σαν τις σκληρές και γυαλιστερές πολυθρόνες της κοινωνικής αφασίας. Στα σοβαρά όµως τη Βουλή µπορεί να την αλλάξει εποµένως και τον συσχετισµό δύναµης σε αυτήν, µόνο ο λαός µε την ψήφο του και όχι ο ψηφισµένος .

2 Πως αισθανθήκατε όταν κάποιοι σας κατηγόρησαν πως πήγατε επιλεκτικά την ηµέρα της απεργίας στο γήπεδο του Υµηττού; Συνηθισµένο το βουνό από τα χιόνια. Έπρεπε να είµαι εκεί και ήθελα να είµαι εκεί ως βουλευτής του ΚΚΕ που αγαπάει το αθλητικό θέαµα αλλά δεν το χαρίζει στους εκµεταλλευτές του και δεν παραγνωρίζει ή σκόπιµα αγνοεί ότι αυτό το παράγει η αξιοσύνη , η ικµάδα και το µεράκι των ίδιων των αθλητών. Στο κάτω κάτω της γραφής η αστυνοµία δεν είχε δουλειά σε µια τέτοια απεργιακή κινητοποίηση και όχι εγώ.

2 Πίσω από την βιτρίνα των Πρωταθλητών και των επιτυχιών κρύβονται πολλά προβλήµατα. Τελικά αυτή είναι µια µικρογραφία της κοινωνίας µας; ∆εν είναι µικρογραφία. Είναι δυστυχώς η εύπεπτη γιγαντοαφίσσα της εκµετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που σκεπάζεται από τη χάρη και την οµορφιά του αθλητικού αγώνα. Το σύστηµα θέλει τον εργαζόµενο κρέας σε µια Basket (25)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ο Ευθύµης Ρεντζιάς «προτείνει» και µιλά για την ενασχόληση µε του µε τα νέα παιδιά που τον κρατά... ζωντανό

«Οι παίκτες είναι µόνοι τους σε πολλά» ΣΤΟΝ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΚΟΝΤΟ

Ε

υθύµης Ρεντζιάς...Τι συστάσεις να κάνεις για έναν άνθρωπο του µπάσκετ που πρόλαβε να κάνει τα πάντα (Εθνική οµάδα, ∆αναός, ΠΑΟΚ, Μπαρτσελόνα, Φιλαδέλφεια 76ερς, Ούλκερ, Σιένα, Βαγαιδολίδ) αν στα 30 αποχώρησε από την ενεργό δράση λόγω ανωτέρας βίας (προβλήµατα τραυµατισµών). Μια ...βία που στέρησε από όλους εµάς την ευκαιρία να τον απολαµβάνουµε µέχρι και σήµερα αγωνιζόµενο. Φυσικά πλέον την απόλαυση καρπώνονται οι αυριανοί «Ρεντζιάδες», «Αλβέρτηδες» και «Παπανικολάου». Οι τρεις τους εξάλλου έστησαν µια πρότυπη µπασκεκτική ακαδηµία την Triple Crown, που µεταλαµπαδεύει στους αυριανούς πρωταγωνιστές αθλητική παιδεία και ΜΠΑΣΚΕΤ...Ο Ευθύµης Ρεντζιάς µίλησε στο επίσηµο περιοδικό του ΠΣΑΚ για τα νέα παιδιά, τη σχέση ζωής µε το άθληµα και για το πως ονειρεύεται ο ίδιος τον ΠΣΑΚ.

2 Πως προέκυψε η ακαδηµία TRIPLE CROWN; «Καταρχήν είµαστε άνθρωποι του χώρου και οι τρεις, οι δύο έχουµε σταµατήσει, εγώ και ο Φραγκίσκος (Αλβέρτης) ενώ τώρα περιµένουµε και τον «Παπ» (∆ηµήτρης Παπανικολάου) σε ένα, δύο χρόνια αν και δε χρειάζεται να του βάζουµε όρια. Μακάρι να έχει την υγεία του και να παίζει καλά. Ήταν µια ιδέα που µας αρέσει και µας εκφράζει απόλυτα. Και οι τρεις έχουµε πάρει πολλά από το µπάσκετ και δε µιλάω µόνο για το χρήµα που σκέφτεται ο περισσότερος κόσµος όταν ακούει για µπάσκετ. Περάσαµε πολύ ωραίες στιγµές, χαρές, λύπες διαµορφώσαµε χαρακτήρα µέσα από το άθληµα µας, πήραµε εικόνες. Και εγώ προσωπικά δεν ήθελα να φύγω από αυτή την οικογένεια του µπάσκετ».

2 Και οι αυριανοί αστέρες είναι το µεγαλύτερο κίνητρο; «Νοµίζω πως ο καλύτερος τρόπος για να µείνω ήταν αυτός, µου αρέσει, µε κρατάει ζωντανό.

(26) Basket

Μου αρέσει αυτά που έχω εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια του να τα µεταφέρω στα παιδιά...βλέποντας παράλληλα πως στην Ελλάδα τα τµήµατα υποδοµής υπολειτουργούν, είναι κρίµα σε µια χώρα όπως η Ελλάδα που έχει µπάσκετ. Άσχετα αν είναι «κακοδιοργανωµένο», «κακοπουληµένο» µε όλα τα κακά που έχει πάνω του φέρνει αποτελέσµατα. Οι καλές οµάδες πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη, η Εθνική οµάδα φέρνει επιτυχίες. Φαντάζεστε να ήταν πιο οργανωµένα τα πράγµατα;» 2 Πως νιώθεις βλέποντας αυτά τα παιδιά να µαθαίνουν το µπάσκετ κάτω από αυτές τις συνθήκες; «Εγώ να σου πω την αλήθεια βλέποντας αυτά τα παιδιά να κάνουν αυτή την προπόνηση «ζηλεύω» µε την καλή έννοια πάντα...Εγώ δεν είχα την ευκαιρία να µε διδάξουν τέτοιοι άνθρωποι και δεν µιλάω µόνο εµένα, τον Φράγκι και τον «Παπ» αλλά και για τους προπονητές που δουλεύουν µαζί µας. Το επίπεδο διδασκαλίας είναι πάρα πολύ υψηλό, τα παΙδιά ξεκινούν από τα βασικά, ότι ακριβώς χρειάζεται σε κάθε ηλικία. Είναι πρόγραµµα καταρτισµένο µε µεγάλη προσοχή...Ζηλεύω λοιπόν τον τρόπο που δουλεύουν, το κλειστό γυµναστήριο και όλες τις παροχές που έχει ένα παιδί που έρχεται να µάθει µπάσκετ. Εµείς έπρεπε να διαχειριστούµε και άλλες καταστάσεις, ειδικά για µένα στα Τρίκαλα 15χρόνια πριν».

2 Είναι σηµαντικό πως δε ...φυλακίζεται τα παιδιά «Το βασικό είναι πως εµείς δε δεσµεύουµε κανέναν παιδί να µείνει µαζί µας...όπως συµβαίνει σε πολλά σωµατεία που σου κρεµούσαν το δελτίο στο ταβάνι. Εγώ έζησα ανάλογες καταστάσεις, ειδικά όταν ήταν να φύγω. ∆εν µπορείς να φανταστείς καταστάσεις. Εµείς θέλουµε να µάθει µπάσκετ και δεν εµπλεκόµαστε αν θέλει να φύγει».

2 Ποιος είναι ο βασικός σας στόχος. Ένας πρωταθλητής; «Βασικός µας στόχος είναι να µεταδώσουµε αθλητική παιδεία, να διδάξουµε µπάσκετ και αν γίνουν όλα αυτά και δεν παίξει µπάσκετ το παιδί να βγάλουµε έναν σωστό φίλαθλο».

2 Πως βλέπεις το µέλλον του ελληνικού µπάσκετ σε επαγγελµατικό επίπεδο; «∆εν το βλέπω το µπάσκετ και είναι κρίµα. Αν εξαιρέσεις Παναθηναϊκό και Ολυµπιακό που είναι δύο οικογένειες που βάζουν πολλά χρήµατα, υπάρχει µεγάλη ανοργανωσιά, απλήρωτοι παίκτες, τηλεοπτικά δικαιώµατα και χίλια δύο άλλα πράγµατα που είναι στο ...πουθενά».

2 Υπάρχει λύση; «Πιστεύω πως µόνο µε τεχνοκρατική προσέγγιση και οργάνωση µπορούµε να πάµε καλύτερα. Το µπάσκετ το έχει ανάγκη ο κόσµος, τώρα όµως εξαρτάται καθαρά από την αγάπη των Γιαννακοπουλέων και των Αγγελοπουλέων. ∆εν υπάρχει ασφάλεια, οποιοσδήποτε µπορεί να γίνεται πρόεδρος σε µια οµάδα και να µπαινοβγαίνει µέσα στο σύστηµα. Είναι πολλοί κύριοι που έχουν µόνο απαιτήσεις αλλά ξεχνούν τις υποχρεώσεις τους.

Και όταν µιλάµε για επαγγελµατικό αθλητισµό υπάρχουν παιδιά που ζουν τις οικογένειες τους από αυτό το πράγµα. ∆εν µπορείς να κλείνεις συµβόλαια που δεν µπορείς να καλύψεις».

2 Πως αντιλαµβάνεσαι την συνδικαλιστική δράση των παικτών; «Αν και τα παιδιά κάνουν αξιόλογη προσπάθεια και βλέπεις πως έχουν στοιχήσει καριέρες σε µερικούς, το συνδικαλιστικό κοµµάτι πιστεύω πως δε γίνεται σωστά. Εγώ έχω µια διαφορετική φιλοσοφία στο µυαλό µου για αυτό, αν και επαναλαµβάνω πως παιδιά κάνουν εξαιρετική προσπάθεια και είναι ήρωες που βάζουν τα στήθια τους µπροστά. Και για τον Λάζαρο δεν το συζητάω. Το παιδί έχει βγει µπροστά και προσπαθεί να υπερασπιστεί τον παίκτη όσο καλύτερα γίνεται. Όµως πιστεύω πως έπρεπε να είναι διαφορετικά δοµηµένος ο ΠΣΑΚ. Με ανθρώπους τεχνοκράτες έχουν υπηρετήσει τον χώρο και είναι έξω από αυτόν τώρα. ∆εν µπορείς ένας αθλητής που κάνει πρωταθλητισµό να φθείρεται. Ο πρωταθλητής είναι πρωταθλητής. Φυσικά πάντα σε συνεννόηση µπορούν να βοηθούν. Αυτοί που θα βγουν µπροστά θα πρέπει να είναι τεχνοκράτες από τον χώρο, ένας καλός συνδυασµός για να αποκτήσει ακόµη µεγαλύτερη δύναµη. Και φυσικά το συνδικαλιστικό όργανο να είναι σε ανοικτή συνεργασία µε τα όργανα της Ιταλίας και της Ισπανίας».

2 Σκέφτεσαι κάποιες προτάσεις; «Υπάρχουν πολλά που πρέπει να αλλάξουν, το ασφαλιστικό, τα θέµατα υγείας, είναι παιδιά που

τελειώνουν το µπάσκετ και δεν έχουν δουλειά. Μπορούν να γίνουν πολλά όπως ένα επαγγελµατικό πλάνο, µια διαχείριση και πολλά άλλα, ένα ασφαλιστικό ταµείο, ένα ταµείο για έσοδα, κάποιες συντάξεις στην πορεία. Τα συµβόλαια είναι ακριβά, κινείται χρήµα στην αγορά, να αποταµιεύονται χρήµατα για το µετά...Στην Αµερική υπάρχει τρόπος να βάζεις χρήµατα και µετά να παίρνεις είτε εφάπαξ, είτε υπό την µορφή σύνταξης. Πολλά µπορούν να γίνουν, αλλά υπάρχει και πίεση παλαιότερα θα έλεγα ακόµη και δικτατορία. Παίζεις στην τάδε οµάδα και δεν κάνεις απεργία και τα συναφή. Μέσω της απεργίας διεκδικείς τα δικαιώµατα σου αλλά µέχρι να φτάσεις εκεί θα πρέπει κάποιοι να καθίσουν στο τραπέζι και να υπερασπίζονται µόνο τους συναδέλφους τους. Τα παιδιά θέλουν µεγάλη στήριξη τώρα και ειδικά ο Λάζαρος που το έχει πάρει πατριωτικά. Αφού συνεχίζουµε έτσι θέλει µεγάλη στήριξη και πιστεύω στην επίλυση. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό όργανο γιατί οι παίκτες είναι µόνοι τους σε πολλά πράγµατα».

2 Με µια πρόταση. Τι σηµαίνει για σένα το µπάσκετ; «Το µπάσκετ για µένα είναι όλη µου η ζωή. Από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου ασχολούµαι µε το µπάσκετ. Να τελειώνω µια καριέρα να επιστρέφω πάλι στον χώρο. Ένα άθληµα που έχει δώσει τα πάντα. Ότι και να κάνω από εδώ και πέρα θα είναι µπάσκετ. Και δεν θα µείνω µόνο εδώ...πάµε για ΜΠΑΣΚΕΤ!»

Basket (27)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

«Β

ρίσκοµαι στην Ελλάδα πάρα πολλά χρόνια, µαζί µε τον Τσαρτσαρή είµαστε οι πιο παλιοί παίκτες της οµάδας και είµαι πολύ χαρούµενος και είναι µεγάλη µου τιµή που υπηρετώ έναν τόσο µεγάλο σύλλογο όπως ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΪΚ ΜΠΑΤΙΣΤ Σίγουρα µετά από τόσο καιρό έχω αποκτήσει τα στοιχεία των Ελλήνων αλλά και σε όποιο σηµείο του κόσµου και αν είναι κάποιος αναγκάζεται να προσαρµοστεί στις συνθήκες της ζωής και τη νοοτροπία του περιβάλλοντος που µένει. Στην Ελλάδα νιώθω πως µε σέβονται όπως τους σέβοµαι και εγώ, κάτι που µε έχουν µάθει να κάνω η οικογένεια και η µητέρα µου. Σέβοµαι όλους τους ανθρώπους είτε είναι άσπροι ή µαύροι, ανεξάρτητα τη θρησκεία τους και ανεξάρτητα από τις συνθήκες που έχουν µεγαλώσει και έχουν ζήσει. Αυτό ισχύει και στον χώρο µας που σέβοµαι τους πάντες άσχετα αν είναι συµπαίκτες µου, ή αν παίζουν στον Ολυµπιακό ή την ΑΕΚ, ή σε άλλη οµάδα. Στην Ελλάδα η ζωή είναι υπέροχη και τώρα που έγινα πατέρας µπορώ να το πω από µια άλλη οπτική. Το να έχεις ένα παιδί είναι µεγάλη ευτυχία αλλά και µια µεγάλη ευθύνη και χαίροµαι που είµαι εδώ µαζί µε τη σύζυγο µου. Θεωρώ ότι (28) Basket

«Όλοι µαζί να κάνουµε την Α1 την καλύτερη στην Ευρώπη»

είµαστε το τέλειο ζευγάρι και για αυτό είµαστε µαζί τα τελευταία 13 χρόνια. Για να πάµε στο καθαρά µπασκετικό κοµµάτι που είναι και το αντικείµενο µας τώρα. Το ελληνικό είναι ένα πολύ καλό και ανταγωνιστικό πρωτάθληµα. Όλοι οι παίκτες δίνουµε τα πάντα για να το κάνουµε καλύτερο αγαπάµε αυτό που κάνουµε αλλά για να γίνει αυτό δεν φτάνει µόνο η δική µας προσπάθεια. Πρέπει όλοι όσοι ασχολούνται µε το µπάσκετ να γίνονται καλύτεροι όπως για παράδειγµα οι διαιτητές. Όπως διαβάζουµε εµείς το άθληµα έτσι πρέπει να κάνουν και αυτοί. Μόνο αν ασχο-

ληθούµε όλοι σοβαρά και σωστά µε αυτό που αγαπάµε θα µπορέσουµε να πετύχουµε αυτό που θέλουµε που δεν είναι άλλο από το να κάνουµε την Α1 την καλύτερη λίγκα στην Ευρώπη. Γνωρίζω πολύ καλά τα αιτήµατα των Ελλήνων παικτών, αλλά δεν θα ήθελα να εµπλακώ περισσότερο σε αυτό. Ο στόχος µου είναι να καταφέρω να βοηθήσω και φέτος τον Παναθηναϊκό να κατακτήσει τα πάντα. Αλλά θα είναι καλό οι παίκτες να έχουν τη βοήθεια της Οµοσπονδίας, της Πολιτείας και του ΕΣΑΚΕ για να γίνει το µπάσκετ ακόµη καλύτερο».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΥ ΚΑΣΣΑΡ

Έ

ξι χρόνια στο εξωτερικό και πέντε διαφορετικές οµάδες αναµφίβολα έχουν χαρίσει στην Πόλυ Σαρέγκου, όχι µόνο στιγµές χαράς και λύπης αλλά και ατελείωτες εµπειρίες που µάλλον χρειάζεται ένα ολόκληρο βιβλίο για να καταγραφούν. Η απόφαση της το 1988 να παρατήσει την κωπηλασία και να ασχοληθεί σοβαρά µε το µπάσκετ, µια επιλογή που όπως φαίνεται εκ των υστέρων της άλλαξε όλη την ζωή. Η ΜΕΝΤ ήταν ο πρώτος σταθµός της καριέρας της από τότε όµως ακολούθησαν πολλά και άλλαξαν πολλά. Βαλένθια, Μπούργος, Βιγιαγκαρθία, Ίµπιζα, Ονταρούµπια (Ισπανία), Ν. Τρίγλια, Ακαδηµία, Εσπερίδες και τώρα ο Αθηναϊκός είναι οι σταθµοί της µεγάλη καριέρας της. Επίσης η ίδια είναι η πρώτη σκόρερ στην ιστορία καθώς σε 194 διεθνείς συµµετοχές µε την Εθνική οµάδα Γυναικών έχει πετύχει 2.181 πόντους. Επίσης την περίοδο 2007-08 στέφθηκε νταµπλούχα Ελλάδος ενώ πέρσι κατέκτησε το πρωτάθληµα µε τον Αθηναϊκό. Μετά από µια τέτοια καριέρα βέβαια η ίδια έχει αρχίσει και σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόµενο να επιστρέψει στην πολυαγαπηµένη της Θεσσαλονίκη προκειµένου να ξεκουραστεί… Βέβαια σίγουρα και φέτος θα την απολαύσουµε στα γήπεδα της Α1 γυναικών.

2 Τα δυο τελευταία χρόνια που αγωνίζεσαι στον Αθηναϊκό, είσαι ευχαριστηµένη; Η αλήθεια είναι πως αυτή την στιγµή πιστεύω ότι ο Αθηναϊκός είναι η µοναδική οµάδα η οποία κινείται µε Ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Μάλιστα αυτό συµβαίνει σε όλα τα επίπεδα και όχι µόνο σε συγκεκριµένα πράγµατα. Βέβαια αν υπήρχε λίγο θέληση παραπάνω θα µπορούσαν και άλλες οµάδες να ακολουθήσουν τον τρόπο λειτουργίας της οµάδας µας.

2 Οι στόχοι σου µε τον Αθηναϊκό ποιοι είναι φέτος τηρουµένων των περσινών αναλογιών;

ΠΟΛΥ ΣΑΡΕΓΚΟΥ

«Το µπάσκετ είναι η ζωή µου...»

(30) Basket

Σίγουρα το να πάρουµε και πάλι το πρωτάθληµα φέτος είναι ο πρώτος στόχος µας. Βέβαια στόχος είναι και το Κύπελλο αυτή την χρονιά προκειµένου να καταφέρουµε να κάνουµε το νταµπλ που δεν κάναµε πέρσι. Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι µπορούµε να διακριθούµε και στην Ευρώπη. Μάλιστα δεν αποκλείω ακόµα και το ενδεχόµενο να φτάσουµε µέχρι το τέλος της… διαδροµής! Αυτό που είναι και το µεγάλο µας όνειρο! Άλλωστε αν κατακτήσουµε το Eurocup σίγουρα θα µιλάµε για µια τεράστια επιτυχία ενώ και εγώ θα ήθελα να κλείσω την καριέρα µου µε ένα Ευρωπαϊκό τίτλο.

2 Αγωνίστηκες για πολλά χρόνια στο εξωτερικό και σίγουρα αποκόµισες ατελείωτες εµπειρίες. Υπάρχουν τεράστιες διαφορές µε την Ελλάδα ή ο «δρόµος» είναι µικρός για να τον καλύψουµε και να φτάσουµε στο επίπεδο τους; Σίγουρα οι διαφορές είναι πολλές και σε τοµείς τους οποίους κάνουν την διαφορά. Πρώτα απ’ όλα η οργάνωση των οµάδων είναι τελείως διαφορετική και σίγουρα καλύτερη από των δικών µας οµάδων. Στο εξωτερικό υπάρχουν πρωταθλήµατα ακαδηµιών, κάτι που εδώ δεν έχουµε καθώς γίνονται µόνο τουρνουά ενώ ακόµα και η διοργάνωση του πρωταθλήµατος των γυναικών είναι καλύτερη. Η ποιότητα είναι καλύτερη και βέβαια υπάρχουν κανονικά και επαγγελµατικά συµβόλαια σε αντίθεση βέβαια µε την Ελλάδα. Γενικότερα οι εµπειρίες που έζησα στο εξωτερικό είναι ότι καλύτερο σε προσωπικό επίπεδο ενώ ήταν σηµαντικό το γεγονός ότι επειδή ήσουν ξένη δεν σε µεταχειρίζονταν διαφορετικά αλλά όπως φερόντουσαν σε όλες τις υπόλοιπες παίκτριες.

2 Τι άλλο πιστεύεις ότι λείπει από το Ελληνικό πρωτάθληµα; Σίγουρα το πρώτο και σηµαντικότερο είναι πως υπάρχει µεγάλη προβολή του αθλήµατος και µάλιστα µε φανατικό κοινό. Κάτι δηλαδή που εδώ δεν έχουµε δει ποτέ καθώς πολύ σπάνια µπορεί κάποιο µικρό κανάλι να δείξει ένα παιχνίδι πρωταθλήµατος. Επίσης σηµαντικό είναι το γεγονός ότι υπάρχουν πλέι οφ! Εδώ το συζητάµε επί πολλά χρόνια και δεν έχει γίνει τίποτα! Επίσης δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο δεν κάνουν το πρωτάθληµα επαγγελµατικό µε λιγότερες οµάδες και πιο αξιόπιστο απ’ όλες τι πλευρές. Αν συµβεί αυτό τότε οι κοπέλες που θα ασχολούνται µε το µπάσκετ, θα ασχολούνται µόνο µε αυτό και τίποτα άλλο. ∆εν θα έχουµε την κατάσταση η οποία υπάρχει τώρα όπου σχεδόν όλες οι αθλήτριες της Α1 αλλά και της Α2 το πρωί δουλεύουν και το απόγευµα πάνε στην προπόνηση. Το χειρότερο όµως είναι ότι δεν θέλουν ούτε καν να το δοκιµάσουν και να δουν τι αντίκτυπο θα έχει και απλά όλα αυτά τα απορρίπτουν.

2 Το κεφάλαιο «Εθνική οµάδα» είναι µεγάλο για εσένα καθώς έχει καταφέ-

Το πρωτάθληµα φέτος είναι ο πρώτος στόχος µας. Στόχος είναι και το Κύπελλο προκειµένου να καταφέρουµε να κάνουµε το νταµπλ που δεν κάναµε πέρσι ρει πολλά πράγµατα. Αν σου ζητούσαν να επιστρέψεις θα το έκανες και ειδικά τώρα που θα πάει το αντιπροσωπευτικό µας συγκρότηµα σε Μουντοµπάσκετ; Πιστεύω ότι αυτό το κεφάλαιο για µένα έχει κλείσει µια για πάντα. Σίγουρα το αντιπροσωπευτικό συγκρότηµα είναι η οµάδα από την οποία δεν θέλεις ποτέ να σταµατήσεις καθώς έρχονται και τα νέα παιδιά από πίσω. Σίγουρα για µένα

ήταν µεγάλο κοµµάτι της µπασκετικής µου καριέρας καθώς αγωνίστηκα σε αρκετές µεγάλες διοργανώσεις έχω πάρει εµπειρίες και έχω ζήσει πολλά πράγµατα. Ωστόσο αυτή την στιγµή για µένα τουλάχιστον δεν βρίσκεται στο µυαλό µου να επιστρέψω. Όµως ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή!

2 Τι ήταν αυτό που σου έλειψε όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζεσαι και ποια ήταν η µεγαλύτερη θυσία που έκανες για το µπάσκετ; Η Θεσσαλονίκη είναι το µοναδικό πράγµα που µου έλειψε. Αν µπορούσαν όλα να γινόντουσαν σε αυτή την πόλη σίγουρα θα ήµουν ακόµα πιο χαρούµενη αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Όσον αφορά την µοναδική θυσία είναι το γεγονός ότι έµεινα τόσα πολλά χρόνια µακριά από την οικογένεια µου!

2 Τελικά για την Πόλυ Σαρέγκου τι είναι ακριβώς είναι το µπάσκετ; Το µπάσκετ είναι αυτό που µε γεµίζει. Είναι η ζωή µου…

Basket (31)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Νίκος Βούλγαρης

«Χρειάζονται άµεσα λύσεις» «Η απεργία ήταν η µοναδική λύση που έχει µείνει στους καλαθοσφαιριστές» παραδέχθηκε ο Νίκος Βούλγαρης σε µια συνέντευξη που αναλύει όλα όσα έγιναν και πρέπει να γίνουν! ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΥ ΚΑΣΣΑΡ

Ο

ι κινητοποιήσεις που είχε εξαγγείλει ο Πανελλήνιος Σύνδεσµος Αµειβοµένων Καλαθοσφαιριστών είχαν 100% επιτυχία και αυτό δεν χωράει αµφιβολία. Βέβαια οι παίκτες της Α2 είχαν ενεργό ρόλο σε αυτή την διαδικασία! Ο Νίκος Βούλγαρης του Παγκρατίου ανέλυσε στο BASKET όλα όσα πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξουν προκειµένου η καλαθοσφαίριση στην Ελλάδα να φτάσει στο καλύτερο δυνατό επίπεδο τόσο για τους αθλητές όσο και για τα σωµατεία.

2 Πιστεύεις ότι οι κινητοποιήσεις των καλαθοσφαιριστών ήταν επιτυχηµένες και θα δηµιουργήσουν τις προϋποθέσεις προκειµένου στο µέλλον να αλλάξουν όλα προς το καλύτερο; Όλοι µας είδαµε πως η επιτυχία έφτασε στο 100% και αυτό είναι το καλύτερο! Άλλωστε το περίµενα αυτό από τον Σεπτέµβριο και την έκτακτη Γενική Συνέλευση που είχε τεράστια απήχηση. Παρά µάλιστα τις πιέσεις που δεχθήκαµε καταφέραµε τελικά να πετύχουµε τον πρώτο µας στόχο (να µην γίνει κανένα παιχνίδι) αλλά και να δείξουµε ότι έχουµε µεγάλη δυναµική. Ωστόσο αυτές οι κινήσεις µας έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και καιρό. ∆εν νοµίζω ότι το να περιµένεις τόσο είναι καλό από την στιγµή ειδικά που σε ότι άλλο έχεις προσπαθήσει δεν είχες καµία ανταπόκριση. Ίσως να µπορούσαµε να το κάνουµε και ακόµα πιο δυναµικά ωστόσο (32) Basket

δεν είμαι δυσαρεστημένος από την εξέλιξη του και για το τρόπο με τον οποίο έγιναν όλα. Το θέμα όμως για μένα είναι πως τώρα δεν πρέπει να υποχωρήσουμε! Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουν κάποια πράγματα.

2 Ποιο νομίζεις ότι είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να γίνει από εσένα και τους συναδέλφους σου σε αυτή την «μάχη» που έχετε ξεκινήσει για αυτά που δικαιούστε; Στο σημείο που έχουμε φτάσει νομίζω ότι δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια. Θα πρέπει επιτέλους οι αρμόδιοι φορείς να καθίσουν

στο ίδιο τραπέζι με εμάς και να συζητήσουμε. Να γίνει ένας διάλογος για όλα όσα συμβαίνουν και για το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες εργασίας μας. Πρέπει βέβαια όλοι μας να έχουμε καλή διάθεση και να βρούμε λύσεις. Βέβαια αυτά που θα αποφασίσουμε να τηρηθούν ακριβώς και σε σύντομο χρόνο και να μην περιμένουμε πάλι πολλά χρόνια για να γίνει κάτι…Ωστόσο μετά απ’ όλα αυτά που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος καθώς έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι είναι εναντίον μας και δεν μας στηρίζουν.

2 Από τα αιτήματα του ΠΣΑΚ ποια θέτεις εσύ ως προτεραιότητα; Σίγουρα αυτά που έχουν προτεραιότητα για μένα νομίζω ότι θα έχουν και για τους περισσότερους από τους συναδέλφους μου. Πρώτα απ’ όλα πιστεύω πως θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος προκειμένου να υπάρχουν εγγυήσεις για τα χρήματα μας. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να μπορείς να πάρεις μεταγραφή από μια ελληνική ομάδα σε μια άλλη στα μέσα της χρονιάς ενώ τέλος είναι εξίσου σημαντικό να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στην Α2 κατηγορία και να ασφαλιστούν οι παίκτες!

Basket (33)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Αξίζει προβολής η Α2

Τ

ο πρωτάθληµα, που ονειρευόµασταν µετά την έκρηξη του Ευρωµπάσκετ του 1987, ήταν εκείνο, που δεν θα ήταν µοιρασµένο στην πλειοψηφία του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η σηµερινή Α1 έχει τις «πινελιές» της, διαθέτοντας οµάδα σε Καβάλα, Ρόδο, Λάρισα και Τρίκαλα, αλλά «η λίγκα των ονείρων µας» σε αυτό το κοµµάτι είναι η Α2. Πως

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤOΛΗΣ ΚΟΤΖΙΑΣ όχι άλλωστε από τη στιγµή, που «πιάνει» όλη σχεδόν τη χώρα. Από την Κρήτη µέχρι τις ακριτικές περιοχές. Που θέλετε και δεν υπάρχει οµάδα. Ξάνθη, ∆ράµα, Σέρρες (Ίκαροι), Πάτρα (Ολυµπιάδα), Τρίπολη (Αρκαδικός) και Κρήτη (Ρέθυµνο, ΟΦΗ) µας παραπέµπουν στις µεγάλες λίγκες της Ευρώπης (µιλάµε για Α1), όπου η αποκέντρωση είναι χαρακτηριστικό εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Αλλά δεν είναι µόνο αυτό, για το οποίο χρήζει της προσοχής µας η δεύτερη τη τάξει κατηγορία. Υπάρχουν πολλά άλλα πράγµατα για να ρίξουµε την µατιά µας προς τα εκεί. Ο συναγωνισµός είναι από τα βασικά γνωρίσµατα. Παίζει ο πρώτος µε τον τελευταίο και εκ των προτερων δεν µπορείς να γνωρίζεις τι θα συµβεί. Σε αντίθεση µε την Α1, όπου π.χ 1000 φορές να παίξει ο Παναθηναικός µε τα Τρίκαλα στο ΟΑΚΑ, 1000 φορές θα επικρατήσουν οι πρωταθλητές Ευρώπης. Το θέµα, όµως, είναι ότι η Α2 δεν τυγχάνει της ανάλογης προβολής. Από τα ΜΜΕ. Και δη από την τηλεόραση. Παλιότερα το συνδροµητικό κανάλι είχε κάθε εβδοµάδα ένα µατς. Και όχι µόνο η NOVA... Πλέον, όµως, δεν υπάρχει τίποτα. Η Α2 έχει χαθεί µέσα στη λάµψη της Α1. Πρέπει να γίνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Και η ΕΟΚ πρέπει να ρίξει µεγαλύτερο βάρος στο εν λόγω κοµµάτι. Επίσης, µε δεδοµένο ότι η Α2 παίζει ίδια σχεδόν ώρα µε την Α1, χρειάζεται κι εκεί αλλαγή. Ο κόσµος, που πηγαίνει στα γήπεδα, δεν είναι λίγος. Αλλά πρέπει να γίνει περισσότερος. Και µπορεί. Η τηλεόραση είναι ένας αρωγός. Αλλά και η αλλαγή ηµέρας µπορεί να βοηθήσει. Όχι ολόκληρης της αγωνιστικής, αλλά των δύο σηµαντικότερων παιχνιδιών. Να αποκτήσει η Α2 µία ταυτότητα. Την χρειάζεται όχι µόνο η κατηγορία, αλλά ολόκληρο το ελληνικό µπάσκετ.

(34) Basket

AMERICAN SPORTS SA 19, MYKINON STR 166 74 GLYFADA ATHENS- GREECE TEL 210-9649000 FAX 210-9648444 www.and1.gr

MARKETING & A1

Άµεση ανάγκη το µάρκετινγκ στην Α1

Ε

ίναι σαφές ότι, τη σηµερινή εποχή, για να πουληθεί ένα προϊόν και να προτιµηθεί από τα ανταγωνιστικά του είδη, είναι αναγκαία η εφαρµογή του µάρκετινγκ. Έχουν, κατά καιρούς, υπάρξει εξαιρετικά προϊόντα, τα οποία απέτυχαν λόγω ανεπαρκούς προώθησης, καθώς και µέτρια προϊόντα, τα οποία κατέκτησαν την πρώτη θέση της αγοράς, λόγω του σωστού µάρκετινγκ που εφάρµοσαν οι εταιρείες τους. Κάτι ανάλογο ισχύει και στην περίπτωση του πρωταθλήµατος µπάσκετ της Α1. Είναι απαραίτητο να καταλάβουµε, ότι όπως και µε τα γενικής κατανάλωσης αγαθά, ο καταναλωτής επιλέγει βάσει της εικόνας που έχει δηµιουργηθεί στον εγκέφαλό του, για το κάθε προϊόν/πρωτάθληµα. Αν εκ των προτέρων το ποδόσφαιρο ήταν το πιο ενδιαφέρον άθληµα που υπάρχει στον κόσµο, και το µάρκετινγκ είχε λίγα να προσθέσει στην επιλογή του αγαπηµένου µας αθλήµατος, τότε στην Αµερική δεν θα ήταν από τα λιγότερο δηµοφιλή αθλήµατα. Και βεβαίως δεν είναι θέµα κουλτούρας, ή καιρικών συνθηκών, γιατί το µπέιζµπολ που έχει τις ίδιες ιδιαιτερότητες βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας. Αντιστοίχως, βέβαια, σε διαφορετικές χώρες, υπάρχουν διαφορετικά αθλήµατα τα οποία προκαλούν το ενδιαφέρον του κοινού (χάντµπολ στη Γερµανία, ράγκµπι στην Αγγλία, χόκεϊ στον Καναδά, ποδηλασία, τένις, κτλ.), και αυτό καταδεικνύει ότι ο τρόπος προώθησης και “πλασαρίσµατος” του κάθε αθλήµατος είναι εξαιρετικής σπουδαιότητας για τη δηµοφιλία του. Αυτό δεν σηµαίνει ότι µπορεί µέσα σε µερικά χρόνια, ένα άθληµα να προσπεράσει σε δηµοφιλία κάποιο άλλο, που βρίσκεται πολύ µπροστά του. Μπορεί, όµως, µε βεβαιότητα να πούµε ότι, αν υπάρχει οργάνωση, σωστό πλάνο µάρκετινγκ, κα-

(36) Basket

λοί επαγγελµατίες να το εφαρµόσουν και οι σχετικές δαπάνες, η δηµοφιλία ενός αθλήµατος, σε σχέση µε τον ανταγωνισµό του, µπορεί να αυξηθεί εντυπωσιακά. Ο ανταγωνισµός για να κερδηθεί το κοινό είναι µεγάλος και είναι διπλός. Η πρώτη µορφή ανταγωνισµού έχει να κάνει µε το να πείσουµε τον καταναλωτή/θεατή να ξοδέψει χρόνο και χρήµα, επιλέγοντας τον αθλητισµό ως µέσο διασκέδασης για τις ελεύθερές του ώρες. Στην κοινωνία µας υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές, όπου µπορεί κάποιος να περάσει ευχάριστα 2-3 ώρες που έχει ελεύθερες, και είναι σηµαντικό να τον πείσουµε ότι η παρακολούθηση ενός αγώνα είναι η καλύτερη από αυτές. Σε αυτό το κοµµάτι, ο ανταγωνισµός είναι µεταξύ αθλητισµού και άλλων ασχολιών. Σε αυτόν, όλα τα αθλήµατα είναι συνεργάτες, και πρέπει να εργάζονται αρµονικά, ώστε η σηµασία του αθλητισµού στην χώρα µας να µεγαλώνει συνέχεια, ώστε να γίνεται πιο εύκολο να προσελκύσουµε θεατές σε αυτόν. Η δεύτερη µορφή ανταγωνισµού είναι εσωτερική και βρίσκεται στην επιλογή συγκεκριµένου αθλήµατος/πρωταθλήµατος. Ο ανταγωνισµός µεταξύ αθληµάτων είναι ένα πιο σύνθετο κοµµάτι. Ο λόγος, είναι η ιδιαιτερότητα του κοµµατιού της αγοράς, η οποία έχει πειστεί να παρακολουθήσει σπορ. Η αγορά αυτή αποτελείται κυρίως από δύο µέρη: Αυτούς οι οποίοι παρακολουθούν πολλούς αγώνες από κοντά και αυτούς που παρακολουθούν κυρίως από την τηλεόραση και οι οποίοι πάνε µόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις στο γήπεδο. Και τα δύο κοµµάτια της αγοράς είναι πολύ σηµαντικά για το άθληµα. Οι µεν γιατί γεµίζουν τα γήπεδα, δηµιουργούν ατµόσφαιρα και δίνουν µεγαλύτερη αξία στο προϊόν, και οι δε επειδή δηµιουργούν την τηλεθέαση, η οποία αποτελεί τον κύριο λόγο για τον οποίον εισρέουν κεφάλαια από τους χορηγούς, την τηλεόραση και τους διαφηµιζόµενους.

Όσον αφορά αυτούς που πηγαίνουν στο γήπεδο, ο ανταγωνισµός είναι πολύ µεγαλύτερος και δυσκολότερος. Ο λόγος είναι ότι συνήθως για τον απλό φίλαθλο (και όχι τον οπαδό), δεν υπάρχει ο απαιτούµενος χρόνος και το χρήµα, ώστε να παραβρεθεί σε δύο ή τρία διαφορετικά γήπεδα κάθε αγωνιστική. Έτσι θα πρέπει συνήθως να επιλέξει µεταξύ αθληµάτων. Από τη άλλη για αυτόν που παρακολουθεί από την τηλεόραση τα πράγµατα είναι πιο εύκολα, αφού µπορεί να δει πληθώρα αγώνων κάθε Σαββατοκύριακο και το µόνο που ξοδεύει είναι ο χρόνος που διαρκεί το κάθε παιχνίδι αυτούσιο. Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό ότι όταν µιλάµε για το πρωτάθληµα µπάσκετ της Α1, αναφερόµαστε σε ένα προϊόν το οποίο υπόκειται στους σκληρούς κανόνες του ανταγωνισµού, και το οποίο χωρίς την ύπαρξη οργανωµένου µάρκετινγκ είναι καταδικασµένο να έχει πτωτική πορεία, όσον αφορά στη δηµοφιλία του και συνεπώς στην εισροή κεφαλαίων σε αυτό. Ενδεχοµένως η πτωτική αυτή πορεία να διακόπτεται βραχυπρόθεσµα από µικρά χρονικά διαστήµατα ανόδου, λόγω συλλογικών ή εθνικών επιτυχιών, αλλά σε µακροχρόνιο επίπεδο είναι επιβεβαιωµένο ότι θα είναι φθίνουσα. Στο επόµενο τεύχος θα δούµε πιο συγκεκριµένα τι εννοούµε, όταν µιλάµε για µάρκετινγκ και πώς αυτό εφαρµόζεται στο πρωτάθληµα µπάσκετ της Α1...

Νίκος Σπανός Καλαθοσφαιριστής Γ.Σ Ολύµπια Λάρισας Πτυχιούχος Μάρκετινγκ Barry University, Miami Μέλος American Marketing Association

Basket (37)

ΕΒ∆ΟΜΑ∆Α ΑΓΑΠΗΣ

Τα τρίποντα αγάπης...

O

Πανελλήνιος Σύνδεσµος Αµειβόµενων Καλαθοσφαιριστών διοργάνωσε µε απόλυτη επιτυχία µαζί µε τον Σύνδεσµο Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης την «εβδοµάδα αγάπης». Μια κοινωνική δράση των δύο φορέων που στόχος είναι να γίνει θεσµός. Είναι ευθύνη όλων όσων ασχολούνται µε τον αθλητισµό να είναι

κοντά στους ανθρώπους που το έχουν απόλυτη ανάγκη, όχι µόνο κατά την περίοδο των εορτών αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. ΣΕΠΚ και ΠΣΑΚ λοιπόν επισκέφτηκαν και µοίρασαν δώρα και χαρά διαδοχικά: Στο Χριστοδούλειο Ίδρυµα (κέντρο παιδικής προστασίας, Αθήνα), το Ίδρυµα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ (Κέντρο Εκπαίδευσης και αποκατάστασης ατό-

µων µε αναπηρίες ∆ωδεκανήσου, Ρόδο), το Κέντρο ∆ηµιουργικής Απασχόλησης παιδιών µε αναπηρία (Καβάλα) και το Ψυχολογικό Κέντρο Β. Ελλάδας (Ξάνθη). Υποστηρικτές αυτής της προσπάθειας υπήρξαν οι εταιρείες ΕΛΜΕΚ και AND1 οι οποίες απέδειξαν για άλλη µία φορά την κοινωνική τους ευαισθησία.

Στο ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ της Ρόδου όλοι οι παίκτες από την οµάδα του Κολοσσού και του ∆ιαγόρα έδωσαν το παρόν…

Βέβαια και στην Καβάλα η παρέα του ΠΣΑΚ που πήγε στο Κέντρο ∆ηµιουργικής Απασχόλησης παιδιών µε αναπηρία ∆ήµου Καβάλας ήταν µεγάλη

Ο Άγγελος Τσάµης του Κολοσσού µοίρασε πολλά δώρα στα παιδιά του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ και συνοµίλησε µαζί τους

Μια µεγάλη παρέα… µια µεγάλη «Εβδοµάδα Αγάπης»

∆ώρα χαµόγελα και αγάπη µοίρασε και ο Σάββας Ηλιάδης!

Ενώ σειρά πήρε και ο Χριστόφορος Στεφανίδης…

Από το Χριστοδούλειο Ίδρυµα ξεκίνησε η εβδοµάδα αγάπης του ΠΣΑΚ και του ΣΕΠΚ! Οι παίκτες του ∆ιαγόρα κάθισαν για πολύ ώρα µε τα παιδιά του κέντρου

Ο αρχηγός του Κολοσσού, Αντώνης Ασηµακόπουλος µαζί µε τον Γενικό ∆ιευθυντή του ΠΣΑΚ, Κώστα Αλεξανδρίδη βρέθηκαν στο κέντρο της Ρόδου για την «Εβδοµάδα Αγάπης»

(38) Basket

Όπως στην Ρόδο και στην Αθήνα, τα δώρα που µοίρασαν οι παίκτες της Καβάλας και του ΚΑΟ∆ αλλά και οι προπονητές ήταν πολλά

Ο Νίκος Αγγελόπουλος ξεκίνησε το µοίρασµα των δώρων στο κέντρο της Καβάλας

ΤΟ ΣΚΑΟΥΤΙΝΓΚ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ MΠΑΣΚΕΤ

Τι είναι το σκάουτινγκ; ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗ

T

ο σκάουτινγκ, ή στα ελληνικά η κατασκοπεία του αντιπάλου, είναι η ανάλυση του τρόπου παιχνιδιού της οµάδας που πρόκειται να αντιµετωπίσουµε. Ο στόχος της κατασκοπείας είναι η καλύτερη δυνατή προετοιµασία της οµάδας για το συγκεκριµένο παιχνίδι και η αποφυγή εκπλήξεων που µπορεί να µας επιφυλάσσει ο αντίπαλος κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Πως γίνεται το σκάουτινγκ. Η ανάλυση του τρόπου παιχνιδιού του αντιπάλου, γίνεται πρωτίστως µέσα από την παρακολούθηση των πιο πρόσφατων αγώνων που έδωσε η οµάδα, την οποία θα αντιµετωπίσουµε, πριν το µεταξύ µας παιχνίδι. Αν και τις περισσότερες φορές είναι δύσκολο για τους προπονητές να βρεθούν οι ίδιοι στο γήπεδο και να παρακολουθήσουν την αντίπαλη οµάδα, εντούτοις είναι πολύ χρήσιµο όταν αυτό γίνεται και δεν περιοριζόµαστε στην χρήση µόνο του dvd µε αγώνες του αντιπάλου. Η αίσθηση της δύναµης, της ταχύτητας την οποία έχει µία οµάδα, η επικοινωνία µεταξύ προπονητών και παικτών, καθώς και η ανίχνευση των σινιάλων που χρησιµοποιούνται για τα επιθετικά και αµυντικά συστήµατα του αντιπάλου, γίνονται πιο εύκολα αντιληπτά όταν παρευρισκόµαστε στο γήπεδο. Μετέπειτα θα καταφύγουµε στα dvd, καθώς και στα στατιστικά της αντίπαλης οµάδας. Προσωπικά, εκτός από τα παραπάνω, µεγάλη βοήθεια έχω πάρει σε παιχνίδια και από πληροφορίες που µου έχουν δώσει συνάδελφοι, παίκτες, ή και παράγοντες ακόµα, που είτε έχουν αντιµετωπίσει στο παρελθόν, είτε έχουν συνεργαστεί µε προπονητές, ή παίκτες, της αντίπαλης οµάδας.

(40) Basket

Το Scouting Report (έκθεση κατασκοπείας). Αφού µαζέψουµε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, από όλες τις πηγές µας, και αποκρυπτογραφήσουµε τον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου, έρχεται η ώρα να συντάξουµε το scouting report, πού είναι η έκθεση - ανάλυση της οµάδας που θα αντιµετωπίσουµε. Ένα καλό scouting report πρέπει να περιλαµβάνει: ■ Τον κύριο τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου, σε επίθεση και άµυνα. Επιλέγουµε µέχρι τρία σηµεία σε επίθεση και τρία σε άµυνα (και λιγότερα αν γίνεται), ώστε περιεκτικά να δώσουµε σε αυτόν που διαβάζει µία εικόνα για τα σηµεία στα οποία δίνει έµφαση ο αντίπαλος, σε επίθεση και άµυνα ■ Προτάσεις για το τι πρέπει να κάνουµε καλά, ώστε να κερδίσουµε το παιχνίδι. Επιλέγουµε και πάλι µέχρι τρία σηµεία σε επίθεση και άµυνα, τρία κλειδιά που αν τα κάνουµε καλά θα κερδίσουµε σχεδόν σίγουρα (π.χ. επιστροφές, σταµάτηµα των διεισδύσεων των αντιπάλων και αποφυγή λαθών στην επίθεση).

■ Όλα τα επιθετικά και αµυντικά συστήµατα του αντιπάλου, µε τα σινιάλα τα οποία χρησιµοποιεί για να τα επικοινωνήσει, καθώς και τα συστήµατα που έχουν για ειδικές καταστάσεις.

■ Τα ατοµικά χαρακτηριστικά κάθε αντίπαλου παίκτη.

Χρησιµοποίηση του σκάουτινγκ στην προπόνηση Η µεγαλύτερη χρησιµότητα του σκάουτινγκ είναι ότι µας κατευθύνει να προγραµµατίσουµε την προπόνησή µας, ώστε οι αµυντικές και επιθετικές µας ασκήσεις να είναι προσαρµο-

σµένες στις ειδικές συνθήκες του αγώνα, που θα παίξουµε. Όσον αφορά την άµυνα, δίνουµε έµφαση σε ασκήσεις που θα µας προετοιµάσουν, ώστε να σταµατάµε πιο εύκολα τον αντίπαλο. Αν π.χ. µία οµάδα είναι πολύ γρήγορη, θα πρέπει να κάνουµε πολλές ασκήσεις για γρήγορες επιστροφές στην άµυνα, ή για το σταµάτηµα των σουτέρ που εκτελούν καλά στον αιφνιδιασµό. Επίσης, πρέπει να επιλέξουµε τα τρία πιο αποδοτικά συστήµατα της αντίπαλης οµάδας και να εξασκηθούµε στην αντιµετώπισή τους, ώστε στο παιχνίδι να µην δεχόµαστε εύκολα καλάθια. Επίσης από το σκάουτινγκ µπορούµε να δούµε τις αδυναµίες των αντιπάλων εναντίον συγκεκριµένου τρόπου άµυνας, και στην προπόνηση να εξασκηθούµε σε αυτές, ώστε να προκαλέσουµε το µέγιστο πρόβληµα στην αντίπαλη οµάδα. Παροµοίως προετοιµαζόµαστε και για την αντίπαλη άµυνα. Προετοιµάζουµε την επίθεση µας στην προπόνηση, ώστε να εκµεταλλευτούµε τις γενικές αδυναµίες του αντιπάλου (π.χ. να τρέξουµε αν είναι αργοί, να πάµε κοντά στο καλάθι αν είναι αδύναµοι κτλ.). Επιπλέον, θα δείξουµε τρόπους, ώστε να αποµονώνουµε τους αδύνατους αµυντικά παίκτες του αντιπάλου, προκειµένου να πετυχαίνουµε πιο εύκολα και πιο πολλά καλάθια. Επίσης, θα πρέπει να προετοιµαστούµε, ώστε να µπορούµε να επιτεθούµε επάνω στους καλούς επιθετικούς παίκτες του αντιπάλου, προκειµένου να τους κουράσουµε στην άµυνα, για να µην µπορούν να αποδώσουν καλά στην επίθεση, ενδεχοµένως και να τους φορτώσουµε και µε φάουλ. Επιπροσθέτως, πρέπει να σχεδιάσουµε έτσι την προπόνηση, ώστε η επίθεση µας να είναι

έτοιµη να επιτεθεί εναντίον όλων των εναλλακτικών αµυνών, ή ειδικών παραλλαγών που χρησιµοποιεί ο αντίπαλός µας. Αυτό πρέπει να γίνει στην προπόνηση, µέσω ασκήσεων 5 εναντίον 5. Τέλος, αν υπάρχει χρόνος στην προπόνηση, προετοιµαζόµαστε αναλόγως και για καταστάσεις που µπορεί να προκύψουν στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα.

Παρουσίαση του σκάουτινγκ στους παίκτες Μέσα από το παρελθόν έχουµε καταλήξει να παρουσιάζουµε συνήθως την αντίπαλη οµάδα στους παίκτες µας µέσα από δύο συναντήσεις βίντεο, µία την παραµονή του αγώνα και µία την ίδια µέρα του αγώνα. Ο τρόπος αυτός παρουσίασης είναι ουσιαστικά µία αντιγραφή της διαδικασίας που ακολουθούσε το πανεπιστήµιο του Duke, υπό την καθοδήγηση του γνωστού προπονητή Σιζέφσκι. Στην πρώτη συνάντηση, οι παίκτες βλέπουν ένα βίντεο µε επιλεγµένες φάσεις από το παιχνίδι του αντιπάλου, διάρκειας περίπου 10 λεπτών. Μέσα από την παρακολούθηση αυτήν παίρνουµε µία εικόνα από τον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου, τα δυνατά και τα αδύνατα σηµεία, και τους τρόπους για να τον νικήσουµε. Αναφορά γίνεται επίσης και στα ατοµικά στοιχεία κάθε αντίπαλου παίκτη, καθώς και στον τρόπο αντιµετώπισής του. Αµέσως µετά το βίντεο βγαίνουµε στο γήπεδο και δείχνουµε τα τρία κυριότερα συστήµατα του αντιπάλου, καθώς και τον τρόπο που εµείς θα τα αντιµετωπίσουµε µε την άµυνά µας. Η δεύτερη συνάντηση γίνεται τη µέρα του αγώνα. Σε αυτήν, οι παίκτες βλέπουν ένα βί-

ντεο 5 λεπτών, όπου γίνεται ανάλυση των επιθετικών -κυρίως- συστηµάτων που χρησιµοποιεί ο αντίπαλος, ώστε οι παίκτες να τα έχουν πρόσφατα στη µνήµη τους, κατά τη διάρκεια του αγώνα, ενώ γίνεται και µία τελευταία αναφορά στο γενικό τρόπο αντιµετώπισης του αντιπάλου, ως οµάδα, αλλά και σε ατοµικό επίπεδο παικτών. Στιγµιότυπα από την άµυνα που παίζουν οι αντίπαλοι, γίνεται µόνο αν υπάρχει απόλυτη ανάγκη, αλλά συνήθως το αποφεύγουµε.

οίηση του σκάουτινγκ κατά τη διάρκεια του αγώνα Το καλό προπονητικό τιµ πρέπει να είναι

προετοιµασµένο από πριν για το κοουτσάρισµα του αγώνα, µε στόχους που θα έχουν καθοριστεί βάσει του σκάουτινγκ. Με τη βοήθεια στατιστικών που κρατάµε κατά τη διάρκεια του αγώνα, παρακολουθούµε µε στοιχεία αν η οµάδα µας πετυχαίνει όσα έχουµε ζητήσει. πριν από το παιχνίδι, όπως π.χ. αν σταµατάµε τον καλό παίκτη του αντιπάλου, ή αν δεν δεχόµαστε πόντους από κάποια συστήµατα για τα οποία έχουµε προετοιµαστεί ιδιαιτέρως. Ανάλογα µε την επίτευξη ή όχι αυτών των στόχων, κάνουµε τις κινήσεις µας, που τις έχουµε προετοιµάσει σε ένα ποσοστό πριν το παιχνίδι, όπως συγκεκριµένες αλλαγές παικτών, αλλαγές τρόπου άµυνας κτλ.

Αξιολόγηση του σκάουτινγκ µετά το παιχνίδι Η αξιολόγηση του σκάουτινγκ πρέπει να γίνεται αµέσως µετά το παιχνίδι, από το προπονητικό τιµ. Οι προπονητές πρέπει αρχικά να κρίνουν τη δική τους απόδοση. Ήταν οι στόχοι που έβαλαν πριν το παιχνίδι σηµαντικοί για την επίτευξη της νίκης; Ήταν τα συστήµατα τα οποία επιλέχθηκαν αποτελεσµατικά; Ήταν ο τρόπος χρησιµοποίησης των παικτών σωστός; Ήταν η τακτική η κατάλληλη; Μετά την αυτοκριτική, το τιµ πρέπει να ελέγξει κατά πόσο οι παίκτες αφοµοίωσαν και εκτέλεσαν τις εντολές. Όσα θετικά και αρνητικά υπήρξαν σε σχέση µε το παιχνίδι, θα πρέπει να µπουν σε ένα βίντεο (περίπου 5 λεπτών), που θα δουν οι παίκτες, ώστε να έχουν καλύτερη εικόνα του παιχνιδιού και να είναι η οµάδα καλύτερη, έχοντας διορθώσει κάποια από τα λάθη της στο επόµενο παιχνίδι. Το προπονητικό τιµ, µέσα από την παραπάνω διαδικασία και όσο περνάει η σεζόν, βγάζει πολύτιµα συµπεράσµατα για το πώς πρέπει να µεταφέρει πληροφορίες στους παίκτες για τον εκάστοτε αντίπαλο, πόσες πληροφορίες είναι ικανοί οι παίκτες να αφοµοιώσουν και να χρησιµοποιήσουν στο παιχνίδι, ποιες είναι οι τακτικές που ταιριάζουν στην οµάδα σε επίθεση και άµυνα και ποιοι είναι οι ρόλοι που µπορεί να έχει κάθε παίκτης. Με αυτόν τον τρόπο το κοουτσάρισµα και η προπόνηση της οµάδας µας γίνονται πιο αποτελεσµατικά, καθώς προχωράει η σεζόν και τα παιχνίδια και φτάνουµε πιο εύκολα στους στόχους µας.

Basket (41)

ΤΟ 24ΩΡΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΝΤΖΑΡΗ

Η ηµέρα ενός «πρίγκιπα»!

(42) Basket

ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΥ ΚΑΣΣΑΡ

Κ

αµία φορά όταν βλέπουµε τα πράγµατα απ’ έξω νοµίζουµε πως όλα είναι εύκολα! Πόσο µάλλον όταν µιλάµε για το µπάσκετ που αρκετοί έχουν την αίσθηση ότι οι παίκτες πληρώνονται αδρά προκειµένου να βάζουν την πορτοκαλί µπάλα µέσα σε ένα στεφάνι που έχει κρεµασµένο ένα δίχτυ. Ωστόσο το µπάσκετ δεν είναι µονό αυτό! ∆εν είναι µόνο τα εντυπωσιακά καρφώµατα και τα σουτ στην λήξη του χρόνου που χαρίζουν την νίκη σε µια οµάδα. Για έναν καλαθοσφαιριστή πολλές φορές υπάρχουν πράγµατα τα οποία στερείται σε σχέση µε τους υπόλοιπους ανθρώπους και όχι µόνο φαίνονται αλλά και είναι απλά όπως για παράδειγµα το να βγεις για ένα καφέ ή µια βραδινή βόλτα στην πανέµορφη και φωτισµένη Αθήνα. Για έναν πραγµατικό επαγγελµατία όµως τα πράγµατα µάλλον δεν είναι ακριβώς έτσι. Τουλάχιστον στο καθηµερινό του πρόγραµµα δεν υπάρχουν λέξεις, όπως το club, η νύχτα, τα fast food και άλλα τέτοια πράγµατα τα οποία βρίσκονται στην καθηµερινότητα ενός συνηθισµένου νέου!

Το µεγάλο όνειρο! Ο Αντώνης Μάντζαρης τα τελευταία χρόνια έχει σχεδόν καθηµερινά το ίδιο πρόγραµµα! Πάντα βέβαια µαζί µε τον αδερφό του Βαγγέλη καθώς αγωνίζονται στην ίδια οµάδα, το Περιστέρι. Μάλιστα έζησε ακόµα και τις χειρότερες περιόδου αυτής της οµάδας, όταν από τα σαλόνια της Α1 η κάθοδος και η διάλυση ήταν συνεχής και ασταµάτητη! ∆εν είναι άλλωστε και το πιο εύκολο από τα µεγάλα σαλόνια του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού µπάσκετ η οµάδα σου αν βρίσκεται ξαφνικά στην Β’ Εθνική και να τις έχουν αποµείνει µόνο λίγοι υποστηρικτές. Όµως ο Αντώνης ενώ θα µπορούσε να είχε αποχωρήσει και να συνεχίσει να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο αποφάσισε να µείνει µε το µεγάλο του όνειρο να είναι πότε θα επιστρέψει στην Α1. Φέτος, µετά από πέντε χρόνια αυτό έγινε πραγµατικότητα και ο ίδιος νιώθει δικαιωµένος για την απόφαση που είχε πάρει πριν από περίπου πέντε χρόνια.

∆εύτερο σπίτι… Το γήπεδο Ανδρέας Παπανδρέου που είναι η έδρα της οµάδας των δυτικών προαστίων απέχει µόλις πέντε λεπτά από το σπίτι του Μάντζαρη και βέβαια µετά από πολλά χρόνια που βρίσκεται στην οµάδα (ξεκίνησε όταν ήταν 11 ετών) πλέον το νιώθει σαν το σπίτι του! ∆εν είναι άλλωστε παράλογο. Ο καθένας θα µπορούσε να νιώσει κάτι τέτοιο. Τι κάνει όµως τόσο καιρό και πως περνάει το χρόνο του µέσα στο «σαλόνι» του; Ιδού η απάντηση: «Το πρωί σηκώνοµαι µαζί µε τον αδερφό µου και παίρνουµε πρωινό καθώς το θεωρώ

ένα από τα πιο σηµαντικά γεύµατα της ηµέρας. Πάντα πηγαίνω στο κοντινό µας φούρνο µε το αυτοκίνητο και αγοράζω τόσο για µένα όσο και για τον Βαγγέλη να φάµε κάτι υγιεινό. Μετά από δυο ώρες περίπου έχουµε την πρωινή προπόνηση ή ακόµα και αν δεν έχουµε θα πάω στο γήπεδο προκειµένου να γυµναστώ και να βελτιώσω κάποιες αδυναµίες µου µέσω της προσωπικής µου δουλειάς. Το σπίτι µου είναι πέντε λεπτά από το γήπεδο οπότε δεν έχω πρόβληµα χρόνου ή να ξεκινήσω πολύ νωρίτερα. Κατά βάση η προπόνηση ξεκινάει στις 11π.µ. οπότε κατά τις 10.15π.µ. είµαι στο Ανδρέας Παπανδρέου. Μόλις τελειώσουµε από την πρωινή προπόνηση πάω στο σπίτι. Αυτό γίνεται κατά τις 1.30µ.µ.. Η µητέρα µου πάντα µας έχει κάτι καλό να φάµε για µεσηµέρι γιατί αµέσως µετά πρέπει να ξεκουραστούµε. Άλλωστε το απόγευµα έχει πάλι προπόνηση!»

Άντε και καµία βόλτα… Η µέρα έχει ξεκινήσει πολύ δυνατά για τον Αντώνη οπότε η ξεκούραση είναι κάτι που χρειάζεται άµεσα προκειµένου να µπορέσει να ανταπεξέλθει το σώµα του. «Πάντα κοιµάµαι το δίωρο 2µ.µ.-4µ.µ. προκειµένου να ανακτήσω δυνάµεις για την συνέχεια της ηµέρας. Στις 5.30µ.µ. έχουµε προπόνηση και πάλι µε

την οµάδα η οποία διαρκεί σχεδόν τρεις ώρες. Όταν λοιπόν τελειώσουµε από το γήπεδο κατά τις 8.30µ.µ. το σώµα µου είναι αρκετά κουρασµένο από την προσπάθεια και χρειάζοµαι άµεσα ξεκούραση. Για το λόγο αυτό θα γυρίσω στο σπίτι και είτε θα δω καµία ταινία στο DVD είτε απλά θα παρακολουθήσω λίγο τηλεόραση. Εντάξει, πάντα υπάρχουν και κάποια βράδια τα οποία θες να βγεις να ξεσκάσεις και για το λόγο αυτό είτε πάω σινεµά µε τους φίλους είτε καµία βόλτα αλλά όχι µέχρι αργά γιατί το πρωί µας περιµένει πάλι «γολγοθάς»».

Ο αρχηγός των δυτικών προαστίων! Τα χρόνια σιγά – σιγά περνάνε και ο Αντώνης Μάντζαρης παραµένει στην οµάδα που αγωνίστηκε και αγάπησε από µικρός. Την οµάδα της γειτονιάς του που µε τα χρόνια τον ανέδειξε, τον έκανε γνωστό, του χάρισε στιγµές ευτυχίας αλλά και στιγµές δύσκολες που δεν µπορούσε να πιστέψει όλα αυτά που έβλεπε να διαδραµατίζονται µπροστά στα µάτια του! Ωστόσο πλέον ο ίδιος είναι ευτυχισµένος καθώς είναι ο «µεγάλος αρχηγός των δυτικών προαστίων». Μετά από τόσα χρόνια άλλωστε αυτός ο τίτλος του ανήκει και κανείς δεν µπορεί να τον αµφισβητήσει! Και βέβαια αυτό που θέλει ο ίδιος είναι το 24ωρο του να παραµείνει για πολλά χρόνια το ίδιο…

Basket (43)

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΕΠΚ

Κοπή πίτας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Ο

Σύνδεσµος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης προσκαλεί τα µέλη του στην καθιερωµένη κοπή πίτας, που θα συνδυαστεί µε τις βραβεύσεις προσωπικοτήτων του ελληνικού µπάσκετ και τις τιµητικές διακρίσεις των προπονητών που πανηγύρισαν την κατάκτηση πρωταθλήµατος, κυπέλλου, ανόδου ή σηµείωσαν επιτυχία µε τις Εθνικές οµάδες. Αναλυτικά η κοπή της πίτας του Συνδέσµου στην Αθήνα είναι προγραµµατισµένη για τις 5 Ιανουαρίου στις 20.30 στο ξενοδοχείο «Intercontinental» στην αίθουσα «Αφροδίτη». Η αντίστοιχη στη Θεσσαλονίκη θα διεξαχθεί µια ηµέρα µετά στις 6 Ιανουαρίου στις 20.30 στην αίθουσα «Αριστοτέλης» του «MAKEDONIA PALLAS».

Κυκλοφορούν οι σηµειώσεις των σεµιναρίων Μετά τις γιορτές ο ΣΕΠΚ πρόκειται να κυκλοφορήσει τις σηµειώσεις από το σεµιναρίο που πραγµατοποιήθηκε µε επιτυχία το περασµένο καλοκαίρι στην Θεσσαλονίκη. Όσα ανέλυσαν οι οµιλητές Λόρενς Φρανκ, Τσάβι Πασκουάλ, Ματέο Μπονιτσιόλι και Σούλης Μαρκόπουλος θα είναι στη διάθεση των µελών του Συνδέσµου, από τα γραφεία του οποίου µπορούν να τα προµηθευτούν.

Πρωτεραιότητα το µπάσκετ για τον Β. Αγγέλου Το µπάσκετ είναι το µόνο ζητούµενο και κάθε τι που αποσκοπεί στη βελτίωση του αθλήµατος που αγαπάµε και υπηρετούµε είναι ευπρόσδεκτο και άξιο επαίνων. Ο προπονητής των Τρικάλων Βαγγέλης Αγγέλου, παρά το γεµάτο πρόγραµµα και την πίεση που... κουβαλάει κάθε προπονητής της Α1 βρήκε χρόνο να ασχοληθεί µε το µπάσκετ αυτό καθ’ αυτό και να προτείνει, όχι µόνο µιλώντας αλλά και πράττοντας για καλύτερο... µέλλον. Ο ΣΕΠΚ θα είναι στο πλευρό του, όπως και σε κάθε ανάλογη κίνηση από οποιαδήποτε πλευρά. Τι είπε ο ίδιος ο Έλληνας τεχνικός: “Στις Σέρρες συνάντησα τον κ. Χρυσανθίδη παλιό παίκτη του µπάσκετ και µου είπε πως λειτουργεί η συγκεκριµένη πόλη στις (44) Basket

Ακαδηµίες της. Εκεί λοιπόν πάνω από την οποιαδήποτε οµάδα είναι ο νέος αθλητής. Οι παίδες και οι έφηβοι είναι χωρισµένοι σε οµάδες, µε γνώµονα τη βελτίωσή τους και όχι το δελτίο τους ή το συµφέρον του κάθε παράγοντα. Πρόσφατα συνάντησα τον κ. Παπαγεωργόπουλο και του ζήτησα να συµπεριλάβει στις εκδηλώσεις του νοµού και εκδηλώσεις που θα έχουν σαν θέµα το µπάσκετ. Μου είπε ότι θα γίνει. Ζήτησα να συναντηθώ µε όλους τους προπονητές στα Τρίκαλα και τους εξήγησα ότι όλες οι προπονήσεις της οµάδας µου είναι ανοικτές και όποιος θέλει, όποτε θέλει µπορεί να έρθει και να παρακολουθήσει ακόµα και το scouting, ή την καθηµερινή προπόνηση. Στην οµάδα µας έχουµε ένα συνεργάτη, ο οποίος είναι εξειδικευµένος στο κοµµάτι του σουτ. Όποια οµάδα του νοµού θελήσει να τον χρησιµοποιήσει εµείς τον παραχωρούµε και θα το κάνουµε µε χαρά. Σε συνεργασία µε τον ΣΕΠΚ, µοίρασα µερικά από τα σεµινάρια που µε επιτυχία διοργανώνει ο σύνδεσµος και είδα ότι οι προπονητές της πόλης διψούσαν για µάθηση τα

πήραν και τα µελέτησαν. Άµεσα θα ήταν πολύ χρήσιµο να γίνει και µια συνάντηση των προέδρων οµάδων της επαρχίας, µε τον ΣΕΠΚ, την ΕΟΚ και όποιον άλλον φορέα µπορεί να βοηθήσει προκειµένου να οργανωθεί µια κατάσταση για το καλό του αθλήµατος. Η κεντρική ιδέα είναι να δουλεύουν τα παιδιά και να µπορούν να βελτιώνονται. Οι µεγάλες αθηναϊκές οµάδες π.χ. µπορούν να παραχωρούν το καλό τους εφηβικό ή το καλό τους παιδικό τµήµα σε µιας µικρότερης κατηγορίας οµάδα που θα είναι σε θέση να προσέξει την µπασκετική ανάπτυξη του κάθε αθλητή. Να δηµιουργηθεί µια λίγκα µε τις καλύτερες οκτώ οµάδες παίδων και εφήβων και οι υπόλοιπες ας συνεχίσουν να δουλεύουν µε τον ίδιο γνώµονα προκειµένου να φτάσουν και εκείνες σε υψηλό επίπεδο. Επίσης µια άλλη ιδέα είναι άνεργοι προπονητές να µπορούν να ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα και να κάνουν εξειδικευµένες προπονήσεις µε αµοιβή, προκειµένου να ανεβαίνει το επίπεδο και στην περιφέρεια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθηθεί το µπάσκετ από όλους µας”.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η αγάπη, που χάθηκε στη σκόνη...

Ή

ταν 5 Αυγούστου του 1991 όταν ιδρύθηκε η Ένωση Σωµατείων Αµειβοµένων Καλαθοσφαιριστών (ΕΣΑΚ). Είχε προηγηθεί εισήγηση της τότε υφυπουργού αθλητισµού Φάνης Πάλλη Πετραλιά, τον Ιούλιο του 1991, όταν ψηφίστηκε στη Βουλή ο νόµος 1958, µε βασικό άξονα τη θεσµοθέτηση του αµειβόµενου επαγγελµατικού µπάσκετ. Επτά χρόνια µετά µετατράπηκε σε Ελληνικό Σύνδεσµο Ανωνύµων Καλαθοσφαιρικών Εταιρειών (ΕΣΑΚΕ).

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΓΚΑΛΙ∆ΗΣ Αποτέλεσε, τότε, την επανάσταση στο ελληνικό µπάσκετ, ακολούθησε όµως τη µοίρα όλων των επαναστάσεων: εκφυλίστηκε. Αυτό που το 1991 ήταν το… αύριο, κοντά 19 χρόνια µετά είναι το… χθες. Αποστειρωµένο από οποιαδήποτε νεωτερισµό, χωρίς δυνατότητα να θεσµοθετήσει, µε εσωτερικές και εξωτερικές αλληλεπιδράσεις, λειτουργεί µε τους ίδιους ρυθµούς (αγγίζουν τα όρια της γραφειοκρατίας) που λειτουργούσε στο ξεκίνηµά του, τη στιγµή που ζούµε στον αιώνα της απόλυτης ταχύτητας. Ο ΕΣΑΚΕ, µε τη σηµερινή του µορφή, µοιάζει µε αναλογικό ρολόι σε ψηφιακή εποχή. Και θα συµφωνήσω απόλυτα µε τη σκέψη πολλών παραγόντων, αλλά και πρωτοκλασάτων στελεχών τµηµάτων µάρκε(46) Basket

τινγκ ΚΑΕ, πως δεν φτάνει το λίφτινγκ, ή η όποια αλλαγή προσώπων, αλλά χρειάζεται µια νέα επανάσταση. Η άποψη πως ότι συµβαίνει στο µπάσκετ είναι καλώς καµωµένο, δεν είναι µόνο λανθασµένη, αλλά και επικίνδυνη. Η εξελικτική ικανότητα του αθλήµατος στηρίχθηκε στην οξυδέρκεια των ανθρώπων που δανείστηκαν ιδέες, κανονισµούς, πρωτοβουλίες από άλλα σπορ. Εν προκειµένω, κι επειδή στην Ελλάδα ζούµε, η αντικατάσταση της ΕΠΑΕ από τη Σούπερ Λίγκα έχει επιφέρει πολλές θετικές αλλαγές. Αρκεί µόνο να δει κανείς τα χρήµατα που πληρώνουν τηλεόραση και ΟΠΑΠ για να αποκτήσουν δικαίωµα στην προβολή και στη διαφήµιση, να τα συγκρίνει µε τα χρήµατα που δίνονται στο µπάσκετ, να συγκρίνει ταυτόχρονα επιτυχίες, θέαµα, τηλεθέαση, εµπορική αξία του προϊόντος και θα συµφωνήσει πως το ποδόσφαιρο είναι πιο µπροστά. ∆υστυχώς, σε αυτή τη ζωή, δεν παίρνεις αυτά που αξίζεις, αλλά αυτά που µπορείς να διαπραγµατευτείς. Κάποτε, ο Θόδωρος Καρατζάς, εκτίναξε τα τηλεοπτικά δικαιώµατα. Υπήρχε ζωή και πριν από αυτόν, όµως επί προεδρίας του τα ψίχουλα έγιναν παντεσπάνι και ένα πρωτάθληµα µετρίου ενδιαφέροντος και ποιότητας, έγινε «το καλύτερο πρωτάθληµα της Ευρώπης». Αυτό το σλόγκαν είχε γίνει το µότο όλων µας. Τώρα, ούτε καν λεκτικά δεν υπάρ-

χει ενθουσιασµός για να παρουσιαστεί όµορφα ένα πρωτάθληµα, που εξακολουθεί να συγκεντρώνει την αφρόκρεµα των παικτών (Ελλήνων και ξένων), εξακολουθεί να παράγει πρωταθλητές, εξακολουθεί να είναι ανταγωνιστικό (µε τις όποιες ιδιοµορφίες του). ∆εν είναι µόνο θέµα προσώπων. Είναι και θέµα προσώπων, µα πάνω απ’ όλα είναι ζήτηµα διάθεσης. ∆εν θυµάµαι τα τελευταία χρόνια (και αν κάνω λάθος θα ζητήσω συγνώµη) µια τόσο έντονη έκφραση, ένα τόσο δυνατό σλόγκαν. «Το καλύτερο πρωτάθληµα της Ευρώπης». Το είπε… Το πίστεψε… Μας έπεισε, το κάναµε κτήµα µας, το επικοινωνήσαµε και όντως, το πρωτάθληµά µας έγινε το καλύτερο της Ευρώπης. Ο Καρατζάς έφυγε, έµειναν τα λόγια του, το σλόγκαν του, να αποτελούν τροφή για κάθε πεσιµιστή που ήθελε να ψέξει το πρωτάθληµά µας, να το υποβαθµίσει. Κι έτσι εκφυλίστηκε και αυτό, αφού κανείς δεν είχε το πείσµα να το προστατεύσει. Κι όµως, πόσα πρωταθλήµατα Ευρώπης πήραµε επί ηµερών Καρατζά (και Παπακαλιάτη αν θέλετε) και πόσα επί ηµερών Οικονοµίδη; Ο ποιητής λέει πως το χειροκρότηµα είναι δυο χαστούκια που ερωτεύονται στον αέρα. Αυτόν τον έρωτα πρέπει να αναζητήσουµε, ακόµα και αν χρειαστεί να αλλάξουµε το όνοµα στο κουδούνι της εξώπορτας…