Behinddoors02-2013 by AiNB

AiNB – vakmagazine voor de interieurarchitect#022013

Boutique in Milaan WHO*S WHO introduceert nieuw retail concept

White box in Knokke

Hoe maak je 110 m2 bewoonbaar voor 8 personen?

Boobs-’n-Burps in Antwerpen Interieurarchitecte Gwen Dubois

OP MAAT

Durlet – een blik in hun atelier

Interieurnieuws Uit binnen- & buitenland

voorwoord

Beste leden, collega’s, AiNB partners en geïnteresseerden, Het heeft enige tijd geduurd, en wat voeten in aarde gehad, maar eindelijk is het zover. De vernieuwde “Nieuwsbrief “ van onze vereniging is uit de persen gerold en onder het doopvond gehouden. “behind doors” heet het voortaan. Met deze nieuwe naam willen we een breder publiek aantrekken, dus ook ver buiten de vereniging interesse wekken voor interieurarchitectuur en, uiteraard, onze leden en activiteiten. Onze nieuwe uitgave is niet alleen dikker, maar zal ook inhoudelijk verdiepen en verbreden, al blijven de gekende rubrieken wel behouden. Aandacht voor het werk van de leden, de juridische rubriek, en informatie uit het werkveld krijgen nog steeds een vaste plaats, maar zullen aangevuld worden met inhoudelijke artikels die de actualiteit in binnen- en buitenland op de voet volgen. Met betrekking tot het eerste punt, aandacht voor het werk van onze leden, zijn we nog steeds vragende partij, dus als je een interessant project hebt, dat volgens jou wel wat aandacht mag krijgen, kan je steeds contact met ons opnemen.

W e p u t a S O U L i n to yo u r F LO O R

Ook aan de lay-out is gewerkt, zodat we kunnen spreken van een magazine op maat voor de interieurarchitect. Hiermee bevestigen we een nieuwe standaard in de verdere actualisering en professionalisering van onze vereniging. Ik wens jullie veel leesplezier !

info@floorconcepts.be | w w w.floorconcepts.be Floorconcepts the art of Flooring by ivo Buys

COLOFON

Stefan Martens Interieurarchitect Voorzitter AiNB

Driemaandelijks tijdschrift 2de editie 2013 Afgiftekantoor 3500 Hasselt Masspost Erkenningsnummer P702071 V.U. Kurt Dekeyzer Photo Studio Graphics nv Kempische Steenweg 293 bus 6 3500 Hasselt + 32 (0)11 22 09 95 info@psg.be www.psg.be

Publiciteit Frank Mooren + 32 (0)475 24 46 40 frank.mooren@psg.be Redactiecoördinatie & eindredactie Ingrid Daemen & Jolanda Swyzen-Bock +32 (0)494 65 15 44 contact@twowisegirls.com

AINB vzw Willebroekkaai 37 1000 Brussel +32 (0)2 21 22 620 secretariaat@ainb.be www.ainb.be

behind doors |

èCheck it out è Innovatief eco design & maatwerk van niet verkoopbare meubels uit kringwinkels www.resourceLab.be

60 jaar AiNB

è JEFF, een nieuwe concept store in het trendy Antwerpse Zuid www.jeffantwerp.be è Nieuwe webshop voor artistiek verantwoord design. www.lightandshade.be è Interieur, verlichting en accessoires van de Noorse ontwerpers Anderssen & Voll. www.muuto.com è Buzzigrid, ontworpen door Alain Gilles, een geluidsbuffer dat harde geluiden in een ruimte limiteert. www.buzzispace.com è Het Amerikaanse Ethan Allen Interiors opende dit jaar in ons land twee designcenters: Brussel en Antwerpen. www.ethanallen.com

TIP

è Een pop-up gallery in hartje Gent opgericht door het creatieve koppel Evelien Faingnaert en Koen Verbruggen. www.koperhuis.be è De nieuwe Bulthaup showroom is een keukenbeleving op zich. Keukenmodules bekijken en genieten van heerlijke gerechten van de chefkok. info@bulthaup-woluwe.be

RS Wonen is een halfjaarlijkse glossy interieur magazine. Elke uitgave is inspirerend door prachtige fotografie van de mooiste huizen in binnen- & buitenland, uitgebreide dossiers, portretten van topontwerpers & kunstenaars. Volg RS Wonen ook op facebook en schrijf je zeker in op www.rswonen.be , een uniek concept om beelden van jouw projecten of ontwerpen te uploaden voor meer naamsbekendheid!

è Rutger de Regt kneedt uit gerecycled kunststof grappige meubels. www.rutgerderegt.com è Origineel behangpapier ontworpen door kunstenaars. www.nlxl.com

inhoud 02 2013 4

| behind doors

60 jaar AINB

8 interieurnieuws 2 behind retail doors 1 een Boobs ’n Burps boetiek ontworpen door interieurarchitecte Gwen Dubois

6 1

partner behind doors Argent Alu stelt 3D scharnieren voor

Craftsmen behind doors een kijkje in het Durlet atelier

behind retail doors een internationaal retail project ontworpen door interieurarchitect Fabio Novembre

3 60 jaar wonen 1950 – 1980 2 de genese van onze wooncultuur 26

behind private doors white box in Knokke ontworpen door architect Marc Van Schuylenbergh

juridische info het faillissement van de aannemer: wat nu?

De bescherming van de beroepstitel interieurarchitect kent een lange geschiedenis – of moeten we zeggen: lijdensweg – die tot nader order nog niet achter de rug is. Vooral in de 20 jaar (1990-2010) dat achtereenvolgens Jan De Schepper en Erik Van Nieuwenborg voorzitter van AiNB waren, werd hemel en aarde bewogen om eindelijk tot die begeerde titelbescherming te komen. Het verhaal van die jaren, gezien door de ogen van de twee protagonisten.

an De Schepper (69) blijft ondanks recente gezondheidsperikelen een begeesterd man als het om interieurarchitectuur gaat. Ook de gezinswoning in Essen straalt dat uit: de architectuur buiten en binnen, de meubels en inrichting, de technische infrastructuur. Na zijn studies aan Sint-Lucas Gent kreeg Jan de praktijk onder de knie bij een bedrijf van winkelinrichtingen. Na enkele jaren zette hij de stap naar de huidige KBC, waar hij naast kantoorinrichtingen tekende voor de inrichting van de Boerentoren en betrokken was bij diverse andere grote projecten, zoals de ontvangstgebouwen op de Brusselse Grote Markt en de zetels op de Brusselse Havenlaan en in Leuven. Hij vervoegde de beroepsvereniging (toen nog BVB) in 1980 omdat stuurlui niet aan wal thuishoren. Tijdens een bijeenkomst met ex-studiegenoten had hij immers kritiek geuit op de werking van de vereniging ten overstaan van een bestuurslid. Wie A zegt, moet B doen. Goede administratie = meer leden Jan belandde meteen in het dagelijks bestuur, waar hij zich tot vandaag buigt over de werking van het secretariaat. Een niet te onderschatten gegeven voor de organisatie, want de curve die de kwaliteit van de administratieve opvolging weerspiegelt, reflecteert meteen het stijgende of dalende ledenaantal en dus de beschikbare werkingsmiddelen. Zo werd van 1983 tot 2000 samengewerkt met het huidige Unizo voor de administratieve ondersteuning. Van 2000 tot 2005 werd met de landschapsarchitecten een gezamenlijk secretariaat opgezet, maar een gebrek aan rechtstreekse controle op dat secretariaat en de vele personeelswissels noopten tot een andere oplossing. Het was even schipperen, tot in 2006 als resultaat van al langer lopende gesprekken een deal uit de bus kwam met de NAV. AiNB kon een eigen halftijdse medewerkster onderbrengen op een werkplek bij

de NAV in Brussel. Er ging meer aandacht naar de spreiding van het ledenbestand over heel het land. Tevens werden bekende interieurarchitecten aangetrokken als lid. Dat bezorgde de vereniging een ruimere bekendheid en stond voor kwaliteit. De resultaten liegen er niet om: de efficiënte werking vertaalt zich sindsdien in een stijgend aantal leden. His Masters Voice Tijdens zijn voorzitterschap van 1990 tot 2000 transformeerde Jan De Schepper de feitelijke vereniging tot een vzw. Ook ging hij van start met een beschermcomité. De partnerships brachten geld in het laatje, een conditio sine qua non voor een professionele werking. Verder voerde hij een verbod in op de eeuwige klaagzang over de moeilijke relatie met de architecten, die tijdens elke bestuursvergadering weerklonk. Voortaan wordt gepraat over interieurarchitecten, luidde zijn oekaze. De hervorming van de opleiding, met het nieuwe onderscheid tussen interieurarchitecten (masters) en interieurvormgevers (bachelors), kon op zijn volle instemming rekenen. Met lede ogen zag hij voordien immers hoe de opleiding werd overspoeld door studenten van wie een aanzienlijk deel nooit de job zou uitoefenen. De beter gerichte opleiding zorgde voor een gepaste selectie en maakte zo een einde aan die grote stroom. Spelen voor de titel Maar het gros van de tijd ging op aan het streven naar titelbescherming. Samen met andere collega’s werd hard gesleuteld aan een dossier om de bescherming aan te vragen. In die periode zag de deontologische norm het licht en werden de toetredingscriteria voor nieuwe leden expliciet op papier gezet. De ambitie om via een eigen wet tot een titelbescherming te komen, bleek al snel onrealistisch. Met FVIB, de Federatie voor Vrije en Intellectuele Beroepen, werd dan de mogelijkheid voor

behind doors |

Een nieuwe spits Intussen had Erik van Nieuwenborg (56) de fakkel overgenomen als voorzitter. Ook hij studeerde aan Sint-Lucas Gent, maar koos voor een zelfstandig bureau dat naast interieurarchitectuur ook veiligheidscoördinatie, gerechtsexpertise en epb/ epc-verslaggeving verzorgt. Tijdens zijn voorzitterschap wist hij trouwens door te drukken dat ook een interieurarchitect met een masterdiploma als epb-verslaggever mag optreden, iets wat niet was opgenomen in het oorspronkelijke decreet van 2006. Erik maakt al sinds begin jaren 1980 lid uit van het dagelijks bestuur, waar hij onder andere penningmeester was. Toen hij zijn opwachting maakte als voorzitter, luidde zijn mantra dat interieurarchitectuur gemeengoed moest worden en een vaste plek moest krijgen naast de architectuur en de technische adviseurs. Erik legde een sterke klemtoon op de verdere uitbouw van de werkcellen (commissies) en trok zelf stevig aan de kar in de werkcel beroepsbelangen en beroepsopleiding. Onder zijn voorzitterschap werd ook het 50-jarig bestaan van AiNB gevierd in Kortrijk en zagen de website en het repertorium van interieurarchitecten het daglicht. ‘Sans-papiers’ Terugblikkend op zijn tien jaar voorzitterschap ziet Erik, die vandaag erevoorzitter van AiNB is, drie grote krachtlijnen die eigenlijk een grote streng vormen. De eerste is uiteraard de titelbescherming. Na de nodige perikelen met de poging tot een kaderwet te komen, lukte dat uiteindelijk in 2006 onder minister Laruelle. Meteen zette AiNB de nodige stappen om op basis van die kaderwet de bescherming in orde te brengen, maar de onverwachtse tussenkomst van UDB (Unie van Designers in België) en een niet te overbruggen dispuut over de overgangsmaatregelen, maakten dat het dossier tot vandaag niet tot een goed einde is gekomen. Het bestuur van AiNB weigerde pertinent om interieurvormgevers en sans-papiers toegang tot de titel te geven. De argumenten daarvoor snijden hout: de eerste groep had ook voor de masteropleiding kunnen kiezen, de tweede kan alleen nieterkende diploma’s voorleggen van privéscholen of moeilijk in te schatten opleidingen. Spelen voor de titel (bis) Momenteel zit het dossier nog altijd in handen van Erik, die als vertegenwoordiger van AiNB in FVIB en in de Hoge Raad voor Zelfstandigen en kmo’s alle

contacten heeft opgebouwd en het dossier als zijn broekzak kent. De titelbescherming is een must, herhaalt hij tegenover iedereen die het horen wil. Het sluit aan bij de inspanningen die interieurarchitecten moeten leveren tijdens hun masteropleiding, en het zal de interieurarchitect een flinke ondersteuning geven op de sociale ladder. Dat zal uiteraard de leefbaarheid van het beroep ten goede komen. Bovendien krijg je een groep met duidelijk afgebakende plichten, wat ook in het voordeel van de consument speelt. Naast die plichten zijn er tevens rechten, waardoor interieurarchitecten als groep automatisch het aanspreekpunt vormen voor de overheid en bijvoorbeeld sneller voor adviesraden en aanverwanten zullen worden gevraagd, waardoor ze meteen zwaarder kunnen wegen op het beleid. Belangrijk in dat opzicht was tijdens het voorzitterschap van Erik zeker de aanwezigheid van AiNB in de bouwen vastgoedcommissie van FVIB-Unizo en in de werkgroep Bouw en Vastgoed van Open VLD in het Vlaams parlement. Paraplu Bij deze overwegingen sluit naadloos de tweede krachtlijn van zijn beleid aan: de concordantie met de naaste beroepsgroep, de architecten. Voor de titelbescherming werd nauw overleg gepleegd met de beroepsgroeperingen NAV en BVA en met de Orde. Uiteindelijk willen die organisaties niet liever dan dat hun leden kunnen samenwerken met mensen wiens professionaliteit gewaarborgd wordt door een officiële en erkende titel. Ook de logistieke samenwerking met NAV, die al eerder werd vermeld en die zich ook vertaalde in een geslaagde restyling van de website, is een realisatie waar Erik Van Nieuwenborg met tevredenheid op terugkijkt. Uiteraard omwille van de grotere slagkracht, maar ook omdat beide partijen nu elkaars kunnen en kennen respecteren. Ook met de aannemers werd trouwens meer samengewerkt. Samen met de Confederatie Bouw werden informatieve avonden georganiseerd waar interieurarchitecten meteen konden netwerken met de aannemerswereld. Een laatste wapenfeit dat hij aanhaalt uit zijn periode als voorzitter, is het feit dat AiNB vandaag fungeert als platform voor de drie onderwijsinstellingen. Ook dat maakt het gemakkelijker de brug naar de architectuur te slaan, want uiteindelijk worden die instituten weldra geïntegreerd in de universitaire opleiding. Met de betrokkenheid van de onderwijsinstellingen zijn meteen ook alle interieurarchitecten samengebracht onder de paraplu van AiNB: onderwijs, zelfstandigen en medewerkers in vast dienstverband. Nu nog die titel binnenhalen …

Po8-45 BRI

M12/R12 BRONS BL

PBU-37 WB

REA REALIS EALIS ISATI AT E : ME ATI M RENO REN NO (NL NL) N LL))

een kaderwet bekeken, een initiatief waarbij ook de landschapsarchitecten en de landmeters zich aansloten. Tegelijkertijd werden de banden met de architecten aangehaald, zodat die mee pleitten voor een titelbescherming.

PTT VO

| behind doors

PH1928 WB

PQ15 VO

PM1573 BS

Details zorgen voor perfectie, maar perfectie is geen detail! Dauby is importeur van authentiek deur-, raam- en meubelbeslag. Het exclusieve aan het gamma van Dauby zijn de verschillende basismaterialen zoals britanniummetaal, massief brons, wit brons en smeedijzer. Het beslag wordt op authentieke wijze gegoten in zandmallen en daarna volledig met de hand afgewerkt. Zo leidt een ambachtelijk productieproces tot kleine imperfecties die zorgen voor een oude, verweerde look.

Tekst: Colette Demil & Staf Bellens

UILENBAAN 86, B-2160 WOMMELGEM/ANTWERPEN TEL.: 0032 3 354 16 86 - FAX: 0032 3 354 16 32 6

PH1925+/DKQ VO

www.dauby.com info@dauby.com

interieurnieuws

Kleur buiten de lijntjes met de badkamercollectie van

Silestone by Cosentino®

Een blikvanger van een badkamer? Geef je verbeelding alle ruimte met gewaagde tinten als Rosso Monza en Magenta Energy. Of verras met een exclusief ontwerp, een wastafel helemaal van kwarts gemaakt. De Silestone ® -kwartsoppervlakken passen zich aan de ruimte aan: met één materiaal bekleden ze instant een ruimte. Door met plaatmateriaal in groot formaat te werken, zijn voegen vrijwel onzichtbaar. De nieuwe collectie telt zeven modellen voor douchebakken en acht voor wastafels. Daarbij is het wastafelmodel Exclusive, gecombineerd met een Integrity-spoelbak, een mijlpaal in de kwartsindustrie: de spoelbak is een driedimensionaal product uit één stuk Silestone® vervaardigd. De badkamer wordt op maat gemaakt. Uiteraard is er nog een waaier aan andere kleuren naast Rosso Monza en Magenta Energy. Zo is de collectie verkrijgbaar in alle Silestone® -kleuren en alle Eco by Cosentino® -kleuren (gerecycleerd oppervlak met exclusieve designs).

Dauby stelt voor: de collectie Pure+ De collectie Pure+ bestaat uit accessoires voor zowel de badkamer als voor de keuken, gaande van een handdoekring tot een toiletborstelhouder. Deze lijn wordt op authentieke wijze gegoten in zandmallen en nadien met de hand verder verfijnd. De afwerking is uiterst belangrijk: het ambachtelijke productieproces leidt tot kleine imperfecties en zo ontstaat een oude, verweerde look. Zo is elk stuk uniek! De producten van Pure+ nodigen uit om zelf creatief aan de slag te gaan. Ze zijn gemakkelijk te combineren en je kunt ze zelfs onderdeel per onderdeel volgens eigen smaak samenstellen. Kies je liever meteen een kant-en-klare oplossing? Dan is er ook een uitgebreide keuze aan suggesties. Die zijn al voor je geassembleerd en tegelijk blijf je zeker van de beste prijs-kwaliteitverhouding. Zowel het typerende productieproces als de creatieve toets zorgen voor het tijdloze karakter. De Pure+ heb je voor altijd en zorgt voor dat extra cachet!

www.cosentinogroup.net

www.dauby.be

Loungen in een ‘Maserati’ Maserati en Zanotta: twee heel verschillende bedrijven. Wat ze gemeen hebben is dat ze Italiaans zijn en dat ze, ondanks hun internationale groei, allebei trouw zijn gebleven aan hun oorspronkelijke waarden. Beide bedrijven presenteerden in Milaan een uniek en exclusief project. De bekende ontwerpers Ludovica en Roberto Palomba ontwierpen de nieuwe loungestoel ‘Maserati door Zanotta’. Het paar werd geïnspireerd door de elegante vormen van het gelijknamige voertuig. De harmonieuze en zwierige lijnen van de Maserati Quattroporte werden goed bestudeerd door de Palombas, met de vorm van de fauteuil ‘Maserati door Zanotta’ als resultaat. www.zanotta.it

Minimalistische kookmonoliet Interieurarchitect Filip Deslee ontwierp de FD2, een innoverend modulair keukenmeubel, met een strakke ijswitte Full-Colour volkunststof schil en spoelbakken in donkerbruine pRaL® solid surface en Print HPL voor het binnenwerk van de modules. De uitdaging om met minder woonoppervlakte toch ‘ruimer’ te leven was aanleiding tot zijn FD2 keukencreatie. Volgens hem ziet een gemiddelde keuken er ongeveer overal ter wereld gelijk uit. De FD2 keukencreatie is modulair opgevat en vertrekt vanuit een strakke balkvorm, die geen enkele kast- of ladenfront laat zien. “Het oogt als een los in de ruimte neergezette buffetkast” commentarieert Filip Deslee. “FD2 gaat op in de ruimte en maakt er als vanzelfsprekend deel van uit”. De keuze viel vooral op het volkunststof materiaal omdat het zeer hard is en zich perfect leent tot een rijke detaillering. Daarom koos Filip witte, in de massa gekleurde Full-Colour Print 8

| behind doors

HPL volkunststofplaten voor de uitvoering van de schil van zijn FD2-keukenmodules. Een verfijnd detail zijn de 45° afgeschuinde uiteinden van de vlakken, waardoor de zij- en bovenvlakken precies in elkaar overvloeien, alsof het een facetslijping van een diamant betreft. Abet Laminati biedt met de exclusieve “pRaL® meets Print HPL” selectie een unieke “kleurenmatch” tussen 11 kleuren pRaL® solid surface en 11 overeenkomstige kleuren in Print HPL. pRaL® is een massieve in de massa gekleurde materie die met een speciale verlijmingstechniek wordt verwerkt zonder zichtbare naden of voegen. pRaL® solid surface wordt net zoals Print HPL voornamelijk toegepast voor keuken- en badkamermeubilair maar kent ook specifieke projecttoepassingen in vb. ziekenhuizen, laboratoria, scholen, rusthuizen, winkelinrichtingen, musea enz.

Floorconcepts

the Art of Flooring by Ivo Buys Een vloer personaliseren. Het is al lang geen science fiction meer. Vaak hebben klanten specifieke wensen of vragen, maar weten ze niet wat de eindeloze mogelijkheden zijn voor hun vloer. Floorconcepts ontwerpt niet alleen een vloer op maat, ze helpen gedreven met de keuze van materialen en samenstelling. Bij het plaatsen wordt er steeds gestreefd naar een feilloze afwerking, vloerverwarming vormt hier geen enkel obstakel. Net als de ondergrond, of dat nu hout, chape, beton, tegels of parket is, mits de juiste behandeling, kan de door jou ontworpen designvloer daar gewoon bovenop. Qua materialen gaat het aanbod van verschillende soorten harsen: PU, epoxy, epoxy-PU tot alle minerale gietvloeren. Deze vloer krijgt pas echt het label: design, als je daarnaast creatief aan de slag gaat. Kies je voor een strakke afwerking met kleuren volgens NCS of RAL kleurenkaart, of ga je voor frivole metaal of glittereffecten die veranderen volgens lichtinval? De mogelijkheden zijn eindeloos: zo kan je grafische elementen of blow-up-fotoprints op een aangepast doek in de vloer verwerken, evenals logo’s, teksten, poëzie of verschillende kleurpigmenten. Voor de afwerking kies je naar eigen smaak mat of glanzend. Maak je gebruik van vloerverwarming, dan is de natuurlijk wolkende PU ideaal, scheur resistent, zacht en met hoge krasweerstand. Bovendien isoleert en reduceert deze vloer het geluid in hoge mate. Het nieuwste van het nieuwste in het gamma, zijn de eco-minerale vloeren met enkel natuurlijke componenten als basis. Kies je vloer bewust, zet de juiste stappen! www.floorconcepts.be

www.abet.be behind doors |

interieurnieuws

The Lighting Bible® 10 De nieuwe ‘The Lighting Bible® 10’ van Delta Light ® is erg ambitieus: meer dan 1.000 inspirerende bladzijden met nieuwe vormen, kleuren en materialen, maar ook tal van technische innovaties en projectfoto’s. Voor het eerst is dit referentiewerk voor interieurarchitecten er ook als app, gratis te downloaden. De tiende editie van The Lighting Bible®, die voor het eerst verscheen in 1997, laat meteen zien hoe Delta Light ® creatieve en functionele lichtoplossingen ontwerpt, met een sterke focus op innovatie en creativiteit. De catalogus brengt een nieuwe generatie krachtige leds en opvallende nieuwe vormen, kleuren en materialen. Ruim honderd armaturen voor wanden, vloeren en plafonds bieden eindeloze mogelijkheden. En er zijn innovatieve technieken in verschillende stijlen, voor inbouw en opbouw. Zo is The Lighting Bible® 10 een praktische gids met technische informatie én sfeervolle inspiratie.

Concept Gallery in Antwerpen

nieuwe hotspot voor interieurarchitecten

www.deltalight.com

Onder het motto ‘verenigde krachten zorgen voor sterker ondernemen’ sloegen vier bedrijven uit de wereld van het design en de architectuur de handen in elkaar voor een nieuwe manier van ondernemen. Een ongeziene samenwerking onder producenten die van het platgetreden pad afwijken en een nieuw concept voor hun showroom bedachten. In de Concept Gallery zie je alle toepassingen in één setting, aangevuld met een flinke portie kunst en cultuur. En waar je vroeger vier showrooms moest bezoeken om een totaalplaatje in je hoofd bij elkaar te puzzelen, hoef je je nu maar één keer te verplaatsen. De galerie leert je bovendien de nieuwste denkwijzen en concepten uit diverse industriële takken kennen. Zo ben je als eerste mee met wat eraan komt het volgende decennium.

Puzzelen op de muur Het Antwerpse BuzziSpace biedt akoestische oplossingen voor zowel de professionele werkplek als voor thuis. Voor de woonkamer heeft het merk muurbekledingen als de BuzziSkin 3D Tiles (60 x 60 centimeter en 80 x 40 centimeter). Deze wandtegels zijn er nu ook in een XL formaat van 120 x 120 centimeter. Ze creëren een efficiënte geluidsbuffer, die bovendien ecologisch verantwoord én visueel aantrekkelijk is. Je voorziet de muren in een handomdraai van een persoonlijk schouwspel van kleur, textuur en afmetingen.

Het totaalplaatje zien De inrichting van de Gallery is van de hand van de Nederlandse designer Edward van Vliet (Moroso, Bisazza, Moooi, L’Oreal). De grootste uitdaging voor hem was de juiste toon zetten en een ruimte creëren die eenheid uitstraalt; een plek waar de bezoekers zich met elkaar verbonden voelen. De galerie zelf is 250 vierkante meter groot. Je vindt er geen aparte hoeken per merk; het was namelijk net de bedoeling de verschillende interieurmaterialen te integreren in een realistische setting. De Concept Gallery is heel veelzijdig. Er staat een lange vergadertafel waaraan je met een grote groep kunt aanschuiven; de kleine gezellige zithoeken nodigen uit voor een conversatie met één of twee gesprekspartners.

www.buzzispace.com

Adres: Concept Gallery, Riemstraat 31, 2000 Antwerpen

Marmoleum selected by Piet Boon

Loveseat

Onlangs werd aan de eerder dit jaar gepresenteerde Marmoleum Next Generation collectie, ‘Marmoleum selected by Piet Boon’ toegevoegd. De internationaal vermaarde ontwerper maakte een selectie van twaalf kleuren uit de gloednieuwe Marmoleum Next Generation collectie. Marmoleum past heel goed in het huidige tijdsbeeld waarin eerlijke, oorspronkelijke producten de toon zetten. Strak, stoer en verkrijgbaar in eindeloos veel kleuren is het één van de mooiste vlakke vloeren.

De Belgische Fien Muller en Hannes van Severen werkten als fotograaf en beeldhouwer, maar besloten samen een meubelproject te starten. Ze ontwikkelden een aantal unieke designstukken – minimaal van vorm, maximaal in functie en materiaalgebruik. Door originele ontwerpen uit te voeren in strakke frames met verrassend kleurgebruik ontstaan er objecten die de aandacht trekken, zoals deze “Duo seat + light”. (Bron: Perscentrum Wonen)

www.forbo-flooring.be

www.mullervanseveren.be

| behind doors

behind doors |

project in de kijker

Vlakbij het Antwerpse gerechtsgebouw opende Roeline Ham, starter van het jaar 2012, in februari jl. haar tweede Boobs-‘n-Burps borstvoedingsboetiek. Voor de inrichting kwam zij, via Twitter, terecht bij interieurarchitecte Gwen Dubois. Die voelde zich sterk aangesproken door het concept met de vrolijke huiskleuren en de humoristische inslag (‘Happy Boobs make Happy People’) en zei meteen ja.

Perspectief en kleur Het inrichtingsconcept vloeide bijna logisch voort uit het gebouw en het programma van eisen. De relatief smalle, rechthoekige ruimte heeft aan beide smalle zijden een ingang die behouden moest blijven. Om binnenkomende klanten te zien, was dus een doorzichtperspectief vereist. Het ruime programma omvatte een keuken, wc, stockeerruimte, pashokjes en een meer private ruimte waar kersverse mama’s of mama’s in spe kolven kunnen testen.

Boobs-‘n-Burps Antwerpen

Interieurarchitecte Gwen Dubois 12

| behind doors

Om dat alles op elkaar af te stemmen, bracht Gwen Dubois een schuine looplijn aan die de aanwezigheid van de grote volumes verzacht, en die wordt geaccentueerd door lijnverlichting op het plafond. Beide zijden kregen een aparte kleur uit de huisstijl toegewezen om de klanten te helpen bij hun oriëntatie: roze voor het gedeelte met de paskamers die niet tot tegen het plafond reiken, paars voor de zone met wc, keuken en stock, waar de ruimtes wel tot boven dicht zijn gemaakt. De selectie van de gepaste tinten was natuurlijk belangrijk, gezien de tweedeling. De scheiding tussen roze en paars is alleen doorbroken door een roze karpet, in feite een vierkant buitenkarpet van Freek.nl, dat in twee driehoekige delen werd versneden. Een kwestie van budget. Aan de belangrijkste inkom werd een zithoekje met kinderspeelhoek gecreëerd waar de (toekomstige) vaders de krant kunnen inkijken. Aan de andere deur kwam een zitbank waar mama’s in alle rust hun baby de borst kunnen geven. behind doors |

project in de kijker

Randvoorwaarden Bij de inrichting waren er, zoals voor elk project, de onvermijdelijke gegevenheden en beperkingen. Om te beginnen was er het gebouw zelf. De vloer in polybeton moest omzichtig worden aangepakt gezien de onderliggende vloerverwarming. Het plafond in betongewelven was door de vorige huurder al uitgerust met lange lichtarmaturen (Dark). De zijwanden in respectievelijk authentieke baksteen en snelbouw waren wit geschilderd. De toevoer en afvoer van water zat op slechts één plek. De verhuurder stond er op dat de inrichting zo weinig mogelijk aan de bestaande structuur zou raken. Uiteraard stelde het budget bepaalde limieten. Ten slotte was er de grote tijdsdruk. Tussen toewijzing van de opdracht en opening van de boetiek zaten er amper drie maanden. Dankzij de gerichte inbreng van de opdrachtgeefster en de inzet en suggesties van het aannemersteam kwam het project binnen de krappe tijdspanne in orde. Om beschadigingen te voorkomen, werd alles bevestigd met siliconenlijm in plaats van met dubbelzijdige tape. Achter de gipskartonwanden zitten bijna overal OSBplaten, zodat ook achteraf nog naar keuze zaken kunnen worden bevestigd. Bestand tegen een stootje Wat de artikelen betreft, waren er twee belangrijke aandachtspunten: de behawand en de milkbar. De beha-wand was een cruciaal gegeven om de klanten het ruime aanbod te tonen. In samenspraak met metaalbewerker Demyttenaere ontwierp de interieurarchitecte hiervoor speciale hangertjes. De milkbar is dan weer een zone waar prille moeders kolven kunnen testen. Andere aandachtspunten waren uiteraard de toegankelijkheid voor kinderkoetsen. Overal werd een breedte van 1m30 gerespecteerd, behalve in de paskamers, waar de koetsen het risico op diefstal zouden vergroten. Ook duurzaamheid was zeker een issue. Plinten in geborstelde aluminium moeten schade door de kinderkoetsen voorkomen. Ook de scherpe hoeken van het kassameubel kregen verstevigingsprofielen in aluminium. Vanuit commerciële overwegingen voorzag de interieurarchitecte in mogelijkheden tot cross-marketing. De shop is immers meer dan een kledingboetiek, en dat moet zichtbaar zijn. Vandaar de combinatie van rekken en schappen, zodat naast kleren ook andere producten als thee, speciale flesjes of kolven duidelijk kunnen worden geëtaleerd. Voor de inrichting ging Gwen Dubois voor een combinatie van maatwerk en budgetvriendelijke elementen uit bestaande collecties. Tekst: Colette Demil & Staf Bellens Fotografie: Koen Keppens

Technische fiche Interieurarchitecte www.gwendubois.com Aannemer www.tersago-bouwprojecten.be Metaalbewerker www.constructie-demyttenaere.be Grafisch design www.duall.be Fotografie www.koenkeppens.be www.boobs-n-burps.be

| behind doors

behind doors |

partner behind doors

beursagenda2013

Tendence 2013

Argent Alu

stelt nieuwe reeks onzichtbare scharnieren voor: argenta® invisible neo Argent Alu, de referentie voor het openen van deuren, stelde onlangs zijn nieuwe reeks argenta® invisible neo voor. Deze 3D regelbare, onzichtbare scharnieren blinken uit door hun tijdloze vormgeving en superieure afwerking en getuigen van technisch hoogstaand vernuft. Argent Alu won met de argenta® invisible neo de internationaal felbegeerde red dot design award.

rgent Alu, de referentie voor het openen van deuren, stelde onlangs zijn nieuwe reeks argenta® invisible neo voor. Deze 3D regelbare, onzichtbare scharnieren blinken uit door hun tijdloze vormgeving en superieure afwerking en getuigen van technisch hoogstaand vernuft. Argent Alu won met de argenta® invisible neo de internationaal felbegeerde red dot design award. Dankzij de onzichtbare scharnieren van de argenta® invisible neo reeks verdwijnt de storende cilinder (as van de deur), die men bij gewone scharnieren steevast aan de buitenzijde van de deur ziet. Na de installatie kan het scharnier ook eenvoudig bijgeregeld worden in hoogte, breedte en diepte (3D-regelbaar) zonder de deur of het scharnier te demonteren. Daardoor kan de installateur de deur niet alleen perfect op het kader doen aansluiten, maar kan hij de deur ook zo bijregelen, dat de schaduwvoeg rondom het deurpaneel overal even groot is. Bovendien zijn er ook geen schroeven zichtbaar, waardoor dit scharnier zeer esthetisch geïntegreerd wordt. De scharnieren zijn volledig in hetzelfde materiaal geproduceerd en de afwerking van alle onderdelen is identiek, waardoor de argenta® invisible neo niet enkel een visueel attractief product is, maar ook nog eens de hoogste graad van corrosiebestendigheid (klasse 4) heeft.

een solide bescherming EEN EEN SOLIDE SOLIDE voor een BESCHERMING BESCHERMING stevig beroep VOOR EEN VOOR EEN

STEVIG STEVIG BEROEP BEROEP

Ainb wordt Ainb Ainbwordt wordt Ainb wordt ondersteund ondersteund ondersteund ondersteund door: door: door: door:

www.argentalu.be www.argentalu.be www.argentalu.be www.argentalu.be AiNBwordt wordtondersteund ondersteundwww.argentalu.be door: AiNB wordt ondersteund door: AiNB door:

Deze argenta® invisible neo kreeg recent een red dot design award. Deze award wordt sinds 1955 jaarlijks door het Design Zentrum Nordrhein Westfalen toegekend aan producten die zich onderscheiden dankzij hun innovatief karakter, vormgeving, kwaliteit en duurzaamheid. Een jury van internationaal vermaarde designers, architecten en designexperts gaf voor het eerst in bijna 60 jaar een award aan een onzichtbaar scharnier voor binnendeuren. “Wij zijn heel trots om als eerste scharnierfabrikant deze internationaal felbegeerde award in de wacht te slepen,” zegt dhr. Gerrit Van Eeckhoudt, senior productmanager bij Argent Alu. “De opdracht voor onze R&D afdeling was duidelijk van bij de start. Wij moesten een onzichtbaar scharnier ontwikkelen, dat technisch beter was dan alternatieve producten van de concurrenten. Onze ontwerper deed echter veel meer, hij zorgde voor een uitmuntend product met een tijdloze en superieure vormgeving.”

www.dedon.be www.dedon.be www.dedon.be www.dedon.be www.dedon.be

| behind doors

1 t/m 3 september 2013 BRUSSELS EXPO Het aankoopplatform voor deco-professionels en een inspiratieplatform van de sector. www.decooh.eu

Maison & Objet 6 t/m 10 september 2013 PARIS NORD VILLEPINTE, Frankrijk Internationale vakbeurs voor woninginrichting, design en interieurdecoratie. www.maison-objet.com

Dag van de openbare ruimte 9 t/m 10 oktober 2013 Expo Houten, NL Vakbeurs en presentaties over ontwerp, inrichting, onderhoud en beheer van openbare ruimte. www.openbareruimte.be

www.desso.be www.desso.be www.desso.be www.desso.be www.silentgliss.be www.glazz.eu www.glazz.eu www.glazz.eu www.glazz.eu www.desso.be www.glazz.eu

www.silestone.com www.silestone.com www.silestone.com www.silestone.com www.silestone.be www.silestone.com

I Saloni WorldWide, interiors of tomorrow

www.vescom.be www.vescom.be www.vescom.be www.vescom.be

www.vola.be www.vola.be www.vola.be www.vola.be www.vola.be

www.bosspaints.be www.bosspaints.be www.bosspaints.be www.bosspaints.be

www.gira.be www.gira.be www.gira.be www.gira.be

www.interfaceflor.be www.aquaconcept.be www.interfaceflor.be www.interfaceflor.be www.aquaconcept.be www.aquaconcept.be www.interfaceflor.be www.aquaconcept.be www.duravit.be www.interfaceflor.be www.aquaconcept.be

www.lambrechts.eu www.aro.be www.lambrechts.eu www.lambrechts.eu www.aro.be www.aro.be www.lambrechts.eu www.aro.be www.giroflex.be www.lambrechts.eu www.aro.be

16 t/m 19 oktober 2013 Crocus Expo-2 Moskou, Rusland Niet alleen gekenmerkt door de superieure kwaliteit van de aangeboden goederen - van trendsetting stukken tot moderne ontwerpen tot klassieke meubels - maar ook door de essentie van de beurs zelf: een benchmark voor interieurconcepten, presentatie van een selectie van stukken getoond in Milaan. www.cosmit.it

Dutch Design Week

www.sigma.be www.sigma.be www.sigma.be www.sigma.be www.sigma.be

the future Glass since 1665 thefuture futureofof ofGlass Glasssince since1665 1665 the the future of Glass since 1665 the future of Glass since 1665 www.saint-gobain-glass.com www.saint-gobain-glass.com www.saint-gobain-glass.com www.saint-gobain-glass.com www.saint-gobain-glass.com

www.deltalight.be www.deltalight.be www.deltalight.be www.deltalight.be www.deltalight.be

www.formica.be www.formica.be www.formica.be www.formica.be

www.abet.be www.abet.be www.abet.be www.abet.be www.abet.be

www.sv.be www.giorgetti.eu www.sv.be www.sv.be www.sv.be www.giorgetti.eu www.giorgetti.eu www.giorgetti.eu www.argentalu.be www.sv.be www.giorgetti.eu

Dit scharnier kan snel en eenvoudig geïnstalleerd worden. Het gepatenteerd ingebouwde inhaaksysteem Easy-Hook ® zorgt ervoor dat de deur in het kader kan geplaatst en gere-

B-DECOoh!

www.giroflex.be www.giroflex.be www.giroflex.be www.giroflex.be www.giroflex.be

Ainb wordt ondersteund door: geld worden door 1 persoon en zonder het gebruik van een spie. Zeer uitzonderlijk is de extreme ‘cladding’ afmeting van 5, 6 en 7 mm, afhankelijk van het type. In functie van het deurgewicht zijn 3 versies leverbaar: S-5, M-6 en L-7.

24 t/m 27 augustus 2013 Messe Frankfurt, Duitsland Nabeschouwing van de voorbije trends en vooruitblik op de tendensen van volgend jaar. Aandacht voor innovatie & ecologie. www.tendence.messefrankfurt.com

www.ainb.be www.ainb.be www.ainb.be www.ainb.be www.ainb.be

19 t/m 27 oktober 2013 Eindhoven, NL Dit grote evenement toont de trends van vandaag en biedt unieke inzichten in de nabije toekomst van design, met een duizelingwekkende hoeveelheid creativiteit en inventiviteit van honderden gerenommeerde ontwerpers en jonge talenten. www.ddw.nl

behind doors |

craftsmen behind doors

Vele handen maken mooi werk Een kijkje achter de deuren van Durlet Het familiebedrijf Durlet is met haar ateliers gevestigd in Izegem. Al meer dan veertig jaar (sinds 1966) leveren zij vernieuwend design van de hoogste kwaliteit.

Productieproces In het artisanale atelier van Durlet wordt nog veel handmatig werk verricht. De medewerkers verknippen het leder, naaien de grote lappen aan elkaar en ook het stofferen gebeurt handmatig. Tot vorig jaar werden de huiden nog manueel versneden. Tegenwoordig kan dit ook automatisch met de leersnijder, overigens de enige grote machine in het atelier. Hiermee kan zowel manueel als automatisch worden gewerkt. Een belangrijk aspect in het proces is dat de patroondelen juist op het leder worden gelegd. De computer scant het leder op fouten en geeft de onvolmaaktheden aan. Vervolgens moeten de patroondelen zodanig op het leder worden geschikt, dat er zo min mogelijk stof verloren gaat. Het houtwerk - beukenhout en multiplex beuken - en de metalen onderdelen worden uitbesteed. Na ontvangst van de onderdelen in het atelier worden ze geassembleerd. Vervolgens wordt de vering aangebracht â&#x20AC;&#x201C; elk model wordt van de juiste spanning voorzien - en het schuim op de romp vastgemaakt. Tijdens het maken van het prototype wordt de densiteit van het schuim bepaald. Dit wordt in 3D uitgetekend en op maat aangeleverd. Deze is afhankelijk van

het model, maar is ook modegevoelig. Een paar decennia geleden mocht het allemaal wat losser en tot een aantal jaren geleden was zo strak mogelijk de trend. Tegenwoordig mag het allemaal wat nonchalanter met wat grotere kussens. Dit laatste past eigenlijk het best bij het materiaal. De belangrijkste activiteit in het atelier is het bekleden van de buitenzijde in leder of stof. Afhankelijk van het model worden verschillende sierstiknaden gebruikt, waar veel aandacht aan wordt besteed. Leersoorten Enkel anilineleer en semi-anilineleer van de hoogste kwaliteit wordt gebruikt. Puur anilineleer is de meest natuurlijke, mooiste maar tegelijkertijd ook meest fragiele leersoort. Er zit namelijk geen beschermlaag op zoals een print of een verflaag. We spreken van semi-anilineleer als er een afwerkingslaag wordt aangebracht. Hierdoor kunnen er geen vlekken in het leer trekken en het voorkomt verkleuren, beschadigen of verslijten van het leer. Internationale ontwerpers Durlet werkt samen met internationaal gerenommeerde vormgevers uit binnen- en buitenland. Bijvoorbeeld de Duitse ontwerpster Anita Schmidt, waarmee al sinds het begin wordt samengewerkt. Andere designers die succesvolle modellen ontwierpen zijn: Claire Bataille & Pol Ibens, Axel Enthoven, Alfredo HĂ¤berli, Alain Monnens, Vincent Van Duysen en Stefan SchĂśning. Bewerkte teksT: Ingrid Daemen Fotografie: PSG

| behind doors

behind doors |

behind retail doors

Whoâ&#x20AC;&#x2122;s Who een internationaal retail project

Het uiterste einde van de winkel met zicht op de paskamers.

ls onderdeel van een nieuwe retailstrategie, en de wens voor een innovatief design, contracteerde de winkelketen Whoâ&#x20AC;&#x2122;s Who de interieurarchitect Fabio Novembre. De hedendaagse en creatieve designer slaagde er met dit verrassende project in het DNA van het bedrijf te benadrukken. Een sterk concept, voorzien van een ver vooruitziende blik. De winkels groeien uit tot een ideale setting voor een ontmoeting tussen man en vrouw, vertegenwoordigd door buitenmaatse gebeeldhouwde glazen silhouetten. Deze lijken langzaam door de ruimte te lopen, terwijl hun handen naar elkaar reiken, in een poging met elkaar in contact komen. Een vrije interpretatie die doet denken aan Michelangelo.

| behind doors

behind doors |

Het totaalplaatje is een bijna surrealistische scène, waarin de bewerkte stalen wanden een meervoudige realiteit weerspiegelen. Fabio Novembre geeft aan dat de naam ‘Who’s Who’ verwijst naar de zoektocht naar een identiteit en de voortdurende hang naar iets dat buiten de persoon zelf ligt. Deze eerste winkel opende eerder dit jaar haar deuren in Milaan in het ‘Quadrilatero della Moda’ aan de Corso Venezia 8. Het bedrijf heeft in 2013 nog minstens vier andere boetieks gepland in strategische gebieden waar het merk succesvol is, namelijk China, het Midden-Oosten en Rusland. Het totale project is een driejarenplan (einde 2015) met de opening van minimaal 22 single-brand winkels wereldwijd.

Tekst: Ingrid Daemen Fotografie: Pasquale Formisano

60 jaar wonen: 1950-1980

De genese van onze wooncultuur

“In de jaren 1960 en 1970 is de basis gelegd voor ons ideaal van de alleenstaande hoevewoning en haar inrichting. De open keuken, het verdwijnen van de ‘beste kamer’, de multifunctioneel bruikbare garage, de doorzonliving: zij dateren allemaal uit die tijd.” Aan het woord is ingenieur-architect en stedenbouwkundige Els De Vos, auteur van het pas verschenen ‘Hoe zouden we graag wonen?’.

In 1948 pakte de overheid via de wet-De Taeye de woningnood aan en moedigde zij de individuele bouw of verwerving van een woning aan door middel van premies of leningen met staatswaarborg. Werd toen de kiem gelegd van ons huidige bouwen woonpatroon?

De gegolfde stalen wanden vervormen de werkelijkheid.

| behind doors

4m 3m 2m 1m

85 m2 Keramieke tegelvloer van Mutina Tex Glasplaten system Gepolijste roestvrij stalen ophanging Glazen silhouetten van man en vrouw, versierd met gezeefdrukte sterretjes en aan de zijkant verlicht met led-strips. Muur bedekt met Exyd Product Line M (roestvrij staal) Barrisol Blanc Vénus Spots, led-strips en TL-lampen

Totale oppervlakte Vloer Meubilair Speciale elementen Plafond Verlichting

Technische fiche

Els De Vos: “De wet-De Taeye heeft voor de doorbraak gezorgd, maar de oorsprong van ons woonmodel ligt op het einde van de 19e eeuw. Waar Nederland met de Woningwet van 1901 koos voor collectief wonen en sociale groepswoningbouw, werd in België de individuele eigendomsverwerving gestimuleerd door de eerste huisvestingswetten van 1889 die leningen met een lage intrest introduceerden. Aanvankelijk kon slechts een beperkt aantal mensen daar gebruik van maken omdat zij reeds over 30% van het bedrag moesten beschikken. In 1922 volgde de wet-Moyersoen die voor het eerst voorzag in subsidies voor eigendomsverwerving, maar waarvoor men nog altijd zelf een substantieel deel moest voorschieten. De wet-De Taeye ging nog een stap verder en voorzag in premies en in een staatswaarborg op de lening tot het volledige bedrag van de bouwkost. De overheid wou hiermee niet alleen de woningnood aanpakken, maar ook de economie aanzwengelen en dat op een heel brede, gelijkmatige manier, dus ook in de dorpen. De Belgische bouwmarkt was daarvoor bij uitstek geschikt door de kleinschaligheid en de concentratie op de individuele woningbouw. Met de stijgende welvaart en de intrede van de auto kwam er zo een bredere suburbanisatie tot stand die in de jaren 1960 het patroon uitstreek dat wij vandaag nog altijd zien. Dat legde meteen de basis voor de woondroom die we nog altijd koesteren en die, als hij niet wordt omgebogen, zal leiden tot een compleet volgebouwd Vlaanderen.”

In uw boek beschrijft u hoe de middenveldorganisaties in die periode een serieuze invloed hadden op de manier waarop de meeste mensen woonden. Hoe was dat mogelijk? Els De Vos: “In Nederland, Frankrijk en Groot-Brittannië zie je overwegend een top-downbenadering, met onder andere een nationaal huishoudsalon en dito tentoonstellingen of verenigingen. Nederland kende bijvoorbeeld de Stichting Goed Wonen die nationaal actief was, en de Vrouwen Advies Commissies die samenwerkten met de sector sociale huisvesting die tot 70% van de bouwmarkt in beslag nam. Door die aanpak konden ze instellen op een meer modernistische, rationele vormgeving. In België daarentegen zat je met een bottom-upfenomeen. Door de individuele eigendomsverwerving te stimuleren, werd veel meer overgelaten aan de mensen zelf, die konden kiezen hoe ze wilden wonen. Daardoor konden de verschillende middenveldorganisaties goed inspelen op hun publiek en een soort educatie op gang brengen. De leidinggevenden van dat middenveld waren weliswaar op de hoogte van de ontwikkelingen binnen het CIAM, maar konden dat niet zomaar doordrukken. Dat resulteerde in een voorkeur voor een gematigde modernistische vormgeving die gaandeweg anders evolueerde, samen met het publiek. In feite waren die verenigingen minder bekommerd om de vormelijke aspecten, maar vooral om het welzijn van de mensen die ze een goede woonkwaliteit wilden bieden.” Professioneel advies Hoe professioneel was hun werking eigenlijk? Els De Vos: “De meest actieve vereniging was de Boerinnenbond. Naast hun voorbeeldwoningen, een soort kijkwoningen avant la lettre die per provincie

behind doors |

op bepaalde dagen te bezoeken waren, gaven zij woonadvies, beschikten zij over twee woonconsulenten die aan huis kwamen en organiseerden zij studiedagen. Die laatste gingen heel breed, met praktisch advies over het aanvragen van subsidies tot begeleiding bij de kleurkeuze van de gordijnen en de inrichting van de keuken. Zij vroegen wel eens een inhoudelijke bijdrage aan externe architecten, zoals Willy Vandermeeren of Jozeph Delanghe, en volgden zelf cursussen over rationele werkmethoden en wooninrichting aan de befaamde Huishoudschool in Wageningen. De KAV organiseerde samen met de KWB in 1952 de hernieuwde tentoonstelling De Nieuwe Thuis en organiseerde tussen 1951 en 1960 ook prijskampen Woninghulp, om te zoeken naar nieuwe ideeën voor de inrichting van het huis. KAV werkte vanaf de jaren 1960 ook samen met interieurarchitecte Lutgard Delhem-De Vloedt. Jos De Mey schreef al voordien voor KAV en KWB, evenals voor de Bond van Grote en Jonge Gezinnen. Die laatste bracht ook een brochure over Goed Wonen uit waarvoor diverse experten bijdragen leverden, zoals Pieter de Bruyne. Aan socialistische kant gaf Jul De Roover, de oprichter van de eerste opleiding voor interieurarchitecten in Antwerpen, advies in het blad van de SVV. Later werd hij nog een tijdje opgevolgd door Christiane Groenen-Magniette die het hoogste cijfer behaald had bij de eerste lichting afgestudeerde binnenhuisarchitecten van het Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedebouw te Antwerpen.” The kitchen debate Hoe heeft heel die periode onze manier van wonen concreet beïnvloed?

kelijk zouden worden en niet trouw zouden blijven aan hun man. Christelijke organisaties stonden veel minder extreem tegenover de Amerikaanse invloeden. Zij zwoeren ook bij een rationeel uitgeruste keuken, omdat de vrouw dan meer tijd kon besteden aan haar gezin en echtgenoot. De Boerinnenbond was onder het mom van arbeidsrationalisatie al in de jaren 1950 bezig met tijdsmetingen en met oplossingen om zo weinig mogelijk heen en weer te lopen, zoals doorgeefkasten. Eind jaren 1960 is het keukencomfort stilaan ingeburgerd en in de jaren 1970 is er een beweging in de richting van een grote werkkeuken met ruime werkbladen, een dampkap en alle ander comfort. In de woonkamer ging de strijd vooral tegen de zogenaamde beste kamer waar niet in gewoond werd. De Boerinnenbond trachtte een overgang te creëren door te spreken over een ‘kamer voor meerdere doeleinden’. Zo werd geleidelijk de weg geëffend voor de grote living. De sporen van die opdeling tussen leefkeuken en beste kamer zie je soms nog, met een keukentafel of verandatafel voor alledaags gebruik en een tafel in de living die alleen bij bezoek wordt ingeschakeld. De badkamer was aanvankelijk beneden, wat gemakkelijker was voor de aanvoer- en afvoerleidingen. Later is ze naar boven verhuisd. Dit gaat samen met de verschuiving in levensstijl. Landbouwers namen ’s avonds een douche, als ze van het veld kwamen. De moderne bediende nam ’s ochtends een douche, voor hij zich naar kantoor begaf. Met die verschuiving van het arbeidsprofiel is ook de badkamer mee geëvolueerd. De uitrusting was al langer voorhanden, maar kwam in die periode financieel binnen het bereik van de grote meerderheid.”

Jos De Mey, ‘Een praktische aangename keuken’, Luc Verstraete (red.), Zo woont u beter, Brussel: Bond van Grote en van Jonge Gezinnen (1962), 45.

De technologie en de welvaart hebben eveneens een belangrijke invloed gehad. Vooral het wasproces heeft een enorme kentering gekend, van een procedure die minstens een dag en een kamer in beslag nam, tot een automaat die gewoon in de keuken kan staan. Dat geldt iets minder voor de vaatautomaat. De ruimere financiële mogelijkheden leidden ook tot de introductie van de auto en de tv. Maar wat doe je met een tv? Hoe maak je van die indringer een huisvriend? Hoe vermijd je dat vader zijn taken en vrouw verwaarloost? Dat de kinderen hun huiswerk niet meer maken? Dat ogen en zenuwen worden aangetast? De organisaties bekeken het toestel met argwaan en raadden aan de tv te verbergen in een nis of kast. Terwijl, ironisch genoeg, die tv vader weghield uit de kroeg en zo het gezin meer bijeen bracht. De centrale verwarming had een veel grotere invloed op het

uiteenvallen van het gezin, omdat zo de leden over het huis verspreid werden. Opmerkelijk genoeg hadden de vrouwenverenigingen amper interesse voor de garage. Dat was immers niet het terrein voor vrouwen. Nochtans had die een serieuze stedenbouwkundige impact door de niet weg te cijferen aanwezigheid in de voorgevel, en bood zij volop multifunctionele mogelijkheden: de werkbank voor vader, de wasruimte voor moeder, de speel- en partyruimte voor de kinderen.” Tekst: Colette Demil & Staf Bellens

Vermaledijde tv Els De Vos: “In de keuken is de belangrijkste evolutie die naar de open keuken. Opmerkelijk is dat de socialistische en de bourgeoismiddens zich het langst hebben verzet tegen de Amerikaanse keuken als a way of life, een consumentengegeven. De socialisten promootten tot in de jaren 1960 nog groepsfaciliteiten als gaarkeukens en gemeenschappelijke wasruimtes. Dat deden ze in het zog van het kitchen debate tussen Richard Nixon en Nikita Chroetsjow, waarbij Nixon de voor iedereen betaalbare, compleet uitgeruste keuken aanhaalde als overtuigend argument dat de Amerikaanse ideologie de enige juiste was. Omdat de SVV zag dat haar pleidooi niet aansloeg, pleitte ze dan maar voor een kleine, sobere keuken waarin de vrouw niet te veel tijd moest besteden, zodat ze uit werken kon gaan. Bourgeoisievrouwen vonden al die moderne snufjes een bedreiging voor hun culturele suprematie. Zij vreesden dat vrouwen te onafhan-

| behind doors

Els De Vos: “Eind jaren 1960 kenden we ook de opkomst van de kinderkamer en het daarmee samenhangende commerciële circuit van bedden, stripfiguren, behang et cetera. De stap naar de eigen kinderkamer is er vooral gekomen onder impuls van de democratisering van het onderwijs. In eerste instantie was het een stap naar een studeerslaapkamer. Niet voor niets gaven de KAV en KWB volop tips voor de inrichting van een slaapkamerstudio onder dak. Opmerkelijk is dat er aanvankelijk geen verschil was tussen een kamer voor jongens en eentje voor meisjes. De gendering kwam er pas in de jaren 1980 en 1990. Er waren voordien hoogstens matrozenbedden, maar de voorkeur ging uit naar een bed dat voor beide seksen bruikbaar was, waarschijnlijk omdat men niet al te veel te besteden had. De kinderkamer werd vooral bemeubeld met spullen die elders werden gerecupereerd.

Wonen in de jaren 1960-1970 Ingenieur-architect en stedenbouwkundige Els De Vos doceert aan de Artesis Hogeschool het vak Antropologie van het wonen, dat na de integratie in de universiteit verder zal varen onder de vlag Wooncultuur. Voordien doceerde zij aan de PHL de vakken ontwerptheorie en architectuurtheorie. In ‘Hoe zouden we graag wonen?’ belicht zij de rol van de socioculturele middenveldorganisaties die in de decennia 1960-70 hun leden begeleidden bij het bouwen, inrichten en bewonen van hun huis. Els De Vos – ‘Hoe zouden we graag wonen? Woonvertogen in Vlaanderen tijdens de jaren zestig en zeventig’ – 1912 - Universitaire Pers Leuven – ISBN 9789058679086.

behind doors |

in Knokke

White box

behind private doors

Architect Marc Van Schuylenbergh kreeg in 2010 enkel een plan voorgelegd waar enkel de trapkoker en de lift op waren aangebracht. Het gebouw stond er namelijk nog niet, de bouw was zelfs nog niet gestart. Dit plan werd vergezeld met de vraag om van het appartement – een open ruimte van 110 vierkante meter – een lichte en ruimtelijke woning te maken waar acht personen konden verblijven. Dit project was zijn antwoord, hij creëerde er een witte doos.

| behind doors

De keuken werd op maat gemaakt en is strak vormgegeven, echter zonder de grens naar ‘koud’ over te steken.

Ingenieuze oplossing In eerste instantie was Marc Van Schuylenbergh verbaasd over het grote aantal slaapplaatsen dat de eigenaar wenste in de ruimte, maar hij moest al snel terugdenken aan een woonproject dat hij een tijd geleden had gerealiseerd in Turijn. Hier had hij in een oud palazzo met tongewelven één enkel meubel aangebracht, waarin de keuken, badkamer, toilet en de technische ruimte bij elkaar waren gebracht en ingebouwd in kasten. Met de kastdeuren dicht zag je enkel nog de oude ruimte. Zo’n meubel zou ook perfect in het appartement in Knokke passen. Aangezien de eigenaars het ook een goed idee vonden, ging hij aan de slag met het ontwerp van een multifunctioneel meubel. Inclusief de balkons was de open ruimte ongeveer zes x twintig meter. De hele ruimte werd ingedeeld met lichte wanden van wit gelakt MDF. Er kwam geen enkele muur aan te pas. Er zijn uiteindelijk drie meubels in de ruimte geplaatst. Aan de linkerwand bevindt zich een meubel met een badkamer voor de ouders, in het midden de kinderbadkamer en twee stapelbedden en aan de rechterwand een meubel waarin de keuken en twee stapelbedden huizen. Achter in de ruimte zijn twee slaapkamers met ieder een tweepersoonsbed, één voor de ouders en één voor de kinderen. Deze kamers zijn voorzien van schuifdeuren die in de muur verdwijnen. Ruimtelijkheid en privacy Door op deze manier gebruik te maken van schuifdeuren en compartimenten behouden zowel de kinderen als de volwassenen hun privacy. Met een schuifdeur worden de opklapbedden van de kinderen afgesloten van de keuken. Op die manier hebben zij hun eigen ruimte en nog steeds lichtinval van de slaapkamer gelegen op het zuiden. Ook hebben zij een eigen badkamer met toilet. Hetzelfde geldt voor de volwassenen. behind doors |

Zwarte toetsen op de witte polyurethaanvloer zorgen voor het grafische element. Een visuele truc van de architect. Dankzij de spiegel lijken de twee “four table” van Kartell extra lang. Wonen als actieve bezigheid. Om het open gevoel in de ruimte te behouden, worden alle bedden opgeklapt en de schuifdeuren opengeschoven.

Wat dit systeem zo uniek maakt is de flexibiliteit van de meubels. Stapelbedden kun je in het meubel terugplooien, schuifdeuren verdwijnen in de muur, en ook de tweepersoonsbedden zijn opklapbaar. Deze hebben ook een opbergvak voor de hoofdkussens en een riem die ervoor zorgt dat de dekbedden op hun plaats blijven. Dus als ’s ochtends de bedden opgeklapt worden en de schuifdeuren in de muur verdwijnen, heb je een vrij uitzicht van de ene kant van het appartement naar de andere en kan het zonlicht optimaal naar binnen schijnen. Om het ruimtegevoel nog extra te vergroten is er ook gebruik gemaakt van spiegels. De spiegel bij de lange eettafel zorgt ervoor dat de tafel wel dubbel zo lang lijkt. En de zee en het strand worden er prachtig in gereflecteerd. Ook de lijnen van de verlichting aan het plafond werden visueel verlengd. Keuken Voor de keuken had de architect oorspronkelijk voorgesteld om het werkblad en de kook- en natte zone achter kastwanden te verbergen. Op die manier zou een volledig strak uitzicht worden behouden. Maar de eigenaren kozen ervoor om de keukennis open te laten. Wel kunnen de legplanken achter rollende panelen verdwijnen. Ook de dampkap is onzichtbaar. Een andere slimme ingreep is het installeren van twee vaatwassers op comfortabele hoogte. Terwijl de ene dient voor de vuile vaat, doet de andere dienst als kast met propere vaat en omgekeerd. Wit met kleuraccenten Om het optimale gevoel van ruimtelijkheid en licht te creëren, is het best te werken met één enkele kleur voor wanden, plafond en vloer. Hier werd gekozen voor wit. De vloer is bekleed met witte polyurethaan, de kastwanden zijn mat wit gelakt. In dit witte decor zorgden de eigenaren zelf voor de meubels. In de zithoek staat de Polder-sofa van Hella Jongerius voor Vitra, in zwart- en antraciettinten uitgevoerd, evenals twee zwarte Vitra-fauteuils ‘Waver’, een ontwerp van Konstantin Grcic. De eethoek bestaat uit twee witte tafels ‘Four Table’ van Kartell, omringd door witte Panton Chairs van Vitra. Een zwarte Panton Chair zorgt voor een onverwachte afwisseling. Hoewel vooral zwart en wit domineren in dit appartement, zijn er ook enkele groene accenten. Deze zie je vooral in het eetservies. Bewerkte tekst: Ingrid Daemen Fotografie: PSG

| behind doors

behind doors |

juridische info

Het faillissement van de aannemer: wat nu? Bij de aanvang van een project vertrouwen of hopen de bouwpartners er meestal op dat het beoogde resultaat zonder al te veel problemen bereikt wordt. De praktijk leert dat dit niet steeds het geval is en dat er onderweg geregeld wat mis gaat. Een regelmatig terugkerend obstakel voor de bouwheer is het faillissement van de aannemer die de werken uitvoert. De interieurarchitect is dan, zoals zo vaak, de aangewezen persoon om de bouwheer de weg te wijzen.

e eerste vraag die zich opdringt is of het faillissement van de aannemer het einde van de aannemingsovereenkomst betekent. Door het faillissement op zich wordt de overeenkomst tussen aannemer en bouwheer in principe niet beëindigd. Het is evenwel mogelijk dat de bouwheer en de aannemer op voorhand, in de aannemingsovereenkomst, een uitdrukkelijke ontbinding hebben voorzien met als gevolg dat de overeenkomst in geval van faillissement van de aannemer sowieso (van rechtswege) een einde neemt. Zulke clausule is geldig. Wanneer zulke contractuele clausule ontbreekt is het de curator, die door de rechtbank werd aangesteld om het faillissement af te wikkelen, die een beslissing neemt over het al dan niet verder zetten van de lopende overeenkomsten. Het is dus mogelijk dat de curator beslist dat de bestaande aannemingsovereenkomst nog verder wordt uigevoerd. In de praktijk blijkt de curator in het merendeel van de gevallen de lopende aannemingsovereenkomst te verbreken. Alleszins is het aan de curator om deze beslissing te nemen, hetgeen volgens de faillissementswet ‘onverwijld’ dient te gebeuren. Bij gebreke aan stellingname kan de bouwheer de curator per aangetekend schrijven aanmanen om een beslissing te nemen. Volgt er dan geen beslissing van de curator binnen de 15 dagen, dan wordt de aannemingsovereenkomst geacht te zijn verbroken door toedoen van de curator en dit vanaf het verstrijken van de termijn van 15 dagen. Zowel in het geval waar de curator de overeenkomst verbreekt als in het geval waar aannemingsovereenkomst een uitdrukkelijk ontbindend beding bevat, zijn de gevolgen voor de bouwheer hetzelfde; hij blijft zitten met een werf die niet is afgewerkt. Hij zal dan ook zo spoedig mogelijk een andere aannemer willen gelasten om de werken te laten voltooien. Alvorens een andere aannemer te laten starten en om latere discussies te vermijden, is het belangrijk dat er een staat van bevinding wordt opgemaakt van de door de gefailleerde aannemer (niet-) uitgevoerde werken zodat een afrekening kan worden opgesteld. De bouwheer moet later kunnen bewijzen dat de werken niet volledig, te laat of gebrekkig werden uitgevoerd. In elk ander geval loopt de bouwheer het risico dat hij nadien door de curator wordt aangesproken op betaling van de nog openstaande facturen van de failliete aannemer. Deze staat van bevinding wordt dan ook tegensprekelijk opgesteld in aanwezigheid van de

| behind doors

¥€$*

*A-Klasse 180 CDI vanaf

€ 245,per maand, excl. btw**

De nieuwe A-Klasse biedt u eindeloos veel mogelijkheden. Deze sportieve hatchback baant zich een weg door elke stadsjungle en voegt

curator en desgevallend de gefailleerde aannemer. Het is op dit ogenblik dat de interieurarchitect nazicht moet doen van de uitgevoerde werken en de bouwheer dient te wijzen op onvolledig uitgevoerde werken, gebreken of enige andere problemen. Op basis van de staat van bevinding kan dan met de curator een afrekening worden opgemaakt waaruit dan zal blijken of de bouwheer nog iets verschuldigd is aan de gefailleerde aannemer. In deze afrekening dient tevens rekening te worden gehouden met de meerkosten die de bouwheer zal moeten dragen om een derde aannemer te gelasten en andere schade die de bouwheer lijdt ingevolge het niet voltooien van de werken door de gefailleerde. Het is niet aangewezen dat de bouwheer nog betalingen doet aan het faillissement vooraleer een afrekening voorligt.

zich perfect naar uw wensen, ook financieel. Want terwijl u van zijn adembenemend design en zijn dynamische topprestaties geniet, geeft onze rentingformule uw budget extra zuurstof. Zo geniet u al van de A-Klasse voor de maandprijs vanaf € 245,- excl. btw**!

Werkt de curator niet mee aan de tegensprekelijke staat van bevinding of aan de afrekening, of heeft hij een andere zienswijze, dan moet gebeurlijk een gerechtelijke procedure worden opgestart waarin dan de aanstelling van een gerechtsdeskundige wordt gevorderd teneinde de vereiste staat van bevinding te doen opstellen en een afrekening op te maken. Het is pas nadat de tegensprekelijke staat van bevinding werd opgemaakt dat een derde aannemer verder kan werken. In vele gevallen lijkt het aangewezen de staat van bevinding deel te laten uitmaken van het contract tussen de bouwheer en de opvolgende aannemer zodat steeds geweten is welke werken deze laatste aannemer nog moet uitvoeren. Wanneer er zich later eventueel gebreken voordoen kan aan de hand van de staat van bevinding worden onderzocht aan welke aannemer deze toe te rekenen zijn. Indien uit de staat van bevinding en afrekening zou blijken dat de bouwheer schade heeft geleden en/of reeds te veel heeft betaald aan de gefailleerde aannemer, dan beschikt de bouwheer in principe enkel over de mogelijkheid om een aangifte van schuldvordering in te dienen in het faillissement. Wanneer het schadebedrag nog niet definitief begroot is, kan dit geraamd worden op 1 EUR provisioneel. De bouwheer zal alleszins als een ‘gewone’ schuldeiser aanzien worden die niet bevoorrecht is. Het is dan ook niet erg waarschijnlijk dat de bouwheer nog gelden zal uitgekeerd krijgen bij de afwikkeling van het faillissement. Tekst: Joris Wouters / GSJ Advocaten

3,8 - 6,4 L/100 KM • 92 -148 G CO2/KM **Financiële renting 60 maanden voor een A 180 CDI uitgerust met een business pack. Bevat enkel de financiële huur excl. btw. Voorafbetaalde huur: 20 % € + BTW. Koopaanbod: 20 % + btw. Financiële renting is bestemd voor professioneel gebruik. Niet bestemd voor particulieren. Offerte gebaseerd op de cataloguswaarde en tarief van 15/05/2013. Onder voorbehoud van goedkeuring van het dossier en tariefwijzigingen. Mercedes-Benz Financial Services BeLux NV, Tollaan, 68, B-1200 Brussel - BTW : BE 0405.816.821 - RPR Brussel. Afgebeeld model bevat opties. Milieu-informatie KB 19/3/2004: www.mercedes-benz.be - Geef voorrang aan veiligheid.

Op zoek naar het geschikte glas voor uw interieurtoepassing?

Design Glass App

wijst u de weg! Raadpleeg de applicatie om inspiratie op te doen en om gericht advies te kunnen geven aan uw klant of opdrachtgever. Op basis van toepassing, glastype of productnaam vindt u in een handomdraai de verschillende mogelijkheden.

Download de gratis App op designglass.be of scan deze code

Beschikbaar voor