Pdf καβαφης

3ο Γυμνάσιο Θέρμης 2017 - 2018 1

Διαβάδω Καβάθε, εμπνέομαι και γράθω… Γ’ Γυμναζίου

Επιμέλεια: Ραθηούδε Δήμεηρα

2

ΠΡΟΛΟΓΟ΢ Ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πώς οι μαθητές μου παίρνοντας λέξεις και συναίσθημα μετατράπηκαν σε μικρούς ποιητές! Σα παιδιά της Γ’ Γυμνασίου διδάχθηκαν στο μάθημα της Ν. Λογοτεχνίας ποιήματα του Καβάφη. Επηρεάστηκαν από την θεματολογία και την προσωπικότητα του ποιητή τόσο που να θέλουν να «απλώσουν» την ψυχή τους σ’ ένα δικό τους ποίημα! Αν τέχνη είναι ο πολιτισμός του περιττού τότε η ποίηση είναι « τέχνη της σκέψης»! Είναι όλα όσα ζούμε και σκεφτόμαστε και ασυνείδητα καταγράφονται σε στίχους…. Η απόπειρα αυτή των μαθητών μου εύχομαι να τους οδηγήσει σε μια αναζήτηση εννοιών και ιδεών…. Κλείνοντας είμαι πολύ περήφανη που οι μαθητές μου - σύμφωνα με τον ποιητή- στάθηκαν στο «πρώτο σκαλί» της ποίησης!

ΡΑΥΣΟΤΔΗ ΔΗΜΗΣΡΑ

3

ΕΡΨΣΑ΢

Ο έρωτας συναίσθημα απερίγραπτο ! ΢ε κάνει να αισθάνεσαι χαρά που σου παίρνει τα μυαλά. Αυτός που σου κλέβει την καρδιά τα βράδια σε αφήνει να ξενυχτάς! Μα αξίζει αν αγαπάς!

4

5

ΣΟ ΢’ ΑΓΑΠΨ ΣΗ΢ ΑΝΑΜΟΝΗ΢

Αναμονή Μια οθόνη μαύρη Περιμένεις έναν ήχο. Ο ήχος της ευτυχίας είναι εκεί Είναι αυτός! Πλημύρισε η καρδιά έρωτα. Μήνυμα αγάπης το λένε. ΢’ αγαπώ θέλω να φωνάξω, Δεν θα μ’ ακούσεις Είσαι μακριά… Εντάξει , ένα μήνυμα ίσως αρκετό ΢’ αγαπώ θα σου γράψω. Αναμονή. Διαβάστηκε. Σης μοναξιάς η σιωπή Πονάει. ΢τείλε ένα μήνυμα ΢πασ’ τη εσύ. Φτυπά δυνατά . ΢’ αγαπώ Θέλω μαζί σου Σο όνειρο να ζήσω! ΢’ αγαπώ!

6

7

《Αγνή καρδιά》

Να σε αγγίξω δεν μπορώ μα η καρδιά πονάει, σαν σε δω η ματιά μου σπάει . Σα αστέρια βλέπω και λέω να μ' αγκάλιαζες κι ας κλαίω! Γιατί της νύχτας τα λόγια λέγονται μόνο για συμπόνια, μα της αγάπης οι ματιές γίνονται μόνο από αγνές καρδιές.

Δεύτερο ποίημα :

《Έργο τέχνης》 Σης θάλασσας τα κύματα μια φαντασίωση γλυκιά σαν πέφτει το δειλινό ονειρικά. Σα κύματα στα πόδια μου αφρίζουν την λαχτάρα μου πως να σταματήσουν. Η χρυσαφιά άμμος άλλη πινελιά της τέχνης, λες και την ζωγράφισε συνθέτης, αφού των κυμάτων την ασάλευτη μουσική ζηλεύεις!

8

9

Υιλία

Είναι ένα συναίσθημα ξεχωριστό. Είναι συναίσθημα απλά διαφορετικό. Λένε ότι κάποιος για να την αποκτήσει πρέπει άλλους ανθρώπους να κατακτήσει. Είναι ξεχωριστή, μια πράξη ομαδική είναι η φιλία η μαγική και αληθινή!

10

11

Η ΖΨΗ Η ζωή είναι σαν παιχνίδι αλλά παιχνίδι δεν είναι. Μια ευκαιρία έχουν όλοι ο χρόνος αντίστροφα μετρά.

Γι’ αυτό εκμεταλλεύσου την, σπούδασε να έχεις μια δουλειά. Για να χαρείς φίλους και παιδιά τουλάχιστον γιατί χρόνος είναι και τελειώνει.

Μην ζηλεύεις τον πλούσιο. Αγάπα αυτά που έχεις Γιατί χώμα είστε και χώμα θα καταλήξετε.

12

13

Έρημος

Θυμάμαι την πρώτη γουλιά, την πρώτη γουλιά και μόνο, η οποία με ξαναγέννησε. Μου έδωσε κουράγιο, να συνεχίσω, να παλέψω, χωρίς δισταγμό. Μα ήξερα, πως αυτό ήταν μόνο η αρχή. Φρυσό πέπλο με κάλυψε… Και ξύπνησα, χαμογελώντας Μακρινές αναμνήσεις ταξιδιών, σαν κόκκοι άμμου ήταν, που ο άνεμος τις φύσηξε μακριά.

14

15

Ε΢Τ

Είναι αυτή, η πρώτη ανάσα, που παίρνεις πριν βυθιστείς μες’ το νερό. Και είναι η λάμψη στον αέρα, όταν εσύ είσαι εκεί. Γινόμαστε ένα με την αγάπη, κρατιόμαστε χέρι χέρι, παρόλο που ο δρόμος είναι μακρύς. Και βλέπω φως μέσα στην ψυχή σου και κοιτάζω την αντανάκλασή σου. Σώρα γνωρίζω ποιός επιτέλους είσαι!

16

17

Ελλάδα

Κάθε μέρος σου διαφορετικό αλλά η γλώσσα είναι ίδια. Ελλάδα σαν εσένα δεν υπάρχει άλλη καμία!

΢ε όλο το κόσμο και να ψάξεις τα έθιμα σου δεν θα τα βρει ποτέ κανείς! Γιατί Ελλάδα είσαι η μόνη που ξέρεις να το ζεις.

18

19

Θάνατος

Θεωρείται απερίγραπτος. Θανατικό συναίσθημα, θανατικός πόνος. Απλά ένας συνηθισμένος φόβος του ανθρώπινου όντος. Είμαι ον από άλλη πλευρά, ον που ξέρει ποιό είναι το νόημα της ζωής. Σο θέμα είναι να κερδίσεις την ζωή, άλλωστε , ποιός κέρδισε τον θάνατο?

΢ε τούτη την πλευρά ανήκω. ΢ε τούτη θα ‘πρεπε και εσύ μιας που δηλώνεις χριστιανός. Σο να χωνέψει το μυαλό σου πως ο θάνατος θα ’ναι το μεγαλύτερο βήμα σου πιο κοντά στον θεό , είναι κατά την γνώμη μου , το μεγαλύτερο δώρο σου προς τον ίδιο τον θεό.

20

21

Έρωτας Ο έρωτας όνομα μεγάλο. Έρωτας το πιο ισχυρό αίσθημα όπλων των ανθρώπων! Ο έρωτας κινεί τον κόσμος μας. Η αγάπη αίσθημα έντονης στοργής, η αγάπη όπου βρίσκεται στο κέντρο της ψυχής. Εκατομμύρια ερωτοχτυπημένες καρδιές βρίσκονται στον κόσμος μας. Μια όμως θέλησα να βρίσκεται σε σένα, η δίκη μου μονάχα να είναι στην καρδιά σου και κανενός άλλου. Ο έρωτας είναι άπιαστος σαν τον αέρα όπου θα μας φυσάει ο καλοκαιρινός άνεμος. Πάνω στον βράχο, υψωμένος στην καταγάλανη θάλασσα όπου θυμίζει τα καταγάλανα ματάκια σου. Η αγάπη είναι το κίνητρο της ζωής. Η αγάπη δεν είναι μόνο για τις ιστορίες ούτε και για τις ταινίες. Η αγάπη είναι τα πάντα είναι αυτή που ξεχωρίζει

22

23

ΚΟΡΗ ΢τέκομαι ακίνητη μοναχή τόσα χρόνια. Χεύτικη για τους επισκέπτες αλλά ολοζώντανη στην ψυχή. Σόσα χρόνια άνθρωποι\ με παρακολουθούν αλλά ποτέ κανείς δεν έκατσε να με παρηγορήσει για την μοναξιά που τόσα χρόνια ζω.

Βάρυνε το μάρμαρο που στέκομαι, μα ο Δίας με παρηγορεί και περιμένω στιγμές ελευθερίας για να χαιρετήσω!

24

25

Γιατί είμαι εδώ;

Άνθρωποι με ρωτούν Είσαι εσύ αυτή που είσαι; Είσαι εσύ αυτή που πάλεψε, αυτή που έφυγε με θάρρος και πυγμή.

Κάθε άνθρωπος κρύβει κάτι είτε σημαντικό, είτε πολύτιμο για αυτόν κάθε άνθρωπος κρύβει ένα ζώο μέσα του που αν φανερωθεί θα ξεχυθεί παντού.

26

27

Σο άγαλμα Μοναξιά παντού. Ενώ τον χρόνο αψηφώ, Ο κόσμος με κοιτάζει Και τον Δημιουργό μου λησμονώ τον πόνο, την λύπη, την αγάπη που νιώθω. Δεν ξέρουν. Νομίζουν ότι είμαι ένα απλό άγαλμα, ένα άψυχο αντικείμενο. Με βλέπουν. Νομίζουν πως δεν έχω ψυχή, μα δεν ξέρουν ότι η καρδιά μου χτυπά σαν την δικιά τους Σα φώτα σβήνουν. Ο κόσμος άφαντος. Μόνη ξανά. Σην ώρα που ο φύλακας φεύγει η μάσκα πέφτει. Μπορώ να είμαι ο εαυτός, ο δικός μου, για την νύχτα αυτή όπως κάθε άλλη νύχτα. Περιπλανώμενη στο άδειο μουσείο ΢κέφτομαι. γιατί; γιατί; γιατί έπρεπε να γεννηθώ; χρόνια τόσα στον κόσμο αυτόν οι άνθρωποι τσακωνόμαστε για άσκοπα πράγματα, σφαζόμαστε σαν άγρια ζώα Σην δύναμη - την εξουσία, τα λεφτά - αποζητούμε Θυμάμαι τη ζωή μου, την ασήμαντη αυτή ζωή μου καθώς μαχαίρι σήκωσα και πήρα και το στεφάνι μου σκότωσα, γιατί με Αυτόν ήθελα να είμαι. Σην μοίρα μου σφράγισα, γνωρίζοντας ότι στη ζωή μας, δεν θα μπορούσαμε μαζί να είμαστε. Αποφασίσαμε να δώσουμε τέλος στην ύπαρξη μας. Αλλά την τελευταία στιγμή Έκανε πίσω. Ήταν πολύ αργά. Δίχως συγγνώμη είχα φύγει. Και έτσι χωρίς εξήγηση ξύπνησα μόνη στο σώμα τούτο. Και χρόνια τώρα χιλιάδες βασανισμένη από τις τύψεις ακόμα ο πόνος ζεί. Όχι μόνο στο σώμα, στο χέρι μου το ακρωτηριασμένο αλλά και στην καρδιά μου, που χρόνια τώρα είναι σπασμένη σε χιλιάδες κομμάτια.

28

29

Η αιώνια αγάπη

Κι αν η αγάπη σου για μένα ήταν μεγάλη, και αληθινή, δεν θα έφευγες από την ζωή μου. ΢ου έδωσα ευκαιρίες μα εσύ τις χρησιμοποίησες αρνητικά και τις πέταξες σαν σκουπίδια. Η αγάπη σου με πλήγωσε. ΢ου αρέσει συνεχεία να με πληγώνεις, ΢ου αρέσει να μου καταστρέφεις την ζωή μου αργά. Η αγάπη σου με πλήγωσε ξανά. Σώρα κατάλαβα τα λάθη μου και σε ξέγραψα από την ζωή μου, κι αν έρθεις στον ύπνο μου να με παρακαλάς να γυρίσω, εγώ θα αντισταθώ με όλη μου την δύναμη. Η αγάπη δεν παγιδεύεται μένει στην αιωνιότητα και ελευθερώνεται ξανά και ξανά!!!!

30

31

Η ΚΟΡΗ

΢τέκομαι ακίνητη μες στην προθήκη μου εδώ και κάποια χρόνια , άνθρωποι εδώ ,άνθρωποι εκεί που με κοιτούν με θαυμασμό για την μεγάλη μου ιστορία. Θυμάμαι τα παλιά σαν να ’ταν χθες θαρρώ που στης ακρόπολης την κορυφή περήφανα έστεκα το ηλιοβασίλεμα ,το κάθε δειλινό, τη μαγική γαλήνη που τη θέση της πήρε το πλήθος των ανθρώπων κι η βουή και τώρα όλα τελείωσαν. Δίχως να’ χω τρόπο να βγω είμαι κλεισμένη μέσα εδώ αιώνια σ’ αυτό το μέρος – μια αιώνια καταδίκη .

32

33

Χυχή

Χυχή… Μια λέξη τόσο μικρή Μα με τεράστιο περιεχόμενο Χυχή… Μια λέξη με τόσο βαθύ νόημα Αλήθεια, πόσοι στη γη ετούτη τη γνωρίζουν… Πόσοι στ’ αλήθεια την έχουν ζήσει Γύρω μας κυκλοφορούν τόσες πολλές άλλες θλιμμένες, άλλες χαρούμενες, άλλες ταραγμένες Κι εμείς τι κάνουμε για να βοηθήσουμε τις τόσες ψυχές;

34

35

ΥΙΛΙΑ Είναι κάτι που με τίποτα δεν το αλλάζεις. Είναι κάτι παραπάνω από εξουσία και λεφτά. Είναι κάτι που δεν έχει όρια. Δεν υπάρχουν κανόνες στη φιλία. Ο μόνος κανόνας που υπάρχει είναι η αποδοχή. Σο να αγαπάς! Να περνάς καλά! Και να μην χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα. ούτε χρώμα ,ούτε σχήμα, ούτε ψυχή. Δεν απομένει τίποτα από το να αποδεχτείς τον άλλον έτσι όπως είναι. Σότε έχεις αυτό το μοναδικό αίσθημα της φιλίας.

36

37

«Καλή προσφυγιά»

Όταν η θάλασσα ξέβρασε τεμάχιο νεκρής νήπιας σάρκας στον γυαλό των χρηματιστηριακών δεικτών οι αξίες των μετοχών διαφοροποιήθηκαν αναλόγως με την άρθρωση παρήγορου λόγου , των δημοκρατικά εκλεγμένων ανθρωπόμορφων κτηνών και των απανταχού καλοφαγωμένων ρασοφόρων.

«Παρμένος από της ερημιάς την θάλασσα»

Πολλοί απ’ αυτούς που σταμάτησαν δεν ήξεραν πού έβγαζε ο δρόμος, άλλοι ψάχναν για το λιμάνι, άλλοι ρωτούσαν για το σταθμό, ένας .σκυφτός κούρδιζε το ρολόι του σταματημένο εδώ και μέρες, άραγε τι τον ένοιαζε η ώρα; Ήταν πρωί, ο ήλιος σηκωνόταν κι όλα μύριζαν άλλη μια σκάρτη μέρα.

38

39

Υίλοι και εχθροί Υίλοι είναι αυτοί που θέλουν το καλό σου. Εχθροί το αντίθετο. ΢υχνά μπερδεύονται μεταξύ τους. Υίλοι καταλήγουν να σε χρησιμοποιούν κι έτσι σε διαλύουν. Εχθροί κάποιες φορές καταλήγουν να σε βοηθούν. Υίλοι και εχθροί συχνά δεν έχουν διαφορά. Ψστόσο στους φίλους μας δίνουμε τη δύναμη να μας καταστρέψουν, συνειδητοποιώντας ότι ήταν οι πραγματικοί εχθροί. Για αυτό πρέπει σωστή επιλογή να κάνουμε, να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε ποιοι είναι οι αληθινοί φίλοι και ποιοι οι εχθροί.

40

41

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΤ ΕΛΠΙΖΕΙ

Και 'γω που 'χω μια ψυχή παιδική απ' την μια τα όνειρα απ' την άλλη ο πόλεμος χωρίς καθόλου λογική, βλέπω τη ζωή ανάποδα πιστεύοντας στην αλλαγή, με το πέσιμο του αστεριού όταν οι δείκτες κοκκαλώσουν κι αυτοί στην ίδια ώρα θ' αρχίσω να πιστεύω σε μία διαφορετική ζωή χωρίς αίμα, όπλα και νεκρούς γεμάτη χαρά, όνειρα και ελπίδα!

42

43

ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ Δεν αξίζει να χαραμίζεσαι για κάποιους ανθρώπους που δεν έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή σου. Δεν αξίζει να χαλιέσαι για τον κάθε ανόητο που θα βρεθεί στο δρόμο σου. Δεν αξίζει να σπαταλάς χρόνο για κάποια άτομα που δεν τους ενδιαφέρει για το αν ζεις ή πέθανες. Δεν αξίζει, τίποτα απ’ αυτά δεν αξίζει. Προχώρα μη μένεις στάσιμος. Όποια άτομα σε έχουν πληγώσει ή σου προκαλούν αρνητικότητα γι’ αυτό που είσαι, απλά φύγε, δεν αξίζεις να είσαι με αυτά. Κανένας δεν αξίζει. Βρες άτομα τα οποία θα σε κάνουν να χαμογελάς, άτομα που θα είναι εκεί για ‘σένα ό,τι κι αν χρειαστείς. Δεν έχει σημασία αν θα είναι φίλοι, κολλητοί ή γνωστοί αρκεί να νοιάζονται για σένα και να μη σ’ εκμεταλλεύονται.

44

45

Υως Ανοίξτε τα παράθυρα να μπει όλο το φως κι αν υπάρχει πόνος αυτός θα είναι ο λυτρωμός. Κι εσύ άνθρωπέ μου που σ’ ανάγκασε η ζωή, να είσαι πάντα εκεί, μην ανησυχείς το φως είναι η δύναμη. Κι αν δεν στέκεσαι όρθιος πια καμιά στιγμή, Σο φως θα εξασφαλίσει την ομορφιά στην ψυχή. Σόλμησε κι εσύ που λέγεσαι φως ν’ απαλύνεις κάθε πληγή σαν γιατρός. Κάθε κύτταρο στη Γη σε ψάχνει άνθρωπος, ζώο, βλαστός Υως είσαι υποχρεωμένο να υπάρχεις ανελλιπώς.

46

47

Καρπών Παιδεία Άπλαστοι καρποί κινούνται Γεννιούνται από τα βάθη του λουλουδιού. Δεν μπορούν να σταθούν τα αβάσταχτα βροντοχτυπήματα του πουθενά Δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν τους πουν πως Σου τραγουδιού το σφυρί και το καρφί. Έτσι σαλεύουν και αναπλάθουν τον καρπό. Άχρηστα, αμέτρητα καταδικασμένα αστέρια στη συμφορά ΢κουπίδια τα είδα όλα. Και κεραυνοί θα κατέφευγαν να πεθάνουν από το χτύπο της τρύπας στο τοίχο. Που μέσα στην αμάθεια για τη πραγματικότητα είδα μια εικόνα ποταμού να πάει ανάποδα. Περιττά τα χρήσιμα Σα χρήσιμα όλα πέρα από περιττά. Μυρίζει ο κίνδυνος και περιγελάει το άκουσμα του. Ένα μπουκέτο είναι ούτως ή άλλως που δεν μοσχοβολά αλλά σε αναγκάζει να το καταπιείς. Μοιάζει η αυτοκαταστροφή απόφαση που πήραν οικειοθελώς.

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67