interview
Tekst: Eline Kraaijenvanger Foto’s: Bram Belloni
M
et datamodellen bijdragen aan robuustere voedselsystemen in crisisgebieden, dat is waar het Zero Hunger Lab (ZHL) en het Wageningen Centre for Development Innovation (WCDI) zich samen voor inzetten. Terwijl Frans Cruijssen van het ZHL zich buigt over i ngewikkelde data-analyses, bekommert Gerrit-Jan van Uffelen van het
WCDI zich vooral over de lokale situatie in de Hoorn van Afrika. Samen streven ze naar een langetermijnoplossing voor de voedselproblematiek die daar heerst. En dat is hoognodig, zegt Van Uffelen: ‘We zitten nu met het grootste aantal mensen in een voedselcrisis of erger ooit. Dat is de wrange waarheid. De manier waarop wij als internationale gemeenschap ingrijpen in dit soort gebieden schiet tekort.’ Dat klinkt ernstig. Kunt u dat uitleggen? Van Uffelen: ‘Humanitaire hulpverlening is
neutraal. Die helpt het individu te overleven, maar doet geen uitspraken over de oorzaak van de crisis. Zodra je het hebt over strijdende partijen en schuldvragen, verlies je de mogelijkheid om onpartijdige hulp te bieden. Dat is een kracht van het humanitaire systeem, maar ook een zwakte. Het betekent namelijk dat we landen jaar na jaar hulp geven, terwijl we niet kunnen kijken naar de structurele oorzaken waarom die noodhulp nodig is.’ Cruijssen: ‘In feite ben je met noodhulp te laat. Ja, die hulp is hard nodig, maar je gaat
‘We kunnen meer bijdragen aan een betere wereld’ Noodhulp geven aan mensen in een voedselcrisis is hard nodig – maar veel beter is het om te proberen zulke rampen te voorkomen door te kijken naar structureleoorzaken en voedselsystemen te versterken, zeggen Frans Cruijssen en G errit-Jan van Uffelen.
