DYNAMISCH EVENWICHT TUSSEN LEEFWERELD EN SYSTEEMWERELD De leefwereld (van bewoners) kan zich vaak moeilijk een voorstelling maken van de systeemwereld (van de overheid). Dat is niet zo gek. Want het is een wereld van protocollen, verantwoordingsmechanismen, procedures, meerdere opgaven tegelijkertijd. En een ander soort logica: gemeenten hebben niet alleen een taak om burgers te faciliteren, maar hebben de taak om iederéén te faciliteren. Je kunt niet een groep burgers bevoorrechten; dan komt de democratische legitimiteit in de knel. Dat verlamt ze. Dat is koudwatervrees, lopen op eieren. Want een precedent is snel geschept. En ook:
Dáár ligt de opgave en uitdaging. 6
#1 2022
wet- en regelgeving lopen achter bij de beweging van onderop, om meer eigenaarschap neer te leggen bij huiseigenaren en bewoners in de energietransitie. Participatie is vaak te veel een draagvlakmachine voor de plannen van de overheid. Terwijl je de plannen samen moet maken. Dat zou de Omgevingswet moeten faciliteren. Deze wet ademt de uitnodiging om de plannen die bewoners zelf maken serieus te nemen en te faciliteren. Dat is een stimulans om het om te draaien: de overheid participeert in plannen van bewoners. Helaas is deze wet weer een jaar uitgesteld. We zullen daarom nog even moeten wachten op de cultuuromslag die de wet veroorzaakt. Circa twintig procent van de nieuwe wet is inhoud, tachtig procent is verandering van houding,
