M EI 2 016 MAGA ZINE VO O R EN DO O R HU URD ERS VAN ZAYAZ
Ik ben zó trots op
Den Bosch Blauweregen
b e t ove r t ‘ t Zand
Een hele flat voor 125 gulden
buurt
1
Inhoud
3
Zwaaien kost niks hoor
4
Een bloemetje, een vlag én een smoelenboek
6
Bijbuurten
Goede buren
Ad, Elly en Hans vertellen waarom het zo leuk is in de Regenboogtoren Kort nieuws, tips en weetjes
8 Ik ben zó trots op Den Bosch Huurster Josje van Eerd wijst bezoekers de weg naar Jheronimus Bosch 10
Praten tussen het frezen door
Bestuurder Mohamed Acharki roept vragen naar Jacques en José Verbiesen
12 Huren in 1966: een hele flat voor 125 gulden
Liesbeth, Truus en Wim huren al vijftig jaar dezelfde woning van Zayaz
14 Geldproblemen slopen een mens
Na een inzinking woont huurder Haic Hendriks weer op zichzelf
16
Een warme hand voor elke klant
Lisette Pijnappels geeft alle bezoekers van Zayaz een warm welkom
17 Aanwaaien bij Windkracht 5
‘We willen meer organiseren voor mensen in de Groote Wielen’
18
Bijbuurten
20
Denk na over je woonwensen
22
Blauweregen betovert ’t Zand ‘Je kunt wel blijven dromen, maar wij zijn gewoon begonnen’
24
Twee rechterhanden en een luisterend oor
Kort nieuws, tips en weetjes
Ellen, Fons en Diny aan het woord over woonwensen
Gastvrouw Nicole regelt, luistert en sjouwt wat af op de Hoge Slagen
C O L O F O N Buurt verschijnt twee keer per jaar voor alle huurders van Zayaz. Redactieadres Buurt Postbus 488, 5201 AL ’s-Hertogenbosch Redactie Marjon van Dinther (Zayaz), Laura van der Burgt, Berlicum, Chantal Wuijster, Skrebbel Communicatie, Rosmalen Ontwerp & opmaak Irene Pijnenburg, Plan C, ’s-Hertogenbosch Fotografie Marc Bolsius Drukwerk DekkersVanGerwen, ’s-Hertogenbosch. Aan deze uitgave kunt u geen rechten ontlenen.
‘Zwaaien kost niks hoor’ Dieuwertje van As is zo’n vrouw die je toelacht op straat, ook al ken je haar niet. Ze voelt zich thuis in allerlei culturen en heeft een speciale antenne voor buurtgenoten die wel wat hulp kunnen gebruiken. “Hoe ik dat zie? Door te wíllen kijken.”
Veel wijkbewoners kennen Dieuwertje van buurttuin ’t Harenhofje aan De Vijfde Haren. “Die tuin is echt mijn ding, ondanks mijn lichamelijke mankementen. Ik ben heel graag buiten. Sjouwen en bukken lukt me niet, maar dingen regelen kan ik nog prima. We hebben echt een fijne ploeg.”
Balkonkind Dieuwertje groeide op in een Rotterdamse bovenwoning. “Ik was een echt balkonkind, tot ik op mijn twaalfde wees werd en naar een kindertehuis moest. Door mijn verdriet ging het slecht op school, maar er was één lerares die zich over mij ontfermde. Dankzij haar voelde ik me minder alleen en werd school leuk. Ze stimuleerde mijn creativiteit. Daardoor ben ik uiteindelijk op de kunstacademie in Den Bosch aangenomen.”
Vlaggetjes Dieuwertje is nooit vergeten hoe fijn het is als iemand aandacht voor je heeft.
Het verklaart haar open blik naar de mensen om zich heen. “Ik zwaai heel gemakkelijk naar andere mensen. Zwaaien is - net als Whatsapp - nog altijd gratis”, lacht ze. “Zo heb ik bijvoorbeeld een invalide Hongaarse man in de wijk leren kennen. Toen hij zestig werd, versierde ik zijn huis met vlaggetjes. En een zieke vrouw die ik via de buurttuin ontmoette, bracht ik boeken en warme maaltijden. Geld heb ik niet veel, maar vriendelijkheid heb ik genoeg. Het is mijn manier van investeren in mensen.”
Kent u of bent u iemand die, net als Dieuwertje van As, zich inzet voor straat of buurt? Wat goed! Graag plaatsen we dat verhaal in de volgende Buurt. Laat iets van u horen via onze Facebookpagina of mail naar communicatie@zayaz.nl. Natuurlijk kunt u ook een van onze wijkbeheerders aanspreken.
buurt
3
Een bloemetje, een vlag én een smoelenboek voor iedereen
54 vlaggen Op Koningsdag, 4 en 5 mei en de verjaardag van Koningin Máxima wapperen 54 vlaggen aan de Regenboogflat. De bewoners kregen de vlag cadeau van de huurdersvereniging en hangen hem op belangrijke dagen eensgezind uit.”
4
buurt
Iedere nieuwe bewoner van de Regenboogtoren aan de Helftheuvelpassage krijgt een bloemetje van de andere huurders. En een Nederlandse vlag. En een smoelenboek waarin alle bewoners staan vermeld met naam, huisnummer, hobby’s en foto. Sinds de opening in 1999 heeft nog geen enkele bewoner de Regenboogtoren vrijwillig verlaten. Ad, Elly en Hans begrijpen wel waarom: “Wij voelen ons echt met elkaar verbonden.”
Ad van der Pennen:
Elly Schouten:
Hans Wintjens:
‘Ze brachten me soep’
‘Het is de aandacht die telt’
‘Ruzie kennen wij niet’
“In onze toren heerst een fijne sfeer. Er is solidariteit, de mensen helpen elkaar. We lopen de deur niet plat, maar we weten genoeg van elkaar om bij te springen als het nodig is. Zo rijd ik mijn buurvrouw met plezier naar het ziekenhuis als ze een controle heeft. En toen mijn vrouw anderhalf jaar geleden overleed, brachten mijn flatgenoten me soep. Zoiets vergeet je niet. Die zorgzaamheid maakt ook dat we eerlijk tegen elkaar kunnen zijn. Als iemand zijn huis van buiten verwaarloost, belt een ander aan om te kijken wat er aan de hand is. Dat is geen bemoeizucht, maar betrokkenheid. Niemand is te beroerd om dan even een bezem te pakken of een sopje te maken.”
“We hebben een lief en leedpotje, waarin alle bewoners jaarlijks tien euro storten. Daarvan kopen we een bloemetje voor bijzondere verjaardagen, een huwelijksjubileum en bij ziekte of overlijden. Met kerst regelen we met de huurdersvereniging kerstpakketten en cadeautjes voor iedereen, met dank aan de winkeliers van de Helftheuvelpassage die ruimhartig sponsoren. Het zijn kleine gebaren, maar het is de aandacht die telt. Mensen voelen dat. Het is niet voor niets dat in onze toren iedereen lid is van de huurdersvereniging. Dat komt omdat mensen zich echt met elkaar verbonden voelen.”
“Natuurlijk: de appartementen zijn nieuw en ruim, de winkels zijn vlakbij en er is een bushalte voor de deur. Dat zijn allemaal pluspunten, maar het zijn vooral de mensen die maken dat ik me hier zo prettig voel. Elk jaar organiseren we met de huurdersvereniging een tombolaavond. Op zo’n avond komt echt iedereen - en dat is heus niet omdat we altijd zulke mooie prijzen regelen. Op onze nieuwjaarsborrel is het namelijk niet anders: bommetje vol. Ik heb hier nog nooit ruzie of onenigheid meegemaakt. Als je elkaar kent, kun je meer hebben. Ik weet zeker dat mijn medebewoners gebonk horen als mijn kleinkinderen op bezoek zijn, maar ze klagen er nooit over. Een beetje tolerantie over en weer maakt het leven stukken aangenamer.”
buurt
5
Blijf op de hoogte! Onze maandelijkse rubriek ‘Bijbuurten’ in het Stadsblad is sinds april gestopt. Via onze maandelijkse e-mailnieuwsbrief kunt u toch op de hoogte blijven van belangrijk nieuws. Meld u aan via www.zayaz.nl/nieuwsbrief Heeft u geen e-mail? Stuur ons dan een brief (Postbus 488, 5201 AL ’s-Hertogenbosch) of bel 073 - 6482400. Wij zorgen er dan voor dat u ons nieuws op een andere manier ontvangt.
Vlam in de pan?
Verzekerd bij glasschade en rioolproblemen
Schade aan ruiten of problemen met uw riool moeten snel worden verholpen, maar de kosten daarvan voor huurders kunnen aardig oplopen. Als u lid bent van het Glas- en Rioolfonds van Zayaz, bent u verzekerd tegen deze kosten. Word daarom vandaag nog lid! Kijk voor meer informatie en aanmelden op www.zayaz.nl/reparaties
6
buurt
Sommige mensen kijken er al maanden naar uit: lange, zomerse avonden in de tuin, met de barbecue of een vuurtje aan. Maar niks is zo vervelend als in de rook van de buren moeten zitten. Voorkom dat de vlam in de pan slaat en houd rekening met elkaar.
Fijne zomer!
Win een overnachting bij
de Soete Moeder!
Geen interesse? Laat het ons weten! Reageert u op een woning en ontvangt u hiervoor een aanbieding, maar heeft u bij nader inzien toch geen interesse? Laat dat dan altijd even weten. Dan kunnen wij direct andere woningzoekenden een kans geven. Reageert u niet op een aanbieding of uitnodiging voor een (groeps)bezichtiging, dan ontvangt u hierover eerst een brief van WoonService. Als u de volgende keer weer niets laat weten, dan kunt u helaas drie maanden niet reageren op woningen.
Op 21 juni opent kloosterhotel de Soete Moeder aan de Nemiusstraat haar deuren. Daarmee is de stad een karakteristiek hotel met 24 tweepersoonskamers rijker. Huurders van Zayaz kunnen een overnachting bij de Soete Moeder winnen! Vertel ons waarom u graag eens in uw eigen stad wilt overnachten, of wie u zo’n bijzonder nachtje gunt. Mail uw antwoord naar communicatie@zayaz.nl vóór 1 juli 2016. De winnaar ontvangt van ons bericht.
Mooie boel in de Rijnstraat Tijd voor een grote schoonmaak, vonden de bewoners van de Rijnstraat 1 t/m 27B. Op 16 april staken zij samen met medewerkers van GWS, de gemeente en Zayaz de handen uit de mouwen. Het gebouw én de omgeving zijn weer schoon. Bijkomend voordeeltje: de deelnemers mochten gratis hun grofvuil weggooien in een perswagen.
buurt
7
‘Ik ben Zó trots op “Dat zijn toeristen, dat zie je zo: ze kijken je aan en lopen langzamer.” Onze huurder Josje van Eerd weet precies wie ze van dienst kan zijn op deze zonnige ochtend voor het Centraal Station. Als vrijwilliger wijst ze bezoekers de weg naar de vele activiteiten rondom Jheronimus Bosch. “Neemt u dit plattegrondje maar mee, want er is veel meer te zien dan alleen de expositie!” Het station is niet Josjes enige werkplek tijdens het Jeroen Bosch jaar. Ook bij de bushalte op de Parade, voor de Sint-Jan, op het Fonteinplein en bij het Noordbrabants Museum beantwoordt Josje vragen van talloze toeristen. Eerder deelde ze borreltjes uit om de app Walk with me te promoten en liep ze mee in een processie toen het schilderij ‘de Tuin der Lusten’ het museum verliet. Er gaan heel wat uren in zitten, maar daar hoor je Josje niet over. “Dit is zo’n bijzonder jaar voor de stad, ik ben trots dat ik er deel van uitmaak. Den Bosch heeft zoveel moois te bieden.”
Hippies & jetsetters
Josje is een kunstliefhebber, zelf schildert ze ook. “Elke week ja, in de BBS in de Hambaken. Maar dat mag geen naam hebben hoor. Ik noem het liever ‘sociaal werk’ - we kletsen wat af”, grinnikt ze. Kletsen gaat haar inderdaad goed af, dat blijkt al snel. “Ik ontmoet zoveel leuke mensen”, vertelt ze tussen de gesprekken met toeristen door. “Van oude Engelse hippies die hun hotel niet konden vinden, tot jetsetters uit New York die voor één weekend overkwamen om de expositie te zien. Iedereen is vrolijk en geïnteresseerd. Dit jaar zet Den Bosch geweldig op de kaart.” Zo vrolijk als de toeristen zijn, zo terughoudend zijn de Bosschenaren zelf. “Ik weet alles al hoor!”, zeggen ze vaak, als ze me voorbij lopen. Dat hoop ik echt! Ook als je niet van kunst of musea houdt, is er dit jaar van alles te beleven in de stad. Lichtshows, virtual reality, wandelingen, boottochtjes. Dit is dé kans om je eigen stad eens op een andere manier te bekijken.”
8
buurt
Den Bosch!’
‘Dit is dé kans om je eigen stad eens op een andere manier te bekijken’
Vier dingen die elke Bosschenaar gezien moet hebben Zelfs als je niet van kunst houdt! 1 Bosch Experience - wandeltocht van 3,5 kilometer door het centrum, onder andere langs het Groot Tuighuis waar opgravingen uit de tijd van Bosch te zien zijn. 2 Bosch by night - openluchtspektakel op de Markt, waarin de wereld van Bosch tot leven komt. 3 Bosch virtual reality - met een koptelefoon en 3d-bril op waan je jezelf in de Tuin der Lusten (onder het Stadhuis). 4 Een wonderlijke klim - lopend door de dakgoten van de Sint-Jan ontdek je 96 fantasiebeelden. Genieten van het uitzicht mag ook. Kijk voor data en tijden op www.bosch500.nl buurt
9
Praten tussen “Gaat dat de hele dag zo?”, roept Zayaz-bestuurder Mohamed Acharki naar Jacques en José Verbiesen. Het echtpaar knikt; praten heeft weinig zin als er bij de buren leidingen in de muur worden gefreesd. De renovatie van de flats aan de Hoge Slagen hakt erin – letterlijk en figuurlijk. “Zo, wat is het mistig vandaag”, dacht José Verbiesen toen ze op een morgen in april de gordijnen van de slaapkamer openschoof. In de huiskamer ontdekte ze dat de zon gewoon scheen. “Ze hadden bouwplastic voor het slaapkamerraam gehangen, vandaar dat ik alles zo wazig zag”, lacht ze. Die ‘mistige’ ochtend markeerde het begin van enkele pittige weken, maar voor José (80) en haar man Jacques (81) zit het ergste er nu op. Ze kregen nieuw dubbel glas, nieuwe verwarming, een nieuw toilet en beter hang- en sluitwerk. De keuken en de badkamer hadden ze zelf al aangepakt. “De verwarming is echt heerlijk, vooral in de badkamer is het nu erg aangenaam”, zegt Jacques, als het even rustig is bij de buren.
10
buurt
Op visite
het boren door In een hoekje Alle meubels staan inmiddels weer op hun plek, maar dat was een paar weken geleden wel anders. “Waren jullie goed voorbereid op de renovatie?”, vraagt Mohamed het stel. “De informatie was heel duidelijk, maar echt voorbereid ben je nooit”, vindt Jacques. “Op de eerste dag stapte er een heel leger werklui binnen. Drie weken lang zaten we in een hoekje van de kamer tv te kijken, terwijl de bouwvakkers voor het beeld langsliepen. Ze waren heel aardig, maar we voelden ons vreemden in ons eigen huis.”
‘We zeiden tegen elkaar: steken we ons geld in de stenen, of gaan we ervan genieten?’ Is er iets dat ze de bewoners van de flats die nog aan de beurt komen, kunnen adviseren? José doet haar best boven de herrie uit te komen. “Maak je niet druk, het moet toch.
De werklui zijn van goede wil en het resultaat is echt geweldig”, roept ze. “Ik loop regelmatig naar buiten om het nieuwe schilderwerk te bewonderen, zo mooi vind ik het.”
Huren is genieten Achttien jaar geleden had het echtpaar nog een koophuis in Drunen. Ze verkochten het omdat er veel onderhoud aan zat te komen. “We zeiden tegen elkaar: steken we ons geld in de stenen, of verkopen we de boel en gaan we genieten van het leven?”, herinnert Jacques zich. “We hebben nooit spijt van onze beslissing gehad. Als er iets kraakt of lekt, hoef ik de onderhoudsdienst van Zayaz maar te bellen.”
Harde muziek José en Jacques kozen bewust voor een appartement in de Hoge Slagen. “Zeg nou zelf: dit groene uitzicht is toch prachtig? En ook het ruime balkon is heerlijk”, vertelt José. Toch was wonen in een flat wel even wennen. “Jacques zette vroeger de muziek graag lekker hard, maar dat kon hij hier echt niet maken. In een flat moet je rekening houden met elkaar.”
buurt
11
terugblik
Huren in de sixties:
een hele flat voor
Den Bosch, 1966: een hagelnieuwe flat van bouwvereniging Sint Joseph aan de Aartshertogenlaan en de Geraert ter Borchstraat opent zijn deuren. Truus van Beers, Liesbeth Hurkmans en Wim Lammers behoren tot de eerste bewoners. Nu, vijftig jaar later, wonen ze er nog. Tijd voor een terugblik: “Hiernaast was vroeger een boksschool. Ik stond regelmatig op het balkon te kijken als ze buiten trainden.” Truus van Beers betrok op haar 36e zelfstandig één van de eerste appartementen. “Ik kwam uit een huis zonder centrale verwarming, de warmte hier was een weldaad”, herinnert ze zich. “Ik betaalde 125 gulden huur, inclusief verwarming. Destijds lag er een grote olietank in de grond, die het hele complex verwarmde. Pas later kregen we gas, vanwege de hoge olieprijs.” Liesbeth Hurkmans en Wim Lammers trokken als twintigers met hun ouders in een appartement. “Toen noemden we het nog gewoon flats hoor”, lacht Liesbeth. “Destijds woonden we hier aan de rand van de stad. Achter het spoor lagen alleen volkstuintjes en weilanden, pas tien jaar later werd het Carolus Ziekenhuis gebouwd. Wij keken uit op een grasveldje, waar de houten boksschool van Pierre Doorenbosch stond. Bij mooi weer trainden die jongens buiten. Ik kon dat precies zien vanaf ons balkon.”
De Aartshertog
Hoe blij de bewoners ook waren met hun nieuwe flat, er was één ding dat ze niet beviel. “De entree die er nu is, was er toen nog niet. Het waaide hard bij de buitentrap en in de winter was het vaak glad.
12
buurt
Met de huurdersvereniging pleitten we regelmatig voor de bouw van een entree, ook om de toegankelijkheid voor invaliden te verbeteren”, vertelt Truus. Ze was jarenlang secretaresse van de huurdersvereniging. “Na jaren discussiëren gooide directeur Verel van SWH ineens een bouwtekening op tafel. ‘Om van het gezeur af te zijn’, zei hij. Hij bedoelde het goed, hij liet zelfs letters bakken met een naam voor het complex. Sindsdien heet het De Aartshertog.” In de afgelopen vijftig jaar maakten de drie jubilarissen verschillende renovaties mee. “Twee keer nieuwe voegen, nieuwe relingen voor de balkons, nieuwe vloeren op de galerij, een intercom, andere badkamers en keukens, dubbel glas...”, somt Wim op. Bij dat laatste veert Truus op: “Weet je nog dat ze één slaapkamerraam oversloegen met dat glas? Daar was geen subsidie meer voor”, lacht ze. “En onze eerste keuken, herinneren jullie je die nog? Die kleine, gele tegeltjes in de gootsteen, met die gordijntjes voor de kastjes?”, mijmert Liesbeth. “Ik heb die keuken uiteindelijk zelf vervangen.”
Alleen over
Op de vraag waarom ze geen van drieën ooit zijn verhuisd, antwoordt Wim: “Zo is het gewoon gelopen. Mijn vader overleed in 1980, mijn moeder in 2003. Toen zag ik geen reden meer om te verhuizen.” Ook Liesbeth nam de flat over van haar ouders. “Ik was toen 35. Destijds woonden er nog veel jonge gezinnen hier, maar die zijn in de loop der jaren allemaal vertrokken naar eengezinswoningen. Nu is het complex speciaal bestemd voor 55-plussers. We kunnen het goed met elkaar vinden. De sfeer is hier na vijftig jaar nog altijd erg prettig.”
125 gulden
buurt
13
‘Geldproblemen slopen een mens’
‘Ik schaam me nergens voor. Ik wil graag vertellen wat mij is overkomen’ 14
buurt
Het leven van huurder Haic Hendriks ging niet bepaald over rozen. Jarenlang knokte hij zich op eigen kracht door de tegenslagen heen, maar anderhalf jaar geleden was de pijp leeg. Hij werd opgenomen. Inmiddels woont hij - met begeleiding van Reinier van Arkel - weer op zichzelf, maar zijn zorgen zijn nog niet voorbij. “Geldproblemen slopen een mens. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst goed heb geslapen.”
We praten in zijn slaapkamer, waar Haic een zithoek heeft gemaakt. “Mijn dochter heeft een tijdje bij me gelogeerd in de huiskamer. Ik moet de spullen nog terugzetten, maar dat is er nog niet van gekomen. Ik heb er geen puf voor”, verklaart hij. “Ik slaap de laatste tijd weer erg slecht, ondanks de slaappillen. Elke nacht word ik huilend en misselijk wakker. Allemaal van de spanning.” Die spanning is begrijpelijk. Haic heeft heel wat voor de kiezen gehad, maar de rode draad door alle ellende vormen zijn geldproblemen. “Ik doe daar niet geheimzinnig over, want ik schaam me nergens voor. Ik wil graag vertellen wat mij is overkomen. Aan mijn scheiding hield ik een schuld van bijna € 40.000,- over. Ik heb keihard gewerkt om alles af te lossen, tot er nog een restbedrag van € 3.200,- over was. Dat restje achtervolgt me nu al jaren.”
Waarschuwing Haic had de pech dat zijn bewindvoerder onbetrouwbaar bleek. “Hij zou al mijn rekeningen voldoen en mijn laatste schulden afbetalen, maar in plaats daarvan stak hij geld in zijn eigen zak en liepen mijn schulden verder op. Ik was geschokt toen ik dat ontdekte. Er is zelfs een rechtszaak geweest, die ik won, maar ik draaide wel op voor de extra schuld die hij had veroorzaakt.” De slechte ervaring met zijn bewindvoerder is de reden dat Haic zijn verhaal wil doen. “Let altijd goed op met wie je in zee gaat!” Anderhalf jaar geleden werd de spanning Haic te veel. Hij werd opgenomen bij Reinier van Arkel. “Ik heb allerlei diagnoses gehad, maar zelf gooi ik het op een burn-out. Ik ga al zoveel jaren gebukt onder mijn zorgen, dat ik het gewoon niet meer trok. De spanning is in mijn lijf gaan zitten.” Inmiddels staat zijn leven weer redelijk op de rit. Met hulp van een team van begeleiders kreeg Haic een nieuwe bewindvoerder. Maar dat wil allerminst zeggen dat zijn geldzorgen voorbij zijn. “Ik blijf zeker nog drie jaar onder bewind staan. Ik ben er op dit moment behoorlijk moedeloos van.”
Lichtpuntjes Toch zijn er ook lichtpuntjes. “Ik werk als vrijwillig EHBO-er voor het Rode Kruis, bij alle grote evenementen in de stad ben ik aanwezig. Dat doe ik met plezier. Ik ben een echte teamplayer, ik help graag andere mensen. Ook voor mijn buurvrouw doe ik regelmatig klusjes, we hebben een leuk contact. Maar echt ontspannen kan ik pas als ik van die geldproblemen af ben.”
buurt
15
Lisette Pijnappels werkt twee middagen per week als vrijwilligster in de ontvangstruimte van Zayaz. Ze schudt elke bezoeker de hand: “Ik wil dat mensen zich welkom voelen.”
Een warme hand voor elke gast Lisette Pijnappels, gastvrouw:
Miep Zets, huurder: “Ik woon hier om de hoek, in een appartement van Zayaz aan de Sint Teunislaan. Er zit een scheur in de muur van mijn badkamer, vandaar dat ik hier even binnenloop. Ik heb liever iemand tegenover me, dan dat ik bel of e-mail. Ik heb wel een iPad hoor, maar ik ben niet zo goed met internet. In een persoonlijk gesprek kan ik beter uitleggen wat ik bedoel. Vroeger regelde mijn man dit soort dingen, maar sinds hij overleed sta ik er alleen voor. Dan is het fijn dat je zo vriendelijk wordt ontvangen. Lisette is de dochter van mijn buurman, dat maakt het extra gezellig.”
16
buurt
“Vorig jaar ging het bedrijf waar ik werkte als front desk manager, failliet. Kwam ik ineens zonder baan te zitten, terwijl ik altijd fulltime had gewerkt. Na een paar weken was ik het koffieleuten helemaal beu, ik wilde iets nuttigs doen met mijn tijd. Toen mijn huurhuis werd gerenoveerd, moest ik even bij Zayaz langs. Ik raakte aan de praat met Désirée den Ouden, zij geeft leiding aan de Klantenservice. “Als je ooit nog eens iemand nodig hebt in deze prachtige ontvangstruimte, roep je maar”, zei ik. Een paar maanden later belde ze. Ik ben meteen begonnen. Ik vind het heerlijk om weer bezig te zijn. Het werkritme, de collega’s, de contacten met bezoekers - ik geniet ervan. Dat ik er geen geld mee verdien, vind ik minder belangrijk. Ik kan doen waar ik goed in ben: mensen het gevoel geven dat ze welkom zijn. Ik neem alle tijd voor ze. Soms help ik huurders zelfs bij het kiezen van een nieuwe keuken, of tegels voor de badkamer. Mensen waarderen dat. Het is een luxe om niet op de klok te hoeven kijken.”
Even aanwaaien bij Windkracht 5 Als Wim Walschots voor het raam van zijn appartement in de Groote Wielen staat, kijkt hij recht op een enorm, vierkant, oranje gebouw: Windkracht 5. Enkele jaren geleden besloot hij er eens binnen te lopen voor een bakkie. Maar koffie was er niet. Dat moest anders, besloot Wim. Windkracht 5 is een multifunctioneel centrum voor de hele wijk: er wordt volop gesport, gespeeld en vergaderd. Maar spontaan aanwaaien om de krant te lezen, mensen te ontmoeten of iets te drinken - dat kan niet. “Nóg niet”, benadrukt Wim. “Samen met enkele andere buurtgenoten en Welzijn Divers zijn we een initiatiefgroep gestart. We willen hier een wijkcentrum openen, waar iedereen kan binnenlopen. We willen de inrichting wat aanpassen, zodat de ruimte meer uitnodigt. En we gaan activiteiten organiseren om mensen aan te trekken.”
Drukke tweeverdieners
In juni en juli staat er op zondagmiddag bij de pluktuin een mobiel koffiecafé!
Dat laatste blijkt nog niet zo simpel. “In de Groote Wielen wonen veel tweeverdieners met jonge kinderen. Zij hebben een druk leven en zitten niet te wachten op allerlei verplichtingen in hun vrije tijd. Het vinden van vrijwilligers is hier niet gemakkelijk”, verklaart wijkwerker Leo Hanegraaf van Divers. “Het is de kunst om dingen te verzinnen waar mensen wél warm voor lopen.”
Hippe Happen Dat het wel degelijk flink kan bruisen in de Groote Wielen, bleek tijdens het succesvolle Hippe Happen Festival afgelopen nazomer. Nicole van Kruijsdijk verzorgde er de kinderactiviteiten. “Ik zie veel creativiteit in de wijk, dat biedt kansen. Zo was er vraag naar naailes voor kinderen, die geef ik nu elke donderdagmiddag in Windkracht 5. Hartstikke leuk.” In juni en juli staat een groepje bewoners op zondagmiddag bij de pluktuin met een mobiel koffiecafé. “Na de zomer starten ze ook weer met een kookgroep”, vertelt Leo.
Heeft u een leuk idee voor de Groote Wielen of wilt u ergens mee helpen? Bel of mail dan met Leo Hanegraaf: (073) 612 4488 of l.hanegraaf@divers.nl
buurt
17
Breicafé De Compagnie hijst de vlag
Altijd al een muts, sjaal, tasje, sokken of kleed willen breien, maar geen idee hoe u dat aanpakt? Of breit u graag, maar weet u niet voor wie? Kom dan naar het Breicafé op Zuid. Elke eerste en tweede zaterdag van de maand komen buurtbewoners daar van 11.00 tot 14.00 uur samen om te breien voor anderen. Een bestelling plaatsen kan, wol doneren ook! U bent van harte welkom op de Zuiderpassage 496. Meer weten? Kijk op Facebook: Breicafé Zuid Den Bosch
18
buurt
Het hoogste punt in fase 2 van nieuwbouwproject De Compagnie is bereikt. Woensdag 16 maart hesen Zayaz en aannemer Van Wanrooij Bouw en Ontwikkeling de vlag. Zayaz-bestuurder Mohamed Acharki is blij dat de bouw in de Kruiskamp voorspoedig verloopt: “Dit is een mooie stap. Binnenkort komen er weer negentig betaalbare huurwoningen bij in de stad.” De appartementen in het complex aan de Michiel de Ruyterstraat en Witte de Withstraat worden waarschijnlijk deze zomer opgeleverd. Lees meer op www.zayaz.nl/compagnie
Lekker de tuin in Kan uw tuin wel weer een onderhoudsbeurt gebruiken? Maak het uzelf gemakkelijk en leen gratis tuingereedschap bij de gereedschapsuitleen van BrabantWonen en Zayaz in Den Bosch Zuid, Oost, West, Maaspoort, Hambaken en Groote Wielen. We hebben van alles: een heggenschaar, bladblazer, hogedrukreiniger, snoeischaren en nog veel meer. Op www.zayaz.nl/tuingereedschap vindt u de telefoonnummers van de vrijwilligers in uw wijk.
700 extra
sociale huurwoningen Op donderdag 10 maart is het sociaal woonakkoord ’s-Hertogenbosch ondertekend: een pakket aan afspraken tussen de gemeente, de woningcorporaties en het Stedelijk Huurdersplatform. Samen werken we aan voldoende betaalbare, passende sociale huurwoningen in vitale wijken. In het akkoord staat onder andere dat we de komende vijf jaar samen 1.500 woningen gaan bouwen. Als we daar de geplande verkoop en sloop van aftrekken, stijgt het aantal sociale huurwoningen tot 2020 met zeker 700 woningen (500 permanente en 200 tijdelijke woningen).
Wie repareert
wat?
Zayaz neemt een groot aantal onderhoudsklussen en reparaties aan haar woningen voor haar rekening, zoals het buitenschilderwerk of het verhelpen van daklekkages. Maar als er iets kapot gaat door vernieling of verkeerd gebruik, dan zijn de reparatiekosten voor de huurder. Ook reparaties aan voorzieningen die u zelf heeft aangebracht zijn voor eigen rekening. Meer weten? Kijk op www.zayaz.nl/onderhoud
Meer informatie over het woonakkoord vindt u op www.zayaz.nl/woonakkoord
buurt
19
Of je nou 20 of 60 bent:
denk na over je woonwensen!
Ellen van der Wielen werkt bij het sociaal wijkteam Noord
‘Steek je kop niet in het zand!’ “Ik, ziek of invalide? Nee joh…! Ik, die alleen achterblijft omdat er iemand overlijdt? Welnee, dat overkomt mij niet. Zo denken we allemaal. In mijn werk ontmoet ik dagelijks mensen die dat dus wél overkomt. Iemand die wil scheiden, maar nergens naartoe kan. Drie jongeren, die inwonen bij hun tante en op straat komen staan nu zij wil gaan samenwonen. Ouderen die dringend op zoek zijn naar een seniorenflat, maar daar nog jaren op moeten wachten. Dat zijn flinke problemen. Ik begrijp ook wel dat mensen niet graag nadenken over allerlei doemscenario’s, maar als je je kop in het zand steekt, creëer je ze juist! We weten allemaal dat de leuke, betaalbare huurwoningen niet voor het oprapen liggen. Dus ga er maar vanuit dat je niet zomaar iets anders hebt, als de nood aan de man is. Er zijn drie simpele dingen die je kunt doen om je kansen te vergroten. Eén: als je met iemand samenwoont, laat jezelf dan registreren als medehuurder. Dan mag je in elk geval blijven zitten als je partner overlijdt. Twee: schrijf je in bij Woonservice - zelfs als je nu geen woning zoekt! Dan sta je in elk geval hoger op de wachtlijst als het nodig is. Drie: als je twijfelt over je rechten, vraag dan na hoe het zit. Bel Zayaz! Zelf heb ik me pas ook ingeschreven als woningzoekende. Als ik later met pensioen ben, wil ik misschien iets kleiners gaan huren. Duidelijke plannen hebben we nog niet, maar zo houden we in elk geval alle mogelijkheden open.”
20
buurt
Een dak boven je hoofd is zo vanzelfsprekend als eten op je bord. Toch kunnen er dingen gebeuren waardoor je ineens op straat komt te staan. Daar moet je toch niet aan denken? Wees dus verstandig, denk vooruit en regel je zaken goed. Of je nou twintig bent of zestig het kan je een heleboel ellende schelen.
Fons van de Langenberg (59) woont aan de Orduynenstraat
Diny Peters (67) woont aan De Vierde Haren
“Toen mijn vrouw en ik hier 22 jaar geleden kwamen wonen, hebben we ons bewust meteen weer ingeschreven als woningzoekende. Ik vond dat logisch, mijn ouders deden hetzelfde. Toen het nodig was, konden ze vrij snel doorstromen naar een appartement. Begrijp me goed: ik wil hier nog helemaal niet weg. Ik ben verknocht aan Orthen. Omdat we hier al lang wonen, betalen we relatief weinig huur en ik heb veel in dit huis geïnvesteerd. Maar ik ben ook realistisch. Stel dat onze gezondheid achteruit gaat en we straks niet meer vooruit kunnen? De wachtlijsten voor een nieuwe huurwoning zijn lang. Ik vind het een geruststellend idee dat we snel een ander huis hebben als de nood aan de man is. Daar heb ik die € 15,- per jaar graag voor over.”
“Ik kwam hier ruim 41 jaar geleden wonen met mijn man en dochter. Toen mijn man ziek werd, kregen we een traplift zodat hij zo lang mogelijk thuis kon blijven. Lange tijd ging dat prima. Vijf jaar geleden overleed hij, maar ik heb er geen moment aan gedacht om kleiner te gaan wonen. Hier voel ik me thuis. Mezelf inschrijven voor een seniorenflat vind ik niet nodig. Stel dat ik hier nog twintig jaar woon, dan heb ik al die jaren voor niks betaald. Dat vind ik zonde. Ik zie mezelf eerder naar een verzorgingstehuis gaan, maar daar kun je je pas voor aanmelden als je écht hulpbehoevend bent. Mensen blijven steeds langer zelfstandig wonen, daarom heb ik ervoor gekozen om in dit huis te investeren. Na de dood van mijn man heb ik het helemaal laten opknappen. Met wat aanpassingen kan ik hier heel oud worden. Als het moet, komt die traplift gewoon weer terug.”
‘Als het moet, hebben we snel iets anders’
‘Met wat hulp kan ik hier heel oud worden’
buurt
21
Blauwereg betovert ’t Zan ‘Als bewoners zelf niet kunnen of willen snoeien, doet de groengroep dat voor ze’ 22
buurt
gen nd
Het weer is wisselvallig op deze frisse zaterdagmiddag in april, maar dat maakt de bewoners van ’t Zand niets uit. Vol goede moed planten ze vandaag twaalf blauweregens tegen de gevels in hun wijk. En als het te koud wordt, warmen ze gewoon even op bij Henk van den Broek en Ana Menezes. In hun tuin brandt de vuurkorf en binnen is er verse soep voor iedereen. Na een informatieavond over de Boschveld Boulevard in 2014 besloot Henk van den Broek samen met wat wijkgenoten nestkastjes te gaan maken voor de bomen aan de Boschveldweg. “Je kunt ze kopen bij de bouwmarkt, maar dat vonden wij zonde. We wilden zelf iets maken, veel gezelliger”, vertelt hij, terwijl hij een broodje met zelfgemaakte tzatziki smeert. “Samen hebben we veertig prachtige kastjes gemaakt, zelfs enkele van keramiek.” Na het project met de nestkastjes richtten enkele buurtbewoners groengroep ’t Zand Noord op. “Ans de Vries nam het initiatief om geveltuintjes aan te leggen. Later gingen we ook leifruit planten. Daarna kwamen daar de blauweregens bij”, vertelt Ana. Dat de ideeën in ’t Zand zo snel van de grond kwamen, is te danken aan de doenersmentaliteit van de buurt. “Je kunt wel blijven hangen in idealen van hoe de wereld zou moeten zijn, maar je kunt ook gewoon iets doen op de plek waar je woont”, vindt Ana. “We zijn begonnen met ons eigen huis, daarna werd het een wijkactiviteit. De instanties zijn blij met ons initiatief, we krijgen zelfs een financiële bijdrage van de gemeente voor onze plannen. Lust je soep trouwens?”
William Droog coördineert het planten van de blauweregens. “We kenden het project in de Vughterstraat, waar een paar jaar geleden ook een aantal van deze klimmers zijn geplant. De blauweregen groeit hard, bloeit prachtig en beschadigt de stenen niet. Een ideale plant om onze straten te vergroenen”, verklaart hij. “We leiden de plant eerst met een kabel omhoog, tot de eerste verdieping - daarna sturen we hem naar links of rechts. Hoger gaan we niet, want dan wordt het snoeien te ingewikkeld.” Aan het einde van de zomer mailt William een herinnering rond aan de bewoners. “We leggen ze precies uit hoe de blauweregen gesnoeid moet worden. Als je het goed doet, bloeit hij namelijk mooier. Als bewoners zelf niet kunnen of willen snoeien, doet de groengroep dat voor ze. Wij zijn eindverantwoordelijk. Zo zorgen we ervoor dat alle planten goed worden bijgehouden.” Rond half vier stroomt het huis van Ana en Henk opnieuw vol. De klus is geklaard, het is tijd voor koffie. “Ik ontmoet vandaag wederom nieuwe mensen uit de wijk, dat vind ik mooi”, zegt Ana. “Langzaamaan sluiten steeds meer mensen zich aan bij de groengroep. Iedereen die iets wil doen, is welkom. De één heeft groene vingers, de ander bakt taart of maakt foto’s voor onze website. We hopen dat de olievlek zich uitbreidt tot aan het station, zodat de hele wijk straks groener én gezelliger is.”
buurt
23
Twee rechterhanden en een luisterend oor Aannemer Huybregts Relou vroeg in de
vacature eigenlijk om een gasthéér, maar daar trok Nicole van de Graaf zich niets van aan. “Toen ik zag dat ze iemand zochten voor de begeleiding van de renovatie van de flats aan de Hoge Slagen, dacht ik meteen: da’s iets voor mij. Voor een beetje klussen draai ik mijn hand niet om, maar een luisterend oor is in dit werk net zo belangrijk.” Als je de Zayaz-keet vóór het tweede flatgebouw betreedt, valt meteen de gezellige inrichting op. Schilderijtjes aan de muur, kussens op de bank, vaasjes op tafel. “Van mezelf en van de kringloop”, vertelt Nicole. “Toen ik in februari de sleutel kreeg, was de keet nog helemaal leeg. Ik heb extra veel stoelen geregeld, zodat deze rustruimte genoeg plek biedt voor huurders die even willen ontspannen als er in hun huis wordt gewerkt. Dan moet het hier wel gezellig zijn, vind ik.”
Inpakken
Hoe uitnodigend de rustruimte ook is; Nicole zelf brengt er weinig tijd door. Meestal is ze in de flats op huisbezoek. “Ik neem met alle bewoners de planning door en help met de voorbereidingen. Sommige mensen gaan om gezondheidsredenen tijdelijk ergens anders wonen, hen help ik met het plannen van de verhuizing. In geval van nood help ik weleens met het afhalen van de gordijnen, of het verschuiven van een kast. Als mensen echt omhoog zitten, ben ik er voor ze.”
Bonbons
De renovatie heeft veel invloed op huurders, dat ziet Nicole elke dag. “Je bent je privacy even helemaal kwijt en alles staat op zijn kop. De ramen gaan eruit, de verwarming moet van de muur. Mensen kunnen daar stukken beter tegen als er iemand is die altijd voor ze klaarstaat. Soms brengen ze me zelfs bloemen of bonbons om te bedanken. Dat is toch geweldig?”
Bezoekadres Eekbrouwersweg 8 ‘s-Hertogenbosch
Openingstijden balie Ma t/m vrij van 8:30 tot 17.00 uur alleen op afspraak
Contact 073 - 648 24 00 klantenservice@zayaz.nl www.zayaz.nl
Storingen cv-installaties Kemkens 0412 - 63 05 55
Glasbreuk Glasservice Noord 073 - 641 74 39
Verstopping riolering Van der Velden 073 - 622 04 00