September - Oktober 2024 - nr. 05
Voorwoord Roulette spelen met de veiligheid van de burger
VOORWOORD DOOR YVES HUWART | VOORZITTER
Op het moment dat de veiligheidsdreigingen en de onzekerheid in de voorbije 25 jaar nooit groter waren, wil de Arizonacoalitie (N.VA, MR, cd&v, Les Engagés, Vooruit) een hervorming doorvoeren van het pensioenstelsel van de militairen. Deze zal zwaar negatieve gevolgen hebben op de werking van Defensie en de bescherming van ons land.
Indien de pensioenleeftijd van de militairen effectief zou opgetrokken worden tot 67 jaar, zoals staat in de ‘supernota’ van formateur Bart De Wever, zullen bijna 20% minder militairen beschikbaar zijn voor operaties. De gemiddelde leeftijd van de militaire populatie zal stijgen naar 43 jaar; vandaag bedraagt deze nog minder dan 38 jaar. Ter vergelijking: dit leeftijdsgemiddelde zou ongeveer 10 jaar hoger zijn dat dit bij de legers van onze buurlanden. Defensie zal een Dad’s Army worden, een oudemannenleger.
De gevechtskracht van het Belgisch leger zal met een zesde verminderen en de kloof tussen wat Defensie zou moeten inzetten (voor NAVO, EU en op eigen grondgebied) en effectief zal kunnen inzetten, zal het komende decennium oplopen tot zowat 17%. We zullen dus over nieuwe en dure wapensystemen beschikken (luchtafweer, fregatten, pantserwagens, langeafstandsvuurkracht, enzovoort), maar onvoldoende militairen om ze te bemannen. En daar waar er toch voldoende bemanning is, zal een aanzienlijk deel ervan te oud en te weinig getraind zijn.
Paradoxaal genoeg betekent meer middelen voor Defensie minder veiligheid voor het land en zijn burgers. Ondanks de vele extra miljarden die de komende jaren naar het leger gaan, zal de pensioenhervorming er niet voor zorgen dat België de NAVO-norm zal bereiken om 2% van zijn bbp te besteden aan defensie.
Het wordt nog erger: omdat de salariskosten zullen stijgen (oudere militairen krijgen immers een hogere
wedde), zal er jaarlijks 300 miljoen minder beschikbaar zijn voor de aankoop en onderhoud van nieuw materiaal en voor oefeningen en training. Met andere woorden: voor meer geld gaat de Belgische burger niet meer, maar minder veiligheid krijgen. Zoiets heet: een georganiseerde verspilling van belastinggeld.
Binnen 20 jaar zou de Belgische pensioenkas als gevolg van deze hervorming jaarlijks ongeveer 170 miljoen euro uitsparen, maar dat Defensie een meervoud van dit bedrag ‘verliest’ aan een lagere operationaliteit, maakt kennelijk de rekening niet van de Arizona-onderhandelaars. Kortzichtige, parochiale belangen halen de bovenhand op de weerbaarheid van ons land en zijn internationale engagementen. In feite spelen de onderhandelaars roulette met de veiligheid van de Belgen: zij hopen dat het balletje juist valt en dat er in de toekomst niet té veel militairen operationeel ingezet moeten worden, ook niet om in eigen land te patrouilleren in de straten.
Voor de militaire vakbond ACMP-CGPM moeten de gevechtskracht en paraatheid van het leger intact blijven. Militairen moeten fysiek en mentaal in staat zijn om operaties uit te voeren, wat onmogelijk is met een pensioenleeftijd van boven de 60 jaar zoals voorgesteld door de toekomstige federale regering. Anders zullen we misschien wel een toegewijd en hoog professioneel leger hebben (en trouwens pokkeduur om te onderhouden!), maar ten gronde een anachronisme. Want: slechts ten dele inzetbaar.
De Schildwacht is het tweemaandelijkse tijdschrift van de Algemene Centrale van het Militair Personeel. Alle leden krijgen een exemplaar toegestuurd.
Oplage: 9.600 exemplaren.
Adresgegevens worden behandeld overeenkomstig de wet op de privacy (wet 8/12/1992 & GDPR).
Verantwoordelijke uitgever: Yves Huwart Coördinatie:
Jesse Arents & Concetto Bandinelli
Algemene gegevens - ACMP: Romboutsstraat 1 – Bus 021 1932 Zaventem srt@acmp-cgpm.be www.acmp-cgpm.be Tel.: 02 245 72 14
BE32 2100 6234 6602
BIC: GEBABEBB
BE57 0682 3639 9535
BIC: GKCCBEBB
Foto cover: Kévin Besic
September - Oktober 2024 - nr. 05 2 4 6 8 10 12 15 17 18
Roulette spelen met de veiligheid van de Belgische burger
Loyaliteitsparadox
Een vernieuwde Defensiestaf?
Cluster rekrutering
Kévin, afgevaardigde in operatie
Geen zuivere koffie
Naar het dak van de wereld!
ACMP-CGPM-Benefits krijgt een nieuw jasje
ACMP-CGPM Benefits: voor een vlotte overstap
Volg ons op Facebook
Defensie, een organisatie die normen en waarden hoog in het vaandel draagt, wordt ondanks goedbedoelde beleidsmaatregelen frequent geconfronteerd met conflicten in de toepassing ervan. Loyaliteit durft zo wel eens botsen met persoonlijke integriteit en ethische overwegingen. Bovendien verspreidt slecht nieuws zich bijzonder snel en zo lijkt het beleid de eigen doelstellingen voorbij te schieten telkens wanneer er een nieuw schandaal opduikt.
Een paradox is een schijnbare tegenstelling. Er is overduidelijk iets aan de hand met het waardenkader. Militairen worden verondersteld de waarden van Defensie als hun DNA te beschouwen. Deze zijn niet altijd even duidelijk zoals bv. beschreven in de brochure De Waarden van Defensie¹: 'We zijn solidair met ons team en onze teamleden, ook als er fouten gebeurd zijn'. Koppel dit aan de mogelijks ruime letterlijke interpretatie en een nog steeds heersende angstcultuur waar zwijgen de norm is en je hebt een molotovcocktail voor gegarandeerde ellende. Getuige hiervan zijn uit de hand gelopen integratierituelen, pesterijen en grensoverschrijdend intrapersoonlijk gedrag dat plaatsvindt binnen de muren van de organisatie en die nog te vaak verzwegen worden uit angst voor represailles.
De merkbaar mondigere nieuwe generatie doet dit tij langzaam keren en zo komen steeds vaker militairen in de problemen. Enerzijds de slachtoffers zelf omdat ze het aandurven om de gecultiveerde Omerta te doorbreken. Anderzijds de daders omdat ze zichzelf en hun carrière in gevaar brengen doordat ze hun eigen woekerende conflict tussen moed, integriteit, loyaliteit en respect, nog niet overwonnen
hebben. Jonge kaders, van onderofficieren tot korpscommandanten, weten soms echt niet meer wat het juiste is om te doen.
Aan de basis van een verkeerde beslissing ligt zelden een slechte intentie, maar eerder een gebrek aan peopleskills.
Voormalig Chef Defensie, Admiraal Hofman, benadrukte het belang van een juiste mentaliteit om mits een continue leerproces dit waardenkader bij te brengen. Het klinkt eenvoudiger dan het is en zowel het huidige personeel als het nog onaangesproken potentieel aan toekomstige kandidaten krijgen een complexe brok door te slikken. De actieve militairen een organisatiecultuur bijbrengen en onmiddellijk van hen verwachten dat ze een nieuwe generatie militairen meteen met de neus in dezelfde en goede richting krijgt, is aartsmoeilijk.
Zwakke ruggengraat
Groeien gaat met vallen en opstaan. Van bovenaf wordt vaak gemakzuchtig met de vinger gewezen op professionele fouten bij de middenkaders. De ruggengraat van onze strijdkrachten kampt effectief met ernstige problemen. Net zoals een hernia niet met wat zalf vanzelf geneest, kunnen structurele problemen niet zomaar met mooie woorden worden opgelost.
Men moet in de dagelijkse werkomgeving aan de slag met de gedocumenteerde waarden. Soms kunnen degenen die deze waarden moeten onderwijzen er zelf niet goed mee om. Dit merk je steeds vaker wanneer slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag later zelf overgaan tot onterend gedrag. Dit gebeurt omdat daders voorheen altijd werden beloond onder de vorm van aanzien en respect. Dergelijk copieus gedrag omwille van klassieke conditionering zoals Pavlov’s hond, moet er gewoon uit! Deze cyclus moet doorbroken worden om nog meer normvervaging tegen te gaan. Grenzen die effectief bliksemsnel verlegd worden, niet overschrijden, is op zich al moeilijk genoeg. Loyaliteit en moed worden hierdoor nog
gemakkelijker uit hun context getrokken. Dat dit rampzalige gevolgen voor het imago teweegbrengt, mocht Defensie recentelijk meermaals aan den lijve ondervinden. Een vertrouwensband smeden die stand moet houden in oorlogssituaties tot soms letterlijk de dood collega’s van elkaar scheidt, is géén eenvoudige opdracht voor een jong kader met relatief weinig ervaring…
Windowdressing
De waarden van Defensie schitteren momenteel in haar etalage. Een mooie etalage trekt veel aandacht. Maar net als in de meeste boetieks is het uitstalraam van Defensie, fysiek gescheiden van de eigenlijke winkel. De bedoeling is dat op die manier mensen aangetrokken worden om binnenin een kijkje te nemen, ze te overtuigen en er uiteindelijk rendement voor
de organisatie uit te halen. Wanneer jongeren met enige moed over de drempel stappen om vervolgens vast te stellen dat hun beeld niet strookt met de werkelijkheid, dan ontstaat er een enorm probleem. In zo’n geval blijven enkel de overtuigde idealisten die het aandurven om door te zetten. Zo verliest Defensie een groot aantal mensen die zich in hun verwachtingen bedrogen voelen.
Gedurfd leiderschap
Empowerment is misschien wel echt het woord van het jaar voor Defensie. Het lukt nog niet om hiermee de complexere Generatie-Z vol overtuiging naar zich toe te trekken. Deze ultra-gemediatiseerde generatie is dermate mondig dat koudwatervrees ontstaat bij hun chefs die hen moeten opleiden. Opgelegde quota behalen en tegelijk succesvol inzetklare
militairen afleveren, is een niet onmogelijk maar moeilijk te bereiken doelstelling. Kordaat maar correct leiderschap kan hierbij helpen. Er is nog veel werk te verzetten en wijsheid te verdelen. De gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn voorschokken van een aardbeving die er nooit hoeft te komen. De Waarden van Defensie zijn er, rest enkel nog de gedurfde en juiste aanpak zodat Defensie terug sterk en veerkrachtig kan worden. De militaire vakbond ACMP-CGPM blijft constructief maar kritisch zowel de militairen als Defensie met raad en daad bijstaan. Uiteindelijk heeft niemand baat bij een disfunctionele organisatiecultuur of zelfs een existentiële crisis van onze Defensie, niemand, behalve onze vijand…
1 Bron: De waarden van Defensie – Het DNA van onze organisatie – Editie 01/2022
Defensie staat al enkele jaren in de steigers van misschien wel de grootste transformatie sinds de Koude Oorlog. Een herstructurering van de Defensiestaf maakt daar deel van uit. De filosofie achter de ingrijpende veranderingen berust op 'Empowerment' en 'Accountability'. Vanwaar deze vernieuwende aanpak?
Wanneer men spreekt van een stafstructuur met Napoleontische principes, dan wordt het principe van een hiërarchie met gecentraliseerde en verticale commandostructuren bedoeld. Dat deze tot op heden nog deel uitmaken van heel wat beslissingsprocessen in zowel krijgsmachten als civiele organisaties, spreekt voor zich: Ze werkt, tot op een zekere hoogte…
Hedendaagse (cyber)technologieen en snel veranderende tactieken vinden effectief steeds moeilijker hun weg doorheen een sterk gecentraliseerde structuur en bereiken hierdoor mogelijks niet ten volle hun potentieel. We hoeven maar naar Rusland te kijken hoe een grootmacht door een falende militaire commandoketen sputtert. Hierdoor bijten ondergeschikte commandanten op het strijdtoneel massaal in het zand wegens gebrek aan voortschrijdend inzicht. Wie ondervindt, leert vaak snel en dus passen ook onze mogelijke bedreigingen zich aan! Defensie wil als een uit haar asse herrijzende Phoenix, ineens schoon schip maken. Zo past een vernieuwde Defensiestaf in het plaatje van morgen, wanneer het STAR- en Bedrijfsplan Defensie succesvol is uitgevoerd. Dat het broodnodig is om het leger terug op te waarderen
van een lege doos tot een niveau zoals de NAVO van ons verwacht, betwist niemand.
Een eigen idee?
Het warm water uitvinden hoeft niet, dat deden de Amerikanen al voor ons. Ook al zijn zij zelf eerder terughoudend om zich los te koppelen van hun oude structuren omdat wereldmachten nu eenmaal afkerig staan tegen grootschalige wijzigingen. Is dit uit angst om met ‘tijdelijke’ machtsvacuüms te kampen, waardoor hun militaire overwicht in het gedrang kan komen? Dit neemt niet weg dat ze vol interesse over de schouder meekijken naar vernieuwingsinspanningen die NAVO-bondgenoten doormaken. Wat zo interessant is aan dit vrij nieuwe concept van “Organizational Design”, is dat het vernieuwingsproces nooit eindigt maar eerder een continu doorlopende routine is. Ruimte voor aanpassingen en verbeteringen is hiermee makkelijker vrij te maken zonder dat dit de volledige werking moet stilleggen.
Om de objectieven te bereiken zal deze nieuwe staf zich dus beroepen op enkele basisprincipes
binnen een kader dat overigens klinkt als een bel. Met ‘empowerment’ kent men meer autonomie toe in ‘hoe’ men een doelstelling wil bereiken. Dit brengt met zich mee dat responsabilisering of ‘accountability’ erbij komt kijken. Een mes dat langs twee kanten snijdt omdat het bij succes sneller de uitvoerder ervan ten goede zal komen, maar anderzijds bij falen ook directere gevolgen zal hebben voor diegene die de verantwoordelijkheid draagt. Iets moeilijker in de mond ligt het woord ‘transversaliteit’. Dat staat voor een zowel horizontale als verticale coördinatiestructuur die uiteindelijk moet leiden tot meer flexibiliteit of ‘wendbaarheid’. Een complete uitleg over de vernieuwde Defensiestaf is terug te vinden op de intranetpagina en You-Tubepagina van Defensie en wordt er grondig uiteengezet.
Kansen en uitdagingen
Een modernisering van deze orde kan effectief leiden tot een efficientere en modernere organisatie. De operationaliteit kan aanzienlijk verhogen dankzij verbeterde samenwerking tussen verschillende eenheden. Een versterkt aanpassingsvermogen kan Defensie ook weerbaarder maken tegen steeds
sneller veranderende dreigingen en situaties.
De hinderlaag loert bij een dermate vernieuwde structuur steeds om de hoek. De weerstand tegen verandering, is een vaak voorkomende menselijke factor en kan de implementatie aanzienlijk vertragen. Zeker gelet op het ervarings- en personeelstekort! Dergelijk diepgaande veranderingen zijn bovendien erg duur. Budgetoverschrijdingen trachten te vermijden, vanuit de ‘bouwwerf’ zelf, is geen sinecure. Een overgang in die orde is complex want men moet tijdelijk de twee structuren draaiende houden of inboeten aan operationele
capaciteiten. Ten slotte is effectieve communicatie cruciaal om alle betrokkenen op de hoogte te houden. De militaire vakbond kijkt dan ook vol verwachting uit naar een samenwerking met deze vernieuwde en efficiënt bemande staf die klaar is om de uitdagingen van het volgende decennium aan te gaan. Hopelijk een staf bemand met militairen en burgers die een realistische kijk hebben tot op het niveau van de laagste echelons. Een staf die constructief mee durft vechten met de sociale partners om de specificiteit van het militaire beroep te verdedigen, de jongeren een aantrekkelijke carrière en toekomst te bieden. En zo misschien,
moet ons land zich in de toekomst niet langer meer verstoppen in de NATO-kast! Want indien deze hervorming opnieuw de creatie is van een opeenstapeling van lege dozen, zullen we op termijn enkel kunnen vaststellen dat deze dozen uiteindelijk verpletterd gaan worden door het gewicht van anderen…
Bron: National Defense University Press –Issue 68 – 2013 “Napoleon’s Shadow” by John F. Price Jr.
Bron: Nieuwe structuur DefensiestafDefensie – LCL Caroline Deprez
Vanaf 1 Januari 2025 wordt een nieuwe manier van rekruteren toegepast op de categorie van vrijwilligers, met de hoop het tij te doen keren inzake de verschrikkelijk slechte attritiecijfers die Defensie aantekent. Om een beoogde getalsterkte van 29.000 militairen te bekomen tegen 2030, is voortdurend bijsturen noodzakelijk en dit kan enkel door out of the box te denken.
De idee dat militairen nog net zo gemakkelijk als in de jaren van weleer, kneedbaar zijn uit jongeren van alle bevolkingslagen, heeft HR en uiteindelijk ook de Defensiestaf stillaan laten varen. Nieuwe generaties jongeren, grootgebracht in diverse sociale constructies, hebben een veel breder maar vaak incorrect wereldbeeld. Dit resulteert in een steeds schaarsere groep mensen die het eigenbelang durft weg te cijferen voor een groter algemeen goed zoals het ten dienste staan van het Vaderland. Neem daarbij nog de demografische omwenteling die ook België treft met een krimpende bevolkingsgroei tegenover de periode van 1970 tot nu, dan wordt het een enorme
uitdaging om Defensie met 20% effectieven te laten groeien over een periode van pakweg zeven jaar!
Attritie
Attritie vormt het als het ware een synoniem voor de uitputtingsoorlog die Defensie voert met aan haar zijde de instroom van veel jonge kandidaat-militairen, tegenover de cohorten kandidaten die het alvorens gerendeerd te hebben, laten afweten. Dit zijn frustrerende resultaten voor een organisatie die geen moeite heeft om op een aantrekkelijke manier haar doelpubliek aan te trekken, maar wel met lede ogen moet aanzien
hoe vroegtijdige ‘veldverlaters’ met de noorderzon verdwijnen. Aan de met de vakorganisaties onderhandelde en bekomen loonvoorwaarden ligt het niet, en toch wil de jongere van vandaag meer pasmunt om te voldoen en vooral te volharden in de vereiste waarden als moed, integriteit, loyaliteit en respect. Het tweerichtingsverkeer van dit waardenkader, rijdt zich nogal eens vast: een organisatie als Defensie loopt namelijk niet direct synchroon met het ritme van een veranderende maatschappij en de jongeren afkomstig uit diezelfde hyper-vrije leefwereld, botsen dan weer met Defensies sterk afgelijnde werkomgeving. De uitdaging is dus om de jonge militair zo snel mogelijk thuis te laten voelen in deze structuur. Een huzarenstukje als men momenteel uitkijkt op een uitstroom van circa 44% kandidaat-vrijwilligers binnen de eerste drie jaar! (Cijfers 2022)
Wie zijn de afhakers?
De gemiddelde kandidaat die binnen de 30 dagen na inlijving de bottines aan de haak hangt, wordt gezien als een ‘mismatch’ wat betekent dat er wellicht sprake is van een ondoordachte keuze waarbij de betrokken kandidaat vrij snel
inziet ‘dit wordt niet de job zoals ik die me heb voorgesteld’. Bij de overige rekruten die afhaken op het einde van de MIF (Militaire initiatiefase), tijdens de GPV (Gespecialiseerde professionele vorming) of tijdens de stage- en evaluatieperiode, zijn er heel wat kandidaatmilitairen voor wie de job als militair wel juist aanvoelt, maar waar voorafgaand aan de inlijving iets fout is gegaan bij de initiële keuze met betrekking tot een specifieke job of de eenheidskeuze.
Keuzestress
Eén van de regelmatig gehoorde redenen van voortijdig afzwaaien, is dat kandidaat-vrijwilligers onvoldoende voorbereid en vooral onwetend, verschijnen op de dag van de inlijving. De oorzaak hiervan ligt niet noodzakelijk bij de infocentra die weliswaar de juiste informatie verschaffen. Informatie aan de sollicitanten die tegenwoordig gedetailleerder is dan ooit tevoren. Het loopt toch nog vaak fout bij die communicatie omwille van een herkenbaar fenomeen. Welke
oudere vrijwilliger of zelfs onderofficier herinnert zich niet meer die stress van weleer tijdens het sollicitatiegesprek: als jongere zodanig overdonderd worden door de toch wel aanwezige mystiek die er hangt rond Defensie? Dat de sollicitant hierdoor wel eens zonder het goed en wel te begrijpen wat de job juist behelst, vol overmoed de handtekening plaatst, is intussen wel duidelijk geworden. Zelden wordt de focus gelegd op hoe de afstand van het woonwerkverkeer zijn invloed heeft op een evenwicht tussen werk en privéleven of de mogelijke financiële kater die men overhoudt wanneer een groot deel van het startersloon in brandstof verdampt. Om deze mogelijke toekomstige frustraties te counteren en de kandidaat-vrijwilliger bewuster te maken van de impact van hun keuzes, ontstond het idee om EWN (Externe Werving New) uit te werken. Luitenantkolonel SBH POPPE kreeg vanuit DGHR de opdracht dit project uit te werken om enerzijds in de rekruteringsfase keuzestress te vermijden voor de sollicitant en om
anderzijds Defensie toe te laten effectiever en sneller bij te sturen volgens de eigen noden.
Plaats van tewerkstelling
Een eerste grondige verandering bestaat erin dat de meerderheid van sollicitanten niet langer kiezen voor een eenheid maar wel voor een locatie van affectatie na het voltooien van de militaire initiatiefase. De kandidaat-militair zal bij inlijving reeds zijn plaats van tewerkstelling kennen, maar zal in vele gevallen pas na de MIF de uiteindelijke job kiezen na een bijkomend oriëntatiemoment. Zo zal bijvoorbeeld een kandidaat die kiest voor LEOPOLDSBURG terechtkomen in een eenheid welke zich op dat plateau bevindt, waar één van de ‘jobs’ openstaat, waarvoor de sollicitant volgens eigen prioriteit heeft gekozen. Voor het wervingsjaar 2025 worden circa 32 locaties voorzien, naargelang het vrijkomen van de vacatures. Deze locaties kunnen per wervingsperiode wisselen en worden daarom hieronder ook niet specifiek opgesomd.
Jobkeuze volgens behoefte van de plaats van tewerkstelling
Wat hier verandert, is dat er niet langer enkel specifieke vacatures openstaan maar eveneens gegroepeerde- of clusterjobs. Bij een specifieke job heeft men door de omschrijving van de functie al een heel goed beeld over de jobinhoud. Het gaat dan over populaire functies zoals brandweerman, waker-hondenmeester of duiker. De sollicitant kan echter opteren om met een uitgesteld keuzemoment voor een ruimer gamma aan openstaande jobs te kiezen, weliswaar in een specifiek cluster. Een cluster kan beter omschreven worden als een ‘werkomgeving’ waarvoor men kiest in een eerder gekozen plaats van tewerkstelling waar dan meer generieke jobs zijn opengesteld die vooral kaderen in een bepaald domein. De acht specifieke jobs en acht clusterjobs die in samenspraak met de componenten opengesteld worden voor
wervingsjaar 2025 zie je op de tabel hierboven.
Wat verandert er aan de opleiding zelf?
Initieel verandert er weinig opzienbarend maar het verschil zit hem net in die kleine details. De kandidaat-militair zal nog altijd mits weerhouding na de selectieweek de MIF aanvangen volgens gekend recept, maar krijgt er nu een orientatieweek bij na de opleiding. Deze oriëntatieweek is gevuld met allerlei werkbezoeken aan verschillende eenheden om zo de kandidaten nog meer inzage te geven in de jobs in de door hun gekozen plaats van tewerkstelling én cluster. Op het einde van die week zullen de kandidaten dan hun uiteindelijke keuze kunnen maken in de eerder door hen opgegeven locatie en cluster (of specifieke job). De specifieke richtlijnen hieromtrent verschijnen later dit najaar.
Foto: Vincent Bordignon
Oplossing voor het personeelstekort?
De militaire vakbond ACMP-CGPM juicht deze ‘vernieuwende’ aanpak van werven toe om de betere manier van kiezen in het voordeel te laten uitdraaien voor zowel kandidaten als voor Defensie. Wat enigszins wel jammer is en in de toekomst misschien kan overwogen worden, is om het ‘cluster rekruteren’ component overschrijdend te maken. Heel veel jobs zijn vandaag de dag toch al ‘Joint’ en mogelijks geeft deze kleine uitbreiding nog meer perspectief voor de kandidaat vrijwilliger om door te gaan met de job van diens dromen in een andere component wanneer het gras daar groener blijkt. In elk geval, krijg je als kandidaat-militair ook later nog oprispingen omwille van een misschien verkeerd gemaakte keuze? Vergeet dan niet dat dankzij uw lidmaatschap bij de ACMP-CGPM, u mogelijks andere horizonten ziet dan enkel de uitgang...
Sergeant Besic is militair, munitievernieuwer en vakbondsafgevaardigde. Zijn ver-
haal toont de kracht en vastberadenheid die jongeren ook in moeilijke tijden kunnen uitdragen. Een waardevolle inspiratiebron voor generatiegenoten geeft zo stevig weerwoord aan wie te weinig vertrouwen heeft in de mogelijkheden van de jeugd.
We bevinden ons in de vroege jaren ’90 van de vorige eeuw en de oorlog in het toenmalige Joegoslavië woedt nog volop. Een nationale voetbalheld ziet zijn land verscheurd worden door onmenselijkheden, iets ongezien in Europa sinds de 2e Wereldoorlog. Verbeten voetbalt de man zich een overlevingsweg en komt na het Portugese Salgueiros in ons land terecht bij het Waalse Union Royale Namur. Na jaren van strijd dooft het conflict in zijn thuisland eindelijk uit, maar slechts weinig ontheemden keren terug. En zo komt het dat in 1996 een klein voetbalsterretje geboren wordt en opgroeit in België tot een steengoede militair…
Het sneeuwt licht, de hemel is grijs en weinig uitnodigend. De intussen 27-jarige jongeman stuurt behendig zijn 4x4 over de bevroren ondergrond ergens aan de oostflank van dit continent. Een ingevlogen contactteam volgt bumperklevend om het zicht op Kévin niet te verliezen. Na een lange rit komen beide voertuigen knarsend tot stilstand in een afgelegen munitiedepot. De militairen stappen uit en turen met gespleten ogen doorheen een muur van dwarrelende sneeuw. De kobaltblauwe baret wordt strak over het hoofd getrokken, en met een stevige tred wordt
naar de eerste opslagruimte toegestapt. Die voormiddag worden de zeecontainers één na één opengemaakt en geïnspecteerd. Elke openstaande container bevestigt het professioneel vakwerk van het jonge munitieteam. In een huidig geopolitiek klimaat is dit voorbeeld van vakkennis en job-ernst, geruststellend. Na deze tussentijdse controles en ondersteuning van de laatste manoeuvres; rest er de munitievernieuwers nog één grote uitdaging alvorens de ruim zes maanden erop zitten. En dan start de integrale voorbereiding van de ‘Redeploy’. Het terugplooien van de oorlogsmunitie van een volledig operationeel detachement, is nu eenmaal niet hetzelfde als gewone cargo transporteren. Van de klein kaliber kogels tot de meest geavanceerde antitankwapens, ze moeten integraal en op een veilige manier terug naar België. Dit is een huzarenstuk want verschillende transportvectoren succesvol inzetten, lukt enkel mits goede coördinatie tussen alle betrokken partijen. Zo niet stijgt de kans aanzienlijk op incidenten en calamiteiten. De samenwerking met het ontplooide munitieteam loopt nogmaals gesmeerd en de waardering blijft dan ook niet uit. Kévin wordt na het aflopen van de opdracht, persoonlijk gefeliciteerd door de CHOD (Chief of Defence) omwille van zijn
getoonde beroepsernst. Dergelijke erkenning is een enorme opsteker voor jonge kaderleden!
Vakbondsafgevaardigde
Tijdens een gastvrije lunch met het contactteam, deelt de jonge sergeant openhartig zijn ervaringen over de lopende opdracht. Kévin, in zijn eigen eenheid een lokaal afgevaardigde van de ACMPCGPM, laat het woord ‘zorgen’ uiteindelijk vallen. De teleurstelling die af te lezen valt op zijn blik, toont pijnlijk aan dat de opdracht in haar groter geheel, niet helemaal lekker verloopt. De algemene stemming binnen het volledige operationele detachement, valt op zijn zachts gezegd als ‘bedrukt’ te omschrijven. Gelukkig slaagt Kévin er met zijn team van de 260e Cie Munitie wel in, om uit die spiraal van algemeen heersende
demotivatie en desinteresse, weg te blijven. Hij weet zo zijn groep heel hecht en op een positieve manier bijeen te houden.
De militaire vakbond vangt steeds vaker soortgelijke signalen op uit operaties en vindt dit toch een kwalijke vaststelling. Want een gevoel van defaitisme dat ergens om een hoek loert, werkt snel erg aanstekelijk voor de hele populatie van een opdracht. Wanneer jonge militairen tijdens zo een buitenlandse missie te maken krijgen met een negatieve sfeer, dan is de kans groot dat je de jongeren met hun net verworven ervaring, niet meer warm krijgt voor een toekomstige zending. De ambiance in zijn eigen kleine team goed houden, lukt Kévin perfect. Maar er is duidelijk meer concrete actie nodig van bovenaf. Want het algemeen welzijn en de mogelijke
individuele problemen van elke militair? Ze verdwijnen niet zomaar tijdens een operatie.
Daarom is belangrijke opdrachten uitvoeren zonder militairen als Kévin een beetje zoals die infanterist zonder Leatherman: beiden zullen uiteindelijk wel functioneren, maar geregeld voelt het aan alsof er iets essentieels ontbreekt, zeker wanneer plots van de routine wordt afgeweken. Word je zelf ooit geconfronteerd met problemen waarbij je de hulp van een vakorganisatie wil inroepen en je bent om bv. operationele redenen niet direct in de mogelijkheid? Aarzel dan niet om ons -al dan niet - via jouw lokale afgevaardigde te contacteren. Je vindt ze terug op de webpagina van www.acmp-cgpm.be
Over hoe een eenvoudige koffie, vanuit een Duitse veldkeuken tot zure oprispingen kan leiden in het kabinet van de minister van Defensie. Of hoe pestgedrag en seksisme uiteindelijk leiden tot een strijd zonder winnaars en enkel maar verliezers. Wie overigens de betekenis van ‘geen zuivere koffie’ gaat opzoeken, komt uit bij: ‘er is iets niet in orde…’
Het deed pijn om haar te zien vertrekken. Het mes van de guillotine van haar zelf aangevraagde dienstverbreking stond letterlijk op vallen toen de jonge vrouw ons Vast Secretariaat voor een laatste maal bezocht. Daags nadien werd haar ontslagprocedure beëindigd en zocht zij nieuwe horizonten op in de hoop dat wat hieronder volgt, nooit meer hoeft voor te vallen...
Vrouw in gevechtsfunctie
Van geen kleintje vervaard, diende de jongedame in kwestie tot aan haar benoeming in een eenheid die deel uitmaakt van wat men de ‘Koningin van het strijdtoneel’ noemt. Als enige vrouw in de gevechtspelotons van haar compagnie stond zij fysiek zeer goed haar mannetje. Bovendien maakte ze gretig gebruik van een wapenrek vol talenten als welbespraaktheid en een snel schakelend redeneringsvermogen. Zo leek zij soms wel een pijlmunitie die wanneer zij als door boter doorheen een pantser boort, de interne werking in lichterlaaie durft te zetten. Deze vorm van assertiviteit is zeer waardevol en typerend voor kordaat leiderschap maar als vrijwilliger met een basisgraad, bracht haar dit uiteindelijk in woelig vaarwater. De perfecte storm die in april 2024 kwam opsteken tijdens een grootschalig landmanoeuvre (Grand Quadriga)
in Duitsland, brak haar wilskracht niet maar wel de toewijding om te dienen in een organisatie waar onrecht zo gemakkelijk vrij spel leek te krijgen...
Twee maten, twee gewichten
Nu Defensie zo schermt met kernwaarden, kan dit spreekwoord er nog wel bij om de dubbele moraal aan de kaak te stellen die zelfs in de beste eenheden de kop durft op te steken.
Een banaal koffie-incident begint letterlijk wanneer drie kopjes koffie genuttigd worden door evenveel jonge soldaten tijdens een van de schaarse rustmomenten in de afbouw van het pre-advies. Onze vrouwelijke soldate kreeg hiertoe de toestemming van een onderofficier van een andere sectie. Hun eigen sectiecommandant werd door de collega onderofficier op de hoogte gebracht. De jonge sectiecommandant van betrokkene zag even later het drietal vrolijk koffie slurpen terwijl hijzelf hier blijkbaar geen toestemming toe had gegeven. Gesteund door ‘empowerment’ ondernam de welmenende onderofficier actie om de drie koffiedrinkers op hun plichten te wijzen. De vrouwelijke ondergeschikte kreeg de volle laag en werd bevolen om bij wijze van straf de permanentie te bemannen
gedurende een onafgebroken periode van 12 uren. De gebruikelijke shiften duurden in principe maar één uur en bovendien werden de twee mannelijke collega’s gespaard van de draconische maatregel omdat de onderofficier hen beschouwde als ‘broeders’. Dit was voor haar genoeg om als een ware Jeanne d’Arc de gevestigde waarden in vraag te stellen. De verontwaardigde jonkvrouw ontketende een verbaal verweer en stond erop haar luitenant (Lt) te spreken alvorens zij tot de uitvoering van dit bevel wou overgaan. De jonge Lt trad in deze bemiddelend op en verlaagde de consigne naar één uur shift draaien. De in zijn eer gekrenkte sergeant besloot hierop om dan maar een informatieverslag op te maken voor ‘insubordinatie’. Intussen laat hij zich in zijn directe omgeving opmerken door zich enorm seksistisch uit te laten over de jongedame, die het aandurfde om zijn gezag in vraag te stellen.
Zo dom zullen ze wel niet zijn?
Aanvankelijk maakt de betrokken militair zich weinig zorgen want ze weet dat deze aantijging kant nog wal raakt. Dit verandert echter snel wanneer de gerechtelijke politie haar enige tijd later aan de tand komt voelen omdat er een onderzoek is geopend naar strafrechtelijke insubordinatie! Men gaat hier gewoon de krijgstuchtelijke procedures straal voorbij, waardoor de zaak binnen de schoot van de eenheid had kunnen geregeld worden! Met dergelijk machtsvertoon was de jonge soldate duidelijk geïntimideerd. De gerechtelijke politie in militair milieu (DJMM), daar lach je natuurlijk niet mee… Deze heren (of dames) zijn erop getraind en op elkaar ingespeeld om je met eenvoudige vragen vast te rijden en te doen bekennen. De soldate werd gevraagd of zij bijstand van een advocaat wou, maar gezien haar eloquentie en een verleden van rechtelijke studies, zag zij daarvan af. Bewonderenswaardig! De inspecteurs wilden meteen aan de slag met vragenstellen maar werden vakkundig geblokt door de dame met de eis dat zij eerst haar verhaal mocht doen, of dat ze het anders maar zelf konden uitvlooien en de inspecteurs niet op haar verdere medewerking zouden moeten rekenen. Haar wil geschiede… Zij verliet na uren het verhoor met de geruststelling dat er van strafrechtelijke insubordinatie absoluut geen sprake meer was. Gevolg: de zaak werd dan toch doorverwezen naar de korpstucht.
Ellendige procedurefouten ten spijt, worstelt zij zich uiteindelijk tot het moment dat zij voor de korpscommandant, die evengoed Pontius Pilatus kon noemen, dient te
verschijnen om een zware tuchtstraf in ontvangst te nemen. De vurige militair stond er nogmaals om zichzelf te verdedigen, maar het verbaal verweer werd koudweg genegeerd. Andermaal schreeuwt zij als een ware Maagd van Orléans haar onschuld uit en verwittigt hierbij haar korpscommandant dat zij onverwijld verder zal gaan met deze zaak en het dus niet intelligent is om ‘insubordinatie’ aan te houden in het kader van deze tuchtprocedure.
Tekortkomingen in de commandostructuur
De jonge protagoniste gaat zelfverzekerd in beroep want zij wil en zal de Brigadecommandant aanspreken over het onrecht dat in haar dossier dreigt uitgesmeerd te worden. De sergeant die onze vrouwelijke collega overigens ‘k*twijf’ noemde, komt er intussen ‘kameraadschappelijk’ licht vanaf alsof ‘respect’ ineens uit het waardenkader van Defensie verdwenen was. De militaire vakbond ACMP-CGPM valt intussen bijna steil achterover van wat begint te lijken op een arbitraire vorm van commandovoering. Wanneer de betrokken soldate alles naar een trieste ondergang ziet wegzinken, besluit zij onze hulp in te roepen. De militair is intussen echter zo wanhopig geworden dat ze op een haar na de MAD*-doctrine uitvoert tussen haar en de eenheid. Terwijl haar eerste lange afstandsmissielen al naar de Dienst Klachtenmanagement (DKM) onderweg zijn, wordt de procedure wegens vermeende ‘insubordinatie’ stopgezet en wordt een nieuw inleidend verslag opgemaakt omwille van het ‘slecht uitvoeren van een bevel’. Zodoende wordt het beroep om tot bij de Brigadecommandant te komen, on-hold geplaatst.
Op de valreep
Intussen werd zij met de nek aangekeken en gemeden als de pest door sommige van haar collega’s en vrienden. Wellicht uit angst voor represailles. Zelfs het aflopen van haar kandidatuur gunde haar geen licht aan het einde van de tunnel. De krijgsvrouw, intussen klaargestoomd om te kunnen renderen, vroeg teleurgesteld de dienstverbreking aan. Jammer genoeg stopte het zelf daar niet want zij hoopte toch nog eer uit haar zaak te halen alvorens de bottines aan de haak te hangen. Ze keek vol ongeduld naar het verdere verloop van de tuchtprocedure, maar dat was net zo goed wachten op Godot. De eenheid had besloten - na weliswaar advies te hebben ingewonnen - om alle lopende procedures te pauzeren met het ontslag in het vooruitzicht. Helemaal verontwaardigd en in haar hemd gezet schoot de intussen 1e soldate nog een laatste precisieschot richting MOD. Het ketste jammerlijk af, net omdat de lopende tuchtprocedure – intussen blijkbaar voor eeuwig gepauzeerd - niet toeliet om in te grijpen. Kwam dit de betrokken eenheid even goed uit zeg? Het huzarenstukje die de 1e soldate uiteindelijk aan de dag legde om een zo goed als vaststaand ontslag alsnog om te keren, besparen we u voor een eventueel toekomstig artikel over het ‘genadig beroep’. Intussen stelt de militaire vakbond ACMP-CGPM met steeds grotere argusogen vast hoe leiderschap binnen Defensie ter plaatse blijft marcheren op bladzijde tien van de brochure ‘De Waarden van Defensie: Als waarden met elkaar botsen’…
Bron: De Waarden van Defensie “Het DNA van onze organisatie” Editie 01/2022
* Mutual(ly) assured destruction of wederzijdse vernietiging.
Alain Polmans, Ex-artillerist, sportmonitor, voormalig turnleraar aan het KMILO. Vandaag is hij federaal coach en nationale trainer van de Franse Ski-federatie. Alain is een onuitputtelijke bron van enthousiasme en energie. Zijn tomeloze inzet voor anderen brengt hem naar een nieuwe uitdaging ten voordele van kinderen met neuromusculaire aandoeningen.
‘Ik heb het altijd al in me gehad’ opent Alain Polmans tijdens ons interview. Hiermee is de toon gezet. De militaire vakbond herkent zich in zijn persoonlijkheid, want Alain wordt gedreven door een opmerkelijk solidariteitsgevoel en de wilskracht om zichzelf voortdurend te vervolmaken.
Alain, wiens oudste zoon Jonathan lijdt aan de ziekte van Duchenne, een erfelijke spierdystrofie, is een gepensioneerd lid van de militaire vakbond en blijft niet bij de pakken zitten. ‘16 Jaar geleden, net na mijn verhuis naar de Vercors, raakte ik betrokken in de wereld van het langlaufen en de biatlon. Al snel werd ik gevraagd om voorzitter te worden van de plaatselijke club, Vercors - Ski de fond’. Hij werd bondscoach en nationaal trainer en begon een avontuur dat hem tot bij de bergtoppen en de podia van Franse biatlons bracht. ‘Veel van de jongeren die ik gecoacht en getraind heb, zijn lid geworden van het Franse nationale team, en sommigen daarvan hebben zelfs hun Olympische dromen waargemaakt,’ voegt Alain er trots, bescheiden en onvermoeibaar aan toe. Alain, die zijn tweede leven aan 200 km per uur geleefd heeft, zal over enkele maanden opnieuw grenzen verleggen.
In het zadel!
Alain Polmans wenst nu ‘uit zijn comfortzone te stappen alvorens hij 70 wordt’. Het idee zag het levenslicht tijdens een motorreis naar Marokko in 2022. Deze reis, die je nog steeds kan bekijken via het YouTube-kanaal Poloadventure, was al ten voordele van het ABMM, de Belgische vereniging tegen neuromusculaire ziekten. ‘Ik besloot om via de Bonette pas, de hoogste weg van Europa (2.715 m) naar de hoogste bergpas ter wereld te gaan (5.602 m), in Ladakh, India.’ Alain zal deze roadtrip met de motorfiets afleggen, alleen en zonder hulp van derden. Hiermee hoopt hij geld in te zamelen voor mensen die lijden aan spierdystrofie.
Het vertrek is gepland voor begin 2025. De militaire vakbond ACMP-CGPM heeft besloten om Alain te steunen met zijn nobel project. Voel je je zelf betrokken bij deze strijd, of wil je vanuit de grond van je hart een kleine bijdrage leveren, scan dan de QR-code om meer informatie te krijgen en zo Alain Polmans’ ‘Ladakh Quest’ financieel te steunen. Het bedrag dat overblijft na deze reis wordt integraal geschonken aan de VZW ABMM.
Je kunt Alain en zijn Royal Enfield volgen via het YouTube-kanaal, dat hij onderweg zal aanvullen met video’s en commentaar. Deze zichtbaarheid kan helpen om de bewustwording omtrent neurodegeneratieve ziekten te vergroten.
Enkele cijfers:
- 9 Visums
- Doorheen 14 landen
- 12.000 km
- 1 Motorfiets
- 1 Man
Regelmatige gebruikers van ons voordelenplatform zullen het intussen al opgemerkt hebben: Er is iets veranderd! ACMP-CGPM-Benefits biedt haar leden een frisse look aan in de vorm van zowel een vernieuwde webpagina als mobiele app.
Een platform dat elke dag in de weer is met honderden nieuwe en aflopende aanbiedingen, is goed. Maar een voordelenplatform dat haar capaciteiten uitbreidt ten voordele van haar gebruikers is nog beter! Vanaf 10 oktober ontvingen alle leden van de ACMP-CGPM een mail (Kijk zeker ook in je Spam-folder!) met de uitnodiging om hun nieuwe profiel te creëren op het vernieuwde platform en zo te profiteren van een groter aanbod aan kortingen bij honderden commerciële partners.
Zowel de nieuwe website als de applicatie (het platform) werken intuïtiever en logischer, met subcategorieën die nauwkeuriger voldoen aan je behoeftes bij je favoriete verkopers. Zo hoef je niet langer vouchers met een vooraf gedefinieerde waarde te kopen, want op het nieuwe platform kan je het bedrag van de voucher bepalen en de toegepaste korting wordt zo onmiddellijk verrekend tijdens de online aankoop. Vanaf nu kan je dan ook op elk moment het totale bedrag van de door jou gemaakte besparingen zien.
Vergeet zeker niet om de applicatie van ‘ Edenred Discounts ’
te downloaden op je smartphone via de QR-code op de volgende pagina. De oude applicatie zal namelijk nog slechts 1 maand na de activering van het nieuwe platform (tot 10 november) actief zijn Daarna wordt deze stopgezet. Zo verzeker je meteen je toegang tot de nieuwste mogelijkheden in mobiliteit, entertainment, horeca, elektronica en IT, mode, geschenken, voeding, gezondheid, beauty, huis
en tuin, huisdieren, sport en vrije tijd, reizen, en ga zo maar door.
Net zoals vroeger kan je vouchers aankopen bij ACMP-CGPM-Benefits of de speciale kortingscodes ontvangen, om te gebruiken tijdens het al dan niet online shoppen. Het nieuwe aanbod verwittigt jou over promoties van je favoriete merken en op basis van je winkelgewoonten. Zij die nog vouchers hebben gekocht op het oude platform kunnen eveneens gerust zijn: De vouchers behouden hun geldigheidsduur. We raden je echter wel aan om ze zo snel mogelijk te gebruiken, door ze te downloaden want ze worden niet overgeplaatst van het oude naar het nieuwe platform.
Een van de voordelen van dit vernieuwde platform, is dat nieuwe leden hun toegangsgegevens sneller zullen ontvangen dan in het verleden. Leden die toegangsproblemen hebben, kunnen ook contact opnemen met het Vast Secretariaat van de militaire vakbond ACMPCGPM via srt@acmp-cgpm.be of door contact op te nemen met het support-team van het nieuwe platform.
Het vernieuwde platform ACMP-CGPM Benefits is op 10 oktober 2024 van start gegaan. Hieronder volgt een korte uitleg om u vlot te begeleiden naar het nieuwe platform via de website en de nieuwe applicatie voor smart-toestellen.
Indien op uw smartphone of tablet nog de oude applicatie geïnstalleerd staat, hou er dan rekening mee dat deze niet meer werkt. Deze app zal jou wel nog tot 10 november doorverwijzen naar de oude website. Eén maand na de start van het nieuwe platform zal de oude website dan ook compleet ophouden met functioneren.
Uw voorheen aangekochte vouchers downloaden
Belangrijk om weten is dat uw aankopen op het oude platform NIET worden mee overgenomen naar het nieuwe platform. Hieronder volgen de drie manieren om uw aangekochte vouchers die nog waarde bevatten, veilig te stellen:
1. Tot 10 november kan je nog op het oude platform terecht om je vouchers te downloaden via de applicatie of deze link: https://www.acmp-cgpm-benefits. be/mvc/historiek.jsp
2. Tot 10 november zal een TIJDELIJKE link actief zijn op het nieuwe platform
3. Na 10 november is de helpdesk van Ekivita de enige mogelijkheid om verloren vouchers te recupereren. Opgelet dit kan een omslachtige procedure inhouden en kan enkel via: https://ekivita-user.edenred. be/hc/nl/requests/new
De nieuwe mobiele applicatie van Ekivita
‘Edenred Discounts’ downloaden:
Eerste login na ontvangst e-mail met activeringslink
Er werd u onlangs een e-mail toegestuurd door support@txn.engagement.edenred.be
Vergeet niet uw Spam-box te controleren!
Klik op de link in deze mail om uw account te bevestigen.
Kies een login en een wachtwoord. Wanneer u voor de eerste maal inlogt, moet u een nieuw wachtwoord kiezen.
Eerste login na ontvangst van een identificatiecode en een activeringscode
Ga naar het voordelenplatform
Voer uw activeringscode in, die u wordt toegestuurd:
1. Per e-mail van support@txn.engagement.edenred. be
2. Door de organisatie die u toegang verleent tot het platform (ACMP-CGPM)
3. Per Post
Voer uw identificatiecode in: Deze unieke code is u toegestuurd door de organisatie die u toegang geeft tot het voordelenplatform.
Kies een login en wachtwoord.
Ontving u na het controleren van uw e-mails en post nog steeds geen activeringsgegevens? Neem dan contact op met de klantenservice van Edenred Discounts via https://user.engagement.edenred.be/hc/nl/requests/new
VIKTOR – 23/02/2024
In het gezin van Gary VANDEWEYER (Hasselt)
ÉLÉONOR – 02/05/2024
In het gezin van Sébastien BARDO (Luik)
LUNE – 26/06/2024
In het gezin van Giel SLEGERS (Hasselt)
LEVIE – 01/07/2024
In het gezin van Jamie VANNERUM (Bonheiden)
OSCAR – 19/07/2024
In het gezin van Bo KOEKEN (Gent)
LINAYA – 09/08/2024
In het gezin van Redouan OUARRANA (La Louvière)
NORA – 15/08/2024
In het gezin van Sam DANIELS (Knokke-Heist)
WILL – 16/08/2024
In het gezin van Rutger SONTROP (Heusden-Zolder)
BAPTISTE – 18/08/2024
In het gezin van Brian BOMAN (Luik)
NOÉ – 27/08/2024
In het gezin van Sander DRIESSEN (Tienen)
PENNY – 14/09/2024
In het gezin van Christophe BAECKELMANS LANDUYT (Antwerpen)
LOUISE – 24/09/2024
In het gezin van Clément POUMAY (Luik)
25/05/2024
VAN DEN BROECK Kris en SCHUDDINCK Nathalie (Lokeren) (Wettelijke samenwoning)
22/06/2024
SIMON Brieuc en BENOIT Jeanne (Gesves)
25/06/2024
THONNART Nicolas en VANDEVORST ES Ina (Tienen) (Wettelijke samenwoning)
18/07/2024
ELOY Arnaud en MARTINEZ PABLOS Célya (Clavier) (Wettelijke samenwoning)
03/08/2024
HOLSBEEK Brent en DECKERS Zoë (Borgloon)
08/08/2024
CLAERHOUT Roelant en VANCOILLIE Hélène (Menen) (Wettelijke samenwoning)
10/08/2024
ROOTHOOFT Elise en HEYERICK Sven (Deinze) (Wettelijke samenwoning)
05/09/2024
DRIESSEN Sander en DE DUYTSCHE Cara (Tienen)
07/09/2024
BEN AMMAR Mohamed en CONIGLIO Alicia (Boussu)
21/09/2024
VANDERMEEREN Thomas en THIRY Charlotte (Braives)
DE SCHEPPER PIERRE
1929 - 30/07/2024 (Schoten)
OLEMANS JEAN
1931 - 01/09/2024 (Tienen)
WINKELS-OP’T EYNDT MARIA
1930 - 12/09/2024 (Dilsen Stokkem)
GAETHOFS-SMEETS FRANCINE
1946 - 23/09/2024 (Hasselt)
- Juli: 132,81 punten
- Augustus: 132,81 punten
- September: 132,15 punten
Gezondheidsindex
- Juli: 132,84 punten
- Augustus: 132,94 punten
- September: 132,41 punten
De afgevlakte gezondheidsindex bedraagt in september 129,88 punten , de spilindex voor het openbaar ambt en de sociale uitkeringen vastgelegd op 130,67 punten werd hierbij niet overschreden.
Het planbureau legt een volgende spilindexoverschrijding vast op 130,67 punten en die zal wellicht in januari 2025 bereikt worden.
Bron: Statbel
Als militair staan we steeds paraat voor anderen.
Maar voor ons?
Wie staat er altijd klaar voor ons?
