OVER KLEINE EN GROTE ZAKEN
Een cursief over het wel en wee op de Oost-Vlaamse werkvloer. Elke gelijkenis met bestaande personen en/of situaties is louter toeval.
CDMO’s, de werkpaarden van de farma TEKST SAM DE KEGEL – ILLUSTRATIE LISE VANLERBERGHE
Er zijn zo van die bedrijven die hun hele leven in de schaduw werken van een ander. Eigenlijk geldt dit stricto sensu voor elke toeleverancier die een halffabricaat of onderdeel maakt voor een ander, maar CDMO’s spannen de kroon. Wat, CDMO’s, hoor ik u nu luidop denken?
geneest. Eens er een proof of concept is, verkopen ze meestal hun kandidaat-geneesmiddel voor grof geld aan één van de grote farmabedrijven die het dan verder ontwikkelt en commercialiseert. Simpel gezegd: wie bereid is een hoog risico te nemen, kan veel geld verdienen.
Tenzij u gepokt en gemazeld bent in het farmawereldje, heeft u er wellicht nooit van gehoord. Zelfs de cryptische naam doet vermoeden dat deze jongens liever in stilte aan de weg timmeren. Daarom wil ik ze in deze rubriek voor één keer in de schijnwerpers zetten, ja zelfs eren.
Omdat biotechbedrijven de meest risicovolle fases voor hun rekening nemen en omdat ze vaak maar een beperkt aantal kandidaat-geneesmiddelen in de pijplijn hebben, proberen ze hun ontwikkelingsteams klein te houden, vaste kosten variabel te maken en zoveel mogelijk randactiviteiten uit te besteden.
CDMO’s zijn contract development & manufacturing organisations in de wondere maar evenzeer afgeschermde wereld van de geneesmiddelenontwikkeling. Pottenkijkers niet toegelaten! Terwijl de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen vroeger vooral bij de grote farmabedrijven zelf zat, komen de grootste innovaties de jongste vijftien jaar uit de biotechsector. Het duurt gemiddeld ook vijftien jaar voor een geneesmiddel op de markt komt en op die weg liggen veel horden en valkuilen. Daarom laten farmareuzen het prille onderzoekswerk over aan biotechbedrijven. Dit zijn kleine tot middelgrote bedrijven die werken met risicokapitaal (ofwel venture capital ofwel via beursnotering). Ze nemen de meest risicovolle onderzoeksfases voor hun rekening, zeg maar de eerste vijf à zes jaar van de geneesmiddelontwikkeling. Via vroegklinische studies proberen ze aan te tonen dat de actieve stof die ze gepatenteerd hebben veilig en doeltreffend is, dus
En dan staan de CDMO’s te trappelen om hun kunnen te laten zien. Zie hen als een aannemer voor de biotech. Ze doen de basisresearch voor die kleine tot middelgrote biotechbedrijven. Geneesmiddelen ontwikkelen is Russische roulette. En elke speler besteedt graag zo veel mogelijk risico’s uit. Laat die ander het vuile werk maar opknappen, denken we dat soms allemaal niet heimelijk en stilletjes? CDMO’s zijn de noeste werkpaarden van de biotech en de farma. Zonder de CDMO’s, geen pilletje of vaccin. Gelukkig nemen ze als contractor enkel het risico op projectfaling en géén therapeutisch risico. Met andere woorden: ze zijn niet verantwoordelijk of een patiënt geneest of het loodje legt nadat hij een pilletje nam. Dat risico besteden ze gelukkig zelf uit…
ONDERNEMERS#9
61
