HET ‘RIJKE ROOMSE LEVEN’

WZS BESTAAT NEGENTIG JAAR

ROOMSE TEGENHANGER VAN DE BESTAANDE SNEKER VOETBALVERENIGINGEN

Vijftien december 1932 was een gedenkwaardige datum voor de rooms katholieke gemeenschap in Sneek; de oprichtingsdatum van een eigen ‘roomse’ voetbalvereniging, Wit Zwart Sneek (WZS). Twintig jaar eerder was daartoe al eens een poging gedaan, maar dat initiatief ging uit als de spreekwoordelijke nachtkaars. Vandaar dat er tijdens de oprichtingsvergadering een gezonde twijfel bestond over de haalbaarheid, maar die werd door de initiatiefnemers de kop ingedrukt met de uitspraak: het is de wens der bisschoppen’. En zo geschiedde.

WZS moest de tegenhanger worden van, zoals Henk van der Veer het 75 jaar later in zijn jubileumvers zo treffend verwoordde, ‘de finen fan ONS, de Sneek-lutten, de Black Boys-arbeiders, de LSC-kakkers en later de kampers van WPB. Er werd gekozen voor, weinig verrassend gezien de naam, witte shirts en zwarte broek. Een pragmatische keuze, want iedere sporter had wel een wit shirt en een zwarte broek, was de gedachtegang van de oprichters. Topvoetbal was niet het eerste doel binnen WZS, waar vooral het sociale aspect een belangrijke rol speelde en er ook veel aandacht was voor de jeugd. Want binnen vijf jaar na de oprichting had WZS een jeugdafdeling gerealiseerd, wat voor het ledental een meer dan positieve impuls betekende.

TOONAANGEVEND OP VELE VLAKKEN

NICO ALTENBURG MET HERINNERINGSBOEK EN HISTORISCHE SPELERSPASJES FOTO: WIM WALDA

De productieve rooms-katholieke gezinnen, zoals de Altenburgs, de Teppema’s, de Silviussen en de Poieszen om er een paar te noemen, waarover in Sneek werd gefluisterd dat ze ‘aandelen in de Paus’ zouden hebben, zorgden voor voldoende aanwas. Eind zestiger jaren kwam er een einde aan het Roomse monopolie en werd Wit Zwart Sneek een 'open' vereniging. Bovendien een vereniging die op veel vlakken toonaangevend werd in het noorden. Zo was het begin jaren zeventig de eerste voetbalvereniging die een vrouwenafdeling op poten zette, tien jaar later uit eigen middelen een sporthal realiseerde, familiedagen organiseerde en voor de jeugd: Olympische Dagen, kabouterdagen en voetbalkampen in Appelscha en omstreken. De junioren en pupillen liepen er altijd piekfijn gekleed bij dankzij het kledingfonds met Harry Diekstra als drijvende kracht. De keerzijde van de medaille was dat bovenstaande activiteiten en zware wissel trokken op de vele vrijwilligers, voor menigeen een te zware wissel.

“DAT WITZWART-GEVOEL RAAK JE NOOIT MEER KWIJT”

EERSTE VOETBALVERENIGING MET EEN VROUWENAFDELING PRODUCTIEVE ROOMSKATHOLIEKE GEZINNEN ZORGDEN VOOR VOLDOENDE AANWAS

WZS MEISJES KAMPIOEN 1981

FUSIE NAM VIJF JAAR IN BESLAG

Rond de eeuwwisseling werd duidelijk dat met de huidige bezetting samenwerking noodzakelijk was om een bloeiende toekomst te garanderen. Daarbij werd niet over een jaar ijs gegaan. Vijf jaar lang werd er door de fusiecommissies van WZS en fusiepartner vv Sneek over eieren gelopen, zo voorzichtig als de egeltjes seks bedrijven, om verstokte WZS’ers te garanderen dat ‘hun’ club, ook na de fusie niet zou ophouden te bestaan. Op 15 december 2007 vierde WZS op indrukwekkende wijze haar 75-jarig bestaan, om op 1 juli 2008 te versmelten met vv Sneek, de nieuwe naam werd VV Sneek Wit Zwart.

WZS KAMPIOEN 4E KLASSE

WZS WELPEN 1967

WZS-VLAMMETJE BRANDEND HOUDEN

Tijdens Het Slotfeest al werd door het vijftien mensen sterke organisatiecomité besloten om het ‘WZS-vlammetje’ brandend te houden. “Tenslotte raak je dat witzwart-gevoel nooit kwijt,” vertelt Nico Altenburg. Hij was lid van dat genoemde ‘slotfeest-comité’, is daarnaast speler geweest in het eerste van WZS, Hubert Sneek en de beloften van sc Heerenveen en is een organisatorische veelvraat. Samen met hem keken we terug, waarbij voldoende anekdotes boven tafel kwamen om een boek te vullen. Dat gaan we dus niet doen vanwege het simpele feit dat dat werk ons eerder al uit handen is genomen in de vorm van een jubileumboek in 1982 door Peter van der Meeren en Louis Westhof, ter gelegenheid van het 50-jarige bestaan, met de titel ‘Van de wens der bisschoppen tot het zien van Abraham’. En in 2007 legde Peter van der Meeren de rijke historie van WZS vast in het herinneringsboek "En over honderd jaar......". Bronnen waarvan we, samen met het gesprek met Nico Altenburg, dankbaar gebruik hebben gemaakt voor dit artikel.

Op 17 december wordt in de voormalige WZS-sporthal dat brandende vlammetje van extra zuurstof voorzien in de vorm van de viering van het 90-jarige jubileum van het WZS-gevoel. “Het nieuws was nog niet bekend of het regende e-mailtjes”, reageert Altenburg breed lachend. Op het moment van schrijven staat de teller al op 170 aanmeldingen. “Over het programma wil ik niet al te veel kwijt, behalve dat het een échte ludieke WZS-avond gaat worden; insiders weten dan meteen waar ik het over heb.”