Sessa C52

SESSA C52

Minder is meer In een vorig leven moest ik voor mijn werk veel in Milaan zijn.

Geen groter plezier dan daar op één van de grote Via's een espresso te gaan slurpen en naar de mooie mensen te kijken.

Mooie mensen in nog mooiere kleding, waarmee ze in ronduit prachtige auto's stappen. Waarmee ik maar wil zeggen: ik heb een zwak voor Italiaanse schoonheid. De Varen-lezer vergeve het me dus als ik bij deze test van het Italiaanse merk Sessa af en toe een beetje lyrisch wordt. Want jawel hoor: ook op deze boot is het bingo!

Sessa is vooral bekend van zijn kleinere bootjes, maar wij hebben het voorrecht vandaag het grootste product van de werf aan het Lago d'Iseo te testen: de C52.

Hij ligt in Breskens en als we er aankomen is het al meteen liefde op het eerste gezicht: die strakke pijlvorm, die dieprode romp, die crèmekleurige zetels in de cockpit! Ze kunnen het nog altijd, mijn Italiaanse amici. Het is dus met hoge verwachtingen dat we aan boord stappen. Wat de cockpit betreft, worden die direct waar gemaakt. Helemaal achteraan is een groot zonnebed - met daaronder de "garage" voor de bijboot, maar daarover straks meer - en net daarvoor bevindt zich de salon die helemaal rond een centrale tafel is opgebouwd. Hier kan een gezelschap van 8 à 10 man verzamelen blazen voor urenlang aperitieven en wijsheden uitwisselen. Hier geen gescheiden locaties voor de stuurmans- en passagierszitjes, want die zijn broederlijk naast mekaar opgesteld aan stuurboord. De naam "zitjes" is in dit geval trouwens schromelijk misplaatst: het zijn luxefauteuils, die in de hoogte verstelbaar zijn en voorzien zijn van

gesigneerde kopsteunen. Het dashboard dat je te zien krijgt als je je op de stuurmanspositie neervlijt, is sober en net daardoor indrukwekkend: hier geen kakofonie van kleuren zoals op sommige andere cruisers, maar alle meters ingebed in smaakvol grijs en alleen aan de bovenste rand van het instrumentenpaneel zorgt een lederen omlijsting voor het juiste accent. Met hetzelfde leder is ook het stuurwiel bekleed en dat wiel is ook weer een staaltje van superieur design. Het ligt bovendien perfect in de hand. En overal vind je de heel herkenbare pijlvorm terug: zelfs in de kopsteunen en ook aan de bovenste rand van het dashboard.

V-snaar Aan bakboord in de cockpit bevindt zich de buitenkeuken. Mocht Hendrik Michielsen van Navis Marine, importeur voor Sessa in België, ons nu meedelen dat dit de énige keuken op deze boot is, dan zouden we niet eens raar opkijken.

Zo compleet is ze. Dubbelpits elektrisch vuur, kleine grill, enorme openklappende vuilnisbak, ijsmaker, afwasbak, … de kapiteinse op deze boot heeft geen enkel excuus om haar genodigden bij het aperitief niet met wat heerlijke hapjes te verrassen. Boven ons is het grote schuifdak, bijna een must tegenwoordig op dit soort cruisers, en als u het ons vraagt , de doodsteek voor het flybridge-concept.

Want wie wil nog zo'n windvanger van een verdiep als je ook "op het gelijkvloers" in alle ruimte en comfort van de open lucht kunt genieten? Dit dak gaat bovendien snel en geruisloos open en toe, dus als het weer wat omslaat, zit je in een handomdraai droog. Technisch goed bekeken van de Sessa-ontwerpers is dat hun dak met behulp van een getande V-snaar open en dicht wordt geschoven, en niet met kabels die in gootjes lopen. Dat laatste systeem durft na enige tijd en de nodige zoute spray namelijk wel eens nukken vertonen. Wat dan weer onbegrijpelijk is - maar ook wel typisch Italiaans - is dat het zitkussen van één van de cockpitzetels bij het opklappen de rand van de tafel raakt. Heel even maar, maar toch… Na een tijd beschadigt dit het mooie leder zeker. Schoonheid vraagt soms ook wat opoffering: zo dragen de zeer schuine, brede raamstijlen enorm bij tot het slanke silhouet van de boot als je 'm van buitenaf bekijkt, maar vanuit de cockpit vormen ze een belemmering voor het panoramisch zicht naar buiten. Ook bij de rondgang naar voren ontdekken we zo'n toegeving ten voordele van het design: de opstap naar de eerste trede van het trapje dat naar het gangboord aan stuurboord leidt, is veel te hoog, wat bij het opstappen nog niet zo'n probleem vormt maar bij het terugkeren naar de cockpit wél. Als je even niet oplet, of als de boot net een onverwachte beweging maakt, kukel je er gegarandeerd vanaf. Dit is een veiligheidsaspect, en dan moet het ontwerp op de tweede plaats komen, zo luidt ons streng verdict. Maar voor de rest niets dan lof voor de brede gangboorden, het immense voordek met zonnebed, de onderdeks opgestelde ankerlier - met kettingschakels die op het dashboard worden geteld , en de elegante preekstoel, waar weer de pijlvorm in terug te zien is.

Wow-effect Langs de fraai gewelfde schuifdeur dalen we af in de salon, en daar slaat het wow-effect pas écht toe. Dit is zonder meer - voor uw dienaar dan toch - de mooiste salon die ik ooit heb gezien. Op een boot van deze grootte dan toch, want op nog grotere megajachten is natuurlijk àlles mogelijk. Uiterst strakke lijnen, leder dat nét niet wit is, matgevernist licht eikenhout met als enige

blinkende accent de hoogglanzende crèmekleurige kastdeurtjes, geen overbodige tierelantijntjes, kortom: de pure Italiaanse topklasse waar ik zo verzot op ben. Ik hoop ooit de mens te ontmoeten die dit getekend heeft. Dit is de "avant-garde"aankleding, en volgens Hendrik bestaat er ook nog een "classic"-aankleding met donkerder betimmering, maar die mogen ze voor mijn part houden. Ik zet me even neer op de L-vormige bank om al dit moois te laten indringen, en merk dan pas het design van de trap op, die op één witte zuil naar boven zweeft. De tafel in het midden rust ook op een zuil, één van leder en rvs, en heeft een in oorsprong vierkante vorm, maar bij het uiklappen kan die rechthoekig worden.

De keuken kan ik zittend inspecteren en ook aan die bakboordkant doet de puurheid van de lijnen mijn mond nog wat verder openzakken. "In der Beschränkung zeigt sich der Meister" zei Goethe al, en alhoewel die brave mens zeker nog nooit van cruisers en nog veel minder van Sessa had gehoord, is zijn uitspraak hier bij elke pennenstreek van de ontwerpers (of muisklik, allicht) in het achterhoofd gehouden. Het voordeel voor de eigenaar is dat je zo'n ontwerp nooit beu raakt, terwijl je op overdadige designkunstjes met protserige details in no-time uitgekeken bent. Dit is dus een boot om lang van te genieten. Temeer daar de afwerking en de gebruikte materialen ook van de bovenste plank zijn. En dat laatste mag u letterlijk nemen, want de deuren zijn van massief eikenhout en de nerven passen perfect met de omlijsting. Uit één boom gezaagd, dus. Ook het elegante beslag is in harmonie met de andere uitingen van goede smaak. Toch ontdekken we, na lang rondneuzen, ook hier een klein staaltje van typisch Italiaanse nonchalance: een inox sierstripje aan de keukendeurtjes is gelost.

Sommige eigenaars van Ferrari's en Lamborghini's die dit lezen, hebben nu allicht een aha-erlebnis. Al zullen ze dat misschien nooit toegeven.

Strakstrak Ik ruk mijn ogen los van de prachtige lijnen en zet de rondgang verder. Er moet ook nog wat gewerkt worden, ik word niet betaald om zo maar wat te zitten kwijlen. De inspectie van de keuken levert weeral veel pluspunten op: een ronduit immense ijskast, vierpits vuur, dampkap, microgolfoven, voldoende werkruimte, een grill en veel bergruimte achter strakke, hoogglanzend gelakte kastdeurtjes. Nogmaals: hier kan gastronomisch gekookt worden. En verfijnd, dat spreekt voor zich op deze Sessa: sushi, pata negraham van het Ibericozwijntje, kleine hapjes in elegante glaasjes geserveerd; liever geen stoemp met worst op deze bella machina als u de marketingjongens van Sessa te vriend wilt houden. Zij maken in ieder geval indruk op ons, en het blijft maar komen: ook de "master bedroom" vooraan is een toonbeeld van sobere elegantie. Het wordt misschien wat eentonig, maar ook hier weer: geen enkele storende onderbreking van de strakke lijnen, een slank inox handvat voor de ruime kleerkast aan stuurboord, fraaie leeslampjes in nisjes aan weerszijden boven het bed, … lang uitslapen wordt hier al snel een gewoonte, vrees ik. De schuiven onder het bed zijn wel beduidend kleiner dan wat we al op andere boten van dit formaat hebben gezien. De badkamer aan bakboord herbergt nog meer genot voor het oog: prachtig vormgegeven kranen, een aparte douchecel met schuifdeur, een design-wasbak die los lijkt te staan op het in dieprode kunststof afgewerkte bovenblad van de wastafel. Zelfs de bedieningsknoppen voor het elektrisch toilet zijn smaakvol in de kastwand verwerkt. Perfectie in detail, heet dat. Achteraan is er een spiegelbeeld van deze luxe-badkamer, en die hoort bij twee cabines die - moet het nog gezegd - niet moeten onderdoen voor de master bedroom. Even strak ontworpen, met stahoogte tot waar dat

nodig is en overgoten met licht, dat door de twee verticale patrijspoorten binnenstroomt. WĂŠl opletten dat die goed dicht zijn voor je begint te varen, want ze zitten in het schuine gedeelte van de romp, en anders zou deze slaapkamer wel eens een natte cel kunnen worden, letterlijk dan. Ook hier de fraaie leeslampjes en een bruine stoffen wandbekleding die perfect past bij de lichte tinten van het matte hout.

Bemoeials Tijd om eens daar te gaan kijken, waar bij de meeste werven designers en marketeers niet al te veel in de pap te brokken hebben: het motorruim. Het nadeel van een "garage" achteraan is meestal een wat moeilijker toegang tot het motorcompartiment. Hier is dat opgelost door een groot luik in de cockpitvloer aan stuurboord. Je kunt er via een steil trapje afdalen in de diepte. Stahoogte mag je vergeten bij dit soort concept, waar de garage achteraan met veel ruimte gaat lopen, dus kruipen we op handen en voeten rond tussen de Volvo's, de generator en de andere machinerie hier beneden. Vermoedelijk zijn de designers bij Sessa dan toch onverbeterlijke bemoeials, want ze hebben ook hier in het onderdekse hun duidelijke stempel achtergelaten. Het eerste waar we bij onze kruiptocht op stoten is een enorme, met plexiglas afgesloten, bak voor de batterijen. Die zitten muurvast, dus qua veiligheid zit dat wel snor. Tweede opvallende element hier beneden: de machtige uitlaten met hun geluidsdempers.

En dan natuurlijk de twee Volvo's van ieder 675 pk en 12 liter. Binnenkort zou deze 52-voeter zelfs met twee maal 775 pk worden geleverd, zo weet Hendrik ons te melden. Terug naar boven dan maar, want we willen deze twee joekels horen draaien, en beter nog: er mee varen.

Voor epicuristen De D12's van Volvo vragen niet liever: bij de eerste slag van de contactsleutel geven ze met een zacht gebrom te kennen dat ze klaar zijn voor het echte werk.

Met een paar klapjes van de krachtige boegschroef zwiept de punt wĂŠg van de kade waar we langszij afgemeerd liggen en we varen de haven uit. Eens buiten de strekdammetjes van Breskens, neem ik het stuur van Hendrik over en gaat het gashendel naar voren. Ik had, voor ik naar hier kwam, al eens een testrapport van een collega gelezen in een Engels magazine en hij had het over wat "gebrek aan optrekvermogen". Dan moet hij een boot met wel heel slecht afgestelde motoren hebben getroffen, want de onze spuit gewoon vooruit! Op het water is echt optrekvermogen moeilijk precies te timen, maar in ieder geval heeft deze boot van bijna 20 ton voor het gevoel een verbluffend acceleratievermogen. Ik leg 'm even terug stil - ook dat gaat heel snel - en probeer het nog eens. Hendrik en onze fotografe tuimelen bijna gezamenlijk onder de zetels van de cockpit, zo hard trekt deze 52-voeter op. Even gas terugnemen, want voor ons is een klein zeilbootje aan het opkruisen en we moeten hier nog kunnen terugkomen. Maar dan terug vol gas en als de naald van de toerenteller op 2.400 tpm stabiliseert, lopen we volgens de gps 34 knopen over grond. We sturen de boot met zijn twee grote rvs roerbladen fullspeed de bocht in en dan valt op dat hij voor familiaal cruisen is ontworpen, niet om op het scherp van het mes te racen: de snelheid zakt in de bocht heel merkbaar. Niet ongebruikelijk, maar er zijn merken die hier beter doen. Die trekken dan ook een ander soort koper aan. We denken dan bijvoorbeeld aan

Sunseeker, waar je altijd het gevoel hebt van op rails te varen en waar het bochtenwerk dus altijd snedig is. Ideaal voor sportief ingestelde schippers die altijd het onderste uit de kan willen, terwijl deze Sessa zich eerder tor de verfijnde epicurist richt, die van ieder moment rustig maar met volle teugen wil genieten. Rustig blijft het in de cockpit dan ook bij topsnelheid: het motorgegrom is sterk gedempt en de rit blijft altijd soepel en voorspelbaar. Veilig dus ook.

Tovenaars Terug aan de wal werpen we nog even een blik in de gapende bek die achteraan ontstaat als het zonnebed wordt opgeklapt om de toegang tot de garage mogelijk te maken. Met de ingebouwde lier kan een fikse bijboot van z'n 3 m lang worden binnengetakeld. In het zwemplatform zit uiteraard de tegenwoordig gebruikelijke opvouwbare zwemtrap, netjes weggeborgen onder een teak luikje.

Er is midden in de cockpit ook nog een luik dat zicht geeft op de grote rvs watertanks, en het valt ons op dat dit luik helemaal niet is geĂŻsoleerd! Blijkbaar hebben de ontwerpers van Sessa dus een andere manier gevonden om het motorgeluid uit de cockpit te weren. Het zijn dan ook echte tovenaars, die een boot hebben ontworpen, waar je op slag verliefd op wordt. Een onbereikbare geliefde voor mij, helaas, maar mocht ik de 655.000 EUR excl. BTW op overschot hebben, die Hendrik graag voor de eigendomsoverdracht van dit prachtige exemplaar (met nogal wat dure opties) zou ontvangen, dan twijfelde ik geen seconde. Suikertantes mogen zich nĂş melden.

Tekst: Frank Maes Foto's: Concertpix, Sessa Marine Technische gegevens - LOA: 15,90 m - Breedte: 4,50 m - Diepgang: 1,17 m - Gewicht: 18 ton - Brandstof: 2 x 1.000 l - Water: 2 x 300 l - Motor: 2x Volvo Penta D12 - 675 pk - CE-categorie: B - Prijs testexemplaar: 655.000 EUR excl. BTW Info: Navis Marine, Dellingstraat 28A Bus 5, 2800 Mechelen, tel. 015/43.39.30, www.navismarine.be , www.sessamarine.com .