Chantal Quak

‘Ruiken zorgt voor een diepere plezierlaag’

Chantal Quak (45) is journalist, presentator en nieuwslezer voor regionale en landelijke zenders. Ze is dol op tuinieren in haar eigen moestuin en verzamelt en verkoopt vintage ringen. Voor haar is een glimmende ring met edelsteen nu die geurende bloem die ze niet meer ruikt.

‘Mijn vriend doet bij ons meestal de boodschappen en ik kook. Dan bedenkt hij soms nieuwe gerechten die ik dan mag gaan maken. Ik weet op dit moment eigenlijk niet zo goed waar ik mee bezig ben. Ik sta maar wat in die pot te roeren en dan denk ik: is dit de bedoeling? Het is niet dat ik helemaal niks ruik of proef, maar het is wel moeilijk.

Een week pepernotengeur

In maart 2020 heb ik corona gehad. Ik merkte er weinig van, totdat ik ineens niet meer kon ruiken of proeven. Na een tijdje veranderde dat en rook ik ineens allemaal gekke geuren. Dat is nu nog steeds zo, maar vooral bij bepaalde producten. Soms heb ik ook ineens een dag dat ik voortdurend een rare, zoetige geur ruik. Of heb ik iets geroken wat dan heel raar in mijn neus blijft hangen.

In Zwolle hebben we een pepernotenwinkel. Ik ging daar met de kinderen heen, lekker pepernoten uitzoeken. Daarna heb ik de hele week nog die zoetige pepernotengeur geroken. Echt een week. Heel erg irritant.

De meeste parfums, afwasmiddelen en douchegeurtjes vind ik ook allemaal stinken nu. Ik gebruik alleen nog de dingen die ik wel goed ruik. Zo was ik laatst een drogist ingedoken om uitgebreid te kunnen snuffelen aan alles, op zoek naar werkende luchtjes. Dat duurde heel lang. Zelfs zo lang dat er op een gegeven moment een verkoopster naar me toe kwam om te vragen of het wel goed ging. Zij raadde mij toen allerlei geurtjes aan, maar die rook ik dus allemaal niet!

‘Alles rook naar nagellakremover’

Andere dingen ruik ik nu wel weer goed, er is geen pijl op te trekken. Zo rook ik laatst de diervoederfabriek die hier in de buurt staat weer. Die vond ik altijd enorm stinken, maar had ik inmiddels al bijna een jaar niet geroken. Gek, maar ik heb ook het idee dat vooral de vieze geuren terugkomen.

Zure rookworst en Vietnamese noedelsoep

Aan mijn omgeving moet ik het de hele tijd blijven uitleggen. Er is voor mijn vriend ook bijna geen rekening mee te houden, want ik weet zelf vaak nog niet eens wat ik wel lekker vind. En het is daarbij heel lastig uit te leggen aan iemand die niet weet hoe dit voelt.

Laatst had mijn vriend speciaal een rookworst gekocht en zelf klaargemaakt. Ik nam er een hap van en gruwde. Het smaakte echt heel zuur. Dat kan ik dan echt niet eten, hoe erg ik hem daarmee dan ook teleurstel. Maar hij weet natuurlijk wel dat ik me niet aanstel.

Ik eet heel graag Vietnamees, ook al is dat nu allemaal wat vlakker van smaak dan voorheen. Vietnamees eten heeft heel veel lagen, uit zo’n bak noedelsoep haal je echt van alles. Iets fris, maar ook kruidnagel, iets zoets en wat kaneel… Het heeft een intense bouillonsmaak, echt goede bouillon dan, niet van een blokje. Daar proef ik nu ongeveer de helft van, denk ik. Het is nog steeds wel lekker hoor!

Blingbling en de moestuin

En afleiding helpt. Ik heb een kleine obsessie ontwikkeld voor dikke ringen met edelstenen, die verkoop ik nu ook online. Ringringblingbling heet mijn pagina op Instagram, dan weet je meteen waarvoor je komt bij mij! Ik vind het heerlijk als ik een ring heb met een diamant die heel mooi glinstert, daar kan ik enorm van genieten. Ik denk echt een beetje zoals je ook kunt genieten van een bloem die lekker ruikt.

Verder kan ik niet wachten tot de lente begint, zodat ik de tuin weer in kan. Ik heb een eigen moestuin en ik vind het heerlijk om daarin te rommelen. Ik hoop wel dat mijn reuk dit voorjaar iets beter is dan vorig jaar, want toen rook voor mij alles naar nagellakremover. Als ik aan het spitten was of iets anders aan het doen was in de tuin, kwam er zo’n hele vieze, bijtende lucht omhoog. Dat was niet fijn.

Ik ben wel gewoon doorgegaan met tuinieren natuurlijk. Maar er is een diepere laag van plezier die je beleeft als dingen lekker ruiken, en dat was er bij het tuinieren vanaf. Het is ook geen drama als mijn reuk wegblijft. Maar ik heb liever dat ik wat minder ruik, dan dat ik die vervormingen ruik zoals afgelopen voorjaar. Nagellakremover rook naar nagellakremover. Maar tuinaarde rook ook naar nagellakremover en mijn bruine boterham ook.

Kalmerende oudgediende

Ik merk aan mezelf dat ik min of meer geaccepteerd heb hoe het nu is. Alles wat er nog bij kan komen, is natuurlijk mooi meegenomen, maar de intensiteit van bepaalde geuren is gewoon weg. Ik vind het geruststellend dat heel veel mensen ermee te maken hebben, dat ik niet de enige ben. Ik loop er al best wel een tijdje mee, voel me eigenlijk een soort oudgediende. Ik denk wel dat je kalm moet blijven, van stress wordt het echt niet beter. Zoveel weet ik wel.

Ik probeer voor andere mensen dus ook een kalmerende factor te zijn. Want wat moet je anders? De hele dag gaan zitten sippen? Dat heeft helemaal geen nut. Je kunt het beste afleiding zoeken. Zorg dat je je genot ergens anders vandaan haalt.

Ik hoop dat we na deze crisis met zijn allen kunnen gaan kijken wat we kunnen doen voor mensen die hun reuk en smaak zijn kwijtgeraakt. Het is namelijk echt een heftige gebeurtenis. Je mag daarom best erkennen dat je gewoon een zintuig kwijt bent.’

CHANTAL QUAK

Reuk- en smaakverlies sinds – maart 2020

Meest gemiste geur(en) – de natuur, bosgrond en potgrond

Dagelijks leven – journalist, presentator, nieuwslezer

Thuissituatie – woont met haar vriend en twee dochters

Vrije tijd – (moes-)tuinieren, sieraden verzamelen en verkopen

Lievelingsgerecht – Vietnamees, een grote kom dampende noedelsoep

Favoriete film – Dirty Dancing

Favoriete boek – alles van David Sedaris