a day BULLETIN issue 29 by a day BULLETIN

ISSUE 29 6 - 12 FEBRUARY 2009

JUST THE ‘TRUE’ OF US

ISSUE 29, 6 - 12 FEBRUARY 2009

Where has it been gone?

หนักหนาขึ้นทุกทีสำหรับข่าวนักศึกษาขายตัว ที่ปรากฏอยู่ตามสื่อต่างๆ ในขณะนี้ ล่าสุดขึ้นไปขายกันตามไฮไฟว์กันแล้ว และก่อนหน้าที่สื่อจะนำเสนอก็ใช่ว่าเรื่อง ทำนองนี้จะไม่เคยมี เพราะธรรมชาติของสิ่งที่อยู่ในมุมมืดนั้น จะไม่ปรากฏตัวจนกว่าใครจะเอาไฟไปส่อง แต่คำถามคือ หลังจากส่องไฟแล้ว เราจะทำยังไงกันต่อ จะเก็บกวาด เช็ดถูปัญหาที่หนักหนาและน่าเศร้านี้อย่างไร? อย่างที่บอกว่าปัญหานักศึกษาขายบริการ ไม่ใช่เรื่องใหม่ที่น่าตกใจ แต่ที่น่าตกใจคือ ช่องทางและรูปแบบการนำเสนอสินค้าที่เอ่อ... ทันสมัยและใช้เทคโนโลยีได้อย่าง เป็นประโยชน์จริงๆ สิบกว่าปีก่อน สมัยที่ผู้เขียนยังเป็นนักศึกษา ก็ได้ยินเรื่องนักศึกษาขายบริการอยู่บ้าง แต่รูปแบบการขายยังบ้านๆ กว่านี้มาก เพื่อนๆ เล่าให้ฟังว่า ที่มหาวิทยาลัย เอกชนชื่อดังมากบางแห่ง ซื้อขายกันแบบใช้รหัสส่วนตัว เช่น เมื่อผู้ซื้อกับผู้ขายไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายจะขายหรือเปล่า ผู้ซื้อก็จะเมียงมองสักพักหนึ่งก่อนจะทำการเคาะซองบุหรี่ บนโต๊ะ ฝ่ายผู้ขายมองเห็นรหัสนั้นปุ๊บ ก็เป็นอันว่างานเข้า พยักพเยิดกันทีสองทีก็ปิดการขาย ณ ที่ใดที่หนึ่งตามแต่ความพอใจของทั้งสองฝ่าย เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป วิธีการนำ เสนอขายสินค้าก็ยิ่งพัฒนาปรู๊ดปร๊าดตามกันไม่ทัน จากวันที่เคาะซองบุหรี่ (ย้ำว่าเมื่อสิบกว่าปีก่อนเองนะ) จนถึงวันที่มีอินเทอร์เน็ตเข้ามา ผู้คนก็เริ่มไปเสนอขายกันตาม โปรแกรมแช็ต ไล่มาตั้งแต่รุ่นโบราณอย่าง เพิร์ช ไอซีคิว หรือแวะไปโพสต์ขายกันตามเว็บบอร์ดต่างๆ พอแคมฟร็อก MSN เข้ามา ผู้ซื้อผู้ขายกลุ่มนี้ก็ไม่พลาด (แลดูเหมือน ตลาดนัดเหมือนกันนะ มีพื้นที่ว่างตรงไหนใหม่ๆ ก็แห่กันไปจองพื้นที่อะไรประมาณนั้น) ล่าสุดจึงมาลงเอยกันที่ไฮไฟว์ เฮ้อ... และเมื่อไล่เรียงสืบค้นต้นตอของปัญหาของการขายสินค้าแบบนี้ ก็พบว่าฝ่ายขายพอใจจะขาย (ขอไม่ระบุเพศเพราะทำกันโดยเสมอภาคทุกเพศแล้วในเวลานี้) เพื่อนำ เงินไปใช้ประการใดประการหนึ่ง ตั้งแต่ซื้อข้าวของเครื่องใช้แบรนด์เนม ไปกินดื่มเที่ยวตามสถานบันเทิงต่างๆ นำไปจ่ายค่าหน่วยกิต นำไปเลี้ยงครอบครัว ฯลฯ เราคงไม่ไปแตะ ต้องเหตุผลเหล่านี้ว่ามันฟังขึ้นหรือไม่อย่างไร เพราะนั่นมันปลายเหตุ และถ้าลองคนเราอยากจะทำอะไรสักอย่างแล้วละก็ ย่อมหาเหตุผลมาสนับสนุนได้ทั้งสิ้น แต่สิ่งที่อยาก ถามคือ แล้วค่านิยมที่ดีประเภทเคารพตัวเอง เคารพสถาบันที่ตัวเองเรียน ยึดมั่นในคุณธรรมความดีงามที่ช่วยยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นมันหายไปไหนหมด? อย่าว่าแต่นักศึกษา ขายบริการเลย ผู้ใหญ่เองก็เถอะ พระซื้อบริการเด็กหนุ่ม ครูลวนลามศิษย์ ศิษย์ยั่วอาจารย์หวังเอาตัวเข้าแลกเกรดดีๆ แล้วอาจารย์ก็เล่นด้วย ลามไปจนถึงกลุ่มผู้ยอมเอาตัว เข้าแลกเพื่อเป็นภรรยาหรือสามีลับๆ หวังการเลี้ยงดูสนับสนุนทางการเงินจากอีกฝ่าย จนทำให้ครอบครัวเดิมเขาแตกแยก ก็ควรตอบคำถามนี้ด้วย เราเคยได้ยินเรื่องการลงโทษทางสังคมในหมู่ผู้ประพฤติตัวนอกลู่นอกทางกันมาแล้ว ที่ร้ายแรงสุดๆ ก็คือ เอาก้อนหินปา สาปแช่ง ขับไล่ออกจากสังคม แน่นอนว่า ความไร้จิตใจและป่าเถื่อนแบบนั้นคงไม่ใช่วิธีที่น่ายกย่อง แต่ที่น่าสนใจคือ อย่างน้อยสังคมก็ยังสนใจและแยกออกระหว่างความดีงามและความเสื่อมทราม ซึ่ง (กลายเป็นว่า) สังคมสมัยนี้แยกออกน้อยลงทุกวันๆ บางคนบอกว่า คุณธรรมความดีงามมันกินเข้าไปไม่ได้ แต่เท่าที่เข้าใจ ของแบบนี้ก็ไม่ได้มีเอาไว้กินนี่นะ และเอาเข้าจริงๆ กระเป๋าหรูๆ คอนโดฯ รถยนต์ อะไรสักอย่าง นั่นมันก็ไม่ได้เทใส่ชามกินได้เหมือนกัน แตใช่หรือไม่ว่า สิ่งที่ได้มา คือความภูมิใจที่เรามีในสิ่งที่คนอื่นไม่มี แถมยังสะใจที่เขาดิ้นรนอยากมีเหมือนๆ เราแต่ทำไม่ได้ต่างหาก? คำถามคือ แล้วถ้าอยากจะภูมิใจในสิ่งที่คนอื่นไม่มี ทำไมเราไม่เลือกมีในสิ่งที่ดีกว่าคนอื่นหรือมีค่าเกินกว่าจะตีออกมาเป็นเงินหรือวัตถุสิ่งของ ทำไมสิ่งที่เราเลือกมี และภูมิใจจึงไม่ใช่คุณค่าในตัวเอง ไม่ใช่การเคารพให้เกียรติตัวเองที่จะไม่ทำในสิ่งที่ลดค่าตัวเองเทียบเท่ากับวัตถุ สิ่งเหล่านั้นมันหายไปไหนหรือ? บนไฮไฟว์มีขายหรือเปล่า? วิไลรัตน์ เอมเอี่ยม บรรณาธิการบริหาร

26 04 The Database

18 LETTERS

ปีที่ 1 ฉบับที่ 29 วันที่ 6 - 12 กุมภาพันธ์ 2552

คนรั ก หนั ง สื อ เพราะมี ค วามรู ้ ส ึ ก อบอุ่น สุข ทุกครั้งที่ ได้ ห ยิ บ หนั ง สื อ เลย คิดว่าคนทำน่าจะมาก กว่ า หลายเท่ า นะคะ ดีใจที่ยังมีหนังสือฟรี ทีด่ ที ง้ั กระดาษ เนือ้ หา ฯลฯ จุดเด่นทีน่ า่ สนใจ คือหน้าปกที่ถ่ายรูปเจ้าของบทสัมภาษณ์ที่ใหญ่ ได้ ใ จดี เวลามี ห นั ง สื อ ก็ จ ะฝากเพื ่ อ นเป็ น การ ชวนเพื่อนอ่านวันละนิด จะมากจะน้อยก็ได้อ่าน

08 Interview

ข้ อ มู ล และการจั ด อันดับที่น่าสนใจรอบ ตั ว ปิ ด ท้ า ยด้ ว ย การ์ ตู น โดนใจหนุ ่ ม สาวออฟฟิ ศ ฝี ม ื อ ทรงศีล ทิวสมบุญ

06 Goodnews

ติ ด ตามข่ า วสารดี ๆ รอบโลกประจำ สั ป ดาห์ ไ ด้ ใ นห้ อ ง ข่าวแห่งนี้

หนังสือ แล้วจะกลายเป็นคนรักหนังสือในอนาคต -กฤษณา จันทราภิชาติ ต้องออกตัวก่อนว่าผมเป็นคนต่างจังหวัดนะ ครับ คงไม่มีโอกาสจะได้หยิบ a day BULLETIN ฉบับตีพิมพ์กับเขาหรอก แต่ก็รู้ข่าวว่ามีมาตั้ง นานแล้ว เพราะก็แป็นแฟนของ a day เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะหาอ่านได้ยังไง เพิ่งมารู้ว่ามีให้อ่านทาง อินเทอร์เน็ตได้ก็เมื่อไม่นานมานี่เอง เป็นหน้าปก ผู้ว่า กทม. คนใหม่น่ะครับ ชอบมากครั บ แล้ ว ก็ อ ่ า นย้ อ นหลั ง ไปทุ ก ฉบับด้วย ผมอ่านทุกส่วนของเล่มเลย เรียกว่า

คุยกับ กบ-ธนกร และ กอหญ้า-สายสิริ ฮุนตระกูล เพื่อจะได้ เข้าใจความหมาย ของคำว่ามีและพอ

14 A Must

สารพั ด สิ ่ ง ที ่ เ ราคั ด สรรมาฝากแบบ A Must พลาดแล้ ว จะ หาว่าไม่เตือน

16 Calendar

ใคร ทำอะไร ที่ไหน เช็กดูได้ สุดสัปดาห์ นีจ้ ะได้ไม่พลาดเรือ่ ง ราวสนุกๆ

17 Shopping

เรารวบรวมข้าวของ ที่ดูดีและเนี้ยบมาไว้ ในหน้ า นี ้ แ ล้ ว อย่ า ลื ม แวะดู เ พื ่ อ ความ เพอร์ เ ฟกต์ ใ นการ แต่งกาย

18 Home Made

ประภารั ต น์ ตั ง ควัฒนา สาวไฟแนนซ์ ที ่ แ ต่ ง บ้ า นได้ น ่ า รั ก น่ า อยู ่ ไ ม่ แ พ้ ม ั ณ ฑนากรมืออาชีพ

23 All About Biz

อภิ ร ดี เอี ่ ย มพึ ่ ง พร ทายาทไฟว์สตาร์ มา เปิดเผยวิธกี ารทำงานที่ ต้องรับผิดชอบค่าย หนังที่เก่าแก่ที่สุดใน เมืองไทยค่ายหนึง่ และ อ่านเรือ่ งราวธุรกิจทีน่ า่ สนใจอีกมากมาย

22 24 Health and The Words Heart ทุ ก ถ้ อ ยคำมี ค วาม รวมสาระความรู ้ ที ่ จะทำให้คุณแข็งแรง ทั้งกายและใจ

เก็บทุกเม็ด แต่ทช่ี อบเป็นพิเศษคงเป็นส่วนของสัมภาษณ์ ส่วนของ BIZ LIFE และก็ที่มีเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพ อ่านทุกครั้งต้องได้จดเก็บข้อความดีๆ ไว้เสมอ ดีใจครับที่มีอีกช่องทางที่เปิดโอกาสให้คนต่าง จังหวัดเข้าถึงข้อมูลดีๆ แบบนี้ได้ ขอเป็นกำลังใจ ให้ทีมงานทุกท่านผลิตผลงานดีๆ อย่างนี้ต่อไป ครับ และหวังลึกๆ ว่าในอนาคตอันใกล้นี้น่าจะมี ฉบับตีพิมพ์กระจายออกสู่ต่างจังหวัดบ้างนะครับ (เสียตังค์ก็ยอมอ่ะ) -จิระศักดิ์ จันทร

26 The Guest

ผู้กำกับภาพยนตร์รุ่น ใหม่เกิดได้ทุกวัน แต่ คนที่มีคุณภาพจริงๆ ก็หาได้ยากขึ้นทุกวัน วันนี้เราเจอแล้วหนึ่ง คน เขาชื ่ อ ณั ฐ พล วงศ์ตรีเนตรกุล เจ้าของผลงาน A Moment In June

หมายและคุ ณ ค่ า เสมอ ค้ น หาได้ ใ น หน้านี้

ส่งความคิดเห็น คำติ-ชม หรือข้อเสนอแนะทีม่ ตี อ่ a day BULLETIN ได้ที่ บริษัท เดย์ โพเอทส์ จำกัด เลขที่ 3 ซอย เจริญมิตร ถนนสุขมุ วิท 63 แขวงคลองตันเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ 10110 หรือทางอีเมล์ adaybulletin@daypoets.com กรุณาเขียนชื่อ-นามสกุลจริงและที่อยู่มากับจดหมาย เพื่อ ความสะดวกในการจัดส่งของรางวัลไปให้ และบรรณาธิการ ขออนุญาตตัดทอนจดหมายตามสมควร พิเศษ! จดหมายที่ได้รับเลือกลงตีพิมพ์ใน ช่วงเดือนกุมภาพันธ์นี้ จะได้รับหนังสือดีๆ จากสำนักพิมพ์ a book ส่งไปให้ถึงบ้าน

ที่ปรึกษา สุรพงษ์ เตรียมชาญชัย บรรณาธิการผู้พิมพ์ผู้โฆษณา นิติพัฒน์ สุขสวย บรรณาธิการอำนวยการ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ บรรณาธิการบริหาร วิไลรัตน์ เอมเอี่ยม กองบรรณาธิการ สิรินพร จึงพิทักษ์อุดม เอกพล บรรลือ บรรณาธิการภาพ นิติพัฒน์ สุขสวย ช่างภาพ กฤตธกร สุทธิกิตติบุตร บรรณาธิการศิลปกรรม วีระยุทธ คงเทศน์ พิสูจน์อักษร หัสยา ตั้งพิทยาเวทย์ ฝ่ายผลิต ศิริ ศิริจรรยากุล ที่ปรึกษาฝ่ายโฆษณา ศรวณีย์ ศิริจรรยากุล ผู้อำนวยการฝ่าย โฆษณา ติยะรัตน์ รัตนคช ผู้จัดการฝ่ายโฆษณา อัจฉราภรณ์ จิรชาติพงศ์ ฝ่ายโฆษณา พงศ์ธิดา อังศุวัฒนากุล ศุภลักษณ์ เลิศกาญจนวัฒน์ ผู้จัดการ จัณฑรัศมิ์ เกียรติยศ ผู้ช่วยผู้จัดการ ณัฐธยาน์ อึ้งตระกูลนิธิศ ผู้จัดการฝ่าย ประชาสัมพันธ์ จันทร์เพ็ญ ตั้งสัมปัตติวงศ์ ฝ่ายธุรการ ณัฐรดา ตระกูลสม ผู้ผลิต บริษัท เดย์ โพเอทส์ จำกัด เลขที่ 3 ซอยเจริญมิตร ถนนสุขุมวิท 63 แขวงคลองตันเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ 10110 ติดต่อกองบรรณาธิการ โทร. 0-2203-1040 อีเมล์ adaybulletin@daypoets.com ติดต่อฝ่ายโฆษณา โทร. 0-2203-1040 ต่อ 801, 802, 804, 08-3813-4441, 08-1731-8315, 08-6319-3101 แฟกซ์ 0-2203-1040 ต่อ 805 เว็บไซต์ www.daypoets.com

THE DATABASE

THE RANKING

∑’¡Ë “ : www.boxoffice.com

SURVEY

10 อันดับภาพยนตรที่ทำเงินสูงสุดทั่วโลกป 2008

10.

997 $

786.6 $

631.9 $

624.4 $

582 $

573.1 $

558.7 $

552.4 $

531 $

419.6 $

√“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈° √“¬‰¥â∑—Ë«‚≈°

THE POLL

∑’¡Ë “ : «π¥ÿ ‘µ‚æ≈≈å

5 อันดับ ที่คนไทยคาดวา จะดีขึ้น

1. ความวุนวายทาง การเมืองจะลดลง 37.51% 2. เศรษฐกิจของประเทศ จะดีขึ้น 22.72% 3. ธุรกิจการทองเที่ยว จะกระเตื้องขึ้น 17.04% 4. การใสใจสุขภาพของคนไทย จะมากขึ้น 10.23% 5. เสนทางการคมนาคม จะเพิ่มขึ้น 9.09%

∑’Ë¡“ : www.thairath.co.th

164

1. เศรษฐกิจโลก 29.75% 2. ภาวะการวางงาน 23.14% 3. ความแตกแยกทางการเมือง 19.01% 4. ปญหาความไมสงบในสามจังหวัด ชายแดนภาคใต 16.53% 5. สภาพจิตใจที่ย่ำแยของคนไทย 8.26%

5 อันดับ ที่คนไทยคาดวา จะแยลง

ในทวี ป แอฟริ ก าซึ่ ง มี ป ระชากรเกื อ บ 1,000 ล า นคน แต มี เ พี ย งร อ ยละ 3.6 เทานั้นที่มีอินเทอรเน็ตใช และมีเพียงรอยละ 0.1 เท า นั้ น ที่ มี อิ น เทอร เ น็ ต ความเร็ ว สู ง ตรงกันขามกับเกาหลีใต ที่มีอินเทอรเน็ต ความเร็ ว สู ง ใช ม ากถึ ง 70 ครั ว เรื อ นต อ 100 ครั ว เรื อ น หากคิ ด ในระดั บ โลกจะ เทากับวา ประชากรทั่วโลกที่มีอินเทอรเน็ต ใช มี จ ำนวนเพี ย ง 1,000 ล า นคน จาก ประชากรโลกทั้งหมด 6,000 ลานคน ∑’Ë¡“ : www.the-thainews.com

°Õß‡§√◊ËÕß ”Õ“ß·≈–«—µ∂ÿÕ—πµ√“¬ ‰¥â ∑ ”°“√µ√«® Õ∫‡§√◊ Ë Õ ß ”Õ“ß ª√–‡¿∑≈‘ª µ‘° „π√Õ∫ 3 ªï¡“π’È (æ.». 2548›æ.». 2551) ‚¥¬‡πâπµ—«Õ¬à“ß„π·À≈àß ™ÿ ¡ ™π∑’ Ë ¡ ’ ° “√®”Àπà “ ¬ ‘ π §â “ √“§“∂Ÿ ° ®”π«π 693 µ—«Õ¬à“ß æ∫«à“¡’≈‘ª µ‘°∑’Ë ‡ªìπÕ—πµ√“¬ Õ“®°àÕ„Àâ‡°‘¥‚√§¡–‡√Áßº‘«Àπ—ß ∂÷ß 164 µ—«Õ¬à“ß

∑√ß»’ ≈ ∑‘ « ¡∫ÿ ≠

พิธีสาบานตนเขารับตำแหนงประธานาธิบดีของ นายบารัค โอบามา ไดสรางสถิติ ใหมทางเว็บไซตดังนี้ • มี ค นชมการถ า ยทอดสดผ า นทางเว็ บ ไซตสถานีขาวซีเอ็นเอ็น 18.8 ลานคน • เอ็มเอสเอ็นบีซี ก็รายงานวามีคนชมวิดีโอออนไลนมากถึง 9 ลานคน • มี ก ารคลิ ก เป ด เว็ บ เพจที่ เ กี่ ย วกั บ พิ ธี สาบานตนของโอบามากวา 80 ลานหนา • และอากามาอิ เทคโนโลยีส ซึ่งใหบริการ ชมวิ ดี โ อออนไลน ท างอิ น เทอร เ น็ ต แก เว็บไซตระบุวา มีคนชมการถายทอดสด ออนไลนมากถึง 7.7 ลานคน

∑’Ë¡“ : Àπ—ß ◊Õæ‘¡æå §¡™—¥≈÷° ©∫—∫ «—πæƒÀ— ∫¥’∑’Ë 22 ¡°√“§¡ 2552

∑’Ë¡“ : www.mwa.co.th

§◊Õª√‘¡“≥∑’Ë≈¥ ≈ß¢ÕßπÈ”ª√–ª“∑’™Ë “« °√ÿß‡∑æœ „™â„πÀπ÷ßË «—π ®“°∑’ªË °µ‘°“√ª√–ª“ π§√À≈«ß‡§¬ Ÿ∫®à“¬ «—π≈– 4.8 ≈â“π≈Ÿ°∫“»°å ‡¡µ√ ‡À≈◊Õ«—π≈– 4.5 ≈â “ π≈Ÿ ° ∫“»°å ‡ ¡µ√ „π™à«ß∑’ÕË “°“»Àπ“« ‡¬Áπ∑’Ëºà“π¡“

∫“∑ §◊Õ®”π«π‡¡Á¥‡ß‘π∑’Ë –æ—¥®“°°“√„™â®à“¬„π™à«ßµ√ÿ…®’π (24›26 ¡°√“§¡) ∑’Ë ºà“π¡“ ·¬°‡ªìπ°“√´◊ÈÕ¢Õß‰À«â‡®â“ 2,284 ∫“∑µàÕ§π ∑”∫ÿ≠ 1,261 ∫“∑µàÕ§π ´◊ÈÕ ‘π§â“Õÿª‚¿§∫√‘‚¿§ 2,250 ∫“∑µàÕ§π ®à“¬‡ß‘π§à“·µä–‡Õ’¬ 4,676 ∫“∑µàÕ§π ∑àÕß‡∑’Ë¬« 5,094 ∫“∑µàÕ§π ·≈– —ß √√§å 3,338 ∫“∑µàÕ§π ∑’Ë¡“ : www.thaiechamber.com

คุณคิดวาควรใชวิธีไหน เพื่อ ป อ งกั น หรื อ แก ไขป ญ หา นักเรียนตีกัน? çµâÕß·°â∑’Ë§à“π‘¬¡·≈â« °Á§«“¡¿Ÿ¡‘„®º‘¥Ê ∑’Ë¡’µàÕ ∂“∫—π ∂â“§à“π‘¬¡‡√◊ËÕß√—° ∂“∫—π‡ª≈’Ë¬π‰ª ‡¢“°Á®– À—π¡“∑”Õ–‰√¥’Ê „Àâ —ß§¡ ∫â“ßé ∫ÿ≥¬“æ√ »√’ß‘È«√“¬ 23 ªï, π—°‡¢’¬π çæ“‰ª‡¢â“§à“¬ √â“ß §«“¡ “¡—§§’ ∑”°‘®°√√¡√à«¡ °—π ®–‰¥â≈–≈“¬æƒµ‘°√√¡é °≥‘°π—πµå ∫“π™◊Ëπ 25 ªï, π—°»÷°…“ª√‘≠≠“‚∑ çÕ¬“°„Àâ ¡ ’ ¡ “µ√°“√ ¢— È π √ÿ π ·√ß°— ∫ ‡¥Á ° ∑’ Ë ∑ ”º‘ ¥ ·∫∫®√‘ßÊ ®—ßÊ ‰¡à„™à·§à‡Õ“ ‰ªÕ∫√¡ ·≈â«ª≈àÕ¬ÕÕ°¡“ µâÕß¡’„Àâ‡ÀÁπ‡ªìπµ—«Õ¬à“ßé °√« “ Õÿªæ√–®—π∑√å 23 ªï, π—°»÷°…“ª√‘≠≠“‚∑ ç§«√¡’°“√ª≈Ÿ°Ωíß®‘µ ”π÷°µ—ßÈ ·µà«¬— ‡¥Á° ‡√◊ÕË ß¢Õß §ÿ ≥ ∏√√¡·≈–§«“¡¿“§¿Ÿ¡„‘ ®∑’∂Ë °Ÿ µâÕßé ∏π“«ÿ∏ ≈‘È¡æ“π‘™¬å 28 ªï, ™à“ß¿“æÕ‘ √– ç§«√¡’ ¡ “µ√°“√∑’ Ë §«∫§ÿ¡‰¥â¡“°°«à“π’È ·≈–µ—« π— ° ‡√’ ¬ π‡Õß°Á § «√¡’ ® ‘ µ ”π÷°¥â«¬é «‘¡≈√—µπå »‘√‘§ÿ≥ 26 ªï, ‡≈¢“πÿ°“√ ç‰¡à¡’∑“ß·°âªí≠À“‰¥â ‡æ√“–‡¥Á°∑’Ëµ’°—π°Á‰¡à‡¢â“„® ·≈â « ‡√“®–·°â ª í ≠ À“‰¥â Õ¬à“ß‰√é Õ—…Æ“¬ÿ∑∏ ®—π∑√åºàÕß 30 ªï, Air Export Officer

• กัวราฟ ชาร์มา ครูสอนวิชาศิลปะการป้องกันตัว กำลังปีนตึกสูง 45 ชั้นในเมืองมุมไบ ซึ่งเป็นตึกที่สูงที่สุดในเมืองแห่งนี้ เพื่อเป็นการอุทิศให้กับเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายในเหตุการณ์ที่กองกำลังติดอาวุธบุกยึดเมืองมุมไบเมื่อเกือบ 2 เดือนที่ผ่านมา

ECONOMICS

แผนการรับมือ และแนวโน้มเศรษฐกิจ ปี 52 ของรัฐบาลทัว่ โลก

เข้าสู่เดือนที่ 2 ของปี 2552 เเล้ ว เเต่ปัญหาเรื่องของ เศรษฐกิ จ โลกที ่ ซบเซา ก็ยังส่งผล กระทบเป็ น ลู ก โซ่ ทำให้รัฐบาลเเต่ละ ประเทศต่างพากัน งัดกลยุทธ์เพื่อเยียวยาสิ่งที่เกิดขึ้น เริ่มที่ กระทรวงการคลั ง อั ง กฤษที ่ จ ะรั บ ประกั น ตราสารหนี้ และสินทรัพย์ที่มีปัญหามากขึ้น ฟากสหรัฐอเมริกานั้น สมาชิกวุฒิสภาได้ลง มติให้ความเห็นชอบงบประมาณช่วยเหลือ ทางการเงิน 350,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ หรื อ ราว 11 ล้ า นล้ า นบาท ส่ ว นธนาคาร กลางยุโรปประกาศลดอัตราดอกเบี้ยเหลือ เพียง 2% เพื่อพยุงเศรษฐกิจยุโรป ทางฝั่ง รั ฐ บาลรั ส เซี ย ก็ ก ำลั ง พิ จ ารณาช่ ว ยเหลื อ ธนาคารพาณิชย์เป็นวงเงิน 9 แสนล้านรูเบิล หรือราว 2.736 หมื่นล้านดอลลาร์ ซึ่งประสบ ปัญหาขาดสภาพคล่อง ในภาคเอเชีย เริ่ม กันที่ธนาคารกลางของเกาหลีใต้ ลดดอกเบี้ย อยู่ที่ 2.5% เช่นเดียวกับธนาคารกลางญี่ปุ่น ที่มีมติให้คงอัตราดอกเบี้ยไว้ที่ระดับ 0.1% ขณะที่นายกรัฐมนตรีของเวียดนามประกาศ จัดสรรเงิน 1,000 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ให้กับ โครงการพัฒนาเศรษฐกิจหลักๆ ส่วนอัตรา การขยายตัวของเศรษฐกิจไทยในปี 2552 จะ เติบโตประมาณ 0.5–1.5% เนื่องจากได้รับ ผลดีจากมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจของภาค รัฐ ส่วนที่ต้องสนับสนุนการส่งออกคือเรื่อง ของสิ น ค้ า การเกษตร และอุ ต สาหกรรม อิเล็กทรอนิกส์ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ โดยจะเห็นผลชัดเจนในช่วงปลายปี 2552 นี้

LIFESTYLE

• การประชุม World Economic Forum ที่เมืองดาวอส ที่ผ่านมา เซอร์ ริชาร์ด แบรนสัน เจ้าพ่อเวอร์จิ้นกรุ๊ป หนึ่งในกลุ่มผู้นำ และนักธุรกิจระดับโลก ได้เข้าร่วมการประชุมด้วย และถึงแม้จะอยู่ในสภาพได้รับบาดเจ็บแขนหัก แต่เขาก็ได้เข้าเยี่ยมชม แคมป์ผู้อพยพจำลอง ที่ทางองค์การสหประชาชาติได้จำลองสภาพความเป็นอยู่ในแคมป์ผู้อพยพ เพื่อให้นักธุรกิจและผู้นำ ประเทศทั้งหลายได้ตระหนักถึงสถานการณ์ของผู้อพยพที่เกิดขึ้นในประเทศต่างๆ ที่กำลังเป็นปัญหาใหญ่ที่ท้าทายเหล่าผู้นำทั่ว โลกในขณะนี้

PEOPLE

SCIENCE

เถ้าแก่นอ้ ยแห่งยุค

เกาหลีใต้ยำ้ ศักยภาพ

สำหรับเด็กชายวัย 12 ขวบส่วนใหญ่ การผจญภัยมักเป็นการ ไปเล่นซนบ้านเพือ่ น หรือเข้าค่ายลูกเสือ แต่ไม่ใช่สำหรับ เจอรัลด์ โรสแมน จากวอร์เชสเตอร์เชียร์ อังกฤษ เพราะไอเดียการ ผจญภัยของเขากลับเป็นเรื่องราวของการใช้เวลาว่างประดิด ประดอยสร้อยคอ เข็มกลัด และคัฟลิงก์ สำหรับธุรกิจขาย เครื่องประดับทางเว็บไซต์ที่เขาเพิ่งก่อตั้งด้วยตัวเองเมื่อไม่ นานมานี้ และธุรกิจเล็กๆ นี้ก็มีทีท่าว่าจะติดตลาดเสียแล้ว เมื่อเขาสามารถขายเครื่องประดับไปแล้วกว่า 140 ชิ้น และมี ออร์เดอร์เข้ามาจนทำแทบไม่ทัน ส่วนรายได้ที่รับมานั้น เขา หวังว่าจะจ่ายคืนเงินที่ยืมมาเป็นทุนจากพ่อแม่ในอีกไม่กี่ เดื อ นนี ้ และตั ้ ง ใจว่ า เมื ่ อ กลั บ ไปเรี ย นชั ้ น มั ธ ยมในเดื อ น กันยายนที่จะถึงนี้ เขาจะชักชวนเพื่อนร่วมห้องมาช่วยกัน ต่อยอดธุรกิจให้กาวหน้าต่อไปอีกด้วย

‘เมาส์ ไวฟ์’ เทรนด์ใหม่แม่บ้านสู้เศรษฐกิจ

ในภาวะเศรษฐกิจถดถอยเช่นนี้ แม่บ้านเมืองผู้ดีจำนวนมากจึง หันมาช่วยสามีหารายได้เข้าบ้านด้วยการเปิดโฮมออฟฟิศ และใช้ เมาส์คลิกอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ที่เรียกว่า ‘เมาส์ไวฟ์’ โดยแม่บ้าน จะใช้เวลาเฉลี่ยสัปดาห์ละ 6 ชั่วโมง 8 นาที ทำงานด้วยคอมพิวเตอร์ ทำให้สามารถหารายได้ได้อย่างน้อยเดือนละ 200 ปอนด์ ซึ่งงานยอด นิยม 10 อันดับต้นๆ ในหมู่เมาส์ไวฟ์ ได้แก่ 1. การวิจัยตลาดออนไลน์ 2. การขายหนังสือ ดีวีดี และซีดีเก่าในเว็บไซต์ประมูล 3. การรับจ้างช็อปปิ้งเพื่อตรวจสอบทักษะ พนักงานขาย 4. การตรวจสอบสินค้าหรือกิจกรรมออนไลน์ 5. การรับจ้างพิมพ์งาน 6. การสร้างเว็บ ไซต์ 7. การขายสินค้าออนไลน์ 8. การรับจ้างจัดงานปาร์ตี้ 9. การรับจ้างทำบัญชี 10. การรับฝาก ดูแลเด็กที่บ้าน / พี่เลี้ยงเด็ก

โชว์ลกู สุนขั โคลนนิง่

จากสเต็มเซลล์ ไขมัน ตอกย้ ำ ความ เป็ น ผู ้ น ำด้ า นการ โคลนนิง่ สุนขั อีกครัง้ หลั ง จากอาร์ เ อ็ น แอล ไบโอ (RNL Bio) บริษัทเอกชน ด้านพันธุวิศวกรรม แห่งหนึ่งในเกาหลีใต้ ประสบความสำเร็จในการ โคลนนิ่งลูกสุนัขบีเกิ้ลได้ 2 ตัว ด้วยเซลล์ต้น กำเนิดหรือสเต็มเซลล์ (stem cell) จากเนื้อเยื่อ ไขมันของสุนัขตัวต้นแบบพันธุ์บีเกิ้ลเป็นครั้งแรก โดยทีมนักวิจัยของอาร์เอ็นแอล ไบโอ เริ่มแยก ตัวอย่างเนื้อเยื่อไขมันจากสุนัขพันธุ์บีเกิ้ลเมื่อ เดือน ต.ค. 51 จากนัน้ แยกเอาสเต็มเซลล์ออกมา เพาะเลี้ยงต่อในห้องแล็บ แล้วทำการโคลนนิ่ง โดยนำดีเอ็นเอจากเซลล์ต้นกำเนิดเนื้อเยื่อไขมันไปใส่ในเซลล์ไข่ของสุนัข แล้วนำไปแบ่งฝาก ในท้องแม่สุนัขอุ้มบุญจำนวน 5 ตัว เมื่อวันที่ 10 พ.ย. 51 จนกระทั่งเมื่อช่วงปลายเดือน ม.ค. 52 แม่สุนัขตัวหนึ่งชื่อ ริเวอร์ (River) คลอดลูกสุนัข โคลนนิ่งออกมา 2 ตัว ซึ่งทีมวิจัยตั้งชื่อให้ลูก สุนัข 2 ตัวนี้ว่า เมจิก (Magic) กับ สเต็ม (Stem)

HUMAN RIGHT

จีนตั้งเป้าบริการน้ำสะอาดเพื่อประชาชน อีก 60 ล้านคน

ขณะที่เศรษฐกิจของประเทศเติบโตอย่างรวดเร็ว ในทางกลับกัน ยังมีประชาชนชาวจีนกว่า 200 ล้านคน ไม่มีน้ำดื่มที่สะอาดและ ปลอดภัย ซึ่งกำลังเป็นปัญหาที่ขยายตัวเป็นวงกว้าง และต้องการการแก้ไขอย่างเร่งด่วนจากทางภาครัฐ ขณะที่โรงงานอุตสาหกรรม ตกเป็นจำเลยอันดับแรกที่ถูกมองว่า เป็นตัวการสำคัญในการปล่อยของเสียลงสู่แหล่งน้ำ ในกรณีนี้รัฐบาลจีนได้แก้ปัญหาการ ขาดแคลนน้ำดื่มน้ำใช้ด้วยการใช้จ่ายงบประมาณเพื่อปรับปรุงและสร้างแหล่งกักเก็บน้ำถึง 29,500 ล้านหยวน หรือราว 147,500 ล้าน บาท เพื่อให้บริการน้ำดื่มน้ำใช้ที่สะอาดและปลอดภัยแก่ประชาชนในเขตชนบทประมาณ 60 ล้านคน ในปีนี้ ทั้งนี้ระหว่างปี 2543 ถึง 2551 รัฐบาลจีนได้ใช้จ่ายงบประมาณไปแล้วกว่า 61, 800 ล้านหยวน หรือราว 309,000 ล้านบาท เพื่อจัดหาน้ำให้แก่ประชาชน ในเขตชนบทประมาณ 160 ล้านคน

• สุนัขนำทาง (ที่ถูกนำไปใช้ช่วยเหลือคนตาบอด) ก็มีวันเกษียณอายุและควรได้รับการปฏิบัติอย่างให้เกียรติเช่นกัน อย่างใน ภาพนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังพาสุนัขนำทางตัวใหม่มาเยี่ยมหลุมศพสุนัขนำทางรุ่นพี่ในสถานพักฟื้นและรับเลี้ยงดูสุนัขนำทาง ในเมืองซัปโปโร ที่เกษียณอายุเพราะอายุและเรี่ยวแรงไม่เป็นใจ สถานรับเลี้ยงสุนัขแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นเมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้วโดย สมาคมสุนัขนำทางประจำเมืองฮอกไกโด มีสุนัขเกษียณอายุการทำงานพักอยู่ที่นี่เกือบ 200 ตัว

• เด็กหญิง รูบีน่า อาลี นักแสดงที่เล่นเป็นหนึ่งในกลุ่มเด็กๆ ที่อาศัยอยู่ในสลัม ในภาพยนตร์เรื่อง Slumdog Millionaire ที่กวาด รางวัลจากเวทีระดับนานาชาติมามากมาย พาผู้สื่อข่าวเข้าเยี่ยมชมบ้านจริงๆ ของเธอที่อยู่ในย่านชุมชนแออัด ที่อยู่นอกเมือง บานดารา มุมไบ ก่อนหน้านี้ครอบครัวของเธอให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวว่า ผู้สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ค่อยให้ความดูแลรูบีน่าเท่าที่ ควร แต่ทางตัวแทนจากบริษัทสร้างหนังออกมายืนยันว่า เด็กที่มาแสดงในหนังเรื่องนี้ได้รับค่าตัวและได้รับการพิจารณาในเรื่อง สวัสดิการในอนาคตของพวกเขาเป็นอย่างดี โดยทางบริษัทได้ปรึกษากับทางครอบครัวของเด็กๆ เหล่านี้ด้วย

SPORT นาดาล ย้ำแค้น เฟเดอเรอร์ ซิวแชมป์ออสซี่โอเพ่นสมัยแรก

ในรอบชิงชนะเลิศของศึกแกรนด์สแลมวิมเบิลดันเมื่อปีที่แล้ว ราฟาเอล นาดาล นักเทนนิสมือ 1 ของโลกชาวสเปน สามารถเฉือน เอาชนะ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ ไปได้ 3-2 เซต เมื่อกลับมาดวลแร็กเกตกันอีกครั้งในศึกเทนนิสแกรนด์สแลมแรกของปี 2009 นาดาลก็ย้ำ ชัยชนะที่มีเหนือ ‘คู่ปรับฟ้าลิขิต’ อย่างเฟเดอเรอร์ เต็ง 2 จากสวิตเซอร์แลนด์อีกครั้ง หลังจากใช้เวลาหวดลูกอยู่นานมากกว่า 4 ชั่วโมง คว้าแชมป์ออสเตรเลียน โอเพ่น ไปครอง เมื่อช่วงบ่ายวันอาทิตย์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552 โดยสถิติก่อนหน้านี้ทั้งคู่เจอกันมา แล้วทั้งหมด 18 ครั้ง และเป็นนาดาลที่เอาชนะได้ถึง 12 ครั้ง ส่วนเฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายกำชัยได้แค่ 6 ครั้งเท่านั้น

TRIVIA ควันหลงออสเตรเลียนโอเพ่น 2009 นอกจากนาดาลจะยิ ้ ม ร่ า กั บ ชั ย ชนะใน ออสเตรเลียน โอเพ่น 2009 แล้ว แกรนด์สแลม แรกแห่งปียังมีเรื่องที่น่าจดจำเกิดขึ้นด้วย เช่น • มีผู้เดินทางจากทั่วโลกเพื่อเข้าชมรายการ นี ้ สู ง ถึ ง 603,160 คน โดยเฉพาะวั น ที ่ 24 มกราคม มีผู้เข้าชมสูงสุด 66,018 คน • ว่ากันว่า แฟนเทนนิสเหล่านี้เขมือบพาย เนื้อหมดไป 12,204 ชิ้น ฮ็อตดอกถูกขายไปถึง 18,417 อัน ไอศกรีมหมดไปกว่า 12,892 โคน นอกจากนี้ น้ำแร่เอเวียงขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ถึง 171,166 ขวด และเบียร์ไฮเนเก้น 80,000 ขวด และอีกกว่า 225,000 แก้ว ต้องหมดไปกับ งานนี้ • งานใหญ่ ข นาดนี ้ ม ี ห รื อ ที ่ เ หล่ า คนดั ง จะ พลาด ทั้ง Eric Bana, Dannii Minogue, Ben Cousins, Shane Warne, Anthony Callea,

ANIMAL

ลูกลิงน้อย

ถือพาสปอร์ต ขึน้ เครือ่ ง ‘บิลี’ ลูกลิงโบโนโบตัวนี้ ถูกแม่ของมันทิ้ง หลังจากคลอดมันออกมาเพียงไม่นาน เจ้าหน้าที่สวนสัตว์ทไวครอสส์ ของอังกฤษ เลย ต้องรับหน้าที่ดูแลแทนจนกระทั่งตอนนี้มันโต พอที่จะไปอยู่ร่วมกับโบโนโบฝูงใหม่ในสวนสัตว์แฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี ที่มีการสอน โบโนโบตัวเมียให้เลี้ยงลูก ในภาพที่เห็นคือเจ้า บิลีกำลังจะขึ้นเครื่องบินเพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ด้วยรอยยิ้มมาดมั่น ลูกลิงวัยสามเดือนตัวนี้ยัง มีพาสปอร์ตพิเศษที่มีทั้งชื่อและรูปของเจ้าตัว ประทับอยู่ด้วย ทั้งนี้โบโนโบเป็นหนึ่งในสอง สายพันธุ์ลิงในตระกูลชิมแปนซีที่มีพันธุกรรม ถึง 99.6% ที่คล้ายกับมนุษย์ นอกจากนี้ยังเป็น สายพันธุ์ที่เสี่ยงสูญพันธุ์ เพราะขณะนี้มีโบโนโบเหลืออยู่ไม่ถึง 10,000 ตัว

Daniel McPherson, Shayne Reese, Stephanie Rice และ Kate Ceberano ต่างตบเท้าเข้ามา ร่วมชมศึกเทนนิสครั้งนี้กันอย่างพร้อมเพรียง • นั ก เทนนิ ส ชายที ่ เ สิ ร ์ ฟ ลู ก ด้ ว ยความเร็ ว สูงสุดสำหรับทัวร์นาเมนต์นี้คือ Sam Groth ที่ เสิร์ฟได้แรงถึง 230 ไมล์ต่อชั่วโมง ส่วนฝ่าย หญิงที่เป็นเจ้าของลูกเสิร์ฟความเร็ว 196 ไมล์ ต่อชั่วโมง ก็คือ Sabine Lisicki • ถ้ า จะถามว่ า แกรนด์ ส แลมรายการแรก แห่งปีคราวนี้ฮิตขนาดไหน คงต้องไปถามชาว เซอร์เบียร์ดู เพราะรัฐสภาของพวกเขาต้องยุติ การประชุมถึง 2 ชั่วโมง เนื่องจากสมาชิกสภา ส่วนใหญ่ประท้วงไม่พอใจที่สถานีโทรทัศน์แห่ง ชาติไม่ยอมถ่ายทอดการประชุมสภา แต่กลับ ไปถ่ายทอดสดการแข่งขันเทนนิสออสเตรเลียน โอเพ่น 2009 แทน

“เรามาตามวิถีทางของรัฐสภา มันเป็นเรื่อง ของการเมือง แต่เมื่อผู้ใหญ่มอบหมายตำแหน่งให้ เราก็ต้องทำให้ ได้ หากถามว่าตอนนั้นตกใจไหม กั บ ตำแหน่ ง รั ฐ มนตรี ก็ ไ ม่ ต กใจนะ กระทรวงนี้ ต้ อ งมี ภ ารกิ จ ทำมากมาย เพราะเป็ น เรื่ อ งของ ประชาชนจริ ง ๆ เป็ น เรื่ อ งปากท้ อ ง ส่ ง ออก ครอบคลุ ม ไปหมดเลย แต่ ไ ม่ น่ า จะเกิ น ความ สามารถ บางคนอาจจะมองว่ามือใหม่ ป้ายแดง ก็อย่างที่เรียนว่า ไม่ได้ถึงกับถอดใจ เพราะคิดว่า ไม่เป็นไรหรอก มันน่าจะทำได้ ไม่มีฝ่อ ถ้าเราตั้งใจ และมานั่งทำงานแล้วมัวแต่บอกว่า ไม่ได้ๆ ถ้ากลัว ไปหมดก็คงทำอะไรไม่ได้ ดังนั้น ถ้าคิดว่าเราทำได้ ก็ต้องทำให้ ได้ คำปรามาสก็เหมือนแรงผลักดัน เราต้องทำให้ดี ซึ่งในภาวะแบบนี้ เราก็เป็นส่วน หนึ่งที่แบ่งเบาภาระของ ครม. ได้” พรทิวา นาคาศัย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ ให้สัมภาษณ์พิเศษกับ นสพ. มติชน ในหัวข้อ ‘คำปรามาส รัฐมนตรีสีเทา’ วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

GREEN PLEASE

ญี่ปุ่นแนะติดบทกวีในห้องส้วม ป้องกัน การใช้กระดาษชำระสิ้นเปลือง

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า การติดบทกวีประจำห้องส้วมเอาไว้ในระดับ สายตาของคนที ่ น ั ่ ง อยู ่ บ นชั ก โครก สามารถที ่ จ ะช่ ว ยลดการใช้ กระดาษชำระลงได้ถึง 20% ทั้งนี้เป็นผลการศึกษาของศูนย์วิจัยเจแปน ทอยเล็ต แล็บ ซึ่งกำลังรณรงค์เรียกร้องให้ประชาชนช่วยกันประหยัดกระดาษชำระ เพื่อเป็น ส่วนหนึ่งในการต่อสู้ภาวะโลกร้อนของประเทศญี่ปุ่น โดยเจแปน ทอยเล็ต แล็บ แนะนำว่า บทกวี ประจำห้องส้วมที่นำไปติดนั้นเป็นข้อความประเภทอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ อย่างเช่น ‘พับ กระดาษให้เล็กลงอีก’ หรือ ‘รักษ์ห้องส้วม’ ซึ่งการติดบทกวีประจำห้องส้วมนั้นอาจได้ผลดีเกินกว่า การประหยัดกระดาษชำระ เพราะหากประชาชนตั้งใจอ่านข้อความรณรงค์อย่างตั้งใจ ก็อาจมีผล ทำให้พวกเขาช่วยประหยัดน้ำ ประหยัดไฟ ต่อไปได้ด้วย

Did You Know?

ปีนี้ ไทยร้อนจัด อุณหภูมิพุ่งทะลุ 42 องศา

THIS WEEK IN HISTORY 6 กุมภาพันธ์ 2451 - วันเกิด ถนอม มหาเปารยะ นักเขียนหญิงในยุคเปลี่ยนแปลงการ ปกครอง นวนิยายที่สร้างชื่อเสียงให้มากที่สุด และได้ ร ั บ การสร้ า งเป็ น ภาพยนตร์ ค ื อ เรื ่ อ ง พลายมลิวัลลิ์ 7 กุมภาพันธ์ 2500 - พิธเี ปิดเขือ่ นเจ้าพระยา ซึ่งเป็นเขื่อนทดน้ำขนาดใหญ่แห่งแรกในประเทศไทย สร้างกั้นแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงคุ้งบาง กระเบียน ต.บางหลวง อ.สรรพยา จ.ชัยนาท เป็นสถานที่ที่ผู้คนนิยมมาท่องเที่ยวกันมากใน สมัยก่อน 8 กุมภาพันธ์ 2499 - เกิดแผ่นดินไหวครัง้ ใหญ่ ในนครซานฟรานซิ ส โก จุ ด ศู น ย์ ก ลางอยู ่ บริเวณอ่าวซานฟรานซิสโก แรงสั่นสะเทือน รับรู้ไปถึงทางตอนใต้ของนครลอสแองเจลิส จนถึงตอนกลางของรัฐเนวาดา นับเป็นแผ่น ดินไหวครั้งรุนแรงครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ อเมริกัน 9 กุมภาพันธ์ 2535 - กัปตันเรือออสเตรเลีย ไทด์ ซึ่งเป็นเรือล่าสมบัติใต้ทะเล ยอมคืน โบราณวัตถุทั้งหมดที่ลักลอบขุดได้จากซาก เรือโบราณที่อับปางในเขตเศรษฐกิจจำเพาะ ใกล้เกาะจวง อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ให้แก่ไทย วัตถุโบราณที่คืนมา ได้แก่ เครื่องสังคโลก และเครื ่ อ งปั ้ น ดิ น เผาอายุ ร าวปลายคริ ส ต์ ศตวรรษที่ 17 จำนวนกว่า 1 หมื่นชิ้น 10 กุมภาพันธ์ 2492 - ละคร อวสานเซลส์แมน (Death of a Salesman) ซึง่ เขียนบทโดย อาร์เธอร์ มิลเลอร์ นักเขียนบทละครชาวอเมริกัน เปิด แสดงรอบแรกที่โรงละครโมรอสโค ย่านบรอดเวย์ นครนิวยอร์ก ต่อมาละครเรื่องนี้ได้ออก แสดงทั่วโลกในหลายๆ ภาษา และมีอิทธิพล ต่อนักเขียนบทละครจนถึงปัจจุบัน 11 กุมภาพันธ์ 2533 - นายเนลสัน แมนเดลา ผู้นำการต่อต้านการแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้ ได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ หลัง จากถูกจำคุกนานถึง 27 ปี 12 กุมภาพันธ์ 2455 - ปูยี จักรพรรดิองค์ สุดท้ายแห่งราชวงศ์แมนจู ประเทศจีน ถูก บังคับให้สละราชบัลลังก์ โดย ดร. ซุน ยัด เซน หัวหน้าคณะปฏิวัติ ทำให้การปกครองระบบ จักรพรรดิที่เกิดขึ้นในประเทศจีนกว่า 2,000 ปี สิ้นสุดลง

หลังจากอิ่มเอมกับฤดูหนาวที่ยาวนาน และเยือกเย็นกว่าทุกปีกันไปแล้ว นายสมิทธ ธรรมสโรช อดีตประธาน กรรมการอำนวยการศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ ได้ออกมาเตือนให้ระวังอุณหภูมิในประเทศไทยที่อาจจะพุ่งสูงถึง 42 องศา ช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์นี้ โดยเฉพาะจังหวัดตาก และอุตรดิตถ์ ที่อาจจะร้อนจัดจนทำให้เสียชีวิตจากคลื่น ความร้อนได้เลยทีเดียว แต่อย่าเพิ่งตกใจ เพราะยังมีทางป้องกันด้วยวิธีง่ายๆ คือ ควรอยู่แต่ภายในอาคาร เปิดเครื่องปรับ อากาศ และดื่มน้ำให้มากๆ

INTERV IEW

สัมภาษณ์ : วิ ไ ลรั ต น์ เอมเอี่ย ม ถ่ายภาพ : นิ ต ิ พ ั ฒ น์ สุ ข สวย

ก้าวเข้าสู่เดือนแห่งความรัก เราก็เลยอยากเปลี่ยน บรรยากาศเชิญคู่รักมาพูดคุยกันบ้าง แต่คุยแล้วจะเปลี่ยน บรรยากาศไปทางไหน ก็แล้วแต่ว่าคุณจะได้อะไรจากบท สนทนาในหน้าต่อๆ ไปนี้ สายสิริ-ธนกร ฮุนตระกูล หรือ ‘กอหญ้า’ กับ ‘กบ’ คู่รักเจ้าของกิจการโรงแรมบ้านท้องทราย เกาะสมุย เป็นหนึ่งใน 100 Idols ที่นิตยสาร a day คัดเลือกประจำปีที่ ผ่านมา เรื่องราวของเขาและเธอในนิตยสารเล่มนั้นว่าด้วย ‘The Greenheart Effect’ เรื่องของหัวใจที่หวงแหนและ อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ที่เห็นได้ชัดจากการดูแลรักษาโรงแรมมา นับสิบปี - โรงแรมทีม่ นี โยบายไล่พนักงานออก ถ้าหากพนักงานฆ่าสัตว์และตัดต้นไม้ของโรงแรม มีคนเชือ่ ว่า กบกับกอหญ้าเป็นคูท่ เี่ กิดมาเพือ่ กันและ กัน แม้แต่ชื่อเล่นยังเหมาะเจาะและเกี่ยวข้องกันอย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากนัน้ พืน้ ฐานความคิดของเขาและเธอก็คล้ายคลึงกัน ทัง้ ในเรือ่ งการใช้ชวี ติ ทีพ ่ อเพียง การอนุรกั ษ์สงิ่ แวดล้อม และ อีกหลายๆ เรื่องที่แลดูแหกกรอบของนักธุรกิจเสียเหลือเกิน เช่น การประกาศว่า บริหารโรงแรมแค่ 83 ห้องก็พอ ไม่คิด จะขยายแล้ว ทำเอานักธุรกิจที่ทำธุรกิจแบบคิดเรื่องขยาย กิจการเป็นสรณะถึงกับเซ็งแทน เพราะคนอยากกลับไม่ได้ทำ คนทำกลับไม่ได้อยาก กอหญ้าย้ำว่า “ทำธุรกิจแบบเพียงพอดีกว่า ถ้าล้ม ก็ล้มเบา คนเรายิ่งตัวหนัก ยิ่งล้มแรง” ขณะที่กบเสริมว่า “คิดง่ายๆ ว่า มี 83 ห้อง ถ้าให้ เต็มสักครึง่ หนึง่ ก็ตอ้ งทำถึง 40 กว่าห้องต่อวัน นัน่ ก็ประมาณ 80 คน เท่ากับเราต้องหาคนในโลกนี้ให้มาอยู่กับเราวันละ 40 ห้องต่อวัน ซึ่งมันง่ายกว่า แต่ถ้าเราขยายสัก 200 ห้อง เรา ต้องหาให้เต็มอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง คือ 100 ห้อง เท่ากับหา คนในโลกมาอยู่กับเราเกือบ 200 คนต่อวัน แค่ตรรกะง่ายๆ แบบนี้ก็เห็นแล้วว่ามันยากกว่าเดิมตั้งเยอะ” ถ้าย้อนกลับไปเมื่อปี 2547 กบ-ธนกร ทายาทคน เดียวของ อากร ฮุนตระกูล อดีตนักธุรกิจเจ้าของโรงแรม เครืออิมพีเรียล ผู้ล่วงลับ ตกเป็นข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ แทบทุกฉบับ จากการที่เขาหอบเอกสารสิทธิที่ดิน ที่มีพื้นที่ กว่า 3,000 ไร่ บนเกาะสมุย มูลค่าประเมินในเวลานั้นกว่า 3,000 ล้านบาท เพื่อยกให้รัฐนำไปใช้ประโยชน์เป็นป่าชุมชน ป่าต้นน้ำ หรือเพื่อเป็นพื้นที่ป่าสำหรับอนุรักษ์สัตว์ป่าและ พันธุ์พืช เพราะเป็นความตั้งใจเดิมของบิดาที่อยากอนุรักษ์ พื้นที่ป่าไม่ให้ตกอยู่ในมือนายทุนที่หวังพัฒนาพื้นที่ป่าให้ เป็นโรงแรมและรีสอร์ตเท่านั้น

ห้าปีผ่านไป พื้นที่บริเวณนั้นถูกนำไปใช้ประโยชน์สม กับความตั้งใจของผู้บริจาคหรือเปล่า คงไม่มีคำตอบได้ ชัดเจน แต่ที่ชัดเจนกว่านั้นก็คือ ทั้งกบและกอหญ้าพูดตรง กันว่า ‘เมื่อเรายกให้เขาไปแล้ว ก็เป็นเรื่องของเขา’ โลกเป็นดาวเคราะห์ที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง แต่คน บนโลกต่างหากที่จะทำให้โลกใบนี้สว่างไสวได้ด้วยการกระทำ และความคิดดีๆ วงเล็บว่า อย่างไม่ย่อท้อ แม้ว่าความตั้งใจดี อาจลงเอยด้วยผลที่อาจทำให้เราผิดหวังก็ตาม a day BULLETIN หนังสือสำหรับคนเมืองเล่มนี้ ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ทั้งเขาและเธอตั้งใจจะกลับมาอยู่ในเมือง อีกครัง้ การกลับมาอยูใ่ นเมือง สร้างบ้านใหม่ในเมือง ของคูร่ กั ทีใ่ ช้ชวี ติ อยูต่ า่ งจังหวัดมาตลอด ไม่อาจสรุปได้ง่ายๆ ว่าพวก เขาเบื่อต่างจังหวัดและอยากกลับมาเป็นคนเมืองเต็มขัน้ จริงๆ แล้วพวกเขาแค่เหนื่อยกับงานโรงแรมที่กอหญ้าให้คำจำกัด ความว่า ‘ทำงานกับคนเกือบ 300 คน แบบไม่มีวันหยุด และ ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในแต่ละวันบ้าง ทุกอย่างเกิดขึ้นได้เสมอ มันเหมือนโรงพยาบาลนั่นแหละ มันเหนื่อย และตอนนี้เรา ต้องการพักบ้าง’ กบและกอหญ้าย้ำว่า ยังรักพื้นที่สีเขียวใน ต่างจังหวัด และยังเทียวไปเทียวมาเพื่อดูแลโรงแรมเหมือน เดิม แต่อยากใช้เวลาช่วงนี้ อยู่กับเมืองและผู้คนในเมืองที่เขา ห่างหายมานานให้มากขึ้น ที่สำคัญ นี่คือช่วงเวลาที่พวกเขาอยากทดลองใช้ ชีวิตแบบพอเพียงในเมือง หลังจากที่ใช้ชีวิตแบบพอเพียงใน ต่างจังหวัดมานานโข และพวกเขาเรียกชีวิตแบบนั้นกันว่า ‘ฮิปปี้’ อาจจะเป็นฮิปปี้ในเมืองคู่ใหม่ก็ ได้ใครจะไปรู้ คนเราจะมีความสุขกับการอยู่ในเมืองโดยมีจังหวะ ชีวติ ของตัวเองได้ไหม จำเป็นหรือไม่ทคี่ นเมืองต้องใช้ชวี ติ ตาม จังหวะของเมือง? พวกเขาอยากตอบคำถามนี้ให้ได้ด้วยตัว เอง ก่อนจะสรุปอีกครั้งว่า ความสุขของพวกเขาทั้งคู่ซุกซ่อน อยู่ที่ไหนในเมืองนี้บ้าง?

เห็นบ่นๆ ว่าตอนนี้เข้ามาอยู่กรุงเทพฯ แล้ว เบื่อต่างจังหวัดแล้วหรือว่าอย่างไร?

กอหญ้า : จริงๆ มันเป็นเรื่องของความกดดันในการทำงานมากกว่า เพราะจริงๆ แล้วการอยู่ต่าง จังหวัดมันก็ดีกว่าอยู่กรุงเทพฯ อยู่แล้วในเรื่องของสภาพแวดล้อม เพราะกรุงเทพฯ นี่ยังไงมันก็แออัด ขณะที่ต่างจังหวัด ข้อดีคือเรื่องอากาศ ธรรมชาติที่เราได้สัมผัสมากกว่ากรุงเทพฯ แต่ว่าความกดดันใน เรื่องของการทำงานมันทำให้เราเครียด เพราะตั้งแต่เราทำมาก็ 8 ปีแล้ว ไม่ใช่อยู่มาแค่ 2-3 ปี ส่วนกบนี่ ก็อยู่มาเป็นสิบปีแล้ว มันก็เหมือนคนทุกคนที่ทำงานจนถึงจุดหนึ่งมันก็เหมือนหมดแรง ทีนี้เราสองคนก็ มาคิดกันว่า แล้วจะทำยังไงต่อ ก็เริ่มคิดอะไรไม่ออก เริ่มหมดมุกว่าจะทำอะไรดี ก็เลยคิดว่า เราคงต้อง เริ่มพักบ้าง คือเปลี่ยนบรรยากาศก่อน แล้วเราจะได้กลับไปทำให้ดีมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ คือตอน นี้ทุกอย่างมันก็ดีนะ เพียงแต่มันเครียดในการทำงานเท่านั้นเอง อาจจะเป็นเพราะวิธีการทำงานของเรา ด้วย ที่เรากินนอนอยู่ที่ออฟฟิศเลย ตื่นนอนออกจากห้องมาก็เจอคนอยู่สองประเภท คือ แขก กับพนักงาน เราไม่มีเพื่อนร่วมงานที่เป็นเพื่อนๆ กัน แล้วเราก็ไม่ค่อยออกจากโรงแรมด้วย เมื่อก่อนยังน่าออก ไปบ้าง เพราะมันยังสงบเงียบ แต่เดี๋ยวนี้ออกไปก็มีแต่ความยุ่งเหยิง เหมือนเราอยู่ในเมืองเลย เพราะ สมุยกลายเป็นเมืองไปแล้ว ไม่ใช่ชนบทอีกต่อไป ก็เลยมาคิดว่า เออ... ข้างนอกก็ไม่อยากออก อยู่ข้าง ในก็เครียด เลยคิดว่า เออ... พักสักนิดดีกว่า อาจจะไม่ใช่ระยะยาวอะไรมาก เพราะเราก็ใช้ชีวิตในต่าง จังหวัดกันมานานมาก ก็ติดกับการใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด ยังคิดไม่ออกเหมือนกันว่าอยู่กรุงเทพฯ แล้ว จะอยู่กันยังไง มันจะดีหรือเปล่า แต่ก็จะลองดู

ตอนทีค่ ณ ุ รูส้ กึ ว่าเหนือ่ ยเกินไปกับงานทีน่ นั่ คุณสองคนได้มาคุยกันหรือเปล่า หรือว่าต่างคนต่างคิดอยูแ่ ล้ว

กบ : เหมือนการบ่นๆ น่ะครับ เหมือนตัดพ้อกันด้วยว่าเราเริ่มเหนื่อยแล้วนะ แล้วจริงๆ มันก็มีเหตุผล ตรงที่อย่างกอหญ้าเองก็อยู่ห่างบ้าน ห่างแม่กับพี่ชายมานานแล้ว เพราะเขาเคยอยู่กรุงเทพฯ มาตั้ง นาน แล้วต้องไปอยู่สมุยตั้ง 8 ปี มันก็ไม่ใช่เวลาน้อยๆ เขาก็เลยอยากจะมาอยู่ใกล้ครอบครัว ใกล้ เพื่อนๆ ขึ้นอีกหน่อย เราก็เลยคิดตรงกันว่า เรามาทำบ้านที่กรุงเทพฯ กันดีกว่า เพราะที่กรุงเทพฯ เราก็ ไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง อยู่สมุยมันก็ไม่ใช่บ้าน มันเป็นโรงแรม พอมากรุงเทพฯ ก็แวะไปอยู่บ้านพี่ชาย กอหญ้า ก็เป็นบ้านเขาอีก แล้วพอดีปีนี้มันครบ 10 ปีที่ผมอยู่ที่สมุย มันก็รู้สึกด้วยว่า เออ... เราอยู่มา ตั้ง 10 ปีแล้วนะ ก็ประมาณเศษหนึ่งส่วนสามของชีวิตแล้ว ตอนนี้อายุ 30 กว่า เลยถามตัวเองว่าแล้ว ถ้าอยูอ่ กี สัก 30 ปีละ่ ก็ 60 แล้ว หมายความว่าเราจะต้องอยูส่ มุยไปอีกตัง้ 30 ปี แล้วทำทุกอย่างเหมือน เดิมน่ะเหรอ? อีกประเด็นหนึ่ง เราเองก็เหมือนกับกึ่งๆ make statement หรือประกาศออกมาด้วยว่า เราไม่อยากจะขยายโรงแรมให้ใหญ่ขึ้น คืองานโรงแรมเอง เราก็ไม่ได้อินกับมันถึงขนาดที่จะสร้างให้เป็น อาณาจักรอะไรขึน้ มา เพราะธุรกิจโรงแรมทุกวันนีค้ แู่ ข่งก็เยอะ เราจะไปทำตัวเองให้มนั เหนือ่ ยเพิ่มทำไม เลยรู้สึกว่าทุกวันนี้เราก็หนักหนาเพียงพอแล้ว เลยมีความคิดเหมือนกันว่า หรือว่าเราอาจจะไปทำอย่าง อืน่ บ้างทีม่ นั ไม่เกีย่ วกับโรงแรมหรือการทำธุรกิจเพือ่ หาเงิน แต่ตอนนีย้ งั ไม่รนู้ ะครับว่าจะไปทำอะไรได้บา้ ง แต่ว่าในกรุงเทพฯ ก็น่าจะมีโอกาสได้เจอคนและมีโอกาสที่จะได้ทำอะไรอย่างอื่นมากกว่าที่จะอยู่สมุย

ทีแ่ ปลกใจคือ คนที่ไปอยูต่ า่ งจังหวัดเป็นเวลาเกือบ 10 ปี ชีวติ ทีเ่ กีย่ วกับแสงสี มันน่าจะถึงขัน้ ชินไปแล้ว ด้วยซ้ำ และอาจจะไม่อยากกลับมาอยูท่ กี่ รุงเทพฯ แล้ว แต่กลายเป็นว่าคุณสองคนกลับนึกถึงมันขึน้ มา กอหญ้า : มันไม่ใช่แสงสีด้วยน่ะสิ มันเป็นเรื่องของเพื่อนมากกว่า เพราะเรามีเพื่อนๆ ที่อยู่ในกรุงเทพฯ เยอะด้วย เราก็อยากกลับมา จริงๆ มันก็เหมือนคนต่างจังหวัดที่บ้านอยู่สุราษฎร์ฯ แล้วต้องมาอยู่ กรุงเทพฯ สุดท้ายเขาก็อยากกลับไปบ้าน ไปเจอเพื่อนๆ ที่โตมาด้วยกัน ซึ่งก็เหมือนๆ เรา เพราะบ้าน เราก็อยู่กรุงเทพฯ กันทั้งคู่ เรื่องแสงสีมันหมดวัยไปแล้ว สำหรับกอหญ้า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ครอบครัว กับเพื่อนๆ ที่ทำให้เราคิดถึงมากๆ ยิ่งช่วงหลังๆ มันยิ่งคิดถึง อยากมีความอบอุ่น ซึ่งอย่างกบเขาไป เรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็ก กอหญ้าไปตอนอายุ 15-16 ก็เรียนยาวเกือบ 9 ปี ก็ไม่ได้อยู่กับครอบครัว พอกลับมาทำงานกรุงเทพฯ ได้ 2-3 ปี ก็ต้องไปอยู่สมุยอีก 8 ปี เพื่อนๆ บอก เหมือนเราไปเรียนเมือง นอกอีกรอบ ทำให้เราห่างเหินกับคนอื่นๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไป มันทำให้เราไม่อบอุ่น

ถ้าถามในมุมของคนที่แต่งงานกัน อยู่ด้วยกันแล้ว ที่บอกว่าขาดความอบอุ่น แปลว่าความอบอุ่น หา จากแฟนหรือคนที่เรารักอย่างเดียวไม่พอ อย่างนั้นใช่ไหมคะ?

กอหญ้า : ไม่พอค่ะ อย่างสมมุติว่า เวลาคนทั่วไปทะเลาะกับแฟน ถามว่า ใครล่ะที่เขาจะโทร.หา ก็ เพือ่ นใช่ไหม อาจจะชวนออกไปเจอกันข้างนอก ไปปลอบอกปลอบใจกัน แต่กอหญ้ากับกบไม่มไี ง ทะเลาะ กันก็ต้องทนเจอกันอย่างนี้ แล้วก็ต้องเห็นหน้ากัน สุดท้ายก็ต้องมาปลอบใจกันเอง (หัวเราะ) เพราะมัน ไม่มีคนอื่นมาปลอบใจเรา เราก็มีกันแค่สองคน

แล้วข้อดี ข้อเสีย ของชีวิตแบบนี้คืออะไร

กอหญ้า : ข้อดีคือ เราก็ไม่จากกันเลยไง (หันไปเกาะแขน) เราก็ตัวติดกัน รักกันมาก เพราะฝ่าฟันทุก อย่างมาด้วยกัน เช้า กลางวัน เย็น แม้กระทั่งที่นั่งในห้องทำงานของเราก็ยังต้องเจอกัน คือเราไม่มีใคร แล้ว ก็ต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน ในขณะที่บางคนที่เขามีชีวิตร่วมกับคนอื่นๆ ก็อาจทำให้ต้องทะเลาะกัน บ่อยๆ อาจจะแตกร้าวง่ายขึน้ ก็ได้ เพราะเพือ่ นๆ อาจจะปลอบใจเสร็จก็แนะนำคนอืน่ ให้เจอกัน (หัวเราะ) นัน่ ก็อาจจะเป็นข้อเสียด้วย เพราะคนเราเมือ่ มาคบหาเป็นคูก่ นั แล้วมันก็ตอ้ งทะเลาะกันบ้าง เพือ่ นก็ตอ้ ง ทะเลาะ แม่กับเราก็ต้องทะเลาะกัน

ส่วนหนึ่งที่ฟังแล้ว รู้สึกว่ามันก็เป็นอีกมุมนะ คือแฟนอาจจะไม่สามารถมาเติมเราได้ทุกอย่าง มันก็ ต้องมีมุมอื่นด้วย เช่น ครอบครัว เพื่อนๆ

กอหญ้า : ใช่ เราคิดแบบนั้นเหมือนกัน โอเค สามีเราก็เป็นหลักอยู่แล้ว เพราะถ้าเริ่มใช้ชีวิตคู่แล้ว เราก็ไม่มีใคร แต่มันก็ไม่เหมือนความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่กับเรา หรือพี่ชายกับน้องสาว เพื่อน ความ สัมพันธ์เหล่านี้มันไม่เหมือนกันเลย และมันเติมเต็มได้คนละแบบ คนที่โชคดีก็จะมีครอบครัวที่อบอุ่น มีสามีที่รักเราจริงๆ มีเพื่อนที่ซื่อสัตย์กับเรา กบ : อย่างครอบครัวกอหญ้าก็จัดว่าเป็นครอบครัวที่สนิทกัน และอบอุ่นมากนะครับ จริงๆ แล้วก็ต้อง มองไปที่แต่ละคนด้วย อย่างผมโตมาในครอบครัวคนจีนไหหลำ มันก็เป็นครอบครัวใหญ่ แต่มันก็แตก ต่างกันนะ เช่น คนจีนถึงเวลาก็ไปเช็งเม้งกัน ตรุษจีนก็ให้แต๊ะเอีย แต่บ้านคนไทย เรื่องแบบนี้ไม่มี คือ ครอบครัวใหญ่แบบคนจีนมันก็สนิทอีกแบบหนึ่ง เป็นญาติพี่น้อง ลุงป้าน้าอา ของกอหญ้าเขาก็สนิท แบบครอบครัวเล็กๆ มีพ่อแม่ พี่ชาย ซึ่งสนิทกันมากๆ ด้วย ในขณะที่ผมไม่มีพี่น้องด้วย ทำให้ผมรู้สึก ว่าตรงนี้มันก็ต่างกันไปด้วย ผมอาจจะไปสนิทกับลูกของอาแทน

เอาละ ที่คุณตัดสินใจมาใช้ชีวิตที่กรุงเทพฯ มากขึ้น ด้วยเหตุผลเพราะว่าอยากเบรกจากการทำงานที่ ทำมานานเป็นสิบปีด้วย กบ : ใช่ ผมว่าชีวิตไม่ควรจะมีด้านเดียว

มันสำคัญยังไง กับการที่คิดว่าชีวิตไม่ควรจะมีด้านเดียว

กอหญ้า : จริงๆ มันไม่ใช่ว่าชีวิตแบบไหนจะดีกว่ากันหรอก เพราะคนที่เขาใช้ชีวิตแบบเดียวด้านเดียว อาจจะมีความสุขก็ได้กับการที่ต้องทำงานหรือใช้ชีวิตแบบเดิมๆ เป็นเวลา 20-30 ปี แต่นั่นไม่ใช่กรณี

ของกอหญ้ากับกบ เพราะเราสองคนมีอะไรอยากทำมากกว่านั้น อย่างกอหญ้าอยากเรียนด้านอนุรักษ์ สิ่งแวดล้อม หรือลงลึกกับการอนุรักษ์มากขึ้น เป็นต้น คือเราคิดว่ามันอาจจะมีอย่างอื่นที่เราทำและมี ความสุขอีกไหม? ที่ไม่ใช่เฉพาะการทำงานโรงแรมอย่างเดียว กบ : หรือถึงเราจะทำธุรกิจโรงแรม เราก็ไม่ได้คิดแบบคนอื่น เพราะเรามีความเป็นนักธุรกิจกันน้อย มาก ที่อื่นเขาอาจจะตั้งเป้าการทำงานให้ได้กำไรเยอะๆ กำไรห้ามตก ดังนั้น ผู้จัดการก็จะเหนื่อย บางทีอาจจะต้องปั้นตัวเลขกัน แต่เป้าเราตกได้นะ ไม่เป็นไร เพราะเราเซตเป้าหมายตามความเป็นจริง และเป็นไปได้ด้วย เราไม่ได้เน้นเรื่องกำไรหรือเพื่อหาเงินมากขนาดนั้น

แล้วคิดว่าการทำธุรกิจแบบนี้คือรูปแบบในการทำธุรกิจที่ยั่งยืนหรือเปล่า

กบ : มันจะยั่งยืนหรือเปล่าก็ไม่รู้สิ เพราะธุรกิจในโลกทุกวันนี้เขาก็วัดการเจริญเติบโตทางรายได้ หรือ กำไรมากๆ ในทางเศรษฐศาสตร์เชื่อกันว่า การทำสเกลใหญ่ ต้นทุนก็ยิ่งถูก หรือหลัก economy of scale แปลว่า ทำธุรกิจก็ต้องขยายธุรกิจ ทำอะไรเพิ่มขึ้น เพื่อกำไรจะได้สูงขึ้น แต่เราไม่คิดแบบนั้น นี่ก็ เพิง่ คุยกันมาว่า ปัญหาอย่างหนึง่ ของโรงแรมทีไ่ ม่ได้คดิ จะเติบโตหรือขยายงานนัน้ เมือ่ ถึงจุดหนึง่ พนักงาน ก็ไม่มที จ่ี ะไป เพราะถ้าเขาอยากไปได้สงู ขึน้ ในองค์กรของเรา เขาก็ไปไม่ได้ แต่ถา้ เขาไปอยูใ่ นเครือโรงแรม ที่ใหญ่ขึ้น เขาก็จะโตขึ้นได้อีก แต่สำหรับเราเราเลือกที่จะประกาศว่า พอแค่นี้ ไม่ขยายแล้ว มี 83 ห้อง พอแล้ว ไม่มสี าขาเพิม่ เพราะไม่ได้สนใจจะทำธุรกิจมาก อยากไปทำอย่างอืน่ บ้างทีไ่ ม่ใช่ธรุ กิจ ไม่อยาก ทำงานหาเงิน แต่อยากทำอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่เงิน ซึ่งยังไม่รู้ว่าอะไร ก็ต้องลองก่อน จะได้มีคำตอบให้ ได้ ถ้าไม่ดีก็อาจจะไปทำโรงแรมเหมือนเดิม

ตกลงสเตทเมนต์ที่เราประกาศออกมาว่าจะทำธุรกิจแบบนั้น มันมัดตัวเองหรือว่ามันเป็นฐานในการ ยืนต่อไปกันแน่

กบ : ผมว่ามันก็มัดตัวเองนะ แต่กอหญ้าเขาพูดเสมอว่า พูดแล้วต้องทำให้ได้อย่างที่พูด นี่คือสิ่งที่ฝรั่ง เขาถือกันด้วยนะ เพราะคำว่า hypocrite หรือคนที่พูดอย่างทำอย่าง เขาถือว่าเป็นคนที่ห่วย ดีแต่พูด ซึ่ง ผมจะทนไม่ได้เลย เพราะไม่อยากเป็นคนแบบนั้น ผมคิดว่า เอาละ... ถ้าผมมั่นใจในหลักการของตัว เองแล้ว ผมก็จะประกาศออกมา ถ้ามันมัดตัวเองก็ไม่เป็นไร แต่เรามั่นใจว่าเราเชื่อแบบนี้ และจะทำ

ส่วนใหญ่จะเห็นว่าก็จะมีแต่เรื่องการทำธุรกิจ

สุดท้ายแล้วรู้สึกว่า สิ่งที่ทำไปเป็นยังไง คิดว่าตัวเองคิดถูก หรือคิดผิด ควรหรือไม่ควร หรือว่าเรา คิดล้ำไปกว่าที่ควรจะเป็น กอหญ้า : เราก็ไม่อยากจะคิดอะไร เพราะว่าเราทำไปแล้ว เราต้องตัดใจตั้งแต่ตอนแรกแล้ว เราไม่รู้ว่า อะไรจะเกิดขึ้น คนดูแลดีหรือเปล่า เมื่อมันทำไปแล้วไม่ได้อยากไปคิด หรือไปเสียดายมัน เพราะว่ามัน ไม่มีทางที่จะกลับมาได้แล้ว กบ : คือต่อให้เอากลับมาก็อีกแหละ ก็อาจจะมีคนย้อนถามกลับมาว่า ไหนคุณบอกคุณให้ไปแล้ว แล้ว ทำไมมาเอาคืนอีกล่ะ ผมว่ามันก็ขึ้นอยู่กับว่าคนอื่นๆ ที่เขาได้รับรู้ด้วยล่ะครับ เพราะถ้าเขาคิดแบบ เดียวกับเราแล้วเขาอยากให้มีป่าอยู่ เขาก็รู้อยู่แล้วว่าที่มันอยู่ตรงนี้ นายอำเภอก็รู้ เพราะเราให้เอกสาร ดูแล้วว่ามันอยู่ตรงไหนบ้าง สามารถที่จะไปเช็กได้เลยว่าตรงนี้ยังเป็นป่าอยู่หรือเปล่า แต่ถามว่า มีใคร ทำบ้างล่ะ รัฐเอาไปแล้วไม่ใช่เหรอ รัฐเอาไปประกาศบอกว่า ทำป่าในสมุยออกมาได้ตั้งสองหมื่นสาม พันไร่ แต่ไม่เคยพานักข่าวไปเดินดูว่ามันอยู่ตรงไหนบ้าง

สมมุติว่าที่ที่ให้ ไป มันไปตกอยู่ในมือของนายทุนบางกลุ่ม

กอหญ้า : ก็คงรู้สึกแย่นะ แต่มันทำไปแล้ว แก้ไขไม่ได้แล้ว ซึ่งเรื่องที่ว่ามันก็มีทางเป็นไปได้แหละ กบ : ใช่ เราทำไปแล้ว แต่ถามว่า ไอ้ที่ที่พ่อผมซื้อมา ซึ่งตั้งอยู่บนเกาะสมุย อำเภอเกาะสมุยนี่เป็นพื้นที่ ของใครวะ ใครเป็นเจ้าของเกาะสมุย ถ้าเกิดว่าคนที่เป็นเจ้าของพื้นที่เกาะสมุยเขาไม่อยากได้ป่า แล้ว เราเอาไปยกให้เขา มันก็ไม่เป็นป่า เพราะเขาไม่อยากได้ เพราะฉะนั้น ต่อให้เราอยากให้มันเป็นป่า แต่คนอื่นเขาไม่อยากได้ แล้วเราก็ไปยื้อว่า ตรงนี้ต้องทำให้เป็นป่านะ คิดดูว่ามันจะเหนื่อยแค่ไหน? ทำ โรงแรมแค่นี้ก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้วนะ ต้องไปทำหน้าที่ ซึ่งจริงๆ แล้วผมถือว่ามันเป็นหน้าที่ของรัฐด้วย ที่พวกคุณจะต้องทำให้มันมีป่า แต่ถ้ารัฐไม่ทำแล้วให้เอกชนเจ้าของโรงแรม 83 ห้องเนี่ยไปดูแลพื้นที่ป่า พันกว่าไร่ มันไม่ไหวนะครับ แต่สุดท้ายให้ไปแล้วก็ไม่ได้มีใครมาดูแลสักเท่าไหร่ ชาวบ้านเองบางทีไป ถามเนี่ย เขายังพูดอยู่เลยว่า นี่เป็นที่ของคุณอากร จริงๆ แล้วเราคิดว่า เรายกให้ชาวบ้านก่อนที่เราจะ ยกให้รัฐอีกนะ เราบอกชาวบ้านว่า ให้เอาไปทำเป็นป่าชุมชนนะ ข้อแม้เดียวนี่แหละคือว่า ทำป่าชุมชน แต่ไม่เคยมีคนมาให้ความรูว้ า่ ป่าชุมชนทำยังไง ส่วนใหญ่ปา่ ชุมชนเกิดขึน้ เพราะชาวบ้านเป็นคนทำ เป็น คนริเริ่มที่จะทำ ไม่ใช่อยู่ๆ มีคนมายกให้ว่า เอ้า... คุณ เอาพื้นที่นี้ไปทำป่า แต่เขาต้องอนุรักษ์ด้วยตัว เขาเองไง ทีนี้ถามว่า จริงๆ แล้วมันเป็นปรากฏการณ์ที่รัฐควรที่จะโอบอุ้มเรา มาช่วยเราดูแล เพราะว่า นี่คือเราทำสิ่งดีๆ ให้กับสังคม ให้กับส่วนรวม แต่มันเหมือนเราพยายามให้แต่ไม่มีใครอยากได้

รู้สึกอกหักไหมกับสิ่งที่ทำอยู่

กบ : นั่นแหละ ความรู้สึกมันจะเป็นประมาณนั้นแหละ

คนทีพ ่ ดู อย่างทำอย่าง เขาถือว่าเป็นคนทีห่ ว่ ย ดีแต่พดู ซึ่งผมจะทนไม่ได้เลย เพราะไม่อยากเป็นคนแบบนั้น ผมคิด ว่า เอาละ... ถ้าผมมั่นใจในหลักการของตัวเองแล้ว ผมก็จะ ประกาศออกมา ถ้ามันมัดตัวเองก็ไม่เป็นไร แต่เรามั่นใจว่า เราเชือ่ แบบนี ้ และจะทำแบบนีก้ พ ็ อแล้ว เหมือนคิดกันอยู่สองคนเลย ท้อไหมที่คนรอบตัวไม่เห็น ไม่คิดเหมือนที่คุณคิด

แบบนี้ก็พอแล้ว และโชคดีที่กอหญ้าเขาโอเคด้วย กอหญ้า : ที่ถามว่ามันยั่งยืนไหม และจะอยู่ได้นานไหม กอหญ้าว่า เราไม่ควรจะไปยึดติดอะไรทั้งสิ้น เพราะเอาเข้าจริงๆ นะ ถ้ามันจะเจ๊งก็คือเจ๊งน่ะ ก็ขายมันไป คิดแค่นี้ดีกว่า สบายใจดี เพราะไม่แน่วัน หนึ่งเราอาจจะต้องขายไปเพราะไม่รู้จะทำไปทำไมก็ได้ คือเราก็ไม่อยากยึดติดน่ะ อีกอย่าง การที่เรา พยายามทำอะไรทีพ่ อเพียง ในขณะทีส่ งั คมในความเป็นจริงมันไม่เป็นตามนัน้ เลย มันก็คอ่ นข้างลำบาก เช่น คนที่ทำโรงแรมก็คิดแต่จะขยายๆๆๆๆ ถามจริงๆ ตอนนี้สมุยมีโรงแรมกี่แห่งแล้วล่ะ?

ขอถามเรื่องที่ดินที่ได้บริจาคให้ทางการไป ถามตรงๆ ว่า ที่มากมายขนาดนั้น คุณเคยมีสักแวบหนึ่ง ไหมที่คิดว่า เอ๊ะ ตกลงทำถูกหรือเปล่า

กบ : อืมม์ คิดผิด (หัวเราะ) กอหญ้า : เราก็อยากให้คนมาปกป้องผืนป่าน่ะ ที่ผ่านมาก็พยายามหลายทาง สุดท้ายก็คิดว่าบริจาค ไปเลยดีกว่า คิดว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วที่จะให้คืนกับสังคมได้ แล้วก็หวังว่าคงจะมีคนมาดูแลและ ทำให้มันเป็นไปตามจุดประสงค์ที่เราต้องการ

แล้วตกลงมันเป็นยังไง

กอหญ้า : มันก็ไม่ได้เป็นไปตามที่เราต้องการ กบ : ผมอยากจะถามรัฐดังๆ เลยว่า คุณไปดูบ้างหรือเปล่าว่าที่ที่ให้ไปมันอยู่ตรงไหนบ้าง กอหญ้า : เขาไม่ได้ให้ความสำคัญ พูดง่ายๆ คือ เสียใจนะที่รัฐไม่ได้ให้ความสำคัญ แล้วรัฐเองก็อยาก จะพยายามเอาพื้นที่ป่าไปทำประโยชน์ กบ : ผืนป่าทั้งหมดรวมกันแล้วก็ 3 พันกว่าไร่ แต่มันไม่ได้เป็นผืนเดียวกันไง มันเป็นแบบกระจาย คือ โดยทัว่ ไปมันก็มคี วามยากลำบากทางกายภาพของมันอยูแ่ ล้วทีจ่ ะมีใครไปดูแล ใครก็แล้วแต่ ต่อให้เป็น รัฐเองก็เถอะที่จะดูแลให้มันได้อย่างที่มันควรจะเป็น แต่ว่าอีกส่วนหนึ่งจริงๆ แล้วคนที่อยู่รอบๆ บริเวณ นั้น ถ้าเขาอยากจะมีป่าไว้ให้กับชุมชนของตัวเอง ก็ต้องช่วยกันดูแลกันเองด้วย เพราะป่าของชุมชนใน ภาคเหนือ ภาคอีสานก็มี ภาคใต้ก็มี ที่ชาวบ้านดูแลกันเอง แต่ว่านั่นคือความต้องการของชาวบ้าน แต่ ชาวบ้านที่สมุยเนี่ย ผมก็ไม่เห็นว่าเขาจะสนใจเรื่องของการที่อยากจะมีป่าขึ้นมาขนาดนั้น เพราะว่า

กบ : นั่นก็คือความคาดหวังของเราไง เราก็ต้องไปจัดการกับความคาดหวังของเราเองว่า เออ ในเมื่อ เราไปคาดหวังให้คนเขาทำหรือคิดแบบเรา หรือรู้สึกแบบเรา แล้วเขาไม่รู้สึกแบบนั้น มันก็ไม่ใช่ความ ผิดของเขา มันเป็นเพราะว่าเราอยากให้เขาเป็น สิ่งที่เราควบคุมได้อย่างเดียวก็คือตัวเราเองเท่านั้นเอง อย่างเรื่องที่ดินนะ ผมว่าที่ดินทุกที่ แม้กระทั่งที่ที่เรานั่งอยู่นี่ ถามว่า ร้อยปีผ่านมามันเคยเป็นอะไรมา บ้าง โห... ร้อยปีที่แล้วมันคงเป็นป่า เป็นที่นา แถวกรุงเทพฯ แต่ก่อนเคยมีเสือมาก่อนหรือเปล่า เราก็ นึกภาพไม่ออก เพราะตอนที่เราเกิดมามันเป็นตึกไปหมดแล้ว เช่นเดียวกันกับที่ท้องทรายเหมือนกัน เราเป็นเจ้าของมันมายี่สิบปี ก่อนหน้านั้นมันก็อาจจะเคยมีเจ้าของ แล้วถ้าย้อนกลับไปร้อยปี สองร้อย ปี มันก็อาจจะเป็นป่า เป็นที่ที่สัตว์อยู่ แต่ตอนนี้เราจะมาบอก โหย... นี่มันที่ของฉัน แล้วฉันจะต้อง สืบทอด ยึดเอาที่เป็นของตัวเอง กระทั่งตายไปแล้วก็ยังต้องมีทายาทมาสืบทอดต่อไปอีก ผมว่ามัน เป็นการสร้างทุกข์ให้ตัวเองเปล่าๆ

คือตกลงว่าที่แต่ละที่เป็นของชั่วคราว เรามาอยู่เป็นเจ้าของก็ชั่วเวลาหนึ่ง

กบ : ชั่วเวลาหนึ่งเท่านั้นเอง มันไม่ได้มีอะไรที่ยั่งยืนเลย อาณาจักรหลายๆ อาณาจักรก็ล่มสลายไป ทิง้ ไว้แต่ซาก อย่างนครวัดเอย ในอียปิ ต์เอย แล้วไม่มใี ครรูว้ า่ แล้วคนเหล่านัน้ เขาไปไหนแล้ว คือทุกอย่าง มันก็มีการดับสลาย แล้วคนที่เคยเป็นเจ้าของพื้นที่เหล่านั้น ตอนนี้ก็ไม่ใช่แล้ว เป็นคนอีกเผ่าพันธุ์หนึ่งที่ ไปยึดครองที่ตรงนั้นที่ไปเรียกว่าประเทศอียิปต์ ที่ไปตีเส้นกันภายในไม่เกินร้อยปีที่ผ่านมา เพราะฉะนั้น เรื่องความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมันก็ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นเอง ไอ้ครั้นที่จะไปคิดว่าถ้าเราจะมีลูกแล้วจะให้ ลูกมาสืบทอดไป แล้วยังไงล่ะ...? ลูกอาจจะไปเป็นศิลปินก็ได้ เพราะไม่อยากทำแบบที่เราคิด แล้วเราก็ ไปตั้งความหวังกับมันให้มันมาทำ ถ้ามันไม่ทำ เราก็มานั่งเสียใจว่า โห กูนี่เก็บไว้ให้มึงอย่างดีเลยนะ เนี่ย แต่ทำไมมึงไม่ทำวะ ไปโกรธมันอีก ก็มันไม่อยากได้น่ะ

อยากรู้ว่า การที่พวกคุณมาทำหรือมาสนใจเรื่องของสิ่งแวดล้อม ทำได้แค่ไหน

กบ : เราคิดว่าสิ่งที่ทำได้คือในโรงแรม เพราะว่าโรงแรมเป็นของเรา ในพื้นที่ของเรา เพราะฉะนั้น เราก็ ทำได้กับพนักงานเรา เพราะเขาต้องฟังเรา ไม่ฟังเราก็เท่ากับฝ่าฝืนกฎบริษัทหรือไม่ปฏิบัติตามผู้บังคับ บัญชา แน่นอนว่าก็ทำงานด้วยกันไม่ได้ ถ้าอย่างนัน้ คุณก็ไปทำทีอ่ น่ื เพราะเราก็จะตีกรอบและระเบียบ ของการที่จะอยู่ร่วมกันกับธรรมชาติให้ได้ เช่น ห้ามตัดต้นไม้ ห้ามล่าสัตว์ เจอจิ้งเหลน เจอแย้ ไม่ใช่ว่า ไปเอาหนังสติ๊กมายิงหรือไปตีมันแล้วเอาไปกินนะ ไม่ได้ เป็นเรื่อง เป็นเรื่องใหญ่ด้วย และคุณอาจโดน ไล่ออกได้ จากนั้นแนวคิดนี้มันก็จะถูกพูดต่อๆ กัน จนท้ายสุดแล้วพนักงานในโรงแรมก็รู้หมด เช่น ถ้ามี คนมายิงนกตาย เราก็จะติดประกาศบอกว่ามีคนมายิงนกแต่ว่าไม่รู้ว่าเป็นใคร ให้ทุกคนช่วยสอดส่อง ด้วย เพราะว่าเราจะไม่อยู่ร่วมกับคนแบบนี้ แค่นี้ทุกคนก็รู้แล้วว่าหลักการเราเป็นอย่างไร

ถึงจุดหนึง่ สิง่ ทีค่ ณ ุ สองคนคิดจะทำตรงนี้ มันจะเป็นแนวเอ็นจีโอ หรือมูลนิธอิ ะไรสักอย่างเลยหรือเปล่า

กบ : ไม่ได้คิดจะทำเอง แต่ว่าอาจจะไปทำกับคนอื่นก็ไม่แน่ เพราะมันก็มีคนทำงานตรงนี้อยู่แล้ว

ทุกวันนีเ้ ราก็ไม่ได้ทำงานเพือ่ หาเงินเพิม่ แล้ว แต่ เราอยากใช้ชีวิต แต่คนอื่นที่มีประมาณหนึ่งแล้วไม่ พอเสียที ก็ตอ้ งหากันไปไม่มวี นั จบ คนเราไม่วา่ มันจะ มีมากหรือมีนอ้ ย มันก็รจู้ กั พอได้ครับ

เราอาจจะไปเรียนรู้งานจากเขาก็ได้

วันนี้พูดได้หรือเปล่าว่า ด้วยวิถีชีวิตที่รักธรรมชาติ ใช้ชีวิตง่ายๆ ทำให้พวกคุณเป็นคนที่ไม่ได้สนใจ เรื่องวัตถุมากเท่าแรกๆ เอ๊ะ หรือว่าไม่เคยเป็นมาก่อนเลย

กบ : ผมไม่เป็นนะ กอหญ้า : แต่ก่อนกอหญ้าเป็นมากกว่านี้ คือพออยู่ในสังคม อยู่ในสายงานที่เราเคยทำ เช่น พวก โฆษณา มันก็ต้องไปออกงานไฮโซ เรื่องวัตถุนิยมต่างๆ นี่ก็เลยเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของงานด้วย ซึ่ง ตอนนี้ก็ไม่เอาแล้ว มันดูไร้สาระน่ะ อีกอย่างเราก็ไปอยู่กับธรรมชาติมาเยอะแล้วด้วย แต่ก็อาจจะพูดได้ ว่าเราก็เห็นสัจธรรมเหมือนกันว่า เฮ้ย บางสิ่งบางอย่างมันไม่ได้มีความจำเป็นในการดำรงชีวิตจริงๆ ก็ ยังเคยคุยกับกบเลยนะว่า จริงๆ แล้วถ้าเกิดในโลกไม่มีธุรกิจหรือทุนนิยม มันมีปัจจัยอะไรบ้างที่ทำให้ เราใช้ชีวิตอยู่ได้ เช่น อาจจะเป็นการเพาะปลูก เพราะเราต้องกิน เราต้องมีบ้าน ที่อยู่อาศัย กบ : มีเครื่องนุ่งห่ม มียารักษาโรค ก็ปัจจัย 4 น่ะนะ แล้วถามว่าปัจจัย 4 มันทำให้ชีวิตเราอยู่ได้ไหม บอกได้เลยว่ามันทำให้ชีวิตอยู่ได้เลยครับ แต่ว่ามนุษย์เนี่ยมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ขี้เบื่อ เราถึงได้สร้างอะไร ต่ออะไรให้มันแบบว่า complex ไปหมดเลย ยกตัวอย่าง เอาแค่ 20 ปีก่อนหน้านี้ ตอนเราเด็กๆ เข้า ซูเปอร์มาร์เก็ตมันไม่มีทางเลือกเยอะเท่านี้นะ ไม่มีหรอกมายืนงงว่า จะซื้อยาสีฟันยี่ห้อไหนดีวะ ตรงนี้ คือเรื่องมาร์เก็ตติ้งไง ซึ่งมาร์เก็ตติ้งมันจะมามีผลก็ตอนที่เรียกว่าสังคมมันอยู่ในภาวะปกติสุข คือไม่ได้ มีการรบราฆ่าฟันกัน ไม่ได้มีสงครามกัน ดูอย่างอิรักสิ คนที่จบมาร์เก็ตติ้งมามันจะมีประโยชน์อะไร ถ้า ต้องไปอยู่ในอิรักน่ะ คุณต้องเป็นหมอสิ หรือไม่คุณก็ต้องเป็นทหาร สอดแนมอะไรก็ว่ากันไป มันแล้ว แต่ว่าเราอยู่กับสังคมไหน หรือสมมุติว่าเราเป็นคนไทยที่ไปอยู่ทิเบต อยู่ไปสักพักเดี๋ยวมันจะเกิดความ รูส้ กึ เบือ่ เริม่ คิดว่า ถ้าเรามาเปิดเซเว่นฯ ตรงนีน้ ะ รับรองขายได้แน่ๆ คนคงอยากซือ้ แต่วา่ ในขณะเดียวกัน มันเป็นเรื่องของการตอบสนองความอยากของตัวเองด้วย ซึ่งผมไม่เถียงนะว่าผมก็มีความอยาก แต่ก็ พยายามที่จะมีความอยากให้มันน้อยลง เช่น การซื้อเสื้อผ้ามียี่ห้อนี่ตัดไปเลย แต่ผมคิดว่าผู้ชายกับผู้ หญิงมันก็ต่างกัน เพราะผู้หญิงชอบการแต่งตัวมากกว่า กอหญ้า : อย่างกระเป๋าตังค์แบรนด์เนมใบนี้ กอหญ้าใช้มาเป็นสิบๆ ปีแล้ว และพบว่า จริงๆ เราก็อยู่ ได้ด้วยกระเป๋าใบเดียว ไม่จำเป็นต้องมีหลายใบ แล้วไม่นานมานี้พอดีเพื่อนเอารูปที่ถ่ายสมัยสาวๆ มา ให้ดู แล้วก็เห็นว่า เฮ้ย... เรายังใช้กระเป๋าตังค์ใบเดิมอยู่เลย ก็มานั่งคิดว่า ถ้าเกิดเราใช้ทรัพยากรอย่าง คุ้มค่าจริงๆ มันอยู่ได้นานมากนะ มันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีแบบเดียวกันหลายๆ อย่าง กบ : แต่นั่นไง... สุดท้ายมันเป็นเรื่องของความเบื่อ กอหญ้า : เบื่อก็ต้องไปซื้อของ แล้วถ้าไม่มีใครซื้อ ธุรกิจมันจะอยู่ได้ยังไง กบ : ก็ไปซื้อของใหม่ จะได้ไม่เบื่อ จะได้มีชุดใหม่มาเดินให้เพื่อนๆ เขาดู

แต่คอนเซ็ปต์อย่างคุณกอหญ้าก็มีคนเอาไปใช้อีกมุมนะ เช่น อ้าว ซื้อของแพง จะได้ ใช้นานๆ สุดท้าย แล้วก็ไม่ได้ ใช้นะ แล้วก็ต้องไปซื้ออีก

กอหญ้า : บางครั้งกอหญ้าก็ยอมรับว่ายังซื้อของแพงอยู่ แต่ว่าซื้อแล้วใช้ได้นานก็เอา ขณะที่บางอย่าง ที่เราซื้อถูกแต่อายุการใช้งานน้อย มันก็เป็นขยะ ซึ่งบางอย่างอาจจะเป็นขยะที่ไม่ย่อยสลายด้วย มันก็ เป็นเรื่องของสิ่งแวดล้อมแล้ว คิดดูว่าขยะที่เราเอาไปทิ้งหรือสร้างขึ้นมาทุกวันนี้มันเยอะมาก เราถึงได้มี ปัญหาเรื่องโลกร้อนในปัจจุบัน เพราะว่าของพวกนี้เราไม่สามารถที่จะกำจัดได้ คือบางอย่างที่เราจะซื้อ เราต้องเลือกของให้ดีด้วย ใช้ได้คุ้ม ต้องรู้ว่าไอ้ยี่ห้อที่มันแพงมันใช้ได้นานจริง

กบ : ถ้าเป็นนักเศรษฐศาสตร์ เขาจะคิดว่า นั่นคือการโดนนักการตลาดหลอก เพราะว่าจริงๆ แล้ว สินค้ามันก็เหมือนกัน ท้ายสุดแล้วก็ทำมาจากวัสดุชนิดหนึ่งเหมือนๆ กัน การที่คุณไม่เอายี่ห้อไปติด คุณอาจจะขายมันได้ราคาถูกลงไปอีกเยอะเลย แต่ว่า marketing cost ที่คุณโฆษณาเพื่อทำให้คนรู้จัก แบรนด์นี้ เลยเป็นเหตุให้ของมันแพงขึ้นมา

เราเถียงแทนมาร์เก็ตติ้งนะ สมมุติอย่างเครื่องหนังที่ใช้ มันก็เป็นหนังที่หายาก หนังลูกแกะ ลูกวัว จน กระทั่งล่าสุดใช้หนังลูกหมูแล้ว มันคือ value added ที่มันใส่เข้าไปและอาจจะใช้ ได้นานจริงๆ

กบ : แต่มันนานขนาดนั้นจริงๆ หรือเปล่าล่ะ จริงๆ ถ้าเรารู้จักช่างทำหนังนะ ที่สมุยก็มีคนที่เขาเย็บ หนังได้ เขาทำได้หมดเลย เข็มขัด กระเป๋า ถามเขาก็ได้ เขาก็ list cost ออกมาได้ว่าถ้าเกิดจะไปหาหนัง แบบที่ว่ามาจริงๆ ต้นทุนมันอยู่ที่ประมาณเท่าไหร่ แล้วมาทำเองเนี่ย ช่างฝีมือ ค่าแรงคนเนี่ยอีกเท่าไหร่ ถ้าทำในเมืองไทย ทำในประเทศโลกที่สามมันไม่แพงขนาดนั้นหรอก เพียงแต่มาโดนค่าขนส่ง เพราะ คุณผลิตมาจากอิตาลี เจอภาษีเข้าไปอีก บวกกับค่ามาร์เก็ตติ้ง ลองคิดดูว่า cost ของไอ้แบรนด์เหล่านี้ เนี่ย จริงๆ แล้วมันอยู่ที่การผลิต อยู่ที่โปรดักชั่น หรือว่ามันอยู่ที่มาร์เก็ตติ้งกันแน่ กอหญ้า : แต่แบรนด์เนมก็ไม่ได้หมายความว่ามันไม่ดีนะ คือเราก็ต้องมาดูว่า ที่บอกว่าใช้ได้นานเนี่ย คือแบรนด์ไหน แล้วก็ลองใช้ดูสิ แต่ปัญหาอย่างหนึ่งที่เราเห็นคือ ของทุกอย่างเดี๋ยวนี้มันพังเร็วมาก พลาสติกใช้ได้ปีสองปีก็เริ่มสึก เพราะเขาต้องกระตุ้นให้ซื้อ เลยทำให้โลกเรามีขยะเร็วขึ้น แล้วก็มากขึ้น

ฟังดูแล้วเหมือนคุณสองคนรู้ทันทริกของมาร์เก็ตติ้งเลย ถ้าถามจริงๆ ว่า แล้วคุณใช้ชีวิตที่ยังอยู่ใน โลกของมาร์เก็ตติ้งหรือว่าทุนนิยมได้ยังไง

กอหญ้า : พูดจริงๆ นะ คือเราเบื่อมาก กบ : มันเป็นเรื่องที่ต้องมาถกกัน ว่าจริงๆ แล้วสินค้าที่คุณพูดถึงมันคืออะไร อย่างเราพูดถึง value การ ที่เราตั้งราคาสินค้าอย่างหนึ่งแล้วบอกว่า value ของมันเท่านี้ จริงๆ แล้ว cost มันเท่าไหร่ไม่มีใครรู้ ถ้ารู้ คนมันก็ไม่ซื้อหรอก แถมจะด่าอีกด้วยว่า บวกเพิ่มขนาดนี้เลยเหรอ แต่จริงๆ แล้วถ้าคนเชื่อว่าสิ่งนี้มี value เท่านี้แล้วพร้อมจะจ่าย เพราะเขามีกำลังจะจ่าย ไม่คิดว่าถูกหลอก มันก็เป็นเรื่องของเขาน่ะ เรา ก็ไม่ได้เดือดร้อนด้วย แต่ถามว่า แล้วเราอยู่ในโลกที่เป็นอย่างนี้ได้ไหม อยู่ได้ เพราะถ้าคนอื่นทำเราก็ เข้าใจ ไม่ได้ไปบอกว่ามึงมันโง่ หรืออะไรแบบนั้น

ใช้ชีวิตแบบไม่จำเป็นต้องฟุ่มเฟือย กับการที่ฟุ่มเฟือยแล้วมีความสุข คิดว่ามันต่างกันยังไง

กอหญ้า : มันต่างกันตรงที่คุณมีจิตใจอนุรักษ์หรือเปล่าไง มันต่างแค่ตรงนี้เอง เรามีความคิดว่า การ ฟุ่มเฟือยมันเป็นการทำลายโลก ทำร้ายโลกในระดับหนึ่งเลยทีเดียว ถ้าเกิดคุณซื้อของมาแล้วคุณทิ้ง ขว้าง อย่างพวกพลาสติก หรือคุณไปซื้อของแต่ขี้เกียจถือปิ่นโต มีความสุขกับการกลับมาบ้านมีโฟม มี ถุงพลาสติกเยอะๆ ก็โอเคไป แต่คุณก็ต้องรู้นะว่าการกระทำของคุณมันมีผลกระทบอย่างไร กบ : วิธีคิดแบบนี้ คือวิธีคิดแบบฮิปปี้ คืออยู่แบบใช้เงินให้น้อยที่สุดน่ะว่าง่ายๆ คุณมีความสุขได้โดยที่ ไม่ต้องมีเงินเยอะ การมีเงินเยอะมันทำให้คุณมีทางเลือกมาก เพราะว่าเงินซื้อของได้เยอะ แต่การที่ของ แพงหรือถูก มาร์เก็ตเตอร์เขาทำมา ถ้าคุณอยากจะซื้อก็เอาสิ คุณมีความสุขกับการที่คุณได้ของนั้นมา แล้วก็ได้ชื่นชมมันอยู่สองเดือน สามเดือน หรือปี หรือหกสิบปีก็แล้วแต่ แต่วิธีคิดแบบฮิปปี้ก็คือ การหา วิธวี า่ คุณจะมีชวี ติ อยูอ่ ย่างมีความสุขได้ยงั ไงโดยใช้เงินให้นอ้ ยทีส่ ดุ ซึง่ ผมคิดมาตัง้ แต่เด็กแล้วนะ เพราะผมเคย เจอพวกฮิปปี้ ซึ่งคนในสังคมสมัยนี้อาจจะมองว่า ไอ้พวกนี้มันเป็นแบบอาร์ทิสต์ สกปรก แล้วที่สมุยมัน จะมีพวกพี่ๆ ผมยาว เขาก็ไม่ได้มีตังค์มาก ทำงานบางทีก็ไม่ได้เงินเดือน แต่ขอทำแลกเหล้าฟรี หรือ

ทำงานแลกกับอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่เงิน ทำงานแลกข้าว ทำงานแลกเครื่องดื่ม ทำงานแลกความสนุก ทำงานแลกโอกาสที่จะได้เจอหญิง มันทำได้หมดน่ะ แต่ไม่จำเป็นที่จะต้องมีจุดมุ่งหมายที่จะทำเงินให้ ได้เยอะที่สุด จริงๆ แล้วพระพุทธเจ้าท่านก็มีแนวคิดอะไรแบบนี้ ท่านถึงได้ทิ้งวังของท่านออกมา แล้วมี ความสุขกับการที่ได้ออกไปเดินทางโดยที่ไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง มันคือแนวคิดที่คล้ายกัน แต่อย่างเรา ยังทำไม่ได้ถึงเศษเสี้ยวของพระพุทธเจ้า

ถ้าในโลกทุกวันนี้มันเป็นเส้นตรง มันเหมือนสองคนนี้เดินย้อนไป ในขณะที่คนอื่นเข้าเดินตรงดิ่ง

ไม่ได้หมายถึงการใช้ของที่เป็นธรรมชาติ แต่หมายถึงคุณค่าในการใช้ชีวิต

แต่เราต้องหาเงินนะ

กบ : ใช่ๆ มันเหมือนสวนกระแสสุดๆ กอหญ้า : แล้วชีวิตคนทั่วไปทุกวันนี้มันดีไหมล่ะ บางคนก็ชอบชีวิตที่มันวุ่นวาย ทำงานวันละสิบกว่า ชั่วโมง เหนื่อย รถติด หลับ แต่ถ้าใช้ชีวิตแบบที่เราพูด อาจจะไม่ต้องไปผจญแบบนั้น แต่อาจจะไม่ค่อย มีอะไรทำมาก แต่จริงๆ มันก็มีนะ เพราะเวลาเราปลูกผักเราก็เหนื่อยไง เลี้ยงสัตว์เราก็เหนื่อย มันก็หมด ถ้าอย่างนั้น สุดท้ายแล้วแนวคิดของคุณคืออะไร ให้คุณค่ากับอะไร ไปหนึ่งวันแล้ว แต่ว่าเราก็ไม่ต้องไปผจญกับชีวิตที่มันเป็นแบบทุกวันนี้เหมือนกัน เพราะว่ามันเหนื่อยนะ กบ : ก็ให้คุณค่ากับสิ่งที่เป็นธรรมชาติไง ธรรมชาติคืออะไรที่มันย่อยสลายได้ สมมุติว่าเวลาเรากิน ถ้า ชีวิตที่จะต้องแก่งแย่งกัน แข่งขันกัน ต้องชิงดีกัน เรารู้สึกว่ามันวุ่นวาย เรากินให้มันพอดีมันจะมีเหลือทิ้งน้อย แต่ถ้าเราแยกไอ้เศษอาหารที่มันเหลืออยู่ลงไปสู่ดิน มันก็คือกลับ กบ : แต่ว่าเราก็คิดอยู่นะ ว่าถ้าป่วยล่ะ มันก็แย่นะ ไปสู่ธรรมชาติ มันก็โตขึ้นมาได้ใหม่ แต่อะไรที่มันไม่ย่อยสลาย คุณยิ่งใช้มันยิ่งกลายเป็นขยะ กอหญ้า : เราก็ตายไง มันก็เป็นธรรมชาติ กบ : ก็อยู่อย่างติดดิน เป็นธรรมชาติที่สุดเท่าที่ทำได้โดยที่ไม่ต้องเดือดร้อนใคร ถ้าสมมุติว่าไม่ได้ทำ โรงแรมแล้วนะ อย่างหนึ่งที่คิดอยากจะทำคือปลูกผักกินกันเอง อย่างน้อยๆ ปัจจัย 4 ในเรื่องของการ กินเราก็ได้ลดค่าใช้จ่ายไปแล้ว ไม่นับว่าบางครั้งอาจจะอยากออกไปกินอะไรข้างนอกบ้างนะ ผมกำลัง จะบอกว่า เราทำอะไรได้เองโดยที่เราไม่ต้องไปซื้อก็ได้ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเราสามารถใช้ชีวิตโดยไม่ พึ่งพาคนอื่นได้แค่ไหน อย่างพื้นที่ที่บ้าน เราก็ไม่ได้สร้างบ้านเต็มพื้นที่ บางคนก็บอก เฮ้ย คุณมีพื้นที่ ขนาดนี้คุณก็สร้างให้มันเต็มไปเลย แต่เราอาจจะสร้างพื้นที่ที่เหลือเป็นสวนผัก ปลูกเป็นไม้ผล อาจจะ ปลูกเป็นไม้ยืนต้นที่เอาไปขายได้ในวันหนึ่ง ซึ่งไม่ต้องดูแลมันมากเลย ธรรมชาติมันดูแลได้เอง ไม่ต้อง ไปใส่ปุ๋ยมันก็ขึ้น เพียงแต่ว่าต้องรอหน่อยเท่านั้นเอง มันเป็นเรื่องของการรอครับ ผมก็อยากจะลองทำ อย่างนัน้ ดูวา่ เราจะอยูไ่ ด้อย่างมีความสุขหรือเปล่า หรือว่าเราเองยังอยากทีจ่ ะมีอะไรทีม่ นั มากกว่านีห้ รือ เปล่า คืออยากจะทดลองดูว่าถ้าเราอยู่อย่างฮิปปี้อย่างที่เราคิด เราจะอยู่ได้ขนาดไหน แต่ว่าเราก็รู้ว่า ต่อให้เราอยูไ่ ม่ได้อย่างทีเ่ ราคิด เราก็ยงั พอมีทางทีจ่ ะอยูไ่ ด้ เพราะเราไม่ได้ขวนขวายว่าจะต้องมีเยอะ ไป กว่านี้ ถึงขั้นที่ว่าต้องไปแข่งกับใครเขา แล้วอีกอย่างผมกับกอหญ้าไม่คิดจะมีลูก ความคิดที่ว่าไม่มีลูก มันทำให้การที่จะต้องสร้างอะไรขึ้นมาเพื่อจะรองรับอนาคตให้ลูกมันถูกตัดไปเลย ในขณะที่เพื่อนผมคน หนึ่งก่อนหน้านี้อาจจะเคยคิดแบบฮิปปี้ แต่เมื่อแต่งงานมีลูกแล้ว มันคิดไม่ได้แล้ว เขาต้องทำให้ลูกเขา เพราะฉะนัน้ จากทีเ่ คยมีอะไรเล็กๆ ก็จะต้องขยายขึน้ มาเพือ่ ลูก เพราะว่าเดีย๋ วลูกต้องไปโรงเรียน อยาก ให้ลูกโตขึ้นมาแล้วมีความมั่นคงในชีวิต ผมคิดว่าตรงนี้มันเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้เราตัดออก เพราะว่า เราไม่คิดจะมีลูกด้วย

กบ : เงินมันก็ต้องมี แต่ถามว่าต้องมีเท่าไหร่ เราอยากจะรู้ว่า คนเราอยู่ได้ด้วยเงินต่อเดือนเท่าไหร่กัน เชียว สมมุติว่าเริ่มจากกินก่อน เราก็ต้องปรับตัวเรื่องกินให้พอเพียง ถ้าอยากจะกินแพงๆ เดือนละครั้ง ก็ได้ ไม่ได้ห้าม อยากจะตามใจปากก็เชิญ แต่ว่าพวกเราอยากทดลองไงว่าถ้าเราทำแบบนี้แล้วเราจะอยู่ ได้ไหม คงไม่ถึงขั้นที่จะเลี้ยงสัตว์เพื่อฆ่ากินเองนะ แต่ว่าถ้าเป็นผลไม้เนี่ยได้แน่นอน กล้วย มะม่วง ก็ได้ สอยมากินไม่ต้องเสียตังค์ กินกันวันละสองลูกต่อคนก็พอแล้ว อีกอย่างเราไปเห็นที่ญี่ปุ่นด้วยว่า พื้นที่ แค่ 4x4 เขาปลูกข้าวได้ ผมว่าผมก็ทำได้ แค่คิดก็สนุกแล้ว อยากจะลองดู ก็ยังไม่รู้ว่ามันจะทำได้ขนาด ไหน ถ้ามีคนที่เขารู้ว่าจะทำยังไงก็อาจจะลองดูก็ได้ มันก็อาจจะทำให้การอยู่บ้านสนุกขึ้น กอหญ้า : แต่จริงๆ คนต่างจังหวัดเขาก็ทำกันนะ ผักบางชนิดเขาก็ปลูกกินเองตลอดทั้งปี แล้วก็เขาจะ มีที่นา ซึ่งส่วนหนึ่งเวลาเขาตำข้าวเสร็จ เขาก็จะเก็บเอาไว้กินเอง ส่วนที่มันเป็นส่วนเกินเขาก็เอาไปขาย มันก็ได้เงินมาในระดับหนึ่งที่จะเอามาใช้จ่าย แต่เนื่องจากเรามาถึงในโลกของปัจจุบันที่มีเครื่องอำนวย ความสะดวกต่างๆ นานา จริงๆ แล้วมันไม่จำเป็นว่าคุณต้องไปใช้ชีวิตแบบนั้นถึงจะพอเพียงนะ แต่ว่า คุณใช้ชีวิตแบบทุกวันนี้แต่พอเพียงก็ได้ อย่าใช้อะไรที่มันฟุ่มเฟือยเกินเหตุ อย่าใช้ทรัพยากรที่มันเยอะ จนเกินไป อย่างปัจจุบันมีมือถือ มีรถหนึ่งคัน ทุกอย่างมีแค่หนึ่งก็พอ แต่หลายๆ คนกลับมีสิ่งเดียวกันที่ ใช้ในเรื่องเดียวกันหลายๆ อย่าง เช่น กล้อง ก็อาจจะมีกล้องดิจิตอลสิบอัน หรือนาฬิกายี่สิบเรือน ซึ่ง จริงๆ แล้วนาฬิกาเรือนเดียวเราก็อยู่ได้ กบ : คนอื่นอาจจะมองว่า ก็เพราะพวกเรามีเงินอยู่แล้วไงถึงทำได้ นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ ไม่ต้อง ทำงานมากมายก็มีเงิน ผมก็ไม่เถียงครับว่าเรามีเงินเพียงพอที่จะใช้ชีวิตที่จะใช้ชีวิตอยู่สบายๆ แต่ผม สรุปแล้ว ถ้าเลือกจะใช้ชีวิตแบบนั้น มันเหมือนกำลังทำให้ตัวเองลำบาก หรือทำให้ตัวเองสนุก แค่อยากจะบอกว่าการรู้จักพอมันสำคัญกว่ามีเงินมากมายนะครับ เรามีแค่นี้เราก็พอแค่นี้ ไม่ได้อยาก กบ : เราไม่รู้สึกว่าลำบาก อย่างถ้าเกิดว่าเราไม่ได้อยู่ในเมือง เราก็อาจจะไปเป็นชาวบ้านคนหนึ่งที่มี จะหาเพิ่ม ทุกวันนี้เราก็ไม่ได้ทำงานเพื่อหาเงินเพิ่มแล้ว แต่เราอยากใช้ชีวิต แต่คนอื่นที่มีประมาณหนึ่ง ที่ดินของตัวเอง ซึ่งที่ที่มีดินอยู่ เดี๋ยวต้นไม้มันก็ขึ้นเอง มันอยู่ที่ว่าคุณจะเอาพื้นที่ไปทำอะไร เราเคยไปดู แล้วไม่พอเสียที ก็ต้องหากันไปไม่มีวันจบ คนเราไม่ว่ามันจะมีมากหรือมีน้อย มันก็รู้จักพอได้ครับ แปลงเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง ในหนึ่งไร่ ในหลวงท่านบอกว่า คุณมีบ้านแบบทรงไทย ใต้ถุนสูง รอบบ้านคุณก็มีบ่อปลา ซึ่งทำง่ายๆ เลย แค่ขุดดินลงไป เอาลึกแค่ไหนก็ได้ แล้วเอาผ้าพลาสติกปูเลย ใส่น้ำ เลี้ยงปลาดุก เสร็จแล้วก็มีอีกแปลงหนึ่งปลูกผัก ปลูกหลายๆ อย่าง อย่าไปปลูกอย่างเดียว ถ้าเรา ปลูกอย่างเดียวแสดงว่าเราตั้งใจจะปลูกไปขาย เราแค่จะปลูกกินเองเพื่อให้อยู่ได้ ถ้าอยู่แค่สองคนเรา จะกินอะไรกันมากขนาดไหนเชียว

“Don’t miss these things this week!”

GADGET

Samsung F480 Pink

Samsung F480 Pink จาก Samsung มาพร้อมสีชมพูเมทัลลิก ผสาน ความเก๋เท่กับฟังก์ชั่นการใช้งานประสิทธิภาพสูงไว้ในเครื่องเดียว ด้วย เทคโนโลยีระบบสัมผัส TouchWiz UI ที่ให้การตอบสนองฉับไว พร้อมลูก เล่ น ทั น สมั ย สามารถเปลี ่ ย นไอคอนลู ก เล่ น บนหน้ า จอมื อ ถื อ ให้ สนุกสนานยิ่งขึ้นในสไตล์ของตัวคุณเอง ด้วยคุณสมบัติพิเศษ Drag & Drop ให้สามารถเข้าสู่ระบบการใช้งานได้เพียงปลายนิ้วสัมผัส ดีไซน์ เรียบหรูสไตล์มินิมอลลิสต์ พร้อมซองหนังสี Passion Pink ส่วนขนาดก็ เล็กกะทัดรัดเท่าบัตรเครดิ ต และบางเพี ย ง 11.6 มิ ล ลิ เ มตร กล้ อ ง ดิจิตอล 5 ล้านพิกเซล ออโต้โฟกัส มีเครื่องเล่น MP3 พร้อมวิทยุ FM ใน ตัว รองรับการ์ดหน่วยความจำสูงสุดถึง 8 GB เชื่อมต่อระบบ HSDPA ได้ ความเร็วสูงสุดอยู่ที่ 7.2 MBPs ใครอยากได้มือถือล้ำๆ เครื่องนี้ของ ซัมซุง ก็เตรียมค่าตัวไว้ให้พร้อมก่อนเดินไปซื้อที่ 14,900 บาท

MOVIE

The Reader

กำลังเกรียวกราวได้ที่บนทุก เวที ป ระกวด สำหรั บ หนั ง ของ ยอดผู้กำกับ สตีเฟน ดัลดรี้ (Billy Elliot, The Hours) เรื่องนี้ สร้าง จากนวนิยายเยอรมันร่วมสมัย แสนอื ้ อ ฉาวของ เบิ ร ์ น ฮาร์ ด ชลิ ง ค์ เนื ้ อ เรื ่ อ งว่ า ด้ ว ยความ สั ม พั น ธ์ ข องหญิ ง สาวกั บ เด็ ก หนุ่ม (กว่าเยอะ) ในยุค 50 ช่วง หลั ง สงครามโลกครั ้ ง ที ่ 2 มี ประเด็ น ดราม่ า หนั ก ๆ ซึ ่ ง เกิ ด จากความผิ ด บาปในอดี ต สมั ย สงครามฆ่ า ล้ า งเผ่ า พั น ธุ ์ เ ป็ น โศกนาฏกรรมให้ขื่นขมและขบคิด หนังมีฉากรักโจ๋งครึ่ม (ไม่รู้ ว่ า เข้ า โรงบ้ า นเราจะโดนตั ด เกลี้ยงรึเปล่า) ที่นักวิจารณ์เมือง นอกร้ อ งจ๊ า กว่ า “The Reader เวอร์ชั่นหนัง โป๊ยิ่งกว่าหนังสือ ซะอีก!” ถ้าบอกเท่านี้ยังไม่พอ ดึงดูดคุณให้ไปดู ก็ขอให้ข้อมูล แถมท้ายว่า เกจิเกือบทุกสำนัก พร้อมใจกันฟันธงว่า เคต วินสเลต จะซิวออสการ์จากหนังเรื่อง นี้ค่อนข้างแน่

MAGAZINE

Come Home!

MUSIC

As I am-The Super Edition : Alicia Keys

อัลบั้มที่ 3 ของนักร้องสาวสวยอเมริกัน-จาไม กัน ที่หลายคนจัดให้เป็นจีเนียส (เล่นเปียโนเพลง บีโธเฟน โมสาร์ต โชแปง ตั้งแต่ 7 ขวบ แต่งเพลง เองตอนอายุ 14 เป็นนักแต่งเพลงอาชีพเมื่ออายุ 16 จบมหาวิทยาลัยด้วยเกรดเกียรตินิยม... ไม่ อัจฉริยะยังไงไหวล่ะคุณ!) นอกจาก 14 เพลงใน อัลบั้มเดิมที่ฟังได้ไพเราะรื่นหูไปตั้งแต่เมื่อปีก่อน ไม่ว่าจะเป็น No One, Superwoman, As I am, Like You’ll Never See Me Again, Lesson Learned ที่ร่วมงานกับ จอห์น ไมเยอร์ ยังมีอีก 3 เพลงพิเศษที่เติมเข้าไป ทุกเพลงมา ด้วยดนตรีเนี้ยบกริบและเสียงร้องแสนวิเศษ ตบท้ายด้วยดีวีดีบันทึกการ แสดงสดจาก The Coronet Theatre ที่ดูซ้ำได้หลายๆ ครั้ง สมกับที่เป็นนัก ร้องที่ทั้งน่าฟังและน่าชมไปในคราวเดียวกันจริงๆ

“น่าอิจฉาคนญี่ปุ่นที่ได้อยู่ท่ามกลางอากาศดีและใกล้ชิดธรรมชาติ แม้จะ ต้องใช้ชีวิตในที่อยู่อาศัยขนาดเล็กก็ตาม แต่ Come Home! เล่มนี้ทำให้เราเห็น ว่า พื้นที่เล็กๆ นี่แหละทำอะไรได้อีกเยอะ เพียงแค่เรารู้จักจัด-ขยับ-เปลี่ยนแปลง เล็กน้อย ก็ทำให้บ้านมีครบทุกมุมที่อยากให้มีได้ ผู้คนที่อยู่ใน Come Home! เป็นพวกชมชอบของเก่า ไม่พึ่งพาเทคโนโลยีมาก โปรดปรานแสงแดดและ ธรรมชาติ ชอบเดินย่านร้านตลาดเก่า มีความสุขกับการทำครัวขนมอบ ตัดเย็บ เสื้อผ้า ปลูกต้นไม้และทำงานฝีมือ ของแต่งบ้านส่วนใหญ่แทบไม่ต้องซื้อหา อะไรมากมาย เพราะแค่การจัดวางข้าวของกระจุกกระจิกที่ใช้อยู่ทุกวี่วัน ก็ ทำให้เราเพลิดเพลินจนแทบไม่วางตาแล้ว Come Home! ยังเอาใจคนรักการอยู่ บ้านอย่างเราด้วยไอเดียทำโน่นทำนี่ อย่างสูตรทำเครื่องดื่ม ทำขนม วิธีลง ต้นไม้ แพตเทิร์นเสื้อผ้า กระเป๋า ไปจนถึงวิธีซ่อมแซมและทำของใช้ที่ใครๆ ก็ ทำได้ เป็นหนังสือดูเพลินที่หยิบมาดูซ้ำได้ไม่มีเบื่อ ใครที่ไม่รู้ว่าการอยู่บ้านมี ความสุขยังไง ลองอ่าน Come Home! ดูค่ะ” ซื้อ Come Home! ได้ที่คิโนคุนิยะ อิเซตัน หรือตามร้านหนังสือญี่ปุ่น เลือกให้โดย : น้อยแก่น กำปั่นทอง เจ้าของร้าน Coffee Bear ผู้เขียนหนังสือ T Tales

BOOK

Mar & Venus Diet & Exercise Solution

“เดือนนี้เป็นเดือนเทศกาลแห่งความรัก หนิงเลยมีหนังสือน่าอ่านเกี่ยวกับความรักของผู้หญิงกับผู้ชายมาแนะนำค่ะ Mar & Venus Diet & Exercise Solution เล่มนี้ถือเป็นภาคต่อของ Mars & Venus เล่มแรกที่ออกมาเมื่อ 5 ปีก่อน แต่คราวนี้ จอห์น เกรย์ ได้นำความรู้ด้านสมองของ มนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องสารสื่อประสาทและฮอร์โมนในสมองที่เป็นตัวการสำคัญในการกำหนดความคิด อารมณ์ความรู้สึก และการ แสดงออกทางพฤติกรรม มาเขียนเพื่อแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในการทำงานของสมองในผู้ชายและผู้หญิง อ่านแล้วจะทำให้เราเข้าใจว่า ในวันที่คนรักของเราหงุดหงิดกลับมาที่บ้าน แล้วไม่พูดไม่จากับเรา หรือในวันที่เราเคยแว้ดๆ ทำหน้ายักษ์ใส่เขานั้น ไม่ใช่เรื่องของนิสัยอย่าง เดียว แต่เป็นเพราะความไม่สมดุลกันของโดปามีน และออกซิโทซิน สารเคมีบอกอารมณ์ในสมองต่างหาก ส่วนวิธีที่จะทำให้ความสมดุลของ ทั้งสมอง และความโรแมนติกในชีวิตคู่กลับคืนมานั้น ในหนังสือเล่มนี้มีคำตอบไว้พร้อมแล้วค่ะ” เลือกให้โดย : ศรัยฉัตร จีระแพทย์ ผู้บริหารร้านเสื้อผ้า Charlotte’s Maternity นางแบบ, พิธีกร

COSMETIC

MAC Hello Kitty Collection

เซอร์ไพรส์ทั่วทั้งวงการแฟชั่น เมื่อไอคอนสุดแสนน่ารักคิกขุตลอดกาลอย่าง เฮลโหลคิตตี้ ที่ มีสาวกสาวๆ กระจายอยู่ครึ่งค่อนโลก จับมือกับเครื่องสำอางแบรนด์หรู MAC กลายเป็น MAC Hello Kitty Collection ชุดนี้มีทั้งอายแชโดว์สีสด บลัชออนสุดคัลเลอร์ฟูล หรือลิปสติกมากเฉดให้ เลือกใช้ นอกจากนี้ยังมีลิปกลอส ลิปบาล์ม น้ำยาทาเล็บ มาสคาร่า และแปรงแต่งหน้าครบเซ็ต ภายใต้แพ็กเกจจิ้งลายเหมียวคิตตี้ ที่สำคัญ MAC Hello Kitty Collection ไม่ได้มาแค่เครื่อง สำอาง แต่ยังออกคอลเล็กชั่นมาพร้อมกับ accessories ที่น่าสะสมทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าใส่ เครื่องสำอาง พวงกุญแจ และกำไลข้อมือที่ฮิป และแน่นอน - คิกขุกาโม่เหลือหลาย

PUB

Copper

ร้านสีทองแดงน้องใหม่แห่งอาร์ซีเอ ที่แตกต่างด้วยลานเบียร์สดส่วนตัวบนชั้นลอยแบบเอาต์ดอร์ ที่สงบจนแทบไม่รู้ตัวว่ากำลังนั่งอยู่ใจกลางแหล่งบันเทิง ยามราตรีของกรุงเทพฯ ชั้นล่างตกแต่งขรึมเคร่งปนคลาสสิก แต่แอบเท่และโมเดิร์นไว้หน่อยๆ ไม่ให้รู้สึกเข้มเกินไป แต่ถ้าชอบเรโทรก็ขอให้คุณเดินขึ้นไปบน ชั้นลอย ที่นั่นมีหนังสือโบราณตั้งโชว์ให้ความรู้สึกเหมือนนั่งชิลล์ในห้องนั่งเล่น ผลักประตูบานกระจกออกไปจะเจอระเบียงที่มองเห็นวิวสนามกอล์ฟ เมนู อาหารของร้านง่ายๆ พื้นๆ ไม่พิสดารแต่อร่อยทุกจาน แนะนำ ไก่ทอดสมุนไพร (80 บาท) ไก่ทอดราดน้ำยำที่มีส่วนผสมของตะไคร้ แครอต และเครื่องเทศ ต่างๆ อร่อยแบบเปรี้ยวๆ ซ่าๆ ดี ถ้าชอบสแน็กก็ลองสั่ง แฮมและเบคอนม้วน (120 บาท) ไก่ทรงเครื่อง ไก่ทอดพันบะหมี่ทอดกรอบ ราดน้ำจิ้มหวาน (80 บาท) แต่ถ้าคุณมาอย่างหิวก็ต้องข้าวผัดมันกุ้งและเป็ดกะเพรากรอบ (95 บาท) ดนตรีที่นี่ทั้งชิลล์และมันส์ เพราะเจ้าของร้านเป็นนักดนตรีและมีเพื่อนๆ เป็นดีเจ คอปเปอร์ อยู่ที่ อาร์ซีเอ โซน D เปิด 2 ทุ่ม ถึงตี 1 โทร. 08-1555-6238

ACCESSORY

CASIO Pro Trek

“CASIO ออกคอลเล็กชั่น Pro Trek เพื่อเอาใจหนุ่ม ขาลุ ย ที ่ ช ื ่ น ชอบกี ฬ าผจญภั ย ด้ ว ยฟั ง ก์ ช ั ่ น สำคั ญ 3 ระบบ อย่างเข็มทิศดิจิตอล ที่หาทิศทางได้แม่นยำ ระบบเซ็นเซอร์ที่สามารถวัดระยะความสูงของพื้นผิว และเสริ ม ความแกร่ ง ด้ ว ยระบบวั ด ความกดอากาศ นอกจากนี้ยังมีฟังก์ชั่นพิเศษสำหรับวัดระดับน้ำขึ้น น้ำลง และเวลาข้างขึ้นข้างแรมได้ด้วย ไม่ว่าคุณจะ ออกผจญภัยทางบก ทางน้ำ หรือทางอากาศ คาสิโอ เรือนนี้จะทำให้ชีวิตของคุณง่ายขึ้นครับ ส่วนตัวผมแล้ว นาฬิกาเรือนนี้ถือเป็นของขวัญที่ผมจะมอบให้ตัวเอง ในวันพักร้อนที่ใกล้จะถึงนี้ครับ” เลือกให้โดย : มนตรี บุญสัตย์ บรรณาธิการบทความนิตยสาร CRUSH

SPA

Miracle of Sensation Spa

“เอมี ่ รู ้ ส ึ ก ติ ด ใจกั บ ความสบาย และผ่ อ น คลายที่ได้รับจากการไปลองทำสปาที่ Miracle of Sensation Spa ค่ะ ที่ร้านมีโปรแกรมการทำสปา เยอะมาก เช่น นวดตัวด้วยน้ำมันหอมระเหย พอก โคลนทั้งตัวเพื่อขับสารพิษออกจากผิว นวดกดจุด แบบไทย หรือนวดแบบสวีดิชก็มีค่ะ แต่ที่เอมี่เลือก ใช้บริการคือ Firming Coffee Body Scrub ที่ใช้ เมล็ดกาแฟหอมๆ มาขัดผิวเพื่อสลายเซลลูไลต์ และทำให้ระบบไหลเวียนโลหิตดีขึ้น นอกจากนี้ยัง ช่วยขับสารพิษออกจากผิวได้ด้วยค่ะ ใครที่อยาก ลองโปรแกรมเดียวกับเอมี่ ที่ร้านยังมีกลิ่นของ สครับให้เลือกอีกมากค่ะ เช่น มะลิ ชาเขียว ข้าว กล้ อ ง อั ล มอนด์ และลาเวนเดอร์ ” Miracle of Sensation Spa อยู่ที่ชั้นใต้ดิน อาคารไทยสมุทร ถนนสุรวงศ์ เข้าไปดูแผนที่และโปรแกรมสปาได้ที่ www.miracleofsensation.com เลือกให้โดย : เอมิกา เกรซ บูเฮอร์ วีเจ Channel V Thailand, นักแสดง

WEBSITE

www.yaandyou. net

‘ยากั บ คุ ณ ’ คื อ ชื ่ อ ภาษาไทยของ เว็ บ ไซต์ ท ี ่ มู ล นิ ธ ิ เ พื ่ อ การวิ จ ั ย และ พั ฒ นาระบบยา (วพย.) และศู น ย์ เทคโนโลยี อ ิ เ ล็ ก ทรอนิ ก ส์ แ ละคอม- พิ ว เตอร์ แ ห่ ง ชาติ หรื อ ที ่ เ ราเรี ย กกั น สั้นๆ ว่า เนคเทค ร่วมกันก่อตั้งขึ้นมา เพื ่ อ ประโยชน์ ท างด้ า นสุ ข ภาพของ ประชาชน เพื่อให้บริการสืบค้นข้อมูลที่ ถู ก ต้ อ ง (และเชื ่ อ ถื อ ได้ ) ในเรื ่ อ งยา และสุขภาพออนไลน์ เป็นต้นว่า ยานี้ คือยาอะไร ใช้สำหรับรักษาอาการป่วย แบบไหน หรืออาการแบบนี้ถือว่าแพ้ ยาใช่หรือไม่ ถ้าลืมกินยาต้องทำอย่าง ไร โดยที่ระบบการใช้งานก็ไม่มีอะไร ซับซ้อน เข้าหน้าแรกของเว็บได้แล้ว คุณต้องการจะรู้ข้อมูลของยาตัวไหน ก็ พิมพ์ชื่อยาลงไปในช่องที่ให้เสิร์ชได้เลย เท่านี้รายละเอียดของยาตัวนั้นๆ ก็จะ ปรากฏ อ่ า นแล้ ว คุ ณ อาจเฉยๆ ไม่ ก ็ มองข้ามเว็บนี้ แต่อยากให้รู้ว่าเหตุผล ที่เรายกเว็บนี้มาแนะนำ ก็เพราะสถิติ (น่าอาย) จากองค์การอนามัยโลกระบุ ว่า คนไทยนับเป็นชาติหนึ่งที่ใช้ยาได้ มั่วซั่วและเสี่ยงตายมากที่สุดเป็นอันดับต้นๆ ของโลก

GIVE

บริจาคของใช้ให้น้องเหมียว

จากจุดเริ่มต้นของกลุ่มคนรักแมวที่รวมตัวกันในกระทู้ของพันทิป (www.pantip.com/jatujak) ที่ไม่อาจทนเห็นน้องเหมียวถูกผู้ที่เป็นเจ้าของทอดทิ้ง จึงได้รวมตัวกันเป็นโครงการ ‘รักษ์แมว - ปันน้ำใจให้แมวจร’ ระดมทุนเพื่อรักษาแมวที่เจ็บหนักจากอุบัติเหตุ ให้อาหาร และตระเวนทำหมันให้แมว ตามวัด รวมถึงเก็บแมวมาเลี้ยงเพื่อติดต่อหาบ้านใหม่ให้พวกมัน 4 ปีผ่านมานับตั้งแต่วันก่อตั้งโครงการ กลุ่มคนรักแมวได้ชุบชีวิตให้แมวมาแล้วกว่า 4 พันตัว ใครสนใจเข้าร่วมกิจกรรมช่วยเหลือเจ้าเหมียว สามารถติดต่อได้ที่ คุณวชิรา ทวีสกุลสุข โทร. 08-5322-7030

• สถานีรถไฟฟ้า BTS • สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน MRT (แจกโดยพนักงานแจก a day BULLETIN ทุกวันศุกร์ 17.00 -18.00 น.) • เซ็นทรัล • โรบินสัน • ดิ เอ็มโพเรียม • มาบุญครอง • สยามพารากอน • True Shop • True Coffee • Coffee World • 94 Coffee • ร้านกาแฟดอยตุง • บ้านใร่กาแฟ • iberry • Kanom • Mister Donut NEW • Vanilla Garden • กัลปพฤกษ์ • กับข้าว’กับปลา • Yindee Cup NEW • ร้านประตูสีฟ้า • Cafe Classic NEW • ไล-บรา-รี่ NEW • A Big Seat NEW • Stufe NEW • โรงภาพยนตร์ลิโด้ • โรงภาพยนตร์สยาม • โรงภาพยนตร์สกาลา • โรงภาพยนตร์ House • ภัทราวดีเธียเตอร์ • อาคารอื้อ จือ เหลียง • อาคาร Tipco • อาคาร SCB • อาคารสิรินรัตน์ • อาคารเอ็มไพร์ม • อาคารมณียา • อาคารต้นสน • อาคารมาลีนนท์ • อาคาร Lake Rajada • อาคารอับดุลราฮิม • อาคารชาร์เตอร์ • I House Condominium • The Lake Condo • British Counsil • สมาคมฝรั่งเศส • สถาบันเกอเธ่ • TCDC • Hof Art Gallery • Secret Recipe • Apex Skin Care • Q Cut • Style by TOYOTA • ชลาชล • ผิวดีคลีนิค • โรงพยาบาลวิภาวดี • ร้านซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์ • California WOW Xperience • Karmakamet NEW • เคาน์เตอร์การบินไทย ดอนเมือง • เคาน์เตอร์การบินไทย สุวรรณภูมิ • เคาน์เตอร์ Thai Air Asia • เคาน์เตอร์ Thai Ticket Major • ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย

CALENDAR

6 - 12 FEBRUARY 2009

FRI

MON

The Private Education 2009

งานเพื ่ อ การศึ ก ษา ต่ อ ต่ า งประเทศสำหรั บ ครอบครัวที่มีบุตรหลาน อยู ่ ใ นวั ย ศึ ก ษา พบ ตัวแทนจากสถาบันการ ศึกษาจากหลายประเทศ อาทิ อั ง กฤษ อเมริ ก า จีน ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย วันนี้ถึง 11 กุมภาพันธ์ ที ่ ช าเลนเจอร์ ฮอลล์ 1 ศู น ย์ แ สดงสิ น ค้ า และ การประชุ ม อิ ม แพ็ ค เมืองทองธานี

TUE

Firefly Walking Street # 3

อุทยานหิง่ ห้อยประจำ จังหวัดจันทบุรเี ป็นเจ้าภาพ จั ด งานคื น แสงหิ ่ ง ห้ อ ย ชวนฝัน ครั้งที่ 3 สัมผัส ความงามของหิ่งห้อยนับ ล้านตัวบนผืนป่าชายเลนที่ สมบูรณ์ที่สุดในประเทศ ไทย วันนี้ถึง 31 มีนาคม ณ อุทยานหิ่งห้อย ศูนย์ เรียนรู้และท่องเที่ยวเชิง นิ เ วศป่ า ชายเลนลุ ่ ม น้ ำ เวฬุ

WED

อ่ า นความเป็ น ไทย ในวั ฒ นธรรมการ สร้างสรรค์

งานเสวนาเกี่ยวกับ ความเป็ น ไทยในงาน ออกแบบสร้ า งสรรค์ ใ น หัวข้อ ‘ว่าด้วยความเป็น ไทย ไม่ ไ ทย และไทยๆ ในงานศิ ล ปะและการ ออกแบบ’ วันนี้วันเดียว ที ่ ห อศิ ล ปะสถาปั ต ยกรรม พระพรหมพิ จ ิ ต ร ม.ศิ ล ปากร วั ง ท่ า พระ เวลา 15.00-17.30 น.

THU

Thailand Industrial Fair 2009

มหกรรมลดราคา สินค้าภาคอุตสาหกรรม ที ่ ผู ้ ป ระกอบการและผู ้ ผลิ ต พร้ อ มใจขนมาลด ราคาตั้งแต่ 30–70% ไม่ ว่าจะเป็นชิน้ ส่วนอุปกรณ์ ขนาดเล็กหรือเครื่องจักร ขนาดใหญ่ วันนี้ถึง 15 กุ ม ภาพั น ธ์ ที ่ ศู น ย์ ก าร ประชุ ม และนิ ท รรศการ ไบเทค บางนา

Thailand Cheerleading Competition 2009 การแข่งขันเชียร์ลดี ดิ้ง ชิงแชมป์ประเทศไทยครั้ง ที่ 5 ชิงถ้วยพระราชทาน พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์ เ จ้ า โสมสวลี ฯ โดยสหพั น ธ์ ก ี ฬ าเชี ย ร์ ลี ด ดิ ้ ง ประจำประเทศ ไทย ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 8 กุ ม ภาพั น ธ์ ณ อาคาร นิมิบุตร สนามกีฬาแห่ง ชาติ

SAT

SUN

คอนเสิร์ตอารมณ์ดี้ ตอนทุง่ หญ้า สายลม และนมวัว

นิทรรศการ กรุงเทพ 226

7 8 คอนเสิร์ตเพลงรักอบอุ่น จากฝีปากกาของ ‘ดี้’ นิ ต ิ พ งษ์ ห่ อ นาค จาก ศิ ล ปิ น นั ก ร้ อ งมากมาย อาทิ Moderndog, ลุลา, นิโคล, นูโว, บอย ตรัย, มาช่า, แอม เสาวลักษณ์, ใหม่ เจริญปุระ ฯลฯ ณ ฟาร์มโชคชัย 3 อ.ปากช่อง สำรองบัตรที่ไทยทิกเก็ต เมเจอร์ ทุกสาขา

นิทรรศการทีจ่ ะทำให้คุณ รู ้ จ ั ก กรุ ง เทพฯ ผ่ า น การนำเสนอผลงานของ ศิลปินสาขาทัศนศิลป์ชื่อ ดั ง ของไทย ตั ้ ง แต่ อ ดี ต จนถึ ง ปั จ จุ บ ั น กว่ า 50 ท่ า น นอกจากนั ้ น ยั ง มี กิจกรรม อาทิ การอ่าน วรรณกรรม งานสัมมนา ประวัติศาสตร์ วันนี้ถึง 15 กุมภาพันธ์ ณ หอศิลป วัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร แยกปทุมวัน

ไดอารี่ปกหนัง Circa ไม่มีเส้นบรรทัด size S, M, L จาก anyroom

SHOPPING!

แว่นตากรอบดำ จาก Kate Spade

นาฬิกาตั้งโต๊ะ ทรงกลม โลหะสีเงิน จาก Loft

ผ้าพันคอ จาก MUJI

นาฬิกาทราย ทำจากโลหะและแก้ว จาก ME Modern East

ชุดปากกา ที่เปิดจดหมาย และ ที่เก็บนามบัตร จาก Loft แม่เหล็กเก็บ คลิปหนีบกระดาษ Name Moveable Mouse จาก Loft

ที่เขี่ยบุหรี่ทองเหลือง ทรงลูกมะพร้าว จาก ME Modern East

NEATLY TIDY PERFECTLY

ผ้าเช็ดหน้า จาก MUJI

การแต่งกายหรือเลือกข้าวของแบบเนี้ยบๆ ใช่ว่าจะต้องใช้แต่ของราคาแพงหลุดโลกเสมอไป ลองเลือก ของที่ทำจากวัสดุดีๆ รูปทรงเรขาคณิต หรือเลือกของที่มีรูปทรงชัดเจน เช่น ถ้าเป็นของไร้รูปทรง และของที่ ตกแต่งประดับประดาด้วยดีเทลมากมาย ก็ควรงดไว้ก่อน สีทึมๆ ยังคงใช้การได้ดี

กล้องรูเข็ม Holga 120WPC จาก Loft

กาต้มชาแก้ว และ ฐานสำหรับอุ่น จาก anyroom

เกมสำหรับพกพา จาก anyroom

ชุดดูแลเล็บ Giorgio Nail Care Set จาก anyroom

กระเป๋าหนังสีดำ จาก Jack Spade

ผ้าขนหนู size S,M จาก MUJI

WHERE Jack Spade ชั้น 1 สยามพารากอน anyroom ชั้น 1 สยามดิสคัฟเวอรี่ Kate Spade ชั้น 1 สยามพารากอน Loft ชั้น 2 สยามดิสคัฟเวอรี่ ME Modern East ชั้น 4 สยามพารากอน MUJI ชั้น 3 เซ็นทรัลชิดลม

HOME MADE

RELAX DAY STAY @ HOME เรื่อง : สิ ร ิ น พร จึ ง พิ ท ั ก ษ์ อ ุ ด ม ภาพ : ธวั ช ชั ย เคหะไตรรั ต น์

ฟั น ธงและคอนเฟิ ร ์ ม ล่ ว งหน้ า ได้ เ ลยว่ า หากเอ่ยชื่อของ ประภารัตน์ ตังควัฒนา หลาย คนคงเดาไม่ถูกว่าเธอเป็นใคร แต่หากเป็นคนที่ ทำงานอยู่ในแวดวง Financial และการลงทุน คงจะ ร้องอ๋อได้ไม่ยาก เพราะปัจจุบนั นี ้ ประภารัตน์ ตังควัฒนา ดำรงตำแหน่งเป็น Senior Finance Director ควบกับบทบาท Investor Relations แห่งไมเนอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล (MINT) บริษัทที่มีธุรกิจในเครือ อย่างอาหาร (ไอศกรีมสเวนเซ่นส์ และ เดอะ พิซซ่า คอมปานี) โรงแรม (โฟร์ซีซั่น) และรีสอร์ตแอนด์ สปา (อนันตรา) เป็นหลัก หลังจากที่ประภารัตน์จบการศึกษาระดับ ปริญญาโท สาขาเศรษฐศาสตร์ จากอเมริกา เธอก็ ทำงานในฐานะนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ให้แก่นัก ลงทุนชาวต่างชาติที่ต้องการจะมาลงทุนธุรกิจใน ประเทศไทย “การเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ เราต้อง

มี ค วามน่ า เชื ่ อ ถื อ เป็ น อย่ า งแรก บวกกั บ ต้ อ งมี ประสบการณ์ทางด้านการลงทุน และต้องอาศัย ความรู้ในการวิเคราะห์ปัจจัยต่างๆ ทั้งเรื่องการเงิน เศรษฐกิจ การเมือง มาประมวลเข้าด้วยกัน เพื่อให้ นักลงทุนชาวต่างชาติมั่นใจว่า เมื่อมาลงทุนธุรกิจ ในประเทศไทยแล้ ว ธุ ร กิ จ เขาจะประสบความ สำเร็จ หรือในส่วนที่เราแนะนำได้ว่าในการลงทุน คุณควรเสริมจุดไหน จุดไหนไม่สำคัญ เราก็ต้อง ทำได้” ประภารัตน์พูดถึงหน้าที่หลักๆ ของอาชีพ นักวิเคราะห์หลักทรัพย์ที่เธอเป็นมาตลอดชีวิต โดย ได้รับแรงบันดาลใจจากการดูภาพยนตร์เรื่อง Wall Street ขณะที่เธอยังเป็นนักศึกษาปริญญาตรี และในปี 2548 ประภารัตน์ก็ได้เข้ามาเป็น ส่วนหนึ่งของไมเนอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล (MINT) ทำให้ทุกวันนี้เวิร์กกิ้ง วูแมน อย่างเธอต้องไปโรด โชว์ในต่างประเทศบ่อยขึ้น และยังต้องรับผิดชอบ การเตรียมข้อมูลให้กับนักลงทุนและผู้ที่สนใจใน

หุ้น MINT ถี่ขึ้นเรื่อยๆ จากเดิมที่ให้ข้อมูลเป็นราย ไตรมาส ก็เริ่มขยับเป็นรายเดือนและรายสัปดาห์ สำหรั บ นั ก ลงทุ น รายใหญ่ เรี ย กว่ า แทบจะไม่ ม ี เวลาพักผ่อน และดูแลตัวเองมากนัก ในวั น ที ่ เ ธอเปิ ด ห้ อ งบนคอนโดฯ ชั ้ น 9 ย่านสาทร ให้เราเข้าไปพูดคุยด้วยนั้น เป็นโอกาส ดีที่เราได้เห็นประภารัตน์ในอิริยาบถผ่อนคลาย สบายๆ เธอสวมเสื้อยืดสีขาว และกางเกงยีนส์ขา ยาว เปิดประตูออกมารับเราด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “กางเกงยีนส์นี่เรียกว่า นานๆ ทีถึงจะได้ เห็ น เราใส่ เพราะส่ ว นมากเวลาทำงานต้ อ งใส่ กระโปรง แล้วก็ต้องเน้นที่สีดำ ขาว เทา ใส่วนอยู่ 3 สี เท่านั้น เพราะมันมีเรื่องของบุคลิกภาพ และ จิตวิทยา เข้ามาเกี่ยวข้อง สีของเสื้อผ้าสามารถ สร้างความน่าเชื่อถือให้ลูกค้าได้เหมือนกัน” ตัวตนของนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ที่ชื่อ ประภารั ต น์ ท ี ่ พู ด คุ ย อยู ่ ก ั บ เรานั ้ น ไม่ ม ี เ ค้ า ของ ความเครียด และสีหน้าเอาจริงเอาจังอยู่เลย ตรง กันข้าม กลับมีแต่รอยยิม้ และเสียงหัวเราะให้เราเห็น อย่างไรก็ตาม ด้วยสัญชาตญาณของคนทีใ่ ช้ชวี ติ อยู่ ในแวดวงการลงทุน ประภารัตน์กอ็ ดไม่ได้ทจ่ี ะแนะนำ ถึงวิธีเล่นอสังหาริมทรัพย์อย่างง่าย ขณะพูดถึง ไอเดียการแต่งห้องสไตล์โมเดิร์น-เรโทรของเธอว่า “ต้องดูที่ทำเล ราคา และพื้นที่ว่าเหมาะ สมกันไหม อย่างห้องของเรา เราก็ถือหลักที่ว่าอยู่ สบาย ขายได้กำไร (หัวเราะ) ส่วนการตกแต่งบ้าน เมื่อก่อนเราชอบคอนเทมโพรารี่ แต่เดี๋ยวนี้มองว่า น่าจะเน้นที่ฟังก์ชั่นการใช้งานที่สะดวก เลยหันมา เอนเอียงให้กับแนวโมเดิร์นมากขึ้น” ส่ ว นกิ จ กรรมการดู แ ลตั ว เองในวั น ว่ า ง หลังจากทำงานมาหนักเหนื่อย ประภารัตน์บอกว่า “ไม่ต้องออกไปทำ activity ไหนหรอก การอยู่บ้าน นี่แหละ เป็นวิธีรีแล็กซ์ที่เวิร์คที่สุดสำหรับเรา”

นอกจากจุดวางย่านชุมชนมากกว่า 200 แห่ง ในห้างสรรพสินค้า ร้านหนังสือ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ เคาน์เตอร์สายการบิน คอนโดมิเนียม และอาคารสำนักงานชัน้ นำทัว่ กรุงเทพฯ แล้ว ตัง้ แต่วนั นีเ้ ป็นต้นไป คุณสามารถรับ a day BULLETIN ได้ทจี่ ดุ วางแห่งใหม่ ของเรา ร้าน Mister Donut ทุกสาขา!

HOME STAY

ไวน์ยี่ห้อโปรด - Opus One ของฝรั่งเศส เมนูง่ายๆ ที่เข้าครัวทำได้ทันที - พาสต้า แซนด์วิชสลัด สปาที่คุณกับเพื่อนๆ ต้องแวะเวียนไป ประจำ - อนันตรา สมุย แบรนด์เครือ่ งสำอางบนโต๊ะเครือ่ งแป้ง - ชอบแบบที ่ ม ี ส ่ ว นผสมจากธรรมชาติ อย่าง Jo Malone, Kiehl’s, และ L’occitane ไวน์ที่คุณอยากแนะนำให้คนอื่นลอง - อยากให้ลองดื่มไวน์จากประเทศชิลีดูค่ะ รสชาติดีไม่แพ้ไวน์ฝรั่งเศส นิตยสารแฟชั่นที่ซื้อประจำ - VOGUE อยู่บ้านทำบ่อยที่สุด - ดูดวี ดี ี เพราะไม่มเี วลาไปดูหนังในโรงเลยค่ะ

E E

R T

R I A F T

·Ã§ÈÕÅ

âÃ§º‹Á½˜¹

ÊØ·¸ÔªÒµÔ

New! Tabunstudio

Ò¹ Á Ç à¨Ë¹ÔéÇ¡Å &

Lolay

ADB 3FEB09.indd 1

2/3/09 10:48:26 AM

HEALTH AND HEART

HEALTH

FOOD THAT MAKE YOU SICK เมือ่ ร่างกายเจ็บป่วย คนเราก็ตอ้ งการยา และสารอาหารจากแหล่งอาหารต่างๆ มาช่วยทำให้ อาการป่วยนั้นบรรเทาลง อย่างไรก็ตาม ยังมีบาง กลุ่มอาหารที่ไม่เหมาะที่จะกินตอนป่วย เพราะจะ ยิ่งทำให้อาการป่วยนั้นสาหัสมากขึ้น มีไข้สงู ควรหลีกเลีย่ งอาหารไม่สกุ อาหาร ทอด อาหารมัน ซึ่งย่อยยาก ทำให้เกิดความร้อน สะสมอยู่ภายใน เป็นผลให้ความร้อนในร่างกายไม่ ได้ระบายออกไปสักที ทางทีด่ คี วรดืม่ น้ำอุน่ ๆ ให้มาก และทานอาหารอ่อนๆ ที่ปรุงสุกใหม่ๆ โรคกระเพาะ ควรหลีกเลี่ยงเครื่องดื่ม ประเภทแอลกอฮอล์ ชา กาแฟ ของเผ็ด ของทอด ของมัน เพราะทำให้ทอ้ งอืด ท้องเฟ้อ จุกเสียด ทาง ทีด่ คี วรจะรับประทานอาหารปริมาณน้อยๆ แต่บ่อย

STRESS FIGHTING

โรคหัวใจและโรคไต ควรหลีกเลี่ยง อาหารรสเค็มจัด เพราะจะทำให้มีการเก็บกักน้ำ การไหลเวียนเลือดจะช้า ทำให้หัวใจทำงานหนัก ขึ้น ไตต้องทำงานขับเกลือแร่มากขึ้น ส่วนอาหาร รสเผ็ดก็ควรหลีกเลี่ยง เพราะทำให้กระตุ้นการไหล เวียน สูญเสียพลังงาน และหัวใจก็ทำงานหนักขึ้น เช่นกัน โรคเบาหวาน หลีกเลีย่ งอาหารรสหวาน หรือแป้งที่มีแคลอรี่สูง เช่น มันฝรั่ง มันเทศ ควรรับ ประทานอาหารพวกถั่ว เช่น เต้าหู้ นมวัว เนื้อสัน ไม่ติดมัน ปลา ผักสด ให้มาก โรคนอนไม่หลับ หลีกเลี่ยงชา กาแฟ ครัง้ รับประทานอาหารให้ตรงเวลา และเป็นอาหาร รวมทัง้ การสูบบุหรี ่ เพราะสิง่ เหล่านีม้ ฤี ทธิก์ ระตุน้ ที่ย่อยง่าย เช่น ปลา ผัก ประสาท ทำให้ไม่ง่วงนอน หรือนอนหลับไม่สนิท โรคความดันโลหิตสูง ควรหลีกเลี่ยง โรคริดสีดวงทวาร หรือท้องผูก หลีก อาหารที่มีคอเลสเตอรอลสูง รวมทั้งสุรา เพราะสิ่ง เลี่ยงอาหารประเภทหอม กระเทียม ขิงสด พริกเหล่านี้ทำให้เกิดความร้อนชื้นสะสมในร่างกาย มี ไทย พริก เพราะอาหารเหล่านี้อาจทำให้ท้องผูก ผลทำให้ เ กิ ด ความหนื ด ของระบบการไหลเวี ย น หลอดเลือดดำอักเสบ และอาการริดสีดวงทวาร โลหิตในร่างกาย กระตุ้นให้ความดันสูง กำเริบ นอกจากนี้ยังควรกินอาหารจำพวกเนื้อสัตว์ โรคตับ และถุงน้ำดี หลีกเลี่ยงเครื่อง ต่างๆ อาหารมันๆ แต่น้อย และบริโภคผัก ผลไม้ ดื่มที่มีแอลกอฮอล์ อาหารมัน เนื้อติดมัน เครื่องใน เป็นประจำ รวมทั้งดื่มน้ำอย่างน้อยวันละ 8 แก้ว สัตว์ อาหารทอด อาหารหวานจัด เพราะแพทย์จีน โรคภูมิแพ้ ลมพิษ ผิวหนังอักเสบ ถือว่า ตับและถุงน้ำดีมีความสัมพันธ์กับระบบย่อย หรือโรคหอบหืด ควรหลีกเลี่ยงเนื้อแพะ เนื้อปลา อาหาร การกินอาหารประเภทดังกล่าวมากเกินไป กุ้ง หอย ปู ไข่ นม และอาหารรสเผ็ด เพราะจะไป จะทำให้สมรรถภาพการย่อยอาหารอ่อนแอและ กระตุ้นและทำให้อาการทางผิวหนังกำเริบ เกิดโทษต่อตับและถุงน้ำดีอีกต่อหนึ่ง นอกจากการออกกำลังกายจะช่วยในเรื่อง ของการลดน้ำหนักให้มีรูปร่างที่สวยงามดูดีแล้ว การออกกำลังกายยังช่วยคลายเครียด เพราะใน ขณะที่ออกกำลังกายนั้น ร่างกายจะหลั่งสารสื่อ ประสาท (Neurotransmitter) ซึง่ มีผลต่อการควบคุม อารมณ์และจิตใจ ทำให้เรารู้สึกดีมากมายดังต่อ ไปนี้ • ช่วยลดความตึงเครียดของระบบประสาท รวมถึง กล้ามเนือ้ ทำให้รสู้ กึ ผ่อนคลาย นอนหลับได้สนิท • ทำให้รา่ งกายตืน่ ตัวอยูเ่ สมอ มีจติ ใจทีป่ ลอดโปร่ง มีสมาธิในการทำงาน มีความสามารถในการรับ รู้สิ่งต่างๆ รอบตัวดีขึ้น

• มีส่วนทำให้ได้ระบายความท้อแท้ ผิดหวัง • ทำให้รสู้ กึ ว่าตัวเองมีคณ ุ ค่า สามารถช่วยเป็นเกราะ ป้องกันที่ดี และขจัดความเครียดต่างๆ ได้ • ช่วยให้รับประทานอาหารได้ดีขึ้น ในคนที่มีการ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ จะรับประทานอาหาร ที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย ซึ่งสารอาหารที่มีคุณค่า ต่ อ ร่ า งกายเหล่ า นี ้ จ ะเป็ น ตั ว ช่ ว ยให้ ร ่ า งกาย ป้องกันและจัดการกับความเครียดได้เป็นอย่างดี • ป้องกันการเกิดโรคต่างๆ จากความเครียด ได้แก่ โรคความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ คอเลสเตอรอลสูง และโรคหัวใจ

ช้อนชา คือ ปริมาณน้ำตาลที่ไม่ควรบริโภคเกินนี้ใน 1 วัน แต่ปัจจุบันพบว่า คนไทยกินน้ำตาลทราย 29.2 กิโลกรัมต่อปี หรือมากถึงวันละ 20 ช้อนชา ซึ่งเสี่ยงต่อการเกิดโรคเบาหวาน โรคความดัน โลหิตสูง และโรคหัวใจเป็นอย่างมาก

HEART

KEEP MADNESS AWAY

บ่อยครั้งที่เราอารมณ์เสียแล้วก็มักจะ ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ สิ่งเหล่านี้ น่ากลัวไม่น้อยเลย ทั้งต่อบุคลิกภาพของเรา และ ยังส่งผลให้เสียสุขภาพจิตอีกด้วย เรามาหาวิธีการ ระงับความโกรธแบบง่ายๆ กันดีกว่า 1. หลีกเลี่ยง ซึ่งไม่ได้แปลว่าคุณขี้ขลาด หรือกลัว แต่หมายถึงการแสดง EQ ที่ดี ที่สามารถระงับ อารมณ์โกรธได้ 2. หาทีป่ รึกษา เพือ่ เปิดอกระบายเรือ่ งทีอ่ ดั อัน้ ตันใจ 3. หัวเราะชนะโกรธ เพราะการหัวเราะนั้นทำให้ อารมณ์ทข่ี นุ่ มัวแจ่มใสขึน้ ทันตา 4. น้ำตาชนะทุกอย่าง การร้องไห้นน้ั เป็นการระบาย ความเครียด รวมทั้งระบายความโกรธได้ดีทางหนึ่ง

5. ร้องเพลง การร้องเพลงจะช่วยผ่อนคลายความ ตึงเครียดของกล้ามเนื้อได้เป็นอย่างดี 6. หากิจกรรมดีๆ ทำ เพื่อช่วยให้ลืมเรื่องกวนใจที่ เกิดขึ้น ให้สมองได้พักผ่อนอยู่กับสิ่งที่คุณชอบจะดี กว่า 7. นอนหลับ เวลาทีค่ นเราโกรธจะรูส้ กึ ปวดหัว รับรอง ว่าถ้าคุณได้นอนหลับเอาแรงสักงีบ เมื่อคุณตื่นขึ้น มา คุณจะต้องรู้สึกดีขึ้นอย่างแน่นอน 8. รู้จักอภัย ฟังดูแล้วออกจะเป็นนางเอกไปนิด แต่ ต้องลองทำ แล้วคุณจะรู้ว่าการให้อภัย นอกจาก จะเป็นการให้โอกาสคนอืน่ แล้ว ยังทำให้เราสบายใจ ขึ้นได้อีกด้วย

FREE FROM HEADACHE

ก่ อ นที ่ จ ะพึ ่ ง ยาแก้ ป วดจำพวก พาราเซตามอล หรือแอสไพริน เราลอง มาแก้ อ าการปวดหั ว ด้ ว ยการพึ ่ ง ตน เองดูก่อนดีกว่าไหม • นอนหลับสักงีบอาจช่วยให้อาการปวด หัวดีขน้ึ • ไม่ว่าจะยืนหรือนั่ง ต้องให้หลังและ คอตั้งตรงไว้เสมอ พยายามหลีกเลี่ยง การเอียงศีรษะไปด้านใดด้านหนึ่ง • ประคบร้อนหรือเย็นทีบ่ ริเวณหน้าผาก และต้นคอก็ชว่ ยได้ ขอแนะนำว่า ความ ร้อนห้ามใช้กับคนปวดหัวไมเกรน หรือ คนที่ปวดหัวเพราะความดันโลหิตสูง • หายใจเข้าลึกๆ แล้วผ่อนออกช้าๆ เหมือนเวลาคลายเครียดหรือดับความ โกรธ • นวดและกดเพื่อบรรเทาอาการปวด หัว บริเวณต้นคอ ไหล่ และหลัง • ประคบดวงตาด้วยผ้าชุบน้ำเย็น เพราะ อาจเกิดจากตาเพลียที่ต้องสู้กับแสง หน้าจอคอมพิวเตอร์ทั้งวัน • ดื่มกาแฟดำสักแก้วอาจช่วยได้ แต่ อย่าดื่มมากไปเพราะอาจทำให้นอน ไม่หลับแทน • รับประทานอาหารให้ครบทุกมือ้ เพราะ การอดอาหารอาจทำให้ระดับน้ำตาล ในเลือดต่ำลง เส้นเลือดในสมองหดตัว เมื่อทานอาหารมื้อต่อไป จะทำให้เส้น เลือดขยายจนเกิดอาการปวดหัวได้ • งดอาหารบางชนิด ได้แก่ อาหารรส เค็มทีใ่ ส่เกลือมากๆ อาหารทีใ่ ส่ผงชูรส ช็อกโกแลต เนยแข็ง เครือ่ งดืม่ แอลกอฮอล์ • อยู่ในที่ที่อากาศถ่ายเทได้ดี และ มลพิษน้อยที่สุด

RELATIONSHIP DO YOU WANT TO QUIT? (PART I)

ไม่ไหวกับงานนีแ้ ล้วจริงเหรอ ลองถามตัวเอง ดูให้ดี แล้วลองแก้ไขตามวิธีที่เราแนะนำดู 1. ถ้าคุณรักงานทีท่ ำ แต่ทนไม่ไหวกับนโยบาย องค์กร ทางออก : หางานลักษณะเดิม แต่องค์กรใหม่ 2. ถ้าคุณทำงานจนเหนือ่ ยมาก และทำให้อยาก ลาออกตามมา ทางออก : ลาพักร้อนสักอาทิตย์น่าจะเป็น คำตอบที่เวิร์คกว่านะ 3. ถ้าคุณกำลังเบือ่ งานทีท่ ำอย่างสุดซึง้ ทางออก : มองหาตำแหน่งใหม่ๆ ในที่ ทำงานเดิม ที่คุณคิดว่าตัวเองสามารถย้าย สายงานไปทำได้

ALL ABOUT BIZ BIZ IDEA

BIZ LIFE

BELIEVE IN TEAMWORK อภิรดี เอี่ยมพึ่งพร

Executive Director ของบริษัท ไฟว์สตาร์ โปรดักชั่น จำกัด เข้ามาสานต่อ กิจการในฐานะเจเนอเรชั่นที่ 3 ต่อจากคุณพ่อและคุณอา ใช้ประสบการณ์ ในการทำงานกับบริษัทในอเมริกา ซึ่งบ่มเพาะความเชื่อมั่นในเรื่องทีมเวิร์ค ให้กับเธอ และความเชื่อในทีมนี่เอง ที่เธอนำมาเผยแพร่สู่องค์กรที่ก่อตั้งมา นานถึง 36 ปี แห่งนี้

• เรามองว่าหนังเรื่องหนึ่ง ก็คือสินค้าหนึ่งตัว ที่เราจะต้องเริ่มโปรโมต ถ้าเปรียบกับสินค้าก็คือ ทำให้ผู้ใช้รู้ว่า มีอะไรบ้างในนั้น แล้วก็ดึงจุดขาย มันออกมา • เราจะทำงานเป็นทีม เราเชื่อในทีมเวิร์คมากๆ จะคอยบอกทีมตลอด เวลาว่า ขอให้ทุกคนทำงานเป็นทีม อย่าคิดว่าคนเดียวจะทำได้ดีกว่าทีม มันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีอะไรที่เขารู้แค่คนเดียว ต้องรู้มากกว่าหนึ่งเสมอ • ผู้ใหญ่ในวงการให้โอกาสเราเสมอ โดยเฉพาะคุณอาเราจะคอยสอนเรา ตลอดแต่เขาจะไม่ให้คำตอบแบบ direct แต่เขาจะบอกว่า ถ้าเราเดินทาง นี้จะเป็นอย่างนี้ เดินทางนั้นจะเป็นอย่างนี้ แล้วให้เราเลือกเองว่าจะเดิน ทางไหน เป็นการสอนแบบให้คิดต่อ • ส่วนใหญ่เราจะใช้เวลาในการแก้ปัญหาที่เรามองไม่เห็น แต่อะไรที่เรา มองเห็น มันก็จะไม่ใช่ปัญหาแล้ว เพราะว่าเรารู้แล้วล่ะ ว่าจะต้องป้องกัน ไม่ให้มันเกิดขึ้นอย่างไร • เราไม่ใช่คนเก่งหรือมหัศจรรย์อะไร เราแค่เรียนรู้ แล้วก็มีประสบการณ์ ที่สามารถถ่ายทอดไปให้กับทีมของเราได้ เพราะงานจะเดินได้ก็ต้องขึ้น อยู่กับทีม เราคนเดียวคงทำสิบอย่างไม่ได้ • โค้ชของเราจะคอยสอนเราว่า ถ้าเรื่องมันเป็นแบบนี้ ลองใช้วิจารณญาณดูว่า ควรทำอย่างไร จากนั้นเราก็สอนลูกน้องเราต่อไปเป็นทอดๆ คนเหล่านี้จึงรู้จักใช้ความคิดในการทำงาน ถ้าหัวหายก็ยังอยู่รอด เพราะ ว่าพวกเขาคิดเองได้ • คนเก่งๆ บางคนมักจะชอบคิดว่า เขาทำคนเดียวได้ แต่เราจะบอกว่า บอกคนอื่นหน่อยก็ดี เพราะบางทีเขาต้องระวังหลังให้คุณด้วย เพราะคน ไทยมักจะทำคนเดียว ไม่ชอบทีมเวิร์ค เราจะย้ำเสมอว่า อย่าทำคนเดียว ต้องบอกนะ เพราะว่าคุณอาจจะโดนในสิ่งที่คุณมองไม่เห็นได้ ซึ่งเพื่อน คุณนั่นแหละจะช่วยคุณได้ แล้วงานจะเสร็จเร็วขึ้นด้วย • การทำงานเป็นทีม ไม่ได้แปลว่า ทีมทำให้คุณ แต่หมายความว่า คุณ ทำงานเป็นส่วนหนึ่งในทีมนั้นด้วย เพราะคุณอาจจะคิดเองคนเดียวได้

แต่ขั้นตอนการทำ คุณต้องทำด้วยกันทั้งทีม • ตั้งแต่มาทำธุรกิจนี้ ไม่เคยมีวันไหนที่เราใช้ชีวิตเหมือนกันเลยแม้แต่วัน เดียว มันมีความ freedom มาก และไม่ใช่งาน routine จะเจอสิ่งใหม่ๆ ตลอด หนังเรื่องหนึ่งก็คือ product ใหม่ชิ้นหนึ่งแล้ว เราจะโปรโมตสินค้านี้ อย่างไร จะใช้สื่อในมืออย่างไร นั่นคือความสนุกของงานนี้ • ธุรกิจนี้ค่อนข้างท้าทายมาก เก่งอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีความเฮงด้วย เพราะคุณทำหนังเรื่องหนึ่ง ไม่มีอะไรการันตีเลยว่า คุณจะได้หรือไม่ได้ จนกระทั่งวันที่หนังเรื่องนั้นเข้าโรง คุณจะรู้แล้วว่าจะเจ๊งหรือไม่เจ๊ง แล้ว ถ้าคุณเสียหายที มันมหาศาลมาก • goal ของชีวิตของเราคือ เราต้องทำได้ดีเหมือนกับที่คุณพ่อทำเอาไว้ ถ้า วันหนึ่งที่ไฟว์สตาร์เป็นเบอร์หนึ่งมาตลอด เมื่อถึงเจเนอเรชั่นที่สามแล้ว จุดมุ่งหมายของเราก็คงไม่ต่างจากคุณพ่อ เราต้องการให้คนนึกถึงเราว่า เราคือบ้านหนังไทย • ยุคสมัยเปลี่ยนไป คู่แข่งก็ถือกำเนิดเพิ่มขึ้น แล้วจุดมุ่งหมายของเขาก็ คงไม่ต่างจากเรา เพราะเขาก็อยากให้ success แล้วก็ดีที่สุด เพราะฉะนั้น ถ้าเรายังไม่ถึงจุดหมายหรือเป้าหมาย เราก็ยังคิดว่ามันท้าทายไม่สิ้นสุด ทีมของเราก็พร้อมที่จะทำให้ไปให้ถึงจุดมุ่งหมายที่เราตั้งเอาไว้ • เราได้เรียนรู้อะไรมาเยอะ เรียนรู้การยอมรับการทำงานของคนไทยจาก ที่นี่ เพราะตอนแรกที่มาก็ช็อกไปเหมือนกัน เขารับเราไม่ได้ เพราะว่าเรา ทำงานระบบฝรั่งมาตลอด แต่ตอนนี้เริ่มเรียนรู้ว่า เราต้องยอมรับพวกเขา ให้มากกว่านี้ เพื่อไม่ให้เกิดอุปสรรคระหว่างเรากับพนักงาน • วัฒนธรรมองค์กรของไฟว์สตาร์ คือ ครอบครัวของเรา เราจึงไม่มี ปัญหากับวัฒนธรรมองค์กร แต่เราอาจจะมีปัญหากับวัฒนธรรมนอก องค์กรบ้าง กับบริษัทคู่ค้า แต่ก็ยอมรับได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ ปัญหาใหญ่ เพราะเราต้องการทำหนังให้คนดูมากกว่า

ผู้แต่ง : กองบรรณาธิการประชาชาติธุรกิจ สำนักพิมพ์ : มติชน ราคา : 185 บาท

และแล้วธุรกิจนี้ก็มาจนได้ นั่นคือ โรงรับ จำนำออนไลน์ และเจ้าแรกที่เปิดดำเนินการ ธุรกิจนี้ก็คือ www.borro.com ซึ่งมีที่ทำการอยู่ ในประเทศอั ง กฤษโน่ น (เปิ ด มาเกื อ บปี แ ล้ ว ด้วย) หลักการทำงานของโรงรับจำนำออนไลน์ นี้ เหมือนโรงรับจำนำทั่วไปทุกประการ นั่นคือ นำของไปจำนำแล้วก็ได้เงินสดมา เพียงแต่เขา เน้นลูกค้าที่จำเป็นต้องใช้เงินหมุนเวียนในเวลา สั้นๆ แค่ไม่เกิน 6 เดือน หลักการนอกจากนั้นก็ คือ เขากำหนดอัตราประเมินทรัพย์สินไว้ไม่เกิน 40% และคิดดอกเบี้ยที่ 6% โดยกำหนดเวลา ผ่อนชำระไว้ภายใน 6 เดือน เหตุผลที่เข้ามาทำ ธุรกิจนี้ก็เพราะเจ้าของเขาเล็งเห็นว่ายังมีช่อง ว่างทางการตลาดอยู่มาก เพราะช่วงนี้คนมัก จะขาดแคลนเงินสดหมุนเวียน ครั้นจะไปกู้เงิน กับแบงก์ก็ต้องรอแล้วรอเล่า รอเท่าไหร่แบงก์ก็ ไม่อนุมัติ อีกส่วนหนึ่งก็คือพวกที่อยากจะนำ ทรัพย์สินไปจำนำก่อนเพื่อหาเงินมาหมุนใช้ แต่ รู้สึกประดักประเดิดที่ต้องเดินเข้าโรงรับจำนำ การมีโรงรับจำนำออนไลน์จึงเป็นทางเลือกที่ดี และมาถูกเวลาเสียเหลือเกิน วิธีการเป็นลูกค้า ของโรงรับจำนำแห่งนี้ก็คือ เข้าไปกรอกแบบ ฟอร์มออนไลน์และให้รายละเอียดของสินค้า หรือทรัพย์สินที่จะจำนำ จากนั้นก็ส่งของมีค่า เหล่านั้นไปทางพัสดุไปรษณีย์ (เสี่ยงนะนี่) จาก นั้นทางเว็บไซต์จะโอนเงินสดเข้าบัญชี หรือจะ สะดวกวิธีไหน ลูกค้าก็แจ้งไปอีกที หลังจาก จ่ายดอกเบี้ยให้เขาครบ 6 เดือนแล้ว คุณก็จะ ได้รับของของคุณคืนทันที โดยเขาจะส่งกลับ มาให้ทางพัสดุไปรษณีย์นั่นเอง หลายคนอาจ จะมีคำถามว่า อ้าว แล้วแบบนี้จะมีลูกค้าเหรอ เพราะแลดูเหมือนจะไม่ปลอดภัยทั้งขั้นตอน การส่งของและรับของคืนอย่างไรพิกล แต่ทาง บริษัทนี้เขาอ้างว่า ตั้งแต่เปิดบริการมาได้เป็น เวลาเกือบปี ลูกค้าส่วนใหญ่ถึง 85% คืนเงิน ต้นตรงเวลาและเต็มจำนวนด้วย

BIZ QUOTE

BIZ BOOK

สงครามแบรนด์ ‘แจ๊ก’ ท้า ‘ยักษ์’

Borro

ใครชอบอ่านพวกกรณีศึกษาทางการ ตลาดไม่ควรพลาดเล่มนี้ เพราะนี่คือการรวบรวม กรณีศึกษาจากแบรนด์ใหญ่ๆ มากมายทั่วฟ้าเมือง ไทยมาให้คุณได้อ่านและศึกษากันในหนังสือเล่ม เดียว ส่วนที่ว่าทำไมถึงเป็นแจ๊กท้ายักษ์ ก็เพราะนี่ คือการขึ้นเวทีระหว่างเบอร์หนึ่งกับเบอร์สองใน ตลาดทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น แกรมมี่-อาร์เอส, ช่อง 3ช่อง 7, มาม่า-ไวไว, โซนี่-ซัมซุง, ปูนช้าง-ปูนอินทรี, แอล.พี.เอ็น.-ศุภาลัย, พลัส-เอเชี่ยน พร็อพเพอร์ตี้, ฮอนด้า-ยามาฮ่า, ม.กรุงเทพ-ม.รังสิต, ไมโครซอฟต์ -กูเกิล ฯลฯ ใครชอบอ่านเรื่องเกี่ยวกับกรณีศึกษา คงสนุกกับเรื่องราวเหล่านี้ เพราะเต็มไปด้วยการชิง ไหวชิงพริบ พลิกตำรากลยุทธ์ตั้งรับกันแทบไม่ทัน

ที่สำคัญ นี่เป็นบทวิเคราะห์เจาะลึกที่มาจากฝีมือ ของทีมข่าวหนังสือพิมพ์ ประชาชาติธุรกิจ ที่เป็นที่ รู้กันดีว่าข้อมูลเพียบ แถมยังเขียนได้เข้าใจง่าย มี สีสัน อ่านแล้วไม่เคร่งเครียด แต่ได้อารมณ์เหมือน ฟั ง นั ก ข่ า วในสนามจริ ง มาเล่ า เรื ่ อ งที ่ เ กิ ด ขึ ้ น ใน แวดวงการตลาด เราว่านักศึกษาสาขาการตลาด และนักการตลาดน่าจะหยิบเล่มนี้มาอ่านกันบ่อยๆ เพราะจะได้ศึกษากลยุทธ์การทำงานของแบรนด์ ดังๆ ว่าเขาทำกันอย่างไร เผื่อนำมาพัฒนาวิธีการ ทำธุรกิจของตัวเองไปด้วยในตัว ราคาแค่ 185 บาท เท่านั้น ซื้อกาแฟสองแก้วก็หมดแล้ว แต่ซื้อหนังสือ มาอ่าน ความรู้จะอยู่กับเราอีกนาน

SUCCESS SEEMS TO BE CONNECT WITH ACTION. SUCCESSFUL PEOPLE KEEP MOVING. THEY MAKE MISTAKE, BUT THEY DON’T QUIT. Conrad Hilton

THE WORDS

“If you want to be respected, you must respect yourself.”

“A man is not old until regrets take the place of dreams.” คนเราจะไม่รสู้ กึ ว่าแก่ จนกว่าความ

ถ้าคุณอยากได้รับความเคารพ นับถือ คุณต้องนับถือตัวเองด้วย

เสียใจจะเข้ามาแทนที่ความฝัน -John Barrymore

-Spanish Proverb

“Every man has his secret sorrows which the world knows not; and often times we call a man cold when he is only sad.” คนทุกคนล้วนแต่มีความเศร้าโศกที่เก็บซ่อนไว้

ไม่อยากให้โลกรู้ และบ่อยครั้งที่พวกเรามักจะเรียก คนที่เป็นแบบนั้นว่าเป็นคนเย็นชา ทั้งที่เขาเพียงแต่ เศร้าเท่านั้นเอง -Henry Wadsworth Longfellow

“Usually a person has more faith in their fear than faith in their future.” โดยทั่วไปแล้ว คนเรามักจะศรัทธา ในความหวาดกลัวมากกว่าจะศรัทธา ในอนาคตของตัวเอง -Doug Firebaugh

“To accomplish great things, we must not only act, but also dream; not only plan, but also believe.” หากจะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ เราต้องไม่เพียงแต่กระทำ แต่ยังต้องฝันด้วย ต้องไม่เพียง

“Patterning your life around other’s opinions is nothing more than slavery.” การวางเส้นทางชีวิตไปตามความคิดของคนอื่น

แต่วางแผน แต่ต้องมีความเชื่อด้วย

-Lawana Blackwell, The Dowry of Miss Lydia Clark, 1999

-Anatole France

“No one is listening until you make a mistake.” ไม่มีใครฟังคุณหรอก จนกว่าคุณ จะทำอะไรผิดพลาดนั่นแหละ นิรนาม

“To do two things at once is to do neither.” การทำทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน คือการไม่ได้ทำอะไรเลย

-Publilius Syrus

“I’ll tell you one thing: Don’t ever give anybody your best advice, because they’re not going to follow it.” ผมจะบอกคุณไว้อย่างนะว่า อย่าไปให้คำแนะนำที่ดีที่สุดกับ ใครๆ เข้า เพราะพวกเขาจะไม่ทำตามมันหรอก -Jack Nicholson

“You can’t wake a person who is pretending to be asleep.” ท่านไม่สามารถปลุกคนที่แกล้ง หลับให้ตื่นขึ้นมาได้หรอก -American Indian Proverb,

“Other people’s opinion of you does not have to become your reality.” ความคิดเห็นของผู้อื่นไม่ จำเป็นต้องเป็นความจริง สำหรับคุณ

-Les Brown

ก็ ไม่ต่างอะไรกับการยอมตัวเป็นทาส

“ในโลกความจริง มี เรื่องอับจนปัญญา อยู่มากหลาย มิว่า ผู้ใดต่างมิอาจ เหนี่ยวรั้ง ขัดขืน ได้... เยี่ยงนี้แม้เจ็บ ปวดรันทด แต่หาก ยังมีชีวิตอยู่ก็ต้อง คิดหาวิธีมาสลัด ความเจ็บปวด รันทดของตัวเอง ออกไปให้ได้” -โก้วเล้ง

“When you are content to be simply yourself and don’t compare or compete, everybody will respect you.”

เมื่อท่านพอใจในการเป็นตัวของตัวเองและไม่ยอมเปรียบเทียบหรือแข่งขันประชันกับผู้อื่น คนอื่นๆ ก็จะนับถือท่านเอง -Lao-Tzu

THE GUEST

GIVE HIM ONE MOMENT IN TIME เรื่อง : เวสารั ช โทณผลิ น ภาพ : กฤตธกร สุ ท ธิ ก ิ ต ติ บุ ต ร

ไม่เคยปรากฏร่องรอยมาก่อนว่า ‘โอ’ – ณัฐพล วงศ์ตรีเนตรกุล คือใคร ต่อให้ขยายรูป ด้านบนให้ใหญ่กว่านีอ้ กี สักสิบเท่า ก็คงไม่ทำให้คณ ุ ร้องอ๋ออยูด่ ี เราต่างไม่เคยรูจ้ กั เขา แต่ณฐั พลก็ เหมือนกับผูก้ ำกับภาพยนตร์หน้าใหม่ทกุ คน ทีจ่ ำเป็นจะต้องฝากรอยเท้ารอยแรกไว้บนบรรณพิภพ รอยเท้าทีจ่ ะทำให้เราทุกคนจดจำเขาได้ และ A Moment in June ก็กำลังจะทำหน้าทีเ่ ป็นรอยเท้านัน้ ในปี ค.ศ. 2004 ณัฐพลคร่ำเคร่งอยูก่ บั การเรียนกำกับละครเวทีอยูท่ ป่ี ระเทศอังกฤษ ซึง่ เป็น ช่วงเวลาเดียวกันกับที่เขาต้องนำ Bicycle & Radios ภาพยนตร์สั้นที่เป็นธีสิสในการเรียนด้าน ภาพยนตร์ที่สหรัฐอเมริกาไปตระเวนฉายตามเทศกาลภาพยนตร์ทั่วโลก ช่วงเวลาที่หลายสิ่งหลาย อย่างในชีวติ ของเขาแทบไม่ตา่ งจากเศษผลไม้ในเครือ่ งปัน่ นีเ่ อง ทีโ่ ครงบทของ A Moment in June ภาพยนตร์ขนาดยาวเรือ่ งแรกในชีวติ ของเขา ถือกำเนิดขึน้ ณัฐพลหยิบคาแรกเตอร์ของตัวละครจากเรื่องสั้นที่เขาเขียนขึ้นในคลาสเรียนละครเวที ตะกอนประสบการณ์ชวี ติ ของตัวเอง และกลิน่ รสในหนังของ เดวิด ลีน ผูก้ ำกับชาวอังกฤษ มาเรียง ร้อยไว้ในบทภาพยนตร์ของตัวเอง โดยเชือ่ มประสานตัวละครหลักทัง้ หกด้วยแก่นเดียวกัน “ธีมของแต่ละคูจ่ ะพูดถึงสิง่ เดียวกัน นัน่ ก็คอื โอกาส เราเคยถามคำถามตอนทำรีเสิรช์ กับ เพือ่ นว่า จุดไหนในชีวติ ทีร่ สู้ กึ ว่า คุณเริม่ รักผูช้ ายคนนี้ เริม่ เกลียดผูห้ ญิงคนนัน้ หรือคุณเริม่ รูว้ า่ ความ รักเป็นไปไม่ได้แล้ว ซึง่ หลังจากทีเ่ ราคุยกับคนเยอะๆ ทัง้ ทีร่ กั กันอยูห่ รือว่าเลิกกันไปแล้ว ก็สรุปได้วา่ เราไม่สามารถบอกได้เลยว่ามันเกิดจากจุดแค่จดุ เดียว และถ้าสมมุตวิ า่ มันจะเกิดขึน้ ณ จุดจุดนัน้ จริงๆ มันก็อาจจะเล็กเกินไปทีจ่ ะจับต้องหรือทำให้เป็นเรือ่ งเป็นราวได้ แต่พอหลายๆ อย่าง หลายๆ สิ่ง หลายๆ เหตุการณ์เกิดขึ้น ทับถมกัน แล้วชี้ไปยังคำถามเดียวกันหรือจุดประสงค์เดียวกัน นัน่ แหละ เราถึงจะเริม่ เห็นได้ชดั ขึน้ ” สองปีครึง่ คือระยะเวลาทัง้ หมดทีณ ่ ฐั พลใช้ในการเขียน ปรับปรุง เปลีย่ นแปลง และพัฒนา บทภาพยนตร์เรือ่ งนี้ เขาหยิบฉากจากกรุงเทพมหานคร และพืน้ ทีใ่ กล้เคียงทีเ่ ขาคุน้ เคยและมองเห็น ชัดเจนแม้จะหลับตาจนสนิทแน่น เพราะถึงแม้เขาจะใช้เวลาอยู่ในต่างประเทศนานถึง 14 ปี แต่ ณัฐพลก็กลับมาเยีย่ มบ้านเกิดและดูดซับความประทับใจทีม่ ตี อ่ สถานทีเ่ หล่านัน้ เก็บเอาไว้ในตัวเสมอ “เวลากลับมาเมืองไทย เราชอบนัง่ รถไฟไปสมุย นัง่ รถไฟไปเกาะเต่า ไปดำน้ำ เรากับรถไฟ ค่อนข้างจะสนิทกัน และ 25% ของเรือ่ งทัง้ หมดเกิดขึน้ บนรถไฟ ซึง่ ก็มาจากประสบการณ์ของเราตรง นัน้ ตรอกทุกตรอกทีต่ วั ละครคูห่ นึง่ ใช้เดิน ก็เป็นละแวกซึง่ เราโตมา ถึงแม้จะไม่ได้อยูแ่ ถวนัน้ ตลอด เวลา แต่เราก็รจู้ กั คุน้ เคยกับฉากเหล่านัน้ อย่างเช่นหัวลำโพง ซึง่ เราไปบ่อยมาก

“โลเกชัน่ ในหนังเป็นโลเกชัน่ ทีเ่ ราเขียนมาจากในหัวเลย เพราะเราเห็นภาพแบบนัน้ โลเกชัน่ แบบนัน้ จริงๆ ส่วนใหญ่โลเกชัน่ ทีส่ ร้างขึน้ คือโลเกชัน่ ทีอ่ ยูใ่ นละครเวที (ซึง่ เป็นฉากในหนัง) มากกว่า ซึ่งมันก็ไม่ใช่โลเกชั่นจริงอยู่แล้ว แต่อย่างท่าฉลอม แถวมหาชัย ก็เป็นอะไรที่เราไปมาด้วยตัวเอง ไม่ใช่วา่ เราไม่รจู้ กั แล้วต้องไปเสาะหา แต่มนั เป็นทีท่ เ่ี ราไปอยูแ่ ล้ว โลเกชัน่ ในหนังเรือ่ งนีก้ เ็ ลยค่อนข้าง เป็นโลเกชัน่ ส่วนตัวของเรา” ประสบการณ์ส่วนตัว โลเกชั่นส่วนตัว แต่เมื่อต้องการทำให้ออกมาเป็นภาพยนตร์ที่อยู่ใน กลุม่ ทีณ ่ ฐั พลเรียกว่า ‘หนังทีเ่ ชือ่ มต่อระหว่างหนังตลาดทัว่ ไปกับหนังอาร์ตเข้าใจยาก’ แล้ว การปรับ แต่งองค์ประกอบ รวมไปถึงการคัดเลือกนักแสดงส่วนรวมทีจ่ ะมาเปลีย่ นตัวหนังสือให้กลายเป็นลีลา ท่าทาง ก็เป็นเรือ่ งทีส่ ำคัญไม่ยง่ิ หย่อนไปกว่าบทหรือฉากเลย “ต้องบอกว่า เราโชคดีและเป็นเกียรติมากที่นักแสดงกลุ่มนี้เชื่อใจเรา สำหรับอาตุ๊ก (เดือนเต็ม สาลิตลุ ) อาสุเชาว์ (สุเชาว์ พงษ์วไิ ล) และชาคริต (ชาคริต แย้มนาม) นัน้ เราเขียนบทให้ เขาเล่น ทัง้ สามคนนีก้ ร็ วู้ า่ เราเขียนบทให้เขาเล่น เพราะสามคนนีเ้ คยเล่นหนังสัน้ ให้เรา แต่เราบอก พวกเขาว่า อยากให้เล่นเพราะบทนะ เพราะเรื่องตัวเงินเขารู้อยู่แล้วตั้งแต่แสดงหนังสั้นของเราว่า เราไม่มเี งินจ้างเขา แต่สำหรับหนังยาวเราก็บอกเขาว่า เราจะไปหาเงินมาให้ แต่คงเทียบไม่ได้เลยกับ ค่าตัวตามปกติของพวกเขา “เราจะบอกนักแสดงทุกคนว่า อยากให้เล่นเพราะบท หรือเพราะว่าเชือ่ ใจเรา หรือเชือ่ ในมุม มองของเรามากกว่าเรือ่ งอืน่ ๆ ส่วนพีน่ อ้ ย (กฤษฎา สุโกศล แคลปป์) พีต่ ก๊ั (นภัสกร มิตรเอม) หรือนุน่ (สินิทธา บุญยศักดิ์) เราไม่รู้จักพวกเขามาก่อน เราก็พูดในเคสเดียวกันว่า อยากให้เล่นเพราะบท เรื่องเงินเรามีแค่นี้จริงๆ สำหรับบางคนมันแค่ 10% ของรายได้ที่เขาควรจะได้ แต่ด้วยความที่นัก แสดงกลุม่ นีม้ อี าชีพหลักอยูแ่ ล้ว เขาไม่ลำบากกับการมาเล่นหนังให้เรา เราเลยรูส้ กึ ว่า ตัวเงินไม่ใช่ ประเด็น” ภาพสวยๆ มุมกล้องชวนประทับใจ และตัวบททีย่ งั ไม่สามารถแพร่งพรายให้รไู้ ด้ละเอียดนัก (เพราะอาจทำให้เสียอรรถรสในการชม) อาจเป็นปัจจัยทีเ่ สริมให้ใครสักคนอยากซือ้ ตัว๋ สละเวลาส่วน หนึ่งของวันเข้ามานั่งชมภาพยนตร์เรื่องนี้ ที่ได้รางวัลการันตีคุณภาพของบทภาพยนตร์มาจาก โครงการ Produire au Sud ในปี พ.ศ. 2548 หรือบางที ใครบางคนที่ตัดสินใจซื้อตั๋วเข้าไปชม ก็อาจจะอยากเห็นชั่วขณะที่รอยเท้าแรก ของณัฐพลปรากฏขึ้นต่อหน้า รอยเท้าที่เขาใช้เวลาชั่วชีวิตที่ผ่านมาสะสมบ่มเพาะทุกสิ่งทุกอย่าง ก่อนจะย่ำลงไปบนดินแดนแห่งวงการภาพยนตร์ไทย

พบกับ abc (a book combo/a book comic) บุ๊กกาซีนแห่งแรงบันดาลใจสนุกสนาน จากสำนักพิมพ์ a book ได้ที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ!