InZicht voorjaar 2023 - nr 68

Alles over zorg voor mensen met een verstandelijke beperking

Waardevolle herinneringen

INTERVIEW

Gerda Ramaker gaat

een feestje vieren

NIEUWS

Eén cliënt, één dossier

Samen doen wat wél kan

Recht op de beste zorg

Voor je ligt de voorjaarseditie van InZicht 2023. De lente is aangebroken. Dit seizoen staat bij uitstek symbool voor een nieuw begin. De natuur ontwaakt langzaam uit haar winterslaap. Ook InZicht is weer in een nieuw jasje gestoken. En eigenlijk vernieuwen we onze zorg ook steeds, want we willen het elke dag een beetje beter doen.

Hoe laten we dat zien? Met het Samen doen wat wél kan fonds bijvoorbeeld. Dat fonds heeft Alliade vorig jaar opgericht. Het is speciaal bedoeld om bijzondere herinneringen en geluksmomenten te realiseren voor cliënten. In totaal werden meer dan honderd wensen, groot en klein, ingestuurd. Dit jaar brengen we zoveel mogelijk van die wensen in vervulling. Een aantal zijn ook al vervuld. Op pagina 13 lees je meer over één van de wensen die in vervulling ging.

Onze cliënten hebben recht op de beste zorg: door deskundige zorgverleners en volgens de laatste inzichten. Omdat we onze zorg willen blijven verbeteren, werken we sinds 1 april binnen heel Alliade met een nieuw elektronisch cliëntdossier-systeem. We zijn van meerdere systemen, naar één systeem gegaan. Het nieuwe cliëntdossier-systeem heet ONS. Dit is een systeem dat beter past bij alle zorg, ondersteuning en behandeling die we bieden. Onze zorgmedewerkers kunnen met het systeem nóg beter en makkelijker met elkaar samenwerken. Meer over het elektronisch cliëntdossier staat op pagina 10 en 11.

Dit zijn twee concrete voorbeelden van hoe Alliade de zorg organiseert voor cliënten. Maar natuurlijk zijn er meer. In deze editie van InZicht ontdek je die ongetwijfeld. We wensen je veel leesplezier, misschien wel buiten in het lentezonnetje!

Directeuren gehandicaptenzorg

Oedo Zwart, Harco de Bruin en Grietje Postma

Alliade Kennisdag: leer, ontdek en raak geïnspireerd

Kom zaterdag 1 juli naar de Alliade Kennisdag. Je bent van harte welkom van 8.45 tot 16.15 uur op de Drafbaan in Wolvega. Na het grote succes van vorig jaar, organiseert Alliade dit jaar opnieuw een kennisdag. Deze keer niet alleen voor zorgmedewerkers, maar ook voor verwanten en vrijwilligers.

De dag bestaat uit een centraal deel en uit drie rondes met lezingen over belangrijke, actuele onderwerpen in de gehandicaptenzorg, jeugdzorg en ouderenzorg. Nodig al je familieleden uit en kom samen! Deelname is gratis, inschrijven is verplicht. Meld je aan op alliade.nl/kennisdag.

Heel Alliade LOOPT!

Jij toch ook?

Bewegen geeft energie! Daarom doen medewerkers en cliënten van Alliade op zondag 14 mei 2023 weer mee aan de grootste loop van Friesland: LOOP Leeuwarden. Wil jij als verwant ook meelopen? Schrijf je voor 1 mei in via alliade.nl/loop

De één loopt hard, de ander wandelt, snel of langzaam, in een rolstoel of duwend achter een rolstoel. Kies het onderdeel dat het best bij jullie past. Liever als supporter langs de kant staan om iedereen aan te moedigen? Van harte welkom! Je herkent de deelnemers aan het Alliade T-shirt. Vragen over de loop? Mail naar leefstijl@alliade.nl.

Deel jouw mening op ZorgkaartNederland

Op het online platform ZorgkaartNederland kun jij jouw mening geven over onze zorg- en dienstverlening. Jouw ervaringen helpen ons om onze zorg- en dienstverlening te verbeteren. En je helpt anderen met het maken van een goede keus voor een zorgaanbieder.

Ga naar www.zorgkaartnederland.nl. Vul in de zoekbalk de term ‘Alliade’ in. Zoek daarna de locatie waarover jij jouw ervaring wilt delen en laat jouw ervaring achter. Wij zien je reactie graag! Heb je een klacht? Onze klachtenadviseur Tettie van der Graaf staat voor je klaar. Bel 06 - 21 32 96 65 of stuur een mail naar klachten@alliade.nl.

Grietje Postma, directeur gehandicaptenzorg regio oost

Op 1 april 2023 was de start van Grietje Postma als directeur gehandicaptenzorg regio oost bij Alliade precies een jaar geleden. Haar eerste werkdag, 1 april 2022, was een uitzonderlijke: het sneeuwde toen ze vanaf haar woonplaats Amsterdam naar Heerenveen reed. Tijdens een tussenstop maakte ze dit kiekje van het uitzicht. Een tastbare herinnering aan haar eerste werkdag.

Grietjes ontvangst bij Alliade was hartelijk. Die hartelijkheid ervaart ze nu, een jaar later, nog steeds. Ook de fijne samenwerking tussen en met collega’s waardeert ze. Grietje: 'Iedereen is bereid om te leren. En om het samen elke dag een beetje beter te doen. Samen moet je de puzzel leggen.’

‘De meerwaarde zit in het persoonlijk contact met cliënten en medewerkers. Het gaat erom dat ze zich gehoord voelen. Dan helpt het om nabij te zijn. Het belangrijkste vind ik dat we het met z’n allen zó organiseren dat de kwaliteit van de zorg goed is. Samen kijken we hoe we het verschil kunnen maken. Zowel bij het wonen als bij de dagbesteding.’

Geen vacatures bij Alliade

‘Wij hebben geen vacatures, wel jouw leukste loopbaan in de zorg!’ Langs de snelweg, op bussen, in bushokjes en op social media: door heel Friesland was Alliade de afgelopen maanden goed te zien. Met de campagne willen we nieuwe medewerkers werven, zodat we ook in de toekomst goede zorg voor onze cliënten kunnen leveren.

Onze beloftes aan (nieuwe) medewerkers

We vinden werkplezier ontzettend belangrijk. We willen onze medewerkers leren kennen, met hen meedenken en helpen om het werk met plezier en energie te kunnen doen. Dat doen we met onze vijf beloftes:

1. We gaan altijd voor een baan die bij jouw situatie, levensfase, ambities, mogelijkheden en kansen past.

2. Je krijgt direct een vast contract op maat.

3. Je krijgt een leuke plek die op jouw voorkeuren aansluit.

4. Bij ons kun je altijd doorgroeien. Je hebt geen baan, maar een loopbaan.

5. Wij hebben aandacht voor jou als mens en jouw werkgeluk. We zorgen dat je altijd lekker op je plek zit.

Campagne werkt

De eerste resultaten van de campagne zijn heel positief. Er is een sterke stijging te zien in het aantal sollicitaties. Wij zijn erg blij met zoveel interesse. Met alle geïnteresseerden gaan we in gesprek om samen met hen te zoeken naar de best passende plek. De campagne duurt nog het hele jaar. De komende maanden staan onze collega’s in de spotlights.

Splinternieuwe plek voor cliënten De Flinters en Kleurryk

Begin maart 2023 verhuisden de cliënten van woonlocatie De Flinters en dagbestedingslocatie Kleurryk naar hun splinternieuwe onderkomen aan de J.D. de Vriesstraat 4 in Burgum. Alliade biedt op deze nieuwe locatie verschillende soorten zorg, behandeling en ondersteuning aan 43 cliënten met een (licht) verstandelijke beperking.

Nieuwbouw

Begin 2022 startte de nieuwbouw van 16 studio’s, 8 appartementen en een dagbestedingsvoorziening voor 19 cliënten aan de J.D. de Vriesstraat. Het pand dat er stond, werd te klein. De meest optimale en duurzame oplossing was het slopen van het gebouw en realiseren van nieuwbouw op deze plek. De nieuwe locatie is toekomstbestendig en voldoet aan de duurzaamheidseisen van deze tijd.

Verhuizing

Cliënten van de Talmasingel 129 maakten begin maart voor het eerst kennis met de nieuwe locatie aan de J.D. de Vriesstraat. Cliënten die er voor de nieuwbouw al woonden, brachten het afgelopen jaar door aan de Badhuisweg in Damwoude. Zij verhuisden dus weer terug. Dat geldt ook voor de cliënten van dagbestedingslocatie Kleurryk, die tijdens het nieuwbouwproject tijdelijk aan Schoolstraat 25 in Burgum zaten. In de nieuwe appartementen wonen nu cliënten die zoveel mogelijk ambulant begeleid worden door Alliade.

Officiële opening

Nu de verhuizing grotendeels achter de rug is, hebben de cliënten en medewerkers de tijd om te wennen aan de nieuwe locatie. De officiële opening is op donderdag 8 juni 2023. In diezelfde periode valt ook de landelijke Prokkelweek. De nieuwe locatie haakt daar graag op aan door bij de opening een Prokkeltuinfeest te organiseren. Stichting Prokkel zet zich het hele jaar in voor een inclusievere samenleving. Een prikkelende ontmoeting tussen mensen met en zonder een verstandelijke beperking staat daarbij centraal.

Meer weten?

www.alliade.nl/werken-bij

‘Draag óók bij aan de visie ‘Samen doen wat wél kan’

Vanuit de CCVR Talant kan ik jullie melden dat wij een andere naam voor onze medezeggenschapsgroep hebben totdat de nieuwe regeling voor medezeggenschap is vastgesteld. Voortaan heten we MGV. Dit staat voor medezeggenschapsgroep vertegenwoordigers. Het is misschien even wennen aan deze Alliade-brede naam, maar onze inzet en betrokkenheid blijft precies hetzelfde! We zitten nog steeds middenin de procesvorming van de medezeggenschap. Dit vraagt meer tijd dan we hadden verwacht. In overeenstemming met de raad van bestuur, door ons ingewonnen adviezen en na instemming van alle raden, hopen we het rond de zomervakantie in orde te hebben. Een kwestie van geduld dus.

Voortbordurend op mijn vorige column over ‘Eén voor allen, allen voor één’ kom ik uit op de positie van de verwant. En daarmee bedoel ik niet die van de cliënt, maar die van ouder, familielid of belangenbehartiger. Misschien vraag jij je af: waar sta ik als verwant, voor wiens belangen kom ik eigenlijk op en wie dien ik ermee? Gaat het om het welzijn van het individu of dat van het collectief? En voor wie wil ik mij inzetten? We hebben allemaal onze zorgen. Waar kunnen we die delen? Het is een goede zaak om alle zorgen over de cliënt kenbaar te maken bij de directe begeleiders of het hoofd. Zij weten als geen ander hoe ermee om te gaan. Met het erover praten lossen we vaak al de helft op.

Maar laten we eerlijk zijn; als het gaat om onze verwant, dan blijf je vaak zorgen houden. Dat hoort er gewoon bij. Alhoewel je jezelf ook wel eens mag afvragen of de zorgen altijd terecht zijn. Soms kun je ook te hoge verwachtingen hebben of te hoge eisen stellen als je kijkt naar het zorgzwaartepakket (ZZP). Hoe realistisch is dat? Het kan er zelfs voor zorgen dat je jezelf daardoor ongewild in een soort concurrentiepositie plaatst ten opzichte van de begeleiders. Het wordt dan een stuk moeilijker om er op

een goede manier mee om te gaan. Dan schuurt het met wat Alliade kan bieden. Iets wat toch met enige regelmaat op diverse locaties valt te beluisteren.

Een voorbeeld: een ouder wil dat er elke dag met hun zoon, naast dagbesteding, in de omgeving wordt gewandeld. Niks op tegen als het om gezonde leefstijl gaat, zou je zeggen. Maar is gezien het ZZP het aantal begeleidingsuren wel toereikend? Zo niet, wat dan? Kom ik dan zelf vaker bij mijn kind om te wandelen of schakel ik een familielid/kennis in? Of kan de persoon zelf misschien naar zijn of haar werk lopen? Hoe los je dit binnen het driehoeksgesprek samen op?

Het worden zo langzamerhand bijna gewetensvragen, waarbij ik mijzelf beslist niet met het bekende opgeheven vingertje als een leermeester neer wil zetten! Maar om de positie te bepalen, moet je eerlijk zijn naar elkaar. Dat geldt zowel voor het individuele belang als voor het collectief belang. Loop je ergens tegenaan, ga met mensen van Alliade om de tafel. Juist binnen deze opgroeiende organisatie pleit ik ervoor dat je als verwant eens kijkt of je zelf kunt bijdragen aan de visie ‘Samen doen wat wél kan’. Oftewel: bij AlliADE niet teveel woorden maar DADE!

Hartelijke groet vanuit de CCVR

Gurbe de Boer

Gurbe de Boer

Mail: ccvr@alliade.nl

Telefoon: 0513 - 64 39 31

'Maak je zorgen over de cliënt kenbaar. Erover praten lost vaak al de helft op'

'Omdat ik hier al vijftig jaar woon, ga ik een feestje vieren'

Wonen én werken op zorglocatie De Wissel in Beetsterzwaag: Gerda

Ramaker doet het allebei. Wat ze daarvan vindt, zie je eigenlijk meteen. Ze geniet zichtbaar. Een twinkeling verschijnt in haar ogen als je haar ernaar vraagt. ‘Hier vind ik het gezellig’, antwoordt Gerda. Sinds haar

twintigste woont ze op De Wissel. Inmiddels zijn we vijftig jaar verder. Want geloof het of niet; Gerda is zeventig jaar oud. Je zou haar mínstens tien jaar jonger geven. En als je haar dat vertelt, kijkt ze trots. Na al die jaren kent ze de zorglocatie van Alliade op haar duimpje.

Ingrijpend

‘Het is lang geleden dat ik hier kwam’, vertelt Gerda. Ze weet nog dat ze als meisje van zeven jaar voor het eerst ergens anders ging wonen. Niet meer bij haar ouders. Dat was toen bij het Doveninstituut. Een behoorlijk ingrijpende situatie voor een zevenjarige. Toen ze twintig jaar was, maakte ze kennis met De Wissel. Het voelde al snel goed. Dat de begeleiders aandacht voor haar hadden, hielp Gerda om te kunnen wennen aan haar nieuwe woonomgeving. Inmiddels is ze er na een halve eeuw helemaal aan gewend. Dat Gerda al zó lang bij Alliade woont, gaat niet onopgemerkt voorbij. Gerda: ‘Omdat ik hier al vijftig jaar woon, ga ik een feestje vieren.’

Terug van weggeweest

Van de halve eeuw bij Alliade, woont Gerda vijfentwintig jaar op De Wissel. De andere vijfentwintig jaar woonde ze op de locatie aan de Utgong. Sinds de oplevering van de nieuwbouw op De Wissel, is ze weer terug van weggeweest. Ze woont nu in een ruime studio. De overgang naar De Wissel was voor Gerda niet zo groot. Want alle medebewoners van haar groep verhuisden met haar mee. Het enige puntje: afscheid nemen van de buren aan de Utgong. Dat vond ze lastig. Gerda: ‘Ik dacht dat ik de buren heel erg ging missen, maar gelukkig hebben we nog steeds contact.’ Soms komen Gerda en de buren elkaar in het dorp tegen. En ze komen ook wel eens bij Gerda op bezoek.

Spullen sparen

Gerda kon haar nieuwe studio helemaal naar eigen smaak inrichten. Haar zus hielp haar daarbij. Ze zochten een nieuw bankstel uit en kochten een grote kast. Eén muur in haar kamer mocht ze een zelfgekozen kleur geven. Ze koos lichtbruin. Gerda’s inrichting is nu anders dan voorheen. Met minder spullen. ‘M’n kamer is nu veel opgeruimder’, vertelt ze. Gerda houdt van spullen sparen. Haar kamer stond er vroeger vol mee. Sparen doet ze eigenlijk nog steeds, maar het is gelukkig wel minder geworden. Lachend vertelt ze: ‘Ik moest vaak mijn kamer opruimen van de begeleiders. Als ik mijn kamer opruimde, vond ik weer allemaal spullen terug.’

Beweging

Bewegen gaat wat lastiger nu ze ouder wordt. Om toch flexibel te blijven, krijgt Gerda nog wel de nodige beweging. Ze zwemt iedere week. En regelmatig fietst ze over het terrein om naar dagbesteding Skala te gaan en om pakketjes rond te brengen bij de woningen op het terrein. Naar restaurant ‘t Trefpunt gaat ze lopend. Skala en ’t Trefpunt zijn de locaties op De Wissel waar Gerda van dinsdags tot en met vrijdags werkt. De meeste tijd brengt Gerda door bij Skala. Daar start ze ook iedere ochtend. Rond half 2 loopt ze naar ‘t Trefpunt om te helpen met afwassen. En na een uurtje in de afwas daar, wandelt ze weer terug over het terrein naar Skala.

'Drie keer in de week belt ze met het haar zussen via beeldbellen '

Samen

Bij Skala werkt ze dan de rest van de middagen. Skala is haar plek. Daar komt Gerda tot haar recht. Ze werkt graag met haar handen. En daar is bij Skala alle gelegenheid voor. Wat ze er aan werkzaamheden doet: pluggen tellen en sorteren, bladzijden uit boeken scheuren, papier versnipperen. En dus pakketjes rondbrengen. Maar vooral het samenzijn met anderen waardeert ze zo. En niet alleen bij Skala, maar ook op haar woongroep. Iedere woensdag bereidt ze op de groep samen met de begeleider het eten. De vrijdags ervoor bepalen de cliënten gezamenlijk het menu van de week. Ze denken daarin graag met de begeleiders mee.

Contact met familie

Ook al wonen Gerda’s familieleden op afstand, ze zoeken regelmatig contact met haar. Drie keer in de week belt ze met het haar zussen via beeldbellen en kletsen ze ongeveer een half uur. Heel gezellig, vindt Gerda. Ze zit dan in haar eigen studio. Dan is ze even alleen met het vroegere thuisfront. Dat beeldbellen doet Gerda op de iPad van de woongroep. Het apparaat is niet altijd binnen handbereik, want hij ligt netjes opgeborgen. Maar als ze de begeleiders erom vraagt, zijn ze altijd bereid de iPad voor haar te pakken. Ze denken graag met Gerda mee.

Inbreng

Gerda zat een aantal jaren in de cliëntgebiedsraad. Deze raad gaat met cliënten in gesprek over onderwerpen die voor hen belangrijk zijn. Cliënten kunnen er zelf ook onderwerpen inbrengen. De onderwerpen die voor Gerda zelf belangrijk waren, kon ze daar bespreekbaar maken. Inmiddels kost het haar te veel moeite om bij de cliëntgebiedsraad betrokken te zijn. Gerda kan niet alles meer onthouden wat er wordt gezegd. En vragen beantwoorden, wordt voor haar steeds lastiger. Ze gaf bij de begeleiders aan te willen stoppen met de cliëntgebiedsraad. Het past nu niet meer bij haar. De begeleiders begrijpen dat. Ze hebben oog voor wat cliënten nodig hebben. Wat ze aan kunnen en wat bij hen past. Ze bieden zorg op maat.

Zwen in het midden

Bij Zwen bestaat geen enkele twijfel: ‘Direct na mijn stage wist ik dat dierenpension Matu voor mij dé dagbestedingslocatie is. Nu, twee jaar later, ben ik één van de vaste krachten van het team. Ik mag steeds meer taken helemaal zelf uitvoeren. Wat deze locatie zo speciaal maakt, is dat ik veel lichamelijk werk doe. Hierdoor krijg ik een superconditie. De kennels schoonmaken, honden en katten voeren en natuurlijk de honden uitlaten. Dit werk geeft mij zoveel energie, daar kan de sportschool bijna niet tegenop!’, aldus Zwen.

Zwen met de hond Henning

Werken met handen en computer

Als een ervaren bedrijfsleider geeft Zwen een rondleiding. Van kennel tot doucheruimte, alles wordt getoond. Natuurlijk onder begeleiding van gezellig geblaf en gemiauw van de gasten. Het is behoorlijk druk bij Matu. Zwen: ‘Naast de ‘standaardtaken’ werk ik ook met de computer. Hier leer ik veel van. Ik maak bijvoorbeeld de kaarten klaar die op de kennels worden geplaatst. Dit doe ik door een lijst uit het programma MijnDierenHotel te halen. Zo kan ik precies zien welke hond of kat bij ons komt logeren. En weet je wat super is? In de mei- en zomervakantie zijn we al helemaal volgeboekt. Op een aantal dagen zijn hier dan maar liefst 28 honden. En we hebben zelfs al een reservering voor 2024!’

Verantwoordelijkheid

Zwen is absoluut een hondenmens. Katten vindt hij ook leuk, maar een hond past beter bij hem. Herder Kyra is één van zijn lievelingen. Het verzorgen van dieren is een verantwoordelijke taak. Dit moest Zwen vanaf het begin leren. Het team van begeleiders van Alliade heeft hem dit stapje voor stapje geleerd. Zorgvuldig de deuren

werk geeft zoveel energie, daar kan de sportschool bijna niet tegenop!'

sluiten, zorgen voor schone kennels, de juiste voeding geven, noem maar op. Zwen: ‘Soms gaat er wel eens iets mis, maar dat is hier geen probleem. Samen doen we ons best voor de dieren. Heel veel dingen zijn voor mij inmiddels normaal geworden. Daarom kan ik nu ook andere teamleden helpen.’

Fijn sfeertje

Dat de sfeer er goed inzit bij Matu is te merken. Teamlid Bertha vertelt glunderend dat ze samen soms de dikste lol hebben. Bertha: ‘Met Zwen kun je ontzettend lachen. Hij houdt wel van een geintje.’ Zwen: ’Ik voel me hier fijn. Het werk, de mensen en ik kan zelf op mijn fiets naar Matu in Gorredijk. Heel veel kan ik zelf, dat geeft mij een goed gevoel.’

'Dit

Eén cliënt, één dossier

Sinds 1 april werken we binnen heel Alliade met een nieuw elektronisch cliëntdossier-systeem. We zijn van meerdere systemen, naar één systeem gegaan. Het nieuwe cliëntdossier-systeem heet ONS. Dit is een systeem dat beter past bij alle zorg, ondersteuning en behandeling die we bieden. Onze zorgmedewerkers kunnen met het systeem nóg beter en makkelijker met elkaar samenwerken. En in ONS heeft iedere cliënt één dossier en één plan. Hierdoor voorkomen we dubbele intakes, omdat er één complete plek is waar alles samenkomt.

Waarom een nieuw systeem?

ONS is het systeem waarin we alles rondom zorg, ondersteuning en behandeling in rapporteren en terugvinden. Door te werken met één dossier per cliënt, stemmen we behandeling, wonen én werk en dagbesteding beter op elkaar af. En we kunnen vanuit alle zorgonderdelen en disciplines gemakkelijker samenwerken om de cliënt te ondersteunen bij het behalen van zijn of haar doelen. Het resultaat? Betere zorg voor de cliënt en betere samenwerking.

Elke dag een beetje beter

Cliënten hebben recht op de beste zorg: door deskundige zorgverleners en volgens de laatste inzichten. De wereld rond de cliënt én de zorg zelf is continu in beweging. Dat betekent dat we voortdurend onze zorg moeten evalueren en waar nodig bijstellen. Doen we de goede dingen? Welke stappen kunnen we met een cliënt maken? Of: hoe zorgen we ervoor dat we achteruitgang beperken of vertragen? De zes stappen van de methodische cyclus helpen ons om de zorg, ondersteuning en behandeling af te stemmen op de vragen, wensen en mogelijkheden van cliënt. ONS helpt de zorgmedewerkers om volgens de zes stappen van de methodische cyclus te werken.

Zorgdossier bekijken

Om als cliënt of wettelijk vertegenwoordiger het zorgdossier in te kijken, maak je voortaan gebruik van Caren. Dit is een veilige online omgeving waarin je het actuele zorgdossier bekijkt en die je 24 uur per dag, zeven dagen in de week kunt raadplegen. Caren heeft nog meer mogelijkheden. Zo kun je bijvoorbeeld zelf bepalen wie er mogen meelezen in het dossier, berichten uitwisselen met andere betrokkenen en samen een agenda bijhouden. Krijgt je naaste ook zorg van een andere aanbieder die aangesloten is op Caren? Dan kun je deze gegevens koppelen aan je Caren-account. Om het zorgdossier digitaal te bekijken, moet je het programma Caren activeren. Daarvoor heb je een code nodig. Je contactpersoon op de locatie kan je deze code geven.

Meer weten over Caren?

Kijk op www.caren.nl.

Bekijk de veelgestelde vragen onder de knop ‘Hulp nodig?’

Of scan de QR-code:

Vincent Maas, voorzitter raad van bestuur:

’Dit is een belangrijke mijlpaal in het verbeteren van de kwaliteit van onze zorg. Want het maakt samenwerken gemakkelijker en het helpt ons om verdere stappen te zetten in het methodisch werken.’

Waardevolle herinneringen

Het is je vast niet ontgaan: Alliade heeft vorig jaar het Samen doen wat wél kan fonds opgericht. Een fonds dat speciaal bedoeld is om bijzondere herinneringen en geluksmomenten te realiseren voor cliënten. In totaal werden meer dan honderd wensen, groot en klein, ingestuurd. Alliade brengt dit jaar zoveel mogelijk van die wensen in vervulling. Ook die van cliënten van De Stipe in Bolsward: een dagje naar De Orchideeën Hoeve.

De wens

Jikke Jansma – van der Wal, begeleider bij De Stipe: ‘Toen ik las over het wensenfonds, heb ik ons cluster gelijk aangemeld. Wat was ik blij verrast toen ik hoorde dat onze wens ook echt in vervulling zou gaan!’ Misschien denk je: een uitstapje naar De Orchideeën Hoeve, daar heb je toch geen fonds voor nodig? Voor deze doelgroep is een dagje weg juist een hele happening en een groot avontuur.

De grote dag

‘Op vrijdag 24 maart was het dan eindelijk zo ver,’ vertelt Jikke. ‘De cliënten waren best een beetje zenuwachtig, maar uiteindelijk stapten alle dertien in de bus.’ Er gingen drie vrijwilligsters en drie vaste begeleiders mee. Bij aankomst startten ze met koffie en gebak, waarna ze het park ingingen. Jikke vertelt: ‘Wat hebben we genoten van de vogels, vissen, stokstaartjes en vooral van elkaar. Het is fantastisch om te zien hoe de cliënten genieten van de kleine dingen.’

Orchidee als souvenir

In de middag stond er nog een luxe lunch voor ze klaar, waar ze allemaal van hebben gesmuld. Daarna is de groep nog even de winkel in gegaan, want natuurlijk kon een souvenir als aandenken aan deze bijzondere dag niet ontbreken. Jikke: ‘De meesten kozen voor een orchidee, die inmiddels op hun eigen kamer staat te pronken.’ Het was een dag om nooit meer te vergeten.

Er staan nog veel meer toffe wensen op de planning. Van een ballonvaart tot een kijkje bij de opnames van GTST.

Benieuwd naar meer verhalen?

Houd onze socialmediakanalen in de gaten en mis niks!

Pake en Riemer gaan elke week samen op pad

‘Die draaideur vindt Riemer helemaal geweldig’

Je kunt de klok erop gelijkzetten: iedere donderdag maken Albert Hoekstra en zijn kleinzoon Riemer na schooltijd een stevige wandeling naar het overdekte winkelcentrum in de wijk. Vaste prik is een rondje door de draaideur. ‘Die draaideur vindt Riemer helemaal geweldig’, vertelt pake Albert. En als Riemer geniet, geniet pake ook. Echt een intens moment voor hen samen.

Bewegingen, geluiden en mimiek Riemer Hospes is achttien jaar en woont bij

Alliade aan De Lanen in Drachten. Hij heeft ernstig meervoudige beperkingen. Riemer zit in een rolstoel en communiceert met bewegingen, geluiden en mimiek. Albert: ‘Riemer kan niet praten, maar hij kan wel kenbaar maken hoe hij zich voelt. Hij heeft altijd een goed humeur en past zich makkelijk aan.’

Tweede thuis

Toen duidelijk werd dat Riemer beperkingen had, kozen Albert en zijn vrouw ervoor om een deel van de zorg voor hun kleinzoon op zich te nemen. De meeste tijd was Riemer bij zijn ouders. En door de week bracht hij ook een aantal dagen bij pake en beppe door. Albert: ’We lieten een bijgebouw plaatsen achter ons huis: een plek waar Riemer kon slapen en in bad kon. En dat werkte prima.’ Toen Alberts vrouw – en dus Riemers beppe – overleed, kwam alles in een ander licht te staan. Albert en de familie moesten zonder haar verder. En zonder beppe werd de zorg voor Riemer ook anders.

Behulpzaam

Riemer verhuisde in 2015 naar De Lanen. Door de week woont hij daar. ’s Weekends woont hij thuis bij zijn ouders en broer. Al vanaf het moment dat Riemer bij Alliade woont, wandelen pake en hij donderdags samen. Zodra Riemer om half vier met de bus wordt thuisgebracht van school, zit pake al met een kop koffie op hem te wachten. Riemer krijgt voor de wandeling eerst sondevoeding. Daar ondersteunt hij zelf bij. Albert: Riemer helpt graag en dat juichen de begeleiders ook alleen maar toe. Er wordt daar goed op hem gepast.’

Draaideur, we komen eraan! Na de sondevoeding start de wandeling. Albert merkt aan Riemer wanneer de draaideur wordt opgemerkt. Hij maakt dan enthousiaste geluiden en bewegingen. Ook al ziet Riemer de draaideur wekelijks van dichtbij, hij blijft indrukwekkend. Albert vertelt lachend: ‘We komen hier al zó lang dat we inmiddels bij de inventaris horen. Riemer kan er zelfs wel stagelopen als portier.’

Vanzelfsprekend

Tijdens de wandeling terug naar huis, ziet Albert Riemer nog nagenieten van de belevingen in het winkelcentrum. Maar zodra ze weer op De Lanen aankomen en Albert zijn kleinzoon weer overdraagt aan de begeleiders, is het voor Riemer ook goed zo. Albert: ’Ik moet dan ook gelijk weg, want Riemer heeft dan alweer de aandacht voor iets anders.’ Dat pake er elke week met Riemer op uitgaat, vindt hij vanzelfsprekend. ‘Het is je kleinkind en dat doe je dan graag’, vertelt hij. Riemers ouders waarderen het enorm. Ze zijn hem ontzettend dankbaar. En iedereen mag weten wat pake voor Riemer doet.

Wil je iemand in het zicht brengen die veel voor een cliënt van Alliade doet, bijvoorbeeld een familielid of een vrijwilliger? Stuur een mailtje naar communicatie@alliade.nl.

De lente

Voor InZicht schrijf ik een column over de lente. Nu ik dit schrijf, zitten we in de winter. Voordat je het weet, zitten we in de lente. Dan kunnen we weer lekker veel doen buiten.

Zin in de lente

Ik heb wel zin in de lente. Lekker weer en buiten genieten van de natuur en de vogels.

Activiteiten in de lente

Als het lente is, ga ik ook weer naar de kermis. Dat begint met Pasen en duurt tot de herfst. Ik teken graag de attracties van de kermis.

Favoriete feestdag in de lente

Pasen is het leukste feest in de lente. Alles begint weer. Het is een christelijk feest en dat vind ik leuk. Maar ik vind het ook leuk om de paaseitjes en de paashazen.

Verschillende seizoenen in Nederland

Ik ben echt een zomermens. Ik mag graag in de korte broek lopen. Ook ’s winters! Het moet zomers niet te heet zijn, want dan kun je niets meer doen.

Gerrit Miedema krijgt ondersteuning van Alliade.

Neem een kijkje op onze social media!

Smaakt dit magazine naar meer? Alliade is actief op verschillende social media. Hier delen we ervaringsverhalen, het laatste nieuws en de mooiste foto’s en video’s.

Meest geliket

Eerder in deze editie van de InZicht kon je al lezen over het Samen doen wat wél kan fonds. Bestuurder Elze Vonk ging in december, samen met cliënten en verwanten uit de cliëntenraad, op pad om drie locaties te verrassen met het goede nieuws dat hun wens in vervulling zou gaan.

Volg jij ons al?

Aantal volgers

13.000

661 15.400

274

Erik werkt al 17 jaar bij Houtwerkplaats De Wisse van Alliade. Aan de slag met de afkortzaag, platenzaag of de puntzaag. Erik draait zijn hand er niet voor om. Hij werkt met de grootste machines. ‘Ik ben trots op mijn werk. Dat het kan, mag én lukt.’

Dagbesteding Poppingahiem in Surhuisterveen kwam in actie voor de slachtoffers van de aardbeving in Turkije en Syrië. Cliënten van Poppingahiem werkten keihard om meer dan honderd bloemstukjes te verkopen. Allemaal bedoeld om zoveel mogelijk geld op te halen voor Giro555.

De actie liep zo goed, dat zelfs de pers eraan te pas kwam!

Colofon

InZicht is het blad voor familie van cliënten van Alliade gehandicaptenzorg. Alliade helpt kwetsbare mensen in Friesland met jeugdzorg, gehandicaptenzorg, ouderenzorg, werk & dagbesteding en maatschappelijke ondersteuning.

Redactie Marketing & Communicatie Alliade, Postbus 303, 8440 AH Heerenveen, communicatie@alliade.nl. Teksten Wilma Douma, Inez Krakou, Ria Omniczynski, Nina Reitsma. Fotografie Marleen Annema fotografie, Nadine de Ruiter, Roel Bergsma Ontwerp Dizain Opmaak de Bey communicatie & vormgeving bv Druk Drukkerij van der Eems Copyright Voor overname van tekst of foto’s is toestemming nodig van de redactie. Adreswijziging Stuur het oude en nieuwe adres naar communicatie@alliade.nl.

In deze rubriek vertellen mensen over hun band. Mail voor aanmeldingen naar communicatie@alliade.nl.

'We kennen elkaars gebruiksaanwijzing'

Jan Boersma en zijn vrijwilliger Fré Sprenger trekken al jaren samen op. Inmiddels hebben ze een bijzondere vriendschap.

Jan: ‘We leerden elkaar kennen op de manege. Ik wilde graag paardrijden.’

Fré: ‘Klopt, en je had daarbij een-op-een begeleiding nodig. Ik werd toen jouw vrijwilliger.’

Jan: ‘Ja, paardrijden vond ik prachtig! Alleen ben ik wel eens van een paard gevallen. Toen moest mijn pols in het gips. Weet je nog, Frè?’

Fré: ‘Jazeker, toen zaten we ineens in het ziekenhuis.’

Jan: ‘Het was de avond voor de Elfstedentocht in 1997. Ik weet het nog precies hoor.’

Fré: ‘Nu kunnen we er gelukkig om lachen. Dat is alweer een kwart eeuw geleden. Moet je nagaan hoe lang we elkaar al kennen!’

Jan: ‘Ja, al bijna 30 jaar. De manege is een paar jaar geleden helaas gesloten. Maar wij hielden contact.’

Fré: ‘Zeker. Onze andere hobby samen is fietsen. We gaan wekelijks met de duofiets boodschappen doen. Dan praten we over van alles en nog wat. Weet je nog, die keer dat de ketting eraf vloog?’

Jan: ‘Ja, in die hoosbui. Ach, ik ben niet van suiker. Regenpak aan en gaan!’

Fré: ‘We kennen elkaar al zo lang. Ik ken jouw gebruiksaanwijzing en jij die van mij. Dat is fijn! Zo weten we wat we aan elkaar hebben. Bijna als een soort broers.’

Jan: ‘We hebben ook nooit gedoe. Wel eens een meningsverschil, maar nooit ruzie. Het gaat gewoon automatisch.’

Fré: ‘En ik weet dat vertrouwen voor jou belangrijk is. Dat komt vooral door je visuele beperking. Je moet wel blind op mij kunnen vertrouwen als we de weg oversteken.’

Jan: ‘Dat zit wel goed. Wat vond jij eigenlijk het leukste dat we samen hebben meegemaakt?’

Fré: ‘In al die jaren hebben we een hoop beleefd. Maar het geluk zit ‘m voor mij juist in de kleine dingen. Onze vaste momenten samen zijn waardevol. Volgens mij voor ons allebei.

Jan: ‘Jazeker. Zullen we weer?’

Fré: ‘Yes, op naar de duofiets!’