Het openingsnumer

e meest bewierookte band van België, dEUS dus, bracht vorige maand voor het eerst in elf jaar een album uit. De band is sinds het laatste album met regelmaat blijven optreden, maar nieuw werk bleef uit.

Optreden is voor veel bands oneindig belangrijker geworden dan albums maken. Met dat eerste kun je geld verdienen, met dat tweede nauwelijks nog: een miljoen streams betekent 4.000 euro. Scroll maar eens door de willekeurige Spotify-lijst van een Nederlandse artiest en je kunt het dubbeltjeswerk uitrekenen. Zeker artiesten die al lang meedraaien, touren daarom jarenlang zonder nieuw werk. Het nieuwe levert immers niks op, en het meeste publiek komt toch voor de oude nummers: zie daar de twee belangrijkste motivaties om nog maar mondjesmaat met nieuw eigen werk te komen.

DIntussen lijkt het toch maar blijven spelen (van oud werk dus) als het blijven uitrekken van een elastiek. Het is alsof deze bands sneller sleets worden dan bands mét nieuw werk, al spelen ze daar nauwelijks iets van. Nieuwe nummers blijven schrijven lijkt uiteindelijk zuurstof voor artiesten.

Van het nieuwe dEUS-album zal het titelnummer How To Replace It het ongetwijfeld tot de optredens schoppen. Het is een van de sterkste nummers die de band ooit schreef, in al zijn overdonderende dynamische dreiging. Alleen die paukenslag al.

Nu de afgelopen jaren veel bands hun meest klassieke album integraal hebben gespeeld, weten we beter dan ooit hoe de meeste albums zijn opgebouwd. Je hebt De Opener, dan De Singles (nummer 2 en 3), en Het Slotnummer. Die eerste en laatste zijn vaak het langst. Albums waar nummer 7 en 8 (vroeger, en inmiddels geregeld weer: het midden van kant b) de sterkste zijn, komen nauwelijks voor.

Scroll door de Spotifylijst van een willekeurige

Nederlandse artiest en je kunt het dubbeltjeswerk uitrekenen

Bij het nieuwe album van dEUs zijn de opener en het slotnummer het langst. Dat het openingsnummer meteen het beste is, daarmee plaatst de band rond Tom Barman zich in een rijke traditie. Nirvana opende Nevermind met Smells Like Teen Spirit, Rush opende Moving Pictures met Tom Sawyer, Journey opende Escape met Don’t Stop Believin’, The Who Who’s Next met Baby O’Riley. Baby One More Time van Britney Spears? Albumopener. The Man Comes Around van Johnny Cash? Ook. Bittersweet Symhony van The Verve. Bring the Noise van Public Enemy. Rolling in the Deep van Adele. What’s Going On van Marvin Gaye. Come Together van The Beatles. Start Me Up van de Stones. London Calling van The Clash. Like a Rolling Stone van Dylan. Thunder Road van Springsteen. Bu alo Stance van Neneh Cherry. Human Behavior van Björk. Disorder van Joy Division. Purple Haze van Hendrix. Smooth Operator van Sade.

Allemaal ooit album-openers. Nu klassiekers. How to Replace It het verdient hetzelfde lot.

LEON VERDONSCHOT

Blendr & Filtr

METAVERSE _ ‘Je hoort weleens dat we binnenkort de metaverse ingaan met zijn allen. Ondertussen wonen we daar allang. We kijken programma’s films en series die enkel andere programma’s, films en series als onderwerp hebben. Prequels, sequels. We kijken reality over reality.’

Tv-recensente (Volkskrant) Doortje Smithuijsen heeft een metaberoerde baan

SLAVEN _ ‘Jullie moeten wel winnen, omdat deze oorlog niet door de hoeveelheid tanks en raketten zal worden beslist, maar door de krachten van de liefde en de vrijheid. Jullie zijn de vrije mensen, en zij die de misdadige bevelen van hun generaals uitvoeren, slaven.’

De in Zürich levende Russische schrijver Michail Sjisjkin schreef een jaar na de inval een open brief aan de Oekraïners

VOORDEEL _ ‘Ons brein is ons belangrijkste seksorgaan. Wat het grote voordeel heeft dat je op eender welk moment met eender wie seks kunt hebben. Daar doe je niemand kwaad mee.’

Eva Berghmans in De Standaard

APEN _ ‘Het geweeklaag over AI laat zien wat wij in wezen zijn: arrogante apen. Wij leren niks. Wij onthouden niks. Altijd, altijd, altijd menen wij exclusieve tijden te beleven. Geschiedenislessen zijn een oude pest. Schaf ze af! Ze vreten aan ons gevoel van eigenwaan.’

An Olaerts in haar column De Mening in De Standaard

BOOSHEID _ ‘Stukken die ik er in een gulp van boosheid uitgooi, gaan gemakkelijk viraal – eentje over de PVV bijvoorbeeld. De stukken waar ik het langst op puzzel en doordenk, doen dat zelden.’

Schrijfster Niña Weijers in de Standaard der Letteren over het lot van de doordenkende columnist.