ELAN IMPRESSION 384
Lichttherapie onder zeil Er hangt een zwaar, grijs wolkendek als we in de jachthaven van Kats aan boord stappen van de Elan Impression 384 voor een test. Het is een boot die direct opvalt, want hij heeft een grijskleurige romp, en dat zie je nu eenmaal niet veel. Dat lichtgrijs oogt heel speciaal en deze tint past perfect bij de elegante, heel moderne lijn van de boot. Alleen spijtig dat een grijze boot bij grijs weer niet zo'n fleurige foto's oplevert. Maar dat is dan ook het enige wat tegenzit vandaag, want voor de rest wordt het een heerlijke testvaart.
Dat heeft veel, zoniet alles, te maken met deze nieuwe telg van de Sloveense constructeur Elan. Het mag dan buiten somber zijn, binnen in deze boot schijnt de zon. Altijd, weer of geen weer. Dat komt door de lichte houtsoort, de lichtbeige bekleding van de zitbanken en de eveneens in warm beige gekleurde gelcoat. Warme tinten, die het interieur direct gezellig maken. Het zonnige effect komt ook van de grote ramen. Die zijn fraai peervormig, en die elegante gebogen lijn komt ook terug in de kleinere luikjes en andere elementen, zoals de handgrepen. De constructeur heeft deze 384 "semi-deck saloon" gedoopt. "Weeral een nieuwe klasse", mompel ik binnensmonds, maar ik moet toegeven dat de term precies beschrijft wat je er mag van verwachten: een kruising tussen een flush deck en een deck saloon. Veel licht dus, en dat oogt meteen ook ruimtelijk. Ruim is de boot bovendien ĂŠcht, want volgens de ontwerper zou hij binnen zelfs 25 % meer plaats bieden dan vergelijkbare boten van dezelfde grootte. Ik heb de neiging om die bewering te geloven, want die ontwerper is
niet de eerste de beste: Rob Humphreys. Uit zijn magische pen zijn niet alleen winnende ontwerpen voor de Whitbread en de America's Cup gevloeid, maar ook Ellen McArthur - een veeleisende dame die alleen met het allerbeste genoegen neemt - maakt regelmatig van zijn tekentalent gebruik. Niet verwonderlijk dus dat het onderwaterschip sportieve trekjes vertoont: 1,8 m diepe gietijzeren kiel met bulb en een schegloos roer. Een boot met zo'n geestelijke vader moet varen, en dus gooien we los en tuffen de haven uit. Dat tuffen gaat vrij geruisloos, met een Volvo MD2040 van 40 pk die een vaste as en een eveneens vaste driebladsschroef aandrijft. Volgens de importeur is die vaste as inmiddels vervangen door een saildrive. Op de Oosterschelde staat een fris windje van zo'n 15 knopen. Het grootzeil, voorzien van lazyjacks, gaat vlot de hoogte in en we rollen de hele 135%-genua uit. Na de juiste trim te hebben gevonden - een fluitje van een cent, want er staan elektrische lieren op dit exemplaar - lopen we scherp aan de wind 5,5 knopen. De boot van 7,6 ton is dan te sturen met één vinger en hij reageert uiterst voorspelbaar. Dat geeft een niet te versmaden gevoel van veiligheid en dat is bij dit soort toerboten een belangrijk aspect. Reven gaat met één lijn, maar dat is nu niet nodig, want we lopen zalig zo. Overstag gaan is met de elektrische lieren ook kinderspel en dus laveren we met plezier op en neer voor de inkom van Kats om onze fotografe de nodige schietkansen te geven. Terwijl zij sakkert op het gebrek aan zon en kleur, geef ik het roer terug in handen van de rechtmatige eigenaar en ga een uitgebreidere kijk binnen nemen.
Aandacht voor detail Bij het afdalen van de kajuittrap valt direct op dat bij het ontwerpen van de 384 op de kleinste details is gelet. Zo zitten er minuscule lampjes in de treden van de trap verwerkt, waardoor die altijd zacht verlicht is. Ideaal voor 's nachts en heel veilig. Nog zo'n praktisch detail zijn de geschroefde vloerplaten die snel kunnen verwijderd worden, indien nodig. Daaronder ontdek je nog eens een zee aan bergruimte. Op het diepste punt van de bilge zit de automatische lenspomp, zoals het hoort. Net voor het binnengaan was me ook al iets opgevallen dat zin voor detail verraadt: het middenstuk van de buiskap klapt open, zodat je in havens direct een veel beter zicht krijgt om te manoeuvreren, of om op zee scherper met een verrekijker in de verte te kunnen turen. Nog zo'n vondst: de plexi panelen van de inkom vinden tijdens het varen een plaatsje in houders aan de muur van de badkamer, netjes uit de weg. Maar nu binnen dus: opnieuw valt me de immense ruimte van de kajuit op, met een overmaatse bank aan bakboord. Een beetje telwerk levert een resultaat van tien (!) zitplaatsen op. Ongelooflijk voor een boot van 11,5 m. Zijn genereus ruimteaanbod komt natuurlijk niet alleen van die lengte, maar vooral van de breedte: bijna 4 m. Overal boven de zitbanken zijn handige, ruime kastjes. Aan bergruimte zal het op deze boot alvast niet ontbreken. Aan bakboord is de goed uitgeruste keuken, met een luxueus ogend en praktisch matglazen spatscherm tussen keuken en zitbank. Weer zo'n doordacht detail. De keuken biedt verder een zeer goed geïsoleerde koelbak, een tweepits kookstel en een microgolfoven. De schuifjes hebben een zeer praktische sluiting, die we nog nooit eerder hebben gezien. De kaartentafel heeft haar plaats aan stuurboord en is ook ruim van kastjes voorzien én van halogeenverlichting. Ook onder het zitje aan de kaartentafel is er nog plaats om van alles te herbergen. Er is hierbinnen overal stahoogte zat, merken we als we even de ronde doen. In de salon loopt de vrije hoogte zelfs op tot meer dan 2 m! Die ruimte in de hoogte wordt onder andere
bereikt door een hoog vrijboord, maar in dit geval stoort dat niet omdat verschillende stijltrucjes zijn toegepast om het minder te laten lijken. Wél een beetje spijtig is dat dat edele streven naar stahoogte alom ook veelvuldige niveauverschillen in de vloer tot gevolg heeft, wat in het begin al eens tot struikelpartijen kan leiden. Na een tijdje weet je de trapjes natuurlijk blindelings te vinden en houdt die ergernis wel op. Een prominente plaats in de kajuit neemt de maststeun in. Dat stoort in dit geval niet, want hij is van hooggepolijst rvs en voegt zo nog meer standing aan het interieur toe. Er is trouwens zowat overal hoogglanzend inox te vinden: ook de handgrepen aan de buiskap zijn bijvoorbeeld in dat materiaal. De zolderingpanelen zijn met velcro bevestigd en dus heel gemakkelijk te verwijderen en aan te brengen. Overal, ook in de twee badkamers (allebei met meer dan 2 m stahoogte!), vind je dezelfde warme beige tint van de gelcoat: geen koel wit voor deze Elan. En ook hier weer twee luiken per ruimte, blijkbaar een standaardgegeven op deze boot. Voor alle vluchtluiken en kleine luikjes zien we eveneens beige zonneblinden. Die blinden, net als veel andere hier beschreven delen van de uitrusting, zijn natuurlijk opties, maar die zijn in handige "packages" te bestellen. Zo is er het - bijna onmisbare - pakket "Cruiser" met o.a. walstroom, een boiler, een frigo en een batterijlader en er is het pakket "Premier" met meer teak in de kuip en op het zwemplatform, covers voor de afwasbakken en het kookfornuis en al deze zonneblinden. En dan is er nog het pakket "navigator" met o.a. een hele reeks gesofisticeerde navigatieapparaten. Dat aanbieden van opties in vaste pakketten is een trend van de laatste jaren en het drukt de prijs van die toebehoren wel wat. Geen optie, maar standaard, is de hoogstaande afwerking van deze boot: hij kreeg zelfs het A-klasse "ongelimiteerd oceaanreizen"-attest van Germanischer Lloyd, naast de obligate EC-keuring uiteraard. Eén en ander heeft ook te maken met de constructiemethode, het zgn. vacuüm-geassisteerd lamineren. Een eenstapsproductieproces dat extra mechanische stevigheid garandeert.
Geen gemeengoed Tijd voor het vervolg van onze rondgang: de eigenaarshut heeft een ruim bemeten dubbel bed en biedt ook weeral een zee van bergruimte. Moet het nog gezegd: ook hier een vluchtluik én een klein luikje. Een en ander zorgt weer voor véél licht. De dagen van de duistere "kelders van zeilboten" liggen nu wel écht ver achter ons. Claustrofobie krijgt hier geen kans. Zeilen hoeft niet meer spartaans te zijn: snel gaan én van comfort genieten kunnen - en mogen voortaan samen gaan. Deze Elan is een waardige exponent van die filosofie: van de gezellige zitjes met panoramisch zicht helemaal achteraan in de kuip, over de elegant weggewerkte GPS-antenne in het dek tot de wegneembare matrassen voor zonnekloppers op het voordek: alles is op genieten gericht, en daar is niks mis mee. Zeker niet als het gepaard gaat met sportief zeilplezier, zoals op deze "semi-deck saloon". Dat zeilplezier gaat inmiddels aan dek volop zijn gang: we lopen een ruime koers nu en halen vlot 6 knopen terwijl de wind zelfs wat afgenomen is. De stuurman heeft goed zicht op alle instrumenten dankzij het grote paneel achter het stuurwiel. De rest van de bemanning heeft de beste plaatsen uitgekozen: in de "logezitjes" achteraan op de uiterste hoeken van de boot. Als ik me goed herinner, was het het Amerikaanse merk Hunter dat eerst met deze zitjes uitpakte, meer dan een decennium geleden, en sindsdien zijn ze gemeengoed geworden. Deze Elan Impression 384 is echter absoluut geen gemeengoed: het
is een zeer doordachte boot voor toerzeilers die van luxe en comfort willen kunnen genieten zonder te moeten inleveren aan zeilgenoegen. Het exemplaar dat werd getest was van veel opties voorzien die het mogelijk maken nog gemakkelijker met de boot om te gaan, zoals elektrische lieren, en dat verhoogt nog de "Freude am Segeln", om het met een parafrase van de slogan van een bekend Duits automerk uit te drukken. Dit is een boot voor levensgenieters, die van beschaafd avontuur houden en hun hobby willen uitoefenen met een mooi ogend, goed ontworpen schip. Dat is Elan met deze 384 wonderwel gelukt: de weinige andere zeilers die we op onze tocht tegenkwamen, keken ons zonder uitzondering lang en bewonderend na. Nu alleen nog wat mooier weer. Tekst: Frank Maes Foto's: Concertpix
Technische gegevens -
Lengte over alles: 11,55 m Lengte waterlijn: 10 m Breedte: 3,91 m Diepgang: 1,8/1,5 m Waterverplaatsing: 7.600 kg Watertank: 240/490 l Brandstoftank: 165 l Grootzeil: 37,91 m² Genua: 38,11 m² Spinnaker: 98 m² Motor: 40 pk CE-categorie: A
Info: Jag-Marine, Kampelaar 17, 2930 Brasschaat, tel. 03/237.24.97, www.jagmarine.be , www.elan-yachts.com .
Verschenen in Varen april 2006