EVEN VOORSTELLEN
Er zijn vele soorten en ondersoorten gifkikkers. Dit is een blauwe gifkikker (Dendrobates tinctorius var. azureus).
Gifkikkers Niet briesen maar fluiten
H
et zou kunnen dat jij bij een gifkikker denkt aan een driftig persoon, iemand die staat te briesen van woede. De gifkikkers in het paludarium van Aeres Barneveld zijn niet heetgebakerd en aan briesen doen ze al helemaal niet. Wat ze wél doen, is fluiten. Docent dier & biologie en dierspecialist herpeten Laurens Woldring vertelt dat met name de mannetjes, maar bij sommige gifkikkersoorten ook de vrouwtjes, hun aanwezigheid kenbaar maken door korte hoge piepgeluidjes te maken, dat lijkt op fluiten. Gifkikkers danken hun naam aan het feit dat indianen in de tropische regenwouden het gif van deze diertjes gebruiken bij de jacht. Gifkikkers scheiden via hun huid gifstoffen af. Om hun aanvallers hiervoor te waarschuwen zijn ze getooid in felle kleuren. De indianen wrijven hun pijlen
42 | HBVB Even voorstellen
over de giftige slijmhuid van de kikkertjes. Als ze vervolgens schieten op bijvoorbeeld apen of vogels, zorgt het gif ervoor dat de prooidieren snel verlamd raken. “In gevangenschap zie je dat de gifkikkers vaak minder giftig zijn dan in de natuur”, vertelt Laurens. “Dat komt doordat ze bij ons andere voeding krijgen dan in het wild. Wij voeren ze fruitvliegjes, springstaartjes en kleine kevertjes, die we bepoederen met een calciumpreparaat. Het is niet verstandig om gifkikkers met blote hand te hanteren. Omdat je hun gevoelige huid kunt beschadigen, maar vooral ook omdat ze giftig zijn. Het is niet zo dat een simpele aanraking direct levensgevaarlijk is, maar als je een wondje hebt of in je ogen wrijft, kun je daar wel degelijk last van krijgen. Vandaar dat wij, als we de kikkertjes moeten verplaatsen, een bakje over ze heen zetten of handschoenen aandoen.”
