De kunst van het assembleren

Pupîtres

De kunst van het assembleren

In het vroege voorjaar, zo’n maand of vijf na de oogst, worden de jonge basiswijnen onderworpen aan grondige laboratoriumanalyses. Een team van ervaren deskundigen proeft en herproeft de wijnen uitgebreid. Dit is het moment waarop geselecteerd wordt welke basiswijnen hun bijdrage gaan leveren aan de verschillende assemblages. Het componeren van een assemblage is een soort schaken. Op het moment van het assembleren moet de wijnmaker namelijk beseffen dat hij niet een wijn samenstelt die op dát moment goed moet zijn, maar die zich pas na twee of drie jaar van zijn mooiste kant zal laten zien. Voor een champagne met oogstjaar en voor de topchampagne van een huis, de cuvée de prestige, geldt een nog langere termijn. De wijnmaker moet goed begrijpen hoe alle componenten in de assemblage zich samen zullen ontwikkelen. Dit vereist veel inzicht en ervaring. Voor het componeren van de assemblages is een ervaren team verantwoordelijk. Voor een champagne zonder oogstjaar wordt een andere benadering toegepast dan bij een champagne met oogstjaar. Bij champagne zonder oogstjaar zoekt het assemblageteam naar consistentie van jaar tot jaar. De ‘huisstijl’, bekend bij de champagneliefhebber, domineert. Voor een champagne met oogstjaar is de benadering anders: het assemblageteam respecteert dan meer het karakter van

Gyropalettes

het betreffende jaar (bepaald door klimatologische factoren en eigenschappen van het terroir) en probeert die tot uitdrukking te laten komen. De huisstijl wordt niet vergeten, maar het typische kenmerk van het betreffende jaar moet herkenbaar zijn. Voor millésimés, champagnes met oogstjaar, worden vanzelfsprekend alleen wijnen van één bepaald jaar gebruikt. Een millésimé kan zeker een ingewikkelde blend zijn van veel verschillende percelen en druivenrassen, maar in de praktijk komt het er vaak op neer dat in een millésimé minder verschillende percelen zitten dan in de jaartalloze champagne van hetzelfde huis.

Voor champagnes sans année (SA) worden naast de jonge wijnen van de laatste oogst, vins clairs genoemd, ook altijd vins de réserve gebruikt. Vins de réserve zijn oudere wijnen, die door hun rijpere aroma’s en structuur aan de assemblage kwaliteit en vooral continuïteit toevoegen. Het gaat in de meeste gevallen om wijnen die uit twee of drie voorgaande jaren komen. Van alle champagnes opdemarktkomtzo’n85procentnietuiteenspecifiekoogstjaar.Behalvedeterm brut sans année (BSA) zien we voor dit type ook de naam non-millésimé. Sommige champagnes hebben een zeer brede basis. Er worden in een enkel geval wel 150 verschillende cru’s, zowel vins clairs als vins de réserve, in een assemblage verwerkt. Bij een assemblage voor een non-millésimé worden wijnen