ZON 1 Lente 2018

ZON Maart 2018 5e jaargang, nummer 1

Voor vrijwilligers bij de Zonnebloem

Met z’n tweetjes op vakantie

“Een droom komt uit”

Een vriendschap als bonus Meedenken over het meerjarenbeleidsplan Ruim 2.600 gratis voorjaarsuitjes

In dit nummer 19

18

8

En verder: Wat doe jij? 7 De column van Wilma 1 1 Eropuit! 1 2 Er kan zoveel meer in... 1 3 De foto van Berivan Yildirim 1 8 Baanbrekend 1 9 Kort en actueel 2 2 VrijwilligersVoordeel 2 3 De dag van Anja 24

Nationale Vereniging de Zonnebloem Postbus 2100 | 4800 CC Breda Zorgvlietstraat 491 | 4834 NH Breda Tel. (076) 564 64 64 | Fax (076) 564 63 00

2

Samen werven ‘proeft’ naar meer

dienstencentrum@zonnebloem.nl zonnebloem.nl ING: NL72 INGB 0001 0985 10 Rabobank: NL03 RABO 0108 9019 98

14 Hoofdredactie: René Rijkers (zon@zonnebloem.nl) Concept en realisatie: Commond

4

Mooi om mee te denken

Klara en Moniek willen elkaar nooit meer kwijt

Aan dit nummer werkten (o.a.) mee: Peter Venema, Indra Simons, Beeld Werkt, Manon van Wijnen.

ZON

MARC

Voorjaar

16

Altijd als ik het woord ‘voorjaar’ hoor, fleur ik spontaan op. Dan voel ik de prille zonnestralen in mijn gezicht, hoor ik druk kwetterende vogels in mijn oren, zuigen mijn longen zich boordevol frisse buitenlucht en baant hartverwarmende energie zich een weg door mijn aders. Lentekriebels. Dit voorjaar zijn ze heviger dan ooit.

Met z’n tweeën op vakantie

18

Hulde aan de testteams

20

Bezoekwerk is nog altijd de kern

Bijblijven?

Want ook bij de Zonnebloem is het voorjaar aan­ gebroken. Misschien nog niet overal even zichtbaar in cijfers en feiten, maar ik voel het met al mijn ­zintuigen. Het begint te kriebelen. Langzaam maar zeker laten we het donkere van de winter achter ons en begint de zon weer meer te schijnen. Daarbij gonst het van het leven in onze vereniging. Niet ­alleen van vrijwilligers die druk bezig zijn om ­mensen met een lichamelijke beperking mooie ­momenten te bezorgen. Op alle fronten wordt ook enthousiast meegedacht over onze toekomst.

Over een nieuw meerjarenplan 2019-2023 en over een nieuw financieel beleid bijvoorbeeld. Maar ook over de gratis kaartjes in het kader van Vrijwilligers­ Voordeel, waarvoor op advies van ons vrijwilligers­ panel een eerlijkere verdeling is bedacht. En wat te denken van de tientallen vakantieplannen die afdelingen onder eigen regie aan het smeden zijn.

Uit alles blijkt dat het voorjaar is. En dat nota bene een jaar vóór het jaar waarin we met ons nieuwe meerjarenplan van start gaan. Het jaar ook vóór het jaar waarin we ons 70-jarig jubileum vieren.

Een echt vóórjaar dus, waarin we met elkaar toe kunnen werken naar een mooie, warme zomer.

Zo’n zomer, waarin de Zonnebloem weer volop bloeit en tot ongekende hoogte reikt.

Marc Damen, directeur

zonnebloem.nl mijnzonnebloem.nl facebook.com/dezonnebloem @DeZonnebloem

maart 2018

3

Handen ineen

Afdeling Goirle werkt samen met lokale verenigingen

Samen fondsen werven smaakt zoet

4

ZON

Dat het lucratief is om je tot lokale sponsoren te wenden, bewijst de Zonnebloemafdeling Goirle. En als je samen­ werkt met andere lokale verenigingen is de opbrengst ­hoger! “Van zo’n groot bedrag durfden we niet te dromen.”

Het resultaat: een hoop leuke uitjes op de planning. De aftrap is een likeurproeverij.

D

e flessen staan met militaire precisie opgesteld. Achter het glas fonkelt de zoete heerlijkheid. Er wordt ge­ roken, genipt en geklonken. Dit is wat je noemt ‘joie de vivre’. De likeur­ proeverij is de eerste van een reeks ­activiteiten die de activiteitencommis­ sie van ­de afdeling Goirle ­organiseert met het op­gehaalde geld. Ze betalen er de kosten van de vrijwil­ligers en het vervoer van.

4.473 euro Vrijwilligers van de Brabantse afdeling zetten hun schouders onder de Clubkas Campagne samen met de leden van twee andere plaatselijke verenigingen.

De afdeling hengelde maar liefst 4.473 euro binnen en werd daarmee derde van de 251 deelnemende verenigingen.

Vijf stemmen Dat er nu zoveel geld is bijgeschreven op de Zonnebloemrekening, komt door de ­samenwerking die de Goirlese afde­ ling aan ging met loopgroep Goirle en de harmonie uit dezelfde plaats. Alle ­Rabobankleden konden vijf stemmen uitbrengen, om een bedrag van in ­totaal 200.000 euro over plaatselijke verenigingen te verdelen. Daarvan mochten er maximaal twee op dezelfde vereniging worden uitgebracht. De ­overige stemmen moesten naar keuze verdeeld worden. Om zo veel mogelijk stemmen te krijgen, bundelden de buurverenigingen hun krachten.

maart 2018

Bondgenoten Zonnebloemvrijwilliger Marjolein ­Scholten vertelt hoe dat in zijn werk ging en haast zich te zeggen dat alle vrijwilligers dit samen hebben gedaan.

“We hebben vrijwilligers en deelnemers gevraagd elk twee stemmen uit te bren­ gen op hun eigen vereniging en hun overige drie stemmen te verdelen over onze bondgenoten.” Vrijwilligers deel­ den flyers uit om extra stemmen te werven en met elkaar waren de stem­ briefjes van mensen zonder computer zo op­gehaald. De afdeling is maar wat blij met het resultaat. Marjolein: “We verwachtten ongeveer 500 euro op te halen. Van zo’n groot bedrag durfden we niet te dromen!”

Exotische smaken Het eerste uitje valt letterlijk en figuur­ lijk in de smaak bij zowel de deelnemers als de vrijwilligers. “Iedereen die er niet

5

Handen ineen

was, heeft echt iets gemist!”, zegt een deelnemer. Het verbaast de aanwezigen dat er zoveel verschillende soorten ­likeur bestaan. Vooral van de advocaat wordt naar hartenlust gesmuld. Niet van het traditionele alcoholische ­equivalent van vla, maar van varianten in maar liefst 21 exotische smaken.

Al eens gehoord van advocaat met ­tiramisusmaak of pure chocolade?

Vervoerskosten De afdeling gebruikt het geld ook om bij de andere activiteiten die op de planning staan, de kosten van het vervoer en de vrijwilligers te kunnen vergoeden.

“ Als je je verbindt vergroot je je kansen”

Vooral voor dat eerste is het bedrag meer dan welkom, vertellen Marijke Colpaart en Octavie de Knegt, beide lid van de activiteitencommissie van de afdeling.

Omdat er steeds meer mensen in een rolstoel zich aansluiten: “Dat is natuurlijk prachtig, maar een rolstoelplaats neemt in de touringcar vier reguliere zitplaatsen in. Die extra vervoerskosten kunnen we met dit geld dekken, zodat de uitjes voor iedereen betaalbaar blijven.”

Marjolein benadrukt nog eens het belang van samenwerken: “We mogen er trots op zijn dat we dit samen hebben bereikt. Als je je verbindt, vergroot je je kansen!”

6

ZON

Wat doe jij?

Hoe los je het op als het niet klikt tussen deel­nemer en bezoekvrijwilliger?

“Soms is er direct een klik met de deelnemer aan wie je gekoppeld wordt. Maar je kunt ook het gevoel blijven houden dat je niet op je plek bent. Ik heb dit zelf meegemaakt. Zelfs na vele bezoekjes ontstond er geen band tussen mij en de mevrouw die ik bezoek. Ik werk in de zorg en ben wel wat gewend, dus ik heb volgehouden en na een jaar is het toch gelukt om elkaar te vinden en te waar­ deren. Ik kan me voorstellen dat een ander dit geduld niet heeft, maar het niet aandurft om te zeggen dat de klik er niet is. Hoe los je dat op?”

Marja Verhoeven, afdeling Ruurlo

“ Aan elkaar wennen kost tijd”

“ Blijf niet wachten”

“ Uitzoeken waar een vrijwilliger mee zit”

“Het kost tijd om aan elkaar te wennen en het vertrouwen van een deelnemer te winnen. Zo gaf een van onze vrijwilligers aan dat het contact met een nieuwe deelnemer die zij be­ zoekt stroef verliep. Na drie vier keer op bezoek gaan, ging het langzamerhand beter. Even vol­ houden, is dus het devies. Ik spreek wel altijd af met allebei, dat als het echt niet klikt, ze dit mogen aangeven. Het moet ten­ slotte wel gezellig zijn samen.”

“Je moet niet blijven wachten totdat het klikt, want uiteindelijk gaat de vrij­williger dan met tegenzin op ­bezoek. Het is vrij­ willigerswerk en dat moet leuk zijn en blijven. Wanneer we een nieuwe ­deel­nemer koppelen aan een vrij­williger, evalueren we de ­bezoeken na drie maanden met beiden. Mocht er geen klik zijn, zoeken we direct iemand anders.

Tot nu toe is dat altijd gelukt!”

Liesbeth Dekker, contact­persoon bezoekwerk, afdeling De Goorn

Nel Jongekrijg en Yvonne Bakker, bestuursleden bezoekwerk, afdeling Sittard-Stad

“Als een vrijwilliger of een deelnemer echt geen goed gevoel heeft bij het bezoek, houdt het natuurlijk op. Maar ik probeer altijd met de vrijwilliger in gesprek te gaan: Waar loop je tegenaan? Wat vind je moei­ lijk? En wat kunnen we daaraan doen? Het fijnste is natuurlijk direct een goede match te maken. Daarom ga ik eerst zelf op be­ zoek bij nieuwe deelnemers om te kijken wat de wensen zijn. Zoeken ze iemand om koffie mee te drinken, of willen ze de stad in, bijvoorbeeld. Ik ben bij het kennis­ makingsgesprek tussen deelnemer en vrijwilliger en complexe gevallen volg ik door af en toe op te bellen hoe het ermee gaat. Zo ben je problemen voor.”

Hannie de Feijter-Bliek, bestuurslid bezoekwerk, afdeling Goes

Zit jij met vragen? Dit kun je doen: • Kijk eens rond op Mijn Zonnebloem. De Kennis­ bank is een schat aan informatie met tips en tricks per thema. Ga naar mijnzonnebloem.nl

maart 2018

• V olg een cursus of work­ shop die de Zonnebloem aanbiedt. Meer informa­ tie kun je opvragen bij het lokale bestuurslid bezoekwerk of vinden op Mijn Zonnebloem.

• S tel je vragen aan een van de bestuursleden van je af­deling. Zij kunnen je vaak helpen of zo nodig door­verwijzen. Blijf er niet mee rondlopen.

Zit je zelf met een dilemma en wil je advies van andere vrij­­willigers? Geef je vraag dan door aan de redactie van ZON via zon@zonnebloem.nl

7

Punt van aandacht

Meedenken over het meerjarenplan

Waar willen we zijn over vijf jaar?

8

ZON

Op diverse fronten praten en denken vrijwilligers mee over de toekomst van onze vereniging. Zo bogen 113 penningmeesters en voorzitters zich tijdens zes bij­ eenkomsten over een nieuw financieel beleid. En werd er door 100 vrijwilligers uit alle Zonnebloemgeledingen ‘geklankbord’ over de invulling van een nieuw meerjaren­ plan. ZON nam een kijkje bij de eerste van de vijf meer­ jarenplanbijeenkomsten in Breda.

D

e eerste vrijwilligers druppelen binnen. Na wat handen schud­ den, komt de Zonnebloem­ inborst naar boven en wordt er volop gebabbeld en koffie gehaald voor elkaar. “Mooi om erbij te zijn”, vindt Joke Stouthart, bestuurslid bezoekwerk van de afdeling Zwijndrecht. “En dat je als vrijwilliger de kans krijgt om mee te ­denken. Ik heb echt de tijd genomen om

“ Iedereen komt aan bod” me goed voor te bereiden. De belangen van deelnemers en vrijwilligers gaan mij daarbij het meest aan het hart, omdat bezoekwerk voor mij de kern is van de Zonnebloem.”

Meer dialoog Joke is één van de twaalf vrijwilligers die vandaag meedenken over de richting die we de komende vijf jaar uit willen.

De kleinschalige opzet van de bijeen­ komst, met twaalf tot twintig vrijwilli­

gers, spreekt haar erg aan. “In een kleine groep is er meer contact, meer dialoog.”

Toon Hermsen, regiovoorzitter ­Over­betuwe en lid van de Nationale ­Vergadering knikt instemmend. “Met een grote groep kun je geen besluiten nemen of fatsoenlijk discussiëren. ­Vanmiddag heeft iedereen gelegenheid om te zeggen wat hij of zij wil, omdat het een klein gezelschap is. Dat vind ik erg positief.”

Waarheidsgetrouw Zonnebloemdirecteur Marc Damen ­vertelt dat bewust is gekozen voor ­kleinschaligheid. “Om een waarheids­ getrouw beeld te krijgen van wat er leeft binnen de vereniging hoef je niet met duizenden mensen in gesprek.

Vergelijk het maar met opiniepeilingen of kijkcijferonderzoek. De vrijwilligers die hier vanmiddag en de komende bijeenkomsten zijn, vertegenwoordigen hun achterban. De selectie gebeurt willekeurig, via een computer. Wel zijn er criteria ingevoerd die zorgen voor een representatieve spreiding als het gaat om provincie, leeftijd, geslacht en functie.”

Ons meerjarenplan 2014-2018 loopt dit jaar af en dat betekent dat er een nieuw plan moet worden opgesteld. De basis ligt er al in de vorm van de nieuwe toekomstvisie, die de Nationale Vergadering in december 2017 heeft goedgekeurd. Drie pijlers vormen de kern daarvan: ‘Dichtbij’, ‘De deur uit’ en ‘Aangesloten zijn’. Het meerjarenplan vormt de basis voor alle stappen die we de komende jaren zetten als vereniging. maart 2018

9

Punt van aandacht

Jopie Bassant bestuurslid bezoekwerk plaatselijke afdeling Goes

Toon Hermsen voorzitter regionale afdeling Overbetuwe en lid Nationale Vergadering

Elly Tieland voorzitter plaatselijke afdeling LopikCabauw

Joke Stouthart bestuurslid bezoekwerk plaatselijke afdeling Zwijndrecht

Piet Vromans Secretaris plaatselijke afdeling Drunen-Elshout

10

Hamvraag De bijeenkomst start met een power­ pointpresentatie waarbij Marc terugblikt, inzoomt op de actualiteit en afsluit met de hamvraag: ‘Waar willen we zijn over vijf jaar?’ De groep splitst zich op in drie kleine groepjes, waarin iedereen ruim­ schoots de gelegenheid krijgt zijn wensen, zorgen en ideeën te uiten.

Tijdens deze gesprekken passeren allerlei ervaringen en uitdagingen voor de toekomst de revue: ‘Hoe motiveer ik vrijwilligers zich te (blijven) ontwikkelen en bijvoorbeeld workshops te volgen?’

‘Hoe werven we jonge(re) vrijwilligers?’

‘Hoe vind je nieuwe bestuursleden?’ ‘En hoe stimuleer je bestaande vrijwilligers om een bestuursfunctie te bekleden?’

Heel zinvol Tijd voor een pauze. Een mooi moment om alles even te laten bezinken onder het genot van een drankje. Elly Tieland, sinds kort voorzitter van de afdeling Lopik-Cabauw, is enthousiast. “Ik vind het heel zinvol om hier te zijn en hoor veel dingen waar ik gebruik van kan maken in mijn prille carrière als voor­ zitter”, lacht ze. “Ik ben nog geen jaar voorzitter van de afdeling waar ik altijd gewoon (bezoek)vrijwilliger was en heb geen bestuurlijke ervaring. Voor mij is dit dus allemaal nieuw en daarom extra leerzaam. Wat ik fijn vind, is dat ieder­ een zo open is en ook openstaat voor de mening van de ander. Verder is het goed om te merken dat er meer afdelin­

gen zijn die tegen dezelfde dingen ­aanlopen als wij. Dat geeft je het gevoel dat je er niet alleen voor staat.”

Geen standaardpraatje Ook Jopie Bassant, bestuurslid bezoek­ werk van de afdeling Goes, vindt de ­opzet van de middag geslaagd. “Het

“ Je ziet een afspiegeling van het hele land” verrast me hoeveel gelegenheid je krijgt om je verhaal te doen. Door mensen op deze manier een podium te geven, komen ze echt los. Dan krijg je geen standaardpraatje, maar hoor je ook waar ze echt mee zitten. Wat me daarbij vooral opvalt, is dat iedereen in het land tegen dezelfde dingen aanloopt. Neem het probleem om jongere vrijwilligers en deelnemers aan te trekken. Dat hoor je bij iedereen terug.”

Actiepunten Na de pauze stellen de drie groepjes elk een lijstje met actiepunten op en presenteren dat aan de hele groep. Dit ­varieert van: ‘Over vijf jaar... bestaat de provinciale laag niet meer’, ‘... zijn we van ons oubollige imago af en weet ZON

WILMA i­edereen – zowel lokaal als landelijk – voor wie we er zijn en wat we doen’ tot ‘... is er een goed werkend digitaal platform met vraag en aanbod van en voor vrijwilligers én deelnemers’. Ook zijn er concrete ­ideeën hoe we kunnen zorgen voor meer bekendheid van ons werk. Met een Zonnebloemdag bijvoorbeeld, waarbij afdelingen uit het hele land op één plek samenkomen en waarvoor de pers massaal wordt uitgenodigd. Of door het uitdelen van zonnebloemzaad op ­evenementen.

Wilma Oostdijk (42) uit Steenbergen is enorm actief als vrijwilliger bij de Zonnebloem. Ze gaat mee met aangepaste vakanties, helpt bij activiteiten en bezoekt mensen bij haar in de buurt.

Afspiegeling Marc vat alle actiepunten nog eens samen en noteert de conclusies en aanbevelin­ gen. Dan is het tijd voor een lekker brood­ je en een drankje en is er ruimte om even na te praten. Piet Vromans, secretaris van de afdeling Drunen-Elshout heeft een goed gevoel over de middag. “Het is waardevol om mee te denken en mee te praten over de toekomst. Zo geef je een stem aan de mensen die het werk doen: de vrijwilligers. De bijeenkomst steekt goed in e ­ lkaar. Iedereen komt aan bod en je ziet een afspiegeling van het hele land.

Dat is heel belangrijk.”

Lentegloed

Gehoord voelen Ook Joke Stouthart gaat tevreden naar huis. “Het is zeer de moeite waard om hier te zijn. Ik vond het fijn om de directeur te leren kennen. En het is goed om te mer­ ken dat iedereen de tijd heeft genomen om zich voor te bereiden. Het gezelschap is heel divers. Zo zie je dat de één meer ­organisatorisch denkt en de ander, zoals ik, meer vanuit het bezoekwerk. Door mensen uit alle geledingen aan het woord te laten, voelt iedereen zich gehoord en dat is belangrijk. Wat speelt er in het land, waar lopen de gewone mensen tegenaan en waar hebben ze behoefte aan: dáár gaat het om. Dat is de basis.”

rolstoelen van Martijn Koppejan (van offroadsolutions.nl)

“Zet dat ding eens stapvoets”, roep ik een wegsuizende deelnemer na. Leuk, die offroad rolstoelen, maar voor ons vrijwilligers is het flink doorstappen. Ik heb het er graag voor over. Het is goed om te zien hoe uitgelaten de deelnemers zijn in de frisse buitenlucht. De lente doet wat met hen.

We zijn met een groep in natuurgebied Oranjezon. Een ruig duinlandschap met weggetjes van platgetrapte Zeeuwse klei, afgewisseld met schelpenpaden. Normaal onbegaanbaar voor onze deelnemers, maar de offroad maken het gebied voor ons toegankelijk.

Het lijken net monstertrucks met hun grote banden.

Met een joystick houden de deelnemers ze in bedwang.

Ik loop ernaast om wat mee te sturen. Het is een hele kunst om niet over mijn eigen tenen te rijden. “Houd ’m op het pad, anders kom ik op schoot zitten”, grap ik.

Als de eerste zonnestralen voorzichtig door de kale struiken piepen, gaan de sjaals af. Ik zie een dromerige blik verschijnen in de ogen van de vrouw naast me.

Ze woont nota bene onderaan het duin. Nu kijkt ze er eindelijk weer eens overheen. De trip herinnert haar aan haar man, met wie ze lange wandelingen maakte. Ze

Na deze ware woorden trekken de vrij­ willigers hun jassen aan om huiswaarts te keren. Terug naar hun eigen stek, hun Zonnebloemwortels. De plek waar ze er, elk op hun eigen manier, voor zorgen dat de Zonnebloem groeit en bloeit.

wendt haar blik af en lijkt ergens anders. Soms hoef je niet veel te zeggen, als je er maar bent voor iemand.

Als ik terugrijd naar Brabant kloppen mijn voeten. Maar net als de deelnemers voel ik me als herboren. Het mag dan pas lente zijn, van binnen ervaar ik een warme, bijna zomers aanvoelende, gloed.

11

Eropuit!

Exotisch gezelschap in eigen land In ons koude kikkerlandje genieten van tropische bloemen, planten en dieren? Bij de orchideeën­ hoeve in Luttelgeest vind je ze allemaal onder één dak. Het uitje is te boeken via het Eropuit Platform.

De afdeling Sint Nicolaasga vertoefde een dag in de tropische tuinen. Vrijwilliger Jannie Vink vertelt.

Arrangement: Bezoek aan de orchideeën­ hoeve in Luttelgeest (Flevoland) met lunch.

Uitje met: 21 deelnemers en 7 vrijwilligers Prijs per deelnemer: € 21,64 per persoon inclusief lunch

Bezienswaardigheden “In de verschillende tuinen is telkens iets nieuws te zien. Natuurlijk prachtige planten en bloemen, maar ook verschillende dier­ soorten. In de Lorituin scheren de vogels zo snel om je oren, dat je er gewoon van schrikt en in de vlindertuin loop je midden tussen de grote vlinders. We keken onze ogen uit.”

Gastvrijheid “Met de gastvrijheid zit het meer dan goed!

We kwamen een vrijwilliger te kort voor het aantal rolstoelen. Maar er was geen nood aan de man. Een medewerker liep de hele dag mee om de rolstoel te duwen. En ook de lunch was goed verzorgd. We genoten van een koffietafel met broodjes en kroket­ ten. De deelnemers gingen allemaal zeer tevreden naar huis.”

Toegankelijkheid “De toegankelijkheid van de tuinen is prima. Er zijn vijf rolstoelen te reserveren en de paden zijn verhard. Sommige uit­ zichtpunten hebben een trappetje naar beneden, maar er is ook een drempelvrije route bovenlangs, met een mooi uitzicht vanaf een hoge positie.”

Bezoek ook eens…

Natuurpoort De Plaetse Natuurpoort De Plaetse is hét vertrekpunt voor een wandeling over de Stabrechtse heide.

Rederij Van Hulst Rederij Van Hulst verzorgt bootdag­ tochten en rondvaarten.

Bijvoorbeeld door ­Haarlem, Delft, Gouda of Amsterdam. Ook voor grotere gezelschappen.

TextielMuseum Naast inspirerende ­tentoonstellingen op het gebied van design, kunst en erfgoed, biedt het TextielMuseum een kijkje in de ontwerpkeu­ ken met het TextielLab.

Op zoek naar leuke activiteiten? Je vindt en boekt ze op het Eropuit Platform op Mijn Zonnebloem. In ZON lichten we er steeds eentje uit. Er is keus genoeg, dus kijk snel!

12

ZON

Er kan zoveel meer in

In elke wijk, dorp of stad organiseren Zonnebloem­afdelingen activiteiten voor mensen met een lichamelijke beperking uit de buurt. Allemaal verschillend, allemaal even belangrijk. In deze rubriek een greep uit alle mooie momenten die in het land plaatsvinden.

Zweverige types Zweefvliegen alleen voor jonge waaghalzen? Nee hoor! Deelnemers van de afdeling Odijk gingen onder begeleiding van een vlieger een voor een de lucht in bij Zweefvliegcentrum Terlet. Om daar, soms wel op meer dan een kilometer hoogte, rustig rond te zweven met een prachtig uitzicht over Arnhem en omgeving.

Vrijwilliger Eef Goes kan het iedereen aanraden: “Er kan zoveel meer dan je denkt! Ook op deze leeftijd.”

In mei...

Met dank aan de afdeling Veghel kunnen alle vogels een ei leggen. Deelnemers versierden tijdens een knutselmiddag twintig vogelhuisjes waar de beestjes zich in kunnen nestelen. “Iedereen ging met een fraai opgepimpte vogelwoning, een tevreden gezicht én een voldaan gevoel naar huis”, vat vrijwilliger en knutselcoördinator Gerrie Timmermans de dag samen.

Zij schilderen zijde “Bloemschikken en kaarten maken, kunnen we nu wel!” zegt vrijwilliger Arlène Berends. De afdeling Arnhem Zuid-Oost gaat daarom voor een nieuwe uitdaging: zijde schilderen. Een vrijwilliger die het fenomeen al kende, kwam met het idee en maakte de anderen er warm voor. Arlène: “Het is dikke pret. Met speciale verf beschilder je lap­ jes zijde. De verf loopt heel erg uit. Dat geeft een bijzonder effect, maar je moet er wel rekening mee houden bij je ontwerp. Deze proef is geslaagd. We gaan zeker nog eens zo’n creatieve middag organiseren. Samen sjaaltjes verven, lijkt me wel wat!”

Stuur ook je foto in

Heb je ook iets bijzonders georganiseerd en daar een leuke foto van gemaakt? Stuur deze dan op naar zon@zonnebloem.nl en misschien zie je hem terug in deze rubriek!

maart 2018

13

Bij elkaar

Klara Linnenbank (41) Woont in Tilburg Wordt vrolijk van Monieks tomeloze energie

Thee voor twee Ze wilde er wat vaker op uit. Dat is voor Klara dankzij de voormalige jongerenwerkgroep Brabant helemaal gelukt.

Mooi! En nóg mooier dat het vanaf het eerste moment ­ge­weldig klikte met vrijwilliger Moniek. Acht jaar lang zijn ze al de beste vriendinnen. “Onze vriendschap is een bijzondere bonus.”

“W

at is het fijn om elkaar weer persoonlijk te spreken.” Zichtbaar gelukkig prikt Moniek haar gebaks­ vorkje in een overheerlijk soesje.

Door drukte met haar studie, schoot

14

afspreken met haar vriendin Klara er de afgelopen tijd een beetje bij in. De dames appten en belden heel wat af, maar zijn blij elkaar vandaag weer écht te zien. Heerlijk aan de high tea. “Dat praat toch het lekkerst.”

ZON

zoete lekkernijen, zoals vandaag tijdens deze high tea.

Moniek van Tienen (32) Woont in Oss Kent niemand die zo sociaal is als Klara

Zoete lekkernijen Klara heeft een heupafwijking, zat in een rolstoel en recent is de diagnose cerebrale parese (een hersenaandoe­ ning waarbij ondermeer motorische stoornissen optreden) gesteld. Dingen ondernemen is niet vanzelfsprekend.

Daarom sloot ze zich aan bij de Zonne­ bloem. Daar kwam ze Moniek tegen, die toen net vrijwilliger was geworden. Alle­ bei voelden ze al snel een ‘sterke klik’.

“Als ik Moniek zie, word ik meteen vrolijk”, vertelt Klara. “Ze is ongelooflijk positief en we raken niet uitgepraat”.

Daarom besloten ze ook buiten de Zonnebloem af te spreken. “Niet als vrijwilliger en deelnemer, maar als vriendinnen.” Regelmatig pakken ze een filmpje, eten ze een hapje of kletsen ze bij onder het genot van

maart 2018

Niet over rozen De vriendschap betekent veel voor Klara: “Door drukte met haar werk en studie staan onze uitjes helaas op een wat lager pitje, maar Moniek is er vaak voor mij geweest. Ze is vrolijk en ener­ giek. Als ik me voor een Zonnebloem­ activiteit eens niet zo goed voelde, kwam ze me gewoon halen. Dan was het: ‘Hup de rolstoel in de auto en gaan!’. Haar eigen leven gaat ook niet altijd over rozen. Maar ze zit niet bij de pakken neer en is actief bezig met de toekomst. Dat hebben we met elkaar

“ Als ik Moniek zie, word ik meteen vrolijk”

stelt haar gerust dat ze altijd bij M ­ oniek terecht kan. Om haar zorgen te delen, maar ook voor praktisch advies. Omdat Moniek verpleegkundige is, weet ze ­precies hoe het werkt in de zorg. ­Klara: “Toen ik een nieuwe heup moest krijgen, zat ik behoorlijk in de rats. Kon ik dat thuis wel bolwerken in mijn eentje? ­Moniek kwam op het idee dat ik tijdelijk kon worden opgenomen in een ver­ zorgingstehuis.” Ook toen Klara’s oude heupplaatjes verwijderd moesten ­worden, kort voor een Zonnebloem­ vakantie, gaf Moniek goed advies. “Ik dacht dat ik die vakantie wel kon ver­ geten. Ik zou namelijk veel zorg nodig hebben. Maar Moniek haalde me over toch mee te gaan. En gelukkig maar! ­Tijdens die vakantie ben ik geweldig ­opgeknapt.”

Niet kwijt Zo’n gezellige middag bevestigt voor Klara hoe belangrijk en warm de vriend­ schap met Moniek is. “Onze vriendschap is een bijzondere bonus. Wat er ook ge­ beurt. Moniek wil ik niet meer kwijt!”

gemeen.” Andersom bewondert Moniek Klara’s sociale instelling. “Klara is niet alleen met zichzelf bezig, maar heeft oprechte belangstelling voor een ander.

Ondanks haar lichamelijke beperkingen haalt ze uit het leven wat erin zit. Voor mij is dat echt een openbaring. Als verpleegkundige zie ik het ook vaak anders.”

Bolwerken Natuurlijk is Klara’s aandoening ook regelmatig onderwerp van gesprek. Het

15

V

Vitamine

Met z’n tweetjes op vakantie: ook dat kan

“ Je hebt meer mogelijkheden en vrijheid om zelf te kiezen” Het leuke van onze vakanties nieuwe stijl is dat je er alle kanten mee uit kunt. Met z’n tweetjes een weekje naar Mechelen bijvoorbeeld! In een notendop ’t vakantieplan van Rienie en Corrie. “Wat begon als een spontaan idee, begint nu concrete contouren te krijgen. We hebben al een accommodatie op het oog en zitten volop samen te bedenken wat voor leuks we allemaal willen doen.”

I

n het gemoedelijke Brabantse Oudenbosch zijn er twee vrouwen die ’s nachts met dezelfde droom op hun kussen liggen: een vakantie in het Limburgse land. Het begon toen deelnemer Corrie Verschuren-Wagen­ makers een aantal jaar geleden werd uitgeloot voor een Zonnebloem­vakantie naar Mechelen. “Ik had er alle begrip voor hoor, want er zijn meer mensen die met de Zonnebloem mee willen.

Maar ik vond het wel heel jammer, want ik droom er al jaren van weer eens naar Limburg te gaan.” Vrijwilliger Rienie

16

Greeve haakt aan: “Toen ze het er een jaar later nog over had, riep ik: dan gaan we toch zelf naar Limburg?!”

Niet dromen, maar doen Dit idee liet Corrie niet meer los. “Al gauw zat ik op internet te kijken naar accommodaties en te bedenken wat we allemaal samen ­zouden kunnen doen. Lekker wandelen, naar een mooi museum, gezellig ­win­kelen, een terrasje pakken... Dus zei ik tegen Rienie: zullen we het niet bij dromen laten, maar het echt doen?” Haar enthousiasme ontstak ook bij R ­ ienie een vuurtje.

Omdat ze bestuurs­lid bezoekwerk is van de afdeling ­Oudenbosch en van de regio Benardijnen vertelde ze over het idee bij de ­regiovergadering.

“Ons districtshoofd, Ruud van Beest, reageerde direct p ­ ositief. Ik was totaal verrast. Wij waren van plan deze vakantie op eigen houtje te regelen.

We waren niet op het idee gekomen dat ons plan past binnen het nieuwe vakantieconcept.”

ZON

Hoop vragen Het vakantieplan van Corrie en Rienie zorgde in eerste instantie voor een hoop vragen. Want: ‘Zó kleinschalig, kan dat wel? Wat kost dat dan? Is dat te verantwoorden tegenover de andere deelnemers en vrijwilligers? En hoe moet dat financieel geregeld worden? Rienie vertelt: “Weet je, het is echt op alle fronten zoeken met zo’n totaal nieuw vakantieconcept. Wat kan wel, wat kan niet? Wij hadden geen idee! Ruud was gelukkig wel goed op de hoogte. Hij vertelde dat een één-op-één-­vakantie als dit zeker tot de mogelijk­heden behoort. Ook wist hij veel vragen te beantwoorden en was hij bereid om over alles mee te denken. Dat is heel fijn als je voor het eerst iets organiseert.”

Vakantiestimuleringsfonds Hoe het financieel geregeld gaat worden, is in­middels ook duidelijk. Rienie: “Er

“ De voorpret kan voor ons beginnen!” bleek een speciaal potje te zijn – voluit het vakantiestimuleringsfonds – waaruit de helft van de kosten van de vrijwilliger worden vergoed. Ook levert de regio Bernardijnen een finan­ciële bijdrage.

Zo word ik als vrijwilliger, zoals gebruikelijk bij de Zonnebloem, vrij ge­ houden. Nog een aan­gename verrassing.

Corrie betaalt, zoals gebruikelijk bij een Zonnebloem­vakantie of -activiteit, een marktcon­forme prijs die iemand zonder beperking ook zou betalen.”

Knagende stemmetje De vraag of het wel of niet kan naar andere deel­nemers toe, veegde Ruud van Beest ook snel van tafel. Rienie: “Hij zei: Voor die andere deelnemers kunnen

maart 2018

we toch net zo goed een vakantie organi­seren? Zoals ieder van hen dat het liefste wil? Of iets heel anders, wat ze misschien nog liever doen? Dat nam het knagende stemmetje weg dat zei ‘wij gaan wel en zij niet’. Nu kan de voorpret voor ons echt beginnen.”

Corrie knikt. “We bekijken samen ­acco­mmodaties en bedenken wat we w ­ illen doen. En we onderzoeken praktische zaken: zoals het vervoer en de zorg. Intussen weet ik al dat ik gewoon thuiszorg kan aanvragen in Mechelen. Omdat ik die hier ook heb.”

Meer maatwerk De dames zijn erg enthousiast dat er zo veel mogelijk is binnen het nieuwe vakantieconcept. Rienie: “Je ziet steeds meer behoefte aan maatwerk. Zo hadden we laatst een ‘wensenboom’ en dan zie je al dat de één naar de markt wil, de ander naar een musical.” Corrie valt haar bij: “De vakanties met de Zonnebloem waren altijd super. Maar dat er nu zo veel kan, is ook erg leuk. Je hebt meer mogelijk­ heden en vrijheid om zelf te kiezen.

Daardoor kan mijn grote wens in ver­ vulling gaan.” Rienie lacht: “Ik gun het haar enorm. Ze is gewoon een gouden meid en heeft veel tegenslag gehad de laatste jaren. Zelf heb ik ook echt zin in onze reis.”

Vlaai Terwijl de vakantie steeds duidelijker contouren krijgt, droomt Corrie vast lekker weg. “Ik heb zo’n zin om weer in Limburg te zijn. De gemoedelijke sfeer, de taal, dat glooiende heuvellandschap.

Met eigen ogen zien hoe ‘schön’ Limburg is, net als in het liedje. Als kind kwam ik veel bij mijn tante in Limburg en het uitzicht ben ik nooit vergeten. Dat geldt ook voor een echte Limburgse vlaai.

Dat vind ik zo lekker! Maar vooral het even weg zijn, je hoofd leeg maken.

Niet hoeven wachten tot de zorg komt.

Doen en laten waar je zin in hebt. En iemand die er voor je is, met wie je alles aan kan. Zalig gewoon!”

Zij gaan op vakantie!

Er worden volop vakantieplannen gemaakt. Achtentwintig afdelingen hebben al geboekt en zijn nu druk bezig alles te regelen.

ZON belde er drie om te vragen hoe het ervoor staat en natuurlijk om te delen in de voorpret.

Afdeling Jong Amsterdam gaat van 7 t/m 12 mei met 10 tot 12 deelnemers en evenveel vrijwilligers naar de Imminkhoeve in Lemele.

Denise Brune: “Als bestuur zijn wij bezig een program­ ma samen te stellen op basis van de wensen van de deelnemers. Alleen daar genieten we al van!”

Afdeling Zutphen-Zuid gaat van 3 t/m 7 september met 8 deelnemers en 8 vrijwilligers naar ’t Keampke in de Lutte.

Wietske Draijer: “We hebben er veel zin in. Onze deelnemers zijn enthousiast over het kleinschalige.

We hebben te veel aan­ meldingen en moeten be­ slissen wie er mee kan.”

Regio de Kempen gaat van 19 t/m 24 maart met 24 deelnemers en 24 vrijwilligers naar Lunteren.

Mien van Haperen: “Vorig jaar waren we daar ook.

Het voelt fijn dat je de weg weet. Alles is al geregeld, van het dagje uit tot muziek en vervoer. We zijn er hele­ maal klaar voor!”

17

Taart voor elkaar

“ Dankzij de testteams wordt ons museum toegankelijker” Testteams reizen stad en land af om de toegankelijkheid van vrijetijdslocaties te testen voor ons project Onbeperkt Eropuit. Dat verdient een taart, vindt het Rijksmuseum.

vertelt Cathelijne. “Er ligt inmiddels een map met onderzoeksresultaten waarmee ik direct aan de slag kon.” Ze vindt dat alle testers een taart verdienen voor hun inzet.

Cathelijne Denekamp, coördinator toe­ gankelijkheid van het museum, reikt de taart uit aan mystery guest Tamara van Laarhoven.

Niet betuttelen Ze reikt een smakelijke bavaroistaart uit aan Tamara. Cathelijne: “Jij weet als geen ander hoe we bezoekers in een rol­ stoel kunnen benaderen zonder te betut­ telen. Daar zijn we heel blij mee!” Tamara reageert opgetogen over het werk dat ze kan doen en de positieve insteek van de locaties: “Alle rolstoelgebruikers zijn ge­ holpen met het project, dus vind ik het fijn dat ik op deze manier iets kan bete­ kenen voor de buitenwereld!”

Aan de slag Tamara testte het Amsterdamse museum als mystery guest en vandaag geeft ze uitleg tijdens de Zonnebloemtraining ‘Toegankelijkheid & gastvrijheid’, bedoeld voor medewerkers van het museum.

“We hebben veel aan dit project”,

Ken je ook een vrijwilliger die een bedankje verdient?

Geef hem of haar op voor deze rubriek. Stuur een mail naar zon@zonnebloem.nl en laat weten waarom de taart verdiend is!

Zelf een lekkere aardbeienbavaroistaart maken? Je vindt een recept op Mijn Zonnebloem.

De foto van Berivan Yildirim

Klodders verf vliegen je om de oren Een foto zegt vaak meer dan duizend woorden… maar twee woor­ den op een schilderij zeggen in dit geval alles. Berivan Yildirim (27) smeet met verf tijdens het action painten van de afdeling Jong Amsterdam. “Ik ben gek op schilderen, maar zoiets had ik nog nooit gedaan. We gooiden verf op het doek met behulp van afwasborstels. Een andere deelnemer nam het schilderij mee naar huis en ik heb een kunstwerk op mijn broek. Die is door de rond­ vliegende klodders verf een beetje vies geworden.”

Stuur jouw Zonnebloemfoto op. Heb je ook een Zonnebloemfoto met een bijzonder verhaal of herinnering?

Stuur je foto op naar zon@zonnebloem.nl en vertel waarom deze speciaal voor je is.

18

ZON

Baanbrekend

Marja Scholten (50) …heeft een druk leven: samen met haar man en oudste zoon runt ze een melkveebedrijf in Twente. Daarnaast is ze verpleegkundige in het ziekenhuis van Hengelo én bezoek­vrijwilliger bij de afdeling Saasveld.

“Als mijn ploegendiensten op de afdeling Chirurgie het toestaan, sta ik op tijd op om onze koeien te helpen melken. Ook op andere piekmomenten spring ik bij in ons melkveebedrijf. Bijvoorbeeld als het kuilgras en de maïs voor de koeien geoogst moet worden. En gisteravond werd er nog een gezond kalf geboren.

Prachtig dat mijn man en ik daar samen bij kunnen zijn.”

“ Werken met dieren is geen baan met kantoortijden”

maart 19 2018

“Mijn werk als verpleegkundige zou ik niet willen missen. Het is een baan waar­ in je blijft leren. Je komt vaak met een bijzondere ervaring thuis, en het werken met collega’s is ook fijn. Het bezoekwerk voor de Zonnebloem is daar dan weer een bijzondere aanvulling op. Ik ben dan even geen zorgverlener, maar heb tijd om een luisterend oor te bieden. Ik bezoek één van onze noabers (oosters dialect voor buren), een man van 95 die de meest fantastische verhalen kan vertellen over zijn leven.”

“Dus ja, er is altijd wat te doen. Maar zeker op het platteland zijn er heel veel Zonnebloemvrijwilligers die net als wij een bedrijf aan huis hebben, met alle bezig­ heden van dien. Alleen maar mooi dat die allemaal tijd voor deelnemers vrij kunnen maken. Je krijgt er veel voor terug!”

19

Op de koffie bij

“Bezoekwerk werkt nog Al zolang de Zonnebloem bestaat, worden mensen met een lichamelijke beperking thuis bezocht. Hoe belangrijk is dit bezoekwerk anno 2018? En hoe orga­ niseer je het optimaal? Twee afdelingen die flink wat energie in bezoekwerk steken, delen hun ervaringen.

L

aatst bladerde Rieky ter Elst, voorzitter van de afdeling Meijel, door een mapje met vijftig jaar oude afdelingsnotulen. “Daar zat een brief bij van het Nationaal ­Bureau, dat activiteiten nooit ten koste mochten gaan van het bezoekwerk.

Dat was de kern van ons werk, toen al.

En ik denk dat dat nog steeds zo is.”

Vier bestuursleden bezoekwerk De afdelingen die elkaar vanavond ­ontmoeten, kunnen elkaar de hand schudden. “Bij ons zijn dertien van de

20

negentien vrijwilligers betrokken bij het bezoeken van zo’n dertig deelnemers”, zegt José Pijnenburg, afdelingssecre­ taris en één van de twee bezoekcoör­­­­­di­ natoren in Meijel. “Wil je dat goed coördineren, dan kost dat tijd.” Han ­Bertrams-Gerats en An Berden knikken instemmend. Bij hun afdeling, Zôn-­ Bliërick, zijn er maar liefst vier bestuurs­ leden bezoekwerk. Geen overbodige luxe: “We hebben zo’n tweehonderd deelnemers, waarvan ongeveer drie­ kwart wordt bezocht. Er zijn vrijwilligers die zeven, acht mensen bezoeken.”

Regelmaat José is benieuwd hoe de afdeling dat ­allemaal in goede banen leidt. “Zijn er bijvoorbeeld afspraken over hoe vaak je als vrijwilliger minimaal langs gaat?”

Die zijn er niet, al is de groep het erover eens dat bezoekwerk wel om regelmaat vraagt. An: “Eens in de vier maanden ZON

“ Het bezoekwerk is niet veranderd, onze deelnemers wél”

altijd” vind ik gevoelsmatig geen bezoekwerk.”

Als een vrijwilliger en deelnemer het zo afspreken en er allebei tevreden mee zijn, dan moet je er echter ook geen punt van maken, vindt iedereen. Zeker als de vraag naar bezoekwerk groter is dan het aanbod. In Meijel moet men bij de intake vaak een slag om de arm houden, omdat er niet voor iedereen vrijwilligers beschikbaar zijn.

Grijze gebied Bezoekwerk kan volgens José ook een uitkomst zijn voor mensen in het ‘grijze gebied’ tussen vrijwilliger en deelnemer. “Iemand gaf laatst aan dat het vrijwilligerswerk te veel werd, maar vroeg of ze ‘haar’ deelnemers mocht blijven bezoeken”, zegt Han. “Alleen maar mooi toch?” Rieky: “Dat principe zie je ook bij jongerenafdeling­ en. Daar zijn het vaak de deelnemers zelf die elkaar opzoeken.” maart 2018

Langer thuis De essentie van het bezoekwerk is in al die jaren niet veranderd, maar onze deel­nemers wél. Die wonen om te beginnen langer thuis. Aan de ene kant groeit daardoor de vraag naar bezoek­ werk, maar voorzichtigheid is geboden.

Han: “Er worden ook meer mensen aan­ gemeld die niet tot de doelgroep beho­ ren. Denk aan ouderen die beginnen te dementeren. Dat vraagt bij de intake veel kennis en ervaring.”

Mondiger Deelnemers die wél tot de doelgroep behoren, hebben ondertussen meer mogelijkheden gekregen. An: “Som­ migen hebben elke dag van de week wel iets in de agenda staan.” Ze zijn ook mondiger geworden. “Je hoort het snel­ ler als iets ze niet bevalt, ook al kunnen ze niet altijd gelijk verwoorden wat ze dan wél willen. De oplossing? Vragen stellen, goed luisteren, en als afdeling openstaan voor nieuwe wensen en ideeën.”

Aandacht telt Kleinschalig werken kan uitkomst b ­ ieden en de grenzen laten vervagen tussen activiteiten en bezoekwerk. In Meijel krijgen alle bezoekvrijwilligers een budget om samen met ‘hun’ deel­ nemer(s) iets te gaan doen. En voor deelnemers is het onderscheid mis­ schien ook wel verwaarloosbaar. José: “Laatst vroegen we deelnemers welke

activiteiten ze leuk zouden vinden.

Iemand vulde toen in: ‘Bij mij thuis ­gezellig een kop koffie drinken.’”

Het laat zien dat voor deelnemers vooral de persoonlijke aandacht telt.

En het belang daarvan mag je nooit onderschatten, vinden ze allemaal.

“Het zijn niet alleen de vakanties en de bijzondere dagjes uit waar deel­ nemers ons zo om waarderen. Ook als je gewoon even bent langs geweest, krijg je vaak heel dankbare reacties.

En daar doen we het voor!”

Tips voor goed bezoekwerk Respecteer iemands privacy

“Als vrijwilliger heb je wat meer afstand dan bijvoorbeeld de ­kin­deren, waardoor mensen soms makkelijker dingen delen”, merkt An. José: “Daar moet je als vrij­­wil­liger wel discreet mee omgaan.

Wij hebben bijvoorbeeld de strikte regel dat we tijdens vergaderingen niet over deelnemers praten.”

Nodig deelnemers persoonlijk uit

“Wij nodigen alle deelnemers ­persoonlijk uit voor elke activiteit en zien dat ook als een bezoekje.

Voor nieuwe vrijwilligers een mooie manier om aan het werk te wennen”, zegt Han. Dat brengt de afdeling Meijel op een idee. “Wij sturen meestal brieven rond, maar een be­ zoekje is waarschijnlijk effectiever.”

21

Kort en actueel

Onbeperkt Eropuit!

Zonnebloemloterij 2018 Trekking: maandag 8 oktober 1.500.000 loten à € 2,-

2018 te Breda

Bedankt dat u ons steunt!

na de trekkingsdatum.

Bewaar dit lot zorgvuldig tot van de andere mooie prijzen.

Maak kans op € 15.000,- of één

Voor mensen met een lichamelijke b­eperking kan

Lotnummer

BSC 123456

een dagje uit zomaar een hele opgave zijn. Veel vrijetijds­locaties zijn nog niet of onvoldoende toegankelijk. Daarom bezoeken testteams voor ons project Onbeperkt Eropuit verschillende vrije­

Er kan zoveel meer dan je denkt

n of u prijs heeft?

Wilt u automatisch bericht ontvange r op zonnebloem.nl/loterij Registreer dan uw lotnumme kket! en bekijk hier het volledige prijzenpa Mede mogelijk gemaakt door:

tijdslocaties. De tips van deze mystery guests zijn goud waard om te komen tot échte verbeteringen.

Resultaten Kröller-Müller Museum: • meer informatie op de website • duidelijke plattegronden en bewegwijzering • stoepranden weggehaald • aantal invalidenparkeerplaatsen uitgebreid Van Gogh Museum: • kassagebouw en ticketautomaten aangepast • liftknoppen verlaagd • meer zitplaatsen in de expositieruimte • toegankelijkheid van winkels en het restaurant verbeterd

Lotenverkoop van start Vanaf 12 april gaan we met zijn allen aan de slag om Zonnebloemloten te verkopen. Behalve geldprijzen verdelen we ook weer prijzen in natura.

Vrijwilligers die graag vanuit huis een steentje bij­dragen, kunnen net als afgelopen jaar een online verkooppagina aanmaken.

Een handleiding om loten te verkopen vind je op Mijn Zonnebloem. Direct aan de slag? Maak je pagina aan op zonnebloem.nl/loten.

Efteling: • oppervlak invalidenparkeerplaatsen vergroot • duidelijke markering aangebracht rondom de invaliden­parkeerplaatsen

“ Iemand die niet uit de stoel kan, kan de situatie het beste beoordelen. Zolang toegankelijkheid niet de norm is, zijn wij nog niet klaar met ons werk” Chantal Beurskens zit in een elektrische rolstoel.

Ze testte het Rijksmuseum en het Concertgebouw.

Benieuwd welke locaties op de rol staan om getest te worden? Op Mijnzonnebloem vind je een uitge­breider lijstje.

22

Vaarseizoen begonnen

Trossen los Toet…toet… de scheepshoorn van ons schip MPS de Zonnebloem is weer te horen op de Nederlandse en Duitse wateren. Het vaarseizoen is op 5 maart begonnen. En de eerste tripjes zijn al gemaakt. Voor veel van de 2.850 deelnemers die dit jaar meegaan, is een reis op ons aangepaste schip de enige manier om op vakantie te kunnen. Zoveel vrolijke, vakantie­ vierende Zonnebloemdeelnemers. Dat is iedere keer weer genieten. Hulde aan de 3.000 vrijwilligers die jaarlijks meevaren om te helpen. Samen maken we er een feestje van.

ZON

VrijwilligersVoordeel Wees er snel bij want op = op

Ruim 2.600 gratis voorjaarsuitjes We hebben ruim 2.600 gratis dagjes uit en tijd­ schriften voor je in de aanbieding. Met dank aan de 40 aanbieders die ze schenken. Omdat zij – net als wij – hun dank en sympathie willen laten blijken voor het geweldige werk dat jij doet!

De aantallen verschillen per aanbieder. Wees er snel bij, want op = op. Daarnaast hebben we kortingen geregeld. Voor als je met meer personen wilt gaan of het gratis aanbod op is. Je kunt t/m 11 juni gratis kaart­ jes en kortingsvouchers aanvragen. Ze zijn geldig t/m 30 juni. Soms geldt een afwijkende geldigheidsdatum.

Onze toppers Gratis entree voor 2 personen

Apenheul - Apeldoorn

In dit prachtige, groene park loopt meer dan de helft van de apen los. Spot alle apen en leer meer over deze dieren tijdens de speciale presentaties.

Gratis rondvaart voor 2 personen

Rondvaart Biesbosch - Drimmelen

Vaar met rondvaartbedrijf Zilvermeeuw door Nationaal park de Biesbosch. Ontdek tijdens de twee uur durende rondvaart de prachtige natuur vol verrassingen.

Gratis entree voor 2 personen

World Press Photo - Amsterdam

Aanbod maandag 19 maart om 18.00 uur online Om alle vrijwilligers gelijke kansen te geven, gaat het aanbod pas enkele dagen na de verschijning van ZON online. Bestellen kan vanaf maandag 19 maart om 18.00 uur via mijnzonnebloem.nl. Geen internet? Kijk of een familielid, kennis of collega-vrijwilliger voor je kan bestellen. Lukt dat ook niet, bel dan het Dienstencen­ trum, tel. (076) 564 64 64 (werkdagen: 8.30 -17.00 uur én maandag 19 maart: 18.00 - 20.00 uur).

Op 20 april start de wereldtour van de expositie van de internationale persfotowedstrijd. De tentoon­ stelling bevat indrukwekkende persfoto’s van alle prijswinnaars.

Meer kans Bij deze eerste editie van VrijwilligersVoordeel kan elke vrijwilliger vanaf 19 maart net als voorgaande jaren twee gratis kaartjes bestellen (op = op). Meer kaarten komen beschikbaar op 11 juni, 8 oktober en 17 december. In de eerste week daarna kunnen alleen vrijwilligers die dat eerder dit jaar nog niet hebben gedaan kaartjes bestellen. Blijven er na die week kaarten over, dan komen die weer beschikbaar voor iedereen. Op advies van het vrijwilligerspanel geven we zo nog meer vrij­ willigers kans om van het aanbod gebruik te maken.

De kortingen zijn altijd voor iedereen beschikbaar.

Gratis entree voor 2 personen

Gratis tijdschrift

Roots Magazine

Roots magazine brengt iedere maand de ideale mix van ontspanning en er zelf actief op uit gaan.

In het tijdschrift vind je adembenemende natuurfoto’s, plus fotografietips en bijzondere wandelingen.

Rijksmuseum - Amsterdam

Het Rijksmuseum is één van de beroemdste musea ter wereld. Je ziet er de absolute hoogtepunten van de Nederlandse schilderkunst in de Gouden Eeuw, waaronder natuurlijk Rembrandt.

Gratis entree voor 2 personen

De Tuinen van Appeltern

Laat je inspireren in het grootste tuininspiratiepark van Europa. Met meer dan 200 sfeer- en modeltuinen, een uitgebreid plantenrijk en de nieuwste tuintrends.

Overige aanbiedingen Planten & dieren Domies Toen, Pieterburen • Orchideeënhoeve, Luttelgeest • Botanische Tuinen Utrecht • Dierenpark Amersfoort • Aquazoo Leerdam • Botanische Tuinen TU Delft • Reptielenhuis De Aarde, Breda • Kasteelpark Born Musea Heerenveen Museum • Museum Stad Appingedam • Hunebedcentrum, Borger • Stedelijk Museum Coevorden • Batavialand, Lelystad • Museum het Valkhof, Nijmegen • ­Museum Broekerveiling, Broek op Langedijk • Czaar Peterhuisje, Zaandam • Rijksmuseum van oudheden, Leiden • Stedelijk Museum Schiedam • Zilvermuseum, Schoonhoven • Oosterscheldemuseum Yerseke • Vincent van Goghuis, Zundert • Noordbrabants Museum, Den Bosch • Nederlands ­Mijnmuseum, Heerlen Overige uitjes Rondvaart Giethoorn • Theater De Kappen, Haaksbergen • Sauna Keizer, Oldenzaal • Liszts Tweede Pianoconcert, Concertgebouw, Amsterdam • Rondvaart op de Maas, Rotterdam • Theater Ludens, Voorburg • Diverse voorstellingen, Theater de Stoep, Spijkenisse • Thermen Papendrecht • Previewavond, Nieuwe Nobelaer, Etten-Leur • Voorstellingen ‘Held’ en ‘Gelukzoeker’, Theater de Kattendans, Bergeijk Tijdschriften Psychologie Magazine

maart 2018

23

De dag van Anja

Vissen in het verleden In het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen ga je honderd jaar terug in de tijd. Anja van Wijk (73) waant zich even in een oud vissersdorp aan de vroegere Zuiderzee.

12.30 uur

10.00 uur

13.00 uur

“Mijn bezoekvrijwilliger Julia Horstman haalt mij thuis op. Eens in de zoveel tijd ondernemen we iets en om de veertien dagen komt ze een kopje koffie drinken en kletsen we bij. Ik vind het fijn dat ik altijd een beroep op haar kan doen.”

11.00 uur “We zijn er bijna. Vanuit Aalsmeer is het best een eind naar Enkhuizen, maar ik vind óók de reis de moeite waard.

Een pontje brengt ons naar het museum.

Het oude vissersdorp geeft me het idee weg te zijn van het gewone leven.

Heerlijk! We varen als het ware de geschiedenis binnen. De kleine huisjes

24

vallen me direct op. En de klinkertjes.

Rijden met de rolstoel is hier lastig.”

11.30 uur “Het interieur van de vissershuisjes herinnert me aan mijn grootouders.

Opa zat vaak in zo’n oude rookstoel met een aparte asbak ernaast. En zulke Delfts blauwe vazen staan bij mij ook op het hoekje van de kast. Dat zijn stukken die van ouders op kinderen en op kleinkinderen overgaan. Leuk om die hier terug te zien. Het is apart om te ervaren hoe het er vroeger aan toe ging. Als ik de grote wastobbes bij de woningen zie, ben ik blij dat we nu een wasmachine hebben.”

“Tussendoor lunchen we buiten op een bankje, met een van huis meegebrachte boterham.”

We zetten onze tocht in het museum voort naar de oude molen en het ­veilinggebouw. De oude schuiten die buiten liggen, herinneren aan de visvangst in het Enkhuizen van vroeger.

De schipperskostuums hangen nog aan de ­was­lijnen.”

15.00 uur “Ons bezoek zit erop. We rijden over de dijk naar Lelystad, waar we nog een kijkje nemen bij het vliegveld, omdat ik gek ben op vliegtuigen. In het bij­ behorende restaurant eten we een stuk appeltaart. Een goede afsluiter van een mooie dag!”

ZON