Purple Heart Magazine

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:16 Page 1

T H E O F F I C I A L M A G A Z I N E O F R O YA L S P O R T I N G C L U B A N D E R L E C H T

nr/n°S2/P01 - 20/03/2011 - € 3,50

WASYL

SUPPORTERS

,

!

Y G R E N MY E NICO FRUTOS ”I’LL BE BACK”

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:16 Page 2

14

04 16

RSCA Official Magazine

04

PLAYER Première interview de Wasyl depuis son retour « Une communion affective avec les supporters » Eerste interview met Wasyl sinds zijn terugkeer « Eén met de supporters »

08

FANS Tout ce que le fan doit savoir…

Alles wat de fans moeten weten…

10

POSTER Tom is back !

12

ANALYSE Ariël revient sur les dernière performances « Il y a eu trop d’interférences » Ariël over de laatste prestaties « Er was te veel afleiding »

14

FACE TO FACE Silvio Proto, le paradoxe du pêcheur impatient Silvio Proto, de paradox van de ongeduldige visser

16

NOSTALGIE NICOLAS FRUTOS « Je reviendrai ! » « Ik kom terug! »

IS MO J’AI R S LE US OU US T, PL ER P I L « P SEN JOU E. S NÉ, U N S PA IE DE LGIQ CTIO AS E P E V EN LA B SÉL AIS TE IR » IS TA NE D N... UYA É ’ J JE NO U KO SE) O ES IKH DPR E CH (SU “HOE MEE OVER GAA R TIJD ER T, ZIN IK KRIJ HOE MEER G OM V BELGIË TE OOR SPELEN. GESELECT ALS IK EERD ZAL IK NIE WORD, T NEE ZEGGEN.” CHEIKHOU KOU (SUDPRES YATE SE)

www.rsca.be/magazine of/ou 02 467 61 50

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:16 Page 3

Size doesn’t matter…

NL De bal gaat weer aan het rollen. Het minikampioenschap begint. Met een kleine voorsprong voor RSC Anderlecht. En daarmee is de laatste rechte lijn richting 31e titel ingezet!

De staff en de spelers zullen er alles aan doen om ook na de play-offs op die eerste plaats te prijken, daar twijfelen we geen seconde aan. De honger naar een volgende titel is groot. In ieder geval heeft de zege tegen Gent ons allen een extra boost bezorgd.

Purple Heart Magazine vertelt een beetje hetzelfde verhaal. Voortaan verschijnen we op A4-formaat. Bij een grote club hoort ook een groot blad… En toch: ‘size doesn’t matter’. Ook al is het beter om de dingen groots te zien. Zo krijgt u vanaf nu onder andere een grote poster op de middenpagina’s! Naast het formaat is ook de inhoud van Purple Heart onder handen genomen. U krijgt het eerste interview met Wasyl sinds zijn terugkeer, bovenop een exclusief gesprek met Nicolas Frutos.

Nu is het aan u om te zeggen wat u er van vindt en hoe u Purple Heart graag zou zien evolueren!

Aarzel dus niet om ons een e-mail te sturen of om aan te sluiten bij onze fanpage op Facebook om uw mening met ons te delen.

FR Le ballon est au centre. Un mini-championnat commence. Avec une légère avance pour le RSC Anderlecht.

La dernière ligne droite vers le but avoué : le 31e titre !

Le staff et les joueurs vont tout mettre en œuvre pour y arriver. Nous n’en doutons pas une seule seconde. Ils ont tous soif d’un 31e titre. Il n’est pas de plus belle ambition que celle-là. En tout cas, ils sont gonflés à blocs et la dernière victoire contre La Gantoise les a motivés !

C’est un peu la même chose avec Purple Heart Magazine.

Désormais, il passe en format A4. A club ambitieux, magazine ambitieux. Et comme on dit : il n’y a pas que la taille qui compte ! Même si c’est toujours mieux de voir les choses en grand. Notamment un poster (en pages centrales) ! Mais au-delà du format, c’est aussi dans le contenu que l’équipe de Purple Heart a voulu vous impressionner. La première interview de Wasyl depuis son retour. Un entretien exclusif avec Nicolas Frutos. Autant dire que Purple Heart a pris de la hauteur, dans tous les sens du terme !

Maintenant, à vous de nous dire ce que vous en pensez et comment vous voudriez le voir évoluer !

N’hésitez pas à nous envoyer un e-mail ou à rejoindre la page Facebook de Purple Heart Magazine pour partager avec nous votre opinion.

Bonne lecture ! Bons play-offs !

Veel leesplezier!

Gregory Livis, Hoofdredacteur. gregory.livis@rsca.be

Gregory Livis, Rédacteur en chef. gregory.livis@rsca.be

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER ÉDITEUR RESPONSABLE: Chris Lioen, RSC Anderlecht /// CONCEPT ITO: Philippe Quatennens SAMENSTELLING & REALISATIE COMPOSITION & RÉALISATION: Active Visual Communication nv/sa - www.activeonline.be REDACTIE RÉDACTION: Gregory Livis - gregory.livis@rsca.be /// PHOTOGRAPHY: www.photonews.be - www.rsca.be DRUKKERIJ - IMPRESSION: Leleu Printing, Wemmel REGIE PUBLICITEIT RÉGIE PUBLICITAIRE: Effective Media nv/sa - researchpark 20 - 1731 Zellik - Tel: 02 467 61 61 Contact: Patrick Quatennens - E-mail: patrick.quatennens@rsca.be VERSPREIDING DIFFUSION: 25 000 ex. www.rsca.be/magazine

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:17 Page 4

« Peut-être que, inconsciemment, je suis moins rugueux. Cela ne m’empêche pas d’aller tout de même à la mine… »

PLAYER

LA BALLE AU BOND Boussoufa. « Il avait quand même beaucoup d’emprise sur le jeu offensif. Mais son départ devrait permettre à certains joueurs d’avoir leur chance désormais. » Oscar. « Mon fils joue à Anderlecht. Il est trop jeune que pour voir quelles sont ses qualités.

C’est davantage de l’amusement que du professionnalisme. En plus, il n’a pas

4 5

Purple Heart I 20/03/2011

le même caractère que moi. Il est plus sensible.

En fait, c’est plutôt ma fille qui se rapproche le plus de mon caractère. »

participer à la coupe d’Europe des nations, l’année prochaine en Pologne et en Ukraine. »

L’équipe nationale. « Avant même de reprendre ma place dans l’équipe il y a quelques mois, le sélectionneur m’a dit que se j’étais titulaire au RSCA, je retournerais en équipe nationale.

Mon objectif, c’est de

L’après-carrière. « Il est très difficile d’être déraciné. Ma famille se sent très bien en Belgique. Et moi aussi. Il n’est pas exclu que je continue à travailler en Belgique. Mais je veux passer mes vieux jour à Cracovie. »

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:17 Page 5

★★★

Marcin Wasilewski

« ETRE PERFORMANT POUR REMERCIER LES SUPPORTERS » FR Depuis sa blessure, Wasyl a tenu à se faire très discret envers la presse. Aujourd’hui, il sort de son mutisme, en exclusivité pour Purple Heart et RSCA TV. Oubliés le calvaire, les huit kilos perdus, la lutte contre son corps. Aujourd’hui, le défenseur polonais est résolument tourné vers l’avenir et les play-offs.

PURPLE HEART : Comment te sens-tu à la veille des play-offs ?

Marcin Wasilewski : Il y a eu un travail intensif durant les deux semaines qui ont précédé les play-offs. Personnellement, je donnerai tout, comme d’habitude. Ce sont des matches difficiles qui s’annoncent, avec un petit écart de points. Mais malgré tout, je suis sûr que nous serons champions !

Selon toi, qui est l’adversaire le plus sérieux d’Anderlecht ?

MW : C’est toujours très difficile à dire. Prends l’exemple d’Eupen : nous avons dû trimer pour ramener un point, alors qu’il s’agissait d’une équipe de bas de tableau. En play-offs 1, il ne faudra prendre aucun adversaire à la légère. Il nous faudra beaucoup d’énergie et de concentration pour venir à bout de ces 10 matches. En tout cas, il faudra les aborder comme si les compteurs étaient remis à zéro.

Parlons un peu de l’avenir. Seront-ce les play-offs de Wasyl ?

MW : J’ai déjà vécu des moments de gloire personnelle ici, à Anderlecht. Je pense à mon retour contre Saint-Trond, la saison dernière. Ou à mon retour plus tôt que prévu cette saison. Je me prépare à fond pour ces play-offs. Mais le plus important, c’est que ce soient les play-offs du RSC Anderlecht. Avec un football attractif pour les supporters et efficace pour remporter le plus de matches possibles et décrocher le titre.

Avec Wasyl quand même, de préférence…

MW : On ne devient pas joueur de foot pour rester sur le banc… Oui, je préfère y participer !

Tu évoquais à l’instant ton retour la saison dernière, contre STVV. Etait-ce vraiment un moment clé dans ta revalidation ?

MW : Cette communion affective avec les supporters fut un moment très important, oui. Les supporters m’ont toujours montré leur fidélité. J’avais travaillé très dur des mois durant. Pouvoir remonter sur le terrain m’a donné beaucoup d’espoir, même si je me suis rendu compte par la suite que je n’é-

tais pas prêt, ni même guéri, et que j’avais encore un long chemin à parcourir avant d’être à nouveau compétitif.

Le plus important, était-ce de refouler la pelouse ou de prendre un bain de foule ?

MW : Les deux éléments étaient cruciaux. C’était important pour moi de goûter à nouveau aux joies du terrain et de retrouver les collègues sur la pelouse. Mais d’un autre côté, le plus important était sans doute, en effet, de retrouver ces supporters qui m’ont soutenu pendant ces longs mois de galère. Je me souviens de l’émotion générée par mon retour. Tant pour moi que pour les supporters. Il ne faut pas oublier qu’à ce moment-là, je ne savais pas encore que j’allais être à nouveau opéré. C’était un coup de fouet !

Ce retour contre Saint-Trond, n’était-ce pas aussi un passage obligé pour te sentir concerné par le titre ?

MW : Oui. Mais ce n’est pas propre à moi. Je crois que tout sportif a besoin de se sentir un minimum impliqué dans le gain d’un trophée. J’avais bossé fort, tout en passant des dizaines de matches en tribunes. Il est clair qu’il m’aurait été difficile de toucher le trophée si je n’avais pas pu jouer au moins quelques minutes.

Le prolongement de ton contrat à Anderlecht : une marque de soutien de la part du club ou une finalité pour toi ?

MW : J’ai toujours senti le soutien du club dans mon combat pour revenir. Je m’étais directement adapté en marquant, en arrivant il y a quatre ans. Je suis devenu un pion important de l’équipe. Ma femme, mes enfants et moi-même voulions tous rester ici. J’étais donc très heureux qu’Anderlecht prolonge mon contrat. Mes enfants sont bien adaptés et scolarisés ici. La prolongation du contrat était plutôt une finalité.

As-tu douté à un moment donné ?

MW : Evidemment, oui. Surtout lors de la préparation de cette saison. J’ai constaté que je ne progressais plus. J’ai recommencé à avoir mal.

J’ai dû être réopéré. Là, oui, j’ai douté, tout en continuant à me battre.

En fait, avant la blessure, te doutais-tu que tu étais si populaire à Anderlecht ?

MW : Voir les supporters lever leurs écharpes, les entendre scander et chanter mon nom, voilà qui m’a donné de l’énergie pour me battre et revenir. Maintenant, je voudrais être très performant dans les matches à venir. Simplement pour les remercier !

Depuis ta blessure, on a parfois l’impression que tu es moins rugueux sur le terrain. Réalité ou impression erronée de notre part ?

MW : Vu la durée de la revalidation, j’ai eu beaucoup de temps pour réfléchir à la manière dont j’allais revenir. A ce jour, je ne pense pas jouer avec moins d’engagement. Il est vrai que par rapport à avant la blessure, je n’ai pratiquement pas de cartes jaunes. Mais après avoir connu un tel calvaire, dans un combat que j’ai été seul à mener – malgré le soutien que j’ai reçu de toutes parts -, peut-être qu’inconsciemment, je suis moins rugueux. Cela ne m’empêche pas d’aller tout de même à la mine…

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:18 Page 6

KORT OP DE BAL Boussoufa. “Het is klaar en duidelijk dat Boussoufa een enorme troef was in ons aanvallend compartiment. Zijn vertrek zal andere spelers in staat stellen om hun kans te grijpen.”

Oscar. “Mijn zoon speelt bij Anderlecht. Hij is nog te jong om te zien over welke kwaliteiten hij beschikt. Momenteel primeert de spelvreugde nog op het professionalisme.

Bovendien heeft hij niet hetzelfde karakter als mij. Hij is gevoeliger. Eigenlijk lijkt mijn dochter veel meer op mij.”

Nationale ploeg: “Nog voor ik mijn plaats had heroverd in de eerste ploeg van Anderlecht, heeft de Poolse bondscoach me verzekerd dat ik mijn plaats in de nationale ploeg zou terugkrijgen van zodra ik opnieuw titularis werd bij Anderlecht.

Mijn doel is om te kunnen deelnemen aan het Europees Kampioenschap dat volgend jaar georganiseerd wordt in Polen en Oekraïne.”

PLAYER

Na het voetbal? Ik heb het er moeilijk mee om zo ver van huis te wonen. Mijn familie voelt zich goed in België. En ik ook. Het is dus niet uitgesloten dat ik na mijn carrière in België blijf werken. Mijn oude dag wil ik hoe dan ook in Kraków doorbrengen. “

6 7

Purple Heart I 20/03/2011

“Het zou kunnen dat ik er onbewust minder invlieg.

Dit zal er mij evenwel niet van weerhouden om steeds tot het uiterste te gaan…”

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:18 Page 7

★★★

Marcin Wasilewski

“PRESTEREN OP HET VELD OM DE SUPPORTERS TE BEDANKEN” NL Sinds zijn blessure hulde Wasyl zich in stilzwijgen ten aanzien van de pers.

Exclusief voor Purple Heart en RSCA TV doorbreekt hij de stilte. Zijn calvarietocht, de 8 kilo’s minder en de strijd tegen zijn eigen lichaam behoren tot het verleden.

Met de play-offs in aantocht werpt de Poolse verdediger zijn blik op de toekomst.

worden! Het liefst met aantrekkelijk en efficiënt voetbal om zoveel mogelijk wedstrijden te winnen en de titel te pakken.

PURPLE HEART: Hoe voelt u zich aan de vooravond van de play-offs?

Marcin Wasilewski: De laatste twee weken hebben we keihard moeten knokken. Persoonlijk heb ik alles gegeven, zoals de supporters het van mij gewoon zijn. Er komen nu een pak uiterst moeilijk wedstrijden aan, en het puntenverschil is miniem. Toch ben ik ervan overtuigd dat we uiteindelijk wel de titel zullen binnen halen.

Wie wordt volgens jou de gevaarlijkste concurrent voor Anderlecht?

MW: Heel moeilijk te zeggen. Neem nu onze wedstrijd op het veld van Eupen: wij zijn tot het uiterste moeten gaan om één punt te pakken, hoewel Eupen zich onderaan het klassement bevond. In de play-offs zijn er helemaal al geen makkelijke tegenstanders.

We zullen de komende 10 wedstrijden telkens tot het uiterste moeten gaan en super geconcentreerd moeten zijn. We zullen die matchen hoe dan ook moeten aanvatten alsof de tellers opnieuw op nul staan.

Zal het vertrek van Boussoufa een zware impact hebben op het team?

MW: Het is klaar en duidelijk dat Boussoufa een enorme troef was in ons aanvallend compartiment. Bovendien was hij ook één van de leiders. We moeten nu vooral onze schouders niet laten hangen. Vanaf nu is het zonder Boussoufa!

Dergelijke zaken zijn dagelijkse kost in het voetbal. Je kunt het ook positief benaderen: er zullen nu andere spelers zijn die hun kans zullen krijgen.

Nu even over de toekomst. Worden het de play-offs van Wasyl?

MW: Ik heb hier bij Anderlecht al verschillende gloriemomenten meegemaakt. Ik denk hierbij o.a. aan mijn wederoptreden tegen Sint-Truiden aan het einde van vorig seizoen. Of aan mijn eerder dan verwachte comeback in de loop van dit seizoen. Ik zal mij voor de volle 100% voorbereiden op de play-offs. Het belangrijkste is dat het de play-offs van Anderlecht

Het liefst met Wasyl toch?

MW: Men wordt geen voetballer om de bank te verwarmen… Ja, ik zou het liefst op het veld staan.

Je had het daarnet zelf eventjes over jouw wederoptreden tegen Sint-Truiden. Was dit het definitieve keerpunt in de revalidatie?

MW: Deze hartverwarmende comeback op het veld was effectief één van de belangrijkste momenten. De supporters zijn mij nooit vergeten. Ik heb gedurende maanden als een beest aan mijn wederoptreden gewerkt. Opnieuw op het terrein verschijnen, heeft mij bijzonder veel moed gegeven, hoewel ik maar al te goed wist dat ik er nog niet klaar voor was. Ik was nog niet volledig genezen en was er mij goed van bewust dat ik nog een lange weg had af te leggen.

Wat vond je het belangrijkste? Het veld opnieuw oplopen of de staande ovatie in ontvangst nemen?

MW: De beide eigenlijk. Voor mij was het enorm prettig om het grasveld opnieuw te betreden en mijn ploegmaats terug te zien. Maar nog belangrijker was het weerzien met de supporters die mij gedurende al die ellendige maanden gesteund hebben. De emoties die ik toen voelde kan ik mij nu nog levendig inbeelden. Een fantastisch moment, zowel voor mij als voor de supporters. Je mag ook niet vergeten dat ik op dat moment nog niet wist dat ik nog eens onder het mes moest. Dat was nog maar eens een serieuze klop van de hamer!

Was het wederoptreden eigenlijk niets meer dan een verplicht nummertje om je toch een beetje het gevoel te geven dat je ook bijgedragen had aan de titel?

MW: Uiteindelijk wel. Ik denk ook dat dit normaal is.

Bij het winnen van een trofee wil elke sportman toch de minste betrokkenheid voelen. Ik heb keihard moet werken en tientallen wedstrijden vanuit de tribune moeten volgen. Ik zou het moeilijk gevonden hebben om de trofee vast te pakken zonder die paar minuten die ik gespeeld heb.

En dan uw contractverlenging. Een uiting van steun en waardering van de club t.a.v.

Wasyl of eerder een doel op zich voor jezelf?

MW: Tijdens mijn strijd om terug te keren, voelde ik mij steeds gesteund door de club. Toen ik hier vier jaar geleden aankwam, heb ik mij onmiddellijk aangepast. Door regelmatig te scoren, bewees ik ook dat ik belangrijk kon zijn voor de ploeg. Ik werd een belangrijke pion binnen het geheel. Mijn vrouw, mijn kinderen en ikzelf wilden hier allemaal blijven. Ik was dus heel gelukkig op het moment dat mijn contractverlenging werd bezegeld. Mijn kinderen hebben zich hier aangepast en gaan hier ook naar school. De verlenging van mijn contract was dus eerder een doel op zich.

Waren er twijfels op een gegeven moment?

MW: Natuurlijk wel. En zeker tijdens de voorbereiding op dit seizoen. Ik stelde vast dat ik geen vooruitgang meer boekte. Ik begon opnieuw pijn te voelen. Een operatie drong zich weer op. Op dat moment begon ik echt te twijfelen terwijl ik tegelijkertijd keihard verder werkte aan mijn comeback.

Heb je voor je blessure ooit gedacht dat je zo populair was in Anderlecht?

MW: Het feit dat de supporters met hun sjaals zwaaiden, mijn naam scandeerden en zongen heeft me veel energie gegeven om terug te vechten. Nu komt het er voor mij op aan om tijdens de komende wedstrijden zo goed mogelijk te presteren. Dat zal mijn manier zijn om de fans te bedanken.

Sinds jouw blessure hebben we vaak de indruk dat je minder hard geworden bent op het veld. Is dit zo of hebben we de verkeerde indruk?

MW: Gelet op mijn lange revalidatie, heb ik veel tijd gehad om na te denken over de manier waarop ik zou terugkomen. Ik heb momenteel niet de indruk dat ik er minder voor ga. Wel is het zo dat ik sedert mijn terugkeer nauwelijks nog kaarten pak. Het zou kunnen dat ik er onbewust minder invlieg. Dit heeft misschien te maken met de zware revalidatie. Een strijd die ik alleen moest strijden, ondanks de immense steun die ik van veel mensen heb genoten. Dit zal er mij evenwel niet van weerhouden om steeds tot het uiterste te gaan…

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:18 Page 8

FR Ta photo dans le stade ?

Tu es membre du Ketjes Club. Tu veux un souvenir tout-à-fait exclusif dans le prestigieux stade Constant Vanden Stock ? Des sessions photos sont organisées dans le stade, uniquement pour les membres du Ketjes Club, le mercredi 13 avril ! Inscris-toi sans plus tarder sur la page Facebook du RSC Anderlecht (www.facebook.com/rsca.be).

Idéal pour les communions, par exemple…

Je foto in het stadion?

Ben je lid van de Ketjes Club en wil je een exclusieve herinnering in het fantastische Constant Vanden Stockstadion?

Op 13 april vinden er fotosessies plaats in het stadion, speciaal voor de leden van de Ketjes club. Schrijf je nu in op de Facebook-pagina van RSC Anderlecht (www.facebook.com/rsca.be). Misschien ideaal als communiefoto bv. ...

NL

Clique sur « YourPhoto@RSCA », à gauche, et remplis le formulaire d’inscription. C’est sûr, il n’y a pas mieux pour épater les copains !

Klik links op YourPHoto@RSCA en vul het inschrijvingsformulier in. Je vrienden zullen onder de indruk zijn!

FR Bienvenue au club !

Vous avez été nombreux à vous abonner pour la première fois au magazine Purple Heart pour ces play-offs et à rejoindre ainsi le club des abonnés à Purple Heart Magazine. Sans doute le nouveau format vous a-t-il séduit ! Chose promise, chose due : trois d’entre vous ont remporté un smartphone Nokia.

Ainsi, Stijn Van Bleyenbergh et Stephanie Dumazy remportent un Nokia C3.

Quant à Frederic Langhendries, il remporte un Nokia C5-03. Félicitations et merci aussi à notre partenaire, Nokia.

Un autre nouvel abonné – qui s’est inscrit au Ketjes Day, à Kinepolis – figurera quant à lui ce week-end parmi les escortes des joueurs. Il s’agit de Nathan Maton. Il est impatient, vous pouvez en être sûr !

NL Welkom in de club U nam massaal een mini-abonnement op het Purple Heart Magazine voor de play-offs en hoort nu tot de gelukkigen als abonnee. Het nieuwe formaat zal ongetwijfeld in de smaak gevallen zijn. En zoals beloofd, winnen drie nieuwe abonnees een Nokia-smartphone.

Zo winnen Stijn Van Bleyenbergh en Stephanie Dumazy een Nokia C3.

Frederic Langhendries wint een Nokia C5-03. Proficiat en bedankt aan onze partner Nokia.

Nog een andere nieuwe abonnee die zich inschreef op de Ketjes Day in Kinepolis valt in de prijzen Nathan Maton mag dit weekend mee het veld op als player escort. Hij zit al te popelen om het veld op te mogen!

Besix breidt stadion uit Royal Sporting Club Anderlecht en BESIX tekenden een overeenkomst over de realisatie van de uitbreiding van het bestaande stadion en bijhorende infrastructuurwerken.

In het kader van dit project zal BESIX verschillende werken uitvoeren, waaronder de uitbreiding van het Constant Vanden Stockstation naar een totaalcapaciteit van 30.000 zitplaatsen, de bouw van een parkeergarage, de bouw van een omnisporthal en de aanleg van een buitenparking, maar ook de bijhorende omgevingswerken op de terrein van ‘Site Stade’, ‘Site Hôpital’ en ‘Site Dupuis’ in Anderlecht.

BESIX treedt op als algemeen aannemer en coördinator voor het geheel van de uitvoering van het project.

NL

FR Besix agrandira notre stade Le Royal Sporting Club d'Anderlecht et BESIX ont signé un accord pour la réalisation de l'extension du stade existant et des infrastructures annexes.

Dans le cadre de ce projet, BESIX réalisera divers travaux, dont l’extension du stade Constant Vanden Stock pour atteindre une capacité de 30.000 places, la construction d’un bâtiment de parking, la construction d’une salle omnisport et l’aménagement de parking en surface, ainsi que les abords sur les parcelles ‘Site Stade’, ‘Site Hôpital’ et ‘Site Dupuis’ à Anderlecht.

FANS

BESIX opèrera en tant qu’entrepreneur général et coordinateur de l’ensemble de l’exécution du projet.

STUU R UW ANEK EN GREG FOTO’S DOTES N ORY. LIVIS AAR @RSC A.BE

S EZ VO ENVOYOTES ET ANECD TOS À PHO @RSCA.BE.

RY.LIVIS GREGO

8 9

Purple Heart I 20/03/2011

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:18 Page 9

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:18 Page 10

★★★ TOM IS BACK

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:18 Page 11

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:19 Page 12

★★★

Ariël Jacobs revient sur les dernières performances

« Il Y A EU TROP D’INTERFERENCES » FR Une petite trêve internationale : l’occasion de faire le point sur l’évolution (plus ou moins récente) des performances du RSC Anderlecht avec le coach, Ariël Jacobs…

Nous connaissons l’histoire : Anderlecht a connu une perte de régime au moment des matches à Split, au Standard et au Cercle, avant de se rétablir pour atteindre un bon niveau de forme en décembre. « J’espérais pouvoir m’appuyer làdessus pour la reprise en janvier, se souvient Ariël. « Force est de constater que même si les résultats ont suivi au début, le niveau était moindre. ».

L’entraîneur en a cherché les raisons. Et quiconque le connaît, sait pertinemment bien qu’il n’a pas l’habitude d’aller chercher des excuses en dehors de son groupe. « J’ai quand même senti trop de mouvements autour des joueurs », explique Ariël Jacobs. Les discussions avant la dernière année de contrat, les agents qui cherchent des solutions ou qui ont envie que leur joueur bouge, etc. « Il y a eu les départs de Polak, puis de Boussoufa. Il y eu des remous autour de Legear, de Suarez, de Kanu, de Biglia. Je crois que toutes ces préoccupations se sont répercutées sur l’ensemble du groupe. La semaine avant le match contre Genk, nous n’avions pas de rencontre programmée. J’en ai profité pour remettre l’objectif du titre dans la tête des joueurs et les conscientiser sur les trop nombreuses interférences. » C’était aussi l’occasion de rappeler que tout passe par les prestations individuelles et collectives sur le terrain. « Le hasard a voulu que ce soit une semaine avant le départ de Mbark, alors que j’étais persuadé qu’il n’y aurait plus de départs. Nous avons tous été confrontés à un nouveau phénomène, avec ce départ.

Sans match de préparation pour tester d’autres solutions. Les deux derniers matches de la compétition ont été utilisées comme des expériences. »

ANALYSE

Pour les deux derniers affrontements, le coach a aussi dû composer avec une accumulation de blessures. « Bilan : sur les trois derniers matches, nous empochons cinq points sur neuf. Il aurait fallu en ramener sept, d’autant que nous jouions deux fois à domicile. »

12 13

Purple Heart I 20/03/2011

Un 4-4-2 avec quel gaucher ?

Il fallait surtout terminer le championnat régulier sur une bonne note. La première place en est une. « La victoire contre Gand nous permet de rester sur une bonne impression. Et la façon dont nous remportons ce match, après avoir été menés deux fois au score, est également importante. » Lors de ce match, Ariël a essayé un 4-3-3, favorisant ainsi l’offensive tant réclamée par certains observateurs. « Chaque système de jeu a des pour et des contre. Le gros problème, c’est que les gens analysent les solutions par secteur de jeu. Or, il faut regarder une disposition à onze, avec un équilibre. Je me demande parfois si certains analystes ont déjà joué au ballon dans un groupe. » Reprenons le cas du match face à La Gantoise. « J’ai entendu dire qu’il fallait jouer en 4-4-2. Je me suis posé la question de savoir qui je devais mettre à gauche alors. Personne ne peut y répondre car je n’ai pas de pied gauche. J’ai pu constater que des gens qui sont prétendument de grands connaisseurs ne tenaient absolument pas compte de cela. » Et le coach d’ajouter encore, en conclusion : « Sans 4-4-2, nous avons marqué beaucoup de buts la saison passée… En plus, la plupart des grosses équipes européennes alignent non pas deux attaquants de pointe, mais plutôt un attaquant de profondeur et peuplent les flancs avec deux vrais ailiers ou des médians. Je me demande si les analyses belges n’expliquent pas le retard si net de notre pays ! »

Retrouvez l’analyse d’Ariël Jacobs sur ce qui attend Anderlecht dans les play-offs dans Matchday Program !

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:19 Page 13

★★★

Ariël Jacobs over de laatste prestaties

« ER WAS TE VEEL AFLEIDING» NL Een korte internationale stop… voor ons dé gelegenheid om eens even samen met coach Ariël Jacobs te kijken hoe de prestaties van paars-wit evolueren…

We kennen het verhaal: Anderlecht speelde mindere wedstrijden tegen Split, Standard en Cercle om in december terug op topniveau te komen. “Ik hoopte daarop verder te kunnen bouwen in januari”, herinnert Ariël zich. “De resultaten waren er wel maar het niveau was minder.”

De trainer zocht naar redenen. Wie hem kent, weet dat hij niet snel excuses zoekt buiten de groep. “Toch was er teveel getouwtrek rond de spelers”, legt Ariël Jacobs uit. Discussies over spelers die bijna einde contract zijn, managers die op zoek zijn naar oplossingen en die willen dat hun speler ergens anders naartoe gaat… “Uiteindelijk zijn alleen Polak en Boussoufa vertrokken. Er deden geruchten de ronde over Legear, Suarez, Kanu en Biglia en ik denk dat dit een invloed heeft gehad op de groep. De week voor de wedstrijd tegen Genk stond er niets op het programma. Ik heb van die gelegenheid gebruik gemaakt om de groep nog eens duidelijk te maken dat we voor de titel gaan en dat ze moeten opletten voor te veel afleiding.” Het was ook dé gelegenheid om nog eens aan te halen dat het allemaal om individuele en collectieve prestaties draait op het veld. “Het toeval wou dat dit een week voor het vertrek van Mbark was, terwijl ik overtuigd was dat er niemand meer ging vertrekken. We maakten met dit vertrek allemaal kennis met een nieuw fenomeen.

Zonder voorbereidingsmatch om andere oplossingen uit te testen. De afgelopen twee competitiematchen waren eigenlijk proefwedstrijden.”

Deze twee laatste wedstrijden kreeg de coach ook af te rekenen met een hele hoop blessures. “De laatste drie wedstrijden haalden we vijf punten op negen. We hadden er zeven moeten halen, zeker omdat we twee keer thuis speelden.”

4-4-2-opstelling, maar met welke linker?

We moesten het reguliere kampioenschap in elk geval afsluiten met een mooi resultaat, liefst met een eerste plaats. “De overwinning tegen Gent zorgt ervoor dat we de play-offs aanvatten met een goede uitgangspositie. De manier waarop we deze wedstrijd beslissen was ook belangrijk, twee keer terugkomen na een achterstand.

Tijdens deze match probeerde Ariël een 4-33-opstelling om zo de aanvallers te bevoordelen die zo vaak geviseerd worden in commentaren. “Elk spelsysteem heeft vooren nadelen. De grote uitdaging is oplossingen voor alle veldposities te vinden. Je moet kijken naar de totale groep van elf spelers. Ik vraag me soms af of bepaalde wedstrijdanalisten zelf al wel eens een bal trapten.”

Neem nu de wedstrijd tegen Gent: “Ik heb gehoord dat we in 4-4-2-opstelling moesten spelen. Ik heb me toen afgevraagd wie we op de linkerflank moesten zetten. Daar kan niemand op antwoorden want we hebben geen linksvoor in de ploeg. Ze doen wel of ze de grote voetbalkenners zijn, maar houden met zulke zaken helemaal geen rekening. Vorig seizoen scoorden we heel wat goals zonder 4-4-2-opstelling. De grote Europese clubs zetten ook geen twee spitsen vooraan, maar eerder een diepe aanvaller en op de flanken twee goede middenvelders of vleugelspelers.

Misschien verklaren de Belgische analyses wel de achterstand hier in België…”

De analyse van Ariël Jacobs van wat Anderlecht te wachten staat in de play-offs leest u in Matchday Program.

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:20 Page 14

★★★

Silvio Proto

DE PARADOX VAN DE ONGEDULDIGE VISSER NL In onze laatste editie had Silvio het over voetbal. In deze editie gaan we dieper in op de man naast het veld. Een man die enorm veel eenvoud uitstraalt!

FACE TO FACE

Vat vol passie. Als we aan voetballers vragen wat ze buiten het veld graag doen, moeten sommigen eens goed nadenken. Ongetwijfeld omdat hun leven volledig wordt opgeslorpt door het voetbal. Silvio aarzelt echter geen seconde: “Ik ben dol op vissen! Het is mijn ideale uitlaatklep om tot rust te komen…” Hij ziet zelf in dat dit in schril contrast staat met zijn karakter: “Het is zeer eigenaardig want eigenlijk ben ik zeer ongeduldig. Ik zweer het je! Ik heb al een hele waslijst aan boetes omdat ik vaak gebruik maak van de pechstrook om files te omzeilen. Als ik te lang moet wachten, sta ik op ontploffen. En toch kan ik een ganse dag vissen. Ik ben er nu al zeker van dat ik na mijn carrière vaak zal gaan vissen, o.a. ook op zee…” Deze passie zit blijkbaar in de genen bij de familie Proto. “Mijn grootvader viste vroeger ook. Ook mijn vader nam mij af en toe mee. Maar ik zeg het er onmiddellijk bij: ik ben een veel betere visser dan mijn pa.

Toen ik klein was, ging ik vaak vissen met mijn neef. We vingen altijd bot, maar het was altijd dolle pret…”

Handige Harry. “Het feit dat ik handig ben, heb ik van mijn vader geërfd. Hij heeft werkelijk gouden handen. Hij zou een huis kunnen bouwen met lucifers (lacht).” Het zit duidelijk in de familie! “In het schoonheidssalon van mijn vrouw knutselde ik onlangs een kader in elkaar.

Af en toe maak ik ook stoeltjes en tafeltjes voor de kinderen”.

Vader. Silvio is ook vader en hij beschermt zijn kinderen zoveel als mogelijk. “Dat is toch normaal? Ik wou twee zonen en mijn wens is in vervulling gegaan. Dit maakt mij een gelukkig man. Ik probeer mij ook zoveel mogelijk met de kinderen bezig te houden. Zelf wou ik zo snel mogelijk kinderen hebben om er zoveel mogelijk van alles mee te kunnen doen op mijn 35ste”.

Ze zijn nog veel te jong om te voetballen.

“Kenzo, de oudste van de twee, begint toch al wat interesse te tonen. Wat nu al vaststaat, is

dat we hen een sport zullen laten kiezen die goed is voor hun mentale en fysieke ontwikkeling”. Hier-bij denkt Silvio bijvoorbeeld aan tennis.

“Het is een individuele sport waar je alleen op jezelf bent aangewezen. In het voetbal hang je te veel af van anderen en van externe factoren.

Het is soms wachten op een blessure van iemand anders om de kans te krijgen om je te tonen. Soms moet je ook gewoon geluk hebben”.

Silvio op 35-jarige leeftijd. “Als ik 35 ben ga ik een kookcursus volgen omdat ik graag kook. Zo af en toe durf ik wel eens wat klaarmaken thuis. Een dessert of iets dergelijks… Als ik zie hoe de kinderen zich op een stuk cake werpen die ik gebakken heb, dan geeft dit een goed gevoel!” Het valt op dat Silvio nogal vaak praat over ’als ik 35 jaar ben’. Wordt dit dan het tijdstip waarop hij zijn carrière zal beëindigen?

“Niet noodzakelijk. Het is echter wel zo dat veel voetballers hun carrière rond die leeftijd wensen te beëindigen. Misschien stop ik er wel mee op mijn veertigste. Hopelijk niet op mijn 45ste, want dan zal ik vermoedelijk niet meer deftig kunnen lopen als ik zo blijf duiken naar elke bal … (lacht).”

KORT OP DE BAL En wat als je een vrouw was? “Barbara, mijn vrouw, om mij bezig te houden met de kinderen zoals zij dit doet.”

Acteur? “François Damiens, om met iedereen de gek te houden.”

Boek? “ Ik vond de biografie van Andre Agassi (‘Open’) echt schitterend. Biografieën kunnen mij sowieso bekoren!”

Dier? “Een kat, voor haar lenigheid!”

Auto? “De Aston Martin DBS. Een superwagen. De zetels zijn met de hand gemaakt.”

14 15

De sportman. Mocht Silvio geen profvoetballer zijn geworden, was hij nu ongetwijfeld turnleraar. “Uit liefde voor de sport. Ik hield werkelijk van alle sporten op school. En ik was er ook goed in: volleybal, handbal, enz… Het was rond die tijd dat men speciaal voor onze klas een afdeling ‘sport’ heeft opgericht.

Purple Heart I 20/03/2011

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:20 Page 15

★★★

Silvio Proto

LE PARADOXE DU PÊCHEUR IMPATIENT FR Dans notre dernière édition, Silvio nous parlait de foot. Aujourd’hui, il nous parle davantage de l’homme en dehors du terrain. Un homme qui a le sens de la simplicité, en tout cas !

Le passionné. Quand on leur demande ce qu’ils aiment faire en dehors du terrain, certains joueurs doivent réfléchir. Sans doute parce qu’ils sont trop absorbés par le foot. Silvio, lui, n’hésite pas une seconde : « J’adore pêcher ! Cela me permet de me relaxer… » Il reconnaît pourtant le paradoxe : voilà qui ne correspond pas à son caractère : « C’est étonnant, parce que je n’ai aucune patience. Je te le jure ! Combien de PV n’ai-je pas déjà reçu parce que je contournais les embouteillages en passant par la bande d’arrêt d’urgence. Je suis prêt à exploser quand je dois attendre. Par contre, je peux pêcher toute une journée durant. D’ailleurs, à la fin de ma carrière, j’irai souvent pêcher. En mer, notamment… » Cette passion semble être ancrée dans les

gênes de la famille Proto. « Mon grand-père pêchait. Mon père m’y emmenait aussi de temps à autres. Mais je le dis tout de suite : je suis bien meilleur pêcheur que mon père. Quand j’étais petit, j’allais souvent avec mon cousin. On n’attrapait aucun poisson, mais qu’est-ce qu’on s’amusait… » Le sportif. S’il n’avait pas été footballeur professionnel, Silvio se serait bien vu dans la peau d’un prof de gym. « Pour l’amour du sport. J’adorais tous les sports à l’école. Et j’étais bon aussi dans tous les sports : volley-ball, hand ball, etc. A l’époque, d’ailleurs, on a créé une section « sports » spécialement pour ma classe. » Le bricoleur. « C’est mon père qui m’a transmis le goût du bricolage », admet-il. « Il a des mains en or. Il pourrait construire une maison avec des allumettes (rires). » Les mains en or se transmettent donc de génération en génération, dans la famille Proto. « Le dernier truc que j’ai bricolé, c’est dans le salon de maquillage de ma femme. Je lui ai placé un cadre. Sinon, ça m’arrive de monter de petites chaises et tables pour les gamins. » Le père. Silvio est aussi un père très protecteur.

« C’est normal, non ? Je voulais deux fils et je les ai eus. Quel bonheur ! En plus, j’essaie de tout faire avec eux. En fait, je voulais mes enfants tôt. Simplement pour pouvoir faire plein de choses avec eux quand j’aurai 35 ans. » Ils sont encore trop petits pour jouer au foot. « Mais le plus grand, Kenzo, commence à demander. Ce qui est sûr, c’est que nous leur ferons faire un sport pour leur développement (aussi sanitaire). » Silvio pense par exemple à du tennis. « C’est un sport individuel qui te force à ne compter que sur toi-même. Dans le foot, on est trop tributaire des autres et de facteurs extérieurs.

Il faut attendre la blessure de quelqu’un pour recevoir l’occasion de te montrer ou simplement avoir de la chance. » Silvio à 35 ans. « A 35 ans, je vais prendre des cours de cuisine, parce que j’adore faire ça. De temps en temps, je cuisine un truc à la maison. Un dessert ou autre… Quand je vois le petit se jeter sur un cake que j’ai préparé, c’est le bonheur ! » Silvio parle souvent de lui à 35 ans. Mettra-t-il fin à sa carrière à 35 ans ? « Non, pas forcément. Mais c’est vrai qu’on pense souvent à une fin de carrière vers 35 ans dans le foot. Ce sera peut-être à 40 ans. J’espère pas 45, car je saurai plus marcher si je continue à plonger comme ça… (rires). »

LA BALLE AU BOND Si tu étais une femme ? « Barbara, ma femme, pour m’occuper des petits comme elle le fait. » Un acteur ? « François Damiens, pour faire des blagues à tout le monde. » Une chanson ? « Fall for your Type, de Drake. » Un livre ? « J’ai adore et dévoré Open, d’André Agassi.

J’adore les biographies ! » Un animal ? « Le chat, pour son agilité ! » Une voiture ? « L’Aston Martin DBS. Elle est super belle, les sièges sont faits main. »

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:21 Page 16

« Ik heb altijd het gevoel dat ik ooit nog ga kunnen spelen. Niet eender waar, maar bij Anderlecht. Ook al kan het niet. Ik mis mijn ploeg en mijn shirt.

ARES PALM / E R E I CARR

NOSTALGIE

ntinië) (Arge e F a t n de Sa ntinië) Union renzo (Arge entinië) & IERE R R A o rg C San L hicago (A anje) -2002 C p 2000 003 a S v ( e s u a N -2 Palm s ië) a 2002 in t L UD rgen inië) sia (A te (Argent 2003 a n im n G ie d depe cht CA In le 2004 ec. 2005 RSC Ander 0 -d 1 4 0 0 2 0 2 rt -maa 2005 2010 07 & 0 2 , 2006 ARES ioen M 2008 2007 L PA & amp k h c 2006 Belgis an België v p Beker he supercu c is lg Be

16 17

Purple Heart I 20/03/2011

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:21 Page 17

★★★

Nicolas Frutos

« WACHT OP MIJ » NL Denk maar niet dat Nicolas Frutos rustig aan het zwembad ligt te luieren in Santa Fe (Argentinië). Neen, hij werkt, en veel! We hadden hem aan de lijn, en het Frans heeft hij het afgelopen jaar zeker niet verleerd. « Dat is normaal », zo zegt hij. « Het lijkt of ik nog maar een week in Argentinië ben, geen jaar… »

U ziet het : Nicolas blijft nog heel verbonden met RSC Anderlecht. Ondanks alles ondervond hij toch niet te veel moeilijkheden om zich aan zijn leventje in zijn geboorteland aan te passen. « Ik ben een heel positief iemand. Me terug aanpassen aan het Argentijnse leven was dan ook niet moeilijk. Zelfs toen ik een punt moest zetten achter mijn carrière als speler, ben ik positief gebleven. » Momenteel heeft Nicolas Frutos echt enorm veel om handen : « Ik heb ontzettend veel werk met mijn club hier », vertelt de Argentijn. « Ik ben zeer tevreden over onze evolutie en de ervaring die ik opdoe als technisch directeur en op het vlak van opleiding. » Santa Fe speelt momenteel in tweede klasse. In het klassement delen we de eerste plaats met een andere ploeg en hebben we negen punten voorsprong op de derde ploeg.

Twee clubs kunnen opklimmen naar eerste klasse, dus daar zitten we goed. Voor Santa Fe zou het geweldig zijn om bij de top te kunnen horen. Onder onze jeugd zit heel wat talent dat binnenkort of volgend seizoen naar de eerste ploeg kan doorgroeien. Ik heb er dus alle vertrouwen in. » Maar we voelen dat de ambitie van het voormalige nummer 19 van het Astridpark elders ligt : « Ik wil hoofdtrainer worden van de eerste ploeg.

Ik weet niet wanneer, misschien volgend jaar, en misschien binnen enkele jaren bij Anderlecht… wie weet. » Nico wilt terugkomen naar Anderlecht. « Niet binnen tien maand, maar binnen twee of drie jaar bijvoorbeeld. Het is zijn doel om op een dag eerste trainer te worden bij Ander-

lecht. Daarom doe ik hier ervaring op en werk ik hard. Als mijn resultaten goed zijn, kan ik misschien het vertrouwen winnen van Sporting Anderlecht. » Het voordeel is dat iedereen zijn persoonlijkheid kent en ook weet hoe sterk zijn band is met Anderlecht. « Ik ben één van de grootste supporters van paars-wit. Elke dag als ik wakker word, lees ik tijdens het ontbijt eerst de Belgische kranten voor ik de Argentijnse opensla. Het moeilijkste voor mij is dat ik elke morgen als ik opsta, er weer aan denk dat ik niet meer kan spelen. Toch heb ik altijd het gevoel dat ik ooit nog ga kunnen spelen. Niet eender waar, maar bij Anderlecht. Ook al is dat meer een droom dan realiteit. Ik mis mijn ploeg en mijn shirt. Ik werk vandaag dus enorm hard om op een dag mijn kleuren terug te kunnen verdedigen: paars-wit. » We zullen geen jaren moeten wachten om Frutos terug te zien. « Ik kom met mijn familie op vakantie naar Brussel. Ofwel voor de play-offs, of voor de voorrondes van de Champions League. Ik wil gewoon mijn vrienden zien, mijn familie. Want Anderlecht is mijn familie. Toen ik mijn vrouw vertelde dat ik me maar tien dagen vrij kon maken, zei ze dat het veel te weinig was omdat er zoveel mensen zijn die ons willen zien. » Hij liet misschien heel wat herinneringen en vrienden achter naast het terrein, maar zeker ook op het terrein. « Zelfs slechte momenten zijn mooie herinneringen geworden. Ik denk dat voor alles wat in het leven gebeurt een uitleg is. Wat ik het meest mis, is het spelen… Maar ook de supporters en mijn shirt. Scoren is mijn lange leven. Al mijn goals staan in mijn geheugen gegrift. Ze zijn het mooiste wat ik ooit meegemaakt heb , buiten de geboorte van mijn dochters natuurlijk. » We ronden ons gesprek af en vragen aan Nicolas of hij nog een boodschap heeft voor de supports, waarop hij kort en bondig antwoordt : « Wacht op mij, we zien elkaar terug!’

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:34 Page 18

FR Ne croyez pas que Nicolas Frutos passe du bon temps au bord de sa piscine à Santa Fe, en Argentine. Non ! Il travaille. Beaucoup même.

Il a gentiment accepté de nous parler par téléphone. Dans un Français qu’il n’a absolument pas perdu en un an. « C’est normal », dit-il. « Dans ma tête, je suis en Argentine depuis une semaine seulement. Pas depuis un an ! »

Vous allez très vite le comprendre : Nicolas reste encore très attaché au RSC Anderlecht. Malgré tout, il n’a pas éprouvé trop de difficultés à se refaire à sa nouvelle vie dans son pays natal. « Je suis quelqu’un de très positif. Ce ne fut donc pas difficile de se réadapter à la vie argentine.

Même à ce moment difficile d’arrêter ma carrière de joueur, je suis resté positif. » Aujourd’hui, même s’il reste accessible, Nicolas Frutos a du pain sur la planche. « J’ai beaucoup de boulot avec mon club ici », affirme le Héron argentin. « Je suis très content de l’évolution que nous connaissons et de l’expérience que je suis en train d’accumuler en tant que directeur technique et dans le secteur de la formation. » Pour le moment, Santa Fe est en deuxième division. « Au classement, nous sommes premiers à égalité avec une autre équipe. Nous avons neuf points d’avance sur le troisième. Et comme il y a deux clubs qui peuvent monter en D1, nous sommes biens positionnés. En tout cas, ce serait extraordinaire pour Santa Fe de jouer à nouveau dans l’élite. Et chez les jeunes, nous avons beaucoup de talents que nous pourrons intégrer prochainement ou la saison prochaine en équipe première. Je suis donc très confiant ! »

NOSTALGIE

Mais on le sent : l’ambition de l’ancien numéro 19 du Parc Astrid est ailleurs. « Mon ambition est de devenir entraîneur principal de l’équipe première.. Je ne sais pas quand. Peut-être l’année prochaine ! Et qui sait, dans quelques années, à Anderlecht… » Car oui, Nico veut revenir à Anderlecht. « Pas dans six mois », confie-t-il. « Mais dans deux ou trois ans, par exemple.

★★★

Honnêtement, le but, c’est de revêtir la mission de T1 à Anderlecht un jour. C’est pour cela que j’accumule de l’expérience ici et que je travaille fort. Et si mes résultats ici sont bons, peut-être que j’obtiendrai la confiance du Sporting d’Anderlecht. » L’avantage, c’est que tout le monde connaît sa personnalité et les sentiments qui le lient à Anderlecht. « Je suis l’un des premiers supporters des Mauves.

Chaque jour, au saut du lit, je lit d’abord la presse belge avant de lire les journaux argentins pendant mon petit-déjeuner. En fait, le plus difficile pour moi, c’est que tous les jours, en me levant, je repense que je ne peux plus jouer. J’ai d’ailleurs toujours l’impression que je rejouerai un jour. Pas n’importe où, non. A Anderlecht !

Même si ce n’est pas possible ! Mon maillot et mon équipe me manquent. Et c’est pour ça que je travaille aujourd’hui pour pouvoir un jour à nouveau défendre mes couleurs, le Mauve et Blanc. » Nous ne devrions en tout cas pas attendre des années avant de revoir le grand blond. « Je reviendrai avec la famille en vacances à Bruxelles.

Soit pour les play-offs, soit pour les tours préliminaires de Champions League. Simplement pour revoir les amis, ma famille. Car Anderlecht, c’est ma famille. D’ailleurs, quand j’ai dit à ma femme que je ne pourrais me libérer que dix jours, elle m’a dit que c’était inimaginable. Il y a tellement de gens que nous voulons voir… »

a aussi gardé énormément sur les terrains belges. « Même les plus mauvais moments sont devenus d’excellents souvenirs. Parce que je pense que tout ce qui se passe dans la vie ont une explication. Ce qui me manque le plus, c’est de jouer. C’est aussi mon maillot et le public. Mais en fait, marquer des buts, c’est ma vie ! Tous mes goals sont gravés dans ma mémoire. Ils représentent la plus belle chose dans ma vie, après la naissance des mes filles. » Au moment de conclure, nous demandons à Nico de passer un message aux supporter. L’Argentin se montre bref, mais clair : « Attendezmoi… On va se revoir ! »

S’il a laissé beaucoup de souvenirs et d’amis en Belgique en dehors du terrain, il en

Nicolas Frutos

« ATTENDEZ-MOI »

18 19

Purple Heart I 20/03/2011

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:34 Page 19

ARES PALM / E R IÈ CARR

tine) Argen ( e F nta de Sa ntine) ÈRE Union renzo (Arge entine) & I R R o rg CA San L hicago (A agne) -2002 C sp 2000 003 a E v ( e s Nu -2 alma ine) P s a 2002 UD L ia (Argent gentine) s Ar 2003 Gimna pediente ( de In t A h C lec 2004 éc. 2005 RSC Ander d 0 4 1 0 0 20 s2 -mar 2005 0 & 201 2007 , 6 0 20 e ARES elgiqu 2008 2007 PALM nnat de B & io p e 2006 u m a Ch elgiq e B u e iq d lg Coupe upe de Be co Super

« J’ai toujours l’impression qu’un jour, je rejouerai.

Pas n’importe où, non.

A Anderlecht ! Même si ce n’est pas possible !

Mon maillot et mon équipe me manquent. »

Purple HeartS02PL01_Standard:Layout 1 28/03/11 10:22 Page 20