ZON 4 Winter 2016

ZON December 2016 3e jaargang, nummer 4

Meer dan 4.000 gratis aanbiedingen

Voor vrijwilligers bij de Zonnebloem

Truus en Caressa

“Wij zijn fan van kerst�

Vrijwillig Dichtbij: ogen en oren van de samenleving Maastrichtse meiden van goud Alle oliebollen verzamelen!

In dit nummer 22

11

Een vĂŠt goed cadeau

4

19

6

En verder: De column van Wilma De kwestie Taart voor elkaar Er kan zoveel meer in...

Kort en actueel Baanbrekend VrijwilligersVoordeel De dag van mevrouw Vrancken

Nationale Vereniging de Zonnebloem Postbus 2100 | 4800 CC Breda Zorgvlietstraat 491 | 4834 NH Breda Tel. (076) 564 64 64 | Fax (076) 564 63 00

2

9 10 11 11 20 22 23 24

dienstencentrum@zonnebloem.nl zonnebloem.nl ING: NL72 INGB 0001 0985 10 Rabobank: NL03 RABO 0108 9019 98

12 Hoofdredactie: RenĂŠ Rijkers (zon@zonnebloem.nl) Concept en realisatie: Commond

Ogen en oren

Net een kerstwinkel

Aan dit nummer werkten (o.a.) mee: Michel Campfens, Frank van Biemen, Paula Romein, Sandra Peerenboom, Beeldwerkt, Manon van Wijnen.

ZON

NOUD

Doordraaien

14 Zo leuk is het laagseizoen!

Eropuit met de mannen

‘Studeren’ bij de Zonnebloem

16 18

Bijblijven?

“De wereld draait doorrrrrr”. Terwijl de woorden van presentator Matthijs van Nieuwkerk nog in mijn hoofd nagalmen en ik eens goed ga zitten voor de aflevering van die dag, bedenk ik me hoezeer ze waar zijn.

Het lijkt wel of er steeds meer gebeurt in de wereld.

Ontwikkelingen volgen elkaar razendsnel op. Steeds sneller gaat het met de veranderingen om ons heen.

Alsof er telkens weer een tandje wordt bijgeschakeld.

Terwijl Van Nieuwkerk en tafelgenoot in recordtempo hun eerste gasten doorzagen, dwalen mijn gedachten verder af naar het afgelopen Zonnebloemjaar. Een bewogen jaar, kun je gerust zeggen. Want ook onze wereld draait door. Steeds sneller. Deelnemers veranderen. Hun wensen ook. De wijze waarop mensen vrijwilligerswerk (willen) doen verandert. Het geefgedrag van donateurs, lotenkopers en andere (potentiële) geldgevers verandert. De manier waarop we met elkaar communiceren verandert. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Toch is het ons als Zonnebloem ook dit jaar weer gelukt om onze draai te vinden. Door mee te bewegen.

En door in te spelen op al die veranderingen en ontwikkelingen om ons heen. Maar bovenal door iets waar gelukkig geen beweging in te krijgen is. Onze rotsvast verankerde overtuiging dat mensen met een lichamelijke beperking zo normaal mogelijk aan onze samenleving mee moeten kunnen doen. Dat is wat ons voortdrijft, inspireert, motiveert. Dat is wat ons draaiende houdt.

Ik wens iedereen heel fijne feestdagen en een verdraaid goed 2017.

Noud van Rooij, directeur

zonnebloem.nl mijnzonnebloem.nl facebook.com/dezonnebloem @DeZonnebloem

december 2016

3

Op de koffie bij

Bakkers bakken 10.000 bollen voor ‘omaatje Zonnebloem’ en al die anderen

Alle oliebollen verzamelen!

4

ZON

Het begon drie jaar geleden in Limburg. Twee bakkers staken de koppen bij elkaar en besloten oliebollen te ‘doneren’ aan de Zonnebloem. Aanvankelijk lokaal, maar in­middels is het initiatief landelijk uitgerold: 12 bakkerijen bakken samen zo’n 10.000 olie­bollen voor de vrijwilligers én deelnemers van 45 lokale afdelingen.

D

rie jaar geleden zette Bakkerij Gommans (Sevenum) samen met Bakkerij Fleuren (Roermond en Baarlo) een speciale oliebollenbakkerij op. “We wilden de kwaliteit van onze olie­bollen verbeteren,” vertelt bakker Marc Fleuren. “Een goeie oliebol bakken vraagt een goede voorbereiding en een nauwkeurig proces. Je doet het er niet zo maar even bij.”

‘Omaatje Zonnebloem’ Om deze nieuwe locatie goed in te wijden, besloten ze hun eerste lading bollen gratis weg te geven aan een goed doel.

“We zochten een organisatie die dichtbij de mensen staat en waar we zelf ook affiniteit mee hadden”, vertelt Fleuren.

“De Zonnebloem was ons bekend, dankzij de oma van Bas en Joep, de oprichters/eigenaren van Bakkerij Gommans.

Zij was maar liefst 25 jaar lang vrijwilliger, tot haar 86e!

Omdat ze al die jaren met Zonnebloemloten langs de deuren kwam, noemden de mensen in de buurt haar wel ‘omaatje Zonnebloem’. Met deze actie willen we onze waardering tonen voor al die vrijwilligers die zich belangeloos inzetten.”

Volle kracht Dit jaar ging het vet op donderdagochtend 10 november weer in de frituurinstallaties. Na drie uur op volle kracht bakken, liggen er ruim 3.000 versgebakken oliebollen klaar. Zeven afdelingen uit de buurt mogen ze komen afhalen en onder hun vrijwilligers en deelnemers verdelen. Ruim 400 stuks per afdeling. Truus Jansen, vrijwilliger bij de afdeling in Baarlo, doet dat inmiddels voor de derde keer. Samen met de voor­ zitter haalt ze hun partij op om alle bollen vervolgens bij haar thuis te verdelen in zakjes. “Wij delen uit aan vrijwilligers én deel­nemers. Voor iedereen is er een zakje met twee of drie olie­bollen. Straks halen de vrijwilligers die bij mij thuis op.

Zij brengen de zakjes ook weer meteen rond bij de deelnemers.

Die zijn er elk jaar weer ontzettend blij mee!”

Groot verschil Ook voor de bakkers is de actie een feest, vindt Marc Fleuren.

“Elk jaar is het weer speciaal en leuk. Wij houden er een positief gevoel aan over om dit samen met de Zonnebloem te doen.

We krijgen veel positieve reacties van klanten, maar natuurlijk ook van de vrijwilligers. Ze vinden het zeker niet vanzelf­ sprekend dat wij dit doen. Achteraf krijgen we van hen altijd nog een brief met een bedankje en een foto met de vrijwilligers erop. Dat zijn kleine dingen die voor ons een groot verschil maken.” december 2016

De Echte Oliebol De oliebollenactie is een initiatief van de bakkers Bas en Joep Gommans (Sevenum) en Marc Fleuren (Roermond en Baarlo). Zij bakken oliebollen die vrijwilligers van omliggende afdelingen gratis mogen afhalen en naar eigen inzicht verdelen over vrijwilligers en deelnemers van hun afdeling. Dit jaar heeft medebedenker van de actie Joep Gommans het initiatief genomen om alle bakkers van de bakkersformule ‘De Echte Bakker’ in het hele land te benaderen om mee te doen. In totaal doen nu vijftien bakkers mee. Zij zijn allemaal aangesloten bij het Echte Bakkersgilde en verkopen hun oliebollen onder de naam ‘De Echte Oliebol’. Met de actie trappen de bakkers voor het derde jaar op rij het oliebollenseizoen af. Dat begint zoals de traditie wil met Sint Maarten op 11 november.

5

Punt van aandacht

Vrijwillig Dichtbij Samen met lokale vrijwilligers nog méér bereiken. Dat is kort samengevat het doel van het project Vrijwillig Dichtbij. Het project wordt gefinancierd door het ministerie van VWS. Dertien landelijke vrijwilligersorganisaties, waaronder de Zonnebloem, gaan de komende tijd nauwer samenwerken. Voor districtshoofden aanleiding om ­tijdens hun bezoeken aan afdelingen steevast twee vragen te stellen: Wat kom je in de praktijk tegen en waar kunnen we je bij helpen?

6

ZON

Project Vrijwillig Dichtbij

“ Wij zijn de ogen en oren van onze samenleving” Als Zonnebloemvrijwilliger help je mensen. Met een goed gesprek, een luisterend oor of een leuke activiteit. Dat is al heel wat. Maar stiekem doe je nog veel meer. Je komt bij mensen achter de voordeur en ziet dingen die anderen niet zien.

Z

december 2016

o zie je als Zonnebloem­vrijwil­liger bijvoorbeeld welke problemen mensen hebben en of er hulp van andere orga­ nisaties n ­ odig is. Het project Vrijwillig Dichtbij wil in kaart brengen hoe afde­ lingen en hun besturen en vrijwilligers deze belangrijke rol inkleden. Om kennis te d ­ elen en van elkaar te leren. ZON nam samen met districtshoofd Connie Mennens een kijkje bij de afdeling Cothen-Langbroek. “Wij zijn de oren en ogen van onze s­ amenleving.”

zichzelf aangewezen was. Ze had hulp nodig bij boodschappen doen, in de tuin, om naar het ziekenhuis te gaan… Een hele lijst.” Aan het woord is een van de vrijwilligers van de afdeling CothenLangbroek. De afdeling praat vanavond, samen met districtshoofd Connie Mennens, over wat vrijwilligers tijdens hun bezoeken en activiteiten tegen­ komen. En wat ze er vervolgens mee doen. Vragen die districtshoofden de afgelopen maanden aan afdelingen door het hele land hebben voorgelegd.

Hulp nodig “Een tijdje terug kregen we de naam door van een dame die graag door de Zonnebloem bezocht wilde worden. Toen we langsgingen bleek ze veel meer nodig te hebben dan bezoek. Ze was gebrouil­ leerd geraakt met haar kinderen, waar­ door ze plotseling voor veel zaken op

Besef Het zijn vragen die de komende jaren ­alleen maar relevanter worden. Zeker nu zo lang mogelijk thuis blijven wonen het credo is. En de overheid een stapje terug doet. Thuiszorg en welzijnswerk worden overgeheveld naar gemeenten en die doen een steeds groter beroep op allerlei

7

Punt van aandacht

organisaties, mantelzorgers en op vrijwilligers (zie kader pagina 6). Omdat ze langzaam maar zeker beseffen dat partijen als de Zonnebloem veel goed werk doen en er tot nu toe te weinig gebruik van hun kennis en netwerk is gemaakt.

Van haar kracht en toegevoegde waarde is de Zonnebloemafdeling Cothen­Langbroek zich wel terdege bewust: “We zijn een grote organisatie met veel vrijwilligers. We zijn altijd in de buurt en men weet ons goed te vinden.

Ook al zijn het niet altijd vragen waar wij als Zonnebloem iets mee kunnen.”

“Lokaal zijn wij heel sterk” Sociaal vangnet Maar ook al hebben we als Zonnebloem niet altijd zelf het antwoord op een probleem of hulpvraag, we kunnen wel signaleren en door­ verwijzen. En dat doen we dan ook veelvuldig.

Met name via het bezoekwerk komen we bij veel mensen over de vloer en is er vaak een nauwe band met deelnemers ontstaan. Wat doe je dan als je ziet of hoort dat iemand zijn tuin niet meer bij kan houden, zelf geen bood­ schappen meer kan doen, eigenlijk niet meer kan koken of het huishouden noodgedwongen laat versloffen? In een hechte dorpsgemeen­ schap als Cothen of Langbroek is het risico

8

dat mensen dan tussen wal en schip vallen, niet zo groot. “Mensen krijgen veel hulp van familie en buren. Er is een goed sociaal vang­ net.” Daardoor is het ook makkelijker voor de lokale vrijwilligers om grenzen te stellen.

“We kunnen ons focussen op het echte be­ zoekwerk, op de kleinschalige activiteiten.”

Kale flat Maar er zijn ook afdelingen die wél schrijnende situaties tegenkomen, weet districtshoofd Connie Mennens. “Ik hoorde vorige week een verhaal over een deelnemer die in een vrijwel kale flat woonde, zonder vloerbedek­ king zelfs. In zo’n situatie is de kans groot dat iemand meer problemen heeft. Zeker in grotere gemeentes kunnen kwetsbare mensen eerder in een isolement terecht­ komen.” Toegang tot een sociaal netwerk van informele zorg en welzijn, is dan des te belangrijker. Zonnebloemvrijwilligers kunnen daarin een sleutelrol vervullen. Zij zijn vaak nog één van de weinigen die bij deze mensen thuis komen. “Daarom willen we in het kader van Vrijwillig Dichtbij graag van afdelingen en hun vrijwilligers horen wat zij allemaal tegen­ komen en hoe zij daarmee omgaan”, vertel Connie. Wat het signaleren en doorverwijzen betreft zit het volgens haar wel snor. “Verre­ weg de meeste bestuursleden bezoekwerk weten wel welke instanties in hun omgeving actief zijn en welke hulp die kunnen bieden.

Mijn collega’s en ik merken wel dat zo’n ge­ sprek vaak helpt om het netwerk nog verder te vergroten of nog beter te benutten. En desgewenst kunnen we daarbij ook nog ondersteuning bieden.”

ZON

WILMA

Wilma Oostdijk (41) uit Steenbergen is enorm actief als vrijwilliger bij de Zonnebloem. Ze gaat mee met aangepaste vakanties, helpt bij activiteiten en bezoekt mensen bij haar in de buurt.

Warme chocomel Op een winterse zondagmiddag vertoef ik het liefst Hond uitlaten Ook in Cothen-Langbroek heeft de afdeling het netwerk van informele zorgverlening aardig goed in beeld. “Je hebt de stichting Binding, een koepelorganisatie waar allerlei hulp- en zorgorganisaties bij zijn aangesloten”, zegt plaatselijk bestuurslid bezoekwerk Cees de Kruyff. “Als iemand bijvoorbeeld huishou­ delijke hulp of vervoer nodig heeft, kunnen we dat daar aangeven.” Een andere vrijwilliger ontdekte laatst via een lokale krant dat in Langbroek ook een kerkelijke organisatie actief is. “Die kunnen allerlei praktische hulp bieden, tot en met de hond uitlaten.”

Omgekeerd weten die organisaties ook de Zonnebloem goed te vinden. “Met sommige organisaties werken we ook concreet samen”, zegt een van de bestuursvrijwilligers. “We organiseren bijvoorbeeld regelmatig activitei­ ten samen met de Stichting Welzijn Ouderen Cothen. Waarbij we wel moeten uitkijken dat we elkaar niet als concurrenten gaan zien.

We hebben allebei onze eigen doelgroep.”

Kracht En daarmee stipt ze een belangrijk punt aan.

Want als er íets is dat je niet wilt, is het wel dat mensen die hulp nodig hebben, die niet krijgen omdat vrijwilligersorganisaties elkaar als concurrent zien. Connie: “Uiteindelijk draait het om het belang van de deelnemer.

Ons netwerk aan vrijwilligers is heel kostbaar, we zijn enorm sterk op lokaal niveau. We kunnen die kracht nog beter benutten, door de oren en ogen voor anderen te zijn en samen met andere organisaties nog meer voor mensen te betekenen.”

december 2016

op zolder. Al bladerend door mijn fotoboeken haal ik dan herinneringen op aan mooie tijden. Een warme kop thee in mijn handen, sloffen aan mijn voeten. Stiekem begin ik altijd met mijn favoriete map. Mijn persoonlijke Zonnebloemarchief. Kaartjes, briefjes, foto’s. Tien jaar lang heb ik alles bewaard. Het is me zo dierbaar.

Als ik dit weekend de map weer eens opensla, valt er een foto uit. Een foto van Mientje. Warme herinneringen komen naar boven als ik naar haar gerimpelde gezicht kijk.

Terwijl ik Mientje toch echt hartje winter bezocht. Met mijn hoofd diep in mijn kraag gestoken, wandelde ik naar haar huis. “Ach kind. Kom je helemaal in de vrieskou naar mij? Kom gauw binnen!” Ik hoor het haar nog zo zeggen.

Eenmaal binnen werd ik behandeld als een prinses.

Speciaal voor mij had Mientje warme chocomel in huis gehaald. Althans, dat had ze haar dochter gevraagd.

Zelf kon ze geen boodschappen meer doen. Zeker niet in de winter. De kou, gladheid. Voor iemand die haar benen niet meer onder controle heeft, is het levensgevaarlijk. Helaas kwam ze daardoor wekenlang niet buiten.“Is het de goede choco?”, vroeg ze toen ik een slok nam. “Hier, neem een speculaasje.” Ik begreep die ‘prinsessenbehandeling’ wel. Het deed haar zo goed om eens een ander gezicht te zien.

Als ik verder blader door mijn archief, kom ik nog veel meer mooie mensen tegen. Die ik nooit meer zal vergeten. Wat ik wel vergeet, is de tijd. Voor ik het weet is het twee uur later. Ik neem een slok van mijn thee. Bah, die is koud geworden. Toch maar even naar beneden. Ik heb ineens zo’n zin in warme chocomel.

9

De kwestie

Kerstperiode: gas geven of bijtanken?

De feestdagen. Scholen zijn dicht en veel mensen nemen vakantie om kerst te vieren met hun familie. Hoe zit dat met je Zonnebloemwerk? Staat dat ook op een laag pitje, of ben je als vrijwilliger juist extra actief in deze donkere dagen?

Elly Cappon-Cornelis, afdeling Sluis “Als ik mensen bezoek in de decembermaand, neem ik altijd iets extra’s mee. Een kerstkransje of wat bonbons. Dat waarderen ze heel erg. Als sommige bezoekvrijwilligers op vakantie zijn, proberen we dat gat op te vullen met invallers. Zo zorgen we er samen voor dat het bezoekwerk ook in de kerstperiode doorgaat.”

Jan Bentink, afdeling Zuid Oost Friesland “Mijn vriendin werkt in de zorg.

Zij moet werken met de feestda­ gen, dan vind ik het niet erg om ook wat te doen. Als het op prijs wordt gesteld dat ik op een zon­ of feestdag op bezoek ga, dan doe ik dat. Maar ik kan me voor­ stellen dat iemand die met de feestdagen de kinderen en klein­ kinderen op bezoek krijgt, het liever even rustig aan doet.”

Joke StouthartAkkermans, afdeling Zwijndrecht “Als bestuurslid, moeder en mantelzorger probeer ik waar het kan ook even rust voor mezelf te vinden.

December is voor mij juist ook belangrijk voor gezin en familie, dus dan komt het Zonnebloemwerk even op een lager pitje te staan.”

Lummie Langras, afdeling Stadskanaal “Op 10 december hield onze afdeling een gezellige middag met drankjes en muziek.

Dat is de laatste activiteit van het jaar. Dat is wel prettig, want rond de feestdagen heb ik het ook druk met mijn gezin. Ik blijf wel gewoon op bezoek gaan. Als het even kan, gaat dat gewoon door.”

Lies ten Have, afdeling Veendam “Ik ben gewend om te werken met de feest­ dagen. Ik kom van een boerenbedrijf en ik werk nu in de zorg, dus ik weet niet beter. Ook mijn Zonnebloemwerk gaat gewoon door.”

Hilka van der Laan, afdeling Zuidlaren “Zelf ben ik jarig in december en dan ga ik vaak even weg. Maar als ik thuis ben, vind ik het geen probleem om bezoeken af te leggen.”

Ria Veldhuizen, afdeling IJlst Carla van Gerwen, afdeling Noordwijkerhout “Ik vind persoonlijk dat je als vrijwilliger juist in de kerstperiode geen gas terug kunt nemen. Ik begrijp dat het een moeilijke tijd is om je extra in te zetten. Ik ervaar dat zelf ook zo. Je hebt het al druk genoeg met je eigen gezin of vrienden en familie met alle feestdagen in het vooruitzicht. Maar juist onze deelnemers hebben in deze periode extra aandacht nodig.”

10

“Ik heb mijn hele leven in de zorg gewerkt, ook met de feestdagen. Nu ik met pensioen ben, vind ik dat ik dat mijn man niet meer aan kan doen. Voor Sinterklaas en vlak voor kerst organiseert de afdeling nog iets leuks en daarna is het even rustiger. Dat vinden we allemaal wel prettig.”

ZON

Taart voor elkaar

Secretaris in het zonnetje Het zou een normale bestuursvergadering worden bij de afdeling Schoorl-Groet-Camperduin. Maar bestuurslid Janny Stins steekt daar een stokje voor. Zij zet secretaris Marianne Heruer in het zonnetje. Met een wel heel bijzondere reden.

In de tijd dat Janny begint als bestuurslid valt het haar al op hoeveel werk Marianne verzet voor de afdeling. Wanneer de voorzitter van de afdeling ernstig ziek wordt – en na een ziekbed van een jaar helaas overlijdt – is het Marianne die de afdeling draaiende houdt.

“Ze heeft alle zeilen bijgezet en zonder te twijfelen zijn taken over­ genomen. Naast haar eigen werk! Ze is echt de motor van onze afdeling. Na het overlijden van de voorzitter heeft ze dit net zolang volgehouden tot zijn opvolger is aangetreden. Daar heb ik veel bewondering voor.”

Marianne heeft de verrassing niet zien aankomen. “Ik ben er beduusd van”, vertelt ze. “Ik vind het eigenlijk heel normaal wat ik heb gedaan.

Ook al was het inderdaad veel werk. Heel leuk dat dat gezien en gewaardeerd wordt. En dan ook nog een taart, gebakken door een deelnemer die ik goed ken. Dat wordt smakelijk vergaderen!”

Vele vrijwilligers springen net als Marianne als vanzelfsprekend bij in tijden van nood of grote drukte. Deze taart is ook voor jullie!

Ken je ook een vrijwilliger die een bedankje verdient?

Geef hem of haar op voor deze rubriek. Stuur een mail naar zon@zonnebloem.nl en laat weten waarom de taart verdiend is!

Zelf bakken?

Ook zelf een chipolatataart bakken? Een heerlijk recept vind je op Mijn Zonnebloem.

Er kan zoveel meer in… Tilburg

Ein prosit… ein prosit…

De Duitse traditie van het Oktoberfest wordt ook in ons land steeds populairder. In Tilburg maakt de organisatie van het festijn een mooi gebaar. Op zondagmiddag was er een speciaal arrangement voor deelnemers en vrijwilligers van de Zonnebloem. Voor iedereen stond gratis, zoals de traditie wil, apfelstrudel, een pul bier én een broodje worst klaar. De Brabantse jongerenwerkgroep ging er met vijftien personen naar toe en de Tilburgse afdeling Theresia/Besterd zelfs met zestig. Een gezellige boel zoals je op de foto kunt zien.

Stuur ook je verhaal in!

Heb jij ook bijzondere momenten beleefd als vrijwilliger? Tijdens een leuke activiteit of vakantie? Mail je verhaal met foto dan naar de redactie van ZON via zon@zonnebloem.nl. Wie weet staat jouw verhaal de volgende keer in deze rubriek. Alle inzendingen zijn ook te bekijken op mijnzonnebloem.nl

december 2016

11

Bij elkaar

Truus en Caressa zijn als oma en kleindochter

Fan van kerst

Caressa van Houdt (28) Woont in Capelle aan den IJssel Neemt Truus wekelijks mee op pad Truus van der Windt (79) Woont in Capelle aan den IJssel Krijgt bezoek van vrijwilliger Caressa

12

ZON

Terwijl de dagen donkerder worden, lichten twee huizen in Capelle aan den IJssel juist meer op. Kerstverlichting, ballen, siertakken. Een heel kerstdorp komt tot leven in de huiskamers van Truus en vrijwilliger Caressa. En niet alleen met kerst vinden zij elkaar...

“M

ijn bovenwoning is met kerst net een kerstwinkel”, vertelt Caressa enthousiast.

“Half november bouw ik het op en ik geef eerlijk toe… pas half januari haal ik alles weer weg. Heerlijk vind ik het!”

En wat blijkt? Ze is niet de enige in Capelle aan den IJssel.

Carrousel Dat ontdekte ze toen ze eind vorig jaar bezoekvrijwilliger werd van Truus van der Windt. “Truus had het al meteen aangekondigd en een paar weken later kon ik het met eigen ogen aanschou­ wen. Midden in haar woonkamer stond een grote tafel met daarop een berg­ landschap, inclusief kerstdorp. Aan alle details was gedacht. Poppetjes schaatsten, de carrousel draaide, er reed een treintje, er brandde echt licht in de miniatuurlantaarns en op de bergen lag zelfs mos!”

Lampjes aan Waarom de twee zo fan zijn van kerst?

Caressa: “De traditie van gezellig sa­ menkomen met de familie heb ik als kind nooit gekend. Ik kom niet echt uit een warm nest. Daarom wil ik dit familiefeest nu juist zo uitbundig mo­ gelijk vieren!” Truus herkent de behoef­ te aan gezelligheid en warmte. “Ik kan me weleens wat allenig voelen. Dan zet ik de kerstverlichting en de lampjes van mijn dorp aan en daar kan ik uren naar blijven kijken. Voordat de zuster ’s avonds komt, ga ik alvast in bed liggen en laat ik de lampjes nog even aan. Kan ik er nog even van genieten.”

december 2016

“De lichtjes branden weer prachtig”

Naar buiten Het ijs was dus snel gebroken tussen de twee. En al gauw leerden ze elkaar beter kennen. Caressa: “Truus vertelde me dat ze anderhalf jaar niet buiten was geweest, behalve voor een ziekenhuis­ bezoek. Ik kon mijn oren niet geloven!

Deze vrouw stond te springen om erop uit te gaan. Ze is in haar hoofd heel ondernemend, maar vanwege ernstige diabetes kan ze amper nog lopen. En ze heeft nog maar weinig mensen in haar omgeving. Hoe leuk is het dan om haar mee naar buiten te kunnen nemen?”

Tranen En zo kwam het dat Truus na al die tijd het winkelcentrum om de hoek weer eens van binnen zag. En weer eens boodschapjes deed op de markt. “Ik had de eerste keer tranen in mijn ogen”,

vertelt ze. “Cares is een geschenk uit de hemel. Zonder haar en mijn rolstoel kan ik hier gewoon niet komen.”

Slofjes Niet gek dat de twee snel een hechte band hebben gekregen. Truus: “Al na een jaar voelt Caressa als familie voor me.

Ze loopt in mijn huis rond alsof ze mijn kleindochter is. Als we terugkomen van de markt zet ze mijn rolstoel weer terug in de kelder, ze pakt mijn slofjes, zet de boodschappen in mijn keukenkastjes en vraagt of ik nog thee wil. Als ze daarna weer op de motor naar huis stapt, denk ik ‘als haar maar niets overkomt’.”

Lieve oma Ook voor Caressa betekent het contact veel. “Ik heb nooit echt een lieve oude oma gehad. Mijn oma was altijd meer een moeder voor me. Ik wist nooit beter, maar nu merk ik hoe fijn het kan zijn.

Iemand die je kan vertrouwen, die je altijd kan bellen. Iemand die zich om je bekommert. Ze is echt een schat.

Ik had nooit verwacht dat er zoiets bij­ zonders kon opbloeien tijdens het doen van vrijwilligerswerk. Het voelt ook helemaal niet meer als vrijwilligerswerk.”

Snoepwinkel Onlangs gingen de twee, hoe kan het ook anders, naar een kerstshow in het tuincentrum. “Als twee kinderen in een snoepwinkel”, vertelt Truus met een lach. “En we hebben weer wat nieuws gekocht.” Ze wijst op haar kerstdorp. “Deze lantaarntjes waren aan vervanging toe. Nu branden ze weer prachtig.”

13

De charme van het laagseizoen Denk je aan vakantie, dan denk je al gauw aan de zomermaanden. Toch kan het ook heerlijk zijn om juist in het najaar als vrijwilliger mee te gaan.

Dan geniet je tussen de bedrijven door van zonnebaden in Griekenland, het oogsten van wijn in Trier of een bezoekje aan een van de vele Duitse kerstmarkten. Het laagseizoen zit boordevol Zonnebloemvakantieplezier!

Sevasti, Griekenland

oktobe r

“Op mijn werk ben ik de enig e die geen kinderen heeft.

Dus daarom neem ik vaak vak antie op in het voor- en najaar. Ook voor de Zonnebloem . Ik kies deze keer voor de vliegreis naar Griekenland. Wan t ook in het laagseizoen kun je natuurlijk naar de zon ! Warm weer is vooral aangenaam voor de vakantiega ngers. Die kunnen lekker veel buiten doen en iedereen heeft er dan wat meer zin in. Voor mij is het lekkere wee r ook mooi meegenomen.

Maar niet waar ik voor ga. Dat is de zorg, onder alle weersomstandigheden.”

Hans van den Ende, vakantievri

oktober

jwilliger

Trier, Duitsland

en wanneer ik wil. Ik koos “Met mijn baan kan ik vrij nem r in oktober naar Trier. Wat zeke uiteindelijk voor de vakantie t in een wijngebied ligt, het meespeelde was dat Trier ech worden daar de druiven ar Moezel- gebied. En in het naja ik erg interessant, dus dat vind geoogst. Alles rondom wijn rit stuitten we zelfs op een leek me mooi. Tijdens een bus and over de ranken reed afst tractor die op twintig meter uniek gezicht! Dat zie je Een . stte en alle druiventrossen oog jaar. Alle vakantiegangers alleen in deze periode van het om het van zo dichtbij te vonden het heel erg boeiend er van alles over vertellen.” ons zien . En de chauffeur kon Hielke Merkus, vakantievrijwil

14

liger

ZON

november

Mechelen

“Omdat ik verpleegkundige ben en daar altijd een tekort aan is, kan ik vaker per jaar mee als vakantievrijwilliger. Dus kies ik niet specifiek voor alleen het naja ar. Wel heeft de herfst een aan tal voordelen. Zo is het minder druk bij de toeristische attracti es, wat voor onze vakantiegange rs fijn is. Probeer maar eens in een mensenmassa of een druk mus eum je weg te vinden met een rolstoel. Tja, het weer kan natu urlijk wat minder zijn, waardoo r je vaker binnen zit. Maar aan de andere kant… in juli kun je ook rotweer hebben! En dan had je het juist niet verwacht en valt het dus extra tegen. Als het zon netje in november schijnt, waa rdeer je het veel meer. En zo niet, dan is het binnen des te gez elliger.”

Astrid Piggelen, vakantievri jwilliger

er decemb

Kerstreis MPS de Zonnebloem

aakt.

“Ik heb zowel vaarreizen in de zomer als de winter meegem zou ik gaan kiezen, moest écht ik als maar , Allebei hebben ze hun charme , tijdens de versierd is schip hele Het uniek. voor de kerstreis. Die is wel zo met wild en culinair extra is diner het en muziekavond zijn er kerstliederen s zijn natuurlijk ganger e vakanti veel voor punt ander lekker eten. En een hoogte s thuis ganger e vakanti e sommig dat is opvalt, de kerstmarkten. Wat me ook kerst alvast reis deze tijdens k eigenlij en met kerst niet echt bezoek krijgen het Dat lading. nele emotio meer met reis vieren. Dat maakt het ook een kerstreis kouder is, daar moet je je op kleden. Tijdens mijn laatste dikke gewoon we doen Dan regen. hadden we één dag alleen maar om.” minder niet er is pret De mee. ’s kleren aan en nemen we paraplu Manon Holtrop, vakantievrijwilliger

december 2016

15

Ondertussen in

Het is hier bagger Het is vrijdagmiddag. Op de parkeerplaats bij het Nationaal Baggermuseum in Sliedrecht verzamelt zich een klein groepje vrijwilligers en deelnemers, van de Zonnebloemafdeling Dordrecht-Noord.

Vrijwel uitsluitend mannen. En dat is geen toeval.

T

oen Henny Moons drie jaar geleden voorzitter werd van de afdeling Dordrecht-Noord, viel hem wat op. “Onze deel­ nemers zijn voornamelijk vrouwen.

Misschien wel negentig procent. Daar­ naast zijn het grotendeels mensen van zeventig jaar en ouder. Mannen en jongeren zijn dus behoorlijk onder­

16

vertegenwoordigd.” Henny besprak die constatering met het bestuur. “Ik gaf aan dat het gebrek aan mannelijke deelnemers weleens aan het soort activiteiten kon liggen. Die zijn vooral op vrouwen gericht. Bloemschikken, daar zullen mannen nu eenmaal niet zo snel bij aanhaken… Dat moet toch anders kunnen?”

Techniek Zo ontstond een idee voor een ‘mannen­ uitje’ naar het Baggermuseum. “Uiter­ aard hebben we een rondje gemaakt langs onze mannelijke deel­nemers”, vertelt Henny. “Die waren heel positief.

Het gaat immers over techniek en over vroeger. En in een regio als de onze zijn er misschien ook wel deelnemers die ooit wat met de baggerindustrie te maken hebben gehad.”

Grappen Koffie. Daarmee begint het uitje in het museum, dat is gevestigd in de voor­ malige villa van de Sliedrechtse bouwen baggerfamilie Volker. Niet iedereen kent elkaar, maar het klikt al gauw en

ZON

de grappen vliegen over en weer.

Dat doel is alvast bereikt. “Want de gespreksstof is met mannen onder elkaar tóch anders dan bij een bingo­ avond”, grapt Henny.

Allereerste uitje Een van de mannen is Gerrit Monster.

Voor hem is dit het allereerste uitje met de Zonnebloem. Het is na twee hersen­ infarcten en een hersenbloeding zelfs een van de allereerste keren dat hij

“ De grappen vliegen over en weer” überhaupt eropuit gaat. “We komen moeilijk de deur uit met zijn tweeën”, vertelt zijn vrouw Gudrun die mee is voor extra ondersteuning. “Niet eens zozeer fysiek. Vooral het vertrouwen om er samen op uit te gaan is weg.

Zeker, omdat we tijdens een van de infarcten op reis waren. Gerrit is daar erg onzeker van geworden, bang dat er onderweg iets gebeurt en dat ik er dan alleen voorsta.”

de Hollandse baggeraars hun stempel op drukten. Ze demonstreren met prachtige schaalmodellen hoe de enor­ me baggerschepen van nu gigantische hoeveelheden zand weten op te zuigen – en op andere plekken weer opspuiten, om dijken of complete eilanden aan te leggen.

Herinneringen Gerrits ogen glinsteren. Praten kan hij sinds zijn infarcten en hersenbloeding slecht, maar Gudrun ziet hoe hij de demonstraties geboeid volgt. Enthou­ siast dingen aanwijst die indruk maken.

Dingen herkent van vroeger – zelf werk­ te hij jarenlang op een scheepswerf in Kinderdijk. Een periode, waarover hij door zijn beschadigde geheugen soms niet meer alles weet, maar nu komen plots herinneringen naar boven.

Samen optrekken Het begin is gemaakt met activiteiten voor mannen. Maar hoe wil Henny

verder? “We gaan dit bespreken met de regio. Bij ons is het aantal mannelijke deelnemers relatief klein, maar als de andere Dordtse afdelingen meedoen, kunnen we misschien samen optrekken om meer te betekenen voor deze groep. Dat zou mooi zijn. Dit is de eerste stap en zeker niet de laatste.

En mond-tot-mondreclame doet dan zijn werk.”

Vrolijk Voor Gerrit smaakt deze dag in elk geval naar meer. Gudrun: “Dit wil Gerrit zeker vaker doen. Het is lang geleden dat ik hem vrolijk heb gezien, dat ik hem zie genieten. En als ik hem zie genieten, ben ik zelf ook blij!” En ook wat Henny betreft is het ‘mannen­ uitje’ een blijvertje. “Als we meer van dit soort uitjes organiseren, wordt de Zonnebloem vanzelf aantrekkelijker voor mannen met een lichamelijke beperking”

Wereld veroveren Dan nemen twee museumrondleiders de groep mee op een ontdekkingstocht langs de geschiedenis van de Nederlandse baggerindustrie. Een jongensboekachtig verhaal, dat begint met de aanleg van het Noordzeekanaal in de 19e eeuw. Waarna de Nederlandse waterbouwers de wereld veroveren met hun unieke kennis: het Suezkanaal, de haven van Soerabaja, een vliegveld in zee bij Hong Kong en 120 meter die­ pe olieputten voor de kust van Alaska.

Schaalmodellen De rondleiders brengen die hele wereld in geuren en kleuren tot leven. Langs vitrines vol scheepsinstrumenten, film­ pjes van heroïsche bouwprojecten waar

december 2016

17

Handen ineen

Studenten Hotel Management School Maastricht stromen in als vrijwilliger

“Deze meiden

In de nieuwe afdeling ‘Aan het Spoor’ in het zuiden van Limburg waait sinds kort een frisse wind.

Drie studenten van de Hotel Management School Maastricht – tegelijk ook vriendinnen en huisgenoten – maken sinds augustus deel uit van het bestuur. Het resultaat van een bijzondere samenwerking.

18

E

r bestaat geen recept voor het werven van nieuwe jonge vrijwilligers, maar de nieuwe afdeling Aan het Spoor komt een heel eind.

Samen met het districtshoofd bedachten ze een succesvol con­ cept. Tweedejaars studenten aan de Hotel Management School Maastricht krijgen sinds twee jaar de mogelijkheid om activiteiten te organiseren voor de afdeling, in ruil voor studiepunten.

ZON

zijn goud waard” “Waar we op mikken is dat ze na dat jaar blijven als vrijwilliger in het be­ stuur”, aldus de huidige voorzitter Pierre Keulen.

‘Community involvement’ Na twee schooljaren lijkt die formule te werken. Derdejaars studenten Anouk, Eva en Sophie hebben na een aantal maanden besloten bestuurs­ vrijwilliger te worden. En dat terwijl ze de Zonnebloem een jaar geleden nog niet eens kenden, op Anouk na.

“Voor onze opleiding kregen we de opdracht 80 uur te besteden aan ‘community involvement’, waarbij we iets moesten betekenen voor de maat­ schappij. We werden alle drie geraakt door het enthousiaste verhaal van een derdejaars, die vertelde over zijn eigen ervaring als vrijwilliger bij de Zonnebloem. Dát werd ons project.”

Klein diner En zo beten de meiden zich vast in het organiseren van kleinschalige activitei­ ten voor Zonnebloemdeelnemers uit de buurt, toen nog in ruil voor studie­ punten. Gaandeweg leerden ze de doel­ groep steeds beter kennen. “Ons eerste uitje was een boottocht naar Luik. Heel geslaagd, maar we proefden ook dat de deelnemers best tevreden zouden zijn met wat kleiners. We hoefden niet groots uit te pakken om veel impact te hebben. Het sociale contact, daar draait het om. Daarom hebben we als tweede activiteit een klein diner georganiseerd.”

Leerzaam en nuttig Het Zonnebloemwerk beviel de meiden zo goed, dat ze aan het eind van het schooljaar besloten te blijven op vrij­ willige basis. Als penningmeester, be­ december 2016

stuurslid activiteiten en bestuurslid bezoekwerk. “Een bestuursfunctie is voor onze managementopleiding na­ tuurlijk heel erg leerzaam en voor onze carrière heel nuttig. De theorie die we op school leren, kunnen we hier in de praktijk brengen. Daarnaast is het werk van de Zonnebloem hard nodig. De dankbaarheid die wij ontvangen van de deelnemers is heel bijzonder.”

Goede ideeën De 73-jarige Pierre is blij met ‘zijn meiden’. “Ik vind het geweldig om mijn kennis door te geven aan de volgende generatie. Je mag best weten, in eerste instantie was ik wat sceptisch over de

“ In eerste instantie was ik wat sceptisch” inzet van studenten. In mijn werkzame leven ontmoette ik veel stagiairs in wie ik veel energie stak, maar van wie ik weinig terugkreeg. Dit klikte meteen! Deze meiden komen met goede ideeën en nieuwe voorstellen.

Ze zijn bovendien heel goed en snel met de com­puter. Tijdens de verga­ dering tikken ze meteen mee, de notulen zijn meteen uitgewerkt.

Of zoiets als een uitnodiging maken.

Geef ze een dag en ze maken het mooi op, zelfs met een foto erbij!”

Kerstkaartenmiddag Vandaag zijn zes deelnemers uitgeno­ digd voor een kerstkaartenmiddag op de school van Anouk, Sophie en Eva. Eva: “Het zijn allemaal fanatieke hand­ werksters, die thuis in hun eentje veel kaarten borduren en versieren. Nu zijn ze gezellig met een groepje aan het werk. Ze geven elkaar tips en laten ons trots hun collectie zien. Het is voor iedereen belangrijk om onder de men­ sen te zijn en het voelt goed om dat voor een ander te kunnen betekenen.”

Stokje doorgeven Nu de meiden als derdejaars door­ stromen naar het bestuur, gaan ze ook op zoek naar vervangende twee­ dejaars voor het organiseren van activiteiten. Pierre: “Zij houden op hun beurt weer een praatje op school over de Zonnebloem. Om zo nieuwe twee­ dejaars te enthousiasmeren. Zo geven ze zelf het stokje door. Een goede formule, die andere afdelingen ook zeker kunnen toepassen. Want we zijn allemaal op zoek naar jonge vrijwilli­ gers. Het enige is dat we niet meer overdag kunnen vergaderen met het bestuur, maar daar passen we ons op aan. Je moet er wel wat voor willen veranderen, natuurlijk.”

Ook op zoek naar een bijzondere samenwerking?

Staat jouw afdeling open voor verrassende of vernieuwende vormen van samenwerking? Neem contact op met je districtshoofd. Hij of zij denkt graag mee en kan contact zoeken met mogelijke samenwerkingspartners.

19

Kort en actueel

Kookclub serveert 200 deelnemers een kerstdiner Een enthousiaste kookclub uit Hengelo kookt één keer per jaar voor het goede doel. Dit jaar viel de Zonnebloemregio Hengelo met de neus in de boter. Ruim 200 deelnemers werden verwend met een uitgebreid kerstdiner.

Het initiatief kwam tot stand tijdens de Slingerbeurs, waar het bedrijfsleven en allerlei maatschappelijke organisaties elkaar ontmoetten. Frans van Haarlem be­ zocht de beurs namens de regio Hengelo en hoopte een locatie te kunnen regelen voor een nieuwjaarsreceptie.

Maar dat liep anders. “Ik ontmoette daar de kookclub, Stichting Kerstdiner Hengelo, en zij boden ons een volledig verzorgd kerstdiner aan voor 200 personen. Inclusief bingo en livemuziek. Geweldig!”

Als klap op de vuurpijl stelde het ziekenhuis in Hengelo het personeels­ restaurant beschikbaar als locatie. “Het is erg mooi dat lokale organisaties zo meedenken en willen helpen. Zo wordt het voor ons makkelijker om een activiteit aan te bieden. Zeker met kerst wordt dat erg gewaardeerd.”

Sponsoractie? Gebruik ons actieplatform!

Een sponsorloop, een taartenbakmarathon of 24 uur lang opblijven.

Her en der in het land vinden bijzondere acties plaats om geld op te halen voor de Zonnebloem. Om het doneren nóg makkelijker te maken, kun je vanaf nu gebruikmaken van het nieuwe online actieplatform van de Zonnebloem.

Het werkt heel simpel. Op inactie.zonnebloem.nl kun je een eigen actiepagina aanmaken om geld in te zamelen voor bijvoorbeeld de Zonnebloemauto. Iedereen kan op deze pagina rechtstreeks online doneren. Een teller houdt bij hoeveel geld er al is ingezameld.

Wil je ook een actie starten voor de Zonnebloem?

Ga dan naar inactie.zonnebloem.nl

20

ZON

Vitamine V

Gezocht: vakantievrijwilligers uit de zorg!

Ken jij iemand uit de zorg die het leuk zou vinden om als vakantievrijwilliger mee te gaan met de Zonnebloem? Vertel hem of haar dan dat we voor het vakantieseizoen 2017 de hulp van verzorgenden en verpleegkundigen weer hard nodig hebben. Alle informatie vind je op zonnebloem.nl/geefzorg

Fotografeer jouw Jumbo-diner

Beleef! gaat alleen online verder Al sinds jaar en dag geeft de Zonnebloem een gratis tijdschrift uit voor mensen met een lichamelijke beperking. Op 16 decem­ ber valt echter het laatste nummer van Beleef! op de mat. Niet omdat het blad niet gelezen of gewaardeerd wordt, maar omdat de inkomsten uit fondsenweving achterblijven. Daarom zijn we genoodzaakt om goed te kijken waar we onze uitgaven kunnen verminderen. Per slot van rekening willen we een gezonde, krachtige en toekomstbestendige organisatie blijven. Online gaan we er wel gewoon mee door om deelnemers te voorzien van de laatste tips en tricks, inspirerende verhalen en andere aansprekende onderwerpen. De huidige lezers van Beleef!, maar ook alle andere mensen die tot onze doelgroep behoren, kunnen zich opgeven voor de emailnieuwsbrief die in de plaats komt van Beleef via zonnebloem.nl/beleefaanmelden december 2016

Deze week ontvangen ruim 230 afdelingen één of twee dinerpakketten van Jumbo, met daarin alles wat je nodig hebt om een lekker driegangenmenu te koken. Ook dit jaar stelde de supermarktketen 400 maal­ tijden ter beschikking. Elk diner is bedoeld voor twee vrijwilligers en acht deelnemers, die het al dan niet samen bereiden. Organi­ seert jouw afdeling komende weken ook een Jumbo­diner (of een ander leuk etentje in de decembermaanden)? Maak een leuke foto en stuur hem op naar ZON via zon@zonnebloem.nl

21

Baanbrekend

“ Ho, ho, ho: win jij het cadeau?”

Dit keer zie je op de foto niet zoals gewoonlijk­­een vrijwilliger, maar een BN’er verkleed als kerstman. Weet jij wie het is? Een paar tips: Hij heeft zich dit jaar ingezet voor de Zonnebloem. Hiervoor ging hij zelfs met onze boot de grens over naar een land dat zijn naam eer aan doet.

Raad jij wie onze speciale kerstman is? Laat het vóór 16 januari 2017 weten via zon@zonnebloem.nl en maak kans op een bijzondere ontmoeting met deze populaire BN’er!

De winnaar ontvangt persoonlijk bericht.

22

ZON

VrijwilligersVoordeel Wees er snel bij want op = op

Ruim 4.000 gratis aanbiedingen Ook deze winter hebben we weer tal van gratis dagjes uit én een gratis tijdschrift voor je in de aanbieding. Met dank aan musea, rederijen, wellness resorts en andere aanbieders die ze aan ons schenken. Omdat zij – net als wij – hun dank en sympathie willen laten blijken voor het geweldige werk dat jij doet.

In totaal hebben we komende winter meer dan 4.000 gratis kaartjes voor je klaar liggen. De aantallen ver­ schillen per aanbieder. Wees er snel bij, want op = op.

Daarnaast hebben we kortingen geregeld. Voor als je met meer personen wilt komen of het gratis aanbod op is. Je kunt t/m 13 maart 2017 gratis kaartjes en/of kortingsvouchers aanvragen. Ze zijn geldig t/m 31 maart 2017. Soms geldt een afwijkende geldigheidsdatum, maar dan staat dat op de website en op de voucher zelf.

Aanbod maandag 19 december om 18.00 uur online Om alle vrijwilligers gelijke kansen te geven, gaat het aanbod pas enkele dagen na de verschijning van dit blad online. Dat gebeurt op maandag 19 december vanaf 18.00 uur. Je kunt de gratis dagjes uit bestellen via mijnzonnebloem.nl. Heb je geen internet? Kijk dan of een familielid, vriend(in), kennis, buurman of collega­ vrijwilliger online voor je kan bestellen. Lukt dat ook niet, bel dan het Dienstencentrum, tel. (076) 564 64 64 (bereikbaar op werkdagen van 8.30 tot 17.00 uur én op maandag 19 december van 18.00 tot 20.00 uur).

Onze toppers Gratis entree voor 2 personen

Heineken Experience - Amsterdam Ontdek de wereld van bier met een tour door de eerste Heineken­brouwerij. Hier kom je meer te weten over bierbrouwen en de geschiedenis van Heineken. En je mag natuurlijk proeven.

Gratis entree voor 2 personen

Wellness bij IWR - Bleiswijk/ Tilburg/Geldrop/Emst/Hierden

Geniet van een dagje wellness bij één van de vijf mooiste wellness resorts van Nederland. Even ontstressen, tijd voor jezelf nemen en jezelf weer helemaal opladen.

Gratis entree voor 2 personen

Madurodam - Den Haag

Beleef waar een klein land groot in is. Leer vliegen op Schiphol, laad een schip met containers in de haven van Rotterdam of bestuur de Oosterscheldekering.

Gratis entree voor 2 personen

Royal Delft Experience - Delft

Bij Royal Delft/de Koninklijke Porceleyne Fles wordt nog op ambachtelijke wijze het Delfts blauw met de hand gemaakt. Je kunt hier plateelschilders aan het werk zien en bijzondere collecties bewonderen.

Gratis entree voor 2 personen

Zeehondencentrum Pieterburen Maak zeehonden van dichtbij mee in het vernieuwde bezoekerscentrum. Ontdek hoe zeehonden worden opgevangen, liefdevol worden verzorgd en weer worden vrijgelaten als ze zijn hersteld.

Overige aanbiedingen Wellness Thermen la Mer, Almere • Orange Wellness Club, Alphen a/d Rijn • Thermae 2000, Valkenburg Musea Keramiekmuseum Princessehof, Leeuwarden • Natuurmuseum Fryslân, Leeuwarden • Hunebedcentrum, Borger • Nederlands Wijnmuseum, Arnhem • Museum Elburg • Museum het Valkhof, Nijmegen • Museum Catharijneconvent, Utrecht • Museum voor hedendaagse Aboriginal kunst, Utrecht • Marine Museum, Den Helder • Joods Cultureel Kwartier, Amsterdam • Van Gogh Museum, Amsterdam • Stadsmuseum Zoetermeer • De Mesdag Collectie, Den Haag • Witte de With, Rotterdam • Limburgs Museum, Venlo • ModeMuseum Antwerpen (B) Rondvaarten Rondvaart Giethoorn • Rondvaart Amsterdam • Rondvaart Maastricht e.o. Overige uitjes en tijdschriften Zoo Bizar, Orvelte • Skibaan Molecaten, Wezuperbrug • Gratis koffie en gebak bij de Beeldentuin, Garderen • KidZcity, Utrecht • Vakantiebeurs, Utrecht • Zwembad de Hoornse Vaart, Alkmaar • Experience Volendam • BodyWorlds, Amsterdam • Schiphol Behind the Scenes, Amsterdam • VR Cinema, Amsterdam • Speelboerderij Klok’uus, ’s-Heer Arendskerke • Kasteel Heeswijk • Magazine GezondNU

december 2016

23

De dag van mevrouw Vrancken

Tassen vol kers­tinkopen Kerstshoppen is een verraderlijke activiteit. Je denkt dat je niets nodig hebt en staat even later met tassen vol buiten. Wat wil je ook met al dat moois dat er glimt en blinkt? Mevrouw Vrancken (96) komt ogen tekort tijdens een bezoekje aan een kerstshow.

9.00 uur Parkeerplaats Nicolaaskerk in hartje Odijk. Chauffeur Fons heet iedereen vrolijk welkom in de rolstoelbus. De animo is groot, maar liefst 35 mensen stappen in. “De bus zit helemaal vol. En de stemming zit er direct goed in. Je raakt meteen aan de klets met elkaar.”

9.15 uur Tijd voor een lekker bakje koffie met een sprits. “Dat gaat er altijd wel in!”

9.45 uur Eindbestemming Leusden is bereikt. De grootste kerstshow van Midden-Nederland wacht. Tijd om ondergedompeld te worden in een wereld vol kerst. “Wat een ontzettend grote kerstbomen! Ik sta er ge­ woon van te kijken. Een medewerker vertelt me net dat ze de bomen moeten versieren met een hoogwerker. Geweldig om dit eens te zien.”

11.00 uur Met 4.500 vierkante meter aan kerstsfeer, een levende kerststal met ezels, schapen én een kameel en een verhalen vertellende kerstman kom je ogen en oren tekort. “Ik geniet volop. Van de mooie rustige kerstmuziek en alle kerstversiering. Er is zoveel te zien, dat je het haast niet meer ziet. Al zou je dat niet zeggen als je ziet hoe vol de karretjes van de mensen zitten.”

12.15 uur Moe maar voldaan arriveren de shoppers weer in Odijk. Met zo veel kerstaankopen dat het bijna niet in het busje past, grapt een vrijwilliger. Mevrouw Vrancken: “Ik heb dit Mariabeeldje gekocht.

Dat krijgt een mooi plekje bij mij thuis. Een aandenken aan een geweldig leuke ochtend.”

24

ZON