DORAL BOCA GRANDE
Franse elegantie, Amerikaanse luxe Als je aan een groep motorbootfanaten vraagt om voor de vuist weg drie merken van motorjachten op te sommen - hun zgn. "top of mind"-merken, dan is de kans dat het Canadese merk Doral daar bij is, zeer klein. Het mag dus met recht en reden een "exclusief" merk worden genoemd, en dat kan een stevig verkoopargument zijn, zeker als de boten die belofte van uitzonderlijkheid waarmaken. Het is dus met hooggespannen verwachtingen dat we op één van de warme septemberse nazomerdagen naar Sint-Eloois-Vijve trekken om de Doral Boca Grande te testen. Een telg van de Canadese werf, die ook de Alegria, Elegante, Intrigue, Prestancia en Monticello bouwt.
Het hééft natuurlijk al iets: boten die als benaming geen nummer dragen, dat in verband staat met hun lengte, maar een exotische naam. "Boca Grande" bekt nu eenmaal beter bij de Martini - shaken, not stirred - als "372 hardtop", om maar iets te noemen. Goede punten dus voor de eerste indruk. Nog meer goede punten voor de tweede indruk: de lijn. De tekenaars van Doral zijn erin geslaagd deze boot van 11 m, met zijn genereuze stahoogte van net geen 2 m (!), een slanke en opvallend lage lijn mee te geven. Een verademing als je 'm vergelijkt met de gedrongen, hoge silhouetten die de laatste tijd meer en meer opduiken op de tekenplanken én het water. Een snelle eerste rondgang aan boord bevestigt ogenblikkelijk dat talent van het Doral-ontwerpteam: alles op deze
boot straalt elegantie uit, tot in het kleinste detail. Je moet binnen al ingespannen zoeken om een rechte lijn te vinden: de keukenkasten, de tv-hoek, de tafel, de trap, het toiletmeubel, het bed, het dashboard, … alles kronkelt zich in wulpse ronde vormen om je heen. Wie van strak en koel houdt, heeft op deze boot niks te zoeken. Ook de kleuren zijn voluptueus: warme houttinten, crèmekleurige zetelbekledingen, smaakvol gecombineerd met staalgrijze accenten en hoogglanzend rvs. Doral is een ras apart, dat is al wel duidelijk.
Vier hendels Bij een grondiger rondblik komen we die eigenzinnige instelling nog regelmatig tegen. Als we ons op de perfect zittende bestuurdersstoel vlijen, zien we zowel aan stuur- als aan bakboord een set verchroomde hendels. Twee rechts om gas te geven en twee links om voor- en achteruit te schakelen. Lang geleden dat we deze gescheiden opstelling nog hebben aangetroffen, en als we gaan varen, zal dat wel even wennen zijn. Maar het heeft zo zijn voordelen, zoals een langere slag voor de gashendels én dus preciezer doseren. De meters op het dashboard zijn wit met zwarte wijzers, nog altijd één van de best afleesbare combinaties, en ze zijn bovendien ruim bemeten. Dat laatste geldt ook voor de bedieningstoetsen en -knoppen: geen gefriemel met minischakelaartjes, maar uit de kluiten gewassen, stevige exemplaren. Zoiets verdient de naam cockpit. Boven de batterijmeters is ruim plaats voor een flink LCD-scherm - plotter allicht - op een paneel dat kan worden weggeklapt. Ook weer uniek. Terwijl de schipper zich hier kan uitleven, kan zijn gezelschap plaatsnemen in de immense kuip, die voorzien is van twee grote, ronde - of wat dacht u - zitbanken. Overal in de buurt zijn er plexi houders voor glazen met drankjes en ook de ijsmaker, compleet met wasbakje met warm en koud water erboven, ontbreekt niet. Op de achtergrond zorgt de Clarion-klankinstallatie voor een glasheldere klank. Dit mag dan een Canadese boot zijn, de Amerikaanse "art of entertainment" is onmiskenbaar aanwezig. Zonnebaden mag natuurlijk ook, getuige het immense dubbele zonnebed op het voordek. De weg daar naartoe is niet zo breed bemeten: het gangboord hadden we graag iets ruimer gezien, maar die opmerking geldt voor alle boten van dit type, en het grote voordeel bij deze Boca Grande is dat het pad naar voren 's avonds stemmig en veilig verlicht wordt dankzij LED-lichtjes in de reling. Bovendien is de opstaande rand van de cockpit helemaal uitgevoerd als elegante handrail, waar je je perfect kunt aan vasthouden. Rondom het zonnebed bevinden zich de - ronde en halfronde - ramen en helemaal vooraan is de hooggepolijste ankerlier verdekt opgesteld. Mooie voorkant heeft deze dame. En alhoewel ze beschikt over een grote radarboog, vormt die op deze boot niet het foeilelijke obstakel dat de lijn helemaal naar de filistijnen helpt. Integendeel: zelden zo'n fraai in de lijn verwerkte boog gezien. Die kan bovendien nog elektrisch! - worden neergeklapt, waardoor de kruiphoogte lager wordt en de lijn nog slanker. Achter de cocktpit strekt zich een enorm zwemplatform uit (dit verlengd exemplaar is een optie), compleet met verdekt weggeborgen zwemtrap en fenderhouders, die tevens als opstapje naar het gangboord dienen. Dat laatste is weer zo'n detail, waaruit blijkt hoe er bij het ontwerpen van deze boot is te werk gegaan. Bij elk onderdeel is twee kéér nagedacht. Ten eerste: waar moet het voor dienen? En ten tweede: hoe kunnen we het er zo elegant mogelijk laten uitzien? Die oefening resulteert in een verleidelijke combinatie van nuttig en mooi.
Voluptueus Binnen gaat die aanlokkelijke eigenschap verder. Een goed voorbeeld is het tvmeubeltje. Dat staat op het eerste gezicht in de keuken, zodat je vanuit de salon kunt tv-kijken. Maar bij nader inzien staat het ook in de eigenaars-slaapkamer, want het is cilindrisch én draaiend opgesteld; zodat het in een handomdraai in de "master bedroom" te voorschijn komt, en je daar kunt verder genieten van de film. Niet alleen handig, ook plaatsbesparend. Ook de keuken is een toonbeeld van praktische elegantie. Overal overheersen de ronde vormen, tot de fronten van de schuiven toe, maar nergens heeft dat nadelige praktische gevolgen. Al kan ik me wel voorstellen dat de chef van de houtproductielijn bij Doral zich telkens de haren uit het hoofd rukt als hij de ontwerpers van het bedrijf met zulke ingewikkelde gebogen vormen ziet afkomen. Nog een snufje zijn de luiken in het dak: ze zijn voorzien van een ingenieus, ingebouwd zonneblindensysteem, waardoor je met één vingerknip een doorzichtig raam omtovert tot een matglas. Simpel, mooi en efficiënt. In de ruime kajuit is alles ingesteld op het goede leven: ruime diepvries én koelkast, zacht berbertapijt, fraaie leeslampjes met "Murano"-glazen lampenkapje, een deur naar de badkamer die bijna onzichtbaar in de wand doorloopt, … kortom: weer diezelfde aandacht voor het kleinste detail. Eens kijken of het "heiligdom" van de schipper - op mijn bootje hangt daar een bordje met "even dirty old men need company" boven - de slaapkamer, niet moet onderdoen. Dat begint goed: aan de wanden, net boven het bed, kronkelt zich over bijna de hele lengte een lijst waaruit zacht indirect licht straalt. Wie daarmee nog niet in een romantische stemming is en liever wat wilt lezen, kan de glazen leeslampjes aanknippen. Maar slim is dat natuurlijk niet. Deze "state room", zoals ze in de folder heet, is op verleiden ingesteld. Van kop tot teen. Het zijn harde jongens die een queensize bed met verenmatras kunnen weerstaan. En voor de kapiteinse is er een apart make-up kastje, mét spiegel. Standaard is er geen scheidingswand tussen de "living" en de "slaapkamer", of hoe het loftprincipe ook op boten leeft. Dat geeft meteen een zeer ruimtelijk effect, al ben ik persoonlijk meer voor de "chambre séparée". Dirty old men, nietwaar… Tijd om af te dalen in de diepten van de techniek, en daarvoor moeten we terug naar buiten. In de cockpit gaat het ruimbemeten motorluik elektrisch de hoogte in, en daaronder zit een machinekamer, die naam waardig. Er is net geen stahoogte, maar ruimte om rond de motoren te werken is er in overvloed. In dit testexemplaar zitten twee Volvo 5,7 liter benzinemotoren van ieder 320 pk, met de gloednieuwe XDP-Z-drives, bekleed met composietmateriaal en voorzien van duoprop schroeven. Volgens importeur Demedts zijn dit de eerste staartstukken van deze soort in Europa. De eigenaar van onze testboot heeft bewust voor benzinemotoren gekozen omdat die toch altijd nog geruislozer lopen dan de dieselversies én omdat het verschil tussen de brandstofprijzen almaar slinkt. Dat er van het motorgeruis weinig aan de oren van de opvarenden zal komen, is niet verwonderlijk te noemen als je de verregaande isolatie ziet die in dit motorruim is toegepast. Ook voor de rest zit alles hier netjes op zijn plaats: stevig vastgesnoerde batterijenhouders, een correct geplaatste lenspomp, en twee "ontziltingsfilters", die ervoor zorgen dat bij de vaart in zout water het koelwater van zout wordt ontdaan. De bekabeling is netjes gelegd en goed beschermd. Hier geen fantasietjes, maar oplossingen die hun deugdelijkheid hebben bewezen. Zoals twee rvs benzinetanks van 488 l per exemplaar, en een met rollercoat afgewerkte binnenromp die voor gemakkelijk onderhoud zorgt.
Stilte Hoog tijd om te varen. Terug naar buiten dus, langs de brede gebogen schuifdeur die standaard van een hor voorzien is. De twee benzinemotoren slaan bij de eerste tik van de startmotor aan en zoemen rustig. Zo stil krijgt je een diesel inderdaad bijna nooit. Uit de ligplaats manoeuvreren gaat vlot met de boegschroef en een eerste dot gas met de twee hendels laat al direct voelen hoe nerveus de Volvo's reageren. De boot springt gewoon vooruit. In geen tijd suizen we tegen 30 knopen over het kanaal, en de naalden van de toerentellers blijven bij die respectabele snelheid op 2.000 staan. In de cockpit blijft het al verbazend stil, en binnen is er helemaal nog nauwelijks enig motorgeluid te horen. Verbluffend! Het varen met gescheiden gas- en schakelhendels is wat wennen, zeker tijdens het manoeuvreren, maar om te varen is het een voordeel: de gasdosering kan heel precies. De boot planeert snel, al zet hij hier geen recordtijden neer. Maar eens op dreef, is hij zeer koersvast. De drift bij bochten aan topsnelheid kunnen we spijtig genoeg niet testen, daar is het kanaal te smal voor. Tijdens een vinnige slalomkoers blijkt echter wel dat de duoprops zeer nauwkeurig sturen toelaten. Ook opvallend: de boot ligt zeer abrupt stil als we het gas volledig terughalen: een belangrijk veiligheidsaspect. Om de eigen as draaien is kinderspel met de twee motoren respectievelijk in voor- en achteruit en mits het geven van korte stootjes gas. Ook hier weer komen de gescheiden hendels van pas. Wel spijtig dat er nergens een aanduiding van de roerstand voorzien is. Bij dit soort manoeuvres is dat eigenlijk onmisbaar. Als het gas terug vol open gaat, stellen we vast dat het windscherm zijn job feilloos doet: praktisch de ganse cockpit is windvrij. De mooie zonneklopster vooraan op het zonnedek krijgt natuurlijk wĂŠl de volle laag, maar dat is dan ook een ereplaats.
Op maat We varen rustig terug naar de ligplaats en bekijken nog even de prijslijsten met de invoerder. In basisuitvoering is deze Boca Grande verkrijgbaar vanaf 260.726 EUR, BTW en transport inbegrepen. Ons testexemplaar heeft er heel wat opties opzitten, zoals het "Elite"-pakket, een reeks van toebehoren die o.a. de ijsmaker in de cockpit, een verlengd zwemplatform, een vacu-flush toilet zoals in vliegtuigen, het zonnebed vooraan, een cockpittafel, de ankerlier e.d. omvat. Er bestaat ook nog een "Elite Plus"-pakket, waarmee je nog een generator en digitale airco aan boord haalt. Manieren genoeg dus om je boot wat meer te personaliseren en 'm nog exclusiever te maken. Al is die exclusiviteit bij een Doral al zeer uitgebreid aanwezig van bij de geboorte. Allicht een gevolg van de Franse flair voor elegantie die veel Canadezen nu eenmaal nog in het bloed hebben, gecombineerd met de Amerikaanse hang naar de "good life". Een combinatie die er mag zijn. Tekst: Frank Maes Foto's: Concertpix
Technische gegevens - LOA: 11,02 m - Met verlengd zwemplatform: 11,96 m - Breedte: 3,81 m
-
Waterverplaatsing: 8.545 kg Brandstoftank: 2 x 488 l Watertank: 189 l Stahoogte: 1,98 m Motor: 2 x Volvo Penta 5,7 liter 320 pk Basisprijs: 264.147 EUR
Info: Demedts Marine bvba, Emiel Clausstraat 59 P2, 8793 Sint-Eloois-Vijve, tel. 056/71.82.25, www.demedtsmarine.be . Verschenen in Varen november/december 2006