17.6 Wijnbouw

Steile grand-cruwijngaard in Thann

17.6 Wijnbouw

In de twintigste eeuw is in de Elzas steeds meer een wijnbouwcultuur ontstaan waarbij het draait om de afzonderlijke druivenrassen. Men grijpt wat betreft de grand-cruwijngaarden terug op een oude traditie. Daarmee is er ook in de Elzas alle ruimte om het concept van het terroir en cru’s uit te bouwen.

Een opvallend beeld in de wijngaarden van de Elzas is de hoogbouw: de wijnstokken worden omhoog geleid. De laagste takken reiken 80 tot 90 centimeter boven de grond en de hoogste tot ongeveer 180 centimeter. Dat is om twee redenen noodzakelijk. Ten eerste vanwege de koude winters en lentes, die het risico van bevriezing met zich meebrengen. Door de stokken hoog boven de grond te leiden wordt het bevriezingsgevaar beperkt. Ten tweede vanwege de relatief grote vruchtbaarheid van de wijngaardbodems in de Elzas. Doordat de stokken een aanzienlijke lengte krijgen, kunnen veel voedingsstoffen door het hout worden opgenomen. Dit stelt de druiven onder een betrekkelijkstrengregiemendatkomtdefinesseindewijnentengoede.