SUNSEEKER PORTOFINO 47 HARDTOP
Beschaafde krachtpatser Eender om welk model Sunseeker het gaat, de boten van dit Britse merk herken je van ver. We spotten de Portofino 47, die we op deze zonovergoten zomerdag vanuit Breskens gaan testen, dan ook al van op de gangway onderaan het clubhuis. Die typisch slanke lijn, die brede blauwe streep op de romp: onmiskenbare karakteristieken van de werf uit Poole. Benieuwd of ook die andere constanten - luxe en sublieme afwerking weer van de partij zullen zijn. Bij het aan boord stappen valt al direct de hoogglans op die van de gelcoat afstraalt. Het straffe is dat de romp van Sunseekers van 15 jaar oud nog altijd even hard glanst, dat weten we uit ervaring. In deze spiegel kan de kapiteinse nog snel even haar make-up checken, als ze dat zou willen. Die dame des huizes is trouwens voor de marketingjongens van Sunseeker een echte vip, want ze weten daar maar al te goed dat dit soort boot mee door vrouwlief wordt gekozen. We zullen tijdens onze test dan ook regelmatig op ontwerpdetails stoten die aantonen dat de aandacht voor de vrouwelijke kant van de zaak niet is vergeten, integendeel. Aan boord valt meteen de immense cockpit op, met een overvloed aan zitplaatsen. Deze 47voeter mag volgens zijn benaming dan maar 1 voet langer zijn dan zijn voorganger, in realiteit biedt deze boot bijna 1 m lengte en 10 cm breedte extra. Zoals bootjesmensen wel weten maakt dat in ruimte een wereld van verschil. En dat merk je hier dadelijk. Hier kan 6 man comfortabel borrelen of eten en dan blijft er nog plaats voor twee op de stuurpositie. Leg nog eens 2 levensgenieters op de zonnebank achteraan en je bent zo tien opvarenden kwijt. Het zit bovendien overal zalig, want de capitonnering en de vorm van de zetels is perfect. Wij zouden natuurlijk de voorkeur geven aan de eerste rij zitjes, die aan het dashboard. Een "console" heet dat plaatsje van de schipper tegenwoordig in de folders, en die naam is hier niet gestolen. Edel notelaar omgeeft de goed leesbare analoge meters, en zo zijn er wel een paar: elektronisch log, dieptemeter, brandstof- en watervoorraadmeter, toerentellers en op dit exemplaar een joekel van een flatscreen. Dat laatste is de nieuwste versie radarplotter van Raymarine, compleet met satellietbeelden van de omgeving die je op de kaart ziet. Op het dashboard hebben ook de automatische piloot, de marifoon, de ruitenwisserbediening, het kompas, de misthoorn en de trimtabs hun plaats en dan is er vlakbij nog ruimte over voor de brandblusbediening, glazenhouders en een 12-volts-stopcontact. Compleet, dus.
Girl power We blijven nog even in de zelflozende cockpit, want daar is nog veel meer te beleven. Boven ons hoofd, bijvoorbeeld, want dit is een "hardtop"-uitvoering en die (elektrisch) verschuifbare polyester kap krijgt onze aandacht. Ze zorgt namelijk bij typisch Belgische druilweer voor de perfecte bescherming en toch kan je direct van de zon genieten als het weer opentrekt. Als we de blik terug omlaag richten, valt die op de ruimbemeten kuiptafel in teakhout (optie), die niet omslachtig moet worden weggemoffeld in één of andere bakskist, maar die in een handomdraai verdwijnt onder één van de banken. Er is natuurlijk een elektrische grill voor de "nieuwe man" (vind je die wel op een boot als deze?) die zijn bezoek wil verrassen met zijn kookkunst. En onder de natte bar, compleet met ijskast, ijsmaker en warm en koud water, is er volop plaats voor een voorraad drank, genoeg om er een gruwelijke kater aan over te houden. Maar geen nood, zelfs als je in het holst van de nacht het noorden volledig kwijt bent en op handen en voeten naar de wal moet sukkelen, dan vind je de weg nog naar de uitstap achteraan dankzij halogeenlampjes vlak bij de cockpitvloer. Samen met de lichtpunten in het cockpitdak zorgen die voor een heel knus effect. Steek nu een cd met "Romantic Classics" in de Bose stereo-installatie en het wordt een zwoele avond. Dat doen wij dus niet, want er moet nog gewerkt worden. Zo willen we het zwemplatform eens van naderbij bekijken. Het dient natuurlijk om vanaf te duiken en daarna een heerlijk warme douche te pakken met kraanwerk van Hans Grohe - maar het is nog méér dan dat: het dient ook als lanceerplatform voor de dinghy. Die kan met één vingerdruk op de knop - we schreven toch al dat hier ook uitgebreid aan de kapiteinse is gedacht? - te water worden gelaten. Het hele platform verdwijnt dan namelijk in de diepte, compleet met bijboot, tot deze drijft en je ermee kunt wegvaren. Bij het aankomen gaat alles in de omgekeerde richting en klaar is kees. Hier komt geen "manpower" meer aan te pas. Girl power des te meer. Ook aan het kroost is gedacht: zo moet het deurtje dat toegang geeft tot het zwemplatform lichtjes worden opgeheven om het te kunnen openen. Heel veilig. Wij nemen nu de andere deur, die naar de salon, om daar op onderzoek uit te trekken.
Hello, mrs Bucket We dalen dus door de schuifdeur af naar de "lounge" via de veilig brede trap in volle teak (optie) en worden al dadelijk overweldigd door het ruimtegevoel dat de ontwerpers hebben weten te creëren. Aan bakboord bevindt zich de keuken met haar grote ijskast, tweepits elektrisch vuur en microgolfoven. Boven en onder prachtig afgewerkte kasten in hoogglanzend fineer, met bergruimte voor het Sunseeker-bestek en het Royal Doulton-servies. U weet wel: dat merk dat ook mrs. Bucket - spreek uit "Boekay" - in de televisiereeks "de Schone Schijn" in haar kast heeft staan. Tenminste, dat zegt ze. Maar hier dus geen schone schijn, wél echte luxe waarbij op het kleinste detail is gelet. Zoals de houtnerf van de kastdeuren die doorloopt in de omlijsting ervan. Of zoals de kristallen glazen met het Sunseeker-logo en het tafelblad met een houtnerf in "sunburst"effect. Wil je echter die tafel in vlammend oranje, dan kan dat ook, al zou het onze smaak niet zijn. Sunseeker staat er namelijk om bekend dat ze àlles kunnen maken, als het de klant maar bevalt. Een knalgele boot met rood interieur? Het kan. Of een pikzwarte met zwart leder binnen? U vraagt, in Poole maken ze het. Even smaakvol is het resultaat misschien niet altijd, maar de klant
is nu eenmaal koning. Gelukkig is de eigenaar van ons testexemplaar wel een mens met zin voor harmonie, en zijn zulke buitenissigheden hier achterwege gebleven. Wel hadden wij liever vinyl gezien als wandbekleding boven de keuken, want dat materiaal is perfect afwasbaar. Nu is het een alcantara bekleding en dat is op langere termijn niet ideaal, want moeilijk te onderhouden. Maar zoals gezegd: alles kan. Veel luxe is hier natuurlijk al standaard: zoals de flatscreen-tv's in alle kajuiten, de Bose-surroundinstallatie, de dvd-cd-mp3speler in de salon en de gordijntjes plus vliegenhorren aan alle - ovale patrijspoorten en luiken. Als zonsverduistering voor de zijramen kan worden gekozen tussen "Romeinse" en "Venetiaanse" blinden. Ook het uitgebreid en overzichtelijk elektrapaneel zit hier weggeborgen achter de houten wand, en overal waar het nodig is zijn 220 volts-stopcontacten. De halfronde tafel is een juweeltje, en ze rust op een zuil die flessen kan herbergen. Het is die halfronde tafel die voor het ruimtelijk effect zorgt in deze salon: de doorgang naar de voorste kajuit blijft zo immers perfect vrij. Tijd nu om daar eens een blik te werpen. Op deze boot is die voorkajuit de "master bedroom" en dat zullen we geweten hebben: warme pasteltinten voeren de boventoon en ook hier flatscreen tv, stemmig licht van halogeenspots in de zoldering en natuurlijk een kingsize dubbel bed, nog eens met leeslampjes aan het hoofdeinde. Onder het bed bieden grote schuiven ruim opbergplaats en tegen de wand bevindt zich een al even genereuze kleerkast. Een deur biedt toegang tot de badkamer met aparte douchecel en vacuĂźmtoilet. Ook de gastenkamer is even comfortabel, zelfs in de versie met twee aparte bedden zoals op ons testexemplaar. Ook hier lcd-tv en een badkamer annex douchecabine met ronde schuifdeur en al de rest!
Pietjes Precies Bij het zwelgen in al dat comfort zou je haast vergeten dat het hier om een varend luxeverblijf gaat. En om te varen moeten er motoren zijn. Terug naar buiten dus, waar we afdalen in de machinekamer. De motorruimte op deze 47voets Portofino verdient die titel van machinekamer ruimschoots, want deze krachtcentrale met de twee Volvo's van ieder 575 pk moet niet onderdoen voor de andere ruimten op deze formidabele boot. Ook hier valt dadelijk de vlekkeloze - letterlijk te nemen - afwerking op: alle in- en uitlaten zijn netjes gelabeld, net als de bekabeling trouwens. De opstelling van essentiĂŤle elementen is zo gekozen dat ze goed bereikbaar zijn. Duidelijk zichtbaar geplaatste noodschakelaars waarborgen de veiligheid. Er zijn ook aparte zekeringkasten met automatische zekeringen voor alle belangrijke functies, en er is ruim plaats voor een flinke stroomgenerator (standaard) en voor een airco-unit. Een paradijs voor techneuten. Wat in het oog springt, zijn de twee werkelijk immense langsbalken waar de motoren op gemonteerd zijn: die zijn een halve meter hoog en zorgen op die manier ook mee voor de onwrikbare stijfheid van de boot. Opvallend: de motoren staan achterstevoren opgesteld, met de uitgangen naar de aandrijving vooraan, het zijn dus zgn. V-drives. Dat heeft zijn voordelen: de assen vertrekken meer onder het midden van de boot, en lopen in semi-tunnels naar de schroeven. Ze zijn dus langer en daardoor wordt de hoek van de schroef met het water kleiner. Dat levert op zijn beurt dan weer meer "greep" en vinniger bochtenwerk op. Allemaal doordachte oplossingen van een slim ontwerpteam, dat allicht ook nog eens hoofdzakelijk uit "Pietjes Precies" bestaat. Die moeten zich wel dood ergeren aan hun collega's van Volvo, die voor de enige valse noot in deze machinekamer hebben gezorgd: de diverse water- en olieslangen zijn mee in het Volvo-groen geschilderd, wat betekent dat ze binnen
de kortste keren zullen gaan afschilferen. Als we de romp van binnenuit bekijken, valt al op hoe diep de V-vorm is. In theorie moet dat voor vlotter snijden door hoge golven en dus meer zeewaardigheid zorgen. Zo'n diepe V-vorm zal ook minder snel "klappen" op het water geven, maar planeert anderzijds ook iets minder vlot. Of dat allemaal ook in de praktijk klopt, zullen we gauw weten, want na het zien van deze twee krachtpatsers kriebelt het om de Portofino de sporen te geven. Terug naar de stuurstand, dus.
Verslavend Dat de Volvo's er evenveel zin in hebben als wij, blijkt direct als de contactsleutels worden omgedraaid. De uitlaten, die op ons model half onder water zitten - je kan ook kiezen voor uitlaten helemaal onder de waterlijn - laten een beschaafd maar veelbelovend gegrom horen. Met de boegschroef wordt uit de krappe ligplaats in een hoek gemanoeuvreerd en wég zijn we. Beziens genoeg, op de steigers. Wie niet wil opvallen, mag duidelijk geen Sunseeker kopen. Eens de havenhoofden van Breskens gepasseerd - mooi, die satellietbeelden van de haven op de plotter! - draaien we naar stuurboord en gooien we het gas open. Dat gaat heel vlot, want de gashendels zijn van het elektronische type en dan volstaan zelfs de fijn gemanicuurde vingertjes van de vrouw des bootes. Het resultaat is indrukwekkend: als een raket schiet deze zachte bruut van 16 ton vooruit. De D9-575 Volvo commonrail-diesels van 575 paardjes ieder zorgen duidelijk voor nog flink wat meer pit dan de 510 pk-sterke versies in de 46-voets voorloper. Goed vasthouden aan één van de vele handgrepen in de cockpit is bij zo'n acceleratievermogen wel de boodschap. Vanaf 15 knopen gaat de boot al in plané, trimmen is nauwelijks nodig. Er staat bijna geen wind en dus ligt de Scheldemonding er plat bij, maar daar weten we wel iets op: de eigen hekgolf is hoog genoeg om te testen hoe onze boot zich bij het snijden daarvan gedraagt. We jagen de toerenteller dus op tot 2.500 rpm het log wijst nu 33,4 knopen aan - en zetten aan deze snelheid een scherpe draai in, stuurwiel praktisch tot tegen de aanslag. Dit is waar Sunseeker - onder andere - in uitmunt: deze boot vaart op rails, van driften is bijna geen sprake. Dank u, diepe V. Hier gaan we, recht op onze eigen golf van pakweg een halve meter hoog af. Het kristal en het Royal Doulton-servies in de salon geven geen rinkeltje te horen, zo smeuïg snijdt deze rompvorm door de waterbarrière. Terug op rechte koers dan, en even het gas eraf, want niet zo ver vooruit probeert een zeiljachtje van 7 m wat van de weinige wind mee te pikken, en ik wil hier nog kunnen komen. We varen dus op een slakkengangetje de collega-watersporter voorbij en profiteren van het intermezzo om de manoeuvreerbaarheid bij lage snelheid te testen. Opvallend detail: de 2 motoren worden automatisch gesynchroniseerd boven een bepaald toerental. Slechts onder die limiet kunnen ze onafhankelijk van mekaar in voor- en achteruit worden gezet om korter te keren. In de neutrale stand van de gashendels weerklinkt automatisch een piepsignaaltje. Dat moet je gehoord hebben om door te mogen schakelen naar voor- of achteruit. Tijdens het manoeuvreren piept het dus om de haverklap en dat irriteert al gauw. Wég met die handel. Met de motoren respectievelijk in voor- en achteruit en de boegschroef kan je met deze boot ter plaatse draaien. Met de trimtabs krik ik de kont wat omhoog zodat het zicht door de panoramische voorruit optimaal blijft. We zijn de zeiler gepasseerd en dus is het opnieuw genieten geblazen: vol gas, als een speer schiet de Sunseeker ervandoor. Weer staan we verbaasd over het veilige gedrag van de boot, ook bij wild slalommen. Hiermee mag je al eens door een onverwachte zomerstorm
overvallen worden, ook al ben je geen ervaren stormvreter. We flirten alweer met de 34 knopen en zelfs bij die snelheid blijft het voeren van een normale conversatie in de cockpit mogelijk; het nuttig gevolg van een goede luchtgeleiding langs de opbouw en een doorgedreven motorisolatie. Maar daar is de haveningang van Breskens al terug en met tegenzin haal ik de gashendels uit hun "full throttle"-positie. De boeg gaat omhoog, even bijtrimmen en we stevenen rustig de haven in, waar we alweer de nodige gapers lokken. Wie 608.400 euro neertelt, mag deze beauty hebben. Dat is namelijk wat ons testexemplaar kost. Tekst: Frank Maes Foto's: Concertpix
Technische gegevens -
L.O.A.: 14,95 m Lengte waterlijn: 10,90 m Breedte: 4,30 m Diepgang, incl. schroeven: 1,20 m Waterverplaatsing: 16.400 kg Inhoud dieseltank: 1.310 l Inhoud watertank: 340 l Motoren: 2 x Volvo Penta D9 van 575 pk Basisprijs, excl. transport en opties: 346.400 GBP Prijs testmodel: 608.400 EUR
Woordje van de distributeur Het piepsignaal van de gashandel is een nieuw item op de EDC-motoren van Volvo Penta, om de skipper erop attent te maken dat de motoren in vrijloop geschakeld werden. Dit signaal zou er blijkbaar uitgehaald kunnen worden, maar dan alleen door een officiĂŤle Volvo-dealer. De pieptoon heeft in wezen dus niets te maken met Sunseeker, maar wel met Volvo. Caterpillar-motoren hebben dit item bijvoorbeeld niet. Info: Navis Marine, Dellingstraat 28a Bus 5, 2800 Mechelen, tel. 015/43.39.30, www.navismarine.be , www.sunseeker.com .
Uit: Varen januari 2007