4 minute read

Dion Boelsums

Next Article
Colofon

Colofon

‘Ik ontwikkel nu geen nieuwe gerechten’

Dion Boelsums (29) is sous-chef bij De Harmonie in Rotterdam. Hij is dagelijks bezig met koken, ruiken en proeven om een culinaire creatie op tafel te zetten. Zijn reuk- en smaakverlies is dan ook een lastige handicap bij het uitoefenen van zijn beroep. Zijn werkgever staat er gelukkig positief in.

‘Ik woon al zeven jaar in Rotterdam en werk daar als kok nog steeds in het restaurant waar ik tijdens mijn opleiding werkte. Toen ik was afgestudeerd mocht ik hier blijven werken. Een fantastische stap. Ik heb tijdens de tweede lockdown, toen de horeca weer dichtging, corona opgelopen. Het was het najaar van 2020. Ik had weinig klachten, maar vrij snel daarna verdwenen mijn reuk en smaak. Tijdens het koken rook ik ineens helemaal niets meer. Dat was schrikken, zeker omdat ik met koken natuurlijk mijn geld verdien.

Alle steun van collega’s en baas

Mijn werkgever staat er gelukkig positief in, we gaan er allebei vanuit dat het iets tijdelijks is. Wat dat betreft hoef ik me geen zorgen te maken. En ik ben blij met de collega’s die mij kunnen ondersteunen bij het koken. Alles wat ik maak, laat ik door een ander proeven, voor de zekerheid. Zo laat ik controleren of een gerecht goed op smaak is en niet bijvoorbeeld veel te zout. Het ontwikkelen van nieuwe gerechten laat ik nu een beetje achterwege. Verder kook ik zoveel mogelijk op de manier van waarop ik kookte voordat ik niet meer kon ruiken. Gewoon puur op basis van gevoel en ervaring.

Wat ik het allermeeste mis zijn de geuren die je normaal gesproken ruikt als je een restaurantkeuken binnenloopt. Al die dampende pannen op het vuur, zoals een jus de veau, een geconcentreerde bouillon van kalfsbotten. Die geur trekt de hele keuken door, maar dat ruik ik nu dus niet. Veel van dit soort etensgeuren zijn echt een groot gemis.

Onzekerheid

Vooral helemaal in het begin was het zwaar, toen ik geen enkele geur kon onderscheiden. Ik vertrouwde mezelf nog niet echt, had geen idee wat ik aan het doen was in de keuken. Op mijn smaak durf ik nu wel iets meer te vertrouwen, maar op mijn reuk nog totaal niet. Gelukkig weerhoudt deze handicap me verder niet van heel veel dingen, ik probeer zo normaal mogelijk te blijven leven.

Ik ben vrij snel op zoek gegaan naar informatie: hoelang zou het kunnen duren, en wat zou ik eraan kunnen doen? De meeste mensen die ik kende die hiermee te maken kregen, hadden hun reuk en smaak vrij snel weer terug. Daar hoopte ik ook op. Ik maakte me dus in eerste instantie niet zo heel veel zorgen. Hoe langer het wegbleef, hoe meer ik me ging afvragen: hoelang gaat dit duren?

Basissmaken en kaneel

In het begin rook ik helemaal niks. Als ik nu met mijn neus echt ergens bovenop zit, ruik ik het wel vaag, maar als ik een ruimte binnenloop waarin iemand heeft gekookt, ruik ik dat niet. Bepaalde geuren ruik ik juist weer wel. Zo hebben we op de badkamer een geurtje met kaneel staan, dat ruik ik soms ineens heel sterk.

Ik merkte vooral in het begin heel erg dat ik de basissmaken goed proefde. Of juist heel zoete dingen. Net als het gevoel van pittige of zure dingen in je mond. Bepaalde ingrediënten geven ook een soort mondgevoel. Van dat soort ingrediënten maak ik veel gebruik. Zo wordt het eten voor mezelf allemaal wat lekkerder en het maakt het koken leuker.

‘Ik mis de dampende pannen op het vuur’

Focus op het terugkrijgen van mijn reuk

Inmiddels is mijn smaak bijna helemaal terug, alleen de reuk ontbreekt nog. Ik focus me nu dus op het terugkrijgen van mijn reuk. Ik ben sinds een paar weken met reuktraining bezig, met geurflesjes die ik online gekocht heb. Die ga ik eerst afmaken en daarna durf ik me hopelijk weer op nieuwe dingen te focussen, zoals het ontwikkelen van nieuwe recepten.

De reuktraining doe ik ’s ochtends bij het ontbijt en ’s avonds na het eten. De potjes heb ik altijd klaar staan, dat maakt het makkelijker om vol te houden. Ik heb wel het gevoel dat de geurflesjes iets triggeren, dat er iets gebeurt als ik eraan ruik. Ik merk dat ik soms een geur weer herken, dat maakt me positief. Laatst rook ik ineens weer iets op afstand!

Ik adviseer anderen ook om veel te blijven proeven en ruiken. Zodra je ook maar iets van je geur en smaak terugkrijgt, kun je het beste meteen alles gaan proeven en ruiken wat er om je heen te vinden is. Ik denk dat dit helpt.

Huisgenoten en lotgenoten

Ik woon samen met mijn vriendin en met een huisgenoot en zijn vriendin. We hebben allemaal tegelijkertijd corona gehad, en verloren allemaal onze reuk en smaak. Bij iedereen is het na een paar weken volledig hersteld, alleen bij mij nog niet. Ik blijf daarom wel positief over mijn herstel, het duurt gewoon iets langer dan bij de meeste mensen.

Mijn vriendin en huisgenoten begrijpen wel precies wat er in mij omgaat, dat is fijn. Als ik iets niet ruik of proef, weten ze waar het aan ligt. Ik pas me thuis verder niet heel erg aan met koken, ik wil nog steeds lekkere dingen maken. Daar genieten zij nu meer van dan ik, want het valt wel vaak tegen als ik zelf ga eten. Ik blijf er wel nuchter onder hoor. Het is heel vervelend, maar gek genoeg went het ook snel.’

DION BOELSUMS

Reuk- en smaakverlies sinds – november 2020

Meest gemiste geur(en) – dampende pannen op het vuur

Dagelijks leven – sous-chef bij restaurant De Harmonie

Thuissituatie – woont met vriendin en huisgenoten

Vrije tijd – koken, sporten, spelletjes op de Playstation, cursus Frans

Lievelingsgerecht – lasagne

Favoriete film – The Shawshank Redemption

Favoriete boek: Catch me if you can van Frank Abagnale Jr.

This article is from: