Rozwój broni strzeleckiej w przededniu Wielkiej Wojny

Proch bezdymny pojawił się w światowych arsenałach w 1886 r. i zmienił zasady konstrukcji broni strzeleckiej i artyleryjskiej. Zmienił również zasady taktyczne, ale musiało minąć naprawdę wiele lat, żeby te zmiany się wykrystalizowały. Gdy w 1914 r. wybuchła Wielka Wojna, okazało się, że doświadczenia techniczne i taktyczne zdobywane przez poprzednie 28 lat prowadziły z reguły do błędnych wniosków.

Na przełomie XIX i XX wieku postęp w rozwoju broni palnej – zarówno ręcznej, jak i artyleryjskiej – był tak szybki, że obawiano się powszechnie, że któreś z mocarstw może zyskać olbrzymią przewagę jednym tylko wynalazkiem. Znajdowało to swoje odbicie w kulturze popularnej, bowiem wiele ówczesnych powieści sensacyjnych – a później również filmów – opowiadało o próbie wykradzenia konstrukcji strzeleckich. Miało to również swoje odbicie w rzeczywistości: w 1894 r. Francuzi aresztowali kapitana Alfreda Dreyfusa, oskarżyli go o szpiegostwo, skazali na długoletnie więzienie, po kilku latach zaś – i olbrzymiej dyskusji, która podzieliła francuskie społeczeństwo – ostatecznie uniewinnili. Afera Dreyfusa była najprawdopodob-