Het gezicht van

Phidias Community Innovation

JOOP PETIT | 50 JAAR Sittard | ‘s Hertogenbosch

SINDS WANNEER ONDERNEMER?

“Altijd al geweest. Als twaal arige plukte ik kersen in de tuin van de buren en verkocht die via hun voordeur weer aan henzelf terug. Blijkbaar vertelde ik erg overtuigend dat deze kersen veel lekkerder waren dan die ze zelf in hun boom hadden hangen.”

WAAROM ONDERNEMER GEWORDEN?

“Zo ben ik nou eenmaal. Ook in vakantiebaantjes was ik ondernemend en tijdens mijn studie richtte ik het ontwerpbureau op dat ik architectenbureau mocht noemen nadat ik mijn studie had afgerond. Dat bedrijf groeide uiteindelijk uit tot zo’n honderd medewerkers. Vijf jaar geleden ben ik met Phidias opnieuw begonnen, want het traditionele vak van architect voorzag niet in mijn behoe e om een interessante rol te spelen als vormgever van de samenleving. Met name aannemers bleken werkelijk de baas in de vastgoedwereld. Hun invulling van de ruimte strookte niet met mijn eigen sociaal maatschappelijke visie. Mensen zijn nu eenmaal niet in ‘zuilen’ te vatten en in een gebouw moeten bijvoorbeeld dan ook niet de zorgvoorzieningen centraal staan. Met Phidias community innovation ga ik uit van een integrale benadering die de mens en zijn werkelijke behoe en centraal stelt. Ik wil een bijdrage leveren aan een vreugdevol leven voor mensen, al of niet met enige hulp. Dus breng ik in onze Holikiday-projecten mensen in een sociaal maatschappelijk prettige en innovatieve huisvesting bij elkaar.”

WAT IS DE COREBUSINESS VAN HET BEDRIJF?

“De wereld verbeteren. Dat doe ik met Phidias, maar ook met mijn andere bedrijven zoals Tempy (kant en klare units voor wonen in school- en kantoorgebouwen) Watersley Sports & Talentpark en Holikiday. Met Holikiday realiseren we kleinschalige woonzorgvoorzieningen waarin 80-plussers met een kleine beurs iedere dag jn wonen in het dorp of de buurt waar ze zelf vandaan komen. Deze doelgroep vormt een markt waarvan we nu al kunnen uitrekenen hoe groot die over tachtig jaar is. Je hoe immers alleen te tellen hoeveel kinderen nu geboren worden. Als je niet uit bent op een zo hoog mogelijk rendement – zoals banken – blijkt het gewoon mogelijk om de huurkosten laag te houden. Bovendien durven wij te investeren op plekken waar niemand dat doet. Bijvoorbeeld in leegstaande bestaande gebouwen die men eigenlijk wil slopen. Die zijn goedkoop en vervolgens bouwen we ze om tot iets heel nieuws om jn in te wonen of te werken. Phidias bouwt geen traditionele kantoren, maar werklandschappen waar mensen graag komen. Zo krijg je een aanzuigende werking en komen een afgedankt gebouw en zijn omgeving vanzelf opnieuw tot leven.”

HOEVEEL MENSEN IN DIENST?

“Phidias, Tempy Watersley Sports & Talentpark en Holikiday hebben samen 60 mensen in dienst plus samenwerkende partners.”

HOEVEEL UREN MAAK JE PER WEEK?

“Dat hou ik niet bij. Ik leef! Ik hou alleen bij welke uren de klant moet betalen, want ik moet natuurlijk wel voldoende verdienen om van te kunnen leven. Maar de rest is niet interessant om bij te houden. Dat geldt ook voor onze samenwerkers. Als je, zoals in de zorg, elke vijf minuten moet verantwoorden blij er nauwelijks tijd over om te werken. Stel je rekent voor elke vijf zorgcliënten één medewerker en vraagt de cliënt periodiek of hij tevreden is. Dan kunnen de medewerkers al hun tijd aan de zorg besteden en een band opbouwen met hun cliënten. Dan heb je 100% e ciency plus een continue klanttevredenheidspeiling. Maar achter het tijdschrijven zit nu eenmaal een hele industrie die het ine ciënte systeem hardnekkig in stand houdt.”

LAATSTE GROTE INVESTERING IN HET BEDRIJF?

“De aankoop van de 30 hectare van Watersley. Met 36.000m2 vloeroppervlakte in de gebouwen. De kosten? Miljoenen.”

GROOTSTE SUCCES VAN HET BEDRIJF?

“Dat we hier een leuke club mensen op al onze sociaal maatschappelijke projecten hebben zitten. We doen echt relevante dingen met z’n allen. Zo organiseren we hier op Watersley binnenkort twee evenementen waaronder de Nations Cup voor junioren dames wegwielrennen. De beste teams uit de hele wereld komen hier naartoe. Die 400 dames willen we laten zien dat ze hier jn kunnen blijven wonen, sporten en studeren. Degenen die dan uiteindelijk niet het hoogste niveau halen, maar toch hier blijven hangen, zijn vervolgens de ambitieuze, talentvolle werknemers die onze regio in de toekomst goed kan gebruiken. Nog los van de innovatieve industrie rondom de topsporters hier. Dat noem ik integraal ondernemen.”

GROOTSTE FLOP VAN HET BEDRIJF?

“Die komt nog. Maar ik weet niet wanneer. We maken iedere dag fouten, maar die zijn noodzakelijk om van te leren.”

STIJL VAN LEIDINGGEVEN?

“Managing by walking around denk ik. Ik geef onze samenwerkers veel ruimte om dingen te doen die ze leuk vinden.”

< Joop Petit

VAN WIE HEB JE HET MEEST GELEERD ALS ONDERNEMER?

“Van mijn overleden vader Sjef. Ik zei als jongetje dat ik dingen wilde veranderen. Vader zei: ‘Dat kan alleen als je directeur wordt, maar de meeste directeuren willen niets veranderen.’ Daarop nam ik me voor om een andere directeur te worden. En dat ben ik nu, denk ik.”

WELKE TOPONDERNEMER ZOU JE GRAAG EENS WILLEN ONTMOETEN?

“Bob van Oosterhout intrigeert me. Die zit in de sport en sportmarketing en hee interessante ideeën over nieuwe businessmodellen. Ik denk dat wij wel op dezelfde lijn zitten.”

WAAR STAAT JE BEDRIJF OVER VIJF JAAR?

“Dan zijn mijn bedrijven volwassener en zijn er nog drie bedrijven bijgekomen. Ondertussen zal mijn club dan uit meer ‘Jopies’ bestaan en is mijn eigen rol minder prominent. Mijn jonge team leunt nu nog erg op mij. Ik wil dat zij al jonger mijn kennis hebben en daarmee veel meer dan ik zullen bereiken.” <<