A WALK DOWN ERMOU

© NICOSIA MUNICIPALITY

NICOSIA A Walk Down Ermou

ΑΝ ΘΈΛΈΤΈ ΝΑ ΑΝΑΚ Α ΛΎΨΈΤΈ ΠΏΣ ΙΣ ΤΟΡΙΑ, ΠΑΡΑ ΔΟΣΗ, ΑΡΧΙΤΈΚ ΤΟΝΙΚΗ, ΜΟΔΑ, ΤΈ ΧΝΗ ΚΑΙ… ΔΈΚ Α ΧΙΛΙΑ ΔΈΣ ΜΈΛΙΣΣΈΣ Σ ΎΝΎΠΑΡΧΟΎΝ ΣΈ ΈΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΡΟΜΟ, ΤΟΤΈ ΚΑΝΤΈ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ Σ ΤΗΝ ΟΔΟ ΈΡΜΟΎ, Σ ΤΗΝ ΠΑ ΛΙΑ ΛΈΎΚΏΣΙΑ. IF YOU WANT TO DISCOVER HOW HISTORY, TR ADITION, FASHION, ART, AND 10,0 0 0 BEES COE XIST ON A SINGLE STREET, THEN TAKE A STROLL DOWN ERMOU STREET IN OLD NICOSIA.

Η οδός Ερμού αποτελεί ένα μονοπάτι τέχνης, πολιτισμού, κουλτούρας και αναλλοίωτων στο χρόνο αναμνήσεων. Ermou Street is one of art, culture, civilization, and memories that transcend time and space. α χρώματα της Παλιάς Λευκωσίας ζωντα-

Τνεύουν μέσα από τις φωτεινές ακτίνες του ηλίου, με τους ψηλούς φοίνικες να σχηματίζουν στην άσφαλτο το σχήμα των σκιών τους. Κατευθύνομαι προς την οδό Ερμού, ένα δρόμο ιστορικό, ο οποίος στις αναμνήσεις των ηλικιωμένων κατοίκων της πόλης συνιστά σημείο αναφοράς σε ένα σωρό αφηγήματα, από εκείνα που συνθέτουν τη συλλογική μνήμη ενός τόπου. Κάποτε, ο πιο εμπορικός δρόμος, με τους πλανώδιους πωλητές και τα παζάρια και τα κάθε λογής μαγαζιά – σήμερα, κομμένος στη μέση, με ένα μεγάλο μέρος του να «ανήκει» στη νεκρή ζώνη. Το ζωντανό κομμάτι του, ωστόσο, έχει πρόσφατα αναπαλαιωθεί και, μέσα από εκλεπτυσμένα μαγαζιά, hipster bars, παραδοσιακά καφενεία, χώρους τέχνης, graffiti και εναλλακτικές προτάσεις μόδας, αποτελεί πόλο έλξης για όποιον ψάχνεται και ψάχνει τις γοητευτικές ιδιαιτερότητες μιας πόλης.

ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ∆ΡΟΜΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ Σ Η αφετηρία της οδού Ερμού σηματοδοτείται από ένα μικρό σταυροδρόμι, στο οποίο τέμνεται με τις οδούς Έκτορος, Αμμοχώστου και Μίνωος. Μια χρυσή τομή που αξίζει για ένα Instagram story, αφού τα παλιά αρχοντικά ξεπροβάλλουν επιβλητικά από όλες τις μεριές. Στροφή αριστερά και αντικρίζω το The Shoe Factory. Μη σας παραπλανήσει το όνομα. Πρόκειται για το Ίδρυμα Τεχνών Φάρος, το οποίο στεγάζεται σε ένα κτίριο που κάποτε ήταν εργοστάσιο παπουτσιών. Ο ιδρυτής του Φάρου, Γκάρο Κεχεγιάν, το αποκατέστησε σε μια εποχή (γύρω στο 1998) που θεωρούνταν περίεργο να επενδύσει κάποιος σ’ αυτήν την περιοχή. Προφανώς, εκείνος έβλεπε μπροστά και σήμερα, εκεί όπου κάποτε έφτιαχναν παπούτσια, λαμβάνουν χώρα οι πιο ενδιαφέρουσες συναυλίες κλασικής μουσικής με The colours of Old Nicosia come alive in the bright sunlight while tall palm trees cast their shadows on the pavement. I head in the direction of Ermou, a historic street which, according to the collective memory of a bygone generation, is the base for innumerable stories that, once composed, reveal the true, multifaceted spirit of this place. The most commercial of Nicosia’s streets in its heyday, with vendors, bazaars and shops of all kinds, today is halved in two parts, the larger ‘belonging’ to the dead zone. However, the livelier half has only recently gentrified with the arrival of high-end shops, hipster bars, traditional cafés, art galleries and progressive fashion. The area attracts those looking for the diversity of a city.

AT THE CROSSROADS OF HISTORY The beginning of Ermou Street is marked by a small crossroads that intersects Hectoros, Famagusta, and Minoos Streets– an Instagram-worthy location dominated by historic mansions on all sides. Turning left, I come face to face with The Shoe Factory. Don’t let the name mislead you. It’s actually the Pharos Arts Foundation occupying a building that was once a shoe factory. The founder, Garo Keheyan, began its restoration at a time (around 1998) when it was considered odd for someone to invest in the area. Apparently, Keheyan envisioned a space that would eventually host the most intriguing classical music concerts featuring local and internationally renowned musicians. If you happen to be in Nicosia during the concert season, do not miss the opportunity to attend. Not only will you experience harmony with sound and the surrounding architecture, but you will also do so in the actual home of the visionary himself– a home with a courtyard filled with bougainville and a great hall-turned wonderous art gallery.

ντόπιους αλλά και διεθνούς φήμης μουσικούς. Αν τυχόν, κατά την παραμονή σας, πετύχετε μια από αυτές, μη χάσετε την ευκαιρία να παρευρεθείτε, καθώς στο εσωτερικό του ιδρύματος θα ανακαλύψετε –εκτός από την αρμονία της μουσικής– και την αρχιτεκτονική αρμονία, μιας και ο χώρος αποτελεί και την οικία του κ. Κεχεγιάν. Ένα σπίτι γεμάτο από βουκαμβίλιες στην εσωτερική του αυλή και μια υπέροχη συλλογή έργων τέχνης στη μεγάλη σάλα.

Δίπλα ακριβώς από το Ίδρυμα Φάρος δεσπόζει ένα υπέροχο κτίριο με τη δική του ιδιαίτερη ιστορία. Το Ερμού 300 ήταν κάποτε το «Χάνι του ζωέμπορα» (γύρω στο 1800), μέσα στο οποίο διεξαγόταν μεγάλη λαϊκή αγορά, με τους εμπόρους να καταφθάνουν με τις άμαξές τους για να πουλήσουν την πραμάτεια τους και να διανυκτερεύσουν εκεί με τα ζώα τους. Αργότερα, ο χώρος καταλείφθηκε από παραδοσιακούς τεχνίτες, πελεκάνους, μεταλλουργούς, τορναδόρους, μέχρι που το 2006 το υποστατικό πωλήθηκε στην οικογένεια του αρχιτέκτονα Στεφάν Φυσεντζίδη. Ο ίδιος, αφού το έφτιαξε σεβόμενος την αρχιτεκτονική παράδοση, διατηρεί σήμερα εκεί το γραφείο και το σπίτι του αλλά και ένα ιδιαίτερο μαγαζί με την ονομασία FABoutique, προτείνοντας εναλλακτικής άποψης και αισθητικής είδη διακόσμησης. Αξίζει να το εξερευνήσετε αλλά και να ρίξετε, επίσης, μια κλεφτή ματιά στην εσωτερική αυλή του, η οποία αποτελεί ό,τι πιο μαγευτικό κρύβει η οδός Ερμού.

ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΘΕΑ Κ ΑΙ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ Ακριβώς απέναν τι, ένα μικρό μαγαζί με μεταλ λικές κατασκευές, το Scrap Metal Ar t, θυμίζει κάτι από τις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Ερμού, ενώ ακριβώς δίπλα, το Κέν τρο Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας (CVAR) σας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στην ιστορία της Κύπρου, για να ζήσετε όσα βίωσαν οι περιηγητές που επισκέφθηκαν το νησί σε περασμένες εποχές. Στο

Στο υπέροχο κτίριο «Ερμού 300» ο αρχιτέκτονας Στεφάν Φυσεντζίδης διατηρεί το σπίτι, το γραφείο του κι ένα κατάστημα με είδη διακόσμησης, το «FABoutique». Ακριβώς δίπλα, στο Ίδρυμα Τεχνών Φάρος, λαμβάνουν χώρα συναυλίες κλασικής μουσικής. Architect Stefan Fysentzidis maintains his house, office and FABoutique, a shop with decorative items, in the magnificent Ermou 300. Right next door, classical music concerts take place, at the Faros Arts Foundation.

Next to the Pharos Arts Foundation is Ermou 300, a fantastic structure with its own colourful history. In the 1800s, Ermou 300 was a trader’s inn. This sizeable public marketplace bore witness to merchants arriving in caravans to sell their wares and stay the night with their animals. Later, it was occupied by traditional craftsmen, metallurgists, and wood workers until the estate was sold to the family of architect Stefan Fysentzidis in 2006. Designed and built with respect to the area’s existing architectural tradition, today Fysentzidis maintains a home and office, as well as the shop, FABoutique, offering chic home decor and other accessories. The location is well worth exploring, and don’t forget to take a sneak peek at the inner courtyard which happens to be the most enchanting of Ermou Street’s hidden secrets.

© ROMOS KOTSONIS

Το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας (CVAR) ταξιδεύει τον επισκέπτη στην ιστορία της Κύπρου. Απολαύστε την πανοραμική θέα της Παλιάς Λευκωσίας από το «Vintage wine bar & bistro» και επισκεφθείτε το «Scrap Metal Art» με τις μοναδικές μεταλλικές κατασκευές. The Centre of Visual Arts and Research (CVAR) takes the visitor on a trip through the history of Cyprus. Enjoy the panoramic view from the Vintage wine bar & bistro or visit Scrap Metal Art with its unique metal constructions. χώρο του μουσείου άνοιξε πρόσφατα το Vintage wine bar & bistro, ενώ από το υπέροχο roof terrace μπορείτε να απολαύσετε μια πανοραμική «λήψη» της Παλιάς Λευκωσίας, ιδανική για να συλλάβει κάθε φωτογραφική απόπειρα ειδυλλιακών snapshots. Λίγα μέτρα πιο κάτω, στην Ερμού 271, το καφενεδάκι Δίχωρο απλώνει τα τραπεζάκια του σε όλο το πλάτος του πεζοδρομημένου δρόμου και σας καλεί να χαλαρώσετε αφημένοι στο ζεστό ήλιο, απολαμβάνοντας μυρωδάτο καφέ το πρωί ή πιατέλες με τυριά και φρούτα μαζί με ένα cocktail, αργά το απόγευμα. Αν, μάλιστα, έχετε όρεξη για ναργιλέ με μουσική υπόκρουση jazz-hop, chill-hop, funk και swing, βρίσκεστε στο σωστό μέρος! Στο νούμερο 261 στεγάζεται το Rock Bar, χαλαρό και αυθόρμητο, σφύζει κάθε βράδυ από κόσμο, που λικνίζεται στο ρυθμό εναλλακτικών μουσικών με διάφορους guest DJs στα decks.

ΤΟ «ΡΩ» Κ ΑΙ ΟΙ... ΜΕΛΙΣΣΕΣ Ένα παλιό ξυλουργείο, στην ίδια ευθεία με το Δίχωρο, επιβεβαιώνει πως ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία, ενώ απέναντι το πολύ σικ μαγαζί Ρω έρχεται να προσθέσει σ’ αυτήν την ιστορία τη μεταμοντέρνα της εκδοχή. Στο Ρω δεν ξέρεις τι να πρωτοαντικρίσεις. Την ευφάνταστη διακόσμησή του ή τη συλλογή των minimal casual chic ρούχων και αξεσουάρ; Αμφότερα, αναβαθμίζουν στο έπακρο τον A TOUR WITH PANORAMIC VIEWS Opposite Ermou 300 is Scrap Metal Art, a little shop selling metal artwork. The vibe here is something out of the old black and white photos of Ermou that I have seen. Next to this is the Centre of Visual Ar ts and Research (CVAR) where visitors can take a visual journey back into the island’s past. CVAR also features the newly opened Vintage wine bar & bistro, and a wonderful roof terrace offering panoramic views of Old Nicosia– perfect for taking idyllic snapshots. Further on, at 271 Ermou, the tables of café Dichoro are spread out across the width of the street, inviting pedestrians to relax in the morning sun with a fragrant coffee, or plates of fruit and cheese paired with a cocktail in the afternoon. At night, the café transforms into a bar/ hookah/alternative jazz, hip hop, funk and swing joint. If this is your gig, then this is the place! At 261 Ermou, Nicosia’s youth flock to the Rock Bar. The atmosphere is laid back and the bar often hosts guest DJs to perform on their decks.

RO AND THE... BEES An old carpentr y shop in the sa me direction as Dichoro confirms that Ermou still has a touch of the old-fashioned. Opposite this, the shop Ro adds a chic,

Κάντε μία στάση στο κατάστημα «Ρω» με την ευφάνταστη διακόσμηση και τη μεγάλη συλλογή minimal casual chic ρούχων και αξεσουάρ. Κι άλλη μία μπροστά στο καταπληκτικό graffiti του street artist Φίκου. Make a stop at Ro, the shop with the imaginative decor and large collection of casual chic clothing. Take another stop in front of street artist Fikos’ graffiti to admire his artwork. πήχη της αισθητικής! Ο ιδιοκτήτης του, Πολύβιος Πολυβίου –ο οποίος διατηρεί παράλληλα και το mainstream εστιατόριο D.O.T. στην αρχή της οδού Έκτορος– φέρει αναμφισβήτητα ακέραια την ευθύνη της ευρωπαϊκής εσάνς που αποπνέει πλέον η Ερμού. Ο δρόμος συνεχίζεται σε μια ανηφορική στροφή, με τη γοητεία του να κορυφώνεται στο καταπληκτικό graffiti με την υπογραφή του γνωστού street artist Φίκου, το οποίο είναι εμπνευσμένο από το ποίημα «Oνήσιλος» του σπουδαίου Κύπριου ποιητή Παντελή Μηχανικού. Αξίζει να αναζητήσετε το ποίημα για να αντιληφθείτε και τη σημειολογία του εν λόγω graffiti, που αποτελεί σήμα κατατεθέν ολόκληρης της περιοχής, αφού περικλείει μέσα του βαθιές αλήθειες του τόπου παραπέμποντας στην ιστορία του Ονήσιλου.

ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ∆ΟΣΙΑΚ Α ΓΛΥΚ Α Το graffiti φιγουράρει στην είσοδο μιας μικρής στοάς, όπου το μοναδικό της μαγαζί, οι Μεταφορές Καζακαίος, μοιάζει βγαλμένο από άλλες εποχές, αφήνοντας αποχρώσες ενδείξεις για το πώς ήταν κάποτε ολόκληρη η περιοχή. Ακριβώς δίπλα συναντάμε το παραδοσιακό καφενείο με την ονομασία Ιστορίες & Πράσσειν Άλογα. Εδώ επιβάλλεται μια στάση, αν πραγματικά θέλετε να γευθείτε τα παραδοσιακά εδέσματα της πόλης. Διά χειρός της κ. Δώρας, υπέροχες καρυδόπιτες, σπανακόπιτες, cheesecakes, αλλά εκείνο που σίγουρα ξεχωρίζει και δεν πρόκειται να το βρείτε πουθενά αλλού είναι η τυρόπιτα με κανταΐφι. Δροσιστείτε με φρέσκια λεμονάδα με δυόσμο ή απολαύστε ένα παραδοσιακό cocktail με Zιβανία. Εάν σκοπεύετε να πιείτε παραπάνω από ένα cocktail, καλό είναι να έχετε κάνει πρώτα μια επίσκεψη στο εργαστήρι κεραμικής της Σουζάνας Πετρή, κατά την οποία «η κεραμική postmodern flare. Here, you don’t know what to look at first– the imaginative decor or the collection of casual, stylish clothes and accessories? Both raise the bar aesthetically. Owner Polyvios Polyviou, who also manages D.O.T., the hip restaurant at the beginning of Ectoros Street, is undoubtedly responsible for the progressive, European flare that Ermou now exudes. The street continues in a curve uphill that ends at an amazing piece of graffiti by Fikos, a famous tag artist. The artwork was inspired by the poem, ‘Onesilus’, by the great Cypriot poet, Pantelis Michanikos. The poem is worth reading in order to understand the symbology in the artwork– an hommage containing deep truths about the island and history of Onesilus (the brother of King Gorgos of the Greek city-state of Salamis on Cyprus).

DOLLS AND TRADITIONAL DELICACIES Fikos’ graffiti mark s the entrance to M etafor e s Kazakaios, a small shop that appears as if it came from a different era altogether– a remnant of what the area used to be. Next door is Prassein Aloga Café. If sampling traditional Nicosian delicacies is on your list of things to do, then it’s well worth stopping in. All of Mrs. Dora’s creations– walnut pies, spinach pies, and cheesecake, are incredible. But, the cheese pie with kataifi (a traditional pastry) is a delicacy that simply can’t be found anywhere else. Cool off with a fresh mint lemonade or enjoy a traditional Zivania cocktail. If you plan on drinking more than one, it’s best to visit Souzana Petri’s pottery workshop first. There, you can peruse through her creations and, if you’d like, place a custom order. According to Souzana, “pottery is a beautiful way to

LIMASSOL

Στο εργαστήρι κεραμικής της Σουζάνας Πετρή η ιστορία ζωντανεύει επάνω σε πραγματικά έργα τέχνης. Όπως ακριβώς και οι χειροποίητες κούκλες της Τζένης στη βιτρίνα του «Vagabond Handcrafted». History becomes alive through works of art in Souzana Petri’s pottery workshop. Admire Jenny’s handmade dolls in the Vagabond Handcrafted shop. είναι ένας όμορφος τρόπος για να μάθεις την ιστορία ενός τόπου». Εκεί θα περιεργαστείτε τις δημιουργίες της κι αν θέλετε μπορείτε να κάνετε και τη δική σας παραγγελία! Ακριβώς απέναντι, στο γουστόζικο μαγαζάκι Vagabond Handcrafted σας περιμένει η Τζένη με τις παραμυθένιες χειροποίητες κούκλες της. Η Τζένη με «συστήνει» σε κάθε μια από αυτές και μου εξηγεί τα φυσικά υλικά που χρησιμοποιεί. Με ενημερώνει, μάλιστα, πως στο μαγαζί της φιλοξενεί και δημιουργίες άλλων Κύπριων και Ελλήνων καλλιτεχνών, ωστόσο, η κουκλοποιία της είναι αυτή που κερδίζει τις εντυπώσεις.

ΚΙΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΙΦΑΤΟΥΡΑ Σ Αποχαιρετώ την Τζένη με τις κούκλες της και τη Σουζάνα με τα κεραμικά της και κατηφορίζω ευδιάθετη την Ερμού. Κάνω μικρές στάσεις για να μυρίσω τα ανθισμένα κιούλια αλ λά και για να φωτογραφίσω τις επιβλητικές πόρτες των σπιτιών, πάνω στις οποίες κρέμονται μικρά ξύλινα «welcome»… Φτάνοντας στο σπίτι και ψάχνοντας τις σημειώσεις μου, ανακαλύπτω πως πριν από τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν δεν υπήρχαν ακόμη ονομασίες για τους δρόμους (ονομασίες δόθηκαν επίσημα το 1912), εκείνοι ήταν γνωστοί με ονομασίες που είχαν καθιερωθεί εξαιτίας των επαγγελματικών καταστημάτων που τους χαρακτήριζαν. Η οδός Ερμού ήταν, λοιπόν, γ νωσ τή ως «ο δρόμος της μανιφατούρας» (προφανώς από το «manufacture») επειδή σ’ αυτήν πωλούνταν εισαγόμενα υφάσματα και άλλα βιομηχανοποιημένα είδη. Και μ’ αυτήν την πληροφορία, επιλέγω να κλείσω τη βόλτα μου, αφήνοντας το πέρασμα των αιώνων να της προσδώσει μια άλλη, ξέχωρη σημασία. learn the history of a place.” Just opposite, in Vagabond, Jenny can’t wait to show you her handmade fairy tale dolls. She introduces me to each one, explaining her process and use of natural materials. Her shop is host to other bits and bobs crafted by both Cypriot and Greek artists, but it’s Jenny’s fairy tale dolls that enchant her customers.

POST INDUSTRY, BLOOMING FLOWERS I bid adieu to Jenny and her dolls, and to Souzana and her ceramics. I continue down Ermou, making pit stops to smell the blooming geraniums and to snap photos of the area’s charming homes– their doorways adorned with little ‘welcome’ signs. Arriving home, I review my notes and discover that, before the beginning of the 20th century, a time when Nicosia’s streets had no official names (given in 1912), they were identified by the names of the businesses and trades that existed there. As such, Ermou was known for manufacturing, as the businesses there sold imported fabrics and other industrial items. With this information, I decide to end the day by contemplating the passage of the centuries with their special influence on my journey.