ZON 4 - Winter 2017

ZON December 2017 4e jaargang, nummer 4

2.300 gratis dagjes uit deze winter

Voor vrijwilligers bij de Zonnebloem

Samen vliegt de tijd

“Genieten van mooie gesprekken�

Onbeperkt Eropuit: makkelijker op stap Vorstelijk dagje Soestdijk Een nalatenschap: Hoe ga je ermee om?

In dit nummer 11

17

Muzikale hoogstandjes

4

Vrijetijdslocaties openen poorten naar betere toegankelijkheid

6

En verder: De column van Wilma 9 Wat doe jij? 1 0 Baanbrekend 1 1 Er kan zoveel meer in... 1 6 Kort en actueel 1 7 Taart voor elkaar 1 7 De foto van Dolf van Kuler 1 9 VrijwilligersVoordeel 2 3 De dag van Ann 24

Nationale Vereniging de Zonnebloem Postbus 2100 | 4800 CC Breda Zorgvlietstraat 491 | 4834 NH Breda Tel. (076) 564 64 64 | Fax (076) 564 63 00

2

dienstencentrum@zonnebloem.nl zonnebloem.nl ING: NL72 INGB 0001 0985 10 Rabobank: NL03 RABO 0108 9019 98

12 Hoofdredactie: RenĂŠ Rijkers (zon@zonnebloem.nl) Concept en realisatie: Commond

Hoe ga je om met een nalatenschap?

Aan dit nummer werkten (o.a.) mee: Peter Venema, Indra Simons, Frank van Beek, Beeld Werkt, Manon van Wijnen.

ZON

MARC

Wat ons bindt…

14

2017 ligt alweer bijna achter ons. Een bewogen jaar, dat begon met het ingrijpende (maar onvermijdelijke) besluit om te stoppen met landelijk georganiseerde vakanties en alleen nog ons schip te laten varen. Voor duizenden deelnemers én vrijwilligers een flinke te­ genslag. Gelukkig gloort er met de komst van de af­ delingsvakanties ‘nieuwe stijl’ voor velen ook weer vakantieperspectief. De eerste tekenen zijn bemoedi­ gend; een aantal afdelingen heeft zelfs al geboekt!

“Zo fijn kan praten zijn”

18

Dag met een gouden randje

20 Afdeling Wolvega maakt vakantieplannen

Bijblijven? zonnebloem.nl mijnzonnebloem.nl facebook.com/dezonnebloem @DeZonnebloem

december 2017

Terwijl aan de vergadertafels soms pittig werd gedis­ cussieerd, ging ook het ‘gewone’ (afdelings)leven in 2017 door. Dagelijks werden meer dan 3.000 (!) huis­ bezoeken afgelegd en vrijwel iedere lokale afdeling organiseerde uitstapjes. Steeds vaker kleinschalig.

Ook de Zonnebloemauto gaf vol gas. Veel mensen met een lichamelijke beperking maakten er gebruik van, in toenemende mate ook via onze afdelingen.

Het maakte hun actieradius en dus hun wereld een stukje groter. Datzelfde effect hopen we te bereiken via ons project ‘Onbeperkt Eropuit’, waarmee we de toegankelijkheid van vrijetijdslocaties willen verbete­ ren. Zodat afdelingen en deelnemers meer keuze uit uitjes hebben en makkelijker op stap kunnen. In deze ZON meer over de officiële aftrap op 20 november jl.

Daarnaast kijken we met klankbordgroepen (opnieuw) naar de interne financiering. En naar de structuur, communicatie en werkwijze van onze vereniging.

Al deze initiatieven en ontwikkelingen, maar bovenal de vele huisbezoeken en activiteiten die gewoon doorgaan, geven aan hoe solide ons fundament is.

Juist dat geeft de kracht om door te gaan. Op dat stevige fundament gaan we in 2018 samen met elkaar een Meerjarenplan 2019-2023 bouwen. Daarbij maken we gebruik van de enorme energie en bevlogenheid die onze vereniging zo kenmerkt. En we gaan vooral door met wat ons bindt: mensen met een lichamelijke beperking mooie momenten bezorgen.

Fijne feestdagen!

Marc Damen, directeur

3

Handen ineen

Daar zit muziek in Klassieke muziek en nog veel meer muzikale hoogstandjes. In Limburg genieten elk jaar vele honderden Zonnebloemdeelnemers van professionele concerten, die muziek in álle opzichten toegankelijk maken.

O

p een mooie herfstdag is het een drukte van belang in het Venrayse Odapark.

Midden in het groen staat een monumentaal theehuis, waar vandaag bijna honderd Zonnebloem­ deelnemers worden getrakteerd op een bijzonder concert.

4

Jo Martens loopt met hulp van een vrij­ williger de hoge, lichte concertruimte in.

Ze vindt een mooie plaats, pal vooraan.

Beter kan het niet: “Ik geniet enorm van muziek. Thuis luister ik veel en ik heb vroeger veel concerten bezocht in de schouwburg. Dat gaat nu niet meer.

Ik loop moeilijk en zie slecht. Ik wil graag

kunnen zien wat er op het podium gebeurt, dan beleef je de muziek veel meer.” Vandaag kan Jo weer volop genieten. Vanaf de voorste rij kan ze het wel zien en volgt ze geconcentreerd het optreden van het Silene Duo: een operazangeres en pianiste. Als opera­ liefhebber herkent ze de nodige aria’s.

Ze maakt oogcontact met de musici en beweegt lichtjes mee met de muziek.

Ze geniet zichtbaar.

Traditie Het concert van vandaag staat niet op zichzelf. In Limburg is het inmiddels een traditie. Elk jaar organiseren de regionale ­Zonnebloemafdelingen samen

ZON

reden dan ook niet meer mobiel ben.

Kan ik dan nog wel naar een concert?’”

Vierhonderd Fenna, zelf operazangeres, ging via haar contacten op het Maastrichtse conservatorium op zoek naar musici voor kleinschalige concerten. Eerst in verzorgingstehuizen, inmiddels ook in ziekenhuizen en wijkgebouwen.

“Jaarlijks organiseren we ruim vier­ honderd concerten en workshops.

Voor ouderen, maar ook voor andere groepen met een beperking.”

met de Stichting Muziek Jong voor Oud ongeveer tien concerten. Volgens een beproefde samenwerking: de Stichting regelt de musici, de regio’s de locaties en het publiek. De concerten voorzien

“ Ik zie nu al uit naar het volgende concert”

duidelijk in een behoefte, merkt Fenna Ograjensek. Ze richtte tien jaar geleden met haar vader de Stichting Muziek Jong voor Oud op. “Mijn vader houdt erg van klassieke muziek. Hij werkte veel met ouderen en dat zette hem aan het denken: ‘Stel dat ik zelf om wat voor

december 2017

Dichtbundel Al snel kwam ook de Zonnebloem in beeld. Met dank aan een Limburgse dichter, Wiel Oehlen, die in 2011 besloot de opbrengst van een dichtbundel te besteden aan een concertreeks voor Zonnebloemdeelnemers. “Dat sloeg zo enorm aan, dat de samenwerking gelijk een vervolg kreeg”, blikt Fenna terug.

“Ze doen waardevolle podiumervaring op. En ze leren na te denken over hoe je een goed programma opbouwt. Het publiek bij de Zonnebloemconcerten is heel divers. We zoeken dus af­wisseling in tempo en sfeer. Korte stukken, deels herkenbare melodieën maar ook minder bekende. Waardoor mensen ook weer openstaan voor iets nieuws.” Vandaag is er een verrassing na de pauze: een duo op contrabas en accordeon speelt wereldmuziek. Geen alledaags reper­ toire, maar Jo is er zeer over te spreken.

“Sommigen hadden vandaag misschien wat meer mee­zingers verwacht. Voor mij persoonlijk hoeft dat niet zo. Dit is prachtig. Ik zie nu al uit naar het ­volgende concert!”

Daglicht Elk Zonnebloemconcert trekt volle zalen. Henk Lubbers, bestuurslid van de regionale afdeling in Venray, vindt het succes heel logisch. “Er zijn genoeg deelnemers die graag een concert bezoeken maar niet meer naar een ‘gewone’ concertzaal kunnen. Dit is een perfecte oplossing. De muziek is gevarieerd, meestal klassiek voor de pauze en wat lichtere wereldmuziek erna. Een locatie als deze is toegankelijk, met genoeg ruimte voor rolstoelen en rollators. En vooral ook heel mooi: er is veel daglicht, je kijkt vanuit de zaal zo de groene omgeving in. Een van de musici zei net dat ze helemaal vrolijk wordt van deze plek.”

Wereldmuziek Voor de musici zijn deze concerten ook erg leerzaam, zegt Fenna.

5

Punt van aandacht

Aftrap toegankelijkheidsproject Onbeperkt Eropuit

“ Meer keuze uit uitjes én makkelijker op stap!”

6

ZON

Makkelijker op stap én meer keuze uit ­uitjes: dat is wat we willen! Daarom ­stimuleren we met ons ­project ‘Onbeperkt Eropuit’ vrijetijdslocaties om hindernissen en drempels aan te pakken. Op 20 ­november werd er officieel afgetrapt in de Efteling. Daar ondertekenden het ­Rijksmuseum, Burgers Zoo, het Concert­ gebouw, Diergaarde Blijdorp, het Van Gogh Museum, de Efteling zelf, diverse Eredivisieclubs en vele andere organisaties ons Toegankelijkheidsconvenant. Met dank aan de Vriendenloterij, die het project ­financiert. “Hier doe je deelnemers én ­vrijwilligers een groot plezier mee.”

H

et is Winter Efteling. De huisjes in het Sprookjesbos zijn ­bedekt met een laagje sneeuw en Langnek ­kijkt nieuwsgierig vanonder zijn muts neer op alle mensen. Alsof hij weet dat er vandaag iets bijzonders staat te gebeuren... Want onder de sterrenhemel van het Fata Morgana Paleis ondertekenen d ­ iverse directeu­ ren van vrijetijdslocaties het Toegankelijkheidsconvenant van de Zonnebloem. Daarmee beloven ze de komende jaren een lans te breken voor toegankelijkheid. Tot grote vreugde en onder toeziend oog van onze ‘mystery guests’, mensen met een lichamelijke beperking die de vrijetijdslocaties voor ons testen, hun begeleiders, vrijwilligers en de pers. Om dit magische moment symbolisch te bezegelen openen de directeuren vervolgens de toegangspoorten van de Efteling naar een toegankelijkere vrijetijdssector.

december 2017

“ Straks meer keuze om ergens heen te gaan” Joost Horvers, testte het Van Gogh Museum, Diergaarde Blijdorp, de Efteling en het Concertgebouw. Op de foto met begeleider José Horvers.

“Leuk om erbij te zijn vandaag en goed ook dat hier serieus aandacht voor is. Als mystery guest wil ik graag een bijdrage leveren om Nederland toegankelijker te maken. Dan is er straks meer keuze om eropuit te gaan.

Nu kom ik zo vaak ontoegankelijke situaties tegen, dat het me er soms van weerhoudt om ergens heen te gaan. Vaak lees je ook op een website dat een gebouw toegankelijk is en dan blijkt het niet zo te zijn. Zo kwam ik eens in een nieuw gebouw, dat volledig toegankelijk was, op de toegangslift na, ­waardoor je niet naar binnen kunt. Waarom betrekken ze dan niet iemand uit de doel­ groep bij de bouwplannen?

Als mystery guest kom je op plekken, waar je anders niet zo snel komt. Zoals het Concert­ gebouw. Wat een imposant en statig gebouw is dat. En het geluid is prachtig. Echt bijzonder om daar een concert te beleven. Je moet wel aan de slag als tester, want je krijgt een uitge­ breide vragenlijst mee. Prima, want zo zie je niets over het hoofd en vult iedereen de lijst op dezelfde manier in. Dat maakt de uitkomst betrouwbaar. Tijdens het testen heb ik veel lol gehad. Bijvoorbeeld in de Efteling. Daar zijn zo veel invalidentoiletten dat je er bijna een dagtaak aan hebt om ze allemaal te beoorde­ len. En de Pagode, daar kwam ik niet meer uit.

Dat paste niet met gedraaide wielen. Met vier man hebben ze mijn zware elektrische rolstoel eruit moeten tillen. Die momenten blijven je bij. Gelukkig zit het daar met de bereidwillig­ heid van het personeel wel goed.”

7

Punt van aandacht

“ Dit project opent mensen de ogen” Robin Maas testte Safaripark Beekse Bergen, Diergaarde Blijdorp, Wildlands en de Efteling.

Op de foto met begeleider Elvira van Kemenade.

“ Een uitkomst voor vrijwilligers!”

Riky Groenendaal & Sjan van Loon, penningmeester en bestuurslid activiteiten van de afdeling Loon op Zand/ De Moer en Rini Pulles & Kees Mutsaers, penningmeester en voorzitter van de afdeling Kaatsheuvel.

Riky: “Voor vrijwilligers zou het een uitkomst zijn als de vrijetijdssector toegankelijker wordt. Wij gaan meestal in de buurt op stap, omdat we dan weten hoe de toeganke­ lijkheid is. Een onbekende locatie moet je eerst bekijken en kost extra voorbereiding. Het zou veel schelen als je ervan uit kunt gaan dat het goed geregeld is. Eén ver­ betering maakt al verschil. Zo kun je bij de Efteling nu een lijst krijgen met hoeveel rolstoelen en begeleiders je per attractie naar binnen mag. Zo kom je niet voor verrassingen te staan.”

Rini: “Leuk om bij de ondertekening van dit Toegan­kelijk­ heidsconvenant te zijn. De toezegging van deze vrije­ tijdslocaties en de ratificatie van het VN-verdrag zijn belangrijke stappen in de goede richting. Elke aanpassing is winst. Denk maar aan een aparte entree, zoals hier bij de Efteling, waardoor je niet in de rij hoeft te staan. Dat houden veel mensen niet vol.”

Kees: “Nog altijd zijn veel vrijetijdslocaties slecht toegan­ kelijk. Ze zijn best welwillend, maar zich niet bewust van de knelpunten. Het is goed als de Zonnebloem ze daarop wijst. Bij de Efteling zijn al veel zaken verbeterd. Zo hoef je als rolstoelgebruiker niet meer in de rij te wachten voor een attractie. Maar er zijn ook dingen die beter kunnen.

Zo ligt de taxiparkeerplaats op tien minuten lopen van de hoofdingang. Dat is te ver.”

“Mijn oma was Zonnebloemvrijwilliger, mijn moeder is dat nog. Van mijn oma hoorde ik over de mystery guest-oproep en ik heb me meteen opgegeven. Het is leuk én belangrijk. Iedereen moet evenveel plezier aan vrijetijdslocaties ­kunnen beleven. Het kan niet zo zijn dat je niet kunt gaan, omdat er geen aangepaste wc is.

De hindernissen die ik het meest tegenkom zijn drempels, hoge stoepen en steile of gladde planken. Met mijn rollator kom ik daar moeilijk of niet overheen. Daarom complimenten dat de Zonnebloem dit project is gestart. Je merkt dat er in de vrijetijdssector veel onwetendheid is, ­omdat mensen niet kijken met de blik van iemand met een lichamelijke beperking. Dit project opent mensen de ogen. Behalve nuttig is het ook leuk om mystery guest te zijn. Mijn begeleider Elvira en ik hebben veel plezier gehad. Zo bleef er in Wildlands een prairiehondje pal voor mijn rollator staan. Als bevroren keken we elkaar aan. Tot ­Elvira en ik in lachen uitbarstten. De enige hinder­ nis die je graag tegenkomt, zullen we maar zeg­ gen. De dag eindigde in een domper. We werden geweigerd door de Valys-taxi, omdat er al twee per­sonen in zaten en mijn rollator niet meer ­paste. Terwijl we dit van tevoren hadden door­ gegeven. Stonden we daar een uur te wachten in de regen! Het Zonnebloemproject lost dit niet op, maar het geeft vrijetijdslocaties wel concrete suggesties over wat ze kunnen aanpakken en hoe. En het werkt. Zo ging ik laatst terug naar ­Safaripark Beekse Bergen, waar ik als mystery guest ben geweest en zag dat ze een paar van mijn suggesties ter harte hadden genomen. Daar word ik echt blij van. Daar doe je het voor!”

Sjan: “Sinds de ondertekening van het VN-verdrag is de bewustwording niet veel verbeterd. Mensen staan nog steeds niet stil bij hoe het is als je in een rolstoel of scoot­ mobiel zit of met een rollator loopt. Daarom is het goed dat dit project er is. Als eropuit gaan mak­ke­lijker wordt voor deelnemers, is ook ons werk als vrijwilliger minder zwaar. Want wij moeten mensen over die drempel tillen of helpen op een te krap toilet.’’

8

ZON

WILMA

60

vrije­tijdslocaties in 2,5 jaar

Wilma Oostdijk (42) uit Steenbergen is enorm actief als vrijwilliger bij de Zonnebloem. Ze gaat mee met aangepaste vakanties, helpt bij activiteiten en bezoekt mensen bij haar in de buurt.

Poedersuiker Het tuincentrum in Halsteren is een ‘gouwe ouwe’ voor onze afdeling. Groen, lekker ruim en beschut, ideaal om een middagje rond te slenteren en te winkelen. Met koffie en gebak onder handbereik.

Deze tijd van het jaar is het bovendien dé plek om in kerstsferen te komen. Je waant je er in de wereld van Charles Dickens – één groot winterwonderland.

Het is een sfeertje dat ik zelf thuis ook weer ga creëren. Maar voor de deelnemers is dat lastiger.

De stad in voor kerstballen, kransen en andere Uit onderzoek blijkt dat zo’n 200.000 mensen in Nederland er niet op uit gaan, omdat ons land onvoldoende toegankelijk is. Met Onbeperkt Eropuit zetten we onze kennis en ervaring in voor een toegankelijkere vrije­ tijdssector. Zodat mensen met een lichamelijke beperking er wél op uit kunnen. En wij meer, betere en (dankzij prijsafspra­ ken) goedkopere dagjes kunnen organi­seren. In 2,5 jaar geven we een verbeteradvies aan 60 vrijetijdslocaties. Het Van Gogh Museum, Safaripark Beekse Bergen en FC Utrecht beten in 2016 het spits af.

Dit jaar gevolgd door het Rijksmuseum, de Efteling en Wildlands. Het Concertgebouw, het Stedelijk Museum, Slot Loevestein en diverse Eredivisie­ clubs staan in de startblokken.

versiering is al een hele opgave. Een boom versieren vaak zelfs ondoenlijk. Dus als we bij de entree al een grote koets tegenkomen, omringd door kerstbomen en pakketjes, wrijft een lieve mevrouw zich al in de handen. “Heerlijk, nu alvast de kerstsfeer beleven.

Dat is al een cadeautje op zich.”

Maar de ene deelnemer is de andere niet. Terwijl de dames de ‘besneeuwde’ kerstbomen bewonderen, bewaren enkele heren hun analytische blik. “Knap hoor, sneeuw bij deze temperaturen”, grapt er één.

Er wordt gelachen. De sfeer komt er goed in. Vrolijke opmerkingen en plagerijtjes vliegen over en weer.

Zeker als menigeen tijdens de koffie met apfelstrudel zelf ‘besneeuwd’ raakt door de poedersuiker.

Einde middag rijdt de bus voor. Een mevrouw komt met haar rollator naast me staan. Zonder aankopen, maar boordevol goede zin én met verse energie.

“Ik denk dat ik die doos met oude kerstspullen thuis toch maar uit de berging ga halen. Er is vast wel iemand die me wil helpen de boel te versieren!”

december 2017

9

Wat doe jij?

“ Wat doe je als een vrijwilliger deelnemer wordt?”

“Sommige vrijwilligers zetten zich jarenlang met hart en ziel in – maar plotseling zie je dat het eigenlijk niet meer gaat. Of dat iemand misschien zelfs voortaan beter als deelnemer mee kan gaan. Voor de betrokkene kan dat een pijnlijk moment zijn. Hoe ga je daar als afdeling mee om?

Breng je het ter sprake of wacht je tot iemand zelf zijn conclusies trekt?”

Deze vraag stellen vrijwilligers regelmatig tijdens een groepsbezoek aan het Nationaal Bureau.

“ Toon begrip en peil tactvol of iemand het zelf ziet”

“ Moeilijk om als deelnemer mee te gaan”

“ Gun mensen tijd, elke situatie is anders”

“Er is een duidelijk verschil tussen iemand die plotseling deelnemer wordt en mensen bij wie het gelei­ delijk gaat. In het laatste geval is het vaak lastig te bepalen wanneer het niet meer gaat. Sommigen zien dat snel in, anderen kunnen het nog niet accepteren. En daar moet je ook respect voor hebben. Maar als het hun werk echt belemmert en het wordt storend voor de deel­ nemers, moet je er toch iets mee.

Echt direct benoemen vind ik moeilijk. Wel probeer ik in een persoonlijk gesprek tactvol te peilen of iemand het zelf ziet.”

“Ik ben veertig jaar vrijwilliger ge­ weest en een aantal jaar ook voor­ zitter. Nu ga ik als deelnemer mee.

Ik zei altijd dat ik op mijn zeventig­ ste zou stoppen. Uiteindelijk ben ik iets langer doorgegaan. Maar ik heb zelf de beslissing genomen.

Het moeilijkste vond ik om na een tijdje als deelnemer mee te gaan.

Nu ben ik blij dat ik die stap heb gezet. Maar anderen moesten mij echt overhalen, zoals ik dat zelf ook altijd had gedaan…”

“Elke situatie is anders. Een van onze vrijwilligers haakte na een excursie af; hij kon geen rolstoel meer duwen.

We hebben een dankboeket langs­ gebracht, een bevriende vrijwilliger ging hem bezoeken. En de eerstvol­ gende kerst was hij er als deelnemer bij. Iemand anders ging geleidelijk achteruit. We hebben haar vrijge­ steld van alle diensten, maar ze bleef nog wel deelnemers bezoeken én we nodigden haar uit voor activitei­ ten. Kortom: vaak wijst het zich van­ zelf. Gun iemand in elk geval tijd om zelf uit te maken waar hij aan toe is.”

Corry Moens, afdeling Middelburg-Veere

Mia Beerens, oudvrijwilliger en deelnemer afdeling Meijel

Zit jij met vragen? Dit kun je doen: • Kijk eens rond op Mijn Zonnebloem. De Kennis­ bank is een schat aan informatie met tips en tricks per thema. Ga naar mijnzonnebloem.nl

10

• V olg een cursus of work­ shop die de Zonnebloem aanbiedt. Meer informa­ tie kun je opvragen bij het lokale bestuurslid bezoekwerk of vinden op Mijn Zonnebloem.

• S tel je vragen aan een van de bestuursleden van je af­deling. Zij kunnen je vaak helpen of zo nodig door­verwijzen. Blijf er niet mee rondlopen.

Hans Drukker, afdeling Oud-Rijswijk/,Voorburg-West

Zit je zelf met een dilemma en wil je advies van andere vrij­­willigers? Geef je vraag dan door aan de redactie van ZON via zon@zonnebloem.nl

ZON

Anton Keim (72)

Baanbrekend

…is onder meer actief als Ground safety officer bij de Royal Netherlands Air Force Historical Flight, belastinginvuller bij de Katholieke Bond van en voor ouderen (KBO) en vrijwilliger voor de Zonnebloem.

“Ik wil mensen graag helpen” “Ik heb 38 jaar gewerkt bij een bedrijf in Europoort, waar ik onder meer vanuit een helikopter de oliepijpleiding naar Antwerpen inspecteerde. Daarnaast heb ik altijd vrijwilligers­ werk gedaan. Sinds mijn pensionering is dat alleen maar meer geworden. Bij de Koninklijke Lucht­ macht Historische Vlucht in Gilze ben ik Ground safety officer. Deze stichting heeft oude toestellen van de luchtmacht vanaf 1938, die nog kunnen vliegen. Bij evenementen begeleid ik bezoekers

december 2017

over het terrein, zodat ze bijvoorbeeld niet zomaar een landingsbaan oversteken. Ook help ik via de KBO mensen met het invullen van belastingformulieren en werk ik als vrijwilliger voor het Rode Kruis. Voor al dit vrijwilligerswerk heb ik in 2015 een koninklijke onderscheiding ontvangen. Bij de Zonnebloem geef ik me altijd op als vakantievrijwilliger. Ik wil mensen graag helpen: of het nu is met het invullen van belastin­ gen of het duwen van een rolstoel.”

11

Op de koffie bij

“ Een legaat is een geschenk

Je zult het maar meemaken. Een brief van het Nationaal Bureau, met de melding dat iemand een paar duizend euro aan je afdeling heeft nagelaten. Hoe ga je met zo’n legaat om?

Afdeling ’t Zand-­Oudesluis nam poolshoogte bij ervarings­deskundigen, uit Obdam-Hensbroek.

H

et nieuws dat hun afdeling plotseling 1.300 euro rijker was, kwam als een volslagen ver­ rassing voor penningmeester Fea Verschoor en interim-voorzitter Emma Dignum. Ze wisten eerst niet eens wie de gever was. Emma: “Het bleek een onlangs overleden deelnemer.

Ze ging altijd mee met activiteiten, veel vrijwilligers kenden haar goed.

Maar we hadden geen idee dat we in haar testament stonden.”

12

Warm hart Hoe ga je met zo’n legaat om? Fea en Emma hebben in Schagen afgesproken met José Paardekooper en Tiny Dekker uit Obdam-Hensbroek, die het al eerder meemaakten. “We kregen een forse schenking van tweeduizend euro”, blikt voorzitter José terug. “Niet van een deelnemer of vrijwilliger, maar gewoon van iemand uit het dorp die ons werk een warm hart toedroeg”, vult secretaris Tiny aan.

Lokaal zichtbaar Het onderstreept maar weer eens hoe belangrijk het is als ons werk lokaal goed zichtbaar is. Beide afdelingen blinken daar in uit. Ze wisselen erva­ ringen uit en er komt een boordevol programma langs: kleinschalige uitjes naar het theater, één-op-één-activitei­ ten, een grote picknick, kerstmiddagen, een koffie-ochtend met aansluitende

ZON

voor de deelnemers” maaltijd voor alleenstaande deelnemers, een loterij op de braderie…

Onverwacht Allemaal mooi werk, dat blijkbaar gezien en gewaardeerd wordt. “Maar zonder geld geen activiteiten”, zegt Emma nuchter. En de inkomsten blijven nog weleens achter bij de ambities. Fea: “Als afdeling kom je daar wel uit, je bent immers onderdeel van een groter ge­ heel. Maar een legaat als dit is absoluut een onverwacht geschenk.”

Papierwerk Je hoeft er als afdeling geen admini­ stratieve acties voor te ondernemen; dat regelt het Nationaal Bureau. Tiny: “Ik verwachtte allerlei papierwerk, maar nee. Het geld wordt gewoon op je reke­ ning gestort.” José: “Wel hebben we, toen we hoorden wie de gever was, contact gezocht met de nabestaanden.

Het is goed om je waardering uit te spreken, en te laten weten dat het geld goed wordt besteed.” Dat laatste is cruciaal, vinden ze allemaal. Tiny: “Ons bestuur was het er gelijk over eens dat het geld de deelnemers ten goede moest komen. We wilden er iets extra’s mee organiseren.” Fea knikt instemmend. “Zo staan wij er ook in.”

Extra voorstelling De vervolgvraag is natuurlijk: Wát heeft de afdeling Obdam-Hensbroek met het geld gedaan? José en Tiny blikken terug: “De plaatselijke toneelvereniging had in die periode een voorstelling in het dorpshuis gepland. Aanvankelijk wilden we naar de generale repetitie, maar ze bleken bereid om speciaal voor ons een extra voorstelling te organiseren.”

Dankzij de gerichte nalatenschap kon de locatie een extra avondje worden ­af­gehuurd en konden de onkosten van het gezelschap gedekt worden. Tiny: “Er bleef zelfs nog geld over, waar we het komend jaar wat extra’s van willen organiseren.”

Avondje uit Fea en Emma vinden het een prachtig initiatief: met de hele afdeling een speci­ ale avond, dat idee gaat mee terug naar ’t Zand-Oudesluis. José kan het van har­ te aanbevelen: “Veel deelnemers komen ’s avonds de deur niet meer uit. Dankzij alle vrijwilligers die wilden begeleiden, kon iedereen ouderwets een avondje uit.

Het was een onvergetelijke belevenis. En dat is exact wat een gever wil, toch?”

Nadenken over nalaten?

Wat doe je als iemand – een deelnemer, vrijwilliger of (lokale) donateur – aangeeft de Zonnebloem graag iets te willen nalaten? Op zonnebloem.nl vind je onder ‘Doneren’ en vervolgens ‘Nalaten’ een brochure over de verschillende mogelijkheden. Ook kunnen mensen het ‘Persoonlijk wensen­ boek’ aanvragen, om hun eigen wensen op het gebied van nalaten (in brede zin) duidelijk te formuleren, als persoonlijke aanvulling op hun testament. Heb je vragen over nalaten aan de Zonnebloem?

Bel dan met Frank Faassen, tel. (06) 462 689 14 of Margot Kiezenberg, tel. (076) 564 63 25. Of stuur een mailtje naar frank.faassen@zonnebloem.nl of margot.kiezenberg@zonnebloem.nl.

Nalaten aan de Zonne bloem een waardevolle bijdrag e

ZB Brochure Nalaten.indd

december 2017

1

16-09-14 09:23

Een erfenis of legaat – hoe werkt dat?

• Wettelijk kan alleen de directeur of plaatsver­ vangend directeur van de Zonnebloem een nalaten­ schap aanvaarden. Het proces loopt daarom altijd via het Nationaal Bureau.

• Als er (expliciet) geld aan een Zonnebloemafdeling wordt nagelaten, neemt de notaris of de testamentair executeur automatisch contact op met het Nationaal Bureau. En het Nationaal Bureau weer met de afdeling.

• Degene die nalaat, kan het geld bestemmen voor bijvoorbeeld de (vaar)­ vakanties, de Zonnebloem­ auto of de lokale afdeling.

• Vanwege privacywetgeving mag het Nationaal Bureau de identiteit van de gever alleen doorgeven op verzoek van de afdeling en na toestem­ ming van de notaris of exe­cuteur.

• De afwikkeling van een nalatenschap is een samen­ spel tussen de afdeling en het Nationaal Bureau.

Het districtshoofd helpt bij­voorbeeld graag.

• Binnen de Zonnebloem­ kaders is een afdeling vrij om te bepalen waar het geld aan wordt besteed.

• Bij grotere bedragen maakt een afdeling samen met het districtshoofd een bestedingsplan.

13

Bij elkaar

Anton Pots (66) Woont in Almelo Gaat regelmatig op bezoek bij meneer Wild en deelt zijn brede interesse

Meneer Wild (93) Woont in Almelo Voert graag een goed gesprek met Anton over de toestand in de wereld

”Ik heb zo’n fijne middag gehad” 14

ZON

Zo eens in de drie weken gaat Anton Pots langs bij meneer Wild in het verzorgingshuis in Almelo. Dankzij hun gedeelde interesse in politiek en maatschappij zijn hun gesprekken altijd bijzonder geanimeerd. Anton: “We hebben veel overeenkomsten.

Soms lijk ik wel een jongere versie van hem!”

M

eneer Wild leerde de Zonnebloemafdeling Almelo-Schelfhorst kennen via zijn vrouw, die ziek was en regelmatig bezoek kreeg van de vrouw van Anton Pots. Ongeveer twee jaar geleden overleed mevrouw Wild.

Antons echtgenote bleef meneer Wild bezoeken. Anton: “Toen ik in 2016 met pensioen ging, ben ik dat gaan doen.

Dit was een idee van mijn vrouw: ze dacht dat wij goed bij elkaar zouden passen.”

Open blik Antons vrouw bleek dat goed te heb­ ben ingeschat. “Bij de eerste ontmoe­ ting was het meteen raak. Meneer Wild is een heel intelligente man, die veel weet en met een heel open blik naar de wereld kijkt. De gesprekken met hem zijn heel divers en leuk. Het gaat altijd ergens over. Hij leest de krant van a tot z en kijkt ook politieke en actuali­ teitenprogramma’s op tv. Vaak zit hij ook achter de laptop als ik binnenkom.

Hij zoekt veel op internet op. Ik verbaas me vaak over zijn genuanceerde ­mening. Hij ziet alles in perspectief.”

Nieuwsgierig Bijzonder vindt Anton dat meneer Wild nieuwsgierig blijft. “Hij zegt dan: ‘Het gaat zo snel met alle technische ontwikkelingen. Ik vind het zo jammer dat ik niet ga meemaken hoe de wereld er over vijftien jaar uit ziet. Dat zou ik zo graag willen meemaken.’ Dat is de nieuwsgierigheid van een 93-jarige man. Geweldig toch?”

december 2017

“ Met Anton ben ik heel vertrouwd”

houd. Deze gesprekken zou ik niet eens met mijn eigen familie kunnen voeren.

Ik ga er met heel veel plezier naartoe.

De Zonnebloem heeft ons bij elkaar gebracht. Anders had ik deze man nooit ontmoet.”

Brede interesses De bezoeken van Anton geven hem de nodige afleiding, zegt meneer Wild zelf. “Het klikt goed over en weer. Als Anton langs komt, hebben we altijd een prettige middag. Hij vertelt veel over zijn doen en laten. Hij reist veel en weet veel en dat vind ik interessant. Hij heeft ook brede interesses, net als ik.”

Dialect Een bezoek duurt al gauw 2,5 uur.

“We drinken koffie en kletsen wat af.

We zijn allebei echte Almeloërs en praten dialect met elkaar. Zodra ik binnenkom, klapt hij in zijn handen en roept ‘Oh, wat mooi dat je er weer bent’. En als ik wegga, zegt hij altijd: ‘Ik heb zó’n fijne middag gehad!’” Deze middag is wel erg speciaal, want de mannen ontmoeten elkaar vandaag op landgoed De Holtweijde in het Twentse Lattrop, vlakbij de Duitse grens.

Bijblijven Bijblijven vindt meneer Wild belangrijk.

“Mijn vrouw en ik zijn 67 jaar getrouwd geweest. Dat zij er niet meer is, is een enorm verlies. Maar ik probeer nog steeds wat van mijn leven te maken.

Mijn zoons hebben op een gegeven moment ook gezegd: ‘We begrijpen dat je verdrietig bent, maar dat je in een hoekje gaat zitten is niet goed.

Je moet weer tv gaan kijken, de radio aanzetten en de krant lezen.’ Dat advies heb ik ter harte genomen.”

Inhoud Het contact met meneer Wild doet Anton inzien dat veel mensen zoals hij het niet zo makkelijk hebben. “Hij is zeker niet zielig. Maar voor gezel­ ligheid en een goed gesprek is hij toch afhankelijk van mensen zoals ik. Zelf geniet ik ook ontzettend van de mooie gesprekken met hem. Altijd mét in­

Vertrouwd Meneer Wild besluit: “Aan Anton kon ik merken dat hij begrip had voor mijn situatie. Dat vond ik heel fijn. Ik heb het heel goed met hem getroffen, net als met mijn zoons en schoondochters.

Er zijn wel meer mensen die ik regel­ matig zie, maar met hem ben ik heel vertrouwd.”

15

Er kan zoveel meer in

In elke wijk, dorp of stad organiseren Zonnebloemafdelingen activiteiten voor mensen met een lichamelijke beperking uit de buurt. Allemaal verschillend, allemaal even belangrijk. In deze rubriek een greep uit alle mooie momenten die in het land plaatsvinden.

Sfeervol kerstdiner in Eindhoven Vorig jaar genoten de Zonnebloemjongeren in Eindhoven van een heerlijk kerstdiner in Winkelcentrum Woensel. De man van vrijwilliger Anne-Marie Snijders werkte als kok bij Lunchroom-Restaurant Queen Bee en regelde dat het restaurant op een decemberzondag speciaal open mocht voor de Zonnebloem. De vrijwilligers, acht of negen man sterk, bereidden daar zelf het kerstdiner van gesponsorde boodschappen. “Het was heel erg gezellig,” ­herinnert Anne-Marie zich. “Alleen werkt mijn man nu ergens anders, dus we zijn voor dit jaar nog op zoek naar een restaurant!”

Uitgekozen als kerstman Elke kerstreis trekt de kapitein van MPS de Zonnebloem op een middag zijn kersttrui aan en krijgt een vrijwilliger het befaamde kerstmannenpak. Op de foto zie je vrijwilliger Minze Tolsma. “Dit keer was ik de gelukkige!” Het was een ervaring die hem lang bij zal blijven. “Als kerstman word je ontvangen op het schip met champagne en een draai­orgeltje. Alle deelnemers wilden met me op de foto. Het leuke was dat ze me vaak aan mijn ogen herkenden, maar dan nog ben je de kerstman voor ze.”

Creatief voor de kerstmarkt Al twaalf jaar maakt Ada Timmermans samen met andere vrijwilli­ gers van de afdeling Lepelstraat spulletjes om te verkopen op de lokale kerstmarkt. Zo slagen ze erin 300 tot 400 euro op te halen voor de Zonnebloem. “We maken bijvoorbeeld gelukshartjes, en haken hoezen om vazen en mokken,” vertelt Ada. “Elk jaar bedenk ik wat nieuws, al is dat zo langzamerhand een hele opgave! In ­oktober krijg ik alweer de kriebels en ga ik aan de slag. We maken ook kerststukjes en kerstkaarten. Het is een hele klus, maar heel erg leuk. Iedereen doet naar kunnen mee en op de dag zelf zijn we er allemaal.”

Stuur ook je foto in

Heb je ook iets bijzonders georganiseerd en daar een leuke foto van gemaakt? Stuur deze dan op naar zon@zonnebloem.nl en misschien zie je hem terug in deze rubriek!

16

ZON

Kort en actueel

Klankbordgroepen trekken interne financiering vlot Het huidige financieel beleid, inclusief de interne financiering, dateert van 2009 en is in de loop der jaren in groeiende mate onderwerp geweest van veel discussie.

Zo is een doelstelling uit het huidige meer­ jarenplan om ‘samenwerking en solidari­ teit’ tussen de afdelingen te stimuleren.

Een afdracht aan de afdelingen van het ‘ledengeld’ op basis van postcode is dan niet bevorderlijk. In september van dit jaar heeft de Nationale Vergadering groen licht gegeven om een eigentijdse verdeling van de interne gelden weer vlot te trekken.

Zes klankbordgroepen In ongeveer zes klankbordgroepen met lokale en regionale penning­meesters en voorzitters wordt informatie opgehaald en worden mogelijke voor­ stellen getoetst om te komen tot aan­ passingen aan het huidige financieel beleid die aansluiten op de behoefte van afdelingen. De klankbordgroepen vinden plaats in januari en februari, zodat in de loop van 2018 een voorstel aan de Nationale Vergadering kan worden gedaan.

Taart voor elkaar

Lange vingertaart voor de regionale vakantiecommissie Bij de regionale afdeling Gouda liep Simon de Jong uit Boskoop zich het vuur uit de sloffen om voor en samen met de eigen a ­ f­delingen een eigen a ­ anbod vakanties te organiseren. Simon is al tientallen jaren vrijwilliger en regionaal staflid. Dit combineert hij met een drukke baan als lid van de Raad van ­Bestuur van Zorgpartners Gouda en het voor­zitterschap van de Zonnebloem in de regio Gouda.

Het was een behoorlijke schok toen eind 2016 bekend werd dat er vanaf 2018 geen ­regionale vakanties meer konden worden georganiseerd. ­Desondanks zetten diverse ­regionale vakantie­­commissies hun schouders ­onder de afdelings­vakanties nieuwe stijl. Dat verdient een groot compliment.

Toen duidelijk werd dat er geen regio­ nale vakanties meer z ­ ouden worden aange­boden, riep hij de regio­nale vakantiecommissie bij elkaar om te brainstormen over afdelings­­vakanties nieuwe stijl voor de deel­nemers in de regio’s Gouda, Alphen aan den Rijn en Krimpenerwaard. Met elkaar slaagden ze erin een ­betaalbaar vakantieprogramma

Ken je ook een vrijwilliger die een bedankje verdient?

Geef hem of haar op voor deze rubriek. Stuur een mail naar zon@zonnebloem.nl en laat weten waarom de taart verdiend is!

december 2017

samen te ­stellen met vier landvakanties, ­in­clusief een compleet draaiboek en begeleidende documentatie.

“Namens onze drie regio’s willen we Simon bedanken voor zijn niet aflatende inzet om toch vakanties te kunnen bieden voor onze deelnemers”, zegt Jan Slootjes, secretaris regio Krimpener­ waard. ”Daarom vinden we dat hij een taart verdient. We hopen dat het werk van Simon een vervolg zal krijgen in de komende jaren en een voorbeeld zal zijn voor anderen. Want Simon bewijst dat er ­zoveel meer kan dan je denkt!”

Deze taart is voor alle vrijwilligers die zich voor de regionale vakanties hebben ingezet. En voor al diegenen die nu hun schouders zetten onder de afdelingsvakanties nieuwe stijl.

Zelf bakken?

Ook zelf een lange vingertaart bakken? Een heerlijk recept vind je op Mijn Zonnebloem.

17

Eropuit

Vorstelijk dagje uit op Soestdijk Een ‘koninklijke’ lunch in de Oranjerie van Prins Bernhard en een rondleiding door de vertrekken van de Koninklijke familie in Paleis Soestdijk: deelnemers uit de regio Zuid-Kennemerland genoten van een oranje dagje uit, samen met ‘vrijwilligers voor één dag’ van geneesmiddelenfabrikant Teva Pharma­ chemie uit Haarlem. Ook verpleegkundig vrijwilliger Elly van der Poel was van de partij. Ze vertelt.

Arrangement: Rondleiding door Paleis Soestdijk, koffie met gebak én lunch bij de Oranjerie Uitje met: Ongeveer 20 deelnemers en 20 vrijwil­ligers (medewerkers van Teva, in het kader van een Community Day van het farmaceutische bedrijf) Prijs per deelnemer: € 27,25 per persoon (exclusief de reiskosten)

Het paleis…

“De deelnemers kennen het paleis allemaal, bijvoorbeeld van de defilés op Koninginne­ dag, toen Juliana nog koningin was. De meesten hadden het paleis nog nooit gezien.

De rond­leiding was daarom erg leuk. Onze gids wist ook erg veel te vertellen en deed dat op een enthousiaste manier.” …en de Oranjerie Eind negentiende eeuw werd de Oranjerie gebouwd in opdracht van Koning Willem III. Later werd deze het domein van Prins Bernhard. Sinds de openstelling van het paleis is in het monument een restaurant gevestigd. “We hebben er genoten van koffie met gebak en na de rondleiding van een heerlijke lunch. Deelnemers en vrijwilligers hebben er lekker gekletst, heel ontspannen.”

Toegankelijkheid “De toegankelijkheid van het paleis is over het algemeen prima. Er zijn speciale rolstoelliften.

Die werken op zich prima, maar met twintig rolstoelen kost het natuurlijk wel aardig wat tijd om boven te komen. Buiten zijn er onver­ harde wandelpaden, wat bij regenachtig weer niet praktisch is met de rolstoelen. Gelukkig hadden we sterke en enthousiaste ‘duwers’ bij ons, namelijk de medewerkers van Teva!”

18

ZON

De foto van Dolf van Kuler

Bezoek ook eens…

De Orchideeënhoeve In Luttelgeest zie je de mooiste orchideeën, maar ook prachtige vlinders en andere dieren. Uit te breiden met koffie en gebak, lunch of koffietafel.

“ De mensen hebben het er in oktober al over” “Ik ben ijsmeester in Bussum en vrijwilliger voor de Zonnebloemafdeling Bussum-Hilversumse Meent. Zo kwam ik op het idee om de jaarlijkse Zonnebloemsoos in december op de ijsbaan te doen. Het bleek een groot succes: het eerste jaar deden 22 mensen mee, het tweede 42 en dit jaar verwacht ik er wel 50! In het restaurant bij de ijsbaan ontvangen we de mensen met koffie en apfelstrudel. Ik leen rolstoelen van een stichting, zodat wie dat wil het ijs op kan om ouderwets een rondje te zwieren. Vorig jaar vroeg een vrouw of het nog harder kon, want ze vond het zo heerlijk om de wind door haar haren te voelen, geweldig! En na afloop eten we nog een stamppotje en drinken een glas wijn erbij.”

Dierenpark Amersfoort Bij Amersfoort ligt in ’t groen één van de mooiste dierentuinen van Nederland. Uit te breiden met koffie en gebak en/of lunch.

Afrika Museum Kom alles te weten over de diverse culturen op het Afrikaanse continent. Uit te breiden met koffie en appelgebak, rondleiding of workshop.

Op zoek naar leuke activiteiten? Je vindt en boekt ze op het Eropuit Platform op Mijn Zonnebloem. In ZON lichten we er steeds eentje uit. Er is keus genoeg, dus kijk snel! december 2017

Stuur jouw Zonnebloemfoto op!

Heb je ook een Zonnebloemfoto met een bijzonder verhaal of speciale herinnering?

Stuur je (oude) foto op naar zon@zonnebloem.nl en vertel waarom deze speciaal voor je is.

19

V

Vitamine

Afdeling Wolvega bezoekt de Koekoeksklok

“ Wij weten waar we volgende keer op vakantie gaan” 20

ZON

Vakantie begint met voorpret. Lekker snuffelen, offertes verge­ lijken. Alie Jonkers heeft heel wat uurtjes doorgebracht op het Eropuit Platform. “Er is volop keuze. Je neigt zo’n ‘eerste keer’ gauw naar iets bekends, terwijl iets nieuws ook zo leuk kan zijn.”

Daarom neemt ze vandaag met een mede­vrijwilliger en twee deelnemers een kijkje bij de jongste aanwinst op het Eropuit Platform: de Koekoeksklok in het Drentse Beilen.

H

et is net een schilderijtje, zoals de Koekoeksklok erbij ligt op het Drentse platteland. De schapen grazen in de wei, een Vlaamse gaai zit op een brug te pikken in een nootje en de buurpoes begroet Alie Jonkers en Minke Jongma, die de deelnemers uit de auto helpen. Even later kijkt het Friese gezelschap bewonderend om zich heen. “Wat is het hier mooi”, verzucht Alie, “zo midden in de natuur.” “Precies wat ik wil op vakantie”, voegt mevrouw Top toe. “Frisse lucht en lekker het bos in.” Mevrouw Breider knikt instemmend.

“Wandelen in de natuur is ook wat ik graag wil doen op vakantie. En struinen over een leuke markt.” “Kom”, zegt Alie, “dan gaan we aan de gastvrouw vragen of dat hier in de omgeving ook kan.”

Droom Mathilde Dijkstra, meisjesnaam Koekoek, gast­ vrouw van de Koekoeksklok en Zonnebloem­ vrijwilliger, komt juist aanlopen. Al kletsend troont ze haar Friese gasten mee naar de ruime, maar knusse woonkeuken van de groepsaccommodatie.

“Ik heb de Zonnebloem zelf gemaild of de Koekoeksklok kon worden toegevoegd”, vertelt ze terwijl ze met haar man Johan koffie inschenkt en cake serveert. “Na een inspectie zijn we direct toegevoegd. Een droom die uitkwam! Ik ga al jaren als verpleegkundige mee met Zonnebloem­ vakanties en weet dat wij alles in huis hebben om mensen een geweldige vakantie te bieden. Alleen de groepen van de regiovakanties waren te groot.

Wij bieden kleinschalige vakanties op maat. De Zonnebloemvakanties nieuwe stijl dus.”

Koffie op bed Het licht valt door de grote ramen. Vanaf de tafel dwaalt je blik over de weilanden. “Ik zie ons hier wel zitten met een volgende vakantie”, grapt Alie. “Dat is een voordeel wanneer je als afdeling een vakantie organiseert, dan kun je kiezen voor een kleinschalige accommodatie als deze. Een ander voordeel is dat je zelf bepaalt wanneer je

december 2017

gaat en hoe vaak.” “Goed dat de wensen van de deelnemer meer centraal komen te staan,” haakt Minke aan. “Het is hún vakantie!”, zeggen Alie en Minke in koor. “Heerlijk om alle tijd te hebben voor de mensen”, vervolgt Minke. “Lekker ’s morgens een kopje koffie brengen op bed en vragen: Wat zullen we vandaag eens doen?” Alie knikt: “Spon­ taan besluiten om een leuk plaatsje te bezoeken.

Je tuft een paar keer heen en weer en iedereen is er. Als alle vrijwilligers een auto hebben, red je het zelfs in één keer.” “En gebruikt iemand een elektri­ sche rolstoel, dan bel je Valys”, valt Minke bij.

Westerbork Alie heeft heel wat uurtjes doorgebracht op het Eropuit Platform en is enthousiast. “Er is volop keuze en het werkt perfect. De informatie is uit­gebreid en je kunt gericht zoeken. Zo heb ik gefilterd op hoog-laagbedden, éénpersoons­ kamers en wat er te doen is in de omgeving.” ­Mathilde luistert geïnteresseerd. “Heel nuttig

Alie Jonkers Vrijwilliger sinds 1978. Ging mee met vele nationale en regionale vakanties en is vrijwilliger bij de afdeling Wolvega.

Minke Jongma Verpleegkundig vrijwilliger sinds 1968. Ging mee met vele nationale en regionale vakanties en is vrijwilliger bij de afdeling Wolvega.

“ Heerlijk om alle tijd te hebben voor de mensen” om te horen wat jullie belangrijk vinden.” Alie: “Hoe is dat hier? De plek is schit­terend, maar lijkt wel afgelegen. Is hier in de buurt een toegankelijk wandelpad en een gezellig plaatsje waar je een terrasje kunt pakken of winkelen?” “Zeker”, reageert Mathilde. “Vlakbij in het prachtige natuurgebied Dwingelderveld is een rolstoelroute.

Beilen ligt op 2 kilometer en grotere plaatsen als Assen en Hoogeveen bereik je binnen een half uur. Ook een aanrader is Westerbork. Dit is tien minuten rijden. Hier vind je het indrukwekkende

Mathilde Dijkstra Verpleegkundig vakantievrijwilliger en eigenaar van luxe groepsaccom­ modatie en aange­ past vakantiehuisje de Koekoeksklok in het Drentse Beilen.

21

V

Vitamine

museum Kamp Westerbork, waar een mooie wandelroute begint. In het stadje zijn veel leuke restaurants, winkels en terrasjes.”

Kokkerellen Of afdelingen zelf een vakantie kunnen bekostigen, daar hebben Alie en Minke vraagtekens bij. “Wij wel”, zegt Alie, “omdat we een aantal legaten hebben

“’s Morgens vragen: Wat zullen we van­ daag eens doen?” ontvangen. Maar dat geldt niet voor iedereen.” “Er zijn wel een aantal ­manieren om kosten te besparen”, ­reageert Minke. “Bijvoorbeeld door een accommodatie te zoeken waar je zelf kunt koken. Kan dat hier?” “Ja”, zegt Mathilde. “De keuken is vrij te ­gebruiken en in hoogte verstelbaar, dus kokkerellen vanuit de rolstoel kan ook.” Johan vult aan: “Voor wie wil, ver­ zorgen wij het ontbijt. Voor de overige maaltijden kun je gebruikmaken van onze cateraar. Zelf koken of eten be­ stellen of afhalen kan ook. Je kunt het helemaal naar eigen wens invullen.”

Aan de slag met nieuwe vakanties Vrijwilligerspools Een andere manier om de vakantie betaalbaar te houden is gebruikmaken van vrijwilligers uit de buurt. De zoge­ noemde vrijwilligerspools, waardoor je als afdeling bespaart op de reis- en verblijfkosten van eigen vrijwilligers.

Alie: “Goed idee, ik zou me daar zeker voor opgeven.” Minke knikt instem­ mend. “Ik ook.” Mathilde reageert: “Een super idee, alleen kan ik hier niet weg, daarom wil ik me alleen voor deze locatie beschikbaar stellen. Als mensen een verpleegkundige tekort komen of iemand voor een dagje uit, spring ik graag bij.”

Groentesoep Er valt zo veel te kletsen dat we bijna zouden vergeten de rest van de accommodatie te bekijken. “Wat een prachtige kamer”, zegt Alie terwijl ze de lichte, moderne kamer rondkijkt.

“Heel verzorgd en ruim”, vult Minke aan.” Ook mevrouw Breider en me­ vrouw Top zijn enthousiast. Nadat er twee badkamers zijn bekeken en goedgekeurd, lokt de geur van warme soep en kroketjes ons naar de keuken.

Johan schept de eigengemaakte ­groentesoep in de kommen. “Ik geloof dat we meteen blijven”, lacht Minke ­terwijl ze neerploft in een fauteuil. Alie knikt: “Wij weten waar we volgende keer op vakantie gaan!”

Offerteaanvragen, tips voor accommodaties, lokale fondsenwervings­acties, work­ shops, regionale vrij­willigers­ pools: afdelingen houden zich op allerlei manieren bezig met de vakanties nieuwe stijl.

22

Eind november waren 51 offertes opgevraagd door 16 plaatselijke en 10 regionale afdelingen. Er zijn zelfs al enkele vakanties geboekt.

Sinds 1 oktober zijn 8 nieuwe accommodaties toegevoegd: de Koekoeksklok in Beilen, de Weyert in Rockanje, de Postel­ hoef in Luyksgestel, Fredeshiem in Steenwijk, de Vrije Vogel in Elsloo en de Biestheuvel in Hoogeloon. Efteling-Bosrijk kreeg gezelschap van het Efteling Hotel en EftelingLoonsche Land, beide ook in Kaatsheuvel.

Nieuwe accommodaties die binnenkort worden verwacht zijn o.a.: In den Bonger in Kedechem en ’t Volderke in Dongen.

De Veluwse regio’s organiseer­ den op 27 november de ­aller­eerste workshop ‘Onder­ steunen plaatselijke afdelingen bij het organiseren van een ­vakantie’. Binnenkort volgen de regio’s in Midden-Limburg en Friesland dit voorbeeld.

De afdeling Heerenveen regelde op de beursvloer financiële steun voor een vakantie in 2018.

Regio Rijn en Heuvel gaat in 2018 op vakantie naar Nieuw Hyde­ park in Doorn. Ze besparen op de kosten door de inzet van vrij­wil­ligers uit de buurt van de acco­m­modatie, die niet hoeven te overnachten. De regio Krimpe­ nerwaard maakte vorig jaar al gebruik van de diensten van een verpleegkundige uit de buurt van hun vakantieadres in Beekbergen en dat beviel erg goed.

ZON

VrijwilligersVoordeel

Wees er snel bij want op = op

Bijna 2.300 gratis winteruitjes Ook deze winter hebben we weer tal van

Onze toppers Gratis entree voor 2 personen

Van Gogh Museum - Amsterdam

Stap in Van Goghs wereld. In het Van Gogh Museum vind je de grootste collectie schilderijen van Vincent van Gogh ter wereld.

gratis dagjes uit en tijdschriften voor je in de

Gratis boottocht voor 2 personen

aan­bieding. Met dank aan musea, rederijen, aanbieders die ze aan ons schenken. Omdat zij

Vaar met Rederij Stiphout één uur over de Maas langs de oevers van deze mooie stad. Combineer deze boottocht met een bezoek aan de St. Pietersberg voor een wandeling of een rondleiding door de grotten.

– net als wij – hun dank en sympathie willen laten

Gratis entree voor 2 personen

wellness resorts, ijsbanen, uitgeverijen en andere

blijken voor het geweldige werk dat jij doet.

In totaal hebben we komende winter een kleine 2.300 gratis kaartjes en tijdschriften bij 41 aanbieders voor je klaar liggen. De aantallen verschillen per aanbieder.

Dus wees er snel bij, want op = op. Daarnaast hebben we kortingen geregeld. Voor als je met meer personen wilt komen of het gratis aanbod op is. Je kunt t/m 12 maart 2018 gratis kaartjes en/of kortingsvouchers aan­ vragen. Ze zijn geldig t/m 31 maart 2018. Soms geldt een afwijkende geldigheidsdatum, maar dan staat dat op de website en op de voucher zelf.

Aanbod maandag 18 december om 18.00 uur online Om alle vrijwilligers gelijke kansen te geven, gaat het aanbod pas enkele dagen na de verschijning van dit blad online. Dat gebeurt op maandag 18 december vanaf 18.00 uur. Je kunt de gratis dagjes uit bestellen via mijnzonnebloem.nl. Heb je geen internet? Kijk dan of een familielid, vriend(in), kennis, buurman of collega­vrijwilliger online voor je kan bestellen. Lukt dat ook niet, bel dan het Dienstencentrum, tel. (076) 564 64 64 (bereikbaar op werkdagen van 8.30 tot 17.00 uur én op maandag 18 december van 18.00 tot 20.00 uur).

Rondvaart Maastricht

Madurodam - Scheveningen

In Madurodam ontdek je waar het kleine Nederland groot in is. Het is een stad vol miniaturen, doe-dingen en attracties.

Gratis entree voor 2 personen

Nederlands IJsbeelden Festival - Zwolle Het IJsbeelden Festival is met meer dan 1.200m2 ijskunstwerken van internationale ijskunstenaars het grootste winterevenement van Nederland.

Beleef de betoverende wereld van kraakhelder ijs en glinsterende sneeuw.

Gratis entree voor 2 personen

Beeld en Geluid - Hilversum

Bij Beeld en Geluid ontdek je de (multi)media: radio, tv, nieuws en meer. Bekijk de collectie of ga zelf aan de slag in het museum, bijvoorbeeld als regisseur, nieuwslezer of acteur.

2 of 3 gratis nummers

BladCadeautje - Sanoma Media

Met BladCadeautje geef je jezelf of iemand anders een mini cadeau-abonnement op een tijdschrift naar keuze. Je ontvangt 2 of 3 nummers van je favoriete tijdschrift, waarbij je keuze hebt uit 11 titels.

Overige aanbiedingen Musea Hannemahuis, Harlingen • GRID Grafisch Museum Groningen, Groningen • Groninger Museum, Groningen • Stedelijk Museum Coevorden • Marechausseemuseum, Buren • Museumpark Orientalis, Heilig Landstichting • Pluimveemuseum, Barneveld • Diamond Museum & Coster Diamonds, Amsterdam • Experience Volendam • Foam, Amsterdam • Joods Cultureel Kwartier, Amsterdam • Ripley’s, Amsterdam • Verzets­ museum, Amsterdam • Cameramuseum, Zierikzee • Museum Brusea, Bruinisse • Omnium Goes-Tropisch bos, Goes • DAF Museum, Eindhoven • Museum de Pont, Tilburg • Museum voor Religieuze Kunst, Uden • Cube Design Museum, Kerkrade Theater Talent on the move, Theater Sneek (24 jan.)

• Vier voorstellingen, Theater Zuidplein, Rotterdam • Vijf voorstellingen, Theater de Twee Hondjes, Hellevoetsluis • Tien voorstellingen, Theater Ludens, Voorburg • Weet je nog wel, Theater Speelhuis, Helmond (27 dec.) Overige uitjes Thialf, Heerenveen • Sauna & Beauty Ommen • Vechtsebanen, Utrecht • Glowgolf Aalsmeer en Scheveningen • Kerst in Mergelrijk, Valkenburg Tijdschriften Fiets Actief • Gratis puzzelboekje, Sanders puzzelboeken • Noorderland • WandelMagazine

december 2017

23

De dag van Ann

Trekharmonica’s en stamppotten Muziek en eten waren de ingrediënten voor een gezellige middag in Eibergen. Ann Klappe (83) deinde mee op de deuntjes van het Harmonica Gezelschap Beltrum en liet zich de boerenkool en stamppot met spek en worst goed smaken.

13.15 uur “Ik word opgehaald door Annelies Meijer, mijn vaste bezoekvrijwilliger.

Samen rijden we naar zalencentrum De Huve. We ondernemen veel samen, zeker sinds mijn man dit jaar onverwacht is overleden, en zijn goed bevriend geraakt. Het is heel belangrijk, vooral als je alleen komt te staan, dat je regelmatig mensen ontmoet.”

14.00 uur “De trekharmonicaspelers nemen plaats op het podium. Ze spelen allerlei Nederlandstalige liedjes en melodieën voor ons en krijgen de zaal al snel mee. Sommige liedjes zijn lokaal en ken ik zelf niet. Ik heb een groot deel van mijn leven in Maarssen gewoond, waar mijn man 25 jaar voorzitter van de Zonnebloem is geweest. We zijn later pas naar het oosten verhuisd. Via de Zonnebloem heb ik hier meer mensen leren kennen.”

24

ervan onder de mensen te zijn in een groter gezelschap en loop rond met een grote glimlach op m’n gezicht.”

15.45 uur “Het orkest trakteert ons op nóg een medley. Wat knap dat ze zo lang achter elkaar kunnen spelen! Ze zijn goed op elkaar ingespeeld en hebben er zicht­ baar plezier in. Dat werkt aanstekelijk, en de zaal zingt en wiegt weer vrolijk mee. Ik ook!”

16.30 uur “Het stamppotbuffet wordt geopend.

Er is boerenkoolstamppot, hutspot en grote schalen met speklappen en worst.

Ik houd van lekker eten en laat me lekker opscheppen en schuif met Annelies aan bij andere bezoekers. Stamppot maken doe ik zelf ook regelmatig, maar het smaakt beter als je het in gezelschap op kunt eten.”

15.15 uur

17.30 uur

“In de pauze bestellen we wat te drinken en is er tijd om even te kletsen. Ik geniet

“Annelies brengt me naar huis. We hebben een mooie middag gehad!”

ZON