FAIRLINE TARGA 52
Een sportieve dame van stand Er is veel water door onze Noordzee gevloeid sinds Fairline haar eerste Targa 27 voorstelde aan het grote publiek. Het was september 1988 om precies te zijn, toen de eerste open express cruiser succesvol haar opwachting maakte. Ontworpen voor het zonnige zuiden eisten de daaropvolgende Targa-modellen algauw een eigen brochure op. De grootste tot nu toe is in januari jl. op de London Boat Show voorgesteld als de Targa 52. Een romp van bijna 55 voet over alles, opnieuw ontworpen door de befaamde Bernard Olesinski. En de diep-V van 20째 aan de spiegel doet vermoeden dat het lastenboek de zeewaardigheid als een prioriteit vooropstelde. De opvolger van de Targa 48 heeft duidelijk dezelfde stijlkenmerken overgenomen, met die typische ellipsvormige zijramen, indertijd gelanceerd door het Italiaanse Pershing. Maar de Targa 52 is duidelijk volumineuzer dan zijn voorganger en heeft om te beginnen een veel hoger vrijboord. En al is de cockpitindeling van de kleinere modellen grotendeels behouden, de extra ruimte biedt dat ietsje meer aan comfort en luxe in open lucht. De radarboog krijgt kleine "wings" aan beide zijden om VHF-antennes een plaats te bieden. En de reling verlaagt iets ter hoogte van de opstapplaats om de laterale toegankelijkheid te verbeteren. Nieuw zijn het door de boeg gevoerde Bruce-anker, hoogglans teakhouten drinkhouders op het voordek en een elektrisch verstelbare stuurstoel.
Deklay-out De grote kuip, toch wel het handelsmerk van een open cruiser, is opgedeeld in drie zones. Vooraan de stuurzone met de brug, elektronica en bakboord een Lvormige zetel voor de navigator en zijn bewonderaarsters. Primaire meters en kompas staan overzichtelijk opgesteld in het gezichtsveld van de stuurman, maar de secundaire aanwijzers, die boven de kajuitingang gegroepeerd staan, vinden wij wat te ver staan. Het is ook even wennen aan de elektrisch verstelbare stuurzit, maar de elektronische Volvo-gashendels vallen perfect in de hand om het beschikbare vermogen te doseren. Kniesoren vinden dat de bovenzijde van het windscherm net op ooghoogte valt en goed zicht belemmert, maar daar hadden wij weinig last van. Het