muziekrecensies door rené seghers
Alain Planès | Chopin: Nocturnes Ik heb in het voorbije jaar zoveel rariteiten en uitheemse muziek voorbij zien komen op klassiek gebied dat een ouderwets Chopin-pianorecital bijna verfrissend werkt. Chopin, de aartsromanticus, de uitvinder van drieklank op drieklank, van pianistiek en ear-candy, van suikerzoet en toch smaakvol. Chopin nodigt als het ware uit tot het type spel dat Alain Planès op hem loslaat: een zoetgevooisd strelen van het klavier, vol omfloerste klanken en ingehouden zuchten, met nu eens een snik en dan weer een klein genotsroffeltje.
The Immediate Family The Immediate Family is een line-up van Hall-of-Fame-artiesten als James Taylor, Keith Richards, Jackson Browne, Linda Ronstadt, Carole King, Stevie Nicks en wat legendarische instrumentalisten op gitaar, bas en drums. Zo’n line-up maakt nieuwsgierig naar de twaalf originele nummers en bonustracks, maar zelfs in 1972 zouden deze nummers niets hebben toegevoegd aan het Crosby Stills & Co repertoire. Het is alsof de oude hits door een computer zijn gehusseld en dit eruit is gerold. Perfect gespeeld en gezongen met de échte stemmen van toen. Een gadget voor fans.
Ludovico Einaudi | Cinema In een klassiek muziektijdschrift schreef ik eens dat Einaudi daar aan het verkeerde adres was met zijn even eenvoudige als welluidende sfeermuziek. Wat geen waardeoordeel inhield, want in een bredere context is het album Cinema fantastisch. Daarop instrumentale suikerspinbewerkingen van allerhande bekende hits, te beginnen met MacArthur Park. De kracht van Einaudi ligt daarbij in de combinatie van voorspelbaarheid, herkenbaarheid, kristalzuivere klank en weergaloze productie. Daarbij: miljoenen fans hebben altijd gelijk.
Label: Harmonia Mundi
Label: Quarto Valley Records
Label: Decca
Ties Mellema | Peax Reset Ook in Nederland lijkt Einaudi niet geheel onopgemerkt gebleven, getuige het sfeervolle minimal music-album Peax Reset van Ties Mellema. Een soort klankspel met allerlei ingemixte geluiden, stemmetjes, sferische effecten en een strak volgehouden ritmische puls die licht hallucinerend wekt. Het klinkt enorm naar een computeromgeving, maar het bijzondere van Mellema is dat hij die sound juist live weet te realiseren. Een CD is leuk, maar als je hem ziet spelen wordt het pas echt indrukwekkend. Vervolgens wordt het terugluisteren vanzelf ook weer spannender. Mellema is the real deal.
Nicola Benedetti | Baroque Violiste Nicola Benedetti graaft op dit album het vioolconcert van Geminiani uit, gevolgd door vioolconcerten van Vivaldi. Benedetti doet daarin iets ongebruikelijks: ze speelt de barokmuziek gepointilleerd en met een stevige doos hoogromantische dramatiek. In plaats van de gebruikelijk geworden historische formulepraktijk brengt zij ontketende passie en beleving. Precies zoals ik me zelf altijd heb voorgesteld dat het eigenlijk zou moeten. Want natuurlijk waren die barokcomponisten geen grijze wiskundigen: virtuositeit stond voorop. Die muziek is zo exhibitionistisch als maar zijn kan. Eindelijk Vivaldi (en Geminiani) zoals het hoort!
Samuel Blaser & Marc Ducret | Audio Rebel Met liefst vijf crowd pleasers op deze pagina lijkt Audio Rebel bijna een muzikale atoombom. Ook hier, net als bij Einaudi en Ties Mellema, een opeenstapeling van geluidjes en klanken, maar dan volgens de abstracte methode die jazz met Stockhausen combineert. Toch blijft het door het saxofoongestuurde geluid en de herkenbaarheid van instrumenten en effecten op een curieuze manier toegankelijk. Is dit nu beter dan Einaudi en Mellema omdat het minder voorspelbaar is? Lastig te zeggen. In de kern is er een verband, maar de een ging linksaf, de ander rechts en Einaudi ging dwars door het midden.
Label: Peax Records
Label: Decca
Label: Blaser music
191
KG_2021_03 SR.indd 191
29-06-2021 16:07
