Zdrowie i Uroda

PODKARPACKI PORADNIK DLA CAŁEJ RODZINY

NR 4, LIPIEC/SIERPIEŃ 2014 r.

CYWILIZACYJNE

CHOROBY WZROKU

ESTETYKA

W trosce

o zdrowie psychiczne

W STOMATOLOGII

LECZENIE BÓLU PRZEWLEKŁEGO  TRĄDZIK CHOROBA PRZEWLEKŁA

 KOSMETYKI Z PODKARPACIA

STOPY DO POPRAWKI

ZDROWY SEN

Jak spać, by się wyspać?

 WYŻSZA EMERYTURA NIŻSZE PODATKI

 UBEZPIECZENIA GRUPOWE

Spis treści Choroby cywilizacyjne wzroku: czy grozi nam epidemia 4 .........................................................................

Pleoptyka – leczenie przez zasłanianie 10 .........................................................................

Oczne objawy alergii 12 .........................................................................

Estetyka w stomatologii 26 .........................................................................

Jak spać, by się wyspać?

30 .........................................................................

Grupówka także dla małych przedsiębiorstw 32 .........................................................................

Pod wspólną ochroną 13 .........................................................................

Serce Aleppo zawsze jest zielone 33 .........................................................................

Ból przewlekły to choroba, którą trzeba leczyć 14 .........................................................................

Pełniejsze usta w naturalny sposób 34 .........................................................................

Wyższa emerytura –......................................................................... niższe podatki 17

Trądzik to nie fanaberia estetów ale poważna choroba przewlekła 36 .........................................................................

Stopy do poprawki 18 .........................................................................

Studia lekarskie szansą rozwoju lokalnej kadry 19 .........................................................................

Troska o zdrowie psychiczne 20 .........................................................................

Kosmetyki z Podkarpacia 38 .........................................................................

Ten podstępny kleszcz!

Jak się bronić przed jego ukąszeniem?

42 .........................................................................

In-vitro.

Jakie mamy możliwości?

24 .........................................................................

Kontakt do biura reklamy: Maxmedia Dom Mediowy | adam@maxmedia-reklama.pl | tel. 501 509 004 Agencja nie ponosi odpowiedzialności za treści artykułów promocyjnych i reklam.

Lipiec/Sierpień 2014

3

OKULISTYKA

C H OROBY

C Y W I L I Z ACYJNE WZROKU:

czy grozi nam epidemia tekst: LEK. MED. MARIUSZ SPYRA, specjalista okulistyki, dyrektor ds. Medycznych Visum Clinic

W 2000 roku żyło na świecie 69 mln ludzi powyżej 80. roku życia. Szacuje się, że do roku 2050 ich liczba wzrośnie do 379 mln, co oznacza ponad pięciokrotny wzrost. W krajach Zachodu wzrost ten spowodowany był przez pokolenie ludzi wyżu demograficznego, jaki pojawił się po drugiej wojnie światowej („baby boomers”).

To pokolenie stanowi obecnie tykającą bombę, której eksplozja jest już blisko, a skutkiem może być niesłychany poziom wzrostu schorzeń związanych z wiekiem, w tym schorzeń oczu. Może to nastąpić w najbliższych trzech dekadach.

4

Lipiec/Sierpień 2014

OKULISTYKA

Liczba ludzi na świecie chorujących na cukrzycę w poszczególnych przedziałach wiekowych.

Porównanie pomiędzy jasnoniebieskim (rok 2000) i ciemnoniebieskim słupkiem (rok 2030) pokazuje grupę wiekową 45–64 lat jako najbardziej dotknięą schorzeniem oraz ponad dwukrotny wzrost zachorowalności.

P

okolenie powojennego wyżu demograficznego uważa się za najzamożniejszą, najbardziej aktywną zawodowo i w większości bardzo sprawną fizycznie generację naszych czasów. Pokolenie to uzyskało duży dochód, wysoką jakość życia i korzystało obficie ze zdobyczy cywilizacyjnych (jedzenie, ubrania, programy emerytalne i inne). Życie ludzi z pokolenia „baby boomers” było dużo łatwiejsze niż ich poprzedników, wysiłek fizyczny stał się bardziej sposobem spędzania wolnego czasu niż sposobem na życie. Szeroko rozpowszechnione szczepienia noworodków ograniczyły w znacznym stopniu choroby zakaźne, takie jak dyfteryt, tężec, polio, krztusiec i inne. Korzyści ze stosowania antybiotyków były bardzo duże, eliminowały bowiem ryzyko zapadnięcia na choroby, które wcześniej były często śmiertelne.

Okres ten był też sukcesem w terapii schorzeń oka. Dziesiątki milionów ludzi każdego roku korzystało z dobrodziejstw rozwoju chirurgii refrakcyjnej, chirurgii wymiany soczewki oraz szybko rozwija-

jącego się rynku korygującego starczowzroczność i dającego możliwość uwolnienia się w starszym wieku od okularów. W większości przypadków wyniki w chirurgii refrakcyjnej oka z użyciem specjalnych soczewek są spektakularne, zmętniała soczewka jest wymieniana na przejrzystą, która może korygować również astygmatyzm czy presbyopię (starczowzroczność).

Patrząc dalej w głąb oka, sytuacja struktur znajdujących się w tzw. tylnym odcinku oka, tzn. znajdującym się poza soczewką, jest już znacznie mniej optymistyczna. Schorzenia oka związane ze starzeniem się organizmu stopniowo pozbawiają widzenia rodziców pokolenia powojennego. Te choroby nie dają się zbyt łatwo leczyć – powinno to stanowić alarm dla nas wszystkich, nie tylko dla obecnego pokolenia, ale również dla naszych dzieci i wnuków. Nawet przy najwyższych standardach leczenia, terapeutyczne opcje leczenia dla tylnego odcinka oka nie są wystarczająco efektywne. Wydaje się to nieuniknione, że pokolenie ludzi starszych przeżyje starość z uszkodzonym wzrokiem, zwiększając tym znacznie obciążenie systemu socjalnego i zdrowotnego.

Ten artykuł ma za zadanie wskazać, jak zła jest sytuacja w opiece medycznej w zderzeniu z nadchodzącymi chorobami oczu wieku starczego. Wciąż szukamy szansy w nadchodzącym rozwoju nauki, by znaleźć skuteczne rozwiązanie.

A wszystko po to, by uniknąć „katastrofy wzrokowej” na dużą skalę.

Cztery schorzenia wzroku stanowią największe wyzwanie dla obecnej generacji: AMD – zwyrodnienie plamki żółtej, powikłania oczne cukrzycy, zaćma i jaskra.

AMD

– zwyrodnienie plamki żółtej AMD jest wiodącą przyczyną ślepoty w krajach rozwiniętych i trzecią z kolei w krajach rozwijających się. Globalnie tym schorzeniem jest dotkniętych ok.

20–25 mln ludzi. WHO szacuje, że 8 mln chorych jest praktycznie ślepych z tego powodu i prognozuje się, że ta liczba podwoi się do 2050 r.

Na chwilę obecną możliwości leczenia są mocno ograniczone, postać mokra AMD poddaje się leczeniu lekami antiVEGF, laserem lub niskonapięciowymi promieniami jonizującymi, ale to wystarczy tylko dla 10 proc. wszystkich przypadków AMD. W przypadku pozostałych 90 proc. niewiele można zrobić z tzw. suchym AMD, poza rekomendowaniem dużych dawek suplementów diety i antyoksydantów.

Ważnym elementem umożliwiającym uniknięcie tej choroby jest profilaktyka. Znając jej przyczyny, można ich unikać w celu zapobieżenia rozwojowi. Nie wszystkie przyczyny możemy zmodyfikować. Jedną z nich jest wiek, który dosięga nas wszystkich. Drugą przyczyną, na którą nie mamy wpływu, są czynniki dziedziczne. ►

Lipiec/Sierpień 2014

5

OKULISTYKA obrzęku plamki, ale jednocześnie kosztowne i wymagające wielokrotnego i częstego podawania, co zdecydowanie utrudnia ich dostępność. Ta terapia wymaga comiesięcznych wizyt u specjalisty i powtarzania iniekcji leku do gałki ocznej, co często jest niewystarczające. Jeżeli ta terapia zawiedzie, następną linią postępowania jest wszczepianie implantów uwalniających steroidy wewnątrz oka. Lek uwalnia się bardzo powoli do trzech lat, co eliminuje potrzebę comiesięcznych zastrzyków w oko.

Z AĆ M A Procentowy udział dwóch grup wiekowych w populacji ludzkiej na przestrzeni lat 1950–2050: rosnący odsetek ludzi starszych w porównaniu do dzieci poniżej 5. roku życia. Lata pięćdziesiąte to tzw. wyż demograficzny, lata obecne i najbliższe to lata niżu demograficznego z ujemnym przyrostem naturalnym.

Czynniki modyfikowalne to palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, otyłość, cholesterol, nadmierne spożycie tłuszczów zwierzęcych i stres oksydacyjny. Palenie, nadciśnienie i otyłość to już masowa epidemia w świecie. Próbuje się tym patologiom zaradzić w różnorakich akcjach i inicjatywach mających na celu edukację zdrowotną – często bez spektakularnych sukcesów. Nadciśnienie tętnicze i cholesterol można efektywnie regulować lekami, mimo to poziom występowania AMD stale rośnie. Praktycznymi implikacjami wzrostu częstości występowania AMD jest niewydolność klinik i szpitali zajmujących się schorzeniami siatkówki: rosną kolejki, lekarze specjaliści retinolodzy są przeładowani pracą i często pracują ponad wyznaczony czas, aby przebadać wszystkich pacjentów. Ilość podawanych leków do oka, hamujących rozwój AMD, stale rośnie, co zajmuje dodatkowy czas choćby z powodu potrzeby comiesięcznego podawania tego leku, jak również zwiększa koszty ze względu na wysoką cenę tych leków, ustalaną przez koncerny farmaceutyczne.

C H O RO BY OKA wywołane cukrzycą

Demografia występowania cukrzycy mocno niepokoi. Jej rozpowszechnienie we wszystkich grupach wiekowych szacuje się na świecie na 2,8 proc. w 2000 r.

6

Lipiec/Sierpień 2014

i prognozuje się je na 4,4 proc. w 2030 r.

Najbardziej dotkniętą obecnie grupą wiekową są osoby z przedziału 45–64 lat.

Cukrzyca powoduje zwiększone ryzyko rozwoju jaskry, chorób rogówki, zaćmy i obrzęku plamki. Około 2/3 ludzi chorujących na cukrzycę ma problemy z rogówką, które polegają na nawracających erozjach, owrzodzeniach, obrzęku rogówki, opóźnionym gojeniu rany.

Glukoza jest paliwem dla oddychania komórkowego, pewne produkty jej przemiany mogą być szkodliwe dla komórek ciała. Dla komórek wykazujących krótką żywotność nie ma to znaczenia, bo są zastępowane nowymi, ale dla komórek długo żyjących, jak np. neurony siatkówki, komórki soczewki i rogówki, ma to wpływ uszkadzający. Tkanki poddane wysokim stężeniom glukozy, jak naczynia krwionośne czy komórki trzustki, są narażone na uszkodzenie. Pierwotną przyczyną uszkodzenia siatkówki i naczyniówki oka w cukrzycy jest uszkodzenie jej naczyń krwionośnych, skutkujące powstaniem lokalnego stanu zapalnego. Efektywność obecnej terapii jest różna, keratopatia może być leczona lekami miejscowymi w postaci kropli i maści, wymianą nabłonka poprzez jego mechaniczne ściągnięcie, laseroterapią czy w ostateczności przeszczepem rogówki. W przewlekłym obrzęku plamki możemy użyć lasera, co jest postępowaniem łatwo dostępnym i niedrogim, lub środków anti-VEGF, które są bardzo skuteczne w wyhamowywaniu przewlekłego

Zmętnienie soczewki to obecnie masowy problem społeczny, pogarszający jakość życia pacjentów. Na 39 mln ślepych pacjentów na świecie, prawie 18 mln jest niewidomych z powodu zaćmy, z nieproporcjonalną demografią występującą głównie w krajach rozwijających się. Problem jest narastający i mogą pojawiać się coraz większe trudności z rozwiązaniem go. Warto wspomnieć, że spowolnienie wystąpienia zaćmy o dekadę mogłoby zmniejszyć ilość wymaganych operacji zaćmy o połowę. Z powodu braku leków powstrzymujących rozwój zaćmy, poznanie czynników ryzyka jej rozwoju ma kluczowe znaczenie. Wiek, jak również czynniki genetyczne (szczególnie w zaćmach dziecięcych), mają tutaj duże znaczenie, ale to jest poza naszym wpływem. Promieniowanie X, mikrofale i promieniowanie ultrafioletowe (UV), w szczególności ekspozycja na promieniowanie UV-B, powoduje powstawanie katarakty. Promieniowanie UV-B może być łatwo zredukowane poprzez używanie okularów przeciwsłonecznych z odpowiednim filtrem.

Używanie okularów przeciwsłonecznych od wczesnych lat ewidentnie hamuje powstawanie zmętnienia soczewki.

Palenie papierosów to kolejny ważny czynnik w rozwoju zaćmy, na który możemy mieć wpływ. Modyfikacja stylu życia jest trudna, a często niemożliwa do zrealizowania, lecz co nam pozostaje?

Na chwilę obecną wydaje się, że suplementacja antyoksydantami może spowolnić rozwój zaćmy, ale skuteczność tego wymaga dalszych opracowań i badań. Stąd widoki na szybkie rozwiązanie problemu zaćmy nie wyglądają najlepiej.

Wydaje się, że obecnie starzejące się ►

OKULISTYKA pokolenie ludzi z powojennego wyżu demograficznego będzie czekać w wydłużających się kolejkach na ten zabieg.

Stąd kliniki powinny się przygotować na zwiększony napływ pacjentów. Z drugiej strony, nowoczesne technologie – jak usunięcie zaćmy laserem femtosekundowym – wydłużają tę procedurę w czasie, równocześnie podnosząc koszty. Jednym z prawdopodobnych rozwiązań może być przekazanie części zadań personelowi niższemu oraz zaangażowanie telemedycyny czy robotów sterowanych przez lekarzy do sprawnego przeprowadzenia dużej ilości zabiegów. Nierozwiązanie tego problemu i brak alternatywy mogą spowodować pojawienie się dużej liczby ludzi z głębokim upośledzeniem widzenia – bardzo niesprawnych, możliwych do wyleczenia, lecz muszących czekać wiele lat na wizytę i zabieg.

JA S KRA Według danych WHO, na jaskrę cierpi 60,5 mln ludzi na świecie. 8,4 mln z tej populacji jest niewidomych. Najczęstszą formą jest jaskra otwartego kąta, na którą choruje 45 mln ludzi. 10 proc. z nich już utraciło użyteczne widzenie. Prognozy są złe: w 2020 r. liczba cierpiących na jaskrę osiągnie 80 mln. Z badań brytyjskiego stowarzyszenia jaskry wynika, ze 5 proc. pacjentów z wcześnie rozpoznaną jaskrą pozostanie z użyteczną ostrością wzroku przez resztę swojego życia. Ta użyteczna ostrość wzroku, w przeciwieństwie do ślepoty, jest niezwykle wartościowa: pozwala ludziom z jaskrą funkcjonować niezależnie od innych ludzi, co ma wielkie znaczenie socjalne i ekonomiczne. W przypadku ludzi, u których rozpozna się jaskrę w stanie zaawansowanym, sytuacja wygląda zgoła odmiennie: ślepota jest odsunięta na krótki czas.

Wczesna diagnoza jaskry jest niełatwa, ponieważ w jaskrze utrata widzenia następuje powoli i stopniowo. Większość przypadków jaskry otwartego kąta objawia się, gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium, tzn. nastąpi już znaczna utrata widzenia. Patogeneza choroby jest złożona, zawiera – obok podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego – wiele powiązanych czynników. Towarzyszy temu uszkodzenie nerwu wzrokowego, a często nie występuje nawet zbytnio pod-

8

Lipiec/Sierpień 2014

wyższone ciśnienie śródgałkowe. Zmiany oczne w jaskrze obserwuje się, badając dno oka oraz przez obrazowanie w koherentnej tomografii optycznej (poza monitorowaniem ciśnienia w oku i polem widzenia). Komplet tych badań tworzy swego rodzaju pakiet do przeprowadzenia badania przesiewowego jaskry.

Złe wieści to przeładowany i niewydolny system opieki zdrowotnej, który może nie być w stanie poświęcić wystarczająco dużo czasu i pieniędzy przeprowadzeniu skutecznego przesiewu w kierunku jaskry, co jest fundamentalne we wczesnym rozpoznaniu tej choroby.

Dobre wyniki terapii w jaskrze osiąga się, jeżeli jest ona wykryta we wczesnym stadium. Pozwala to na szybkie i skuteczne powstrzymanie choroby poprzez zastosowanie leków lub zabiegów operacyjnych. W przewidywalnej przyszłości największą nadzieją na powstrzymanie jaskry jest jej wczesny efektywny przesiew.

CZY M OŻ E M Y ROZ B RO I Ć tykającą bombę epidemii?

Wzrastająca liczba wcześniej wspomnianych schorzeń oczu, ściśle związanych ze starzeniem się społeczeństwa, osiąganie sędziwego wieku przez pokolenie z powojennego wyżu demograficznego, mogą uczynić system zdrowotny niewydolnym do skutecznego leczenia. Liczba specjalistów w dziedzinie okulistyki pozostaje mniej więcej na stałym poziomie, tzn. liczba przychodzących do profesji i odchodzących na emeryturę jest równa, podczas gdy liczba pacjentów wymagających opieki rośnie. Wykształcenie nowego okulisty wymaga wielu lat studiów, edukacji podyplomowej, specjalizacji i praktyki w celu zdobycia doświadczenia.

Nie wydaje się możliwe znalezienie prostego rozwiązania problemów związanych ze zbliżającym się boomem zachorowań na wcześniej wspomniane choroby oczu.

W obecnej sytuacji pewne wydaje się to, że zawód okulisty w najbliższej dziesięciolatce będzie wyglądał zupełnie inaczej niż dziś. Wszelkie utrudnienia powin-

ny być udoskonalone, a duża część czynności delegowana na personel pomocniczy. Rutynowe procedury powinny stać się zajęciem nieobciążającym lekarza, aby mógł on poświęcić więcej czasu na spotkanie z pacjentem „twarzą w twarz” i wybrać optymalną terapię dla pacjenta.

Równolegle powinny iść coraz doskonalsze opcje leczenia w postaci nowych technik operacyjnych, nowych leków, uwalniających się samoistnie w oku bez potrzeby codziennego dawkowania.

Bazy danych dokumentacji medycznych odgrywają ogromnie ważną rolę, pomagając zawczasu identyfikować pacjentów z ryzykiem rozwoju np. jaskry i automatycznie kierować ich na badania kontrolne czy przesiewowe. To mogłoby uratować wzrok setek tysięcy ludzi zagrożonych rozwojem jaskry w najbliższej dekadzie.

Prawdopodobne jest też, że w najbliższym dwudziestoleciu będzie możliwe zastosowanie komórek macierzystych, umożliwiających odbudowę uszkodzonych tkanek „in vitro”, z możliwością ich późniejszego przeszczepu i efektem regeneracji uszkodzonych chorobą komórek czy tkanek. Implanty siatkówkowe stały się już faktem powstało już oko bioniczne, które można implantować w część uszkodzonej struktury oka, najczęściej w schorzeniach nieodwracalnie uszkadzających siatkówkę, jak retinitis pigmentosa. Jak na razie te osiągnięcia są drogie i dostępne dla niewielu, ale w przyszłości mogą stać się zarówno doskonalsze, jak i tańsze, a więc dostępne dla większości.

Niemożliwe jest stwierdzenie, gdzie nauka biomedycyny nas zaprowadzi. Badania naukowe koncentrują się na identyfikowaniu i wynajdowaniu coraz to nowych związków, które potencjalnie mogłyby się przyczynić do leczenia obecnie niedających się leczyć chorób oczu, jak suche AMD. Cały czas pojawiają się nowe odkrycia i w leczeniu tych trudnych chorób też. Jest to wielka nadzieja dla ludzkości. W międzyczasie jest wiele do zrobienia w zakresie edukacji społeczeństwa, wychodzącej naprzeciw wysiłkom na rzecz redukcji ryzyka rozwoju zaćmy, cukrzycy, zwyrodnienia plamki oraz wzmocnienia czujności i świadomości we wczesnym wykrywaniu jaskry. 

Więcej informacji uzyskają Państwo w Visum Clinic Rzeszów ul. Kopisto 2, 35-315 Rzeszów, tel. 17 86 72 600, 535 040 335 www.visum-clinic.pl

OKULISTYKA Marta Leszczyńska

PLEOPTYKA – leczenie przez zasłanianie Z MARTĄ LESZCZYŃSKĄ, ortoptystką, rozmawia JAROMIR KWIATKOWSKI

Prowadzi Pani Gabinet Ćwiczeń Pleoptyczno-Ortoptycznych w Rzeszowie i na tym polu współpracuje Pani m.in. z Visum Clinic. Przeciętnemu Czytelnikowi te pojęcia niewiele mówią. Możemy je objaśnić?

Pleoptyka zajmuje się pracą nad okiem niedowidzącym poprzez zasłanianie oka dobrego specjalnymi plastrami i obturatora-

10

Lipiec/Sierpień 2014

mi, co zmusza oko niedowidzące do wysiłku i umożliwia poprawę ostrości wzroku.

Ortoptyka zajmuje się badaniem obuocznego widzenia na synoptoforze oraz widzenia przestrzennego (stereopsja). Mówiąc prościej, w tym przypadku zajmujemy się zezem, czyli uczymy dzieci patrzeć prosto.

Wchodząc do gabinetu, odnosimy wrażenie, jakbyśmy weszli do sali

przedszkolnej. Są tu charakterystyczne małe stoliczki, mnóstwo maskotek, małych i dużych, jest bajecznie i kolorowo. Czemu służą te wszystkie przedmioty?

Dziecko wchodzi do gabinetu samo, nie wprowadzam tu rodziców. Może się więc czuć osamotnione. Dlatego właśnie stworzyłam tu atmosferę „domowego przed-

OKULISTYKA

szkola”, żeby dzieci dobrze się tu czuły i miały chęć do pracy. Dzięki tej atmosferze dzieci fantastycznie się tu aklimatyzują.

Ale te zabawki nie służą chyba wyłącznie stworzeniu atmosfery przyjaznej dziecku?

Oczywiście, że nie. Mają one także znaczenie medyczne. Przez zabawę zmuszamy oko dziecka do wysiłku. A zabawa to

m.in. nawlekanie koralików, układanie puzzli itp. Ćwiczenia pleoptyczne są więc bardzo przyjemne dla dzieci.

A co znajduje się za tą przesłoną?

Ciemnia, w której znajduje się specjalistyczny sprzęt, również służący do ćwiczeń pobudzających plamkę do prawidłowego patrzenia: lokalizatory świetlne i dźwiękowe, koordynatory, Cambele. Ćwiczenia na tym sprzęcie to metoda wspomagająca oko niedowidzące, ale nie zastępująca zaklejania oka. 7 minut pracy na Cambelu, polegającej na wykonywaniu różnego typu zadań opartych na obrysowywaniu konturów i optotypów, daje podobny efekt jak trzy dni zasłaniania oka.

Gdy dziecko w ciągu godziny wykona już wszystkie prace, naświetlam plamkę na zakończenie ćwiczeń. Dziecko dostaje również codziennie zadanie domowe.

W jakim wieku są dzieci, które trafiają do gabinetu?

Od 3. do 9. roku życia. Wtedy efekty ćwiczeń są najlepsze. Po tym czasie trudno osiągnąć satysfakcjonujące efekty.

Czy jest to gabinet tylko dla dzieci?

Zdarzają się przypadki, że są tu kierowani przez lekarza prowadzącego także dorośli pacjenci po zabiegach operacyjnych. Ćwiczymy wtedy pracę mięśni. Wiadomo bowiem, że jeżeli oko po zabiegu nie jest rehabilitowane, to może się ustawić w zez. Ale generalnie zajmujemy się pracą z dziećmi.

Na jaki czas trzeba zasłonić oko dobre, by zmusić to drugie, niedowidzące, do pracy? Czy są tu jakieś normy?

O ilości godzin zaklejania dziennie decyduje lekarz indywidualnie w przypadku każdego dziecka. Jeżeli mamy do czynienia z głębokim niedowidzeniem, to lekarz prowadzący z reguły zleca zasłanianie oka dobrego na cały dzień, od rana do wieczora. Przed kąpielą odsłaniamy oko, rano zaklejamy z powrotem.

Czasami na ulicy widzimy takie dzieci w okularach z zaklejonym jednym szkłem. Jak długo trzeba tak zaklejać?

Przez 6 dni. Na siódmy dzień, najczęściej w niedzielę, odsłaniamy oko, by się nie włączyło podwójne widzenie.

Przez jaki czas trzeba tę czynność powtarzać?

To zależy. Ja sprawdzam ostrość wzroku po 10 dniach. Jeżeli jest poprawa, bierzemy drugą serię 10 ćwiczeń. Jeżeli dziecko na początku widzi na tablicy tylko jeden rząd, a po 10 dniach widzi już dwa lub trzy rzędy, to wtedy bierze 20-dniową se-

rię ćwiczeń, po czym robimy 2-tygodniową przerwę, po której zaczynamy rehabilitację od nowa. Jeżeli ostrość wzroku się poprawia, to kontynuujemy rehabilitację aż do uzyskania pełnej ostrości. Rehabilitacja może trwać wiele miesięcy, a nawet lat. Mam chłopca, który ćwiczy już 4 lata, ale ma dużą wadę wzroku. Po serii ćwiczeń pacjenci muszą być skontrolowani przez swojego lekarza okulistę.

Czy w okresie ćwiczeń dzieci mają jakieś ograniczenia w wykonywaniu czynności, które męczą wzrok?

Oczywiście. Przez okres ćwiczeń dzieci nie mogą np. korzystać z komputera dłużej niż pół godziny dziennie. Muszą również ograniczyć oglądanie telewizji.

Wiadomo, że ważną sprawą związaną z tymi ćwiczeniami jest współpraca z rodzicami, którzy muszą przypilnować pewnych rzeczy.

Najważniejsza jest systematyczność ze strony rodziców, przypilnowanie, by dziecko zasłaniało oko. Jeżeli nie będzie takiej współpracy, to dalsze leczenie nie ma sensu. Dojazdy na ćwiczenia wiążą się z dużym wysiłkiem rodziców, ale z reguły zdają sobie oni – choć nie wszyscy – sprawę, że jeżeli teraz nie przypilnują dziecka, to za chwilę może być za późno.

Badam młodzież, która skończyła gimnazja i idzie do szkół średnich. Zdarzają się w tym gronie moi dawni pacjenci, których rodzice nie dopilnowali w młodym wieku.

Bywało, że dzieci wychodziły z gabinetu, odklejały zasłonkę i wkładały ją do kieszeni. Tamta godzina mojej pracy poszła na marne, a teraz jest kłopot.

Czym mogą skutkować takie zaniedbania?

Brakiem widzenia przestrzennego. Brak takiego widzenia dyskwalifikuje później takie dziecko np. przy wyborze wielu zawodów.

Czy zdarza się, że dzieci, które zakończyły cały cykl ćwiczeń, po pewnym czasie jednak do Pani wracają?

O dalszej rehabilitacji decyduje lekarz.

Bardzo często zdarza się jednak, że rodzice sami dopominają się o możliwość powrotu. Daję im np. pół roku przerwy, ale oni boją się, że okres rozwojowy dziecka może spowodować spadek ostrości wzroku. Rodzice denerwują się też, bo nie są pewni, czy czasami dziecko nie ściąga w szkole okularów, więc wracają do mnie mówiąc, że chcą, by dziecko dalej ze mną pracowało. Wtedy wznawiamy ćwiczenia. 

Lipiec/Sierpień 2014

11

OKULISTYKA świąd. Nie ma alergii bez świądu. Dodatkowo często występuje łzawienie, obrzęk spojówek i powiek oraz przekrwienie oczu, głównie z powodu ich pocierania, będącego reakcją na świąd. Należy jednak pamiętać, że pocieranie oczu sprzyja nasileniu objawów.

Najlepszym i najbardziej skutecznym sposobem leczenia jest unikanie lub zmniejszenie narażenia na szkodliwe alergeny. Dlatego, zgodnie z polskim konsensusem opracowanym przez specjalistów Polskiego Towarzystwa Alergologicznego i Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, kluczowym elementem w leczeniu alergii ocznej jest leczenie niefarmakologiczne.

OCZNE

OBJAWY ALERGII

tekst: KATARZYNA RUSIN-KACZOROWSKA, specjalista okulistyki w Visum Clinic, fotografia: TADEUSZ POŹNIAK Objawy oczne występują u około 60 proc. osób z chorobami alergicznymi. Alergię spojówek stwierdza się u prawie wszystkich cierpiących na katar sienny, czyli chorych na sezonowy alergiczny nieżyt nosa.

W

szyscy zauważamy, jak coraz częściej ktoś skarży się, że jest na coś uczulony, że szkodzi mu kontakt np. z kurzem, pyłkami roślin lub zjedzenie jakiegoś pokarmu. Są to objawy alergii, czyli charakterystycznej reakcji organizmu na konkretny czynnik zewnętrzny. U większości alergików występują też objawy okulistyczne, takie jak świąd, przekrwienie, łzawienie, obrzęk spojówek i powiek. Dzieje się tak dlatego, że narząd wzroku jest dogodnym miejscem do rozwoju reakcji alergicznej z uwagi na brak barier, które utrudniałyby dotarcie alergenów. Dostający się na powierzchnię oka alergen wywołuje reakcję immunologiczną, w następstwie której dochodzi do rozwoju stanu zapalnego z reguły w spojówce, ale może on objąć także rogówkę i powieki.

Alergiczne zapalenie spojówek może mieć przebieg ostry, okresowy lub przewlekły.

Ostre alergiczne zapalenie spojówek pojawia się nagle, np. po pogłaskaniu kota, na którego alergeny chory jest uczulony.

Objawy, chociaż zwykle bardzo dokuczliwe, ustępują szybko – do 24–48 godzin.

Okresowe (sezonowe) alergiczne zapalenie spojówek jest typową dolegliwością chorych na alergiczny nieżyt nosa wywołany pyłkami roślin. Są to tzw. aler-

12

Lipiec/Sierpień 2014

geny zewnątrzpochodne. Z reguły objawy powtarzają się co roku w określonych miesiącach pylenia rośliny, na którą chory jest uczulony.

Przewlekłe alergiczne zapalenie spojówek powodują alergeny działające na organizm chorego cały rok, np. roztocza kurzu domowego, pleśń, sierść zwierząt.

Objawy ze strony oczu są zwykle mniej dokuczliwe niż w ostrym czy okresowym zapaleniu spojówek, ale mogą występować stale. Często objawy pogarszają się pod wpływem kontaktu z czynnikami drażniącymi, np. dymem tytoniowym.

Nasilenie objawów może być różnego stopnia, ale podstawowym objawem jest

Ostra postać alergii z charakterystycznym obrzękiem spojówki i wodnistą wydzieliną z oka

Należy:  unikać kontaktu z alergenem,  unikać tarcia oczu,  utrzymywać codzienną higienę okolic oczu – powiek i rzęs,  płukać oczy solą fizjologiczną lub preparatami nawilżającymi bez środków konserwujących,  robić zimne okłady zmniejszające opuchliznę.

Kolejnym krokiem jest leczenie miejscowe lekami przeciwalergicznymi.

Dostępnych bez recepty jest wiele przeciwalergicznych kropli do oczu – jednak większość z nich należy do grupy, która skuteczność terapeutyczną osiąga dopiero po ok. dwóch tygodniach stosowania.

Gdy już mamy objawy alergii, ich skuteczność będzie ograniczona do mechanicznego wypłukania alergenów z oka.

O odpowiednim leczeniu, w zależności od nasilenia objawów, może zdecydować jedynie lekarz okulista wspólnie z alergologiem. 

Ostra postać alergii z dodatkowo towarzyszącym obrzękiem powieki

Więcej informacji uzyskają Państwo w Visum Clinic Rzeszów, ul. Kopisty 2, 35-315 Rzeszów, tel. 17 86 72 600, 535 040 335 www.visum-clinic.pl

Pod wspólną OCHRONĄ

O roli ubezpieczeń grupowych dla pracowników i pracodawców rozmawiamy z Krystyną Stachowską, dyrektorem w Avivie – doświadczonym menedżerem, który z powodzeniem wdrożył ofertę ubezpieczenia grupowego na życie do kilkudziesięciu podkarpackich i ogólnopolskich firm.

Zacznijmy od podstaw – na czym polega idea ubezpieczenia grupowego?

Sama idea ubezpieczenia grupowego koncentruje się na zbiorowości. Grupa ludzi zróżnicowanych wiekowo, zdrowotnie, kobiet i mężczyzn, ale zebranych w jednym przedsiębiorstwie, korzysta z przywileju „zbiorowej odpowiedzialności”. Ubezpieczyciel – bez wchodzenia w indywidualny stan zdrowia uczestników – skupia się na strukturze grupy i na tej podstawie szacuje ryzyko, a co za tym idzie – składkę.

Czy takie ubezpieczenie jest korzystne dla pracowników?

Zdecydowanie tak. Skorzystanie z efektu skali i ubezpieczenie tego samego ryzyka dla wielu osób powoduje, że składka dla pracownika jest niższa, a suma ubezpieczenia wyższa niż w przypadku ubezpieczenia indywidualnego o podobnym zakresie. Grupowe ubezpieczenie wydaje się też mniej dotkliwe dla domowego budżetu, gdyż składka jest „odciągana” od comiesięcznego wynagrodzenia. Poza tym jest możliwość, aby składka była finansowana przez pracodawcę, pracownika bądź współfinansowana przez obydwie strony. Brak badań medycznych i ankiet lekarskich w procedurze przystąpienia do ubezpieczenia grupowego z pewnością ma duże znaczenie dla osób, które z powodu stanu zdrowia nie zostałyby objęte ochroną w ubezpieczeniu indywidualnym. Znaczącą zaletą jest też możliwość dalszej kontynuacji ubez-

Krystyna Stachowska. pieczenia w momencie zakończenia kariery zawodowej, zwolnienia lub zmiany pracodawcy. Ubezpieczenie grupowe ma również wszystkie te walory, które posiada ubezpieczenie indywidualne, czyli: ochronę ubezpieczeniową zapewnioną przez 24 godziny na dobę, w dowolnym miejscu na całym świecie; poczucie bezpieczeństwa ubezpieczonego i członków jego rodziny poprzez wsparcie finansowe w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń losowych; brak podatku od kwot wypłacanych z ubezpieczenia na życie oraz fakt, że kwoty te nie wchodzą w masę spadkową i nie podlegają zajęciu.

A co z pracodawcą? Czy dla niego ubezpieczenie grupowe to tylko koszt i zadowolenie pracownika?

Zadowolenie pracowników jest niezwykle istotne dla przedsiębiorców i menedżerów. Zawarcie grupowego ubezpieczenia motywuje pracowników, wzmacnia ich zaufanie i lojalność wobec pracodaw-

cy. Dodatkowo poprawia wizerunek firmy i podnosi jej wartość na rynku pracy.

Jest jednym z atutów pracodawcy wysoko cenionym przez młodych ludzi rozpoczynających karierę oraz doświadczonych specjalistów. Nie bez znaczenia dla pracodawców są też argumenty ekonomiczne. Składki, o czym wspomniałam powyżej, może opłacać zarówno pracownik, jak i pracodawca. Pracodawca, jeśli finansuje składkę, może wliczyć ją w koszty uzyskania przychodu. Ponadto opłacanie w całości lub w części składki za ubezpieczenie może zwalniać pracodawcę z obowiązku wypłaty odprawy pośmiertnej.

Warunki ubezpieczenia dla wszystkich pracowników nie muszą być identyczne. Nawet w ramach jednej umowy dla każdej podgrupy mogą występować różne warianty lub sumy ubezpieczenia. Istnieje duża dowolność w wyborze zakresu ochrony, dlatego też zachęcam do rozmowy ze specjalistami z Avivy, którzy przygotują kalkulację dostosowaną do potrzeb pracodawcy i jego pracowników. 

Lipiec/Sierpień 2014

13

LECZENIE BÓLU Dr n. med. Włodzimierz Wnęk

Ból przewlekły to choroba,

którą trzeba leczyć

Z DR. N. MED. WŁODZIMIERZEM WNĘKIEM, ordynatorem Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii w Szpitalu Specjalistycznym im. Świętej Rodziny w Rudnej Małej, rozmawia ANNA OLECH, fotografie TADEUSZ POŹNIAK

Panie doktorze, ból jest czymś, czego za wszelką cenę każdy stara się unikać.

Tak, ale ból u zdrowego człowieka tak naprawdę jest potrzebny, bo ostrzega, że np. właśnie parzymy się, dotykając gorącego przedmiotu, albo że powinniśmy przestać dźwigać, bo coś sobie naderwiemy. Ból jest też jednym z podstawowych objawów w medycynie – jego pojawienie się oznacza często, że coś niedobrego się z nami dzieje, więc jest potrzebny. Ale mechaniz-

14

Lipiec/Sierpień 2014

my powstawania, przewodzenia i modyfikowania bólu w organizmie są bardzo złożone. Są to zarówno mechanizmy, które potęgują ból, jak i hamujące go. Wiemy przecież, że osoba poddawana stresowi, albo gdy doznaje urazu na zawodach sportowych, w ogóle tego bólu nie czuje, ponieważ działa w takim napięciu, że włączają się u niej układy hamujące ból. Poza tym są też mechanizmy przeciwbólowe, które uruchamiają się po pewnym czasie trwania uszkodzenia tkanek, np. przy opa-

rzeniu. Organizm niejako sam sobie reguluje natężenie odczuwania przez nas bólu.

Z tego wynika, że u każdego z nas ten próg bólu jest trochę inny. Zależy on od naszych emocji, nastroju.

Czy ból można podzielić ze względu na jego rodzaje?

Tak, w chorobach zwyrodnieniowych jest to ból receptorowy, który jest związany z uszkodzeniem chrząstki stawowej, podobnie w przypadku zwyrodnienia kręgosłupa. To ból powszechnie znany i stosun-

LECZENIE BÓLU kowo łatwy do leczenia. Z kolei ból neuropatyczny wynika z uszkodzenia układu nerwowego. Ma on inny charakter, inne cechy i trudniej go leczyć. Ważne jest, że ból trwający ponad trzy miesiące jest określany mianem bólu przewlekłego, a długotrwający staje się niejako chorobą samą w sobie. Mając pacjenta ze zwyrodnieniem kręgosłupa, który go boli, leczymy dodatkową chorobę, którą jest właśnie ten przewlekły ból. Nie ma szansy, żeby np. wymienić elementy kręgosłupa i pacjenta całkowicie bólu pozbawić, tak jak np. w zwyrodnieniu stawu biodrowego czy kolanowego.

W jakich schorzeniach występuje ból przewlekły?

W bardzo wielu i różnorakich. W chorobach neurologicznych, np. stwardnieniu rozsianym (SM), gdzie nie ma uszkodzenia tkanek, ale pacjenta boli, ponieważ uszkodzony jest układ nerwowy. Z kolei w przypadku neuralgii nerwu trójdzielnego ból jest związany z uszkodzeniem tego nerwu, jest on bardzo silny, często uniemożliwiający jedzenie i mówienie.

W chorobie Alzheimera, która jest chorobą neurodegeneracyjną, odczuwanie bólu jest zmienione. W przypadku chorób wewnętrznych, np. w neuropatii cukrzycowej, powikłaniu cukrzycy, pacjent odczuwa bardzo silne pieczenie na stopach i dłoniach. Ból jest odczuwalny również w przypadku chorób zakaźnych – np. w neuralgii po półpaścu, gdzie przyczyna jest infekcyjna. Także w HIV występują dolegliwości bólowe, które są związane z uszkodzeniem układu nerwowego.

A więc ból przewlekły występuje w bardzo wielu schorzeniach.

Jak leczyć ból, który tak długo trwa?

Leczenie bólu przewlekłego musi być wielokierunkowe, co wynika z samej definicji bólu – jest to nieprzyjemne doznanie czuciowe i emocjonalne, związane z uszkodzeniem ciała albo odnoszone do takiego uszkodzenia. I tak np. bardzo silne bóle głowy mogą być przyczyną depresji czy wręcz samobójstw. W leczeniu bólu nie powinniśmy się ograniczać tylko do jego usuwania. Jest to raczej leczenie kompleksowe. Jeżeli znana jest jego przyczyna, np. zwyrodnienie stawu biodrowego, wówczas jesteśmy w stanie wymienić staw biodrowy i teoretycznie pacjentowi dolegliwości bólowe powinny minąć. Ale w większości chorób nie ma takiej możliwości, np. w SM nie możemy cofnąć choroby, więc leczenie powinno być wielo-

kierunkowe, obejmujące zarówno leki, jak i rehabilitację, fizykoterapię, pomoc psychologa, psychiatry. Dopiero takie leczenie może sprawić, że pacjent poczuje się lepiej, co nie oznacza, że ten ból całkiem mu zabierzemy, ponieważ nie zawsze jest taka możliwość, ale przynajmniej staramy się pacjentowi ulżyć w cierpieniu. Dlatego też, oprócz leków ściśle przeciwbólowych, stosuje się leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpadaczkowe, które w bólu przewlekłym również są skuteczne.

A co z lekami potocznie określanymi jako narkotyki?

Opioidów, czyli leków potocznie nazywanych narkotykami, choć nimi nie są, wszyscy się obawiają. Jednak leki powszechnie znane i stosowane w leczeniu bólu, czyli leki niesteroidowe przeciwzapalne, są tak naprawdę szkodliwe, ponieważ uszkadzają żołądek, działają szkodliwie na nerki i mają ograniczoną przydatność, nie są skuteczne w stu procentach i nie każdemu pacjentowi można je dobrać. Dlatego należy sięgać po lek, który jest „z półki wyżej”. W 1986 r. WHO stworzyła tzw. drabinę analgetyczną, która jest schematem stosowania leków przeciwbólowych. Najprostszym lekiem jest paracetamol, następnie są silniejsze leki typu tramal, a trzecie piętro to leki opioidowe. Taki schemat pierwotnie został zastosowany do chorób nowotworowych, natomiast obecnie uważa się, że w bólu przewlekłym również powinno stosować się tę drabinę, oczywiście odpowiednio dobierając pacjentów, dla których to leczenie będzie skuteczne. Opioidy są w wygodnych postaciach plastrów przyklejanych raz na trzy dni lub w postaci doustnej o długim czasie działania. Dla niemal każdego pacjenta jesteśmy w stanie dobrać odpowiedni lek.

Czy ze strony pacjentów często pada pytanie, czy tabletki przeciwbólowe muszą zażywać do końca życia?

Tak i odpowiedź, niestety, brzmi: tak. Ale trzeba sobie uzmysłowić, że jeśli ktoś ma cukrzycę, to zażywa insulinę do końca życia, jeśli ktoś ma nadciśnienie, musi zażywać leki regularnie. I to nikogo nie dziwi.

Natomiast gdy ma przepisane leki przeciwbólowe, które są normalnym lecze-

niem w chorobach przewlekłych, to zadaje pytanie: dlaczego?

Może dlatego, że powszechnie nie traktujemy bólu jako choroby, lecz jako objaw.

Tak, to prawda. Najczęściej ból jest objawem, ale jeżeli trwa powyżej trzech miesięcy, to rządzi się innymi prawami. To nie jest ten ból, który był wcześniej. Bardzo ważne jest także, by otoczenie np. osoby starszej, zrozumiało, że ból to choroba, która przejawia się wieloma negatywnymi stanami emocjonalnymi. Dlatego chory może być np. drażliwy, a on po prostu cierpi. Naturalne jest, że osobą sparaliżowaną opiekujemy się, zajmujemy się nią, a gdy jest to osoba cierpiąca z powodu bólu, to wydaje się nam, że nie potrzebuje takiej opieki. A to błąd.

Jakimi technikami jest leczony ból przewlekły w Szpitalu Św. Rodziny?

Poprzez farmakoterapię, czyli dobieranie leków w zależności od ich rodzaju i dawki, ponieważ są leki, które należy miareczkować. Najpierw podaje się małą dawkę i czeka na rezultat. Część z tych leków ma działanie uboczne, więc tłumaczymy pacjentom, by się nie zniechęcali, jeżeli wystąpią nudności, gdyż zwykle po kilku dniach ustępują. Kolejnym sposobem są blokady oraz leczenie zabiegowe – termolezje, które są stosowane w neuralgii nerwu trójdzielnego, schorzeniach reumatycznych czy też zespołach bólowych kręgosłupa.

A kiedy należy szukać pomocy u lekarza?

Do poradni leczenia bólu należy udać się wtedy, gdy ból się przedłuża i proste leki przepisane przez lekarza nie są skuteczne.

Chciałbym podkreślić: ból przewlekły jest chorobą wymagającą wdrożenia szybkiego, wielokierunkowego leczenia. Wymaga zrozumienia przez pacjenta i jego najbliższych, że powodzenie leczenia w dużej mierze zależy od dyscypliny zażywania leków, ale także od opieki i rehabilitacji. Znacznie łatwiej znosić cierpienie, które nieodmiennie związane jest z dolegliwościami bólowymi, kiedy mamy świadomość, że nie jesteśmy sami w przewlekłej chorobie. A taką są zespoły bólu przewlekłego. 

Więcej informacji uzyskają Państwo w Szpitalu Specjalistycznym im. Świętej Rodziny. Rudna Mała 600, 36-060 Głogów Młp., tel. 17 8 666 700, 503 193 800, www.klinika-rzeszow.pl

Lipiec/Sierpień 2014

15

16

Lipiec/Sierpień 2014

WYŻSZA EMERYTURA – niższe podatki

Z

miany w systemie emerytalnym, prognozowane niskie emerytury oraz starzenie się polskiego społeczeństwa sprawiają, że nasza przyszłość po zakończeniu pracy zawodowej w coraz większym stopniu zależy od tego, czy potrafimy odpowiednio wcześnie zmobilizować się do oszczędzania.

Wciąż jednak zbyt słabo uświadamiamy sobie swoją odpowiedzialność za własną finansową przyszłość, co przekłada się na niewielką skłonność do rezygnacji z bieżącej konsumpcji i regularnego odkładania pieniędzy.

NAWYK OSZCZĘDZANIA – antidotum na niską emeryturę O systematycznym oszczędzaniu na dodatkową emeryturę powinien pomyśleć praktycznie każdy z nas, a szczególnie kobiety (zarabiające często mniej niż mężczyźni oraz pracujące zazwyczaj krócej z uwagi na zobowiązania rodzinne), jak również przedsiębiorcy i osoby samozatrudnione (w związku z opłacaniem najniższych składek na ZUS). Oszczędzanie jest niezbędne również dla osób, których zarobki znacznie (ponad 2,5 raza) przekraczają średnią krajową. Po zakończeniu pracy zawodowej mogą one bowiem liczyć w najlepszym wypadku na emeryturę równą 30 proc. ostatniej pensji.

Aviva ma w swojej ofercie kilka programów pozwalających na gromadzenie

oszczędności z myślą m. in. o emeryturze.

Należą do nich Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE) oraz Indywidualne Konto Emerytalne (IKE) – oba są oferowane w formie ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

IKZE i IKE – tajemnicze skróty, a ile korzyści IKZE umożliwia skorzystanie z ulgi podatkowej w PIT każdego roku, w którym dokonywane są wpłaty do programu. Roczny limit wpłat wynosi w 2014 r.

4495,20 zł, co daje maksymalną ulgę podatkową w wysokości 1438 zł. Środki wypłacane po przejściu na emeryturę są pomniejszane o 10-proc. zryczałtowany podatek dochodowy.

IKE pozwala natomiast na oszczędzanie zwolnione z podatku od zysków kapitałowych. Maksymalna kwota, którą klient może wpłacić w roku, to 11 398 zł (dot. 2014 r.).

Jedynym warunkiem skorzystania z nieopodatkowanych zysków z tych oszczędności (które nie będą również ob-

ciążone podatkiem dochodowym) jest wypłata zgromadzonych środków po spełnieniu określonych warunków.

Więcej szczegółów dotyczących możliwości skorzystania z przywilejów podatkowych w obu programach można znaleźć w ustawie z dn. 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

ELASTYCZNOŚĆ – czyli luksus samodzielnego decydowania o oszczędnościach Zasady inwestowania w obu programach Avivy są bardzo elastyczne – klient sam decyduje o częstotliwości i wysokości składek (minimalna miesięczna składka w IKZE wynosi 55 zł, w IKE – 300 zł), o tym, w jakie fundusze je zainwestuje (do wyboru ma 13 ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych) oraz kiedy skorzysta ze zgromadzonych środków. W razie śmierci kapitał, zwolniony z podatku od zysków kapitałowych oraz z podatku od spadków i darowizn, zostaje przekazany osobom wskazanym jako uposażone. Dzięki wyborowi IKZE w Wariancie Premiowym wypłacone zostaną również dodatkowe środki, które mogą zostać przeznaczone np. na opłacenie podatku dochodowego.

PRZYWILEJE PODATKOWE na wyciągnięcie ręki Dzięki programom ubezpieczeniowo-oszczędnościowym, oferowanym przez Avivę, można nie tylko zapewnić sobie szansę na wyższą emeryturę, ale i skorzystać z przywilejów podatkowych, pozwalających na bardziej efektywne inwestowanie pieniędzy. Warto pomyśleć już dziś o odpowiednim sposobie zabezpieczenia się na emeryturę. 

Lipiec/Sierpień Lipiec/Sierpień 2014 2014

17

ORTOPEDIA

Stopy DO POPRAWKI tekst: ANNA OLECH

ZDROWE STOPY TO SKARB. WIE O TYM KAŻDY, KTO ZMAGA SIĘ Z JAKIMIKOLWIEK ICH DOLEGLIWOŚCIAMI. NIESTETY, NIEWŁAŚCIWE OBUWIE, LATA ZANIEDBAŃ, A CZĘSTO RÓWNIEŻ SKŁONNOŚCI GENETYCZNE, SPRAWIAJĄ, ŻE NASZE STOPY CZĘSTO WYMAGAJĄ INTERWENCJI CHIRURGICZNEJ. NA SZCZĘŚCIE, NAJNOWOCZEŚNIEJSZE METODY LECZENIA SCHORZEŃ STÓP POZWALAJĄ UNIKNĄĆ BÓLU I PRZYWRÓCIĆ STOPOM PIĘKNY, A PRZEDE WSZYSTKIM ZDROWY WYGLĄD.

N

ajczęstszymi zniekształceniami stóp są tzw. koślawe skrzywienie palca pierwszego (paluch koślawy), zwyrodnienie stawu tego palca (paluch sztywny), młoteczkowate lub szponiaste zagięcia małych palców i wynikające z tego przeciążenie głów małych kości śródstopia, powodujące bóle i tzw. odciski na przedniej części podeszwy stopy.

Utarło się przekonanie, że przyczyną deformacji są niewygodne buty, ale wpływ na to mają także predyspozycje genetyczne oraz obciążenia, na jakie narażona jest stopa. – Jednak predyspozycje genetyczne, np. podatna na zniekształcenia wrodzona wiotkość stawów, oraz skutki noszenia obuwia wąskiego z przodu i na wysokim obcasie, dotyczą niemal wyłącznie kobiet. Dlatego można w przybliżeniu przyjąć, że w Polsce paluchy koślawe występują u 10 mln kobiet i tylko u 10 tys. mężczyzn – wyjaśnia dr n. med. Robert Wojnarowski, specjalista ortopedii i traumatologii narządu ruchu w Szpitalu im. Św. Rodziny w Rudnej Małej.

18

Lipiec/Sierpień 2014

Krok po kroku

DO ZNIEKSZTAŁCENIA Jak zatem dochodzi do zniekształcenia? – Pierwsza kość śródstopia przesuwa się do góry i na bok w stosunku do reszty stopy – tłumaczy dr Wojnarowski. – W ten sposób największa kość przedniej części stopy bierze mniejszy udział w pracy stopy, powodując przeciążenie pozostałych czterech mniejszych kości. Tak powstają odciski i bóle w przedniej części podeszwy stopy. Z pierwszą kością śródstopia połączony jest duży palec, a po odsunięciu się tej kości na zewnątrz palec ten jest ściągany przez obuwie w przeciwną stronę i koślawieje. Przemieszczenie tego palca powoduje wadliwą pracę jego stawów i w efekcie prowadzi do ich zwyrodnienia. o deformacji stóp może doprowadzić zbyt ciasne obuwie, które naciskając na duży palec, doprowadza do zwyrodnienia jego stawów i w efekcie tworzy się tzw. paluch sztywny. Obuwie na wysokim obcasie sprawia, że większy ciężar ciała spoczywa wyłącz-

D

nie na przedniej części stopy. Przy obcasie 8-centymetrowym prawie 100 procent ciężaru znajdzie się na przedniej części stopy.

Kolejnym etapem schorzenia jest zagięcie małych palców do góry, które przypominają, w zależności od stopnia zniekształcenia, szpony albo młotek. W wyniku zniekształcenia stopa w przedniej części ma kształt trójkąta, a noszenie obuwia sprawia ból.

Lepiej zapobiegać NIŻ LECZYĆ

Deformacjom oczywiście można zapobiegać. – Jednak zapobieganie wiąże się z noszeniem szerokich, wygodnych, lecz brzydkich butów, a to dla kobiet jest trudne do zaakceptowania. Część kobiet jest tak przyzwyczajona, a nawet przystosowana do butów na wysokim obcasie, że niewygodnie chodzi się im bez obcasów.

Dlatego potrzebny jest pewien kompromis: gdy nie można zrezygnować z ładnych butów, doradzamy, by – gdy nie muszą, np. w domu – starały się nosić szerokie, niskie buty. Okazuje się, że więk-

szość kobiet uważa swoje buty za wygodne i szerokie, choć w większości takich „wygodnych kobiecych butów” prawdopodobnie żaden normalny mężczyzna, o podobnym rozmiarze stopy długo by nie wytrzymał – mówi ortopeda. ożna zakładać aparaty ortopedyczne odciągające pierwszy palec na zewnątrz. Zapobiega to bardzo bolesnemu zniekształceniu, jakim jest podchodzenie tego palca pod drugi. Odciski i bóle przedniej części podeszwy stopy można zmniejszać odpowiednimi wkładkami do butów. Prawidłowo zrobione i umieszczone wkładki mogą znacznie zmniejszyć bóle i odciski. – Ale trzeba pamiętać, że to nie odcisk boli, ale przeciążone tkanki – zauważa dr Robert Wojnarowski. – Odcisk jest zgrubieniem skóry w miejscu jej nadmiernego przeciążenia, jest reakcją obronną na nie. Po operacyjnej korekcji lub po założeniu odpowiedniej wkładki, odcisk znika po około 6 miesiącach. Wcale nie trzeba go wycinać.

M

Nowoczesne operacje Z MINIMUM BÓLU

Jednak wkładki czy aparaty ortopedyczne nie zawsze wystarczają. Zniekształcenie całkowicie zlikwiduje jedynie operacja. Jeżeli dolegliwości utrudniają normalne życie, a dodatkowym argumentem jest wygląd stopy, wówczas lekarz kwalifikuje do zabiegu. – W zależności od zawansowania choroby, zabiegi są minimalnie inwazyjne lub też „klasyczne”, polegające na przecięciu skóry, nastawianiu zniekształconych części stopy i ustabilizowaniu ich specjalnymi implantami.

Wbrew powszechnie panującym opiniom, zabiegi te nie są bardzo bolesne. Pooperacyjne dolegliwości ustępują po zwykłych środkach przeciwbólowych. Jest to możliwe dzięki postępowi w technice operacyjnej oraz w udoskonaleniu implantów.

Dziś już praktycznie nie używa się gipsu, chory może chodzić często w tym samym dniu, w którym był operowany, co dawniej byłoby nie do pomyślenia – wyjaśnia dr Robert Wojnarowski. o operacji należy też przez ok. 6 tygodni nosić szeroki sandał ortopedyczny, a przez kolejne półtora miesiąca nie powinno się przeciążać stóp.

Po tym czasie można stopniowo wracać do swoich ulubionych butów. I okazuje się, że nawet ponowne noszenie niezbyt wygodnych butów nie powoduje nawrotu choroby. 

P

STUDIA LEKARSKIE

SZANSĄ ROZWOJU LOKALNEJ KADRY Z DR. HAB. N. MED. BARTOSZEM KORCZOWSKIM, profesorem Uniwersytetu Rzeszowskiego, specjalistą chorób dzieci, ordynatorem Klinicznego Oddziału Pediatrii w Szpitalu Wojewódzkim nr 2 w Rzeszowie, rozmawia ANNA OLECH Panie doktorze, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w lipcu br. nadało Wydziałowi Medycznemu Uniwersytetu Rzeszowskiego uprawnienia do prowadzenia studiów magisterskich o profilu praktycznym na kierunku lekarskim. Wieloletnie starania, by na Podkarpaciu powstały te prestiżowe studia, kończą się sukcesem.

Podkarpacie, jako jedno z niewielu województw w Polsce, nie kształci lekarzy. Próby utworzenia takiego kierunku lekarskiego były prowadzone w końcówce ubiegłego wieku i nasze miasto było już wtedy na dobrej drodze. Wówczas w naszych szpitalach funkcjonował Instytut Medycyny Klinicznej krakowskiej Akademii Medycznej. Na kierunku lekarskim, w oparciu o tamtejszą uczelnię, były prowadzone szkolenia lekarzy w zakresie przedmiotów klinicznych, czyli odbywających się w szpitalach na 4., 5. i 6. roku. Jednak na przełomie lat 80. i 90. ub. wieku, krakowska uczelnia zakończyła współpracę z tutejszymi szpitalami i nie doszło do powstania, planowanego wówczas, zamiejscowego wydziału lekarskiego krakowskiej Akademii Medycznej. Od tego czasu władze lokalne starały się, aby w Rzeszowie była możliwość kształcenia lekarzy.

W momencie powstania Uniwersytetu Rzeszowskiego pojawiła się szansa na to,

by takie szkolenie prowadzić na miejscu i by młodzież, która jest zainteresowana tym kierunkiem, mogła te studia odbywać tutaj, i niekoniecznie wyjeżdżać do Lublina, Krakowa, Warszawy czy Gdańska.

W związku z tym na Uniwersytecie Rzeszowskim powstał wydział nauk o zdrowiu przekształcony w wydział medyczny, który kształci tzw. personel średni – pielęgniarki, położne, ratowników medycznych, fizjoterapeutów, dietetyków, ale nie lekarzy. W miarę rozwoju tego wydziału udało się pozyskać z zewnątrz kadrę naukową, co jest istotą sprawy, i udało się wzmocnić kadrę miejscową. A zatem potencjał kadrowy jest na tyle dobry, że mogliśmy się starać o utworzenie kierunku lekarskiego na wydziale medycznym. Byłby to kolejny kierunek studiów, ale najbardziej prestiżowy i wymagający.

Przygotowania ze strony uczelni i placówek medycznych wciąż trwają.

Tak, w dalszym ciągu realizowane są bardzo duże inwestycje. Pierwszą jest ogromny budynek, za ok. 90 mln zł, przy ul. Warzywnej. W Szpitalu Wojewódzkim nr 2 jest budowane Centrum Nauki o Człowieku, gdzie będą odbywały się zajęcia ze studentami pierwszych lat. Będą tam prowadzone zajęcia m.in. z anatomii i histologii. Te inwestycje będą zakończone w tym i przyszłym roku.

Zgoda ministerstwa na uruchomienie w Rzeszowie kierunku lekarskiego była poprzedzona pozytywną opinią w tej sprawie, jaką wydała Polska Komisja Akredytacyjna. Pierwszy nabór uczelnia przewiduje już w roku akademickim 2015/2016 i chce przygotować po 60 miejsc na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych. 

Lipiec/Sierpień 2014

19

ZDROWIE PSYCHICZNE

TROSKA

O ZDROWIE

psychiczne tekst: MGR DARIUSZ BARAN, psycholog kliniczny, psychoterapeuta, terapeuta rodzin i par

W praktyce medycznej i w życiu codziennym zdrowie oznacza brak choroby. Jeżeli nic nas nie boli, a wyniki różnorodnych badań parametrów i struktury naszego ciała nie wykazują odchylenia od normy, to uważamy, że jesteśmy zdrowi. Konsekwentnie cieszymy się zdrowiem i smakujemy życia w zdrowiu, dopóki nie odczujemy objawów choroby. Wtedy cierpimy, idziemy do lekarza i poddajemy się procedurom leczniczym, tęskniąc za zdrowiem. Odnośnie do zdrowia psychicznego dzieje się podobnie. Zwykle o nie się nie troszczymy, aż ujawnią się objawy zaburzeń psychicznych z towarzyszącym im cierpieniem psychicznym. Kiedy zabraknie zdrowia psychicznego, to wystarczy zgłosić się na terapię do psychiatry lub psychoterapeuty, a czasami do obu specjalistów jednocześnie, w zależności od rodzaju zaburzeń psychicznych. Jak praktycznie zatroszczyć się o zdrowie psychiczne, zanim je utracimy? Jak umacniać zdrowie psychiczne w życiu codziennym? Na początek trzeba wiedzieć i rozumieć, czym jest „to coś”, o co chcemy się troszczyć i umacniać.

Ś

wiatowa Organizacja Zdrowia WHO definiuje zdrowie psychiczne jako dobrostan psychiczny (mental well-being). To coś więcej niż brak choroby. Jednakże ta definicja jest ogólna i mało precyzyjna.

Część środowiska medycznego wprost krytykuje to podejście, jako nienaukowe i ideologiczne, oparte na założeniu powszechnego pragnienia szczęścia. Medycyna walczy z chorobami, a szczęścia nie zapewnia. Tak więc o swój dobrostan psychiczny musimy zatroszczyć się sami. Nie jest powiedziane, że medycyna nie może nam w tym pomóc. Wręcz przeciwnie, możemy korzystać z jej osiągnięć i współpracować ze specjalistami

20

Lipiec/Sierpień 2014

w tej sprawie. Jednak nie należy mieć złudzeń, że troska o nasze własne zdrowie psychiczne jest możliwa bez naszego udziału, na podobnych zasadach jak usunięcie wyrostka robaczkowego w narkozie na sali operacyjnej. Zdrowie psychiczne, jako dobrostan psychiczny, jest w naszych rękach. Od nas samych i współpracy z innymi zależy, czy będzie ono rozkwitać, czy ulegnie osłabieniu.

Na dobrostan psychiczny składa się przeżywanie pozytywnych emocji i poczucie zadowolenia, działanie z zaangażowaniem i pasją, poczucie sensu z poświęcenia się czemuś większemu od nas samych, osiąganie celów życiowych oraz głębokie i trwałe związki z innymi ludźmi.

P

ozytywne emocje. Naturalne jest dążenie do tego, co przyjemne, oraz unikanie tego, co przykre i bolesne. Pozytywne emocje powstają, gdy oceniamy pozytywnie to, co nas spotyka w życiu. Kiedy jest nam wygodnie i mamy zaspokojone wszystkie potrzeby, to poczucie zadowolenia przychodzi samo. Jednakże w codziennym życiu czasami doświadczamy przykrych emocji, takich jak złość, lęk i smutek. Wszystkie emocje są dobre i należy je akceptować takimi, jakie są. One pomagają nam orientować się w tym, co się z nami dzieje i mobilizują nas do określonego działania. Złość mobilizuje nas do walki o wartości. Lęk skłania nas do ucieczki i szu-

ZDROWIE PSYCHICZNE kania schronienia. Smutek zachęca nas do płaczu i rozstania się ze stratą. Wszystkie emocje są pozytywne, tylko niektóre, w odróżnieniu od radości, ekstazy, przyjemności, są przykre i trudne w przeżywaniu. A wszystko po to, aby coś pozytywnego zmienić w życiu. Szczęście i życie przyjemne nie oznacza unikania cierpienia i zmuszania się do uśmiechu. To przeżywanie wszystkich emocji jako czegoś pozytywnego. Zaprzeczanie i wypieranie się uczuć osłabia nasze zdrowie psychiczne.

Pochłonięcie. Kolejnym elementem dobrostanu psychicznego jest zdolność do pochłonięcia, zaabsorbowania, zaangażowania w robienie czegoś, jako celu samego w sobie. To stan zanurzenia się w wykonywanej czynności, pochłonięcia wykonywaną czynnością bez troski o wynik i ocenę ze strony innych. Życie z pasją, zajmowanie się hobby, kontemplowanie piękna przyrody i dzieł sztuki, uczenie się dla przyjemności uczenia się i poznawania nowego. Pochłonięcie jest stanem umysłu, koncentracji na doświadczaniu tego, co dzieje się tu i teraz. Wtedy wydaje się, że czas nie płynie. Odkrywanie tego, co nas pochłania, oraz poświęcanie uwagi na to, co dzieje się tu i teraz, jest kolejną wskazówką do umacniania zdrowia psychicznego. ens. Zaspokojenie biologicznych potrzeb i spełnienie przyjemnych pragnień daje poczucie nasycenia i komfortu, ale nie wystarcza do osiągnięcia poczucia sensu. Po co to wszystko, skoro skończy się z naszą śmiercią? Czy żyjemy tylko po to, aby nasycać się dobrami i przyjemnościami?

Każdy znajduje własną odpowiedź na te pytania i może stwierdzić, że to wystarcza. Przez całe dzieje ludzkości wiele samoświadomych osób wyrażało potrzebę przynależności do czegoś, co uznajemy za większe od nas samych, oraz gotowości do służby i poświęcenia na jej rzecz. Życie dla idei i wyższych wartości. Czasami to oznacza poświęcenie dla swoich bliskich, rodziny i przyjaciół. Czasami to jest zaangażowanie w realizację idei ogólnoludzkich i religijnych dla wszystkich ludzi. Dobrostan psychiczny wymaga poczucia, że to, co robimy w życiu, jest wartościowe, nawet wtedy, gdy z tego powodu trudzimy się i cierpimy.

Osiągnięcia. Potrzeba osiągnięć, sukcesów, zwycięstw, wyczynów i mistrzostwa w swojej dziedzinie, jako celu samego w sobie, inspiruje człowieka do prze-

S

kraczania swoich ograniczeń i doskonalenia się. Osiągnięcia wzmacniają poczucie kompetencji. Dodają pewności siebie w zakresie sprawności realizacji praktycznych celów życiowych. Każda dziedzina wiedzy, sztuki, praktycznych umiejętności zawodowych, wymaga kompetencji i sprawności. Osiągnięcia są potwierdzeniem rozwoju umiejętności. Poczucie kompetencji jest elementem składowym dobrostanu psychicznego. wiązki z innymi. Człowiek nie jest samotną wyspą. Z nadmiaru kontaktów z innymi, z obciążenia ich oczekiwaniami można tęsknić do samotności. Jednak po dłuższej samotności odzywa się naturalna potrzeba bycia wśród ludzi i z ludźmi. Od małego dziecka do późnej starości można dostrzec pragnienie intymnej i trwałej więzi z drugim człowiekiem lub grupą bliskich osób, najczęściej w małżeństwie i rodzinie.

Trudno być samemu, choć jest to możliwe.

Statystyki dotyczące występowania problemów zdrowotnych i zaburzeń psychicznych pokazują, że osoby samotne mają się gorzej. Życie w małżeństwie i trwałych związkach bardziej chroni przed chorobami i zaburzeniami psychicznymi, jakby z natury było potrzebne człowiekowi.

Zawiązywanie i podtrzymywanie związków opartych na trwałej więzi uczuciowej i współpracy jest szczególnie wymagającym wyzwaniem we współczesnych czasach. Dawniej istniała silna presja ekonomiczna i obyczajowa przymuszająca małżonków do trwania w związku pomimo braku satysfakcji lub cierpienia. Obecnie partnerzy mają więcej swobody w wolnym wyborze pozostawania w związku lub odejścia bez społecznych i moralnych konsekwencji. Tak więc trwałość związku zależy od osobistych starań, zaangażowania i umiejętności życia w związku. Narasta potrzeba zrozumienia sposobu bycia w związku i umiejętności współpracy dla podtrzymywania jego żywotności. Związek partnerski ma naturę dwoistą. Z jednej strony jest więź uczuciowa, która opiera się na okazywaniu ważności i przeżywaniu intymności. W tej sferze obowiązuje zasada bezwarunkowej akceptacji i afirmacji drugiej osoby. Okazujemy komuś ważność gdy kochamy, lubimy, szanujemy go za to, że jest, a nie za to, co dla nas robi. Przeżywamy intymność z kimś, kiedy dzielimy się swoimi uczuciami, radościami i zranieniami. Intymność może być przeżywana w czasie seksu, ale szcze-

Z

gólny rodzaj intymności jest doświadczany w rozmowie o zranieniach, która prowadzi do wybaczenia. Głębokie zaufanie rodzi się nie z tego, że ktoś unika konfliktów i trudnych tematów, lecz z otwartości i przejrzystości swoich myśli i uczuć oraz sposobu naprawiania zadanych zranień. Drugi aspekt życia w związku małżeńskim lub partnerskim to wzajemne zobowiązanie i odpowiedzialność za sprawy życia codziennego, materialnego, zadaniowego. Wspólne życie to obszar spraw do załatwienia, obowiązków do podjęcia, zadań do wykonania, zarabiania pieniędzy, gromadzenia dóbr i wzajemnego świadczenia sobie usług. To sfera, w której obowiązuje zasada twardych negocjacji, „coś za coś”. Można kogoś bardzo kochać, ale gdy on nie podejmuje się obowiązków i nie wywiązuje z ról społecznych, to życie staje się nie do zniesienia. Zbyt dużo obowiązków i odpowiedzialności spada na jedną osobę w związku. To także prowadzi do kryzysu i rozpadu. Umiejętność okazywania ważności i przeżywania intymności w związku oraz jednoczesnego negocjowania wzajemności w sprawach materialnych, podziału obowiązków i czasu na zaspokajanie potrzeb osobistych, to podstawa osiągania satysfakcji z życia w związku, co umacnia i podtrzymuje dobrostan psychiczny. edycyna i psychologia wychodzą naprzeciw potrzebom troski o zdrowie psychiczne oferując sprawdzone i naukowo potwierdzone praktyki. Ćwiczenia fizyczne łączące doświadczenie cielesności z samoświadomością stanu umysłu (mindfullness). „W zdrowym ciele, zdrowy duch”. To powiedzenie zawiera w sobie sugestię, że dbając o dobrą kondycję fizyczną umacniamy zdrowie psychiczne. Tak się dzieje, ale pod warunkiem celu samego w sobie i samoświadomości. Świadomość oddychania, poczucie pulsowania krwi, rozgrzania ciała, napięcia i rozluźnienia mięśni, które towarzyszą ćwiczeniom fizycznym, jednocześnie wzmacniają poczucie integralności i siły psychicznej. Samoświadomość i uważność chroni przed podejmowaniem wysiłku ponad próg wytrzymałości, przeciążenia i wyczerpania. Dobre zmęczenie fizyczne sprzyja odprężeniu, relaksacji i uspokojeniu umysłu. Ćwiczenia fizyczne dla jakiegoś wyniku, dla zabicia czasu, dla ukarania siebie, dla zbicia wagi, dla nabrania wyglądu i zrobienia na ►

M

Lipiec/Sierpień 2014

21

ZDROWIE PSYCHICZNE innych wrażenia, potrafią zamęczyć i sfrustrować. Ćwiczenia fizyczne mają umacniać poczucie jedności psycho-fizycznej, a nie ćwiczyć ciało mechanicznie w oderwaniu od stanu umysłu. uch ekspresyjny. To forma tańca, który odzwierciedla stan umysłu i służy ekspresji emocji.

Podkład muzyczny może potęgować odczuwanie poruszeń wewnętrznych. Uzewnętrznienie ruchem stanów wewnętrznych rozwija samoświadomość samego siebie i poczucie integracji.

Trening autogenny. To ćwiczenia relaksacyjne polegające na obserwacji swojego oddechu i czucia wewnętrznego ciała, co wspomagane jest wizualizacją w wyobraźni i podkładem muzycznym. Prowadzi to do obniżenia pobudzenia autonomicznego układu współczulnego i przynosi ogólny stan odprężenia i uspokojenia umysłu. Inną formą relaksacji są ćwiczenia progresywne polegające na celowym, chwilowym napinaniu poszczególnych partii mięśni, aby po chwili je rozluźniać. To przypomina ćwiczenia fizyczne bez poruszania się. rening uważności. To obserwacja stanu umysłu i wrażeń zmysłowych wewnętrznych i pochodzących ze świata zewnętrznego bez kategoryzowania i oceniania.

Proste doświadczenie spaceru z uważnością na odgłosy śpiewu ptaków i wszelkich innych wrażeń z pogłębionym oddychaniem. W różnych religiach ta praktyka, określana jako medytacja, jest wykorzystywana od tysięcy lat. Wówczas przedmiotem medytacji są określone treści religijne. W medycynie i psychologii taka medytacja jest obserwacją świata wewnętrznego i zewnętrznego bez dodawania treści religijnych. To jest ćwiczenie samoświadomości i uważności. W wyciszeniu i skupieniu dochodzą do świadomości emocje tła odczuwania wewnętrznego procesu życiowego, które daje poczucie istnienia. To ćwiczenie zapobiega niekończącemu się poszukiwaniu silnych wrażeń w świecie zewnętrznym. Bodźce zewnętrzne tylko na chwilę zaspokajają potrzebę intensywnego przeżywania życia, „czuję, że żyję”, co szybko prowadzi do znużenia i poszukiwania kolejnych mocniejszych wrażeń. Z tego powstaje uzależnienie. Ludzie całe życie za czymś gonią, ponosząc przy tym ogromne koszty i zapominając, że źródło spokoju i poczucia pełni życia mają w sobie.

R

T

22

Lipiec/Sierpień 2014

Trening pamięci autobiograficznej.

To ćwiczenie pamięci przeżyć i doświadczeń osobistych, które wzmacnia samoświadomość siebie i poczucie integracji.

Przykładem tego może być przypominanie sobie przed snem zdarzeń z danego dnia oraz własnych myśli i reakcji emocjonalnych, które im towarzyszyły. To jest samoobserwacja bez oceniania i wartościowania.

Pisanie ekspresyjne. Opisywanie przeżyć i emocji związanych w określoną sytuacją pomaga werbalizować te przeżycia oraz uświadamiać sobie osobiste znaczenia, jakie temu nadajemy. Ponieważ znaczenie nadajemy my sami, to możliwy jest wybór bardziej otwartej i pozytywnej wersji opowieści o swoim życiu. Następuje umocnienie poczucia sprawstwa w życiu.

Trening kompetencji społecznych.

To ogólne określenie zróżnicowanych form psychoedukacji i zajęć warsztatowych rozwijających inteligencję emocjonalną. W tym mieści się wiele form edukacji grupowej, ukierunkowanej na szcze-

gółowe zagadnienia w zależności od potrzeby i kontekstu społecznego. Trening umiejętności liderskich w kontekście grup zadaniowych. Trening interpersonalny w kontekście grupy spotkaniowej.

Trening umiejętności wychowawczych w kontekście pełnienia roli rodzica i wychowawcy. Trening dialogu małżeńskiego i partnerskiego w kontekście budowania związku na całe życie. Trening asertywności. Trening autoprezentacji. nteligencja emocjonalna obejmuje rozpoznawanie własnych emocji, „zarządzanie” swoimi potrzebami i emocjami, zdolność motywowania siebie do działania, empatyczne wczuwanie się w emocje i potrzeby innych ludzi oraz umiejętność budowania harmonijnych i trwałych związków z innymi ludźmi w kontekście rodzinnym, zawodowym i społecznym. W relacjach intymnych kluczowa rola inteligencji emocjonalnej wydawała się od zawsze oczywista. Tymczasem w ostatnich dwóch dekadach do-

I

ZDROWIE PSYCHICZNE konano odkrycia, że rozwijanie inteligencji emocjonalnej u kadry zarządczej i podległych im pracowników ma ogromny wpływ na wydajność pracy i wyniki finansowe podmiotów gospodarczych. Kompetentne przywództwo, zarządzanie motywujące, praca zespołowa, potencjał różnorodności i specjalizacji, podejście integracyjne, zrównoważone godzenie aktywności zawodowej z życiem rodzinnym, wspieranie rozwoju osobistego pracowników, troska o zdrowie fizyczne i psychiczne podnosi wydajność pracy i przynosi wymierne korzyści finansowe. Obalono tym samym mit o szkodliwości emocjonalności w działaniach gospodarczych, które powinny być racjonalne. Okazało się, że kreatywność, pozytywna motywacja i zespołowość nie mogą funkcjonować bez zintegrowania rozumu z emocjonalnością. oaching. To jest poradnictwo życiowe i zawodowe, ukierunkowane na odblokowywanie potencjału osoby w celu maksymalizacji jej dokonań i działań. To także pomoc psychologiczna ukierunkowana na rozwiązanie problemu w oparciu o potencjał i mocne strony klienta.

Konsultacje systemowe. To są konsultacje eksperckie dla kadry zarządzającej i pracowników instytucji, organizacji i przedsiębiorstw oparte na podejściu systemowym, czyli myśleniu w kategoriach wzorców komunikacji i narracji nadających sens i strukturę systemu społecznego. Otwarty dialog wieloosobowy uruchamia proces dokonywania rozróżnień, zmienia wzorce komunikacji i rozumienie sytuacji problemowej w instytucji, co przyczynia się do rozwiązania problemu. Efektywne funkcjonowanie instytucji jako całości, z podmiotowym podejściem do pracowników, wpływa pozytywnie na ich dobrostan psychiczny. sychoterapia. W pewnych sytuacjach, szczególnie gdy osoba ma deficyty rozwojowe z okresu dzieciństwa i dorastania, oraz gdy aktualnie nie radzi sobie ze stresem, pojawiają się zaburzenia psychiczne w formie reakcji lękowych i depresyjnych, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, zaburzeń odżywiania, uzależnień i innych.

Wtedy pomocna jest psychoterapia, którą określa się inaczej jako leczenie słowem.

W ujęciu medycznym nie ma choroby psychicznej, bo nie ma dysfunkcji mózgu.

Porównując funkcjonowanie mózgu człowieka do komputera można powiedzieć,

C

P

że „hardware” nie jest uszkodzone.

Wszystkie urządzenia wewnętrzne są dobrze ze sobą połączone i działają poprawnie. Zaburzenie psychiczne, poddające się leczeniu przez psychoterapię, jest zakłóceniem w sferze „software”, na poziomie oprogramowania. Nasze przekonania, nawykowe myślenie, nabyte wzorce reakcji emocjonalnych, coś w rodzaju wadliwego lub zawirusowanego oprogramowania, są przyczyną zaburzeń psychicznych, którym towarzyszy cierpienie. Wtedy psychoterapia pomaga dokonać zmian w sferze przeżywania, myślenia i zachowania tak, że zostaje przywrócona integracja i sprawność psychiczna. Odwołując się do porównania z komputerem, następuje przeprogramowanie na w pełni wydajny system operacyjny z programami użytkowymi. Z tym, że tego przeprogramowania dokonuje sam pacjent przy wsparciu i asyście psychoterapeuty. Wraz z postępem cywilizacyjnym występowanie zaburzeń psychicznych nasila się, szczególnie reakcje lękowe i depresyjne, uzależnienia od substancji odurzających i psychoaktywnych, uzależnienia behawioralne od pracy, hazardu, gier komputerowych, internetu, seksu, jedzenia itp. Gdy dawniej człowiek żył bliżej natury, a tempo życia było regulowane rytmem zmian w przyrodzie, to łatwiej zachowywał równowagę psychiczną. Na współczesnym etapie rozwoju cywilizacji, industralizacji, cyfryzacji, informatyzacji itd. narasta stres społeczny i ekologiczny, więc człowiek musi świadomie zatroszczyć się o zdrowie psychiczne, bo żyje w bardziej uciążliwych warunkach niż jego przodkowie. eczenie psychiatryczne. To jest specjalistyczna forma pomocy dotycząca chorób psychicznych. Leczenie psychiatryczne opiera się głównie na farmakoterapii z tego powodu, że w chorobie psychicznej (schizofrenia, choroba afektywna jedno- lub dwubiegunowa) stwierdza się dysfunkcję mózgu.

L

Występowanie chorób psychicznych utrzymuje się na stałym, kilkuprocentowym poziomie. Lekarzem prowadzącym terapię jest psychiatra. Współpracuje on z psychologiem, pielęgniarką, terapeutą zajęciowym i środowiskowym, oraz innymi pracownikami, którzy współtworzą sieć wsparcia psychospołecznego we współpracy z rodziną chorego i jego najbliższym otoczeniem. Czasami przebieg choroby psychicznej jest przewlekły, co prowadzi do osłabienia kompetencji społecznych i niepełnosprawności psychicznej. Sieć oparcia społecznego przeciwdziała negatywnym skutkom społecznym choroby psychicznej, podtrzymuje funkcjonowanie w rolach społecznych, osłabia nawroty choroby i umacnia proces zdrowienia. roska o zdrowie psychiczne przybiera różne formy w zależności od potrzeb. Każdy może to robić od zaraz, tym bardziej jeżeli nie doświadcza jeszcze zaburzeń psychicznych. Dbałość o dobrostan psychiczny jest potrzebna jak codzienne mycie i higiena jamy ustnej, których uczymy się od dziecka. Nie ma na co czekać.

W razie potrzeby są eksperci i specjaliści od zdrowia psychicznego, którzy doradzą i pomogą. Jednak wyręczyć nas w tym nie mogą. Tylko my sami możemy wiedzieć najlepiej, czego nam potrzeba. Więc pytajmy siebie każdego dnia, co możemy zrobić dla swojego zdrowia psychicznego już dziś, tu i teraz.

T

Literatura źródłowa: ● Martin E.P. Seligman „Pełnia życia – nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia”. ● Jacek Santorski „Sukces emocjonalny”. ● Luciano L’Abate „Low-Cost Approaches to Promote Physical and Mental Health”. ● Luciano L’Abate „A theory of personality socialization in intimate relationships”. 

Poradnia Zdrowia Psychicznego

Centrum Medyczne MEDICOR ul. Jabłońskiego 2/4, 35-068 Rzeszów, tel. 17 852 61 58 www.medicor.pl

Lipiec/Sierpień 2014

23

24

Lipiec/Sierpień 2014

Lipiec/Sierpień 2014

25

STOMATOLOGIA

ESTETYKA

W STOMATOLOGII tekst: LEKARZ STOMATOLOG PIOTR MIKOŁAJCZYK, fotografie zębów: STOMATOLOGIA MIKOŁAJCZYK

W dzisiejszym świecie zdrowie i naturalne piękno odgrywają ogromną rolę. Coraz większą wagę przywiązuje się do zgrabnej sylwetki, a także kondycji fizycznej. Niejednokrotnie takie atuty pomagają nam w codziennym życiu osobistym i zawodowym, ułatwiają kontakty międzyludzkie. Często o sukcesie decyduje pierwsze wrażenie. Promienny, zdrowy uśmiech jest w takim przypadku naszym wielkim sprzymierzeńcem. Badania wykazały, że osoby z ładnym uśmiechem są odbierane jako bardziej sympatyczne, pomocne, odnoszące sukcesy. To one łatwiej awansują, łatwiej nawiązują znajomości. Niestety, nie każdy posiada piękny „garnitur” śnieżnobiałych zębów. Winą są tu uwarunkowania genetyczne (dziedziczny kształt i kolor zębów), choroby zębów i dziąseł, czasem zaniedbania higieniczne pacjentów, niezdrowy tryb życia, nieodpowiednia dieta.

N

owoczesna stomatologia estetyczna wychodzi dziś naprzeciw potrzebom pacjentów. Nowoczesny gabinet dysponuje całym arsenałem środków, umożliwiających poprawę stanu i wyglądu uzębienia. Wymieniać można m.in.: wybielanie, licówki, uzupełnienia typu inlay, onlay zamiast standardo-

wych wypełnień, korony pełnoceramiczne Procera®, Lava Cerkon®, Empress ®, chirurgię plastyczną dziąseł, implanty, ortodoncję dorosłych.

Wybielanie to pierwszy krok w kierunku poprawy estetyki naszego uśmiechu. Wybielać zęby może praktycznie każdy. Wybielanie powinno być poprze-

Odbudowy dwójek i lewej jedynki za pomocą licówek – korekta kształtu.

Zastosowanie koron i licówek na martwe, przebarwione zęby – licówki na dwójce i jedynce prawej, korony na dwójce i jedynce lewej. dzone staranną kontrola uzębienia. Lekarz stwierdza, czy pacjent nie ma aktywnej próchnicy, czy wszystkie wypełnienia są szczelne, kontroluje, czy nie ma ubytków tzw. przyszyjkowych. Jeżeli występuje któryś z powyższych problemów, należy zęby odpowiednio przygotować do zabiegu wybielania. Wyróżniamy dwie metody wybielania:

Zęby z przebarwieniami po stosowaniu antybiotyków z grupy tetracyklin – odbudowa zębów przy użyciu koron pełnoceramicznych.

26

Lipiec/Sierpień 2014

● wybielanie nakładkowe, wykonywane przez pacjenta w domu, ● wybielanie gabinetowe.

STOMATOLOGIA

Przykład wydłużenia startych zębów – licówki. Uzyskano „młodszy” uśmiech.

Korona i licówki ceramiczne.

P

ierwsze polega na zastosowaniu specjalnych nakładek na zęby (sporządzanych indywidualnie dla każdego pacjenta przez technika dentystycznego), do których aplikuje się żel wybielający o mocy dobranej przez lekarza. Do wybielenia wystarcza 8–10 seansów. Pacjent samodzielnie w domu stosuje powyższe nakładki minimum 4 godziny dziennie lub w nocy podczas snu. Obecnie wprowadzane są coraz mocniejsze preparaty, także czas wybielania domowego może ulec skróceniu.

Zęby wybielone preparatem będą zawsze jaśniejsze niż poprzednio. W zasadzie zabieg nie wymaga powtórzenia.

Wybielanie gabinetowe wykonywane jest przez lekarza w gabinecie w ciągu 1–2 wizyt, w zależności od uzyskanego efektu. W gabinecie stosowany jest mocniejszy preparat, który jest odpowiednio aplikowany na zęby na czas 30 minut do 1 godziny. Efekt wybielania można wspomagać specjalnymi lampami, nie jest to jednak konieczne.

Preparat wybielający nie powinien być stosowany przez kobiety ciężarne i karmiące, gdyż nie prowadzono badań co do ewentualnych działań ubocznych nadtlenku karbamidu na rozwijający się organizm. icówki wykonywane są u pacjentów niezadowolonych z koloru i kształtu zębów, u których wybielanie nie przyniosło pożądanego efektu ze względu

L

na znaczne przebarwienia, czy w przypadku luk między zębami przednimi (tzw. diastema). Umożliwiają także drobną korektę ustawienia zębów w łuku zębowym. Przeciwwskazaniem są zęby po leczeniu kanałowym i z bardzo dużymi wypełnieniami.

Takie zęby są za słabe na licówki. Można

jednakże na nich wykonać korony protetyczne.

Najczęściej licówki zakładane są w odcinku przednim na widoczne przy uśmiechu zęby; zależy to od mniej lub bardziej „szerokiego” uśmiechu danego pacjenta. Aby licówki wyglądały naturalnie i nie pogrubiały zębów, często konieczne jest lekkie szlifowanie przednich powierzchni zębów (wystarczy zebranie ułamka milimetra). To daje nam potrzebne miejsce dla licówki.

Licówki wykonywane są indywidualnie dla każdego pacjenta, dobierany jest kolor i kształt, które ustalane są na pierwszych wizytach. Można także wykonać wstępne przemodelowanie zębów materiałem kompozytowym w jamie ustnej.

Daje to pacjentowi wyobrażenie o późniejszym wyglądzie jego zębów. ateriał używany do produkcji licówek to porcelana. Nowoczesne porcelany potrafią naśladować dokładnie naturalne piękno zębów. Oferują odpowiednią biel, translucencję i opalescencję. Licówki do zębów mocuje się za pomocą techniki adhezyjnej. Specjalny materiał przykleja licówkę z ogromną siłą. Badania w labolatoriach wykazały siłę potrzebną do zerwania połączenia 31 MPa. Jest to siła, która nigdy nie występuje w naturalnych warunkach. ►

M

STOMATOLOGIA projektowanie uzupełnień protetycznych.

M.in. korony pełnoceramiczne na bazie tlenku cyrkonu wykonywane są w procesie frezowania w urządzeniach sterowanych cyfrowo. ońcowy etap jednak jest wykonywany ręcznie przez technika dentystycznego. Leczenie estetyczne to spotkanie techniki z artyzmem; wykonanie uzupełnień ceramicznych można porównać do malowania obrazu – technik nakłada kolejne warstwy masy porcelanowej indywidualnie dla każdego pacjenta mając do dyspozycji komplet fotografii zębów, ale także zdjęć twarzy pacjenta. Kształt, kolor zębów dobierany jest indywidualnie – dobrze dobrane uzupełnienia potrafią zmienić uśmiech. Zęby ustawione harmonijnie do rysów twarzy, do poziomu linii oczu, do linii wargi dolnej powodują, że śmiejemy się radośnie i szczerze. la pacjenta najważniejsze jest, aby przeprowadzane zabiegi były bezbolesne. Większość osób trafiających do dentysty boi się bólu. Obecnie dysponując znieczuleniem komputerowym The Wand® skutecznie eliminujemy ból w trakcie zabiegu. Samo podanie znieczulenia tym urządzeniem jest nieodczuwalne. Kontrole nad procesem dystrybucji leku znieczulającego nadzoruje mikroprocesor, który reguluje prędkość i ilość podawanego środka.

W dzisiejszych czasach, dzięki całemu arsenałowi środków, pięknie uśmiechać może się każdy. Niezależnie od wieku i stanu posiadanego uzębienia – stomatologia XXI wieku potrafi wyczarować uśmiech również dla Ciebie. 

K

Proces wykonywania podbudowy korony

C

oraz modniejsze w Polsce są metody zdobienia zębów biżuterią. Okazją może być np. zabawa karnawałowa, ale też chęć posiadania takiej ozdoby na stałe. Biżuteria nazębna jest mocowana na zębie w sposób nieingerujący w zdrowe szkliwo, utrzymuje się ok. 1 roku. W razie potrzeby biżuterię można w każdej chwili ściągnąć w gabinecie stomatologicznym.

Oferta obejmuje wiele wzorów. Poniżej można zobaczyć przykład umieszczenia gwiazdki z białego złota z diamentem 0,1 karata na górnej prawej dwójce.

Odpowiednie funkcjonowanie założonych uzupełnień, tj. koron, licówek, mostów, implantów, zapewnia odpowiednie ich ukształtowanie funkcjonalne zgodnie z pracą stawów skroniowo-żuchwowych.

Niestety, często pomijana jest rejestracja wzajemnego układu między pracą stawów a ułożeniem zębów. W naszej praktyce stosujemy urządzenie nazywane łukiem twarzowym i artykulator, który naśladuje indywidualne warunki pacjentów i nie tylko pozwala cieszyć się pięknym uśmiechem, ale też zapewnia odpowiednią pracę zębów w trakcie spożywania posiłków. Zęby nie ścierają się i nie niszczą z czasem.

Cyfrowa technika usprawnia proces wykonania koron i mostów – zwiększa dokładność i pozwala na łatwiejsze

D

Skaner i wieloosiowa frezarka sterowana cyfrowo

D

o osiągnięcia dobrych efektów leczenia dobry gabinet wykorzystuje nowoczesny sprzęt. Ogromną rolę odgrywa powiększenie – lupy zabiegowe i mikroskop. Gwarantują one ogromną precyzję i dokładność przeprowadzanych zabiegów. Wykorzystywane są w trakcie przygotowania zębów do założenia licówek, koron, a także podczas leczenia kanałowego.

28

Lipiec/Sierpień 2014

Więcej informacji: Stomatologia Mikołajczyk Rzeszów ul. Podkarpacka 21a, tel. 17 864 22 19, 513 037 645 www.stomatologia-mikolajczyk.com.pl

Lipiec/Sierpień 2014

29

ZDROWY SEN

Jak spać, by się wyspać?

Choć niektórym trudno w to uwierzyć, to, w jakiej pozycji śpimy najczęściej, ma spory wpływ na jakość naszego snu i na ogólne samopoczucie po przebudzeniu. Może się okazać, że przyczyną tego stanu jest nie tylko nieodpowiednie środowisko snu, ale i sama pozycja podczas spania. Jak zatem temu zaradzić? W jakiej pozycji spać, by nasz sen był zdrowy i komfortowy?

Ludzie najczęściej wybierają pozycję na boku. Po niej najpopularniejszą jest na wznak, czyli na plecach. Najmniej osób śpi na brzuchu. Które z tych pozycji są najzdrowsze?

Spanie na boku to nie taki zły pomysł.

Przy dobrze dobranym materacu kręgosłup układa się prosto, nie powinniśmy także odczuwać bólu szyi i pleców. Jednak linia głowy jest znacznie wyżej od linii boku przylegającego do płaszczyzny podłoża, dlatego ważne jest, by tę przestrzeń wypełnić poduszką o odpowiedniej wysokości. W przeciwnym razie możemy narazić kręgi szyjne na nadmierne wygięcia i obciążenia, a co za tym idzie, narazić siebie na ból szyi. Jako ciekawostkę dodajmy, że spanie akurat na lewym, a nie prawym, boku jest korzystniejsze dla osób cierpiących na zgagę. Ciekawym rozwiązaniem jest spanie z poduszką między kolanami.

Pozwoli to na zachowanie kręgosłupa w prawidłowej pozycji.

Na boku

Uważaj na pozycję „Embrionalną”! Organizm w takiej pozycji pozostanie niedotleniony, bowiem płuca będą dociśnięte i nie będą mogły normalnie pracować.

30

Najzdrowszą pozycją jest spanie na plecach. Mięśnie kręgosłupa w takiej pozycji są rozluźnione i poddają się odpoczynkowi, a kręgi są równomiernie ułożone. Taka pozycja ma także pozytywny wpływ na skórę twarzy, opóźniając pojawianie się zmarszczek! Dzieje się tak, ponieważ kiedy śpimy na plecach, wysokość głowy względem reszty ciała jest najniższa, dlatego też szyja nie jest narażona na nadmierne wygięcia.

Na pozycję spania na plecach powinny uważać osoby, które chrapią. Chrapanie nie tylko przeszkadza pozostałym domownikom, ale także powoduje bóle głowy i brak koncentracji u osoby śpiącej!

Na brzuchu

Są tacy, którzy śpią na brzuchu. Jest to jednak najgorsze rozwiązanie. Kręgosłup wygina się do niezdrowej pozycji – podtrzymywany jest wtedy przez brzuch i klatkę piersiową. Jego dolne kręgi wykrzywiają się i są ściśnięte. Po drugie, w tej pozycji ciała szyja układa się nienaturalnie. Głowa własnym ciężarem utrzymuje szyję wygiętą, czy to w jedną,

„Embrionalna”

Lipiec/Sierpień 2014

Na plecach

ZDROWY SEN czy w drugą stronę, i powoduje jej drętwienie. Jest to jednak bardzo „przytulna” pozycja; można ją wykorzystać do popołudniowej drzemki.

Pozycja na brzuchu utrudnia oddychanie, są jednak poduszki zaprojektowane w taki sposób, by dostęp powietrza nawet w takiej pozycji był swobodny.

Z doświadczenia pewnie wielu z Was wie, że często zasypiając w jednej pozycji, budzimy się w zupełnie innej – jak więc można zmienić na stałe nawyki spania, skoro nie mamy nad tym kontroli?

Z odsieczą przybywają nowoczesne materace oraz poduszki termoelastyczne. Zapobiegają one częstym zmianom pozycji podczas snu i świetnie pomagają w uczeniu nowych, dobrych nawyków spania. Są też uważane za jedne z najbardziej wygodnych. Oczywiście dobór odpowiedniego materaca jest trudny, a oferta jest olbrzymia. Jeśli więc planujesz zakup materaca, warto dowiedzieć się czegoś więcej i odwiedzić np. salon czy sklep specjalizujący się w sprzedaży łóżek. Wykwalifikowana kadra z pewnością znajdzie odpowiednie rozwiązanie dla Ciebie. 

Lipiec/Sierpień 2014

31

Gtakże R dlaUmałych PÓ W K A przedsiębiorstw UBEZPIECZENIA GRUPOWE NA ŻYCIE – O CZYM MAŁO KTO WIE – MOŻE WYKUPIĆ NAWET MAŁA FIRMA. AVIVA PRZEDSTAWIA PROPOZYCJĘ PRZYGOTOWANĄ SPECJALNIE DLA ZAKŁADÓW ZATRUDNIAJĄCYCH NAWET 2 PRACOWNIKÓW.

W

związku z rosnącą liczbą małych firm (w tym osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, które zatrudniają niewielki zespół ludzi), oferta ubezpieczyciela została tak przygotowana, aby zaspokoić oczekiwania również mikroprzedsiębiorstw. – Takie polisy są dostępne na rynku i mamy nadzieję, że będą cieszyć się coraz większą popularnością – wyjaśnia Agnieszka Łoza, koordynator ubezpieczeń grupowych w Avivie na region Podkarpacia. – Tym bardziej, że badania rynku wskazują na zapotrzebowanie na tego typu produkty. Burzymy przy okazji mit „nieubezpieczalności” małych przedsiębiorstw w formule grupowej – dodaje.

Trzeba przy tym pamiętać, że grupowe ubezpieczenie to nie tylko klasyczne ubezpieczenie na życie dla pracowników i ich rodzin, ale także ochrona zdrowia.

Z analiz wynika, że właśnie ten element klienci stawiają najwyżej. Dzięki polisie otrzymają pieniądze na leczenie poważ-

nych chorób, takich jak np. rak czy zawał. Zapewnia ona także wypłatę świadczenia za leczenie w szpitalu, zarówno operacyjne, jak i zachowawcze, a także za zabiegi wykonywane w placówkach chirurgii jednego dnia. Ubezpieczony może też liczyć na wypłatę ryczałtowego świadczenia lekowego, czyli pieniędzy na zakup leków, bez konieczności przedstawienia rachunków. W ramach Pakietu Medycznego „Bądź Zdrów” zyskuje dostęp do sieci prywatnych placówek medycznych.

Oprócz ubezpieczeń dla małych firm, Aviva ma również w swojej ofercie produkty dla dużych przedsiębiorstw.

W ubezpieczeniu Opiekun, skierowanym do większych grup pracowniczych, istnieje możliwość elastycznego kształtowania wysokości ochrony ubezpieczeniowej oraz zakresu ubezpieczenia. Ubezpieczyciel proponuje zawarcie umowy w wariancie ochronnym lub ochronno-inwestycyjnym. W tym drugim przypadku

część składki jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe o zróżnicowanym poziomie ryzyka inwestycyjnego (w ofercie jest ich 13). Uzupełnieniem ubezpieczenia grupowego jest pakiet świadczeń opiekuńczych assistance.

W ramach pakietu ubezpieczony ma zapewnioną organizację rehabilitacji, wypożyczenie sprzętu rehabilitacyjnego, transport medyczny, zakup leków czy opiekę nad dzieckiem. kolei program Bonus jest grupowym programem o charakterze inwestycyjnym, zawierającym również element ochrony ubezpieczeniowej.

Głównym celem tego ubezpieczenia jest inwestowanie środków w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Program ten może być ciekawą alternatywą dla pracowniczego programu emerytalnego ze względu na to, że nie dotyczą go tak ścisłe ograniczenia prawne jak w przypadku PPE. Ubezpieczenie Bonus jest dostępne już dla grup trzyosobowych. 

Z

Z pełną ofertą Avivy można się zapoznać na stronie www.aviva.pl/ubezpieczeniagrupowe.

Do Państwa dyspozycji pozostaje Biuro Ubezpieczeń Grupowych Avivy w Rzeszowie, ul. Moniuszki 11, tel. 17/747 00 18.

32

Lipiec/Sierpień 2014

Lipiec/Sierpień 2014

33

34

Lipiec/Sierpień 2014

Lipiec/Sierpień 2014

35

DERMATOLOGIA

Trądzik to nie fanaberia estetów ale poważna

choroba przewlekła Z LEK. MED. ALEKSANDRĄ SZCZEPAŃSKĄ, dermatologiem i wenerologiem, rozmawia ANETA GIEROŃ Trądzik, zdawać by się mogło, jest problemem osób bardzo młodych. Ale od jakiegoś czasu coraz więcej dorosłych mężczyzn i kobiet z przerażeniem zauważa, że to, co było ich zmorą w młodości, z nie mniejszą siłą wraca w dorosłym życiu.

Statystycznie, najczęściej trądzik zaczyna się w okresie pokwitania, czyli w wieku około 11–15 lat, gdy rozpoczyna się proces dojrzewania i gdy zaczynają działać hormony odpowiedzialne za pracę gruczołów

36

Lipiec/Sierpień 2014

DERMATOLOGIA wydzielających łój. Trądzik zwykle mija w okolicach 23. urodzin, ale często zdarza się, że trwa znacznie dłużej, a bywa, że i do końca życia. W trądziku występuje wielopostaciowość zmian skórnych, od niezapalnych zaskórników do zapalnych: krost, grudek, cyst i ropni.

Bywa też, że będąc nastolatkami mamy ładną cerę, a w wieku dorosłym nagle dopadają nas pryszcze.

Może się tak zdarzyć, z tej prostej przyczyny, że czynników powstawania trądziku jest wiele. Najczęściej jest to czynnik genetyczny. Jeśli rodzice mają trądzik, jest wielce prawdopodobne, że ich dzieci też mogą mieć z nim kłopoty. Kolejnym czynnikiem wywołującym powstawanie trądziku są hormony. Ich poziom zmienia się w ciągu naszego życia i bywa, że trądzik w zależności od wieku pacjenta przybiera mniej lub bardziej agresywną postać. Może się zdarzyć, że mając lat 18 nie cierpimy z powodu zmian na naszej skórze, ale już przy 30. urodzinach możemy mieć bardzo poważne kłopoty z trądzikiem, co związane jest z naszą gospodarką hormonalną.

Innym czynnikiem mogącym nasilać trądzik, jest niewłaściwa dieta, która zawiera pokarmy o wysokim indeksie glikemicznym. Białe pieczywo, słodycze, czekolada, ziemniaki, biały ryż, słodkie napoje nasilają wydzielanie łoju i prowadzą do zmian trądzikowych. U niektórych pacjentów zmiana diety może powodować złagodzenie zmian skórnych. Również bardzo ważnym czynnikiem nasilającym trądzik jest stres.

Nie bez znaczenia są również kosmetyki, jakie stosujemy w dorosłym życiu. Zwykle są to kremy przeciwzmarszczkowe, pudry, których stosowanie prowadzi do zamknięcia ujścia gruczołów łojowych i do powstawania tzw. trądziku kosmetycznego.

Można przypuszczać, że spora grupa 30-, 40-latków w gabinetach dermatologów to pochodna naszego stylu życia, pełnego stresu, pośpiechu i fast-foodów?

To złożony problem. Ja w swoim gabinecie odnotowuję to zjawisko, ale nie wiem, czy nie wynika ono z faktu, że jeszcze kilkanaście lat temu dużo mniejsza była dostępność do lekarza dermatologa, a i sami pacjenci lekceważyli te problemy zdrowotne, które nie zagrażały ich życiu. Być może obecnie wszyscy dłużej żyjemy i bardziej troszczymy się o swój wygląd

oraz dobrą kondycję fizyczną i psychiczną do końca życia. Na pewno też jeszcze kilka dekad temu takie czynniki jak: stres, kosmetyki blokujące ujścia gruczołów łojowych oraz jedzenie miały dużo mniejsze znaczenie w nasilaniu się objawów trądziku niż obecnie.

Nie zmienia to jednak faktu, że trądzik jest chorobą, którą należy leczyć, mimo, iż bywa to niekiedy uznawane za fanaberię przewrażliwionych pacjentów.

Trądzik jest poważną chorobą, która nieleczona często prowadzi do blizn i przebarwień, a bywa, że powoduje u pacjenta dramatyczne obniżenie poczucia własnej wartości i depresję. Trądzik jest też najczęstszą przyczyną wizyt pacjentów u dermatologa. Jego leczenie jest różne w zależności od stopnia nasilenia trądziku.

Niekiedy u pacjentów panuje przeświadczenie, że trądzik leczy się u kosmetyczki. Otóż nie. Wizyty u kosmetyczki mogą wspomóc leczenie dermatologiczne, ale nie są wystarczające, by trądzik skutecznie wyleczyć.

Jak skutecznie, raz na zawsze, można pozbyć się trądziku?

Wszystko zależy od tego, jak bardzo nasilone są zmiany trądzikowe oraz od wieku pacjenta. U bardzo młodej, nastoletniej osoby, u której przypuszczam, że trądzik skończy się za 3–4 lata, stosuje się leczenie zewnętrzne i jeśli jest potrzeba, leczenie doustne antybiotykami.

To ma pomóc przejść pacjentowi trudny okres w jego życiu i nie dopuścić do powstawania blizn. Jeśli w gabinecie pojawia się pacjent z bardzo trudnym trądzikiem i już widać, że powstają blizny, lekarz nie może czekać, aż trądzik minie, ale konieczne jest zaproponowanie odpowiednio silnego i skutecznego leczenia.

Takim lekiem jest pochodna kwasu witaminy A – izotretinoina doustna. Stosowanie tego leku przynosi świetne efekty, ale ma ono pewne ograniczenia. Jeśli decydujemy się na jego stosowanie, konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy pacjentem i lekarzem, a zaufanie i odpowiedzialność obu stron są czynnikami niezbędnymi, by leczenie w ogóle się odbyło, przyniosło zaplanowany skutek i było bezpieczne.

Jeśli do gabinetu przychodzi pacjent mający około 30 lat i trudny trądzik, to raczej mała jest szansa, że choroba minie.

Zwykle konieczne jest leczenie zewnętrzne i antybiotykami doustnymi. Jeśli to nie

skutkuje, pozostaje wspomniana wcześniej izotretinoina.

Ale ta wymaga dużej ostrożności. Czego musimy być świadomi?

Izotretinoina stosowana przez kobiety w wieku rozrodczym wymaga od nich stosowania podwójnej antykoncepcji w czasie brania leku i miesiąc po skończeniu kuracji, która trwa od kilku miesięcy do nawet jednego roku. Chodzi tu o bezpieczeństwo nienarodzonych dzieci, które przy przyjmowaniu leku przez kobiety w okresie ewentualnej ciąży mogłyby się urodzić z bardzo poważnymi wadami rozwojowymi. Lek ten wpływa też na czynność wątroby, na gospodarkę tłuszczową, właściwie na cały organizm. Z tego też powodu dermatolog zleca systematyczne badania, a pacjent musi je skrupulatnie wykonywać. Na początku leczenia izotretinoiną, w przypadku ciężkich trądzików może też dojść do znacznego nasilenia się objawów. Jeśli się tak zdarzy, niekiedy trzeba włączyć dodatkowe leki.

Jak długo trwa leczenie trądziku?

Trądzik uważany jest za chorobę przewlekłą. Jego leczenie trwa kilka lub kilkanaście lat, ale bywa, że i całe życie.

Nasza skóra może się przyzwyczaić do preparatów stosowanych zewnętrznie, a te stają się w końcu nieskuteczne?

Są preparaty, które zawierają antybiotyki zewnętrzne i tych nie należy stosować zbyt długo, a jedynie cyklicznie, w chwilach nasilenia się choroby. Są też preparaty, które nie zawierają antybiotyków zewnętrznych, ale pochodne kwasu witaminy A, nadtlenek benzoilu, albo kwas azelainowy, do których skóra nigdy się nie przyzwyczaja i które zawsze działają z taką samą siłą. One są skuteczne i bezpieczne dla pacjenta.

Leczenie trądziku polega między innymi na niedopuszczeniu do powstawania blizn i innych zmian skórnych, ale co można zrobić, jeśli te zmiany już są?

U pacjenta, który nie ma już trądziku, ale pozostały na twarzy szpecące blizny, można stosować peelingi, mikrodermobrazje i lasery. Do najcięższych blizn stosuje się lasery frakcyjne. Są one skuteczne, przebudowują skórę, ale są też dla pacjenta w pewien sposób kłopotliwe – okres gojenia się skóry po zabiegu laserowym wynosi około tygodnia. W tym czasie pacjent ma ograniczoną aktywność zawodową i towarzyską. 

Lipiec/Sierpień 2014

37

URODA

KOSMETYKI

z Podkarpacia

tekst: JAROMIR KWIATKOWSKI, ANNA OLECH, fotografie: ARCHIWUM PRODUCENTÓW Powszechny stereotyp mówi, że na rynku kosmetycznym dominują marki z największych ośrodków w Polsce.

O tym, że tak wcale być nie musi przekonują przykłady kilku producentów z Podkarpacia, którzy z powodzeniem ten rynek zdobywają. W ich przypadku najważniejszy był dobry pomysł na biznes, czyli zauważenie potrzeby niezaspokajanej dotąd przez rynek i wykorzystanie surowców będących „sekretami natury”. Te kosmetyki nierzadko mają nie tylko walory pielęgnacyjne, ale i lecznicze. Może więc nie warto szukać daleko tego, co mamy blisko?

UZDROWISKO IWONICZ: kosmetyki prosto z natury „Uzdrowisko Iwonicz” S.A. jest producentem preparatów farmaceutycznych i kosmetyków, których receptura oparta została na naturalnych surowcach leczniczych, wykorzystywanych w IwoniczuZdroju od 430 lat w kuracjach zdrowotnych oraz zabiegach pielęgnacyjnych. – Już 140 lat temu rozpoczęto produkcję leczniczej soli jodobromowej otrzymywanej me-

38

Lipiec/Sierpień 2014

todą warzelnianą z naszych wód mineralnych, dzięki czemu inhalacje i kąpiele mineralne można kontynuować w warunkach domowych. W okresie międzywojennym naszym lekiem uzdrowiskowym „na wynos” stała się borowina w specjalnie preparowanych kostkach. To dzisiaj certyfikowane, powszechnie znane, produkowane pod nadzorem farmaceutycznym leki – informuje Krzysztof Guzik, dyrektor ds. sprzedaży i marketingu Uzdrowiska Iwonicz.

Doświadczenia wynikające z zastosowania naturalnych surowców leczni-

czych Iwonicza-Zdroju stały się inspiracją do poszukiwania kolejnych zastosowań minerałów zawartych w iwonickich wodach leczniczych. Tak powstały pierwsze kosmetyki. – Obecnie w naszym portfolio są 22 różne produkty kosmetyczne, posegregowane w pięć serii. Jeśli wziąć pod uwagę rodzaje opakowań, gramaturę, zapachy, to w asortymencie mamy łącznie ponad 70 różnych produktów, począwszy od najprostszych kosmetyków, czyli soli do kąpieli i solankowych płynów do kąpieli, na

URODA no-to-pieknie.pl

– Wszystkie nasze kosmetyki są produktami naturalnymi i każdy z nich „ma cząstkę Iwonicza w sobie” – podkreśla Krzysztof Guzik. – To znaczy naturalne surowce, jakie posiadamy (solanka, woda termalna, sól lecznicza), w każdym z tych kosmetyków w jakiś sposób się znajdują, np. w płynach do kąpieli jest woda termalna z naszych ujęć, w peelingu do ciała znajdują się drobinki naszej soli leczniczej itd.

Kosmetyki z Iwonicza najprościej nabyć na miejscu, w uzdrowisku. Cały ich asortyment znajduje się w tamtejszej pijalni wód i w każdym punkcie recepcyjnym w sanatoriach, które uzdrowisko prowadzi.

– Nie ma nas w wielkich sieciach handlowych, aczkolwiek prowadzimy rozmowy na ten temat – informuje dyrektor Guzik.

– Do niedawna trzy nasze produkty były dostępne w sieci drogerii Rossmann. Jest też wiele sklepów w wielu polskich miastach, które hurtowo kupują od nas nasze kosmetyki i sprzedają, no i oczywiście prowadzimy sklep internetowy.

Przyjazne i skuteczne działanie kosmetyków z Iwonicza zostało potwierdzone szeregiem nagród i wyróżnień przyznanych w ogólnopolskich konkursach. Jednak największym powodem do dumy jest to, że solankowy płyn do kąpieli otrzymał w 2012 r. patent na wynalazek nadany przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto w konkursie „Złota Pieczęć Natury – Najlepszy Kosmetyk Naturalny”, zorganizowanym przez Centrum Kosmetyki i Promocji Zdrowia ESTETYKA, kosmetyki z serii Naturalne Źródło

studiomoonlight.pl

profesjonalnych i wyspecjalizowanych kosmetykach skończywszy – wylicza Krzysztof Guzik.

Te pięć serii kosmetyków to: Naturalne Źródło Urody (płyny i sole do kąpieli); Prosto z Natury (kosmetyki do pielęgnacji ciała, m.in. zestaw do zmęczonych stóp); Sekrety Natury (kosmetyki do twarzy – kremy, peeling, płyn micelarny, pomadki do ust); Kremy z Uzdrowiska Iwonicz (jeden do rąk i paznokci, drugi – do szorstkiej skóry dłoni, łokci i pięt); kuracja SPA (peeling do ciała, balsamy, żel pod prysznic i szampon).

Produkty te posiadają wspólny, zastrzeżony znak towarowy:

Urody otrzymały w 2007 r. wyróżnienie.

Dwa lata później kosmetyki z serii Prosto z Natury (antycellulitowa emulsja do ciała, szampon przeciwłupieżowy, sól i krem do zmęczonych stóp) otrzymały I miejsce i Złotą Pieczęć Natury 2009 za Najlepszy Kosmetyk Naturalny. W 2010 r. kosmetyki z serii Kremy z Uzdrowiska Iwonicz otrzymały II miejsce, a nawilżający balsam brązujący z serii Kuracja SPA otrzymał wyróżnienie. Dwa lata temu kosmetyki z Iwonicza zostały wybrane najlepszym produktem Podkarpacia w konkursie „Nasze Dobre Podkarpackie – znak jakości Gazety Codziennej Nowiny”.

BEEYES: moc jadu pszczelego Oferta firmy BeeYes obejmuje kosmetyki na jadzie pszczelim i miodzie Manuka UMF20+ firmy Bee Pure z Nowej Zelandii. – Jesteśmy importerem firmy Bee Pure na Polskę i Unię Europejską – podkreśla właścicielka Jolanta Jędruch.

Firma działa zaledwie od lutego br. w ramach Akademickich Inkubatorów

Przedsiębiorczości przy Uniwersytecie Rzeszowskim i już osiągnęła wymierne sukcesy: zwycięstwo w StartUp Mixer i nominację do StartUp’u Roku 2014, a tym samym nominację do statuetki Polski Przedsiębiorczej. Została także nominowana – spośród 400 przedsiębiorców z całej Polski – do dziesiątki finalistów projektu Kanwa Przedsiębiorczych.

Jolanta Jędruch mieszka w Przemyślu.

Powtarza, że pomysł na biznes zrodził się przez przypadek. – To zasługa mojej teściowej – śmieje się pani Jolanta. – Kiedyś poprosiła mnie, bym jej kupiła w Internecie maść propolisową. Zaczęłam wgłębiać się tematykę apiterapii, czyli terapii z zastosowaniem produktów pszczelich, czytać blogi anglojęzyczne, no i tak to się zaczęło.

Jad pszczeli, zawarty w kosmetykach Bee Pure: kremie pod oczy, maseczce czy serum do twarzy, nazywany jest „naturalnym botoksem”, ponieważ przynosi natychmiastowy, widoczny efekt redukcji zmarszczek i ujędrnienia skóry, zawiera wiele peptydów i enzymów, które – wnikając w skórę – wspomagają efekty przeciwzmarszczkowe. Ponadto serum Bee Pure Bee Venom Serum jest wzbogacone ►

Lipiec/Sierpień 2014

39

URODA 24-karatowym złotem, co czyni go produktem ekskluzywnym. Kosmetyki Bee Pure stanowią alternatywę dla botoksu i są polecane wszystkim, którzy dbają o swój wygląd i chcą skorygować niedoskonałości pojawiające się z wiekiem.

Kosmetyki Bee Pure są naturalne i wykorzystują unikalną kombinację jadu pszczelego i nowozelandzkiego miodu Manuka UMF 20+. – Lata badań i doświadczeń najlepszych specjalistów z Nowej Zelandii zaowocowały stworzeniem linii Bee Venom o bardzo bogatym i naturalnym składzie – mówi Jolanta Jędruch.

– Wszystkie składniki są tak dobrane, aby uzyskać najlepszą jakość i skuteczność.

Zastosowany jad pszczeli, w maksymalnej dopuszczalnej dawce powoduje mikroobrzęki, które natychmiast wygładzają skórę, a stymulacja produkcji kolagenu i elastyny utrzymuje długotrwały efekt odmłodzenia i odbudowy. Miód Manuka o najwyższym faktorze UMF 20+ łagodzi podrażnienia i zaczerwienienia skóry.

Produkty BeeYes są dostępne w firmowym sklepie internetowym, w niektórych salonach kosmetycznych i beauty, działa przedstawiciel firmy w terenie i sklep stacjonarny w Krakowie. Pierwsze partie produktów pojechały już na Węgry, pro-

40

Lipiec/Sierpień 2014

wadzone są rozmowy na temat ich eksportu do Francji, Belgii i Włoch.

W przyszłości BeeYes planuje rozszerzyć swoją ofertę o mleczko pszczele, pierzgę, propolis. Wymienione produkty pszczele mają bardzo bogate właściwości zdrowotne, antybakteryjne i odżywcze, które mają zastosowanie zarówno w kosmetologii, produktach leczniczych, jak i suplementach diety. – Zależy nam na tym, by były to polskie produkty, zwłaszcza z Podkarpacia, gdzie jest tyle pasiek i pszczelarzy – podkreśla Jolanta Jędruch.

PROASTIQ: kremy w łososiowej barwie W Japonii i Stanach Zjednoczonych kosmetyki z astaksantyną są już bardzo dobrze znane, natomiast na rynku europejskim dopiero zaczęły się pojawiać.

Niemały udział w ich popularyzacji może mieć dwuosobowa firma z Podkarpacia – Proastiq. Około półtora roku temu założyło ją dwóch młodych ludzi: Krystian Małek, student biotechnologii na Uniwersytecie Rzeszowskim w Weryni, i Grzegorz Piróg, absolwent m.in. międzyna-

rodowych stosunków gospodarczych na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Od marca br. sprzedają swoją kurację astaksantyną: krem na dzień i na noc, głównie na stronie internetowej i internetowych drogeriach. Już widać, że mają spore szanse na sukces w branży kosmetycznej, bo kremy cieszą się coraz większym zainteresowaniem kobiet, które na forach internetowych potwierdzają ich skuteczność. Po produkty Proastiq już zgłosili się dystrybutorzy z Niemiec i Stanów Zjednoczonych.

W czym tkwi tajemnica tych kremów?

Głównym składnikiem jest astaksantyna.

To najsilniejszy naturalny antyoksydant, który zapewnia pełną ochronę przed wolnymi rodnikami, skutecznie hamuje procesy starzenia skóry, chroni ją przed utratą nawilżenia i pozwala utrzymać elastyczność. Dzięki tej substancji skóra jest lepiej odżywiona i ukrwiona. Produkują ją algi w odpowiedzi na stresujące warunki, np. brak pożywienia lub tlenu, w których nie jest zachowana równowaga komórek. Aby się chronić, komórki wytwarzają astaksantynę, która pozwala im przetrwać te niesprzyjające momenty. Substancja występuje np. w skorupiakach, a w swoich organizmach magazynują ją łososie

URODA i flamingi, stąd ich charakterystyczna barwa. Astaksantyna jest też naturalnym filtrem przeciwsłonecznym. Kremy Proastiq mają najwyższe z możliwych stężeń tej substancji, stąd też ich intensywna barwa pomarańczowo-różowa.

Skąd na Podkarpaciu firma produkująca kosmetyki z substancją niedawno odkrytą, na polskim rynku właściwie nieznaną? Zaczęło się od ćwiczeń laboratoryjnych na studiach, w trakcie których Krystian miał wyekstrahować astaksantynę z drożdży. W probówce dostał lekko różową zawiesinę. – Zainteresowała mnie ta substancja, bo nic o niej nie wiedziałem, nigdy nie słyszałem, no i nie miałem pojęcia, po co ją ekstrahować z drożdży – wspomina. – Po powrocie do domu natychmiast zacząłem szukać informacji o astaksantynie, czytałem wszystko, co znalazłem. W końcu trafiłem na forum dyskusyjne, gdzie jedna z pań zdradzała, że kupuje kapsułki z astaksantyną, która w Polsce była dostępna jako suplement diety, a zawartość wyciska do kremu, który stosuje. Wtedy pojawiło się kolejne pytanie: dlaczego po prostu nie kupi sobie kremu z tym składnikiem. Okazało się, że go po prostu nie ma.

Obecnie oferta Proastiq to dwa kremy, ale Krystian i Grzegorz już przygotowują się do wprowadzenia kremu pod oczy, a na potrzeby salonów kosmetycznych – profesjonalnej serii do zabiegów specjalistycznych.

SYLVECO: siła tkwi w brzozie Znakiem rozpoznawczym rzeszowskiej firmy Sylveco jest z pewnością kora brzozy.

Wszystkie produkty oparte są o składniki naturalne, a głównie właśnie o ekstrakt z kory brzozy. Dlaczego? Ponieważ zawiera betulinę i kwas betulinowy, które są substancjami aktywnymi, o wysokiej skuteczności działania, a równocześnie całkowicie bezpiecznymi. Dzięki temu mogą z nich korzystać osoby o skórze wrażliwej i skłonnej do alergii.

Kosmetyki brzozowe powstają wyłącznie z najlepszych surowców roślinnych, bo tylko takie najskuteczniej

– i przede wszystkim w naturalny sposób – przywracają skórze równowagę.

Sylveco założył w 1992 r. Stanisław Piela, a firma powstała z fascynacji bogactwem natury i możliwościami substancji, jakich ona dostarcza. Od początku działalności jednym z podstawowych założeń Sylveco była troska o naturę, dlatego nieustannie wprowadzane były i nadal są ekologiczne rozwiązania. Natomiast innowacyjna technologia izolacji i oczyszczania triterpenów (związków organicznych) z kory brzozy, pozwoliła uzyskać związki o wysokiej czystości, które w kosmetologii są uważane za doskonale regenerujące i pielęgnujące.

Co zatem stanowi o jakości i skuteczności tych kosmetyków? Woski i surowe oleje roślinne z pierwszego tłoczenia, masła roślinne, także z pierwszego tłoczenia, które w naturalny sposób zabezpieczają skórę przed promieniowaniem słonecznym.

Są również ekstrakty roślinne i oczywiście aktywny ekstrakt z kory brzozy. Ale kosmetyki Sylveco cenione są nie tylko za to, co mają w swoim składzie, ale również za to, czego nie mają. Próżno w nich szukać sztucznych barwników czy substancji zapachowych, konserwantów, które najczęściej uczulają, nie ma także surowców wytwarzanych z ropy naftowej, olejów silikonowych, gli-

koli. Dzięki temu są one hipoalergiczne i bezpieczne dla skóry.

Obecnie oferta Sylveco to kremy do twarzy, krem pod oczy, produkty do pielęgnacji włosów, stóp i dłoni, balsam do ciała, ochronne pomadki do ust.

Wszystkie na bazie składników naturalnych, bo wprawdzie na ogólnopolskim rynku Sylveco kojarzy się ze składnikiem pochodzącym z kory brzozy, ale w składzie kosmetyków można odnaleźć również wyciąg z nagietka, rumianku, aloesu, mydlnicy lekarskiej, świetlika, bławatka i olej z owoców rokietnika.

Jakość i naturalny skład kosmetyków docenili m.in. pacjenci aptek, którzy przyznali firmie prestiżową nagrodę „Złoty OTIS 2013”. Wyróżnienie ważne w tej branży, a dla Sylveco tym istotniejsze, że na rynku dominują marki z największych miast w Polsce, a tymczasem ta firma powstała w Stobiernej k. Rzeszowa. 

Lipiec/Sierpień 2014

41

42

Lipiec/Sierpień 2014