De Schildwacht
September - Oktober 2019 - nr. 05
Voorwoord Tweemaandelijks tijdschrift van de Algemene Centrale van het Militair Personeel Verantwoordelijke uitgever: Yves Huwart - Afgiftekantoor: Aalst X - P109013
Leert Defensie dan niets? de militaire vakbond
Voorwoord
Leert Defensie dan niets? VOORWOORD DOOR YVES HUWART | VOORZITTER
Als je militairen geen of niet inzetbaar materieel geeft, niet laat oefenen, varen of vliegen, geen reserveonderdelen en munitie geeft, dan kom je aan hun professionaliteit. En dan haken ze af. De militair is zijn perspectief ontnomen en zijn vertrouwen in de leiding is langdurig beschaamd. In recente kranteninterviews1 hebben de generaals Compernol en Thys het onder meer over de ‘lamentabele toestand’ waarin Defensie zich bevindt en over het leger dat ‘in de shit’ zit. Eén van de thema’s die aan bod komen tijdens deze vraaggesprekken is de kwestie van de attritie. Het verliescijfer bij de jonge militairen tijdens de initiële opleiding en de twee eerste jaren bedraagt bijna 40%. ‘Wat nog erger is, is de leegloop bij de oudere militairen… deze bedraagt ondertussen 2%, wat catastrofaal is. In het bijzonder omdat het personeelsleden betreft die reeds tot een precaire leeftijdsschijf behoren, met name de groep met 5 à 20 jaar ervaring’. Om deze laatste aderlating helder te maken: het gaat over ongeveer 500 militairen per jaar, voor de meerderheid dan ook nog kaders. Bij het lezen van deze interviews bekruipt mij spontaan de volgende vraag: leert Defensie dan echt niets uit de situatie in de eenheden en de commentaren op de werkvloer? Reeds meer dan 15 jaar vormt de enorm hoge attritie bij de jongeren een probleem. Deze bij het middenkader dateert ook niet van gisteren. En toch blijft de leegloop aanhouden en vormt hij als 1
2
het ware een gescheurde slagader die het leger doet doodbloeden. Vele jaren al waarschuwt de ACMP-CGPM voor deze uitstroming. Als je mensen geen of niet inzetbaar materieel geeft, niet laat oefenen, varen of vliegen, geen reservedelen en munitie geeft, dan raak je aan hun professionaliteit. Als je tegelijkertijd zaken afbouwt die militairen belangrijk vinden – de medische zorgverstrekking, horecafaciliteiten en eindeloopbaanfuncties, om er maar een paar te noemen – dan creëer je irritatie. Als je verder nog de intentie uitdrukt om de pensioenleeftijd op te trekken en verzaakt om je personeel behoorlijke infrastructuur aan te bieden, dan maak je ze kwaad. Als je dan ook niet of onvoldoende luistert naar al deze signalen op de werkvloer of verzuimt er ernstig mee aan de slag te gaan, dan ben je de mensen kwijt. Dan heb je een ongekend pak zuur in de organisatie gesmeten. Dan moet je ook niet verbaasd zijn dat je ‘in de shit’ zit en te maken hebt met een ‘existentiële crisis’. De militair is zijn perspectief ontnomen en zijn vertrouwen in de leiding is langdurig beschaamd. Dat is de reden. Durf die reden dan ook te
benoemen. En durf ook in eigen boezem te kijken, op een oprechte manier en niet louter voor de galerij. De opeenstapeling van besparingen, zwalpend leiderschap en onzekerheid over de toekomst doet de balans voor het defensiepersoneel negatief doorslaan en leidt ertoe dat het werken bij Defensie niet meer aan de verwachtingen voldoet. Deze crisis los je echter niet op met een pakketje HRinitiatieven, outsourcing, regionale basisopleiding, meer burgers en uitzendkrachten in dienst, telewerk, wat meer communiceren of nieuwe kazernes in ‘militaire woestijnen’. De vraag naar zicht op toekomstperspectief en invulling van de rol als aantrekkelijke werkgever is groot bij het personeel. Dit vergt in de eerste plaats het herwinnen van de professionaliteit en het in standhouden van wat goed is en wat mensen appreciëren. Daarnaast vereist dit het herstel van het vertrouwen van het eigen personeel in Defensie; de eerste stap hiertoe zijn chefs die hun woorden koppelen aan daden. Pas nadien kan er gewerkt worden aan het behoud van talent en de wervingskracht van het leger. De ambassadeursrol van het eigen personeel zal er automatisch uit voortvloeien.
De Morgen van 25 september, La Libre Belgique van 27 september en Knack van 2 oktober 2019
De Schildwacht
De Schildwacht September - Oktober 2019 - nr. 05
Colofon De Schildwacht is het tweemaandelijkse tijdschrift van de Algemene Centrale van het Militair Personeel. Alle leden krijgen een exemplaar toegestuurd. Adresgegevens worden behandeld overeenkomstig de wet op de privacy (wet 8/12/1992 & GDPR).
Verantwoordelijke uitgever: Yves Huwart Coördinatie: Concetto Bandinelli & Laurent Schmitz Algemene gegevens - ACMP: Romboutsstraat 1 – Bus 021 1932 Zaventem srt@acmp-cgpm.be www.acmp-cgpm.be Tel.: 02 245 72 14 Fax: 02 245 73 01
2
Voorwoord Leert Defensie dan niets?
4
Paniek in Evere!
7
Vertragend gevecht
10
Wat doet de vakbond?
14
1850 versus 1618
16
Ardense Jager - Beeldenjager
18
Go for Ski 2020
BE32 2100 6234 6602 BIC: GEBABEBB BE57 0682 3639 9535 BIC: GKCCBEBB
Foto cover: Erwin Ceuppens
Facebook “f ” Logo
CMYK / .ai
Facebook “f ” Logo
CMYK / .ai
Volg ons op Facebook EUROMIL
European Organisation of Military Associations
De Schildwacht
3
Opinie
Paniek in Evere! Meer dan 20% van de opengestelde plaatsen dreigt dit jaar niet te worden ingevuld bij de rekruteringen voor Defensie. Daar waar in het verleden enkel voor bepaalde technische functies onvoldoende kandidaten waren, zijn er nu gewoonweg in het algemeen te weinig sollicitanten voor een job bij het Belgisch leger. Ondanks alle maatregelen die de voorbije periode genomen werden om de werving een ‘boost’ te geven, dreigt deze dit jaar zwaar onder de doelstelling te blijven. Om maximaal te kunnen rekruteren werden de selectievoorwaarden naar beneden bijgesteld, de vormingen verlengd en de basisopleiding geregionaliseerd naar de ‘achtertuin’ van de jonge rekruut. Doch deze acties schijnen niet veel zoden aan de dijk te brengen. We stellen bovendien vast dat er volop verwarring heerst over het profiel van de beroepssoldaat. Kennelijk weet Defensie niet meer wie de nieuwe soldaat moet zijn. Om toch maar zoveel mogelijk jonge mensen aan te trekken en te behouden wordt de lat niet te hoog gelegd tijdens het eerste jaar. Men geeft het signaal iedereen te willen binnen halen, dat het leger met name met minder genoegen neemt. Tegelijk legt Defensie in haar communicatie de nadruk op haar martiaal imago: de inzet bij buitenlandse operaties, het avontuur, al het nieuwe wapentuig dat in de pijplijn zit, enzovoort. Kortom, een leger dat bestaat uit ‘échte’ strijders. Maar wat wil Defensie nu zelf aantrekken? Het schijnt te gaan in de richting van de klassieke soldaat als houwdegen die zich tegelijk ook kan gedragen. Een ijzervreter dus die met twee woorden spreekt en die ook politiek
4
De Schildwacht
correct is. Maar het heeft er alle schijn van dat het leger hier zelf nog niet over uit is. En dit weegt ook het rekruteringsresultaat. Wat wel duidelijk is, is de paniek bij de defensiestaf. De aanwervingen zitten zwaar tegen, en dus moeten er voor zestienjarigen opleidingen ‘defensie en veiligheid’ georganiseerd worden in het middelbaar. En moet het leger ‘meer divers’ worden; lees: meer allochtone jongeren en meer jonge vrouwen dienen aangetrokken te worden. Er zijn echter enkele serieuze knelpunten die erop wijzen dat de beoogde 2.261 jongeren die Defensie dit jaar wil inlijven – de komende jaren wil men deze doelstelling zelfs nog optrekken! – niet gehaald zal worden. Los van de
sterke concurrentie op de arbeidsmarkt, blijkt er in ons land immers een structureel gebrek aan interesse voor het leger. Zo bleek uit een wereldwijde Gallupenquête van enkele jaren geleden dat slechts 19% van de Belgen bereid waren om voor hun land ten strijde te trekken; op drie landen na het allerlaagste percentage van heel de wereld. In de groep van de 17- tot 33-jarigen - zijnde de rekruteringsvijver waarin Defensie moet vissen – weet twee op de drie jongeren weinig tot niets van het leger. Slechts een minderheid onder hen is ervan overtuigd dat België een leger nodig heeft. Daarenboven heeft diezelfde groep een gemengd beeld over Defensie als werkgever: er is weinig appreciatie voor het leiderschap en het personeelsbeleid en de manier
Foto: Erwin Ceuppens
waarop het leger met veiligheid omgaat krijgt de kwalificatie “onbetrouwbaar”. Vandaar dat minder dan één op drie jongeren zegt een job bij Defensie te willen ambiëren wanneer ze langdurige buitenlandse missies dienen uit te voeren. Moet het dan nog verbazen dat het aantal sollicitanten voor een job bij het leger spectaculair gedaald is? Bij sommige sessies is er bij de Nederlandstaligen ternauwernood één kandidaat voor iedere vacature. Vijf jaar geleden waren er dit nog zeven. En bij de Franstalige kandidaten is de situatie nauwelijks beter. Ondertussen wordt ook duidelijk dat de defensietop een té rooskleurig beeld heeft van wat ze kan binnenhalen. Ze heeft zich de afgelopen jaren rijk gerekend qua rekruteringsmogelijkheden. Ze blijft bovendien verder in de wervings-fata morgana van de plan ‘Vandeput’ geloven dat er in de komende periode jaarlijks 2.250 jongeren zullen binnengehaald kunnen worden. Het ergste is nog dat de staf de problemen had kunnen zien aankomen: de grote uitstroom door de pensioneringsgolf was immers perfect voorspelbaar, net zoals er ruim op tijd op geanticipeerd kon worden met verhoogde wervingen en een aanpassing van het personeelsbeheer binnen Defensie. Dit laatste is immers compleet ongeschikt om te concurreren op een competitieve arbeidsmarkt. De manier waarop de wervingen, het loopbaanbeheer en bevorderingsbeleid, de opleidingspolitiek en het overplaatsingsbeleid georganiseerd worden is volkomen gedateerd en oudmodisch. Het is geconcipieerd in de vorige eeuw
Foto: Erwin Ceuppens
Foto: Erwin Ceuppens
De Schildwacht
5
voor een kader-militieconstructie, waarin de personeelsvoorziening via grote lichtingen dienstplichtigen gegarandeerd was. Het voldoet echter in het geheel niet meer aan de verwachtingen en verzuchtingen van de jongere generaties en dekt ook niet langer de behoeften af van de defensieorganisatie zelf. De huidige generatie jongeren staat anders in het leven dan haar voorgangers. De inhoud van het werk en de ontwikkelmogelijkheden bepalen in hoge mate of men bij Defensie wil werken en hoe lang men er wil blijven. In deze optiek zijn
de kwesties van een boeiende taakinvulling en jobvoldoening veel crucialer dan bijvoorbeeld een basisopleiding dicht bij huis. Uit de terugkoppeling vanop ‘het terrein’ blijkt dat het leger er onvoldoende in slaagt om - buiten de eigenlijke operationele inzet en de training hiervoor - jonge militairen een uitdagende, gevarieerde, interessante en meeslepende dagtaak te geven. Daarnaast schiet het eveneens te kort in het aanbieden van voldoende ontplooiings- en groeimogelijkheden. “Ik draai regelmatig de ganse dag met mijn vingers”, “ik moet steeds dezelfde vervelende ‘jobkes’ doen”, “ik vernam dat
Foto: Erwin Ceuppens
Foto: Erwin Ceuppens
6
De Schildwacht
ik pas binnen een jaar of drie de cursus mag volgen om te kunnen doorstromen”, “ik moet nog tien jaar in dezelfde eenheid blijven”, het zijn veel gehoorde uitspraken. Kandidaat-matrozen die, in het kader van de regionale opleiding, hun militaire initiatiefase in Marche-en-Famenne in plaats van Stockem uitvoeren, vragen zich ook luidop af wat het nut van deze ‘verbetermaatregel’ is. Het mag dus niet verbazen dat de vertrekcijfers, zeker bij jonge militairen, zeer hoog blijven. Een ander pijnpunt betreft het bepalen van de grens tussen ‘uitdagend werk’ en het harde en vaak onmisbaar onbeschaafde krijgerswerk. Waar ligt die? Zeker bij de opleidingen gaat het er regelmatig snoeihard en rauw aan toe. Met het oog op de vereiste discipline en gehoorzaamheid tijdens militaire operaties wordt er een ongefilterd taalgebruik gehanteerd en worden jonge rekruten regelmatig zwaar door de mangel gehaald: “jeannet”, “stomme kloot”, “motherfucker”, “pannenkoek”, het zijn uitdrukkingen die bijna dagelijks vallen in het macho-milieu van het leger. Niet weinig jongeren knappen hierop af, een gegeven dat het wervingsvraagstuk nog extra compliceert. Het is in ieder geval zonneklaar dat het rekruteringsprobleem niet opgelost zal worden met de huidige aanpak. Dit vereist in de eerste plaats modern werkgeverschap, een open cultuur en transparante communicatie, herstel van vertrouwen van het personeel in haar leiding, een voldoening gevende taak- en jobinvulling, goede infrastructuur en – last but not least - marktconforme arbeidsvoorwaarden.
Opinie
Vertragend gevecht Het vertragend gevecht was één van de gevechtsprocédés die tijdens de Koude Oorlog prominent deel uitmaakte van onze verdedigingsstrategie tegen het Warschaupact. Vandaar ook dat die gevechtsvorm decennialang tot in den treure toe getraind werd door de Landmacht. De vraag kan dan ook gesteld worden hoe dit ‘vertragen’ de jonge officieren van toen mentaal gevormd heeft. De lagere officieren van in die tijd zijn immers de generaals van nu. Een parallel tussen het vertragend gevecht van toen en de strijd tegen de bezuinigingen van de voorbije jaren is immers niet ver weg. Vooraleer deze vraag te beantwoorden, eerst even wat achtergrond over het vertragend gevecht voor de collega’s van marine, luchtmacht en de medische dienst, die altijd een beetje moeten lachen om de landmachters met hun tactische handleidingen en voorschriften. Het vertragend gevecht is een gevechtsprocédé waarbij onder vijandelijke druk terrein wordt prijsgegeven om tijd te winnen. Tegelijk wordt geprobeerd de opponent zo veel mogelijk verliezen toe te brengen en niet gebonden te raken door vijandelijke eenheden. Zoals sommigen zich nog herinneren uit de goede oude tijd, was het de bedoeling dat we de Russen en hun vrienden, die in grote aantallen ten oosten van de rivieren Weser en Leine bivakkeerden, zouden ophouden tot de Amerikanen en andere bondgenoten ons een handje kwamen helpen. Daartoe werden verdedigingsstroken ingericht die de vijand moesten dwingen tot tijdrovende ‘ontplooiingen’ van hun gemechaniseerde eenheden. Als de geachte opponent dan ter verovering van onze posities ontplooid ten aanval trok, probeerden we hem zoveel mogelijk schade toe te brengen, gebruik makend van vooral langedrachtsystemen
(tank, antitank en krombaanvuur). Als de vijand ten slotte met zware verliezen tot vlak bij onze opstellingen zou zijn gekomen, trokken wij ons, onder bescherming van dekkingsvuur en artillerie, als de bliksem terug naar een nieuwe verdedigingsstrook die een aantal kilometers verder naar achteren lag. Daar probeerden we het spel dan te herhalen. In theorie zou de
vijand zo zwaardere verliezen lijden dan wij en zouden we ‘ruimte’ ruilen voor ‘tijd’. Die tijd was nodig om de Amerikaanse bondgenoten en onze eigen versterkingen ter plekke te krijgen. Als die er eenmaal waren, zouden we samen het initiatief hernemen en de door ons deskundig verzwakte vijand stoppen en verslaan. Onze tegenaanval zou, volgens een
Foto: Defensie
De Schildwacht
7
optimistisch scenario, dan tot het herwinnen van het verloren terrein leiden en zo konden we de WestDuitse grenzen en de wereldvrede herstellen. Aldus in een notendop de NAVO-doctrine van de Koude Oorlog. In België hoopten wij natuurlijk allemaal vurig dat deze ‘ommekeer’ in de strijd zich zou voordoen voordat de oprukkende Sovjets de Belgische grens hadden bereikt. En liefst nog voordat ze aan de Rijn kwamen. We zijn er gelukkig nooit achter gekomen of dat een realistische wens was. Kind van de rekening bij deze strategie waren natuurlijk onze oosterburen geworden, in wier achtertuin nogal wat schade zou zijn ontstaan als wij, samen met onze geachte opponent, al rollebollend met tienduizenden pantservoertuigen eerst van oost naar west en daarna in omgekeerde richting door het land zouden trekken. Gelet op de Duitse historie, vonden de meeste Belgen dat in de vorige eeuw heel acceptabel. Tot zover deze militair-historische opfrisser. Als we de discussies over de daling van de financiële middelen van Defensie sinds de val van de Berlijnse Muur analyseren, dan zien we eigenlijk dat onze huidige generatie generaals (groot geworden met het vertragend gevecht) nog steeds teruggrijpt naar dezelfde strategie. Vervang ‘ruimte’ door ‘budget’ en klaar is de vergelijking. Dat gaat ongeveer als volgt. Politici openden op gezette tijden de aanval op de defensiebegroting. Generaals putten zich uit in tal van argumenten, waaruit moest blijken dat nieuwe bezuinigingen echt onmogelijk zijn. De divisie is onmisbaar, die wing is onmisbaar, de tank is onmisbaar, de luchtdoelartillerie is onmisbaar!
8
De Schildwacht
Foto: Defensie
Het land is in gevaar, er is geen ‘vlees’ meer op de botten, de bodem is bereikt! Maar als de politici hun aanval op volle sterkte ontplooiden, trokken onze generaals hun krachtige bezwaren – natuurlijk alleen achter gesloten deuren
geventileerd – in en maakte de legerleiding op het laatste moment een acrobatische ‘bocht’. Vervolgens trokken we ons een paar honderd miljoen euro terug, om ons daar in een nieuwe verdedigingslinie in te graven. Nieuwe ‘veiligheidsanalyses’, nieuwe ‘absolute minima’ en nieuwe defensiestructuren kwamen in zicht. Een bij de huidige tijd (en budgetten) passende, kleinere, maar altijd weer moderne(re) en steeds meer performante Defensie, werd ons steevast in het vooruitzicht gesteld. Prachtige vergezichten en lange termijnvisies werden door de bewindslieden geschetst, waar steevast tegenover forse bezuinigingen ook (kleine) ‘lichtjes op het einde van de tunnel’ werden gepresenteerd. Maar een paar jaar later was deze nieuwe verdedigingsstrook in de vorm van een moderne, betaalbare en ‘toekomstbestendige’ krijgsmacht plotseling opnieuw onbetaalbaar geworden en doelwit van hernieuwde bezuinigingen.
Foto: Defensie
Foto: Defensie
Het keiharde spel herhaalde zich dan opnieuw. Want, net als in het verleden met de schier onuitputtelijke Warschaupactdivisies, hergroepeerde het bezuinigingsspook na iedere aanval en hervatte zijn opmars korte tijd later met nieuwe energie. En de hulp van bondgenoten? Daar begint de vergelijking mank te lopen. Veel bondgenoten die het écht wilden opnemen voor het leger waren er niet, niet in de Wetstraat en evenmin in de Dorpsstraat. Recentelijk wierp zich de regering even op als de langverwachte bondgenoot. Contracten werden getekend voor nieuw legermaterieel. Maar op het einde van de regeerperiode was het defensiebudget wel opnieuw weer kleiner dan bij het begin ervan. Een klein succesje, die geplande investeringen, maar zeker geen herstel van verloren terrein zoals de doctrine ons dat beloofde. Een stapje
minder terug, dat wel. De realiteit is dat er verder weinig bondgenoten in beeld zijn. De vraag is dan onvermijdelijk: hoeveel geld valt er nog te ruilen voor tijd? Laat ons zeggen nog twee miljard euro. Dan staan er op de defensiebegroting alleen nog de gelden voor de betaling van alle diensten die ondertussen uitbesteed werden aan de privé en nog wat kleine, maatschappelijk handige en onvermijdelijke spullen. Zoals de batterij artillerie waarmee op 21 juli in het Warandepark saluutschoten afgevuurd kunnen worden, wat schepen voor vlagvertoon op de Schelde, een handvol vliegtuigen om het luchtruim te beveiligen bij een Europese of NAVO-top, een paar reddingshelikopters voor aan de kust, de Explosieven Opruimingsdienst en wat handige speeltjes waar politie en samenleving met het oog op de binnenlandse veiligheid nog een
Foto: Defensie
beetje brood in zien. Oh ja, en wat genie (altijd handig als er zandzakken gevuld moeten worden), wat drones (dan kunnen we blijven stellen dat we een ‘modern’ leger hebben) en een paar duizend reservisten. Een functioneel operetteleger. Geen leuk vooruitzicht, maar op termijn de harde realiteit. Terugkijkend op de afgelopen twee decennia, is 40 jaar ervaring in het voeren van het vertragend gevecht onze generaals dus toch goed van pas gekomen. Maar het zal naar het zich laat aanzien de Belgische Defensie uiteindelijk niet redden. Het punt waarop ons leger als gevechtsmacht zal zijn ontmanteld, is door deze historische vaardigheid van onze generaals wel met enige tientallen jaren naar achteren verschoven maar, niet meer dan dat. Met dank aan Frans Matser’s ‘inspiratie’.
De Schildwacht
9
Info
Wat doet de vakbond? Dit is een vraag die vaak opduikt: « Wat doet de vakbond? » Een beetje zoals ze zeggen « Wat doet de politie? » wanneer een chauffeur door het rood licht rijdt.... Waar zijn de filterbarrières, stakingspiketten, barricades in de Wetstraat, ...? Op het eerste gezicht is het waar dat het vakbondsoptreden bij Defensie niet altijd even spectaculair is... Nochtans, niets is wat het lijkt. De ACMP-CGPM voert een even intense als discrete vakbondsstrijd, naast haar meer zichtbare rol om individuele steun te verlenen aan collega's in moeilijkheden. De Schildwacht tilt een hoekje van de sluier op van het ‘verborgen gezicht’ van de vakbondsbeweging bij Defensie ... In deze periode van politieke onzekerheid, ver van de schijnwerpers, brengen onze leiders talloze uren door in bilaterale contacten met politieke verantwoordelijken. Het is inderdaad van essentieel belang om onze eisen naar voren te brengen, in dit geval in de vorm van ons Algemeen Programma. Ook al worden we niet overal met
evenveel enthousiasme ontvangen, de deuren staan over het algemeen voor ons open. Deze contacten achter de schermen zijn van groot belang om ervoor te zorgen dat Defensie en het lot van de militairen niet volledig worden vergeten in de onderhandelingen vóór en na de verkiezingen. In dit 'operatietheater' is het apolitieke karakter van de militaire vakbond een belangrijk argument. Een vakbond met een bepaalde politieke kleur zou namelijk meer moeite hebben om haar stem te laten horen of zelfs een onderhoud met een groep van een andere kleur te krijgen. De ACMPCGPM neemt daarom een rol op zich als 'verdediger van Defensie’ die de hele militaire gemeenschap
Foto: C.B.
10 De Schildwacht
vertegenwoordigt. Deze bevoorrechte contacten hebben ons in staat gesteld om de speciale editie van De Schildwacht uit te brengen, die de programma's van alle politieke partijen op een neutrale manier presenteert. De verborgen kant van het vakbondsoptreden is ook onze wekelijkse aanwezigheid in de verschillende onderhandelings- of overlegcomités met de overheid. Hier worden (voorontwerpen van) wetsontwerpen, koninklijke en ministeriële besluiten of aanpassingen aan militaire reglementen besproken. Een moeizaam proces, waarbij een misplaatste puntkomma desastreuze gevolgen kan hebben voor onze collega's. Tijdens deze administratieve steekspelletjes kunnen we rekenen op de erkende expertise van onze medewerkers op het gebied van wetteksten en reglementen. Aan het eind van de besprekingen deelt het ACMP-CGPM zijn zorgvuldig geargumenteerd standpunt mee, waarbij het zijn akkoord of niet akkoord over het onderwerp kenbaar maakt. De militaire vakbond heeft bijvoorbeeld de nieuwe procedure voor de beoordeling van het personeel verworpen, omdat deze een te groot risico van oneigenlijk gebruik door de hiërarchie met zich meebrengt en de samenhang en het goed
functioneren van de militairen in gevaar brengt. In tegenstelling tot wat je zou denken, waarderen de civiele en militaire autoriteiten het werk van de vakbonden omdat het gemakkelijker is om een dialoog aan te gaan met een paar goed gestructureerde organisaties dan met een horde ontevreden individuen. Wanneer de vier representatieve organisaties hun gemotiveerd standpunt ingediend hebben, heeft de autoriteit de keuze om haar standpunt te herzien of het ten uitvoer te brengen. Als de sociale partners een tekst weigeren, laat de regering deze traditiegetrouw achterwege of wijzigt ze deze om een confrontatie te vermijden. Een akkoord aan het einde van een onderhandeling is de garantie voor een sereen sociaal klimaat. Maar soms kiest de regering ervoor om door te gaan, ondanks de onenigheid met de sociale partners. In dit geval wordt de vakbond gedwongen actie te ondernemen om de ontevredenheid van haar basis tot uitdrukking te brengen en de overheid te laten buigen. Dit kan variëren van een eenvoudige kritische communicatie tot een nationale demonstratie. Het beste voorbeeld is het plan van de regering-Michel om het salaris van militairen te beperken tot 60% vanaf de 31e dag van afwezigheid om gezondheidsredenen. Tijdens de betoging op 28 september 2018 marcheerden, alleen al voor de ACMPCGPM, bijna 1500 leden in Brussel met onze collega's van politie en brandweer onder het motto « Politiemensen en militairen zijn het BEU! » Hoewel dit misschien schamel lijkt, nemen politici elke actie van het leger op straat heel ernstig. Resultaat: dit gevoelige
Foto: C.B.
dossier werd tot hier toe ‘verticaal geklasseerd’.
actie. Gelukkig heeft de regering uiteindelijk haar plannen in de koelkast geplaatst.
De woede van de militairen kanaliseren... Staken of in het algemeen ‘de boel kort en klein slaan’, zoals sommigen dat noemen, dat is nu net wat het militaire statuut ons verbiedt te doen. Een vakbond die dit soort illegale acties aanmoedigt, zou het risico lopen haar representativiteit te verliezen en zou niet langer als officiële gesprekspartner door de overheid erkend worden. Dit belet niet dat de ACMP-CGPM een beperkt stakingsrecht voor de militairen eist. Wij zijn namelijk van mening dat er een wettelijk kader en aangepaste middelen ontbreken voor het sociaal overleg binnen Defensie. Zonder dit kader kunnen de vakbonden in geval van crisis de woede van de militairen mogelijks niet kanaliseren, wat tot ernstige uitwassen zou kunnen leiden. Dit zagen we al sinds 2016 na het ‘pensioendossier’. Zelfs na de grote demonstratie op 15 november 2016 waren sommige woedende collega's bereid om verder te gaan dan de legale vakbonds-
Er is een gebrek aan wettelijk kader en middelen voor sociaal overleg binnen Defensie. De ACMP-CGPM eist een beperkt stakingsrecht voor het leger.
Een andere suggestie die steeds weer opduikt: « Vakbonden moeten samenwerken, in plaats van onder elkaars duiven te schieten! ». De reden waarom er verschillende representatieve organisaties zijn, is dat elk van hen de belangen van zijn leden op haar eigen manier wil verdedigen. In de politiek gaat dat ook zo. Uiteindelijk zouden politici er toch beter aan doen om samen te werken voor het welzijn van hun medeburgers, nietwaar? Maar de manier om dat te bereiken is niet voor iedereen dezelfde. Elke partij komt op voor een specifieke bevolking en de sociaaleconomische keuzes in functie van haar ideologie of belangen. De ACMP-CGPM is de enige neutrale en apolitieke vakbond binnen Defensie. Met andere woorden, vrij van enige
De Schildwacht
11
Foto: C.B.
taalkundige, filosofische, politieke, confessionele of religieuze binding. Wij verdedigen de (ex-)militairen, punt! Deze unieke positie betekent dat we het vaak niet eens kunnen zijn met vakbonden met een politieke kleur, bijvoorbeeld als hun ideeën gunstiger zijn voor de ideologie van de 'centrale' waarvan zij afhankelijk zijn dan voor de militairen. « Naar de rechtbank! » Een andere kritiek die we vaak moeten incasseren en waar we trouwens al rekening mee houden! “Waar nodig trekt de ACMPCGPM naar de rechtbank met betrekking tot onrechtvaardigheden of onregelmatigheden van de kant van het gezag ten aanzien van de militairen.” Onze advocaten en juristen zijn gespecialiseerd in Defensiezaken en ook op dit gebied bereiken wij concrete resultaten. Eén van de lopende zaken is ons verzoek tot het verkrijgen van een beperkt stakingsrecht voor de militairen. Dit type actie is noodzakelijk maar peperduur en sleept vaak een eeuwigheid aan. Bovendien zijn we niet in de Verenigde Staten, waar volgens de indianenverhalen de mensen voor alles en nog wat naar de rechter stappen.
12 De Schildwacht
Tot slot zijn veel weerzinwekkende situaties gewoon niet strafbaar. Als bijvoorbeeld liegen een misdaad was, zouden onze gevangenissen waarschijnlijk vol ministers zitten. Helaas kunnen we onze politici niet vervolgen voor ‘gebroken beloften’. Ook zullen we niet onmiddellijk een korpschef voor de rechtbank sleuren in geval van verstopt sanitair of ongezonde huisvesting. In zo'n geval doorlopen we eerst de hiërarchie en zijn we voorstander van een dialoog om een gezamenlijke oplossing te vinden in partnerschap met Defensie.
horen. In dit opzicht spelen sociale media een steeds belangrijkere rol. Het is dus geen toeval dat we geregeld publiceren op Facebook, Twitter en nu ook Instagram. Onze medewerkers delen ook thema's die van algemeen belang zijn voor bepaalde facebookgroepen, zoals "Nee aan het pensioen op 63 jaar voor onze militairen !». Om u een idee te geven: De Schildwacht haalt een oplage van bijna 8.000 exemplaren, maar onze digitale publicaties (op de website of op Facebook) bereiken soms enkele tienduizenden mensen per taalregime.
Sociale media
Naast voorgenoemd massa-effect moet je weten dat veel journalisten onze digitale publicaties ‘volgen’. Daarnaast worden veel politici en andere autoriteiten op de hoogte gebracht wanneer onze vakbond een document toevoegt aan haar pagina of site. Ook onze nieuwsbrief is een uitgesproken succes. Van tijd tot tijd neemt de nationale pers de informatie over en verschijnen onze medewerkers in het nieuws, op de radio of in een krantenartikel. Al deze vectoren samen maken het mogelijk om onze boodschap steeds opnieuw uit te dragen. Op deze manier hopen we de publieke opinie
Naast acties in de schaduw, op straat en in de rechtszaal is het vierde ‘front’ van de ACMP-CGPM, haar communicatiecampagne. Om haar ideeën te promoten, investeert de militaire vakbond veel in haar communicatie. Of dat nu is door zichtbare acties, zoals onze stand op de MESA (Europese Mars van Herinnering en Vriendschap) of onze deelname aan de Vierdaagse van de IJzer, door artikels in De Schildwacht of door onze bevoorrechte contacten in de nationale pers, we proberen elke dag onze stem te laten
te beïnvloeden om vooruitgang te boeken ten behoeve van militairen en Defensie.
Onze digitale publicaties (op de site of op Facebook) bereiken soms enkele tienduizenden mensen per taalregime.
Wat kan ik doen om de vakbond, de (ex-militairen) en Defensie te helpen? Sommigen bekritiseren dat ‘de vakbond niets doet’, maar het zijn vaak dezelfde mensen die niet bij de betoging aanwezig waren ‘omdat ze belet waren’ of ‘omdat het toch geen zin heeft’. Jullie zijn nu eenmaal de vakbond! Het is niet zoiets als een verzekering waarvan je de premie betaalt en die vervolgens alles regelt, maar eerder als een sportfederatie: zonder de spelers is er geen competitie. Welnu, zonder haar leden om te marcheren, haar afgevaardigden om te begeleiden en haar leiders om te organiseren, kán de vakbond ook niets doen. Dus, de volgende keer dat je denkt ‘Ze zouden moeten’ of 'Er moet maar’ neem dan contact met ons op! De ACMP-CGPM is een democratische organisatie die een stem geeft aan elk van haar leden. Hier zijn enkele acties die alle leden kunnen ondernemen:
1. Steun onze publicaties Hebt u onze Facebookpagina al geliket? Voel u vrij om dit te doen, maar ook om commentaar te geven en onze publicaties te delen. Ook als u niet zo’n fan van het internet bent, kunt u helpen door eenvoudigweg De Schildwacht na het lezen op de tafel van het breaklokaal te leggen. 2. Wees ACMP-ambassadeur Bent u tevreden over uw vakbond? Laat het weten! Praat erover met uw collega's en beschrijf uw ervaring op uw pagina. Toon onze kleuren, bijvoorbeeld door het witte hesje dat u tijdens de betoging ontving over de rugleuning van uw stoel te hangen. En als een collega in moeilijkheden verkeert, neem dan contact op met onze afgevaardigden of het Vast Secretariaat. 3. Spreek de autoriteiten aan Als er iets fout gaat binnen het leger, is de eerste reflex om de hiërarchie te informeren. Maar al te vaak vragen soldaten ons om in te grijpen in een situatie waar de autoriteit zich niet van bewust is. Zoals in het typische geval van een defecte verwarming. Iedereen klaagt dat het koud is,
Foto: C.B.
maar na een week merken we dat niemand de dienst infra gewaarschuwd heeft... In de burgermaatschappij is de situatie een beetje vergelijkbaar. Politici saboteren het leger en u vindt het niet leuk? Vertel het ze! Stuur een bericht naar uw burgemeester, naar het partijadres, naar de MOD, naar uw lokale verkozenen,... Dit is ook democratie. Het ter verantwoording roepen van politici is een recht dat al te zelden uitgeoefend wordt. 4. Neem deel aan de acties Acties van de vakbonden zijn heel zeldzaam bij Defensie. Ze zijn een laatste redmiddel wanneer onderhandelingen onmogelijk blijken en de woede van de militairen het kookpunt bereikt. Wanneer vakbonden een betoging organiseren, is het belangrijk om deel te nemen. Politici meten ook de vastberadenheid van (ex-)militairen af aan hun aanwezigheid op straat. En het werkt! Zonder de 8.000 (ex-) collega's die in november 2016 in Brussel aanwezig waren, zou de regering ons haar 'pensioendossier' waarschijnlijk al lang geleden opgedrongen hebben. 5. Kom erbij! We zijn voortdurend op zoek naar goede wil. De ACMP-CGPM bestaat uit militairen zoals u die ervoor gekozen hebben om hun collega's te helpen. Als u uw steentje wilt bijdragen, praat dan met onze afgevaardigden of neem contact op met ons Vast Secretariaat. Daarnaast kunt u ook als gewoon lid een bijdrage leveren aan het Algemeen Programma door deel te nemen aan het Congres en/of uw suggesties in te dienen.
De Schildwacht 13
Rechtspositie
1850 versus 1618 Nee, we gaan geen geschiedkundig artikel schrijven ! We hebben het hier niet over twee kalenderjaren uit onze geschiedenis, maar over twee essentiële cijfermatige gegevens uit de ‘geldelijke’ geschiedenis van ons leger. Die twee cijfers hebben in feite betrekking op de berekening van het bedrag van bepaalde toelagen voor militairen. Laten we dit even verduidelijken. Op 9 en 10 september 2019 heeft DGHR het positieve resultaat van de vakbondsonderhandelingen van 6 september meegedeeld: akkoord van alle vakbonden over de herziening van de berekening van het bedrag van bepaalde toelagen. Als de (toekomstige) regering het eenmaal zal aanvaard hebben, zullen de militairen iets meer verdienen voor bepaalde prestaties (ongeveer 14% meer in hun zakken). 1850 – 1618 Sommige toelagen (zie tabel hiernaast) zijn gekoppeld aan een percentage van de bruto jaarwedde. Bij het overschakelen naar de 38-urenweek werd het percentage van de 40-urenweek, nl. 1/1850 per gepresteerd uur, niet aangepast. Dit percentage had eigenlijk aangepast moeten worden naar 1/1618. Het getal 1618 van de
14 De Schildwacht
breuk, zijnde de noemer, komt overeen met 52 weken aan 38 uren (= 1976u) min 30 verlofdagen, 3 dagen dienstontheffing van het Departement en 14 feestdagen van 7u 36 (d.w.z. 357,2). De noemer van de vorige breuk, namelijk 1850, moet dus vervangen worden door 1618.
De breuk van de bruto jaarwedde die wordt gebruikt om het bedrag van de aan de wedde verbonden toelagen te berekenen, zal aangepast worden naar 1/1618 in plaats van 1/1850
Verworven eis Op die manier wordt met andere woorden tegemoet gekomen aan een eis van de ACMP-CGPM sinds minister van Defensie Flahaut met ingang van 2006 de 3 dagen dienst-
ontheffing van het Departement ingevoerd heeft en die toegekend werden na het sectoraal akkoord van 16 juli 2004. Ter herinnering, vóór 2006 had de breuk al 1/1641 moeten zijn. M.a.w. 52 weken x 38u = 1976 uren. Op deze jaarlijkse norm mag dan het resultaat van 30 verlofdagen en 14 feestdagen in mindering gebracht worden: 1976 uren - (44 dagen x 7u 36') = 1641 uren. Voorbeelden Om onze lezers zo goed mogelijk te informeren, hebben we de lijst met toelagen opgenomen zoals gepubliceerd op 9 september door DGHR, waaraan we enkele cijfers ter illustratie aan toegevoegd hebben en dit in de vorm van een tabel (het nettobedrag in 1/1850 en dat in 1/1618) voor een reeks graden en barema’s.
Soort toelagen
Breuk
Onderwor- 1 Sdt pen aan 3,55%
1 KplChef (29 ans)
1 Sgt (11 ans)
Adjt (24 ans)
Cdt (25 ans)
LtKol (24 ans)
Een toelage van 1/1618 voor elk uur boven de norm van 200 te veel gepresteerde uren (TGU)
1850
Ja
7,59 €
9,44 €
9,26 €
10,68 €
15,18 €
19,22 €
1618
Ja
8,68 €
10,79 €
10,58 €
12,21 €
17,35 €
21,97 €
1850
Nee
39,35 €
48,92 €
47,98 €
55,35 €
78,69 €
99,63 €
1618
Nee(*)
44,99 €
55,94 €
54,86 €
63,29 €
89,97 €
113,92 €
1850
Nee
39,35 €
48,92 €
47,98 €
55,35 €
78,69 €
99,63 €
1618
Nee(*)
44,99 €
53,95 €
54,86 €
63,29 €
89,97 €
113,92 €
1850
Nee
23,61 €
29,35 €
9,60 €
33,21 €
47,21 €
59,78 €
1618
Nee(*)
26,99 €
33,56 €
10,97 €
37,97 €
53,98 €
68,35 €
1850
Ja
37,95 €
47,19 €
46,28 €
53,39 €
75,89 €
96,09 €
1618
Ja
43,39 €
53,95 €
52,92 €
61,04 €
86,77 €
109,87 €
1850
Ja
3,80 €
4,72 €
4,63 €
5,34 €
7,59 €
9,61 €
1618
Ja
4,34 €
5,40 €
5,29 €
6,10 €
8,68 €
10,99 €
1850
Ja
7,59 €
9,44 €
9,26 €
10,68 €
15,18 €
19,22 €
1618
Ja
8,68 €
10,79 €
10,58 €
12,21 €
17,35 €
21,97 €
Een toelage van 5/1618 voor intensieve dienst
Een toelage van 5/1618 voor militaire bijstand, hulpverlening en operationele inzet Een forfaitaire toelage van 3/1618 voor nachtwakers Een forfaitaire toelage van 5/1618 voor permanenties Een forfaitaire toelage van 0,5/1618 (of 1/1618) voor terugroepbaarheid Een toelage van 1/1618 voor elk bijkomend gepresteerd-uur dat niet gerecupereerd kon worden
Zo krijgt een 1Sgt (11 jaar barema-anciënniteit) die 5 prestaties in de deelstand ‘operationele inzet’ levert, nu 5 x 5/1850 ofwel 5 x 47,98 € = 239,90 € terwijl hij in 1/1618 recht heeft op 5 x 54,86 € = 274,30 €. Op dezelfde manier krijgt een KplChef die 7 dagen terugroepbaar is binnen de 4 uur, nu 7 x 0,5/1850 ofwel 7 x 4,72 € = 33,04 € terwijl hij in 0,5/1618 recht zal hebben op 7 x 5,40 € = 37,80 €. (*) Het is erg waarschijnlijk dat, door toepassing van bepaalde regels inzake ZIV-bijdragen (3,55%), het supplement verkregen door de overgang van 1850 naar 1618 onderworpen wordt aan een bijdrage. Het resultaat wordt dan als volgt en de verhoging van 14,34% zou dan in dit geval eerder neerkomen op 13,83%: Soort toelagen
Breuk
Onderwor- 1 Sdt pen aan 3,55%
1 KplChef (29 ans)
1 Sgt (11 ans)
Adjt (24 ans)
Cdt (25 ans)
LtKol (24 ans)
Een toelage van 5/1618 voor intensieve dienst
1850
Nee
39,35 €
48,92 €
47,98 €
55,35 €
78,69 €
99,63 €
1618
Deels
44,79 €
55,69 €
54,62 €
63,01 €
89,57 €
113,41 €
1850
Nee
39,35 €
48,92 €
47,98 €
55,35 €
78,69 €
99,63 €
1618
Deels
44,79 €
53,95 €
54,62 €
63,01 €
89,57 €
113,41 €
1850
Nee
23,61 €
29,35 €
9,60 €
33,21 €
47,21 €
59,78 €
1618
Deels
26,87 €
33,41 €
10,92 €
37,97 €
53,74 €
68,05 €
Een toelage van 5/1618 voor militaire bijstand, hulpverlening en operationele inzet Een forfaitaire toelage van 3/1618 voor nachtwakers
De Schildwacht 15
Portret
Ardense Jager - Beeldenjager Hij is 50 jaar oud, maar de woorden "vermoeidheid" of "ontmoediging" staan niet in z’n woordenboek. Vincent Bordignon, Ardense Jager in hart en nieren, is ook een bijzonder getalenteerde beeldenjager. Sinds enkele maanden stelt hij tentoon in het Pentagon! Hier het verhaal over een opmerkelijke persoon, die al 20 jaar lid is van de militaire vakbond. Vincent Bordignon woont in Dave, aan de oever van de Maas. Deze jonge vijftiger uit Namen draagt nu al meer dan dertig jaar de eversnuit en heeft verschillende operaties op zijn palmares staan. De militaire fotografie heeft hij met de paplepel meegekregen. Zo is hij in de voetsporen van z’n vader getreden. Intussen heeft hij een indrukwekkende collectie beelden geschoten die getuigen van een blik vol menselijkheid, waardigheid, armoede of gewoon karakter.
Close-up op de wereld Oorlogsverslaggever Robert Capa zei: "Als je foto's niet goed genoeg zijn, is het omdat je niet dichtbij genoeg bent.” En Eerste Korporaal-Chef Bordignon past dit principe toe door zo dicht mogelijk bij z’n onderwerp te komen. Van Kosovo tot Afghanistan via Europa en Afrika, is hij erin geslaagd om op film en papier de essentie, de ernst van het moment in de harde realiteit van plaatsen en omstandigheden vast te leggen: onder
collega's, midden in een multinationaal detachement of bij een ontmoeting met burgers in een vluchtelingenkamp of met jonge patiëntjes in een ziekenhuis. In 2012 verschalkt hij een fotoopdracht bij het International Joint Assistance Command van de International Security Assistance Force (ISAF) in Kaboel. Op dat moment is hij daar in dienst bij het Eurokorps. Door zijn niet aflatende wilskracht, enthousiasme en beschikbaarheid, gaat
Foto: Vincent Bordignon
16 De Schildwacht
hij deel uitmaken van een grotendeels Amerikaanse ploeg en volgt hij de jongens op de grond en in de lucht. Tim Wallace, een Amerikaanse Ranger Onderofficier en lid van dit team, hecht zich snel aan de "kleine Belg". Uit deze nauwe samenwerking groeit een vriendschap die zich uiteindelijk tot aan de overkant van de Atlantische Oceaan uitstrekt. Totdat de Amerikaan in juli 2015 in Huntsville (Alabama) een expositie organiseert, met, onder de tentoongestelde foto’s, momentopnames van Vincent. Deze mengeling van posters met de titel The Alliance Collection brengt verschillende militaire fotografen van de NAVO samen onder de noemer Rich Poverty. Vincent Bordignon is de enige Belg die er deel van uitmaakt. Erkenning Niet tevreden met zijn eerste lokale succes, lanceerde de Amerikaan Wallace het idee om de tentoonstelling te verplaatsen naar de militaire tempel van de VS, het Pentagon, daarin bijgestaan door een hecht team met ervaring in verslaggeving van militaire operaties. Daar is het dus dat begin maart 2019, na 14 maanden voorbereiding en analyse, de mooiste beelden van Rich Poverty "de kunst van de veteranen komen promoten", legt Tim Wallace, zelf veteraan, uit. "Het is onze bedoeling om de kloof tussen de burgerbevolking en onze terugkerende strijders te dichten. We presenteren een mix van beelden gemaakt door leden tijdens hun actieve dienst en terug thuis. Onze artiesten delen meer dan alleen verhalen over oorlogsmissies. Het is een totaalportret, gezien door de ogen van de veteraan."
Foto: Vincent Bordignon
Zo hangt het werk van onze Belgische vertegenwoordiger een jaar lang in het Pentagon op als onderdeel van het OSD Pentagon Patriotic Art Exhibit Program! Een erkenning waar hij sindsdien trots op is. "De curator van de tentoonstelling heeft al gebeld om de uitstekende feedback te melden", zegt Tim Wallace. De voormalige Ranger benadrukt het effect van de foto's op de voorbijgangers van het Pentagon: "Toen we bezig waren met het ophangen van de ingelijste foto’s, werden we om de vijf minuten tegengehouden door mensen die ons vroegen naar het verhaal achter het beeld. We zijn van plan onze fotografen te interviewen om hen ook ruimte te geven in de publicaties van het Pentagon.” Ook hier zal Vincent zijn zegje doen.
Vandaag maakt Vincent Bordignon tot zijn immense vreugde deel uit van de kleine club van militaire fotografen van DG StratCom: "De ultieme erkenning voor mij is misschien dat ik op mijn 50ste eindelijk mijn plaats als fotograaf bij Defensie veroverd heb. En dat na bijna twee decennia knokken”, besluit hij bescheiden. Pas terug uit Mali bereidt hij zijn volgende missie al voor.
De foto's zijn te zien op: - https://www.facebook.com/ PhotographeDefense/ - www.richpoverty.com
De Schildwacht 17
Oproep
Go for Ski 2020 Is je werk vermoeiend en stresserend? Zin om je volgend verlof in de bergen door te brengen? Ga in twee landen skiën tijdens één enkele skireis. Een skidomein in Frankrijk én in Zwitserland: « Portes du Soleil » Voor het komende winterseizoen organiseren wij nogmaals skireizen aan zeer scherpe prijzen. Het skidomein « Portes du Soleil » heeft een verbazingwekkende diversiteit. Het skigebied is bijzonder daar het zich over de grens tussen Frankrijk en Zwitserland verspreidt. Eveneens behoort het tot één van de drie grootste skigebieden van Europa. De skireizen worden op de volgende manier georganiseerd (data en prijzen): 1) Shortski, woensdag 22/01/2020 avond tot zondag 26/01/2020 ochtend: 431 € of wandelreisje (zonder skipas) aan 323 € per persoon 2) Krokusvakantie, van zaterdag 22/02/2020 tot zaterdag 29/02/2020: 973 € per persoon 3) Paasvakantie, van vrijdag 10/04/2020 tot zondag 19/04/2020: 684 € per persoon In de prijzen zijn de skipassen inbegrepen. De shortski en de skireis tijdens de Paasvakantie worden voorzien met een autocar. Er zijn meerdere opstapplaatsen in België. Er worden kortingen voorzien bij grote bezettingen, voor de kinderen, senioren, wandelaars en niet-skiërs. Niet-skiërs en wandelaars zijn zeker welkom!
18 De Schildwacht
De deelnemers zullen in een 3-sterrenhotel in Morzine verblijven. Om na het skiën wat te ontspannen, zal men vrij gebruik kunnen maken van o.a. de twee overdekte zwembaden van het hotel, de vernieuwde jacuzzi en de hammam. Ontbijtbuffet, vieruurtje en avondmaal met keuzemenu’s à volonté met drank en wijn aan tafel à volonté. Dag- en avondactiviteiten, kaasvond, degustatie bij een lokale handelaar, en grote picknick nabij de skipistes. Gratis internet via WIFI in het hotel. Om alle details te kennen, ga een kijkje nemen op onze website: www.goforski.be Indien jullie vragen of bijkomende informatie wensen, kunnen jullie een bericht sturen naar 2020@goforski.be.
Hopelijk zien we jullie in een sneeuwoverladen landschap! Marc-Margy Durant GSM 0475/49.43.29 www.goforski.be
GEBOORTEN
HUWELIJKEN
LIAM – 13/04/2019 Geboren in het gezin van Kenny LEMMENS (Genk)
08/04/2017 Gaétan DIERICKX en Nathalie STRZELECKI (Zelzate)
Indexcijfer van de consumptieprijzen
NORA – 22/04/2019 Geboren in het gezin van Kevin VERSWYVEL (Geel)
24/11/2018 Alain PUTZ en Magali JEUNEHOMME (Namen)
- Juli: 108,96 punten - Augustus: 108,94 punten - September : 108,44 punten
FÉLINE – 29/05/2019 Geboren in het gezin van Rik VLIEGEN (Heusden-Zolder)
20/05/2019 Thomas VANDER GRACHT en Marie DELAHAUT (Orp-Jauche)
LEON – 10/06/2019 Geboren in het gezin van Erwin VERBELEN (Sint-Niklaas)
12/07/2019 Didier GROSEMANS en Greet SCHOOFS (Tongeren)
LÉA – 18/06/2019 Geboren in het gezin van Quentin BROSE (Verviers)
25/07/2019 Vicky MARGORY en Michaël VAN POUCKE (Gistel)
MATHIEU – 21/06/2019 Geboren in het gezin van Roland VANDERVELDE en AnneBénédicte JOSPIN (Mons)
05/08/2019 Sylvie MONBALIU en Rudy SEUTIN (Mons) (Wettelijke samenwoving)
KEYLA – 24/06/2019 Geboren in het gezin van Thomas VANDER GRACHT (OttigniesLouvain-la-Neuve)
24/08/2019 Marc HUET en Alicia FRANQUET (Hotton)
EEF – 11/07/2019 Geboren in het gezin van Lorenzo MORTIER (Pelt)
OVERLIJDENS
LEON – 06/08/2019 Geboren in het gezin van Sam DE BOEVER (Gent) ALBANE – 10/09/2019 Geboren in het gezin van Tanguy COLIN (Boussu)
Gezondheidsindexcijfer - Juli: 109,07 punten - Augustus: 109,97 punten - September: 108,58 punten
Het rekenkundig gemiddelde van de afgevlakte gezondheidsindex cijfers van de laatste vier maanden (juni, juli, augustus en september 2019) bedraagt 106,76 punten.
De spilindex voor het openbaar ambt en de sociale uitkeringen, die vastgelegd is op 107,20 punten, is niet overschreden. De laatste spilindexoverschrijding vond in augustus 2018 plaats.
Bron: Statbel GUSTAAF STASSENS (Hasselt) 1947 – 05/08/2019 ROBERT VAN DE VELDE 1935 – 10/09/2019
De Schildwacht 19
Het leven is goedkoper met een ACMP-lidkaart Dankzij ACMP-CGPM geniet je van kortingen en voordelen bij honderden handelszaken, winkelketens, pretparken en webshops.
COLLISHOP – 8% KORTING 8% korting op al je aankopen bij Collishop, Dreamland, Dreambaby en Klassewijnen dankzij de Family+ aankoopvoucher! Alle informatie op www.acmp-cgpm-benefits.be
DECATHLON – 9% KORTING Koop je Decathlon-vouchers met een waarde van € 50,00 en betaal slechts € 45,50. Geniet zo van een korting van 9% op alle artikelen! Meer info: www.acmp-cgpm-benefits.be
CARGLASS® IDENTITY: GRATIS Laat Carglass® een antidiefstalgravering Carglass® Identity in al uw autoruiten etsen. Meer info: www.acmp-cgpm-benefits.be
Kortom: er is voor ieder wat wils! Neem regelmatig een kijkje op www.acmp-cgpm-benefits.be voor nieuwigheden en kijk ook zeker na bij de aanbieding hoe je van je voordeel kan genieten, niet elke korting is immers verkrijgbaar op vertoon van je voordeelkaart! Logingegevens vergeten? Problemen bij een korting of een bestelling? Contacteer onze Helpdesk en we helpen je zo snel mogelijk verder: helpdesk@meritsandbenefits.be