Starsze Harcerstwo w Kanadzie

STARSZE HARCERSTWO W OKRĘGU ZHP KANADA

Wiele osób nie wie, że ZHP składa się z czterech Organizacji: Harcerzy, Harcerek, Starszego Harcerstwa (St. H.) i Przyjaciół Harcerstwa. Organizacja St. H. skupia starszą młodzież i dorosłych, którzy żyją „duchem harcerskim” i starają się wprowadzać ideały harcerskie w życie publiczne i w życie każdej istoty ludzkiej. Nie konkurujemy z organizacjami młodzieżowymi, a staramy się je wspierać i być dla nich zapleczem doświadczenia harcerskiego i życiowego.

Starszoharcerski krąg „Tatry”. Najstarszy z kręgów kanadyjskich obchodził 70-lecie w październiku 2020r. Piękna rocznica i wspaniały wiek, jakiego wspólnie dożyli członkowie „Tatr”.

Na pytanie: czemu zawdzięcza Krąg swoją długotrwałość, stabilność i dotychczasową żywotność? - członkowie „Tatr” odpowiadają tak:

Krąg „Tatry” 2000 r., zdjęcie z książki hm. Jerzego Grodeckiego „ZHP na pięciu kontynentach 1940-1950”, wyd. Fakty (Kanada) 2018

24

„Prawie wszyscy mamy harcerskie zaplecze (młodzieżowe)... Wszystkich członków łączą więzy prawdziwej braterskiej przyjaźni, zawiązanej przez wspólne obozy, wycieczki, zjazdy, „skapki” i celebracje...Jest nam ze sobą dobrze, znamy się dobrze, nauczyliśmy się tolerować wzajemne słabości, wybaczać winy – wszyscy zdajemy sobie sprawę, że wraz z uciekającymi latami, nasza przyjaźń staje się coraz większym skarbem” (cytat z „Historii Tatr”, autorstwa hm. Jerzego Grodeckiego). Cóż więcej można dodać? To jest właśnie sedno działalności i bytu Starszego Harcerstwa: przyjaźń, radość ze wspólnie przeżytych chwil, wzajemna pomoc i wsparcie w trudnych chwilach oraz satysfakcja ze wspólnego działania i czynienia dobra wokół nas.

Pandemia Covid-19 zmieniła zupełnie nasze życie i sposób działalności harcerskiej. Po otrząśnięciu się z pierwszego szoku zdecydowaliśmy się nie poddawać i dalej działać, w zmienionych warunkach, w innej, nowej

Krąg „Tatry” na Opłatku w styczniu 2020 r. Obrzęd rozpoczęcia i zakończenia każdej zbiórki: stojąc w bratnim kręgu, z wyciągniętą do środka lewą ręką powtarzają słowa „Złączeni braterskim węzłem przyjaźni, zestrzelmy myśli w jedno ognisko i w jedno ognisko duchy” (por. Adam Mickiewicz „Oda do Młodości”)

25

rzeczywistości, tej wirtualnej. Kręgi we własnym zakresie utworzyły wspólne sposoby utrzymywania kontaktów i prowadzenia spotkań wirtualnych: zajęcia z Yogi czy Zumby, obchody urodzinowe, świąteczne „warsztaty” kulinarne, czy ostatni przebój wśród Staroharców: sprzątanie świąteczne szybko i skutecznie. Te spotkania wirtualne pomogły nam przetrwać najgorszy okres pandemii, pierwsze trudne miesiące, pełne strachu i niepewności co przyniesie jutro. I mimo, że byliśmy w odosobnieniu, to te spotkania w jakiś sposób związały nas razem i pogłębiły naszą przyjaźń.

Zdobyliśmy nowe doświadczenie, jak przetrwać kryzysowe czasy i myślę, że wyszliśmy z tego zwycięsko. Nie tylko nie zaprzestaliśmy naszej działalności, ale wręcz przeciwnie, mieliśmy większy kontakt ze sobą niż zwykle i w jakiś bardzo ludzki sposób pogłębiliśmy więzy przyjaźni i troskę o drugiego człowieka.

Uważam, że bez względu na wiek, rodzaj munduru czy koloru podkładki pod krzyżem harcerskim, zawsze jest miejsce w naszej harcerskiej rodzinie dla tych, którzy chcą żyć po harcersku, zgodnie z Przyrzeczeniem Harcerskim. Czuwaj!

Iwona Piotrowski dz. h. Okręgowa Kierowniczka St. H. Kanada

Starsze Harcerstwo!

To jest ciągłość życia według prawa harcerskiego. Było się skrzatem, zuchem, harcerką, wędrowniczką, instruktorką – i co dalej? Jeżeli przez tyle lat harcerstwo było stałą częścią naszego codziennego życia to nie możemy ot tak nagle zapomnieć, że ono istnieje.

I tu mamy starszoharcerstwo – już nie wymagające tak wielkiej aktywności, ale nadal wspierające nas w dążeniu do ideałów harcerskich. W potrzebie wspomagamy nasze szczepy np. przekazując im polskie tradycje i obyczaje. Pamiętajmy, że nasze harcerki to już często drugie pokolenie urodzone poza Polską; mają słabszą znajomość języka, tradycji i wiedzy o Polsce. My przychodzimy im z pomocą.

26

Starszoharcerski krąg „Młoda Polska”

Jako członkowie kręgu starszoharcerskiego przyczyniamy się do propagowania w środowisku polonijnym patriotycznej postawy, na przykład przez udział w defiladach 3 maja i 11 listopada, czy też pełniąc służbę pomocniczą w konsulacie RP przy wyborach. Pokazujemy młodszym pokoleniom, że nie wolno nam zapominać o naszych korzeniach i o kraju, z którego pochodzą nasi dziadkowie i pradziadkowie.

Jako wierzący katolicy włączamy się w harcerską służbę Bogu – to też jest ciąg dalszy życia według prawa harcerskiego. Nasi księża wiedzą, że zawsze mogą liczyć na naszą pomoc w potrzebie.

Harcerstwo jest naszą drugą rodziną. Zżyliśmy się ze sobą od kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu lat. Dobrze jest być razem i wiedzieć, że zawsze możemy na siebie liczyć.

Młodość przemija, przychodzi „złota jesień”: jeden telefon, jedna wizyta, spotkanie na konferencji czy kolędowaniu, tak mało wysiłku, a tyle radości. Na tych spotkaniach wspominamy nasze życie harcerskie, które dodaje mam siły i otuchy do dalszej służby harcerskiej aż do następnego spotkania.

Czuwaj!

Bożena Budyłowski Krąg „Młoda Polska”, Kanada

Jesienne liście, kartka wykonana przez hm. Małgorzatę Niwczyk z Londynu

27