Mochi 51 Dolphin

MOCHI 51 DOLPHIN: HISWA "BOOT VAN HET JAAR 2005"

Verleidelijke dolfijn met Italiaans temperament Al stamt zijn vorm uit Amerika, Italië is het land van design én de biotoop voor de Mochi 51 Dolphin, met mooie steden en prachtige jachthavens. In die havens zie je de charmerende lijn van dure jachten waarvan je de harmonie en luxe als vanzelfsprekend aanvaardt. De 51 Dolphin hoort hier en overal thuis, daarom konden wij hem bevaren op het IJsselmeer.

Reeds in november 2001 werd het merk en de werf Mochi Craft door de groep Ferretti overgenomen. Een groep die hoort bij de wereldleiders van ontwerpers, bouwers én verkopers van luxe jachten met de merken Ferretti Yachts, Pershing, Bertram, Riva, Apreamare, Custom Line, CRN en dus ook Mochi Craft. De hele groep heeft zo'n 2.000 medewerkers en verkoopt in 60 landen (ook in de Benelux). Hun 15 werven in Italië en 1 in de USA beslaan in totaal een oppervlak van 50 ha. Geen kleine jongens dus, want de groep maakt jaarlijks merkelijk meer miljoenen euro's omzet dan er dagen in een jaar zijn. Door de overname was Mochi Craft gered en meteen werd gedacht om deze jachten opnieuw te bouwen met een knipoog naar de fifties. Ze namen daarvoor als model de lobster-boat uit de jaren dertig van de vorige eeuw in Nieuw-Engeland. De Mochi 51 Dolphin kwam er dankzij de creativiteit van Norberto Ferretti en het ontwerp van de in 1998 door Brunello Acampora opgerichte Victory Design studio's. Wereldwijd werden er al een tiental verkocht. Onze testboot was bouwnummer 5 en bestemd voor een Nederlandse eigenaar. Het moet een succesvolle serie worden.

Ontwerp Ruim 60 ingenieurs hebben eraan gewerkt. Toen we de 51' Dolphin voor het eerst (droog) zagen op Boot Düsseldorf 2004, en daarna (nat) in IJmuiden waren we direct weg van de vrouwelijke vloeiende lijnen van dit schip. Een groot jacht, maar anders dan die imponerende "krijtrotsen", drijvend polyester van Mediterrane of Amerikaanse oorsprong. Een retro-boot, die de schoonheid van vroeger weet te verzoenen met het genie van vandaag, voor mensen met een passie voor zeereizen én een zware portefeuille. We zagen er tegelijk, maar dan twintig maal vergroot, een vloeiende sportboot in, met rondingen als een Flying Dutchman en de open waaiende kop van een skiboot. Hij weegt 22,3 ton, 100 %

Italiaans gemaakt uit met de hand gelegd polyester. Er is de mooie lijn, vooraan eerst open vloeiend bij de scherpe boeg, om in het achterschip weer convex toe te lopen en bij de schuine spiegel tot in het water af te glijden. Er is ook de glans van het gepolierde rvs, een reling waar geen lasnaad in te zien is, twee klampen om vast te maken aan elke kant. We klommen aan boord, waar het achterdek een privé eiland op zee lijkt. Overal waardig teak en een verniste voetreling. Aan de lijnen van de stootkussens zit een pen en die klikt in een van de daarvoor voorziene gaatjes. De handgrepen zitten half verzonken in de opbouw en niets doet afbreuk aan de gestrekte lijn van kajuit en stuurhuis. Dit achterdek van 15 m² lijkt leeg met alleen een brede bank achteraan, maar dat is niet zo. Een druk op een knop en de vloer rijst omhoog tot een zonnebed. De bank kun je zelf ontvouwen tot een matras die er op past. Ook het voordek voorziet in de noden van zonnebaders. Intussen trekt achteraan de Besenzoni-loopplank zich hydraulisch naar binnen, gaandeweg ook de reling, die er samen mee verdwijnt.

Als we over de achterspiegel kijken, gaat weer een deur open, en verschijnt een zwemplatform, tegelijk de slipway voor de opblaasboot met 4 pk motor die in het achterschip huist. Onder een uitsparing kunnen we met de voet op één der knoppen de landvast bijhalen of vieren met een elektrische lier. Langs elke zijde zit een zespersoons EV-reddingsvlot opgeborgen. In de sb-hoek vinden we onder een barbecuevuur en spoeltafel nog een onopvallende buitenkoelkast. Aan bakboord is ook nog een bank waarvan de helft opklapt en een trap naar omlaag vrijgeeft, naar het verblijf van de crew met bed, douche en wasmachine. Uit de luifel van het stuurhuis klapt een luik open en tovert een reddingsboei te voorschijn. Alles wat nautisch nodig is, zit hier grijpklaar in de buurt, maar het valt nergens op.

Interieur Op gelijk niveau met het achterdek ligt de lattenvloer van salon en stuurhuis in haar volle pracht. De lichtbeige bekleding past goed bij het teakhout. De afwerking is mooi, en het buitenleven is prioritair. Dat blijkt als je het zijraam en de glazen wand aan de achterkant van de salon laat wegklappen. Dan wordt opeens alles één, het salon, de stuurstand en de keuken met het achterdek. De stuurman kan ook de helft van het dak naar achteren open schuiven en genieten van de zon. Andere snufjes zijn een dinette, een Bose-stereosysteem en een plat plasma tv-scherm dat uit een kast komt. Vier trappen lager bevindt zich de in teak uitgevoerde gastenhut met twee eenpersoonsbedden en de royale eigenaarshut met een lattenbodem onder de matras van het kingsize bed. De douche heeft een houten wand, weliswaar tegen vocht behandeld hout, maar hier hadden we toch een ander materiaal verwacht. Ook de kombuis, naast de stuurstand aan stuurboord geplaatst, zat een trapje lager, terwijl we daar eigenlijk geen reden voor zagen. Tot slot ook nog een koelkast van 200 l, een microgolfoven en bestek en porselein voor zes mensen.

Techniek Onze Mochi 51 had de standaard Man D2848LE401 common rail diesels. Twee stuks van 800 pk elk. Ze dreven de vijfbladschroeven aan van Nibral, maat 31 x 40. Daarbij een ankerlier met een 20 kg zwaar Bruce-anker, twee landvastlieren, boeg- en hekschroeven, antenne met lichten en zoeklicht op het stuurhuis.

Elektrische stroom kwam uit een Mase-generator van 9 kW en een Mastervolt-

lader van 50 Amp/24 V hield de accu's op spanning. Met heel de verlichting op 24 V hadden we drie soorten accu's, één op 12 V - 200 Ah voor de generator, twee op 24 V - 400 Ah voor motorstart en even zoveel voor comfortverbruik.

Natuurlijk waren overal ook contactdozen voor 220 V.

Varen Met een draai van de sleutel werden de 800 dieselpaarden wakker in de Manmotoren. Heel zachtjes kwamen we los van de steiger. Daar zorgde een slenterklep (trolling-valve) voor. Eens buiten de haven kon het gashendel brutaler aangepakt worden. Op het IJsselmeer waaide een zuidwestenwind van 3 tot 4 Beaufort wat resulteerde in golfjes van een halve meter. De gewone oefeningen in het achteruitvaren, het kleinste cirkeltje over bakboord en nadien over stuurboord verliepen vrij normaal. Wie daarbij een kortere doormeter dan 3 scheepslengten wilde, kon er de boegschroef nog bijzetten. We konden hier overal varen, want we hebben minder dan 1 m diepgang. De acceleratieproef tegen het uurwerk was fantastisch. Om die 22 ton vooruit te jagen moesten we toch 22 m³ water verplaatsen! Uit stilstand haalden we na 10 seconden al 14 knoop, na 20 sec. meer dan 25 en iets na 30 sec. haalden we de topspeed, 34 knoop. De diepe V-rompvorm die oploopt met 19,3° tilde het voorschip flink omhoog. Wij hadden geen trimvlakken op onze boot. "Niet nodig", zegden de technici van de werf, maar om goed te kunnen kijken over de opgeheven boeg bleef ik toch niet zitten, maar ging op mijn tenen staan. Het verrassende van dit schip was dat geen spatje buiswater aan dek kwam, de sprayrails zorgden dat het gespleten wegstoof tot een witte mist en hoe enorm die was zagen we pas later als we in een nog snellere sportboot langszij voeren om foto's van dit geweld te maken. Onze decibelmeter kregen we pas over de 80 dBA als we 30 knoop voeren. Op een kruissnelheid van 25 knoop, draaiden we 1.800 toeren, en was het geluid zeer rustig. Toen we na twintig minuten tevreden draaiden, waren we meer dan 18 km verder. Aan onze Vlaamse kust is dat van Blankenberge tot voorbij Oostende op iets meer dan een kwartier! We zouden er op die tijd volgens fabrieksopgave bijna 80 l dieselolie doorgejaagd hebben. De actieradius met een volle tank van 2.550 l was dan nog 250 mijl, maar rustig varend tegen 12 knoop kon dat wel 1.000 zeemijl worden. Toch is een gewone snelheid voor deze boot 25 knoop en dan is het verbruik 150 l/u en de actieradius 330 mijl.

Voor wie er warmpjes in zit, is de Mochi 51' Dolphin een droom van een schip.

Een naar oude stijl modern afgewerkte lobster-boat met de beste materialen en de serene rondingen uit de jaren '50. Ook een zeer aparte verschijning in de Ferretti Groep. Tijdens de officiële opening van de Hiswa in Amsterdam op 1 maart werd bekendgemaakt dat de Mochi 51 van Lengers Yachting een jaar lang de eretitel Hiswa Boot van het Jaar mag voeren in de categorie motorboten. Een keuze waar we volledig kunnen achterstaan.

Tekst en foto's: Lieve Aerts en Joris Danckaers

Technische gegevens Lengte over alles: 15,85 m Lengte op de waterlijn: 14,20 m Breedte: 4,90 m

Waterverplaatsing: 22,3 ton Kruiphoogte: 4,40 m Diepgang: 0,98 m Brandstoftanks: 2.550 l Drinkwater: 660 l Motor: 2 x Man 800 pk Prijs: vanaf 920.000 EUR

Geluids- en snelheidstabel toerental (tpm)

geluid (dBA) in salon

snelheid (knopen)

stationair

66

6,9

1.400

72

15,1

1.800

74

24,5

2.300

80

34,0

Info Lengers Yachting BV, Vreelandseweg 11, NL-1393 PC Nigtevecht, tel. 0031/294256156, fax 00-31/294254697, www.lengersyachting.nl , www.mochicraft-yacht.com .

Verschenen in Varen maart 2005